Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 26 marca 2025 06:48
Data zakończenia: 26 marca 2025 07:20

Egzamin niezdany

Wynik: 16/40 punktów (40,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Klientka o wymiarach 164/72/96 zamówiła uszycie spódnicy podstawowej o długości 50 cm. Jaki będzie koszt wykonania spódnicy z tkaniny o szerokości 150 cm, gładkiej wełnianej, pobranej z magazynu, jeśli cena za 1 metr tkaniny wynosi 40,00 zł, a koszt robocizny to 70,00 zł (koszt robocizny obejmuje także wydatki na dodatki krawieckie użyte przy szyciu)?

A. 92,00 zł

B. 114,00 zł

C. 110,00 zł

D. 121,00 zł

W analizie kosztów uszycia spódnicy kluczowe jest zrozumienie, jak oblicza się całkowity koszt produkcji. Wiele osób popełnia błąd w obliczeniach przez niewłaściwe założenia dotyczące zużycia tkaniny. W tym przypadku, jeśli ktoś obliczy koszt tkaniny na podstawie zbyt dużej ilości, może dojść do zawyżenia całkowitego kosztu. Na przykład, przyjęcie, że potrzebne jest 1 metr tkaniny, zamiast 0,5 m, prowadzi do kosztu tkaniny wynoszącego 40,00 zł, co znacząco podnosi całkowity koszt do 110,00 zł przy dodaniu robocizny. Kolejnym typowym błędem jest nieprawidłowe uwzględnienie kosztu robocizny. Niekiedy, w niektórych odpowiedziach, można spotkać się z próbą pominięcia rzeczywistego kosztu robocizny lub jego niedoszacowaniem, co jest błędne, ponieważ w branży odzieżowej to właśnie robocizna często stanowi znaczną część całkowitych kosztów. Niezrozumienie, że robocizna w tym przypadku wynosi 70,00 zł, może prowadzić do niedoszacowania całkowitego kosztu. Ważne jest, aby przy kosztorysowaniu brać pod uwagę wszystkie składowe, w tym ewentualne dodatkowe materiały, co jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi. Doskonałe zrozumienie procesów kosztorysowania jest niezbędne do skutecznego zarządzania finansami w działalności krawieckiej.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

Przy ustalaniu ceny za wykonaną usługę z użyciem własnych materiałów, punkt usługowy bierze pod uwagę koszty bezpośrednie, które zawierają koszty

A. zarządzania punktem usługowym oraz materiałów i akcesoriów krawieckich

B. robocizny oraz działań administracyjnych

C. działań administracyjnych i zarządzania punktem usługowym

D. materiałów oraz akcesoriów krawieckich, jak również robocizny

Wybór odpowiedzi o kosztach materiałów i robocizny jest na pewno trafiony. Koszty bezpośrednie to wydatki, które można przypisać do produkcji konkretnej usługi. W przypadku usług krawieckich chodzi nie tylko o materiał, ale również o wynagrodzenie dla pracowników, którzy wykonują te usługi. Z mojego doświadczenia wynika, że przy tworzeniu kosztorysu krawieckiego warto dobrze oszacować, ile materiałów użyjemy, a także na ile godzin pracy musimy się przygotować. Na przykład, szyjąc sukienkę, trzeba uwzględnić nie tylko koszt tkaniny, ale też zapłatę dla krawcowej. To wszystko składa się na całkowity koszt usługi. Dobrze jest monitorować te wydatki, bo to pomaga utrzymać firmę na rynku i być konkurencyjnym.

Pytanie 4

Jaki układ szablonów powinien być użyty dla podszewki spódnicy damskiej w dwóch rozmiarach?

A. Pojedynczy

B. Dwukierunkowy

C. Wielokierunkowy

D. Jednokierunkowy

Odpowiedź "dwukierunkowy" jest prawidłowa, ponieważ w kontekście szycia odzieży, szczególnie spódnic damskich, układ szablonów ma kluczowe znaczenie dla efektywności produkcji oraz dopasowania produktu końcowego. W przypadku podszewki do spódnicy w dwóch rozmiarach, szablon dwukierunkowy pozwala na wykorzystanie jednego szablonu do szycia elementów w różnych rozmiarach, co znacznie upraszcza proces produkcji. Przykładowo, zmieniając tylko niektóre wymiary na szablonie, można uzyskać różne rozmiary podszewki, co jest bardziej efektywne niż tworzenie dwóch osobnych szablonów. Standardy branżowe, takie jak ISO 12945, wskazują na potrzebę optymalizacji procesów produkcyjnych, co właśnie umożliwia zastosowanie układów dwukierunkowych. Taka strategia nie tylko oszczędza czas, ale również minimalizuje odpady materiałowe, co jest istotne w zrównoważonym rozwoju przemysłu tekstylnego.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

Jakie wykończenie należy zastosować do krawędzi szwów bocznych w damskim żakiecie bez podszewki?

A. lampas

B. wypustka

C. lamówka

D. obłożenie

Wybór niektórych metod wykończenia krawędzi w żakietach może wydawać się właściwy, ale często prowadzi do nieefektywnego zabezpieczenia surowych krawędzi lub obniżenia estetyki odzieży. W przypadku wypustki, choć może ona nadać interesujący wygląd produktowi, jej zastosowanie w krawędziach szwów bocznych żakietów bez podszewki nie jest optymalne. Wypustka, często używana do dekoracji, nie chroni krawędzi przed strzępieniem i jest bardziej odpowiednia dla elementów, które nie są narażone na intensywne użytkowanie. Z kolei lampas, choć może być estetycznym akcentem, nie pełni funkcji wykończeniowej, a jego zastosowanie w kontekście szwów bocznych byłoby nieadekwatne. Zastosowanie obłożenia, które polega na podklejaniu krawędzi inną tkaniną, również nie jest właściwe w przypadku żakietów bez podszewki, gdyż może prowadzić do dodatkowego obciążenia materiału i zmiany jego struktury. Wybór niewłaściwych metod wykończenia krawędzi nie tylko wpływa na estetykę, ale również na funkcjonalność, co jest kluczowe w projektowaniu odzieży. Dlatego tak ważne jest zrozumienie, że lamówka, jako technika wykończeniowa, stanowi standard w branży mody, szczególnie w kontekście eleganckiej odzieży damskiej.

Pytanie 7

Spódnica prosta zapinana z tyłu na zamek błyskawiczny, która jest wykończona paskiem, ma nadmiar materiału w pasie o 3 cm oraz w biodrach o 4 cm. Jakie kroki należy podjąć, aby dostosować spódnicę do sylwetki klientki?

A. odpruć pasek, zwężyć spódnicę w szwach bocznych na całej długości, skrócić pasek i przyszyć pasek do spódnicy

B. odpruć pasek, zwężyć spódnicę w szwach bocznych od linii talii do linii bioder, przyszyć pasek do spódnicy

C. odpruć pasek z tyłu spódnicy, wypruć zamek błyskawiczny, zwężyć spódnicę w szwie środkowym tyłu, przyszyć zamek i pasek do spódnicy

D. odpruć pasek, pogłębić zaszewki z przodu i z tyłu, skrócić pasek, przyszyć pasek do spódnicy

Poprawna odpowiedź polega na odpruciu paska, zwężeniu spódnicy w szwach bocznych na całej długości, skróceniu paska oraz wszyciu paska do spódnicy. Taki proces jest zgodny z dobrymi praktykami krawieckimi, które zakładają, że aby uzyskać odpowiednie dopasowanie, należy zmniejszyć objętość materiału w miejscach, gdzie występuje nadmiar. W tym przypadku spódnica jest za szeroka zarówno w pasie, jak i w biodrach, co oznacza, że konieczne jest równomierne zmniejszenie obwodu spódnicy. Zwężenie w szwach bocznych na całej długości zapewnia równomierne dopasowanie do sylwetki, a nie tylko w wybranych miejscach. Odprucie paska jest niezbędne, aby umożliwić zwężenie, a jego skrócenie po dokonaniu regulacji jest kluczowe dla zachowania estetyki i funkcjonalności spódnicy. Tego rodzaju techniki są stosowane w profesjonalnych pracowniach krawieckich i zapewniają, że odzież dobrze leży, co jest istotne dla komfortu noszenia oraz całkowitego wrażenia wizualnego.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

Przy obliczaniu ilości tkaniny wełnianej o szerokości 1,50 m potrzebnej do uszycia klasycznego damskiego spodnium, należy wziąć pod uwagę

A. długość marynarki, długość rękawa, długość spodni + 10% na szwy i podwinięcia

B. 2x długość marynarki, długość rękawa, długość spodni + 20% na szwy i podwinięcia

C. długość marynarki, długość rękawa, 2x długość spodni + 20% na szwy i podwinięcia

D. długość marynarki, 2x długość rękawa, długość spodni + 10% na szwy i podwinięcia

Podczas analizy błędnych odpowiedzi, można zauważyć, że niektóre z nich zawierają nieprawidłowe wymiary lub niewłaściwe procenty na zapas materiału. Na przykład, zbyt duży dodatek 20% na szwy i podwinięcia w odpowiedziach sugeruje przesadną ostrożność, co w praktyce prowadzi do marnotrawstwa materiału. W branży odzieżowej, 10% jest standardowym i zalecanym dodatkiem, który pozwala na uzyskanie wystarczającej ilości materiału na ewentualne poprawki, ale również nie prowadzi do nadmiernego zużycia tkaniny. Ponadto, niektóre odpowiedzi pomijają kluczowe elementy, takie jak podwójna długość rękawów lub marynarki, co może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia konstrukcji odzieży. Typowym błędem jest nieuwzględnienie różnych wymiarów odzieży, które są kluczowe dla prawidłowego wymiaru tkaniny. W praktyce, nieprawidłowe obliczenia mogą prowadzić do problemów przy szyciu, takich jak niedobór materiału, co skutkuje koniecznością zakupu dodatkowej tkaniny. Aby uniknąć podobnych błędów, ważne jest, aby dokładnie analizować wymiary wszystkich elementów odzieży oraz standardowe praktyki w branży, co pozwala na optymalne wykorzystanie materiałów i efektywne planowanie produkcji.

Pytanie 12

Jaką metodą realizuje się weryfikację jakości naprawionego odzieży?

A. Laboratoryjną

B. Przy użyciu mikroskopu

C. Organoleptyczną

D. Przy użyciu lupy

Metoda organoleptyczna jest kluczowym elementem w procesie kontroli jakości wyrobów odzieżowych. Polega na ocenianiu produktów za pomocą zmysłów, takich jak wzrok, dotyk i zapach. Dzięki tej metodzie można ocenić nie tylko estetykę wyrobu, ale także jego funkcjonalność i komfort noszenia. Przykładem zastosowania tej metody jest ocena jakości szwów, materiału, czy rozmiaru. Specjaliści w branży odzieżowej często sprawdzają, czy szwy są równomierne, czy nici nie są luźne, czy tkanina nie ma defektów widocznych gołym okiem. Dodatkowo, organoleptyczna kontrola jakości jest zgodna z normami ISO, które podkreślają znaczenie subiektywnych ocen w procesie produkcji odzieży. Jest to również metoda, która umożliwia szybką identyfikację ewentualnych problemów, co pozwala na natychmiastowe wprowadzenie poprawek, a tym samym podniesienie standardów jakości produktu końcowego.

Pytanie 13

Jakim szwem powinno się zakończyć dół skróconej spódnicy uszytej z bawełny?

A. Francuskim

B. Zwykłym

C. Obrębiającym

D. Wpuszczanym

Decydując się na inne szwy do wykończenia dołu skróconej spódnicy z tkaniny bawełnianej, można napotkać kilka istotnych problemów. Szw francuski, chociaż estetyczny, jest w rzeczywistości stosowany głównie w przypadku tkanin lekkich i delikatnych, a nie sprawdzi się w przypadku grubszego materiału, jakim jest bawełna. Jego konstrukcja polega na podwójnym fałdowaniu krawędzi, co może prowadzić do zbyt dużej objętości w miejscu wykończenia, co jest niepożądane w spódnicach. Podobnie, szew zwykły, który polega na prostym zszywaniu dwóch kawałków tkaniny, nie zapewnia odpowiedniego zabezpieczenia krawędzi przed strzępieniem. Dodatkowo, może to prowadzić do szybszego zużycia ubrania, co nie jest zgodne z podstawowymi zasadami szycia jakościowego. W kontekście spódnicy, szew wpuszczany, który jest często stosowany do ukrywania szwów wewnętrznych, również nie jest odpowiedni, gdyż nie zabezpiecza krawędzi materiału w wystarczający sposób. Błędem myślowym może być przekonanie, że każdy z tych szwów może być stosowany zamiennie. W rzeczywistości wybór odpowiedniego szwu powinien opierać się na charakterystyce materiału oraz przeznaczeniu gotowego produktu. Użycie nieodpowiedniego szwu może skutkować nie tylko estetyką, ale również funkcjonalnością odzieży, co jest sprzeczne z podstawowymi zasadami projektowania odzieży i szycia. Warto więc zawsze kierować się wiedzą na temat cech i właściwości materiałów oraz technik szycia, aby uniknąć błędów w finalnym produkcie.

Pytanie 14

Jakie narzędzie wykorzystuje się do oznaczania zewnętrznych punktów montażowych na wykrojach zestawionych w nakładzie?

A. nożyce ręczne

B. urządzenie krojcze

C. przyrząd z igłą wiertniczą

D. urządzenie do znakowania nicią

Urządzenie krojcze jest kluczowym narzędziem w procesie przygotowania wykrojów do produkcji odzieży i innych wyrobów tekstylnych. Jego główną funkcją jest precyzyjne oznaczanie zewnętrznych punktów montażowych na wykrojach, co jest niezbędne do zapewnienia odpowiedniego dopasowania i jakości końcowego produktu. W kontekście produkcji, dobrze oznaczone punkty montażowe umożliwiają szybką i efektywną pracę krawców, ograniczając ryzyko błędów podczas szycia. Przykładowo, w przypadku produkcji odzieży sportowej, gdzie dopasowanie jest kluczowe, precyzyjne oznaczenie punktów jest niezbędne do uzyskania odpowiedniego kształtu i funkcji odzieży. Stosowanie urządzeń krojcze zgodne z normami branżowymi zapewnia nie tylko dokładność, ale także powtarzalność procesów produkcyjnych, co jest istotne w przypadku dużych serii produkcji. Dobre praktyki sugerują użycie urządzeń krojcze, które umożliwiają jednoczesne oznaczanie kilku warstw materiału, co znacząco przyspiesza proces produkcji.

Pytanie 15

Przy tworzeniu modelu sukni damskiej typu princeska, gdzie należy przenieść konstrukcyjną zaszewkę piersiową?

A. podkroju pachy

B. podkroju szyi

C. barku

D. boku

Wybierając inne miejsca na zaszewkę piersiową w sukni princeski, możesz natknąć się na sporo problemów, które wpłyną na całość i komfort noszenia. Jak zaszewka znajdzie się pod krojem szyi, na boku czy pod pachą, zamiast na barku, to może to skończyć się niewłaściwym dopasowaniem i zniekształceniem sylwetki. Zaszewka pod krawatem szyi sprawiłaby, że materiał mógłby się marszczyć w okolicach ramion, co w eleganckich strojach jest mało wskazane. Z kolei zaszewka na boku może ograniczyć ruchy, co jest istotne w sukni z z wysublimowanym kroju. A przeniesienie zaszewki pod pachą? To już totalna katastrofa – może to prowadzić do brzydkiego wykończenia i braku wsparcia dla biustu. Wiele osób błędnie myśli, że zaszewki można umieszczać gdzie się chce, a to nie uwzględnia ich funkcji w modelowaniu ciała. Dlatego ważne jest, żeby zaszewki były umiejscowione zgodnie z najlepszymi praktykami, które biorą pod uwagę anatomię i proporcje ciała, co wpływa na wygląd i komfort odzieży.

Pytanie 16

Aby wydłużyć nogawki w spodniach, można to zrobić, zachowując ich oryginalny styl, na przykład poprzez doszycie do dolnej części

A. mankietów

B. taśm dekoracyjnych

C. gurtu

D. bawetów

Mankiety są doskonałym rozwiązaniem do wydłużania nogawek spodni, ponieważ pozwalają na zachowanie estetyki oraz funkcjonalności odzieży. Ich zastosowanie polega na dodaniu dodatkowej tkaniny do dolnej części nogawki, co nie tylko wydłuża jej długość, ale również dodaje elegancji i charakteru spodni. Mankiety można wykonać z tej samej tkaniny co spodnie lub zastosować kontrastowy materiał, co może stworzyć interesujący efekt wizualny. W branży odzieżowej mankiety stanowią standard w wielu modelach spodni, zwłaszcza w eleganckich garniturach i odzieży biznesowej. Przykładem zastosowania mankietów są spodnie o kroju slim fit, gdzie elegancki mankiet podkreśla sylwetkę. Dodatkowo, mankiety mogą być wykończone na różne sposoby, co umożliwia personalizację i dostosowanie do indywidualnych preferencji. Warto również zwrócić uwagę na techniki szycia, które zapewniają trwałość i estetykę wykończenia, takie jak podwójne przeszycie, co jest praktyką zalecaną w krawiectwie profesjonalnym.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

Jakie włókna są najczęściej mieszane w produkcji tkanin przeznaczonych na garniturowe spodnie?

A. Poliesterowe z wełną

B. Argon z wiskozą

C. Torlenu z bawełną

D. Poliakrylonitrylowe z lnem

Mieszanki włókien, takie jak argon z wiskozą, poliakrylonitryl z lnem czy torlen z bawełną, nie są typowymi wyborami do produkcji tkanin na spodnie garniturowe. Argon, jako materiał syntetyczny, nie jest powszechnie stosowany w odzieży. Wiskozę, mimo że jest włóknem sztucznym, cechuje niska odporność na zagniecenia, co czyni tę mieszankę mało praktyczną na odzież formalną, jak spodnie garniturowe. Z kolei poliakrylonitryl, chociaż ma dobre właściwości izolacyjne, jest zbyt sztywny i niewygodny do noszenia na codzień, co ogranicza jego zastosowanie w eleganckiej odzieży. Len, chociaż naturalny i przewiewny, ma tendencję do gniecenia się, co jest niepożądane w garniturach, które powinny zawsze wyglądać schludnie i elegancko. Mieszanka torlen z bawełną również nie jest odpowiednia ze względu na różnice w właściwościach materiałów: torlen, jako materiał syntetyczny, w połączeniu z bawełną, naturalnym włóknem, może prowadzić do problemów związanych z różnorodnością zachowań tkanin w praniu oraz noszeniu. Kluczowe jest zrozumienie, że spodenki garniturowe powinny łączyć elegancję z funkcjonalnością, co najlepiej osiąga się poprzez stosowanie tkanin z poliesterem i wełną.

Pytanie 21

Optymalna temperatura żelazka do prasowania tkanin wykonanych z naturalnego jedwabiu wynosi

A. 180÷220°C

B. 115÷140°C

C. 140÷160°C

D. 280÷300°C

Zgadywanie temperatury prasowania jedwabiu to trudna sprawa. Wyższe wartości, jak 180 czy nawet 280°C, to zupełna pomyłka. Jedwab jest niezwykle delikatny i reaguje na wysokie temperatury jak szalony. Prasowanie w takim cieple może trwale zniszczyć materiał, np. stopić włókna, co sprawi, że ubranie będzie wyglądać tragicznie. W przypadku 180°C jedwab już zaczyna tracić swoją strukturę i szybko się deformuje. Z kolei zbyt niska temperatura, jak 115°C, też nie jest super, bo czasem nie wystarcza do wyprasowania zagnieceń. Najlepiej trzymać się przedziału 140 do 160°C, tak jak to pokazują różne badania dotyczące prasowania. Wiesz, że znajomość tych zasad jest mega ważna, jeśli chcesz, żeby Twoje ubrania wyglądały dobrze i były trwałe.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

Maszynę specjalistyczną typu ryglówka można wykorzystać, między innymi, do

A. przyszywania ramiączek w damskiej bieliźnie

B. naszywania dekoracyjnych taśm

C. wykańczania krawędzi w dżinsach

D. łączenia wykrojów przy użyciu ściegu płaskiego

Wydaje mi się, że wybór niewłaściwej odpowiedzi pokazuje, że nie do końca ogarniasz funkcje ryglówek. Łączenie wykrojów takim ściegiem płaskim to co prawda popularne, ale zazwyczaj dotyczy maszyn do ściegów płaskich, jak te overlockowe. One są super do łączenia materiałów tak, żeby szwy były jak najcieńsze, co jest ważne w odzieży, gdzie estetyka i komfort to klucz. A jak mówimy o dżinsach, to tu trzeba większej wytrzymałości i lepiej użyć maszyn specjalistycznych. No i te maszyny do naszywania ozdobnych taśm? One w ogóle nie pasują do ryglówki, bo ryglówka wzmacnia szwy, a nie dodaje dekoracji. W praktyce sporo osób myli funkcje różnych maszyn, co prowadzi do błędnych wyborów w produkcji odzieży. Ważne jest, że każda maszyna ma swoje specyficzne zastosowanie i trzeba dobrze dobierać narzędzia, żeby mieć jakość końcowego produktu, co jest przecież podstawą w branży odzieżowej.

Pytanie 24

Na stanowisku weryfikacji jakości gotowych produktów odzieżowych powinny znaleźć się między innymi

A. dokumentacja techniczna i zatwierdzony model

B. narzędzia i akcesoria krawieckie

C. manekin i zamówienie

D. taśmy miarowe i zlecenie produkcyjne

Dokumentacja techniczna i zatwierdzony model to kluczowe elementy, które powinny znajdować się na stanowisku kontroli jakości gotowych wyrobów odzieżowych. Dokumentacja techniczna zawiera szczegółowe informacje dotyczące konstrukcji, materiałów oraz wytycznych dotyczących produkcji danego wyrobu. Dzięki niej kontroler jakości może ocenić, czy wyprodukowane ubrania spełniają określone standardy jakościowe. Zatwierdzony model, z kolei, pełni rolę wzorcowego odniesienia, które powinno być respektowane na każdym etapie produkcji. Przykładem może być sytuacja, w której kontroler porównuje gotowy produkt z zatwierdzonym modelem, aby upewnić się, że wszystkie detale, takie jak kroj, szwy czy zastosowane materiały, są zgodne z założeniami projektowymi. W praktyce, brak takich elementów na stanowisku kontroli jakości może prowadzić do wydania na rynek odzieży, która nie spełnia oczekiwań klientów ani norm jakościowych, co z kolei może szkodzić reputacji marki oraz generować koszty związane z reklamacjami.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

Zmiana bluzki ukazanej na ilustracji, mająca na celu dopasowanie jej do talii figury, wymaga odszycia zaszewek

A. od linii boku w przodzie

B. barkowych w tyle

C. pionowych w przodzie i w tyle

D. od linii ramienia w przodzie

Odpowiedź 'pionowych w przodzie i w tyle' jest prawidłowa, ponieważ dopasowanie bluzki w talii wymaga zastosowania zaszewek, które skutecznie modelują sylwetkę. Zaszewek pionowych używa się w celu wprowadzenia kształtu i konturu w obszarze talii, co pozwala na lepsze dopasowanie odzieży do indywidualnych proporcji ciała. Odszycie zaszewek w przodzie i w tyle zapewnia równomierne wsparcie dla figury, a także estetyczne wykończenie. Przykładowo, w odzieży damskiej często stosuje się takie rozwiązania w bluzkach i sukienkach, aby podkreślić talię, co jest zgodne z aktualnymi trendami mody. W procesie krawieckim kluczowe jest, aby zaszewki były odpowiednio rozmieszczone oraz miały właściwą głębokość, co pozwala na osiągnięcie zamierzonego efektu wizualnego oraz komfortu noszenia. Warto również podkreślić, że takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w szwie odzieżowym, które zalecają uwzględnienie indywidualnych cech sylwetki podczas projektowania odzieży.

Pytanie 28

Ozdobna taśma utworzona z splotu złożonego, która ma na powierzchni włosową okrywę, to

A. wstążka rypsowa

B. sutasz

C. wstążka żakardowa

D. aksamitka

Aksamitka to taśma ozdobna, która charakteryzuje się gęstym splotem złożonym oraz okrywą włosową na powierzchni. Ta okrywa nadaje aksamitce miękkość i elegancki wygląd, co sprawia, że jest często wykorzystywana w projektach krawieckich, dekoracyjnych oraz w rzemiośle artystycznym. Aksamitki są popularne w produkcji odzieży, szczególnie w modzie wieczorowej i ślubnej, a także w akcesoriach, takich jak kokardy, broszki czy ozdoby do włosów. W kontekście dobrych praktyk branżowych, wykorzystywanie aksamitki powinno uwzględniać dobór odpowiednich nici i technik szycia, aby zapewnić trwałość i estetykę końcowego wyrobu. Warto również zauważyć, że aksamitka może być produkowana w różnych kolorach i wzorach, co daje projektantom szerokie możliwości twórcze, a także pozwala na łatwe dopasowanie do stylu i tematyki projektu. Ponadto, ze względu na swoją strukturę, aksamitka dobrze współpracuje z innymi materiałami, co umożliwia tworzenie interesujących kombinacji w modzie i dekoracji.

Pytanie 29

Z dzianin odpasowanych, bezszwowych produkuje się

A. koszule nocne

B. spodnie do piżamy

C. bieliznę korygującą

D. bluzę do piżamy

Bielizna korygująca wykonana z dzianin odpasowanych, bezszwowych jest produktem, który charakteryzuje się wysokim komfortem noszenia oraz estetyką wykonania. Dzianiny odpasowane pozwalają na elastyczność i dopasowanie do ciała, co jest kluczowe w przypadku odzieży korygującej, której zadaniem jest modelowanie sylwetki. Brak szwów minimalizuje ryzyko otarć i podrażnień, co jest szczególnie ważne w bieliźnie noszonej na co dzień. Przykłady zastosowania obejmują majtki i topy korygujące, które są często wybierane przez osoby pragnące uzyskać lepszy wygląd w obcisłych ubraniach. Dobre praktyki w branży bieliźniarskiej sugerują stosowanie dzianin z dodatkiem elastanu, co zapewnia dodatkową elastyczność i komfort. Ponadto, bielizna korygująca powinna być projektowana z myślą o różnych typach sylwetek, co podkreśla znaczenie innowacyjnych technik produkcji oraz rozwoju nowych materiałów.

Pytanie 30

Jakie materiały termoizolacyjne można wykorzystać w przypadku płaszcza wykonanego z wełny?

A. watolina

B. wypełnienie organiczne

C. polar

D. puch sztuczny

Puch syntetyczny, wypełnienie naturalne oraz polar to materiały, które mogą budzić pewne wątpliwości w kontekście ich zastosowania jako wkład termoizolacyjny do płaszcza z tkaniny wełnianej. Puch syntetyczny, choć popularny w produkcji odzieży, nie zawsze zapewnia taką samą efektywność termoizolacyjną jak watolina. Oferuje on mniejsze właściwości oddychające, co może prowadzić do przegrzewania się użytkownika w czasie intensywnej aktywności. Wypełnienia naturalne, takie jak puch gęsi czy kaczy, mogą być doskonałe w izolacji, ale często mają wyższe wymagania pielęgnacyjne oraz są mniej odporne na działanie wilgoci, co w warunkach zimowych może być problematyczne. Z kolei polar, chociaż jest materiałem ciepłym i lekkim, w zastosowaniach odzieżowych często pełni rolę odzieży wierzchniej, a nie izolacyjnej warstwy wewnętrznej. Może nie zapewniać odpowiedniej izolacji, zwłaszcza przy niskich temperaturach, co czyni go mniej skutecznym rozwiązaniem na zimowe płaszcze. Powinno się więc unikać mylenia różnych materiałów i ich właściwości izolacyjnych, ponieważ nieodpowiedni dobór wkładu może znacząco wpłynąć na komfort i funkcjonalność odzieży zimowej.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

Jakiej technologicznej operacji nie można przeprowadzić na maszynie specjalistycznej, posiadającej mechanizm zygzakowy?

A. Zamocowania kieszeni naszywanej

B. Wykończenia krawędzi produktu

C. Przyszycia zamka błyskawicznego

D. Naszycia aplikacji na elemencie odzieżowym

Zamocowanie kieszeni nakładanej, wykończenie brzegu wyrobu oraz naszycie aplikacji na elemencie odzieży to operacje, które mogą być zrealizowane z powodzeniem na maszynach specjalnych z mechanizmem zygzakowym. Kluczowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie operacje krawieckie wymagają tego samego rodzaju maszyny. W rzeczywistości, maszyny z mechanizmem zygzakowym są zaprojektowane do wykonywania bardziej uniwersalnych zadań, takich jak zamocowanie kieszeni, gdzie elastyczność ściegu jest zaletą, ponieważ pozwala na lepsze dopasowanie materiału do formy kieszeni. Wykończenie brzegu wyrobu również korzysta z właściwości zygzakowego ściegu, który zapobiega strzępieniu się materiału, co jest szczególnie istotne w przypadku tkanin, które mogą się łatwo przerzedzać. Naszycie aplikacji wymaga precyzyjnego manewrowania materiałem, co również można zrealizować na maszynie z mechanizmem zygzakowym. Właściwe dobieranie maszyn do rodzaju wykonywanych operacji ma kluczowe znaczenie. Zrozumienie specyfiki każdej z operacji oraz możliwości dostępnych maszyn jest niezbędne dla uzyskania jak najlepszych efektów w procesie szycia. Dlatego ważne jest, aby unikać uogólnień i dostosowywać wybór maszyny do specyficznych potrzeb produkcyjnych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży odzieżowej.

Pytanie 33

System taśmowy o charakterze sekcyjnym wyróżnia się między innymi liniowym rozmieszczeniem stanowisk pracy oraz

A. brakiem miejsc kontroli międzyoperacyjnej

B. zasilaniem stanowisk paczkami z jednorodnymi wykrojami

C. zasilaniem stanowisk kompletem wykrojów jednej sztuki wyrobu

D. wielokierunkowym rozmieszczeniem stanowisk pracy

Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć, że brakuje w nich kluczowych konceptów związanych z organizacją pracy w systemach taśmowo-sekcyjnych. Zaczynając od braku stanowisk kontroli międzyoperacyjnej, należy podkreślić, że każda sekcja systemu taśmowego powinna być monitorowana w celu zapewnienia jakości oraz identyfikacji potencjalnych problemów już na wczesnym etapie produkcji. Ignorowanie kontroli międzyoperacyjnej prowadzi do kumulacji błędów, co może wpływać na końcowy produkt i zadowolenie klienta. Ponadto, zasilanie stanowisk paczkami z jednorodnymi wykrojami sugeruje, że proces produkcji opiera się na powtarzalnych, jednorodnych operacjach, co jest sprzeczne z ideą systemu taśmowo-sekcyjnego, który z zasady powinien być elastyczny i dostosowywany do różnych zadań. Zasilanie stanowisk kompletem wykrojów jednej sztuki wyrobu również nie jest zgodne z tym podejściem, gdyż system taśmowo-sekcyjny opiera się na produkcji masowej, gdzie efektywność osiąga się poprzez optymalizację procesów dla większych ilości. Te nieprawidłowe założenia mogą wynikać z błędnego zrozumienia zasad organizacji pracy oraz podstawowych różnic między różnymi systemami produkcyjnymi. Kluczowe jest, aby w procesie edukacji zrozumieć, że każdy system ma swoje specyficzne cechy i zasady, które powinny być przestrzegane dla efektywnego działania.

Pytanie 34

Szablon pojedynczy, symetryczny, dwukierunkowy obejmuje

A. połowy komponentów zestawu szablonów odzieżowych

B. elementy zestawu szablonów odzieżowych w różnych rozmiarach

C. połowy komponentów zestawu szablonów odzieżowych rozmieszczone w dwóch kierunkach

D. szablony wszystkich elementów konstrukcji odzieżowej

Wybór odpowiedzi oparty na połowach elementów kompletu szablonów wyrobu odzieżowego sugeruje niepełne zrozumienie koncepcji konstrukcji odzieżowej. Twierdzenie, że układ szablonów powinien obejmować jedynie części szablonów, jest nieadekwatne, ponieważ prowadzi do powstania braków w dokumentacji szablonów. W praktyce, projektowanie odzieży wymaga pełnych szablonów dla każdego elementu, co zapewnia, że każdy komponent jest właściwie zaplanowany i wykonany. Natomiast podejście polegające na używaniu szablonów różnych rozmiarów, chociaż istotne, pomija kluczowy element, jakim jest pełna struktura konstrukcyjna, która jest niezbędna dla spójności i jakości produkcji. Błędne jest również twierdzenie, że szablony elementów ułożone w dwóch kierunkach wystarczą, by zapewnić kompleksowość konstrukcji, ponieważ nie uwzględniają one różnorodności detali, które są kluczowe dla finalnego produktu. Każdy z tych błędnych wyborów ukazuje typowe pułapki myślowe, jakie mogą wystąpić, gdy nie docenia się znaczenia pełnych zestawów szablonów w procesie projektowania odzieży, co w konsekwencji prowadzi do obniżenia jakości oraz podwyższenia kosztów produkcji.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

W poziomie, w miejscu najszerszego zwężenia tułowia wykonujemy pomiar obwodu

A. bioder z uwzględnieniem wypukłości brzucha

B. szyi

C. pasa

D. klatki piersiowej przez piersi

Pomiar obwodu bioder, szyi czy klatki piersiowej w kontekście przewężenia tułowia nie jest zgodny z zasadami oceny antropometrycznej. Obwód bioder odnosi się do najszerszego miejsca w okolicy bioder, a nie do obszaru wąskiego, jakim jest pas. Jego pomiar jest istotny w kontekście oceny proporcji ciała, ale nie dostarcza informacji o dystrybucji tkanki tłuszczowej w obrębie brzucha. Podobnie, pomiar obwodu szyi jest użyteczny w ocenie ryzyka wystąpienia zespołu bezdechu sennego oraz w kontekście ogólnej oceny stanu zdrowia, ale nie odnosi się bezpośrednio do przewężenia tułowia. Z kolei obwód klatki piersiowej jest istotny w ocenie funkcji oddechowych oraz w kontekście zdrowia układu oddechowego, jednak również nie wiąże się z pomiarem w miejscu przewężenia tułowia. Typowym błędem myślowym jest mylenie tych różnych pomiarów z obwodem pasa, co może prowadzić do nieprecyzyjnych wniosków dotyczących stanu zdrowia. Każdy z tych pomiarów ma swoją specyfikę i zastosowanie, dlatego kluczowe jest ich prawidłowe rozumienie oraz umiejętność odpowiedniego zastosowania w praktyce klinicznej oraz zdrowotnej.

Pytanie 37

Który z pomiarów krawieckich przeprowadza się na kobiecej sylwetce od siódmego kręgu szyi w kierunku osi pionowej?

A. PcPl

B. RvRv

C. SySvXpTp

D. RvNv

Wybór innych opcji pomiarowych, jak RvRv, RvNv i PcPl, może być mylący w kontekście krawiectwa. Na przykład, pomiar RvRv odnosi się do obwodu ramion, ale nie mówi nic o tym, jak odległość od siódmego kręgu szyi w dół. Chociaż ten pomiar jest ważny, to nie dotyczy kluczowych długości sylwetki. Pomiar RvNv, który dotyczy obwodu bioder, w ogóle nie pasuje do pytania o pomiar od szyi, a to pokazuje, jak ważne jest, żeby wiedzieć, jakie pomiary są najważniejsze. PcPl, czyli obwód klatki piersiowej, też nie jest w porządku, bo skupia się na obwodzie, a nie na długości. Często ludzie wybierają te opcje, bo nie znają systematyki pomiarów krawieckich. W projektowaniu ubrań kluczowe jest zrozumienie, które pomiary są istotne dla dobrego dopasowania. Ignorowanie specyfiki pomiarów w pionie może prowadzić do kiepskich fasonów, które będą niewygodne i zawiodą klientki.

Pytanie 38

Aby wzmocnić wloty kieszeni, można użyć maszyny do szycia z zastosowaniem ściegu

A. krytego

B. stębnowego

C. zygzaka

D. łańcuszkowego

Ścieg kryty ma zastosowanie głównie w sytuacjach, gdzie potrzebne jest estetyczne wykończenie, a niekoniecznie wzmocnienie struktury. Jego głównym atutem jest to, że jest praktycznie niewidoczny na zewnętrznej stronie materiału, co jednak nie zapewnia odpowiedniej elastyczności ani wytrzymałości w miejscach narażonych na duże obciążenia. Użycie ściegu stębnowego, z kolei, wiąże się z ryzykiem pękania szwu w miejscach narażonych na naprężenia, ponieważ ten rodzaj ściegu nie pozwala na naturalny ruch materiału. Ścieg łańcuszkowy, choć również elastyczny, nie jest idealnym wyborem do wzmacniania wlotów kieszeni, ponieważ jego konstrukcja jest bardziej skomplikowana i mniej wytrzymała w warunkach intensywnego użytkowania. Wybór niewłaściwego ściegu oparty na błędnych założeniach dotyczących ich właściwości może prowadzić do problemów z trwałością odzieży i jej funkcjonalnością. Kluczowe jest zrozumienie, że zastosowanie odpowiedniego ściegu powinno opierać się nie tylko na estetyce, ale przede wszystkim na praktycznych aspektach i wymaganiach dotyczących wytrzymałości oraz elastyczności. Właściwe podejście do wyboru techniki szycia może diametralnie wpłynąć na jakość finalnego produktu oraz jego odporność na codzienne zużycie.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej