Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 16 marca 2025 15:03
Data zakończenia: 16 marca 2025 15:35

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Rękawiczki jednorazowe powinny być zakładane podczas

A. przygotowywania zimnych przekąsek

B. serwowania dań głównych

C. serwowania gorących zup

D. przygotowywania gorących przekąsek

Użycie rękawiczek jednorazowych podczas wydawania dań zasadniczych, dekorowania zakąsek gorących czy wydawania zup gorących jest niewłaściwe z kilku powodów. Po pierwsze, w przypadku dań gorących, które wymagają kontaktu z wysokotemperaturowymi potrawami, rękawiczki mogą nie zapewnić odpowiedniej ochrony przed oparzeniami oraz mogą się szybko uszkodzić, co z kolei może prowadzić do zanieczyszczenia potraw. W kontekście wydawania dań zasadniczych, kluczowe jest, aby personel kuchenny miał bezpośredni kontakt z jedzeniem, co ułatwia kontrolę nad jego temperaturą oraz prezentacją. Ponadto, stosowanie rękawiczek w sytuacjach, gdzie ręce mają kontakt z gorącymi potrawami, nie jest zgodne z zasadami higieny, które sugerują, że lepszym rozwiązaniem jest mycie rąk i stosowanie odpowiednich narzędzi, takich jak łopatki czy szczypce, do serwowania potraw. Typowym błędem jest myślenie, że rękawiczki zawsze zapewniają odpowiednią ochronę i działają jako uniwersalne narzędzie higieniczne. W rzeczywistości, ich niewłaściwe stosowanie może prowadzić do większego ryzyka kontaminacji i obniżenia standardów sanitarno-epidemiologicznych w gastronomii.

Pytanie 2

W trakcie przygotowywania ciasta biszkoptowego konieczne jest użycie metody

A. parzenia

B. mieszania

C. zarabiania

D. krojenia

Poprawna odpowiedź to 'mieszania', ponieważ technika ta jest kluczowa w procesie przygotowywania ciasta biszkoptowego. Mieszanie składników ma na celu połączenie ich w jednorodną masę, co jest niezbędne do uzyskania odpowiedniej struktury i tekstury ciasta. W przypadku biszkoptu istotne jest, aby nie wprowadzać zbyt dużo powietrza do masy, co mogłoby prowadzić do jego nadmiernego spulchnienia. Zastosowanie techniki delikatnego mieszania składników, takich jak jajka, cukier, mąka i tłuszcz, pozwala na zachowanie optymalnej lekkości ciasta. Dobrym przykładem praktycznym jest wykorzystanie techniki 'folding', która polega na delikatnym składaniu masy, aby nie zniszczyć pęcherzyków powietrza, co jest kluczowe dla uzyskania puszystego biszkoptu. Warto również zauważyć, że standardy cukiernicze podkreślają znaczenie dokładności w pomiarach składników oraz odpowiedniej temperatury, co wpływa na końcowy efekt. Dlatego mieszanie jest nie tylko techniką, ale także sztuką, która wymaga doświadczenia i wyczucia.

Pytanie 3

Podczas przyrządzania potrawy kawałek jedzenia dostał się do dróg oddechowych kucharza, co spowodowało atak kaszlu i nagłe duszenie. Poszkodowany potrafi wykonywać wdechy i wydechy. Jaką pomoc powinno się mu udzielić?

A. silnie uderzyć płaską dłonią w plecy pomiędzy łopatkami

B. gwałtownie ucisnąć na przeponie

C. sprowokować do wymiotów

D. energicznie potrząsnąć nim oraz unieść jego ręce do góry

Udzielenie pierwszej pomocy w przypadku zadławienia się pokarmem polega na zastosowaniu odpowiedniej techniki, która ma na celu usunięcie przeszkody z dróg oddechowych poszkodowanego. W tym przypadku, gdy poszkodowany jest w stanie wykonywać wdechy i wydechy, co oznacza, że nie ma całkowitego zadławienia, najlepszym rozwiązaniem jest silne uderzenie płaską dłonią w plecy między łopatkami. Ta metoda, zgodna z wytycznymi Europejskiej Rady Resuscytacji (ERC), pozwala na wykorzystanie siły grawitacji oraz ruchu powietrza w drogach oddechowych, co może pomóc w wydobyciu zatoru. Przykładowo, w sytuacjach, gdy dziecko się zadławi, odpowiednia pomoc również polega na zastosowaniu podobnej techniki, zmieniając jedynie pozycję ciała. Osoba udzielająca pomocy powinna stać za poszkodowanym, pochylać go lekko do przodu i wykonać kilka zdecydowanych, ale kontrolowanych uderzeń. Praktyka ta jest nie tylko skuteczna, ale również stanowi standardową procedurę w takich przypadkach, co jest potwierdzone szerokimi badaniami i zaleceniami medycznymi.

Pytanie 4

Podejmując działania w celu udzielenia pierwszej pomocy osobie z krwawieniem z nosa, należy

A. przechylić głowę poszkodowanego do tyłu

B. unosić nogi poszkodowanego w górę

C. pochylić głowę poszkodowanego do przodu

D. ustawić poszkodowanego w pozycji bezpiecznej

Pochylenie głowy poszkodowanego do przodu jest kluczowym działaniem w przypadku krwawienia z nosa, ponieważ pozwala na swobodne odpływanie krwi, co minimalizuje ryzyko zadławienia się krwią. W takiej pozycji krew spływa na zewnątrz, a nie w stronę gardła, co jest istotne ze względów bezpieczeństwa. Dodatkowo, należy ucisnąć nozdrza blisko podstawy nosa, co pomaga w zatrzymaniu krwawienia. Warto pamiętać, że krwawienie z nosa najczęściej nie jest groźne i można je skutecznie kontrolować, jednak jeśli krwawienie nie ustaje, poszkodowany powinien być niezwłocznie przewieziony do placówki medycznej. Udzielając pierwszej pomocy, ważne jest także, aby nie podnosić nóg poszkodowanego, gdyż ta technika może zwiększyć ciśnienie krwi w górnej części ciała i pogorszyć sytuację. Pamiętajmy, że prawidłowe postępowanie w takich sytuacjach opiera się na zasadach pierwszej pomocy i wiedzy na temat anatomii człowieka.

Pytanie 5

Który z produktów powstał w wyniku chemicznej metody konserwacji?

A. Rodzynek

B. Maślanka

C. Kurkuma

D. Rolmopsy

Kurkuma, rodzynki i maślanka to produkty, które nie są uzyskiwane poprzez chemiczne metody utrwalania. Kurkuma, jako przyprawa, jest wytwarzana z korzenia rośliny Curcuma longa i nie wymaga procesów chemicznych do zachowania swoich właściwości. W przypadku rodzynek, ich produkcja polega na suszeniu winogron, co jest procesem fizycznym, a nie chemicznym. Suszenie sprawia, że owoce tracą wodę i stają się bardziej odporne na zepsucie, jednak nie ma zastosowania chemicznych środków konserwujących w tradycyjnym procesie produkcji. Maślanka to produkt mleczny, który powstaje jako wynik fermentacji, co również nie jest związane z chemicznym utrwalaniem. Zrozumienie różnic pomiędzy metodami konserwacji jest kluczowe, ponieważ każde z tych podejść ma swoje unikalne właściwości oraz zastosowania w kuchni. Często można spotkać się z mylnym przekonaniem, że wszystkie procesy związane z długotrałością produktów zawierają chemię. W rzeczywistości wiele z nich opiera się na naturalnych metodach, takich jak fermentacja czy suszenie, które są zgodne z zasadami zdrowego odżywiania. Warto również podkreślić, że stosowanie chemicznych metod utrwalania powinno być dobrze zbilansowane z naturalnymi metodami, aby osiągnąć optymalne rezultaty zarówno w zakresie bezpieczeństwa żywności, jak i w walorach smakowych.

Pytanie 6

Cierpki smak owoców aronii jest spowodowany przez

A. antocyjany

B. benzoesany

C. związki pektynowe

D. garbniki

Odpowiedzi, które nie wskazują na garbniki, opierają się na nieporozumieniu dotyczącym chemicznych składników odpowiedzialnych za smak owoców aronii. Benzoesany są pochodnymi kwasu benzoesowego, często stosowanymi jako konserwanty w przemyśle spożywczym, ale nie mają one wpływu na smak owoców. Antocyjany są barwnikami odpowiedzialnymi za czerwoną, fioletową i niebieską barwę owoców, co również nie tłumaczy ich cierpkiego smaku. Związki pektynowe, z kolei, to polisacharydy mające kluczowe znaczenie dla struktury i gęstości produktów spożywczych, ale nie są one odpowiedzialne za smak. Typowy błąd myślowy, który prowadzi do tych pomyłek, to mylenie różnych grup związków chemicznych oraz ich funkcji. Zrozumienie, że smak jest wynikiem interakcji wielu komponentów, jest kluczowe w analizowaniu profili smakowych produktów spożywczych. W kontekście aronii, to garbniki są kluczowymi graczami, a nie inne związki, które pełnią inne funkcje w układzie chemicznym owoców.

Pytanie 7

Do podgrzewania produktów należy używać

A. szybkowaru

B. salamander

C. patelni

D. bemaru

Patelnia, bemar i szybkowar to rzeczywiście ciekawe urządzenia kuchenne, ale nie nadają się do zapiekania. Patelnie są super do smażenia czy duszenia, ale nie osiągniesz na nich efektu zapiekania z charakterystyczną chrupiącą skórką, bo brakuje im górnego źródła ciepła. Bemar służy do podgrzewania potraw w wodzie, więc zapiekanie odpada, bo to działa jak gotowanie. A szybkowar to w ogóle inna bajka, bo gotuje pod ciśnieniem, co też nie daje suchego ciepła potrzebnego do zapiekania. W kuchni ważne jest, by wiedzieć, jak różne sprzęty działają, żeby dobrze je wykorzystać i nie marnować jedzenia.

Pytanie 8

W gastronomii do rozdrabniania oraz emulgowania mięsa, tłuszczu i dodatków smakowych stosuje się

A. miksery.

B. kuter.

C. wilków.

D. mieszalniki.

Wybór mieszarki, wilka czy miksera jako alternatyw dla kutra w kontekście rozdrobnienia i emulgowania mięsa jest błędny z kilku powodów. Mieszarki są najczęściej wykorzystywane do łączenia składników, ale nie są w stanie zapewnić tak wysokiej precyzji rozdrabniania i emulgowania, jak kutry. Ich działanie polega na mieszaniu, a nie na intensywnym siekaniu, co jest kluczowe w procesie przygotowywania mas mięsnych. Wilki, z kolei, są przeznaczone głównie do mielenia mięsa, co również nie spełnia wymagań dotyczących emulgowania, gdyż nie łączą one składników w sposób, który umożliwia uzyskanie jednolitej konsystencji. Miksery, pomimo że są wszechstronnymi narzędziami kuchennymi, nie są przystosowane do obróbki dużych ilości mięsa w sposób, który pozwala na emulgowanie tłuszczu z dodatkami smakowymi. Używanie tych urządzeń zamiast kutra może prowadzić do uzyskania tekstury i smaku, które nie spełniają standardów jakościowych wymaganych w przemyśle gastronomicznym. Praktyka pokazuje, że nieodpowiednie narzędzia mogą skutkować niehomogenicznymi masami, co przekłada się na gorszą jakość finalnych produktów, a także może wpływać na bezpieczeństwo żywności. Dlatego kluczowe jest stosowanie odpowiednich urządzeń w zależności od specyfikacji danego procesu kulinarnego.

Pytanie 9

Deski oraz uchwyty noży wykonane z polietylenu, stosowane do obróbki surowego mięsa w restauracjach zgodnych z systemem HACCP, powinny mieć kolor

A. biały

B. czerwony

C. żółty

D. brązowy

Wybór innych kolorów, takich jak biały, brązowy czy żółty, na narzędzia do obróbki mięsa surowego jest niewłaściwy. Biały kolor najczęściej odnosi się do narzędzi przeznaczonych do obróbki produktów, które są już gotowe do spożycia, jak na przykład pieczywo czy warzywa, co stwarza ryzyko krzyżowego zanieczyszczenia. Brązowy kolor jest używany do oznaczania produktów takich jak pieczywo lub inne wyroby, które nie są surowymi produktami mięsnymi, co wprowadza dodatkowe zamieszanie w kontekście stosowania narzędzi. Żółty kolor jest zazwyczaj używany dla produktów rybnych. Użycie kolorów innych niż czerwony dla narzędzi przeznaczonych do mięsa surowego może prowadzić do błędów w obszarze kontroli higieny, co jest sprzeczne z zasadami HACCP. Utrzymanie systemu kolorów zgodnie z wytycznymi branżowymi jest kluczowe dla zachowania standardów higieny i bezpieczeństwa żywności. Typowe błędy myślowe w tym kontekście obejmują ignorowanie znaczenia systemów kolorystycznych i ich roli w redukcji ryzyka kontaminacji. Właściwa identyfikacja narzędzi na podstawie ich kolorów powinna być integralną częścią każdej procedury operacyjnej w zakładach gastronomicznych.

Pytanie 10

Jakie dodatki skrobiowe powinno się wybrać do kurczaka w potrawce?

A. Bliny

B. Kluski kładzione

C. Fasola z wody

D. Frytki

Odpowiedzi takie jak bliny, frytki i fasola z wody przedstawiają szereg nieprawidłowych założeń dotyczących doboru dodatków do potrawki z kurczaka. Bliny, które są tradycyjnym daniem z mąki gryczanej lub pszennej, zazwyczaj podawane są z różnorodnymi nadzieniami, takimi jak twaróg czy owoce, co sprawia, że nie współgrają z charakterem potrawki. Frytki, choć popularne, są dodatkiem bardziej typowym dla dań typu fast food i mogą nie harmonizować z delikatnym sosem potrawki, przez co całość dania traci na finezji i elegancji. Z kolei fasola z wody, będąca źródłem białka i błonnika, nie dostarcza pożądanej tekstury ani smaku, które powinny uzupełniać potrawkę. Warto zauważyć, że doboru dodatków do potrawy należy dokonywać w oparciu o zasady harmonii smaków i tekstur, a nie tylko na podstawie popularności składników. Zastosowanie tych błędnych dodatków może prowadzić do dezorientacji kulinarnej, gdzie przez niewłaściwe zestawienie smaków, posiłek traci swoje walory estetyczne i smakowe, a także nie spełnia standardów dotyczących tradycyjnych zestawień kulinarnych.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

Głównym składnikiem do wytwarzania musztardy jest

A. gorczyca

B. kolendra

C. jałowiec

D. kminek

Gorczyca to podstawowy surowiec stosowany w produkcji musztardy, który pochodzi z nasion roślin z rodziny kapustowatych (Brassicaceae). Wyróżniamy dwa główne rodzaje gorczycy: białą (Sinapis alba) oraz czarną (Brassica nigra). Nasiona gorczycy są mielone na proszek, a następnie mieszane z wodą, octem i innymi przyprawami, co prowadzi do powstania popularnej przyprawy - musztardy. Na rynku dostępne są różne rodzaje musztardy, w tym musztarda francuska, angielska czy dijon, które różnią się smakiem i intensywnością. Gorczyca nie tylko nadaje musztardzie charakterystyczny smak, ale również jest źródłem cennych składników odżywczych, takich jak błonnik, witaminy z grupy B, oraz minerały jak magnez czy wapń. W przemyśle spożywczym, gorczyca jest często stosowana jako konserwant i aromat, co czyni ją niezwykle ważnym składnikiem w produkcji wielu wyrobów spożywczych, od sosów po marynaty. Poznanie właściwości gorczycy jest istotne nie tylko dla producentów, ale także dla konsumentów, którzy poszukują zdrowych i smacznych alternatyw w swojej diecie.

Pytanie 13

Ustalając cenę usługi gastronomicznej z wykorzystaniem metody konkurencyjnej, należy

A. wprowadzać okresowe obniżki cen, jednak nie częściej niż 3 razy w ciągu roku

B. przeprowadzać regularne analizy kosztów produkcji oraz sprzedaży

C. stosować różne ceny w zależności od segmentu klientów

D. porównywać ceny usług gastronomicznych z ofertami innych lokali gastronomicznych

Wydaje mi się, że różnicowanie cen dla różnych grup klientów to może być ciekawa strategia, ale w praktyce może nie zadziałać tak, jakbyśmy chcieli. To może wprowadzać klientów w zakłopotanie i frustrację, bo czują, że są traktowani niesprawiedliwie. Ustalenie cen na podstawie segmentacji rynku to może mieć sens w niektórych branżach, ale w gastronomii chyba lepiej trzymać się prostoty i przejrzystości. Zbyt częste zmiany w cenach mogą też namieszać w zarządzaniu marżą. Chociaż analizowanie kosztów produkcji i sprzedaży jest istotne do monitorowania zysków, to same koszty to nie wszystko. Musimy też patrzeć na to, co robi konkurencja i jakie są trendy rynkowe. A te zniżki, które wydają się fajnym pomysłem, nie powinny być główną strategią, bo mogą obniżać postrzeganą wartość naszych usług i zmniejszać marże.

Pytanie 14

Pojawienie się "kłaczków" podczas mieszania żółtkami zupy kremowej sugeruje, że zupa była zbyt

A. słodka

B. gorąca

C. zimna

D. słona

Gorąca zupa krem podczas zagęszczania żółtkami oznacza, że temperatura była zbyt wysoka, co prowadzi do koagulacji białek zawartych w żółtkach. Kiedy żółtka są dodawane do gorącej zupy, zbyt wysoka temperatura powoduje, że białka denaturują i tworzą "kłaczki". Aby uniknąć tego efektu, należy zupa przed dodaniem żółtek schłodzić do odpowiedniej temperatury, najlepiej w zakresie 70-80°C. W praktyce, aby uzyskać gładką konsystencję, możemy najpierw temperować żółtka, czyli stopniowo dodawać do nich niewielkie ilości gorącej zupy, ciągle mieszając, zanim połączymy je z resztą zupy. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami kulinarnymi i pozwala na stworzenie aksamitnej tekstury zupy. Pamiętajmy również, że właściwe przygotowanie zupy krem wymaga staranności w doborze temperatury, aby zachować zarówno smak, jak i konsystencję.

Pytanie 15

Kasza manna wytwarzana jest z ziaren

A. prosa

B. pszenicy

C. żyta

D. owsa

Kasza manna, będąca popularnym składnikiem wielu potraw, wytwarzana jest z ziaren pszenicy, głównie pszenicy durum. Proces jej produkcji polega na mieleniu ziarna na drobne kawałki, co pozwala uzyskać charakterystyczną teksturę. Kasza manna jest znana ze swojej wszechstronności; używana jest w przygotowaniu puddingu, zapiekanek, a także jako dodatek do zup. W kontekście wartości odżywczych, kasza manna jest źródłem węglowodanów, białka oraz witamin z grupy B, co czyni ją wartościowym elementem diety. Warto zauważyć, że ze względu na swoje właściwości, kasza manna ma zastosowanie także w diecie dzieci oraz osób z problemami trawiennymi, jako produkt łatwostrawny. Wydobycie kaszy manny z pszenicy zgodnie z normami jakościowymi, takimi jak ISO 22000, zapewnia bezpieczeństwo żywnościowe oraz wysoką jakość końcowego produktu.

Pytanie 16

Jaką temperaturę powinny mieć mrożonki przyjmowane do magazynu?

A. -15°C

B. -13°C

C. -10°C

D. -18°C

Kiedy temperaturę mrożonek ustawiamy powyżej -18°C, jak w przypadku -15°C czy -13°C, to może być kiepsko. W takich warunkach mikroorganizmy mają szansę na szybszy rozwój, a żywność może się popsuć. Może i temperatura -15°C wydaje się wystarczająca, ale w praktyce nie chroni większości mrożonych produktów. Stosując -10°C, można zauważyć, że zmienia się tekstura i smak, co szczególnie widać w owocach i warzywach. -13°C też nie stanowi bezpiecznego poziomu, bo wiele produktów naprawdę potrzebuje skrajnej temperatury -18°C, żeby nie powstały kryształy lodu, które mogą je uszkodzić. Słabsze chłodzenie prowadzi do czegoś, co nazywamy „szokiem termicznym”, co z kolei wpływa negatywnie na jakość. Dlatego tak ważne jest, żeby stosować się do norm i zasad przechowywania żywności, bo różnice w temperaturze naprawdę mają znaczenie dla jakości i zdrowia konsumentów.

Pytanie 17

Która z zup powinna znaleźć się w menu letnim dla przedszkolaków?

A. Truskawkowa z makaronem

B. Fasolowa z łazankami

C. Barszcz ukraiński

D. Grochowa z grzankami

Truskawkowa z makaronem to zupa, która doskonale wpisuje się w letni jadłospis dla dzieci w wieku przedszkolnym. W sezonie letnim świeże owoce, takie jak truskawki, są nie tylko smaczne, ale również bogate w witaminy, minerały i przeciwutleniacze, co jest kluczowe dla prawidłowego rozwoju dzieci. Zupa truskawkowa może być przygotowana w formie lekkiej, chłodzonej zupy owocowej, co sprawia, że jest orzeźwiająca i zachęcająca dla maluchów. Połączenie truskawek z makaronem dostarcza zarówno węglowodanów, które są niezbędne do wzrostu i aktywności, jak i białka, co jest istotne dla budowy tkanki mięśniowej. Warto również pamiętać, że przygotowując tę zupę, można eksperymentować z dodatkowymi składnikami, takimi jak jogurt naturalny czy miętę, co dodatkowo wzbogaci jej wartość odżywczą i smakową. W praktyce zupa ta może być podawana na ciepło lub na zimno, co czyni ją wszechstronnym daniem idealnym na letnie dni. Tego rodzaju podejście jest zgodne z zaleceniami dietetyków, które promują różnorodność w diecie dzieci oraz zachęcają do spożywania świeżych owoców i warzyw.

Pytanie 18

Na podstawie danych z karty kalkulacyjnej, ustal cenę gastronomiczną brutto 1 porcji potrawy.

Karta kalkulacyjna - fragment
Nazwa surowca	Wartość [zł]
Koszt surowca	13,12
Rabat na przyprawy 10 %	1,31
Koszt surowca na 5 porcji	14,43
Koszt surowca na 1 porcję	2,89
Marża gastronomiczna 120%	3,47
Cena gastronomiczna netto	6,36
Podatek VAT	0,45
Cena gastronomiczna brutto	?

A. 6,81 zł

B. 17,04 zł

C. 13,57 zł

D. 8,12 zł

W przypadku niepoprawnych odpowiedzi, istnieje kilka powszechnych błędów myślowych, które mogą prowadzić do błędnych wniosków. Na przykład, odpowiedzi takie jak 13,57 zł, 8,12 zł czy 17,04 zł mogą wynikać z mylnego zrozumienia, czym jest cena brutto w kontekście gastronomicznym. Często osoby mogą założyć, że cena brutto to sama cena surowców, lub po prostu nie uwzględnić dokładnych obliczeń wymaganych do ustalenia właściwej kwoty. Często zdarza się, że osoby obliczają cenę brutto, nie dodając właściwego podatku VAT lub błędnie ustalając stawki. Takie podejście prowadzi do nieprawidłowych kalkulacji i może skutkować stratami finansowymi dla lokalu. Ważne jest, aby zapoznać się z podstawowymi zasadami obliczania ceny gastronomicznej brutto i netto, co stanowi fundament każdego biznesu gastronomicznego. Pomocne mogą być programy do zarządzania kosztami, które automatyzują te procesy i pomagają uniknąć błędów. Zrozumienie tych zasad jest kluczem do rentowności oraz sukcesu finansowego w branży gastronomicznej.

Pytanie 19

Białka obecne w mięsie podczas gotowania ulegają

A. denaturacji i oksydacji

B. karmelizacji i koagulacji

C. denaturacji i koagulacji

D. dekstrynizacji i denaturacji

Denaturacja i koagulacja białek to naprawdę ważne procesy, które dzieją się, gdy gotujemy mięso. Denaturacja to w skrócie zmiana struktury białek, przez co stają się one takie luźne i tracą swoją pierwotną formę. To się dzieje już przy temperaturze około 40-60°C. Jak białka się denaturować, ich cechy chemiczne się zmieniają, co wpływa na to, jak mięso smakuje i jak wygląda. Potem, kiedy temperatura wzrasta powyżej 70°C, mamy koagulację, czyli łączenie się tych denaturowanych białek w większe struktury, co sprawia, że mięso jest bardziej zwarte. Te procesy są istotne nie tylko w kuchni, ale też dla osób, które zajmują się żywieniem, bo poprawiają strawność białek. Wiedza o tym, jak to wszystko działa, jest kluczowa, zwłaszcza dla kucharzy, którzy chcą, żeby ich dania były smaczne i miały odpowiednią teksturę. W gotowaniu dobrze jest też kontrolować temperaturę, żeby osiągnąć pożądany efekt, zarówno pod względem wyglądu, jak i smaku potrawy.

Pytanie 20

Jaki proces zachodzi przy przygotowywaniu kisielu kawowego po dodaniu mieszanki z mlekiem i mąką?

A. Żelowanie błonnika

B. Koagulacja białek

C. Karmelizacja cukru

D. Kleikowanie skrobi

W kontekście przygotowywania kisielu kawowego, inne wymienione procesy, takie jak żelowanie błonnika, karmelizacja cukru czy koagulacja białek, nie są adekwatne do zachodzących reakcji. Żelowanie błonnika dotyczy procesu, w którym błonnik, zwykle w formie substancji żelującej, absorbuje wodę i tworzy żel, jednak w przypadku kisielu kluczowym składnikiem jest skrobia, a nie błonnik. Karmelizacja cukru to proces termiczny, w wyniku którego cukry proste przekształcają się w melasę, co nadaje potrawom słodki smak i złocisty kolor, ale nie ma to zastosowania przy tworzeniu kisielu, gdzie nie zmienia to struktury i gęstości potrawy. Koagulacja białek, z kolei, to proces, w którym białka denaturują i łączą się w większe struktury, co zachodzi na przykład przy gotowaniu jajek, ale w kontekście kisielu nie jest to istotne, ponieważ nie mamy do czynienia z białkami w znaczącej ilości. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie różnych procesów kulinarnych, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków o tym, jak przygotowywane są potrawy. Właściwe zrozumienie tych różnic jest niezwykle ważne w pracy kucharza, ponieważ wpływa na jakość finalnego produktu oraz jego walory sensoryczne. Również, nieznajomość procesu kleikowania skrobi może skutkować złymi rezultatami, co podkreśla znaczenie edukacji w zakresie technik kulinarnych.

Pytanie 21

Korzystając z danych zamieszczonych w tabeli, oblicz wartość energetyczną 1 porcji kotleta mielonego.

surowce do produkcji kotletów mielonych	zużycie surowca na 1 porcję kotleta	wartość energetyczna 100g surowca
wołowina (okrawki)	25 g	127 kcal
wieprzowina (okrawki)	45 g	290 kcal
jaja	15 g	138 kcal
tłuszcz	12 g	900 kcal
cebula	8 g	28 kcal
bułka tarta	8 g	362 kcal

A. 292,35 kcal

B. 297,75 kcal

C. 315,50 kcal

D. 322,15 kcal

Wartość energetyczna potraw jest kluczowym elementem w planowaniu posiłków i diet, a błędne oszacowanie kalorii może prowadzić do nieprawidłowych wniosków dotyczących wartości odżywczych jedzenia. Odpowiedzi, które nie były zgodne z poprawną wartością kaloryczną 322,15 kcal, mogą wynikać z nieprecyzyjnych obliczeń lub braku uwagi na wartości energetyczne poszczególnych składników. Często zdarza się, że osoby myślą, iż wystarczy jedynie zsumować wartości energetyczne bez uprzedniego uwzględnienia proporcji składników, co jest kluczowe dla dokładnych obliczeń. Na przykład, zaniżone wartości mogą wynikać z pominięcia jakiegoś składnika, co prowadzi do niepełnych danych. Z kolei zawyżone wartości mogą pojawić się, gdy uwzględnimy składniki, które nie są obecne w danej porcji kotleta. W praktyce, ważne jest, aby zawsze sprawdzać źródła wartości odżywczych oraz stosować się do standardów obliczania kaloryczności. Przykład stanowi tu wzór na obliczanie kalorii na podstawie masy poszczególnych składników, co jest kluczowe w kontekście zdrowego żywienia oraz dietetyki. Typowe błędy polegają również na nieodpowiednim przeliczeniu jednostek miary, co prowadzi do całkowitych błędów w obliczeniach. Aby osiągnąć sukces w dietetyce i zdrowym żywieniu, należy dążyć do dokładności i staranności w analizie wartości energetycznej potraw.

Pytanie 22

Rodzaj lokalu gastronomicznego, który specjalizuje się w oferowaniu win, miodów pitnych oraz zakąsek, to

A. kawiarnia

B. cukiernia

C. piwiarnia

D. winiarnia

Winiarnia to taki lokal, gdzie można kupić wino, miód pitny i różnego rodzaju zakąski. To w sumie świetnie pasuje do tego, o co pytano. Winiarnie często mają naprawdę szeroki wybór win, a rolą przekąsek jest to, żeby podkreślały smak tych trunków. Fajnie, że winiarnie organizują degustacje, a sommelierzy opowiadają o winach, ich smakach i aromatach – to naprawdę ciekawe doświadczenie. Czasem winiarnie to też miejsca, gdzie ludzie się spotykają, co dodaje im uroku. Dobrze jest, jak oferują lokalne wina i współpracują z lokalnymi producentami, bo to wspiera tradycje i kulturę w regionie. Osobiście uważam, że to ważne, żeby się rozwijały lokalne inicjatywy w branży gastronomicznej.

Pytanie 23

Ilość usmażonego fileta saute z sandacza wynosi 100 g. Oblicz zapotrzebowanie na 180 porcji filetów saute wykonanych ze świeżych ryb, biorąc pod uwagę, że ubytek masy podczas smażenia filetów wynosi 25%.

A. 26,00 kg

B. 30,00 kg

C. 24,00 kg

D. 28,00 kg

Wiele osób może pomylić się w obliczeniach związanych z zapotrzebowaniem na rybne filety, co prowadzi do błędnych wniosków dotyczących ilości potrzebnych surowców. Często nie uwzględniają oni ubytku masy, co jest kluczowym czynnikiem w procesie smażenia. Odpowiedzi, które wskazują na 30,00 kg, 26,00 kg czy 28,00 kg, mogą wynikać z nieprawidłowego obliczenia początku masy świeżego fileta. Niektórzy mogą przyjąć, że masa porcji 100 g jest jedyną wartością, jaką należy pomnożyć przez 180, co prowadzi do ignorowania utraty masy. W rzeczywistości, właściwe podejście powinno uwzględniać, że masa surowego fileta przed smażeniem będzie większa o te 25%. Nie uwzględnienie tego czynnika może skutkować niedoborem składników w kuchni, co ma wpływ na jakość posiłków oraz na całkowite koszty działalności gastronomicznej. W procesie kulinarnym, szczególnie w gastronomii profesjonalnej, kluczowe jest stosowanie dokładnych obliczeń i znajomość strat masy, aby efektywnie zarządzać zapasami oraz kosztami. Warto również zaznaczyć, że nieznajomość tych zasad może prowadzić do marnotrawienia surowców i zwiększania kosztów operacyjnych, co jest niekorzystne dla każdej restauracji.

Pytanie 24

Czarny kawior otrzymywany jest z ikry

A. jesiotrów

B. śledzi

C. tuńczyków

D. halibutów

Czarny kawior jest cenionym przysmakiem, który pochodzi z ikry jesiotrów, szczególnie gatunków takich jak beluga, ossetra czy sevruga. Proces pozyskiwania kawioru jest ściśle regulowany, aby zapobiec nadmiernemu odławianiu tych ryb, które są zagrożone wyginięciem. Właściwe praktyki związane z pozyskiwaniem kawioru obejmują zrównoważone rybołówstwo oraz przestrzeganie norm międzynarodowych, takich jak konwencja CITES, która reguluje handel dzikimi gatunkami. Ponadto, jakość kawioru zależy od wielu czynników, w tym od diety ryb, ich wieku oraz warunków hodowli. W gastronomii czarny kawior jest często podawany na zimno, jako dodatek do różnych dań, co podkreśla jego unikalny smak i teksturę. Wiedza na temat pochodzenia i sposobu pozyskiwania kawioru jest kluczowa dla zapewnienia wysokiej jakości produktu oraz jego odpowiedzialnego spożycia.

Pytanie 25

Proces, który ma na celu eliminację insektów w lokalu gastronomicznym, to

A. dezodoryzacja

B. deratyzacja

C. dezynfekcja

D. dezynsekcja

Dezynfekcja, deratyzacja i dezodoryzacja to trzy różne procesy, które nie powinny być mylone z dezynsekcją, mimo że wszystkie mają na celu poprawę warunków sanitarnych. Dezynfekcja odnosi się do eliminacji drobnoustrojów, takich jak bakterie i wirusy, a nie do owadów. W kontekście zakładów gastronomicznych, dezynfekcja jest kluczowa dla zapobiegania chorobom przenoszonym przez żywność, jednak nie ma bezpośredniego związku z problemem insektów. Deratyzacja to proces eliminacji gryzoni, takich jak szczury czy myszy, które mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia publicznego, ale również nie dotyczy owadów. Z kolei dezodoryzacja polega na neutralizacji nieprzyjemnych zapachów, często związanych z niewłaściwą higieną lub obecnością szkodników, ale nie jest to metoda eliminacji samych owadów. Często osoby nieobeznane z tematyką mogą pomylić te pojęcia, co prowadzi do niewłaściwego zarządzania problemami sanitarno-epidemiologicznymi w lokalach gastronomicznych. Kluczowe jest zrozumienie różnicy między tymi procesami, aby skutecznie dbać o higienę i bezpieczeństwo żywności.

Pytanie 26

W lokalach gastronomicznych do obróbki surowego drobiu powinno się używać deski w kolorze

A. niebieskim

B. białym

C. żółtym

D. zielonym

Odpowiedź żółtego koloru jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z normami sanitarnymi i dobrymi praktykami w obszarze gastronomii, deski do krojenia używane do obróbki surowego drobiu powinny być oznaczone kolorem żółtym. Taki system kodowania kolorami ma na celu zapobieganie krzyżowemu zanieczyszczeniu produktów spożywczych oraz ułatwienie przestrzegania zasad higieny. Przy stosowaniu desek w różnych kolorach, personel kuchenny łatwiej rozróżnia, jakie produkty mogą być krojone na danej desce, co zmniejsza ryzyko przenoszenia patogenów. Przykład zastosowania to wykorzystanie deski żółtej tylko do surowego drobiu, a deski niebieskiej do ryb czy deski zielonej do warzyw, co zapewnia bezpieczeństwo żywności i zdrowie konsumentów. Taki kodeks kolorystyczny jest zalecany w standardach HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), które mają na celu kontrolę i zapobieganie zagrożeniom w procesie produkcji żywności.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

Na podstawie danych w tabeli wskaż środek spożywczy, który zawiera najwięcej węglowodanów.

Skład chemiczny 100 g różnych rodzajów kasz
Lp.	Rodzaj kaszy	Białko (g)	Skrobia (g)	Błonnik (g)	Popiół (g)	Tłuszcz (g)
1.	manna	8,7	74,0	2,5	0,3	1,0
2.	jaglana	10,5	55,0	3,2	1,0	3,5
3.	pęczak	8,4	68,2	5,4	1,1	2,0
4.	gryczana	12,6	60,5	5,9	2,0	1,9

A. 3

B. 4

C. 2

D. 1

Odpowiedź 1 jest prawidłowa, ponieważ kasza manna zawiera najwięcej skrobi spośród podanych opcji. Skrobia jest najważniejszym źródłem węglowodanów w diecie, a jej zawartość w różnych rodzajach kasz może się znacznie różnić. Spożywanie produktów bogatych w skrobię, takich jak kasza manna, może być korzystne w kontekście diety zbilansowanej pod względem makroskładników. Wartość energetyczna skrobi sprawia, że jest ona istotnym elementem w diecie osób aktywnych fizycznie, ponieważ dostarcza energii niezbędnej do wykonywania codziennych czynności oraz treningów. Dobrą praktyką jest uwzględnienie w diecie różnych źródeł węglowodanów, co pozwala na lepsze zaspokojenie potrzeb energetycznych organizmu i wspomaga regenerację po wysiłku. Ponadto, zrozumienie różnic w zawartości skrobi między produktami spożywczymi może pomóc w podejmowaniu świadomych decyzji żywieniowych, aby dostosować dietę do indywidualnych potrzeb. W przypadku osób z problemami w metabolizmie węglowodanów, jak cukrzyca, znajomość tych informacji jest kluczowa dla zarządzania poziomem glukozy we krwi.

Pytanie 29

Ile witaminy C dostarczy organizmowi spożycie 1 porcji koktajlu z jogurtu i czarnej porzeczki?

Nazwa potrawy: Koktajl z jogurtu i czarnej porzeczki
Lp.	Nazwa produktu	Ilość na 1 porcję [g]	Zawartość w 100 g produktu
Lp.	Nazwa produktu	Ilość na 1 porcję [g]	Wapń [mg]	Witamina C [mg]	Białko [g]
1.	Jogurt 2%	200	170	1,0	4,3
2.	Czarna porzeczka	50	40	183	1,3
3.	Cukier	10	-	-	-

A. 93,5 mg

B. 184 mg

C. 183 mg

D. 91,5 mg

Dokładne obliczenie zawartości witaminy C w koktajlu z jogurtu i czarnej porzeczki opiera się na precyzyjnym zsumowaniu wartości dostarczanych przez poszczególne składniki. Jogurt, będący źródłem białka i probiotyków, dostarcza zaledwie 2,0 mg witaminy C, co może być zaskakujące, biorąc pod uwagę jego popularność jako zdrowego składnika diety. Zdecydowanie większą ilość witaminy C dostarcza czarna porzeczka, która w 100 gramach zawiera średnio 91,5 mg tej witaminy. Po zsumowaniu tych wartości, uzyskujemy całkowitą ilość 93,5 mg witaminy C na porcję koktajlu, co stanowi znaczną część zalecanej dziennej dawki witaminy C dla dorosłych. Warto pamiętać, że witamina C jest kluczowym składnikiem diety, wspierającym układ odpornościowy, a także pełniącym rolę w syntezie kolagenu, co ma istotne znaczenie dla zdrowia skóry i stawów. Regularne spożywanie owoców bogatych w witaminę C, takich jak czarna porzeczka, powinno być częścią zdrowego stylu życia, co potwierdzają liczne badania naukowe dotyczące zdrowotnych korzyści wynikających z jej działania.

Pytanie 30

Kucharz powinien podać porcję ciasta "szarlotka na gorąco" na talerzu

A. porcelanowym

B. szklanym

C. zakąskowym

D. śniadaniowym

Odpowiedzi zakąskowym, śniadaniowym i porcelanowym nie są odpowiednie w kontekście serwowania szarlotki na gorąco. Wybór talerza zakąskowego, który w zasadzie jest przeznaczony do podawania przystawek, nie jest właściwy, ponieważ nie zapewnia odpowiedniego miejsca na deser. Często talerze te mają mniejszą średnicę, co może ograniczać możliwość estetycznej prezentacji potrawy oraz zmniejszać komfort jedzenia. Talerze śniadaniowe, choć mogą być używane do różnych potraw, nie są najlepszym wyborem dla deserów, szczególnie tych podawanych na gorąco. Tego typu naczynia są większe, co może powodować, że serwowanie szarlotki będzie wyglądać mniej elegancko, a także może wpłynąć na temperaturę deseru. Porcelanowe talerze, choć estetyczne, w przypadku gorących potraw mogą stwarzać ryzyko poparzenia, jeśli nie są przystosowane do wysokich temperatur. Ponadto, porcelana może być wrażliwa na nagłe zmiany temperatury, co zwiększa ryzyko pęknięć. Używanie niewłaściwych naczyń przy podawaniu potraw wpływa nie tylko na estetykę, ale także na komfort gości oraz ich ogólne doświadczenia kulinarne. Warto zatem zwrócić uwagę na odpowiednie dobieranie naczyń zgodnie z ich przeznaczeniem.

Pytanie 31

Proces przygotowania kaszy krakowskiej w formie sypkiej składa się z następujących etapów:

A. obróbka cieplna, zacieranie tłuszczem

B. obróbka cieplna, zacieranie jajem

C. zacieranie jajem, obróbka cieplna

D. zacieranie tłuszczem, obróbka cieplna

Przygotowanie kaszy krakowskiej na sypko zaczyna się od zacierania jajem, co jest kluczowym krokiem w procesie przygotowywania tej potrawy. Zacieranie jajem polega na dodaniu jajek do kaszy, co nie tylko wpływa na jej konsystencję, ale także na smak. Jajka służą jako naturalny środek wiążący, co pozwala uzyskać idealną teksturę. Po zacieraniu następuje obróbka cieplna, która ma na celu odpowiednie ugotowanie kaszy i nadanie jej pożądanej sypkości. W praktyce, można to osiągnąć przez gotowanie kaszy w osolonej wodzie, a następnie duszenie jej na małym ogniu, co pozwala na odparowanie nadmiaru wody. Zgodnie z najlepszymi praktykami w kuchni, ważne jest, aby kontrolować temperaturę i czas gotowania, aby uniknąć zbytniego rozmakania kaszy. Dodatkowo, odpowiednie zacieranie może być kluczem do uzyskania doskonałych rezultatów, co potwierdzają doświadczeni kucharze. Warto również dodać, że kasza krakowska stanowi doskonały dodatek do wielu dań, a jej przygotowanie z odpowiednimi technikami sprawi, że będzie smakować wyśmienicie.

Pytanie 32

Jaką biologiczną metodę konserwacji żywności wykorzystuje się do produkcji

A. grzybów suszonych

B. owoców liofilizowanych

C. koncentratu pomidorowego

D. ogórków kiszonych

Wybór innych odpowiedzi wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące zasad biologicznych metod utrwalania żywności. Koncentrat pomidorowy, grzyby suszone i owoce liofilizowane są przetwarzane przy użyciu technik, które nie polegają na biologicznym procesie fermentacji. Koncentrat pomidorowy uzyskuje się poprzez gotowanie pomidorów, co prowadzi do odparowania wody i koncentracji smaku, ale nie angażuje procesów biologicznych, takich jak fermentacja. Podobnie, grzyby suszone są poddawane procesowi suszenia, który polega na usunięciu wody, ale nie na fermentacji; ta metoda ma na celu spowolnienie rozwoju mikroorganizmów poprzez redukcję wilgotności. Z kolei liofilizacja to proces, w którym żywność jest najpierw zamrażana, a następnie poddawana sublimacji, co również nie jest biologiczną metodą konserwacji. Te techniki, choć skuteczne w przedłużaniu trwałości produktów, różnią się zasadniczo od fermentacji, która jest kluczowym elementem biologicznego utrwalania żywności. Dlatego ważne jest, aby rozumieć różnice między metodami konserwacji i stosować odpowiednie techniki w zależności od rodzaju żywności, co zapewnia ich bezpieczeństwo, jakość i smak.

Pytanie 33

Wskaż, która z zasad jest niezgodna z regulacjami bhp obowiązującymi w lokalu gastronomicznym?

A. Ścieżki dla naczyń brudnych nie mogą się krzyżować z trasami surowców

B. Odpady pokonsumpcyjne powinny być usuwane po napełnieniu 2/3 objętości pojemnika

C. Obróbka wstępna ryb może być realizowana w garmażerni

D. Pracownicy obsługujący sprzęt do mycia muszą być zaznajomieni z instrukcją ich użytkowania

Obróbka wstępna ryb w garmażerni jest niezgodna z przepisami bhp, ponieważ tego typu procesy powinny odbywać się w odpowiednio przystosowanych pomieszczeniach, które spełniają normy sanitarno-epidemiologiczne. Garmażernie, jako miejsce zajmujące się produkcją potraw gotowych, nie są przystosowane do obróbki surowych produktów rybnych, co może prowadzić do kontaminacji. Zgodnie z przepisami, obróbka ryb powinna być prowadzona w strefach, które są oddzielone od innych procesów kulinarnych, aby zminimalizować ryzyko rozprzestrzenienia się patogenów. Przykładem zastosowania tych zasad jest konieczność posiadania wydzielonych przestrzeni do obróbki surowców w zakładach przetwórstwa rybnego, co jest zgodne z normami HACCP. Właściwe zarządzanie procesem obróbki ryb zwiększa bezpieczeństwo żywności oraz spełnia standardy jakości, co jest kluczowe dla zapewnienia zdrowia konsumentów.

Pytanie 34

Galaretki powinno się przygotowywać z owoców o wysokiej zawartości

A. witamin

B. błonnika

C. karotenu

D. pektyn

Choć błonnik, witaminy i karoten są cennymi składnikami odżywczymi, nie pełnią one funkcji żelującej, co jest kluczowe przy produkcji galaretek. Błonnik, znajdujący się głównie w owocach, wpływa na zdrowie układu pokarmowego, ale nie ma właściwości, które umożliwiałyby tworzenie żelu. Podobnie witaminy, takie jak witamina C czy witamina A, są niezbędne dla zdrowia, jednak nie mają one wpływu na proces żelowania. Karoten, który jest pigmentem roślinnym, odpowiada za kolor owoców i warzyw, ale jego rola w przygotowywaniu galaretek również jest ograniczona. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że wszystkie składniki odżywcze w owocach są istotne dla procesu produkcji, co prowadzi do pominięcia kluczowych elementów, takich jak pektyny. W przemyśle przetwórczym zrozumienie właściwości poszczególnych komponentów jest istotne dla osiągnięcia zamierzonych rezultatów. W związku z tym, niewłaściwe przypisanie roli błonnika, witamin czy karotenu w kontekście żelowania może prowadzić do frustracji związaną z niezadowalającą konsystencją końcowego produktu. Aby uniknąć takich nieporozumień, kluczowe jest zapoznanie się z podstawami chemii żywności oraz wiedzą na temat właściwości naturalnych dodatków używanych w przemyśle spożywczym.

Pytanie 35

Jakie zjawisko występuje przy przygotowywaniu mizerii?

A. Transpiracja

B. Oddychanie

C. Osmoza

D. Dojrzewanie

Transpiracja jest procesem, który zachodzi głównie w roślinach, polegającym na utracie wody przez liście. Nie ma on związku z procesem sporządzania mizerii, która opiera się na mechanizmach fizycznych i chemicznych związanych z osmozą. Oddychanie to proces metaboliczny, w którym organizmy przekształcają tlen w energię, a także uwalniają dwutlenek węgla. To zjawisko również nie ma zastosowania w kontekście mizerii, ponieważ nie dotyczy przygotowania żywności ani oddziaływania osmotycznego. Dojrzewanie odnosi się do procesu, w którym owoce i warzywa zmieniają swoje właściwości chemiczne i fizyczne w miarę upływu czasu. Choć może mieć wpływ na smak ogórków, nie jest to proces, który bezpośrednio zachodzi podczas przygotowywania mizerii. Najczęściej błędem myślowym w analizie tego pytania jest mylenie procesów fizjologicznych zachodzących w organizmach z efektami kulinarnymi. Osmoza jest kluczowym procesem w kontekście mizerii, a inne wymienione zjawiska nie mają zastosowania w tej konkretnej sytuacji, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków dotyczących przygotowania potraw.

Pytanie 36

Zakres temperatur 0°C + 4°C powinien być utrzymywany

A. w przechowalni ziemniaków

B. w komorze o obniżonej temperaturze

C. w magazynie towarów suchych

D. w komorze chłodniczej

Odpowiedź "w komorze chłodniczej" jest poprawna, ponieważ ten typ pomieszczenia użytkowanego w magazynowaniu jest zaprojektowany do utrzymania temperatury w zakresie 0°C do 4°C, co jest kluczowe dla zapewnienia jakości i trwałości wielu produktów, w tym żywności. W komorach chłodniczych, procesy takie jak fermentacja, rozwój bakterii i psucie się żywności są znacznie spowolnione, co pozwala na przedłużenie okresu przydatności do spożycia. Przykładowo, w przemyśle spożywczym, produkty takie jak mięso, nabiał oraz niektóre warzywa wymagają precyzyjnego zarządzania temperaturą, aby uniknąć zepsucia. Dobre praktyki w zakresie przechowywania produktów w chłodziarkach obejmują regularne monitorowanie temperatury oraz szybkie usuwanie produktów przeterminowanych, co jest zgodne z normami HACCP, mającymi na celu zapewnienie bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 37

Na postawie zamieszczonego normatywu surowcowego oblicz, ile natki pietruszki należy przygotować do sporządzenia 16 porcji soku z pomidorów.

Normatyw surowcowy na 2 porcje soku z pomidorów
Nazwa surowca	Ilość
Pomidory	500 g
Jabłka	250 g
Natka pietruszki	¼ pęczka
Sól, sok z cytryny	do smaku
Bazylia	do smaku

A. 1 pęczek.

B. 4 pęczki.

C. 3 pęczki.

D. 2 pęczki.

Poprawna odpowiedź to 2 pęczki natki pietruszki, ponieważ przyjęty normatyw surowcowy wskazuje, że na 2 porcje soku z pomidorów potrzebne jest ¼ pęczka natki. W praktyce, aby obliczyć ile natki potrzebujemy dla 16 porcji, musimy pomnożyć ilość pęczków potrzebnych na 2 porcje przez liczbę zestawów porcji. W tym przypadku 16 podzielone przez 2 daje 8, co oznacza, że potrzebujemy 8 razy więcej natki niż podano w normatywie. Dlatego obliczamy: ¼ pęczka * 8 = 2 pęczki natki pietruszki. Zastosowanie normatywów surowcowych w gastronomii pozwala na precyzyjne planowanie i kontrolę kosztów, co jest kluczowe w kuchni profesjonalnej. Umożliwia to zarówno optymalizację procesów przygotowywania potraw, jak i minimalizację odpadów. Warto pamiętać, że umiejętność przeliczania składników w zależności od liczby porcji jest fundamentalną umiejętnością w branży gastronomicznej, a znajomość normatywów przyczynia się do efektywności i jakości serwowanych dań.

Pytanie 38

Wskaż składniki odżywcze, pomiędzy którymi zachodzą procesy Maillarda?

A. Węglowodany i białka

B. Witaminy oraz tłuszcze

C. Woda i makroelementy

D. Barwniki oraz enzymy

Reakcja Maillarda to skomplikowany proces chemiczny, który zachodzi pomiędzy aminokwasami (składnikami białek) a redukującymi cukrami (węglowodanami). W trakcie tej reakcji powstają różne związki, które wpływają na smak, zapach oraz kolor żywności, co jest kluczowe w przemyśle spożywczym. Przykładem zastosowania tej reakcji jest pieczenie chleba, gdzie skrobia przekształca się w cukry, które w kontakcie z białkami glutenu prowadzą do powstania złocistej skórki i charakterystycznego aromatu. W przemyśle mięsnym reakcja Maillarda jest odpowiedzialna za brązowienie mięsa podczas smażenia lub grillowania, co poprawia walory sensoryczne potraw. Zrozumienie tej reakcji jest niezwykle ważne dla technologów żywności, którzy dążą do optymalizacji procesów produkcyjnych, aby uzyskać produkty o pożądanych właściwościach organoleptycznych, a także przedłużyć ich trwałość. Warto również dodać, że reakcja Maillarda może zachodzić w różnych warunkach, takich jak temperatura i pH, co jest istotne dla projektowania procesów obróbczych w przemyśle spożywczym.

Pytanie 39

Jaja serwowane w szklance są częścią śniadania

A. myśliwskiego

B. kontynentalnego

C. angielskiego

D. wiedeńskiego

Odpowiedź wskazująca na jaja w szklance jako element kuchni wiedeńskiej jest poprawna z kilku powodów. Jaja w szklance to popularna forma podania jajek w regionie Austrii, a szczególnie w Wiedniu. Tradycyjnie serwuje się je w szklankach, co pozwala na ich estetyczne zaprezentowanie oraz ułatwia spożycie. Wiedeńskie śniadanie często obejmuje różnorodne dania, w tym jaja na miękko, które są podawane w szklankach, co czyni je nieodłącznym elementem tego posiłku. Warto również zauważyć, że kuchnia wiedeńska jest znana z dbałości o prezentację potraw oraz ich smak, co sprawia, że jaja w szklance stanowią doskonały przykład połączenia prostoty i elegancji. Dodatkowo, w kuchni wiedeńskiej jaja są często zestawiane z lokalnymi produktami, takimi jak chleb czy masło, co podkreśla ich unikalność. Jaja w szklance stanowią także doskonałe źródło białka, co czyni je zdrową alternatywą na śniadanie.

Pytanie 40

Jak długo w maksymalnym czasie można przechowywać przygotowane potrawy schłodzone do temperatury 3°C w ciągu 90 minut?

A. 7 dni

B. 9 dni

C. 5 dni

D. 3 dni

Odpowiedź 5 dni jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z obowiązującymi normami dotyczącymi przechowywania żywności, szczególnie w kontekście temperatury chłodzenia, potrawy schłodzone do 3°C powinny być przechowywane maksymalnie przez 5 dni. Taki okres wynika z zasad bezpieczeństwa żywności, które mają na celu zminimalizowanie ryzyka rozwoju drobnoustrojów chorobotwórczych. W praktyce oznacza to, że po schłodzeniu potrawy do 3°C, należy je wykorzystać w ciągu 5 dni, aby zapewnić ich świeżość i bezpieczeństwo dla konsumentów. Przykładowo, restauracje oraz stołówki cateringowe powinny ściśle przestrzegać tego limitu, aby uniknąć ewentualnych zatruć pokarmowych. Warto także pamiętać, że w przypadku żywności, która nie została odpowiednio schłodzona, czas przechowywania może być znacznie krótszy, co podkreśla znaczenie monitorowania temperatury w sprzęcie chłodniczym. Dlatego regularne kontrole i edukacja personelu są kluczowe w zachowaniu standardów jakości.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej