Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 3 czerwca 2025 20:32
Data zakończenia: 3 czerwca 2025 20:45

Egzamin zdany!

Wynik: 35/40 punktów (87,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Gdy zauważamy, że na rogu krowy znajdują się cztery obrączki, to przewidywany jej wiek, podany w latach, wynosi

A. 8-9

B. 4-5

C. 10-11

D. 6-7

Odpowiedź 6-7 lat jest poprawna, ponieważ wiek krowy można oszacować na podstawie liczby obrączek na jej rogu. W praktyce hodowlanej, obrączki te są stosowane jako znaki identyfikacyjne, które często odzwierciedlają wiek zwierzęcia. Krowy w wieku 6-7 lat są zazwyczaj dojrzałe, zdolne do rozrodu i osiągają szczyt swojej wydajności mlecznej. Warto zaznaczyć, że dobry producent mleka powinien rozumieć znaczenie wieku krowy, aby móc efektywnie zarządzać stadem. Przykładowo, krowy w tym przedziale wiekowym mogą być bardziej odporne na choroby w porównaniu do młodszych osobników, co jest istotne w kontekście zdrowia stada. W praktyce, wiedza na temat wieku zwierząt pozwala także na lepsze planowanie reprodukcji oraz wykorzystanie strategii zarządzania paszą, co jest kluczowe dla optymalizacji produkcji mleka i mięsa.

Pytanie 2

Oblicz zapotrzebowanie na sianokiszonkę dla gospodarstwa, które posiada 65 krów. Dzienna ilość sianokiszonki wynosi 15 kg na sztukę. Czas karmienia paszą trwa 200 dni. Rezerwa na pasze objętościowe stanowi 20%

A. 234 t

B. 975 kg

C. 195 t

D. 3 t

Obliczenia dotyczące zapotrzebowania na sianokiszonkę mogą wydawać się proste, lecz łatwo jest popełnić błąd w rozumieniu potrzeby uwzględnienia rezerwy paszy. Na przykład, odpowiedź sugerująca 195 ton ignoruje istotny element, jakim jest rezerwa na pasze objętościowe. W praktyce, nieprzewidywalność dostępności paszy wymaga, aby hodowcy zawsze planowali dodatkowe zapasy, aby zminimalizować ryzyko związane z niewłaściwym żywieniem. Odpowiedzi o niskich wartościach, takich jak 975 kg lub 3 t, mogą wynikać z błędnego zrozumienia jednostek miary lub pomijania ważnych kroków w obliczeniach. Na przykład, niektórzy mogą błędnie obliczyć, ile paszy potrzebują, obliczając jedynie dzienne zapotrzebowanie bez uwzględnienia całego okresu żywienia. Tego rodzaju uproszczenie prowadzi do poważnych niedoszacowań, które mogą wpłynąć na dobrostan zwierząt. Kluczowym elementem w zarządzaniu paszą jest nie tylko samo obliczenie ilości, ale także uwzględnienie zmiennych takich jak sezonowość, jakość paszy oraz zdrowie zwierząt, co podkreśla znaczenie podejścia opartego na danych i dobrych praktykach hodowlanych.

Pytanie 3

Jakie narząd produkuje hormony - insulinę i glukagon?

A. trzustkę

B. nadnercze

C. wątrobę

D. śledzionę

Insulina i glukagon są hormonami produkowanymi przez trzustkę, która pełni kluczową rolę w regulacji metabolizmu glukozy w organizmie. Insulina, wydzielana przez komórki beta wysp Langerhansa, obniża poziom glukozy we krwi poprzez wspomaganie transportu glukozy do komórek oraz stymulowanie syntezy glikogenu w wątrobie i mięśniach. Przykładowo, po posiłku, kiedy poziom glukozy we krwi wzrasta, insulina jest wydzielana, co pozwala na efektywne wykorzystanie glukozy jako źródła energii. Z kolei glukagon, produkowany przez komórki alfa, działa w przeciwnym kierunku; jego głównym zadaniem jest zwiększenie poziomu glukozy we krwi poprzez stymulację glikogenolizy i glukoneogenezy w wątrobie. Dzięki tym dwóm hormonem organizm utrzymuje homeostazę poziomu glukozy, co jest szczególnie istotne dla osób z cukrzycą, które muszą monitorować i regulować te procesy.

Pytanie 4

Która rasa trzody chlewnej jest najbardziej odpowiednia do ekologicznego chowu?

A. landrace

B. pietrain

C. puławska

D. duroc

Wybór nieodpowiedniej rasy do chowu ekologicznego trzody chlewnej często opiera się na mylnych przekonaniach dotyczących wydajności czy łatwości hodowli. Rasa landrace, chociaż znana z dobrej wydajności mięsnej, jest bardziej wymagająca pod względem warunków chowu i może potrzebować intensywniejszej diety, co nie jest zgodne z zasadami ekologicznego podejścia. Rasa pietrain, znana z wysokiej zawartości mięśni, często zmaga się z problemami zdrowotnymi, co w hodowli ekologicznej jest niepożądane, ponieważ dąży się do minimalizacji stresu i chorobowości u zwierząt. Duroc, chociaż ceniony za jakość mięsa, również nie spełnia wymogów ekologicznych, ze względu na tendencję do wymagania dodatków paszowych, które są sprzeczne z zasadami ekologii. Wybór rasy w chowie ekologicznym powinien bazować na ich naturalnych predyspozycjach do życia w zrównoważonych systemach oraz na ich zdolności do przystosowywania się do lokalnych warunków. Bardzo istotne jest, aby hodowcy nie kierowali się jedynie ekonomicznymi aspektami, lecz również zwracali uwagę na zdrowie zwierząt oraz ich dobrostan, co jest kluczowe w ekologicznym podejściu do hodowli.

Pytanie 5

Wybierz rasę królika przeznaczonego do pozyskiwania wełny?

A. Nowozelandzki

B. Holenderski

C. Castorex

D. Angorski

Rasa królika angorskiego jest uznawana za jedną z najważniejszych ras do produkcji wełny. Króliki te charakteryzują się długim, miękkim i gęstym futrem, które jest niezwykle cenione w przemyśle tekstylnym. Wełna angorska jest lekka, ciepła i ma doskonałe właściwości izolacyjne, co sprawia, że jest idealnym materiałem do produkcji odzieży i akcesoriów. W praktyce, hodowcy królika angorskiego stosują różne metody pielęgnacji zwierząt, aby zapewnić jak najwyższą jakość wełny. Regularne strzyżenie pozwala na uzyskanie z włosa większej ilości surowca oraz wpływa pozytywnie na zdrowie zwierząt. Warto zwrócić uwagę, że angorskie króliki wymagają odpowiednich warunków hodowlanych, takich jak przestronność klatek i dostęp do świeżego powietrza, co jest zgodne z zasadami dobrostanu zwierząt. Angorska wełna często jest mieszana z innymi włóknami, co zwiększa jej trwałość i elegancki wygląd. Dlatego wybór królika angorskiego do produkcji wełny jest najlepszym rozwiązaniem, które łączy jakość, tradycję oraz praktyczność w zastosowaniu.

Pytanie 6

Która z pasz zalicza się do tych o wysokiej zawartości białka?

A. Śruta poekstrakcyjna rzepakowa

B. Śruta jęczmienna

C. Wysłodki buraczane

D. Kiszonka z kukurydzy

Odpowiedzi na pytanie dotyczące składników pasz mogą prowadzić do pewnych nieporozumień, szczególnie w kontekście klasyfikacji ich wartości odżywczej. Wysłodki buraczane, często stosowane w paszach dla zwierząt, mają stosunkowo niską zawartość białka, wynoszącą zazwyczaj około 8-10%. Ich główną zaletą jest wysoka zawartość włókna, co czyni je bardziej odpowiednimi jako składnik pasz wspomagających trawienie, a nie jako źródło białka. Również śruta jęczmienna, mimo że jest stosunkowo bogata w składniki odżywcze, nie osiąga poziomu białka porównywalnego z wysokobiałkowymi śrutami, z przeciętną zawartością białka wynoszącą 12-14%. Kiszonka z kukurydzy, będąca głównie źródłem energii, również nie zalicza się do pasz wysokobiałkowych, a jej zawartość białka oscyluje wokół 7-8%. Typowe błędy w ocenie wartości odżywczej tych pasz wynikają z nieuwzględnienia ich zawartości białka oraz ich funkcji w diecie zwierząt. Dlatego ważne jest, aby przy wyborze składników pasz stosować się do zasad bilansowania diety, które uwzględniają nie tylko ilość białka, ale również inne składniki odżywcze oraz ich proporcje, co jest kluczowe dla zdrowia i wydajności zwierząt hodowlanych.

Pytanie 7

Zabieg pielęgnacyjny polegający na eliminacji martwej sierści (trymowanie) przeprowadza się przede wszystkim

A. u owiec

B. u koni

C. u psów

D. u kóz

Trymowanie to naprawdę ważny zabieg dla psów, zwłaszcza tych z szorstką sierścią, jak teriery czy spaniele. Nie tylko sprawia, że pies wygląda lepiej, ale też dba o jego zdrowie. Kiedy regularnie trymujesz, martwe włosy nie wkręcają się w futro, co może powodować podrażnienia. Wiesz, trymowanie to nie tylko o nożyczkach – czasem potrzebne są brzytwy trymerskie czy szczotki dostosowane do typu sierści. Specjaliści mówią, że dzięki regularnemu trymowaniu psy czują się lepiej i są zdrowsze, więc warto to robić.

Pytanie 8

Co oznacza wybujałość cech u krzyżówek?

A. modyfikacja

B. inbred

C. selekcja

D. heterozja

Heterozja, zwana również efektem heterozji, odnosi się do zjawiska, w którym potomstwo, będące mieszanką dwóch różnych linii genetycznych, wykazuje cechy przewyższające te, które obserwuje się u rodziców. Jest to pożądane zjawisko w hodowli roślin i zwierząt, ponieważ przyczynia się do zwiększenia wydajności, odporności na choroby oraz lepszej adaptacji do zmieniających się warunków środowiskowych. Przykładami zastosowania heterozji są uprawy kukurydzy, gdzie krzyżówki różnych odmian prowadzą do znacznego wzrostu plonów, a także hodowle bydła, gdzie mieszanie różnych ras skutkuje większą wydajnością mleczną. W praktyce uzyskanie heterozji wymaga starannego doboru rodziców oraz analizy ich cech fenotypowych i genotypowych. Zgodnie z dobrą praktyką w hodowli, konieczne jest monitorowanie wyników oraz ich dalsza optymalizacja, co pozwala na stałe poprawianie jakości uzyskiwanych potomków. Heterozja jest zatem kluczowym zjawiskiem w biotechnologii rolniczej, które wspiera zrównoważony rozwój produkcji żywności.

Pytanie 9

Która z wymienionych struktur anatomicznych nie wchodzi w skład jelita cienkiego?

A. Dwunastnica

B. Jelito biodrowe

C. Jelito ślepe

D. Jelito czcze

Jelito ślepe, znane również jako cecum, nie jest częścią jelita cienkiego, lecz należy do jelita grubego. Jelito cienkie składa się z trzech głównych segmentów: dwunastnicy, jelita czczego i jelita biodrowego. Dwunastnica, jako pierwszy odcinek jelita cienkiego, jest kluczowa dla trawienia, gdyż to tutaj następuje mieszanie treści pokarmowej z sokami trzustkowymi i żółcią. Jelito czcze i jelito biodrowe, będące dalszymi odcinkami jelita cienkiego, odgrywają istotną rolę w absorpcji składników odżywczych oraz wchłanianiu wody. Dlatego zrozumienie struktury i funkcji tych części układu pokarmowego jest istotne nie tylko dla studentów medycyny, ale i dla dietetyków oraz specjalistów zajmujących się zdrowiem publicznym. Wiedza ta ma praktyczne zastosowanie w diagnostyce i leczeniu chorób układu pokarmowego, takich jak choroba Leśniowskiego-Crohna czy zespół jelita drażliwego.

Pytanie 10

Opis dotyczy rasy

Rasa bydła mięsnego wywodząca się z Włoch. Masa ciała dorosłego buhaja 900 do 1000 kg, krowy – 600 kg, wysokość w kłębie 145 – 140 cm. Umaszczenie krów jest siwo-białe, czasami jasnobeżowe z ciemną pigmentacją śluzawicy, uszu, rogów i racic. Umaszczenie buhajów jest ciemniejsze z czarnym podpaleniem na głowie i rogach. Stosunkowo niewielka głowa, zwarte tuby, cienki kościec i doskonałe umięśnienie zadu. Rasa średnio wcześnie dojrzewająca; pierwsze krycie jałówek w wieku 16-18 miesięcy. Krowy produkują w okresie laktacji ok. 2000 kg mleka o wysokiej zawartości białka ogólnego, które wykorzystywane jest do produkcji sera – parmezanu.

A. charolaise.

B. salers.

C. hereford.

D. piemontese.

Odpowiedź 'piemontese' jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do rasy bydła, która jest znana przede wszystkim z Włoch. Bydło piemontese jest rasą mięsną, która charakteryzuje się dużą masą ciała oraz wyjątkowym umięśnieniem, co czyni je idealnym do produkcji wysokiej jakości mięsa. Umaszczenie tej rasy jest zazwyczaj jasnoszare lub ciemnoszare, a ich cechy morfologiczne są zgodne z normami uznawanymi w branży. Rasa ta jest również znana z wykorzystania mleka do produkcji sera parmezanu, co dodatkowo podkreśla jej znaczenie w kontekście włoskiej tradycji kulinarnej. W praktyce, osoby zajmujące się hodowlą bydła powinny zwrócić uwagę na odpowiednie metody żywienia oraz dobrostan zwierząt, co wpływa na jakość uzyskiwanego mięsa. W kontekście praktyk hodowlanych, zaleca się stosowanie standardów dobrostanu zwierząt oraz prowadzenie analiz jakości mięsa w celu zapewnienia najlepszych rezultatów w hodowli.

Pytanie 11

Przed wprowadzeniem kateteru do pochwy ważne jest, aby zadbać o higienę warg sromowych lochy. Jak należy postępować?

A. w przypadku podejrzenia infekcji

B. w każdej sytuacji

C. wyłącznie u pierwiastek

D. gdy są zanieczyszczone

Przed wprowadzeniem cewnika do pochwy ważne jest, żeby zadbać o czystość warg sromowych lochy. Bez względu na to, w jakim stanie jest zwierzę, trzeba pamiętać o zasadach higieny. To naprawdę pomaga uniknąć wprowadzenia drobnoustrojów i różnych infekcji, co jest super istotne w weterynarii. Odpowiednie przygotowanie polega na dokładnym oczyszczeniu i dezynfekcji, co jest podstawą w takich sytuacjach. Można użyć jałowych ściereczek czy gazików nasączonych płynem dezynfekującym. Dzięki temu ryzyko zakażeń jest mniejsze, a rany lepiej się goją po zabiegach. Takie standardy są zgodne z tym, co ogólnie wiadomo w weterynarii, bo higiena to kluczowy element w zapobieganiu infekcjom. Dbanie o to nie tylko chroni zdrowie lochy, ale także zapewnia lepsze warunki dla personelu medycznego i zwiększa skuteczność zabiegów.

Pytanie 12

Słomkę z zamrożonym nasieniem byka należy niezwłocznie po wyjęciu z pojemnika podgrzać w ciepłej wodzie lub w elektrycznej rozmrażarce do nasienia, w temperaturze

A. 37°C

B. 40°C

C. 32°C

D. 42°C

Odpowiedź 37°C jest prawidłowa, ponieważ jest to temperatura, która najlepiej sprzyja procesowi rozmrażania komórek nasienia buhaja. Ogrzewanie nasienia do tej temperatury ma na celu maksymalne zachowanie jego żywotności i jakości. Standardowe procedury stosowane w inseminacji zwierząt gospodarskich wskazują na konieczność precyzyjnego kontrolowania temperatury, aby zminimalizować ryzyko uszkodzenia komórek plemnikowych. Jeżeli nasienie jest zbyt szybko rozmrażane lub poddawane zbyt wysokiej temperaturze, może dojść do uszkodzeń błony komórkowej plemników, co prowadzi do obniżenia ich zdolności do zapłodnienia. W praktyce, użycie kąpieli wodnej o stałej temperaturze 37°C przez kilka minut zapewnia optymalne warunki do rozmrażania, co potwierdzają liczne badania naukowe oraz standardy takie jak te opracowane przez Międzynarodową Federację Wymiany Geneticznej (IFAG).

Pytanie 13

Na jaki czas od daty przeprowadzenia zabiegu sztucznego unasienniania przechowuje się kopię dokumentu potwierdzającego?

A. 5 lat

B. 4 lat

C. 1 roku

D. 2 lat

Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa oraz standardami branżowymi, kopia zaświadczenia o wykonaniu zabiegu sztucznego unasienniania powinna być przechowywana przez okres 5 lat od daty wykonania zabiegu. Taki czas przechowywania dokumentacji jest uzasadniony potrzebą zapewnienia pełnej traceability (możliwości śledzenia) oraz ochrony zdrowia zwierząt. W praktyce oznacza to, że w przypadku ewentualnych kontroli, audytów czy nawet problemów zdrowotnych związanych z reprodukcją, każdy hodowca ma obowiązek dostarczenia odpowiednich dokumentów. Przykładem zastosowania tej zasady mogą być sytuacje, w których konieczne jest udowodnienie legalności i jakości użytych do unoszenia nasienia materiałów, co ma kluczowe znaczenie dla utrzymania standardów bioasekuracji w hodowlach. Warto zauważyć, że przechowywanie dokumentacji przez 5 lat także pozwala na analizowanie efektywności przeprowadzonych zabiegów oraz monitorowanie postępów w hodowli, co jest korzystne zarówno dla hodowców, jak i dla samej branży hodowlanej.

Pytanie 14

Jednokomorowy żołądek prosty występuje u

A. świni

B. psa

C. konia

D. owcy

Żołądek jednokomorowy prosty, charakterystyczny dla psów, jest jednym z kluczowych elementów układu pokarmowego tych zwierząt. W odróżnieniu od zwierząt przeżuwających, takich jak bydło czy owce, psy są mięsożerne i ich żołądek jest przystosowany do trawienia białka oraz tłuszczy. Żołądek psa ma jedną komorę, co ułatwia szybkie przetwarzanie pokarmów oraz ich transport do jelit. W praktyce oznacza to, że psy mogą łatwo trawić pokarmy mięsne oraz niektóre inne źródła białka. Musimy jednak pamiętać, że dieta psa powinna być zróżnicowana i dobrze zbilansowana, a jej składniki muszą odpowiadać ich potrzebom żywieniowym. Stosowanie wysokiej jakości karmy, dostosowanej do wieku, rasy oraz poziomu aktywności fizycznej psa, jest zgodne z zaleceniami weterynaryjnymi oraz standardami żywieniowymi. Ponadto, psy mogą mieć różne reakcje na składniki odżywcze, dlatego ważne jest monitorowanie ich zdrowia i w razie potrzeby dostosowywanie diety. Te aspekty żywienia są nie tylko istotne z punktu widzenia zdrowia, ale również wpływają na jakość życia zwierzęcia.

Pytanie 15

Gdzie uchodzi przewód żółciowy?

A. do jelita biodrowego

B. do jelita ślepego

C. do dwunastnicy

D. do odbytnicy

Przewód żółciowy uchodzi do dwunastnicy, co jest kluczowym elementem w procesie trawienia. Żółć, produkowana w wątrobie i magazynowana w pęcherzyku żółciowym, odgrywa istotną rolę w emulgacji tłuszczów, co ułatwia ich trawienie przez enzymy trawienne. Uchodzi ona do dwunastnicy przez bańkę wątrobowo-trzustkową (Vater), gdzie mieszana jest z sokiem trzustkowym, co tworzy optymalne warunki dla działania enzymów. Zrozumienie tej drogi transportu żółci jest kluczowe dla specjalistów zajmujących się gastroenterologią i hepatologią, ponieważ nieprawidłowości w tym procesie mogą prowadzić do poważnych zaburzeń trawienia, takich jak problemy z wchłanianiem tłuszczów i witamin rozpuszczalnych w tłuszczach. Wiedza na temat funkcji układu żółciowego jest również istotna w kontekście diagnostyki i leczenia chorób, takich jak kamica żółciowa, która może blokować przewód żółciowy, prowadząc do zapalenia dróg żółciowych lub zapalenia trzustki. Zapewnienie prawidłowego przepływu żółci do dwunastnicy jest niezbędne dla zachowania zdrowia układu pokarmowego.

Pytanie 16

Pierwsza pomoc, jaką rolnik powinien udzielić psu po użądleniu przez pszczołę, polega na wyjęciu żądła

A. i przygotowaniu ciepłego okładu z octu lub kwasku cytrynowego

B. i nalaniu na miejsce użądlenia strumienia ciepłej wody

C. i nałożeniu zimnego okładu

D. i delikatnym wymasowaniu obszaru użądlenia

Odpowiedź dotycząca usunięcia żądła i zrobienia zimnego okładu jest prawidłowa, ponieważ jest zgodna z zaleceniami pierwszej pomocy w przypadku użądlenia przez pszczoły. Po pierwsze, usunięcie żądła jest kluczowe, ponieważ pozostawienie go w skórze może prowadzić do dalszego uwalniania toksyn, co nasila reakcję zapalną oraz ból. Po usunięciu żądła, zastosowanie zimnego okładu znacząco zmniejsza opuchliznę oraz łagodzi ból poprzez zwężenie naczyń krwionośnych i redukcję przepływu krwi do miejsca użądlenia. To działanie jest zgodne z zasadami pierwszej pomocy, które zalecają stosowanie zimnych kompresów w celu zmniejszenia stanów zapalnych. Praktyczne przykłady to użycie lodu owiniętego w kawałek materiału lub specjalnych dwustronnych kompresów żelowych, które można schłodzić przed nałożeniem. Dobrą praktyką jest również monitorowanie stanu zdrowia psa, aby zauważyć ewentualne reakcje alergiczne, które mogą wymagać natychmiastowej interwencji weterynaryjnej.

Pytanie 17

Jakie są narządy oddechowe indyków?

A. skrzela

B. tchawki

C. płucotchawki

D. płuca

Prawidłowa odpowiedź to płuca, ponieważ stanowią one kluczowy element układu oddechowego indyków. Ptaki, w tym indyki, mają unikalny sposób oddychania, który różni się od ssaków. Ich płuca są połączone z systemem worków powietrznych, co pozwala na efektywniejszą wymianę gazów. W procesie oddychania powietrze przepływa przez płuca podczas wdechu i wydechu, co zapewnia stały dostęp do świeżego tlenu. Umożliwia to ptakom lepsze dotlenienie organizmu, co jest szczególnie istotne dla ich aktywności fizycznej, zwłaszcza podczas lotu. Zrozumienie budowy i funkcji płuc u indyków jest ważne dla hodowców i weterynarzy, którzy muszą monitorować zdrowie ptaków oraz zapewniać im odpowiednie warunki środowiskowe. Na przykład, właściwe zarządzanie wentylacją w oborach dla indyków jest kluczowe dla ich zdrowia i wydajności hodowlanej, ponieważ zanieczyszczone powietrze może prowadzić do problemów z układem oddechowym i osłabienia organizmu.

Pytanie 18

Wskaź, który rodzaj ptaków ma samice składające największe jaja?

A. Gęsi

B. Kaczki

C. Indyki

D. Kury

Gęsi są ptakami, których samice znoszą największe jaja w porównaniu do innych wymienionych gatunków, takich jak kury, kaczki i indyki. Jaja gęsi charakteryzują się dużą wielkością, średnio ważą od 150 do 200 gramów, co czyni je znacząco większymi od jaj kurzych, które ważą przeciętnie od 50 do 70 gramów. Zastosowanie jaj gęsich w kulinariach jest szerokie; dzięki swojej wielkości i bogatemu smakowi, są one często wykorzystywane w ekskluzywnych potrawach oraz wypiekach. W kontekście hodowli, gęsi dostarczają nie tylko większe jaja, ale również wyższej jakości mięso, co jest ważne dla producentów i konsumentów. Ponadto, gęsi są znane z ich roli w ekosystemach, mogą pomagać w kontrolowaniu chwastów i insektów, co wpisuje się w praktyki zrównoważonego rolnictwa. Zrozumienie różnic w wielkości jaj między gatunkami ptaków jest istotne w kontekście ich hodowli oraz wyboru odpowiednich ras do konkretnych celów produkcyjnych.

Pytanie 19

Jakie z poniższych działań jest zabronione w ekologicznym hodowli zwierząt?

A. Kastracja prosiąt

B. Sztuczne unasiennianie

C. Transfer zarodków

D. Korekcja racic i kopyt

Transfer zarodków jest działaniem, które nie jest dozwolone w ekologicznym chowie zwierząt, ponieważ kłóci się z zasadami zrównoważonego rozwoju i naturalnych procesów hodowlanych. W ekologicznej produkcji zwierzęcej priorytetem jest zachowanie naturalnych mechanizmów rozmnażania oraz dobrostanu zwierząt. Transfer zarodków to procedura polegająca na przeniesieniu zarodków od jednego samca i samicy do innej samicy, co wprowadza sztuczność do procesu rozmnażania. W praktyce ekologicznej dąży się do minimalizacji ingerencji w procesy biologiczne, co sprzyja lepszemu samopoczuciu zwierząt i zdrowotności całego stada. Przykładem dobrych praktyk w ekologicznej hodowli może być stosowanie naturalnych metod rozmnażania i utrzymanie odpowiednich warunków środowiskowych, które sprzyjają reprodukcji zwierząt. W ten sposób można uzyskać zdrowe potomstwo, które jest w pełni przystosowane do lokalnych warunków, a także wspierać bioróżnorodność. To wszystko wpisuje się w standardy ekologiczne, które promują szacunek do natury oraz efektywne wykorzystanie zasobów.

Pytanie 20

Niedobór której z podanych witamin wpływa na obniżenie przyswajalności wapnia w organizmie zwierząt?

A. Witaminy D

B. Witaminy A

C. Witaminy B

D. Witaminy C

Witamina D odgrywa kluczową rolę w metabolizmie wapnia oraz zdrowiu układu kostnego zarówno u ludzi, jak i zwierząt. Niedobór tej witaminy znacząco wpływa na zdolność organizmu do wchłaniania wapnia z pożywienia. Witamina D wspomaga absorpcję wapnia w jelitach oraz jest niezbędna do utrzymania odpowiedniego poziomu tego minerału we krwi. Przykładem praktycznym jest dieta dla zwierząt hodowlanych, która często wzbogacana jest o witaminę D, aby zapobiegać problemom z kośćmi, takim jak krzywica u młodych zwierząt. W praktyce, hodowcy zwracają szczególną uwagę na suplementację witaminy D w diecie bydła i świń, aby wspierać zdrowy rozwój i wydajność produkcyjną. Zgodnie z wytycznymi organizacji zajmujących się zdrowiem zwierząt, prawidłowe dawki witaminy D są kluczowe dla zapewnienia przyswajalności wapnia oraz ogólnego stanu zdrowia zwierząt.

Pytanie 21

Jaką formę ma właściwie ukształtowane wymię u krów?

A. obwisłą

B. kulistą

C. miskowatą

D. piętrową

Prawidłowo zbudowane wymię u krów ma kształt miskowaty, co oznacza, że jest szerokie i płaskie w górnej części oraz lekko zaokrąglone w dolnej. Taki kształt jest szczególnie istotny dla zapewnienia odpowiedniej produkcji mleka oraz komfortu zwierzęcia. Wymię o kształcie miskowatym sprzyja lepszemu wypełnieniu jego przestrzeni mlecznej, co przekłada się na wydajność laktacyjną. Przykładowo, w hodowli bydła mlecznego, zwierzęta o tym kształcie wymienia często osiągają wyższe wyniki w testach laktacyjnych. Dobre praktyki w hodowli krów mlecznych uwzględniają także obserwację kształtu wymienia przy selekcji zwierząt do dalszej hodowli. Wymię miskowate pozwala na efektywniejszy proces doju, co jest istotne zarówno dla dobrostanu zwierząt, jak i dla wydajności produkcji mlecznej. Dlatego w hodowli krów mlecznych kształt wymienia jest jednym z kluczowych elementów oceny jakości zwierząt i ich potencjału produkcyjnego.

Pytanie 22

Na prawidłowy rozwój młodego organizmu oraz odpowiednią strukturę kości ma wpływ witamina

A. K

B. C

C. D

D. E

Witamina D jest mega ważna dla młodych ludzi, ponieważ wspiera wzrost i budowę kości. Dzięki niej, organizm może lepiej przyswajać wapń i fosfor z pożywienia, co jest kluczowe, żeby kości były mocne. Jak brakuje tej witaminy, to może to prowadzić do problemów, jak na przykład krzywica, co jest szczególnie niebezpieczne w dzieciństwie. Dzieci, które mają odpowiednią ilość witaminy D, łatwiej osiągają dobrą gęstość kości, co przydaje się nie tylko podczas wzrostu, ale także później w życiu. Warto jeść tłuste ryby, jak łosoś, a także korzystać z nabiału wzbogaconego w tę witaminę. Oczywiście, słońce też pomaga, bo skóra produkuje witaminę D pod wpływem promieni. Wiele krajów zaleca suplementację tej witaminy, zwłaszcza zimą, kiedy słońca jest mało. Dlatego trzeba pilnować poziomu witaminy D, żeby uniknąć różnych problemów z kośćmi w przyszłości.

Pytanie 23

Aby uniknąć pęknięcia krocza krowy podczas porodu, co należy zrobić?

A. ciągnąć cielaka w trakcie skurczów krowy

B. natłuścić krocze olejem parafinowym

C. przekłuć omocznię, gdy tylko stanie się widoczna w szparze sromu

D. dokładnie ucisnąć dłońmi krocze krowy

Dobra, wybór innych odpowiedzi pokazuje, że może nie do końca rozumiesz, jak to wszystko działa w mechanice porodu bydła i jak unikać uszkodzeń krocza. Ciągnięcie cielaka podczas parcia może wydawać się sensowne, ale w rzeczywistości to zwiększa ryzyko, że krocze się za bardzo rozciągnie i może pęknąć. Tego typu manewr to coś, co powinno się robić tylko w awaryjnych sytuacjach, a nie jako standardowa praktyka. Właśnie mocne uciskanie dłonią krocza jest lepszym rozwiązaniem, bo stabilizuje i wspiera mięśnie. Co do natłuszczenia krocza olejem parafinowym, może to i wygląda korzystnie, ale w praktyce nie wzmacnia struktury krocza, a tylko sprawia, że jest bardziej śliskie, co może prowadzić do większych komplikacji. Przekłucie omoczni jest techniką, którą stosuje się w niektórych sytuacjach, ale to nie jest standardowa praktyka w profilaktyce pęknięcia krocza. Tę metodę z reguły rezerwuje się na sytuacje, gdzie trzeba działać szybko.

Pytanie 24

Prącie o cienkiej budowie, długości około 50 cm, z esowatym zgięciem przed moszną oraz charakterystycznym spiralnie skręconym końcem występuje

A. u knura

B. u buhaja

C. u ogiera

D. u psa

Prącie knura, charakteryzujące się cienką budową, długością około 50 cm oraz typowym zgięciem esowatym przed moszną, jest unikalne w świecie zwierząt hodowlanych. Wierzchołek prącia knura ma spiralny kształt, co ułatwia skuteczne zapłodnienie lochy. Wiedza na temat anatomii i fizjologii knura jest istotna dla hodowców świń, ponieważ właściwe zrozumienie budowy anatomicznej tych zwierząt wpływa na efektywność rozrodu. Knury są często używane w programach hodowlanych, a ich zdrowie i kondycja mają kluczowe znaczenie dla uzyskania silnych i zdrowych potomków. W praktyce, hodowcy powinni również zwracać uwagę na techniki inseminacji oraz prowadzenie odpowiedniej selekcji genetycznej, co pozwoli na poprawę cech użytkowych stada. Dobre praktyki hodowlane obejmują także monitorowanie stanu zdrowia knurów, co ma znaczący wpływ na ich zdolności reprodukcyjne oraz ogólną wydajność produkcji świń.

Pytanie 25

Rozwojowa nieprawidłowość objawiająca się brakiem lub niepełnym zstąpieniem jąder do moszny to

A. wnętrostwo

B. aplazja

C. stulejka

D. spodziectwo

Wnętrostwo, znane również jako kryptorchizm, to wada rozwojowa, która polega na braku lub niecałkowitym zstąpieniu jąder do moszny. Jądra u zdrowych chłopców zazwyczaj zstępują do moszny przed narodzinami, a ich obecność w prawidłowej lokalizacji jest kluczowa dla odpowiedniego rozwoju układu rozrodczego. Nieleczone wnętrostwo może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, w tym zwiększonego ryzyka wystąpienia nowotworów jądra oraz zaburzeń hormonalnych. W praktyce medycznej, diagnostyka wnętrostwa obejmuje badania fizykalne oraz obrazowe, takie jak ultrasonografia. Leczenie najczęściej polega na chirurgicznym zstąpieniu jądra do moszny, czyli orchidopeksji, co powinno być przeprowadzone przed ukończeniem trzeciego roku życia, aby zminimalizować ryzyko powikłań. Warto pamiętać, że regularne badania kontrolne są istotne dla monitorowania stanu zdrowia chłopców z wnętrostwem.

Pytanie 26

Najwięcej sutków występuje w gruczole mlekowym

A. kotków

B. suk

C. owcy

D. świni

Gruczoł mlekowy świni, znany również jako gruczoł sutkowy, charakteryzuje się największą liczbą sutków spośród wszystkich wymienionych gatunków. Świnie zazwyczaj mają od 10 do 14 sutków, co jest istotne z perspektywy hodowli, gdyż większa liczba sutków może zwiększać potencjał produkcji mleka. Przykładowo, u ras takich jak świnie rasy Landrace, hodowcy zwracają uwagę na liczbę sutków, ponieważ ma to bezpośrednie przełożenie na efektywność laktacji oraz wychowu prosiąt. Zgodnie z praktykami w hodowli zwierząt, zapewnienie odpowiedniej liczby sutków może wpłynąć na zdrowie i rozwój młodych, co jest kluczowe dla optymalizacji produkcji. Ponadto, wiedza o morfologii zwierząt hodowlanych jest ważna przy podejmowaniu decyzji o selekcji reproduktorów, co z kolei może wpłynąć na rentowność gospodarstwa. W związku z tym, właściwe zrozumienie anatomii gruczołu mlekowego i jego funkcji jest niezbędne w pracach związanych z zootechniką.

Pytanie 27

Określ warunki, które należy spełnić, aby rozpocząć użytkowanie rozpłodowe dla loszki i knurka, uwzględniając ich wiek oraz masę ciała.

A. Loszka 8 miesięcy i 110-120 kg, knurek 8-10 miesięcy

B. Loszka 8 miesięcy i 110-120 kg, knurek 6-8 miesięcy

C. Loszka 6 miesięcy i 80-90 kg, knurek 8-10 miesięcy

D. Loszka 10 miesięcy i 120-130 kg, knurek 10-12 miesięcy

Odpowiedź wskazująca na loszkę w wieku 8 miesięcy i masie 110-120 kg oraz knurka w przedziale wiekowym 8-10 miesięcy jest poprawna, ponieważ odpowiada aktualnym standardom w hodowli trzody chlewnej. W przypadku loszek, optymalny wiek do rozpoczęcia użytkowania rozpłodowego wynosi od 8 do 10 miesięcy, a masa ciała powinna mieścić się w zakresie 110-120 kg, co zapewnia ich odpowiedni rozwój fizyczny i zdolność do rozrodu. Wiek knurka również jest kluczowy; powinien on mieć co najmniej 8 miesięcy w momencie pierwszego krycia, aby zapewnić właściwe parametry nasienia oraz dojrzałość seksualną. Przykładem zastosowania tych standardów może być praktyka w nowoczesnych gospodarstwach hodowlanych, gdzie dbałość o wiek i masę ciała zwierząt wpływa na ich zdrowie i wydajność reprodukcyjną. Dobrze przeszkolony personel hodowlany monitoruje te parametry, co przekłada się na lepsze wyniki produkcyjne i zdrowotne stada, a także zmniejsza ryzyko problemów związanych z nieprawidłowym rozmnażaniem.

Pytanie 28

Pierwszym krokiem w programie MOET (Multiple Ovulation and Embryo Transfer), który pozwala na transfer zarodków do biorczyń, jest

A. superowulacja u dawczyń

B. seksowanie gamet i zarodków

C. pozyskiwanie embrionów

D. klonowanie

Superowulacja u dawczyń jest kluczowym pierwszym etapem programu MOET, który ma na celu uzyskanie wielu zarodków w krótkim czasie. Proces ten polega na stymulacji jajników do produkcji większej liczby komórek jajowych niż zwykle, co pozwala na pobranie ich w trakcie jednej procedury. W praktyce, superowulacja osiągana jest poprzez podanie hormonów gonadotropowych, takich jak FSH (hormon folikulotropowy) i LH (hormon luteinizujący), co prowadzi do wzrostu liczby dojrzałych pęcherzyków jajnikowych. Dzięki temu można uzyskać wiele zarodków, co jest niezbędne do efektywnego przenoszenia zarodków do biorczyń. Przykładowo, w programach hodowlanych bydła, superowulacja jest rutynowo stosowana, aby zwiększyć wydajność reprodukcyjną, co przekłada się na lepsze wyniki w hodowli i większy zysk dla producentów. Standardy dobrej praktyki w tym zakresie obejmują monitorowanie reakcji hormonalnych oraz odpowiednie dobieranie dawek hormonów, aby zminimalizować ryzyko powikłań oraz zapewnić wysoką jakość pozyskiwanych zarodków.

Pytanie 29

W przypadku udzielania pierwszej pomocy owcy, u której występują poważne objawy wzdęcia żwacza, należy wykonać

A. masowanie

B. cewnikowanie

C. trokarowanie

D. przepędzanie

Trokarowanie jest kluczową procedurą stosowaną w nagłych przypadkach wzdęcia żwacza u owiec. Wzdęcie żwacza, zwane również tympanizmem, jest stanem potencjalnie zagrażającym życiu, w którym gromadzi się nadmierna ilość gazów, co prowadzi do rozszerzenia żwacza i może powodować ucisk na inne narządy wewnętrzne. Trokarowanie polega na wprowadzeniu trokara, czyli specjalnego narzędzia chirurgicznego, przez ścianę żwacza, co umożliwia uwolnienie nagromadzonego gazu. To szybkie działanie może uratować życie zwierzęcia, ponieważ pozwala na natychmiastowe złagodzenie ciśnienia. Praktyczne zastosowanie trokarowania wymaga znajomości anatomii owcy oraz umiejętności szybkiej oceny stanu zdrowia zwierzęcia. Właściwe miejsce wkłucia oraz technika wykonania procedury są kluczowe dla jej skuteczności i bezpieczeństwa. W sytuacjach krytycznych, takich jak silne wzdęcia, trokarowanie powinno być przeprowadzone zgodnie z obowiązującymi standardami weterynaryjnymi, aby zminimalizować ryzyko powikłań oraz zapewnić efektywne uwolnienie gazów.

Pytanie 30

Dawkę pokarmową bydła, które jest żywione świeżą zielonką, należy wzbogacić paszą obfitującą

A. w białko

B. w witaminy

C. w tłuszcze

D. w węglowodany

Wybór węglowodanów jako dodatkowego składnika diety bydła żywionego świeżą zielonką jest uzasadniony z kilku powodów. Świeża zielonka, mimo że jest źródłem wielu cennych składników odżywczych, często zawiera stosunkowo niską ilość węglowodanów, co może prowadzić do deficytów energetycznych u zwierząt. Węglowodany są kluczowe jako źródło energii, niezbędnej do prawidłowego wzrostu, produkcji mleka oraz ogólnej kondycji bydła. W praktyce, mieszając świeżą zielonkę z paszami bogatymi w węglowodany, takimi jak kukurydza, jęczmień, czy pasze treściwe, dostarczamy bydłu nie tylko energii, ale i poprawiamy strawność paszy. Tego rodzaju praktyki są zgodne z wytycznymi dobrą praktyką żywieniową, której celem jest zapewnienie odpowiedniej jakości diety, co przekłada się na zdrowie zwierząt oraz efektywność produkcji. Takie podejście jest również zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju w hodowli zwierząt, zapewniając optymalne wykorzystanie dostępnych zasobów.

Pytanie 31

Brak dostępu kota do jedzenia, zabawy lub możliwości swobodnego przemieszczania się po swoim obszarze nie prowadzi do jego

A. zadowolenia

B. przygnębienia

C. frustracji

D. złości

Pozbawienie kota jedzenia, zabawy czy możliwości swobodnego poruszania się po swoim terytorium nie wywołuje u niego zadowolenia, ponieważ koty są zwierzętami o określonych potrzebach behawioralnych i fizjologicznych, które muszą być zaspokajane, aby mogły żyć zdrowo i harmonijnie. Koty, jako zwierzęta terytorialne, potrzebują przestrzeni do eksploracji oraz aktywności, aby utrzymać równowagę psychiczną. Odpowiednie dostarczanie bodźców, takich jak zabawki, interakcja z opiekunem oraz możliwość przemieszczania się w obrębie swojego terytorium są kluczowe dla ich dobrostanu. W kontekście praktyki weterynaryjnej czy behawioralnej uznaje się, że brak takich elementów prowadzi do frustracji, stresu, a w dłuższym okresie może skutkować problemami zdrowotnymi lub behawioralnymi. Dobre praktyki w opiece nad kotami obejmują zapewnienie im przestrzeni do zabawy oraz regularnych interakcji z opiekunem, co przyczynia się do ich zadowolenia oraz zdrowia ogólnego.

Pytanie 32

Aparatu żądłowego nie mają

A. królowa oraz robotnice

B. trutnie oraz królowa

C. poczwarki i trutnie

D. robotnice oraz poczwarki

Poczwarki i trutnie nie posiadają aparatu żądłowego, co jest kluczowym elementem ich biologii. Poczwarki to stadium rozwojowe owadów, w którym nie mają one zdolności do aktywnego żądlenia, ponieważ nie są jeszcze w pełni rozwiniętymi osobnikami dorosłymi. Z kolei trutnie, będące samcami w kolonii, również nie posiadają żądła, ponieważ ich biologiczna rola nie wymaga obrony gniazda. W przeciwieństwie do robotnic i królowej, które są odpowiedzialne za ochronę kolonii i rozmnażanie, trutnie koncentrują się głównie na reprodukcji. Zrozumienie tych różnic jest ważne, zwłaszcza w kontekście ekologii i biologii społecznej owadów. W praktyce, wiedza ta ma zastosowanie w hodowli pszczół, gdzie właściwe zarządzanie różnymi kastami owadów jest kluczowe dla efektywności produkcji miodu oraz zdrowia kolonii.

Pytanie 33

Na obszarze OSN pojemność płyty do przechowywania obornika powinna umożliwiać jego składowanie przez czas

A. 12 miesięcy

B. 2 miesiące

C. 4 miesiące

D. 6 miesięcy

Prawidłowa odpowiedź to sześć miesięcy, co jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi zarządzania odpadami organicznymi w rolnictwie. Pojemność płyty obornikowej musi umożliwić przechowywanie obornika przez ten okres, aby zapewnić odpowiednie warunki dla jego dekompozycji oraz uniknąć negatywnego wpływu na środowisko. Przechowywanie obornika przez sześć miesięcy pozwala na zachowanie właściwej struktury oraz składników odżywczych, co jest istotne podczas późniejszego jego stosowania jako nawozu. W praktyce, odpowiednia pojemność płyty obornikowej może zapobiec przesiąkaniu odcieków do gruntów i wód gruntowych, co jest kluczowe w kontekście ochrony ekosystemów. Standardy takie jak dyrektywy Unii Europejskiej w zakresie gospodarki odpadami podkreślają wagę odpowiedniego zarządzania obornikiem, nazywanego również materiałem organicznym, co z kolei wpływa na jakość gleby i bezpieczeństwo żywności. Warto również dodać, że zbyt krótki okres przechowywania, na przykład cztery lub dwa miesiące, może prowadzić do niepełnej dekompozycji, co skutkuje stratami składników odżywczych oraz potencjalnym zanieczyszczeniem środowiska. Z kolei roczny okres przechowywania może być zbyt długi i nieefektywny, co przyczynia się do zwiększenia kosztów operacyjnych oraz negatywnego wpływu na gospodarstwo.

Pytanie 34

Średnia liczba loch w grupie technologicznej wynosi 240 sztuk. Czas, przez jaki lochy są obecne w grupie, przekracza 12 miesięcy. Jaką wartość przelotowości można obliczyć w tej grupie?

A. 240 szt.

B. 20 szt.

C. 120 szt.

D. 360 szt.

Odpowiedź 240 szt. jest poprawna, ponieważ stan średnioroczny w grupie technologicznej lochy jest miarą liczby loch, które przebywają w danej grupie w przeciągu roku. Przy założeniu, że czas przebywania loch w grupie przekracza 12 miesięcy, oznacza to, że wszystkie lochy, które są w tym stanie, pozostają w grupie przez cały rok, a więc przelotowość będzie równa stanowi średniorocznemu. W praktyce, przelotowość jest ważnym wskaźnikiem w zarządzaniu stadem, który pozwala określić efektywność reprodukcji, a także obliczyć potrzebną ilość paszy i zasobów. W związku z tym, standardowe praktyki w hodowli świń wskazują na to, że przelotowość jest kluczowym parametrem dla utrzymania zdrowego i wydajnego stada. Utrzymywanie stałej liczby loch pozwala na stabilizację produkcji, co jest szczególnie istotne w obliczu zmieniającego się rynku i potrzeb konsumentów.

Pytanie 35

Aminokwasowy dodatek do paszy to

A. tokoferol

B. ksylitol

C. lizyna

D. fitaza

Lizyna to jeden z aminokwasów egzogennych, co oznacza, że musi być dostarczana z pożywieniem, ponieważ organizm nie jest w stanie jej syntetyzować. Jako dodatek paszowy, jest kluczowa w diecie zwierząt, szczególnie w przypadku świń i drobiu, gdzie wspomaga wzrost i rozwój. Lizyna odgrywa istotną rolę w syntezie białek, co jest niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. Jej niedobór może prowadzić do obniżonej wydajności produkcyjnej, mniejszych przyrostów masy ciała oraz osłabienia układu odpornościowego zwierząt. W praktyce, dodawanie lizy do pasz pozwala na zwiększenie ich wartości odżywczej oraz efektywności wykorzystania paszy, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju w hodowli zwierząt. Współczesne praktyki w produkcji zwierzęcej kładą duży nacisk na optymalizację diety, co często wiąże się z precyzyjnym doborem aminokwasów, takich jak lizyna, aby maksymalizować wydajność i zdrowie zwierząt.

Pytanie 36

Relacja osi ciała płodu do długiej osi ciała matki to

A. repozycja płodu

B. układ płodu

C. prezentacja płodu

D. położenie płodu

Poprawna odpowiedź to 'położenie płodu', ponieważ termin ten odnosi się do stosunku osi ciała płodu do długiej osi ciała matki. Położenie płodu jest kluczowym elementem oceny w trakcie ciąży i porodu, szczególnie w kontekście jego wpływu na przebieg porodu. W praktyce położenie płodu jest analizowane w celu określenia, czy poród może przebiegać naturalnie, czy też może być konieczne przeprowadzenie cesarskiego cięcia. Wyróżniamy kilka rodzajów położeń, takich jak położenie główkowe, miednicowe czy poprzeczne, z których każde wymaga innego podejścia do opieki położniczej. Uznanie znaczenia położenia płodu w diagnostyce prenatalnej i podczas porodu jest zgodne z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia, która podkreśla, jak istotna jest odpowiednia ocena położenia płodu w kontekście bezpieczeństwa matki i dziecka. Wiedza ta jest niezbędna dla wszystkich specjalistów zajmujących się położnictwem i ginekologią.

Pytanie 37

Aby ułatwić proces zakiszania pasz, dodaje się

A. prebiotyki

B. przeciwutleniacze

C. detoksykanty

D. inokulanty

Prebiotyki to substancje, które wspierają rozwój pożytecznych bakterii w jelitach, ale nie mają one bezpośredniego zastosowania w procesie zakiszania pasz. Ich obecność w paszy ma na celu głównie poprawę zdrowia układu pokarmowego zwierząt i nie wpływa na jakość fermentacji paszy. Detoksykanty, z kolei, są używane do neutralizowania toksycznych substancji w paszach, co również nie ma związku z procesem zakiszania. Chociaż mogą poprawić bezpieczeństwo paszy, nie przyczyniają się do efektywności fermentacji. Przeciwutleniacze mają na celu zapobieganie utlenianiu składników odżywczych w paszy, co jest ważne, ale również nie zwiększa jakości kiszonki. Osoby wybierające te odpowiedzi mogą myśleć, że każde z tych dodatków poprawia jakość paszy w kontekście przechowywania, co jednak prowadzi do mylnych wniosków. W rzeczywistości, kluczem do skutecznego zakiszania jest stymulacja pożądanych mikroorganizmów, co zapewniają jedynie inokulanty. W związku z tym, organizacje zajmujące się żywieniem zwierząt oraz badania naukowe jednoznacznie wskazują na konieczność używania inokulantów w procesie kiszenia, aby uzyskać optymalne efekty.

Pytanie 38

Zabieg trzebienia knurków bez zastosowania znieczulenia odbywa się

A. do 4 dnia życia

B. do 21 dnia życia

C. do 14 dnia życia

D. do 7 dnia życia

Trzebienie knurków bez znieczulenia do 7 dnia życia jest uznawane za standardową praktykę w hodowli trzody chlewnej. W tym okresie życia zwierzęta są nadal bardzo młode i ich układ nerwowy nie jest w pełni rozwinięty, co sprawia, że odczuwanie bólu jest znacznie mniejsze w porównaniu do starszych osobników. Ponadto, przeprowadzanie tego zabiegu w tym terminie jest zgodne z zaleceniami wielu organizacji zajmujących się dobrostanem zwierząt, takich jak Światowa Organizacja Zdrowia Zwierząt (OIE). Właściwe przeprowadzanie trzebienia w tym okresie pozwala na uniknięcie problemów z zachowaniem dorosłych knurków oraz zapewnienie ich lepszego zdrowia psychicznego i fizycznego. Praktyka ta jest również istotna z punktu widzenia ograniczenia ryzyka infekcji oraz zmniejszenia stresu wśród zwierząt, co jest kluczowe w każdej hodowli. Warto zaznaczyć, że stosowanie znieczulenia w przypadku starszych knurków staje się coraz bardziej powszechne, jednak w przypadku tak młodych zwierząt ryzyko jest minimalne.

Pytanie 39

Które pomieszczenie inwentarskie zapewnia optymalne warunki utrzymania koni?

Parametry mikroklimatyczne	Pomieszczenie 1	Pomieszczenie 2	Pomieszczenie 3	Pomieszczenie 4
Temperatura (°C)	0-16	5-20	(-5)-25	10-28
Wilgotność (%)	85	80	75	80

A. Pomieszczenie 3

B. Pomieszczenie 4

C. Pomieszczenie 2

D. Pomieszczenie 1

Pomieszczenie 2 zostało wybrane jako poprawna odpowiedź, ponieważ jego warunki są najbardziej zbliżone do optymalnych dla utrzymania koni. Właściwa temperatura w zakresie od 5 do 15 stopni Celsjusza oraz wilgotność powietrza od 55% do 75% są kluczowe dla zdrowia i komfortu tych zwierząt. Pomieszczenie 2, z temperaturą od 5 do 20 stopni Celsjusza i wilgotnością na poziomie 80%, zapewnia stosunkowo dobre warunki, mimo że wilgotność jest nieco wyższa niż zalecana. W praktyce, odpowiednia wilgotność i temperatura wpływają na samopoczucie koni, ich zdolność do wydajnego oddychania oraz ogólną kondycję zdrowotną. Zarządzanie mikroklimatem w stajniach powinno opierać się na regularnym monitorowaniu tych parametrów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie hodowli koni. Warto również pamiętać, że utrzymanie koni w optymalnych warunkach przyczynia się do ich lepszej wydajności, mniejsze ryzyko chorób oraz wyższej jakości życia.

Pytanie 40

Konserwanty są niezbędne w procesie zakiszania

A. liści buraczanych

B. słonecznika

C. kukurydzy

D. lucerny

Dodatki konserwujące są kluczowym elementem w procesie zakiszania lucerny, ponieważ pomagają w utrzymaniu jakości paszy oraz zapobiegają niepożądanym procesom fermentacyjnym. Lucerna, będąca cennym źródłem białka i składników odżywczych, wymaga precyzyjnego procesu zakiszania, aby zachować swoje właściwości odżywcze. Dodatki, takie jak kwas mlekowy, enzymy czy konserwanty, wspomagają fermentację beztlenową, co sprzyja lepszemu utrzymaniu jakości paszy. W praktyce dodatek soku z kiszonej kapusty jako źródła bakterii kwasu mlekowego może przyspieszyć proces fermentacji, co jest szczególnie przydatne w przypadku, gdy warunki zakiszania są nieoptymalne. Standardy branżowe sugerują, aby proces zakiszania był monitorowany pod kątem pH, co pozwala na szybsze wyłapanie ewentualnych nieprawidłowości, a stosowanie dodatków konserwujących zapewnia stabilność oraz dłuższą trwałość paszy. Dobre praktyki w zakiszaniu lucerny obejmują także odpowiednie przygotowanie surowca, jego wilgotności oraz warunków przechowywania, co razem z dodatkami konserwującymi przyczynia się do maksymalizacji wartości odżywczej paszy.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej