Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 7 kwietnia 2025 08:27
  • Data zakończenia: 7 kwietnia 2025 09:13

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Urządzenie sieciowe, które umożliwia połączenie pięciu komputerów w tej samej sieci, eliminując kolizje pakietów, to

A. przełącznik.
B. ruter.
C. koncentrator.
D. most.
Pozostawienie w tej samej sieci pięciu komputerów z wykorzystaniem mostu, rutera lub koncentratora jest nieefektywne z punktu widzenia zarządzania ruchem danych. Most jest urządzeniem, które działa na warstwie drugiej modelu OSI i łączy różne segmenty sieci, ale nie do końca spełniałby wymagania związane z unikaniem kolizji w zamkniętej sieci lokalnej. Mosty są bardziej użyteczne w rozdzielaniu dużych sieci, co może wprowadzać dodatkowe opóźnienia. Ruter, z drugiej strony, operuje na warstwie trzeciej i jest przeznaczony do łączenia różnych sieci, a nie do zarządzania komunikacją wewnętrzną w obrębie jednej. Zastosowanie rutera do połączenia komputerów w tej samej sieci LAN jest marnotrawstwem zasobów, ponieważ ruter ma na celu przesyłanie pakietów pomiędzy różnymi sieciami, co generuje dodatkowe opóźnienia. Koncentrator działa na zasadzie rozsyłania sygnału do wszystkich podłączonych urządzeń, co prowadzi do kolizji pakietów, gdy wiele komputerów stara się komunikować w tym samym czasie. W skrócie, niepoprawne wybory wskazują na niezrozumienie podstawowych różnic pomiędzy tymi urządzeniami oraz ich przeznaczeniem w kontekście struktury sieciowej.

Pytanie 2

Układ cyfrowy wykonujący operację logiczną koniunkcji opiera się na bramce logicznej

A. OR
B. NOT
C. EX-OR
D. AND
Wybór bramki OR pewnie wynikał z mylnej koncepcji, że też działa logicznie, ale tak naprawdę to jest coś zupełnie innego niż AND. Bramkę OR charakteryzuje to, że wyjście jest wysokie, jeśli przynajmniej jeden sygnał wejściowy jest wysoki. No i w kontekście koniunkcji to nie pasuje. Z kolei bramka NOT, która neguje sygnał, również nie ma tu zastosowania w kontekście AND. A jeśli chodzi o bramkę EX-OR, to też nie jest dobry wybór, bo ona działa na zasadzie wykrywania różnicy między dwoma sygnałami, generując sygnał wysoki tylko wtedy, gdy tylko jeden z sygnałów jest wysoki. Przeważnie takie błędne decyzje wynikają z niepełnego zrozumienia jak te bramki działają w praktyce. Fajnie jest pamiętać, że każda bramka ma swoje własne zastosowanie, co jest podstawą do projektowania bardziej złożonych układów cyfrowych. Zrozumienie różnic między tymi bramkami jest naprawdę ważne w inżynierii i w codziennym życiu z elektroniką.

Pytanie 3

Jakie narzędzie powinno się wykorzystać w systemie Windows, aby uzyskać informacje o problemach z systemem?

A. Harmonogram zadań
B. Podgląd zdarzeń
C. Zasady grupy
D. Foldery udostępnione
Zasady grupy, Foldery udostępnione i Harmonogram zadań to narzędzia o różnych funkcjonalnościach, które są często mylone z Podglądem zdarzeń. Zasady grupy służą do zarządzania politykami bezpieczeństwa i konfiguracją środowiska użytkowników w sieci, a więc ich zastosowanie jest bardziej związane z administracją i kontrolą dostępu niż z monitorowaniem problemów systemowych. Foldery udostępnione natomiast dotyczą współdzielenia zasobów i plików w sieci, co nie ma związku z analizowaniem zdarzeń systemowych. Harmonogram zadań jest narzędziem do automatyzacji uruchamiania programów lub skryptów w ustalonym czasie, co również nie dostarcza informacji o problemach systemowych. Myślenie, że któreś z tych narzędzi może zastąpić Podgląd zdarzeń, prowadzi do nieefektywnego rozwiązywania problemów i opóźnień w diagnostyce. Kluczowym błędem jest ignorowanie roli Podglądu zdarzeń jako centralnego punktu monitorowania, co jest niezbędne w każdej strategii zarządzania IT. Niewłaściwy dobór narzędzi do diagnostyki może prowadzić do pomijania krytycznych informacji, co w dłuższej perspektywie może skutkować poważniejszymi awariami systemu i większymi stratami dla organizacji.

Pytanie 4

Jakie urządzenie sieciowe umożliwia połączenie sieci LAN z WAN?

A. Repeater
B. Router
C. Switch
D. Hub
Router to takie ważne urządzenie w sieciach. Jego główną rolą jest łączenie różnych sieci, znaczy to, że podłącza na przykład naszą domową sieć lokalną do internetu. Jak to działa? Router patrzy na adresy IP w pakietach danych i decyduje, gdzie je wysłać. Przykładowo, kiedy korzystasz z laptopa lub telefonu, router łączy to wszystko z siecią globalną, co pozwala ci na dostęp do różnych stron czy zasobów online. Oprócz tego, router może też działać jak zapora (firewall), co jest super ważne dla bezpieczeństwa. A jeśli chodzi o NAT, to dzięki temu wiele urządzeń w twoim domu może korzystać z jednego adresu IP. No i pamiętaj, żeby regularnie aktualizować oprogramowanie routera. To pomaga, żeby wszystko działało sprawnie i bezpiecznie.

Pytanie 5

Hosty A i B nie są w stanie nawiązać komunikacji z hostem C. Między hostami A i B wszystko działa poprawnie. Jakie mogą być powody, dla których hosty A i C oraz B i C nie mogą się komunikować?

Ilustracja do pytania
A. Host C ma niewłaściwie skonfigurowaną bramę domyślną
B. Switch, do którego są podłączone hosty, jest wyłączony
C. Adres IP hosta C jest adresem rozgłoszeniowym
D. Adresy IP należą do różnych podsieci
Widzę, że adresy IP hostów A i B są w tej samej podsieci 192.168.30.0/24, co sprawia, że mogą sobie swobodnie wymieniać dane. Natomiast host C, z adresem 192.168.31.137/24, jest już w innej podsieci, czyli 192.168.31.0/24. Wiesz, protokoły TCP/IP działają tak, że żeby dwa hosty mogły bezpośrednio się komunikować, muszą być z tej samej podsieci, chyba że mamy bramę, która pozwala na przesyłanie danych między nimi. Jeżeli brak takiej bramy, to A i B nie mają szans na rozmowę z hostem C. Wiesz, dobrym pomysłem bywa, żeby każdy administrator sieci dobrze zaplanował adresację IP oraz całą topologię sieci, bo to może uratować nas przed zbędnymi problemami. Standardy, takie jak CIDR, są naprawdę ważne, szczególnie w większych sieciach. Zrozumienie tych zasad to podstawa dla każdego, kto zarządza siecią, żeby wszystko działało jak należy.

Pytanie 6

Na diagramie blokowym procesora blok funkcjonalny oznaczony jako SIMD to

Ilustracja do pytania
A. moduł procesora wykonujący wyłącznie operacje związane z grafiką
B. zestaw 256 bitowych rejestrów, który znacznie przyspiesza obliczenia dla liczb stałopozycyjnych
C. zestaw 128 bitowych rejestrów wymaganych do przeprowadzania instrukcji SSE procesora dla liczb stało- i zmiennoprzecinkowych
D. jednostka procesora odpowiedzialna za obliczenia zmiennoprzecinkowe (koprocesor)
Wygląda na to, że mogą być jakieś nieporozumienia co do tego, co SIMD naprawdę robi. Często myśli się, że SIMD działa tylko w kontekście grafiki, ale w rzeczywistości przyspiesza różne zadania dzięki równoległemu przetwarzaniu danych. Łatwo pomylić SIMD z FPU, czyli jednostką zmiennoprzecinkową. FPU skupia się na liczbach zmiennoprzecinkowych, a SIMD w zasadzie pozwala przetwarzać wiele danych tego samego typu na raz. I nie jest to zestaw 256-bitowych rejestrów, co się czasem mówi – to są inne rozszerzenia, jak AVX. Ludziska też często mylą SIMD wyłącznie z obliczeniami stało-pozycyjnymi. W rzeczywistości obsługuje zarówno liczby stało-, jak i zmiennoprzecinkowe, co czyni go naprawdę wszechstronnym narzędziem. Rozumienie tych rzeczy może pomóc lepiej wykorzystywać nowoczesne technologie i optymalizować kod, żeby sprzęt działał wydajniej.

Pytanie 7

Jakie polecenie należy zastosować w systemach operacyjnych z rodziny Windows, aby ustawić plik w trybie tylko do odczytu?

A. attrib
B. ftype
C. chmod
D. set
Polecenie 'attrib' jest standardowym narzędziem w systemach operacyjnych Windows, które pozwala na modyfikację atrybutów plików. Umożliwia ustawienie różnych właściwości, w tym atrybutu 'tylko do odczytu', co zapobiega przypadkowemu usunięciu lub modyfikacji plików. Aby ustawić plik jako tylko do odczytu, należy użyć polecenia 'attrib +r nazwa_pliku'. Dzięki temu system operacyjny będzie traktował plik jako nieedytowalny, co jest szczególnie użyteczne w kontekście zarządzania danymi, które są krytyczne lub powinny pozostać niezmienione. W praktyce, użytkownicy często stosują ten atrybut przy plikach konfiguracyjnych czy dokumentach, które nie powinny być przypadkowo edytowane. Zastosowanie polecenia 'attrib' jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania danymi, ponieważ pozwala na lepszą kontrolę nad dostępnością i bezpieczeństwem plików. Warto również zaznaczyć, że można użyć 'attrib' w skryptach i automatyzacji zadań, co zwiększa efektywność w zarządzaniu zasobami systemowymi.

Pytanie 8

Użytkownik uszkodził płytę główną z gniazdem procesora AM2. Uszkodzoną płytę można wymienić na model z gniazdem, nie zmieniając procesora i pamięci

A. FM2
B. FM2+
C. AM1
D. AM2+
Odpowiedź AM2+ jest poprawna, ponieważ gniazdo AM2+ jest wstecznie kompatybilne z procesorami AM2. Oznacza to, że jeśli użytkownik posiada procesor AM2, może go bez problemu zainstalować na płycie głównej z gniazdem AM2+. AM2+ wspiera również nowsze procesory, co daje możliwość przyszłej modernizacji systemu. W praktyce, jeśli użytkownik chce zaktualizować komponenty swojego komputera, wybór płyty głównej z gniazdem AM2+ jest korzystny, ponieważ umożliwia dalszy rozwój technologiczny bez konieczności wymiany pozostałych elementów. Ponadto, płyty główne AM2+ mogą obsługiwać szybsze pamięci RAM, co dodatkowo zwiększa wydajność systemu. W branży komputerowej takie podejście do modernizacji sprzętu jest uznawane za najlepszą praktykę, ponieważ pozwala na efektywne wykorzystanie istniejących zasobów, minimalizując koszty i czas przestoju związany z wymianą całego systemu.

Pytanie 9

Najkrótszy czas dostępu charakteryzuje się

A. pamięć RAM
B. pamięć cache procesora
C. pamięć USB
D. dysk twardy
Pamięć cache procesora jest najszybszym typem pamięci używanym w systemach komputerowych. Jej główną funkcją jest przechowywanie danych i instrukcji, które są najczęściej używane przez procesor, co znacząco zwiększa wydajność systemu. Cache jest ulokowana w pobliżu rdzenia procesora, co umożliwia błyskawiczny dostęp do danych, znacznie szybszy niż w przypadku pamięci RAM. Zastosowanie pamięci cache minimalizuje opóźnienia związane z odczytem danych z pamięci głównej, co jest kluczowym aspektem w wielu zastosowaniach, takich jak obliczenia naukowe, gry komputerowe czy przetwarzanie grafiki. W praktyce nowoczesne procesory posiadają wielopoziomową architekturę pamięci cache (L1, L2, L3), gdzie L1 jest najszybsza, ale też najmniejsza, a L3 jest większa, ale nieco wolniejsza. Wydajność systemu, zwłaszcza w aplikacjach wymagających dużej mocy obliczeniowej, w dużej mierze zależy od efektywności pamięci cache, co czyni ją kluczowym elementem projektowania architektury komputerowej.

Pytanie 10

Aby wykonać ręczne ustawienie interfejsu sieciowego w systemie LINUX, należy użyć polecenia

A. ifconfig
B. route add
C. ipconfig
D. eth0
Polecenie 'ifconfig' jest standardowym narzędziem w systemach UNIX i Linux, używanym do konfigurowania interfejsów sieciowych. Umożliwia ono zarówno wyświetlanie informacji o interfejsach (takich jak adres IP, maska podsieci, stan interfejsu), jak i ich konfigurację, co czyni je niezbędnym narzędziem w administracji sieci. Przykładowo, aby przypisać adres IP do interfejsu, należy użyć polecenia 'ifconfig eth0 192.168.1.10 netmask 255.255.255.0 up', co aktywuje interfejs oraz przydziela mu określony adres IP. Choć 'ifconfig' jest decyzją popularną, warto zauważyć, że w nowoczesnych dystrybucjach Linuxa zaleca się używanie narzędzia 'ip', które jest bardziej wszechstronne i oferuje dodatkowe funkcje. Dobrym standardem jest regularne sprawdzanie konfiguracji sieciowej za pomocą 'ifconfig' lub 'ip a' oraz monitorowanie aktywności interfejsów, co poprawia bezpieczeństwo i wydajność sieci.

Pytanie 11

Minimalna odległość toru nieekranowanego kabla sieciowego od instalacji elektrycznej oświetlenia powinna wynosić

A. 50 cm
B. 20 cm
C. 40 cm
D. 30 cm
Odpowiedzi takie jak 20 cm, 40 cm, czy 50 cm nie są zgodne z wymaganiami dotyczącymi instalacji kabli sieciowych w pobliżu instalacji elektrycznych. W przypadku podania zbyt małej odległości, jak 20 cm, ryzyko wystąpienia zakłóceń elektromagnetycznych znacząco wzrasta. Zakłócenia te mogą wpływać negatywnie na jakość przesyłanego sygnału, co prowadzi do problemów z komunikacją w sieci. Z kolei wybór większej odległości, jak 40 cm czy 50 cm, może być bezpieczny, ale nie jest zgodny z minimalnymi wymaganiami, co może prowadzić do niepotrzebnych komplikacji związanych z instalacją, jak zwiększona ilość używanego kabla czy trudności w umiejscowieniu gniazdek. W praktyce, wiele osób może sądzić, że większa odległość z automatu zapewnia lepszą jakość, jednak nie jest to zasada bezwzględna. Kluczowym błędem jest również myślenie, że różnice w długości kabli mają mniejsze znaczenie, co jest nieprawdziwe, bowiem każdy dodatkowy metr kabla zwiększa opór i potencjalne straty sygnału. Z tego powodu, kluczowe jest przestrzeganie określonych norm i standardów, aby zapewnić prawidłowe funkcjonowanie systemu i minimalizować ryzyko błędów w instalacji.

Pytanie 12

Która funkcja przełącznika zarządzalnego pozwala na łączenie kilku przełączników fizycznych w jedną wirtualną linię, aby zwiększyć przepustowość łącza?

A. Zarządzanie pasmem
B. Agregacja łączy
C. Port mirroring
D. Port trunk
Port mirroring to technika, która pozwala na kopiowanie ruchu sieciowego z jednego portu na inny port, co umożliwia monitorowanie i analizowanie tego ruchu przez narzędzia takie jak analizatory protokołów czy systemy IDS/IPS. Choć jest to bardzo użyteczna funkcja w kontekście bezpieczeństwa i diagnostyki, nie ma związku z agregacją łącza, ponieważ nie zwiększa przepustowości ani nie łączy wielu portów w jeden logiczny kanał. Zarządzanie pasmem odnosi się do technik związanych z kontrolowaniem i optymalizowaniem wykorzystania dostępnej przepustowości w sieci. Chociaż ma na celu zapewnienie jakości usług (QoS) i może przyczynić się do lepszego zarządzania ruchem, nie łączy fizycznych połączeń w sposób umożliwiający zwiększenie przepustowości. Z kolei port trunk to termin stosowany w kontekście VLAN (Virtual Local Area Network), który odnosi się do portów na przełącznikach, które są zdolne do przesyłania ruchu z wielu VLANów. Chociaż port trunk jest istotnym elementem w zarządzaniu VLANami, nie ma on wpływu na agregację fizycznych połączeń, a tym samym nie może być użyty do zwiększenia przepustowości łącza. Typowe błędy myślowe w tym kontekście obejmują mylenie pojęć związanych z monitorowaniem, zarządzaniem pasmem i trunkingiem z agregacją łączy, co prowadzi do niepełnego zrozumienia funkcji przełączników i ich zastosowania w sieciach.

Pytanie 13

Na zaprezentowanym schemacie logicznym sieci przedstawiono

Ilustracja do pytania
A. 7 budynkowych punktów dystrybucji
B. 9 gniazd telekomunikacyjnych
C. 2 kampusowe punkty dystrybucji
D. 4 kondygnacyjne punkty sieciowe
Choć na pierwszy rzut oka schemat może sugerować inne interpretacje szczególnie ze względu na różnorodność punktów dystrybucyjnych i dostępowych to zrozumienie ich funkcji jest kluczowe do prawidłowego rozpoznania. Budynkowe punkty dystrybucyjne choć istotne w większych strukturach sieciowych jako miejsca koncentracji i rozdziału połączeń nie odpowiadają liczbie przedstawionej na schemacie. Kampusowe punkty dystrybucyjne również nie są adekwatne w tej sytuacji gdyż schemat dotyczy bardziej szczegółowych lokalizacji wewnętrznych budynków. Kondygnacyjne punkty dostępowe w praktyce pełnią rolę pośredników w dystrybucji sygnału pomiędzy głównymi węzłami a użytkownikami jednak ich liczba także nie odpowiada liczbie na schemacie. Typowym błędem jest zakładanie że każda widoczna na schemacie sekcja oznacza to samo co może prowadzić do błędnych konkluzji. Ważne jest by rozróżniać różne elementy sieciowe i ich role godząc szczegółową analizę struktury z funkcjonalnymi wymaganiami co pomaga w optymalizacji i rozbudowie sieci telekomunikacyjnych.

Pytanie 14

W jakiej topologii sieci komputerowej każdy węzeł ma bezpośrednie połączenie z każdym innym węzłem?

A. Podwójnego pierścienia
B. Pełnej siatki
C. Rozszerzonej gwiazdy
D. Częściowej siatki
Topologia pełnej siatki to fajna sprawa, bo każdy węzeł w sieci ma połączenie z każdym innym. Dzięki temu mamy maksymalną niezawodność i komunikacja działa bez zarzutu. Jeżeli jedno połączenie padnie, to ruch da się przekierować na inne ścieżki. To jest szczególnie ważne w miejscach, gdzie liczy się dostępność, jak w centrach danych czy dużych firmach. Jasne, że w praktyce wprowadzenie takiej topologii może być kosztowne, bo liczba połączeń rośnie drastycznie. Ale w krytycznych sytuacjach, jak w sieciach finansowych, lepiej postawić na pełną siatkę, bo to zwiększa bezpieczeństwo danych i szybkość reakcji na zagrożenia. Co ciekawe, wiele organizacji zaleca użycie tej topologii, gdy potrzeba maksymalnej wydajności i minimalnych opóźnień.

Pytanie 15

Jakie zastosowanie ma oprogramowanie Microsoft Hyper-V?

A. łączenia się z innym hostem zdalnie
B. rozpoznawania komputera w sieci
C. wirtualizacji rzeczywistych komputerów
D. znajdowania zasobów w sieci
Twoja odpowiedź na temat funkcji Hyper-V pokazuje pewne nieporozumienie. Wybierając opcje związane z identyfikacją komputera w sieci czy lokalizacją zasobów, pomyliłeś rzeczy. Hyper-V nie działa jako narzędzie do zarządzania adresami IP ani nazwami komputerów. To nie jest jego zadanie. Takie rzeczy robią protokoły jak DHCP czy DNS, a one nie mają nic wspólnego z wirtualizacją. Jeśli chodzi o lokalizację zasobów, to wykorzystuje się do tego inne mechanizmy, jak SMB czy NFS. Co do zdalnego połączenia z innym hostem, to choć maszyny wirtualne z Hyper-V mogą się łączyć, to sam Hyper-V tym się nie zajmuje. Zdalne połączenia realizowane są przez protokoły jak RDP czy SSH. Te niejasności mogą wynikać z mylenia roli wirtualizacji z innymi aspektami sieci. Chodzi o to, że Hyper-V służy do tworzenia i zarządzania maszynami wirtualnymi, a nie do zarządzania siecią. Dlatego ważne jest, żeby dobrze zrozumieć, jak to wszystko działa, żeby wykorzystać jego pełny potencjał w firmach.

Pytanie 16

Przed rozpoczęciem instalacji sterownika dla urządzenia peryferyjnego system Windows powinien weryfikować, czy dany sterownik ma podpis

A. zaufany
B. kryptograficzny
C. cyfrowy
D. elektroniczny
Wybranie odpowiedzi 'kryptograficzny', 'zaufany' lub 'elektroniczny' wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące terminologii związanej z bezpieczeństwem oprogramowania. Choć każdy z tych terminów może mieć swoje znaczenie w kontekście technologii informacyjnej, żaden z nich nie odnosi się bezpośrednio do specyficznego procesu weryfikacji, który stosuje system Windows. Termin 'kryptograficzny' odnosi się ogólnie do technik używanych do zabezpieczania informacji, ale nie jest wystarczająco precyzyjny, aby opisać, co rzeczywiście dzieje się podczas instalacji sterownika. Z kolei 'zaufany' to termin zbyt subiektywny i nieokreślony, który nie ma odniesienia do technicznych standardów weryfikacji. Ostatnia opcja, 'elektroniczny', również nie oddaje specyfiki podpisu, który jest cyfrowym mechanizmem potwierdzającym autentyczność i integralność pliku. Powoduje to mylne wrażenie, że każda forma weryfikacji, która obejmuje elektronikę, jest wystarczająca dla zapewnienia bezpieczeństwa, co jest nieprawidłowe. Kluczowym błędem jest pomieszanie pojęć związanych z różnymi metodami zabezpieczeń, co prowadzi do niepełnego zrozumienia istoty procesu. W rzeczywistości, cyfrowy podpis jest jedynym, właściwym mechanizmem w tym kontekście, który łączy kryptografię z praktycznym zastosowaniem weryfikacji sterowników.

Pytanie 17

Jak określić długość prefiksu adresu sieci w adresie IPv4?

A. liczbę bitów o wartości 0 w dwóch pierwszych oktetach adresu IPv4
B. liczbę bitów o wartości 0 w trzech pierwszych oktetach adresu IPv4
C. liczbę bitów o wartości 1 w części hosta adresu IPv4
D. liczbę początkowych bitów mających wartość 1 w masce adresu IPv4
Wybierając odpowiedzi, które wskazują na liczbę bitów mających wartość 0 w oktetach adresu IPv4 lub na bity w części hosta, można wpaść w pułapki błędnego myślenia. Istotne jest, aby zrozumieć, że adres IPv4 składa się z czterech oktetów, z których każdy ma 8 bitów, co daje łącznie 32 bity. Próbując określić długość prefiksu poprzez liczenie bitów o wartości 0, można dojść do błędnych wniosków, ponieważ to właśnie bity o wartości 1 w masce podsieci definiują, jaka część adresu dotyczy sieci. Zrozumienie znaczenia maski sieciowej jest kluczowe; maska ta dzieli adres IP na część sieciową i hostową. Nieprawidłowe podejście do analizy bitów w częściach hosta prowadzi do pomyłek w ocenie, jakie adresy IP mogą być przydzielane w danej podsieci oraz jakie są możliwości jej rozbudowy. Kluczowym błędem jest zatem pomieszanie pojęcia adresu sieci i hosta, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania zasobami adresowymi. Podstawowe zasady projektowania sieci oraz najlepsze praktyki, takie jak te zawarte w standardach IETF, jednoznacznie wskazują na konieczność właściwego zrozumienia maski podsieci i operacji na bitach, aby uniknąć poważnych problemów w zarządzaniu i konfiguracji sieci.

Pytanie 18

Aby usunąć konto użytkownika student w systemie operacyjnym Ubuntu, można skorzystać z komendy

A. del user student
B. userdel student
C. net user student /del
D. user net student /del
Wszystkie pozostałe odpowiedzi są błędne z kilku powodów, które warto szczegółowo wyjaśnić. Pierwsza z nich, 'del user student', nie jest poprawnym poleceniem w żadnym systemie operacyjnym opartym na Unixie, takim jak Ubuntu. W rzeczywistości, format tego polecenia przypomina bardziej składnię języków skryptowych, ale nie ma zastosowania w kontekście zarządzania użytkownikami w systemie Linux. Warto również zauważyć, że w systemach Unix polecenia nie używają terminu 'del', co może prowadzić do nieporozumień. Kolejna odpowiedź, 'net user student /del', jest specyficzna dla systemów Windows i nie ma zastosowania w Ubuntu. W systemie Windows to polecenie działa w kontekście zarządzania użytkownikami w Active Directory lub lokalnych kontach użytkowników, jednak nie ma odpowiednika w systemie Linux. Ostatnia odpowiedź, 'user net student /del', jest niepoprawna z punktu widzenia składni oraz nie odnosi się do żadnego znanego polecenia w systemie operacyjnym Linux. Warto zwrócić uwagę na typowe błędy, które mogą prowadzić do takich niepoprawnych odpowiedzi, takie jak pomieszanie składni poleceń między różnymi systemami operacyjnymi lub brak zrozumienia specyfiki poleceń do zarządzania kontami użytkowników. Aby poprawnie zarządzać użytkownikami w systemie Linux, ważne jest poznanie i zrozumienie narzędzi i poleceń przypisanych do konkretnego środowiska. Znajomość tych różnic jest kluczowa w pracy z różnymi systemami operacyjnymi oraz w kontekście zarządzania infrastrukturą IT.

Pytanie 19

Który protokół przesyła datagramy bez gwarancji ich dostarczenia?

A. UDP
B. HTTP
C. TCP
D. ICMP
UDP (User Datagram Protocol) to protokół komunikacyjny, który charakteryzuje się brakiem gwarancji dostarczenia przesyłanych datagramów. Oznacza to, że nie zapewnia on mechanizmów kontroli błędów ani retransmisji, co prowadzi do sytuacji, w których datagramy mogą zostać zgubione, zduplikowane lub dotrzeć w niewłaściwej kolejności. Taki model jest szczególnie przydatny w aplikacjach, gdzie szybkość przesyłania danych jest kluczowa, a małe opóźnienia są akceptowalne. Przykładem zastosowania UDP jest transmisja strumieniowa audio i wideo, gdzie utrata kilku pakietów nie wpływa znacząco na jakość odbioru. Inne zastosowania to gry online i protokoły takie jak DNS (Domain Name System), które wymagają szybkiego przesyłania niewielkich ilości danych. Warto pamiętać, że dzięki swojej prostocie i wydajności, UDP jest często wybierany w sytuacjach, gdzie priorytetem jest czas, a nie niezawodność dostarczenia.

Pytanie 20

Active Directory w systemach MS Windows Server 2000 oraz MS Windows Server 2003 to

A. baza danych zawierająca dane o użytkownikach sieci, ich hasłach oraz uprawnieniach
B. usługa katalogowa, która przechowuje dane dotyczące obiektów w sieci i udostępnia je użytkownikom oraz administratorom sieci
C. grupa komputerów połączonych w infrastrukturę sieciową, składająca się z serwera działającego jako kontroler oraz stacji roboczych – klientów
D. logiczna zbiorowość komputerów, które mają możliwość wzajemnej komunikacji w sieci oraz dzielenia się zasobami
Często pojawiają się pomyłki związane z Active Directory, bo ludzie mylą je z innymi strukturami sieciowymi. Na przykład, w jednej z odpowiedzi postawiono tezę, że AD to po prostu grupa komputerów. To jest błąd, bo AD nie ma nic wspólnego z fizycznymi połączeniami, to bardziej struktura, która ogarnia i zarządza danymi o obiektach w sieci. Mylenie AD z bazą, która tylko trzyma hasła i uprawnienia, naprawdę ogranicza zrozumienie całej tej technologii. AD to nie jest tylko zwykła baza danych; to złożony system, który wprowadza zasady bezpieczeństwa i pozwala na zarządzanie politykami grupowymi. Nie do końca rozumiejąc, jak działa Active Directory, można natrafić na spore błędy w projektowaniu całej infrastruktury IT, co potem może rodzić problemy z dostępem do zasobów i zarządzaniem nimi.

Pytanie 21

Schemat ilustruje ustawienia urządzenia WiFi. Wskaż, które z poniższych stwierdzeń na temat tej konfiguracji jest prawdziwe?

Ilustracja do pytania
A. Dostęp do sieci bezprzewodowej jest ograniczony tylko do siedmiu urządzeń
B. Obecnie w sieci WiFi działa 7 urządzeń
C. Urządzenia w sieci posiadają adresy klasy A
D. Filtrowanie adresów MAC jest wyłączone
Filtrowanie adresów MAC w sieciach WiFi jest techniką zabezpieczającą polegającą na ograniczaniu dostępu do sieci tylko dla urządzeń o określonych adresach MAC. W przypadku przedstawionej konfiguracji opcja filtrowania adresów MAC jest ustawiona na 'Disable', co oznacza, że filtrowanie adresów MAC jest wyłączone. Oznacza to, że wszystkie urządzenia mogą łączyć się z siecią, niezależnie od ich adresu MAC. W praktyce, wyłączenie filtrowania adresów MAC może być użyteczne w środowiskach, gdzie konieczne jest zapewnienie szerokiego dostępu do sieci bez konieczności ręcznego dodawania adresów MAC urządzeń do listy dozwolonych. Jednakże, z perspektywy bezpieczeństwa, wyłączenie filtrowania MAC może zwiększać ryzyko nieautoryzowanego dostępu do sieci, dlatego w środowiskach o wysokim stopniu bezpieczeństwa zaleca się jego włączenie i regularną aktualizację listy dozwolonych adresów. Dobre praktyki branżowe wskazują na konieczność stosowania dodatkowych mechanizmów zabezpieczeń, takich jak WPA2 lub WPA3, aby zapewnić odpowiedni poziom ochrony sieci bezprzewodowej.

Pytanie 22

W systemie Windows Professional aby ustawić czas dostępności dla drukarki, należy skorzystać z zakładki

A. Ustawienia w Preferencjach drukowania
B. Zaawansowane w Właściwościach drukarki
C. Konfiguracja w Preferencjach drukowania
D. Zabezpieczenia w Właściwościach drukarki
Odpowiedzi sugerujące zakładki 'Zabezpieczenia', 'Konfiguracja' lub 'Ustawienia' w Preferencjach drukowania są niepoprawne, ponieważ nie dotyczą one właściwego konfigurowania czasu dostępności drukarki. Zakładka 'Zabezpieczenia' koncentruje się na kontrolowaniu dostępu do drukarki, co zapewnia, że tylko upoważnieni użytkownicy mogą korzystać z urządzenia, ale nie ma ona wpływu na harmonogram dostępności. 'Konfiguracja' i 'Ustawienia' w Preferencjach drukowania obejmują aspekty związane z jakością wydruku, wyborem papieru czy ustawieniami kolorów, co również nie dotyczy regulacji dostępności. Użytkownicy często mylnie kojarzą te zakładki z zarządzaniem drukarką, co prowadzi do błędnych wniosków. W rzeczywistości, aby efektywnie zarządzać drukowaniem w organizacji, należy skupić się na właściwej konfiguracji dostępności, co nie jest możliwe w ramach zaproponowanych odpowiedzi. Kluczowe jest zrozumienie, że zarządzanie drukiem to nie tylko ustawienie parametrów wydruku, ale również zapewnienie, że urządzenia są dostępne w odpowiednich momentach, co jest osiągane poprzez właściwe użycie zakładki 'Zaawansowane'. Dlatego zaleca się dokładne zapoznanie się z każdą z zakładek w Właściwościach drukarki, aby lepiej rozumieć, jakie funkcje są dostępne i jak można je wykorzystać w codziennej pracy.

Pytanie 23

Fizyczna architektura sieci, inaczej określana jako topologia fizyczna sieci komputerowych, definiuje

A. metodę łączenia komputerów
B. standardy komunikacji w sieciach komputerowych
C. przesył informacji pomiędzy protokołami w modelu OSI
D. interakcję komputerów między sobą
Dobrze wybrałeś odpowiedź 'sposób połączenia ze sobą komputerów'. To jest właściwe, bo architektura fizyczna sieci, czyli topologia fizyczna, odnosi się do tego, jak urządzenia w sieci są poukładane i połączone. Mówiąc prościej, topologia fizyczna pokazuje, jak komputery, routery i inne sprzęty są ze sobą związane, a także, jakie medium transmisyjne się używa, na przykład kable miedziane czy światłowody. Dobre przykłady topologii to topologia gwiazdy, gdzie wszystkie urządzenia są podłączone do jednego centralnego przełącznika, lub topologia magistrali, gdzie wszystko jest połączone do jednego kabla. Z mojego doświadczenia, zrozumienie tych topologii jest kluczowe, bo pomaga w projektowaniu i zarządzaniu siecią. Dzięki temu łatwiej rozwiązuje się problemy, planuje rozszerzenia sieci, a także dba o bezpieczeństwo i wydajność, co jest ważne w branży, zwłaszcza jeśli chodzi o standardy, jak np. IEEE 802.3 czy 802.11.

Pytanie 24

Na ilustracji widać patchpanel - panel krosowy kategorii 5E bez ekranowania, który posiada złącze szczelinowe typu LSA. Jakie narzędzie należy zastosować do wkładania kabli w te złącza?

Ilustracja do pytania
A. narzędzie uderzeniowe
B. narzędzie zaciskowe 8P8C
C. narzędzie JackRapid
D. narzędzie zaciskowe BNC
Narzędzie uderzeniowe jest kluczowym elementem w procesie montażu kabli w złącza szczelinowe typu LSA spotykane w patchpanelach kategorii 5E. Jego główną funkcją jest precyzyjne wciskanie przewodów do szczelin złącza, co zapewnia solidne i trwałe połączenie elektryczne. Narzędzie to jest skonstruowane tak, aby jednocześnie docisnąć przewód i odciąć jego nadmiar, co jest niezwykle istotne dla zachowania porządku i estetyki instalacji. Patchpanele kategorii 5E są często stosowane w infrastrukturze sieciowej, gdzie wymagana jest prędkość transmisji danych do 1 Gbps, zgodna ze standardami TIA/EIA-568. Użycie narzędzia uderzeniowego minimalizuje ryzyko uszkodzenia przewodów dzięki kontrolowanemu naciskowi. Ponadto, dobrym zwyczajem jest stosowanie narzędzi z regulacją siły nacisku, co dodatkowo zwiększa bezpieczeństwo pracy i jakość połączeń. Warto również pamiętać o przestrzeganiu kolorystyki przewodów zgodnej z normami, co ułatwia późniejsze zarządzanie siecią i zapobiega pomyłkom w łączeniach.

Pytanie 25

Który z trybów nie jest dostępny dla narzędzia powiększenia w systemie Windows?

A. Zadokowany
B. Pełnoekranowy
C. Płynny
D. Lupy
Odpowiedzi wskazujące na dostępność trybów takich jak pełnoekranowy, zadokowany czy lupy mogą wynikać z nieporozumienia dotyczącego funkcjonalności narzędzia lupa w systemie Windows. Tryb pełnoekranowy rzeczywiście istnieje i umożliwia użytkownikom maksymalizację obszaru roboczego, co jest niezwykle istotne w kontekście pracy z niewielkimi detalami w dokumentach lub obrazach. Przy użyciu tego trybu, użytkownicy mogą lepiej skoncentrować się na szczegółach, które są dla nich istotne. Z kolei tryb zadokowany, który umieszcza narzędzie lupa w wybranej części ekranu, jest przydatny dla osób, które chcą mieć stały dostęp do powiększenia, nie tracąc przy tym widoku na inne aplikacje. Wbudowane opcje lupy w systemie Windows są zgodne z dobrymi praktykami dostępu do technologii, zapewniając wsparcie dla osób z problemami wzrokowymi. Typowym błędem jest założenie, że wszystkie tryby są dostępne jednocześnie, co prowadzi do nieporozumień. Warto zrozumieć, że każde narzędzie ma swoje ograniczenia i specyfikacje, a brak trybu płynnego w narzędziu lupa w Windows podkreśla konieczność świadomego korzystania z dostępnych opcji, aby maksymalizować ich efektywność. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania narzędzi dostępnych w systemach operacyjnych i wspiera użytkowników w codziennych zadaniach.

Pytanie 26

W topologii gwiazdy każde urządzenie działające w sieci jest

A. podłączone do węzła sieci.
B. połączone z jedną magistralą.
C. spojone ze sobą przewodami, tworząc zamknięty pierścień.
D. skonfigurowane z dwoma sąsiadującymi komputerami
Topologia sieci nie polega na podłączeniu urządzeń do jednej magistrali, co jest typowe dla topologii magistrali. W takim układzie wszystkie urządzenia są połączone do wspólnego przewodu, co może prowadzić do problemów z kolizjami i ograniczoną wydajnością, zwłaszcza w większych sieciach. W przypadku awarii magistrali cała sieć przestaje działać. Z kolei połączenia pomiędzy dwoma sąsiadującymi komputerami sugerują strukturę sieci w formie łańcucha, co jest charakterystyczne dla topologii pierścienia lub łańcucha. W takim układzie awaria jednego urządzenia może zakłócić komunikację w całej sieci. Natomiast połączenie urządzeń w zamknięty pierścień implikuje topologię pierścienia, w której każde urządzenie jest połączone z dwoma innymi, tworząc cykl. Taki system również niesie ryzyko, ponieważ awaria jednego połączenia może sparaliżować cały układ. Niezrozumienie różnic między tymi topologiami prowadzi do błędnych wniosków odnośnie do efektywności i bezpieczeństwa sieci, co w praktyce objawia się problemami z wydajnością i zarządzaniem siecią.

Pytanie 27

Jakie urządzenie w warstwie łącza danych modelu OSI analizuje adresy MAC zawarte w ramkach Ethernet i na tej podstawie decyduje o przesyłaniu sygnału pomiędzy segmentami sieci lub jego blokowaniu?

A. hub
B. bridge
C. repeater
D. access point
Wybór koncentratora, punktu dostępowego lub wzmacniaka w kontekście analizy adresów MAC i podejmowania decyzji o przesyłaniu sygnału do odpowiednich segmentów sieci jest nieprawidłowy z kilku powodów. Koncentrator to urządzenie, które działa na warstwie fizycznej modelu OSI i nie analizuje ramki ani adresów MAC. Jego funkcja ogranicza się do przesyłania sygnału do wszystkich portów, co prowadzi do większej liczby kolizji i obciążenia sieci. Z kolei punkt dostępowy to urządzenie używane do łączenia urządzeń bezprzewodowych z siecią przewodową. Jego głównym zadaniem jest zapewnienie łączności bezprzewodowej, a nie podejmowanie decyzji na podstawie adresów MAC w ramkach Ethernet. Wzmacniak natomiast wzmacnia sygnał, ale nie ma zdolności do analizy danych ani segregacji ruchu. Użycie tych urządzeń wskazuje na brak zrozumienia warstw modelu OSI oraz funkcji poszczególnych elementów sieci. Kluczowe jest zrozumienie, że decyzje o przesyłaniu danych w sieci oparte są na analizie adresów MAC, co wymaga zastosowania mostu, a nie innych wymienionych urządzeń. W praktyce, niepoprawne użycie tych elementów może prowadzić do nieefektywności w sieci oraz problemów z wydajnością.

Pytanie 28

Unity Tweak Tool oraz narzędzia dostrajania to elementy systemu Linux, które mają na celu

A. personalizację systemu
B. ustawienie zapory sieciowej
C. przydzielanie uprawnień do zasobów systemowych
D. obsługę kont użytkowników
Odpowiedź 'personalizacji systemu' jest poprawna, ponieważ narzędzia dostrajania oraz Unity Tweak Tool są zaprojektowane z myślą o użytkownikach systemów Linux, którzy chcą dostosować środowisko graficzne oraz zachowanie systemu operacyjnego do swoich indywidualnych potrzeb. Te narzędzia oferują szereg opcji, które pozwalają na modyfikację wyglądu interfejsu, ustawień motywów, ikon, czcionek oraz zachowań systemowych. Na przykład, użytkownik może łatwo zmienić domyślny motyw graficzny, co wpłynie na estetykę całego systemu, czy też dostosować skróty klawiszowe do swoich preferencji, co zwiększa efektywność pracy. W praktyce, korzystając z tych narzędzi, można uzyskać bardziej spójne i przyjemne doświadczenie użytkownika, co jest kluczowe w przypadku długotrwałego korzystania z systemu. Dodatkowo, zgodnie z najlepszymi praktykami w zakresie użyteczności, personalizacja pozwala na zwiększenie komfortu użytkowania oraz efektywności, co może mieć pozytywny wpływ na produktywność.

Pytanie 29

Na świeżo zainstalowanym komputerze program antywirusowy powinno się zainstalować

A. przed instalacją systemu operacyjnego
B. zaraz po zakończeniu instalacji systemu operacyjnego
C. po zainstalowaniu programów pobranych z Internetu
D. podczas instalacji systemu operacyjnego
Zainstalowanie programu antywirusowego zaraz po zainstalowaniu systemu operacyjnego jest kluczowym krokiem w zapewnieniu bezpieczeństwa nowego komputera. Po pierwszej instalacji systemu operacyjnego, komputer jest zazwyczaj narażony na zagrożenia, ponieważ może już mieć dostęp do Internetu, co czyni go podatnym na malware, wirusy i inne typy ataków. Dotyczy to szczególnie sytuacji, gdy użytkownik zaczyna instalować inne oprogramowanie, pobierać pliki lub odwiedzać strony internetowe. Program antywirusowy działa jako bariera ochronna, identyfikując i neutralizując zagrożenia, zanim zdążą one wyrządzić szkody. Dobre praktyki branżowe zalecają, aby użytkownicy zawsze instalowali oprogramowanie zabezpieczające na początku używania nowego urządzenia, co jest zgodne ze standardami bezpieczeństwa IT. Dodatkowo, regularne aktualizowanie oprogramowania antywirusowego po jego zainstalowaniu jest niezbędne do utrzymania skutecznej ochrony, gdyż nowe zagrożenia pojawiają się nieustannie.

Pytanie 30

Jaki jest maksymalny promień zgięcia przy montażu kabla U/UTP kat 5e?

A. osiem średnic kabla
B. sześć średnic kabla
C. cztery średnice kabla
D. dwie średnice kabla
Odpowiedzi sugerujące, że promień zgięcia kabla U/UTP kat 5e wynosi dwie, cztery lub sześć średnic kabla są nieprawidłowe i mogą prowadzić do poważnych problemów technicznych. Zmniejszenie promienia zgięcia poniżej zalecanych ośmiu średnic może prowadzić do uszkodzenia struktury kabla poprzez zagięcia, co skutkuje osłabieniem sygnału, a nawet całkowitym przerwaniem połączenia. W przypadku zbyt małego promienia zgięcia, przewodniki wewnątrz kabla mogą ulec przemieszczeniu lub przerwaniu, co prowadzi do zakłóceń w transmisji danych. Takie nieprzemyślane podejście jest typowym błędem, szczególnie w sytuacjach, gdy instalacje są przeprowadzane w zatłoczonych pomieszczeniach lub ciasnych przestrzeniach. Ponadto, ignorowanie standardów dotyczących promienia zgięcia może narazić instalację na niezgodność z przepisami prawa oraz standardami branżowymi, co może wiązać się z konsekwencjami finansowymi i prawnymi. Kluczowe jest zrozumienie, że właściwe podejście do instalacji kabli oraz ich obsługi nie tylko zapewnia ich długowieczność, ale również gwarantuje efektywność operacyjną systemów telekomunikacyjnych. Właściwe praktyki związane z instalacją kabli powinny zawsze uwzględniać nie tylko ich bieżące potrzeby, ale także przewidywane warunki użytkowania oraz potencjalne zmiany w infrastrukturze.

Pytanie 31

Jaki jest maksymalny transfer danych napędu CD przy prędkości x42?

A. 6000 KiB/s
B. 2400 KiB/s
C. 3600 KiB/s
D. 6300 KiB/s
Odpowiedź 6300 KiB/s jest poprawna, ponieważ maksymalny transfer danych napędu CD przy prędkości x42 wynosi właśnie tę wartość. Prędkość odczytu danych z płyt CD jest wyrażana w wielokrotnościach standardowej prędkości x1, która to odpowiada transferowi 150 KiB/s. W związku z tym, aby obliczyć maksymalny transfer danych dla prędkości x42, należy pomnożyć 150 KiB/s przez 42. Tak więc: 150 KiB/s * 42 = 6300 KiB/s. To jest istotne szczególnie w kontekście multimedia, gdzie szybkość transferu ma kluczowe znaczenie dla odtwarzania płyt CD audio oraz aplikacji wymagających szybkiego dostępu do danych. Zrozumienie tego współczynnika jest także ważne przy projektowaniu systemów opartych na napędach optycznych, gdzie odpowiednia prędkość odczytu wpływa na efektywność transferu danych oraz jakość odtwarzania. W praktyce, wiedza ta pomaga w doborze właściwego sprzętu oraz w rozwiązywaniu problemów związanych z wydajnością odtwarzania.

Pytanie 32

Ile symboli switchy i routerów znajduje się na schemacie?

Ilustracja do pytania
A. 8 switchy i 3 routery
B. 3 switche i 4 routery
C. 4 switche i 3 routery
D. 4 switche i 8 routerów
Odpowiedź zawierająca 4 przełączniki i 3 rutery jest poprawna ze względu na sposób, w jaki te urządzenia są reprezentowane na schematach sieciowych. Przełączniki często są przedstawiane jako prostokąty lub sześciany z symbolami przypominającymi przekrzyżowane ścieżki, podczas gdy rutery mają bardziej cylindryczny kształt z ikonami przypominającymi rotacje. Identyfikacja tych symboli jest kluczowa w projektowaniu i analizowaniu infrastruktury sieciowej. Przełączniki działają na poziomie drugiej warstwy modelu OSI i służą do przesyłania danych między urządzeniami w tej samej sieci lokalnej LAN zarządzając tablicą adresów MAC. Rutery natomiast operują na warstwie trzeciej, umożliwiając komunikację między różnymi sieciami IP poprzez trasowanie pakietów do ich docelowych adresów. W praktyce, prawidłowe rozumienie i identyfikacja tych elementów jest nieodzowne przy konfigurowaniu sieci korporacyjnych, gdzie często wymagane jest łączenie wielu różnych segmentów sieciowych. Optymalizacja użycia przełączników i ruterów zgodnie z najlepszymi praktykami sieciowymi (np. stosowanie VLAN, routingu dynamicznego i redundancji) jest elementem kluczowym w tworzeniu stabilnych i wydajnych rozwiązań IT.

Pytanie 33

Na ilustracji karta rozszerzeń jest oznaczona numerem

Ilustracja do pytania
A. 1
B. 6
C. 7
D. 4
Karta rozszerzeń jest oznaczona numerem 4 na rysunku co jest poprawne ponieważ karta rozszerzeń to komponent wewnętrzny komputera który pozwala na dodanie nowych funkcji lub zwiększenie możliwości systemu Najczęściej spotykane karty rozszerzeń to karty graficzne dźwiękowe sieciowe czy kontrolery dysków twardych W montażu kart rozszerzeń kluczowe jest zapewnienie zgodności z płytą główną oraz poprawne ich osadzenie w slotach PCI lub PCIe To umożliwia pełne wykorzystanie potencjału sprzętowego i zapewnia stabilność działania systemu W kontekście zastosowania karty rozszerzeń są nieodzowne w sytuacjach gdzie wymagana jest większa moc obliczeniowa na przykład w zaawansowanych graficznie aplikacjach czy obróbce wideo Zrozumienie funkcji i instalacji kart rozszerzeń jest istotne dla profesjonalistów IT co pozwala na efektywne zarządzanie i rozbudowę infrastruktury komputerowej Zastosowanie dobrych praktyk takich jak stosowanie śrub mocujących oraz zarządzanie kablami zwiększa zarówno wydajność jak i bezpieczeństwo systemu

Pytanie 34

W sieci o adresie 192.168.20.0 użyto maski podsieci 255.255.255.248. Jak wiele adresów IP będzie dostępnych dla urządzeń?

A. 1022
B. 510
C. 14
D. 6
Odpowiedź 6 jest poprawna ze względu na zastosowanie maski podsieci 255.255.255.248, co oznacza, że używamy 3 bitów do identyfikacji hostów w danej podsieci. Maska ta pozwala na utworzenie 2^3 = 8 adresów IP w danej podsieci. Jednakże, z tych 8 adresów, jeden jest zarezerwowany jako adres sieciowy (192.168.20.0), a drugi jako adres rozgłoszeniowy (192.168.20.7). Zatem, liczba dostępnych adresów IP dla urządzeń w tej podsieci wynosi 8 - 2 = 6. Dla praktyki, taka konfiguracja jest często stosowana w małych sieciach, gdzie potrzebujemy ograniczonej liczby adresów IP dla urządzeń, a jednocześnie zachowujemy prostotę zarządzania i bezpieczeństwo. Warto zauważyć, że zgodnie z zasadami IPv4, efektywne planowanie adresów IP jest kluczowe dla optymalizacji wydajności sieci. W praktyce, wykorzystanie maski 255.255.255.248 jest dobrym przykładem na to, jak można zminimalizować marnotrawstwo adresów IP w małych sieciach.

Pytanie 35

W którym typie macierzy, wszystkie fizyczne dyski są postrzegane jako jeden dysk logiczny?

A. RAID 0
B. RAID 5
C. RAID 2
D. RAID 1
RAID 0 to konfiguracja macierzy, w której wszystkie dyski fizyczne są łączone w jeden logiczny wolumen, co przynosi korzyści w postaci zwiększonej wydajności i pojemności. W tej konfiguracji dane są dzielone na segmenty (striping) i rozkładane równomiernie na wszystkich dyskach. To oznacza, że dostęp do danych jest szybszy, ponieważ operacje odczytu i zapisu mogą odbywać się jednocześnie na wielu dyskach. RAID 0 nie zapewnia jednak redundancji – utrata jednego dysku skutkuje całkowitą utratą danych. Ta macierz jest idealna dla zastosowań wymagających dużych prędkości, takich jak edycja wideo, gry komputerowe czy bazy danych o dużej wydajności, w których czas dostępu jest kluczowy. W praktyce, RAID 0 jest często stosowany w systemach, gdzie priorytetem jest szybkość, a nie bezpieczeństwo danych.

Pytanie 36

ARP (Adress Resolution Protocol) to protokół, który pozwala na przekształcenie adresu IP na

A. nazwa domeny
B. adres MAC
C. nazwa systemu
D. adres e-mail
Odpowiedzi dotyczące odwzorowania adresu IP na inne typy danych, takie jak adres poczty e-mail, nazwa domenowa czy nazwa komputera, wskazują na fundamentalne nieporozumienie dotyczące funkcji protokołu ARP. Adres poczty e-mail jest wykorzystywany do komunikacji w aplikacjach pocztowych i nie ma związku z sieciowym przesyłaniem danych na poziomie sprzętowym. Protokół ARP nie jest zaprojektowany do konwersji adresów IP na adresy e-mail, ponieważ te dwie technologie działają na różnych poziomach architektury sieci. Z kolei nazwa domenowa, używana w systemie DNS (Domain Name System), również nie jest obsługiwana przez ARP. DNS przekształca nazwy domenowe na adresy IP, ale nie zajmuje się adresami sprzętowymi. Podobnie, nazwa komputera odnosi się do identyfikacji hosta w sieci, ale nie może być bezpośrednio związana z fizycznym adresem MAC. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków mogą wynikać z nieznajomości zasad działania każdego z tych protokołów oraz ich roli w komunikacji sieciowej. Zrozumienie, że ARP jest ściśle związany z warstwą łącza danych modelu OSI, a nie z warstwą aplikacji, jest kluczowe dla prawidłowego stosowania i interpretacji tego protokołu w praktyce.

Pytanie 37

Jakie urządzenie pracuje w warstwie łącza danych i umożliwia integrację segmentów sieci o różnych architekturach?

A. ruter
B. regenerator
C. most
D. koncentrator
Most (ang. bridge) jest urządzeniem działającym na warstwie łącza danych w modelu OSI, które łączy różne segmenty sieci, umożliwiając im komunikację przy zachowaniu ich odrębności. Mosty operują na adresach MAC, co pozwala im na efektywne filtrowanie ruchu i redukcję kolizji w sieci. Przykładowo, w dużych sieciach lokalnych, gdzie różne segmenty mogą działać na różnych technologiach (np. Ethernet i Wi-Fi), mosty umożliwiają ich integrację bez potrzeby zmiany istniejącej infrastruktury. Mosty są często wykorzystywane w sieciach rozległych (WAN) i lokalnych (LAN), a ich zastosowanie przyczynia się do zwiększenia wydajności i stabilności sieci. W praktyce, dzięki mostom, administratorzy mogą segmentować sieć w celu lepszego zarządzania ruchem oraz poprawy bezpieczeństwa, implementując polityki ograniczenia dostępu do poszczególnych segmentów, co jest zgodne z ogólnymi zasadami projektowania sieci. Warto również zaznaczyć, że mosty są częścią standardów IEEE 802.1, dotyczących zarządzania siecią lokalną.

Pytanie 38

Na schemacie płyty głównej port PCI oznaczony jest numerem

Ilustracja do pytania
A. 3
B. 2
C. 4
D. 1
W przypadku rozpoznawania złącz na płycie głównej kluczowe jest zrozumienie różnic pomiędzy poszczególnymi standardami złączy oraz ich fizycznymi cechami. Złącze PCI, używane tradycyjnie do podłączania kart rozszerzeń, charakteryzuje się specyficzną długością i ilością pinów, które odróżniają je od innych typów złączy takich jak AGP czy PCI Express. Częstym błędem jest mylenie złącza PCI z nowszymi standardami ze względu na podobny wygląd, jednak PCI Express, mimo że częściowo bazuje na koncepcji PCI, posiada różnice w architekturze i funkcjonalności. Ponadto, AGP, które było popularnym złączem dla kart graficznych, ma inną konstrukcję i pozycję na płycie głównej, co może prowadzić do błędnych wniosków, jeśli nie jesteśmy z nimi dobrze zaznajomieni. Myślenie, że każde wolne złącze na płycie może być złączem PCI, wynika z niewystarczającej wiedzy o różnicach w pinach, długości i szerokości złączy. W kontekście serwisowania komputerów ważne jest, by technicy byli świadomi tych różnic, co pozwala uniknąć błędów przy instalacji sprzętu. Dodatkowo, zrozumienie standardów przemysłowych i ich ewolucji może pomóc w lepszym zarządzaniu sprzętem komputerowym, umożliwiając skuteczne diagnozowanie problemów i planowanie modernizacji. Dlatego rozpoznawanie i poprawna identyfikacja złącz na płytach głównych jest kluczowa w pracy z komputerami.

Pytanie 39

Jak nazywa się zestaw usług internetowych dla systemów operacyjnych z rodziny Microsoft Windows, który umożliwia działanie jako serwer FTP oraz serwer WWW?

A. PROFTPD
B. WINS
C. APACHE
D. IIS
IIS, czyli Internet Information Services, to zestaw usług internetowych stworzony przez firmę Microsoft, który działa na systemach operacyjnych z rodziny Windows. IIS pozwala na hostowanie stron internetowych oraz zarządzanie serwerami FTP, co czyni go wszechstronnym narzędziem dla administratorów sieci. Dzięki IIS można łatwo konfigurować i zarządzać witrynami, a także zapewniać wsparcie dla różnych technologii, takich jak ASP.NET, PHP czy HTML. Przykłady zastosowania obejmują hosting aplikacji webowych w przedsiębiorstwach, serwowanie treści statycznych oraz dynamicznych w środowiskach produkcyjnych. Z punktu widzenia standardów branżowych, IIS przestrzega najlepszych praktyk dotyczących bezpieczeństwa, takich jak wsparcie dla SSL/TLS oraz mechanizmy uwierzytelniania użytkowników. Dodatkowo, IIS integruje się z innymi narzędziami i usługami Microsoft, co umożliwia efektywne zarządzanie i skalowanie infrastruktury IT.

Pytanie 40

Jakim protokołem jest realizowana kontrola poprawności transmisji danych w sieciach Ethernet?

A. UDP
B. TCP
C. HTTP
D. IP
Protokół TCP (Transmission Control Protocol) jest kluczowym elementem w architekturze modelu OSI, odpowiedzialnym za zapewnienie niezawodnej transmisji danych w sieciach komputerowych, w tym Ethernet. TCP działa na poziomie transportu i zapewnia kontrolę poprawności przesyłania danych poprzez mechanizmy takie jak segmentacja, numerowanie sekwencyjne pakietów, kontroli błędów oraz retransmisji utraconych danych. Dzięki tym mechanizmom, TCP eliminuje problem duplikacji oraz umożliwia odbiorcy potwierdzenie odbioru danych, co jest kluczowe w aplikacjach wymagających wysokiej niezawodności, takich jak przesyłanie plików czy strumieniowanie wideo. W praktyce, TCP jest wykorzystywany w protokołach wyższego poziomu, takich jak HTTP, FTP czy SMTP, co podkreśla jego znaczenie w globalnej komunikacji internetowej. Standardy RFC definiują szczegółowe zasady działania tego protokołu, a jego implementacja jest powszechna w wielu systemach operacyjnych, co czyni go fundamentem współczesnych sieci komputerowych.