Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
  • Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
  • Data rozpoczęcia: 30 maja 2025 12:03
  • Data zakończenia: 30 maja 2025 12:47

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Co należy zrobić w przypadku udzielania pierwszej pomocy osobie, która straciła przytomność?

A. położyć głowę na poduszce
B. przeprowadzić sztuczne oddychanie
C. podawać poszkodowanemu chłodny napój
D. ustawić ciało w taki sposób, aby głowa znalazła się poniżej serca
Podawanie poszkodowanemu zimnego napoju nie jest zalecane, gdyż może to spowodować dodatkowe problemy, takie jak skurcz żołądka czy wymioty, co w sytuacji omdlenia jest niebezpieczne. Starannie dobrane podejście do pierwszej pomocy powinno opierać się na zrozumieniu mechanizmów omdlenia, które zazwyczaj wynikają z nagłego spadku ciśnienia krwi. Ułożenie głowy na poduszce również nie przynosi korzyści, ponieważ może utrudnić powrót krwi do mózgu. Taka pozycja może dodatkowo pogłębić objawy omdlenia. Wykonywanie sztucznego oddychania przy nieprzytomnym pacjencie, który nie wykazuje oznak zatrzymania krążenia, jest także niewłaściwe. Sztuczne oddychanie powinno być stosowane wyłącznie w przypadku braku oddechu i zatrzymania akcji serca. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich nieprawidłowych wniosków to niedostateczne rozumienie objawów omdlenia oraz brak znajomości podstawowych zasad pierwszej pomocy. W kontekście pierwszej pomocy kluczowe jest stosowanie podejścia opartego na wiedzy i aktualnych standardach, co zwiększa szansę na skuteczną pomoc poszkodowanemu.

Pytanie 2

Najbardziej wartościowym źródłem żelaza pochodzenia roślinnego jest

A. ogórek kiszony
B. kapusta biała
C. kasza gryczana
D. olej rzepakowy
Ci, którzy nie wybrali kaszy gryczanej, mogą nie do końca rozumieć, dlaczego inne opcje nie są najlepsze. Kapusta biała, mimo że jest zdrowa, ma tylko około 0,5 mg żelaza na 100 g, co wypada blado w porównaniu do kaszy gryczanej. Żelazo z roślin, jak kapusta, to forma niehemowa, która jest trudniejsza do przyswojenia. Olej rzepakowy to w ogóle nie ma żelaza; jego wartość odżywcza to głównie zdrowe tłuszcze, nie minerały. Ogórek kiszony, mimo że ma probiotyki, też nie dostarcza znaczącej ilości żelaza (około 0,3 mg na 100 g). Warto znać różnice między żelazem hemowym a niehemowym i wybierać produkty, które wspierają jego wchłanianie, na przykład te z witaminą C. Często popełnia się błąd przy wyborze jedzenia, bo nie uwzględnia się wartości odżywczych i różnorodności diety. Ważne jest, żeby patrzeć na etykiety i myśleć o tym, co jemy, zwłaszcza, że instytucje zdrowotne, jak Światowa Organizacja Zdrowia, zalecają różnorodność w diecie.

Pytanie 3

Kombiwar to sprzęt wykorzystywany w kuchni do

A. przetwarzania termicznego produktów
B. przygotowywania koktajli alkoholowych
C. mielenia warzyw
D. ekstrakcji soku
Mimo że mieszanie koktajli alkoholowych, obróbka warzyw czy wyciskanie soku to ważne czynności w kuchni, nie są one bezpośrednio związane z funkcjonalnością kombiwaru. Kombiwar nie jest dostosowany do mieszania składników w sposób, w jaki robią to miksery czy shakery; jego działanie opiera się na obróbce termicznej, a nie na mechanicznej. W przypadku obróbki warzyw, chociaż można je w nim piec czy grillować, to jednak urządzenie nie pełni funkcji rozdrabniacza, a więc nie ma na celu ich cięcia czy siekania, co jest charakterystyczne dla narzędzi takich jak roboty kuchenne. Wyciskanie soku to kolejna czynność, do której nie jest przeznaczony kombiwar; do tego celu lepsze będą sokowirówki czy wyciskarki, które specjalizują się w oddzielaniu soku od miąższu. Typowym błędem myślowym jest więc przypisanie kombiwarowi funkcji, które są związane z innymi typami urządzeń kuchennych. Aby właściwie korzystać z kombiwaru, użytkownicy powinni skupić się na jego rzeczywistych możliwościach obróbczych, co z pewnością przyczyni się do efektywniejszego wykorzystania tego urządzenia w codziennym gotowaniu.

Pytanie 4

W kontekście public relations, właściciel agroturystyki "Gazda"

A. brał udział w targach promujących region podhalański
B. postawił billboard w pobliżu najpopularniejszego górskiego szlaku
C. zorganizował transport z dworca do swojego gospodarstwa
D. obniżył ceny pokoi, które nie mają widoku na górskie szczyty
Uczestnictwo w targach promujących region podhalański to kluczowy element strategii public relations, który pozwala właścicielowi gospodarstwa agroturystycznego 'Gazda' na bezpośrednie dotarcie do potencjalnych klientów. Targi są doskonałą okazją do nawiązania relacji z innymi lokalnymi przedsiębiorcami oraz przedstawicielami branży turystycznej, co może przyczynić się do wzrostu widoczności i pozytywnego wizerunku marki. Takie działania są zgodne z najlepszymi praktykami w PR, które zakładają aktywne uczestnictwo w wydarzeniach branżowych w celu promowania produktów i usług. Przykładowo, podczas targów właściciel może zorganizować prezentację swojego gospodarstwa, oferując degustacje lokalnych potraw czy pokazy tradycyjnych rzemiosł, co przyciągnie uwagę odwiedzających. Współpraca z innymi uczestnikami targów, takimi jak lokalni rzemieślnicy czy przewoźnicy, może również prowadzić do korzystnych partnerstw, które wzmacniają ofertę agroturystyczną i przyciągają turystów. Tego typu aktywności są nie tylko korzystne z perspektywy marketingowej, ale również przyczyniają się do zrównoważonego rozwoju lokalnej społeczności, co jest coraz bardziej cenione przez współczesnych podróżnych.

Pytanie 5

Beszamel stanowi sos

A. gorący pochodzący z kuchni śródziemnomorskiej
B. zimny pochodzący z kuchni włoskiej
C. zimny pochodzący z kuchni hiszpańskiej
D. gorący pochodzący z kuchni francuskiej
Zimne sosy, jak sugerują niektóre odpowiedzi, to kompletnie inna bajka niż beszamel. Beszamel to gorący sos i to jest bardzo istotne, bo zmienia jego miejsce w kuchni. Kuchnia hiszpańska też ma swoje sosy, takie jak romesco czy alioli, ale to zupełnie inna historia, składniki się różnią i sposób przygotowania też. Beszamel to raczej francuska sprawa. Zimne sosy z kuchni włoskiej, takie jak pesto, opierają się na świeżych ziołach, orzechach i oliwie z oliwek, więc nie ma co ich porównywać. Klasyfikacja sosów na gorące i zimne to ważna rzecz w gastronomii, ponieważ wpływa na to, jak je podajemy i do jakich potraw pasują. Typowym błędem jest mylenie sosów, bo wynika to z braku wiedzy o tym, jak się je robi i jakie mają zadania. Dlatego sosy gorące, jak beszamel, są niezbędne w wielu klasycznych przepisach, co czyni je fundamentem w kulinarnej edukacji i praktyce w kuchniach profesjonalnych. Mylenie beszamele z sosem zimnym to coś, co może prowadzić do pomyłek w gotowaniu i serwowaniu potraw.

Pytanie 6

Jakie naczynie jest odpowiednie do podania surówki owocowej?

A. nelsonka
B. kokilka
C. goblet
D. pucharek
Pucharek jest naczyniem idealnym do serwowania surówki owocowej ze względu na swój estetyczny wygląd oraz funkcjonalność. Pucharki często mają zaokrąglone kształty i atrakcyjne zdobienia, co podkreśla prezentację potrawy. W gastronomii estetyka podania jest kluczowa, a pucharek doskonale sprawdza się w roli naczynia, które przyciąga wzrok gości. Dodatkowo, pucharki dzięki swojej konstrukcji pozwalają na łatwe mieszanie składników oraz zabezpieczają je przed przypadkowym wylaniem. W praktyce, takie naczynia są szeroko stosowane w restauracjach i cateringach, gdzie estetyka i wymogi serwisu są na pierwszym planie. Warto również zauważyć, że pucharki mogą być stosowane do różnych deserów, co czyni je wszechstronnymi w użyciu. Przykłady zastosowania obejmują podawanie sałatek owocowych, lodów, czy innych lekkich deserów, co potwierdza ich popularność w branży gastronomicznej.

Pytanie 7

Czym wyróżnia się krem brûlée pod względem dekoracyjnym?

A. skarmelizowany cukier
B. cukier trzcinowy
C. sos malinowy
D. ubita śmietanka
Skarmelizowany cukier jest nieodłącznym elementem kremu brûlée, stanowiącym jego charakterystyczną i rozpoznawalną cechę. Proces skarmelizacji polega na ogrzewaniu cukru, co prowadzi do jego przekształcenia w gładką, złocistą skorupkę. Kluczowym krokiem jest równomierne podgrzewanie cukru aż do momentu, gdy osiągnie temperaturę około 170-180°C, co skutkuje jego karmelizacją. Ta technika nie tylko nadaje deserowi wyjątkowego smaku, ale także kontrastuje z gładką i kremową konsystencją samego kremu. W praktyce, do uzyskania idealnej powłoki, można użyć palnika gastronomicznego, który pozwala na precyzyjne kontrolowanie procesu skarmelizacji. Ważne jest również, aby cukier był równomiernie rozprowadzony na powierzchni, co zapewnia jednolitą teksturę. Warto zauważyć, że skarmelizowany cukier w kremie brûlée nie tylko pełni funkcję dekoracyjną, ale także wprowadza do deseru przyjemny element chrupkości, który jest ceniony przez smakoszy.

Pytanie 8

Do jakich dań zaleca się zastosowanie zestawu przypraw Bouquet garni?

A. ostrego dipu z awokado
B. sałatki koktajlowej
C. bulionu wołowego
D. zupy owocowej
Zestaw przypraw Bouguet garni jest kluczowym elementem w procesie przygotowywania bulionu wołowego, ponieważ jego składniki, takie jak natka pietruszki, tymianek oraz liść laurowy, doskonale komponują się z głębokim smakiem mięsa i kości. Bouguet garni to technika kulinarna, która polega na związaniu ziół w mały woreczek lub związaniu ich sznurkiem, co ułatwia ich wyciąganie po gotowaniu. Bulion wołowy, będący bazą dla wielu sosów i zup, wymaga długotrwałego gotowania, co sprzyja wydobywaniu aromatów z przypraw. Dobrze skomponowany bulion może być fundamentem dla potraw takich jak zupy, risotto czy sosy, a Bouguet garni dodaje im dodatkowej głębi smaku. W kuchni profesjonalnej, stosowanie Bouguet garni jest standardem, ponieważ pozwala na kontrolowanie intensywności aromatów, a jego użycie jest zalecane w praktykach przygotowywania wywarów w zgodzie z klasycznymi technikami kulinarnymi.

Pytanie 9

Salamandra to urządzenie, które powinno być wykorzystywane do

A. opiekania
B. grillowania
C. smażenia
D. ugotowywania
Salamandra to urządzenie gastronomiczne, które służy do opiekania potraw. Umożliwia ono równomierne podgrzewanie, co sprawia, że idealnie nadaje się do przygotowywania dań, które wymagają delikatnego zarumienienia lub stopienia serów. Przykładem zastosowania salamandry jest przyrządzanie potraw takich jak zapiekanki, czy też podgrzewanie potraw z serami na wierzchu. W profesjonalnych kuchniach salamandra często wykorzystywana jest do finalnego wykończenia dań przed podaniem, co pozwala na uzyskanie apetycznego wyglądu i smaku. Dzięki możliwości precyzyjnego ustawienia temperatury, kucharze mogą kontrolować proces opiekania, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie gotowania. Standardy gastronomiczne zalecają stosowanie salamandry w miejscach, gdzie potrzebne jest szybkie i efektywne wykończenie dań, co zwiększa efektywność pracy w kuchni.

Pytanie 10

Na obiad w przedszkolu podano między innymi zupę kalafiorową w ilości 250 g. Korzystając z danych zawartych w tabeli, oblicz ile białka dostarczy ta potrawa. Zawartość składników odżywczych w 100 g potrawy:

Nazwa potrawyBiałko
w 100 g
Tłuszcz
w 100 g
Węglowodany
w 100 g
Zupa kalafiorowa1,6 g0,6 g4,9 g

A. 2,40 g
B. 4,00 g
C. 4,80 g
D. 3,20 g
Odpowiedź 4,00 g jest poprawna, ponieważ obliczenia oparte na danych z tabeli pokazują, że w 100 g zupy kalafiorowej znajduje się 1,6 g białka. Aby obliczyć ilość białka w 250 g zupy, należy pomnożyć 1,6 g przez 2,5 (250 g / 100 g). W wyniku tego mnożenia otrzymujemy 4,00 g białka. Takie obliczenia są istotne w kontekście żywienia, szczególnie gdy analizujemy skład posiłków w przedszkolach. W praktyce, znajomość wartości odżywczych potraw pozwala na lepsze planowanie diety dzieci, co jest zgodne z zaleceniami żywieniowymi dla najmłodszych. Standardy żywieniowe, takie jak te opracowane przez Instytut Żywności i Żywienia, podkreślają znaczenie białka w diecie dzieci, jako składnika niezbędnego do prawidłowego wzrostu i rozwoju. Dlatego umiejętność dokładnego obliczania wartości odżywczych z potraw, na przykład w zupach, jest kluczowa dla dietetyków oraz osób zajmujących się żywieniem w placówkach edukacyjnych.

Pytanie 11

Aby osiągnąć odpowiednie cechy organoleptyczne potrawy, należy

A. eskalopki pokryć żelatyną
B. śmietankę poddać liofilizacji
C. befsztyk wołowy solić pod koniec smażenia
D. bryzol wieprzowy spryskać octem
Odpowiedzi, które wskazują na eskalopki powlekane żelatyną, bryzol wieprzowy skropiony octem oraz liofilizację śmietanki, nie są zgodne z praktykami kulinarnymi, które zapewniają optymalne walory organoleptyczne potraw. Powlekanie eskalopków żelatyną to technika, która w praktyce nie jest powszechnie stosowana. Żelatyna, mimo że ma swoje miejsce w kuchni jako środek żelujący, nie jest odpowiednia do mięsnych potraw, ponieważ może zmieniać ich teksturę w sposób niepożądany, prowadząc do utraty soczystości. Podobnie, skropienie bryzolu wieprzowego octem na etapie smażenia może skutkować nieprzyjemnym połączeniem smaków, gdyż ocet ma tendencję do dominowania nad smakiem mięsa, a jego działanie kwasowe może powodować, że mięso stanie się twarde. Liofilizacja śmietanki jest procesem, który, chociaż użyteczny w kontekście długoterminowego przechowywania produktów, nie ma zastosowania w przypadku świeżych potraw, ponieważ może prowadzić do utraty nie tylko smaku, ale również wartości odżywczych. Rekomenduje się, aby stosować metody kulinarne, które nie tylko podkreślają smak, ale również zachowują właściwą teksturę i soczystość potraw, przy zachowaniu najwyższych standardów branżowych. Warto zainwestować czas w naukę technik, które przyczyniają się do wysokiej jakości dań oraz ich estetyki serwowania.

Pytanie 12

Benzoesan sodu używany w przemyśle spożywczym do przetwarzania warzyw i owoców ma funkcję

A. przeciwutleniacza
B. barwnika
C. konserwanta
D. emulgatora
Benzoesan sodu to organiczny związek chemiczny, który pełni istotną rolę jako konserwant w przetwórstwie warzywno-owocowym, a jego głównym zadaniem jest zapobieganie rozwojowi mikroorganizmów, takich jak bakterie, pleśnie i drożdże. Działa poprzez hamowanie aktywności enzymów odpowiedzialnych za psucie się żywności. Przykładowo, benzoesan sodu jest często stosowany w produkcji soków owocowych, dżemów oraz konserw warzywnych, gdzie zwiększa trwałość produktów, a tym samym minimalizuje straty związane z ich przechowywaniem. Zgodnie z przepisami dotyczącymi bezpieczeństwa żywności, maksymalne dopuszczalne stężenie benzoesanu sodu w produktach spożywczych jest ściśle regulowane, co zapewnia bezpieczeństwo konsumentów. Warto również zaznaczyć, że benzoesan sodu jest substancją, która przy odpowiednich stężeniach nie wpływa negatywnie na smak i zapach produktów, co czyni go preferowanym konserwantem w przemyśle spożywczym.

Pytanie 13

Jakie obszary obejmuje system HACCP?

A. całego zakładu gastronomicznego
B. wyłącznie pracowników sektora produkcyjnego
C. normatywów surowcowych
D. jedynie pomieszczeń produkcyjnych
System HACCP (Analiza Zagrożeń i Krytyczne Punkty Kontroli) jest kompleksowym podejściem do zapewnienia bezpieczeństwa żywności, które obejmuje wszelkie aspekty funkcjonowania zakładów gastronomicznych. To nie tylko program mający na celu identyfikację i kontrolę zagrożeń biologicznych, chemicznych i fizycznych, ale również systematyczne monitorowanie wszystkich procesów związanych z produkcją, przetwarzaniem i dystrybucją żywności. Obejmuje on zarówno pracowników, którzy muszą być odpowiednio przeszkoleni w zakresie bezpieczeństwa żywności, jak i infrastrukturę zakładu, w tym pomieszczenia produkcyjne, magazyny, a nawet obszary serwisowe. W praktyce, wdrożenie systemu HACCP w całym zakładzie pozwala na zminimalizowanie ryzyka kontaminacji żywności na każdym etapie jej obiegu. Przykładem może być restauracja, w której pracownicy są szkoleni do monitorowania temperatur przechowywania surowców, czystości sprzętu oraz metod przygotowywania potraw. Standardy HACCP są zgodne z regulacjami Unii Europejskiej oraz wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia, co podkreśla ich znaczenie w branży gastronomicznej.

Pytanie 14

Określ, jakie naczynie jest przeznaczone do serwowania zupy - kremu z krewetek?

A. Kompotierka
B. Pucharek szklany
C. Filiżanka
D. Talerz głęboki
Filiżanka jest idealnym naczyniem do podania zupy-kremu z krewetek ze względu na swoją pojemność oraz kształt, które sprzyjają degustacji tej delikatnej potrawy. Zupy-kremy, takie jak zupa z krewetek, często mają intensywny aromat i gładką konsystencję, co sprawia, że filiżanka, dzięki swojemu zamkniętemu kształtowi, pozwala na lepsze wydobycie zapachu oraz smaku. Filiżanki są również często wykorzystywane w fine dining, co podkreśla elegancję dania. Używając filiżanki, możemy skutecznie kontrolować porcję zupy, co w kontekście serwowania na przyjęciach czy bankietach staje się istotne, aby nie przytłoczyć gości zbyt dużą ilością. Dodatkowo, nowoczesne trendy kulinarne często propagują serwowanie zup w nietypowych naczyniach, co dodaje kreatywności i stylu do serwowanych dań. Warto również zauważyć, że filiżanka z krewetek może być odpowiednio dobrana pod kątem estetyki, na przykład poprzez dobór kolorów czy dekoracji, co wpływa na całościowe doznania kulinarne.

Pytanie 15

Daną potrawą kuchni włoskiej, przygotowaną z dużych kawałków makaronu wypełnionego nadzieniem i zapiekanego, jest

A. lasagne
B. spaghetti
C. ravioli
D. polenta
Spaghetti to rodzaj długiego, cienkiego makaronu, który jest często podawany z różnorodnymi sosami, takimi jak pomidorowy, pesto, czy carbonara. Jednak nie jest to danie zapiekane ani nie wykorzystuje dużych płatków makaronu, co wyklucza je z kategorii potrawy opisanej w pytaniu. Polenta to danie przygotowywane z mąki kukurydzianej, które najczęściej podawane jest jako gęsty krem lub w formie plastra, a nie jako warstwa zapiekane z farszem. Ravioli to pierożki makaronowe, które są napełniane różnorodnymi farszami, ale również nie są układane w warstwy ani zapiekane w tradycyjny sposób jak lasagne. Typowe błędy myślowe mogą prowadzić do mylenia tych terminów z powodu ogólnej znajomości kuchni włoskiej, jednak kluczowym elementem lasagne jest jej forma i sposób przygotowania, który różni się od innych wymienionych potraw. Zrozumienie tych różnic ma fundamentalne znaczenie dla poprawnej identyfikacji potraw włoskich oraz ich klasyfikacji w odpowiednich kategoriach gastronomicznych.

Pytanie 16

W trakcie przerwy uczeń zjadł 150 g chipsów oraz wypił 200 ml coca-coli. Oblicz całkowitą wartość energetyczną tego posiłku (wartość energetyczna 100 g chipsów - 552 kcal, 100 ml coca-coli - 42 kcal)?

A. 912 kcal
B. 1188 kcal
C. 594 kcal
D. 891 kcal
Podczas obliczania wartości energetycznej posiłku, kluczowe jest zrozumienie, jak przeliczać kalorie na podstawie masy produktów. Wiele osób może pomylić się, przyjmując błędne wartości dla chipsów lub coca-coli, co prowadzi do niedokładnych wyników. Na przykład, jeśli ktoś źle przeliczy wartość energetyczną chipsów, mogą uzyskać wynik, który nie odzwierciedla rzeczywistego spożycia kalorii. Inna typowa pomyłka to zbyt ogólne założenie, że suma wartości energetycznych poszczególnych produktów jest prostą operacją dodawania, bez uwzględnienia ich masy. Każdy z produktów zawiera inną wartość kaloryczną na 100 g lub 100 ml, co oznacza, że konieczne jest zastosowanie proporcji. Jeśli ktoś oblicza wartość energetyczną na podstawie całkowitej masy lub objętości, może dojść do nadmiernej lub niedostatecznej oceny wartości kalorycznej posiłku. Warto również zauważyć, że w obliczeniach nie uwzględnia się dodatkowych czynników, takich jak sposób przygotowania jedzenia czy dodatkowe składniki, które mogą wpłynąć na całkowitą wartość energetyczną. Zrozumienie tych podstawowych zasad obliczeń kalorycznych jest niezbędne w kontekście zdrowego odżywiania oraz planowania posiłków dostosowanych do indywidualnych potrzeb dietetycznych.

Pytanie 17

Jaki sposób konserwacji mięsa został opisany w tym fragmencie?

"Wodę zagotować z pokrojoną w krążki cebulą, przyprawami i octem. Po ostudzeniu zalać ułożone w naczyniu mięso"

A. Kiszenie
B. Bejcowanie
C. Peklowanie
D. Blanszowanie
Blanszowanie polega na krótkotrwałym gotowaniu produktów, a następnie ich schłodzeniu, co ma na celu zatrzymanie procesów enzymatycznych, ale nie wpływa na trwałość mięsa w taki sposób jak bejcowanie. Kiszenie, z kolei, to proces fermentacji, w którym warzywa lub mięso są poddawane działaniu bakterii kwasu mlekowego, co różni się od opisanej procedury, gdzie nie mamy do czynienia z fermentacją, lecz z marynowaniem w zalewie. Peklowanie jest bardziej złożonym procesem, który zwykle obejmuje użycie soli, azotanów lub azotynów, co pomaga utrzymać kolor i smak mięsa, a także zapobiega rozwojowi bakterii. Bejcowanie natomiast opiera się głównie na kwaśnych składnikach, które poprawiają smak, ale nie są wystarczające do ochrony przed psuciem się mięsa jak w przypadku peklowania. Typowym błędem myślowym jest mylenie tych procesów, co wynika z niepełnego zrozumienia ich podstawowych zasad oraz różnic w składnikach i celu działania. W praktyce każdy z tych procesów ma swoje specyficzne zastosowania i efekty, które są kluczowe w kontekście obróbki mięsa.

Pytanie 18

Analiza zapachu, smaku, wilgotności oraz stopnia wypłukiwania i elastyczności glutenu jest częścią oceny jakości

A. mleka tłustego
B. Masła roślinnego
C. mąki pszennej
D. mięsa wołowego
Odpowiedzi wskazujące na mleko tłuste, mięso wołowe oraz masło roślinne są niepoprawne, ponieważ każda z tych substancji ma unikalne właściwości i metody oceny ich jakości. Mleko tłuste jest oceniane na podstawie zawartości tłuszczu, białka oraz innych składników odżywczych, a także pod kątem organoleptycznym, ale nie dotyczy to właściwości glutenu. Mięso wołowe natomiast, oceniane jest głównie pod kątem tekstury, koloru, świeżości oraz zawartości tłuszczu, a nie pod względem glutenu, który jest białkiem charakterystycznym dla zbóż. Masło roślinne, z kolei, podlega ocenie jakości na podstawie takich parametrów jak zawartość tłuszczu roślinnego, zapach oraz smak, ale również nie zawiera glutenu, co czyni te metody oceny nieadekwatnymi w kontekście pytania. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków często wynikają z braku zrozumienia specyfiki analiza różnych produktów spożywczych oraz ich unikalnych właściwości. Warto zwrócić uwagę, że choć wszystkie te składniki mają swoje metody oceny jakości, to jednak skupiają się one na zupełnie innych aspektach, które nie mają zastosowania w kontekście badania mąki pszennej.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 20

Potrawą, która nie jest wskazana dla osób stosujących dietę lekkostrawną, jest

A. placek węgierski
B. rosół jarski
C. marchewka oprószana
D. kasza manna
Placek węgierski to sycąca potrawa, ale raczej nie dla osób na diecie lekko strawnej. Jest dość ciężki, bo często ma sporo tłuszczu i składników, które mogą się źle trawić, jak mąka pszenna czy jaja. Jak ktoś ma problemy z trawieniem, lepiej unikać takich potraw jak te smażone czy pieczone na oleju. Zamiast tego, fajnie wprowadzić do menu kaszę manną, marchewkę gotowaną na parze czy rosół jarski – to wszystko jest lekkostrawne i dobrze działa na układ pokarmowy. Musisz pamiętać, że dieta lekko strawna jest często zalecana podczas rekonwalescencji, więc warto przemyśleć, co się je.

Pytanie 21

Przechowywanie kartofli w cieple i w wilgotnym miejscu przyspiesza proces ich

A. wysychania
B. kiełkowania
C. fermentacji
D. dojrzewania
Ziemniaki trzymane w ciepłym i wilgotnym miejscu mają większą szansę na kiełkowanie. To dlatego, że te warunki doskonale pasują do rozwoju ich pąków. Wysoka temperatura i wilgotność pobudzają metabolizm roślin, co z kolei sprawia, że zaczynają rosnąć. Kiełkowanie jest czymś naturalnym, co pozwala ziemniakom się rozmnażać. Ale gdy chodzi o przechowywanie, lepiej unikać takich warunków. Zgadza się, że najlepsza temperatura dla ziemniaków to około 4-10 stopni Celsjusza i niska wilgotność. Dzięki temu zminimalizujesz ryzyko kiełkowania, co z kolei wpływa na jakość bulw i ich trwałość. Na przykład, trzymanie ziemniaków w piwnicy czy chłodni, gdzie da się kontrolować temperaturę i wilgotność, na pewno przedłuży ich świeżość. Dobrze jest dbać o te warunki, bo to pomaga zachować wartości odżywcze i smak ziemniaków na dłużej.

Pytanie 22

Tworząc stół wiejski, jako elementów dekoracyjnych nie powinno się używać

A. serwet lnianych
B. metalowych podtalerzy
C. koszy wiklinowych
D. ceramicznej zastawy
Metalowe podtalerze nie są zalecanym elementem dekoracyjnym w aranżacji stołu wiejskiego, który charakteryzuje się naturalnością, prostotą i przytulnością. W kontekście tego stylu, kluczowe jest stosowanie materiałów, które oddają rustykalny charakter. Metal, choć elegancki i nowoczesny, często wprowadza chłód do aranżacji, co jest sprzeczne z celem stworzenia ciepłej, przyjaznej atmosfery. Zamiast tego, warto wykorzystać elementy takie jak ceramika czy drewno, które doskonale oddają wiejski urok. Przykładem mogą być ręcznie robione talerze z kamionki, które nie tylko są estetyczne, ale również praktyczne w użytkowaniu. W aranżacji stołu wiejskiego warto również zwrócić uwagę na kolory, które powinny być stonowane i inspirowane naturą, co dodatkowo podkreśli rustykalny styl. Takie podejście pozwala na stworzenie harmonijnej przestrzeni, w której goście czują się swobodnie i komfortowo.

Pytanie 23

Co określa typ mąki?

A. zawartość składników mineralnych w mące
B. rodzaj ziarna, z którego powstała mąka
C. wielkość cząsteczek mąki
D. efektywność przemiału ziarna na mąkę
Wielkość cząsteczek mąki, choć istotna dla jej właściwości, nie definiuje jej typu. Mąka jest klasyfikowana na podstawie surowca, z którego pochodzi, a nie tylko na podstawie rozdrobnienia. Wydajność przemiału ziarna jest również ważna, ale nie jest to główny czynnik typologii mąki. Przemiał ziarna na mąkę może wpływać na ilość mąki uzyskiwanej z danego surowca, ale nie determinuje ona klasyfikacji mąki. Zawartość składników mineralnych jest kluczowym wskaźnikiem jakości, który może się różnić w zależności od rodzaju ziarna i technologii przetwarzania. Składniki mineralne mają wpływ na wartości odżywcze, a ich niewłaściwe zrozumienie może prowadzić do błędnych wyborów żywieniowych. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że typ mąki odnosi się jedynie do procesu jej wytwarzania, podczas gdy to rodzaj ziarna, jego zawartość składników mineralnych oraz inne właściwości powinny być brane pod uwagę. W praktyce, wiedza o typach mąki jest kluczowa dla zdrowego żywienia i uzyskiwania odpowiednich efektów w kuchni, co czyni tę wiedzę niezwykle cenną.

Pytanie 24

Skomponuj menu na angielskie przyjęcie bankietowe (stojące)?

A. Tymbaliki z mięsa drobiowego, bulion z kołdunami, deser owocowy z lodami
B. Pstrąg w galarecie, sałatka warzywna, koreczki, tartinki
C. Barszcz czerwony z pasztecikami, galantyna z kurczaka, koreczki
D. Półmisek wędlin, pieczony indyk z frytkami, tort makowy
Odpowiedź dotycząca pstrąga w galarecie, sałatki jarzynowej, koreczków oraz tartinek jest właściwa, ponieważ idealnie wpisuje się w charakterystykę bankietu angielskiego, który często charakteryzuje się serwowaniem dań na zimno, przekąsek oraz lekkich przystawek. Pstrąg w galarecie to popularna potrawa, która może być podawana w elegancki sposób, a jej walory estetyczne są zgodne z normami kulinarnymi w kontekście bankietów. Sałatka jarzynowa natomiast, jako klasyczna przekąska, dostarcza nie tylko smaku, ale również koloru i świeżości, co jest kluczowe w podawaniu potraw w formie bufetu. Koreczki i tartinki to doskonałe komplementy, ponieważ są to małe, poręczne przekąski, które łatwo jeść w trakcie stania, co jest typowe dla formatu angielskiego bankietu. Zastosowanie tych potraw może również pomóc w utrzymaniu niskiej intensywności doznań smakowych, co pozwala gościom na cieszenie się różnorodnością smaków bez przytłoczenia. Dodatkowo, uwzględnienie różnych tekstur i kolorów potraw na stół poprawia estetykę prezentacji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami organizacji wydarzeń.

Pytanie 25

Do grupy tłuszczów utwardzonych należy

A. smalec
B. łój
C. margaryna
D. słonina
Wybór tłuszczów utwardzonych w kontekście zdrowia i jakości żywności jest kluczowy, jednak nie wszystkie wymienione opcje są odpowiednie do tej kategorii. Łój, smalec oraz słonina to tłuszcze pochodzenia zwierzęcego, które nie przechodzą procesu utwardzania. Łój jest tłuszczem pozyskiwanym z mięsa, zazwyczaj wołowego, i jest stosowany w kuchni tradycyjnej, ale jego skład chemiczny różni się od margaryny. Jest bogaty w kwasy tłuszczowe nasycone, co może negatywnie wpływać na zdrowie serca, jeśli jest spożywany w nadmiarze. Podobnie smalec, pozyskiwany ze słoniny, ma wysoką zawartość tłuszczu nasyconego, co sprawia, że jego regularne spożycie nie jest zalecane w ramach diety zgodnej z nowoczesnymi zaleceniami zdrowotnymi. Słonina, z kolei, to rodzaj tłuszczu zwierzęcego, który może być smaczny, ale również nie wspiera zdrowego stylu życia. Wybór margaryny jako tłuszczu utwardzonego jest zasadny, ponieważ jest ona poddana procesom, które zwiększają jej trwałość i stabilność, a także pozwalają na redukcję tłuszczów trans, co czyni ją bardziej korzystną opcją. Dlatego ważne jest, aby przy dokonywaniu wyborów w zakresie tłuszczów, kierować się nie tylko smakiem, ale także ich wpływem na zdrowie oraz ich pochodzeniem.

Pytanie 26

Aby zagęścić jedną porcję zupy, potrzebujemy 4 gramy mąki ziemniaczanej. Ile mąki jest potrzebne do przygotowania 50 porcji zupy?

A. 0,002 kg
B. 0,200 kg
C. 0,020 kg
D. 2,000 kg
W przypadku błędnych odpowiedzi, kluczowe jest zrozumienie, w jaki sposób przeprowadzane są obliczenia związane z proporcjami składników. W przypadku odpowiedzi wskazujących na ilości takie jak 2,000 kg czy 0,002 kg, można zauważyć istotne błędy w podstawowych operacjach matematycznych lub konwersji jednostek. Dla przykładu, pierwsza z błędnych odpowiedzi sugeruje, że obliczenia mogły zostać dokonane przez pomylenie jednostek lub ich nieprawidłowe zsumowanie, co prowadzi do nienależytej ilości potrzebnej mąki. Odpowiedź 0,020 kg również jest wadliwa, gdyż sugeruje, że 200 gramów (czyli 0,200 kg) zostałoby zredukowane, co jest zrozumiane jako poważny błąd przy przeliczaniu jednostek. W kontekście prawidłowego sporządzania potraw, błędy te mogą wpływać na smak, konsystencję i ogólną jakość zupy. W praktyce, zaleca się zawsze podwójne sprawdzanie obliczeń przed realizacją przepisu, a także korzystanie z tabel przeliczeniowych, które mogą ułatwić konwersje jednostek oraz obliczenia, co jest niezbędnym elementem profesjonalnej kuchni.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 28

Aby przygotować sos beszamelowy, oprócz masła, konieczne jest użycie

A. wina i żółtek
B. śmietany i sera
C. mąki i mleka
D. jaj i śmietanki
Sos beszamelowy, znany również jako sos białym, jest jednym z podstawowych sosów w kuchni francuskiej i stanowi bazę dla wielu innych sosów oraz potraw. Do jego przygotowania niezbędne są masło, mąka oraz mleko. Masło jest używane do przygotowania zasmażki, do której następnie dodaje się mąkę. W wyniku tego procesu powstaje roux, który jest kluczowym składnikiem, nadającym sosowi odpowiednią konsystencję i gładkość. Następnie, po kilku minutach smażenia, do roux dodaje się mleko, które należy wlewać powoli, jednocześnie intensywnie mieszając, aby uniknąć powstawania grudek. Po zagotowaniu sosu i uzyskaniu pożądanej gęstości, można go doprawić solą, pieprzem oraz szczyptą gałki muszkatołowej, co podkreśla jego smak. Beszamel jest szeroko stosowany w różnych daniach, takich jak lasagne, musaki czy jako sos do warzyw i ryb. Wiedza o przygotowywaniu sosu beszamelowego jest istotna dla każdego kucharza, dlatego jego poprawne wykonanie opiera się na standardach kulinarnych i technikach, które są fundamentem gotowania.

Pytanie 29

Który system ochrony zdrowia żywności zajmuje się analizowaniem zagrożeń oraz krytycznymi punktami kontroli?

A. GMP
B. GHP
C. HACCP
D. QACP
HACCP, czyli Hazard Analysis and Critical Control Points, to system, który koncentruje się na identyfikacji, ocenie i kontroli zagrożeń związanych z bezpieczeństwem żywności. Głównym celem HACCP jest zapobieganie zagrożeniom, zanim one się pojawią, co czyni go niezwykle ważnym narzędziem w branży spożywczej. System ten zakłada, że każda organizacja zajmująca się produkcją żywności powinna dokładnie analizować wszystkie procesy związane z produkcją, przechowywaniem i dystrybucją, aby zidentyfikować potencjalne krytyczne punkty kontrolne. Przykłady takich punktów mogą obejmować temperatury przechowywania w chłodniach, które muszą być ściśle monitorowane, aby zapobiec rozwojowi bakterii. Dobre praktyki HACCP są zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak ISO 22000, a ich wdrożenie wspiera nie tylko bezpieczeństwo żywności, ale również zaufanie konsumentów oraz reputację producentów.

Pytanie 30

Wędliny powinny być przechowywane w pomieszczeniu chłodniczym, gdzie wilgotność względna powietrza wynosi od 70% do 80% oraz temperatura

A. od -7 °C do -5 °C
B. od -4 °C do -2 °C
C. od +2 °C do +6 °C
D. od -1 °C do +1 °C
Odpowiedzi wskazujące na temperatury poniżej 0 °C są nieodpowiednie dla przechowywania wędlin. W przypadku temperatur od -1 °C do +1 °C, istnieje ryzyko, że produkty nie będą odpowiednio konserwowane, co może prowadzić do ich uszkodzenia i utraty jakości. W temperaturach poniżej zera, takich jak -4 °C do -2 °C czy -7 °C do -5 °C, wędliny mogą zamarzać, co negatywnie wpływa na ich teksturę oraz walory smakowe. Zamarzanie powoduje uszkodzenie struktury komórkowej mięsa, co skutkuje utratą soczystości i zmiany w smaku po rozmrożeniu. Ponadto, w przypadku przechowywania w temperaturach poniżej zera, mogą pojawić się problemy z bezpieczeństwem żywności; niektóre bakterie mogą przetrwać w takich warunkach i po rozmrożeniu mogą się ponownie namnażać. Takie pomyłki często wynikają z braku zrozumienia, jak ważna jest kontrola temperatury w przechowywaniu produktów spożywczych. Utrzymywanie wędlin w niewłaściwych warunkach może prowadzić do ich psucia się i zwiększenia ryzyka zatruć pokarmowych, co jest szczególnie istotne w kontekście zdrowia publicznego.

Pytanie 31

Aby przygotować 7 porcji polędwicy flambirowanej, wykorzystano 350 ml koniaku. Ile koniaku będzie potrzebne do zrobienia 21 porcji polędwicy flambirowanej?

A. 0,150 l
B. 0,105 l
C. 1,50 l
D. 1,05 l
Aby przygotować 7 porcji polędwicy flambirowanej, zużyto 350 ml koniaku, co daje nam 350 ml / 7 = 50 ml koniaku na jedną porcję. Zatem, do przygotowania 21 porcji, potrzebujemy 21 porcji * 50 ml/porcja = 1050 ml koniaku. Przeliczając jednostki, 1050 ml to 1,05 l. Flambirowanie to technika kulinarna, która polega na podpaleniu alkoholu (w tym przypadku koniaku) w celu wzbogacenia smaku potrawy. Przy zastosowaniu tej metody ważne jest, aby używać odpowiedniej ilości alkoholu, aby uzyskać pożądany efekt wizualny oraz smakowy. Ważne jest także, aby pamiętać, że użycie zbyt dużej ilości koniaku może prowadzić do nadmiernego płomienia, co może być niebezpieczne i wpłynąć na końcowy smak potrawy. W praktyce kulinarnej, precyzyjne wyważenie składników jest kluczowe do uzyskania doskonałych rezultatów, co jest zgodne z ogólnymi zasadami gastronomii.

Pytanie 32

Pod wpływem ciepła, skrobia z dodatkiem tłuszczu lub w wersji suchej przechodzi w

A. dekstrynizację
B. rozpuszczenie
C. denaturację
D. pęcznienie
Odpowiedzi sugerujące rozpuszczenie skrobi, pęcznienie czy denaturację mogą wynikać z niepełnego zrozumienia właściwości skrobi oraz procesów, które zachodzą podczas jej obróbki. Skrobia, w odpowiednich warunkach, nie rozpuszcza się w tłuszczach, a jedynie w wodzie. Rozpuszczenie skrobi w wodzie prowadzi do powstania kleiku, ale w kontekście podanego pytania, proces ten nie zachodzi przy obróbce skrobi z tłuszczem. Pęcznienie skrobi następuje, gdy skrobia jest poddawana działaniu ciepłej wody, co prowadzi do jej ekspansji i zwiększenia objętości, ale nie ma to miejsca przy obróbce na sucho lub z dodatkiem tłuszczu. Denaturacja, z kolei, odnosi się do zmiany struktury białek, co jest procesem zupełnie innym niż dekstrynizacja, która dotyczy wyłącznie skrobi. Błędy myślowe prowadzące do wyboru tych odpowiedzi mogą być związane z mylnym rozumieniem terminów oraz z brakiem wiedzy na temat chemii żywności i procesów zachodzących w czasie obróbki cieplnej. Zrozumienie różnic między tymi procesami jest kluczowe dla właściwego stosowania skrobi w przemyśle spożywczym oraz naukach kulinarnych.

Pytanie 33

Jakim składnikiem, który spulchnia, jest suflet?

A. napój mleczny.
B. jajo.
C. krem.
D. proszek do pieczenia.
Jajo jest kluczowym składnikiem sufletu, ponieważ zawiera białka oraz tłuszcze, które w procesie pieczenia odgrywają istotną rolę w spulchnianiu i stabilizacji struktury potrawy. Białka zawarte w jajach, kiedy są ubijane, tworzą stabilną pianę. To właśnie ta piana, po dodaniu do masy sufletowej, zwiększa objętość potrawy, nadając jej lekkość i puszystość. W trakcie pieczenia, białka koagulują, co przyczynia się do utrzymania struktury sufletu, a tłuszcze wpływają na jego smak i konsystencję. W dobrych praktykach kulinarnych zaleca się, aby białka oddzielać od żółtek, a następnie ubijać je na sztywną pianę, co znacząco podnosi jakość sufletu. W klasycznych przepisach, takich jak suflet czekoladowy czy serowy, właściwe przygotowanie jaj jest kluczowe dla uzyskania pożądanej tekstury. Ponadto, jaja są również źródłem niezbędnych składników odżywczych, co czyni suflet nie tylko smacznym, ale i wartościowym daniem.

Pytanie 34

Wskaż zbiór dań odpowiednich na przyjęcie w stylu angielskim?

A. lazania ze szpinakiem, sos serowy, sałatka z pieczarek, bukiet surówek, pstrąg smażony
B. śledzie marynowane, kaczka pieczona z jabłkami, sałatka z cykorii, zupa gulaszowa
C. żeberka z grilla, sałatka z tuńczykiem i porem, lody flambirowane, ziemniaki pieczone
D. sałatka warzywna, półmisek wędlin, deska serów, tymbaliki drobiowe, pieczywo
Analizując inne zestawy potraw, można zauważyć, że wiele z nich nie pasuje do charakterystyki angielskiego przyjęcia. Na przykład, grillowane żeberka oraz sałatka z tuńczykiem i porem są bardziej typowe dla kuchni amerykańskiej lub śródziemnomorskiej. Grillowane mięso zwykle serwuje się podczas bardziej luźnych spotkań, a nie formalnych przyjęć. Lody flambirowane, mimo wyjątkowego efektu wizualnego, nie są praktycznym wyborem na angielskim przyjęciu, które zazwyczaj stawia na dania łatwe do przygotowania i podawania. Ziemniaki pieczone, choć popularne w Wielkiej Brytanii, nie stanowią klasycznego elementu bufetowego, będąc bardziej związane z obiadami domowymi. Z kolei lazania ze szpinakiem oraz sos serowy są znane w kuchni włoskiej, co sprawia, że nie pasują do tradycji angielskich przyjęć. Sałatka z pieczarek oraz bukiet surówek mogą być interesującymi dodatkami, ale ich obecność nie przekształca całości w typowe przyjęcie angielskie. W końcu zestaw potraw z marynowanymi śledziami, pieczoną kaczką i zupą gulaszową, choć może być atrakcyjny, jest daleki od standardów angielskiego bufetu, który preferuje lekkie, zimne dania. Kluczowym błędem w podejściu do tych odpowiedzi jest utożsamienie różnorodności kulinarnej z odpowiedniością do danego kontekstu kulturowego. Warto zrozumieć, że angielskie przyjęcia opierają się na konkretnych tradycjach gastronomicznych, które mają swoje korzenie w prostocie i funkcjonalności. Wybór potraw musi uwzględniać nie tylko ich smak, ale także sposób podania oraz kontekst kulturowy, w którym się pojawiają.

Pytanie 35

Na podstawie danych z tabeli określ koszt produkcji 25 porcji krokietów z pieczarek.

LpNazwa produktuIlość na 5 porcji krokietów z pieczarkami [kg]Cena 1 kg [zł]
1.Pieczarki0,509,00
2.Cebula0,102,00
3.Bułka tarta0,204,00
4.Jaja1 szt.0,50 (1szt)
5.Olej0,410,00

A. 10,00 zł
B. 50,00 zł
C. 75,00 zł
D. 25,00 zł
Odpowiedź 50,00 zł jest prawidłowa, ponieważ dobrze odzwierciedla całkowity koszt produkcji 25 porcji krokietów z pieczarek. Aby uzyskać tę wartość, należy zastosować zasadę proporcjonalności. W pierwszej kolejności obliczamy koszt produkcji 5 porcji, a następnie mnożymy ten wynik przez 5, aby uzyskać wartość dla 25 porcji. Przykładowo, jeżeli koszt produkcji 5 porcji wynosi 10,00 zł, to dla 25 porcji koszt wzrasta do 50,00 zł (10,00 zł x 5). W praktyce, obliczanie kosztów produkcji jest kluczowym elementem zarządzania finansami w branży gastronomicznej, a precyzyjne określenie kosztów surowców i pracy pozwala na efektywne planowanie budżetu oraz optymalizację procesów produkcyjnych. Praktyka ta jest zgodna z przyjętymi standardami zarządzania kosztami, które sugerują, że dokładne oszacowanie kosztów pozwala na lepsze podejmowanie decyzji biznesowych i zwiększenie rentowności operacji. Wiedza ta jest niezbędna dla każdego, kto pragnie efektywnie zarządzać restauracją lub inną działalnością gastronomiczną.

Pytanie 36

Przechowując mleko pasteryzowane w okresie letnim przez więcej niż 7 dni, istnieje ryzyko mikrobiologiczne. Aby temu zapobiec, mleko należy trzymać

A. w lodówce.
B. w szafce w kuchni.
C. na oknie.
D. na blacie.
Przechowywanie mleka pasteryzowanego w lodówce jest kluczowe dla zapewnienia jego bezpieczeństwa mikrobiologicznego. Mleko, nawet po procesie pasteryzacji, może być narażone na rozwój drobnoustrojów, jeśli nie jest przechowywane w odpowiednich warunkach. Lodówka utrzymuje temperaturę w zakresie 0-4°C, co znacząco spowalnia rozwój bakterii, w tym patogenów, które mogą powodować zatrucia pokarmowe. Standardy dotyczące przechowywania produktów mleczarskich, takie jak te określone przez Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) oraz różnorodne krajowe normy sanitarno-epidemiologiczne, zalecają, aby produkty mleczne, zwłaszcza te otwarte, były przechowywane w warunkach chłodniczych. Przykładem może być sytuacja, w której mleko jest używane w restauracji; personel powinien regularnie sprawdzać temperaturę w lodówce, aby zapewnić optymalne warunki przechowywania, co w efekcie przyczynia się do bezpieczeństwa żywności i zadowolenia klientów.

Pytanie 37

Pierwsze kroki w udzielaniu pomocy konsumentowi, który stracił przytomność, powinny obejmować

A. poziome ułożenie ciała i uniesienie nóg w górę
B. powiadomienie kierownika sali
C. zastosowanie resuscytacji oddechowej
D. nałożenie zimnego okładu na szyję
Pomoc konsumentowi, który zemdlał, w pierwszej kolejności powinna polegać na poziomym ułożeniu ciała i uniesieniu nóg do góry, co jest zgodne z zaleceniami wielu organizacji zajmujących się pierwszą pomocą. Ta technika ma na celu poprawienie krążenia krwi, co jest kluczowe, gdy dana osoba straciła przytomność. Ułożenie na plecach z uniesionymi nogami pozwala na zwiększenie powrotu krwi do serca oraz mózgu, co może pomóc w szybkim przywróceniu świadomości. Warto również dodać, że w przypadku omdlenia, ważne jest, aby upewnić się, że osoba jest w bezpiecznej pozycji, co oznacza, że nie ma ryzyka upadku czy kontuzji. W sytuacjach tego typu, należy też monitorować stan poszkodowanego i, jeśli to konieczne, wezwać pomoc medyczną. Znajomość tych podstawowych zasad pierwszej pomocy jest niezbędna, by skutecznie reagować w sytuacjach awaryjnych, a także może uratować życie.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 39

Orzechy stanowią surowiec o wysokiej wartości energetycznej z powodu znacznej obecności

A. białka
B. błonnika
C. skrobi
D. tłuszczu
Wybór odpowiedzi dotyczącej białka, skrobi lub błonnika jako głównego składnika energetycznego orzechów bazuje na niepełnym zrozumieniu ich wartości odżywczej. Choć białko jest niezbędne dla organizmu, dostarcza jedynie 4 kcal na gram i nie jest głównym źródłem energii w orzechach. Białka pełnią kluczową rolę w budowie i regeneracji tkanek, ale ich niski udział energetyczny w porównaniu do tłuszczu sprawia, że nie są one decydującym czynnikiem, jeśli chodzi o wysokoenergetyczność tego surowca. Podobnie, skrobia, będąca formą węglowodanów, jest głównym źródłem energii w produktach zbożowych i warzywach, ale jej zawartość w orzechach jest stosunkowo niska. Ostatnio błonnik, chociaż istotny dla prawidłowego funkcjonowania układu pokarmowego i utrzymania zdrowia metabolicznego, również nie dostarcza energii w postaci kalorii. Często błędne przypisanie wysokiej wartości kalorycznej orzechów do innych składników odżywczych wynika z niedostatecznego uwzględnienia roli tłuszczu, który dominująco wpływa na ich wartość energetyczną. Zrozumienie tego podziału jest kluczowe dla prawidłowego planowania diety, zwłaszcza dla osób, które chcą zwiększyć swoją wydolność fizyczną lub dbać o zdrowie serca.

Pytanie 40

Których czynności brakuje w sposobie wykonania sufletu w miejscu oznaczonym znakiem zapytania?

Sposób wykonania sufletu jabłkowego.
Jabłka umyć, usunąć gniazda nasienne.
?
Z białek ubić pianę, utrwalić cukrem.
Wymieszać pianę z przygotowanymi jabłkami.
Przełożyć masę do foremek.
Piec w piekarniku nagrzanym do temperatury 180 °C

A. Zetrzeć jabłka na tarce i obgotować.
B. Upiec jabłka i przetrzeć przez sito.
C. Zetrzeć jabłka na grube wióry i upiec.
D. Pokrajać jabłka w kostkę i obgotować.
Analizując pozostałe odpowiedzi, możemy dostrzec kilka kluczowych błędów w podejściu do przygotowania sufletu. Odpowiedzi, które sugerują tylko pokrojenie jabłek w kostkę lub starcie ich na tarce, pomijają istotny krok, jakim jest uzyskanie odpowiedniej konsystencji. Pokrojenie jabłek w kostkę, a następnie ich obgotowanie prowadzi do uzyskania zbyt twardych kawałków, które nie będą mogły się równomiernie połączyć z pianą, co wpływa na teksturę końcowego dania. Z kolei ścieranie jabłek na tarce, mimo że może wydawać się lepszym rozwiązaniem, również nie daje pożądanej gładkości, gdyż kawałki będą wciąż zbyt surowe, co wpływa na smak sufletu. Ważne jest, aby jabłka były w odpowiedniej formie, co oznacza, że muszą być dobrze przetworzone. Upieczenie ich, a następnie przetarcie przez sito, to kluczowy proces w uzyskaniu gładkiej masy jabłkowej, która harmonijnie połączy się z ubitymi białkami. Zastosowanie niewłaściwych metod obróbki jabłek prowadzi do typowych błędów, takich jak niejednoliką konsystencję sufletu oraz osłabienie smaku, co z kolei wpływa na jego końcowy wygląd i teksturę. Dlatego też w procesie przygotowywania sufletów, kluczowe jest przestrzeganie sprawdzonych metod, które zapewniają idealny efekt końcowy.