Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 31 maja 2025 09:10
Data zakończenia: 31 maja 2025 09:19

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby podłączyć dysk z interfejsem SAS, należy użyć kabla przedstawionego na diagramie

A. rys. D

B. rys. A

C. rys. C

D. rys. B

Kabel na rysunku D to świetny wybór do podłączenia dysku z interfejsem SAS. Jest zaprojektowany specjalnie do przesyłania danych w serwerach i systemach storage. Moim zdaniem SAS to naprawdę zaawansowana technologia, bo pozwala na transfer danych z prędkością do 22,5 Gb/s, co jest mega szybkie! Kabel SAS jest bardzo niezawodny i to sprawia, że nadaje się idealnie do zastosowań, gdzie liczy się efektywność, jak w centrach danych. Dzięki temu, że SAS obsługuje dużo jednoczesnych połączeń i dynamiczne rozpoznawanie urządzeń, to jest naprawdę kluczowe w korporacyjnych środowiskach. Warto pamiętać, że SAS jest też kompatybilny z SATA, co daje większe możliwości w konfiguracji systemów pamięci. Używanie kabli SAS według standardów branżowych zapewnia stabilność i elastyczność, co w dzisiejszych czasach jest mega istotne dla każdej firmy.

Pytanie 2

W tabeli z ofertą usług komputerowych znajdują się poniższe informacje. Jaki będzie koszt dojazdu serwisanta do klienta, który mieszka poza miastem, w odległości 15 km od biura firmy?

A. 25 zł + 2 zł za każdy kilometr od siedziby firmy poza miastem

B. 30 zł + VAT

C. 60 zł + VAT

D. 30 zł

Koszt dojazdu serwisanta do klienta mieszkającego poza miastem oblicza się na podstawie stawki 2 zł za każdy kilometr w obie strony. W przypadku odległości 15 km od siedziby firmy, całkowita odległość do pokonania wynosi 30 km (15 km w jedną stronę i 15 km w drugą stronę). Dlatego koszt dojazdu wyniesie 30 km x 2 zł/km = 60 zł. Dodatkowo, zgodnie z przepisami podatkowymi, na usługi serwisowe dolicza się VAT, co czyni całkowity koszt 60 zł + VAT. Przykładem zastosowania tej zasady może być sytuacja, w której firma świadczy usługi serwisowe i musi określić ceny, co pozwala na precyzyjne ustalanie kosztów dla klientów, zgodne z ich lokalizacją. Warto również zwrócić uwagę, że takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi, które zalecają jasne określenie kosztów usług i transparentność w komunikacji z klientami.

Pytanie 3

Nie można uruchomić systemu Windows z powodu błędu oprogramowania. Jak można przeprowadzić diagnozę i usunąć ten błąd w jak najmniej inwazyjny sposób?

A. wykonanie reinstalacji systemu Windows

B. przeprowadzenie diagnostyki podzespołów

C. uruchomienie komputera w trybie awaryjnym

D. przeprowadzenie wymiany podzespołów

Wykonanie reinstalacji systemu Windows to podejście, które może wydawać się sensowne w obliczu problemów z uruchomieniem systemu, jednak jest to metoda znacznie bardziej inwazyjna. Reinstalacja systemu prowadzi do utraty wszystkich zainstalowanych aplikacji oraz danych użytkowników, co jest niepożądane, szczególnie jeśli problem można rozwiązać innym, mniej drastycznym sposobem. W przypadku wykonywania diagnostyki podzespołów, choć może to być konieczne w przypadku problemów sprzętowych, nie jest to pierwszy krok, gdyż usterka programowa niekoniecznie wskazuje na uszkodzenie sprzętu. Wymiana podzespołów, jako ostatnia opcja, powinna być stosowana wyłącznie wtedy, gdy inne metody nie przynoszą rezultatu, co w przypadku problemów programowych nie ma zastosowania. Często użytkownicy popełniają błąd w myśleniu, zakładając, że problem z uruchomieniem systemu wynika z uszkodzenia sprzętu, podczas gdy może być to efekt konfliktu oprogramowania lub problemów z konfiguracją. Z tego powodu, kluczowe jest, aby przed podjęciem bardziej radykalnych działań najpierw przeprowadzić diagnostykę w trybie awaryjnym, co pozwala na szybsze i mniej inwazyjne zidentyfikowanie źródła problemu.

Pytanie 4

Jakie jest tworzywo eksploatacyjne w drukarce laserowej?

A. zbiornik z tuszem

B. kaseta z tonerem

C. laser

D. taśma drukująca

Kaseta z tonerem jest kluczowym materiałem eksploatacyjnym w drukarkach laserowych. Toner to proszek, który przyczepia się do bibuły, tworząc tekst i obrazy podczas procesu drukowania. W przeciwieństwie do tuszu używanego w drukarkach atramentowych, toner jest formą suchego materiału, co pozwala na szybsze i bardziej precyzyjne drukowanie. Standardowe kasety z tonerem są projektowane tak, aby współpracować z konkretnymi modelami drukarek, co zapewnia optymalną jakość druku oraz minimalizuje ryzyko uszkodzenia urządzenia. Ponadto, wiele nowoczesnych modeli drukarek laserowych oferuje funkcje oszczędzania energii i automatycznego zarządzania tonerem, co przekłada się na niższe koszty eksploatacji. Warto również podkreślić, że kasety z tonerem mogą być dostępne w różnych pojemnościach, co pozwala dostosować je do potrzeb użytkownika, szczególnie w biurach, gdzie drukowanie odbywa się na dużą skalę. W kontekście standardów, wiele firm produkujących tonery przestrzega norm ISO dotyczących jakości druku oraz ochrony środowiska.

Pytanie 5

Aby poprawić bezpieczeństwo zasobów sieciowych, administrator sieci komputerowej w firmie otrzymał zadanie podziału aktualnej lokalnej sieci komputerowej na 16 podsieci. Obecna sieć posiada adres IP 192.168.20.0 i maskę 255.255.255.0. Jaką maskę sieci powinien zastosować administrator?

A. 255.255.255.192

B. 255.255.255.240

C. 255.255.255.248

D. 255.255.255.224

Wybór nieprawidłowej maski sieciowej może prowadzić do nieefektywnego zarządzania adresami IP i zmniejszenia bezpieczeństwa sieci. Na przykład, odpowiedź 255.255.255.224 (mask 27) daje 8 podsieci, a nie 16, co oznacza, że potrzeba więcej podsieci niż dostępnych. Przy tej masce każda podsieć miałaby tylko 30 dostępnych adresów hostów, co może być niewystarczające w większych środowiskach. Z kolei maska 255.255.255.192 (mask 26) dałaby 4 podsieci, a nie 16, co również nie spełnia wymagań. Podobnie, maska 255.255.255.248 (mask 29) pozwalałaby na utworzenie 32 podsieci, ale zaledwie 6 adresów hostów w każdej z nich, co było by niewystarczające dla większości zastosowań. Wybierając niewłaściwą maskę, administrator może nie tylko zredukować liczbę dostępnych adresów, ale także wprowadzić chaos w całej strukturze sieci. Ważne jest, aby przed podziałem sieci zawsze przeanalizować wymagania dotyczące liczby podsieci i hostów, co jest podstawą planowania adresacji IP i zarządzania siecią zgodnie z najlepszymi praktykami w dziedzinie IT.

Pytanie 6

Na ilustracji pokazano wtyczkę taśmy kabel)

A. ATA

B. SCSI

C. SATA

D. SAS

SAS czyli Serial Attached SCSI to standard interfejsu używany w systemach serwerowych i stacjach roboczych. W przeciwieństwie do ATA wykorzystuje on połączenie szeregowe pozwalające na wyższe prędkości transmisji danych i większą niezawodność co czyni go odpowiednim dla zastosowań profesjonalnych i wymagających dużych przepustowości. Złącza SAS są znacznie różne od tradycyjnych złącz ATA co sprawia że pomylenie tych standardów może wynikać z braku znajomości specyfiki zastosowań biznesowych i infrastruktur sieciowych. SCSI to starszy standard interfejsu używany głównie w komputerach klasy serwer i stacjach roboczych. Jego złącza różnią się znacznie od złącz ATA zarówno pod względem wielkości jak i liczby styków. Wybór SCSI zamiast ATA mógłby wynikać z nieświadomości że SCSI to technologia starsza i bardziej skomplikowana a także mniej powszechna w komputerach osobistych co jest kluczowe dla zrozumienia różnic w zastosowaniach. SATA czyli Serial ATA to nowsza wersja standardu ATA która zastąpiła PATA w większości nowych komputerów osobistych. Choć SATA jest zgodna z ATA w kontekście funkcjonalności to używa innych złącz i kabli bazujących na transmisji szeregowej co znacząco różni się od pokazanej na obrazku taśmy ATA. SATA ma wiele zalet w tym większą przepustowość i mniejszy format jednak w kontekście tego pytania wybór SATA zamiast ATA mógłby wynikać z nieznajomości wizualnych różnic między złączami szeregowych i równoległych. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w edukacji technicznej i wyborze odpowiednich komponentów do komputerów osobistych i serwerowych.

Pytanie 7

Który z komponentów komputera, gdy zasilanie jest wyłączone, zachowuje program inicjujący uruchamianie systemu operacyjnego?

A. RAM

B. ROM

C. I/O

D. CPU

CPU czyli Central Processing Unit to jednostka odpowiedzialna za wykonywanie instrukcji i obliczeń w komputerze jednak sam w sobie nie przechowuje programów a jedynie interpretuje i wykonuje instrukcje dostarczane z innych zasobów pamięci. Z tego powodu nie może przechowywać programu rozpoczynającego ładowanie systemu operacyjnego. RAM czyli Random Access Memory to pamięć operacyjna która traci swoje dane po wyłączeniu zasilania. Używana jest do tymczasowego przechowywania danych i programów które są obecnie używane przez komputer co czyni ją niestabilną i nieodpowiednią do przechowywania programu rozruchowego. Kolejnym błędem jest uznanie I/O czyli Input/Output za miejsce przechowywania danych oprogramowania rozruchowego. I/O są odpowiedzialne za komunikację komputera z urządzeniami zewnętrznymi takimi jak klawiatury myszy czy drukarki i nie pełnią roli w procesie przechowywania danych systemowych. To nieporozumienie wynika często z mylnego rozumienia roli poszczególnych komponentów w komputerze gdzie zakłada się że każdy element może pełnić dowolną funkcję co nie jest zgodne z rzeczywistością. Rozumienie różnic w funkcjonalnościach tych części jest kluczowe dla projektowania i konserwacji systemów komputerowych zgodnie z najlepszymi praktykami w branży IT. Ważne jest aby dobrze rozpoznać zadania każdej z tych jednostek co wpływa na optymalizację pracy całego systemu komputerowego oraz jego efektywność i niezawodność w codziennym użytkowaniu.

Pytanie 8

Aby zabezpieczyć system przed oprogramowaniem o zdolności do samoreplikacji, należy zainstalować

A. oprogramowanie diagnostyczne

B. oprogramowanie szpiegowskie

C. oprogramowanie narzędziowe

D. oprogramowanie antywirusowe

Program antywirusowy jest kluczowym elementem ochrony systemów informatycznych przed złośliwym oprogramowaniem, w tym programami mającymi zdolność replikacji, takimi jak wirusy, robaki czy trojany. Głównym zadaniem tych programów jest wykrywanie, blokowanie oraz usuwanie zagrożeń, które mogą zainfekować system, a także monitorowanie aktywności podejrzanych aplikacji. Programy antywirusowe wykorzystują różne metody, takie jak skanowanie na podstawie sygnatur, heurystyka oraz analiza zachowania, co pozwala na identyfikację nawet najbardziej zaawansowanych zagrożeń. Przykładem zastosowania programu antywirusowego jest regularne skanowanie systemu w celu wykrycia potencjalnych infekcji, a także aktualizacja bazy sygnatur, aby być na bieżąco z najnowszymi zagrożeniami. Ponadto, zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, zaleca się stosowanie programów antywirusowych w połączeniu z innymi rozwiązaniami zabezpieczającymi, takimi jak zapory sieciowe i systemy detekcji intruzów, co tworzy wielowarstwową ochronę przed złośliwym oprogramowaniem.

Pytanie 9

Która z poniższych czynności NIE przyczynia się do personalizacji systemu operacyjnego Windows?

A. Konfiguracja opcji wyświetlania pasków menu oraz pasków narzędziowych

B. Wybranie domyślnej przeglądarki internetowej

C. Zmiana rozmiaru pliku wymiany

D. Dobór koloru lub kilku nakładających się kolorów jako tła pulpitu

Ustawienie wielkości pliku wymiany jest związane z zarządzaniem pamięcią w systemie operacyjnym Windows, a nie z jego personalizacją. Plik wymiany, znany również jako plik stronicowania, pełni funkcję rozszerzenia pamięci RAM, umożliwiając systemowi operacyjnemu przechowywanie danych, które nie mieszczą się w pamięci fizycznej. Zmiana jego rozmiaru może wpływać na wydajność systemu, zwłaszcza w sytuacjach, gdy dostępna pamięć RAM jest niewystarczająca do uruchamiania aplikacji, ale nie ma to związku z indywidualnymi preferencjami użytkownika. Personalizacja systemu operacyjnego skupia się na dostosowywaniu interfejsu użytkownika do jego potrzeb, co obejmuje zmiany w wyglądzie i działaniu elementów graficznych. Przykłady personalizacji to zmiana tła pulpitu, kolorów okien czy ustawienia domyślnej przeglądarki internetowej, które wpływają na codzienne korzystanie z systemu i czynią go bardziej przyjaznym dla użytkownika.

Pytanie 10

W tabeli zaprezentowano specyfikacje czterech twardych dysków. Dysk, który oferuje najwyższą średnią prędkość odczytu danych, to

Pojemność	320 GB	320 GB	320 GB	320 GB
Liczba talerzy	2	3	2	2
Liczba głowic	4	6	4	4
Prędkość obrotowa	7200 obr./min	7200 obr./min	7200 obr./min	7200 obr./min
Pamięć podręczna	16 MB	16 MB	16 MB	16 MB
Czas dostępu	8.3 ms	8.9 ms	8.5 ms	8.6 ms
Interfejs	SATA II	SATA II	SATA II	SATA II
Obsługa NCQ	TAK	NIE	TAK	TAK
Dysk	A.	B.	C.	D.

A. D

B. A

C. C

D. B

Dysk A zapewnia największą średnią szybkość odczytu danych dzięki najniższemu czasowi dostępu wynoszącemu 8.3 ms co jest kluczowym parametrem przy wyborze dysku twardego do zadań jak szybkie przetwarzanie danych czy ładowanie aplikacji Im niższy czas dostępu tym szybciej dysk może odczytywać i zapisywać dane co jest istotne w zastosowaniach wymagających szybkiej reakcji jak w serwerach czy stacjach roboczych Dysk A wyposażony jest także w 16 MB pamięci podręcznej oraz obsługę NCQ co przyspiesza operacje wejścia-wyjścia poprzez optymalne kolejkowanie zadań NCQ (Native Command Queuing) jest istotnym wsparciem w środowiskach wielozadaniowych ułatwiając jednoczesny dostęp do wielu plików Standard SATA II z prędkością 3 Gb/s zapewnia wystarczającą przepustowość dla większości zastosowań komercyjnych i konsumenckich Wybór odpowiedniego dysku twardego zgodnie z wymaganiami aplikacji jest kluczowy dla optymalizacji wydajności systemu Warto zatem inwestować w dyski o niższym czasie dostępu i obsłudze NCQ aby zwiększyć efektywność pracy szczególnie w zastosowaniach profesjonalnych

Pytanie 11

Określ adres sieci, do której przypisany jest host o adresie 172.16.0.123/27?

A. 172.16.0.96

B. 172.16.0.224

C. 172.16.0.16

D. 172.16.0.112

Adres IP 172.16.0.123 z maską podsieci /27 oznacza, że mamy do czynienia z adresowaniem w klasie A. Maska /27 przekłada się na 255.255.255.224, co oznacza, że 5 bitów jest przeznaczonych na adresy hostów, a 3 bity na adresy podsieci. Przy tej masce, liczba dostępnych adresów hostów wynosi 2^5 - 2 = 30, z czego odejmujemy 2 adresy - jeden dla adresu sieci, a drugi dla adresu rozgłoszeniowego. Adres sieci można wyznaczyć przez zidentyfikowanie pierwszego adresu w danej podsieci. W przypadku adresu 172.16.0.123, adres sieci to 172.16.0.96, co możemy obliczyć poprzez zaokrąglenie 172.16.0.123 w dół do najbliższego adresu, który jest wielokrotnością 32 (32, 64, 96, 128, itd.). Znajomość takich podstawowych zasad adresacji IP jest kluczowa w projektowaniu sieci komputerowych. Przykładem zastosowania takiej wiedzy może być efektywne planowanie i segmentowanie sieci w przedsiębiorstwie, co zwiększa bezpieczeństwo i wydajność przesyłania danych.

Pytanie 12

Urządzenie pokazane na ilustracji służy do

A. rozdziału domen kolizji

B. dostarczenia zasilania po kablu U/UTP

C. monitorowania ruchu na porcie LAN

D. regeneracji sygnału

Urządzenie przedstawione na rysunku to tzw. injector PoE (Power over Ethernet). Jego główną funkcją jest dostarczanie zasilania do urządzeń sieciowych przez standardowy kabel Ethernet typu U/UTP. Technologia PoE jest szeroko stosowana w sieciach komputerowych, umożliwiając jednoczesne przesyłanie danych i energii elektrycznej do urządzeń takich jak punkty dostępowe WiFi kamery IP telefony VoIP czy urządzenia IoT. Standardy PoE definiują maksymalną moc, którą można przesłać kablem, co eliminuje potrzebę dodatkowych zasilaczy i kabli zasilających, upraszczając instalację i obniżając jej koszty. Istnieją różne standardy PoE takie jak 802.3af 802.3at (PoE+) oraz 802.3bt, które określają różne poziomy mocy. Zastosowanie PoE jest nie tylko praktyczne, ale także zwiększa elastyczność w rozmieszczaniu urządzeń sieciowych, ponieważ nie muszą one być zlokalizowane w pobliżu źródła zasilania. Injector PoE jest kluczowym elementem w wielu nowoczesnych infrastrukturach sieciowych, wspierając efektywność i skalowalność.

Pytanie 13

Urządzenie sieciowe, które widoczna jest na ilustracji, to

A. router

B. firewall

C. konwerter mediów

D. przełącznik

Pierwszym błędnym podejściem jest zaklasyfikowanie urządzenia jako konwertera mediów. Konwertery mediów są specjalistycznymi urządzeniami stosowanymi do zamiany jednego typu medium transmisyjnego na inny, np. z miedzianego przewodu Ethernet na światłowód. Nie zarządzają one ruchem sieciowym na poziomie IP, jak to robią routery. Konwertery mediów działają na warstwie fizycznej modelu OSI, co wyklucza ich jako odpowiedź w tym przypadku. Innym błędnym rozważaniem jest uznanie urządzenia za firewall. Firewalle działają na różnych poziomach modelu OSI, ale ich podstawowym zadaniem jest filtrowanie ruchu i ochrona sieci przed nieautoryzowanym dostępem. Chociaż niektóre nowoczesne routery mogą mieć wbudowane funkcje firewalla, ich główną funkcją jest routing, a nie zabezpieczanie sieci. Przełącznik natomiast operuje na drugiej warstwie modelu OSI i jego zadaniem jest przekazywanie ramek danych w obrębie jednej sieci lokalnej na podstawie adresów MAC. Przełączniki nie zarządzają ruchem między różnymi sieciami, co jest kluczową funkcją routera. Wybór innych odpowiedzi niż router wynika z nieporozumienia dotyczącego funkcji poszczególnych urządzeń sieciowych oraz ich miejsca w infrastrukturze sieciowej, co jest fundamentalną wiedzą w dziedzinie IT.

Pytanie 14

Jakie znaczenie ma zaprezentowany symbol graficzny?

A. przetwornik cyfrowo-analogowy

B. przetwornik analogowo-cyfrowy

C. filtr dolnoprzepustowy

D. generator dźwięku

Symbol A/D oznacza przetwornik analogowo-cyfrowy który jest kluczowym elementem w systemach cyfrowych umożliwiającym przekształcanie sygnałów analogowych na postać cyfrową. Jest to niezbędne w urządzeniach takich jak komputery czy smartfony które operują na danych cyfrowych. Przetwornik A/D mierzy wartość napięcia sygnału analogowego i przypisuje mu odpowiadającą mu wartość cyfrową co pozwala na dalsze przetwarzanie i analizę danych. Przykładem zastosowania jest digitalizacja dźwięku w systemach audio gdzie sygnał z mikrofonu przekształcany jest na sygnał cyfrowy aby można było go zapisać edytować lub przesłać. Przetworniki A/D są również używane w automatyce przemysłowej do monitorowania sygnałów z czujników co pozwala na dokładną kontrolę procesów produkcyjnych. Standardy takie jak IEEE 1241 określają metody testowania przetworników A/D co jest istotne dla zapewnienia ich dokładności i niezawodności w zastosowaniach krytycznych. Dobór odpowiedniego przetwornika A/D zależy od wymagań aplikacji takich jak rozdzielczość szybkość próbkowania i tolerancja błędów. Wybierając przetwornik należy również brać pod uwagę koszty i wymagania energetyczne co jest szczególnie ważne w urządzeniach mobilnych.

Pytanie 15

W jakim typie członkostwa w VLAN port może należeć do wielu sieci VLAN?

A. Port-Based VLAN

B. Dynamicznym VLAN

C. Statycznym VLAN

D. Multi-VLAN

Odpowiedzi, które wskazują na 'Port-Based VLAN', 'Statyczny VLAN' lub 'Dynamiczny VLAN', nie są poprawne, ponieważ sugerują ograniczone zrozumienie koncepcji VLAN-ów. Port-Based VLAN odnosi się do modelu, w którym każdy port na przełączniku jest przypisany do jednego konkretnego VLAN-u. Taki model nie pozwala na jednoczesne przypisanie portu do wielu VLAN-ów, co ogranicza elastyczność sieci i nie spełnia wymagań nowoczesnych środowisk IT. Statyczny VLAN z kolei polega na manualnym przypisywaniu portów do VLAN-ów, co również ogranicza możliwość dynamicznego zarządzania ruchem oraz dostosowywania konfiguracji w odpowiedzi na zmieniające się potrzeby. Z kolei dynamiczny VLAN, mimo że pozwala na automatyczne przypisywanie użytkowników do VLAN-ów na podstawie ich identyfikatorów, nadal nie daje możliwości jednoczesnego członkostwa w wielu VLAN-ach na poziomie portu. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich odpowiedzi to zrozumienie VLAN-ów wyłącznie w kontekście przypisania portów, bez uwzględnienia ich dynamicznej i wielowarstwowej natury. Współczesne architektury sieciowe wymagają większej elastyczności, a Multi-VLAN stanowi odpowiedź na te potrzeby, poprawiając zarówno zarządzanie ruchami, jak i bezpieczeństwo sieci.

Pytanie 16

Jakie działanie nie przyczynia się do personalizacji systemu operacyjnego Windows?

A. Zmiana koloru lub kilku współczesnych kolorów jako tło pulpitu

B. Wybór domyślnej przeglądarki internetowej

C. Ustawienie rozmiaru pliku wymiany

D. Konfigurowanie opcji wyświetlania pasków menu i narzędziowych

Ustawienie wielkości pliku wymiany jest czynnością, która nie służy do personalizacji systemu operacyjnego Windows. Plik wymiany, znany również jako pamięć wirtualna, jest używany przez system operacyjny do zarządzania pamięcią RAM oraz do przechowywania danych, które nie mieszczą się w pamięci fizycznej. Zmiana jego wielkości ma charakter bardziej techniczny i związana jest z optymalizacją wydajności systemu, a nie z jego personalizacją. Personalizacja dotyczy aspektów, które wpływają na sposób, w jaki użytkownik postrzega i korzysta z interfejsu systemu, takich jak kolory pulpitu, ustawienia pasków narzędziowych czy domyślna przeglądarka. Na przykład, zmieniając tło pulpitu na ulubiony obrazek, użytkownik może poprawić swoje samopoczucie podczas pracy, co jest istotnym elementem personalizacji. W związku z tym, zmiana wielkości pliku wymiany jest czynnością techniczną, a nie personalizacyjną, co czyni tę odpowiedź poprawną.

Pytanie 17

Aby podłączyć drukarkę z portem równoległym do komputera, który dysponuje jedynie złączami USB, konieczne jest zainstalowanie adaptera

A. USB na COM

B. USB na PS/2

C. USB na RS-232

D. USB na LPT

Adapter USB na LPT (Line Print Terminal) jest kluczowym rozwiązaniem, gdy chcemy podłączyć drukarkę z interfejsem równoległym do komputera z portami USB. Złącze LPT, popularne w starszych modelach drukarek, wymaga odpowiedniego adaptera, który konwertuje sygnał USB na sygnał równoległy. Tego rodzaju adaptery są szeroko dostępne i pozwalają na bezproblemowe połączenie, umożliwiając korzystanie z drukarek, które w przeciwnym razie byłyby niekompatybilne z nowoczesnymi komputerami. Przykładem zastosowania może być sytuacja w biurze, gdzie starsze drukarki są wciąż używane, a komputery zostały zaktualizowane do nowszych modeli bez portów równoległych. W takich przypadkach, zastosowanie adaptera USB na LPT pozwala na dalsze korzystanie z posiadanych zasobów, co jest zgodne z zasadą ekoinnowacji i maksymalizacji efektywności kosztowej. Warto również dodać, że wiele adapterów USB na LPT obsługuje standardy Plug and Play, co oznacza, że nie wymagają one skomplikowanej instalacji oprogramowania, co znacznie upraszcza proces konfiguracji.

Pytanie 18

Jak skonfigurować czas wyczekiwania na wybór systemu w programie GRUB, zanim domyślny system operacyjny zostanie uruchomiony?

A. GRUB_HIDDEN

B. GRUB_TIMEOUT

C. GRUB_ENABLE

D. GRUB_INIT

Odpowiedź GRUB_TIMEOUT jest poprawna, ponieważ ta opcja w pliku konfiguracyjnym GRUB (zwykle /etc/default/grub) określa czas w sekundach, przez jaki użytkownik ma możliwość wyboru innego systemu operacyjnego przed automatycznym załadowaniem domyślnego systemu. Ustawienie tej wartości jest kluczowe w kontekście zarządzania wieloma systemami operacyjnymi, zwłaszcza na komputerach z dual boot. Przykładowo, jeśli GRUB_TIMEOUT jest ustawione na 10, użytkownik ma 10 sekund na dokonanie wyboru. Po tym czasie GRUB załadowuje domyślny system. Dobrą praktyką jest dostosowanie tego czasu w zależności od potrzeb użytkowników; dla systemów, w których często zmienia się domyślany system operacyjny, dłuższy czas może być korzystny, podczas gdy dla stabilnych konfiguracji można zastosować krótszy. Zmiana ustawienia GRUB_TIMEOUT można wygodnie wykonać poleceniem `sudo update-grub`, co aktualizuje konfigurację GRUB po dokonaniu zmian. Warto również zauważyć, że zwracając uwagę na dostępność opcji, można korzystać z GRUB_HIDDEN, ale tylko w kontekście ukrywania menu, a nie w ustalaniu czasu oczekiwania.

Pytanie 19

Jaki adres IP należy do grupy A?

A. 129.10.0.17

B. 239.0.255.15

C. 217.12.45.1

D. 125.11.0.7

Adres IP 125.11.0.7 należy do klasy A, co oznacza, że jego pierwszy oktet mieści się w zakresie od 1 do 126. Klasa A jest przeznaczona dla dużych organizacji i oferuje największą liczbę dostępnych adresów IP, co czyni ją idealną dla instytucji, które potrzebują dużych pul adresowych. W przypadku tej klasy, maska podsieci to zwykle 255.0.0.0, co pozwala na wiele możliwości segmentacji sieci. Przykładem zastosowania adresów klasy A mogą być duże firmy międzynarodowe, które posiadają rozbudowaną infrastrukturę sieciową i potrzebują wielu adresów IP do zarządzania różnymi oddziałami. Warto również zaznaczyć, że adresy IP z klasy A są często używane w systemach, które wymagają rozległych sieci lokalnych (LAN) z wieloma urządzeniami, takimi jak serwery, komputery oraz urządzenia mobilne. Dzięki temu, rozumienie klas adresacji IP oraz ich zastosowania jest kluczowe w zarządzaniu nowoczesnymi sieciami komputerowymi.

Pytanie 20

Wbudowane narzędzie dostępne w systemach Windows w edycji Enterprise lub Ultimate jest przeznaczone do

A. kryptograficznej ochrony danych na dyskach

B. tworzenia kopii dysku

C. kompresji dysku

D. konsolidacji danych na dyskach

Konsolidacja danych na dyskach zwykle odnosi się do procesu defragmentacji lub łączenia przestrzeni dyskowej, co w systemach Windows może być realizowane za pomocą narzędzi do zarządzania dyskami, ale nie jest to funkcjonalność BitLockera. Tworzenie kopii dysku z kolei dotyczy tworzenia pełnych kopii danych na innym nośniku w celu ich zabezpieczenia przed utratą. Proces ten, zwany również klonowaniem dysku lub tworzeniem kopii zapasowej, nie jest związany z kryptograficzną ochroną danych, a bardziej z zapewnieniem dostępności danych w przypadku awarii sprzętu. Kompresja dysku to proces zmniejszania rozmiaru plików na dysku w celu zaoszczędzenia przestrzeni dyskowej, co również nie jest rolą BitLockera. Typowym błędem myślowym jest mylenie szyfrowania z innymi formami zarządzania danymi na dysku, jak kompresja czy konsolidacja. Szyfrowanie, które oferuje BitLocker, polega na zastosowaniu algorytmów kryptograficznych do ochrony danych przed nieautoryzowanym dostępem, co znacząco różni się od wspomnianych operacji. BitLocker jest zaawansowanym narzędziem do zabezpieczania danych poprzez szyfrowanie i jest wykorzystywany głównie w organizacjach, gdzie ochrona danych jest krytyczna, spełniając tym samym wymogi branżowych standardów bezpieczeństwa. To źródło nieporozumień pokazuje, jak ważne jest zrozumienie specyfiki i celu różnych technologii zarządzania danymi dostępnych w systemach operacyjnych.

Pytanie 21

Który z przyrządów służy do usuwania izolacji?

A. B

B. D

C. C

D. A

Narzędzie oznaczone jako C jest profesjonalnym przyrządem do ściągania izolacji z przewodów. Jest to narzędzie precyzyjne, często nazywane ściągaczem izolacji lub stripperem. Umożliwia ono bezpieczne i efektywne usunięcie warstwy izolacyjnej z przewodów bez uszkadzania samego przewodu. Takie narzędzia są powszechnie stosowane w branży elektrotechnicznej i telekomunikacyjnej do przygotowywania przewodów do łączenia, lutowania lub montażu złącz. Standardy branżowe, takie jak IEC 60364, wskazują na konieczność właściwego przygotowania przewodów elektrycznych w celu zapewnienia bezpieczeństwa i niezawodności połączeń. Ściągacze izolacji wyposażone są w regulowane ostrza, co pozwala na dostosowanie ich do różnej grubości izolacji, co z kolei minimalizuje ryzyko uszkodzenia przewodnika. Praktyczne zastosowanie tego narzędzia obejmuje prace instalacyjne, serwisowe oraz produkcyjne, gdzie szybkość i precyzja są kluczowe. Używanie odpowiednich narzędzi zgodnie z ich przeznaczeniem jest podstawą profesjonalizmu w pracy z instalacjami elektrycznymi.

Pytanie 22

Napięcie dostarczane przez płytę główną dla pamięci typu SDRAM DDR3 może wynosić

A. 2,5 V

B. 1,2 V

C. 1,5 V

D. 3,3 V

Prawidłową wartością zasilania dla pamięci typu SDRAM DDR3 jest 1,5 V. Ta specyfikacja jest wynikiem postępu technologicznego w dziedzinie pamięci komputerowych, w której dąży się do zmniejszenia zużycia energii, przy jednoczesnym zwiększeniu wydajności. DDR3, w porównaniu do swojego poprzednika DDR2, oferuje znacznie wyższe prędkości transferu danych, a także zmniejszoną wartość napięcia, co przekłada się na mniejsze zużycie energii i niższe wydzielanie ciepła. W praktyce, niższe napięcie zasilania pozwala na bardziej efektywne działanie systemów komputerowych, co jest istotne nie tylko w przypadku komputerów stacjonarnych, ale także urządzeń mobilnych, gdzie oszczędność energii jest kluczowa. Ponadto, stosowanie pamięci DDR3 w nowoczesnych komputerach stacjonarnych i laptopach jest zgodne z zaleceniami organizacji takich jak JEDEC, która ustanawia standardy dla pamięci DRAM. Warto również zauważyć, że pamięci DDR3 są często wykorzystywane w kontekście gier komputerowych i aplikacji wymagających dużej wydajności, gdzie stabilność i szybkość transferu danych mają kluczowe znaczenie.

Pytanie 23

Proces, który uniemożliwia całkowicie odzyskanie danych z dysku twardego, to

A. zerowanie dysku

B. niespodziewane usunięcie plików

C. zatarcie łożyska dysku

D. zalanie dysku

Przypadkowe usunięcie plików nie jest procesem nieodwracalnym, ponieważ w wielu przypadkach istnieją narzędzia do odzyskiwania danych, które mogą przywrócić usunięte pliki. Po usunięciu pliku, system operacyjny oznacza przestrzeń, którą plik zajmował, jako dostępną do zapisania nowych danych, ale sam plik może być odzyskany, dopóki nowe dane go nie nadpiszą. Dlatego często użytkownicy mogą przywrócić przypadkowo usunięte pliki, co czyni ten proces mniej drastycznym. Z kolei zalanie dysku może prowadzić do fizycznego uszkodzenia komponentów, co w rzeczywistości nie oznacza utraty danych na poziomie logicznym. W takich przypadkach możliwe jest odzyskanie danych, choć może wymagać to profesjonalnej interwencji, a sama naprawa uszkodzonego dysku bywa kosztowna. Zatarcie łożyska dysku to kolejny przypadek, który prowadzi do awarii sprzętu, ale niekoniecznie wiąże się z nieodwracalnością danych. Zawiedzione łożyska mogą skutkować błędami odczytu i zapisu, co wpływa na dostępność danych, ale nie prowadzi do ich permanentnej utraty. W związku z tym, koncepcje te są mylne, ponieważ nie uwzględniają różnicy między usunięciem danych a ich fizyczną utratą, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków dotyczących procesów skasowania informacji.

Pytanie 24

Ile maksymalnie podstawowych partycji możemy stworzyć na dysku twardym używając MBR?

A. 8

B. 26

C. 24

D. 4

Wybór innej liczby partycji podstawowych niż cztery wynika z nieporozumienia dotyczącego architektury partycjonowania MBR. W przypadku odpowiedzi wskazujących na 8, 24 czy 26 partycji, można dostrzec powszechny błąd myślowy, który wynika z braku znajomości fundamentalnych zasad działania MBR. MBR, jako starszy system partycjonowania, jest ograniczony do czterech partycji podstawowych, co zostało narzucone przez jego konstrukcję oraz sposób adresowania przestrzeni dyskowej. W odpowiedziach, które wskazują na większą liczbę partycji, nie uwzględnia się, że MBR nie pozwala na ich bezpośrednie utworzenie. Ewentualne utworzenie większej liczby partycji wymagałoby zastosowania partycji rozszerzonej, co jest techniką, która umożliwia stworzenie większej liczby partycji logicznych wewnątrz tej rozszerzonej. Należy zrozumieć, że nie można po prostu dodać więcej partycji podstawowych, gdyż ograniczenia MBR są jasno określone w dokumentacji technicznej. Ten błąd często wynika z niepełnego zrozumienia funkcjonowania systemów operacyjnych oraz architektury dysków twardych, co prowadzi do mylnych wniosków. Rekomendacje dotyczące planowania przestrzeni dyskowej zawsze powinny opierać się na poprawnym zrozumieniu używanego schematu partycjonowania, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania danymi i uniknięcia problemów związanych z ograniczeniami technicznymi.

Pytanie 25

Który z protokołów będzie wykorzystany przez administratora do przesyłania plików na serwer?

A. DNS (DomainName System)

B. HTTP (Hyper Text Transfer Protocol)

C. FTP (File Transfer Protocol)

D. DHCP (Domain Host Configuration Protocol)

FTP, czyli File Transfer Protocol, to taki standardowy sposób przesyłania plików między komputerami w sieci. Fajnie sprawdza się, gdy trzeba wrzucać, pobierać lub zarządzać plikami na serwerach. Dzięki FTP transfer plików jest szybki i w miarę bezpieczny, co czyni go istotnym narzędziem dla administratorów. Działa to w systemie klient-serwer, gdzie komputer z klientem FTP łączy się z serwerem, by przesłać pliki. Można go używać do wrzucania aktualizacji oprogramowania, przesyłania danych między serwerami czy ułatwiania zdalnym użytkownikom dostępu do plików. Warto też pamiętać o FTPS lub SFTP, które dodają szyfrowanie, co chroni transfer danych. FTP jest dość powszechny w IT i trzyma się różnych standardów bezpieczeństwa, co jest ważne w codziennej pracy z danymi.

Pytanie 26

Funkcja znana jako: "Pulpit zdalny" standardowo operuje na porcie

A. 3389

B. 3390

C. 3379

D. 3369

Odpowiedź 3389 jest poprawna, ponieważ port ten jest domyślnie używany przez protokół RDP (Remote Desktop Protocol), który umożliwia zdalny dostęp do komputerów oraz zarządzanie nimi. Użycie tego portu pozwala na bezpieczną komunikację z serwerem, co jest kluczowe w kontekście administracji IT, zwłaszcza w środowiskach korporacyjnych. RDP jest szeroko stosowany w zarządzaniu serwerami oraz w pracy zdalnej, co czyni go istotnym narzędziem w arsenale administratorów systemów. Zrozumienie domyślnego portu RDP, czyli 3389, jest fundamentem dla właściwej konfiguracji zapór ogniowych oraz zabezpieczeń sieciowych. Aby zwiększyć bezpieczeństwo, wiele organizacji decyduje się na zmianę domyślnego portu na inny, co może pomóc w ochronie przed nieautoryzowanym dostępem. Dobre praktyki sugerują dodatkowe zabezpieczenia, takie jak stosowanie VPN oraz wieloskładnikowe uwierzytelnianie, co zwiększa bezpieczeństwo zdalnego dostępu do zasobów. Takie podejście sprzyja zgodności z normami bezpieczeństwa oraz redukcji ryzyka ataków.

Pytanie 27

AES (ang. Advanced Encryption Standard) to?

A. jest poprzednikiem DES (ang. Data Encryption Standard)

B. nie można go zaimplementować sprzętowo

C. nie może być używany do szyfrowania plików

D. wykorzystuje symetryczny algorytm szyfrujący

Pierwsza z niepoprawnych odpowiedzi sugeruje, że AES jest poprzednikiem DES (Data Encryption Standard). To stwierdzenie jest mylące, ponieważ AES nie jest bezpośrednim następcą DES, lecz zupełnie innym algorytmem, który powstał w odpowiedzi na ograniczenia DES, takie jak jego wrażliwość na ataki brute force z powodu krótkiego klucza (56 bitów). DES został uznany za przestarzały, a AES został wprowadzony jako standard szyfrowania, aby zapewnić wyższy poziom bezpieczeństwa. Kolejna odpowiedź twierdzi, że AES nie może być wykorzystywany przy szyfrowaniu plików, co jest całkowicie nieprawdziwe. W rzeczywistości AES jest bardzo często wykorzystywany do szyfrowania plików w różnych aplikacjach, takich jak oprogramowanie do szyfrowania dysków czy archiwizowania danych. Innym błędnym stwierdzeniem jest to, że AES nie może być zaimplementowany sprzętowo. AES jest szeroko stosowany w sprzętowych modułach bezpieczeństwa (HSM), a także w rozwiązaniach takich jak karty inteligentne. Warto zauważyć, że błędne przekonania mogą wynikać z niezrozumienia różnicy między algorytmem a jego zastosowaniem w różnych kontekstach, co prowadzi do mylnych wniosków dotyczących możliwości i ograniczeń AES.

Pytanie 28

Martwy piksel, będący defektem monitorów LCD, to punkt, który trwa niezmiennie w kolorze

A. szarym

B. fioletowym

C. żółtym

D. czarnym

Martwy piksel to problem, który dotyczy wyświetlaczy LCD i oznacza punkt na ekranie, który nie reaguje na sygnały z karty graficznej. W przypadku martwego piksela, najczęściej pozostaje on w jednym, niezmiennym kolorze, a najczęściej jest to kolor czarny. Oznacza to, że piksel nie emituje światła, co sprawia, że jest widoczny jako ciemny punkt na tle jaśniejszego obrazu. Martwe piksele mogą występować z różnych przyczyn, w tym uszkodzeń mechanicznych, błędów w produkcji lub problemów z oprogramowaniem. W branży standardem jest, że producenci monitorów klasyfikują martwe piksele jako defekty, jeżeli ich liczba przekracza określony próg, który zazwyczaj wynosi kilka pikseli na milion. Użytkownicy mogą spotkać się z tym problemem podczas codziennego użytku, np. w grach komputerowych czy podczas pracy z grafiką, gdzie jakość obrazu ma kluczowe znaczenie. Dobrą praktyką jest regularne sprawdzanie monitorów pod kątem martwych pikseli, aby zminimalizować wpływ takich defektów na doświadczenia użytkowników.

Pytanie 29

Który z podanych adresów IP należy do klasy A?

A. 134.16.0.1

B. 169.255.2.1

C. 192.0.2.1

D. 119.0.0.1

Adres IP 119.0.0.1 należy do klasy A, ponieważ pierwsza liczba w adresie (119) mieści się w zakresie od 1 do 126. Klasy adresów IP są klasyfikowane w oparciu o pierwsze bity ich wartości. Klasa A, która jest przeznaczona dla dużych sieci, posiada adresy, w których pierwszy bit jest ustawiony na 0, co oznacza, że możliwe wartości zaczynają się od 1. Adresy klasy A mogą obsługiwać ogromne ilości hostów, co czyni je idealnymi dla dużych organizacji lub dostawców usług internetowych. Przykładowe zastosowania adresów klasy A obejmują sieci korporacyjne, w których liczba urządzeń jest znacznie większa niż w typowych sieciach, a także w globalnych systemach zarządzania danymi. W praktyce, przydzielanie adresów IP klasy A powinno być zgodne z zasadami BGP i RFC 791, które regulują sposób rozdzielania i zarządzania przestrzenią adresową w Internecie. Dobrą praktyką jest również prowadzenie dokładnej dokumentacji przydzielonych adresów, co umożliwia ich efektywne wykorzystanie oraz uniknięcie kolizji.

Pytanie 30

Jakiego rodzaju złącze powinna mieć płyta główna, aby użytkownik był w stanie zainstalować kartę graficzną przedstawioną na rysunku?

A. PCIe x16

B. PCI

C. PCIe x1

D. AGP

PCIe x16 to standardowy interfejs dla nowoczesnych kart graficznych używany w większości współczesnych komputerów. PCIe (Peripheral Component Interconnect Express) oferuje wysoką przepustowość, co jest kluczowe dla wymagających aplikacji graficznych i gier komputerowych. Złącze PCIe x16 zapewnia wystarczającą liczbę linii danych, co pozwala na szybkie przesyłanie dużych ilości danych między kartą graficzną a resztą systemu. Dzięki temu możliwe jest renderowanie skomplikowanych grafik 3D oraz obsługa rozdzielczości 4K i wyższych. Ponadto, PCIe jest standardem modułowym i skalowalnym, co oznacza, że jest zgodne z przyszłymi wersjami tego interfejsu, umożliwiając łatwą modernizację sprzętu. Praktycznym przykładem zastosowania PCIe x16 jest możliwość instalacji wydajnych kart graficznych, które wspierają zaawansowane technologie jak ray tracing, co umożliwia realistyczne odwzorowanie efektów świetlnych w grach. Dobre praktyki branżowe zalecają wykorzystanie złącza PCIe x16 w stacjach roboczych dla grafików, gdzie wymagana jest wysoka moc obliczeniowa i niezawodność sprzętowa. To złącze jest także wstecznie kompatybilne z wcześniejszymi wersjami PCIe, co zwiększa jego uniwersalność i ułatwia integrację z istniejącymi systemami.

Pytanie 31

Klawiatura w układzie QWERTY, która pozwala na wpisywanie znaków typowych dla języka polskiego, jest znana jako klawiatura

A. diakrytyczna

B. polska

C. programisty

D. maszynistki

Odpowiedź 'programisty' jest poprawna, ponieważ klawiatura QWERTY, która umożliwia wprowadzanie polskich znaków diakrytycznych, określana jest jako klawiatura programisty. W praktyce oznacza to, że ta odmiana klawiatury została zaprojektowana z myślą o ułatwieniu pisania kodu oraz wprowadzaniu tekstu w języku polskim, co jest kluczowe dla programistów pracujących w środowiskach, gdzie użycie znaków takich jak ą, ć, ę, ł, ń, ó, ś, ź, ż jest niezbędne. Aby skorzystać z tej klawiatury, użytkownicy mogą na przykład łatwo wprowadzać polskie znaki bez konieczności korzystania z dodatkowych skrótów czy aplikacji. To znacznie przyspiesza pracę oraz minimalizuje ryzyko błędów typograficznych, co jest szczególnie istotne w branży IT, gdzie precyzja i efektywność są kluczowe. Klawiatura ta jest zgodna z normami i standardami ergonomii, co sprawia, że jest wygodna w użyciu przez dłuższy czas.

Pytanie 32

W biurze rachunkowym znajduje się sześć komputerów w jednym pomieszczeniu, połączonych kablem UTP Cat 5e z koncentratorem. Pracownicy korzystający z tych komputerów muszą mieć możliwość drukowania bardzo dużej ilości dokumentów monochromatycznych (powyżej 5 tys. stron miesięcznie). Aby zminimalizować koszty zakupu i eksploatacji sprzętu, najlepszym wyborem będzie:

A. atramentowe urządzenie wielofunkcyjne ze skanerem i faksem

B. drukarka atramentowa podłączona do jednego z komputerów i udostępniana w sieci

C. laserowa drukarka sieciowa z portem RJ45

D. laserowe drukarki lokalne podłączone do każdego z komputerów

Wybierając laserową drukarkę sieciową z portem RJ45, trafiasz w sedno. Po pierwsze, drukarki laserowe mają dużo tańszy koszt druku na stronę w porównaniu do atramentowych, co ma znaczenie, gdy trzeba zadrukować ponad 5000 stron miesięcznie. Tonery są bardziej przewidywalne i tańsze w dłuższej perspektywie, co na pewno jest plusem. Dzięki RJ45 można podłączyć drukarkę do sieci, więc wszyscy w biurze mogą korzystać z jednego urządzenia, zamiast kupować kilka lokalnych. To nie tylko zmniejsza koszty, ale też ułatwia zarządzanie dokumentami. Wiele nowoczesnych laserówek ma fajne funkcje, jak automatyczne drukowanie dwustronne czy możliwość drukowania z telefonu. To zdecydowanie podnosi ich użyteczność. W praktyce dzięki drukarce sieciowej zyskuje się też na wydajności, bo nie trzeba przeskakiwać między komputerami, żeby coś wydrukować.

Pytanie 33

Do wymiany uszkodzonych kondensatorów w karcie graficznej potrzebne jest

A. klej cyjanoakrylowy

B. żywica epoksydowa

C. wkrętak krzyżowy oraz opaska zaciskowa

D. lutownica z cyną i kalafonią

Wymiana uszkodzonych kondensatorów na karcie graficznej wymaga precyzyjnych narzędzi, a lutownica z cyną i kalafonią jest kluczowym elementem tego procesu. Lutownica dostarcza odpowiednią temperaturę, co jest niezbędne do stopienia cyny, która łączy kondensator z płytą główną karty graficznej. Kalafonia pełni rolę topnika, ułatwiając równomierne pokrycie miedzi lutowiem oraz poprawiając przyczepność, co jest istotne dla długotrwałej niezawodności połączenia. Używając lutownicy, ważne jest, aby pracować w dobrze wentylowanym pomieszczeniu i stosować techniki, które minimalizują ryzyko uszkodzenia innych komponentów, np. poprzez stosowanie podstawki do lutowania, która izoluje ciepło. Obecne standardy w naprawie elektroniki, takie jak IPC-A-610, zalecają również przeprowadzenie testów połączeń po zakończeniu lutowania, aby upewnić się, że nie występują zimne luty lub przerwy w połączeniach. Takie podejście zapewnia nie tylko poprawne działanie karty graficznej, ale również wydłuża jej żywotność.

Pytanie 34

Która z wymienionych czynności nie jest związana z personalizacją systemu operacyjnego Windows?

A. Zmiana koloru tła pulpitu na jeden lub kilka przenikających się odcieni

B. Dostosowanie ustawień dotyczących wyświetlania pasków menu i narzędziowych

C. Ustawienie wielkości partycji wymiany

D. Wybór domyślnej przeglądarki internetowej

Wielkość partycji wymiany to coś, co nie jest związane z tym, jak sobie personalizujemy Windowsa. Ta partycja, czyli plik stronicowania, pomaga w zarządzaniu pamięcią wirtualną. To znaczy, że przenosi dane między RAM a dyskiem twardym. Ustawienia tego rodzaju są super ważne dla wydajności komputera, ale nie mają żadnego wpływu na to, jak system wygląda czy jak się z nim pracuje. Na przykład, dobra konfiguracja tej partycji może przyspieszyć działanie programów, które potrzebują dużo pamięci, ale nie zmienia naszych upodobań co do interfejsu. Warto pamiętać, że personalizacja to zmiany jak tło pulpitu, jakieś ustawienia paska zadań czy przeglądarki, które naprawdę wpływają na to, jak korzystamy z systemu. Z mojego doświadczenia, personalizacja powinna ułatwiać nam pracę, a ustawienie pamięci w tym przypadku po prostu nie ma na to wpływu.

Pytanie 35

Aby komputer stacjonarny mógł współdziałać z urządzeniami używającymi złącz pokazanych na ilustracji, konieczne jest wyposażenie go w interfejs

A. Display Port

B. HDMI

C. DVI-A

D. Fire Wire

Display Port to taki cyfrowy interfejs, który głównie służy do przesyłania obrazu z komputera do monitora. Ma tę fajną zaletę, że potrafi przesyłać wideo w bardzo wysokiej rozdzielczości, a przy tym również dźwięk, co sprawia, że jest super uniwersalny dla nowoczesnych urządzeń multimedialnych. Zgodność ze standardami VESA to kolejna rzecz, dzięki której można go używać z wieloma różnymi sprzętami. Dodatkowo, Display Port ma opcję synchronizacji dynamicznej obrazu, co jest mega ważne dla graczy i dla tych, którzy zajmują się edycją wideo. W zawodowych środowiskach często wybiera się właśnie Display Port, bo obsługuje wyższe rozdzielczości i częstotliwości odświeżania niż starsze złącza. A to, że można połączyć kilka monitorów za pomocą jednego kabla, to już w ogóle bajka, bo znacznie ułatwia życie i porządek z kablami. Wybierać Display Port to pewny krok w stronę lepszej jakości obrazu i dźwięku oraz dobrą inwestycję na przyszłość, bo technologie się rozwijają, a ten interfejs sobie z tym poradzi.

Pytanie 36

Aby stworzyć kontroler domeny w środowisku systemów Windows Server na lokalnym serwerze, konieczne jest zainstalowanie roli

A. usługi LDS w usłudze Active Directory

B. usługi domenowej w usłudze Active Directory

C. usługi zarządzania prawami dostępu w usłudze Active Directory

D. usługi certyfikatów w usłudze Active Directory

Usługa domenowa w usłudze Active Directory (AD DS) jest kluczowym komponentem w strukturze systemów Windows Server, odpowiedzialnym za zarządzanie użytkownikami, komputerami oraz innymi zasobami w sieci. Utworzenie kontrolera domeny na lokalnym serwerze wymaga zainstalowania tej roli, co umożliwia centralne zarządzanie politykami bezpieczeństwa oraz dostępem do zasobów. Kontroler domeny pełni funkcję autoryzacyjną, przechowując informacje o członkach domeny oraz ich uprawnieniach. Przykład praktyczny zastosowania to możliwość wdrożenia grupowych polityk bezpieczeństwa (GPO), które pozwalają na zarządzanie ustawieniami systemowymi oraz aplikacjami na komputerach w sieci. Dobrą praktyką w zarządzaniu środowiskiem IT jest stosowanie AD DS jako podstawowego narzędzia do autoryzacji i weryfikacji tożsamości, co zwiększa bezpieczeństwo i ułatwia administrację. W kontekście standardów branżowych, Microsoft zaleca ścisłe przestrzeganie zasad związanych z zarządzaniem tożsamościami i dostępem, aby zapewnić odpowiedni poziom ochrony danych oraz zasobów w organizacji.

Pytanie 37

Który z standardów Gigabit Ethernet pozwala na stworzenie segmentów sieci o długości 550 m/5000 m przy szybkości przesyłu danych 1 Gb/s?

A. 1000Base-LX

B. 1000Base-SX

C. 1000Base-FX

D. 1000Base-T

Wybór innych odpowiedzi, takich jak 1000Base-FX, 1000Base-SX czy 1000Base-T, opiera się na niepełnym zrozumieniu specyfikacji i właściwości tych standardów. 1000Base-T, na przykład, jest standardem zaprojektowanym do pracy w sieciach miedzianych i obsługuje długości do 100 m, co czyni go niewłaściwym rozwiązaniem dla wymagań dotyczących większych odległości. Jego zastosowanie jest ograniczone do lokalnych sieci, gdzie nie można osiągnąć długości przekraczających 100 m, co znacznie ogranicza jego funkcjonalność w kontekście budowy segmentów o długościach 550 m lub więcej. 1000Base-SX, z kolei, jest przeznaczony głównie do zastosowań w światłowodach wielomodowych, oferując maksymalną długość transmisji do 550 m, jednak nie spełnia wymogów dla dłuższych połączeń. Ostatecznie, 1000Base-FX, mimo że jest kompatybilny z mniejszymi odległościami w technologii światłowodowej, nie oferuje na tyle dużych zasięgów, aby konkurować z 1000Base-LX w kontekście wielodystansowych wdrożeń sieciowych. Warto więc dążyć do pełniejszego zrozumienia różnic między poszczególnymi standardami, aby podejmować trafne decyzje w projektowaniu i implementacji sieci.

Pytanie 38

W instalacjach kablowych z wykorzystaniem skrętki UTP kat. 6, jakie gniazda sieciowe powinny być stosowane?

A. RJ-11

B. BNC

C. 8P8C

D. F

Złącza BNC, RJ-11 oraz F nie są odpowiednie do okablowania strukturalnego opartego na skrętce UTP kat. 6, ponieważ każde z tych rozwiązań ma swoje specyficzne zastosowania, które nie są zgodne z wymaganiami dla sieci Ethernet. Złącze BNC jest powszechnie stosowane w systemach telewizyjnych oraz do przesyłania sygnału wideo, a nie w aplikacjach sieciowych. Z kolei RJ-11, które jest wykorzystywane głównie w telefonach stacjonarnych, obsługuje jedynie sygnały analogowe i nie jest przystosowane do przesyłania danych w standardzie Ethernet. Złącze F, używane w aplikacjach kablowych i telewizyjnych, również nie nadaje się do okablowania strukturalnego Ethernetu. W kontekście okablowania strukturalnego, niezwykle ważne jest stosowanie odpowiednich komponentów, które zapewniają optymalną wydajność oraz spełniają normy branżowe. Używanie złych typów złączy może prowadzić do problemów z kompatybilnością, zwiększonymi opóźnieniami oraz stratami sygnału, co w efekcie wpływa na stabilność i wydajność całej sieci. Aby uniknąć takich sytuacji, kluczowe jest zrozumienie podstawowych różnic pomiędzy różnymi typami złączy oraz ich zastosowaniami w różnych rodzajach sieci.

Pytanie 39

Jakie polecenie trzeba wydać w systemie Windows, aby zweryfikować tabelę mapowania adresów IP na adresy MAC wykorzystywane przez protokół ARP?

A. ipconfig

B. route print

C. netstat -r

D. arp -a

Odpowiedzi 'ipconfig', 'netstat -r' oraz 'route print' są często mylone z poleceniem 'arp -a', jednak każde z nich ma swoje specyficzne zastosowanie i nie służy do sprawdzenia tabeli ARP. 'Ipconfig' jest narzędziem, które pozwala na wyświetlenie konfiguracji interfejsów sieciowych w systemie Windows, w tym adresu IP, maski podsieci oraz bramy domyślnej. Choć 'ipconfig' dostarcza istotnych informacji o połączeniach sieciowych, nie pokazuje mapowania adresów IP na adresy MAC. Z kolei 'netstat -r' wyświetla tablicę routingu, która zawiera informacje o trasach, jakie pakiety mogą zająć w sieci, ale również nie dostarcza danych o adresach fizycznych. 'Route print' z kolei jest podobne do 'netstat -r' i służy do analizy tras routingu w systemie, co jest przydatne w diagnostyce problemów z łącznością, ale nie ma związku z ARP. Powszechnym błędem jest zakładanie, że te polecenia mają podobny zakres działania, co 'arp -a', przez co można popełnić pomyłkę w diagnostyce problemów w sieci. Kluczowe jest zrozumienie, które narzędzia powinny być używane w konkretnych sytuacjach, aby efektywnie zarządzać siecią i diagnozować problemy.

Pytanie 40

Przyczyną niekontrolowanego wypełnienia przestrzeni na dysku może być

A. niewłaściwie skonfigurowana pamięć wirtualna

B. zbyt małe jednostki alokacji plików

C. częste defragmentowanie

D. wirus komputerowy

Częsta defragmentacja nie jest przyczyną niekontrolowanego zapełnienia dysku, lecz praktyką, która ma na celu poprawę wydajności systemu operacyjnego. Defragmentacja polega na reorganizacji danych na dysku twardym, aby pliki były uporządkowane i łatwiejsze do odczytu przez system. Właściwie przeprowadzona defragmentacja może poprawić czas dostępu do plików, ale nie wpływa na ilość wolnego miejsca na dysku. Zbyt małe jednostki alokacji plików mogą powodować nieefektywne wykorzystanie przestrzeni dyskowej, jednak same w sobie nie prowadzą do zapełnienia dysku; mogą jedynie skutkować fragmentacją danych. Wreszcie, źle skonfigurowana pamięć wirtualna może skutkować różnymi problemami z wydajnością systemu, ale nie prowadzi bezpośrednio do zajmowania miejsca na dysku w sposób niekontrolowany. Typowym błędem myślowym jest łączenie różnych problemów związanych z zarządzaniem danymi, co może prowadzić do błędnych interpretacji przyczyn zapełnienia dysku. Aby skutecznie zarządzać przestrzenią dyskową, użytkownicy powinni zwracać uwagę na przyczyny, które rzeczywiście mają wpływ na ilość dostępnego miejsca, takie jak wirusy, nieużywane pliki czy pełne foldery. Wiedza o tym, jak różne aspekty systemu operacyjnego wpływają na zarządzanie danymi, jest kluczowa dla utrzymania stabilności i wydajności komputera.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej