Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik elektryk
Kwalifikacja: ELE.02 - Montaż, uruchamianie i konserwacja instalacji, maszyn i urządzeń elektrycznych
Data rozpoczęcia: 21 czerwca 2025 17:22
Data zakończenia: 21 czerwca 2025 17:28

Egzamin niezdany

Wynik: 8/40 punktów (20,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Korzystając z podanego wzoru i tabeli wyznacz wartość rezystancji izolacji kabla w temperaturze 20 oC, jeżeli rezystancja izolacji tego kabla zmierzona w temperaturze 10 oC wyniosła 8,1 MΩ.

Współczynniki przeliczeniowe K₂₀ dla rezystancji izolacji kabli z izolacją połwinnitową

R₂₀ = K₂₀·R_t

Temperatura w °C	4	8	10	12	16	20	24	26	28
Współczynnik przeliczeniowy K₂₀	0,11	0,19	0,25	0,33	0,63	1,00	1,85	2,38	3,13

A. 32,4 MΩ

B. 2,0 MΩ

C. 4,1 MΩ

D. 16,2 MΩ

Odpowiedzi 4,1 MΩ, 32,4 MΩ i 16,2 MΩ są błędne z kilku powodów. Wartość 4,1 MΩ nie bierze pod uwagę, że rezystancja izolacji spada, kiedy temperatura rośnie, a to kluczowe. W przypadku 32,4 MΩ można pomyśleć, że rezystancja rośnie z temperaturą, co jest całkowicie mylne. Takie myślenie jest sprzeczne z tym, co mówią normy w elektrotechnice, bo wyższe temperatury skutkują niższymi wartościami rezystancji. I jeszcze 16,2 MΩ nie ma sensu, bo nie korzysta z dobrej formuły do obliczeń i nie odnosi się do standardów pomiarowych. Zawsze musisz pamiętać, jak materiały izolacyjne reagują na zmiany temperatury, bo to ma ogromne znaczenie przy ocenie stanu technicznego instalacji elektrycznych.

Pytanie 2

Podczas sprawdzania samoczynnego wyłączenia zasilania jako metody ochrony przeciwporażeniowej w sieciach TN-S, realizowanego poprzez nadprądowy wyłącznik instalacyjny, oprócz pomiaru impedancji pętli zwarcia, należy dla danego wyłącznika ustalić

A. zwarciową zdolność łączeniową

B. czas zadziałania wyzwalacza zwarciowego

C. próg zadziałania wyzwalacza przeciążeniowego

D. wartość prądu wyłączającego

Wybór niewłaściwej odpowiedzi może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących istoty samoczynnego wyłączenia zasilania w systemach TN-S. Na przykład, określenie zwarciowej zdolności łączeniowej jest ważne, jednak nie jest to parametr, który bezpośrednio wpływa na działanie wyłącznika w kontekście jego reakcji na prąd wyłączający. Zwarciowa zdolność łączeniowa odnosi się do maksymalnego prądu zwarciowego, który dany wyłącznik jest w stanie bezpiecznie przerwać, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa instalacji, ale nie ma bezpośredniego związku z szybkością zadziałania na prąd wyłączający. Podobnie, próg zadziałania wyzwalacza przeciążeniowego dotyczy innego aspektu ochrony i nie odnosi się do wyłączenia w przypadku porażenia prądem. Czas zadziałania wyzwalacza zwarciowego również jest istotny, ale to wartość prądu wyłączającego decyduje o tym, czy wyłącznik zadziała w odpowiednim czasie, aby chronić użytkowników przed skutkami porażenia. Niezrozumienie różnicy pomiędzy tymi parametrami może prowadzić do niewłaściwego doboru wyłączników oraz ryzyka nieodpowiedniej ochrony w instalacjach elektrycznych. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że wartość prądu wyłączającego musi być dostosowana do specyfikacji danego obwodu oraz wymagań ochrony przeciwporażeniowej, co jest fundamentem bezpieczeństwa w instalacjach elektrycznych.

Pytanie 3

Których aparatów montowanych na szynie TH 35 dotyczą przedstawione w tabeli parametry techniczne?

Parametry techniczne
Prąd znamionowy I_n w A	Szerokość w modułach o wymiarach 17,5 mm	Charakterystyka
6	1	B
10	1	B
16	1	B
20	1	B
25	1	B
32	1	B
40	1	B
50	1	B
63	1	B

A. Wyłączników nadprądowych.

B. Styczników.

C. Wyłączników różnicowoprądowych.

D. Transformatorów.

Odpowiedzi o transformatorach i wyłącznikach różnicowoprądowych są nietrafione, bo to zupełnie inne urządzenia z innymi zastosowaniami. Transformatory zmieniają napięcie w obwodach elektrycznych, a nie są montowane na szynie TH 35, więc porównywanie ich do wyłączników nadprądowych nie ma sensu. Co do wyłączników różnicowoprądowych, to one też chronią, ale działają na innej zasadzie - wykrywają różnicę prądów między fazą a przewodem neutralnym, co jest kluczowe, żeby uniknąć porażenia prądem, jak coś się uszkodzi. W praktyce często mylimy różne typy urządzeń, co prowadzi do błędnych wniosków. A styczniki, które też były wspomniane, są do załączania i wyłączania obwodów, ale nie mają funkcji zabezpieczającej jak wyłączniki nadprądowe. Dobrze jest znać różnice między tymi urządzeniami i wiedzieć, kiedy ich używać, bo to ma spore znaczenie dla bezpieczeństwa i efektywności instalacji elektrycznych.

Pytanie 4

Jakie narzędzia będą konieczne do zamocowania listew elektroizolacyjnych na ścianie z płyt gipsowych?

A. Piła do cięcia, przecinak, młotek.

B. Nóż monterski, wiertarka, zestaw kluczy.

C. Wiertarka, wiertło, piła do cięcia, wkrętak.

D. Zestaw kluczy, wkrętarka, wiertło, przecinak.

Odpowiedzi, które nie zawierają zestawu 'Wiertarka, wiertło, piła do cięcia, wkrętak', nie są adekwatne do opisanego zadania montażu listew elektroizolacyjnych na ścianie gipsowej. W przypadku zestawu narzędzi, który zawiera nóż monterski, wiertarkę i zestaw kluczy, brak jest elementów niezbędnych do precyzyjnego montażu. Nóż monterski praktycznie nie ma zastosowania w tym kontekście, ponieważ jego funkcja jest ograniczona do cięcia materiałów, a nie do mocowania. Z kolei zestaw kluczy również nie ma zastosowania, gdyż montaż listew nie wymaga kluczy, a bardziej narzędzi do wiercenia i wkręcania. W innych odpowiedziach, takich jak piła do cięcia i młotek, brakuje niezbędnych narzędzi do wykonania otworów w ścianie, co jest kluczowe dla stabilności i bezpieczeństwa zamocowania. Młotek, choć przydatny w innych kontekstach, nie jest odpowiedni do montażu listew elektroizolacyjnych, ponieważ nie pozwala na precyzyjne wkręcanie elementów mocujących. Typowe błędy myślowe prowadzące do niepoprawnych wniosków to niepełne zrozumienie procesu montażu oraz pominięcie kluczowych narzędzi związanych z obróbką gipsu i precyzyjnym montażem, co wskazuje na brak wiedzy o dobrych praktykach w zakresie instalacji.

Pytanie 5

W celu zabezpieczenia przed bezpośrednim kontaktem (ochrona podstawowa) w instalacjach elektrycznych w gospodarstwach domowych wykorzystuje się

A. urządzenia II klasy ochronności

B. izolowanie części czynnych

C. połączenia wyrównawcze

D. izolowanie miejsca pracy

Zastosowanie połączeń wyrównawczych, izolowanie miejsca pracy czy używanie urządzeń II klasy ochronności nie jest najlepszym rozwiązaniem, jeśli chodzi o ochronę przed dotykiem bezpośrednim w domowych instalacjach elektrycznych. Połączenia wyrównawcze są fajne, bo zmniejszają różnice potencjałów, ale nie chronią przed kontaktem z częściami czynnymi. Izolowanie stanowiska to raczej coś dla pracy przy urządzeniach elektrycznych w fabrykach niż w domach. A urządzenia II klasy ochronności, chociaż są ważne, to działają w zupełnie innych warunkach. W domach trzeba przede wszystkim dobrze izolować wszystkie elementy, które mogą być na wyciągnięcie ręki. Dlatego tak istotne jest, żeby projektować instalacje według najlepszych praktyk i norm, jak PN-IEC 61140, które podkreślają, jak ważne jest, by skutecznie chronić się przed kontaktem z elektrycznością.

Pytanie 6

Który element instalacji elektrycznej przedstawiono na rysunku?

