Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
  • Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
  • Data rozpoczęcia: 8 czerwca 2025 23:24
  • Data zakończenia: 8 czerwca 2025 23:40

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakie urządzenie powinno być używane do pomiaru wilgotności w magazynie surowców?

A. manometr
B. barometr
C. higrometr
D. piknometr
Manometry, barometry i piknometry to urządzenia o zupełnie innej funkcjonalności, które nie nadają się do pomiaru wilgotności powietrza. Manometr służy do pomiaru ciśnienia gazów lub cieczy, co jest istotne w aplikacjach takich jak hydraulika czy pneumatyka, ale w kontekście wilgotności jego zastosowanie jest błędne. Barometr, natomiast, jest narzędziem do pomiaru ciśnienia atmosferycznego i chociaż może dostarczać pewnych informacji o warunkach pogodowych, nie dostarcza bezpośrednich danych o poziomie wilgotności w danym środowisku. Piknometr jest urządzeniem używanym do pomiaru gęstości cieczy, co również nie ma związku z wilgotnością powietrza. Wybór niewłaściwego narzędzia do pomiaru wilgotności może prowadzić do poważnych błędów w ocenie warunków przechowywania, co w konsekwencji wpływa na jakość i bezpieczeństwo przechowywanych materiałów. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich niepoprawnych wniosków, obejmują mylenie funkcji różnych urządzeń pomiarowych oraz niedostateczne zrozumienie specyficznych wymagań dotyczących przechowywania określonych surowców. Wiedza na temat właściwych narzędzi pomiarowych jest kluczowa dla efektywnego zarządzania warunkami w magazynie.
Pytanie 2

Aby przygotować sos potrawkowy, poza wywarem mięsnym, jakie składniki są potrzebne?

A. śmietankę, mąkę pszenną, masło, żółtka
B. mleko, mąkę ziemniaczaną, żółtka
C. mleko, mąkę pszenną, masło
D. śmietankę, mąkę ziemniaczaną, cebulę, żółtka
Aby sporządzić sos potrawkowy, kluczowe składniki to śmietanka, mąka pszenna, masło oraz żółtka. Śmietanka dodaje sosowi kremowej konsystencji oraz bogatego smaku, co jest istotne dla potrawy, która ma być apetyczna i sycąca. Mąka pszenna pełni rolę zagęszczacza, co pozwala na uzyskanie odpowiedniej gęstości sosu, a także wpływa na jego teksturę. Masło jest kluczowe w procesie przyrządzania sosu, ponieważ nadaje mu głębię smaku i jedwabistą konsystencję. Żółtka, jako składnik emulgujący, wspierają stabilność sosu, zapobiegając rozwarstwieniu, co jest niezwykle ważne w kontekście estetyki i jakości potrawy. W praktyce, przygotowanie tego sosu wymaga technik takich jak zasmażka, gdzie mąka jest podsmażana na maśle, a następnie łączona ze śmietanką, co tworzy bazę na sos. Dobrą praktyką jest także dodawanie przypraw w odpowiednich proporcjach, co zwiększa walory smakowe sosu. Prawidłowe wykonanie sosu potrawkowego stanowi fundament wielu tradycyjnych dań kuchni europejskiej, w tym polskiej, a jego umiejętne przyrządzenie świadczy o wysokich kwalifikacjach kucharza.
Pytanie 3

Tłuszcze, które mają najkrótszy czas przydatności do spożycia w odpowiednich warunkach, to

A. smazany tłuszcz wieprzowy
B. olej z nasion słonecznika
C. masło śmietankowe
D. margaryna na bazie mleka
Masło śmietankowe to produkt o najkrótszym okresie przechowywania w porównaniu do innych wymienionych tłuszczów, co jest związane z jego składem oraz zawartością wody. W przeciwieństwie do smalcu wieprzowego, oleju słonecznikowego czy margaryny mlecznej, które mają bardziej stabilne właściwości przechowalnicze, masło zawiera około 15-20% wody, co sprzyja rozwojowi mikroorganizmów i sprawia, że jest bardziej podatne na psucie. W praktycznych zastosowaniach, masło śmietankowe powinno być przechowywane w chłodnym, ciemnym miejscu, a po otwarciu należy je spożyć w ciągu kilku tygodni, aby uniknąć utleniania tłuszczy oraz zmian w smaku. W branży spożywczej zaleca się również stosowanie zasad FIFO (First In, First Out), aby zapewnić świeżość produktów. Warto również pamiętać, że wytwarzanie masła śmietankowego zgodnie z normami HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points) pomaga w minimalizacji ryzyka związanych z jakością i bezpieczeństwem żywności.
Pytanie 4

Jaką temperaturę powinny mieć potrawy przechowywane w bemarze?

A. 65°C
B. 100°C
C. 30°C
D. 120°C
Jak wybierzesz złą temperaturę w bemarze, jak na przykład 30°C, 120°C lub 100°C, to może być poważny problem. Przy 30°C jedzenie marnieje za szybko i bakterie mogą się rozprzestrzeniać. To zdecydowanie nie jest bezpieczne. 120°C to też nie za dobra opcja, bo większość jedzenia po prostu się spali albo wyschnie, a to nie jest w porządku. Ludzie często myślą, że im wyższa temperatura, tym lepiej, ale w praktyce to może przynieść odwrotne skutki. Nawet przy 100°C, która to temperatura wrzenia, nie ma co myśleć o długim przechowywaniu potraw, bo stracą na jakości. W gastronomii trzeba znać te zasady, by jedzenie było smaczne i bezpieczne. Trzymanie się standardów HACCP to podstawa, żeby takich błędów unikać.
Pytanie 5

Mleko pasteryzowane powinno być przechowywane w jakiej temperaturze?

A. +18 °C
B. 0 °C
C. +8 °C
D. -18 °C
Mleko spożywcze pasteryzowane powinno być przechowywane w temperaturze nieprzekraczającej +8 °C, co jest zgodne z zaleceniami instytucji zajmujących się bezpieczeństwem żywności. Pasteryzacja to proces, który ma na celu zniszczenie patogenów i przedłużenie trwałości mleka poprzez podgrzewanie go do określonej temperatury, a następnie szybkie schłodzenie. Aby zachować walory smakowe i odżywcze mleka, ważne jest, aby przestrzegać zalecanej temperatury przechowywania. W praktyce, przechowywanie mleka w lodówce, w której temperatura wynosi około +4 °C, zapewnia optymalne warunki do utrzymania jego świeżości. Mleko spożywcze pasteryzowane, jeśli nie jest przechowywane w odpowiednich warunkach, może stać się pożywką dla bakterii, co prowadzi do jego szybszego psucia się. Dlatego istotne jest, aby zwracać uwagę na temperaturę, a także na daty ważności oraz warunki transportu, co wpływa na jakość produktu.
Pytanie 6

Na bankietach w stylu angielskim nie powinno się serwować

A. owoców krajowych
B. mięsa po angielsku
C. sałatek z śledziem
D. sosów zimnych
Podawanie sałatek śledziowych, zimnych sosów czy owoców krajowych na przyjęciach typu angielskiego jest oparte na niewłaściwych założeniach dotyczących tego, czym jest angielska kultura kulinarna. Sałatki śledziowe, choć mogą być smacznym dodatkiem, nie są typowym elementem angielskiego menu, którego głównym celem jest serwowanie dań głównych w formie pieczeni oraz tradycyjnych dodatków, takich jak ziemniaki czy sezonowe warzywa. Dodatkowo, zimne sosy, choć mogą być stosowane w angielskiej kuchni, często nie są preferowane w kontekście formalnych przyjęć, gdzie podawane są ciepłe potrawy i sosy, które podkreślają smak dań. Owoców krajowych, mimo że są zdrowym wyborem, również nie serwuje się w charakterze głównego dania na angielskich przyjęciach. Zrozumienie konwencji kulinarnych jest kluczowe, aby uniknąć nieporozumień. Wiele osób myśli, że różnorodność w podawaniu potraw jest mile widziana, jednak na formalnych przyjęciach angielskich, gdzie elegancja i klasyka mają znaczenie, ważne jest trzymanie się tradycyjnych dań, które są typowe dla tej kultury. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do nieodpowiednich wyborów kulinarnych i negatywnie wpływać na całokształt przyjęcia.
Pytanie 7

Knedle z nadzieniem mięsnym, twarogowym, ziemniaczanym lub śliwkowym stanowią danie kuchni

A. włoskiej
B. francuskiej
C. czeskiej
D. węgierskiej
Knedle z nadzieniem mięsnym, twarogowym, ziemniaczanym lub śliwkowym to tradycyjna potrawa kuchni czeskiej, znana również w innych krajach Europy Środkowej. W Czechach knedle pełnią istotną rolę jako dodatek do wielu dań głównych, a także jako samodzielne danie. Przykładowo, knedle śliwkowe są często podawane z cukrem i cynamonem, co czyni je popularnym deserem. Warto zauważyć, że knedle czeskie różnią się od ich niemieckich czy polskich odpowiedników zarówno pod względem tekstury, jak i sposobu podawania. Dobre praktyki kulinarne w przygotowaniu knedli opierają się na jakości składników, np. świeżych ziemniaków czy lokalnych owoców, co przekłada się na bogactwo smaku. To tradycyjne danie europejskie można spotkać w różnych wariantach, ale ich czeska interpretacja pozostaje wyjątkowa, z wyraźnie zaznaczonym wpływem lokalnych tradycji kulinarnych oraz dostępnych składników. Znajomość takich potraw jest istotna dla osób interesujących się kulturą kulinarną regionu, a także dla szefów kuchni, którzy chcą wprowadzać do swojego menu autentyczne, regionalne dania.
Pytanie 8

W diecie o niskiej kaloryczności nie należy spożywać potraw

A. obsmażanych
B. gotowanych w wodzie
C. duszonych bez obsmażania
D. grillowanych
Przygotowywanie jedzenia w wodzie, grillowanie czy duszenie bez obsmażania to dobre metody dla diety ubogoenergetycznej. Gotowanie w wodzie nie dodaje dodatkowych kalorii, więc jest spoko dla tych, co chcą ograniczyć energię w diecie. Grillowanie ma swoje plusy, bo pozwala na usunięcie nadmiaru tłuszczu, przez co potrawy są mniej kaloryczne niż te smażone. Duszenie bez obsmażania, gdzie gotujesz potrawy w ich własnym sosie lub z małą ilością wody, też zmniejsza kalorie. Często ludzie myślą, że gotowanie bez tłuszczu jest mniej smaczne lub odżywcze, a to nieprawda. Warto pamiętać, że różnorodność w sposobie przygotowywania jedzenia może zmieniać ich smak i wartość odżywczą, więc fajnie jest próbować różnych metod gotowania, które pomogą w diecie ubogoenergetycznej.
Pytanie 9

Jakie składniki przyczyniają się do wysokiej wartości energetycznej orzechów?

A. tłuszczów
B. błonnika
C. węglowodanów
D. białek
Zawartość błonnika, węglowodanów i białek w orzechach nie czyni ich wysokoenergetycznym surowcem w takim samym stopniu jak tłuszcze. Błonnik, mimo że jest wartościowym składnikiem diety, nie dostarcza energii w postaci kalorii, a jego główną rolą jest wspieranie prawidłowej pracy układu pokarmowego oraz regulacja poziomu glukozy we krwi. Węglowodany, chociaż również dostarczają energii, mają zmienną wartość kaloryczną w porównaniu do tłuszczów, a ich ilość w orzechach jest zazwyczaj znacznie mniejsza. Białka, choć są istotnym elementem diety, również nie dostarczają takiej samej ilości energii jak tłuszcze. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do błędnych wniosków, mogą wynikać z niepełnego zrozumienia wartości odżywczych orzechów lub nadmiernego skupienia się na ich białkowej zawartości. Ważne jest, aby zrozumieć, że tłuszcze są kluczowym makroskładnikiem, który zapewnia wysoką kaloryczność orzechów, i to właśnie one odpowiadają za ich wysokoenergetyczny charakter, a nie pozostałe składniki. W badaniach nad dietami i ich wpływem na zdrowie, podkreśla się znaczenie nienasyconych kwasów tłuszczowych, które są obecne w orzechach, co potwierdzają zalecenia takich instytucji jak American Heart Association.
Pytanie 10

Płuczko-obieraczka to mechaniczne urządzenie, które ułatwia wstępną obróbkę zabrudzonych warzyw

A. porów i pietruszki
B. ziemniaków i selerów
C. rzepy i cebuli
D. marchewki i kalarepy
Płuczko-obieraczka to urządzenie mechaniczne, które ma na celu ułatwienie obróbki wstępnej warzyw, szczególnie tych, które mają skórkę, jak ziemniaki i selery. Proces płukania oraz obierania warzyw poprawia ich estetykę oraz jakość, co jest istotne w branży gastronomicznej. Płuczko-obieraczki działają na zasadzie mechanicznego tarcia i obiegu wody, co pozwala na skuteczne usunięcie zabrudzeń i nadmiaru skórki. Zastosowanie tego urządzenia jest szczególnie ważne w dużych kuchniach, restauracjach oraz zakładach przetwórstwa, gdzie ilość obrabianych warzyw jest znaczna. Użycie płuczek obieraczek zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi wpływa na redukcję czasu pracy, co przekłada się na większą efektywność i oszczędność. Warto również zwrócić uwagę na normy sanitarno-epidemiologiczne, które wymagają odpowiedniej obróbki warzyw przed ich serwowaniem, co czyni te urządzenia niezbędnym elementem wyposażenia każdej kuchni profesjonalnej.
Pytanie 11

Część jadalna rośliny to korzeń

A. ciecierzycy
B. jarmużu
C. rabarbaru
D. marchwi
Rabarbar (Rheum rhabarbarum) to roślina, której jadalnymi częściami są głównie ogonki liściowe, a nie korzenie. Jadalne części rabarbaru są cenione za swoją kwaskowatość i często wykorzystywane w deserach, takich jak ciasta i kompoty. Jednak korzenie rabarbaru są niejadalne i mogą być toksyczne, co jest częstym błędem w myśleniu o tej roślinie. Warto również zauważyć, że jarmuż (Brassica oleracea var. sabellica) jest warzywem z rodziny kapustowatych, a jego jadalnymi częściami są liście. Jarmuż jest bogaty w witaminy i minerały, ale jego korzeń nie jest uważany za część jadalną. Ciecierzyca (Cicer arietinum), z kolei, jest rośliną strączkową, której jadalną częścią są nasiona. Korzeń ciecierzycy, podobnie jak w przypadku jarmużu i rabarbaru, nie jest jadalny. Błędy w identyfikacji jadalnych części roślin mogą prowadzić do nieporozumień, a także do omijania cennych składników odżywczych. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, które części roślin są rzeczywiście bezpieczne i jadalne, aby móc w pełni skorzystać z ich wartości odżywczych. W edukacji rolniczej oraz kulinarnej, wiedza na temat struktury roślin i ich jadalnych części jest istotnym elementem prawidłowych praktyk oraz zdrowego żywienia.
Pytanie 12

Zarządzanie dietą osób cierpiących na miażdżycę wymaga szczególnej uwagi na spożycie produktów

A. zawierających cholesterol
B. dostarczających węglowodanów nieprzyswajalnych
C. dostarczających węglowodanów przyswajalnych
D. zawierających sól kuchenną
Wybór odpowiedzi dotyczącej węglowodanów przyswajalnych to trochę mylący krok. Osoby z miażdżycą nie muszą jakoś szczególnie ograniczać tych produktów, pod warunkiem, że są to zdrowe węglowodany, jak pełnoziarniste zboża, warzywa czy owoce. Te węglowodany dostarczają energii i nie mają aż takiego wpływu na cholesterol, co jest dość ważne w kontekście miażdżycy. Co do soli kuchennej, to mimo że jej nadmiar może prowadzić do nadciśnienia, które zwiększa ryzyko chorób serca, to nie jest to tak ściśle związane z miażdżycą i nie potrzeba aż tak wielkiej kontroli jak przy cholesterolu. Z punktu widzenia diety, bardziej istotne jest obserwowanie tłuszczów nasyconych i trans, bo te są bezpośrednio powiązane ze zdrowiem serca. Natomiast wybór węglowodanów nieprzyswajalnych też nie do końca ma sens, bo błonnik w takich produktach jest naprawdę korzystny dla trawienia i może wspierać zdrowe poziomy cholesterolu. Odpowiednia dieta przy miażdżycy powinna patrzeć na całość, czyli jakość tłuszczów, źródła białka i równowagę wszystkich składników.
Pytanie 13

Zakres temperatur 0°C + 4°C powinien być utrzymywany

A. w komorze chłodniczej
B. w komorze o obniżonej temperaturze
C. w przechowalni ziemniaków
D. w magazynie towarów suchych
Odpowiedzi związane z komorą niskotemperaturową, magazynem ziemniaków oraz magazynem produktów suchych są nieprawidłowe z kilku powodów. Komora niskotemperaturowa zazwyczaj utrzymuje znacznie niższe temperatury niż 0°C, co jest niewłaściwe dla produktów, które wymagają umiarkowanego chłodzenia. Z kolei magazyn ziemniaków, mimo że ma swoje specyficzne wymagania dotyczące temperatury, nie jest przystosowany do utrzymania tak wąskiego zakresu temperatur, a jego optymalne warunki są zwykle wyższe, co sprzyja zachowaniu jakości tego warzywa. Magazyny produktów suchych nie są również odpowiednie, ponieważ nie oferują kontrolowanej temperatury, co może prowadzić do niepożądanych zmian w jakości przechowywanych produktów, jak na przykład wzrost wilgotności, sprzyjający rozwojowi pleśni i bakterii. Ogólnie rzecz biorąc, kluczowe jest zrozumienie, że właściwe przechowywanie żywności wymaga nie tylko odpowiedniej temperatury, ale także odpowiedniej wilgotności i wentylacji, co jest trudne do osiągnięcia w niewłaściwych przestrzeniach do przechowywania. Niezrozumienie tych zasad prowadzi do typowych błędów, takich jak błędne dobieranie warunków przechowywania do specyficznych potrzeb produktów, co w konsekwencji wpływa na ich jakość i bezpieczeństwo. Właściwe podejście oparte na normach i przepisach branżowych, takich jak wspomniane wcześniej standardy HACCP, jest niezbędne dla zapewnienia odpowiednich warunków przechowywania żywności.
Pytanie 14

Jaką cechę potrawy ocenia się w sposób inny niż organoleptyczny?

A. Barwy
B. Lepkości
C. Zapachu
D. Smaku
Lepkość potrawy jest cechą, która jest zwykle oceniana w sposób instrumentalny, a nie organoleptyczny. Ocena lepkości często opiera się na użyciu urządzeń pomiarowych, takich jak viskometry, które pozwalają na dokładne określenie tego parametru w kontrolowanych warunkach. W przeciwieństwie do smaku, zapachu i barwy, które są subiektywnymi odczuciami zmysłowymi, lepkość można zmierzyć obiektywnie. Przykładem praktycznym może być przemysł spożywczy, gdzie lepkość sosów i zup jest kluczowym czynnikiem wpływającym na teksturę oraz akceptowalność produktu. Standardy takie jak ISO 3219 dotyczące pomiaru lepkości w płynach potwierdzają znaczenie tej cechy w kontekście jakości potraw. Właściwa ocena lepkości może również wpływać na proces produkcji, transport i przechowywanie żywności, co jest niezwykle istotne w branży food & beverage.
Pytanie 15

Zamrożone truskawki w opakowaniach o wadze 20 kg powinny być przechowywane

A. w szafach chłodniczych
B. w szafach mroźniczych
C. w zamrażarkach szokowych
D. w zamrażarkach skrzyniowych
Zamrażarki skrzyniowe są optymalnym rozwiązaniem do przechowywania zamrożonych truskawek w workach o wadze 20 kg. Ich konstrukcja pozwala na efektywne i długoterminowe przechowywanie dużych ilości produktów. W przeciwieństwie do innych typów zamrażarek, jak zamrażarki szokowe, które są przeznaczone do błyskawicznego zamrażania świeżych produktów, zamrażarki skrzyniowe oferują stabilne warunki przechowywania, co jest kluczowe dla zachowania jakości truskawek. Przechowywanie owoców w temperaturze -18°C lub niższej, zgodnie z normami HACCP, zapewnia ich trwałość oraz minimalizuje ryzyko rozwoju bakterii i mikroorganizmów. Dodatkowo, worki o dużej wadze można łatwo układać w zamrażarce skrzyniowej, co pozwala na efektywne wykorzystanie przestrzeni. Warto również zaznaczyć, że odpowiednia wentylacja i izolacja termiczna w tych urządzeniach pomagają w utrzymaniu stałej temperatury, co przekłada się na dłuższy okres przechowywania truskawek bez utraty ich walorów smakowych i odżywczych.
Pytanie 16

W trakcie przygotowywania produktów na bazie ciasta drożdżowego, gluten zawarty w mące pszennej powoduje wzrost

A. objętości i trwałości ciasta
B. ilości skrobi podczas wyrabiania
C. ilości powietrza w produktach
D. spoistości i ciągliwości ciasta
Wybór niepoprawnych odpowiedzi wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące roli glutenu w procesie wyrabiania ciasta drożdżowego. Na przykład, stwierdzenie dotyczące zwiększenia objętości i trwałości ciasta jest mylące, ponieważ objętość ciasta jest efektem działania drożdży, które produkują dwutlenek węgla podczas fermentacji. Gluten nie zwiększa objętości sam w sobie, lecz raczej utrzymuje powietrze w ciasto, co ma wpływ na jego strukturę. Odpowiedź wskazująca na ilość powietrza w wyrobach również jest błędna, ponieważ powietrze jest produktem fermentacji, a nie bezpośrednim działaniem glutenu. Gluten może jednak pomóc w zatrzymywaniu powietrza, ale jego rolą nie jest bezpośrednie zwiększanie tej ilości. Kolejny błąd polega na myśleniu, że gluten może zwiększać ilość skrobi podczas zarabiania ciasta. Skrobia i gluten to różne składniki mąki; podczas wyrabiania ciasta skrobia nie ulega zwiększeniu, a jedynie zmienia swoją strukturę pod wpływem wody i temperatury. Zrozumienie tych zależności jest kluczowe dla efektywnego wyrabiania ciasta drożdżowego, co ma bezpośredni wpływ na jakość i smak gotowych wypieków. Właściwe podejście do wykorzystania glutenu w procesie piekarskim jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które podkreślają znaczenie odpowiedniego doboru składników i technik wyrabiania dla uzyskania satysfakcjonujących rezultatów piekarskich.
Pytanie 17

Jaką metodę należy zastosować do przygotowania klusek kładzionych?

A. Wyrabianie
B. Mieszanie
C. Krojenie
D. Zagniatanie
Siekaniu, ucieraniu, i zagniataniu przypisuje się różne funkcje w kontekście obróbki ciasta, jednak nie są one właściwymi technikami dla klusek kładzionych. Siekanie polega na krojeniu składników w drobne kawałki, co jest stosowane głównie w przypadku sałatek czy farszów, a nie właściwego przygotowania ciasta. Technika ta nie dostarcza składnikom odpowiedniej tekstury ani struktury wymaganej do uzyskania klusek. Ucieranie, z drugiej strony, koncentruje się na łączeniu składników poprzez intensywne mieszanie, co jest typowe w przypadku przygotowywania ciast biszkoptowych. Ta metoda przyczynia się do napowietrzenia masy, ale nie pozwala na uzyskanie pożądanej konsystencji ciasta kluskowego. Zagniatanie jest techniką, która również może być stosowana w procesach pieczenia, jednak bardziej odnosi się do ciast drożdżowych, gdzie kluczowe jest rozwinięcie struktury glutenu poprzez intensywne ugniatanie. W kontekście klusek kładzionych, zagniatanie może prowadzić do nadmiernego rozwoju glutenu, co skutkuje twardszymi kluskami, a nie delikatnymi, jakich oczekujemy. Zrozumienie tych subtelności jest istotne dla osiągnięcia sukcesu w kuchni, a właściwa technika ma kluczowe znaczenie w procesie kulinarnym.
Pytanie 18

Wykaz surowców niezbędnych do sporządzenia sosu holenderskiego należy uzupełnić

Wykaz surowców
?
żółtka
ocet winny
sok z cytryny
sól, pieprz biały

A. o wywar mięsny jasny.
B. o masło klarowane.
C. o oliwę z oliwek.
D. o śmietankę kremową.
Sos holenderski to klasyczny sos emulsyjny, którego przygotowanie wymaga użycia masła klarowanego, a nie innych tłuszczów, takich jak oliwa z oliwek. Masło klarowane jest preferowane, ponieważ ma wyższą temperaturę dymienia i bogatszy smak, co przekłada się na lepszą jakość sosu. W trakcie przygotowania sosu istotne jest delikatne podgrzewanie żółtek z dodatkiem octu winnego lub soku z cytryny, które stabilizują emulgację. Dobrze przygotowany sos holenderski jest gładki, aksamitny i ma wyczuwalny, ale nie przytłaczający smak masła. W praktyce sos holenderski doskonale komponuje się z daniami takimi jak jajka benedyktyńskie, warzywa na parze czy ryby. Wiedza o odpowiednich składnikach sosu holenderskiego jest kluczowa dla kucharzy, którzy pragną odnosić sukcesy w przygotowywaniu klasycznych potraw i stosować się do wysokich standardów kulinarnych.
Pytanie 19

Na podstawie danych zawartych w tabeli wskaż optymalne warunki przechowywania świeżego pasztetu drobiowego.

WarunkiŚrodki spożywczeTemperatura (w °C)Wilgotność ( w %)
IKoncentraty, produkty zbożowe10 ÷ 14~ 60
IIWyroby garmażeryjne, przetwory mleczne0 ÷ 4~ 60
IIIWarzywa korzeniowe, ziemniaki6 ÷ 10~ 90
IVRyby, mięso, drób0 ÷ 3~ 80

A. I
B. IV
C. II
D. III
Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wynikać z kilku błędnych założeń dotyczących warunków przechowywania produktów garmażeryjnych. W przypadku świeżego pasztetu drobiowego, nieodpowiednie temperatury oraz wilgotność mogą prowadzić do szybkiego zepsucia się produktu, co z kolei stwarza ryzyko dla zdrowia konsumentów. Odpowiedzi, które wskazują na wyższe temperatury lub niewłaściwą wilgotność, są niezgodne z podstawowymi zasadami przechowywania żywności. Na przykład, jeżeli pasztet byłby przechowywany w temperaturze powyżej 4 stopni Celsjusza, stwarzałoby to idealne warunki dla bakterii, takich jak Salmonella czy Listeria, które mogą się rozwijać w nieodpowiednich warunkach temperaturowych. Często mylnie zakłada się, że wyroby garmażeryjne mogą być przechowywane w temperaturze pokojowej, co jest niezgodne z zaleceniami sanepidu i dobrymi praktykami w branży spożywczej. Innym typowym błędem jest niedocenianie roli wilgotności, która w przypadku pasztetów powinna być kontrolowana, aby zapobiec ich wysychaniu lub rozwijaniu się pleśni. W związku z tym, odpowiednie przechowywanie produktów garmażeryjnych jest kluczowe dla zapewnienia ich jakości i bezpieczeństwa zdrowotnego.
Pytanie 20

Do przypraw, które mają właściwości przeciwbakteryjne, można zaliczyć

A. wanilię oraz kurkumę
B. chrzan oraz bazylię
C. kminek i gorczycę
D. imbir i czosnek
Imbir i czosnek to przyprawy o dobrze udokumentowanych właściwościach przeciwbakteryjnych. Imbir, dzięki zawartości gingerolu, wykazuje działanie przeciwbakteryjne i przeciwzapalne, co czyni go skutecznym środkiem w walce z infekcjami. Czosnek natomiast zawiera allicynę, substancję o silnym działaniu przeciwdrobnoustrojowym. Badania wykazały, że czosnek potrafi zwalczać wiele rodzajów bakterii, w tym E. coli i Salmonellę. W praktyce, dodawanie czosnku i imbiru do diety może wspierać układ odpornościowy i pomagać w ochronie organizmu przed infekcjami, co jest szczególnie istotne w kontekście wzrastającej oporności bakterii na antybiotyki. Standardy żywieniowe zalecają wprowadzenie tych przypraw do codziennej diety, aby wspierać zdrowie i profilaktykę chorób. Warto również zauważyć, że zastosowanie imbiru i czosnku w kuchni nie tylko poprawia walory smakowe potraw, ale także przyczynia się do ich wartości prozdrowotnej.
Pytanie 21

Jakiego rodzaju odzież ochronną powinny nosić osoby zaangażowane w produkcję posiłków?

A. Fartuchy wodoodporne
B. Buty materiałowe
C. Fartuchy poliestrowe
D. Rękawice z bawełny
Fartuchy impregnowane to naprawdę ważny element odzieży w kuchni, zwłaszcza gdy gotujemy. Ich główną zaletą jest to, że nie przepuszczają wody i tłuszczu, a to jest kluczowe tam, gdzie jest pełno łatwopalnych substancji i trzeba dbać o higienę. Takie fartuchy są zrobione z materiałów, które dobrze chronią przed zabrudzeniami i można je łatwo wyczyścić, co jest zgodne z zasadami sanitarnymi w branży spożywczej. Na przykład, podczas gotowania często stykamy się z różnymi składnikami, a kontakt z płynami to chleb powszedni. Fartuch impregnowany ochrania naszą osobistą odzież i zmniejsza ryzyko zanieczyszczenia żywności. W profesjonalnych kuchniach przestrzeganie zasad BHP i HACCP wymaga używania takiej odzieży, więc widać, jak bardzo jest to istotne w pracy kucharzy oraz obsługi w gastronomii.
Pytanie 22

Pierwsze kroki w udzielaniu pomocy konsumentowi, który stracił przytomność, powinny obejmować

A. poziome ułożenie ciała i uniesienie nóg w górę
B. zastosowanie resuscytacji oddechowej
C. nałożenie zimnego okładu na szyję
D. powiadomienie kierownika sali
Zastosowanie sztucznego oddychania, wezwanie kierownika sali oraz wykonanie zimnego okładu na kark to działania, które nie są odpowiednie w przypadku omdlenia. Sztuczne oddychanie jest techniką resuscytacyjną stosowaną w sytuacjach, gdy osoba przestaje oddychać lub nie ma pulsu. W przypadku omdlenia, osoba zazwyczaj oddycha, chociaż może być w stanie nieprzytomnym. Dlatego też podejmowanie działań związanych z sztucznym oddychaniem w tym kontekście może prowadzić do niepotrzebnego stresu dla poszkodowanego oraz opóźnienia w zastosowaniu odpowiednich działań. Wezwanie kierownika sali może być uzasadnione w sytuacjach, gdy konieczna jest dalsza opieka medyczna, ale nie powinno być to pierwszym krokiem w przypadku zemdlenia. Szybka interwencja, polegająca na umiejscowieniu osoby w odpowiedniej pozycji, jest kluczowa dla jej powrotu do zdrowia. Wreszcie, zimny okład na kark może przynieść ulgę, ale nie jest to rozwiązanie, które bezpośrednio adresuje przyczynę omdlenia. Tego rodzaju działania mogą odwrócić uwagę od najbardziej efektywnych metod pomocy, co może prowadzić do pogorszenia stanu poszkodowanego. Dlatego tak istotne jest przestrzeganie wytycznych dotyczących pierwszej pomocy, które kładą nacisk na odpowiednie ułożenie poszkodowanego jako kluczowego elementu w takich sytuacjach.
Pytanie 23

Jaki produkt uzyskuje się poprzez chemiczne utrwalanie?

A. Liofilizowane grzyby
B. Wędzona szynka
C. Kapusta fermentowana
D. Mleko poddane pasteryzacji
Mleko pasteryzowane, kapusta kiszona i grzyby liofilizowane to produkty, które nie są wynikiem chemicznej metody utrwalania, jaką jest wędzenie. Mleko pasteryzowane uzyskuje się poprzez podgrzewanie do wysokiej temperatury, co zabija bakterie, ale nie jest to forma chemicznego konserwowania, lecz proces fizyczny. Pasteryzacja ma na celu zwiększenie bezpieczeństwa mikrobiologicznego produktów mlecznych, ale nie wprowadza do nich żadnych substancji chemicznych, które wpływałyby na ich trwałość w sposób zbliżony do wędzenia. Kapusta kiszona powstaje w procesie fermentacji, w którym naturalne bakterie kwasu mlekowego przekształcają cukry w kwas mlekowy, co tworzy korzystne warunki do konserwacji, ale również nie jest to klasyczna metoda chemicznego utrwalania. Grzyby liofilizowane z kolei powstają w wyniku procesu suszenia w niskiej temperaturze i próżni, co pozwala na usunięcie wody, a zatem na zabezpieczenie ich przed rozwojem mikroorganizmów. Przyczyną myślenia, że te odpowiedzi są poprawne, jest często mylne utożsamianie różnych metod konserwacji z chemicznymi procesami utrwalania, co może prowadzić do nieporozumień dotyczących terminologii i technologii przetwarzania żywności. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla osób pracujących w branży spożywczej, ponieważ wpływa to na jakość, bezpieczeństwo i właściwości sensoryczne końcowych produktów.
Pytanie 24

Jakie pojęcie opisuje minimum sensoryczne?

A. Podstawowe wymagania dla pracowni sensorycznej
B. Wymagana wrażliwość zmysłów człowieka
C. Liczba analizowanych cech jakości żywności
D. Umiejętności osób przeprowadzających ocenę
Odpowiedzi takie jak "Podstawowe warunki pracowni sensorycznej" oraz "Kwalifikacje osób dokonujących oceny" mogą wydawać się zrozumiałe, jednak nie są one bezpośrednio związane z pojęciem minimum sensorycznym. Podstawowe warunki pracowni sensorycznej dotyczą infrastruktury i sprzętu, które powinny być odpowiednio dostosowane, aby przeprowadzać testy sensoryczne. Kluczowe elementy, takie jak odpowiednie oświetlenie, akustyka i temperatura, mogą wpływać na wyniki, ale nie definiują one wrażliwości zmysłów. Z kolei kwalifikacje osób dokonujących oceny są istotne dla zapewnienia rzetelności wyników, jednak nie odnoszą się bezpośrednio do samego minimum sensorycznego, które koncentruje się na zdolności percepcyjnej. Odpowiedź "Liczba badanych wyróżników jakości żywności" również nie odnosi się do minimum sensorycznego, ponieważ nie dotyczy bezpośrednio wrażliwości zmysłów, ale raczej aspektów ilościowych w badaniach sensorycznych. W kontekście standardów, takie jak ISO 8589, definiują zasady dotyczące projektowania badań sensorycznych, a niekoniecznie minimum sensoryczne, co jest kluczowym aspektem w prawidłowym przeprowadzaniu ocen sensorycznych.
Pytanie 25

Orzechy stanowią surowiec o wysokiej wartości energetycznej z powodu znacznej obecności

A. błonnika
B. tłuszczu
C. skrobi
D. białka
Wybór odpowiedzi dotyczącej białka, skrobi lub błonnika jako głównego składnika energetycznego orzechów bazuje na niepełnym zrozumieniu ich wartości odżywczej. Choć białko jest niezbędne dla organizmu, dostarcza jedynie 4 kcal na gram i nie jest głównym źródłem energii w orzechach. Białka pełnią kluczową rolę w budowie i regeneracji tkanek, ale ich niski udział energetyczny w porównaniu do tłuszczu sprawia, że nie są one decydującym czynnikiem, jeśli chodzi o wysokoenergetyczność tego surowca. Podobnie, skrobia, będąca formą węglowodanów, jest głównym źródłem energii w produktach zbożowych i warzywach, ale jej zawartość w orzechach jest stosunkowo niska. Ostatnio błonnik, chociaż istotny dla prawidłowego funkcjonowania układu pokarmowego i utrzymania zdrowia metabolicznego, również nie dostarcza energii w postaci kalorii. Często błędne przypisanie wysokiej wartości kalorycznej orzechów do innych składników odżywczych wynika z niedostatecznego uwzględnienia roli tłuszczu, który dominująco wpływa na ich wartość energetyczną. Zrozumienie tego podziału jest kluczowe dla prawidłowego planowania diety, zwłaszcza dla osób, które chcą zwiększyć swoją wydolność fizyczną lub dbać o zdrowie serca.
Pytanie 26

Jaki deser powinien być wybrany zgodnie z regułami zdrowego odżywiania do obiadu, który obejmuje zupę truskawkową z makaronem, kotlet sojowy z sosem pomidorowym, ziemniaki oraz surówkę z białej kapusty?

A. Jabłko pieczone
B. Mleczko waniliowe
C. Sałatkę owocową
D. Kisiel owocowy
Wybór deseru jest ważny przy planowaniu posiłków, ale nie każdy deser jest tak samo dobry. Kisiel owocowy może być pyszny, ale często ma dużo cukru i zagęszczaczy, co czyni go ciężkim dla żołądka. Sałatka owocowa też może wydawać się zdrowa, ale jak jest za dużo słodkich owoców, to potrafi być kaloryczna. I chociaż jabłko pieczone to zdrowsza opcja, to jako deser może dostarczać za dużo błonnika, co nie jest idealne po obfitym obiedzie. Fajnie jest pamiętać, że deser powinien być lekkostrawny, żeby nie obciążać układu pokarmowego. Często myślimy, że każdy deser owocowy to automatycznie zdrowy wybór, a tak naprawdę ich wartość może się różnić w zależności od dodatków czy sposobu przygotowania. Dlatego ważne jest, żeby przemyśleć, co tak naprawdę dodajemy do deseru i jak to wpływa na całość posiłku.
Pytanie 27

Jaką czynność obróbki wstępnej ryby należy wykonać podczas przygotowywania "ryby na niebiesko"?

A. Umyć delikatnie, aby nie pozbawić jej śluzu
B. Umyć sokiem z cytryny
C. Umyć gorącą wodą
D. Umyć starannie, aby usunąć z niej śluz
Odpowiedź 'Umyć delikatnie, aby nie usunąć z niej śluzu' jest prawidłowa, ponieważ podczas obróbki wstępnej ryby do przygotowania 'ryby na niebiesko' kluczowe jest zachowanie naturalnej otoczki śluzu, która pełni istotną rolę w procesie gotowania. Śluz, który pokrywa rybę, nie tylko chroni ją przed bakteriami, ale także wpływa na teksturę i smak gotowego dania. Przygotowując rybę w tym stylu, należy delikatnie umyć ją pod bieżącą wodą, aby usunąć ewentualne zanieczyszczenia, nie naruszając przy tym naturalnego śluzu. W praktyce oznacza to, że ryba powinna być traktowana z szacunkiem, aby nie uszkodzić jej struktury. Ważne jest, aby przestrzegać standardów higieny i bezpieczeństwa żywności, co przyczynia się do zachowania jakości produktów rybnych. Należy również pamiętać, że ryby na niebiesko często przygotowuje się z wykorzystaniem octu, co dodatkowo podkreśla ich smak. Umiejętność prawidłowego mycia ryb jest niezbędna w kuchni i świadczy o profesjonalizmie kucharza.
Pytanie 28

Na podstawie zamieszczonego fragmentu instrukcji obsługi urządzenia wykorzystywanego w gastronomii, wskaż nazwę tego urządzenia.

Instrukcja obsługi
– przygotować urządzenia pomocnicze do składowania materiałów, przyrządów, narzędzi i odpadów,
– dokładnie zapoznać się z dokumentacją wykonawczą i instrukcją obsługi urządzeń,
– zaplanować kolejność wykonywania poszczególnych czynności,
– sprawdzić stan: zabezpieczeń gumowych przycisków sterowniczych, naprężenia pasków klinowych (lub łańcuchów), poziomu oleju w przekładni, ostrzy narzędzi, stopień czystości maszyny (umyć gorącą wodą) i sprzętu pomocniczego zamontować narzędzia tnące - wg kolejności: szarpak, nóż, sito, i o mniejszym oczku nóż, sito,
– sprawdzić stan techniczny oświetlenia stanowiska, a w szczególności stan instalacji elektrycznej,
– przed uruchomieniem urządzeń pracownik powinien sprawdzić, czy kosz zasypowy jest pusty.

A. Kuter.
B. Zmywarka.
C. Wilk.
D. Chłodziarka.
Odpowiedź 'Wilk' jest prawidłowa, ponieważ fragment instrukcji obsługi rzeczywiście odnosi się do tego konkretnego urządzenia, które jest szeroko stosowane w gastronomii do mielenia mięsa i innych produktów. Kluczowym elementem jest informacja o konieczności sprawdzenia, czy kosz zasypowy jest pusty przed uruchomieniem, co jest istotne ze względów bezpieczeństwa i efektywności pracy. Wilk do mięsa jest nie tylko wszechstronny, ale również znacząco przyspiesza proces przygotowywania potraw, umożliwiając szybkie mielenie zarówno surowego mięsa, jak i innych składników, takich jak warzywa czy ryby. W profesjonalnych kuchniach, stosowanie wilków do mięsa jest zgodne z najlepszymi praktykami, co zapewnia nie tylko jakość, ale także bezpieczeństwo żywności. Warto również dodać, że wilki mogą być wyposażone w różne sitka, pozwalające na uzyskanie różnych grubości mielenia, co czyni je jeszcze bardziej funkcjonalnymi. W kontekście norm sanitarnych, urządzenia te powinny być regularnie czyszczone i konserwowane, aby zapewnić ich prawidłowe działanie i minimalizować ryzyko kontaminacji.
Pytanie 29

Jakie surowce po zjedzeniu stanowią najlepsze źródło witaminy C?

A. Jabłka, rabarbar, cytryny
B. Kiwi, marchew, pomarańcze
C. Jagody, czereśnie, szczaw
D. Truskawki, porzeczki, papryka
Truskawki, porzeczki i papryka to wyjątkowo bogate źródła witaminy C, która odgrywa kluczową rolę w wielu procesach biologicznych organizmu. Witamina C, znana również jako kwas askorbinowy, jest silnym przeciwutleniaczem, który wspiera układ odpornościowy, bierze udział w syntezie kolagenu oraz poprawia wchłanianie żelaza z roślinnych źródeł. Truskawki, na przykład, zawierają około 58 mg witaminy C w 100 gramach, co czyni je jednym z najbogatszych owoców w tej witaminie. Porzeczki, zwłaszcza czarne, są jeszcze bardziej skoncentrowane, dostarczając około 200 mg witaminy C na 100 gramów. Papryka, szczególnie czerwona, jest źródłem około 80 mg witaminy C w każdej porcji, co czyni ją nie tylko smaczną, ale i zdrową opcją w codziennej diecie. Warto włączyć te produkty do swojej diety, aby uzyskać optymalną dawkę witaminy C oraz wspierać ogólne zdrowie organizmu.
Pytanie 30

Podczas udzielania pierwszej pomocy osobie, która straciła przytomność, co należy zrobić w pierwszej kolejności?

A. wykonać sztuczne oddychanie
B. położyć osobę na plecach, wachlować okolice czoła
C. ulegować osobę na plecach, obrócić głowę na bok, lekko unieść nogi do góry
D. przenieść osobę do chłodnego miejsca, podać zimny napój
Przeniesienie pracownika do chłodnego pomieszczenia i podanie mu chłodnego płynu może wydawać się logicznym rozwiązaniem, jednak nie jest to właściwe podejście w przypadku omdlenia. Tego typu działania mogą być stosowane w sytuacjach przegrzania organizmu, natomiast przy omdleniu kluczowe jest zapewnienie drożności dróg oddechowych i stabilizacji pozycji ciała. Nawet jeśli osoba jest w środowisku gorącym, przeniesienie jej bezpośrednio do chłodnego miejsca może prowadzić do dalszych komplikacji, zwłaszcza jeśli straciła przytomność. Wachlowanie czoła jest bardziej działaniem doraźnym i nie ma potwierdzonej skuteczności w poprawie stanu pacjenta. Co więcej, jeśli osoba nie jest w stanie samodzielnie regulować drożności dróg oddechowych, jest to niezwykle ryzykowne. Dodatkowo, zastosowanie sztucznego oddychania w przypadku omdlenia, gdy nie występują objawy zatrzymania krążenia, może prowadzić do niepotrzebnego stresu i nieprawidłowego działania. Ponadto, w niektórych sytuacjach, niewłaściwe manipulacje mogą wręcz zaszkodzić pacjentowi, dlatego tak ważne jest, aby postępować zgodnie z uznawanymi standardami pierwszej pomocy w celu zapewnienia bezpieczeństwa i wsparcia osobie poszkodowanej.
Pytanie 31

Technikę szarpania, skubania lub krojenia należy wykorzystywać do przygotowywania ciasta na

A. kopytka
B. kołduny
C. zacierki
D. uszka
Zacierki to rodzaj ciasta, które powstaje poprzez połączenie mąki z wodą lub mlekiem w taki sposób, aby uzyskać elastyczną, ale nie kleistą masę. Techniki tarcia, skubania lub siekania są kluczowe w procesie formowania zacierek, ponieważ pozwalają na uzyskanie odpowiedniej konsystencji ciasta. Tarcie polega na ucieraniu mąki z tłuszczem, co sprawia, że ciasto staje się lekkie i puszyste. Skubanie to technika, w której ciasto jest rozrywane na małe kawałki, co zwiększa jego objętość. Siekanie z kolei polega na pokrojeniu ciasta na mniejsze fragmenty, co ułatwia jego dalsze obrabianie. Przykładem praktycznego zastosowania zacierek jest ich użycie w zupach, jako dodatek do dań mięsnych, a także do przygotowywania tradycyjnych potraw, takich jak kluchy. W gastronomii stosuje się również różne rodzaje mąki, na przykład mąkę pszenną lub żytnią, co wpływa na smak i teksturę gotowych zacierek. Dlatego znajomość technik formowania ciasta jest istotna w każdym profesjonalnym kucharstwie.
Pytanie 32

Podczas przygotowywania potrawy metodą sous-vide, jaki jest podstawowy czynnik kontrolujący proces gotowania?

A. Temperatura wody
B. Czas gotowania
C. Rodzaj woreczka próżniowego
D. Rodzaj przypraw
Podczas gotowania metodą sous-vide, czas gotowania jest istotny, ale nie jest on podstawowym czynnikiem kontrolującym proces. Oczywiście, długi czas gotowania w niskiej temperaturze umożliwia uzyskanie miękkich i soczystych potraw, ale bez precyzyjnej kontroli temperatury, efekt końcowy może być niezadowalający. Wiele osób mylnie sądzi, że czas jest kluczowy, jednak to temperatura wody determinuje jakość gotowego dania. Rodzaj woreczka próżniowego jest również istotny, ponieważ musi on być odporny na temperaturę i szczelnie zamknięty, aby zachować wszystkie aromaty i soki wewnątrz potrawy. Jednakże, nie wpływa on bezpośrednio na proces gotowania, o ile jest odpowiednio dobrany i użyty. Rodzaj przypraw wpływa na smak potrawy, ale nie na sam proces gotowania. Sous-vide pozwala na lepsze przenikanie aromatów przypraw do wnętrza potrawy dzięki długiemu czasowi gotowania, ale przyprawy nie kontrolują temperatury ani nie wpływają na fizyczny aspekt gotowania. W związku z tym, choć mogą one znacząco wpłynąć na ostateczny smak, nie stanowią kluczowego elementu kontrolującego proces sous-vide.
Pytanie 33

Spośród wymienionych surowców, który jest najmniej trwały?

A. ryż
B. cukier
C. ocet
D. drób
Drób jest najmniej trwałym surowcem spośród wymienionych. Jego krótki okres przydatności do spożycia wynika z wysokiej zawartości wody oraz sprzyjających warunków do rozwoju mikroorganizmów, co stawia go w grupie produktów łatwo psujących się. W praktyce oznacza to, że drób powinien być przechowywany w odpowiednich warunkach chłodniczych i spożyty w ciągu kilku dni od zakupu, aby zminimalizować ryzyko zatrucia pokarmowego. Dla zachowania jakości i bezpieczeństwa żywności, normy sanitarno-epidemiologiczne zalecają, aby surowy drób był przechowywany w temperaturze poniżej 4°C. Warto również zwrócić uwagę na proces gotowania, który powinien odbywać się w temperaturze wewnętrznej osiągającej przynajmniej 75°C, co eliminuje większość patogenów, ale nie zmienia faktu, że sama surowa postać mięsa ma ograniczoną trwałość. W przeciwieństwie do cukru, ryżu czy octu, które mają dłuższe okresy przechowywania, drób wymaga staranniejszego traktowania i szybszego spożycia, co czyni go najmniej trwałym surowcem.
Pytanie 34

Jakie urządzenia powinny być wykorzystane do wstępnej obróbki warzyw?

A. sortownik, płuczko-obieraczkę, maszynę wieloczynnościową
B. obieraczkę, patelnię elektryczną, kocioł warzelny
C. płuczkę, kocioł warzelny, obieraczkę, maszynę wieloczynnościową
D. płuczkę, sortownik, wózek bemarowy
Odpowiedź wskazująca na sortownik, płuczko-obieraczkę i maszynę wieloczynnościową jest poprawna, ponieważ te urządzenia odgrywają kluczową rolę w procesie obróbki wstępnej warzyw. Sortownik umożliwia segregację warzyw według ich wielkości i jakości, co jest istotne dla zapewnienia jednakowej obróbki i jakości finalnego produktu. Płuczko-obieraczka, z kolei, łączy funkcje mycia i obierania, co znacząco przyspiesza proces przygotowania warzyw do dalszej obróbki. Maszyna wieloczynnościowa jest niezwykle funkcjonalnym narzędziem, zdolnym do wykonywania wielu operacji, takich jak siekanie, szatkowanie czy mielenie, co czyni ją nieocenioną w profesjonalnym przetwórstwie. Przykładowo, w dużych zakładach przetwórczych, wykorzystanie tych urządzeń pozwala na zwiększenie wydajności produkcji, redukcję strat materiałowych oraz skrócenie czasu przygotowania surowców. Warto również zaznaczyć, że stosowanie nowoczesnych technologii w obróbce wstępnej warzyw pozwala na utrzymanie wysokich standardów jakościowych, co jest niezbędne w branży spożywczej i gastronomicznej.
Pytanie 35

Potrawa pieczona, która składa się z mielonego mięsa i jest podawana w porcjach, to

A. pieczeń rzymska
B. klopsiki
C. kotlety pożarskie
D. pulpety
Pieczeń rzymska to tradycyjna potrawa, która jest przygotowywana z mięsa mielonego, najczęściej wieprzowego, wołowego lub drobiowego. Charakteryzuje się tym, że jest formowana w kształt prostokątny i pieczona w piekarniku, co różni ją od innych potraw mięsnych. Jest to danie wieloporcjowe, co oznacza, że można je serwować na różne sposoby, zarówno na ciepło, jak i na zimno, na przykład jako wędlinę. W kontekście kulinarnym, pieczeń rzymska często zawiera różnorodne dodatki, takie jak cebula, czosnek, przyprawy czy bułka tarta, co pozwala na uzyskanie zróżnicowanych smaków. Zgodnie z zasadami dobrej praktyki kulinarnej, warto używać mięsa wysokiej jakości oraz świeżych składników, aby zapewnić odpowiednią teksturę i smak potrawy. Pieczeń rzymska jest także idealna do podawania z sosami, np. pomidorowym lub pieczeniowym, co dodatkowo wzbogaca doznania smakowe.
Pytanie 36

Galaretki powinno się przygotowywać z owoców o wysokiej zawartości

A. witamin
B. błonnika
C. pektyn
D. karotenu
Choć błonnik, witaminy i karoten są cennymi składnikami odżywczymi, nie pełnią one funkcji żelującej, co jest kluczowe przy produkcji galaretek. Błonnik, znajdujący się głównie w owocach, wpływa na zdrowie układu pokarmowego, ale nie ma właściwości, które umożliwiałyby tworzenie żelu. Podobnie witaminy, takie jak witamina C czy witamina A, są niezbędne dla zdrowia, jednak nie mają one wpływu na proces żelowania. Karoten, który jest pigmentem roślinnym, odpowiada za kolor owoców i warzyw, ale jego rola w przygotowywaniu galaretek również jest ograniczona. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że wszystkie składniki odżywcze w owocach są istotne dla procesu produkcji, co prowadzi do pominięcia kluczowych elementów, takich jak pektyny. W przemyśle przetwórczym zrozumienie właściwości poszczególnych komponentów jest istotne dla osiągnięcia zamierzonych rezultatów. W związku z tym, niewłaściwe przypisanie roli błonnika, witamin czy karotenu w kontekście żelowania może prowadzić do frustracji związaną z niezadowalającą konsystencją końcowego produktu. Aby uniknąć takich nieporozumień, kluczowe jest zapoznanie się z podstawami chemii żywności oraz wiedzą na temat właściwości naturalnych dodatków używanych w przemyśle spożywczym.
Pytanie 37

Wstępna oraz cieplna obróbka nasion fasoli składa się z następujących etapów:

A. zalanie fasoli zimną przegotowaną wodą, moczenie oraz gotowanie w tej samej wodzie z dodatkiem kwasu.
B. zalanie fasoli zimną przegotowaną wodą, moczenie oraz gotowanie w tej samej wodzie pod przykryciem.
C. zalanie fasoli wrzącą wodą, moczenie oraz gotowanie w tej samej wodzie z dodatkiem kwasu.
D. zalanie fasoli wrzącą wodą z dodatkiem sody, moczenie oraz gotowanie w tej samej wodzie pod przykryciem.
Zalanie fasoli zimną przegotowaną wodą, moczenie i gotowanie w tej samej wodzie pod przykryciem to standardowy proces obróbki wstępnej nasion fasoli, który zapewnia ich odpowiednią kondycję przed dalszym przetwarzaniem. Moczenie w zimnej wodzie pozwala na nawodnienie nasion, co jest kluczowe dla ich aktywacji enzymatycznej oraz późniejszego gotowania. W trakcie moczenia nasiona absorbują wodę, co prowadzi do ich pęcznienia, ułatwiając tym samym dalszą obróbkę cieplną. Gotowanie w tej samej wodzie pod przykryciem zapobiega utracie składników odżywczych oraz zapewnia efektywne wykorzystanie energii cieplnej. Taki proces nie tylko poprawia smak oraz teksturę fasoli, ale również zwiększa jej strawność, eliminując substancje antyodżywcze, takie jak inhibitory trypsyny. Przykłady zastosowania tej metody obejmują przygotowanie fasoli do sałatek, zup oraz dań głównych, co stanowi istotny element diety roślinnej.
Pytanie 38

Ile gramów mąki ziemniaczanej powinno się przygotować do wyrobu klusek śląskich z 1,5 kg ugotowanych ziemniaków, jeśli stosunek mąki ziemniaczanej do ziemniaków w cieście wynosi 1:5?

A. 300 g mąki
B. 200 g mąki
C. 500 g mąki
D. 400 g mąki
Aby przygotować kluski śląskie z 1,5 kg ugotowanych ziemniaków, stosując proporcję mąki ziemniaczanej do ziemniaków wynoszącą 1:5, należy obliczyć ilość potrzebnej mąki. Wzór to: ilość ziemniaków (w gramach) podzielona przez 5. W przypadku 1,5 kg ziemniaków, co odpowiada 1500 g, obliczenia wyglądają następująco: 1500 g ziemniaków / 5 = 300 g mąki ziemniaczanej. Kluski śląskie to tradycyjna potrawa, której jakość zależy od precyzyjnego stosowania proporcji składników, co jest kluczowe w procesie kulinarnym. W praktyce, zbyt mała ilość mąki może prowadzić do kleistej konsystencji, zaś nadmiar mąki sprawi, że kluski będą twarde. Dlatego znajomość prawidłowych proporcji jest niezbędna do osiągnięcia odpowiedniej tekstury i smaku. Takie podejście, oparte na precyzyjnych obliczeniach, jest zgodne z najlepszymi praktykami kulinarnymi, które uwzględniają nie tylko smak, ale także wygląd i konsystencję potrawy.
Pytanie 39

Do przetworów konserwowanych za pomocą cukru należy zaliczyć

A. powidła i soki
B. dżemy i nektary
C. konfitury i syropy
D. miody i kompoty
Konfitury i syropy to świetny przykład przetworów, które są robione z cukrem. Jak powstają konfitury? No, są z owoców i dużej ilości cukru, co sprawia, że stają się gęste i słodkie. Zachowują przy tym smak owoców, a nawet ich wartości odżywcze. Cukier nie tylko dodaje słodyczy, ale też działa jak konserwant, co hamuje rozwój bakterii. Z kolei syropy są bardziej płynne i mogą być fajnym dodatkiem do napojów czy deserów. Oba te przetwory są bardzo popularne i używa się ich nie tylko w domach, ale też w przemyśle, na przykład w produkcji słodyczy czy napojów. Żeby dobrze zrobić konfitury i syropy, trzeba trzymać się przepisu, odpowiednio sterylizować słoiki i wybierać dobre składniki. To wszystko wpływa na trwałość i smak gotowego produktu.
Pytanie 40

W jaki sposób należy przeprowadzać ocenę organoleptyczną żywności?

A. odczynników chemicznych.
B. zmysłów osoby badającej.
C. tabel do porównań.
D. sprzętu laboratoryjnego.
Ocenianie żywności na podstawie zmysłów to kluczowa sprawa, jeśli chodzi o jakość produktów. Tu chodzi o to, żeby spojrzeć na jedzenie, poczuć jego zapach, skosztować i dotknąć. To wszystko pozwala nam dokładniej ocenić, jak coś wygląda, pachnie, smakuje i jaką ma teksturę. Dla przykładu, jak specjalista chce sprawdzić, czy ryby są świeże, to zwraca uwagę na błyszczące oczy, zapach morza i jędrność mięsa. Zmysły są mega ważne w branży spożywczej – im lepsza jakość, tym bardziej zadowoleni klienci. Warto też wspomnieć, że taka ocena jest zgodna z wytycznymi organizacji jak Codex Alimentarius, które dbają o standardy jakości. Dobre praktyki produkcyjne (GMP) również mówią, że trzeba regularnie robić testy sensoryczne, żeby mieć pewność co do jakości surowców i gotowych produktów. Ocenianie sensoryczne jest także istotne podczas wymyślania nowych produktów, bo dobrze przeprowadzona analiza może przyczynić się do lepszego dostosowania ich do oczekiwań rynku.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej