Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
Data rozpoczęcia: 30 maja 2025 20:30
Data zakończenia: 30 maja 2025 21:06

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Hurtownia sprzedała 18 sztuk damskich bluzek po cenie netto 50 zł za sztukę. Przy wystawianiu faktury sprzedaży dodała koszty transportu wynoszące 100 zł netto oraz naliczyła podatek VAT w wysokości 23%. Jaką kwotę podatku VAT musiał zapłacić nabywca na podstawie wystawionej faktury?

A. 230,00 zł

B. 27,00 zł

C. 23,00 zł

D. 207,00 zł

Aby obliczyć kwotę podatku VAT, należy najpierw ustalić całkowitą wartość netto sprzedaży. Hurtownia sprzedała 18 sztuk bluzek po 50 zł, co daje łączną kwotę 900 zł (18 szt. x 50 zł/szt). Następnie doliczono koszty transportu w wysokości 100 zł netto, co zwiększa wartość netto faktury do 1000 zł (900 zł + 100 zł). Podatek VAT wynosi 23% od kwoty netto, więc obliczamy go jako 230 zł (23% x 1000 zł). Zatem całkowita kwota do zapłaty przez nabywcę, obejmująca wartość netto i VAT, wynosi 1230 zł (1000 zł + 230 zł). Nabywca płaci zatem 230 zł podatku VAT. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w praktyce księgowej i obowiązkowe przy prowadzeniu działalności gospodarczej, gdyż poprawne wystawianie faktur oraz obliczanie VAT są niezbędne do zachowania zgodności z przepisami prawa podatkowego w Polsce.

Pytanie 2

Który z elementów przedstawionych w analizie SWOT dla firmy produkcyjnej stanowi dla niej szansę?

A. Przyjazna i spokojna atmosfera w pracy, przy równoczesnym nacisku na wykonanie zadań

B. Korzystanie z tradycyjnych przepisów oraz posiadanie własnej linii produktów

C. Wysoka wiedza pracowników na temat używanych technologii

D. Pojawienie się nowych rynków zbytu w wyniku integracji gospodarczej

Stosowanie tradycyjnych receptur i posiadanie własnej marki produktów, wysoki poziom wiedzy pracowników w zakresie wykorzystywanych technologii oraz spokojna atmosfera w pracy to aspekty, które mogą przyczynić się do stabilności i efektywności operacyjnej przedsiębiorstwa, jednak nie stanowią one szans w kontekście analizy SWOT. Tradycyjne receptury, choć mogą być walorem, niekoniecznie otwierają nowe możliwości rynkowe. Współczesne przedsiębiorstwa muszą się koncentrować na innowacjach i dostosowywaniu swoich produktów do zmieniających się potrzeb klientów. Wysoki poziom wiedzy pracowników jest z pewnością atutem, ale nie sam w sobie stwarza nowych możliwości rynkowych. Pracownicy mogą być doskonale wykwalifikowani, jednakże ich wiedza musi być stosowana w kontekście rozwoju produktów, a nie tylko utrzymywania istniejących procesów. Spokojna atmosfera w pracy sprzyja wydajności, ale sama w sobie nie przyczynia się do wzrostu sprzedaży czy zdobywania nowych klientów. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków to mylenie stabilności z innowacyjnością oraz lokalne podejście do strategii rozwoju, które nie uwzględnia globalnych trendów i możliwości ekspansji.

Pytanie 3

W związku z poziomem szczegółowości badań analitycznych można wyróżnić analizę ekonomiczną

A. odcinkową i funkcjonalną

B. okresową i odcinkową

C. szczegółową i okresową

D. ogólną i szczegółową

Błędne odpowiedzi mogą wynikać z mylenia różnych kategorii analizy ekonomicznej. Odpowiedź dotycząca analizy okresowej i odcinkowej sugeruje, że koncentruje się jedynie na czasie jako kluczowym elemencie, co jednak nie oddaje pełni wymagań analizy ekonomicznej. Analiza okresowa jest ważna, ale odnosi się głównie do przeglądu wyników w określonych przedziałach czasowych, co nie uwzględnia szerszego kontekstu makroekonomicznego. Odpowiedź o analizie szczegółowej i okresowej również nie jest właściwa, gdyż łączy dwa różne podejścia bez uwzględnienia ich głównych funkcji. Analiza szczegółowa skupia się na elementach składowych działalności gospodarczej, a analiza funkcjonalna, chociaż istotna, nie jest powszechnie uznawana za odrębny typ analizy wedle wymogów standardów branżowych. W praktyce, nieprawidłowe odpowiedzi mogą prowadzić do ograniczonej perspektywy i niepełnego zrozumienia dynamiki rynku. Kluczowym błędem, który należy unikać, jest rozdzielanie różnych kategorii analizy w sposób, który nie odzwierciedla ich wzajemnych powiązań oraz znaczenia w kontekście decyzji strategicznych. Zrozumienie, że zarówno analiza ogólna, jak i szczegółowa są niezbędnymi narzędziami w podejmowaniu decyzji, jest kluczowe dla skutecznego zarządzania ekonomicznego.

Pytanie 4

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz wynagrodzenie za kwiecień dla pracownika zatrudnionego w systemie akordu progresywnego.

Stawka wynagrodzenia za wykonanie podzespołu w granicach normy	1,50 zł/szt.
Stawka wynagrodzenia za wykonanie podzespołu po przekroczeniu normy	2,00 zł/szt.
Liczba podzespołów wyprodukowanych przez pracownika w kwietniu zgodnie z normą jakościową	2 150 szt.
Liczba przepracowanych przez pracownika godzin w kwietniu zgodnie z obowiązującym go wymiarem czasu pracy	160 godz.
Obowiązująca norma pracy	12 szt./godz.

A. 4 300,00 zł

B. 2 880,00 zł

C. 3 340,00 zł

D. 3 225,00 zł

Odpowiedź 3 340,00 zł to strzał w dziesiątkę! W systemie akordu progresywnego zarobki liczy się na podstawie liczby podzespołów, które zostały zrobione w zgodzie z normą. Najpierw trzeba sprawdzić, ile tych podzespołów zrobiono w normie, a potem pomnożyć przez stawkę za te podzespoły. Jak pracownik zrobi więcej niż norma, to za dodatkowe podzespoły dostaje wyższą stawkę, co oczywiście podnosi jego wynagrodzenie. Na przykład, jeśli norma to 100 podzespołów, a ktoś zrobił 120, to liczymy wynagrodzenie za 100 po normalnej stawce i dodatkowe 20 po wyższej. W praktyce, żeby dobrze zastosować akord progresywny, ważne jest, żeby śledzić, jak pracownik pracuje i jak ustalone są stawki, bo to wszystko ma znaczenie w zarządzaniu wynagrodzeniami.

Pytanie 5

Anna Kłosowska ukończyła zasadniczą szkołę zawodową i ma dwuletnie doświadczenie zawodowe. Od 1 września 2013 r. zmieniła miejsce zatrudnienia. W poprzedniej firmie wykorzystała 14 dni urlopu wypoczynkowego za rok 2013. Ile dni urlopu przysługiwało jej do wykorzystania za rok 2013 w nowym miejscu zatrudnienia?

A. 6 dni

B. 8 dni

C. 10 dni

D. 4 dni

Anna Kłosowska, jako absolwentka zasadniczej szkoły zawodowej z dwuletnim stażem pracy, ma prawo do urlopu wypoczynkowego. W Polsce standardowo przysługuje 20 dni urlopu rocznie przy pełnoetatowym zatrudnieniu dla pracowników z wykształceniem zasadniczym. Obliczając ilość dni przysługujących jej na 2013 rok, bierzemy pod uwagę, że zmiana pracodawcy miała miejsce 1 września. Zatem do końca roku, pozostały 4 miesiące (wrzesień, październik, listopad, grudzień). Pracownikowi przysługuje 1/12 rocznego wymiaru urlopu za każdy przepracowany miesiąc. W tym przypadku, za 4 miesiące przysługuje 20 dni / 12 miesięcy * 4 miesiące = 6,67 dni, co zaokrągla się do 6 dni. W nowym miejscu pracy Anna ma prawo do wykorzystania 6 dni urlopu, z czego 14 dni wykorzystano w poprzedniej pracy, co oznacza, że pozostało jej 6 dni do wykorzystania w nowym miejscu pracy. Zrozumienie zasad przydzielania urlopu jest kluczowe nie tylko dla prawidłowego planowania czasu wolnego, ale także dla zarządzania odpowiedzialnością pracodawcy wobec pracowników. W sytuacjach, gdy pracownik zmienia miejsce pracy, kluczowe jest uwzględnienie dni urlopu, które już zostały wykorzystane, co jest zgodne z przepisami prawa pracy.

Pytanie 6

W której grupie znajdują się wyłącznie składniki zaliczane do inwestycji krótkoterminowych?

A.	B.
Środki pieniężne w kasie.	3-letnie obligacje skarbu państwa.
Akcje przeznaczone do odsprzedaży w terminie 3 miesięcy.	Zaciągnięta pożyczka krótkoterminowa.
Udzielona pożyczka na okres 3 miesięcy.	Prawa autorskie.
C.	D.
6-miesięczna lokata bankowa.	Środki na rachunku bankowym.
Zobowiązanie wobec dostawcy.	Należność od odbiorcy.
Produkcja w toku.	Nadpłacony podatek dochodowy.

A. B.

B. D.

C. A.

D. C.

Odpowiedź A jest poprawna, ponieważ zawiera elementy, które są klasyfikowane jako inwestycje krótkoterminowe. Inwestycje krótkoterminowe to aktywa finansowe, które można szybko przekształcić w gotówkę, zazwyczaj w ciągu jednego roku. W skład odpowiedzi A wchodzą środki pieniężne w kasie, akcje przeznaczone do odsprzedaży w terminie 3 miesięcy oraz udzielona pożyczka na okres 3 miesięcy. Środki pieniężne w kasie są najbardziej płynne i stanowią podstawę płynności przedsiębiorstwa. Akcje przeznaczone do odsprzedaży w krótkim okresie mogą być przedmiotem spekulacji, a ich szybka sprzedaż przyczynia się do realizacji zysków. Udzielona pożyczka na krótki okres jest natomiast klasyfikowana jako aktywa, które również można szybko odzyskać. Dobrą praktyką w zarządzaniu inwestycjami krótkoterminowymi jest regularne monitorowanie ich wartości oraz płynności, co pozwala na skuteczne reagowanie na zmiany rynkowe i maksymalizację zysków.

Pytanie 7

Naukowe przewidywanie przyszłych zdarzeń i procesów to

A. planowanie

B. kodowanie

C. prognozowanie

D. postulowanie

Prognozowanie to coś, co polega na przewidywaniu, co się wydarzy w przyszłości, korzystając z danych, które już mamy. W nauce używamy różnych modeli statystycznych czy algorytmów, żeby to zrobić, co pomaga nam lepiej zrozumieć przyszłe zjawiska. Można to zobaczyć w takich dziedzinach jak ekonomia, gdzie próbujemy przewidzieć zmiany w PKB, albo w meteorologii, gdzie sprawdzamy, jakie będą warunki pogodowe. Ważne jest, żeby regularnie sprawdzać, jak dobrze nasze modele działają i dostosowywać je na podstawie nowych danych. Z mojego doświadczenia, prognozowanie ma też ogromne znaczenie w zarządzaniu ryzykiem, bo pozwala firmom lepiej planować swoje działania. Co ciekawe, prognozowanie różni się od zwykłych prognoz, które mogą być bardziej intuicyjne, bo tutaj mamy solidne podstawy analityczne.

Pytanie 8

Stanisław Nowakowski, który rozpoczyna działalność gospodarczą jako osoba fizyczna, składa zgłoszenie identyfikacyjne w celu uzyskania numeru identyfikacji podatkowej (NIP) w ramach wniosku o wpis do

A. Krajowego Rejestru Sądowego (KRS)

B. Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej

C. właściwego urzędu gminy w danej lokalizacji

D. właściwego urzędu statystycznego w danym rejonie

Stanisław Nowakowski, rozpoczynając działalność gospodarczą jako osoba fizyczna, musi złożyć zgłoszenie identyfikacyjne w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG), aby uzyskać numer identyfikacji podatkowej (NIP). CEIDG jest kluczowym rejestrem, w którym przedsiębiorcy mogą formalizować swoją działalność, co umożliwia im legalne funkcjonowanie na rynku. W ramach zgłoszenia przedsiębiorca podaje niezbędne dane, takie jak imię, nazwisko, adres miejsca zamieszkania oraz informacje dotyczące planowanej działalności. Warto zauważyć, że w procesie tym następuje automatyczna wymiana informacji z urzędami skarbowymi, co przyspiesza uzyskanie NIP. Przykładem praktycznym jest sytuacja, gdy przedsiębiorca zamierza prowadzić sklep internetowy. Wypełniając formularz CEIDG, uzyskuje NIP, co jest niezbędne do wystawiania faktur oraz rozliczeń z urzędami skarbowymi. Ponadto, właściwe zarejestrowanie działalności w CEIDG jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi, które zalecają formalizację działalności w celu uniknięcia problemów prawnych w przyszłości.

Pytanie 9

W firmie zajmującej się produkcją aktualny stan magazynowy materiału wynosi 50 ton, a minimalny stan magazynowy to 5 ton. Podczas inwentaryzacji dokonanej w magazynie ustalono, że rzeczywisty stan materiałów to 45 ton. Jakie są ustalenia w porównaniu do stanu maksymalnego?

A. nadwyżka zapasu materiałów wynosząca 10 ton

B. niedobór zapasu materiałów wynoszący 5 ton

C. nadwyżka zapasu materiałów wynosząca 5 ton

D. niedobór zapasu materiałów wynoszący 10 ton

Odpowiedź wskazująca na niedobór zapasu materiałów w wysokości 10 ton jest poprawna, ponieważ w wyniku inwentaryzacji stwierdzono, że faktyczny zapas wynosi 45 ton, co jest poniżej zapasu minimalnego wynoszącego 5 ton. W przedsiębiorstwie, które operuje zgodnie z zasadami zarządzania zapasami, kluczowe jest utrzymanie odpowiedniego poziomu zapasów, aby zapewnić ciągłość produkcji i uniknąć przestojów. W tym przypadku, zapas bieżący (50 ton) powinien być wystarczający, jednakże ze względu na rzeczywisty stan (45 ton), brakuje 10 ton do osiągnięcia zapasu maksymalnego. W praktyce, niedobór ten może oznaczać konieczność pilnego zamówienia dodatkowych materiałów, co jest zgodne z zasadami zarządzania supply chain, które wskazują na utrzymywanie zapasów w granicach określonych przez zapas minimalny i maksymalny. Warto również zauważyć, że regularne inwentaryzacje są kluczowym elementem dla skutecznego zarządzania zapasami, pozwalającym na bieżąco monitorować stan magazynowy oraz podejmować odpowiednie decyzje związane z uzupełnieniem zapasów.

Pytanie 10

Firma zajmująca się przetwórstwem owoców i warzyw, której oferta obejmowała dżemy i konfitury, rozszerzyła asortyment, wprowadzając nowy produkt - soki. Jaką strategię rozwoju przyjęła?

A. Penetracji rynku

B. Przetrwania

C. Modyfikacji produktu

D. Dywersyfikacji

Wybór strategii dywersyfikacji, przetrwania lub penetracji rynku w kontekście wprowadzenia soków jest błędny z kilku powodów. Dywersyfikacja odnosi się do wprowadzania nowych produktów na rynek w zupełnie innej kategorii lub branży, co w tym przypadku nie ma miejsca, gdyż soki są naturalnym rozszerzeniem oferty owoców i warzyw. Zatem, klasyfikacja tego działania jako dywersyfikacji nie uwzględnia faktu, że firma pozostaje w swojej podstawowej branży, koncentrując się na przetwórstwie. Strategia przetrwania dotyczy działań podejmowanych w sytuacjach kryzysowych, takich jak zmniejszenie kosztów, które nie mają zastosowania w kontekście wprowadzania nowego produktu. Z kolei penetracja rynku polega na zwiększeniu udziału w rynku istniejących produktów, co również nie opisuje sytuacji, gdyż wprowadzono nowy produkt. Błędem jest więc mylenie tych strategii i niewłaściwe przypisanie ich do działań, które polegają na naturalnym rozwijaniu oferty, a nie na dostosowywaniu się do kryzysu czy poszukiwaniu nowych rynków. Kluczowe jest zrozumienie, że wprowadzenie soków jako nowego produktu w ramach istniejącej kategorii konsekwentnie wspiera strategię modyfikacji produktu, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży.

Pytanie 11

Jakie działanie pracodawcy może być uznane za nepotyzm?

A. Faworyzowanie w rekrutacji pracowników spokrewnionych z pracodawcą

B. Przeznaczanie dużych sum pieniędzy na nagrody dla pracowników

C. Wtrącanie się w prywatne życie i sprawy rodzinne pracownika

D. Zatrudnianie osób bez odpowiednich kwalifikacji

Ingerowanie w życie prywatne i rodzinne pracownika, zatrudnianie pracowników bez wymaganych kwalifikacji oraz przeznaczanie znacznych środków finansowych na nagrody dla pracowników są działaniami, które niekoniecznie są związane z nepotyzmem, a raczej z brakiem profesjonalizmu lub niewłaściwym zarządzaniem zasobami ludzkimi. Ingerencja w życie prywatne może być postrzegana jako naruszenie prywatności i etyki, ale nie ma bezpośredniego związku z preferencjami rodzinnymi. Zatrudnianie osób bez wymaganych kwalifikacji rzeczywiście może prowadzić do obniżenia standardów pracy, jednak nie jest to działanie związane z nepotyzmem, chyba że zatrudniona osoba jest członkiem rodziny pracodawcy. Natomiast przeznaczanie znacznych środków na nagrody dla pracowników, mimo że może budzić kontrowersje, nie jest przejawem nepotyzmu, lecz strategią motywacyjną. Każde z tych działań może prowadzić do negatywnych skutków, ale nie wskazuje na preferencje oparte na pokrewieństwie, które są kluczowym elementem definicji nepotyzmu. Właściwe podejście do zarządzania talentami i etyki w miejscu pracy wymaga od pracodawców równego traktowania wszystkich pracowników oraz stosowania przejrzystych kryteriów przy podejmowaniu decyzji personalnych.

Pytanie 12

Komplementariusz stanowi jednego ze współwłaścicieli spółki

A. komandytowej

B. akcyjnej

C. jawnej

D. partnerskiej

W odpowiedziach dotyczących spółek akcyjnych, jawnych i partnerskich pojawia się szereg nieporozumień. Spółka akcyjna to typ spółki, w której kapitał zakładowy dzieli się na akcje, a wspólnicy (akcjonariusze) odpowiadają za zobowiązania spółki tylko do wysokości wniesionych wkładów. Wadą takiego myślenia jest brak zrozumienia, że w spółkach akcyjnych nie ma komplementariuszy; ich struktura opiera się na akcjonariuszach oraz zarządzie. W spółce jawnej wszyscy wspólnicy są solidarnie odpowiedzialni za zobowiązania, lecz nie ma tam podziału na komplementariuszy i komandytariuszy, co również wprowadza zamieszanie. Wspólnicy mają pełne prawo do reprezentowania spółki, co oznacza, że każdy z nich odpowiada za długi firmy całym swoim majątkiem, co różni się od roli komplementariusza. W przypadku spółki partnerskiej, która jest skierowana głównie do przedstawicieli zawodów regulowanych, każdy partner odpowiada za swoje działania, jednak nie funkcjonuje tam podział ról jak w spółce komandytowej. W praktyce, mylenie tych terminów i struktur może prowadzić do nieefektywnego zarządzania oraz nieświadomości odpowiedzialności prawnej wspólników, co jest kluczowe dla sukcesu każdej formy działalności gospodarczej.

Pytanie 13

W tabeli zaprezentowano opisy kont księgowych. Który z nich dotyczy kont wynikowych?

A.	B.
Na kontach tych ujmuje się składniki występujące w pozycjach aktywów i pasywów, np.: „Środki trwałe", „Kredyty bankowe".	Na kontach tych ujmuje się koszty, przychody, zyski nadzwyczajne i straty nadzwyczajne, a zaewidencjonowane na nich operacje gospodarcze kształtują wynik finansowy.
C.	D.
Konta pomocnicze, których stosowanie ma na celu skorygowanie wartości niektórych kont bilansowych lub wynikowych, np.: „Umorzenie środków trwałych", „Odchylenia od cen ewidencyjnych towarów".	Na kontach tych dokonywane są rozliczenia złożonych zdarzeń gospodarczych. Nazwy tych kont rozpoczynają się od słowa „rozliczenie", np.: „Rozliczenia kosztów rodzajowych", „Rozliczenie zakupu".

A. D.

B. A.

C. C.

D. B.

Wybór odpowiedzi innej niż B może wynikać z nieporozumienia dotyczącego definicji kont wynikowych oraz ich funkcji w rachunkowości. Konta wynikowe, w przeciwieństwie do kont aktywów i pasywów, mają na celu zbieranie informacji o przychodach i kosztach, co jest kluczowe do ustalenia wyniku finansowego. Odpowiedzi A, C i D mogą odnosić się do kont bilansowych, które nie ujmują wyników finansowych, lecz jedynie stany aktywów lub pasywów, co prowadzi do błędnych wniosków. Typowym błędem myślowym jest mylenie tych kont z kontami, które służą do pomiaru stanu finansowego przedsiębiorstwa, a nie do obliczania rezultatów działalności. Również niektórzy mogą sądzić, że wszystkie konta, na których ujmuje się przychody, są kontami wynikowymi, co jest nieprawidłowe. Ważne jest, aby zrozumieć, że konta wynikowe skupiają się na operacyjnych aspektach działalności i końcowym wyniku, zamiast przedstawiać stan finansowy. Zrozumienie różnicy między tymi kategoriami kont jest kluczowe dla poprawnej analizy finansowej i sporządzania rzetelnych sprawozdań finansowych.

Pytanie 14

Zestaw kierunkowych postanowień, który ma na celu osiągnięcie długoterminowych zamierzeń organizacji, stanowi plan

A. strategiczny

B. taktyczny

C. finansowy

D. operacyjny

Wybór innych odpowiedzi, takich jak plan taktyczny, finansowy czy operacyjny, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące różnic między tymi rodzajami planowania. Plan taktyczny koncentruje się na realizacji konkretnych działań w krótszym okresie, co sprawia, że nie jest odpowiedni do definiowania długofalowych celów przedsiębiorstwa. Przykładowo, plan taktyczny może obejmować kampanie marketingowe przewidziane na kwartał, ale nie określa, w jaki sposób te działania przyczynią się do wizji rozwoju firmy w przeciągu pięciu lat. Plan finansowy, z kolei, koncentruje się głównie na zarządzaniu zasobami finansowymi i nie obejmuje szerokiego kontekstu strategicznego, w którym te środki powinny być wykorzystywane. Wreszcie, plan operacyjny dotyczy codziennych działań i procedur, co oznacza, że również nie jest wystarczający do wyznaczenia kierunków długoterminowych. Podejmowanie decyzji na podstawie planów, które nie są zgodne z wizją firmy, może prowadzić do dezorganizacji, braku spójności w działaniach oraz nieefektywnego wykorzystania zasobów. Właściwe podejście do planowania strategicznego jest niezbędne, aby zapewnić, że wszystkie działania są skoordynowane i wspierają długoterminowe cele przedsiębiorstwa.

Pytanie 15

W grudniu pracownik zrealizował 168 godzin pracy zgodnie z ustalonym wymiarem czasu zatrudnienia przy stawce 28,00 zł/godz. oraz 10 godzin nadliczbowych w niedzielę z dodatkiem wynoszącym 100% wynagrodzenia. Jakie będzie wynagrodzenie brutto pracownika za grudzień?

A. 4 844,00 zł

B. 4 704,00 zł

C. 4 984,00 zł

D. 5 264,00 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aby obliczyć wynagrodzenie brutto pracownika za grudzień, należy uwzględnić zarówno standardowe godziny pracy, jak i godziny nadliczbowe. W tym przypadku pracownik przepracował 168 godzin podstawowych przy stawce 28,00 zł za godzinę. Obliczamy wynagrodzenie za te godziny: 168 godzin x 28,00 zł/godz. = 4 704,00 zł. Pracownik również przepracował 10 godzin nadliczbowych w niedzielę, które są wynagradzane z dodatkowym 100% wynagrodzenia. Stawka za godzinę nadliczbową wynosi więc 28,00 zł x 2 = 56,00 zł. Obliczamy wynagrodzenie za godziny nadliczbowe: 10 godzin x 56,00 zł/godz. = 560,00 zł. Łącząc wynagrodzenie za godziny podstawowe i nadliczbowe, otrzymujemy: 4 704,00 zł + 560,00 zł = 5 264,00 zł. To obliczenie jest zgodne z obowiązującymi przepisami prawa pracy oraz normami wynagradzania za pracę w godzinach nadliczbowych, co podkreśla znaczenie przestrzegania przepisów w kontekście zatrudnienia.

Pytanie 16

Wśród obowiązkowych odpisów wpływających na wynik finansowy brutto w spółkach kapitałowych wymienia się

A. odsetki od udziałów

B. kapitał rezerwowy

C. dywidendę

D. podatek dochodowy

Podatek dochodowy, jako obowiązkowy odpis obciążający wynik finansowy brutto spółek kapitałowych, jest kluczowym elementem w obliczaniu ostatecznego wyniku finansowego. Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych, spółki kapitałowe są zobowiązane do uiszczania podatku dochodowego od zysku, co oznacza, że przed podziałem zysku między wspólników lub akcjonariuszy, trzeba odliczyć ten podatek. Jako przykład, jeśli spółka osiągnie zysk brutto w wysokości 1 miliona złotych, a stawka podatku wynosi 19%, to od kwoty tej należy odliczyć 190 tysięcy złotych, co skutkuje wynikiem netto równym 810 tysięcy złotych. Dobre praktyki w zarządzaniu finansami spółek kapitałowych zalecają systematyczne planowanie obciążeń podatkowych, co pozwala na dokładniejsze prognozowanie i efektywne zarządzanie płynnością finansową. Należy również pamiętać, że podatek dochodowy wpływa na decyzje dotyczące dystrybucji zysków, co może mieć długofalowe konsekwencje dla strategii rozwoju przedsiębiorstwa.

Pytanie 17

Na podstawie danych zawartych w tabeli wskaż, w którym miesiącu plan produkcji wykonano w 120%.

Wyszczególnienie	Styczeń	Luty	Marzec	Kwiecień
Plan produkcji	8 000 szt.	7 800 szt.	8 000 szt.	8 200 szt.
Produkcja wykonana	6 400 szt.	8 580 szt.	9 600 szt.	5 740 szt.

A. W marcu.

B. W lutym.

C. W kwietniu.

D. W styczniu.

Marzec to ten miesiąc, w którym produkcja wskoczyła na wyżyny, osiągając 120% planu. To naprawdę świetny wynik! Jak się spojrzy na dane z tabeli, widać, że w marcu przekroczyliśmy wszystkie cele. W zarządzaniu produkcją, kiedy osiągamy wyniki powyżej 100%, to znaczy, że zasoby były wykorzystane w pełni, a procesy działają jak należy. Takie wyniki są super ważne, bo pomagają nam zrozumieć, co działa i co można jeszcze poprawić. Z mojego doświadczenia, im lepsze wyniki, tym większe zyski dla firmy. Wiadomo, że monitorowanie planu produkcji to klucz do sukcesu, bo daje nam możliwość szybkiego reagowania na zmiany na rynku i ciągłego udoskonalania działań, więc dobrze, że to zauważyłeś!

Pytanie 18

Jakie narzędzie w zakresie polityki promocyjnej opiera się na przedstawieniu oferty firmy bezpośrednio podczas rozmowy pracownika z potencjalnym klientem w celu przeprowadzenia transakcji sprzedaży?

A. Public relations

B. Promocja dodatkowa

C. Reklama

D. Sprzedaż osobista

Reklama to forma komunikacji marketingowej, której celem jest dotarcie do szerokiego grona odbiorców i budowanie świadomości marki. Niemniej jednak, nie jest to podejście, które zakłada bezpośrednią interakcję z potencjalnym nabywcą, co czyni je nieodpowiednim w kontekście tego pytania. Reklama skupia się na przekazie masowym, co może prowadzić do nieefektywnej konwersji, ponieważ klienci mogą nie czuć się zaangażowani w komunikację. Public relations, z drugiej strony, koncentruje się na zarządzaniu wizerunkiem firmy i budowaniu relacji z otoczeniem. Chociaż ma to swoje znaczenie, nie ma na celu bezpośredniego zamknięcia transakcji, a raczej na tworzenie pozytywnego postrzegania marki. Promocja dodatkowa, obejmująca różne formy zachęt, takie jak zniżki czy próbki, może wspierać proces sprzedaży, ale również nie angażuje klienta w osobistą interakcję. Kluczowym błędem myślowym w tych odpowiedziach jest mylenie różnych narzędzi marketingowych z osobistym podejściem, które jest istotą sprzedaży osobistej. Zrozumienie różnicy między tymi pojęciami jest niezbędne do skutecznego planowania strategii marketingowej oraz skutecznej sprzedaży.

Pytanie 19

Przedsiębiorca rozlicza się z podatku dochodowego na zasadach ogólnych według skali podatkowej. Na podstawie informacji zawartych w tabeli oblicz kwotę należnej zaliczki na podatek dochodowy podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego.

Dochód do opodatkowania	Zapłacona składka na ubezpieczenie zdrowotne do odliczenia od podatku	Kwota zmniejszająca podatek
4 670,00 zł	248,82 zł	556,02 zł

A. 840,60 zł

B. 36,00 zł

C. 841,00 zł

D. 285,00 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 36,00 zł jest poprawna, ponieważ obliczenie zaliczki na podatek dochodowy w oparciu o zasady ogólne wymaga uwzględnienia kilku kluczowych elementów. Po pierwsze, podstawą obliczeń jest dochód do opodatkowania, od którego odprowadza się 18% podatku. Następnie, ważne jest, aby od tej kwoty odliczyć zapłaconą składkę na ubezpieczenie zdrowotne i kwotę zmniejszającą podatek, co jest standardową praktyką w systemie podatkowym. W tym przypadku, po zastosowaniu odpowiednich odliczeń i zaokrągleniu do pełnych złotych na korzyść podatnika, uzyskujemy ostateczną kwotę 36,00 zł. Takie podejście jest zgodne z przepisami prawa podatkowego i praktykami uproszczonego rozliczania podatków, co jest istotne dla przedsiębiorców chcących efektywnie zarządzać swoimi obowiązkami podatkowymi. Zrozumienie tych zasad pozwala na dokładne i prawidłowe rozliczanie zaliczek podatkowych oraz unikanie błędów, które mogą prowadzić do nieprzyjemnych konsekwencji finansowych.

Pytanie 20

Posługując się tabelą zawierającą stawki podatku od czynności cywilnoprawnych oblicz, ile wyniesie podatek od umowy pożyczki zawartej na kwotę 23 000 zł.

Tytuł podatku	Stawka podatku
Od umowy sprzedaży: 1) nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym 2) od innych praw majątkowych	2% 1%
Od umowy: 1) odpłatnego użytkowania, w tym również nieprawidłowego oraz odpłatnej służebności 2) pożyczki oraz depozytu nieprawidłowego 3) od umów spółki	1% 2% 0,5%
Od ustanowienia hipoteki: na zabezpieczenie wierzytelności istniejącej na zabezpieczenie wierzytelności istniejącej o nieustalonej wartości	0,1% 19 zł

A. 230,00 zł

B. 11,50 zł

C. 460,00 zł

D. 23,00 zł

Odpowiedź 460,00 zł jest prawidłowa, ponieważ stawka podatku od umowy pożyczki wynosi 2% wartości pożyczki. Aby obliczyć podatek, należy pomnożyć kwotę pożyczki (23 000 zł) przez stawkę podatku (0,02). Wynik to 23 000 zł * 0,02 = 460 zł, co odpowiada podanej odpowiedzi. Tego rodzaju obliczenia są istotne w praktyce zawodowej, na przykład przy przygotowywaniu dokumentacji dla instytucji finansowych. Wiedza o stawkach podatkowych i umiejętność ich stosowania w praktyce jest kluczowa dla osób zajmujących się finansami oraz prawem cywilnym. Zrozumienie obowiązujących stawek podatkowych pozwala na unikanie nieporozumień oraz błędów przy zawieraniu umów, co może chronić przed nieprzyjemnymi konsekwencjami finansowymi. Dobrze jest również pamiętać, że w zależności od rodzaju umowy, stawki mogą się różnić, dlatego ważne jest ich aktualne sprawdzanie w odpowiednich tabelach lub aktach prawnych.

Pytanie 21

Dokumenty księgowe powinny być przechowywane przez czas

A. jeden rok

B. pięć lat

C. dwa lata

D. trzy lata

Odpowiedź mówiąca o pięcioletnim okresie przechowywania ksiąg rachunkowych jest zgodna z przepisami prawa, szczególnie z ustawą o rachunkowości, która stanowi, że dokumenty księgowe muszą być archiwizowane przez okres 5 lat od zakończenia roku obrotowego, którego dotyczą. Przechowywanie ksiąg przez ten czas ma na celu umożliwienie audytu, kontroli podatkowej oraz innych działań, które mogą być wymagane w przyszłości. Przykładem zastosowania tej zasady może być sytuacja, w której firma jest kontrolowana przez organy podatkowe – ma ona obowiązek przedstawić wszelkie dokumenty za ostatnie pięć lat. Ponadto, długoletnie przechowywanie danych wspiera transparentność działań finansowych firmy oraz zapewnia bezpieczeństwo w przypadku ewentualnych sporów prawnych. W praktyce wiele organizacji wdraża systemy archiwizacji, które umożliwiają łatwy dostęp do historycznych danych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania dokumentacją i dbałości o zgodność z przepisami.

Pytanie 22

Plan rozwoju produktu obejmuje

A. wejście przedsiębiorstwa na nowe rynki zbytu z nowymi produktami

B. zwiększenie sprzedaży aktualnego produktu na dotychczasowym rynku

C. wprowadzenie nowego lub udoskonalonego produktu na już istniejący rynek

D. wejście przedsiębiorstwa na nowe rynki zbytu z istniejącymi produktami

Strategia rozwoju produktu jest kluczowym elementem planowania biznesowego, który polega na wprowadzeniu nowego lub ulepszonego produktu na dotychczasowy rynek. Tego typu działanie ma na celu zwiększenie konkurencyjności firmy oraz zaspokojenie zmieniających się potrzeb klientów. Przykładem może być firma kosmetyczna, która wprowadza nową linię produktów do pielęgnacji skóry, korzystając z innowacyjnych składników. W praktyce oznacza to, że firma nie tylko zwiększa swoją ofertę, ale także dostosowuje ją do oczekiwań klientów, co z kolei może skutkować zwiększeniem udziału w rynku. Dobre praktyki w rozwoju produktu obejmują przeprowadzanie badań rynkowych, aby zrozumieć preferencje konsumentów oraz analizowanie działań konkurencji. Warto również zauważyć, że wprowadzenie nowego produktu wiąże się z ryzykiem, dlatego należy stosować metody takie jak testowanie prototypów oraz angażowanie opinii klientów na wczesnym etapie rozwoju, co może istotnie zwiększyć szanse na sukces.

Pytanie 23

W fabryce 200 pracowników w ciągu 4 godzin pracy wytworzyło 36 000 sztuk produktów gotowych. Wydajność pracy obliczona na 1 robotnikogodzinę wyniosła?

A. 180 sztuk

B. 9 000 sztuk

C. 45 sztuk

D. 720 sztuk

Aby zrozumieć, dlaczego inne odpowiedzi są nieprawidłowe, musimy przyjrzeć się metodzie obliczania wydajności pracy. Nieprawidłowe odpowiedzi często wynikają z nieprawidłowego podziału dostępnych danych lub z błędnych założeń dotyczących jednostek. Na przykład, odpowiedź 180 sztuk mogła powstać z niepoprawnego założenia, że każda godzina pracy przynosi wielokrotność produkcji, co nie uwzględnia całkowitego czasu pracy. Co więcej, odpowiedź 9 000 sztuk wskazuje na błąd w myśleniu, ponieważ myli jednostki - to liczba, która nie odnosi się do wydajności na robotnikogodzinę, lecz do całkowitej produkcji. Z kolei 720 sztuk może wynikać z nieprawidłowego podziału 36 000 sztuk przez mniejszą liczbę robotnikogodzin, co nie oddaje rzeczywistego kontekstu pracy. Właściwe obliczenia wydajności pracy są istotne nie tylko dla optymalizacji produkcji, ale również dla utrzymania konkurencyjności na rynku. Dlatego ważne jest, aby podczas analizy danych produkcyjnych zachować wysoką precyzję i stosować odpowiednie metody obliczeniowe, aby uniknąć typowych pułapek myślowych i uproszczeń.

Pytanie 24

Firma nabyła skórę do wytwarzania obuwia. Całkowity koszt za metr skóry, uwzględniając podatek VAT, wynosi 246 zł. Ta cena określana jest jako cena jednostkowa

A. zakupu netto

B. rynkowa

C. nabycia

D. zakupu brutto

Zakup skóry do produkcji obuwia po cenie 246 zł za metr, obejmujący podatek VAT, jest klasyfikowany jako cena zakupu brutto. Cena brutto to całkowity koszt, jaki nabywca ponosi, w tym wszelkie obowiązkowe opłaty, takie jak VAT. Jest to kluczowe dla przedsiębiorstw, które muszą uwzględniać wszystkie koszty przy planowaniu budżetu oraz kalkulacji cen swoich produktów. W praktyce, dla przedsiębiorstw handlowych i produkcyjnych, rozumienie różnicy pomiędzy ceną brutto a ceną netto jest fundamentalne, ponieważ może wpływać na podejmowane decyzje finansowe i strategię cenową. Ustalając ceny sprzedaży, firmom zaleca się uwzględnianie ceny brutto, aby uniknąć nieporozumień z klientami i zapewnić zgodność z regulacjami podatkowymi. Dodatkowo, znajomość cen brutto i netto jest istotna w kontekście raportowania finansowego oraz obliczania marż zysku.

Pytanie 25

Substancja stosowana do kolorowania tkanin w firmie zajmującej się produkcją kolorowych materiałów jest klasyfikowana jako

A. towary

B. materiały

C. wyroby gotowe

D. półprodukty

Odpowiedź 'materiały' jest poprawna, ponieważ farby używane do barwienia tkanin są klasyfikowane jako surowce, które w procesie produkcji przekształcają się w wyroby gotowe. W kontekście przedsiębiorstwa zajmującego się produkcją tkanin, materiały to substancje wykorzystywane w procesach produkcyjnych, które mogą obejmować farby, barwniki, czy inne składniki chemiczne. Na przykład, w branży tekstylnej, farby te są kluczowe dla uzyskania odpowiednich kolorów i właściwości tkanin. Zgodnie z normami jakościowymi, takimi jak ISO 9001, stosowanie odpowiednich materiałów wpływa na jakość końcowego produktu oraz na wydajność produkcji. Materiały, które są używane w procesie, powinny być zgodne z normami ekologicznymi, co również wpływa na decyzje dotyczące ich wyboru w przemyśle tekstylnym. Dobrze dobrane materiały mogą poprawić nie tylko estetykę, ale i trwałość tkanin.

Pytanie 26

Dobrowolna organizacja, w której może uczestniczyć nieograniczona liczba osób, prowadząca wspólne przedsięwzięcie gospodarcze w interesie swoich członków oraz mająca możliwość realizacji działalności społecznej i kulturalno-oświatowej na rzecz swoich członków i ich otoczenia, to

A. stowarzyszenie

B. spółdzielnia

C. koncern

D. fundacja

Fundacja jest organizacją non-profit, która powstaje w celu realizacji określonej misji społecznej, jednak jej struktura i cele różnią się od tych, które charakteryzują spółdzielnie. Fundacja może być powoływana dla wsparcia działań w obszarze kultury, edukacji czy ochrony zdrowia, lecz nie ma na celu prowadzenia działalności gospodarczej w interesie swoich członków. Oferuje wsparcie finansowe, ale nie angażuje swoich beneficjentów w podejmowanie decyzji dotyczących jej działalności. Stowarzyszenie, z kolei, skupia się na integracji osób o wspólnych zainteresowaniach, promując działania obywatelskie i społeczne, lecz podobnie jak fundacja, nie jest ukierunkowane na działalność gospodarczą dla swoich członków. Koncern, będący dużą organizacją gospodarczą, zazwyczaj funkcjonuje w oparciu o hierarchiczną strukturę i dąży do maksymalizacji zysków, co jest sprzeczne z zasadami współpracy i równości, na których opiera się działalność spółdzielni. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie wszystkich tych organizacji jako podobnych, co prowadzi do nieporozumień dotyczących ich funkcji i celów. Kluczowe jest zrozumienie, że spółdzielnia to przede wszystkim forma organizacji, która kładzie nacisk na współpracę i wspólne działania jej członków, co odróżnia ją od innych typów organizacji, które mają zupełnie odmienne cele i struktury.

Pytanie 27

Regulacje dotyczące udzielania, odwoływania lub wygasania prokury są określone w przepisach

A. ustawy o ochronie danych osobowych

B. Kodeksu postępowania administracyjnego

C. ustawy Prawo przedsiębiorców

D. Kodeksu cywilnego

Przepisy dotyczące prokury nie mają zastosowania w Kodeksie postępowania administracyjnego, który reguluje procedury administracyjne i zasady działania organów administracji publicznej. Stąd też nie odnosi się do aspektów związanych z pełnomocnictwem w kontekście działalności gospodarczej. Ustawa Prawo przedsiębiorców, mimo iż dotyczy działalności gospodarczej, skupia się na tworzeniu, rejestracji oraz prowadzeniu działalności, a nie na szczegółowych zasadach dotyczących prokury. Podobnie, ustawa o ochronie danych osobowych reguluje przetwarzanie danych osobowych, co jest zupełnie innym zagadnieniem prawnym. Wiele osób myli te regulacje z Kodeksem cywilnym, co prowadzi do nieporozumień. Zrozumienie, że różne ustawy regulują różne aspekty działalności gospodarczej, jest kluczowe. Typowy błąd to zakładanie, że wszystkie przepisy dotyczące działalności gospodarczej są ze sobą powiązane i że można je stosować zamiennie. Każda z tych ustaw ma swoją specyfikę i zakres, co czyni je odpowiednimi tylko w określonych kontekstach. Dlatego wiedza o tym, jakie przepisy regulują konkretne kwestie, jest niezbędna dla prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstw oraz dla uniknięcia potencjalnych problemów prawnych.

Pytanie 28

Młoda para udała się do niewielkiego zakładu krawieckiego, aby zamówić suknię ślubną oraz garnitur według wzorów ustalonych z właścicielem zakładu. Jaką metodę kalkulacji dobierze wykonawca, żeby określić jednostkowy koszt produkcji strojów?

A. Doliczeniową asortymentową

B. Doliczeniową (zleceniową)

C. Podziałową prostą

D. Podziałową ze współczynnikami

Wybór niepoprawnych odpowiedzi, takich jak "Podziałowa ze współczynnikami", "Doliczeniowa asortymentowa" czy "Podziałowa prosta", wskazuje na nieporozumienie dotyczące koncepcji kalkulacji kosztów w kontekście produkcji na zamówienie. Metoda podziałowa ze współczynnikami jest stosowana głównie w sytuacjach, gdzie koszty są dzielone na ogólne jednostki produkcyjne, a nie odnoszą się bezpośrednio do konkretnego zlecenia. Taka metoda jest bardziej odpowiednia dla produkcji masowej, gdzie istnieje potrzeba rozdzielania kosztów stałych na wiele produktów, co w przypadku indywidualnych zamówień krawieckich nie ma sensu. Doliczeniowa asortymentowa również nie jest odpowiednia, ponieważ ta metoda odnosi się do grup produktów o podobnych cechach i nie uwzględnia specyfiki jednego, unikalnego zamówienia. Z kolei metoda podziałowa prosta, podobnie jak podziałowa ze współczynnikami, nie jest w stanie uwzględnić różnorodności i indywidualnych kosztów związanych z każdym zleceniem. Typowe błędy myślowe przy wyborze tych odpowiedzi często obejmują mylenie kalkulacji kosztów masowych z kalkulacjami dla zamówień indywidualnych, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków na temat efektywności metod kalkulacyjnych w kontekście specyfiki produkcji odzieżowej na zamówienie.

Pytanie 29

Zgromadzenie większej ilości cukru z uwagi na spodziewany wzrost cen, aby później sprzedać go po wyższej stawce, określa się mianem zapasu

A. promocyjny

B. sezonowy

C. spekulacyjny

D. cykliczny

Zgromadzenie dodatkowej ilości cukru w celu odsprzedaży po wyższej cenie jest klasyfikowane jako zapas spekulacyjny. Tego rodzaju zapasy są gromadzone z myślą o przewidywanych zmianach cen rynkowych, co oznacza, że inwestorzy, przedsiębiorcy czy detaliści starają się zyskać na przyszłych transakcjach poprzez zakup towarów w momencie, gdy ceny są obecnie niższe. Przykładowo, jeżeli analizy rynkowe wskazują na nadchodzący wzrost cen cukru na skutek zmniejszenia plonów rolnych lub zwiększonego popytu, przedsiębiorca może zainwestować w większe ilości tego surowca, mając nadzieję na zysk. Takie praktyki są istotne w kontekście zarządzania ryzykiem oraz strategii inwestycyjnych, które polegają na przewidywaniu trendów rynkowych. Warto zaznaczyć, że efektywne zarządzanie zapasami spekulacyjnymi wymaga dobrej analizy rynku oraz znajomości mechanizmów ekonomicznych, takich jak popyt i podaż, co jest kluczowe dla sukcesu biznesowego w branży handlu.

Pytanie 30

W którym roku sprzedaż towarów była najbardziej opłacalna?

Lata	Wskaźnik zyskowności sprzedaży
2006	10 %
2007	9 %
2008	8 %
2009	12 %

A. 2008 r.

B. 2007 r.

C. 2009 r.

D. 2006 r.

Wybór roku 2009 jako najbardziej opłacalnego dla sprzedaży towarów jest poprawny, ponieważ oparty jest na analizie wskaźnika zyskowności, który w tym roku wynosił 12%. Taki wynik wskazuje na efektywne zarządzanie kosztami oraz umiejętne podejście do strategii sprzedażowych. W kontekście praktycznym, zyskowność sprzedaży jest kluczowym wskaźnikiem, który powinien być regularnie monitorowany przez menedżerów oraz analityków biznesowych. Wysoki wskaźnik zyskowności może być wynikiem skutecznych kampanii marketingowych, optymalizacji procesów sprzedażowych, czy też korzystnych warunków rynkowych. W branży handlowej, zrozumienie i umiejętność analizy takich danych są fundamentalne dla podejmowania decyzji strategicznych, które mają na celu maksymalizację przychodów. Takie praktyki są zgodne z najlepszymi standardami zarządzania finansami, które podkreślają znaczenie analizy danych jako podstawy podejmowania decyzji. Dobra znajomość wskaźników zyskowności umożliwia przedsiębiorstwom szybką identyfikację trendów, co z kolei wspiera rozwój innowacyjnych strategii sprzedaży.

Pytanie 31

Aby ustalić średnią liczbę dni, które firma potrzebuje na zaktualizowanie zapasu materiałów w magazynie, konieczne jest obliczenie wskaźnika

A. terminowości dostaw

B. rotacji zapasów w dniach

C. rotacji zapasów w razach

D. kompletności dostaw

Rotacja zapasów w dniach to kluczowy wskaźnik, który pozwala określić, ile dni średnio zajmuje przedsiębiorstwu odnowienie zapasów materiałów w magazynie. Oblicza się go, dzieląc liczbę dni w danym okresie (np. w roku) przez wskaźnik rotacji zapasów, który z kolei oznacza liczbę razy, kiedy zapas został sprzedany lub wykorzystany w określonym czasie. Dzięki temu wskaźnikowi przedsiębiorstwa mogą lepiej optymalizować swoje stany magazynowe, co prowadzi do zmniejszenia kosztów przechowywania i minimalizacji ryzyka przestarzałych lub zepsutych towarów. Przykładowo, jeśli przedsiębiorstwo ma rotację zapasów na poziomie 12, oznacza to, że średnio co miesiąc odnawia zapasy. Wskaźnik ten jest szczególnie istotny w branżach, gdzie szybkość dostaw i rotacja zapasów mają kluczowe znaczenie dla utrzymania konkurencyjności. Praktyczne zastosowanie tego wskaźnika umożliwia również prognozowanie przyszłych potrzeb magazynowych oraz planowanie zakupów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 32

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ, w którym kwartale hurtownia najszybciej odnawiała zapas towarów.

Wskaźnik	I kwartał	II kwartał	III kwartał	IV kwartał
Wskaźnik rotacji towarów w dniach	30	15	11	23
Wskaźnik rotacji towarów w razach	3	6	8	4

A. W kwartale I

B. W kwartale II

C. W kwartale IV

D. W kwartale III

Wybór odpowiedzi, że hurtownia najszybciej odnawiała zapasy w kwartale III jest na pewno trafny, bo ten okres miał najniższy wskaźnik rotacji zapasów, zaledwie 11 dni. To praktycznie oznacza, że w tym kwartale zapasy były uzupełniane najczęściej, co jest mega ważne dla dobrego zarządzania zapasami. Właściwe zarządzanie rotacją towarów ma spore znaczenie dla wielu firm, zwłaszcza w branży detalicznej i hurtowej, gdzie szybkie odnawianie zapasów pomaga obniżyć koszty przechowywania i lepiej dostosować ofertę do zmian w popycie. Warto tu wspomnieć o standardach, jak JIT (Just In Time), które wspierają efektywne zarządzanie zapasami, co z kolei zwiększa konkurencyjność. Jeśli spojrzymy na dane z tabeli, zauważymy, że niska rotacja w innych kwartałach prowadziła do dłuższego czasu odnawiania, co może sugerować, że zapasy były zbyt mocno gromadzone albo prognozowanie popytu było słabe.

Pytanie 33

Które zadania leżą w kompetencji Ministra Rozwoju i Finansów?

A.	inicjowanie polityki rządu odnośnie rynku papierów wartościowych opracowywanie budżetu państwa zarządzanie długiem publicznym
B.	wykonywanie kontroli podatkowej wykonywanie egzekucji administracyjnej należności pieniężnych rejestrowanie podatników oraz przyjmowanie deklaracji podatkowych
C.	realizacja dochodów z podatków bezpośrednich, pośrednich oraz opłat ogłaszanie budżetu miasta i sprawozdania z wykonania budżetu miasta wydawanie decyzji w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej
D.	rozstrzyganie sporów kompetencyjnych między departamentami MF rejestrowanie podatników oraz przyjmowanie deklaracji podatkowych przygotowanie projektu budżetu miasta oraz zapewnienie i nadzór jego wykonania

A. C.

B. A.

C. D.

D. B.

Wybór innej odpowiedzi niż A może wynikać z nieporozumienia dotyczącego zakresu obowiązków Ministra Rozwoju i Finansów. Odpowiedzi takie jak B, C czy D sugerują przypisanie do ministra kompetencji, które nie są w jego gestii. Na przykład, odpowiedź B odnosi się do kontroli podatkowej, co jest zadaniem administracji skarbowej, a nie ministra. To często prowadzi do mylnego przekonania, że minister ma bezpośredni wpływ na egzekwowanie przepisów podatkowych, podczas gdy jego rola skupia się na tworzeniu polityki gospodarczej i finansowej. Przy wyborze odpowiedzi C, która dotyczy zarządzania budżetem miasta, również następuje pomyłka, ponieważ minister zajmuje się budżetem państwa. Często w praktyce studenci i osoby przystępujące do testów mylą poziomy zarządzania, nie dostrzegając, że kompetencje Ministra Rozwoju i Finansów są ściśle związane z makroekonomią, a nie mikroekonomią, która dotyczy lokalnych jednostek samorządowych. Takie błędne podejścia mogą wynikać z braku zrozumienia hierarchii instytucji państwowych oraz ich funkcji, co jest kluczowe w kontekście skutecznego zarządzania finansami publicznymi. Dlatego tak ważne jest dokładne przestudiowanie struktury rządowej oraz funkcji poszczególnych ministerstw, aby uniknąć tego typu pomyłek w przyszłości.

Pytanie 34

Klient wziął w banku kredyt obrotowy na kwotę 12 000 zł na okres 12 miesięcy. Roczna stopa procentowa wynosi 10%. Kredytobiorca ma obowiązek spłacać kredyt wraz z odsetkami w równych ratach. Jaka będzie wysokość miesięcznej raty spłaty tego kredytu, przy użyciu odsetek prostych?

A. 1 200 zł

B. 1 100 zł

C. 100 zł

D. 1 000 zł

Odpowiedzi 1 200 zł, 1 000 zł i 100 zł to nietrafione strzały. 1 200 zł wydaje się sugerować, że planujesz spłacić cały kredyt jednorazowo, co nie do końca tak działa - spłaty robi się w ratach. Odnośnie 1 000 zł - to jest jakiś błąd, bo pomija całkowite odsetki, a wygląda na to, że zakładasz, że kredyt dzielisz tylko przez czas spłaty. No i 100 zł? To zdecydowanie zbyt mało – nie pokazuje rzeczywistych kosztów kredytu. Ważne, żeby pamiętać, że przy kredytach z oprocentowaniem prostym zawsze trzeba dodać odsetki do kwoty głównej. Uważaj, bo kiepskie zrozumienie tego może prowadzić do złych decyzji finansowych w przyszłości.

Pytanie 35

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ, w którym kwartale przedsiębiorstwo osiągnęło najwyższą wydajność.

Wyszczególnienie	Produkcja wyrobów gotowych w tonach	Liczba zatrudnionych pracowników
I kwartał	28	7
II kwartał	24	6
III kwartał	18	8
IV kwartał	25	5

A. W drugim kwartale.

B. W pierwszym kwartale.

C. W trzecim kwartale.

D. W czwartym kwartale.

Wybór czwartego kwartału jako odpowiedzi jest poprawny, ponieważ wskazuje na najwyższą wydajność przedsiębiorstwa. Wydajność pracy w danym okresie można obliczyć, dzieląc produkcję wyrobów gotowych przez liczbę zatrudnionych pracowników. W IV kwartale osiągnięto wynik 5 ton na pracownika, co jest znacznie wyższym wynikiem w porównaniu do innych kwartałów. Taki wzrost może być wynikiem różnych czynników, takich jak optymalizacja procesów produkcyjnych, lepsze wykorzystanie zasobów lub wprowadzenie nowych technologii. Warto również zauważyć, że wysoka wydajność w IV kwartale może wpływać na całkowite wyniki finansowe przedsiębiorstwa, co jest kluczowe w kontekście planowania strategicznego. Monitorowanie wydajności pracy jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają regularne analizy efektywności operacyjnej. Oprócz korzyści finansowych, poprawa wydajności może także wpłynąć na morale pracowników i ich zaangażowanie w procesy produkcyjne.

Pytanie 36

W długoterminowym planie działania przedsiębiorstwa określa się cele oraz kierunki jego rozwoju

A. operacyjnym

B. strategicznym

C. krótkookresowym

D. średniookresowym

W kontekście zarządzania przedsiębiorstwem istnieją różne rodzaje planów, które odpowiadają na różne potrzeby i czasookresy. Plany średnioterminowe koncentrują się na realizacji celów w okresie od jednego do trzech lat, co pozwala na elastyczne reagowanie na zmieniające się warunki rynkowe, ale nie obejmują one pełnej wizji długofalowego rozwoju. Z kolei plany taktyczne są bardziej szczegółowe i dotyczą konkretnych działań, które są podejmowane w celu realizacji strategii, ale są ograniczone do krótszego okresu. Plan krótkoterminowy, zazwyczaj trwający do roku, skupia się na bieżących operacjach i zadaniach, co może prowadzić do nieuwzględnienia szerszej perspektywy rozwoju organizacji. Wszystkie te podejścia, choć istotne, są nieodpowiednie w kontekście długofalowego planowania, które wymaga myślenia w kategoriach strategii. Kluczowym błędem myślowym jest traktowanie planowania jako jednorazowego działania, podczas gdy w rzeczywistości jest to proces ciągły, w którym strategiczne cele muszą być regularnie weryfikowane i aktualizowane w odpowiedzi na zmiany w otoczeniu zewnętrznym. Ważnym elementem jest także zrozumienie, że bez długofalowej strategii, organizacja może nie być w stanie utrzymać konkurencyjnej pozycji na rynku, co może skutkować utratą klientów oraz zasobów. Dlatego istotne jest, aby każdy menedżer zdawał sobie sprawę z różnicy między różnymi typami planów i ich znaczeniem dla całościowego sukcesu firmy.

Pytanie 37

W końcowym bilansie wyroby gotowe są oceniane według

A. wartości godziwej

B. cen zakupu

C. cen nabycia

D. rzeczywistego kosztu wytworzenia

W bilansie końcowym wyroby gotowe są wyceniane według rzeczywistego kosztu wytworzenia, co oznacza, że ich wartość odzwierciedla wszystkie koszty związane z produkcją, takie jak koszty materiałów, robocizny oraz inne overheady. Przykładowo, jeśli firma produkuje meble, każdy element kosztów, od zakupu drewna po wynagrodzenia dla pracowników i koszty energii, jest uwzględniany w rzeczywistym koszcie wytworzenia. Ta metoda wyceny jest nie tylko zgodna z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), ale także zapewnia rzetelne i przejrzyste informacje finansowe. Pozwala to na dokładne oszacowanie rentowności produktów oraz podejmowanie decyzji na podstawie realnych kosztów produkcji, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania finansami firmy. Ponadto, stosowanie rzeczywistego kosztu wytworzenia pozwala na lepsze planowanie budżetu oraz kontrolowanie wydatków, co jest niezbędne dla każdej organizacji dążącej do optymalizacji swoich procesów produkcyjnych.

Pytanie 38

Jeśli wskaźnik użycia zdolności produkcyjnej wynosi 94%, to oznacza, że

A. zaplanowana produkcja stanowiła 94% wykonanej produkcji

B. jednostka dysponuje rezerwami produkcyjnymi na poziomie 94%

C. jednostka dysponuje rezerwami produkcyjnymi na poziomie 6%

D. zaplanowana produkcja była mniejsza od wykonanej produkcji o 6%

Wskaźnik wykorzystania zdolności produkcyjnej na poziomie 94% oznacza, że jednostka wykorzystała 94% swoich dostępnych zasobów produkcyjnych. Oznacza to, że pozostaje jej jeszcze 6% niewykorzystanej zdolności produkcyjnej, co stanowi rezerwy. W praktyce, jednostki produkcyjne często dążą do maksymalizacji wykorzystania swoich zdolności, jednak w rzeczywistości nie zawsze jest to możliwe z różnych przyczyn, takich jak awarie maszyn, brak surowców, czy ograniczenia w harmonogramach produkcji. Zrozumienie wskaźników wykorzystania zdolności produkcyjnej jest kluczowe w zarządzaniu operacyjnym, ponieważ pozwala na identyfikację obszarów, w których można poprawić efektywność i zwiększyć produkcję bez potrzeby inwestycji w nowe zakupy. Przykładem może być firma, która posiada maszyny zdolne do pracy przez 100% czasu, ale z różnych powodów nie jest w stanie tego osiągnąć. Analiza wskaźników może prowadzić do lepszego planowania produkcji oraz alokacji zasobów, co przyczynia się do zwiększenia rentowności jednostki.

Pytanie 39

Przedsiębiorstwo, Tomato s.c. z Grudziądza, jako jedno z wielu przedsiębiorstw rodzinnych dostarcza pomidory do okolicznych sklepów. Na podstawie informacji zawartych w tabeli określ rodzaj modelu rynku, w ramach którego funkcjonuje to przedsiębiorstwo.

Modele struktur rynku
Nazwa rynku	Liczba przedsiębiorstw na rynku	Rodzaj produktu	Dostęp do rynku
Konkurencja doskonała	bardzo dużo małych przedsiębiorstw	jednorodne (identyczne)	wolny lub bardzo łatwy
Pełen monopol	jedna	tylko jeden produkt nie ma substytutu	może być zablokowany, są bariery wejścia
Konkurencja monopolistyczna	wiele	zróżnicowany, ale ma bliskie substytuty	łatwy, ale wysokie koszty reklamy
Oligopol	kilka	zróżnicowany, pod względem jakości i rodzaju	prawne i kapitałowe bariery wejścia

A. Pełnego monopolu.

B. Oligopolu.

C. Konkurencji monopolistycznej.

D. Konkurencji doskonałej.

Odpowiedź wskazująca na konkurencję doskonałą jest prawidłowa, ponieważ opisuje sytuację, w której na rynku występuje wiele przedsiębiorstw oferujących jednorodne produkty. Przykład firmy Tomato s.c. z Grudziądza doskonale ilustruje ten model rynkowy, w którym każdy producent pomidorów oferuje identyczny produkt. W takiej strukturze rynku, żaden z producentów nie ma znaczącego wpływu na cenę, co jest kluczowe dla konkurencji doskonałej. W praktyce oznacza to, że konsumenci dokonują wyboru na podstawie ceny, a nie różnic w jakości czy cechach towaru. Taki model rynku sprzyja efektywności, ponieważ prowadzi do alokacji zasobów w sposób optymalny, a ceny stabilizują się na poziomie kosztów produkcji. W branży rolniczej, gdzie wiele gospodarstw dostarcza podobne produkty, przedsiębiorcy powinni dążyć do obniżania kosztów produkcji oraz poprawy efektywności, aby móc konkurować na takim rynku. Znajomość modelu konkurencji doskonałej oraz jego cech pozwala przedsiębiorstwom na lepsze zrozumienie otoczenia rynkowego i dostosowanie strategii biznesowych do realiów konkurencyjnych.

Pytanie 40

W ramce zamieszczono fragment umowy

(...)

§ 1.

Przedmiotem niniejszej umowy jest sprzedaż łóżek wyprodukowanych przez Producenta, zwanych dalej „produktami" oraz sprzedaż innych towarów dostępnych w asortymencie lub ofercie firmy, a niebędących wyrobami Producenta.

§ 2.

1. W okresie trwania niniejszej umowy Partner Handlowy zobowiązuje się do zakupu i odbioru produktów będących przedmiotem niniejszej umowy oraz innych towarów oferowanych przez Producenta. Tym samym Partner Handlowy zobowiązuje się do nienabywania przedmiotowych produktów i towarów od innych podmiotów zarówno na rynku krajowym, jak i na rynkach zagranicznych.
2. Określone w niniejszej umowie prawo wyłączności obowiązuje od dnia zawarcia umowy i jest nieodwołalne.

(...)

A. o zakazie konkurencji po zakończeniu współpracy.

B. o zachowaniu poufności między kontrahentami.

C. partnerskiej na wyłączność.

D. przedwstępnej na sprzedaż towarów.

No, odpowiedź "partnerskiej na wyłączność" jest jak najbardziej trafna. W umowie wyraźnie widać, że Partner Handlowy ma obowiązek kupować tylko od Producenta. Takie umowy są dość popularne, bo dają stabilność w biznesie i ułatwiają planowanie. Dla Producenta oznacza to, że wie, iż jego Partner płynie na tej samej łódce i nie sprzedaje produktów rywali. Przykład? Wyobraź sobie, że producent telefonów podpisuje umowę z jakimś sklepem, który sprzedaje tylko ich telefony. Dzięki temu mogą lepiej prowadzić kampanie reklamowe i sprzedawać więcej. Ważne jest, żeby w takich umowach wszystko było jasno zapisane, żeby potem nie było nieporozumień.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej