Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 5 czerwca 2025 14:44
Data zakończenia: 5 czerwca 2025 15:03

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jak długo zajmie wydrukowanie 50 banerów o wymiarach 5 x 9 m, gdy prędkość drukowania plotera wynosi 45 m²/h?

A. 55 h

B. 40 h

C. 50 h

D. 45 h

Wybór czasu produkcji z odpowiedzi 45 h, 40 h lub 55 h opiera się na błędnym zrozumieniu podstawowych zasad obliczeń związanych z wielkościami powierzchni oraz prędkościami drukowania. Zdarza się, że osoby mylą jednostki miary i zakładają, że prędkość plotera jest wystarczająca do osiągnięcia zakładanego celu bez odpowiednich obliczeń. Na przykład, niektórzy mogą pomyśleć, że wydrukowanie mniejszej ilości banerów w krótszym czasie to kwestia jedynie prostej kalibracji sprzętu, co w rzeczywistości jest złudzeniem. W rzeczywistości, prędkość drukowania plotera odzwierciedla jedynie maksymalną efektywność, która nie uwzględnia dodatkowych czynników, takich jak ustawianie materiału, czas na przestoje związane z konserwacją czy też czas potrzebny na wymianę materiałów eksploatacyjnych. Takie podejście prowadzi do niewłaściwych oszacowań czasu produkcji. Dlatego kluczowe jest, aby każda osoba zajmująca się drukiem rozumiała, jak obliczać całkowity czas pracy, uwzględniając zarówno powierzchnię, jak i prędkość, aby unikać nieporozumień i opóźnień w realizacji projektów. Aby poprawić swoje umiejętności w tej dziedzinie, warto stosować kalkulatory do obliczeń ilości materiałów oraz czasów produkcji, co ułatwia planowanie i zwiększa efektywność pracy.

Pytanie 2

Podaj koszt stworzenia form drukowych niezbędnych do wydruku akcydensów w zestawieniu kolorystycznym 3 + 1, jeśli wykonanie jednej formy wiąże się z opłatą 35 zł.

A. 105 zł

B. 140 zł

C. 115 zł

D. 125 zł

Odpowiedź 140 zł jest jak najbardziej trafna! W tej kolorystyce 3 + 1 potrzebujemy czterech form drukowych. Trzy z nich to kolory podstawowe: cyan, magenta i yellow, a czwarta forma to czarny. Koszt każdej formy to 35 zł, więc liczymy: 4 formy razy 35 zł za formę, co daje nam 140 zł. W branży poligraficznej znajomość kosztów przygotowania form jest mega istotna, bo wpływa na to, ile zarobimy na różnych projektach. Przy planowaniu budżetu drukarnie muszą też brać pod uwagę dodatkowe wydatki, jak na przykład stworzenie matryc, co może zmienić ostateczną cenę usługi. Dobrze jest więc dokładnie wszystko oszacować, żeby nie wpaść w pułapkę ukrytych kosztów i zdążyć z ofertą przed konkurencją.

Pytanie 3

Ile metrów kwadratowych folii trzeba przygotować do jednostronnego zalaminowania 200 arkuszy papieru o wymiarach 700 x 1 000 mm?

A. 140 m2

B. 280 m2

C. 400 m2

D. 200 m2

Błędne odpowiedzi mogą wynikać z kilku typowych pomyłek w obliczeniach dotyczących powierzchni folii. W przypadku odpowiedzi wskazujących na 200 m², 400 m² lub 280 m², można zauważyć, że najprawdopodobniej uwzględniono nieprawidłowe założenia o potrzeby materiałowe. Na przykład, wybierając 200 m², można błędnie zakładać, że każdy arkusz wymaga dwóch folii lub mylić jednostronne zalaminowanie z dwustronnym, co byłoby uzasadnione jedynie w przypadku podwójnego pokrycia. Z kolei odpowiedź 400 m² mogłaby sugerować, że autor obliczeń pomnożył 0,7 m² przez 400, co jest oczywistym błędem, ponieważ nie ma potrzeby podwajania liczby arkuszy. Wreszcie, wybór 280 m² mógłby sugerować pomylenie jednostek użytku lub wzięcie pod uwagę nieodpowiednich norm. Aby uniknąć takich błędów, ważne jest, aby przy podejmowaniu decyzji opierać się na dokładnych obliczeniach oraz znać zasady dotyczące zalaminowania materiałów. Kluczową praktyką w branży jest także uzyskiwanie próbnych arkuszy oraz kalkulacji wstępnych przed przystąpieniem do masowej produkcji, co pozwala na optymalizację kosztów oraz minimalizację odpadów.

Pytanie 4

Przy ustalaniu parametrów technologicznych papieru do opakowań należy brać pod uwagę:

A. typ podłoża, technologię druku, rozmiar punktów rastrowych

B. format, typ podłoża, gramaturę, liczbę zadrukowanych kolorów

C. gramaturę, metodę druku, anizotropowość, rozmiar zalewek

D. typ maszyny drukarskiej, szczególne właściwości podłoża, rozmiar spadów

Wybór niewłaściwych parametrów technologicznych papieru na opakowania może prowadzić do istotnych problemów w produkcji oraz użytkowaniu gotowych wyrobów. Na przykład, gramatura, technika drukowania, anizotropia i wielkość zalewek to pojęcia, które nie są ze sobą bezpośrednio powiązane w kontekście określania kluczowych cech papieru. Gramatura, choć jest istotnym parametrem, nie powinna być analizowana w oderwaniu od innych aspektów, takich jak rodzaj podłoża czy format. Technika drukowania, mimo że wpływa na jakość finalnego produktu, nie powinno być uznawane za podstawowy parametr przy wyborze papieru, ponieważ to właśnie podłoże i jego właściwości wpływają na kompatybilność z różnymi technikami druku. Dodatkowo, anizotropia, choć jest ważnym czynnikiem w kontekście zachowania papieru po drukowaniu, nie jest bezpośrednio związana z jego parametrami technologicznymi, co może prowadzić do błędnych wniosków. Ostatecznie, wielkość zalewek, będąca bardziej specyfiką procesu drukarskiego, nie ma kluczowego znaczenia dla wyboru papieru na opakowanie. Kluczowe jest zrozumienie, że każde z wymienionych parametrów powinno być uwzględniane w kontekście całościowego procesu projektowania opakowania i nie można ich analizować w izolacji od siebie.

Pytanie 5

Kolorowe, niepożądane wzory na wydrukach, które pojawiają się w wyniku użycia niewłaściwych kątów rastra, to

A. spadek

B. mora

C. błysk

D. rozetka

Wybór rozety jako odpowiedzi wskazuje na powszechne nieporozumienie dotyczące terminologii druku oraz zjawisk związanych z reprodukcją kolorów. Rozeta to efekt optyczny, powstający w wyniku niewłaściwego zestawienia dwóch lub więcej wzorów, które mają podobne, ale nie identyczne parametry, co prowadzi do powstania nowych, złożonych wzorów wizualnych. Z kolei blik to zjawisko odbicia światła, które może wystąpić w druku, ale ma zupełnie inny charakter i nie jest związane z niewłaściwymi kątami rastra. Spad to termin odnoszący się do obszaru, który znajduje się poza krawędzią finalnego wydruku, który jest zwykle dodawany w celu uniknięcia białych krawędzi po obcięciu. Wybór tych odpowiedzi może być wynikiem błędnego zrozumienia podstawowych koncepcji związanych z techniką druku oraz braku znajomości standardowych praktyk w branży. Warto zauważyć, że unikanie mor jest kluczowe dla jakości druku, a stosowanie odpowiednich kątów rastra oraz zrozumienie pojawiających się zjawisk optycznych jest podstawą pracy w dziedzinie poligrafii. Dlatego też fundamentalne jest, aby drukarze i projektanci dążyli do ciągłego podnoszenia swoich kwalifikacji i znajomości technologii druku, aby zapewnić jak najwyższą jakość swoich produktów.

Pytanie 6

W programie Adobe Photoshop do czego służy „Magiczną różdżkę”?

A. smyczenia obrazu

B. deformacji obrazu

C. rozmywania obrazu

D. wybierania obrazu

Wybór odpowiedzi dotyczących zniekształcania, smużenia czy rozmycia obrazu wskazuje na pewne nieporozumienie co do funkcji narzędzi dostępnych w programie Adobe Photoshop. Zniekształcanie obrazu odnosi się do manipulacji kształtem lub proporcjami obiektów poprzez zastosowanie narzędzi takich jak 'Przekształcanie swobodne' czy 'Zniekształcenie'. Z kolei smużenie obrazu jest techniką polegającą na rozciąganiu kolorów w celu uzyskania efektu ruchu, co może być osiągane za pomocą narzędzi takich jak 'Smużenie' czy 'Rozmycie ruchu'. Natomiast rozmycie obrazu polega na łagodzeniu ostrości za pomocą filtrów takich jak 'Rozmycie gaussowskie', które wpływa na całkowity wygląd zdjęcia poprzez spowodowanie, że szczegóły stają się mniej wyraziste. Takie techniki nie są związane z procesem zaznaczania, co jest kluczowym zastosowaniem Magicznej różdżki. Zrozumienie różnicy między tymi funkcjami jest fundamentalne dla efektywnej pracy w Photoshopie, ponieważ każde z narzędzi ma wyraźnie określoną funkcję i zastosowanie, a ich nieprawidłowe użycie może prowadzić do niezamierzonych efektów i frustracji. Dlatego ważne jest, aby podczas pracy z obrazami znać specyfikę i cel każdego narzędzia, co pozwala na optymalne wykorzystanie możliwości programu.

Pytanie 7

Jakie parametry ustala się przy tworzeniu pliku PDF zgodnego ze standardami druku?

A. Kadrowanie obrazu, formatowanie obrazu, znaki pasowania

B. Formatowanie obrazu, rozmiar spadów, znaki pasowania

C. Skalowanie obrazu, skala densytometryczna, oznaczenia cięcia

D. Rozmiar spadów, skala densytometryczna, oznaczenia cięcia i pasowania

Właściwe zrozumienie parametrów, które definiują plik PDF o standardzie drukarskim, jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości wydruku. Wybór odpowiednich wartości dla wielkości spadów, skali densytometrycznej oraz znaków cięcia i pasowania wpływa na finalny efekt pracy graficznej. Wielkość spadów jest istotna, ponieważ zapewnia, że tło lub elementy graficzne sięgają krawędzi papieru po przycięciu, eliminując ryzyko białych krawędzi. Skala densytometryczna odnosi się do stopnia nasycenia kolorów, co jest kluczowe w druku, aby kolory były zgodne z zamierzonymi. Znaki cięcia i pasowania są istotne podczas przygotowania do druku, ponieważ wskazują, gdzie należy przyciąć materiały oraz jak precyzyjnie zgrać różne elementy projektu. Uwzględnienie tych parametrów jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej, co zapewnia profesjonalny i estetyczny efekt końcowy. Przykładowo, w druku broszur, odpowiednie spady i znaki cięcia są niezbędne, aby zapewnić, że projekt wygląda dobrze bez względu na to, jak będzie przycięty.

Pytanie 8

W jakich formatach powinna być przygotowana bitmapa do publikacji książkowej?

A. PSD, TIFF

B. CDR, GIF

C. INDD, BMP

D. AI, CDR

Przygotowując bitmapy do książki, kluczowe jest zrozumienie, jakie formaty są rzeczywiście odpowiednie, a także jakie cechy mają wpływ na jakość i elastyczność publikacji. Odpowiedzi INDD, BMP, CDR, GIF oraz AI, CDR zawierają różne nieścisłości. Format INDD odnosi się do dokumentów w programie Adobe InDesign, a nie do obrazów bitmapowych. Z kolei BMP to format o niskiej kompresji, który nie jest optymalny do profesjonalnego druku, ponieważ generuje duże pliki bez zachowania jakości kolorów wymaganej w publikacjach. Format CDR, używany w CorelDRAW, jest również przeznaczony głównie do grafiki wektorowej, co czyni go mało odpowiednim dla bitmap. GIF, chociaż przydatny do animacji i prostych grafik, ma ograniczenia w palecie kolorów, co może prowadzić do utraty jakości w bardziej złożonych obrazach. Odpowiedź AI, CDR ponownie skupia się na formatach wektorowych i nie odzwierciedla wymagań dotyczących bitmap do publikacji drukowanej. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że każdy format graficzny nadaje się do każdej aplikacji bez zrozumienia różnic między nimi. W rzeczywistości, dobór formatu powinien opierać się na wymaganiach związanych z jakością druku i możliwością edycji elementów graficznych, co jest kluczowe dla sukcesu projektu wydawniczego.

Pytanie 9

Aby stworzyć wielobarwne kartki pocztowe, jaki rodzaj papieru należy zastosować?

A. jednostronnie powlekany o gramaturze 250g/m2 i farby CMYK

B. objętościowy o gramaturze 120g/m2 i farby ze skali CMYK

C. offsetowy o gramaturze 80g/m2 i farby ze skali Pantone®

D. dwustronnie powlekany o gramaturze 100g/m2 i farby ze skali Pantone®

Papier offsetowy o gramaturze 80g/m2, chociaż używany w druku, nie jest optymalnym wyborem do wydruków wielobarwnych. Tego typu papier jest zazwyczaj zbyt cienki i mało sztywny, co prowadzi do problemów z jakością druku, szczególnie przy intensywnych kolorach. Farby ze skali Pantone® są często stosowane w projektach, gdzie kolor jest kluczowy, jednak w przypadku druku wielobarwnego lepszym rozwiązaniem jest użycie farb CMYK, które pozwalają na szerszą gamę kolorów poprzez mieszanie. Objemościowy papier o gramaturze 120g/m2, mimo że jest nieco grubszy, nie oferuje takiej samej jakości wydruku kolorów jak papier jednostronnie powlekany. Natomiast dwustronnie powlekany papier o gramaturze 100g/m2, choć stosowany w niektórych projektach, może nie być wystarczająco sztywny do wydruków takich jak widokówki, które powinny być odporne na zgięcia i przetarcia. Wybór niewłaściwej gramatury lub rodzaju papieru może prowadzić do nieestetycznych efektów, takich jak prześwit czy zniekształcenia kolorów, co jest szczególnie niepożądane w produktach mających na celu przyciąganie uwagi odbiorców. Warto zwrócić uwagę na standardy branżowe i praktyki, które podkreślają znaczenie odpowiednich materiałów do osiągania najwyższej jakości druku.

Pytanie 10

Która próbna odbitka jest szybko tworzoną, wysokiej jakości wersją cyfrowego druku?

A. Proof

B. Ozalid

C. Cromalin

D. Matchprint

Odpowiedź 'Proof' jest poprawna, ponieważ odnosi się do wysokiej jakości odbitki próbnej, która jest istotna w procesie druku cyfrowego. Proofy są wykorzystywane do weryfikacji kolorów, jakości i szczegółów przed rozpoczęciem właściwej produkcji. Dzięki technologii druku cyfrowego, proofy mogą być szybko generowane, co pozwala na szybką iterację i poprawki w projektach graficznych. Standardy takie jak ISO 12647-7 określają wymagania dotyczące kolorów i jakości w druku, co czyni proofy niezbędnym narzędziem w branży poligraficznej. W praktyce, proofy pomagają uniknąć kosztownych błędów, zapewniając, że finalny produkt będzie zgodny z oczekiwaniami klienta. Często korzysta się z proofów w reklamie, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów jest kluczowe dla skutecznej komunikacji wizualnej.

Pytanie 11

Jakie narzędzie graficzne jest przeznaczone do wizualizacji projektu opakowania w realistycznym kontekście?

A. PostScript

B. Tutorial

C. Usebar

D. Mock-up

Wybór odpowiedzi, które dotyczą PostScript, tutoriali oraz usebar, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji i zastosowań tych narzędzi. PostScript to język opisu strony, który jest używany głównie w drukarstwie i grafice komputerowej do definiowania obrazów na stronach i jest kluczowy w procesach druku, jednak nie ma zastosowania w kontekście wizualizacji projektów opakowania. Nie jest to narzędzie do prezentacji graficznych, lecz techniczny format, który służy do opisania, jak elementy powinny być umieszczone na stronie. Tutoriale z kolei to materiały edukacyjne, które tłumaczą, jak korzystać z różnych narzędzi czy programów, ale same w sobie nie są narzędziami graficznymi. Choć są istotne w procesie nauki, nie służą do tworzenia wizualizacji projektów opakowań. Usebar to natomiast termin, który nie odnosi się do żadnego uznanego narzędzia w kontekście grafiki komputerowej, a raczej może być mylonym pojęciem w odniesieniu do interfejsów użytkownika. Kluczowym błędem myślowym jest zatem mylenie narzędzi do opisu technicznego, materiałów edukacyjnych oraz koncepcji nieuznawanych w branży z konkretnym narzędziem, które ma na celu prezentację wizualną, jakim jest mock-up.

Pytanie 12

W jakiej przestrzeni kolorów powinno się stworzyć projekt graficzny przeznaczony do wydruku na kartonowym opakowaniu?

A. CMYK

B. RGB

C. LAB

D. HSL

Odpowiedź CMYK jest okej, bo to standard w druku. CMYK, czyli Cyan, Magenta, Yellow i Black, pokazuje, jak tusze łączą się na białym papierze, żeby uzyskać fajne kolory. Jak robisz coś graficznego do druku, to trzeba używać CMYK, żeby kolory były takie, jak na ekranie, gdy wszystko już jest gotowe. Przykładowo, jak projektujesz kartony na różne rzeczy, to ważne, żeby kolory wyglądały tak, jak powinny, a tu CMYK jest najlepszym wyborem. Dzięki temu kolory nie zmieniają się za bardzo podczas druku, co często dzieje się, gdy korzysta się z RGB. W branży się rekomenduje, żeby zmieniać projekty z RGB na CMYK przed wysłaniem do druku, żeby uniknąć niespodzianek oraz błędów z kolorami. No i warto pamiętać, że niektóre kolory, które widzisz na ekranie w RGB, mogą nie być możliwe do uzyskania w druku CMYK, więc to kolejny powód, czemu lepiej korzystać z tej przestrzeni w druku.

Pytanie 13

Jakie są wymiary netto przedmiotu, jeżeli na każdej krawędzi zastosowano 2 mm marginesu, a jego wymiar brutto wynosi 144 x 204 mm?

A. 142 x 202 mm

B. 140 x 200 mm

C. 138 x 198 mm

D. 148 x 208 mm

Poprawna odpowiedź to 140 x 200 mm, co wynika z obliczenia wymiarów netto na podstawie wymiarów brutto i spadów. Wymiary brutto wynoszą 144 mm w szerokości i 204 mm w wysokości. Ponieważ zastosowano spad o 2 mm z każdej strony, należy odjąć 4 mm od szerokości i 4 mm od wysokości. Zatem: \nSzerokość netto: 144 mm - 4 mm = 140 mm \nWysokość netto: 204 mm - 4 mm = 200 mm. \nTo podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej, gdzie spady są uwzględniane w celu zapewnienia, że grafika lub kolor tła sięgają krawędzi gotowego produktu. Zastosowanie odpowiednich wymiarów netto jest kluczowe w procesie druku, by uniknąć białych krawędzi, co jest istotne dla estetyki finalnego produktu. Praktycznie, wiedza ta ma zastosowanie przy przygotowywaniu plików do druku, gdzie dokładne wymiary są niezbędne do uzyskania wysokiej jakości wydruku.

Pytanie 14

Ile brutto arkuszy drukowych powinno się przygotować, jeśli rzeczywisty nakład wynosi 5 000 netto, a planowany naddatek technologiczny na materiał drukowy wynosi 5%?

A. 5 250 arkuszy

B. 5 125 arkuszy

C. 5 500 arkuszy

D. 5 050 arkuszy

Aby obliczyć ilość arkuszy drukowych brutto, musimy dodać naddatek technologiczny do nakładu netto. W tym przypadku mamy 5000 arkuszy netto oraz naddatek wynoszący 5%. Obliczamy naddatek: 5000 * 0,05 = 250. Następnie dodajemy naddatek do nakładu netto: 5000 + 250 = 5250 arkuszy brutto. Zastosowanie naddatku technologicznego jest kluczowe w procesie drukowania, ponieważ rekompensuje straty wynikające z nieodpowiednich cięć, błędów przy drukowaniu oraz innych czynników technologicznych. Przykładowo, jeśli podczas drukowania zdarzy się, że kilka arkuszy będzie uszkodzonych, naddatek pozwala na zrealizowanie zamówienia w pełnym wymiarze. W branży poligraficznej standardowym podejściem jest uwzględnianie naddatku, aby zapewnić pełne zaspokojenie potrzeb klienta, co jest zgodne z najlepszymi praktykami jakościowymi, takimi jak ISO 9001.

Pytanie 15

Termin opisujący rozmieszczenie materiałów na arkuszu drukarskim w poligrafii to

A. pozycjonowanie

B. impozycja

C. rasteryzacja

D. pasowanie

Impozycja to proces, który polega na odpowiednim rozmieszczeniu użytków na arkuszu drukarskim, co jest kluczowym etapem w produkcji poligraficznej. Właściwa impozycja zapewnia efektywne wykorzystanie materiału drukarskiego, redukując marnotrawstwo i obniżając koszty produkcji. Podczas impozycji należy uwzględnić różne czynniki, takie jak rozmiar arkusza, rodzaj druku, a także specyfikę projektu, co pozwala na optymalizację procesu. Przykładowo, w druku offsetowym impozycja odbywa się na podstawie tzw. układów impozycyjnych, które są dostosowane do wymagań konkretnego zadania, co umożliwia uzyskanie odpowiedniego jakościowego efektu końcowego. Stosowanie odpowiednich narzędzi i oprogramowania do impozycji, takich jak Adobe InDesign czy specjalistyczne systemy impozycyjne, jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej. Poprawna impozycja nie tylko wpływa na jakość druku, ale także na czas realizacji zamówienia, co jest niezwykle istotne w dzisiejszym, szybko zmieniającym się środowisku rynkowym.

Pytanie 16

Sprzętem wykorzystywanym do skanowania przezroczystych materiałów jest skaner

A. trójwymiarowy.

B. ręczny.

C. bębnowy.

D. zwierciadlany.

Skaner bębnowy jest specjalistycznym urządzeniem zaprojektowanym do skanowania materiałów transparentnych, takich jak slajdy czy filmy. Funkcjonuje na zasadzie umieszczania skanowanego materiału na bębnie, który obraca się, co umożliwia dokładne skanowanie każdej sekcji materiału. Dzięki zastosowaniu wysokiej jakości optyki oraz zaawansowanej technologii, skanery bębnowe oferują znakomitą rozdzielczość oraz wierne odwzorowanie kolorów, co jest kluczowe w profesjonalnych zastosowaniach, takich jak archiwizacja zdjęć czy prace w laboratoriach fotograficznych. Użycie skanera bębnowego jest standardem w branży, gdyż pozwala na uzyskanie skanów o wysokiej jakości, co jest niezbędne w pracach wymagających precyzyjnego odwzorowania detali. Przykłady zastosowań obejmują skanowanie archiwalnych zdjęć, materiałów do publikacji czy też dokumentacji naukowej, gdzie wysoka jakość obrazu jest niezbędna. Warto również zauważyć, że skanery bębnowe często są wykorzystywane w procesach digitalizacji, co przyczynia się do zachowania dziedzictwa kulturowego.

Pytanie 17

Jakiej liczbie punktów typograficznych odpowiada 1 cycero?

A. 36 punktom

B. 10 punktom

C. 12 punktom

D. 24 punktom

Błędne odpowiedzi dotyczące przeliczenia cycero na punkty typograficzne często wynikają z nieporozumień dotyczących różnic między jednostkami pomiaru. Na przykład, propozycje takie jak 10, 24 czy 36 punktów, mogą wydawać się logiczne, jednak nie odnoszą się do powszechnie akceptowanego przelicznika. W praktyce, punkt typograficzny, który jest jednostką miary używaną do określania wielkości czcionek, interlinii i innych elementów typograficznych, ma swoje ścisłe definicje. 1 cycero odpowiada 12 punktom, co stanowi standard w większości systemów typograficznych. W przypadku 10 punktów, to zaniżona wartość, która nie uwzględnia pełnej skali typograficznej. Z kolei 24 i 36 punktów to wartości znacznie większe, które mogą być stosowane w określonych kontekstach, natomiast nie mają one zastosowania przy konwersji cycero. Takie nieprawidłowe podejście do tematu często prowadzi do błędnych obliczeń w procesie projektowania graficznego i typografii. Właściwe zrozumienie przeliczeń jednostek typograficznych jest kluczowe dla zachowania jakości i estetyki pracy, co jest podstawą sukcesu w dziedzinie projektowania.

Pytanie 18

Ile arkuszy papieru powinno zostać przygotowanych jako technologiczny naddatek w wysokości 10 procent, zakładając, że całkowity nakład wynosi 20 000 arkuszy?

A. 200 szt.

B. 1 000 szt.

C. 2 000 szt.

D. 100 szt.

Odpowiedź to 2 000 arkuszy papieru, co oznacza, że mamy 10-procentowy naddatek technologiczny przy nakładzie 20 000 arkuszy. Żeby to policzyć, wystarczy pomnożyć 20 000 przez 0,10, co daje nam właśnie 2 000 arkuszy. Ten naddatek jest super istotny w produkcji, szczególnie w drukarstwie, bo uwzględnia różne straty, które mogą się zdarzyć podczas realizacji zlecenia. Często zdarzają się błędy w druku, czy uszkodzenia papieru, albo obcięcia, które nie wyjdą idealnie. Dlatego właśnie naddatek pozwala lepiej zarządzać zasobami i mieć pewność, że na końcu nie zabraknie nam materiałów, żeby dokończyć projekt. W druku standardowo naddatek wynosi od 5% do 15%, w zależności od tego, co się produkuje. Jak mamy większe nakłady, powyżej 10 000 arkuszy, to warto pomyśleć o wyższych naddatkach, żeby uniknąć przestojów.

Pytanie 19

Które wydawnictwo publikowane jest z numeracją ciągłą, pod tą samą nazwą, co tydzień lub rzadziej?

A. Książka

B. Broszura

C. Czasopismo

D. Akcydens

Czasopismo to publikacja, która ukazuje się w regularnych odstępach czasu, zazwyczaj raz w tygodniu lub rzadziej, co jest zgodne z definicją podaną w pytaniu. Czasopisma charakteryzują się ponadto numeracją bieżącą, co oznacza, że każda nowa publikacja jest oznaczana numerem, na przykład "Tom 5, Nr 3". Dzięki tej regularności i numeracji, czasopisma są często wykorzystywane w nauce i edukacji, jako źródło aktualnych informacji z różnych dziedzin, takich jak nauka, kultura, polityka czy sport. Warto zauważyć, że czasopisma mogą być naukowe, profesjonalne lub popularnonaukowe, co wpływa na ich treść oraz grupę docelową. W kontekście standardów branżowych, czasopisma są odpowiednio indeksowane w bazach danych, co sprzyja ich odnajdywaniu i cytowaniu. Przykładem czasopisma może być „Nature”, które ukazuje się co tydzień i jest uznawane za jedno z najważniejszych czasopism naukowych na świecie.

Pytanie 20

Gdy wykorzystuje się pismo o stopniu cycero 1, firet wynosi

A. 10 punktom typograficznym

B. 12 punktom typograficznym

C. 20 punktom typograficznym

D. 15 punktom typograficznym

Wybór innych odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego koncepcji jednostek miary w typografii. Na przykład, niektórzy mogą myśleć, że mniejsza liczba punktów odpowiada mniejszym rozmiarom czcionek, co jest błędne w kontekście firetów. W typografii, firet i punkty typograficzne są jednostkami, które mają ściśle określone relacje. Na przykład, myląca może być odpowiedź sugerująca, że 1 firet to 10 lub 20 punktów, ponieważ nie uwzględnia ona standardów typograficznych, które jasno definiują te zależności. Ponadto, niektórzy mogą błędnie zakładać, że większa liczba punktów typograficznych oznacza większy rozmiar czcionki, nie rozumiejąc przy tym, że wielkość czcionki jest względna w kontekście większej typografii i wrażenia wizualnego. Przykładowo, czcionka ustawiona na 15 punktów może wydawać się większa od czcionki 12-punktowej, ale w rzeczywistości jej zachowanie w kontekście przestrzeni i czytelności nie zawsze jest proporcjonalne do rozmiaru punktowego. Dlatego przy doborze czcionek do dokumentów ważne jest, aby kierować się nie tylko wielkością punktów, ale także ich zastosowaniem i ogólnymi zasadami typografii, które uwzględniają takie czynniki jak wysokość x, rozstaw liter czy krój czcionki.

Pytanie 21

Aby ocenić projekt graficzny pod kątem kolorystyki, przed rozpoczęciem produkcji należy wykonać

A. narząd drukarski

B. odbitkę próbną (proof)

C. plik impozycyjny

D. formy drukowe

Odbitka próbna, znana również jako proof, jest kluczowym etapem w procesie przygotowania do druku, szczególnie w kontekście oceny projektu graficznego pod względem kolorystycznym. Odbitki próbne są wykonywane na specjalnych urządzeniach, które odwzorowują kolory i detale finalnego produktu, co pozwala na weryfikację, czy kolory oraz układ graficzny zgadzają się z oczekiwaniami klienta. Przykładowo, w branży drukarskiej często korzysta się z systemów takich jak Fogra, które definiują standardy jakości dla odbitek próbnych. Te standardy umożliwiają uzyskanie precyzyjnych i powtarzalnych rezultatów, co jest kluczowe, aby uniknąć kosztownych błędów produkcyjnych. Odbitki próbne są także wykorzystywane do oceny zgodności kolorystycznej między różnymi mediami, co jest istotne w przypadku projektów, które mają być realizowane na różnych materiałach. Użycie odbitek próbnych pozwala na wprowadzenie ewentualnych korekt jeszcze przed rozpoczęciem właściwego druku, co zwiększa efektywność produkcji oraz zadowolenie klienta.

Pytanie 22

Jaki format przechowywania zdjęć umożliwia "wywołanie cyfrowe"?

A. JPG

B. PXR

C. RAW

D. PPM

Wybór niewłaściwego formatu zapisu zdjęć, takiego jak PXR, PPM czy JPG, może wynikać z niepełnego zrozumienia różnic między tymi formatami a RAW. PXR, mimo że jest formatem stosowanym w niektórych aplikacjach, nie jest standardowym formatem do przechwytywania zdjęć w kontekście fotografii. Oferuje on ograniczone możliwości edycyjne oraz nie zapewnia pełnej swobody w postprodukcji, co jest kluczowe w profesjonalnym podejściu do fotografii. PPM, z drugiej strony, to format bitmapowy, który również nie jest praktyczny w zastosowaniach fotograficznych, gdyż jego rozmiar plików jest znacznie większy, a jakość obrazu ograniczona. JPG jest formatem kompresowanym, co oznacza, że podczas zapisu zdjęcia dochodzi do utraty niektórych informacji o obrazie. To z kolei ogranicza możliwości korekcji i edycji w późniejszym etapie, co czyni go mniej odpowiednim dla profesjonalnych fotografów, którzy muszą zachować jak najwięcej szczegółów. Najczęściej popełnianym błędem jest założenie, że formaty kompresji są wystarczające dla wszelkich zastosowań, co może prowadzić do frustracji podczas edycji i obróbki zdjęć. W rezultacie, wybór odpowiedniego formatu zapisu zdjęć jest kluczowy dla jakości i elastyczności w pracy z obrazem, a RAW pozostaje najlepszym rozwiązaniem w wielu przypadkach.

Pytanie 23

Jaką powierzchnię folii potrzeba do jednostronnego laminowania 1 000 arkuszy formatu A3?

A. 115 m2

B. 110 m2

C. 125 m2

D. 130 m2

Obliczenia związane z ilością folii do laminowania arkuszy mogą być mylące, jeśli nie uwzględnimy dokładnych wymiarów arkuszy oraz sposobu ich laminowania. W przypadku folii, kluczowe jest rozumienie, że każda odpowiedź, która nie uwzględnia rzeczywistej powierzchni laminowanej, prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Na przykład, wybór wartości 115 m2 może wynikać ze zbyt ogólnych założeń dotyczących powierzchni laminowanej, co ignoruje rzeczywiste wymiary arkuszy A3. Z kolei odpowiedzi takie jak 130 m2 czy 110 m2 mogą sugerować zawyżenie lub zaniżenie potrzebnej ilości folii, co jest efektem błędnych kalkulacji opartych na innych formatach lub na niepełnych danych. Często, przy takich zadaniach, użytkownicy mylnie przyjmują przeliczenia na inne jednostki miary lub nie dokonują odpowiednich przeliczeń na metry kwadratowe, co prowadzi do błędnych ustaleń. Zachęcam do zwrócenia uwagi na standardy branżowe dotyczące obliczeń materiałowych, które podkreślają potrzebę precyzyjnego uwzględnienia wymiarów produktu końcowego oraz dodatkowych marginesów, które mogą być wymagane w procesie laminowania.

Pytanie 24

Na pokazanym projekcie wykrojnika opakowania zielona linia wyznacza

A. spady drukarskie.

B. linie cięcia.

C. linie bigowania.

D. wymiar netto.

Zielona linia na projekcie wykrojnika opakowania oznacza linie bigowania, które są kluczowe dla prawidłowego formowania opakowania. Linie bigowania wskazują miejsca, w których materiał, na przykład karton, powinien być zgięty, co umożliwia precyzyjne złożenie opakowania w odpowiedni kształt. W praktyce, zastosowanie linii bigowania pozwala na łatwiejsze i szybsze montowanie opakowań, co jest istotne w produkcji masowej. Dzięki zastosowaniu odpowiednich narzędzi do bigowania, takich jak wykrojniki z frezowanymi rowkami, można uzyskać estetyczne i funkcjonalne wykończenie. Warto również zauważyć, że zrozumienie znaczenia linii bigowania jest zgodne z dobrymi praktykami w branży opakowaniowej, gdzie precyzja oraz jakość wykonania mają kluczowe znaczenie dla efektywności procesu produkcji. Przygotowując projekt wykrojnika, ważne jest, aby odpowiednio zaplanować miejsca bigowania, co wpływa na późniejsze użytkowanie produktu i jego atrakcyjność wizualną.

Pytanie 25

Oblicz czas konieczny do wykonania druku 40 000 odbitek czterokolorowych jednostronnie zadrukowanych w formacie A4 na maszynie dwukolorowej formatu B2, która ma maksymalną wydajność wynoszącą 4 000 odbitek/h.

A. 5 h

B. 4 h

C. 6 h

D. 8 h

Gdy zaznaczasz inne odpowiedzi, widać, że nie bierzesz pod uwagę zasad liczenia czasu druku w kontekście efektywności maszyn. Odpowiedzi jak 4 godziny czy 6 godzin mają sens w zupełnie inny sposób, bo opierają się na niepoprawnych założeniach o wydajności. Przy wydajności 4 000 odbitek na godzinę, logicznie dochodzimy do 10 godzin na 40 000 odbitek, co jest jasno pokazane. Ale zapominając, że maszyna dwukolorowa produkuje tylko połowę tego, co jedno kolorowa, to naprawdę spory błąd. A jak wybierasz 8 godzin, to może na pierwszy rzut oka wygląda sensownie, ale znowu nie bierzesz pod uwagę, jak działa maszyna i specyfiki druku dwukolorowego. Generalnie, planując druk, musisz zwracać uwagę zarówno na czas produkcji, jak i na wydajność maszyn. Najczęstsze pomyłki, jakie tu się pojawiają, to brak zrozumienia wydajności maszyn i błędne założenia co do cyklu produkcji. Każdy, kto działa w branży druku, powinien mieć świadomość, że dokładne obliczenia i zrozumienie procesów są kluczowe dla sukcesu.

Pytanie 26

Ile offsetowych form druku jest koniecznych do przygotowania w celu zadrukowania arkusza w systemie 4 + 4 z wykorzystaniem metody odwracania arkusza przez boczny margines?

A. 2 formy

B. 4 formy

C. 8 form

D. 6 form

Wybór liczby form drukowych do zadrukowania arkusza w technologii offsetowej jest kluczowy dla jakości i efektywności całego procesu. Przy odpowiedziach, które sugerują mniej niż cztery formy, istnieje podstawowy błąd w rozumieniu metodologii druku kolorowego. Druk w kolorze 4 + 4 oznacza, że zarówno przód, jak i tył arkusza mają być zadrukowane pełnym zestawem czterech kolorów. Dla każdej strony wymagane są cztery formy odpowiadające kolorom CMYK, co w konsekwencji prowadzi do potrzebnych czterech form dla frontu i czterech dla tyłu, co daje łącznie osiem form. Podejście sugerujące jedynie dwie lub cztery formy w kontekście druku dwustronnego nie uwzględnia, że każdy kolor na obu stronach wymaga osobnego nałożenia. Kluczowym błędem jest ignorowanie zasady, że każda strona z wieloma kolorami wymaga odrębnych form, co prowadzi do niedoszacowania potrzeb produkcyjnych. W praktyce, każda forma jest odpowiedzialna za precyzyjne odwzorowanie danego koloru na podłożu, dlatego niedostateczna liczba form może skutkować niepełnym lub niewłaściwym odwzorowaniem kolorów, co negatywnie wpłynie na jakość gotowego produktu. Prawidłowe podejście powinno bazować na zrozumieniu procesu druku offsetowego oraz standardów, które rządzą całą branżą, co jest kluczowe dla uzyskania profesjonalnych efektów w produkcji drukarskiej.

Pytanie 27

Jaką ilość drutu itroligatorskiego należy przygotować do produkcji 1 000 broszur zszywanych dwiema zszywkami o długości 20 mm?

A. 60 m

B. 20 m

C. 40 m

D. 80 m

Aby obliczyć ilość drutu itroligatorskiego potrzebnego do wykonania 1 000 broszur zszywanych dwiema zszywkami o długości 20 mm, należy zastosować prostą kalkulację. Każda broszura wymaga dwóch zszywek, co łącznie daje 2 zszywki na jedną broszurę. W przypadku 1 000 broszur, oznacza to 2 000 zszywek. Każda zszywka ma długość 20 mm, co oznacza, że całkowita długość drutu potrzebnego do wykonania 2 000 zszywek wynosi: 2 000 zszywek * 20 mm = 40 000 mm. Przeliczając na metry, otrzymujemy 40 m. Przykład ten ilustruje znaczenie precyzyjnych obliczeń i planowania w procesie produkcji materiałów drukowanych. W praktyce, zrozumienie takich kalkulacji pozwala uniknąć marnotrawstwa surowców i zapewnia efektywność produkcji, co jest kluczowe w standardach branżowych takich jak ISO 9001, które podkreślają znaczenie zarządzania jakością w procesach produkcyjnych.

Pytanie 28

Jaka metoda druku powinna zostać użyta do przygotowania 100 wizytówek?

A. Cyfrową

B. Tampondrukową

C. Offsetową

D. Rotograwiurową

Technika druku cyfrowego jest najbardziej odpowiednia do wykonania 100 wizytówek, szczególnie gdy zlecenie jest niewielkie i wymaga szybkiej realizacji. Druk cyfrowy umożliwia bezpośrednie przeniesienie projektu graficznego na nośnik, co eliminuje potrzebę tworzenia matryc i przygotowania skomplikowanych form drukarskich, co jest powszechne w metodach offsetowych. Dodatkowo, druk cyfrowy pozwala na łatwą personalizację – każda wizytówka może mieć unikalne dane, co jest trudne do osiągnięcia przy większych nakładach bez znacznych kosztów. W przypadku zamówienia na 100 sztuk, ekonomiczność i szybkość realizacji czynią tę technikę idealnym rozwiązaniem. Praktycznie rzecz biorąc, wiele drukarni oferuje usługi druku cyfrowego w formie „print on demand”, co pozwala klientom na łatwe składanie zamówień bez konieczności inwestowania w dużą liczbę kopii, a także na elastyczność w projektowaniu wizytówek. Na uwagę zasługuje również możliwość użycia różnych typów papieru oraz wykończeń, co wpływa na estetykę i funkcjonalność wizytówek.

Pytanie 29

Jakie procesy technologiczne wyróżniają się w cyfrowym przygotowaniu materiałów do druku offsetowego?

A. Łamanie, generowanie pliku PDF, naświetlanie form drukowych CtF, drukowanie wypukłe

B. Skanowanie, łamanie tekstu, grawerowanie formy drukowej, drukowanie wklęsłe

C. Adiustacja, naświetlanie negatywów, klasyczny montaż, kopiowanie stykowe

D. Obróbka grafiki, łamanie tekstu, rastrowanie, naświetlanie form drukowych CtP

Wszystkie pozostałe odpowiedzi dotyczą procesów, które nie są charakterystyczne dla cyfrowego przygotowania prac do drukowania offsetowego lub są przestarzałe w kontekście nowoczesnych technik. Adiustacja, naświetlanie negatywów, montaż klasyczny oraz kopiowanie stykowe to techniki związane z tradycyjnym drukiem, które były powszechnie stosowane przed erą cyfrową. Adiustacja, chociaż ważna, dotyczy bardziej procesów związanych z dopasowaniem kolorów w druku offsetowym, a nie cyfrowym przygotowaniem. Naświetlanie negatywów jest technologią wycofaną na rzecz bardziej efektywnego naświetlania form drukowych bezpośrednio z plików cyfrowych. Montaż klasyczny i kopiowanie stykowe to procesy, które nie są już standardem, ponieważ zostały zastąpione przez bardziej zaawansowane technologie, które pozwalają na szybszą i bardziej precyzyjną produkcję. Podobnie, tworzenie pliku PDF oraz naświetlanie form drukowych CtF (Computer to Film) to procesy, które są mniej efektywne w porównaniu do naświetlania CtP. Również grawerowanie formy drukowej oraz drukowanie wklęsłe, chociaż są to techniki druku, nie są związane z cyfrowym przygotowaniem do druku offsetowego. Typowym błędem, który prowadzi do takich niepoprawnych wniosków, jest mylenie nowoczesnych procesów z przestarzałymi technikami, co może skutkować niewłaściwym zrozumieniem obecnych standardów w branży poligraficznej.

Pytanie 30

Opracowany projekt drukowanego akcydensu powinien zostać przekształcony do formatu pliku kompozytowego?

A. INDD

B. EPS

C. PDF

D. TIFF

PDF (Portable Document Format) jest najczęściej stosowanym formatem do przygotowywania plików do druku. Jego istotną cechą jest to, że zachowuje pełną strukturę dokumentu, w tym czcionki, kolory, grafiki oraz układ, niezależnie od platformy i urządzenia, na którym jest otwierany. Dzięki temu, przekonwertowanie projektu do formatu PDF zapewnia, że wszystkie elementy, które zostały zaprojektowane w programach graficznych, będą wyglądały tak samo na wydruku, jak i na ekranie. Format PDF jest także zgodny z wieloma standardami druku, takimi jak PDF/X, co oznacza, że spełnia wymogi branżowe dotyczące przygotowania materiałów do druku. W praktyce, PDF jest wykorzystywany nie tylko w branży poligraficznej, ale także w publikacjach elektronicznych i dokumentach urzędowych, co czyni go uniwersalnym rozwiązaniem. W związku z tym, korzystanie z PDF do przygotowania projektu akcydensu jest najlepszym wyborem, gwarantującym jakość i zgodność z wymaganiami drukarni.

Pytanie 31

Interlinia to przestrzeń pomiędzy

A. następującymi po sobie literami.

B. paginą a tekstem.

C. sąsiednimi akapitami.

D. sąsiednimi wierszami.

Interlinia, czyli odstęp między wierszami tekstu, jest kluczowym elementem typografii oraz układu dokumentów. Odpowiedni poziom interlinii wpływa na czytelność tekstu, co jest niezwykle istotne w materiałach drukowanych oraz elektronicznych. Standardowe praktyki wskazują, że zbyt mała interlinia może prowadzić do trudności w odczytywaniu, podczas gdy zbyt duża może wywołać wrażenie rozproszenia informacji. Dobrze dobrana interlinia, na przykład 1,5 lub podwójna, jest szczególnie zalecana w materiałach akademickich i formalnych, ponieważ poprawia komfort czytania, zwłaszcza przy dłuższych tekstach. W kontekście programów do edycji tekstu, takich jak Microsoft Word czy Google Docs, użytkownicy mają możliwość dostosowania interlinii do własnych potrzeb. Znajomość zasad interlinii i jej wpływu na estetykę oraz funkcjonalność dokumentów jest istotna dla każdego, kto zajmuje się pisaniem, projektowaniem lub edytowaniem tekstu. Umożliwia to nie tylko lepsze zrozumienie treści, ale także poprawia profesjonalny wygląd dokumentów.

Pytanie 32

Co oznacza operacja łamania w kontekście technologii poligraficznej?

A. Składaniem arkuszy lub wstęgi papieru od 2 do 4 razy

B. Formatowaniem tekstu na stronie oraz integrowaniem go z grafiką

C. Modyfikacją kątów rastra w rozbarwieniu typu CMYK

D. Krojeniem stosów papieru o grubości powyżej 70 mm

Operacja łamania, znana również jako skład tekstu, jest kluczowym etapem w procesie przygotowania materiałów drukowanych. To proces, który polega na precyzyjnym formatowaniu tekstu i łączeniu go z elementami graficznymi na stronie. Dobrze przeprowadzona operacja łamania zapewnia, że tekst jest czytelny, estetycznie rozmieszczony i odpowiednio spójny z grafiką, co jest niezbędne do osiągnięcia wysokiej jakości wizualnej publikacji. Przykładem zastosowania może być projektowanie magazynów, gdzie tekst, zdjęcia i grafiki muszą być harmonijnie zintegrowane, aby przyciągnąć uwagę czytelnika. W branży poligraficznej standardy takie jak ISO 12647-2 dotyczące kontroli procesu drukowania i kolorystycznego, podkreślają znaczenie tego etapu w całym procesie produkcji materiałów drukowanych. Odpowiednie łamanie tekstu wpływa nie tylko na wartość estetyczną, ale również na funkcjonalność publikacji, co przekłada się na lepsze doświadczenia dla odbiorców.

Pytanie 33

W magazynie drukarni znajduje się 70 kg papieru w formacie B1 (700 x 1 000 mm) o gramaturze 100 g/m². Ile arkuszy formatu B1 posiada drukarnia?

A. 1 400 arkuszy

B. 1 000 arkuszy

C. 1 200 arkuszy

D. 1 600 arkuszy

Wybór nieprawidłowych odpowiedzi może wynikać z błędnych obliczeń lub niepełnego zrozumienia zasady dotyczącej przeliczeń masy i powierzchni papieru. Na przykład odpowiedzi sugerujące 1 200 lub 1 400 arkuszy mogą wynikać z błędnego oszacowania masy pojedynczego arkusza. Jeśli ktoś pomyliłby gramaturę lub powierzchnię arkusza, mogłoby to prowadzić do znacznie większej liczby obliczonych arkuszy. Dodatkowo, zrozumienie jednostek masy i powierzchni jest kluczowe, ponieważ niewłaściwe przeliczenie z gramów na kilogramy lub pomylenie jednostek m² i g/m² może skutkować znacznymi różnicami w wyniku. W praktyce, aby uniknąć takich błędów, należy stosować podejście systematyczne przy obliczeniach oraz dokładnie weryfikować każdą wartość. W branży poligraficznej, gdzie precyzja ma ogromne znaczenie, błędne obliczenia mogą prowadzić do zwiększenia kosztów produkcji oraz opóźnień w realizacji zleceń. Zrozumienie zasad obliczeń i jednostek miary jest zatem fundamentem dla każdego, kto pracuje w tej dziedzinie.

Pytanie 34

Jakie podłoże powinno być użyte do produkcji opakowania typu Bag-in-Box dla soku?

A. Karton powlekany 230 g/m2

B. Papier niepowlekany 120 g/m2

C. Folię matową PVC o gramaturze 180 g/m2

D. Tekturę laminowaną 700 g/m2

Wybór podłoża do produkcji opakowania typu Bag-in-Box wymaga zrozumienia specyfikacji materiałów oraz ich właściwości, co nie zostało uwzględnione w podanych odpowiedziach. Folię matową PVC 180 g/m2 cechuje elastyczność, ale jej niska odporność na uszkodzenia mechaniczne oraz ograniczone właściwości barierowe czynią ją nieodpowiednią do długoterminowego przechowywania soków, które wymagają skutecznej ochrony przed wpływem środowiska. Tektura laminowana, w przeciwieństwie do folii, oferuje wyższą trwałość oraz lepszą ochronę przed wilgocią. Z kolei karton powlekany 230 g/m2, mimo że może wydawać się atrakcyjnym rozwiązaniem, często nie dysponuje wystarczającymi właściwościami barierowymi do przechowywania płynów, co może prowadzić do ich szybszego psucia się. Papier niepowlekany 120 g/m2, chociaż tani, nie zapewnia wymaganej ochrony przed wilgocią i innymi czynnikami zewnętrznymi, co jest kluczowe w kontekście przechowywania napojów. Wybór niewłaściwego materiału może skutkować nie tylko skróceniem okresu przydatności, ale także negatywnym wpływem na jakość produktu, co jest niezgodne z dobrymi praktykami w branży opakowań i ochrony żywności.

Pytanie 35

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop jest najbardziej odpowiednie do eliminacji niewielkich zanieczyszczeń na skanowanym obrazie?

A. Różdżka

B. Stempel

C. Chwytak

D. Rozmycie

Narzędzie Stempel w programie Adobe Photoshop jest idealne do usuwania drobnych plam na zeskanowanych zdjęciach, ponieważ pozwala na precyzyjne kopiowanie pikseli z jednego obszaru obrazu i nałożenie ich na inny. Użytkownik może dostosować rozmiar pędzla, dzięki czemu ma większą kontrolę nad tym, jak duże lub małe obszary mogą być naprawiane. Stempel działa na zasadzie klonowania, co oznacza, że można nim efektywnie maskować niedoskonałości, takie jak plamy, kurz czy zarysowania, co jest szczególnie przydatne w przypadku archiwalnych zdjęć. Dobrym przykładem zastosowania stempla jest sytuacja, gdy na zdjęciu znajduje się niepożądany punkt, którego chcemy się pozbyć; wystarczy wybrać dobre źródło z obrazu, a następnie nałożyć je na problematyczny obszar. Ważne jest także, żeby korzystać z różnych źródeł klonowania, aby uzyskać naturalny efekt, unikając widocznych powtórzeń. W branży graficznej standardem jest dbałość o szczegóły, dlatego umiejętność stosowania stempla w Photoshopie jest kluczowa dla zachowania wysokiej jakości edytowanych zdjęć.

Pytanie 36

Ile separacji kolorów należy stworzyć do wykonania form drukarskich offsetowych w technologii CtF dla druku z kolorystyką 4+0?

A. 4

B. 5

C. 8

D. 1

W technologii druku offsetowego, szczególnie w procesie CtF (Computer-to-Film), przygotowanie form drukowych dla kolorystyki 4+0 wymaga czterech separacji barwnych. Te cztery kolory to standardowe barwy CMYK: cyjan, magenta, żółty i czarny. Separacja barwna polega na oddzieleniu poszczególnych składowych kolorów, które następnie są drukowane na materiale w odpowiednich warstwach. Zastosowanie technologii CtF pozwala na precyzyjne odwzorowanie kolorów, co jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości druku. W praktyce, każda separacja barwna jest tworzona na osobnym filmie, co umożliwia zachowanie dokładnych proporcji kolorów podczas druku. Dobrze przeprowadzony proces separacji oraz wykorzystanie standardów takich jak ISO 12647-2, które definiują wymagania dla druku offsetowego, przyczyniają się do uzyskania powtarzalnych i przewidywalnych efektów, co jest niezbędne w profesjonalnym druku. Zrozumienie i prawidłowe korzystanie z czterech separacji barwnych jest kluczowe dla sukcesu każdego projektu graficznego.

Pytanie 37

Odbitki umożliwiające ocenę rozmieszczenia stron lub elementów na arkuszu drukarskim to wydruki próbne

A. fotograficzne

B. stykowe

C. koncepcyjne

D. impozycyjne

Odpowiedź impozycyjne jest poprawna, ponieważ termin ten odnosi się do próbnych odbitek, które wykorzystywane są w procesie przygotowania do druku. Impozycja to etap, w którym rozmieszczenie stron na arkuszu drukarskim jest planowane i wizualizowane w celu zapewnienia prawidłowego ułożenia finalnych materiałów. W praktyce, impozycyjne odbitki umożliwiają weryfikację, jak będą wyglądać poszczególne strony po złożeniu i cięciu arkusza, co jest kluczowe dla uniknięcia pomyłek, które mogą prowadzić do dużych strat w materiałach oraz czasie pracy. W branży poligraficznej stosuje się różne techniki impozycyjne, w tym cyfrowe narzędzia do przygotowania impozycji, które pozwalają na efektywne zarządzanie procesem produkcji oraz optymalizację kosztów. Dobrą praktyką jest wykonywanie próbnych odbitek w różnych formatach, co pozwala na lepsze zrozumienie, jak finalny produkt będzie się prezentował w rzeczywistości.

Pytanie 38

Jakim skrótem określa się technologię pozyskiwania edytowalnego tekstu z zeskanowanego dokumentu lub obrazu bitmapowego?

A. CTA

B. ICC

C. OCR

D. CMS

OCR, czyli Optical Character Recognition, to technologia umożliwiająca rozpoznawanie tekstu w zeskanowanych dokumentach oraz obrazach bitmapowych. Dzięki zastosowaniu algorytmów przetwarzania obrazu, OCR konwertuje tekst z obrazów na formaty edytowalne, co pozwala na łatwą edycję, przeszukiwanie i archiwizację dokumentów. Przykłady zastosowania to skanowanie dokumentów papierowych, konwertowanie książek w formacie PDF na tekst, czy automatyczne przetwarzanie formularzy. W branży, technologia ta znajduje zastosowanie w biurach, bibliotekach oraz systemach zarządzania dokumentami, zgodnych z normami ISO 19005 dla archiwizacji dokumentów elektronicznych. Dzięki OCR możliwe jest zaoszczędzenie czasu i zasobów, a także poprawa dostępności informacji. Warto również wspomnieć, że nowoczesne systemy OCR integrują sztuczną inteligencję, co zwiększa dokładność rozpoznawania tekstu oraz umożliwia radzenie sobie z różnymi czcionkami i stylami pisania.

Pytanie 39

Przygotowanie formy drukowej w technologii offsetowej, które polega na bezpośrednim przenoszeniu obrazu z systemu komputerowego na płytę offsetową, wymaga użycia technologii oznaczanej symbolem

A. OCR

B. CtP

C. CtF

D. RIP

W odpowiedziach, które nie są poprawne, znajdują się różne podejścia do przygotowania formy drukowej, które jednak nie są zgodne z nowoczesnymi praktykami w druku offsetowym. RIP (Raster Image Processor) to technologia przetwarzająca obrazy na format rastrowy, ale sama w sobie nie jest bezpośrednią metodą przenoszenia obrazu na płytę, lecz narzędziem wspierającym proces CtP. Z kolei CtF (Computer to Film) to technologia, która polega na przenoszeniu obrazu z komputera na film, co jest starszym podejściem i nie zapewnia takiej jakości i efektywności jak CtP. Zastosowanie CtF w dzisiejszych czasach jest coraz rzadsze, ponieważ proces ten wiąże się z dodatkowymi kosztami na etapie produkcji, a także z większą ilością odpadów. OCR (Optical Character Recognition) odnosi się do technologii rozpoznawania tekstu, która jest używana w zupełnie innym kontekście, głównie w digitalizacji dokumentów i nie ma zastosowania w produkcji form drukowych. Stosowanie tych technologii może prowadzić do mylnego wniosku, że są one zbliżone do nowoczesnych rozwiązań CtP, co jest nieprawdziwe. Kluczowe jest zrozumienie, że CtP skupia się na efektywności, jakości druku oraz oszczędności, eliminując etapy związane z filmowaniem, co jest istotne w kontekście aktualnych standardów branżowych.

Pytanie 40

Który z poniższych materiałów graficznych nie jest poddawany digitalizacji?

A. Odbitka fotograficzna

B. Fotografia cyfrowa

C. Obwoluta książki

D. Obraz negatywowy

Obraz negatywowy, odbitka fotograficzna oraz obwoluta książki to materiały graficzne, które rzeczywiście podlegają procesowi digitalizacji. Obraz negatywowy to rodzaj zdjęcia, które zostało zarejestrowane na filmie w formie negatywu, co oznacza, że wymaga dodatkowego kroku, aby przekształcić go w format cyfrowy. Proces ten polega na skanowaniu filmu, co pozwala na uchwycenie detali obrazu w postaci cyfrowej, co jest zgodne z najlepszymi praktykami archiwizacji i konserwacji materiałów wizualnych. Odbitka fotograficzna to tradycyjny sposób prezentacji zdjęć, który również można zdigitalizować za pomocą skanera lub aparatu, co jest istotne w kontekście zachowania historii rodzinnych czy dokumentacji artystycznej. Obwoluta książki, mimo że nie jest bezpośrednio związana z fotografią, również może być poddana digitalizacji; często jest skanowana w celu stworzenia cyfrowych archiwów lub publikacji online. Typowym błędem myślowym jest założenie, że tylko materiały już istniejące w formacie cyfrowym są gotowe do użycia bez procesu digitalizacji. W rzeczywistości każdy analogowy obraz, aby mógł być wykorzystany w środowisku cyfrowym, musi przejść przez ten kluczowy etap, co jest zgodne z praktykami stosowanymi w różnych dziedzinach, od archiwistyki po edukację.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej