Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
  • Data rozpoczęcia: 10 kwietnia 2025 09:17
  • Data zakończenia: 10 kwietnia 2025 09:49

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakie oprogramowanie można wykorzystać do wstępnej analizy poprawności stworzenia pliku PDF w jakości do druku?

A. Corel Draw
B. Adobe Acrobat
C. Adobe InDesign
D. Impozycjoner
Adobe Acrobat jest wiodącym narzędziem do tworzenia, edytowania i przeglądania plików PDF, które oferuje zaawansowane funkcje oceny jakości dokumentów przeznaczonych do druku. Program ten pozwala na przeprowadzenie wstępnej analizy pliku PDF, umożliwiając użytkownikom sprawdzenie takich aspektów jak rozdzielczość obrazów, kolorystyka, czy układ stron. Dzięki narzędziom takim jak 'Preflight', użytkownicy mogą szybko zweryfikować, czy dokument spełnia określone standardy, takie jak PDF/X, co jest kluczowe w branży poligraficznej. Przykładem zastosowania może być zlecenie druku broszury, w którym Adobe Acrobat pozwoli na wykrycie potencjalnych problemów, takich jak niedostateczna jakość obrazów czy niezgodność kolorystyczna. Dodatkowo, program oferuje możliwość weryfikacji ustawień zarządzania kolorami, co jest niezwykle istotne przy pracy z materiałami do druku. Wreszcie, dzięki opcji podglądu, użytkownicy mogą na bieżąco monitorować, jak dokument będzie wyglądał po wydrukowaniu, co znacząco podnosi jakość finalnego produktu.

Pytanie 2

Rosnące wymiary bitmapy przy zachowanej tej samej rozdzielczości skutkują

A. rozjaśnieniem obrazu, zwłaszcza w półtonach
B. pogorszeniem jakości obrazu poprzez pojawienie się pikseli na bitmapie
C. poprawą jakości obrazu poprzez pojawienie się pikseli na bitmapie
D. wzrostem ostrości obrazu z powodu mniejszej ilości pikseli w proporcji do rozmiaru bitmapy
Zwiększenie rozmiarów bitmapy przy zachowaniu tej samej rozdzielczości skutkuje pogorszeniem jakości obrazu, co jest spowodowane interwencją w strukturę pikseli. Bitmapa jest zbiorem pikseli, które mają określony rozmiar i rozmieszczenie. Kiedy powiększamy bitmapę bez zmiany jego rozdzielczości, piksele stają się większe, co prowadzi do ich rozmycia i powstawania efektu "pikselizacji". Przykładowo, jeśli mamy bitmapę o rozdzielczości 300x300 pikseli i zwiększamy jej wymiary do 600x600 pikseli, zachowując te same 300 pikseli, każdy piksel w nowym obrazie musi być powielony. Zastosowanie technik interpolacji, jak np. bicubic scaling, może częściowo zredukować widoczność tego efektu, ale nie przywróci oryginalnej jakości. W praktyce, dla zachowania jakości obrazu, zaleca się pracować z grafiką wektorową lub używać obrazków o wyższej rozdzielczości, co jest standardem w profesjonalnym projektowaniu graficznym.

Pytanie 3

Aby usunąć plamy z bitmapy, należy w programie Adobe Photoshop użyć narzędzia

A. Falowanie
B. Rasteryzowanie
C. Stempel
D. Wyostrzanie
Stempel w Adobe Photoshop to naprawdę świetne narzędzie do usuwania plam i innych niedoskonałości na obrazach. Działa na zasadzie klonowania, co znaczy, że wybierasz fragment obrazu, którym chcesz pokryć plamę. To całkiem fajne, bo możesz dostosować teksturę, kolor i jasność, co robi dużą różnicę w retuszu. Na przykład, wyobraź sobie, że pracujesz nad portretem i chcesz usunąć jakieś plamy na skórze. Możesz wtedy wybrać kawałek zdrowej skóry jako źródło i potem delikatnie „malować” na miejscu plamy. Tylko trzeba być cierpliwym i mieć trochę wprawy, żeby efekt wyglądał naturalnie. Warto też pamiętać o pracy na warstwach, bo to chroni oryginalny obraz. Stempel często okazuje się lepszy niż inne narzędzia, jak na przykład Łatka, gdy zależy nam na precyzji. W każdym razie, korzystając z narzędzi do retuszu w Photoshopie, dobrze jest rozumieć, jak działa obraz i umieć dostosować parametry, żeby uzyskać naprawdę dobre rezultaty.

Pytanie 4

Ile składek zawiera książka licząca 160 stron w formacie A5, jeśli została wydrukowana na arkuszach A1?

A. 4 składki
B. 5 składek
C. 6 składek
D. 10 składek
Podczas rozwiązywania tego problemu można się natknąć na różne mylące koncepcje dotyczące liczby składek oraz ich powiązań z ilością stron książki. W pierwszej kolejności, wiele osób może pomyśleć, że wystarczy po prostu podzielić liczbę stron przez liczbę stron w jednej składce, nie zważając na to, ile stron można uzyskać z jednego arkusza A1. Sposób, w jaki składki zostały zaplanowane, odgrywa kluczową rolę w produkcji materiałów drukowanych. Na przykład, jeśli założymy, że każda składka zawiera 16 stron, to 160 stron podzielone przez 16 prowadziłoby do 10 składek, co jednak nie uwzględnia zagadnienia formatu A1. W praktyce, każda składka A5 wymaga znacznie większej ilości papieru, co wprowadza dodatkowe zmiany w liczbie potrzebnych składek. Innym błędem jest nieprawidłowe oszacowanie liczby stron, które można uzyskać z jednego arkusza A1, ponieważ nie uwzględnia się, że arkusze te mogą być składane w sposób, który maksymalizuje wykorzystanie papieru. Ostatecznie, kluczowe jest zrozumienie, że liczba składek nie zależy wyłącznie od ilości stron, ale także od konkretnego formatu i sposobu ich druku. Zastosowanie dobrych praktyk w druku i precyzyjne obliczenia są niezbędne do efektywnego planowania produkcji, co jest ważne w branży poligraficznej.

Pytanie 5

Zgodnie z Polską Normą definiującą jednostki typograficzne, jeden kwadrat ma wartość równą

A. 20 mm
B. 19 mm
C. 16 mm
D. 18 mm
Odpowiedzi 19 mm, 16 mm i 20 mm są nieprawidłowe, a ich wybór może świadczyć o niepełnym zrozumieniu podstawowych zasad typografii oraz norm, które regulują wymiary jednostek typograficznych. Warto zauważyć, że wybór 19 mm może wynikać z błędnego przekonania, że typowe wartości typograficzne są zaokrąglane do najbliższego centymetra. W rzeczywistości, typografia opiera się na precyzyjnych wymiarach, które mają istotny wpływ na wrażenia wizualne tekstu. Odpowiedź 16 mm jest z kolei poniżej standardowego wymiaru, co może wskazywać na mylne założenie, że mniejsze wartości są bardziej odpowiednie dla czytelności. W kontekście typografii, zbyt małe wymiary mogą prowadzić do problemów z czytelnością, zwłaszcza w druku. Natomiast wybór 20 mm może być wynikiem mylnego przekonania, że większe jednostki zawsze polepszają widoczność tekstu. W praktyce, nadmierne powiększenie może wprowadzać chaos w kompozycji i zmniejszać efektywność komunikacji wizualnej. Właściwe zrozumienie, że 18 mm jest standardowym wymiarem dla kwadratu typograficznego, jest kluczowe, ponieważ to bezpośrednio przekłada się na jakość i funkcjonalność projektów typograficznych. Te błędne wybory mogą zatem wskazywać na braki w wiedzy z zakresu typografii oraz zasad projektowania, co jest niezbędne do tworzenia estetycznych i funkcjonalnych projektów graficznych.

Pytanie 6

Jakie są wymiary arkusza papieru formatu A1?

A. 841 x 1189 mm
B. 707 x 1000 mm
C. 420 x 594 mm
D. 594 x 841 mm
A1 to jeden z formatów papieru zgodnych z międzynarodowym standardem ISO 216, który definiuje system formatów A, B i C. Format A1 ma dokładne wymiary 594 x 841 mm, co czyni go dwukrotnie większym od formatu A2 oraz połową formatu A0. W praktyce A1 jest często wykorzystywany w projektach architektonicznych i inżynieryjnych, gdzie potrzebna jest większa powierzchnia do prezentacji rysunków technicznych, planów czy schematów. Dzięki temu, że formaty A są ze sobą skalowalne, można łatwo przechodzić między różnymi rozmiarami, co jest szczególnie przydatne w procesie drukowania i projektowania. Ponadto, stosowanie standardowych rozmiarów papieru, takich jak A1, jest zalecane w obiegu dokumentów w celu zapewnienia kompatybilności z urządzeniami biurowymi, takimi jak drukarki i skanery, co ułatwia organizację pracy i archiwizację dokumentów.

Pytanie 7

Oznaczenie pokazane na ilustracji, które zamieszczone jest na opakowaniu substancji chemicznej stosowanej podczas drukowania cyfrowego przestrzega o pracy z substancją

Ilustracja do pytania
A. żrącą dla metali.
B. łatwopalną.
C. drażniącą oczy.
D. rakotwórczą.
Odpowiedź "łatwopalną" jest jak najbardziej na miejscu, bo oznaczenie GHS02 rzeczywiście mówi o substancjach, które łatwo się zapalają. To ważne, żeby pamiętać, że w druku cyfrowym używamy różnych chemikaliów, a niektóre z nich, jak rozpuszczalniki czy atramenty, mogą być naprawdę łatwopalne. Dlatego warto przestrzegać zasad bezpieczeństwa, żeby nie doszło do jakichś niebezpiecznych sytuacji. Jeżeli masz takie materiały, powinieneś je trzymać w dobrze wentylowanych miejscach, z daleka od źródeł ciepła i ognia. Dodatkowo, warto znać przepisy związane z niebezpiecznymi substancjami, takie jak REACH czy CLP, bo to pomaga w identyfikacji zagrożeń i zapewnieniu sobie odpowiedniej ochrony. Więcej informacji o tym, jak klasyfikować chemikalia oraz co powinno się wiedzieć o ich oznakowaniu, można znaleźć w dokumentach od producentów lub w materiałach szkoleniowych na temat bezpieczeństwa w pracy z chemią.

Pytanie 8

Jaką wartość ma koszt jednostkowy druku kalendarzyków, jeśli drukarnia oszacowała wydruk 300 kalendarzyków listkowych o rozmiarze 85 x 55 mm na arkuszach A3+ na kwotę 120,00 zł?

A. 40 gr
B. 30 gr
C. 55 gr
D. 25 gr
Koszt jednostkowy druku kalendarzyka wynosi 40 groszy. Żeby to policzyć, wystarczy podzielić cały koszt druku przez liczbę wydrukowanych sztuk. W tym case, wydruk 300 kalendarzyków kosztuje 120 zł, więc 120 zł dzielone przez 300 daje 0,40 zł, co jest równoznaczne z 40 groszami. Takie obliczenia są naprawdę ważne w branży drukarskiej, bo pomagają lepiej zarządzać kosztami i ustalać ceny. Na przykład, kiedy planujesz budżet na marketing, znajomość kosztów jednostkowych produkcji pomoże ci określić, czy opłaca się zamówić więcej materiałów reklamowych. Fajnie też wiedzieć, że koszt jednostkowy może się zmieniać w zależności od różnych rzeczy, jak skala produkcji, technologia druku czy materiały użyte do produkcji. Zrozumienie tego aspektu pozwala na lepszą analizę kosztów i podejmowanie bardziej przemyślanych decyzji związanych z zamówieniami drukarskimi.

Pytanie 9

Jaki znak należy umieścić pomiędzy członami słowa "polsko-angielski"?

A. Minus
B. Dywiz
C. Myślnik
D. Półpauzę
Stosowanie myślnika jako znaku oddzielającego człony wyrazu "polsko-angielski" jest błędne, ponieważ myślnik pełni inną funkcję w polskiej ortografii. Jest używany głównie do oddzielania wtrąceń lub zaznaczania pauz w zdaniach, co wprowadza niepotrzebne zamieszanie w kontekście tworzenia wyrazów złożonych. Również użycie terminu "minus" jest niewłaściwe, ponieważ w języku polskim nie ma takiej konwencji, by używać znaku minus do łączenia wyrazów. Minus to znak matematyczny, który oznacza odejmowanie i nie ma zastosowania w ortografii wyrazów. Co więcej, dywiz, który jest kluczowym elementem w pisowni wyrazów złożonych, jest często mylony z półpauzą. Półpauza, z kolei, jest używana w kontekście interpunkcji, aby dzielić część zdania lub wprowadzać dodatkowe informacje, co również nie ma zastosowania w przypadku pisania wyrazów złożonych. Warto zrozumieć, że błędna interpretacja tych znaków prowadzi do niejasności w komunikacji, a znajomość zasad ortograficznych jest kluczowa w profesjonalnym pisaniu. Dlatego istotne jest, aby zwracać szczególną uwagę na właściwe stosowanie dywizu w kontekście terminów złożonych, co zapewnia jasność i precyzję przekazu.

Pytanie 10

Ile stron o formacie A5 zawiera publikacja, która została wydrukowana na dziesięciu arkuszach formatu SRA1?

A. 336 stron
B. 320 stron
C. 352 strony
D. 288 stron
Odpowiedź, że książka ma 320 stron, to strzał w dziesiątkę! Jest to związane z tym, że arkusze SRA1 są spore, mają 640 na 900 mm, więc po złożeniu na pół dostajemy arkusz A1, a z tego znowu możemy uzyskać cztery arkusze A5. Kiedy mamy 10 arkuszy SRA1, to można z nich wycisnąć całe 40 arkuszy A5, co razem daje te 320 stron (40 arkuszy pomnożone przez 8 stron na każdym A5). Takie obliczenia to dobra praktyka w druku, bo pomagają zredukować koszty produkcji. Z praktyki wiem, że to przydatna wiedza dla ludzi z branży, takich jak graficy czy drukarze, którzy muszą dobrze planować nakłady i wydatki. Znajomość wymiarów i zasad składania arkuszy to naprawdę istotna sprawa, zwłaszcza podczas przygotowania do druku i obliczeń efektywności produkcji.

Pytanie 11

Model kolorów oparty na addytywnym łączeniu trzech barw podstawowych jest określany akronimem

A. RGB
B. HSB
C. CIE
D. HSL
Odpowiedź RGB jest poprawna, ponieważ model ten opiera się na addytywnym mieszaniu trzech podstawowych kolorów: czerwonego, zielonego i niebieskiego. W modelu RGB, kombinacje tych trzech barw tworzą wszystkie inne kolory, co jest kluczowe w kontekście technologii wyświetlaczy, takich jak monitory i telewizory. Każdy z kolorów jest reprezentowany przez wartość od 0 do 255, co daje łącznie 16,7 miliona możliwych kolorów, co jest niezwykle istotne w projektowaniu graficznym i web designie. W praktyce, ten model jest powszechnie stosowany w różnych aplikacjach multimedialnych, od edytorów zdjęć po oprogramowanie do tworzenia wideo. Standardy takie jak sRGB (standard RGB) zapewniają jednolitą reprodukcję kolorów w różnych urządzeniach, co jest niezbędne dla zachowania spójności wizualnej. Dodatkowo, zrozumienie modelu RGB jest kluczowe dla każdego, kto chce pracować w dziedzinie grafiki komputerowej czy projektowania interfejsów użytkownika, ponieważ pozwala na precyzyjne dobieranie kolorów w zależności od ich zastosowania.

Pytanie 12

Jaką wartość przybliżoną ma koszt papieru potrzebnego do wydrukowania 1 000 plakatów o wymiarach 707 × 1000 mm na papierze o gramaturze 100 g/m2, jeśli 1 kilogram tego papieru kosztuje 3,00 zł?

A. 212,00 zł
B. 180,00 zł
C. 150,00 zł
D. 240,00 zł
Aby obliczyć koszt papieru niezbędnego do wydrukowania 1000 plakatów o wymiarach 707 × 1000 mm, najpierw należy obliczyć powierzchnię jednego plakatu. Powierzchnia jednego plakatu wynosi: 0,707 m × 1,000 m = 0,707 m². Następnie, dla 1000 plakatów, łączna powierzchnia wyniesie: 0,707 m² × 1000 = 707 m². Aby obliczyć masę papieru potrzebnego do wydrukowania tych plakatów, musimy pomnożyć łączną powierzchnię przez gramaturę papieru w g/m²: 707 m² × 100 g/m² = 70700 g, co odpowiada 70,7 kg. Koszt 1 kg papieru wynosi 3,00 zł, zatem całkowity koszt papieru wyniesie: 70,7 kg × 3,00 zł/kg = 212,10 zł, co w przybliżeniu daje 212,00 zł. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w branży druku, gdzie precyzyjne kalkulacje kosztów są kluczowe dla efektywności i rentowności procesów produkcyjnych.

Pytanie 13

Jakie formaty są najczęściej wykorzystywanymi formatami e-booków?

A. RTF, BAT
B. EPUB, MOBI
C. HTML, XLS
D. JPG, MPEG
EPUB i MOBI to dwa najpopularniejsze formaty e-booków, które są szeroko stosowane w branży wydawniczej. Format EPUB (Electronic Publication) jest standardem międzynarodowym, który pozwala na tworzenie e-booków o elastycznym układzie, dostosowującym się do różnych rozmiarów ekranów i urządzeń. EPUB obsługuje multimedia, interaktywność oraz różne style, co czyni go idealnym do publikacji literatury, podręczników i materiałów edukacyjnych. MOBI, stworzony przez firmę Amazon, jest formatem zaprojektowanym głównie dla czytników Kindle. Oferuje podobne możliwości jak EPUB, jednak jest bardziej zoptymalizowany pod kątem ekosystemu Amazon, co sprawia, że jest preferowany przez użytkowników tych urządzeń. Warto zaznaczyć, że oba formaty wspierają metadane, co pozwala na lepsze zarządzanie zbiorami publikacji oraz ich wyszukiwanie. Używanie tych standardów jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi i umożliwia dotarcie do szerszej grupy odbiorców.

Pytanie 14

Jakie urządzenie kontrolno-pomiarowe powinno się zastosować do oceny gęstości optycznej form kopiowych typu diapozytyw?

A. Lupy
B. Kalibratora
C. Densytometru transmisyjnego
D. Densytometru refleksyjnego
Stosowanie lup do oceny gęstości optycznej diapozytywowych form kopiowych jest błędnym podejściem, ponieważ lupy służą głównie do powiększania obrazu, a nie do pomiaru właściwości optycznych. Choć mogą dostarczać ogólnych informacji o jakości obrazu, nie są w stanie precyzyjnie ocenić gęstości optycznej, co jest kluczowe w profesjonalnych procesach fotograficznych. Kalibratory natomiast, choć są istotne w kontekście pomiarów, odnoszą się bardziej do urządzeń służących do ustawienia i sprawdzania parametrów innych przyrządów pomiarowych, a nie do analizy gęstości optycznej. Z kolei densytometry refleksyjne, które mierzą gęstość optyczną poprzez analizę światła odbitego, nie są odpowiednie do diapozytywów, gdzie kluczowe jest badanie światła przechodzącego przez materiał. Diapozytywy, ze względu na swoją strukturę i sposób, w jaki są wykorzystywane w procesach projektowania i druku, wymagają dokładnych pomiarów transmisyjnych. Wybór niewłaściwego urządzenia do pomiaru gęstości optycznej może prowadzić do nieprawidłowych wniosków i znacznego obniżenia jakości końcowego produktu, co podkreśla znaczenie odpowiedniego doboru narzędzi w branży fotograficznej i reprograficznej.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 16

Określ liczbę netto arkuszy RA2 potrzebnych do wydrukowania 4 000 sztuk druków w formacie A5?

A. 500 sztuk
B. 700 sztuk
C. 800 sztuk
D. 600 sztuk
Wybór odpowiedzi 600, 700 lub 800 sztuk jest wynikiem nieprawidłowego zrozumienia zasad obliczania ilości niezbędnych arkuszy RA2 do wydruku akcydensów formatu A5. W przypadku odpowiedzi 600 sztuk, można zauważyć, że sugeruje ona, iż z jednego arkusza RA2 można wydrukować mniej niż 8 A5, co jest błędne, ponieważ standardowy arkusz RA2 pozwala na wydrukowanie 8 sztuk A5. Odpowiedź 700 sztuk również jest błędna z tego samego powodu — nie uwzględnia faktu, że możemy uzyskać maksymalnie 8 sztuk A5 z jednego arkusza RA2. Wybór 800 sztuk, z kolei, sugeruje, że potrzeba więcej niż 500 arkuszy RA2 na wydrukowanie 4000 sztuk A5, co jest nieefektywne i niezgodne z zasadami optymalizacji produkcji. W praktyce, nieprawidłowe obliczenia mogą prowadzić do znacznych strat finansowych oraz surowcowych w procesie druku. Istotne jest zrozumienie, że każdy arkusz wykorzystywany w produkcji powinien być jak najlepiej wykorzystany, dlatego znajomość formatu arkusza oraz sposobów układania projektów graficznych ma kluczowe znaczenie w branży poligraficznej.

Pytanie 17

Jaką długość drutu introligatorskiego należy przygotować do oprawy 2 000 zeszytów w formacie A5 (z użyciem 2 zszywek na każdy zeszyt), jeśli długość zszywki wynosi 16 mm?

A. 64 m
B. 8 m
C. 32 m
D. 16 m
Aby obliczyć długość drutu introligatorskiego potrzebnego do oprawy 2000 zeszytów formatu A5, bierzemy pod uwagę liczbę zszywek oraz długość pojedynczej zszywki. Każdy zeszyt wymaga 2 zszywek, co oznacza, że dla 2000 zeszytów potrzebujemy 4000 zszywek (2000 zeszytów x 2 zszywki/zeszyt). Długość każdej zszywki wynosi 16 mm, co w przeliczeniu na metry daje 0,016 m. Zatem całkowita długość drutu introligatorskiego wynosi 4000 zszywek x 0,016 m/zszywkę = 64 m. Tego rodzaju obliczenia są istotne w branży introligatorskiej, gdzie precyzja w szacowaniu materiałów jest kluczowa dla efektywności produkcji oraz kosztów. Zastosowanie powyższej metodologii zapewnia, że do każdej partii książek czy zeszytów starczy odpowiednia ilość materiałów, co przekłada się na oszczędności oraz optymalizację procesów produkcyjnych.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 19

Aby stworzyć kolorową okładkę książki w formacie A4 z grubością grzbietu wynoszącą 10 mm, odpowiednim wyborem będzie papier o formacie

A. A4
B. A3
C. B3
D. B4
Wybór innych opcji, takich jak A3, A4 czy B4, prowadzi do różnych problemów w kontekście druku okładki książki. Format A3, o wymiarach 297 x 420 mm, wydaje się być wystarczająco duży, ale nie zapewnia wystarczającej przestrzeni na grzbiet, co może prowadzić do nieestetycznego wyglądu oraz trudności w produkcji. Z kolei format A4, mający tylko 210 x 297 mm, jest zbyt mały, aby pomieścić grzbiet o grubości 10 mm, co skutkuje niepoprawnym wymiarem okładki i jej niewłaściwym dopasowaniem do książki. W przypadku formatu B4, który ma wymiary 250 x 353 mm, również nie mamy wystarczającej przestrzeni, ponieważ grzbiet 10 mm nadal wymaga większego miejsca, a to prowadzi do problemów z estetyką i funkcjonalnością okładki. Typowe błędy myślowe związane z wyborem niewłaściwego formatu mogą wynikać z niepełnego zrozumienia zasad proporcji oraz wymagań dotyczących przestrzeni potrzebnej do druku i wykończenia publikacji. Aby skutecznie projektować okładki, ważne jest, aby brać pod uwagę nie tylko wymiary samej książki, ale również dodatkowe elementy, takie jak marginesy, grzbiety oraz techniki wykończenia, które mają bezpośredni wpływ na ostateczny wygląd produktu. Dlatego kluczowe jest, aby projektanci i drukarze dobrze znali standardy formatu papieru oraz ich zastosowanie w różnych procesach produkcyjnych.

Pytanie 20

Termin 'pagina' odnosi się do numeracji

A. rozdziału
B. strony
C. działu
D. tomu
Termin „pagina” pochodzi z języka łacińskiego i odnosi się do strony w publikacji. W kontekście literackim oraz edytorskim, numerowanie stron jest kluczowe dla organizacji treści oraz ułatwienia nawigacji po dokumencie. Zastosowanie numeracji stron zapewnia czytelnikom łatwość w odnajdywaniu konkretnych informacji. Przykładowo, w książkach oraz artykułach naukowych, numer strony jest często używany w przypisach i bibliografiach, co pozwala na szybkie odnalezienie cytowanych fragmentów. W praktyce, efektywne zarządzanie numeracją stron jest zgodne z najlepszymi praktykami w edytorstwie i publikacji, w tym standardami takimi jak APA czy MLA, które oferują wytyczne dotyczące formatowania i struktury dokumentów. W sytuacjach, gdy tekst jest długi lub złożony, odpowiednie numerowanie stron pozwala na łatwiejsze poruszanie się po treści, co jest istotne zarówno dla autorów, jak i dla odbiorców.

Pytanie 21

Aby poprawić zniszczone zdjęcie po jego digitalizacji, należy wykorzystać oprogramowanie Adobe

A. Illustrator
B. InDesign
C. Animate
D. Photoshop
Photoshop to najbardziej rozpoznawalne oprogramowanie do edycji grafiki rastrowej, które jest powszechnie stosowane w branży fotograficznej i graficznej do retuszu zdjęć. Jego potężne narzędzia, takie jak pędzle, filtry, warstwy i maski, umożliwiają precyzyjną korekcję kolorów, usuwanie niedoskonałości oraz przywracanie detali w zniszczonych zdjęciach. Przykładowo, podczas retuszu zniszczonego zdjęcia po digitalizacji, można skorzystać z narzędzi takich jak „Clone Stamp” lub „Healing Brush”, które pozwalają na precyzyjne naprawienie uszkodzonych obszarów. Ponadto, Photoshop obsługuje szeroką gamę formatów plików, co czyni go elastycznym rozwiązaniem do pracy nad projektami różnej wielkości i złożoności. Dzięki standardom branżowym, Photoshop stał się de facto normą w edytowaniu zdjęć, co podkreśla jego rolę w zachowaniu jakości i detali w pracy nad fotografiami.

Pytanie 22

Koszt wydrukowania 500 egzemplarzy ulotek w formacie A5 wynosi 150 zł netto. Jaka jest cena netto jednej ulotki?

A. 20 gr
B. 28 gr
C. 40 gr
D. 30 gr
Koszt wydrukowania 500 sztuk ulotek wynosi 150 zł netto, co oznacza, że aby znaleźć cenę netto jednej ulotki, należy podzielić całkowity koszt przez liczbę ulotek. Zatem, 150 zł podzielone przez 500 sztuk daje 0,30 zł, czyli 30 groszy za sztukę. To podejście jest zgodne z podstawową zasadą kalkulacji kosztów w branży poligraficznej, gdzie kluczowe jest zrozumienie jednostkowych kosztów produkcji. Przykład ten ilustruje również, jak ważne jest dokładne wyliczenie kosztów jednostkowych, co ułatwia późniejsze podejmowanie decyzji dotyczących cen sprzedaży, marż oraz budżetowania kampanii reklamowych. Dobrze jest pamiętać, że umiejętność kalkulacji kosztów produkcji jest nieoceniona w zarządzaniu projektami poligraficznymi oraz w skutecznym planowaniu marketingowym. Ponadto, wiedza ta pozwala na lepsze negocjacje z drukarniami i dostawcami usług drukarskich, co może prowadzić do oszczędności w trakcie realizacji projektów.

Pytanie 23

Oblicz wydatek na przygotowanie form drukarskich, które są niezbędne do wydrukowania jednokolorowego wkładu książkowego o objętości 160 stron w formacie A5 na maszynie półformatowej, jeśli koszt wyprodukowania jednej formy wynosi 30 zł.

A. 600 zł
B. 300 zł
C. 900 zł
D. 150 zł
Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z kilku nieporozumień dotyczących obliczeń związanych z kosztami druku. Odpowiedzi, takie jak 300 zł, 150 zł lub 900 zł, wskazują na różne błędy w kalkulacjach. Na przykład, przypisanie kosztu 300 zł może sugerować nieprawidłowe obliczenie ilości potrzebnych form lub zrozumienie kosztów jednostkowych. Aby uzyskać koszt 300 zł, użytkownik musiałby założyć, że koszt jednej formy wynosi 60 zł, co jest niezgodne z podanymi danymi. Z kolei odpowiedź 150 zł wynika z błędnego przypuszczenia, że potrzebne są tylko 3 formy, co ignoruje fakt, że każda forma ma ograniczoną powierzchnię, a w rzeczywistości potrzebujemy 5 form. Z kolei odpowiedź 900 zł mogła wynikać z założenia, że koszt wykonania formy jest jedynie częścią całościowych wydatków, ignorując inne czynniki, takie jak robocizna czy materiały eksploatacyjne. W przemyśle poligraficznym szeroko stosuje się złożone modele kalkulacji kosztów, które uwzględniają nie tylko koszty bezpośrednie, ale również koszty pośrednie, co jest kluczowe w precyzyjnym określeniu końcowej ceny usługi. Dlatego ważne jest zrozumienie całego procesu produkcyjnego oraz jego kosztów, aby uniknąć błędnych wniosków.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 26

Ile arkuszy A1 netto jest wymagane do wydrukowania 20 000 jednokolorowych zaproszeń w formacie A6?

A. 1250 sztuk
B. 1125 sztuk
C. 625 sztuk
D. 875 sztuk
Aby obliczyć liczbę arkuszy A1 potrzebnych do wydrukowania 20 000 jednokolorowych zaproszeń formatu A6, zaczynamy od określenia, ile zaproszeń można uzyskać z jednego arkusza A1. Format A1 ma wymiary 594 mm x 841 mm, podczas gdy format A6 ma wymiary 105 mm x 148 mm. Na jednym arkuszu A1 można umieścić do 16 zaproszeń A6, ponieważ wzdłuż krótszego boku zmieszczą się 5 zaproszeń, a wzdłuż dłuższego boku 3 zaproszenia. Obliczając ilość arkuszy: 20 000 zaproszeń podzielone przez 16 zaproszeń z jednego arkusza A1 daje 1250 arkuszy A6. Jednakże, dla efektywności produkcji oraz minimalizacji strat materiałowych, zaokrąglamy tę wartość w górę, co prowadzi nas do potrzeby 625 arkuszy A1. W branży poligraficznej, obliczenia tego typu są kluczowe dla planowania produkcji oraz zarządzania zasobami.

Pytanie 27

Dokument tekstowy zawierający 120 000 znaków typograficznych oraz 6 000 cm2 powierzchni obrazów odpowiada

A. 5 arkuszom wydawniczym
B. 3 arkuszom wydawniczym
C. 6 arkuszom wydawniczym
D. 4 arkuszom wydawniczym
Odpowiedź 5 arkuszom wydawniczym jest prawidłowa, ponieważ obliczenia oparte na standardowych normach typograficznych oraz wymogach dotyczących wydawnictw pomagają określić, ile arkuszy będzie potrzebnych do publikacji danego tekstu. Standardowo, jeden arkusz wydawniczy ma powierzchnię 1 m2, co odpowiada 10000 cm2. Przy powierzchni ilustracji wynoszącej 6000 cm2, co oznacza 0,6 arkusza, oraz 120000 znaków typograficznych, które odpowiadają około 240 stronom (przy założeniu 500 znaków na stronę), otrzymujemy 4 arkusze tekstu. W sumie, 0,6 arkusza ilustracji plus 4 arkusze tekstu daje razem 4,6, co w praktyce zaokrągla się do 5 arkuszy. Ta zasada jest stosowana w branży wydawniczej, aby prawidłowo oszacować ilość materiału potrzebnego do druku, co ma kluczowe znaczenie dla kosztów produkcji oraz czasu realizacji projektu. Wydawcy powinni zawsze brać pod uwagę zarówno tekst, jak i materiały graficzne przy planowaniu nakładów, aby uniknąć błędów w produkcji i zapewnić efektywność procesu wydawniczego.

Pytanie 28

Jaki format płyty offsetowej należy przygotować do naświetlania zlecenia na maszynie offsetowej ćwierćformatowej?

A. B3
B. A2
C. A4
D. B4
Wybór formatów A2, A4 oraz B4 jako odpowiedzi na pytanie dotyczące płyty offsetowej do naświetlania na maszynie ćwierćformatowej wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące standardów rozmiarów arkuszy drukarskich. Format A2 (420 x 594 mm) jest zbyt dużym arkuszem do zastosowania w maszynach ćwierćformatowych, co sprawia, że nie jest praktycznym rozwiązaniem. Tego typu maszyny są przystosowane do obsługi mniejszych rozmiarów, co czyni A2 nieodpowiednim wyborem. Podobnie, odpowiedź A4 (210 x 297 mm) jest zbyt mała, aby wykorzystać pełne możliwości maszyn ćwierćformatowych, które mogą pracować z większymi arkuszami, co ogranicza efektywność procesu produkcyjnego. Ostatecznie, format B4 (250 x 353 mm), mimo że jest zbliżony do B3, nie jest w pełni dostosowany do wymagań produkcji w ćwierćformacie, co może prowadzić do problemów z jakością druku i trudnościami w optymalizacji procesu. Warto zrozumieć, że wybór odpowiedniego formatu arkusza ma kluczowe znaczenie dla efektywności produkcji w drukarniach, w tym dostosowanie narzędzi i procesów do specyficznych wymagań technicznych danej maszyny, co jest istotnym aspektem każdej działalności poligraficznej.

Pytanie 29

Która metoda druku jest najbardziej odpowiednia do tworzenia etykiet termokurczliwych?

A. Fleksograficzna
B. Tampondrukowa
C. Offsetowa
D. Ink-jet
Offsetowa technika druku, choć popularna w wielu branżach, nie jest odpowiednia do produkcji etykiet termokurczliwych. Proces ten opiera się na druku z płaskich form, co ogranicza elastyczność przy pracy z różnymi podłożami. Etykiety termokurczliwe wymagają, aby druk był aplikowany na materiałach, które będą poddawane obróbce termicznej, co jest trudne do osiągnięcia w procesie offsetowym. Co więcej, proces ten jest wolniejszy i bardziej kosztowny w porównaniu do fleksografii, co czyni go nieefektywnym w zastosowaniach, gdzie potrzebne są szybkie zmiany i drukowanie dużych nakładów. Technika ink-jet, choć rozwijająca się, nie oferuje takiej samej jakości i efektywności przy dużych produkcjach etykiet. Z kolei tampondruk, mimo że świetnie sprawdza się w drukowaniu na nierównych powierzchniach, również nie jest odpowiedni dla masowej produkcji etykiet termokurczliwych ze względu na ograniczenia w szybkości i kosztach. Osoby wybierające metody drukarskie często mylą wydajność z jakością, co prowadzi do błędnych wyborów technologicznych. W kontekście etykietowania termokurczliwego, elastyczność i szybkość to kluczowe czynniki, które fleksografia spełnia najlepiej, podczas gdy inne techniki mają swoje ograniczenia, które czynią je mniej odpowiednimi.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 31

Najlepszym materiałem do wytworzenia wielobarwnego opakowania na telefon jest

A. papier fotograficzny 90 g/m2
B. tektura jednostronnie powlekana 350 g/m2
C. tektura introligatorska 1260 g/m2
D. papier syntetyczny 200 g/m2
Tektura jednostronnie powlekana 350 g/m2 to naprawdę świetny wybór na opakowanie na telefon. Dzięki tym właściwościom, które ma, wygląda nie tylko estetycznie, ale też funkcjonalnie. Jak wiesz, powlekanie jednostronne sprawia, że kolory na druku wyglądają naprawdę dobrze, co jest mega ważne, gdy chcemy przyciągnąć klientów. Ta tektura jest mocna, więc zabezpiecza telefon, a jednocześnie nie jest za ciężka, przez co koszty transportu są niższe. Opakowania z tego materiału często używa się w branży elektronicznej czy kosmetycznej, gdzie estetyka ma ogromne znaczenie. Warto też pamiętać o standardach ISO 12647 - mówią o tym, jak ważne jest dobrze dobrać podłoże, bo to wpływa na to, jak długo kolory będą trzymać się na opakowaniu. A na koniec, tektura jednostronnie powlekana jest przyjazna dla środowiska, co w dzisiejszych czasach ma duże znaczenie. Recyklowalność to dodatkowy plus!

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 33

Na podstawie kalkulacji wydatków związanych z wydrukiem 20 000 akcydensów na arkuszowej maszynie offsetowej ustalono, że jednostkowy koszt jednego akcydensu wynosi 3,00 zł. W przypadku, gdy zamówienie wzrośnie o 40%, jaki będzie koszt pojedynczego akcydensu?

A. wzrośnie z powodu większej liczby zmian w pracy drukarza
B. nie zmieni się z uwagi na zbyt mały przyrost nakładu
C. spadnie, ponieważ wykorzystana zostanie ta sama liczba form drukowych
D. wzrośnie, ponieważ zwiększy się nakład
Dobra robota! Odpowiedź, że koszt jednostkowy akcydenstu zmniejszy się przy zamówieniu większym o 40%, jest jak najbardziej trafna. To wszystko przez zasadę ekonomii skali. Generalnie, gdy zamawiamy więcej, to jednostkowy koszt produkcji często spada. Na przykład w druku – jeśli zwiększamy zamówienie, ale liczba form pozostaje taka sama, to koszty stałe, jak przygotowanie czy obsługa maszyny, dzielą się na więcej wydruków. Idealnie widać to przy drukowaniu broszur. Przygotowanie formy druku jest drogie, ale przy większej liczbie kopii koszt jednostkowy maleje. Klient wychodzi na tym lepiej, a wiele drukarni chętnie daje rabaty na większe zamówienia, co też zachęca do składania takich. To naprawdę fajna strategia, zwłaszcza w branży, gdzie liczy się efektywność.

Pytanie 34

Podczas produkcji ulotki w kolorystyce 2 + 2 przy zastosowaniu metody odwracania przez margines boczny, jaki będzie koszt jednostkowy ulotki w porównaniu do drukowania z 4 form drukowych?

A. pozostanie bez zmian
B. zmniejszy się
C. nie da się przewidzieć
D. zwiększy się
Stwierdzenie, że koszt jednostkowy ulotki pozostanie bez zmian, jest błędne, ponieważ ignoruje fundamentalne zasady efektywności kosztowej w druku. Każda forma drukowa wiąże się z kosztami przygotowania, które są jednorazowe, ale rozkładają się na ilość wyprodukowanych egzemplarzy. W przypadku drukowania ulotki w technologii 2 + 2, zmniejszenie liczby form prowadzi do mniejszych kosztów stałych przypadających na każdą jednostkę produktu. Z kolei opcja, że koszt wzrośnie, również jest nieprawidłowa; taka sytuacja mogłaby mieć miejsce, gdyby np. zmieniała się jakość materiałów lub technologia, ale opisany proces nie implikuje takich zmian. Zwiększenie kosztów jednostkowych byłoby możliwe jedynie przy dodatkowych wymaganiach dotyczących jakości druku lub specyfikacji, które nie były uwzględnione w pytaniu. Odpowiedź sugerująca, że nie da się przewidzieć kosztów jednostkowych, również pomija kluczowe aspekty analizy kosztów w poligrafii. Na każdym etapie produkcji można i należy przeprowadzać analizy kosztowe, aby przewidzieć i zoptymalizować wydatki. Dlatego, aby skutecznie zarządzać procesem drukowania i unikać nieporozumień, ważne jest zrozumienie wpływu liczby form na całkowity koszt produkcji.

Pytanie 35

Które oprogramowanie pozwala na realizację automatycznej impozycji użytków?

A. Adobe Illustrator
B. Corel Draw
C. Adobe Photoshop
D. Puzzle Flow
Puzzle Flow to zaawansowane narzędzie do automatycznej impozycji, które jest szeroko stosowane w branży poligraficznej. Umożliwia ono efektywne przygotowanie materiałów do druku poprzez automatyczne rozmieszczanie i układanie elementów na arkuszu, co znacząco zwiększa wydajność procesu produkcji. Użycie Puzzle Flow pozwala na redukcję marnotrawstwa materiałów i czasu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie optymalizacji procesów produkcyjnych. Przykładowo, w przypadku druku etykiet, narzędzie to umożliwia precyzyjne rozplanowanie jednostek na arkuszu, minimalizując odstępy pomiędzy nimi oraz dostosowując rozmiar i orientację. Takie podejście jest kluczowe w branży, gdzie marginesy zysku są często niewielkie, a każdy element procesu produkcji ma wpływ na finalny koszt produktu. Dodatkowo, dzięki integracji z innymi systemami zarządzania produkcją, Puzzle Flow pozwala na pełną automatyzację impozycji, co poprawia koordynację i komunikację w zespole. W kontekście norm jakościowych, korzystanie z takiego oprogramowania przyczynia się do spełnienia wymagań dotyczących efektywności oraz dokładności w procesie druku.

Pytanie 36

Ile arkuszy w dodatkowej ilości należy wziąć pod uwagę, aby uzyskać 2 000 arkuszy netto, gdy naddatek technologiczny na podłoże do druku wynosi 10%?

A. 200 arkuszy
B. 120 arkuszy
C. 140 arkuszy
D. 100 arkuszy
Aby obliczyć liczbę dodatkowych arkuszy potrzebnych do uzyskania 2000 arkuszy netto, należy uwzględnić naddatek technologiczny na podłoże drukowe, który w tym przypadku wynosi 10%. Oznacza to, że z każdego pożytkującego arkusza, 10% zostanie przeznaczone na straty, co w praktyce oznacza, że dla uzyskania 2000 arkuszy gotowych do wydruku musimy zlecić wydruk większej liczby arkuszy. Możemy to obliczyć, korzystając z następującego wzoru: liczba arkuszy netto = liczba arkuszy brutto * (1 - naddatek). Przekształcając ten wzór do postaci liczby arkuszy brutto, mamy: liczba arkuszy brutto = liczba arkuszy netto / (1 - naddatek) = 2000 / (1 - 0,1) = 2000 / 0,9 = 2222,22. Ponieważ nie możemy mieć ułamka arkusza, zaokrąglamy do 2223 arkuszy. Następnie, aby obliczyć naddatek, odejmujemy liczbę arkuszy netto od brutto: 2223 - 2000 = 223, co oznacza, że potrzebujemy dodatkowych 223 arkuszy. Jednakże, jeżeli porównamy nasze obliczenia z dostępnymi odpowiedziami, 200 arkuszy wydaje się być najbliższą wartością, gdyż na poziomie produkcji często przyjmuje się różne współczynniki naddatku, co może wpływać na finalne liczby. Ustalenie naddatku technologicznego jest kluczowe dla optymalizacji procesu produkcji i minimalizacji odpadów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 37

Który z podanych zapisów jest poprawnie skonstruowany zgodnie z regułami składu?

A. 20°C
B. 20-30mm
C. 30kg
D. 20 %
Zapis 20-30mm, 30kg oraz 20 % zawierają błędy, które wynikają z nieścisłości i niezgodności z przyjętymi normami. W przypadku pierwszego zapisu, użycie myślnika wskazuje na zakres, ale nie jest to standardowy sposób przedstawiania jednostek w dokumentacji technicznej. Zamiast tego, powinno się używać formatu z symbolem zakresu, np. 20 mm do 30 mm. Przechodząc do drugiego zapisu, 30kg, należy zauważyć, że poprawnie powinno być 30 kg, z zachowaniem spacji między wartością a jednostką, co jest zgodne z wytycznymi definicji jednostek w systemie SI. Wreszcie, w przypadku zapisu 20 %, użycie znaku procentowego bezpośrednio po liczbie jest niepoprawne w kontekście stricte technicznym, ponieważ na ogół w dokumentacji powinno być zachowane zgodne formatowanie, które zaleca spację przed znakiem procentowym. Te błędy wskazują na brak znajomości zasad, które są istotne nie tylko dla poprawności technicznej, ale również dla jednoznaczności komunikacji. Niezrozumienie tych zasad może prowadzić do poważnych nieporozumień w kontekście analiz, pomiarów czy w raportach, które mają kluczowe znaczenie w wielu branżach, takich jak inżynieria, medycyna czy nauki przyrodnicze.

Pytanie 38

Jaką rozdzielczość powinno mieć skanowanie wielobarwnego oryginału, jeśli w druku offsetowym ma być powiększony dwukrotnie?

A. 300 dpi
B. 600 dpi
C. 900 dpi
D. 800 dpi
Wybór rozdzielczości 300 dpi jest niewłaściwy w kontekście powiększenia oryginału w druku offsetowym. Choć 300 dpi jest standardową rozdzielczością druku, nie uwzględnia faktu, że w przypadku powiększenia obrazu o 200% konieczne jest podwojenie wartości dpi. Wartość dpi określa liczbę punktów na cal, a przy powiększaniu oryginału o 100%, rozdzielczość skanowania powinna być zwiększona, aby zrekompensować utratę jakości. Praktycznie oznacza to, że obraz skanowany z 300 dpi, gdy zostanie powiększony, straci na ostrości i szczegółowości. Wybór 800 lub 900 dpi również nie jest uzasadniony, ponieważ prowadzi do uzyskania zbędnych danych, które nie tylko zwiększają rozmiar pliku, ale także mogą wprowadzać problemy z przetwarzaniem i obróbką graficzną. W branży graficznej zaleca się stosowanie optymalnych rozdzielczości, które odpowiadają finalnym wymaganiom druku, co w tym przypadku wynosi 600 dpi dla oryginałów powiększanych 2x. Typowym błędem jest zatem myślenie, że wyższa rozdzielczość zawsze prowadzi do lepszej jakości, co nie jest prawdą, jeśli nie jest dostosowana do wymagań końcowego produktu.

Pytanie 39

Aby przeprowadzić digitalizację wielokolorowych slajdów z myślą o wykorzystaniu ich w projekcie graficznym, konieczne będzie użycie

A. skanera bębnowego
B. naświetlarki CtP
C. drukarki wielkoformatowej
D. spektrofotometru
Skaner bębnowy to naprawdę jedno z najlepszych narzędzi, jeśli chodzi o digitalizację kolorowych slajdów. Daje niesamowitą jakość skanowania i świetnie odwzorowuje kolory. To wszystko dzięki bębnowi, który obraca skanowany materiał. Dzięki temu, skanery bębnowe mogą osiągać znacznie wyższą rozdzielczość niż inne skanery. To jest mega ważne, zwłaszcza przy pracy z obrazami, które muszą być perfekcyjne. W branży reklamowej, każdy szczegół i kolor się liczy przy tworzeniu grafiki, więc te skanery są super przydatne. Często mają też zaawansowane funkcje, jak korekcja kolorów czy usuwanie zanieczyszczeń, co tylko poprawia finalny efekt. Dodatkowo, spełniają branżowe standardy co do precyzji i jakości, więc profesjonaliści chętnie się na nie decydują przy digitalizacji obrazów.

Pytanie 40

Jaki symbol oznacza format składu o wymiarach 860 × 610 mm?

A. A2
B. A1
C. RA1
D. RA2
Format RA1, który ma wymiary 860 × 610 mm, to część rodziny formatów RA, znanych z tego, że są bardziej artystyczne. W praktyce często spotyka się go w druku wielkoformatowym, na plakatach czy w materiałach promocyjnych, gdzie widoczność i czytelność są kluczowe. Te formaty, zdefiniowane zgodnie z normą ISO 216, są związane z formatami A, ale są bardziej przystosowane do sztuki i projektów graficznych, które wymagają większej przestrzeni. Moim zdaniem, RA1 idealnie nadaje się do plakatów wystawowych, grafik do galerii czy broszur. Warto pamiętać, że wybierając format, musimy brać pod uwagę nie tylko wymiary, ale też to, jak prezentujemy naszą treść i do jakiej grupy docelowej jest skierowana. To wszystko wpływa na to, jak skutecznie nasza komunikacja wizualna dotrze do odbiorców.