A. Wyłącznik ciśnieniowy.

B. Wyłącznik priorytetowy.

C. Ogranicznik przepięć.

D. Ogranicznik mocy.

Odpowiedzi, które wybrałeś, są nietrafne, bo opierają się na mylnych przekonaniach na temat funkcji różnych elementów w instalacjach elektrycznych. Na przykład, wyłącznik priorytetowy zajmuje się zarządzaniem priorytetami w zasilaniu, gdy mamy kilka źródeł prądu. Ale on nie ma nic wspólnego z monitorowaniem mocy elektrycznej. Działa tak, że przydziela zasilanie najważniejszym urządzeniom, gdy główne źródło przestaje działać.Dlatego akurat w kontekście rysunku, brak oznaczeń związanych z zasilaniem priorytetowym eliminuje tę odpowiedź. Ogranicznik przepięć ma na celu chronić instalacje przed nagłymi wzrostami napięcia, na przykład podczas burzy. To też ważne urządzenie, ale nie reguluje mocy. Wyłącznik ciśnieniowy kontroluje ciśnienie w systemach hydraulicznych albo pneumatycznych, i nie ma nic wspólnego z elektrycznością. Często popełniamy błąd, myląc różne urządzenia elektryczne, co prowadzi do złych wniosków. Żeby dobrze projektować i eksploatować instalacje elektryczne, warto znać specyfikacje i funkcje tych elementów.

Pytanie 7

Pomiar impedancji pętli zwarciowych wykonuje się w przypadku

A. wyłączonej sieci, co uwzględnia impedancje transformatorów zasilających

B. aktywnie działającej sieci, co uwzględnia impedancje transformatorów zasilających

C. aktywnie działającej sieci, co nie uwzględnia impedancji transformatorów zasilających

D. wyłączonej sieci, co nie uwzględnia impedancji transformatorów zasilających

Pomiar impedancji pętli zwarciowej w momencie, gdy sieć jest odłączona, prowadzi do znacznych zniekształceń wyników. W takim przypadku nie uwzględniamy rzeczywistej interakcji między elementami systemu, co skutkuje pomiarami, które nie odzwierciedlają rzeczywistych warunków pracy. Odpowiedzi, które zakładają odłączenie sieci i pomijają impedancję transformatorów, zapominają o fundamentalnej roli, jaką te urządzenia odgrywają w systemach zasilania. W przypadku zwarcia, transformatorzy przyczyniają się do zmiany impedancji, poprzez swoją własną impedancję zwarciową, co może znacząco wpłynąć na prąd zwarciowy i czas reakcji zabezpieczeń. Pomiar przeprowadzony w tej konfiguracji może prowadzić do zbyt niskich lub zbyt wysokich wartości impedancji, co w praktyce może skutkować nieadekwatnym dobraniem zabezpieczeń. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że pomiar w czasie odłączenia jest wystarczający i dostarcza pełnego obrazu zachowania systemu. Należy pamiętać, że odpowiednie wytyczne, takie jak normy IEC, zalecają przeprowadzanie tych pomiarów w warunkach operacyjnych, aby zapewnić rzetelność i bezpieczeństwo instalacji elektrycznych.

Pytanie 8

W celu sprawdzenia poprawności działania wyłączników różnicowoprądowych zmierzono ich różnicowe prądy zadziałania. Który z wyłączników nie spełnia warunku sprawności pod względem rzeczywistego prądu zadziałania (0,5 ÷ 1,0) I_ΔN?

Wyłącznik 1.
Oznaczenie	Wynik pomiaru różnicowego prądu zadziałania
P302 25-10-AC	8 mA

Wyłącznik 2.
Oznaczenie	Wynik pomiaru różnicowego prądu zadziałania
P202 25-30-AC	12 mA

Wyłącznik 3.
Oznaczenie	Wynik pomiaru różnicowego prądu zadziałania
P304 40-30-AC	25 mA

Wyłącznik 4.
Oznaczenie	Wynik pomiaru różnicowego prądu zadziałania
P304 40-100-AC	70 mA

A. Wyłącznik 4.

B. Wyłącznik 3.

C. Wyłącznik 1.

D. Wyłącznik 2.

Wyłącznik 2 jest właściwą odpowiedzią, ponieważ jego rzeczywisty prąd zadziałania wynosi 12 mA, co nie mieści się w wymaganym zakresie 15 mA - 30 mA dla sprawnych wyłączników różnicowoprądowych. W praktyce, wyłączniki te powinny działać w określonym zakresie różnicowych prądów zadziałania, aby skutecznie chronić przed porażeniem prądem elektrycznym. Zgodnie z normą PN-EN 61008, wyłączniki różnicowoprądowe powinny działać w określonym zakresie prądów, aby zapewnić nie tylko ochronę, ale także niezawodność działania. Utrzymanie tych parametrów jest kluczowe, ponieważ ich niewłaściwe działanie może prowadzić do zagrożeń, takich jak pożary czy niebezpieczeństwo porażenia prądem. W sytuacjach, gdy wyłącznik działa poza określonym zakresem, zaleca się jego wymianę lub dokładne sprawdzenie przez wykwalifikowanego technika. Właściwy dobór i regularna kontrola wyłączników różnicowoprądowych są kluczowe dla bezpieczeństwa instalacji elektrycznych oraz osób z nich korzystających.

Pytanie 9

Zakres działania wyzwalaczy elektromagnetycznych w instalacyjnych wyłącznikach nadprądowych dla charakterystyki C mieści się w przedziale

A. 3-5 krotności prądu znamionowego

B. 5-10 krotności prądu znamionowego

C. 1-20 krotności prądu znamionowego

D. 20-30 krotności prądu znamionowego

Pytanie dotyczące zakresu działania wyzwalaczy elektromagnetycznych wyłączników instalacyjnych nadprądowych dla charakterystyki C jest istotne dla zrozumienia właściwości tych urządzeń. Odpowiedzi, które sugerują zakresy takie jak "20-30 krotności prądu znamionowego", "3-5 krotności prądu znamionowego" oraz "1-20 krotności prądu znamionowego", nie są zgodne z rzeczywistymi charakterystykami tych wyłączników. Wyłączniki nadprądowe charakteryzujące się charakterystyką C są stworzone do ochrony przed krótkimi spięciami oraz przeciążeniami, które mogą wystąpić w typowych aplikacjach, takich jak silniki elektryczne. Zakres 20-30 krotności jest zbyt wysoki i nieodpowiedni dla standardowych aplikacji, co może prowadzić do niepożądanych skutków, takich jak opóźniona reakcja na rzeczywiste zagrożenia. Odpowiedzi 3-5 krotności oraz 1-20 krotności również nie są właściwe, gdyż wyłączniki C są zaprojektowane do działania w bardziej specyficznym zakresie, który gwarantuje zarówno odpowiednią ochronę, jak i możliwość pracy w warunkach normalnych. W praktyce, wybór niewłaściwego zakresu może skutkować nieefektywną ochroną instalacji, co w skrajnych przypadkach prowadzi do uszkodzenia urządzeń lub nawet pożaru. Dlatego kluczowe jest, aby przy wyborze wyłączników nadprądowych kierować się dokładnymi danymi technicznymi oraz standardami branżowymi, takimi jak PN-EN 60898, które określają wymagania i klasyfikacje dla sprzętu ochronnego w instalacjach elektrycznych.

Pytanie 10

Jaką maksymalną wartość impedancji pętli zwarcia należy przyjąć w trójfazowym układzie elektrycznym o napięciu 230/400 V, aby zabezpieczenie przeciwporażeniowe działało prawidłowo w przypadku uszkodzenia izolacji, zakładając, że zasilanie tego obwodu ma być odłączone przez instalacyjny wyłącznik nadprądowy B20?

A. 1,15 Ω

B. 3,83 Ω

C. 0,56 Ω

D. 2,30 Ω

Maksymalna dopuszczalna wartość impedancji pętli zwarcia w trójfazowym obwodzie elektrycznym o napięciu znamionowym 230/400 V, przy zastosowaniu instalacyjnego wyłącznika nadprądowego B20, wynosi 2,30 Ω. Zrozumienie tej wartości jest kluczowe dla zapewnienia skutecznej ochrony przeciwporażeniowej, ponieważ wyłącznik nadprądowy B20 ma charakterystykę, która wymaga odpowiedniej impedancji, aby w przypadku zwarcia mógł zadziałać w odpowiednim czasie. Przy wartościach impedancji powyżej 2,30 Ω czas wyłączenia może być zbyt długi, co zwiększa ryzyko porażenia prądem. Przykładowo, w praktyce, przy pomiarach używa się specjalistycznych instrumentów do określenia impedancji pętli zwarcia, co pozwala na weryfikację zgodności instalacji z normami, takimi jak PN-IEC 60364. Ponadto, dla zapewnienia bezpieczeństwa, projektowanie instalacji elektrycznych powinno obejmować dokładne obliczenia oraz pomiary impedancji, co wpisuje się w dobre praktyki inżynierskie.

Pytanie 11

Który z poniższych sposobów ochrony przed porażeniem elektrycznym jest weryfikowany przez pomiar rezystancji pętli zwarcia w instalacji elektrycznej?

A. Uziemienie ochronne

B. Samoczynne wyłączanie zasilania

C. Separacja elektryczna

D. Umieszczenie części dostępnych poza zasięgiem ręki

Uziemienie ochronne jest istotnym elementem systemów ochrony przed porażeniem, jednak polega na stworzeniu niskooporowego połączenia z ziemią, a nie na pomiarze rezystancji pętli zwarcia. Jego głównym celem jest zapewnienie, że w przypadku awarii prądu, nadmiar energii zostanie bezpiecznie odprowadzony do ziemi. Choć ważne, nie jest to metoda, która sama w sobie gwarantuje szybkie odłączenie zasilania. Separacja elektryczna to inny środek, który ma na celu unikanie niebezpiecznych kontaktów między różnymi obwodami, ale również nie jest bezpośrednio związana z pomiarem rezystancji pętli zwarcia. Działa na zasadzie fizycznego oddzielenia części instalacji, co minimalizuje ryzyko porażenia, ale nie zmienia parametrów elektrycznych samej instalacji. Umieszczenie części dostępnych poza zasięgiem ręki, mimo że może zmniejszyć ryzyko kontaktu z niebezpiecznymi elementami, nie jest odpowiednim rozwiązaniem, gdyż nie eliminuje ryzyka porażenia w sytuacjach awaryjnych. W każdej z tych koncepcji brakuje kluczowego odniesienia do mechanizmu działania samoczynnego wyłączania zasilania, który jest bezpośrednio związany z pomiarem rezystancji pętli zwarcia. To pomiar ten dostarcza informacji, które są kluczowe dla oceny, czy instalacja elektryczna jest w stanie bezpiecznie odciąć zasilanie w sytuacji awaryjnej, co czyni go fundamentalnym dla zapewnienia bezpieczeństwa elektrycznego.

Pytanie 12

Jaką kategorię urządzeń elektrycznych reprezentują przekładniki prądowe?

A. Do transformatorów

B. Do prądnic tachometrycznych

C. Do indukcyjnych sprzęgieł dwukierunkowych

D. Do wzmacniaczy maszynowych

Wybór odpowiedzi spośród wzmacniaczy maszynowych, indukcyjnych sprzęgieł dwukierunkowych czy prądnic tachometrycznych wprowadza w błąd, gdyż te urządzenia pełnią zupełnie inne funkcje i mają odmienną budowę oraz zastosowanie. Wzmacniacze maszynowe są urządzeniami służącymi do wzmacniania sygnałów, co jest kluczowe w procesach automatyzacji i kontroli, ale nie mają bezpośredniego związku z pomiarami prądu. Indukcyjne sprzęgła dwukierunkowe z kolei są stosowane do transmisji momentu obrotowego między dwoma elementami, co również jest oddalone od funkcji przekładników prądowych. Prądnice tachometryczne natomiast są wykorzystywane do pomiaru prędkości obrotowej i koncentrują się na generowaniu sygnałów proporcjonalnych do prędkości obrotowej, co nie ma nic wspólnego z pomiarem prądu elektrycznego. Wybór nieodpowiednich odpowiedzi wynika często z mylnego skojarzenia funkcji tych urządzeń z ich zastosowaniami. Aby zrozumieć różnice, warto zwrócić uwagę na specyfikę działania każdego z tych urządzeń oraz ich zastosowanie w różnych dziedzinach, co jest istotne dla prawidłowego rozumienia i wykorzystania technologii elektrycznej.

Pytanie 13

Jakie zadania związane z utrzymaniem instalacji elektrycznych zgodnie z przepisami BHP powinny być realizowane przez co najmniej dwuosobowy zespół?

A. Wykonywane na wysokości przekraczającej 2 m w sytuacjach, gdy konieczne jest zastosowanie środków ochrony indywidualnej przed upadkiem z wysokości

B. Przeprowadzane w wykopach o głębokości do 2 m podczas modernizacji lub konserwacji kabli

C. Przeprowadzane regularnie przez upoważnione osoby w określonych lokalizacjach w czasie testów i pomiarów urządzeń znajdujących się pod napięciem

D. Wykonywane w pobliżu urządzeń elektroenergetycznych wyłączonych z napięcia oraz uziemionych w widoczny sposób

Wybrana odpowiedź o pracach przy urządzeniach, które są wyłączone spod napięcia oraz pracach w wykopach do 2 metrów nie do końca uwzględnia ważne zasady BHP. Nawet jeśli urządzenia są wyłączone, to mogą pojawić się inne zagrożenia, jak urazy mechaniczne czy kontuzje przy obsłudze ciężkiego sprzętu. W przypadku wykopów, prace do 2 metrów nie muszą zwykle być wykonywane przez dwuosobowy zespół, ale i tak lepiej mieć kogoś obok, żeby móc pomóc w nagłej sytuacji. Muszę też dodać, że prace prowadzone przez upoważnione osoby w ustalonych miejscach mogą wydawać się bezpieczne, ale zawsze jest jakieś ryzyko, które warto zminimalizować odpowiednimi procedurami. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji, a co gorsza, może dać fałszywe poczucie bezpieczeństwa. Dlatego przestrzeganie standardów BHP, w tym norm PN-EN, jest naprawdę ważne dla ochrony wszystkich pracowników.

Pytanie 14

Jakie elementy nie są kontrolowane podczas oględzin urządzeń napędowych w czasie ich postoju?

A. ustawienia zabezpieczeń i stanu osłon części wirujących

B. poziomu drgań i skuteczności układu chłodzenia

C. stanu pierścieni ślizgowych oraz komutatorów

D. stanu przewodów ochronnych oraz ich połączeń

W kontekście oględzin urządzeń napędowych w czasie postoju, istotne jest zrozumienie zakresu przeglądów i ich celów. Sprawdzanie stanu przewodów ochronnych i ich podłączenia to kluczowy aspekt zapewnienia bezpieczeństwa. Przewody te pełnią istotną rolę w ochronie operatorów przed porażeniem prądem elektrycznym oraz awariami urządzeń. Oprócz tego, poziom drgań jest ważnym wskaźnikiem stanu mechanicznego urządzeń; nadmierne drgania mogą wskazywać na niewłaściwe wyważenie, zużycie łożysk lub inne problemy, które mogą prowadzić do krytycznych awarii. Układ chłodzenia także zasługuje na szczególną uwagę, ponieważ jego nieprawidłowe działanie może prowadzić do przegrzewania się maszyn i ich uszkodzeń, co wymagałoby kosztownych napraw. Z kolei kontrola ustawienia zabezpieczeń oraz stanu osłon części wirujących jest kluczowa dla ochrony personelu i zapobiegania wypadkom. Często pomija się te aspekty, co prowadzi do niebezpiecznych sytuacji. Prawidłowe podejście do oględzin urządzeń napędowych wymaga zatem kompleksowej analizy wszystkich wymienionych elementów, aby zapewnić nieprzerwaną operacyjność i bezpieczeństwo. Zatem zrozumienie, które elementy wymagają regularnych kontroli, a które są mniej krytyczne, jest niezbędne dla efektywnego zarządzania bezpieczeństwem i wydajnością urządzeń.

Pytanie 15

Jakie oznaczenia oraz jaka minimalna wartość prądu znamionowego powinna mieć wkładka topikowa stosowana do ochrony przewodów przed skutkami zwarć i przeciążeń w obwodzie jednofazowego bojlera elektrycznego o parametrach: P_N = 3 kW, U_N = 230 V?

A. gG 16 A

B. aM 20 A

C. aR 16 A

D. gB 20 A

Wybór wkładki topikowej aR 16 A, aM 20 A lub gB 20 A nie jest odpowiedni dla opisanego obwodu bojlera elektrycznego, co wynika z różnych właściwości tych zabezpieczeń. Wkładki aR są zaprojektowane do ochrony przed zwarciami, ale charakteryzują się niższą tolerancją na przeciążenia, co może prowadzić do ich zbyt wczesnego wyłączenia w sytuacjach wystąpienia chwilowych, ale niegroźnych przeciążeń, typowych dla urządzeń grzewczych. W przypadku wkładek aM, które są stosowane głównie w obwodach silnikowych, ich zastosowanie w instalacjach o charakterze grzewczym nie jest zalecane. Dodatkowo, wkładki gB, przeznaczone do obwodów z urządzeniami o dużych prądach rozruchowych, mogą być zbyt dużą wartością dla obwodu bojlera, co stwarza ryzyko braku ochrony przy rzeczywistym przeciążeniu. Niezrozumienie specyfiki wkładek topikowych i ich zastosowania w praktyce często prowadzi do nieodpowiednich wyborów, które mogą zagrażać bezpieczeństwu użytkowników oraz powodować uszkodzenia urządzeń. Dlatego, aby zapewnić właściwe zabezpieczenie, należy stosować wkładki topikowe gG, które gwarantują odpowiednią ochronę przed zwarciami i przeciążeniami w instalacjach grzewczych.

Pytanie 16

Jaką minimalną wartość powinno mieć napięcie probiercze miernika używanego do pomiaru rezystancji izolacji w instalacji elektrycznej pracującej pod napięciem 230/400 V?

A. 2 500 V

B. 500 V

C. 250 V

D. 1 000 V

Wybór napięcia probierczego o wartości 250 V jest niewłaściwy, ponieważ jest zbyt niskie do przeprowadzenia skutecznego testu izolacji w instalacjach o napięciu znamionowym 230/400 V. Użycie tak niskiego napięcia może nie ujawniać rzeczywistych problemów ze stanem izolacji, a co za tym idzie, może prowadzić do błędnych wniosków na temat jej jakości. Ponadto, napięcie 250 V nie spełnia wymagań normatywnych określonych przez IEC, które zalecają zastosowanie wyższego napięcia, aby efektywnie ocenić odporność izolacji na przebicia. Wybór 1000 V jako napięcia probierczego również może być nieadekwatny dla standardowych instalacji 230/400 V, ponieważ takie napięcie może powodować nadmierne obciążenie izolacji, co nie zawsze jest bezpieczne. Może to prowadzić do uszkodzenia izolacji, co w konsekwencji wiąże się z ryzykiem powstania awarii w instalacji. Warto również zauważyć, że napięcie 2500 V, mimo że jest stosowane w specyficznych przypadkach, takich jak testy na wytrzymałość izolacji w wysokonapięciowych instalacjach, jest zbytnio zawyżone w kontekście pomiarów w standardowych instalacjach elektrycznych. Przy wyborze odpowiedniego napięcia do testów, należy kierować się zaleceniami producentów oraz obowiązującymi normami bezpieczeństwa, aby zapewnić rzetelne i bezpieczne wyniki pomiarów.

Pytanie 17

Które z poniższych oznaczeń dotyczy wyłącznika silnikowego?

A. Z-MS-16/3

B. Ex9BP-N 4P C10

C. FRCdM-63/4/03

D. SM 25-40

Pozostałe oznaczenia, takie jak SM 25-40, Ex9BP-N 4P C10 oraz FRCdM-63/4/03, nie odnoszą się do wyłączników silnikowych, co może prowadzić do nieporozumień w zakresie ich funkcji i zastosowania. Oznaczenie SM 25-40 zazwyczaj odnosi się do styczników, które służą do załączania i wyłączania obwodów elektrycznych, ale nie mają funkcji ochrony silnika przed przeciążeniem lub zwarciem. Styki w takich urządzeniach są zaprojektowane do pracy w określonych warunkach, lecz nie zrealizują funkcji zabezpieczenia, jaką oferuje wyłącznik silnikowy. Z kolei Ex9BP-N 4P C10 to oznaczenie wyłącznika automatycznego, który może być używany w obwodach elektrycznych, ale nie są one dedykowane do ochrony silników. Zastosowanie tego typu wyłącznika do zabezpieczenia silników może prowadzić do niewłaściwego działania i potencjalnych uszkodzeń. Natomiast oznaczenie FRCdM-63/4/03 wskazuje na urządzenie, które najprawdopodobniej jest wyłącznikiem różnicowoprądowym, stosowanym głównie do ochrony przed porażeniem prądem elektrycznym, a nie przed przeciążeniem silników. Tego typu wyłączniki mają zupełnie inne zastosowanie i nie spełniają wymogów ochrony silników. Właściwe rozróżnienie pomiędzy tymi urządzeniami jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa oraz efektywności pracy instalacji elektrycznych. Użytkownicy powinni być świadomi, że niewłaściwe dobranie urządzenia ochronnego może prowadzić do poważnych konsekwencji, zarówno w aspekcie bezpieczeństwa, jak i wydajności systemów elektrycznych.

Pytanie 18

Przed dokonaniem pomiaru rezystancji izolacji w instalacji elektrycznej najpierw należy odciąć napięcie zasilające, a potem

A. zamontować do opraw źródła światła, wyłączyć odbiorniki jednofazowe z gniazd wtyczkowych, włączyć silniki trójfazowe

B. zamontować do opraw źródła światła, włączyć odbiorniki jednofazowe do gniazd wtyczkowych, włączyć silniki trójfazowe

C. usunąć z opraw źródła światła, włączyć odbiorniki jednofazowe do gniazd wtyczkowych, odłączyć silniki trójfazowe

D. usunąć z opraw źródła światła, wyłączyć odbiorniki jednofazowe z gniazd wtyczkowych, odłączyć silniki trójfazowe

To, co napisałeś, jest trochę nie tak. Wybór złej sekwencji działań przed pomiarem rezystancji izolacji może prowadzić do różnych kłopotów, zarówno z bezpieczeństwem, jak i z jakością wyników. Na przykład, jeśli nie wymontujesz źródeł światła i nie wyłączysz jednofazowych odbiorników, to narażasz się na ryzyko porażenia prądem. Włączenie ich przed testem może dać złe wyniki i stwarza niebezpieczeństwo dla osoby przeprowadzającej pomiar. To jest sprzeczne z zasadą, że trzeba upewnić się, że wszystko jest odcięte od prądu. Dobrze jest pamiętać, że podłączanie urządzeń bez wcześniejszego ich rozłączenia może wprowadzić niechciane napięcia do obwodu, co grozi uszkodzeniem sprzętu pomiarowego i może wprowadzić zamieszanie w diagnozowaniu stanu izolacji. Często takie pomyłki wynikają z braku wiedzy o odpowiednich zasadach bezpieczeństwa oraz testów elektrycznych, co może prowadzić do błędów w pomiarach, a nawet do zagrożenia dla zdrowia i życia. Dlatego ważne jest, żeby zawsze trzymać się ustalonych norm i dobrych praktyk przed przystąpieniem do jakichkolwiek prac związanych z instalacją elektryczną.

Pytanie 19

Wybierz zestaw narzędzi koniecznych do zamocowania listew instalacyjnych w natynkowej instalacji elektrycznej z użyciem kołków szybkiego montażu?

A. Wiertarka z zestawem wierteł, szczypce płaskie, piła

B. Wiertarka z zestawem wierteł, młotek, piła

C. Osadzak gazowy, młotek, obcinaczki

D. Osadzak gazowy, wkrętak, obcinaczki

Analizując błędne odpowiedzi, można zauważyć, że nie wszystkie narzędzia wymienione w odpowiedziach są odpowiednie do zamocowania listew instalacyjnych natynkowej instalacji elektrycznej. Na przykład, osadzak gazowy jest narzędziem przeznaczonym do wykonywania otworów w materiałach budowlanych, jednak jego użycie w kontekście kołków szybkiego montażu może być zbędne, a w niektórych przypadkach nawet niebezpieczne, zwłaszcza gdy jest stosowany przez osoby niedoświadczone. Wkrętaki i obcinaczki, choć przydatne w wielu sytuacjach, nie są kluczowymi narzędziami do montażu listew, a ich obecność w zestawie może wprowadzać w błąd co do właściwego doboru narzędzi. Ponadto, piła jako narzędzie tnące, choć może być użyteczna w przypadku przycinania listew, nie jest kluczowym narzędziem dla montażu kołków, co sugeruje, że odpowiedzi te nie uwzględniają wszystkich aspektów procesu instalacyjnego. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że każde narzędzie może być użyte do wielu zadań, co nie zawsze jest prawdą i może prowadzić do nieefektywności oraz zwiększonego ryzyka uszkodzeń. Zrozumienie specyfiki narzędzi i ich zastosowań jest kluczowe w pracy instalatora, a wybór odpowiednich narzędzi powinien opierać się na praktycznym doświadczeniu oraz znajomości standardów branżowych.

Pytanie 20

Jakie oznaczenia oraz jaka minimalna wartość prądu znamionowego powinna mieć wkładka topikowa do ochrony przewodów przed skutkami zwarć i przeciążeń w obwodzie jednofazowego grzejnika rezystancyjnego o danych znamionowych: P_n = 3 kW, U_n = 230 V?

A. gB 20 A

B. aM 20 A

C. gG 16 A

D. aR 16 A

Wybór wkładek aR, aM oraz gB w kontekście zabezpieczenia obwodu jednofazowego grzejnika rezystancyjnego jest nieodpowiedni z kilku powodów. Wkładki aR, które są przeznaczone do ochrony obwodów przed zwarciami w obwodach silnikowych, nie są odpowiednie dla obciążeń rezystancyjnych, takich jak grzejniki, ponieważ nie zapewniają wystarczającej ochrony przed przeciążeniem. Jeśli grzejnik zaczyna pracować, może wystąpić chwilowy wzrost prądu, który nie zostanie zarejestrowany przez wkładkę aR, co może prowadzić do poważnych uszkodzeń instalacji. Wkładki aM, przeznaczone do zabezpieczania obwodów z silnikami, również nie są odpowiednie dla obwodów grzewczych, ponieważ ich charakterystyka czasowo-prądowa nie jest dostosowana do reakcji na przeciążenie w przypadku obciążeń rezystancyjnych. Z kolei wkładka gB 20 A, mimo że może wydawać się odpowiednia, przewyższa obliczoną wartość prądu znamionowego (około 13 A), co może prowadzić do niebezpieczeństwa przegrzania przewodów lub sprzętu, a także spowodować, że zabezpieczenie nie zadziała w odpowiednim czasie. Wybierając odpowiednie zabezpieczenie, należy zawsze kierować się zasadą, że wartości prądu znamionowego wkładki powinny być dostosowane do rzeczywistych potrzeb obwodu, a także uwzględniać elastyczność w kontekście ewentualnych chwilowych wzrostów prądu.

Pytanie 21

Podczas przeprowadzania inspekcji instalacji elektrycznej w budynku mieszkalnym nie jest wymagane sprawdzanie

A. stanu obudów wszystkich elementów instalacji

B. wartości rezystancji izolacji przewodów

C. nastaw urządzeń zabezpieczających w instalacji

D. poprawności działania wyłącznika różnicowoprądowego

Wiesz, wartość rezystancji izolacji przewodów mówi nam, jak dobrze te przewody są izolowane. Fajnie, że znasz tę definicję! Ale w praktyce, w trakcie sprawdzania instalacji elektrycznych w mieszkaniach nie ma wymogu, żeby to sprawdzać. Normy, jak PN-IEC 60364, mówią głównie o bezpieczeństwie użytkowników i tym, żeby instalacja działała jak należy. Gdy przeglądasz instalację, skup się na tym, żeby ocenić stan obudów i elementów zabezpieczających. Te rzeczy są na prawdę ważne. Wyłączniki różnicowoprądowe też warto sprawdzić, bo są kluczowe dla ochrony przed porażeniem elektrycznym. Możesz to zrobić, wciskając przycisk testowy, co jest dość standardowe. Dzięki temu łatwiej zauważysz, czy coś jest nie tak. Taki sposób działania pomaga uniknąć problemów i sprawia, że instalacja będzie bezpieczna i zgodna z normami.

Pytanie 22

Która z wymienionych czynności zaliczana jest do prac konserwacyjnych w przypadku oprawy oświetleniowej przedstawionej na rysunku?

A. Wykonanie pomiarów natężenia oświetlenia.

B. Wymiana złączki.

C. Czyszczenie obudowy i styków.

D. Wymiana oprawki.

Czyszczenie obudowy i styków jest kluczowym elementem konserwacji opraw oświetleniowych. Regularne usuwanie kurzu, brudu oraz osadów poprawia nie tylko estetykę, ale przede wszystkim funkcjonalność urządzenia. Zabrudzenia na obudowie mogą prowadzić do przegrzewania się oprawy, co skraca jej żywotność i zwiększa ryzyko awarii. Czyszczenie styków zapewnia dobry kontakt elektryczny, co jest niezbędne do prawidłowego działania źródeł światła. W kontekście standardów branżowych, takich jak normy dotyczące bezpieczeństwa elektrycznego oraz efektywności energetycznej, regularna konserwacja opraw oświetleniowych jest wymagana do utrzymania ich w dobrym stanie technicznym. Przykładowo, w obiektach przemysłowych czy biurowych, gdzie oświetlenie ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa i wydajności pracy, regularne czyszczenie oraz konserwacja opraw są niezbędne do spełnienia norm BHP i ergonomii. Właściwe praktyki konserwacyjne przyczyniają się także do zmniejszenia kosztów eksploatacji poprzez ograniczenie konieczności przeprowadzania napraw oraz wymiany uszkodzonych elementów.

Pytanie 23

Jakiego urządzenia należy użyć, aby zweryfikować ciągłość przewodu podczas instalacji?

A. Omomierza

B. Megaomomierza

C. Amperomierza

D. Watomierza

Wybór watomierza, amperomierza lub megaomomierza w celu sprawdzenia ciągłości przewodu jest nieprawidłowy, ponieważ każdy z tych instrumentów ma inne funkcje i zastosowania, które nie odpowiadają wymaganiom zadania. Watomierz jest używany do pomiaru mocy elektrycznej w obwodzie, co oznacza, że mierzy ilość energii zużywanej przez urządzenia. Nie jest użyteczny w kontekście sprawdzania ciągłości przewodów, ponieważ nie dostarcza informacji o oporze elektrycznym ani o ewentualnych przerwach w obwodzie. Amperomierz natomiast służy do pomiaru natężenia prądu, co również nie jest adekwatne w przypadku testowania ciągłości. Przyrząd ten nie wykryje, czy przewód jest zerwany czy uszkodzony, a jedynie zmierzy ilość przepływającego prądu, co ma znaczenie tylko w pełnoobciążonym obwodzie. Megaomomierz, z kolei, jest narzędziem przeznaczonym do pomiaru oporu izolacji, a nie ciągłości przewodu. Jego zastosowanie jest kluczowe w testach urządzeń wysokiego napięcia oraz w ocenie stanu izolacji, ale nie jest on przeznaczony do sprawdzania samej ciągłości przewodów. Typowym błędem jest mylenie funkcji tych przyrządów i ich zastosowań, co może prowadzić do nieprawidłowych diagnoz i potencjalnych zagrożeń w instalacjach elektrycznych.

Pytanie 24

Naciśnięcie przycisku TEST na wyłączniku różnicowoprądowym, imituje

A. uszkodzenie przewodu

B. przeciążenie

C. przepięcie

D. upływ prądu

Przyciśnięcie przycisku TEST na wyłączniku różnicowoprądowym nie symuluje przeciążenia, ponieważ przeciążenie związane jest z sytuacją, w której obciążenie prądowe przewyższa maksymalne dopuszczalne wartości dla danego obwodu. W takich sytuacjach działają zabezpieczenia nadprądowe, takie jak bezpieczniki lub wyłączniki automatyczne, które mają za zadanie przerwać obwód, aby zapobiec przegrzaniu przewodów i potencjalnym pożarom. Wciśniecie przycisku TEST nie dotyczy również przepięcia, które jest skutkiem nagłych wzrostów napięcia, na przykład podczas wyładowań atmosferycznych. Przepięcia są zazwyczaj niwelowane przez urządzenia ochronne, takie jak ograniczniki przepięć, a nie przez wyłączniki różnicowoprądowe. Wreszcie, wciśnięcie przycisku TEST nie dotyczy przerwy przewodu, co jest sytuacją, w której prąd nie przepływa w obwodzie z powodu uszkodzenia przewodu. Tego rodzaju problem nie jest związany z funkcją różnicowoprądową, ponieważ RCD działa na podstawie różnicy prądów między przewodami fazowymi a neutralnym, a nie na podstawie ich ciągłości. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego użytkowania i ochrony instalacji elektrycznych.

Pytanie 25

W instalacjach TN-S wyłączniki różnicowoprądowe są używane jako ochrona przed

A. przepięciem

B. przeciążeniem

C. porażeniem

D. zwarciem

Wybór niewłaściwej odpowiedzi może prowadzić do nieporozumień na temat funkcji wyłączników różnicowoprądowych. Zwarcie, czyli nagłe połączenie dwóch przewodów o różnym potencjale, prowadzi do zwiększonego przepływu prądu, co zazwyczaj jest zabezpieczane przez wyłączniki automatyczne (np. wyłączniki nadprądowe), a nie przez RCD, które nie reagują na wzrost natężenia prądu, lecz na różnice w prądzie między przewodami. Przepięcia, które mogą być wynikiem nagłych skoków napięcia, również nie są głównym celem RCD. Przeciążenie, z kolei, to sytuacja, gdy obciążenie przekracza nominalną wartość zabezpieczeń, co ponownie wymaga reakcji wyłączników nadprądowych. Kluczowym błędem jest zrozumienie, że RCD nie zabezpiecza przed skutkami zwarcia, przeciążenia ani przepięcia, lecz tylko przed porażeniem elektrycznym wynikającym z upływu prądu. Dobrą praktyką jest stosowanie RCD jako dodatkowego zabezpieczenia w instalacjach elektrycznych, ale nie należy mylić ich funkcji z innymi rodzajami zabezpieczeń, co może prowadzić do niewłaściwego stosowania urządzeń i potencjalnych zagrożeń dla użytkowników.

Pytanie 26

Pomiar rezystancji uzwojenia silnika elektrycznego przy użyciu omomierza wykazał wartość ∞ Ω. Co oznacza ten wynik dla uzwojenia silnika?

A. działa prawidłowo.

B. izolacja jest uszkodzona.

C. jest uszkodzone.

D. występuje zwarcie między zwojami.

Rezystancja uzwojenia silnika elektrycznego, której pomiar wskazuje wartość nieskończoną (∞ Ω), jednoznacznie sugeruje, że obwód uzwojenia jest przerwany. Przerwanie uzwojenia może wynikać z różnych przyczyn, takich jak zużycie mechaniczne, przegrzanie czy uszkodzenie mechaniczne. Przykładowo, w silnikach asynchronicznych, przerwanie uzwojenia może prowadzić do całkowitej utraty funkcji silnika. W praktyce, jeśli podczas pomiaru omomierzem uzyskamy wartość nieskończoności, konieczne jest dalsze diagnozowanie silnika, w tym wizualna inspekcja uzwojenia oraz sprawdzenie innych elementów, takich jak łożyska czy wirnik. W kontekście standardów branżowych, zgodnie z normą IEC 60034-1, regularne sprawdzanie stanu uzwojeń silników elektrycznych jest kluczowe dla zapewnienia niezawodności i wydajności operacyjnej urządzeń. Dlatego, aby uniknąć kosztownych awarii, zaleca się przeprowadzanie systematycznych testów rezystancji i monitorowanie stanu technicznego silników w cyklu regularnych przeglądów.

Pytanie 27

Którym z kluczy nie da się skręcić stojana silnika elektrycznego śrubami jak przedstawiona na ilustracji?

A. Nasadowym.

B. Płaskim.

C. Imbusowym.

D. Oczkowym.

Wybór jednego z pozostałych kluczy jako narzędzia do skręcania przedstawionej śruby jest błędny z kilku powodów. Klucz oczkowy, mimo że jest narzędziem bardzo wszechstronnym, nie jest optymalnym wyborem w sytuacji, gdy mamy do czynienia z główką sześciokątną zewnętrzną. Klucz ten działa najlepiej w przypadkach, gdy dostęp do śruby jest ograniczony, jednak nie zapewnia najlepszej przyczepności, co może prowadzić do poślizgu na śrubie i w efekcie uszkodzenia główki. Klucz nasadowy, chociaż powszechnie stosowany w mechanice, również nie jest idealnym rozwiązaniem do skręcania śrub z zewnętrzną główką sześciokątną, gdyż jego zastosowanie może prowadzić do problemów z dostępem w niektórych układach. Z kolei klucz płaski, choć przydatny, często wymaga większej siły i precyzji, co w przypadku ograniczonego miejsca może okazać się trudne i nieefektywne. Ostatecznie, wybór niewłaściwego klucza może prowadzić do uszkodzeń śrub i narzędzi, co jest sprzeczne z zasadami dobrych praktyk w pracy z mechaniką, gdzie kluczowe znaczenie mają precyzja i dobór odpowiednich narzędzi do danego zadania.

Pytanie 28

Jakim z podanych rodzajów przewodów powinno się zasilić jednofazowy ruchomy odbiornik?

A. YDYt 3×1,5 mm2

B. YDY 3×1,5 mm2

C. LGu 3×1,5 mm2

D. OMYp 3×1,5 mm2

YDYt 3×1,5 mm2, YDY 3×1,5 mm2 oraz LGu 3×1,5 mm2 to inne typy przewodów, które mają różne zastosowania, lecz nie są odpowiednie do zasilania jednofazowego odbiornika ruchomego. Przewód YDYt, będący wersją przewodu YDY z dodatkowym ekranem, przeznaczony jest głównie do instalacji stałych i nie jest przystosowany do dużych ruchów oraz narażeń mechanicznych. Stosowanie go w aplikacjach ruchomych może prowadzić do uszkodzeń mechanicznych, co z czasem może skutkować awarią lub zagrożeniem bezpieczeństwa. Podobnie, przewód YDY, mimo że jest powszechnie używany w instalacjach elektrycznych, nie zapewnia elastyczności wymaganej w przypadku przewodów zasilających mobilne urządzenia. Z kolei przewód LGu, który jest przeznaczony do instalacji wewnętrznych oraz jako przewód sygnałowy, nie spełnia standardów dotyczących zasilania urządzeń, które są narażone na ruch i zmienne warunki pracy. Użycie tych typów przewodów w aplikacjach, które wymagają mobilności, może prowadzić do ich uszkodzenia, a w konsekwencji do problemów z bezpieczeństwem i niezawodnością zasilania. Wybór niewłaściwego typu przewodu w obszarze zasilania ruchomych odbiorników elektrycznych jest typowym błędem, który wynika z braku zrozumienia różnic pomiędzy przewodami przeznaczonymi do instalacji stałych i mobilnych.

Pytanie 29

Jakie narzędzia trzeba przygotować do wyznaczenia miejsca na zainstalowanie rozdzielnicy podtynkowej w ścianie murowanej?

A. Rysik, kątownik, punktak, młotek

B. Przymiar taśmowy, poziomnica, ołówek traserski

C. Sznurek traserski, młotek, punktak

D. Przymiar kreskowy, ołówek traserski, rysik

Wybór narzędzi do trasowania miejsca zamontowania rozdzielnicy podtynkowej powinien być dokładnie przemyślany, aby uniknąć błędów, które mogą wpłynąć na jakość i bezpieczeństwo instalacji. Użycie rysika, kątownika, punktaka i młotka, mimo że może wydawać się logiczne, nie jest idealnym podejściem w kontekście precyzyjnego trasowania. Rysik służy do pozostawiania śladów na twardych powierzchniach, ale nie zapewnia dokładności wymaganej do precyzyjnego wyznaczenia lokalizacji rozdzielnicy. Kątownik, choć przydatny do tworzenia kątów prostych, nie jest narzędziem do miar; jego właściwe zastosowanie wymaga współpracy z narzędziami pomiarowymi. Punktak oraz młotek mogą być użyte do oznaczania punktów, jednak ich zastosowanie jest mniej precyzyjne w kontekście trasowania. Z kolei sznurek traserki, mimo że pomocny w dachu do wyznaczania prostych linii, nie zastąpi precyzji przymiaru taśmowego i poziomnicy, które są dedykowane do dokładnych pomiarów. Typowym błędem myślowym jest założenie, że jakiekolwiek narzędzie do oznaczania wystarczy do wyznaczenia miejsca montażu. W rzeczywistości, aby prace były zgodne z normami oraz zapewniały bezpieczeństwo, konieczne jest użycie narzędzi pomiarowych, które gwarantują wysoką dokładność oraz powtarzalność pomiarów. Dobre praktyki w branży budowlanej i elektrycznej zalecają stosowanie narzędzi, które są przystosowane do specyficznych zadań, a zastosowanie przymiaru taśmowego, poziomnicy i ołówka traserskiego jest standardem w tego typu pracach.

Pytanie 30

Metodą oceny efektywności połączeń wyrównawczych powinien być pomiar napięć

A. dotykowych

B. krokowych

C. skutecznych

D. rażeniowych

Mówiąc o napięciach dotykowych, rażeniowych czy krokowych, chociaż są istotne z punktu widzenia bezpieczeństwa, niekoniecznie są najlepszym sposobem na ocenę efektywności połączeń wyrównawczych. Napięcia dotykowe to te, które można poczuć, gdy dotykamy czegoś przewodzącego, ale to nie mówi nam zbyt wiele o tym, jak skutecznie działają połączenia wyrównawcze. Z napięciami rażeniowymi jest podobnie – one dotyczą kontaktu z niebezpiecznym przewodnikiem, ale także nie oceniają efektywności samego połączenia. Napięcia krokowe, które mogą wystąpić podczas awarii, mają większe znaczenie dla oceny ryzyka dla ludzi w pobliżu, ale znów nie dostarczają informacji o samych połączeniach. Dlatego poleganie na tych pomiarach może prowadzić do błędnych wniosków, bo nie biorą one pod uwagę całego rozkładu napięć w instalacji, a to w końcu może być mylące. Ważne jest, by rozróżniać kwestie bezpieczeństwa od skuteczności systemu ochrony. Prawdziwe pomiary napięć skutecznych dają nam ważne informacje, które pomagają upewnić się, że instalacja elektryczna spełnia normy, takie jak PN-IEC 60364, które mocno akcentują bezpieczeństwo oraz prawidłowe działanie systemów ochronnych.

Pytanie 31

Po zmianie przyłączenia elektrycznego w budynku zauważono, że trójfazowy silnik napędzający hydrofor kręci się w kierunku przeciwnym niż przed wymianą przyłącza. Co jest przyczyną takiego działania silnika?

A. zamiana jednej fazy z przewodem neutralnym

B. brak podłączenia dwóch faz

C. zamiana miejscami dwóch faz

D. brak podłączenia jednej fazy

Niepodłączenie dwóch faz, niepodłączenie jednej fazy oraz zamiana jednej fazy z przewodem neutralnym to błędne koncepcje wynikające z niepełnego zrozumienia zasad działania silników elektrycznych i trójfazowych układów zasilania. W przypadku niepodłączenia dwóch faz, silnik nie mógłby w ogóle pracować, ponieważ potrzebne są co najmniej trzy fazy do wygenerowania wirującego pola magnetycznego. Silniki asynchroniczne nie mogą działać na zasilaniu jednofazowym, ponieważ nie są w stanie wytworzyć wymaganego momentu obrotowego. Z kolei w sytuacji niepodłączenia jednej fazy, silnik mógłby działać, ale z obniżoną mocą, co również niebywale rzadko prowadziłoby do zmiany kierunku obrotu. Zamiana jednej fazy z przewodem neutralnym jest również niewłaściwym podejściem, ponieważ w takim przypadku silnik nie byłby w stanie uzyskać wystarczającego napięcia do poprawnej pracy, co skutkowałoby jego zatrzymaniem lub uszkodzeniem. Pamiętajmy, że prawidłowe podłączenie faz jest kluczowe nie tylko dla właściwego działania silników, ale także dla bezpieczeństwa całej instalacji elektrycznej. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych wniosków, obejmują nieznajomość zasad trójfazowego zasilania oraz nieuwzględnianie znaczenia kolejności faz w kontekście pracy silnika. Dlatego istotne jest, aby każdy technik lub elektryk posiadał wiedzę na temat konfiguracji oraz standardów instalacyjnych, aby uniknąć tego typu błędów w praktyce.

Pytanie 32

W jakim z podanych układów sieciowych pojawia się przewód PEN?

A. TN-C

B. TN-S

C. IT

D. TT

Układ TT, w przeciwieństwie do TN-C, charakteryzuje się oddzielnym przewodem neutralnym (N) oraz przewodem ochronnym (PE), co oznacza, że nie występuje w nim przewód PEN. W tym przypadku, przewód PE jest uziemiony w punkcie rozdziału, co zwiększa bezpieczeństwo, ponieważ w przypadku zwarcia prąd ochronny może natychmiast popłynąć do ziemi. W układzie IT natomiast brak jest bezpośredniego uziemienia neutralnego, co zwiększa odporność na zwarcia, ale wymaga zastosowania bardziej skomplikowanych systemów monitorowania. Z kolei w układzie TN-S przewody N i PE są oddzielne, co również eliminuje przewód PEN i pozwala na większą elastyczność w projektowaniu instalacji. Powszechnym błędem jest mylenie tych systemów, co wynika z niepełnego zrozumienia ich struktury i zastosowania. W praktyce, znajomość różnic między tymi układami jest kluczowa dla zapewnienia właściwego poziomu bezpieczeństwa oraz efektywności energetycznej instalacji elektrycznych. Zastosowanie niewłaściwego układu może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji, takich jak porażenie prądem lub uszkodzenia sprzętu elektrycznego. Dlatego tak ważne jest, aby projektanci i instalatorzy elektryczni rozumieli te różnice i wybierali odpowiednie systemy w zależności od specyficznych wymagań danego środowiska.

Pytanie 33

Który element stosowany w instalacjach sterowania oświetleniem przedstawiono na ilustracji?

A. Przekaźnik bistabilny.

B. Automat zmierzchowy.

C. Czujnik ruchu.

D. Ściemniacz oświetlenia.

W przypadku błędnej odpowiedzi, warto zwrócić uwagę na różnice między automatami zmierzchowymi a innymi elementami stosowanymi w instalacjach oświetleniowych. Przekaźnik bistabilny, na przykład, działa na zasadzie przechowywania stanu włączenia lub wyłączenia, co czyni go przydatnym w aplikacjach, gdzie wymagane jest ręczne sterowanie lub alternatywne źródła zasilania. Jednak nie reaguje on na zmiany natężenia światła, dlatego jest niewłaściwy w kontekście zarządzania oświetleniem w zależności od warunków oświetleniowych. Czujnik ruchu, z kolei, aktywuje oświetlenie w momencie wykrycia ruchu w jego polu działania, co może być mylone z funkcjonalnością automatu zmierzchowego, ale obydwa te urządzenia mają różne zastosowanie, gdzie automat zmierzchowy reaguje na poziom światła, a czujnik ruchu na obecność osób. Ściemniacz oświetlenia to urządzenie umożliwiające regulację intensywności światła, co również nie jest funkcją automatu zmierzchowego. Przedstawione urządzenie ma na celu automatyczne zarządzanie oświetleniem w oparciu o dostępną ilość światła dziennego, co czyni jego wybór kluczowym dla efektywności energetycznej i wygody użytkowania. Zrozumienie różnic między tymi elementami jest kluczowe w projektowaniu efektywnych systemów oświetleniowych.

Pytanie 34

Jakie zadanie dotyczy konserwacji instalacji elektrycznej?

A. Zmiana rodzaju zastosowanych przewodów

B. Wymiana uszkodzonych źródeł światła

C. Modernizacja rozdzielnicy instalacji elektrycznej

D. Instalacja dodatkowego gniazda elektrycznego

Wymiana zepsutych źródeł światła to naprawdę istotny kawałek roboty przy konserwacji instalacji elektrycznej. Chodzi o to, żeby nasze oświetlenie działało bez zarzutu i żeby użytkownicy czuli się bezpiecznie. Jak żarówki czy świetlówki się psują, to mogą zdarzyć się nieprzewidziane awarie, a czasem może być to nawet niebezpieczne i prowadzić do pożaru. Fajnie jest pamiętać o regularnej wymianie, bo to zgodne z normami, na przykład PN-EN 50110-1, które mówią, jak dbać o instalacje elektryczne. Dobrym przykładem jest to, jak trzeba kontrolować stan źródeł światła w miejscach publicznych. Ich awaria to nie tylko niewygoda, ale także może zagrażać bezpieczeństwu ludzi. A jeśli wymieniamy te źródła światła na czas, to także dbamy o efektywność energetyczną, co jest zgodne z normami ochrony środowiska.

Pytanie 35

Jakie akcesoria, oprócz szczypiec, trzeba pobrać z magazynu, aby zasilić zamontowany plafon sufitowy, kiedy instalacja została wykonana przewodami YDYp?

A. Nóż monterski, wiertarkę, ściągacz izolacji

B. Ściągacz izolacji, nóż monterski, wkrętak

C. Wiertarkę, lutownicę, wkrętak

D. Lutownicę, wiertarkę, ściągacz izolacji

Odpowiedź, która wskazuje na konieczność użycia ściągacza izolacji, noża monterskiego i wkrętaka, jest prawidłowa, ponieważ te narzędzia są kluczowe w procesie podłączania plafonu sufitowego do instalacji elektrycznej. Ściągacz izolacji pozwala na dokładne usunięcie izolacji z końców przewodów YDYp, co jest niezbędne do ich prawidłowego połączenia. Nóż monterski jest przydatny do precyzyjnego cięcia przewodów oraz do ogólnych prac związanych z instalacją. Wkrętak natomiast jest podstawowym narzędziem do mocowania plafonu do sufitu, co wymaga użycia odpowiednich śrub. W kontekście praktyki instalacyjnej, ważne jest, aby przestrzegać standardów BHP oraz zasad dotyczących instalacji elektrycznych, co zwiększa bezpieczeństwo i funkcjonalność wykonanej pracy. Dobre praktyki obejmują również upewnienie się, że zasilanie jest wyłączone przed przystąpieniem do jakichkolwiek prac elektrycznych, co minimalizuje ryzyko porażenia prądem.

Pytanie 36

Z informacji dotyczącej pomiaru prądu upływowego w trójfazowej instalacji elektrycznej mieszkania zasilanego z sieci TN-S wynika, że powinno się go przeprowadzić przy użyciu specjalnego miernika cęgowego. W trakcie tego pomiaru, cęgami miernika trzeba objąć

A. tylko przewody fazowe

B. wyłącznie przewód neutralny

C. przewody fazowe oraz ochronny

D. wszystkie przewody czynne

Wybór tylko przewodów fazowych lub przewodu neutralnego do pomiaru prądu upływu jest niezgodny z zasadami diagnostyki elektrycznej. Ograniczając pomiar do samych przewodów fazowych, pomijamy istotny element równowagi prądów w obwodzie, co może prowadzić do błędnych wniosków o stanie instalacji. Przewód neutralny odgrywa kluczową rolę w bilansowaniu prądów w instalacji trójfazowej, a jego wyłączenie z pomiaru nie pozwala na pełne zrozumienie prądów upływowych, które mogą występować. Z kolei pomiar tylko przewodu neutralnego jest całkowicie niewłaściwy, ponieważ nie dostarcza informacji o prądach płynących przez przewody fazowe, które mogą być źródłem zagrożenia. Dlatego istotne jest, aby w pomiarach uwzględniać wszystkie przewody czynne, co jest zgodne z kryteriami bezpieczeństwa zawartymi w normach, takich jak IEC 60364. Nieprawidłowe zrozumienie roli każdego z przewodów w instalacji elektrycznej prowadzi do ryzykownych sytuacji, w których prądy upływowe mogą pozostać niezauważone, a co za tym idzie, zwiększa się ryzyko wystąpienia porażenia prądem elektrycznym. Każdy pracownik zajmujący się eksploatacją instalacji elektrycznych powinien być świadomy tych aspektów, aby zapewnić pełne bezpieczeństwo oraz zgodność z obowiązującymi normami technicznymi.

Pytanie 37

Który z podanych materiałów najlepiej przewodzi strumień magnetyczny?

A. Miedź

B. Brąz

C. Stal

D. Aluminium

Aluminium, miedź i brąz, mimo że są to metale, nie są najlepszymi przewodnikami strumienia magnetycznego. Aluminium, na przykład, jest dobrym przewodnikiem elektryczności, ale jego permeabilność magnetyczna jest znacznie niższa niż stali. W rzeczywistości, aluminium jest stosowane w aplikacjach, gdzie kluczowa jest niska waga, ale nie spełnia oczekiwań w kontekście efektywnego przewodzenia strumienia magnetycznego. Miedź, chociaż jest doskonałym przewodnikiem elektrycznym, ma również niską permeabilność i nie nadaje się do koncentracji strumienia magnetycznego w zastosowaniach wymagających silnych pól magnetycznych. Brąz, będący stopem miedzi, także nie oferuje lepszych właściwości magnetycznych niż jego składniki. Typowym błędem myślowym, który prowadzi do wyboru tych metali jako potencjalnych przewodników strumienia magnetycznego, jest skupienie się na ich właściwościach elektrycznych, a nie magnetycznych. W zastosowaniach inżynieryjnych i elektrotechnicznych, skuteczność materiału w przewodzeniu strumieni magnetycznych jest kluczowa dla osiągania wysokiej wydajności energetycznej. Dlatego w kontekście odpowiedzi na pytanie o najlepszy przewodnik strumienia magnetycznego, stal wyraźnie wyróżnia się na tle innych materiałów, co każdorazowo należy brać pod uwagę w projektach inżynieryjnych.

Pytanie 38

Jakie znaczenie ma opis OMY 500 V 3x1,5 mm2 umieszczony na izolacji przewodu?

A. Sznur mieszkalny pięciożyłowy w izolacji polietylenowej

B. Przewód oponowy mieszkalny trzyżyłowy w izolacji polwinitowej

C. Sznur mieszkalny trzyżyłowy w izolacji polwinitowej

D. Przewód oponowy warsztatowy pięciożyłowy w izolacji polietylenowej

Wybór innych odpowiedzi opiera się na mylnych założeniach dotyczących właściwości przewodu oraz jego zastosowania. W przypadku sznura mieszkaniowego pięciożyłowego w izolacji polietylenowej, zrozumienie oznaczeń jest kluczowe. Sznury mieszaniowe zazwyczaj mają zastosowanie w różnych aplikacjach niż przewody oponowe, których elastyczność i odporność na uszkodzenia mechaniczne są ich kluczowymi cechami. Izolacja polietylenowa jest z kolei mniej odporna na wysokie temperatury i substancje chemiczne, co czyni ją mniej odpowiednią do zastosowań, które wymagają wyższej ochrony. W odniesieniu do przewodu pięciożyłowego, nie jest on zgodny z oznaczeniem OMY, które odnosi się do przewodów trzyżyłowych. Przewód oponowy warsztatowy pięciożyłowy w izolacji polietylenowej również nie pasuje do opisanego oznaczenia, gdyż przewody warsztatowe są przeznaczone do innych zastosowań, często związanych z przemysłem. Typowe błędy wynikają z nieprawidłowego rozumienia oznaczeń przewodów oraz ich właściwości. Kluczowe znaczenie ma zrozumienie, że wybór odpowiedniego przewodu powinien być oparty na jego zastosowaniu, a także na właściwych normach i standardach branżowych, takich jak PN-EN 50525, które precyzują, jakie przewody powinny być stosowane w określonych warunkach.

Pytanie 39

Którego narzędzia należy użyć do demontażu w rozdzielnicy piętrowej uszkodzonego urządzenia pokazanego na rysunku?

A. Wkrętaka płaskiego.

B. Szczypiec uniwersalnych.

C. Wkrętaka imbusowego.

D. Szczypiec typu Segera.

Poprawna odpowiedź to wkrętak płaski, który jest narzędziem niezbędnym do demontażu wyłącznika nadprądowego zamontowanego na szynie DIN w rozdzielnicy. Wyłączniki nadprądowe są zabezpieczeniami elektrycznymi, które chronią instalacje przed przeciążeniem i zwarciami. Aby skutecznie usunąć taki element, należy użyć wkrętaka płaskiego do odblokowania mechanizmu zatrzaskowego, który uniemożliwia swobodne wyjęcie wyłącznika. W przypadku użycia niewłaściwego narzędzia, jak szczypce uniwersalne czy wkrętak imbusowy, istnieje ryzyko uszkodzenia obudowy urządzenia lub samej rozdzielnicy. Stosowanie wkrętaka płaskiego jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży elektrycznej, które podkreślają potrzebę użycia odpowiednich narzędzi do danej aplikacji, co zapewnia bezpieczeństwo i integralność instalacji. Dodatkowo, warto pamiętać o konieczności odłączenia zasilania przed rozpoczęciem jakichkolwiek prac, aby zapobiec porażeniu prądem. Zastosowanie wkrętaka płaskiego nie tylko ułatwia proces demontażu, ale również minimalizuje ryzyko uszkodzeń, co jest kluczowe w pracach konstruujących i serwisujących instalacje elektryczne.

Pytanie 40

Która z poniższych wartości wskazuje na najwyższy poziom precyzji narzędzia pomiarowego?

A. 0,1

B. 0,5

C. 5

D. 1

Wybór odpowiedzi 5, 0,5 lub 1 wskazuje na nieporozumienie w zakresie pojęcia klasy dokładności narzędzi pomiarowych. Klasa dokładności odnosi się do tego, jak precyzyjnie narzędzie może określićmierzoną wartość. Wartość 5 oznacza, że narzędzie pomiarowe ma stosunkowo niską dokładność, co jest nieodpowiednie w sytuacjach wymagających precyzyjnych pomiarów. Odpowiedź 0,5, podobnie jak 1, wskazuje na umiarkowaną dokładność, jednak w obydwu przypadkach nie osiągają one poziomu precyzji, jakim charakteryzuje się wartość 0,1. Typowym błędem myślowym jest mylenie wartości liczbowych z klasą dokładności, co prowadzi do wniosku, że większa liczba byłaby lepsza. W rzeczywistości, im mniejsza wartość, tym wyższa precyzja, co jest fundamentem w metrologii. Takie podejście jest kluczowe w branżach, gdzie dokładność pomiarów wpływa bezpośrednio na jakość produktów i bezpieczeństwo procesów, np. w przemyśle lotniczym czy medycznym. Właściwe zrozumienie klas dokładności narzędzi pomiarowych jest niezbędne, aby uniknąć błędów w pomiarach i zapewnić zgodność z wymaganiami norm jakości. Niezależnie od używanego narzędzia, kluczem do sukcesu jest znajomość jego dokładności oraz umiejętność dopasowania go do specyficznych potrzeb pomiarowych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej