Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 24 maja 2025 15:46
Data zakończenia: 24 maja 2025 16:16

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Przy obliczaniu ilości tkaniny wełnianej o szerokości 1,50 m potrzebnej do uszycia klasycznego damskiego spodnium, należy wziąć pod uwagę

A. długość marynarki, 2x długość rękawa, długość spodni + 10% na szwy i podwinięcia

B. długość marynarki, długość rękawa, 2x długość spodni + 20% na szwy i podwinięcia

C. 2x długość marynarki, długość rękawa, długość spodni + 20% na szwy i podwinięcia

D. długość marynarki, długość rękawa, długość spodni + 10% na szwy i podwinięcia

Podczas analizy błędnych odpowiedzi, można zauważyć, że niektóre z nich zawierają nieprawidłowe wymiary lub niewłaściwe procenty na zapas materiału. Na przykład, zbyt duży dodatek 20% na szwy i podwinięcia w odpowiedziach sugeruje przesadną ostrożność, co w praktyce prowadzi do marnotrawstwa materiału. W branży odzieżowej, 10% jest standardowym i zalecanym dodatkiem, który pozwala na uzyskanie wystarczającej ilości materiału na ewentualne poprawki, ale również nie prowadzi do nadmiernego zużycia tkaniny. Ponadto, niektóre odpowiedzi pomijają kluczowe elementy, takie jak podwójna długość rękawów lub marynarki, co może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia konstrukcji odzieży. Typowym błędem jest nieuwzględnienie różnych wymiarów odzieży, które są kluczowe dla prawidłowego wymiaru tkaniny. W praktyce, nieprawidłowe obliczenia mogą prowadzić do problemów przy szyciu, takich jak niedobór materiału, co skutkuje koniecznością zakupu dodatkowej tkaniny. Aby uniknąć podobnych błędów, ważne jest, aby dokładnie analizować wymiary wszystkich elementów odzieży oraz standardowe praktyki w branży, co pozwala na optymalne wykorzystanie materiałów i efektywne planowanie produkcji.

Pytanie 2

Za zbyt głęboki podkrój spodni można poprawić na przykład poprzez

A. doszycie karczka z przodu i z tyłu

B. pogłębienie podkroju z tyłu

C. pogłębienie podkroju z przodu

D. ścięcie górnej części przodu i tyłu

Pogłębienie podkroju zarówno w przodzie, jak i tyle spodni to niby logiczne podejście do poprawy za głębokiego podkroju, ale w rzeczywistości może przynieść wiele niepożądanych skutków. Jak pogłębimy podkrój z przodu, to często zwiększamy objętość materiału, co prowadzi do marszczenia i ogólnego braku estetyki. Z kolei pogłębienie podkroju z tyłu może sprawić, że krój nie będzie równy i z tego mogą się wziąć różne dyskomforty, a linie krawędzi będą nierówne. Do tego doszycie karczka ani z przodu, ani z tyłu nie jest dobrym pomysłem, bo karczek ma swoje zadanie, żeby wzmacniać odzież, a nie modyfikować podkrój. W szyciu ważna jest równowaga i proporcje, a to osiąga się przez precyzyjne cięcia i modyfikacje. W praktyce te pogłębienia podkroju są rzadkością, bo mogą zaszkodzić całkowitemu kształtowi odzieży, więc warto wszystko dokładnie przemyśleć i robić zgodnie z zasadami dobrego krawiectwa.

Pytanie 3

Głównym powodem tworzenia się fałd poziomych na główce rękawa jest zbyt

A. długie rękawy bluzki

B. szeroki rękaw

C. wysoka główka rękawa

D. głęboki wykroj pachy

Podkrój pachy, długość ramienia oraz szerokość rękawa to elementy, które mogą wpływać na ogólną formę rękawa, ale nie są głównymi przyczynami powstawania fałd poziomych na główce rękawa. Zbyt głęboki podkrój pachy może powodować, że rękaw będzie opadał zbyt nisko, co z kolei może prowadzić do występowania nieestetycznych załamań, ale nie jest bezpośrednio związane z fałdami poziomymi na samej główce. Długość ramienia bluzki, jeżeli jest dobrze skrojona, nie powinna powodować powstawania takich fałd, o ile wysokość główki jest odpowiednia. Z kolei szeroki rękaw, choć może wprowadzać pewne luzowanie w okolicy ramion, nie jest istotnym czynnikiem powodującym fałdy na główce. Często błędem projektantów jest nadmierne skupienie na jednym z tych elementów, co prowadzi do pominięcia kluczowej zasady, jaką jest harmonijne dopasowanie wszystkich części odzieży. Kiedy projektanci ignorują znaczenie odpowiedniej wysokości główki, mogą kończyć z produktami, które na pierwszy rzut oka wyglądają atrakcyjnie, ale w praktyce nie spełniają oczekiwań dotyczących komfortu i estetyki. Warto zwrócić uwagę na zasady konstrukcji, które zalecają zachowanie równowagi pomiędzy różnymi wymiarami, aby uniknąć problemów z fałdami i uzyskać estetyczny efekt końcowy.

Pytanie 4

Aby wydłużyć za krótki rękaw bluzki wizytowej, jakie wykończenie dołu rękawa można zastosować?

A. falbankę

B. obręb

C. ściąg dziergany

D. lamówkę

Ściąg dziergany, obręb oraz lamówka to techniki wykończenia, które w kontekście wydłużania rękawa bluzki wizytowej nie będą odpowiednie. Ściąg dziergany, choć można go zastosować do wykończenia rękawów, zazwyczaj służy do uzyskania ściśnięcia materiału, co w efekcie może prowadzić do skrócenia rękawa zamiast jego wydłużenia. Dlatego użycie ściągu może być mylące, ponieważ jego struktura nie sprzyja wydłużeniu. Obręb to zaś technika, która polega na zabezpieczeniu krawędzi materiału, ale nie zmienia jego długości. W praktyce obrębienie rękawa nie doda wymaganego materiału, a jedynie zdefiniuje krawędź, co w przypadku zbyt krótkiego rękawa może być niewystarczające. Użycie lamówki, chociaż estetyczne, również nie zrealizuje celu wydłużenia, bowiem lamówka zazwyczaj pełni funkcję dekoracyjną i zabezpieczającą krawędź. Zatem, stosowanie tych technik do przedłużania zbyt krótkiego rękawa jest błędem, ponieważ nie odpowiada na potrzebę dodawania objętości i długości do konstrukcji odzieżowej. Wybór odpowiednich technik wykończenia jest kluczowy w krawiectwie, a ich niepoprawne zastosowanie może prowadzić do niezadowalających efektów wizualnych oraz użytkowych.

Pytanie 5

Jaki wymiar ciała uzyskuje się, gdy dokonuje się pomiaru na sylwetce kobiety od siódmego kręgu szyjnego do tylnego punktu talii?

A. XpXp

B. SySvXp

C. SySvXpTp

D. SyTy

Wybór odpowiedzi niepoprawnych wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące pomiarów antropometrycznych i ich zastosowań. Odpowiedzi takie jak XpXp, SySvXp i SySvXpTp wydają się sugerować inne wymiary lub kombinacje wymiarów, które nie odpowiadają rzeczywistym pomiarom od siódmego kręgu szyjnego do tylnej talii. XpXp nie odnosi się do żadnego standardowego pomiaru, co może prowadzić do dezorientacji. SySvXp sugeruje, że uwzględnione są dodatkowe punkty pomiarowe, jednak nie są one zgodne z normami, które definiują konkretne wymiary ciała. SySvXpTp dodaje do tego dodatkowy wymiar, ale również nie jest oparty na rzeczywistych standardach pomiarowych. Typowe błędy myślowe przy wyborze tych odpowiedzi mogą wynikać z nadinterpretacji definicji wymiarów ciała oraz braku zrozumienia ich praktycznego zastosowania. W rzeczywistości, aby uzyskać miarodajne wyniki w projektowaniu odzieży, konieczne jest dokładne zrozumienie, które wymiary mają znaczenie i w jaki sposób powinny być stosowane w praktyce. Niepoprawne odpowiedzi mogą prowadzić do zastosowań, które nie uwzględniają indywidualnych cech sylwetki, co w konsekwencji może wpływać na jakość i komfort gotowych produktów.

Pytanie 6

Klientka zleciła uszycie sukni, do której wykorzystano 1,50 m aksamitu. Cena za 1,00 m materiału wynosi 24,00 zł, a koszt robocizny to 40,00 zł. Jaka będzie całkowita cena za tę usługę?

A. 52,00 zł

B. 64,00 zł

C. 88,00 zł

D. 76,00 zł

Aby obliczyć całkowity koszt uszycia sukni, należy uwzględnić zarówno cenę materiału, jak i koszt robocizny. W tym przypadku zużyto 1,50 m aksamitu, a cena 1,00 m wynosi 24,00 zł. Dlatego koszt materiału wynosi: 1,50 m x 24,00 zł/m = 36,00 zł. Dodatkowo, koszt robocizny wynosi 40,00 zł. Zatem całkowity koszt usługi to: 36,00 zł (materiał) + 40,00 zł (robocizna) = 76,00 zł. W praktyce, przy planowaniu kosztów usług krawieckich, ważne jest dokładne oszacowanie zarówno materiałów, jak i pracy, aby zapewnić rentowność oraz konkurencyjność w branży. Umiejętność precyzyjnego kalkulowania kosztów jest kluczowa, zwłaszcza w małych przedsiębiorstwach, gdzie każdy element wpływa na wynik finansowy.

Pytanie 7

Jaką maksymalną grubość materiału można wykorzystać, gdy do rozkroju użyto krajarki z nożem tarczowym o kształcie wielokątnym?

A. 300 mm

B. 40 mm

C. 240 mm

D. 70 mm

Czasem ludzie mylą maksymalną wysokość cięcia z ogólnymi możliwościami krajarek. Można by pomyśleć, że da się ciąć materiały o grubości 70 mm czy 240 mm, ale to nie jest prawda. Takie błędne założenia często wynikają z braku zrozumienia mechanizmu cięcia i specyfikacji narzędzi. Krajarki do większych grubości potrzebują innych noży i mechanizmów. Jak się używa niewłaściwych narzędzi do cięcia, może to zniszczyć zarówno narzędzie, jak i materiał, z którym pracujemy. Dobrze jest znać właściwe parametry cięcia i dostosować je do specyfikacji. I tak, ważne jest, żeby pamiętać o normach branżowych, bo one naprawdę wpływają na jakość i bezpieczeństwo w produkcji. Każdy materiał ma swoje unikalne cechy, które trzeba uwzględnić w planowaniu procesu cięcia.

Pytanie 8

Szablonowy układ do krojenia tkaniny może być użyty w sposób dwukierunkowy?

A. wełnianej z długimi włóknami

B. jedwabnej z widocznym blaskiem

C. bawełnianej o nierównym wzorze

D. podszewkowej o splocie płóciennym

Krojenie tkanin, na przykład bawełny z asymetrycznym wzorem, jedwabiu, który ma ładny połysk, czy wełny z długim włosem, to naprawdę spora sztuka. Może być różnie i czasem wychodzi nie tak, jak byśmy chcieli. Bawełna z tym wzorem wymaga dużo uwagi przy układaniu szablonów, bo inaczej wzór może nie wyjść, co jest dość skomplikowane z tym układem dwukierunkowym, bo tkanina potrafi się przesuwać. Jedwab, przez swoją gładkość i delikatność, wymaga specjalnych technik, żeby nie rozciągnąć ani nie uszkodzić materiału podczas krojenia. A ten jedwab z połyskiem to już inna bajka – nie zawsze wytrzymuje taką presję z układu dwukierunkowego, więc krawędzie mogą być nierówne. Wełna z długim włosem też nie jest łatwa, bo potrafi się przesuwać, co utrudnia robienie dokładnych kształtów. Jeżeli nie stosujemy odpowiednich technik do tych tkanin, to możemy zmarnować materiał i potem mieć problemy z produkcją. W takich przypadkach naprawdę warto dopasować metodę krojenia do tego, co mamy w rękach, bo to nie tylko zwiększy efektywność, ale też poprawi jakość gotowego produktu.

Pytanie 9

Jaką metodę należy wykorzystać do łączenia elementów niemowlęcych śpioszków z welurowej dzianiny?

A. fastrygówkę

B. zygzaki

C. overlock

D. stębnówkę

Fastrygówka to technika, która polega na luźnym szyciu, najczęściej wykonywana ręcznie. Choć może być używana do tymczasowego łączenia elementów, nie jest wystarczająco mocna ani odporna na rozciąganie, co czyni ją niewłaściwą dla dzianin takich jak welur, które są elastyczne i potrzebują mocnego, trwałego szwu. Stębnówka, z kolei, to technika szycia prostego, która nie ma odpowiednich właściwości elastycznych, aby skutecznie łączyć dzianiny. Szwy stębnówki mogą łatwo pękać przy rozciąganiu materiału, co jest istotnym problemem w przypadku odzieży dziecięcej, gdzie komfort i wytrzymałość są kluczowe. Zygzakówka natomiast, mimo że również oferuje pewną elastyczność, nie jest tak skuteczna jak overlock w obrabianiu krawędzi tkanin, co jest istotne w przypadku materiałów, które mogą się strzępić. Wykonywanie szwów zygzakowych na dzianinach może prowadzić do niewłaściwego wykończenia, a tym samym wpływać na jakość produktu końcowego. W branży odzieżowej obowiązują standardy, które zalecają użycie overlocków przy szyciu tkanin elastycznych i dzianin, aby zapewnić nie tylko estetykę, ale i funkcjonalność odzieży, co jest kluczowe, zwłaszcza w produkcji odzieży dla niemowląt.

Pytanie 10

Podszewkę z wiskozowego jedwabiu o splocie atłasowym, tkaną w szerokie białe i wąskie czarne paski, powinno się wykorzystać do

A. termoizolacyjnego ocieplenia zimowego płaszcza

B. wykończenia dolnej krawędzi kołnierza w marynarce wełnianej

C. ochrony nogawek przed wypychaniem w spodniach

D. wykończenia rękawów w marynarce męskiej

Odpowiedź dotycząca wykończenia rękawów w marynarce męskiej jest poprawna, ponieważ podszewka z jedwabiu wiskozowego o splocie atłasowym charakteryzuje się lekkością, gładkością i estetycznym wyglądem, co czyni ją idealnym materiałem do tego celu. W marynarkach męskich podszewka nie tylko poprawia komfort noszenia, ale także wpływa na estetykę całości, zapewniając elegancki wygląd. Co więcej, zastosowanie tego typu podszewki pozwala na łatwe zakładanie marynarki, ponieważ gładka powierzchnia redukuje tarcie z innymi warstwami odzieży. Ponadto, jedwabna wiskoza, ze względu na swoje właściwości oddychające, sprawia, że marynarka lepiej „oddycha”, co jest szczególnie istotne w przypadku długiego noszenia w różnych warunkach. W branży odzieżowej dobre praktyki zalecają wykorzystanie podszewki z takiego materiału w wyższej jakości odzieży, co potwierdzają liczne standardy dotyczące jakości odzieży formalnej.

Pytanie 11

Przy dokonywaniu pierwszej analizy bluzki na figurze klientki, należy zwrócić uwagę, między innymi, na

A. lokalizację zaszewek, ich długość i głębokość

B. staranność w wyprasowaniu bluzki

C. układanie się wszywanego kołnierza

D. kierunek oraz lokalizację wszycia rękawa

Odpowiedź dotycząca zaszewek jest prawidłowa, ponieważ w procesie dopasowywania bluzki na sylwetce klientki, kluczowe jest zwrócenie uwagi na miejsce zaszewek oraz ich długość i głębokość. Zaszewek używa się do formowania sylwetki odzieży, co ma bezpośredni wpływ na komfort noszenia oraz estetykę produktu. Dobrze umiejscowione zaszewki pomagają w odpowiednim dopasowaniu bluzki do kształtów ciała klientki, co jest istotne nie tylko z punktu widzenia mody, ale również ergonomii. Na przykład, jeśli zaszewki są zbyt krótki, bluzka może wyglądać na niedopasowaną, natomiast zbyt głębokie zaszewki mogą powodować nieestetyczne zniekształcenia. Dobrą praktyką jest przetestowanie różnych długości i głębokości zaszewek na sylwetce klientki, aby uzyskać optymalny efekt. Warto również pamiętać, że poprawne zaszewkowanie może wpływać na ogólną linię odzieży oraz jej funkcjonalność, co jest istotne w kontekście praktycznego użytkowania odzieży.

Pytanie 12

Jaką ilość materiału o szerokości 140 cm trzeba przeznaczyć na wycięcie części klasycznej spódnicy damskiej o długości 50 cm dla klientki z obwodem bioder wynoszącym 96 cm?

A. 55 cm

B. 50 cm

C. 100 cm

D. 110 cm

Aby obliczyć ilość materiału potrzebnego na wykrojenie klasycznej spódnicy damskiej o długości 50 cm i obwodzie bioder 96 cm, należy uwzględnić szerokość tkaniny i technikę wykroju. Spódnica składa się z dwóch części: przodu i tyłu, co w praktyce oznacza, że potrzebujemy materiału o szerokości, która umożliwi swobodne ułożenie wykroju. W przypadku tkaniny o szerokości 140 cm, można wykroić elementy spódnicy obok siebie, co pozwala na efektywne wykorzystanie szerokości materiału. Długość 50 cm to wymagana długość spódnicy, ale uwzględniając zapasy na szwy oraz ewentualne podwinięcia, warto dodać kolejne 5 cm na wykończenie. Zatem całkowita długość wykroju wynosi 55 cm. W praktyce, przestrzeganie tych zasad jest kluczowe dla uzyskania estetycznego i funkcjonalnego produktu zgodnego z oczekiwaniami klientki. Dzięki takiemu podejściu można również zminimalizować odpady materiałowe, co jest zgodne z dobrą praktyką w branży odzieżowej.

Pytanie 13

Szerokość przodu w połowie wylicza się na podstawie

A. wzrostu oraz obwodu klatki piersiowej

B. łuku szerokości przodu w obrębie piersi

C. obwodu klatki piersiowej

D. łuku długości przodu do obszaru piersi

Zastosowanie łuku szerokości przodu przez piersi lub łuku długości przodu do piersi jest nieprawidłowe, ponieważ opiera się na innych wymiarach, które nie oddają rzeczywistej szerokości górnej części ciała. Łuk szerokości przodu przez piersi mógłby być mylnie interpretowany jako miara szerokości górnej części klatki piersiowej, ale nie uwzględnia on pełnego obwodu, co jest kluczowe dla precyzyjnych pomiarów. Z kolei łuk długości przodu do piersi, chociaż może dostarczać informacji o długości od ramienia do dolnej części klatki piersiowej, nie ma związku z jej szerokością. Takie podejścia mogą prowadzić do błędnych wniosków, ponieważ koncentrują się na pojedynczych wymiarach, zamiast na całościowym obrazie sylwetki. Błąd myślowy polega na założeniu, że pojedyncze pomiary są wystarczające do określenia właściwego dopasowania odzieży, co jest sprzeczne z praktykami projektowania odzieży, które wymagają holistycznego podejścia do wymiarów ciała. Warto pamiętać, że obwód klatki piersiowej jest najbardziej reprezentatywnym wymiarem, który zapewnia właściwe dopasowanie i komfort noszenia, podczas gdy inne pomiary mogą jedynie wprowadzać w błąd lub tworzyć nieodpowiednie proporcje.

Pytanie 14

Przy obliczaniu kosztów materiałów oraz akcesoriów niezbędnych do uszycia damskiej spódnicy o długości 60 cm, która posiada podszewkę oraz zamek błyskawiczny, należy uwzględnić

A. 65 cm tkaniny zasadniczej, 60 cm podszewki oraz zamek rozdzielczy

B. 66 cm tkaniny zasadniczej, 60 cm podszewki i zamek błyskawiczny

C. 60 cm tkaniny zasadniczej, 50 cm podszewki i zamek błyskawiczny

D. 70 cm tkaniny zasadniczej, 55 cm podszewki oraz zamek rozdzielczy

Wybór nieprawidłowych wymiarów materiałów do szycia spódnicy damskiej może wynikać z braku zrozumienia podstawowych zasad projektowania odzieży. Na przykład zasugerowanie 65 cm tkaniny zasadniczej może wydawać się logiczne, jednak nie uwzględnia zapasu na szwy, co w praktyce prowadzi do niedoboru materiału w końcowym etapie produkcji. Podobnie, 60 cm podszewki, choć wydaje się wystarczające, nie jest przemyślane w kontekście dodawania marszczeń lub innych detali, które mogą zwiększyć zapotrzebowanie na materiał. Propozycja 60 cm tkaniny zasadniczej i 50 cm podszewki nie tylko kwestionuje standardy, ale również nie uwzględnia typowych technik szycia, które wymagają dodatkowego materiału na obręb. Ponadto, zamek rozdzielczy jako element zamienny dla zamka błyskawicznego może wprowadzać zamieszanie, gdyż różne zamki mają różne wymagania, co do długości i sposobu wszycia. W projektowaniu odzieży kluczowe jest stosowanie się do standardów, które rekomendują dodawanie zapasu materiału w celu zapewnienia jakości i funkcjonalności wyrobu końcowego. Osoby zajmujące się szyciem powinny być świadome typowych błędów, takich jak niewłaściwe obliczenia i brak uwzględnienia dodatkowych elementów wykończeniowych, co w praktyce prowadzi do problemów z wykonaniem i satysfakcją klienta.

Pytanie 15

Jaką tkaninę warto zaproponować klientce na elegancką bluzkę?

A. Flanelę

B. Tenis

C. Pepitę

D. Satynę

Satyna jest materiałem charakteryzującym się wysokim połyskiem i jedwabistą powierzchnią, co czyni ją idealnym wyborem na bluzki wizytowe. Tkanina ta doskonale drapuje, co sprawia, że ubrania z niej wykonane prezentują się niezwykle elegancko. Ponadto satyna świetnie oddaje kolory, co umożliwia uzyskanie intensywnych i głębokich odcieni, co jest szczególnie pożądane w odzieży formalnej. Warto również zwrócić uwagę na to, że satyna jest tkaniną, która dobrze współpracuje z różnymi krojami, zarówno dopasowanymi, jak i luźniejszymi, co pozwala na dużą kreatywność w projektowaniu bluzek. Gdy klientka poszukuje materiału na odzież wizytową, satyna spełnia również wymagania dotyczące komfortu noszenia, ponieważ jest przyjemna w dotyku i dobrze układa się na sylwetce. Przykładem zastosowania satyny w modzie są wieczorowe stylizacje, a także eleganckie bluzki noszone do pracy czy na specjalne okazje, co potwierdza jej uniwersalność i zastosowanie w różnych sytuacjach.

Pytanie 16

Poduszka krawiecka to narzędzie pomocnicze, które służy do prasowania

A. elementów o prostych liniach

B. ukształtowanych części odzieży

C. materiału z pokryciem włóknistym

D. materiałów o dużych powierzchniach

Jeśli zaznaczałeś odpowiedzi o prasowaniu większych materiałów czy elementów prostych, to niestety były one błędne. Poduszki krawieckie są stworzone do radzenia sobie z kształtnymi elementami, a nie z dużymi, prostokątnymi powierzchniami, jak kołdry czy spódnice. Przy prasowaniu takich rzeczy lepiej użyć deski do prasowania, bo ona daje stabilną i równą powierzchnię. Z doświadczenia mogę powiedzieć, że używanie poduszki do prasowania prostych linii, jak kanty spodni, to też nie najlepszy pomysł. W takich sytuacjach deska z wyprofilowanymi końcówkami będzie dużo lepsza. No i pamiętaj, że poduszka krawiecka nie jest potrzebna do materiałów z okrywą włókienną – jej głównym celem jest wsparcie w prasowaniu odzieży o specyficznych kształtach. Czasami ludzie mylą funkcję narzędzi krawieckich, dlatego warto zwracać uwagę na to, co i jak używać, by nie obniżać jakości swojej pracy.

Pytanie 17

Kołnierz typu be-be jest projektowany na podstawie

A. form przodu i tyłu

B. wykreślnego kąta prostego

C. formy przodu

D. formy tyłu

Kołnierz leżący be-be, znany również jako kołnierz krawiecki, jest istotnym elementem konstrukcji odzieży, który uwzględnia zarówno formę przodu, jak i tyłu odzieży. W procesie modelowania kołnierza niezwykle istotne jest, aby uwzględnić zarówno kontur szyi, jak i kształt ramion, co jest kluczowe dla prawidłowego dopasowania odzieży. Przykładowo, w przypadku bluzek i koszul, kołnierz musi być skonstruowany w taki sposób, aby optymalnie przylegał do szyi, jednocześnie pozwalając na wygodę użytkowania. Standardy branżowe, takie jak ISO 3346 dotyczące specyfikacji odzieży, podkreślają znaczenie precyzyjnego modelowania kołnierzy, co wpływa na estetykę i funkcjonalność końcowego produktu. Dobrze zaprojektowany kołnierz z uwzględnieniem formy przodu i tyłu nie tylko poprawia komfort noszenia, ale także dodaje elegancji i profesjonalizmu w wyglądzie odzieży.

Pytanie 18

Jakie pomiary powinny zostać wykonane na klientce w celu zaprojektowania form spódnicy kloszowej z półokręgu?

A. TD, ot

B. ZKo, obt

C. ZWo, obt, ot

D. ZTv, opx, ot

Aby prawidłowo zrozumieć, dlaczego pozostałe odpowiedzi są niepoprawne, warto przyjrzeć się poszczególnym pomiarom, które zostały zasugerowane. W przypadku odpowiedzi zawierających ZKo (zapięcie kołnierza) oraz obt (obwód bioder), należy zauważyć, że te pomiary nie mają zastosowania w kontekście spódnicy kloszowej. Zapięcie kołnierza dotyczy odzieży górnej, a nie dolnych części garderoby. Obwód bioder również nie jest kluczowy dla tego typu spódnicy, ponieważ kloszowa forma opiera się głównie na obwodzie talii, co wpływa na kształt spódnicy w dolnej części. Kolejnym błędnym podejściem jest uwzględnienie ZTv (zapięcia tył) i opx (obwód biustu), które są również niedostosowane do konstrukcji spódnicy kloszowej. Pamiętajmy, że spódnice tego rodzaju nie wymagają skomplikowanych rozwiązań konstrukcyjnych, jak ma to miejsce w przypadku odzieży górnej. Typowe błędy myślowe prowadzące do tych niepoprawnych wniosków często wynikają z niepełnego zrozumienia funkcji poszczególnych pomiarów oraz ich zastosowania w odniesieniu do specyficznych form odzieżowych. Aby skutecznie projektować odzież, ważne jest, aby dokładnie znać różnice między pomiarami i uwzględniać je w kontekście danego projektu.

Pytanie 19

Ocena jakości sukienki uwzględnia jej układalność?

A. wykonania elementów wyrobu odzieżowego

B. dodatków krawieckich

C. materiałów zasadniczych

D. wykonania wyrobu gotowego

Układalność sukienki jest kluczowym aspektem oceny jakości wyrobu gotowego, ponieważ bezpośrednio wpływa na to, jak odzież prezentuje się na ciele oraz jak dobrze jej forma i funkcja współgrają z oczekiwaniami użytkowników. Wysoka jakość układalności oznacza, że sukienka dobrze leży, nie gniecie się w niepożądany sposób i zachowuje swój kształt podczas noszenia. Przykładowo, sukienka uszyta z tkaniny o odpowiedniej gramaturze i sprężystości będzie lepiej układać się na sylwetce, co wpływa na komfort użytkowania oraz estetykę. Standardy jakości w branży odzieżowej, takie jak ISO 14062, podkreślają, że ocena wyrobu gotowego powinna opierać się na wielowymiarowej analizie, w której układalność jest jednym z kluczowych kryteriów. Praktyka pokazuje, że dobrze układające się sukienki są również bardziej pożądane przez konsumentów, co bezpośrednio przekłada się na sprzedaż i wizerunek marki.

Pytanie 20

Stos materiału składający się ze 100 warstw, przygotowany do wycinania sukienek w różnych rozmiarach, w klasycznie zorganizowanym procesie krojenia powinien być na początku podzielony na

A. części.

B. rozmiary.

C. sekcje.

D. elementy.

Odpowiedź 'sekcje' jest poprawna, ponieważ w procesie rozkroju tkaniny na wykroje sukienki kluczowe jest podział materiału na mniejsze partie, które ułatwiają dalsze kroki produkcji. Zazwyczaj w pierwszym etapie dokonuje się podziału na sekcje z uwagi na różnorodność elementów, które zostaną wycięte. Sekcje to fragmenty materiału, które odpowiadają określonym częściom sukienki, takim jak korpus, rękawy czy spódnica. Praktyczne zastosowanie tego podejścia można zauważyć w procesie produkcji, gdzie każda sekcja może być przetwarzana indywidualnie, co pozwala na lepsze zarządzanie czasem i zasobami. Dobre praktyki branżowe rekomendują także segregację sekcji według typów tkanin, co może być istotne w przypadku projektów zakładających użycie różnych materiałów. Przykładowo, jeśli sukienka ma elementy z różnych tkanin, ich segregacja na etapie rozkroju ułatwi późniejsze szycie oraz zapewni lepsze dopasowanie do wymagań klienta.

Pytanie 21

Jakie wymiary powinny zostać uwzględnione podczas obliczania normy zużycia materiału na spodnium?

A. Obwód klatki piersiowej, długość żakietu, obwód bioder

B. Długość spodni, długość żakietu, długość rękawa

C. Długość spodni, obwód klatki piersiowej, długość żakietu

D. Długość spodni, obwód talii, obwód bioder

Poprawna odpowiedź na pytanie dotyczące wymiarów do obliczeń normy zużycia materiału na spodnium obejmuje długość spodni, długość żakietu oraz długość rękawa. Te wymiary są kluczowe, ponieważ precyzyjne określenie ich wartości pozwala na dokładne oszacowanie ilości materiału potrzebnego do wykonania odzieży. W branży odzieżowej istnieją standardy, takie jak tabeli rozmiarów, które pomagają w określeniu odpowiednich wymiarów dla różnych krojów i stylów ubrań. W praktyce, znając długość spodni, można właściwie dobrać materiał, aby zminimalizować odpady i zoptymalizować koszty produkcji. Podobnie, długość żakietu i rękawa również wpływają na ilość używanego materiału, co jest szczególnie istotne w produkcji masowej. Zastosowanie tych wymiarów w obliczeniach umożliwia nie tylko efektywne planowanie produkcji, ale również zapewnienie wysokiej jakości wyrobów końcowych. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla projektantów i producentów odzieży, którzy dążą do efektywności i ekonomiczności w procesie wytwarzania.

Pytanie 22

Co powoduje powstawanie nieregularnego ściegu stębnowego podczas szycia na maszynie?

A. Uszkodzona dziura w płytce ściegowej

B. Nieodpowiednie zamocowanie igły w uchwycie

C. Pozostałości nici górnej w chwytaczu

D. Błędny transport materiału

Często, gdy ścieg stębnowy wychodzi nieregularnie, to znaczy, że coś poszło nie tak z transportem materiału. Kiedy szyjemy na maszynie, to materiał jest przesuwany przez specjalny mechanizm, w skład którego wchodzą zębatki i stopka dociskowa. Jak materiał nie jest dobrze przesuwany, to mogą się pojawić problemy, jak zbyt luźne albo napięte szwy. Na przykład, jeśli szyjemy z materiałów o różnej grubości, to cienki materiał może się przesuwać łatwiej niż gruby, co prowadzi do nierówności. Dlatego warto dostosować ustawienia maszyny i użyć odpowiedniej stopy dociskowej - to sprawdzona zasada szycia. Również, korzystanie z materiałów od zaufanych dostawców daje lepsze wyniki. A, nie zapomnij o regularnym serwisowaniu maszyny! To naprawdę ważne, żeby wszystko działało sprawnie i żeby ściegi były równe.

Pytanie 23

Jak uzyskuje się formę kołnierza koszulowego na stójce?

A. z formy przodu oraz tyłu

B. z podkroju szyi

C. z kąta prostego

D. z formy przodu

Odpowiedź "kąta prostego" jest prawidłowa, ponieważ forma kołnierza koszulowego na stójce rzeczywiście opiera się na kącie prostym, który jest kluczowym elementem w konstrukcji kołnierza. W praktyce, podczas projektowania kołnierza, odpowiednie wymierzenie kąta prostego na stójce umożliwia uzyskanie właściwego kształtu, który dobrze dopasowuje się do szyi. Kołnierze koszulowe są często projektowane z uwzględnieniem ergonomii oraz estetyki, a kąt prosty odgrywa tu kluczową rolę. Przykładem może być klasyczny kołnierz typu kent, gdzie stójka jest pod kątem prostym do podkroju szyi, co wpływa na wygodę noszenia i ogólny wygląd koszuli. W standardach krawieckich, takich jak ISO 8559, podkreślono znaczenie precyzyjnego pomiaru oraz konstrukcji, co ma na celu uzyskanie wysokiej jakości wykończenia i komfortu użytkowania. Wiedza na temat kąta prostego w kontekście projektowania odzieży jest więc niezbędna dla każdego krawca czy projektanta.

Pytanie 24

Jak należy ocenić jakość wykonania usługi skrócenia spódnicy z koła?

A. rozłożoną płasko na stole

B. na sylwetce klientki

C. na manekinie

D. na wieszaku

Ocena jakości usługi skrócenia spódnicy z koła na manekinie, wieszaku lub płasko na stole nie oddaje rzeczywistego efektu końcowego, który klientka zobaczy na sobie. Przymierzanie na manekinie, choć może wydawać się wygodne, nie uwzględnia unikalnych kształtów i proporcji sylwetki klientki, co może prowadzić do błędnych wniosków i niedopasowania. Manekiny zwykle mają standardowe wymiary i nie są w stanie odwzorować niuansów, takich jak różnice w biuście, talii czy biodrach, które mają znaczący wpływ na ostateczny wygląd spódnicy. Z kolei ocena na wieszaku nie daje w ogóle informacji o tym, jak materiał się układa i jak spódnica współdziała z ruchami ciała. Wieszaki ograniczają percepcję struktury materiału i jego zachowania podczas noszenia. Metoda oceny na płasko na stole również jest niewłaściwa, ponieważ nie pokazuje, jak spódnica układa się w ruchu, a także jak reaguje na indywidualne cechy sylwetki. Właściwe podejście powinno uwzględniać realne warunki, w jakich odzież będzie użytkowana, a także indywidualne preferencje klientki, co jest kluczowe w branży modowej, gdzie personalizacja i dostosowanie do klienta odgrywają zasadniczą rolę w osiąganiu wysokiej jakości usług.

Pytanie 25

Jakie wymiary są konieczne do skrócenia i zwężenia nogawek spodni?

A. Wzrost, obwód pasa, wysokość kolan

B. Obwód bioder, obwód pasa, długość spodni

C. Obwód bioder, wzrost, wysokość krocza

D. Obwód uda, szerokość nogawki na dole, długość spodni

Wiele osób może pomyśleć, że obwód bioder, obwód pasa i długość spodni są wystarczającymi wymiarami do skrócenia i zwężenia dołu spodni. Jednakże, takie podejście nie uwzględnia specyfiki kształtu nóg oraz ich proporcji. Obwód bioder oraz pasa są istotne przy projektowaniu spodni, ale odnoszą się głównie do górnej części odzieży i nie wpływają na końcowy kształt nogawki. Długość spodni jest oczywiście istotna, ale nie wystarczy ona do właściwego dopasowania nogawki. Innym błędnym założeniem jest użycie wzrostu oraz wysokości krocza; te dwa wymiary są istotne, ale w kontekście całościowego dopasowania spodni, nie mają bezpośredniego wpływu na ich zwężenie na dole. Wzrost nie odzwierciedla proporcji nóg, a wysokość krocza nie uwzględnia różnic w obwodzie ud, co może prowadzić do nieestetycznych efektów końcowych. Niezrozumienie tych aspektów prowadzi do błędnych wniosków w procesie krawieckim, co w efekcie może skutkować brakiem satysfakcji z noszonych spodni oraz koniecznością ich dalszej przeróbki.

Pytanie 26

Jakiej krajarki z nożem nie da się wykorzystać do wykrawania elementów odzieżowych z nakładu, które mają wewnętrzne narożniki i zaokrąglenia?

A. Tarczowym

B. Taśmowym

C. Wielokątnym

D. Pionowym

Odpowiedź 'Tarczowym' jest trafiona. Krajarki tarczowe mają noże w formie tarcz, co sprawia, że radzą sobie świetnie z prostymi cięciami. Ale jak chodzi o odzież z zaokrąglonymi kształtami, to już nie jest tak różowo. Taki nóż nie zdoła wykroić detali, które mają jakieś krzywe czy narożniki. W praktyce krajarki tarczowe sprawdzają się głównie w produkcji prostych linii, na przykład tkanin do odzieży sportowej, gdzie przeważają geometryczne kształty. Natomiast do bardziej skomplikowanych form, jak bluzki czy sukienki, lepiej wybierać krajarki taśmowe lub pionowe, bo te potrafią poradzić sobie z trudniejszymi figurami. W branży odzieżowej, dobrze jest mieć na uwadze, że wybór odpowiedniego narzędzia ma kluczowe znaczenie dla jakości wyrobu.

Pytanie 27

Jakie wymiary krawieckie są konieczne do uszycia spódnicy kloszowej?

A. Obwód bioder oraz wysokość kolana

B. Obwód talii oraz długość spódnicy

C. Obwód bioder oraz długość spódnicy

D. Obwód talii oraz wysokość talii

Obwód talii i długość spódnicy to kluczowe pomiary niezbędne do skonstruowania spódnicy kloszowej. Obwód talii pozwala na odpowiednie dopasowanie spódnicy w pasie, co jest istotne dla wygody noszenia oraz estetyki. Długość spódnicy określa, jak długa będzie gotowa spódnica, co wpływa na jej styl i przeznaczenie. Przykładowo, spódnica kloszowa może mieć różne długości, od mini po maxi, a każda długość wymaga dostosowania materiału oraz kroju. W praktyce, zmierzenie obwodu talii powinno się odbywać na poziomie, gdzie talia jest najwęższa, a długość spódnicy należy mierzyć od górnej krawędzi pasa do pożądanej długości. W kontekście standardów szycia, ważne jest również zaplanowanie zapasu materiału, aby spódnica mogła swobodnie się poruszać i dobrze układać. Właściwe przygotowanie takich pomiarów jest fundamentem do osiągnięcia wysokiej jakości efektu końcowego.

Pytanie 28

Kurtka przeciwdeszczowa z ortalionu to element odzieży zrealizowany

A. z włókniny przeszywanej

B. z materiału powlekanego

C. z dzianiny wełnianej

D. z tkaniny wełnianej

Kurtki przeciwdeszczowe, takie jak ortalionowe, nie są wykonywane z tkanin wełnianych ani dzianin wełnianych, ponieważ te materiały charakteryzują się innymi właściwościami, które nie są optymalne w przypadku odzieży ochronnej. Wełna, choć znana ze swojej izolacyjności i komfortu, nie jest wodoodporna i może wchłaniać wodę, co czyni ją nieodpowiednim wyborem dla odzieży noszonej w deszczu. Poza tym, dzianina wełniana, w przeciwieństwie do włókniny przeszywanej, nie zapewnia tak wysokiej wiatroszczelności ani odporności na przemakanie. Co więcej, materiał powlekany, choć ma zastosowanie w produkcji niektórych wodoodpornych ubrań, nie jest synonymem ortalionu oraz nie zawsze oferuje taką samej jakości oddychalność, co włóknina przeszywana. Wybór niewłaściwego materiału może prowadzić do dyskomfortu podczas noszenia, nadmiernego pocenia się lub nawet przechłodzenia organizmu. Dlatego tak ważne jest zrozumienie właściwości materiałów używanych w odzieży technicznej oraz ich wpływu na funkcjonalność i komfort użytkownika. W praktyce, stosowanie wełny czy dzianiny w kontekście odzieży przeciwdeszczowej może prowadzić do błędnych wniosków o ich skuteczności, co z kolei rujnuje zaufanie do produktu oraz do marki. Kluczowe jest, aby wybierać materiały zgodne z przeznaczeniem i wymaganiami odzieży outdoorowej.

Pytanie 29

Jaką maszynę najczęściej wykorzystuje się w procesie pakowania T-shirtów zarówno damskich, jak i męskich?

A. Dwuigłową stębnówkę

B. Maszynę łańcuszkową

C. 4-nitkowy overlock

D. 3-nitkowy overlock

Overlock 4-nitkowy jest najczęściej stosowaną maszyną w procesie konfekcjonowania T-shirtów damskich i męskich ze względu na swoje zdolności do szybkiego i efektywnego wykańczania krawędzi materiałów. Dzięki czterem nitkom, maszyna ta zapewnia nie tylko wysoką jakość szwu, ale także elastyczność, co jest kluczowe w przypadku odzieży, która musi dobrze dopasowywać się do sylwetki. Overlock 4-nitkowy pozwala na wykonanie płaskiego i estetycznego szwu, który jednocześnie zabezpiecza materiał przed strzępieniem. Przykładem zastosowania jest wykańczanie szwów bocznych oraz łączenie rękawów z korpusem T-shirtu. W branży odzieżowej, stosowanie overlocków jest standardem, co potwierdzają normy jakościowe ISO dotyczące produkcji odzieży. Ponadto, nowoczesne overlocki 4-nitkowe często wyposażone są w automatyczne systemy podawania materiału, co zwiększa wydajność produkcji oraz pozwala na osiąganie powtarzalnych efektów. Praktyczne wykorzystanie tej maszyny w szyciu T-shirtów umożliwia osiągnięcie zarówno estetycznych, jak i funkcjonalnych rezultatów, co jest istotne dla producentów odzieży.

Pytanie 30

Rękawówka – specjalna podszewka używana do wykańczania rękawów, np. w męskich marynarkach, to materiał

A. z elany o splocie płóciennym tkaną w kratę

B. z jedwabiu wiskozowego o splocie płóciennym

C. z jedwabiu wiskozowego o splocie atłasowym, tkaną w białe i czarne paski

D. bawełniana o splocie skośnym łamanym lub skośnym wzmacnianym

Wybierając tkaniny do rękawów w męskich marynarkach, musisz wiedzieć, jak różne materiały się sprawdzają. Bawełna o splocie skośnym łamanym może być trwała, ale czasem jest zbyt gruba i sztywna, co ogranicza ruchy. W dodatku bawełna nie ma świetnych właściwości termicznych, jak wiskoza, więc nie jest najlepszym pomysłem na podszewkę w eleganckich ciuchach, które powinny być wygodne. Jedwab wiskozowy o splocie płóciennym też nie pasuje, bo chociaż jest mocny, brakuje mu gładkości atłasowego splotu, co bardzo wpływa na komfort noszenia. Na końcu, tkanina z elany w kratę, mimo że elastyczna, wcale nie nadaje się na podszewkę w marynarkach, bo oczekiwanie jest takie, że będzie bardziej formalny wygląd. Użycie niewłaściwych materiałów może negatywnie wpłynąć na odbiór ubrania, dlatego ważne jest, by wiedzieć, jakie tkaniny są odpowiednie w męskiej modzie.

Pytanie 31

Klientka złożyła zamówienie na płaszcz rozkloszowany z rękawem raglanowym. W trakcie przyjmowania zamówienia wykonano pomiary krawieckie, uzyskując dane: opx — 88 cm, długość rękawa — 75 cm, długość płaszcza — 110 cm. Jaka jest norma zużycia tkaniny wełnianej o szerokości 1,50 m, potrzebna do uszycia zamówionego płaszcza?

A. 407,0 cm

B. 295,0 cm

C. 203,5 cm

D. 324,5 cm

Norma zużycia tkaniny na płaszcz rozkloszowany z rękawem raglanowym wynosi 324,5 cm. Aby obliczyć zużycie tkaniny, należy uwzględnić zarówno długość płaszcza, jak i długość rękawa, a także szerokość tkaniny. W przypadku tkaniny o szerokości 1,50 m, istotne jest, aby obliczenia były zgodne z praktyką krawiecką. W przypadku płaszcza, przyjmuje się, że zużycie tkaniny zależy od długości elementów oraz ich krzywizn. Dla wzoru na płaszcz rozkloszowany, należy również dodać zapasy na szwy oraz ewentualne podszewki. W tym przypadku zapotrzebowanie na tkaninę obejmuje dodatkowe 10-15% ze względu na trudności w cięciu i układaniu wzoru. Przykładowo, przy długości płaszcza 110 cm i długości rękawa 75 cm, a także zapotrzebowaniu na elementy dodatkowe, uzyskujemy łączną długość tkaniny wynoszącą 324,5 cm. Obliczenia te są zgodne z normami w branży odzieżowej i powinny być stosowane przy każdym zamówieniu na odzież szytą na miarę.

Pytanie 32

Zidentyfikuj typ kieszeni zastosowanej w męskiej koszuli pokazanej na ilustracji.

A. Kieszenie cięte z dwiema wypustkami

B. Kieszenie wpuszczane z naszytymi plisami

C. Kieszenie nakładane półokrągłe z patkami

D. Kieszenie nakładane z kontrafałdą i patkami

Odpowiedzi wskazujące na kieszenie nakładane z kontrafałdą i patkami, wpuszczane z naszytymi plisami, a także nakładane półokrągłe z patkami, odnoszą się do różnych rodzajów konstrukcji kieszeni, które są stosowane w odzieży, ale nie pasują do opisanego w pytaniu wzoru. Kieszenie nakładane z kontrafałdą i patkami charakteryzują się zewnętrzną aplikacją, która jest często bardziej wyrazista, co w przypadku męskiej koszuli może być mniej pożądane w kontekście formalności. Z kolei kieszenie wpuszczane z naszytymi plisami są bardziej złożone w wykonaniu, co często wiąże się z większym nakładem pracy i kosztami, ale niekoniecznie z estetyką oczekiwaną w męskich koszulach. Nieodpowiednie są również kieszenie nakładane półokrągłe, które mogą być uznawane za bardziej casualowe i mało formalne. Często mylnie zakłada się, że forma kieszeni nie wpływa na ogólną stylistykę ubioru, podczas gdy w rzeczywistości detale te mają ogromne znaczenie w kontekście wizerunku i zastosowania odzieży. Warto zwrócić uwagę, że dobór odpowiedniego rodzaju kieszeni powinien być zgodny z zamierzeniami projektowymi oraz kontekstem, w jakim odzież jest noszona.

Pytanie 33

Wysokość talii ZTv określa się od dolnej części do miejsca

A. bocznej talii

B. środkowej talii

C. przedniej talii

D. tylnej talii

Odpowiedź 'bocznego talii' jest rzeczywiście trafna. Wysokość talii ZTv, to taki pomiar, który bierze się od podstawy talii aż do bocznego punktu. To jest ważne przy projektowaniu ubrań, bo im lepsze dopasowanie, tym lepiej to wszystko wygląda i komfort jest na najwyższym poziomie. Jak się np. szyje coś sportowego, to dokładne pomiary są kluczowe, bo w końcu chodzi o to, żeby było wygodnie i żeby ubrania nie krępowały ruchów. Tak więc, znajomość wysokości talii ZTv to naprawdę istotna sprawa dla każdego, kto zajmuje się modą.

Pytanie 34

Aby stworzyć spódnicę z wycinka koła, oprócz długości spódnicy oraz wzrostu, potrzebne są także wymiary ciała kobiety, które są oznaczone symbolami

A. ot i ZTv

B. ot i obt

C. obt i ou

D. obt i ZMv

Odpowiedź ot i obt jest prawidłowa, ponieważ w procesie konstrukcji spódnicy z wycinka koła kluczowe są wymiary: ot, czyli obwód talii oraz obt, czyli obwód bioder. Obwód talii jest podstawowym wymiarem, który wpływa na dopasowanie spódnicy w okolicy talii, co jest istotne dla komfortu noszenia i estetyki całości. Z kolei obwód bioder ma znaczenie dla swobodnego ruchu oraz kształtu spódnicy w dolnej części, co jest szczególnie ważne w przypadku spódnic o rozszerzanym kroju. Uwzględnienie tych wymiarów pozwala na precyzyjne dopasowanie konstrukcji do sylwetki, co jest kluczowe w branży odzieżowej. W praktyce, projektanci odzieży często korzystają z tabel wymiarów i standardów, takich jak normy ISO dotyczące rozmiarów odzieży, co umożliwia tworzenie fasonów, które zaspokajają różnorodne potrzeby klientów.

Pytanie 35

Kształt spódnicy podstawowej dopasowanej w talii za pomocą zaszewek uzyskuje się poprzez modelowanie

A. konstrukcyjne

B. konfekcyjne

C. żurnalowe

D. wtórne

Odpowiedzi konfekcyjne, żurnalowe i wtórne nie są poprawnymi określeniami dla procesu modelowania spódnicy podstawowej dopasowanej w talii zaszewkami, ponieważ każda z tych opcji odnosi się do innych aspektów projektowania odzieży. Konfekcyjne podejście koncentruje się na masowej produkcji odzieży, w której wykroje są standardowane i niekoniecznie dostosowywane do indywidualnych sylwetek. W związku z tym, nie uwzględnia ono skomplikowanych technik modelowania, które są niezbędne do uzyskania idealnego dopasowania. Z kolei podejście żurnalowe skupia się na tworzeniu odzieży na potrzeby sesji zdjęciowych lub pokazów mody, co często nie przekłada się na praktyczne zastosowanie w codziennym noszeniu. Żurnalowa odzież często ignoruje kwestie ergonomiczne, co może prowadzić do problemów z komfortem. Ostatnia opcja, wtórne, odnosi się do odzieży, która jest produkowana na podstawie już istniejących wzorów, bez wprowadzenia innowacji czy zmian w konstrukcji. To podejście pomija istotne elementy związane z adaptacją wykrój do specyficznych potrzeb klienta. Dlatego też kluczowe jest zrozumienie, że poprawne modelowanie odzieży wymaga zastosowania technik konstrukcyjnych, które są fundamentem profesjonalnego krawiectwa i projektowania mody.

Pytanie 36

Co może być powodem uszkodzeń oczek podczas łączenia elementów damskiej bluzki wykonanej z cienkiej dzianiny bawełnianej na maszynie overlock?

A. Źle dobrane ostrze igły.

B. Nieodpowiednie napięcie nitek igieł.

C. Błędnie nawleczone nici.

D. Niewłaściwie zamocowana igła.

Złe naprężenie nitek igieł, niewłaściwe ostrze igły i źle nawleczone nici to częste problemy przy szyciu, które mogą prowadzić do zniszczenia oczek. Mimo to, jeśli szyjesz cienkie dzianiny, najważniejsza jest odpowiednia igła. Tak, niewłaściwe naprężenie nitek może powodować kłopoty z szwem, ale nie ma wpływu na uszkodzenia oczek w dzianinach, które przeważnie są elastyczne i mniej podatne na uszkodzenia przy odpowiednim naprężeniu. A gdy nici są źle nawleczone, to mogą się plątać albo zrywać, co może wydawać się podobne do uszkodzenia oczek, ale tak naprawdę nie jest tego bezpośrednią przyczyną. Co do źle założonej igły, to może ona prowadzić do nieprawidłowych szwów, ale to ostrze jest kluczowe przy cienkich dzianinach, więc warto skupić się na tym. Praktyka i zrozumienie, jak różne rzeczy wpływają na szycie, są kluczowe, żeby osiągnąć fajne rezultaty, dlatego przy delikatnych materiałach trzeba zwracać uwagę na każdy szczegół.

Pytanie 37

Kołnierz wykładany, wykorzystywany w żakietach oraz marynarkach, jest modelowany na podstawie

A. wykreślonego kąta prostego

B. formy tyłu

C. formy przodu i tyłu

D. formy przodu

Wybór formy tyłu jako podstawy dla modelowania kołnierza wykładanego w żakietach i marynarkach jest nietrafiony, ponieważ forma ta jest zazwyczaj odpowiedzialna za inne aspekty konstrukcji odzieży, takie jak dopasowanie do pleców czy ułożenie materiału w okolicy ramion. Kołnierz, będąc elementem frontowym, powinien być projektowany z uwzględnieniem kształtu przodu, który definiuje jego styl i funkcję. Ponadto, wykreślony kąt prosty nie odnosi się ani do procesu modelowania kołnierza, ani do jego późniejszego umiejscowienia na odzieży. Użycie kąta prostego w konstrukcji odzieży może być przydatne w kontekście innych elementów, ale nie jest to kluczowy aspekt przy projektowaniu kołnierza. Z kolei wzięcie pod uwagę zarówno formy przodu, jak i tyłu w kontekście modelowania kołnierza jest mylące, ponieważ nie uwzględnia głównej zasady, że front odzieży ma decydujące znaczenie dla kształtu kołnierza. W praktyce błędy te mogą prowadzić do niedopasowania lub niewłaściwego ułożenia kołnierza, co wpływa na ogólny wygląd i komfort noszenia odzieży.

Pytanie 38

Wykończenie dolnej części spodni wełnianych powinno być zrealizowane ściegiem niewidocznym na maszynie

A. podszywarce

B. łańcuszkowej

C. zygzaku

D. fastrygówce

Wybór maszyny do wykończenia dołu spodni wełnianych nie jest sprawą prostą, a prowadzenie do błędnych wyborów może wynikać z niepełnego zrozumienia funkcji poszczególnych maszyn. Korzystanie z zygzakówki, mimo że jest atrakcyjne z perspektywy elastyczności szwów, nie jest odpowiednie do wykończania dołu spodni w sposób niewidoczny. Zygzakowy ścieg, choć dobrze sprawdza się przy tkaninach rozciągliwych, w przypadku tkanin wełnianych może powodować nieestetyczne efekty wizualne, a jego widoczność na zewnętrznej stronie materiału jest niedopuszczalna w przypadku eleganckiej odzieży. Z kolei maszyna łańcuszkowa, która tworzy charakterystyczny ścieg łańcuszkowy, również nie nadaje się do tego zadania, ponieważ szwy łańcuszkowe są bardziej widoczne i nie oferują pożądanego efektu estetycznego. Fastrygówka zaś, chociaż używana do tymczasowego łączenia tkanin, nie jest przeznaczona do ostatecznego wykończenia. W praktyce, zamiast spełniać wymagania estetyczne, te metody mogą prowadzić do stwierdzenia, że odzież wygląda na niedokończoną lub amatorką. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że dobór odpowiedniej maszyny jest kluczowy, a standardy jakości w branży odzieżowej wymagają zastosowania maszyn, które zapewnią zarówno estetykę, jak i trwałość wykonania.

Pytanie 39

Podczas modelowania kroju sukni damskiej w stylu princeska, gdzie powinna być przeniesiona zaszewka piersiowa?

A. podkroju pachy

B. boku

C. ramienia

D. podkroju szyi

Przeniesienie zaszewki piersiowej w modelowaniu sukni damskiej typu princeska na inne linie, takie jak bok, podkrój pachy czy podkrój szyi, wiąże się z fundamentalnymi błędami w projektowaniu. Ustanowione standardy w modzie wskazują, że zaszewki powinny być umiejscowione w strategicznych punktach, które odpowiadają anatomicznemu kształtowi ciała. Umieszczając zaszewkę na boku, ryzykujemy, że dekolt straci swój kształt, co prowadzi do nieestetycznego wyglądu górnej części sukni. Dodatkowo, zaszewka na podkroju pachy może powodować dyskomfort, ograniczając ruchomość oraz wpływając negatywnie na ogólną ergonomię odzieży, co jest sprzeczne z zasadami dobrego projektowania. Z kolei przeniesienie zaszewki na podkrój szyi jest nieefektywne, gdyż nie zapewnia odpowiedniego podparcia dla biustu, co jest kluczowe w sukni princesce, gdzie priorytetem jest elegancki kształt i dobre dopasowanie. Takie podejścia mogą być wynikiem błędnych założeń projektowych, które nie uwzględniają proporcji ciała oraz wymagań dotyczących odzieży. Dlatego ważne jest, aby w procesie modelowania korzystać z narzędzi oraz technik, które zgodne są z najlepszymi praktykami branżowymi, zapewniając wygodę i estetykę stworzonych wyrobów.

Pytanie 40

Proces zaprasowania realizuje się w trakcie obróbki parowo-cieplnej materiałów oraz wyrobów odzieżowych w celu

A. rozłożenia oraz utrwalenia szwów

B. wygładzenia powierzchni tkanin

C. zmniejszenia grubości elementu odzieżowego

D. utrwalenia położenia przewiniętego na jedną stronę szwu lub krawędzi elementu

Utrwalenie położenia przewiniętego na jedną stronę szwu lub krawędzi elementu odzieży to kluczowy aspekt operacji zaprasowania, który ma na celu zapewnienie trwałości wykończenia. Operacja ta jest szczególnie istotna w kontekście jakości wyrobów odzieżowych, ponieważ dobrze zaprasowane szwy i krawędzie nie tylko wpływają na estetykę produktu, ale również na jego funkcjonalność. Przykładem zastosowania tej techniki może być przygotowanie odzieży do sprzedaży, gdzie idealnie wykończone szwy przyciągają uwagę klientów. W profesjonalnych zakładach krawieckich oraz podczas produkcji masowej, zastosowanie odpowiednich temperatur i ciśnień w procesie zaprasowania zgodnie z normami (np. ISO 9001) gwarantuje, że elementy odzieży zachowają swoje właściwości nawet po wielokrotnym praniu. Dbałość o detale podczas zaprasowania zapobiega także rozpruciu oraz deformacji materiałów, co w dłuższej perspektywie przekłada się na zadowolenie klientów oraz minimalizację kosztów reklamacji.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej