Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Asystentka stomatologiczna
Kwalifikacja: MED.01 - Asystowanie lekarzowi dentyście i utrzymanie gabinetu w gotowości do pracy
Data rozpoczęcia: 30 marca 2025 19:07
Data zakończenia: 30 marca 2025 19:16

Egzamin niezdany

Wynik: 13/40 punktów (32,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Podczas zabiegu usuwania osadu nazębnego z użyciem piaskarki zaleca się nałożenie

A. okularów ochronnych wyłącznie przez osobę przeprowadzającą zabieg

B. okularów ochronnych przez pacjenta oraz osobę przeprowadzającą zabieg

C. maseczki ochronnej przez pacjenta oraz osobę przeprowadzającą zabieg

D. okularów ochronnych tylko przez pacjenta

Odpowiedź dotycząca założenia okularów ochronnych przez pacjenta oraz osobę wykonującą zabieg jest jak najbardziej prawidłowa. W czasie zabiegu piaskowania zębowego, w którym stosuje się cząsteczki piasku dentystycznego, istnieje ryzyko rozprysku drobnych cząstek, które mogą stanowić zagrożenie dla oczu zarówno pacjenta, jak i stomatologa. Ochrona oczu jest kluczowym elementem w praktyce dentystycznej, a stosowanie okularów ochronnych jest standardem w wielu klinikach stomatologicznych. Przykładowo, w przypadku piaskowania, nie tylko zwiększa się bezpieczeństwo, ale także komfort pacjenta, który nie musi obawiać się ewentualnych urazów. Zgodnie z wytycznymi WHO oraz standardami BHP w gabinetach dentystycznych, odpowiednie środki ochrony osobistej, takie jak okulary, są niezbędne do minimalizowania ryzyka wypadków i zapewnienia bezpiecznego środowiska pracy. Należy dążyć do stosowania pełnego zestawu środków ochrony, co obejmuje także maseczki i rękawice, jednak w kontekście piaskowania kluczowe są właśnie okulary. Warto również podkreślić, że stosowanie okularów ochronnych wpływa na profesjonalny wizerunek gabinetu oraz buduje zaufanie pacjenta do usług stomatologicznych.

Pytanie 2

Jakie materiały stomatologiczne powinny być przechowywane w chłodni?

A. Preparaty wybielające zęby oraz odczynniki chemiczne

B. Masy wyciskowe oraz lakiery ochronne

C. Materiał do tymczasowych wypełnień i cementy podkładowe

D. Preparaty dezynfekujące oraz materiały do opatrunków

Masy wyciskowe oraz lakiery profilaktyczne, jak również materiały do wypełnień czasowych oraz cementy podkładowe nie wymagają przechowywania w lodówce. W rzeczywistości, większość mas wyciskowych jest produkowana w taki sposób, aby zachować swoje właściwości w temperaturze pokojowej, a ich przechowywanie w chłodnych warunkach może prowadzić do niepożądanych zmian w ich konsystencji oraz właściwościach mechanicznych. Lakiery profilaktyczne, zazwyczaj zawierające substancje takie jak fluor, również nie wymagają niskich temperatur, a ich efektywność nie jest związana z przechowywaniem w lodówce. Podobnie, materiały do wypełnień czasowych oraz cementy podkładowe są projektowane z myślą o stabilności w standardowych warunkach przechowywania, które nie powinny być narażone na niskie temperatury, gdyż może to wpłynąć na proces utwardzania oraz właściwości adhezyjne tych materiałów. W przypadku środków dezynfekcyjnych oraz materiałów opatrunkowych, generalnie preferuje się przechowywanie ich w suchych i chłodnych warunkach, ale niekoniecznie w lodówce. Właściwe rozumienie wymagań dotyczących przechowywania różnych materiałów stomatologicznych jest kluczowe, aby uniknąć problemów praktycznych i zapewnić ich skuteczność w zastosowaniach klinicznych.

Pytanie 3

W systemie Viohla ząb stały oznaczony jest numerem 47

A. górny drugi trzonowiec lewy

B. górny drugi przedtrzonowiec prawy

C. dolny drugi trzonowiec prawy

D. dolny drugi przedtrzonowiec prawy

Odpowiedź 'dolny drugi trzonowiec prawy' jest poprawna, ponieważ w systemie Viohla numer 47 odnosi się konkretnie do tego zęba. W klasyfikacji Viohla, która jest powszechnie używana w stomatologii, zęby są oznaczane na podstawie ich lokalizacji w jamie ustnej oraz ich rodzaju. Dolny drugi trzonowiec prawy znajduje się w dolnej łuku zębowym po prawej stronie. Zęby trzonowe pełnią kluczową rolę w procesie żucia, a ich poprawne zidentyfikowanie jest istotne dla diagnozowania problemów stomatologicznych oraz planowania leczenia. Przykładowo, wiedza na temat numeracji zębów jest niezbędna podczas wykonywania zdjęć rentgenowskich czy planowania zabiegów protetycznych. Stosowanie systemu Viohla zapewnia uniwersalność i przejrzystość komunikacji wśród specjalistów, co przekłada się na lepszą jakość usług stomatologicznych. Dlatego znajomość numeracji zębów oraz ich lokalizacji w jamie ustnej jest fundamentem zarówno dla praktyków, jak i dla studentów stomatologii.

Pytanie 4

Zjawisko stopniowego ścierania twardych struktur zębowych wskutek ich wzajemnego oddziaływania to

A. demastykacja

B. erozja

C. abfrakcja

D. atrycja

Abfrakcja, erozja i demastykacja to terminy, które są często mylone z atrycją, jednak każdy z tych procesów ma swoje unikalne przyczyny i skutki, które warto zrozumieć, aby uniknąć nieporozumień w diagnostyce i leczeniu problemów stomatologicznych. Abfrakcja odnosi się do utraty tkanek zęba w wyniku sił działających na ząb w kierunku bocznym, co prowadzi do powstawania ubytków głównie na szyjkach zębowych. To zjawisko często jest związane z brakiem równowagi między siłami ściskającymi a rozciągającymi. Erozja to proces chemicznego usuwania szkliwa, spowodowany działaniem kwasów, które mogą pochodzić z diety lub z refluksu żołądkowego. Z kolei demastykacja to termin używany w kontekście usunięcia twardych tkanek zębów, ale związany z ich leczeniem, a nie z naturalnym procesem ścierania. Każde z tych zjawisk wymaga innego podejścia diagnostycznego i terapeutycznego, co jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania zdrowiem jamy ustnej. Zrozumienie różnic między atrycją a tymi procesami jest istotne, aby podjąć odpowiednie kroki w profilaktyce oraz leczeniu schorzeń zębów.

Pytanie 5

Pozostałości amalgamatu wysokosrebrowego powinny być wrzucone do worka w kolorze

A. niebieskiego

B. czarnego

C. białego

D. żółtego

Resztki amalgamatu wysokosrebrowego wrzucamy do żółtego worka, bo to jest zgodne z zasadami segregacji odpadów w medycynie i stomatologii. Amalgamat w dentystyce zawiera rtęć, srebro i inne metale, więc ważne jest, żeby go dobrze utylizować. Wiele krajów, w tym te w Unii Europejskiej, ma swoje systemy segregacji, żeby zmniejszyć ryzyko kontaktu z toksycznymi substancjami. Żółte odpady są klasyfikowane jako niebezpieczne, co oznacza, że placówki medyczne muszą je odpowiednio zbierać i przewozić. Jak źle je posortujemy, to mogą trafić do normalnych śmieci, co może być naprawdę niebezpieczne dla zdrowia i środowiska. Dlatego znajomość zasad utylizacji amalgamatu jest ważna nie tylko dla pracowników medycznych, ale też dla przestrzegania przepisów i etyki zawodu.

Pytanie 6

Zgodnie z opinią polskich specjalistów w zakresie indywidualnej profilaktyki fluorkowej wśród dzieci i młodzieży przy średnim ryzyku wystąpienia próchnicy, lakiery fluorkowe powinny być używane

A. trzy razy w roku

B. raz w roku

C. dwa razy w roku

D. sześć razy w roku

Wybór, że lakiery fluorkowe powinny być stosowane dwa razy w roku, jest jak najbardziej na miejscu i zgadza się z tym, co mówią polscy eksperci od profilaktyki próchnicy u dzieci i młodzieży. Regularne aplikowanie tych lakierów co pół roku to najlepsza opcja, żeby skutecznie chronić zęby, zwłaszcza u dzieci, które mają średnie ryzyko próchnicy. Fluorki naprawdę wspierają mineralizację szkliwa i ograniczają namnażanie się bakterii, które są odpowiedzialne za próchnicę. Na przykład dzieci, które jedzą dużo słodyczy i są bardziej narażone na rozwój ubytków, na pewno skorzystają z częstszych aplikacji lakierów. Te zalecenia są zgodne z tym, co praktykują w innych krajach i co podkreślają organizacje zajmujące się zdrowiem. Warto pamiętać, że regularność stosowania lakierów naprawdę zwiększa ich skuteczność. Dlatego dobrze jest, by rodzice współpracowali z dentystami, ustalając najlepszy harmonogram dla swojego dziecka.

Pytanie 7

Do przeprowadzenia zabiegu w pozycji leżącej nie stanowi przeszkody

A. leczenie periodontologiczne

B. niedrożność nosa

C. lękliwość

D. przymiarka protez woskowych

Oczywiście, lęki pacjenta mogą wpłynąć na to, co się dzieje podczas zabiegu, ale nie znaczy to, że trzeba go tylko w pozycji leżącej robić. Lęk to norma w takich sytuacjach, i można go trochę złagodzić przez dobrą rozmowę z dentystą czy różne techniki relaksacyjne. Czasem można pomyśleć, że lęk całkiem wyklucza daną pozycję, ale to nie prawda. Wsparcie emocjonalne i ćwiczenia oddechowe mogą naprawdę pomóc pacjentowi się dostosować. Może być też tak, że przegrodzenie nosa nie jest dużą przeszkodą, mimo że może być niewygodne. Wiele rzeczy da się zrobić nawet z takim problemem, na przykład z użyciem odpowiednich metod znieczulających. A jeśli chodzi o protezy woskowe, to nawet jeśli trzeba je precyzyjnie dopasować, pozycja leżąca nie jest jedyną opcją. Kluczowe, żeby pacjent był zrelaksowany i mógł współpracować z lekarzem. Więc, to ważne, aby podczas planowania zabiegów brać pod uwagę potrzeby pacjenta, a nie tylko sztywne zasady dotyczące pozycji ciała.

Pytanie 8

Po zakończeniu opracowania kanału korzeniowego, dentysta planuje wypełnić go płynną gutaperką. W tym celu asystentka powinna przygotować

A. System Obtura

B. Pulp Tester

C. HealOzone

D. The Wand

System Obtura jest zaawansowanym urządzeniem do wypełniania kanałów korzeniowych, które wykorzystuje płynną gutaperkę. Jego zastosowanie w stomatologii endodontycznej zapewnia skuteczne i dokładne wypełnienie kanałów, co jest kluczowe dla sukcesu leczenia. System ten umożliwia precyzyjne podanie gutaperki pod ciśnieniem, co minimalizuje ryzyko powstawania pustych przestrzeni, które mogą prowadzić do nawrotu infekcji. W praktyce, po opracowaniu kanału korzeniowego, lekarz wykorzystuje System Obtura do wprowadzenia materiału wypełniającego, co pozwala na uzyskanie hermetycznego zamknięcia. Dobre praktyki wskazują, że takie metody wypełniania są bardziej efektywne niż tradycyjne techniki, co potwierdzają liczne badania kliniczne. Dodatkowo, użycie tego systemu zwiększa komfort pacjenta, ponieważ procedura jest szybsza i mniej inwazyjna. Warto zatem zainwestować w tego rodzaju technologiczne wsparcie, które podnosi standardy leczenia endodontycznego.

Pytanie 9

Która litera oznacza powierzchnię językową zęba w dokumentacji stomatologicznej?

A. V

B. O

C. L

D. B

Odpowiedź 'L' odnosi się do oznaczenia powierzchni językowej zęba, co jest istotne w kontekście dokumentacji stomatologicznej. W stomatologii każdy ząb ma przypisaną specyficzną literę, która oznacza jego powierzchnię: 'L' oznacza powierzchnię językową, czyli tę, która jest zwrócona ku językowi pacjenta. Wiedza ta jest kluczowa w diagnostyce oraz planowaniu leczenia, ponieważ różne powierzchnie zębów mogą być narażone na różne rodzaje uszkodzeń i próchnicy. Na przykład, w przypadku zębów trzonowych, powierzchnie językowe mogą być trudniej dostępne dla narzędzi higienicznych, co zwiększa ryzyko powstawania osadów i próchnicy. Dlatego też, w przypadku stomatologów, ważne jest precyzyjne określenie lokalizacji problemu, aby wdrożyć skuteczne leczenie. Ponadto, znajomość oznaczeń powierzchni zębów jest istotna w komunikacji między specjalistami, co wpływa na jakość opieki dentystycznej. W praktyce, oznaczenia te są wykorzystywane w kartach stomatologicznych, gdzie stomatolog zaznacza konkretne obszary wymagające interwencji, co ułatwia późniejsze monitorowanie stanu zdrowia zębów pacjenta.

Pytanie 10

Jedną z kluczowych metod zapobiegania fluorozie jest metoda Torella. Na czym ona polega?

A. płukać jamę ustną 0,2% roztworem fluorku sodu

B. czyścić zęby 0,2% roztworem fluorku sodu

C. czyścić zęby 1% roztworem fluorku sodu

D. płukać jamę ustną 1% roztworem fluorku sodu

Pojęcia związane z innymi odpowiedziami wskazującymi na szczotkowanie zębów 1% lub 0,2% roztworem fluorku sodu, a także płukanie jamy ustnej 1% roztworem fluorku sodu, są nieprawidłowe z kilku powodów. Przede wszystkim, szczotkowanie zębów roztworem fluorku nie jest zgodne z metodą Torella, która koncentruje się na zastosowaniu płukania, a nie na szczotkowaniu. Fluorki w formie szczotkowania mogą być stosowane, ale ich koncentracje oraz techniki muszą być dostosowane do określonych potrzeb pacjenta. Co więcej, stosowanie 1% roztworu fluorku sodu w płukaniu jamy ustnej może prowadzić do nadmiernego stosowania fluoru, co z kolei niesie ryzyko fluorozy, czyli niepożądanych efektów ubocznych związanych z nadmiarem fluoru w organizmie. Takie podejście jest sprzeczne ze standardami profilaktyki zdrowotnej, które promują umiarkowane i kontrolowane stosowanie fluoru. Błędem myślowym w podejściu do profilaktyki fluorkowej może być myślenie, że im wyższe stężenie fluoru, tym lepsze efekty ochronne. W rzeczywistości, skuteczność fluorków w profilu zdrowotnym zależy od ich odpowiedniego stężenia i sposobu aplikacji. Właściwe zrozumienie i stosowanie metod profilaktyki fluorkowej jest kluczowe dla zdrowia jamy ustnej, a metoda Torella stanowi skuteczne i bezpieczne rozwiązanie dla ochrony zębów przed próchnicą.

Pytanie 11

Jakie oznaczenie w systemie FDI odnosi się do zębów stałych w zakresie drugiego sekstantu?

A. 18÷14

B. 43÷33

C. 13÷23

D. 48÷44

Wybór odpowiedzi 18÷14, 43÷33 lub 48÷44 jest wynikiem nieporozumienia dotyczącego oznaczeń w systemie FDI. Odpowiedzi te wskazują na inne zęby, które nie są zaliczane do drugiego sekstanta. Odpowiedź 18÷14 odnosi się do zębów trzonowych dolnych, co jest niezgodne z definicją sekstanta, jako że obejmuje inne zęby, niż te, które są identyfikowane w prawidłowym zakresie. Odpowiedź 43÷33 wskazuje na zęby w dolnym łuku zębowym, podczas gdy pytanie dotyczy górnego łuku zębowego. Ostatecznie, odpowiedź 48÷44 również odnosi się do innych zębów, ponownie w dolnym łuku, co nie pasuje do kontekstu pytania. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do tych nieprawidłowych wyborów, obejmują mylenie ćwiartek oraz nieprecyzyjne zrozumienie systemu FDI i jego zastosowania w praktyce stomatologicznej. Dlatego znajomość systemu oznaczeń jest kluczowa dla efektywnej komunikacji w środowisku medycznym oraz dla poprawnego diagnozowania i planowania leczenia. Stomatolodzy muszą być w stanie skutecznie interpretować i stosować te standardy, aby zapewnić optymalną opiekę nad pacjentami.

Pytanie 12

Przed przeprowadzeniem zabiegu usunięcia kamienia nazębnego w celu zmniejszenia liczby drobnoustrojów w ślinie zaleca się, aby pacjent przepłukał usta roztworem, który zawiera

A. kamforę

B. podchloryn sodu

C. antyforminy

D. chlorheksydynę

Chlorheksydyna to środek antyseptyczny o szerokim spektrum działania, szeroko stosowany w stomatologii przed zabiegami chirurgicznymi, w tym usunięciem złogów nazębnych. Jej działanie polega na eliminacji drobnoustrojów z jamy ustnej, co jest kluczowe dla zmniejszenia ryzyka zakażeń oraz stanów zapalnych. Przykładowo, wiele badań potwierdza, że przepłukanie jamy ustnej roztworem chlorheksydyny przed zabiegami dentystycznymi skutecznie redukuje liczbę bakterii w ślinie, co z kolei obniża ryzyko powikłań pooperacyjnych. W praktyce dentystycznej, zaleca się stosowanie 0,2% roztworu chlorheksydyny, który pacjent powinien stosować przez około 30 sekund przed zabiegiem. Ponadto, zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego, chlorheksydyna jest uznawana za standardowe postępowanie przed procedurami inwazyjnymi, co potwierdza jej znaczenie w praktyce stomatologicznej oraz zapobieganiu zakażeniom.

Pytanie 13

Cement cynkowo-siarczanowy o czerwonym kolorze jako wypełnienie tymczasowe powinien być aplikowany zaraz po przeprowadzeniu zabiegu

A. dewitalizacji miazgi zęba

B. częściowego przygotowania ubytku z próchnicą średnią

C. impregnacji zębiny zęba mlecznego

D. ekstyrpacji miazgi zęba

Częściowe opracowanie ubytku z próchnicą średnią nie jest wskazaniem do zastosowania cementu cynkowo-siarczanowego jako wypełnienia tymczasowego, ponieważ w tym przypadku miazga zęba nadal jest żywa i nie została usunięta. Takie podejście może prowadzić do niszczenia zdrowej tkanki zęba, a także do rozwoju bólu i zapalenia miazgi. Zastosowanie cementu w sytuacji, gdy miazga jest nienaruszona, nie tylko nie zabezpiecza zęba właściwie, ale również może powodować nieprzyjemne dolegliwości. Ekstrakcja miazgi zęba, czyli ekstyrpacja, to procedura, która wymaga zastosowania specjalnych materiałów, które powinny być biokompatybilne i zapewniać odpowiednie warunki do leczenia. W przypadku impregnacji zębiny zęba mlecznego, celem jest ochrona zęba przed działaniem próchnicy, a nie jego ostateczna rekonstrukcja. W tym kontekście użycie cementu cynkowo-siarczanowego jako wypełnienia tymczasowego jest niewłaściwe, ponieważ nie chroni odpowiednio zęba oraz nie pozwala na jego dalsze leczenie. Dewitalizacja miazgi zęba wymaga zastosowania odpowiednich materiałów, które będą miały na celu nie tylko zamknięcie ubytku, ale również stworzenie odpowiednich warunków do dalszej terapii, co cement cynkowo-siarczanowy z pewnością zapewnia, ale tylko w kontekście usunięcia miazgi. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznego i bezpiecznego leczenia stomatologicznego.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

Do gabinetu dentystycznego przybyła matka z czteroletnim dzieckiem na wizytę adaptacyjną. W celu uświadomienia dziecku, dlaczego występuje próchnica oraz jak ważna jest dbałość o higienę jamy ustnej, należy

A. wręczyć dziecku ulotkę

B. przekazać informacje matce

C. dostosować przekazywane informacje oraz używane słownictwo do poziomu dziecka

D. przedstawić proces powstawania próchnicy

Dzieciaki, które mają 4 lata, jeszcze nie potrafią myśleć abstrakcyjnie. Dlatego ważne jest, żeby rozmawiać z nimi prostym językiem, który zrozumieją. Na przykład, zamiast nazywać próchnicę skomplikowanym słowem, można powiedzieć, że to "niedobre robaczki", które lubią słodkości i mogą robić dziurki w zębach. Taki sposób mówienia sprawi, że łatwiej im będzie pojąć, dlaczego dbanie o zęby jest ważne. Fajnie jest też angażować dzieci w naukę przez pytania, rysunki czy różne zabawy. Dzięki temu mają większą szansę, żeby lepiej zrozumieć tematy związane z ich zdrowiem. Edukacja zdrowotna dostosowana do wieku dziecka jest naprawdę kluczowa, zwłaszcza w stomatologii dziecięcej, gdzie najważniejsza jest profilaktyka i oswajanie dzieci z dbaniem o zdrowie zębów.

Pytanie 16

Ile wskaźników chemicznych powinno być umieszczonych w sterylizatorach z pojemnością komory poniżej 20 litrów?

A. 1

B. 3

C. 4

D. 2

W przypadku sterylizatorów z komorą o pojemności poniżej 20 litrów, zaleca się stosowanie dwóch wskaźników chemicznych do monitorowania procesu sterylizacji. Wskaźniki te odgrywają kluczową rolę w zapewnieniu skuteczności procedur sterylizacyjnych. Podstawowy wskaźnik, tzw. wskaźnik zewnętrzny, jest umieszczany na zewnątrz pakietu i wskazuje, czy dany cykl sterylizacji został przeprowadzony. Drugi wskaźnik, wewnętrzny, umieszczany jest wewnątrz pakietu, co pozwala na ocenę, czy warunki sterylizacji wewnątrz opakowania były odpowiednie. Zastosowanie dwóch wskaźników chemicznych jest zgodne z wytycznymi takich organizacji jak ISO oraz ASTM, które podkreślają znaczenie wielowarstwowego podejścia do kontroli procesów sterylizacji. Dzięki temu można zminimalizować ryzyko błędów i zwiększyć bezpieczeństwo pacjentów, co jest kluczowe w medycynie i stomatologii. Przykładem zastosowania tych wskaźników może być ich użycie w procedurze sterylizacji narzędzi dentystycznych, gdzie precyzyjna kontrola procesu jest niezbędna dla zapewnienia bezpieczeństwa pacjentów."

Pytanie 17

Jakim płynem należy zarabiać proszek cementu cynkowo-siarczanowego?

A. woda destylowana

B. eugenol

C. roztwór soli fizjologicznej

D. olejek goździkowy

Sól fizjologiczna, mimo że jest często stosowana w różnych zastosowaniach medycznych, nie jest odpowiednim płynem do mieszania z cementem cynkowo-siarczanowym. Jej skład chemiczny, który zawiera sód i chlor, może wprowadzać niepożądane reakcje chemiczne z minerałami zawartymi w cemencie, co negatywnie wpłynie na jego właściwości mechaniczne i stabilność. Podobnie eugenol, który jest znany z właściwości kojących i przeciwbólowych, również nie jest odpowiedni jako medium do zarabiania cementu. Choć eugenol może być użyty w niektórych rodzajach materiałów dentalnych, jego zastosowanie w kontekście cementu cynkowo-siarczanowego może prowadzić do zmniejszenia wytrzymałości i trwałości, co jest krytyczne w kontekście zastosowań stomatologicznych. Olejek goździkowy, podobnie jak eugenol, może wpłynąć na reakcje chemiczne w mieszance, co może prowadzić do nieprzewidywalnych efektów i zmniejszonej skuteczności finalnego materiału. Stosowanie niewłaściwych płynów do mieszania może skutkować powszechnymi błędami w praktyce stomatologicznej, takimi jak osłabienie materiałów, co z kolei prowadzi do ich przedwczesnego usunięcia i konieczności ponownego leczenia. Dlatego tak ważne jest stosowanie odpowiednich substancji zgodnie z zaleceniami producentów oraz standardami branżowymi.

Pytanie 18

Aby uzyskać 3 litry 0,5% roztworu środka dezynfekującego, należy zastosować

A. 3 000 ml wody oraz 15 ml koncentratu

B. 2 995 ml wody oraz 5 ml koncentratu

C. 2 915 ml wody oraz 85 ml koncentratu

D. 2 985 ml wody oraz 15 ml koncentratu

Odpowiedź 2 985 ml wody i 15 ml koncentratu jest prawidłowa, ponieważ aby przygotować roztwór o określonym stężeniu, należy uwzględnić proporcje składników. W przypadku roztworu 0,5% oznacza to, że na każde 100 ml roztworu przypada 0,5 ml substancji czynnej. Dla 3 litrów roztworu, co przekłada się na 3000 ml, potrzebujemy 0,5% z tej objętości, co daje nam 15 ml koncentratu. Odjęcie tej ilości od całkowitej objętości roztworu (3000 ml) pozwala obliczyć, ile wody potrzeba – w tym przypadku 2985 ml. Przygotowanie roztworu dezynfekcyjnego o takim stężeniu jest kluczowe w wielu zastosowaniach, takich jak dezynfekcja powierzchni w szpitalach czy laboratoriach, gdzie precyzyjne proporcje substancji czynnych zapewniają skuteczność działania i bezpieczeństwo użytkowania. Dobrą praktyką jest stosowanie dokładnych narzędzi pomiarowych, aby uniknąć błędów w przygotowaniu roztworów, co może wpływać na ich skuteczność.

Pytanie 19

Czym jest ortodontyczny cyrkiel?

A. określenia szerokości łuków zębowych.

B. uruchamiania płytki przedsionkowej.

C. wyrównania zamka aparatu ortodontycznego.

D. formowania klamer w aparatach ruchomych.

Cyrkiel ortodontyczny to narzędzie, które jest fundamentalne w praktyce ortodontycznej, szczególnie w kontekście precyzyjnego ustalania szerokości łuków zębowych. Użycie cyrkiela pozwala ortodoncie na dokładne pomiary wymiarów wewnętrznych łuków, co jest kluczowe dla prawidłowego dopasowania aparatów ortodontycznych. Szerokość łuków zębowych ma fundamentalne znaczenie dla harmonijnego rozwoju zgryzu oraz estetyki uśmiechu pacjenta. Ponadto, precyzyjne pomiary umożliwiają projektowanie indywidualnych aparatów ortodontycznych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie ortodoncji. Na przykład, cyrkiel ortodontyczny może być użyty do stworzenia modelu gipsowego, na podstawie którego wykonuje się aparat stały. W praktyce, podczas pierwszej wizyty pacjenta, cyrkiel odgrywa kluczową rolę w ocenie sytuacji ortodontycznej, co pomaga w planowaniu dalszego leczenia.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

Jakiego materiału zastosuje dentysta, aby wypełnić ubytek w zębie przy rozpoznaniu głębokiej próchnicy z obnażeniem miazgi?

A. Cementu fosforanowego

B. Cementu tlenkowo-cynkowo-eugenolowego

C. Cementu wodorotlenkowo-wapniowego

D. Cementu polikarboksylowego

Cement wodorotlenkowo-wapniowy jest materiałem stosowanym w stomatologii, szczególnie w przypadku ubytków zębowych związanych z głęboką próchnicą oraz obnażeniem miazgi. Jego główną funkcją jest ochrona miazgi zęba oraz stymulowanie procesu regeneracji tkanek. Dzięki swoim właściwościom chemicznym, ten rodzaj cementu działa jako bariera, która zapobiega dalszemu rozwojowi bakterii oraz minimalizuje ryzyko wystąpienia stanu zapalnego w miazdze. Cement wodorotlenkowo-wapniowy ma również właściwości alkaliczne, co sprzyja neutralizacji kwasów i wspomaga remineralizację zęba. W praktyce, po nałożeniu cementu, dentysta może zainstalować wypełnienie, które nie tylko odbudowuje strukturę zęba, ale także wspiera proces gojenia się tkanek. Stosowanie tego materiału jest zgodne z aktualnymi standardami i zaleceniami praktyki stomatologicznej, co czyni go preferowanym wyborem w przypadku głębokich ubytków zębowych.

Pytanie 22

Ubytki abfrakcyjne, które są klasyfikowane jako ubytki niepróchnicowe, występują

A. na granicy koron oraz korzeni zębów

B. na szczytach guzków zębów trzonowych

C. w otworach ślepych zębów siecznych

D. w bruzdach zębów mlecznych

Odpowiedzi sugerujące, że ubytki abfrakcyjne powstają w bruzdach zębów mlecznych, w otworach ślepych zębów siecznych czy na szczytach guzków zębów trzonowych, są mylące i opierają się na nieprawidłowym zrozumieniu lokalizacji oraz mechanizmów powstawania tych ubytków. Ubytki w bruzdach zębów mlecznych mogą być chociażby skutkiem próchnicy, która jest procesem biologicznym i ma zupełnie inną etiologię niż abfrakcja, która jest wynikiem sił mechanicznych i niepróchnicowego pochodzenia. Otwory ślepe zębów siecznych, z drugiej strony, są anatomicznymi cechami, które nie mają związku z powstawaniem ubytków spowodowanych siłami mechanicznymi. Z kolei ubytki na szczytach guzków zębów trzonowych mogą być wynikiem działania sił żucia, ale nie są klasyfikowane jako ubytki abfrakcyjne. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do wyboru tych odpowiedzi, obejmują mylenie różnych typów uszkodzeń zębów oraz brak zrozumienia różnic między ubytkami próchnicowymi a abfrakcyjnymi. W praktyce klinicznej ważne jest, aby stomatolodzy potrafili precyzyjnie diagnozować rodzaje ubytków, co umożliwia skuteczne leczenie i profilaktykę, zgodnie z wytycznymi i dobrymi praktykami w stomatologii.

Pytanie 23

Dzieci, które mają zgryz otwarty oraz oddychają przez usta, powinny wykonywać ćwiczenia

A. gryzienia drewnianej łopatki

B. przy zastosowaniu równi pochyłej

C. z użyciem płytek przedsionkowych

D. pochylania głowy do tyłu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'za pomocą płytek przedsionkowych' jest prawidłowa, ponieważ płytki przedsionkowe są skutecznym narzędziem w terapii ortodontycznej, szczególnie w przypadku dzieci z zgryzem otwartym i problemem oddychania przez usta. Płytki te wspierają prawidłowe ustawienie języka, co jest kluczowe dla rozwoju szczęk oraz uzębienia. Działają poprzez stymulację odpowiednich mięśni jamy ustnej, co sprzyja właściwemu rozwojowi zgryzu oraz poprawie funkcji oddechowych. Regularne stosowanie płytek przedsionkowych może przyczynić się do zmniejszenia objawów zgryzu otwartego, a także wspomóc dzieci w nabywaniu nawyku oddychania przez nos. W praktyce zaleca się ich stosowanie przez określony czas każdego dnia, aby osiągnąć pożądane efekty. Kluczowe jest, aby terapia była nadzorowana przez specjalistów, takich jak ortodonci, którzy dostosują intensywność oraz czas noszenia płytek do indywidualnych potrzeb dziecka, co jest zgodne ze standardami dobrych praktyk w ortodoncji.

Pytanie 24

Aby przeprowadzić impregnowanie zębiny, asystentka powinna przygotować roztwór azotanu srebra oraz

A. podchloryn

B. sól fizjologiczną

C. fluorek sodu

D. płyn Lugola

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Płyn Lugola jest roztworem jodu w jodku potasu, który ma zastosowanie w różnych procedurach stomatologicznych, w tym w impregnowaniu zębiny. Jego działanie polega na dezynfekcji i utwardzeniu tkanek zęba, co jest kluczowe w przypadku zębiny, która jest narażona na działanie próchnicy. Płyn Lugola wspomaga także remineralizację zębiny, co jest istotne w przypadku wczesnych zmian próchnicowych. W praktyce, zastosowanie płynu Lugola w połączeniu z azotanem srebra pozwala na skuteczne leczenie zębiny, ponieważ azotan srebra działa jako środek antybakteryjny, a jod zawarty w płynie Lugola dodatkowo wspomaga procesy regeneracyjne. Warto również zaznaczyć, że zgodnie z standardami stomatologicznymi, stosowanie takich środków powinno być zawsze oparte na dokładnej ocenie klinicznej oraz indywidualnych potrzeb pacjenta, co zapewnia optymalne efekty leczenia i minimalizuje ryzyko powikłań.

Pytanie 25

Nadmierne wysunięcie do przodu zębów siecznych określane jest jako

A. protruzją

B. retruzją

C. zgryzem przewieszonym

D. zgryzem krzyżowym

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'protruzja' jest poprawna, ponieważ odnosi się do stanu, w którym zęby sieczne, szczególnie górne, są nadmiernie wysunięte do przodu w stosunku do zębów dolnych. W praktyce stomatologicznej protruzja jest często związana z zjawiskiem ortodontycznym, które może prowadzić do nieprawidłowego zgryzu. Może to wpływać na funkcję żucia oraz estetykę twarzy. Ważne jest, aby lekarze dentyści byli w stanie zidentyfikować ten stan, ponieważ nieleczona protruzja może prowadzić do wyraźnych problemów z zębami, takich jak ich przemieszczenie, a także do problemów ze stawem skroniowo-żuchwowym. Leczenie protruzji może obejmować aparaty ortodontyczne, które pomagają w odpowiednim ustawieniu zębów oraz poprawie zgryzu, co jest zgodne z aktualnymi standardami i wytycznymi w ortodoncji.

Pytanie 26

Przyczyną zaburzeń działania, czyli dysfunkcji narządu żucia, jest

A. nieprawidłowe ułożenie niemowlęcia podczas snu

B. korzystanie ze smoczka

C. nawykowe podparcie brody

D. gryzienie paznokci

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Nieprawidłowe układanie niemowlęcia do snu może prowadzić do dysfunkcji narządu żucia, ponieważ niewłaściwe pozycjonowanie głowy oraz ciała dziecka wpływa na rozwój jego jamy ustnej i zgryzu. W początkowym okresie życia, kiedy narządy żucia są w fazie intensywnego rozwoju, kluczowe jest zapewnienie optymalnych warunków dla ich prawidłowego funkcjonowania. Ułożenie niemowlęcia w sposób, który nie sprzyja naturalnemu ułożeniu żuchwy i języka, może prowadzić do asymetrii oraz nieprawidłowości w rozwoju zębów. Na przykład, ułożenie na plecach z podparciem bródki może ograniczyć swobodny ruch żuchwy, co w dłuższej perspektywie może skutkować problemami z gryzieniem i przeżuwaniem. Warto inwestować w edukację rodziców i opiekunów na temat ergonomicznych metod usypiania dzieci, aby przeciwdziałać problemom z narządem żucia, co jest zgodne z zasadami pediatrii i ortodoncji.

Pytanie 27

W trakcie zabiegu asystentka, dzięki prawidłowemu podparciu stóp, zapewnia stabilność ciała oraz właściwą pozycję, w której jej linia wzroku znajduje się

A. od 10 do 15 cm poniżej linii wzroku operatora

B. od 10 do 15 cm powyżej linii wzroku operatora

C. od 15 do 20 cm powyżej linii wzroku operatora

D. od 15 do 25 cm poniżej linii wzroku operatora

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Prawidłowa odpowiedź dotycząca utrzymania odpowiedniej pozycji asystentki podczas zabiegu, wskazująca, że jej linia wzroku powinna znajdować się od 15 do 20 cm powyżej linii wzroku operatora, jest podstawą zapewnienia ergonomii oraz efektywności pracy. Utrzymanie odpowiedniej pozycji ciała jest kluczowe dla zapobiegania kontuzjom oraz zmęczeniu, zwłaszcza przy długotrwałych interwencjach. W praktyce oznacza to, że asystentka powinna stać na odpowiedniej wysokości platformie lub podwyższeniu, co pozwoli jej na swobodne monitorowanie działań operatora bez konieczności nadmiernego zginania karku lub ciała. Taka pozycja sprzyja lepszemu widokowi na pole zabiegowe, co jest istotne podczas wykonywania precyzyjnych zadań, takich jak przekazywanie narzędzi czy asystowanie w operacjach chirurgicznych. Standardy ergonomiczne w medycynie zalecają również regularne przerwy oraz aktywność fizyczną, aby zminimalizować ryzyko dyskomfortu i urazów, co dodatkowo podkreśla znaczenie utrzymania właściwej postawy w miejscu pracy.

Pytanie 28

Czynnikiem wywołującym zapalenie dziąseł i przyzębia są

A. grzyby.

B. drożdże.

C. wirusy.

D. bakterie.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Bakterie są główną przyczyną zapalenia dziąseł i przyzębia, co jest potwierdzone licznymi badaniami naukowymi i praktykami stomatologicznymi. Choroby przyzębia, takie jak gingiwita czy paradontoza, są wynikiem powstawania biofilmu bakteryjnego na powierzchni zębów. Gdy płytka nazębna nie jest regularnie usuwana, bakterie zaczynają się namnażać, prowadząc do stanów zapalnych. Dostosowanie codziennej higieny jamy ustnej, w tym regularne mycie zębów oraz stosowanie nici dentystycznej, jest kluczowe w profilaktyce chorób przyzębia. Warto również korzystać z profesjonalnych zabiegów stomatologicznych, które pomagają usunąć kamień nazębny i biofilm, co jest zgodne z zaleceniami Amerykańskiej Akademii Periodontologii. Dodatkowo, ważne jest, aby pacjenci byli świadomi czynników ryzyka, takich jak palenie tytoniu, niezrównoważona dieta i choroby ogólnoustrojowe, które mogą wpływać na zdrowie jamy ustnej. Wprowadzenie tych praktyk może znacznie poprawić stan zdrowia dziąseł i przyzębia.

Pytanie 29

W metodzie na sześć rąk, jaka jest godzina pracy drugiej asysty?

A. 8:30 a 12:30

B. 9:00 a 10:00

C. 3:00 a 9:00

D. 2:00 a 4:00

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 9:00 a 10:00 jest poprawna, ponieważ w metodzie na sześć rąk druga asysta rzeczywiście działa w tym czasie, co jest zgodne z ustalonymi procedurami w praktyce. W metodzie na sześć rąk, stosowanej w stomatologii oraz w wielu procedurach medycznych, kluczowe jest odpowiednie koordynowanie działań zespołu, co wymaga precyzyjnego określenia ról i czasu pracy poszczególnych asystentów. W godzinach 9:00 a 10:00 asysta druga ma za zadanie wspierać lekarza w kluczowych momentach zabiegu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami, które przewidują, że asysta powinna być zaangażowana w najbardziej krytyczne etapy pracy, aby zminimalizować ryzyko opóźnień i zapewnić najwyższy standard opieki. Na przykład, w trakcie wykonywania skomplikowanych procedur, takich jak leczenie kanałowe, wsparcie drugiej asysty w tym czasie jest niezbędne, aby zapewnić płynność i efektywność całego zabiegu.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

Każdy pojemnik oraz worek na odpady medyczne powinien mieć wyraźne oznakowanie identyfikacyjne zawierające

A. okres przechowywania odpadów

B. wyłącznie imię i nazwisko producenta odpadu

C. m.in. adres zamieszkania lub siedzibę producenta odpadu

D. jedynie godzinę zamknięcia

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź wskazująca na konieczność umieszczenia adresu zamieszkania lub siedziby wytwórcy odpadu w oznakowaniu pojemników i worków z odpadami medycznymi jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisami prawa oraz standardami branżowymi, takie oznakowanie jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i odpowiedniego zarządzania odpadami niebezpiecznymi. Przykładowo, w Polsce regulacje dotyczące gospodarki odpadami medycznymi zawarte są w Ustawie o odpadach oraz w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia. Oznakowanie to ma na celu identyfikację wytwórcy, co jest istotne w kontekście odpowiedzialności za prawidłowe postępowanie z odpadami, a także w celu ich ewentualnego śledzenia w przypadku niewłaściwego gospodarowania. Ponadto, umiejscowienie takich informacji na pojemnikach sprzyja szybkiemu lokalizowaniu źródła i rodzaju odpadów, co jest niezbędne w sytuacjach awaryjnych. W praktyce, stosowanie odpowiednich oznaczeń pozwala na lepsze zarządzanie procesem segregacji i transportu odpadów medycznych, co wpływa na ochronę zdrowia publicznego oraz środowiska.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

W trakcie przeprowadzania leczenia endodontycznego, lekarz prosi o dostarczenie narzędzi w kolejności: 25, 30, 35. Zgodnie z normami ISO asystentka stomatologiczna powinna zorganizować narzędzia oznaczone kolorami:

A. czerwonym, żółtym, zielonym

B. czerwonym, niebieskim, zielonym

C. żółtym, czerwonym, niebieskim

D. białym, żółtym, niebieskim

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź dotycząca kolorów narzędzi endodontycznych jest zgodna z międzynarodowymi standardami ISO, które określają system kodowania kolorami dla narzędzi stomatologicznych. W przypadku narzędzi o średnicach 25, 30 i 35, kolory przypisane odpowiednio to czerwony, niebieski i zielony. Taki system ułatwia identyfikację narzędzi w trakcie zabiegu, co jest niezwykle istotne dla efektywności pracy asystentki stomatologicznej oraz lekarza. W praktyce oznaczenie narzędzi kolorami pozwala na szybsze sięganie po odpowiednie instrumenty bez zbędnych opóźnień, co jest kluczowe podczas leczenia kanałowego, gdzie czas odgrywa istotną rolę. Warto również zauważyć, że stosowanie standaryzacji ISO w zakresie narzędzi stomatologicznych usprawnia komunikację w zespole medycznym i minimalizuje ryzyko pomyłek. Dodatkowo, znajomość kolorów narzędzi i ich zastosowania w endodoncji jest niezbędna dla efektywnej organizacji pracy w gabinecie stomatologicznym, co może mieć bezpośredni wpływ na sukces terapeutyczny leczenia endodontycznego.

Pytanie 35

Początkowym krokiem w terapii stanu zapalnego dziąseł jest

A. eliminacja złogów nazębnych

B. zmiana protezy częściowej

C. wyleczenie wszystkich zębów

D. naprawa wad zgryzu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Usunięcie złogów nazębnych jest kluczowym pierwszym krokiem w leczeniu stanu zapalnego dziąseł, ponieważ złogi te są główną przyczyną podrażnienia tkanek dziąseł. Złogi składają się z bakterii, resztek pokarmowych i mineralizowanego osadu, co prowadzi do rozwoju stanu zapalnego. Regularne usuwanie tych złogów poprzez profesjonalne czyszczenie, takie jak skaling, jest zgodne z wytycznymi wielu organizacji dentystycznych, w tym American Dental Association (ADA). Przykładowo, pacjent z zapaleniem dziąseł powinien być poddany skalingowi co najmniej raz na sześć miesięcy, aby zapobiec dalszym problemom. Warto również zwrócić uwagę na regularną higienę jamy ustnej, w tym codzienne szczotkowanie zębów oraz nitkowanie, co wspiera zdrowie dziąseł i zapobiega gromadzeniu się złogów. Taka kompleksowa opieka dentystyczna jest kluczowa dla utrzymania zdrowia jamy ustnej oraz zapobiegania bardziej zaawansowanym problemom, takim jak paradontoza.

Pytanie 36

W trakcie leczenia ubytku przyszyjkowego u pacjenta doszło do uszkodzenia brodawki dziąsłowej, co spowodowało delikatne krwawienie. Preparat, który jest stosowany do tamowania krwawienia miejscowego w takich sytuacjach, to

A. Jodoform

B. Eugenol

C. Alustin

D. Grinazole

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Alustin to preparat stosowany w stomatologii, który skutecznie hamuje miejscowe krwawienie, co czyni go idealnym rozwiązaniem w przypadku uszkodzeń tkanek miękkich, takich jak brodawki dziąsłowe. Jego działanie polega na szybkim tworzeniu skrzepu, co minimalizuje ryzyko dalszego krwawienia oraz przyspiesza proces gojenia. W praktyce, Alustin jest szczególnie cenny w sytuacjach wymagających natychmiastowej interwencji, na przykład podczas zabiegów chirurgicznych w obrębie jamy ustnej. Oprócz tego, preparat jest łatwy w aplikacji i wygodny dla pacjenta, co podnosi komfort procedury. W kontekście standardów branżowych, stosowanie Alustin jest zgodne z wytycznymi dotyczącymi postępowania w przypadkach urazów tkanek miękkich, które zalecają stosowanie produktów wspomagających hemostazę. Dodatkowo, preparat ten może być używany w połączeniu z innymi metodami leczenia, co czyni go wszechstronnym narzędziem w pracy stomatologa.

Pytanie 37

Aby zneutralizować warstwę mazistą zębiny w trakcie przygotowywania ubytku do założenia wypełnienia kompozytowego, lekarz powinien zastosować

A. primer

B. conditioner

C. adhesive

D. coupling

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'primer' jest prawidłowa, ponieważ primer, czyli podkład, odgrywa kluczową rolę w procesie przygotowania zęba do wypełnienia kompozytowego. Jego głównym zadaniem jest zneutralizowanie warstwy mazistej zębiny, która powstaje podczas obróbki mechanicznej zęba. Warstwa ta, będąca wynikiem działania narzędzi stomatologicznych, może zawierać zanieczyszczenia oraz pozostałości organiczne, które utrudniają prawidłowe przyleganie materiału wypełniającego. Primer potrafi skutecznie penetrować tę warstwę, eliminując cząsteczki mogące osłabiać wiązanie materiałów. Przykładem zastosowania jest stosowanie primerów w połączeniu z systemami adhezyjnymi, co zapewnia zwiększoną trwałość i wytrzymałość wypełnienia. Zgodnie z aktualnymi standardami w stomatologii, stosowanie primerów w zabiegach restauracyjnych uznawane jest za najlepszą praktykę, co przyczynia się do dłuższego okresu eksploatacji wypełnień kompozytowych. Dbanie o odpowiednie przygotowanie powierzchni zęba, w tym zastosowanie primeru, jest kluczowym krokiem w zapewnieniu sukcesu leczenia stomatologicznego.

Pytanie 38

Wewnątrzpochodnym czynnikiem mogącym przyczynić się do rozwoju nabytych wad zgryzu jest

A. krzywica

B. naświetlanie promieniami rtg w czasie ciąży

C. oddychanie przez usta

D. nieprawidłowe połykanie

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Krzywica to dość poważny problem, bo brak witaminy D może mocno odbić się na kościach i zębach. Kiedy nie dostarczamy odpowiednich składników odżywczych, zęby nie rosną tak jak powinny, co potem prowadzi do różnych wad zgryzu. Z moim doświadczeniem, różne deformacje czaszki i problemy ze wzrostem zębów to częste skutki krzywicy, a skutki tego to m.in. przodozgryz czy tyłozgryz. Z tego co widziałem, stomatolodzy zwykle pytają pacjentów o ich historię zdrowotną, żeby lepiej zrozumieć skąd się wzięły te wady. Myślę, że suplementacja witaminy D i nauka o zdrowej diecie mogą naprawdę pomóc w zapobieganiu problemom z zębami. Współczesna ortodoncja stawia na wczesną diagnostykę i reagowanie na nieprawidłowe rozwój szczęk i zębów, co jest super ważne.

Pytanie 39

Do parafunkcji układu żucia należy

A. problemy z połykaniem

B. sanie górnej wargi

C. oddychanie ustami

D. nieprawidłowa artykulacja

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Ssanie wargi górnej jest uznawane za parafunkcję narządu żucia, ponieważ stanowi nietypowe zachowanie związane z używaniem mięśni żucia i okolicy jamy ustnej. Parafunkcje to wszelkie nietypowe, nieprawidłowe nawyki związane z narządem żucia, które mogą prowadzić do różnych problemów zdrowotnych, takich jak zaburzenia zgryzu, dysfunkcje stawów skroniowo-żuchwowych oraz bóle głowy. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce jest ocena pacjentów w gabinecie stomatologicznym, gdzie lekarz może obserwować tego typu parafunkcje i wdrażać odpowiednie strategie terapeutyczne, takie jak trening mięśni żucia czy techniki relaksacyjne. Warto również zwrócić uwagę na edukację pacjentów, aby uświadomili sobie skutki takich nawyków, co może prowadzić do ich eliminacji. Zgodnie z aktualnymi standardami w stomatologii, monitorowanie i diagnozowanie parafunkcji jest kluczowym elementem kompleksowego podejścia do zdrowia jamy ustnej.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej