Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 12 maja 2025 08:11
Data zakończenia: 12 maja 2025 08:42

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby zabezpieczyć system przed atakami typu phishing, nie zaleca się

A. posługiwania się przestarzałymi przeglądarkami internetowymi

B. aktualizowania oprogramowania do obsługi e-maili

C. używania stron WWW, które korzystają z protokołu HTTPS

D. wykorzystywania bankowości internetowej

Używanie starszych przeglądarek internetowych jest niewłaściwe, ponieważ te przeglądarki często nie są aktualizowane, co prowadzi do luk w zabezpieczeniach. Starsze wersje przeglądarek mogą nie obsługiwać najnowszych standardów bezpieczeństwa, takich jak protokoły TLS, co naraża użytkowników na ataki phishingowe. Phishing to technika oszustwa, w której hakerzy podszywają się pod zaufane źródła, aby wyłudzić poufne dane, takie jak hasła czy numery kart kredytowych. Przykładowo, przeglądarki, które nie wspierają nowoczesnych zabezpieczeń, mogą nie ostrzegać użytkowników przed stronami, które są potencjalnie niebezpieczne, co zwiększa ryzyko udanego ataku. Warto regularnie aktualizować przeglądarki oraz korzystać z tych, które mają aktywne wsparcie techniczne i są zgodne z bieżącymi standardami bezpieczeństwa, takimi jak OWASP. Pamiętajmy, że cyberprzestępcy stale udoskonalają swoje metody, dlatego kluczowe jest, aby nasze narzędzia do przeglądania internetu były zawsze na czasie.

Pytanie 2

Na zdjęciu widnieje

A. płytę przełącznika 4 portowego

B. kartę sieciową 4 portową

C. modem wewnętrzny

D. modem ISDN

Karta sieciowa 4 portowa to urządzenie pozwalające na podłączenie kilku urządzeń sieciowych do komputera lub serwera. Każdy z portów może obsługiwać połączenie sieciowe, co umożliwia zwiększenie przepustowości danych lub redundancję połączeń. Karty sieciowe są często stosowane w centrach danych i serwerowniach, gdzie wymagane są stabilne i szybkie połączenia sieciowe. W praktyce biznesowej karty te mogą być używane do dzielenia ruchu sieciowego pomiędzy różne sieci VLAN, co jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania siecią. Standardy takie jak IEEE 802.3 definiują specyfikacje techniczne dla kart sieciowych, co zapewnia ich kompatybilność z różnymi urządzeniami sieciowymi. Współczesne karty sieciowe często obsługują funkcje takie jak offloading TCP/IP, co odciąża procesor komputera i zwiększa wydajność systemu. Dzięki technologii PoE (Power over Ethernet) niektóre karty mogą również zasilać urządzenia zewnętrzne, co przyczynia się do redukcji okablowania w infrastrukturze sieciowej.

Pytanie 3

Sygnał kontrolny generowany przez procesor, umożliwiający zapis do urządzeń wejściowych i wyjściowych, został na diagramie oznaczony numerem

A. 4

B. 2

C. 3

D. 1

Wybór błędnej odpowiedzi co do sygnału sterującego zapisem do urządzeń wejścia-wyjścia często wynika z niepełnego zrozumienia roli poszczególnych sygnałów w architekturze mikroprocesora. Sygnały MEMR i MEMW oznaczają operacje odczytu i zapisu do pamięci, co jest mylące dla wielu uczących się, którzy mogą błędnie przypuszczać, że są one związane z urządzeniami wejścia-wyjścia. MEMR jest używany do odczytu danych z pamięci, natomiast MEMW do zapisu danych do pamięci. Sygnały te są integralną częścią komunikacji z pamięcią RAM i ROM, ale nie z urządzeniami wejścia-wyjścia. I/OR i I/OW to sygnały dedykowane dla operacji z urządzeniami I/O. I/OR oznacza odczyt z urządzeń I/O, podczas gdy I/OW oznacza zapis. Mylenie sygnałów związanych z pamięcią i I/O jest powszechnym błędem, zwłaszcza u początkujących projektantów systemów. Aby uniknąć takich pomyłek, ważne jest dogłębne zrozumienie funkcji i zastosowania każdego sygnału oraz kontekstu, w jakim są używane. W systemach komputerowych sygnały są wykorzystywane w złożonych sekwencjach operacji, a prawidłowe ich przypisanie jest kluczowe dla stabilnej i wydajnej pracy całego systemu. Inżynierowie muszą być świadomi standardowych praktyk i protokołów komunikacyjnych używanych w systemach mikroprocesorowych, by skutecznie projektować i diagnozować złożone systemy komputerowe. Dobra znajomość tych zasad pozwala na unikanie kosztownych błędów w projektowaniu sprzętu i oprogramowania, co jest kluczowe w nowoczesnym inżynierii komputerowej.

Pytanie 4

Urządzenie, które zamienia otrzymane ramki na sygnały przesyłane w sieci komputerowej, to

A. punkt dostępu

B. karta sieciowa

C. konwerter mediów

D. regenerator

Karta sieciowa jest kluczowym elementem w architekturze sieci komputerowych, odpowiedzialnym za konwersję danych z postaci cyfrowej na sygnały, które mogą być przesyłane przez medium transmisyjne, takie jak kable czy fale radiowe. Jej głównym zadaniem jest obsługa protokołów komunikacyjnych, takich jak Ethernet czy Wi-Fi, co pozwala na efektywne łączenie komputerów i innych urządzeń w sieci. Przykładowo, w przypadku korzystania z technologii Ethernet, karta sieciowa przekształca dane z pamięci komputera na ramki Ethernetowe, które są następnie transmitowane do innych urządzeń w sieci. Dodatkowo, karty sieciowe często zawierają funkcje takie jak kontrola błędów oraz zarządzanie przepustowością, co przyczynia się do stabilności i wydajności przesyłania danych. Warto zauważyć, że w kontekście standardów branżowych, karty sieciowe muszą być zgodne z normami IEEE, co zapewnia ich interoperacyjność w zróżnicowanych środowiskach sieciowych.

Pytanie 5

Technologia ADSL pozwala na nawiązanie połączenia DSL

A. o identycznej szybkości w obie strony do i od abonenta

B. poprzez linie ISDN

C. z różnorodnymi prędkościami w kierunku do i od abonenta

D. o wyjątkowo dużej prędkości, przekraczającej 13 Mb/s

Odpowiedzi takie jak wykorzystanie linii ISDN do ADSL są nieprawidłowe, ponieważ ADSL korzysta z istniejących linii telefonicznych miedzianych, które są wykorzystywane przez usługi PSTN (Public Switched Telephone Network). Linia ISDN, będąca cyfrową linią komunikacyjną, działa na zasadzie całkowicie innej technologii, a jej parametry transmisji różnią się od ADSL. Również idea, że ADSL miałby oferować tę samą prędkość w obu kierunkach, jest mylna. ADSL jest zaprojektowane z asymetrycznym rozkładem prędkości, co oznacza, że jego głównym celem jest zapewnienie użytkownikowi większej szybkości pobierania, co jest zgodne z powszechnymi potrzebami użytkowników domowych. Prędkości na poziomie powyżej 13 Mb/s w standardowym ADSL także są niepoprawne; ADSL2 i ADSL2+ mogą osiągać wyższe prędkości, jednak standardowe ADSL nie przekracza 8 Mb/s. Należy również zwrócić uwagę na błędy w rozumieniu znaczenia jakości połączenia oraz jego wpływu na prędkości. Aspekty takie jak długość linii, jakość miedzi czy ilość podłączonych użytkowników mogą znacznie wpływać na realne osiągane prędkości, co nie jest brane pod uwagę w opisanych odpowiedziach.

Pytanie 6

Korzystając z polecenia systemowego ipconfig, można skonfigurować

A. rejestr systemowy

B. przypisania dysków sieciowych

C. właściwości uprawnień dostępu

D. interfejsy sieciowe

Polecenie systemowe ipconfig jest kluczowym narzędziem w systemach operacyjnych Windows, które umożliwia użytkownikom oraz administratorom sieci zarządzanie i diagnostykę interfejsów sieciowych. Używając ipconfig, można szybko sprawdzić konfigurację adresów IP przypisanych do poszczególnych interfejsów sieciowych, a także uzyskać informacje takie jak maska podsieci, brama domyślna czy adresy serwerów DNS. Przykładowo, administratorzy mogą użyć polecenia 'ipconfig /all', aby uzyskać pełny wgląd w konfigurację sieciową, co jest niezbędne podczas rozwiązywania problemów z połączeniem. W kontekście dobrych praktyk, regularne monitorowanie i zarządzanie konfiguracją sieci jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i wydajności sieci, co jest zgodne z rekomendacjami branżowymi dotyczącymi zarządzania infrastrukturą IT. Dodatkowo, znajomość ipconfig jest przydatna w codziennej pracy z sieciami komputerowymi oraz przy wdrażaniu nowych rozwiązań technologicznych, co czyni to narzędzie niezbędnym dla każdego, kto zajmuje się zarządzaniem sieciami.

Pytanie 7

Ile maksymalnie dysków twardych można bezpośrednio podłączyć do płyty głównej, której fragment specyfikacji jest przedstawiony w ramce?

4 x DIMM, max. 16GB, DDR2 1200 / 1066 / 800 / 667 MHz, non-ECC, un-buffered memory Dual channel memory architecture
Five Serial ATA 3.0 Gb/s ports
Realtek ALC1200, 8-channel High Definition Audio CODEC - Support Jack-Detection, Multi-streaming, Front Panel Jack-Retasking - Coaxial S/PDIF_OUT ports at back I/O

A. 5

B. 8

C. 4

D. 2

Płyta główna wyposażona jest w pięć portów SATA 3.0 które umożliwiają podłączenie pięciu dysków twardych. Specyfikacja SATA 3.0 oferuje prędkość transferu danych do 6 Gb/s co jest istotne przy pracy z dużymi plikami lub aplikacjami wymagającymi dużej przepustowości danych. W praktyce takie porty są wykorzystywane nie tylko do podłączania dysków HDD czy SSD ale także do napędów optycznych co zwiększa wszechstronność zastosowania płyty. Ważnym aspektem jest również możliwość tworzenia macierzy RAID co pozwala na zwiększenie wydajności lub bezpieczeństwa przechowywania danych. Standard SATA 3.0 jest szeroko stosowany i zgodny z wcześniejszymi generacjami co oznacza że istnieje możliwość podłączania starszych urządzeń przy zachowaniu kompatybilności. Wybór płyty z wystarczającą liczbą portów SATA jest kluczowy w planowaniu rozbudowy komputera szczególnie w środowiskach profesjonalnych gdzie zapotrzebowanie na przestrzeń dyskową dynamicznie się zmienia. Dobre praktyki branżowe obejmują również przemyślane zarządzanie kablami i przestrzenią wewnątrz obudowy co ma znaczenie dla optymalizacji przepływu powietrza i tym samym chłodzenia podzespołów.

Pytanie 8

Komputer zainstalowany w domenie Active Directory nie jest w stanie nawiązać połączenia z kontrolerem domeny, na którym znajduje się profil użytkownika. Jaki rodzaj profilu użytkownika zostanie stworzony na tym urządzeniu?

A. Mobilny

B. Lokalny

C. Obowiązkowy

D. Tymczasowy

Kiedy komputer pracuje w domenie Active Directory, jego możliwość połączenia z kontrolerem domeny jest kluczowa dla uwierzytelnienia użytkownika oraz załadowania odpowiedniego profilu użytkownika. Jeśli komputer nie może nawiązać takiego połączenia, system automatycznie tworzy tymczasowy profil użytkownika. Tymczasowe profile są używane, gdy nie można uzyskać dostępu do profilu przechowywanego na serwerze. Użytkownik może zalogować się i korzystać z komputera, ale wszelkie zmiany dokonane w tym profilu nie będą zapisywane po wylogowaniu. W praktyce oznacza to, że użytkownik nie ma stałych ustawień czy plików na tym komputerze, co może być problematyczne w środowiskach, gdzie zależy nam na zachowaniu osobistych preferencji. Zgodnie z dobrymi praktykami zarządzania systemami, regularne monitorowanie połączeń z kontrolerem domeny i poprawne konfigurowanie ustawień sieciowych jest kluczowe dla uniknięcia sytuacji, w których użytkownicy muszą korzystać z tymczasowych profili.

Pytanie 9

Element funkcjonalny opisany jako DSP w załączonym diagramie blokowym to

A. mikroprocesor systemu audio

B. przetwornik DAC z pamięcią RAM

C. pamięć RAM

D. przetwornik ADC z pamięcią RAM

Blok DSP (Digital Signal Processor) na schemacie jest kluczowym komponentem karty dźwiękowej, pełniącym funkcję mikroprocesora. Mikroprocesor karty dźwiękowej to wyspecjalizowany układ, który przetwarza dane audio w czasie rzeczywistym. Jego zadaniem jest wykonywanie skomplikowanych obliczeń matematycznych, które są niezbędne do przetwarzania sygnałów dźwiękowych. Procesory DSP są zaprojektowane do wykonywania operacji takich jak filtrowanie, kompresja i dekompresja danych audio. Dzięki wysokiej mocy obliczeniowej i możliwości pracy w czasie rzeczywistym, DSP umożliwiają uzyskanie wysokiej jakości dźwięku przy minimalnym opóźnieniu. Typowe zastosowania DSP w kartach dźwiękowych obejmują korekcję barwy dźwięku, redukcję szumów oraz przetwarzanie efektów dźwiękowych. W kontekście branżowym, stosowanie DSP jest standardem w nowoczesnych systemach audio, zarówno w komputerach osobistych, jak i w profesjonalnym sprzęcie audio. Dobry projekt karty dźwiękowej zakłada optymalizację algorytmów DSP, co przekłada się na lepszą jakość dźwięku i wydajność systemu. Praktyczne zastosowanie DSP w kartach dźwiękowych jest szczególnie widoczne w zaawansowanych aplikacjach multimedialnych i grach komputerowych, gdzie jakość i precyzja dźwięku mają kluczowe znaczenie.

Pytanie 10

Aby móc korzystać z telefonu PSTN do nawiązywania połączeń za pośrednictwem sieci komputerowej, należy go podłączyć do

A. mostka sieciowego

B. modemu analogowego

C. bramki VoIP

D. repetera sygnału

Modem analogowy jest urządzeniem, które służy do podłączenia komputera do linii telefonicznej w celu przesyłania danych. Jego funkcja polega na konwersji sygnałów cyfrowych na analogowe, co umożliwia transfer danych przez tradycyjne linie telefoniczne. Chociaż modem można wykorzystać do przesyłania sygnałów telefonicznych, nie jest on odpowiedni do łączenia telefonów PSTN z sieciami VoIP, ponieważ nie obsługuje protokołów VoIP, takich jak SIP. Mostek sieciowy to urządzenie, które łączy różne segmenty sieci lokalnych, ale nie jest przeznaczone do konwersji sygnałów telefonicznych na format VoIP. Repeater sygnału, z kolei, jest używany do wzmacniania sygnałów w sieciach, ale nie przekształca on sygnałów głosowych z telefonów PSTN na sygnały cyfrowe wymagane w VoIP. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że urządzenia te mogą pełnić funkcję bramek VoIP, co prowadzi do nieporozumień związanych ze sposobem działania technologii VoIP. W kontekście integracji telefonii tradycyjnej z VoIP, tylko bramka VoIP oferuje niezbędną funkcjonalność oraz odpowiednie protokoły do realizacji tych połączeń.

Pytanie 11

Kabel pokazany na ilustracji może być zastosowany do realizacji okablowania sieci o standardzie

A. 100Base-TX

B. 10Base-T

C. 100Base-SX

D. 10Base2

10Base2 to standard korzystający z kabla koncentrycznego, znanego również jako Thin Ethernet lub Cheapernet. Jest to starsza technologia, która nie jest już powszechnie używana ze względu na ograniczenia w szybkości transmisji oraz trudności w instalacji i konserwacji w porównaniu do nowoczesnych standardów, takich jak Ethernet na skrętce czy światłowodzie. 10Base-T oraz 100Base-TX są standardami wykorzystującymi skrętkę miedzianą. 10Base-T operuje z prędkością do 10 Mb/s, natomiast 100Base-TX umożliwia transmisję danych z prędkością do 100 Mb/s, co czyni go częścią Fast Ethernet. Te standardy są powszechnie używane w sieciach lokalnych, zwłaszcza w domach i małych biurach, ze względu na ich łatwość wdrożenia i niskie koszty. Niemniej jednak, w środowiskach, gdzie wymagane są wyższe prędkości oraz większa niezawodność, światłowody, takie jak 100Base-SX, stają się bardziej odpowiednim wyborem. Wybór niepoprawnych odpowiedzi często wynika z niewłaściwego rozpoznania typu kabla i jego zastosowania. Kluczowe jest zrozumienie, jakie medium transmisji jest używane w danym standardzie oraz jakie są jego specyficzne zalety i wady. Dzięki temu można dokładnie określić, jaki typ okablowania jest wymagany w określonych sytuacjach sieciowych. Ponadto, znajomość różnic między miedzią a światłowodem pomaga w wyborze odpowiedniego rozwiązania dla konkretnych potrzeb sieciowych, biorąc pod uwagę takie czynniki jak zasięg, przepustowość oraz odporność na zakłócenia. Dlatego ważne jest, aby w pełni zrozumieć zastosowania i ograniczenia każdej technologii, co pozwoli na lepsze podejmowanie decyzji projektowych w dziedzinie infrastruktury sieciowej. Podsumowując, wybór odpowiedniego standardu sieciowego powinien być oparty na specyficznych wymaganiach danej aplikacji oraz na właściwym dopasowaniu medium transmisji do tych wymagań.

Pytanie 12

Określ rezultat wykonania zamieszczonego polecenia

net user Test /expires:12/09/20

A. Ustawiony czas aktywacji konta Test

B. Sprawdzona data ostatniego logowania do konta Test

C. Wymuszenie zmiany hasła na koncie Test w wskazanym terminie

D. Ustawiona data wygaśnięcia konta Test

Polecenie 'net user Test /expires:12/09/20' odnosi się do zarządzania kontami użytkowników w systemach Windows. W tym przypadku kluczowym elementem jest przełącznik '/expires', który określa datę wygaśnięcia konta użytkownika o nazwie 'Test'. Jest to praktyczne narzędzie w administracji systemami, pozwalające na automatyczne dezaktywowanie konta po określonym czasie, co może być przydatne w kontekście kontroli dostępu i bezpieczeństwa. Na przykład, w środowiskach korporacyjnych często stosuje się tymczasowe konta dla zewnętrznych konsultantów czy pracowników sezonowych, które powinny wygasać po zakończeniu ich okresu pracy. Ustalanie daty wygaśnięcia pozwala na uniknięcie sytuacji, w których dostęp do zasobów pozostaje niepotrzebnie otwarty dla osób, które już nie potrzebują dostępu. To także zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania dostępem i bezpieczeństwa danych, które zalecają minimalizowanie ryzyka poprzez ograniczanie aktywnych kont użytkowników do tych, które są faktycznie potrzebne. Poprawne ustawienie daty wygaśnięcia konta jest kluczowym elementem polityki zarządzania tożsamością i dostępem IAM w wielu organizacjach.

Pytanie 13

W skanerach z systemem CIS źródłem światła oświetlającym dokument jest

A. świetlówka

B. lampa fluorescencyjna

C. grupa trójkolorowych diod LED

D. zespół żarówek

Wybór innych źródeł światła, takich jak świetlówki, układy żarówek czy lampy fluorescencyjne, jest nieodpowiedni w kontekście skanowania z użyciem technologii CIS. Świetlówki, mimo że były powszechnie stosowane w przeszłości, mają ograniczoną wydajność i mogą emitować pewne promieniowanie ultrafioletowe, co wpływa negatywnie na delikatne materiały skanowane. Układy żarówek generują znacznie więcej ciepła, co może prowadzić do deformacji skanowanych dokumentów oraz obniżenia jakości skanowania. Dodatkowo, żarówki mają krótszą żywotność i wyższe zużycie energii. Lampa fluorescencyjna z kolei, podobnie jak świetlówka, ma ograniczenia w zakresie odwzorowania kolorów i może powodować niejednolite oświetlenie skanowanego obszaru, co negatywnie wpływa na końcowy efekt skanowania. Takie podejścia do oświetlenia w skanowaniu mogą również prowadzić do błędnych interpretacji kolorów, co jest szczególnie problematyczne w dokumentach wymagających precyzyjnego odwzorowania barw, takich jak fotografie czy materiały promocyjne. Z tego powodu, wybór technologii LED jest nie tylko nowoczesny, ale także praktyczny, oferując znaczące korzyści w zakresie jakości i wydajności skanowania w różnych aplikacjach biurowych i archiwizacyjnych.

Pytanie 14

Skaner, który został przedstawiony, należy podłączyć do komputera za pomocą złącza

A. Micro USB

B. Mini USB

C. USB-B

D. USB-A

Złącze USB-A to standardowy port USB, który można znaleźć głównie w komputerach, zasilaczach i innych urządzeniach peryferyjnych jako port żeński, do którego podłączamy inne urządzenia za pomocą kabli zakończonych wtykiem USB-A. USB-B, z kolei, jest złączem używanym głównie w urządzeniach peryferyjnych takich jak drukarki i skanery, ale w większych, stacjonarnych wersjach, co czyni tę opcję nieodpowiednią dla przenośnych skanerów. Mini USB znajduje zastosowanie w kompaktowych urządzeniach elektronicznych, co jest zgodne z typem skanera wskazanego w pytaniu. Micro USB, choć bardziej nowoczesne i mniejsze niż Mini USB, nie jest odpowiednim wyborem, jeśli urządzenie zostało wyprodukowane w czasie, gdy Mini USB było standardem de facto dla małych urządzeń. Powszechnym błędem jest przypuszczenie, że wszystkie skanery są wyposażone w złącze USB-A lub Micro USB, ponieważ są one bardziej znane użytkownikom współczesnym. Jednak pominięcie specyfiki technicznej danego urządzenia może prowadzić do tego rodzaju błędnych wniosków. Właściwe zrozumienie standardów złączy i ich ewolucji jest kluczowe w podejmowaniu odpowiednich decyzji dotyczących kompatybilności urządzeń elektronicznych, zwłaszcza w kontekście sprzętu wykorzystywanego w specjalistycznych zadaniach zawodowych.

Pytanie 15

Jak nazywa się bezklasowa metoda podziału przestrzeni adresowej IPv4?

A. CIDR

B. VLAN

C. IMAP

D. MASK

W kontekście adresacji IP, pojęcia związane z podziałem przestrzeni adresowej są kluczowe dla efektywnego zarządzania sieciami. Odpowiedzi takie jak MASK, IMAP i VLAN odnoszą się do różnych aspektów technologii sieciowych, ale nie są bezklasowymi metodami podziału przestrzeni adresowej IPv4. MASK odnosi się do maski podsieci, która jest używana w połączeniu z adresami IP do określenia, która część adresu jest używana jako identyfikator sieci, a która jako identyfikator hosta. Maska podsieci jest istotna, ale nie zmienia fundamentalnej struktury adresowania, jaką wprowadza CIDR. IMAP, z drugiej strony, to protokół do zarządzania pocztą elektroniczną i nie ma bezpośredniego związku z adresacją IP. VLAN to technologia umożliwiająca tworzenie logicznych sieci w obrębie infrastruktury fizycznej, ale również nie jest metodą podziału przestrzeni adresowej. Zrozumienie tych koncepcji jest istotne, ponieważ każda z nich pełni odmienną rolę w architekturze sieciowej. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do mylenia tych terminów, obejmują nieznajomość różnicy między zarządzaniem adresami IP a innymi aspektami funkcjonowania sieci. Kluczem do skutecznego wykorzystania technologii sieciowych jest zrozumienie specyfiki i zastosowania poszczególnych pojęć.

Pytanie 16

W środowisku Linux uruchomiono skrypt przy użyciu dwóch argumentów. Uzyskanie dostępu do wartości drugiego argumentu z wnętrza skryptu możliwe jest przez

A. %2%

B. $2

C. %2

D. $2$

Zrozumienie, jak przekazywać parametry do skryptów w systemie Linux, jest kluczowe dla skutecznego programowania w powłoce. Pojęcia takie jak %2, %2% i $2$ są niepoprawne, ponieważ nie są zgodne z konwencjami używanymi w powłokach Unixowych. W przypadku %2 i %2%, znaki procentu są stosowane w kontekście innych języków programowania lub systemów, ale nie w skryptach powłoki, gdzie stosuje się dolary ($) do oznaczania zmiennych. Użycie $2 jest właściwe, ale dodawanie dodatkowych znaków, jak % czy $, zmienia semantykę zmiennej i prowadzi do błędów w interpretacji. Często takie pomyłki wynikają z nieznajomości konwencji i reguł, które rządzą danym językiem. Warto zwrócić uwagę, że nie tylko w przypadku zmiennych, ale również w kontekście innych komponentów skryptów, takich jak funkcje czy pętle, posługiwanie się nieprawidłowymi symbolami może prowadzić do nieoczekiwanych rezultatów oraz problemów z debugowaniem. Dlatego kluczowe jest, aby szczegółowo zrozumieć, jak działa system, w którym pracujemy, oraz stosować się do jego zasad i dobrych praktyk programistycznych.

Pytanie 17

Sieć lokalna posiada adres IP 192.168.0.0/25. Który adres IP odpowiada stacji roboczej w tej sieci?

A. 192.168.1.1

B. 192.168.0.192

C. 192.160.1.25

D. 192.168.0.100

Adres IP 192.168.0.100 jest prawidłowym adresem stacji roboczej w sieci lokalnej z adresem 192.168.0.0/25. Podział taki oznacza, że pierwsze 25 bitów adresu jest przeznaczone na identyfikację sieci, co daje nam maskę 255.255.255.128. W takim przypadku dostępne adresy IP dla urządzeń w tej sieci mieszczą się w przedziale od 192.168.0.1 do 192.168.0.126. Adres 192.168.0.100 mieści się w tym przedziale, co oznacza, że jest poprawnym adresem stacji roboczej. Zastosowanie takiej struktury adresowej jest kluczowe w małych i średnich firmach oraz w domowych sieciach lokalnych, gdzie efektywne zarządzanie adresacją IP pozwala na lepsze wykorzystanie zasobów. W praktyce, przydzielanie adresów IP w sieciach lokalnych powinno być zgodne z zasadami DHCP, co znacznie ułatwia administrację i zmniejsza ryzyko konfliktów adresowych.

Pytanie 18

W jakiej topologii sieci fizycznej każdy komputer jest połączony z dokładnie dwoma sąsiadującymi komputerami, bez użycia dodatkowych urządzeń aktywnych?

A. Siatki

B. Gwiazdy

C. Magistrali

D. Pierścienia

Topologia pierścienia to struktura, w której każdy komputer (lub węzeł) jest połączony z dokładnie dwoma sąsiednimi komputerami, tworząc zamknięty krąg. W tej konfiguracji dane przesyłane są w jednym kierunku, co minimalizuje ryzyko kolizji. Przykładem zastosowania topologii pierścienia są starzejące się sieci token ring, gdzie token (znacznik) krąży w sieci, umożliwiając dostęp do medium transmisyjnego tylko jednemu urządzeniu na raz. Dzięki tej metodzie zapewniono porządek w przesyłaniu danych, co było kluczowe w środowiskach o dużym ruchu. Standardy IEEE 802.5 regulują techniczne aspekty takich sieci, wskazując na korzyści z używania topologii pierścienia w złożonych systemach wymagających synchronizacji. W praktyce, mimo że topologia pierścienia nie jest tak popularna jak inne, może być korzystna w określonych zastosowaniach, gdzie ważne są niski koszt i prostota instalacji.

Pytanie 19

IMAP to protokół

A. wysyłania wiadomości e-mail

B. synchronizowania czasu z serwerami

C. odbierania wiadomości e-mail

D. nadzoru nad urządzeniami sieciowymi

Odpowiedzi sugerujące funkcje związane z wysyłaniem poczty elektronicznej, synchronizacją czasu z serwerami, czy monitorowaniem urządzeń sieciowych są błędne i wynikają z nieporozumienia dotyczącego działania protokołów w systemach informatycznych. Protokół odpowiedzialny za wysyłanie e-maili to SMTP (Simple Mail Transfer Protocol), który działa w zupełnie inny sposób niż IMAP. SMTP jest zaprojektowany wyłącznie do przesyłania wiadomości od nadawcy do serwera pocztowego, a następnie do odbiorcy, ale nie pozwala na zarządzanie i dostęp do wiadomości na serwerze. Z drugiej strony, synchronizacja czasu z serwerami realizowana jest przez protokoły takie jak NTP (Network Time Protocol), co jest całkowicie niezwiązane z obsługą poczty elektronicznej. Monitorowanie urządzeń sieciowych odnosi się do zastosowań związanych z zarządzaniem sieciami, takich jak SNMP (Simple Network Management Protocol). Te niezwiązane funkcje mogą wprowadzać w błąd, ponieważ w kontekście systemów pocztowych ważne jest rozróżnienie między różnymi protokołami i ich zastosowaniami. Właściwe zrozumienie IMAP jako protokołu do odbioru poczty elektronicznej, w porównaniu do innych, jest kluczowe w pracy z technologiami internetowymi i zarządzaniu komunikacją elektroniczną.

Pytanie 20

W terminalu systemu operacyjnego wykonano polecenie nslookup. Jaką informację uzyskano?

CMD Wiersz polecenia
— □ ×
C:\>nslookup
 Serwer domyślny: plusmx1.polkomtel.com.pl
 Address: 212.2.96.51
 
 >

A. Domyślną bramę

B. Adres serwera DHCP

C. Adres serwera DNS

D. Adres IP hosta

Polecenie nslookup jest narzędziem używanym do diagnostyki sieciowej, które pomaga w uzyskaniu informacji o domenach internetowych poprzez przekierowanie zapytań do serwerów DNS. Kiedy zostaje wydane polecenie nslookup bez dodatkowych parametrów, narzędzie to zwraca informacje o domyślnym serwerze DNS skonfigurowanym na komputerze użytkownika. W przypadku pokazanym na ekranie, polecenie nslookup ujawnia adres serwera DNS wraz z jego nazwą. Praktyczne zastosowanie polecenia nslookup obejmuje diagnozowanie problemów z rozwiązywaniem nazw, weryfikację konfiguracji DNS oraz analizę działania sieci. W środowiskach IT, gdzie nieprawidłowa konfiguracja DNS może prowadzić do problemów z łącznością, nslookup jest kluczowym narzędziem. Zgodnie z dobrymi praktykami, administratorzy IT często używają nslookup do weryfikacji dostępności i poprawności działania serwerów DNS. Pozwala to na szybkie zidentyfikowanie i rozwiązanie problemów związanych z DNS, które mogą wpływać na wydajność i bezpieczeństwo sieci. Rozumienie jak działa nslookup i jakie informacje zwraca jest podstawową umiejętnością w zarządzaniu sieciami komputerowymi.

Pytanie 21

W ramce przedstawiono treść jednego z plików w systemie operacyjnym MS Windows. Jest to plik

[boot loader]
Time out=30
Default=Multi(0)disk(0)rdisk(0)partition(1)WINDOWS
[operating system]
Multi(0)disk(0)rdisk(0)partition(1)WINDOWS="Microsoft Windows XP Home Edition"/
fastdetect/NoExecute=OptOut

A. wykonywalny, otwierający edytor rejestru systemowego

B. wsadowy, przeznaczony do uruchamiania instalatora

C. tekstowy, zawierający wykaz zainstalowanych systemów operacyjnych

D. dziennika, zawierający dane o zainstalowanych urządzeniach

Plik przedstawiony w ramce to plik "boot.ini" używany w starszych wersjach systemu operacyjnego Windows takich jak Windows XP i Windows 2000. Ten plik jest tekstowy, co oznacza, że można go edytować za pomocą standardowego edytora tekstu jak Notatnik. Plik ten zawiera listę zainstalowanych systemów operacyjnych, umożliwiając użytkownikowi wybór, który system ma zostać uruchomiony przy starcie komputera. Jest to kluczowy element w procesie startowym systemu, ponieważ definiuje ścieżki do plików systemowych potrzebnych do uruchomienia konkretnych wersji Windows. Dobrą praktyką jest, aby przed dokonaniem jakichkolwiek zmian w pliku "boot.ini", wykonać jego kopię zapasową, co pozwala na odzyskanie go w przypadku błędnej edycji. Zawartość takiego pliku może zawierać ważne informacje konfiguracyjne, jak timeout, czyli czas oczekiwania na wybór systemu, oraz domyślną ścieżkę do uruchamiania systemu. W kontekście bezpieczeństwa i stabilności systemu, prawidłowe zarządzanie plikami startowymi jest ważnym aspektem administracji IT i stanowi część profesjonalnych standardów zarządzania systemami operacyjnymi.

Pytanie 22

Jaki program został wykorzystany w systemie Linux do szybkiego skanowania sieci?

A. webmin

B. iptraf

C. ttcp

D. nmap

nmap to naprawdę fajne narzędzie do skanowania sieci, które działa w systemie Linux. Wykrywa hosty i usługi, które są na nich uruchomione. Jest całkiem wszechstronne i daje sporo możliwości, zwłaszcza jeśli chodzi o rozpoznawanie topologii sieci. Administracja i specjaliści od bezpieczeństwa często po nie sięgają. nmap ma różne funkcje, jak chociażby wykrywanie systemu operacyjnego czy wersji aplikacji, co jest mega ważne, gdy robimy audyty bezpieczeństwa. Możliwość skanowania portów sprawia, że możemy łatwo zidentyfikować dostępne usługi, a to jest kluczowe, żeby chronić nasze systemy przed nieautoryzowanym dostępem. W praktyce używa się go do szukania potencjalnych luk w zabezpieczeniach i do monitorowania, co się zmienia w konfiguracji sieci. Dobrze, że jest zgodny z różnymi standardami branżowymi, bo to czyni go niezastąpionym w kontekście zgodności z normami bezpieczeństwa. nmap ma również tryb cichy, więc można go używać bez zbytniego wzbudzania podejrzeń w trakcie testów penetracyjnych. Tak naprawdę, dla każdego, kto zajmuje się bezpieczeństwem IT i zarządzaniem siecią, nmap to podstawa.

Pytanie 23

RAMDAC konwerter przekształca sygnał

A. analogowy na cyfrowy

B. cyfrowy na analogowy

C. zmienny na stały

D. stały na zmienny

Konwerter RAMDAC (Random Access Memory Digital to Analog Converter) jest kluczowym elementem w systemach graficznych, który przekształca sygnały cyfrowe generowane przez procesor graficzny na sygnały analogowe, które mogą być wykorzystywane przez monitor. Proces ten jest niezbędny, ponieważ większość nowoczesnych monitorów i telewizorów korzysta z sygnałów analogowych, takich jak RGB, do wyświetlania obrazu. Konwerter RAMDAC działa na zasadzie próbkowania danych z pamięci RAM i przekształcania ich w odpowiednie napięcia analogowe, które reprezentują różne kolory i jasności pikseli. Przykładem zastosowania RAMDAC jest w komputerach osobistych, gdzie umożliwia on wyświetlanie grafiki 2D i 3D. W praktyce, efektywność RAMDAC jest mierzona przez jego maksymalną rozdzielczość oraz częstotliwość odświeżania, co jest zgodne z normami branżowymi dotyczącymi wydajności sprzętu graficznego. Dlatego zrozumienie funkcji konwertera RAMDAC jest istotne dla projektantów systemów graficznych oraz dla każdego, kto zajmuje się technologią wizualizacji.

Pytanie 24

Aby zainstalować serwer FTP w systemach z rodziny Windows Server, konieczne jest dodanie roli serwera

A. sieci Web

B. aplikacji

C. DHCP

D. DNS

Aby zainstalować serwer plików FTP w systemach rodziny Windows Server, należy zainstalować rolę serwera sieci Web (IIS). FTP, czyli File Transfer Protocol, jest protokołem służącym do przesyłania plików między komputerami w sieci. Rola serwera sieci Web zawiera niezbędne komponenty do obsługi FTP oraz innych usług internetowych. Po zainstalowaniu roli IIS, administrator może skonfigurować FTP poprzez menedżera IIS, co pozwala na łatwe zarządzanie kontami użytkowników, uprawnieniami dostępu oraz konfiguracją połączeń. Przykładem zastosowania może być stworzenie serwera FTP dla firmy, który umożliwi pracownikom przesyłanie i pobieranie dokumentów projektowych z dowolnego miejsca. Warto również pamiętać o zapewnieniu odpowiednich zabezpieczeń, takich jak szyfrowanie SSL/TLS, aby chronić przesyłane dane. Dobrą praktyką jest również monitorowanie logów serwera, co pozwala na wykrywanie i analizowanie ewentualnych prób nieautoryzowanego dostępu.

Pytanie 25

Najskuteczniejszym sposobem na dodanie skrótu do konkretnego programu na pulpitach wszystkich użytkowników w domenie jest

A. przypisanie dysku

B. wykonanie ponownej instalacji programu

C. ściągnięcie aktualizacji Windows

D. zastosowanie zasad grupy

Ponowna instalacja programu, chociaż może rozwiązać problemy z jego działaniem, nie jest odpowiednim podejściem do wstawiania skrótu na pulpitach użytkowników. Proces ten jest czasochłonny, szczególnie w dużych organizacjach, gdzie można mieć setki lub tysiące stacji roboczych. Instalowanie oprogramowania na każdym komputerze indywidualnie wymaga znacznych zasobów ludzkich i sprzętowych, co w praktyce jest mało efektywne. Aktualizacje Windows również nie są skutecznym rozwiązaniem w tym kontekście, gdyż ich głównym celem jest poprawa bezpieczeństwa i stabilności systemu operacyjnego, a nie zarządzanie aplikacjami czy ich skrótami. Mapowanie dysku dotyczy głównie dostępu do zasobów sieciowych, a nie do lokalnych aplikacji, co czyni tę metodę nieadekwatną do problemu wstawiania skrótów. W rzeczywistości, błędne koncepcje dotyczące sposobu zarządzania aplikacjami często wynikają z niedoinformowania na temat narzędzi dostępnych w środowisku Windows Server, jakimi są zasady grupy, które oferują funkcjonalności automatyzacji i centralnego zarządzania. Zrozumienie tych narzędzi jest kluczowe dla efektywnego zarządzania infrastrukturą IT w organizacji.

Pytanie 26

Norma opisująca standard transmisji Gigabit Ethernet to

A. IEEE 802.3x

B. IEEE 802.3u

C. IEEE 802.3ab

D. IEEE 802.3i

Odpowiedzi IEEE 802.3i, IEEE 802.3u oraz IEEE 802.3x nie są odpowiednie w kontekście pytania o standard Gigabit Ethernet. Standard IEEE 802.3i definiuje 10BASE-T, co oznacza Ethernet o prędkości 10 Mbit/s, działający na skrętkach miedzianych, ale zdecydowanie nie spełnia wymagań dotyczących Gigabit Ethernet. Z kolei IEEE 802.3u dotyczy standardu Fast Ethernet, który operuje z prędkością 100 Mbit/s. Oznacza to, że obydwa te standardy są znacznie wolniejsze od Gigabit Ethernet i nie mogą być stosowane w aplikacjach wymagających szybszej transmisji danych. Z kolei standard IEEE 802.3x odnosi się do funkcji kontroli przepływu w Ethernet, co jest istotne do zarządzania przeciążeniem w sieciach, ale nie definiuje prędkości transmisji, jak w przypadku Gigabit Ethernet. Zrozumienie tych standardów jest istotne dla projektowania i zarządzania sieciami, jednak mylenie ich z IEEE 802.3ab prowadzi do błędnych wniosków o możliwościach i zastosowaniach. Kluczowe jest, aby zawsze odnosić się do specyfikacji danego standardu, aby prawidłowo określić jego zastosowanie i wydajność w kontekście infrastruktury sieciowej.

Pytanie 27

Urządzenie sieciowe działające w drugiej warstwie modelu OSI, które przesyła sygnał do portu połączonego z urządzeniem odbierającym dane na podstawie analizy adresów MAC nadawcy i odbiorcy, to

A. przełącznik

B. terminator

C. wzmacniak

D. modem

Modem to urządzenie, które nawiązuje połączenie z Internetem przez konwersję sygnałów cyfrowych na analogowe i vice versa. Jego funkcjonalność skupia się na dostosowywaniu sygnału do wymagań danego medium transmisyjnego, a nie na zarządzaniu ruchem w sieci lokalnej. Użycie modemu w kontekście zadania jest błędne, ponieważ modem nie operuje na adresach MAC, a jego głównym zadaniem jest łączenie z siecią zewnętrzną. Terminator jest komponentem stosowanym w sieciach szeregowych, którego zadaniem jest eliminacja odbić sygnału, a nie routing danych. Stosowanie terminatorów w kontekście przesyłania danych w warstwie łącza danych jest mylące, ponieważ ich funkcjonalność nie obejmuje analizy adresów ani przesyłania danych do odpowiednich portów. Wzmacniak, z drugiej strony, służy do zwiększania mocy sygnału w różnych mediach transmisyjnych, ale nie jest urządzeniem, które analizuje adresy MAC ani podejmuje decyzji o kierunkowaniu danych. Powszechnym błędem jest mylenie tych urządzeń z przełącznikami, które są zaprojektowane do pracy na poziomie warstwy łącza danych. Kluczowe jest zrozumienie różnicy między urządzeniami, które operują na różnych warstwach modelu OSI oraz ich specyficznych funkcji w sieciach komputerowych.

Pytanie 28

Narzędzie pokazane na ilustracji służy do

A. weryfikacji poprawności połączenia

B. instalacji przewodów w złączach LSA

C. ściągania izolacji z kabla

D. zaciskania wtyków RJ45

Narzędzie przedstawione na rysunku to tzw. punch down tool, które jest niezbędnym wyposażeniem każdego technika zajmującego się instalacjami telekomunikacyjnymi i sieciowymi. Służy ono do montażu przewodów w złączach typu LSA, które są standardem w gniazdach sieciowych i panelach krosowych. Złącza LSA, nazywane również złączami IDC (Insulation Displacement Connector), umożliwiają szybkie i pewne połączenie przewodów bez konieczności zdejmowania izolacji. Punch down tool umożliwia wciśnięcie przewodu w złącze, zapewniając trwały i niezawodny kontakt. Narzędzie to jest wyposażone w ostrze, które automatycznie przycina nadmiar przewodu, co minimalizuje ryzyko zwarć i zapewnia estetykę instalacji. Zastosowanie punch down tool jest zgodne ze standardami telekomunikacji, takimi jak TIA/EIA-568, które określają zasady poprawnej instalacji kabli i urządzeń sieciowych. Dzięki temu narzędziu można szybko skalibrować i zoptymalizować działanie sieci, co jest kluczowe w nowoczesnych rozwiązaniach IT, gdzie niezawodność połączeń jest priorytetem. Stosowanie punch down tool jest zalecane szczególnie w miejscach o dużym natężeniu ruchu sieciowego, gdzie jakość połączeń ma bezpośredni wpływ na wydajność całego systemu.

Pytanie 29

W systemie Linux wykonanie komendy passwd Ala spowoduje

A. wyświetlenie członków grupy Ala

B. pokazanie ścieżki do katalogu Ala

C. zmianę hasła użytkownika Ala

D. stworzenie konta użytkownika Ala

Odpowiedzi, które sugerują inne funkcje polecenia 'passwd Ala', są wynikiem nieporozumienia dotyczącego jego działania. Wyświetlenie ścieżki do katalogu użytkownika Ala nie jest związane z poleceniem 'passwd'. Aby uzyskać informacje o ścieżce do katalogu domowego użytkownika, można użyć polecenia 'echo ~$USER' lub 'getent passwd Ala', które zwróci informacje o użytkowniku, w tym ścieżkę do katalogu domowego. Tworzenie konta użytkownika odbywa się za pomocą polecenia 'useradd', które różni się od 'passwd' i jest odpowiedzialne za inicjalizację nowego konta w systemie. Ponadto, polecenie 'passwd' nie służy do wyświetlania członków grupy; do tego celu wykorzystuje się komendę 'getent group' lub 'members', które pokazują, kto należy do danej grupy. Zrozumienie różnicy między tymi poleceniami jest kluczowe dla skutecznego zarządzania systemem, ponieważ każde z nich pełni odmienną funkcję i wymaga różnych uprawnień. Dlatego tak ważne jest, aby użytkownicy mieli jasne pojęcie o dostępnych narzędziach i ich zastosowaniach w codziennej administracji systemem Linux.

Pytanie 30

Wtyczka zaprezentowana na fotografii stanowi element obwodu elektrycznego zasilającego

A. napędy CD

B. procesor ATX12V

C. wewnętrzne dyski SATA

D. stację dysków

Analizując prezentowane odpowiedzi, możemy zrozumieć, dlaczego niektóre z nich mogą być mylące dla osób mniej zaznajomionych z budową komputerów. W przypadku stacji dyskietek, zasilanie jest realizowane przy pomocy innego rodzaju wtyczki, tzw. Molex lub mniejszego odpowiednika zwanego Berg. Dyski SATA, zarówno 2,5-calowe jak i 3,5-calowe, wymagają złącza zasilania SATA, które jest płaskie i znacznie różni się wyglądem od złącza na zdjęciu. Z kolei napędy CD-ROM, podobnie jak starsze dyski twarde, korzystają zazwyczaj ze złącza Molex do zasilania, które posiada cztery okrągłe piny. Typowym błędem w myśleniu może być założenie, że wszystkie komponenty komputerowe używają podobnych złączy do zasilania, co jest błędne. Każdy typ komponentu ma specyficzne wymagania względem zasilania, które są odzwierciedlone w standardach złącz. Prawidłowe rozpoznanie typu złącza jest kluczowe dla poprawnej instalacji i działania systemu komputerowego, co podkreśla znaczenie posiadania wiedzy o różnych typach złączy i ich zastosowaniach w praktyce inżynierskiej. Umiejętność rozpoznawania i stosowania właściwych złącz zasilających jest nie tylko standardem branżowym, ale również dobrą praktyką, która wpływa na stabilność i wydajność pracy całego urządzenia.

Pytanie 31

Urządzenie pokazane na ilustracji jest przeznaczone do

A. sprawdzania długości przewodów sieciowych

B. organizacji przewodów wewnątrz jednostki centralnej

C. odczytywania kodów POST z płyty głównej

D. zmierzenia wartości napięcia dostarczanego przez zasilacz komputerowy

Multimetr to narzędzie szeroko stosowane w elektronice i elektrotechnice do pomiaru różnych parametrów elektrycznych w tym napięcia prądu przemiennego i stałego. W kontekście zasilaczy komputerowych multimetr jest kluczowy do oceny czy napięcia dostarczane do komponentów komputera mieszczą się w zalecanych zakresach. Przykładowo zasilacze komputerowe ATX mają specyficzne linie napięciowe takie jak 3.3V 5V i 12V które muszą być utrzymywane w ramach określonych tolerancji aby zapewnić stabilne i niezawodne działanie systemu. Używając multimetru technik może łatwo zmierzyć napięcie na złączu zasilacza wychodzącym do płyty głównej lub innych komponentów. To pozwala na szybkie wykrycie nieprawidłowości takich jak spadek napięcia który mógłby wskazywać na uszkodzenie zasilacza lub przeciążenie linii. Dobre praktyki obejmują regularne sprawdzanie napięć zwłaszcza w systemach o wysokiej wydajności gdzie stabilne napięcie ma kluczowe znaczenie dla długowieczności i wydajności komponentów.

Pytanie 32

Aby użytkownik laptopa z systemem Windows 7 lub nowszym mógł korzystać z drukarki przez sieć WiFi, musi zainstalować drukarkę na porcie

A. Nul

B. COM3

C. WSD

D. LPT3

Wybór portu WSD (Web Services for Devices) do instalacji drukarki w systemie Windows 7 lub nowszym jest poprawny, ponieważ WSD to protokół zaprojektowany z myślą o prostocie i wygodzie w zarządzaniu urządzeniami sieciowymi. Umożliwia automatyczne wykrywanie i konfigurację drukarek w sieci bez potrzeby ręcznej konfiguracji. W praktyce oznacza to, że użytkownicy mogą łatwo podłączyć swoje drukarki do sieci WiFi, co pozwala na korzystanie z nich z różnych urządzeń bezpośrednio po zainstalowaniu. Protokół WSD jest zgodny z wieloma nowoczesnymi drukarkami, co czyni go standardem branżowym w kontekście urządzeń sieciowych. Dodatkowo, korzystając z portu WSD, użytkownicy mogą cieszyć się lepszą integracją z systemami Windows, zapewniającą m.in. automatyczne aktualizacje sterowników oraz wsparcie dla funkcji takich jak druk dwustronny czy zdalne zarządzanie zadaniami drukowania.

Pytanie 33

Który z poniższych protokołów należy do warstwy aplikacji w modelu ISO/OSI?

A. ARP

B. ICMP

C. FTP

D. TCP

TCP (Transmission Control Protocol) nie jest protokołem warstwy aplikacji, lecz protokołem warstwy transportowej w modelu ISO/OSI. Jego zadaniem jest zapewnienie niezawodnej, uporządkowanej i kontrolowanej transmisji danych między aplikacjami działającymi na różnych hostach w sieci. TCP zajmuje się segmentacją danych i ich retransmisją w przypadku utraty pakietów, co jest kluczowe w wielu zastosowaniach, ale nie dostarcza funkcjonalności potrzebnej do przesyłania plików, jak robi to FTP. ARP (Address Resolution Protocol) jest protokołem używanym do przekształcania adresów IP na adresy MAC w warstwie łącza danych. Choć jest istotny dla komunikacji sieciowej, nie jest protokołem warstwy aplikacji i nie ma funkcji związanych z bezpośrednim przesyłaniem danych. ICMP (Internet Control Message Protocol) służy do przesyłania komunikatów kontrolnych i diagnostycznych w sieci, na przykład w przypadku wystąpienia błędów w transmisji danych. Tak jak ARP, ICMP działa na warstwie sieci i nie jest protokołem warstwy aplikacji. Zrozumienie, jaka jest rola każdego z protokołów w modelu ISO/OSI, pozwala uniknąć typowych błędów myślowych, takich jak mylenie protokołów transportowych z aplikacyjnymi. Wiedza ta jest kluczowa dla budowania i zarządzania efektywnymi i bezpiecznymi sieciami komputerowymi.

Pytanie 34

Rysunek ilustruje sposób działania drukarki

A. igłowej

B. laserowej

C. atramentowej

D. sublimacyjnej

Drukarka sublimacyjna działa na zasadzie podgrzewania specjalnego tuszu do momentu, w którym przechodzi on ze stanu stałego w gaz, a następnie osadza się na nośniku. Proces ten jest często stosowany do drukowania zdjęć na specjalnym papierze lub tkaninach i charakteryzuje się płynnymi przejściami kolorów oraz trwałością. Jednak nie pasuje do przedstawionego schematu, który bardziej przypomina proces termiczny inkjet. Z kolei drukarki laserowe wykorzystują bęben światłoczuły i toner, który jest przyciągany do naładowanego statycznie bębna. Toner jest następnie wygrzewany na papierze, co kompletnie różni się od mechanizmu przedstawionego na ilustracji. Drukarki igłowe, znane ze swojej mechanicznej prostoty, używają zestawu igieł, które uderzają w taśmę barwiącą, transferując tusz na papier, co ma zastosowanie głównie przy drukowaniu dokumentów wielowarstwowych jak faktury. Błędne podejście sugeruje mylenie zjawisk termicznych i mechanicznych, które odgrywają kluczową rolę w tych technologiach. Każda z tych drukarek ma specyficzne zastosowania i mechanizmy działania, które różnią się od procesu pokazanego na obrazku, typowego dla drukarek atramentowych.

Pytanie 35

Jaki jest maksymalny transfer danych napędu CD przy prędkości x42?

A. 6300 KiB/s

B. 2400 KiB/s

C. 3600 KiB/s

D. 6000 KiB/s

Wybór innej wartości transferu danych może wynikać z nieporozumienia dotyczącego obliczeń związanych z prędkością odczytu napędu CD. Napędy te operują na określonym standardzie transferu, gdzie prędkość x1 to 150 KiB/s. Dlatego, błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieprawidłowych założeń przy mnożeniu lub błędnego rozumienia, czym jest prędkość przesyłu. Na przykład, odpowiedzi 2400 KiB/s i 3600 KiB/s byłyby poprawne dla znacznie niższych prędkości odczytu, takich jak x16 czy x24, co sugeruje brak znajomości standardowych prędkości transferu napędów optycznych. Natomiast 6000 KiB/s, mimo że jest bliższe poprawnej odpowiedzi, nie uwzględnia rzeczywistej wydajności dla x42. Dlatego, jeśli ktoś przyjąłby, że prędkość ta jest liniowa i pomnożyłby 150 KiB/s tylko przez 40, popełniłby błąd, nie zdając sobie sprawy z tego, że przy x42 rzeczywista wydajność przekracza 6000 KiB/s. Zrozumienie tej zależności jest kluczowe, aby uniknąć pomyłek oraz stosować się do standardów przesyłania danych w branży technologii informacyjnej.

Pytanie 36

W hurtowni materiałów budowlanych zachodzi potrzeba równoczesnego wydruku faktur w kilku kopiach. Jakiej drukarki należy użyć?

A. termosublimacyjnej

B. laserowej

C. igłowej

D. atramentowej

Wybór drukarki laserowej do drukowania kilku egzemplarzy faktur może wydawać się atrakcyjny ze względu na wysoką jakość wydruku oraz szybkość, jednakże technologia ta nie obsługuje efektywnego jednoczesnego drukowania wielu kopii w jednym przebiegu. Drukarki laserowe, wykorzystujące toner i proces elektromagnetyczny do przenoszenia obrazu na papier, generalnie nie są przystosowane do tworzenia kopii wielowarstwowych, co ogranicza ich zastosowanie w kontekście wymaganym w hurtowniach. Z drugiej strony, drukarki atramentowe, mimo że oferują wysoką jakość druku kolorowego, są również niewłaściwe w tym przypadku. Ich konstrukcja nie pozwala na drukowanie równoległe wielu kopii, a szybkość druku jest znacznie niższa niż w przypadku technologii igłowej. Dodatkowo, w biurach, gdzie występuje intensywne użytkowanie, koszty eksploatacji mogą być znacznie wyższe z powodu częstej konieczności wymiany tuszy. Z kolei drukarki termosublimacyjne, które zazwyczaj są wykorzystywane w aplikacjach fotograficznych, oferują wysoką jakość obrazu, lecz nie są przeznaczone do regularnego drukowania dokumentów w dużych nakładach. Wybór niewłaściwego typu drukarki może prowadzić do obniżenia efektywności pracy oraz zwiększenia kosztów operacyjnych, co jest sprzeczne z zasadami optymalizacji procesów biznesowych.

Pytanie 37

Aby ustalić fizyczny adres karty sieciowej, w terminalu systemu Microsoft Windows należy wpisać komendę

A. ipconfig /all

B. show mac

C. get mac

D. ifconfig -a

Polecenie 'ipconfig /all' jest kluczowe w systemie Windows do uzyskiwania szczegółowych informacji dotyczących konfiguracji sieci, w tym adresów IP, masek podsieci, bram domyślnych oraz adresów fizycznych (MAC) kart sieciowych. Adres MAC jest unikalnym identyfikatorem przypisanym do interfejsu sieciowego, który służy do komunikacji w lokalnej sieci. Użycie 'ipconfig /all' pozwala na szybkie i efektywne sprawdzenie wszystkich tych informacji w jednym miejscu, co jest niezwykle przydatne w diagnozowaniu problemów sieciowych. W praktyce, jeśli na przykład komputer nie łączy się z siecią, administrator może użyć tego polecenia, aby upewnić się, że karta sieciowa ma przypisany adres MAC oraz inne niezbędne informacje. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu siecią, które zalecają dokładne monitorowanie ustawień interfejsów sieciowych w celu zapewnienia ich prawidłowego działania oraz bezpieczeństwa.

Pytanie 38

Najwyższą prędkość transmisji danych w sieciach bezprzewodowych zapewnia standard

A. 802.11 b

B. 802.11 n

C. 802.11 a

D. 802.11 g

Standardy 802.11 a, b i g, mimo że odgrywają ważną rolę w historii sieci bezprzewodowych, mają istotne ograniczenia w kontekście prędkości transmisji danych i technologii, które oferują. Standard 802.11 a, wprowadzony w 1999 roku, działa w paśmie 5 GHz i umożliwia osiąganie prędkości do 54 Mb/s. Choć jego wyższa częstotliwość pozwala na mniejsze zakłócenia, ogranicza zasięg i przebijalność sygnału przez przeszkody. Z kolei standard 802.11 b, również z 1999 roku, działa w paśmie 2,4 GHz i oferuje prędkości do 11 Mb/s, co czyni go znacznie wolniejszym. Jest także bardziej podatny na zakłócenia od innych urządzeń, takich jak mikrofalówki czy telefony bezprzewodowe. Standard 802.11 g, wprowadzony w 2003 roku, poprawił sytuację, osiągając prędkości do 54 Mb/s, ale nadal korzystał z pasma 2,4 GHz, co wiązało się z tymi samymi problemami zakłóceń. Użytkownicy, którzy wybierają te starsze standardy, mogą spotkać się z ograniczeniami w wydajności sieci, szczególnie w środowiskach, gdzie wiele urządzeń korzysta z pasma 2,4 GHz, co zwiększa ryzyko kolizji oraz spadku prędkości. Zrozumienie różnic między tymi standardami jest kluczowe dla efektywnego projektowania i wdrażania sieci bezprzewodowych, aby zaspokoić rosnące potrzeby użytkowników w zakresie prędkości i stabilności połączeń.

Pytanie 39

W systemie Windows konto użytkownika można założyć za pomocą polecenia

A. adduser

B. net user

C. users

D. useradd

Wybór innych poleceń, takich jak 'adduser' czy 'useradd', jest błędny, ponieważ są to komendy charakterystyczne dla systemów Unix/Linux, a nie Windows. 'adduser' i 'useradd' mają na celu dodawanie użytkowników w środowiskach opartych na Linuxie, gdzie ich składnia oraz opcje różnią się znacznie od tych w systemie Windows. Często dochodzi do zamieszania między tymi systemami operacyjnymi, co prowadzi do niepoprawnych wniosków. Istnieje także błędne przekonanie, że polecenie 'users' jest używane do tworzenia kont, podczas gdy w rzeczywistości służy ono jedynie do wyświetlania aktualnie zalogowanych użytkowników. Takie nieporozumienia mogą wynikać z braku zrozumienia architektury systemów operacyjnych oraz różnic w ich implementacji. Dobre praktyki zarządzania kontami użytkowników w systemie Windows koncentrują się na używaniu właściwych narzędzi i komend, co zapewnia nie tylko efektywność operacyjną, ale również bezpieczeństwo danych. Aby uniknąć takich pułapek, kluczowe jest zrozumienie podstawowych różnic między systemami operacyjnymi oraz właściwe dobieranie narzędzi do zadań, które chcemy wykonać.

Pytanie 40

Na ilustracji zaprezentowano schemat działania

A. karty dźwiękowej

B. karty graficznej

C. modemu

D. kontrolera USB

Schemat przedstawia strukturę karty dźwiękowej, która jest odpowiedzialna za przetwarzanie sygnałów audio w komputerze. Na schemacie widać kluczowe elementy, takie jak DSP (Digital Signal Processor), który jest sercem karty dźwiękowej i odpowiada za cyfrowe przetwarzanie dźwięku. Elementy takie jak A/C i C/A to konwertery analogowo-cyfrowe i cyfrowo-analogowe, które umożliwiają konwersję sygnałów analogowych na cyfrowe oraz odwrotnie, co jest niezbędne do współpracy z urządzeniami zewnętrznymi jak mikrofony i głośniki. W tabeli fali (Wave Table) znajdują się próbki dźwięku, które pozwalają na generowanie realistycznych brzmień instrumentów muzycznych. System FM służy do syntezy dźwięku poprzez modulację częstotliwości, co było popularne w kartach dźwiękowych poprzednich generacji. Slot ISA wskazuje na sposób podłączenia karty do płyty głównej komputera. Praktyczne zastosowanie kart dźwiękowych obejmuje odtwarzanie muzyki, efekty dźwiękowe w grach oraz profesjonalną obróbkę dźwięku w studiach nagrań. Zgodnie ze standardami branżowymi, nowoczesne karty dźwiękowe oferują wysoką jakość dźwięku i dodatkowe funkcje jak wsparcie dla dźwięku przestrzennego i zaawansowane efekty akustyczne.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej