Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik rachunkowości
Kwalifikacja: EKA.07 - Prowadzenie rachunkowości
Data rozpoczęcia: 10 czerwca 2025 08:05
Data zakończenia: 10 czerwca 2025 08:27

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Która z poniższych operacji gospodarczych nie wpłynie na zmianę sumy bilansowej?

A. Zwiększenie kapitału podstawowego poprzez gotówkową wpłatę udziałów

B. Zakup materiałów z 14-dniowym terminem płatności oraz ich przyjęcie do magazynu

C. Przeznaczenie zysku z lat ubiegłych na zwiększenie kapitału podstawowego

D. Spłata kredytu bankowego przelewem z rachunku bankowego

Spłata kredytu bankowego przelewem z konta bankowego prowadzi do zmiany w sumie bilansowej, ponieważ wiąże się to z redukcją aktywów i pasywów. W momencie dokonania płatności konto bankowe, które jest aktywem, zostaje pomniejszone o kwotę spłaconego kredytu, co powoduje zmniejszenie sumy aktywów. Równocześnie, zobowiązania wobec banku, które są pasywami, również zostają zmniejszone o tę samą kwotę, co skutkuje obniżeniem wysokości zobowiązań. Taki ruch bilansowy jest klasycznym przykładem operacji, która wpływa na strukturę finansową przedsiębiorstwa. W przypadku zakupu materiałów z 14-dniowym terminem płatności, również dochodzi do zmiany w sumie bilansowej, ponieważ w momencie zakupu zwiększamy aktywa w postaci materiałów, ale jednocześnie generujemy zobowiązania, które będą musiały zostać uregulowane w przyszłości. Podobnie, zwiększenie kapitału podstawowego przez gotówkową wpłatę udziałów skutkuje powiększeniem aktywów (gotówki) oraz zwiększeniem kapitału własnego w pasywach, co również wpływa na sumę bilansową. Błąd w myśleniu polega na niezrozumieniu, że każda operacja, która obejmuje wymianę jednych zasobów na inne (w tym przypadku aktywa na pasywa lub vice versa), wpływa na bilans, co jest kluczowe dla analizy finansowej i podejmowania decyzji w przedsiębiorstwie.

Pytanie 2

Na jakiej pozycji w bilansie powinno być ujęte saldo konta Rozliczenie zakupu?

A. należności z tytułu dostaw i usług

B. zobowiązania z tytułu dostaw i usług

C. towary

D. materiały

Wybór odpowiedzi, która klasyfikuje saldo konta rozliczenie zakupu do kategorii należności, to nieporozumienie dotyczące podstawowych zasad rachunkowości. Należności z tytułu dostaw i usług to kwoty, które firma ma prawo otrzymać od swoich klientów za sprzedane towary lub usługi. Kiedy przedsiębiorstwo dokonuje zakupu, powstaje zobowiązanie, a nie należność. Typowym błędem w myśleniu jest utożsamianie momentu zakupu z momentem uzyskania gotówki, co prowadzi do nieprawidłowego przypisania pozycji bilansowej. Kolejny błąd polega na zaklasyfikowaniu zakupów jako towarów czy materiałów, co również jest nietrafione. Chociaż zakupione towary mogą być później sprzedane, na etapie zakupu przedsiębiorstwo jeszcze nie posiada ich wartości, a jedynie zobowiązania do zapłaty. Różnica między tymi pojęciami jest kluczowa dla zrozumienia mechaniki obiegu dokumentów finansowych w firmie. Rachunkowość opiera się na zasadzie podwójnego zapisu, gdzie każdy zakup wiąże się z równoważnym zapisem zobowiązania, co zapewnia spójność i przejrzystość w finansach. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do zniekształconego obrazu sytuacji finansowej przedsiębiorstwa, co w dłuższym okresie wpływa na podejmowanie decyzji zarządczych.

Pytanie 3

Na podstawie podanych aktywów jednostki określ, jaka jest wartość środków trwałych:

- wyroby gotowe 12 000 zł
- części zapasowe do maszyn i urządzeń 3 000 zł
- grunt nabyty na cele lokaty kapitału 85 000 zł
- wartość marki 4 000 zł
- maszyny produkcyjne 90 000 zł

A. 93 000 zł

B. 90 000 zł

C. 182 000 zł

D. 179 000 zł

Odpowiedź 90 000 zł jest poprawna, ponieważ wartość środków trwałych w jednostce obejmuje jedynie te składniki aktywów, które są wykorzystywane w procesie produkcyjnym lub działalności operacyjnej. W przedstawionych składnikach aktywów jedynie maszyny produkcyjne o wartości 90 000 zł są klasyfikowane jako środki trwałe, które służą do wytwarzania dóbr i świadczenia usług. Pozostałe pozycje, takie jak wyroby gotowe, części zapasowe oraz grunt zakupiony w celu lokaty kapitału i wartość firmy, nie są zaliczane do środków trwałych w rozumieniu przepisów rachunkowości. Wyroby gotowe to zapasy, a części zapasowe są klasyfikowane jako materiały pomocnicze. Grunt, mimo że ma swoją wartość, jest traktowany jako inwestycja, a wartość firmy to aktywa niematerialne. Dlatego prawidłowe określenie wartości środków trwałych jest kluczowe dla analizy sytuacji majątkowej jednostki oraz dla podejmowania decyzji inwestycyjnych w kontekście efektywności wykorzystania zasobów. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest planowanie amortyzacji i ocena rentowności inwestycji w środki trwałe.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

Jakie koszty wchodzą w skład układu rodzajowego?

A. Amortyzacja, koszty zakupu, koszty sprzedaży

B. Wynagrodzenia, podatki i opłaty, zużycie materiałów i energii

C. Koszty sprzedaży, koszty zakupu, usługi zewnętrzne

D. Koszty ogólnego zarządzania, koszty sprzedaży, koszty zakupu

Odpowiedź "Wynagrodzenia, podatki i opłaty, zużycie materiałów i energii" jest strzałem w dziesiątkę, bo te koszty pasują do układu rodzajowego w rachunkowości. W tym układzie chodzi o to, żeby klasyfikować wydatki według ich rodzaju, co daje lepszy wgląd w to, co się dzieje z kosztami w firmie. Wynagrodzenia to ważny element kosztów operacyjnych, a jak się je dokładnie przeanalizuje, to można ocenić, jak efektywnie zatrudniamy ludzi. Podatki i opłaty to też nieodłączna część finansowania firmy, więc ich zrozumienie jest kluczowe. Zużycie materiałów i energii to kolejne ważne wydatki, które mocno wpływają na całość kosztów operacyjnych. Dzięki takiemu układowi menedżerowie mogą zdobyć cenne informacje o kosztach, co przydaje się przy podejmowaniu decyzji o tym, jak zoptymalizować procesy produkcyjne i obniżyć wydatki. Przykładowo, analizując koszty produkcji, sprawdzamy, jakie części wydatków są najważniejsze, a to pomaga zwiększać rentowność.

Pytanie 6

Która zasada księgowości obejmuje rejestrowanie w księgach rachunkowych wszystkich przychodów oraz kosztów, które odnoszą się do określonego okresu, niezależnie od daty ich uregulowania?

A. Ciągłości

B. Memoriału

C. Ostrożnej wyceny

D. Istotności

Zasada memoriału jest kluczową zasadą rachunkowości, która polega na rejestrowaniu wszystkich przychodów i kosztów w danym okresie sprawozdawczym, niezależnie od momentu ich zapłaty. Oznacza to, że przychody są księgowane w momencie ich osiągnięcia, a nie w momencie otrzymania płatności, co pozwala na dokładne odzwierciedlenie sytuacji finansowej jednostki. Przykładem zastosowania tej zasady może być sytuacja, gdy przedsiębiorstwo dostarcza towar w grudniu, a płatność za ten towar zostaje dokonana w styczniu następnego roku. Zgodnie z zasadą memoriału, przychód ze sprzedaży powinien być uwzględniony w przychodach grudniowych. Standardy rachunkowości, w tym Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), wyraźnie wskazują na potrzebę stosowania tej zasady dla uzyskania rzetelnych i prawdziwych informacji finansowych. Dzięki zastosowaniu zasady memoriału możliwe jest lepsze planowanie finansowe oraz analiza wyników operacyjnych jednostki na przestrzeni czasu.

Pytanie 7

Na jakich kontach i po jakich stronach powinny zostać ujęte składki na ubezpieczenia społeczne, które są finansowane przez pracodawcę w wyniku wypłaty wynagrodzeń pracowników?

A. Dt Wynagrodzenia i Ct Ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia

B. Dt Rozrachunki z ZUS i Ct Rozrachunki z tytułu wynagrodzeń

C. Dt Rozrachunki z tytułu wynagrodzeń i Ct Rozrachunki z ZUS

D. Dt Ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia i Ct Rozrachunki z ZUS

Poprawna odpowiedź to Dt Ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia oraz Ct Rozrachunki z ZUS, ponieważ w przypadku naliczania składek na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracodawcę, księgowanie odbywa się na poziomie kosztów wynagrodzeń. Ubezpieczenia społeczne są traktowane jako koszt działalności, dlatego należy je zaksięgować w debecie na koncie 'Ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia'. Z kolei po stronie kredytowej księgowania ujmujemy zobowiązania wobec ZUS, co znajduje odzwierciedlenie w koncie 'Rozrachunki z ZUS'. Przykładowo, jeżeli firma nalicza składki w wysokości 1000 zł, to w księgach rachunkowych zostanie zapisane: debet 1000 zł na koncie 'Ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia' oraz kredyt 1000 zł na koncie 'Rozrachunki z ZUS'. Taki sposób księgowania jest zgodny z zasadami rachunkowości, które wymagają, aby wszystkie koszty były zgodnie zarejestrowane, co pozwala na prawidłowe odzwierciedlenie sytuacji finansowej firmy oraz jej zobowiązań.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

Zasada powtarzającego się zapisu jest wykorzystywana podczas ewidencjonowania transakcji gospodarczych na kontach

A. pozabilansowych

B. księgi głównej

C. bilansowych

D. ksiąg pomocniczych

Zrozumienie zasad księgowości na poziomie kont bilansowych czy pozabilansowych jest niezbędne, jednak nie odnosi się bezpośrednio do zasady powtarzanego zapisu, co prowadzi do mylnych przekonań. W przypadku kont bilansowych, takich jak aktywa i pasywa, wszystkie transakcje są rejestrowane zgodnie z zasadą podwójnego zapisu, co oznacza, że każda operacja wpływa na co najmniej dwa konto. To jednak nie jest zastosowanie zasady powtarzanego zapisu, ponieważ konta bilansowe nie są przeznaczone do szczegółowego rejestrowania pojedynczych operacji gospodarczych, ale raczej do zbiorczego przedstawiania stanu majątkowego firmy. Podobnie, konta pozabilansowe nie służą do rejestrowania transakcji w sposób, który można by określić jako powtarzany zapis; są one wykorzystywane do ujęcia informacji, które nie wpływają na bilans, jak np. gwarancje czy zobowiązania warunkowe. Błędne jest również przypisanie zasady powtarzanego zapisu do ksiąg głównych, które również wykonują zapisy w systemie podwójnego zapisu, ale nie służą do szczegółowego śledzenia pojedynczych transakcji. W praktyce, błędem jest mylenie różnicy między systemem księgowym a metodą rejestrowania danych w różnych księgach, co może prowadzić do nieprawidłowego klasyfikowania operacji finansowych oraz trudności z audytem i kontrolą danych finansowych.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

Która kategoria wskaźników pozwala ocenić zdolność jednostki do regulowania zobowiązań krótkoterminowych w wymaganej wysokości oraz w ustalonym terminie?

A. Wskaźniki rentowności

B. Wskaźniki efektywności działania

C. Wskaźniki płynności finansowej

D. Wskaźniki zadłużenia

Wskaźniki płynności finansowej to kluczowy zestaw wskaźników używanych do oceny zdolności jednostki do regulowania zobowiązań krótkoterminowych. Do najczęściej stosowanych wskaźników płynności należą wskaźnik bieżącej płynności, wskaźnik szybkiej płynności oraz wskaźnik płynności gotówkowej. Wskaźnik bieżącej płynności oblicza się, dzieląc aktywa bieżące przez zobowiązania bieżące, co pozwala na ocenę, czy przedsiębiorstwo ma wystarczające środki na pokrycie swoich zobowiązań w krótkim okresie. Przykładowo, wskaźnik bieżącej płynności na poziomie 1,5 oznacza, że na każdą złotówkę zobowiązań firma posiada 1,5 złotówki aktywów bieżących. W praktyce, wskaźniki te są istotne dla inwestorów i kredytodawców, którzy pragną ocenić ryzyko finansowe jednostki. Dobrym standardem branżowym jest dążenie do utrzymania wskaźnika bieżącej płynności na poziomie 1,2 lub wyższym, co świadczy o stabilnej sytuacji finansowej firmy oraz jej zdolności do regulowania zobowiązań w wymaganym terminie.

Pytanie 12

Jaką metodą przeprowadza się inwentaryzację środków pieniężnych w kasie?

A. uzgadniania sald kont aktywów

B. uzgadniania sald kont pasywów

C. weryfikacji odpowiednich dokumentów

D. spisu z natury

Uzgadnianie sald kont aktywów, uzgadnianie sald kont pasywów oraz weryfikacja odpowiednich dokumentów to podejścia, które mogą być stosowane w różnych kontekstach księgowych, ale nie są właściwe dla inwentaryzacji gotówki w kasie. Uzgadnianie sald kont aktywów polega na porównywaniu stanów na kontach księgowych z danymi rzeczywistymi, jednak nie dotyczy ono bezpośrednio fizycznego zliczania gotówki. Taki proces jest bardziej użyteczny w kontekście okresowych analiz finansowych lub audytów, a nie jako samodzielna metoda inwentaryzacji. Z kolei uzgadnianie sald kont pasywów ma na celu weryfikację zobowiązań przedsiębiorstwa, co jest niezbędne dla pełnego obrazu finansowego, lecz nie odnosi się do stanów gotówki w kasie. Metoda weryfikacji odpowiednich dokumentów, choć ważna w kontekście kontroli finansowej, również nie dostarcza informacji o rzeczywistym stanie gotówki. Typowym błędem jest mylenie analizy danych księgowych z fizycznym potwierdzeniem stanu środków pieniężnych. Właściwa inwentaryzacja gotówki wymaga bezpośredniego sprawdzenia stanu gotówki w kasie, co czyni spis z natury najodpowiedniejszą metodą w tym kontekście. Działania te powinny być zgodne z zasadami prowadzenia księgowości, które jasno definiują, że inwentaryzacja to nie tylko analiza zapisów, ale przede wszystkim ich potwierdzenie w rzeczywistości.

Pytanie 13

Hurtownia nabyła komputer za gotówkę w wysokości 5 500 zł. Ewidencję zakupu wprowadzono na konta: Dt "Koszty handlowe" 5 500 zł oraz Ct "Kasa" 5 500 zł. Wystąpił błąd polegający na zaksięgowaniu

A. na błędnych dwóch kontach.

B. na błędnym jednym koncie.

C. na niewłaściwych stronach zestawień.

D. nieodpowiedniej kwoty transakcji.

Odpowiedź, że błąd został popełniony na niewłaściwym jednym koncie, jest prawidłowa, ponieważ ewidencjonując zakup komputera, powinno zostać uwzględnione konto 'Koszty handlowe' jako konto kosztowe, które ma związek z przychodami firmy. Kiedy zaksięgowano tę transakcję, wpisy na kontach 'Kasa' i 'Koszty handlowe' były poprawne, ale to, co zostało błędnie zinterpretowane, to zasady dotyczące przypisania kosztów do odpowiednich kont. W praktyce, przy zakupach takich jak sprzęt komputerowy, stosowane jest zazwyczaj konto 'Środki trwałe' w przypadku, gdy komputer będzie używany przez dłuższy czas. Księgowanie na koncie 'Koszty handlowe' zamiast 'Środki trwałe' prowadzi do błędnych danych finansowych, co jest niezgodne z zasadami rachunkowości. Zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSRF), prawidłowe klasyfikowanie kosztów jest kluczowe dla rzetelnego obrazu finansowego przedsiębiorstwa.

Pytanie 14

Podział kosztów z użyciem współczynników będzie stosowany do określenia rzeczywistego kosztu produkcji

A. w wytwórni opakowań do jaj

B. w stoczni

C. w zakładach maszyn górniczych

D. w cementowni

Podstawowe błędy w analizie kosztów w kontekście różnych branż mogą prowadzić do nieprawidłowych wniosków na temat zastosowania kalkulacji podziałowej ze współczynnikami. W przypadku cementowni, produkcja jest złożonym procesem wykorzystującym duże ilości surowców oraz energii, gdzie koszty są często stałe i związane z wydajnością urządzeń. Dlatego kalkulacja podziałowa nie byłaby wystarczająco precyzyjna, aby dokładnie określić koszty produkcji cementu. Z kolei w stoczniach i zakładach maszyn górniczych mamy do czynienia z projektami, które są często unikalne i oparte na długotrwałych umowach, co wymaga innych metod kalkulacyjnych, takich jak kosztorysowanie. W tych przypadkach, projektowanie i budżetowanie są bardziej złożone i wymagają indywidualnego podejścia, które nie może być dokładnie odzwierciedlone przez prostą kalkulację podziałową. Warto zauważyć, że błędne przypisanie metod kalkulacji do niewłaściwego kontekstu branżowego często wynika z braku zrozumienia specyfiki procesów produkcyjnych oraz różnic w strukturze kosztów. Stąd kluczowe jest, aby przy wyborze metody kalkulacji, brać pod uwagę charakterystykę branży oraz typ produktów, co pozwoli na skuteczniejsze zarządzanie finansami oraz lepsze podejmowanie decyzji.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

Wartość wskaźnika bieżącej płynności finansowej firmy wynosząca 3 może sugerować

A. problemy z terminowym spłacaniem zobowiązań

B. niedobór środków pieniężnych

C. nieobecność aktywów obrotowych

D. posiadanie zbyt dużych zapasów

Wskaźnik bieżącej płynności finansowej na poziomie 3 mówi, że firma ma trzy razy więcej aktywów obrotowych niż zobowiązań krótkoterminowych. To może sugerować, że przedsiębiorstwo ma za dużo zapasów lub innych aktywów, co z kolei może zamrażać kapitał. Moim zdaniem, fajnie by było, gdyby firmy wprowadzały metody zarządzania zapasami, jak Just-In-Time (JIT), bo to pomaga w dopasowywaniu dostaw do popytu. Dobrze jest też porównywać ten wskaźnik z innymi firmami w branży, żeby zobaczyć, czy wszystko gra. Pamiętaj, że zbyt dużo płynnych aktywów nie zawsze jest super, bo trzeba umiejętnie nimi zarządzać w szerszym kontekście finansowym firmy.

Pytanie 17

W dniu 15.02.2017 r. firma nabyła i wprowadziła do użytkowania środek trwały o wartości początkowej 7 000,00 zł. Jednostka stosuje metodę liniową amortyzacji na podstawie przepisów podatkowych. Jaką kwotę amortyzacji środka trwałego należy obliczyć za rok 2017, jeśli stawka amortyzacji wynosi 30%?

A. 2 100,00 zł

B. 1 750,00 zł

C. 583,00 zł

D. 175,00 zł

Poprawna odpowiedź to 1 750,00 zł, co wynika z zastosowania metody liniowej amortyzacji. Wartość początkowa środka trwałego wynosi 7 000,00 zł, a stawka amortyzacji to 30%. W przypadku metody liniowej, amortyzacja obliczana jest na podstawie wartości początkowej i stawki procentowej. Aby obliczyć roczną wartość amortyzacji, należy pomnożyć wartość początkową przez stawkę amortyzacji. Stąd: 7 000,00 zł * 30% = 2 100,00 zł rocznie. Jednakże w 2017 roku środek trwały był używany tylko przez część roku, a zatem obliczamy proporcjonalną wartość za okres od 15.02 do 31.12, co daje 11 miesięcy. W związku z tym, amortyzacja za 2017 rok wynosi 2 100,00 zł * (11/12) = 1 750,00 zł. Warto pamiętać, że odpowiednia amortyzacja jest kluczowa dla prawidłowego prowadzenia ksiąg rachunkowych i obliczania podstawy opodatkowania, a także dla oceny stanu finansowego przedsiębiorstwa. Przy prawidłowym stosowaniu metod amortyzacji, przedsiębiorstwa mogą efektywnie zarządzać swoimi aktywami trwałymi.

Pytanie 18

Wzrost wskaźnika bieżącej płynności finansowej z 1,0 do 1,7 sugeruje, że jednostka

A. może natychmiast uregulować swoje zobowiązania w 70%

B. zbyt mocno angażuje swoje finanse w zapasy magazynowe

C. obniżyła swoją zdolność do terminowego regulowania zobowiązań bieżących

D. zwiększyła swoją zdolność do terminowego regulowania bieżących zobowiązań

Wzrost wskaźnika bieżącej płynności finansowej z poziomu 1,0 do 1,7 wskazuje na znaczną poprawę zdolności firmy do regulowania swoich zobowiązań bieżących. Wskaźnik bieżącej płynności, definiowany jako stosunek aktywów obrotowych do zobowiązań krótkoterminowych, jest kluczowym wskaźnikiem pozwalającym ocenić, czy jednostka ma wystarczające środki na pokrycie swoich zobowiązań. Wartość 1,0 oznacza, że aktywa obrotowe są dokładnie równe zobowiązaniom, co sugeruje, że firma nie ma żadnego marginesu bezpieczeństwa. Z kolei wartość 1,7 wskazuje, że na każdy złoty zobowiązań firma dysponuje 1,70 zł aktywów obrotowych. Taka poprawa może wynikać z efektywnego zarządzania kapitałem obrotowym, na przykład poprzez optymalizację zapasów czy poprawę należności. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce jest sytuacja, gdy przedsiębiorstwo zwiększa poziom gotówki lub krótkoterminowych lokat, co pozwala na lepsze zabezpieczenie płynności finansowej i unikanie problemów z regulowaniem bieżących zobowiązań.

Pytanie 19

W tabeli przedstawiono wyniki inwentaryzacji w przedsiębiorstwie handlowym. Na podstawie danych w tabeli ustal wartość różnic inwentaryzacyjnych.

L.p.	Nazwa towaru	Stan według
L.p.	Nazwa towaru	spisu z natury	zapisów księgowych
1.	Koszula męska	20 szt. po 45 zł/szt.	21 szt. po 45 zł/szt.
2.	Bluzka damska	15 szt. po 50 zł/szt.	14 szt. po 50 zł/szt.
3.	Spódnica	17 szt. po 60 zł/szt.	15 szt. po 60 zł/szt.

A. Niedobór koszul - 45 zł, niedobór bluzek - 50 zł, nadwyżka spódnic - 120 zł

B. Niedobór koszul - 45 zł, nadwyżka bluzek - 50 zł, nadwyżka spódnic - 120 zł

C. Nadwyżka koszul - 45 zł, niedobór bluzek - 50 zł, nadwyżka spódnic - 60 zł

D. Niedobór koszul - 45 zł, nadwyżka bluzek - 50 zł, niedobór spódnic - 60 zł

Analizując odpowiedzi, można zauważyć, że wiele z nich niepoprawnie interpretuje różnice inwentaryzacyjne. Na przykład, niektóre propozycje nieprawidłowo klasyfikują stany towarów, co prowadzi do błędnych wniosków o ich wartości. W przypadku, gdy mamy do czynienia z niedoborem, powinien on być jasno zdefiniowany jako sytuacja, w której rzeczywisty stan towaru jest niższy niż to, co jest zapisane w księgach. Z kolei nadwyżka odnosi się do sytuacji odwrotnej, gdzie w rzeczywistości posiadamy więcej towarów. Wiele błędnych odpowiedzi myli pojęcia niedoboru i nadwyżki, co skutkuje nieporozumieniami w obliczeniach. Dodatkowo, nieprawidłowe wartości, takie jak niewłaściwe kwoty dla nadwyżek i niedoborów, mogą prowadzić do znacznych błędów w analizach finansowych. Wartości różnic inwentaryzacyjnych są kluczowe dla prawidłowego zarządzania, ponieważ nieadekwatna ich ocena może prowadzić do nieefektywnego zarządzania zapasami, co w konsekwencji prowadzi do większych strat finansowych. Aby skutecznie zarządzać zapasami, istotne jest zrozumienie podstawowych zasad inwentaryzacji oraz konsekwentne stosowanie dobrych praktyk w tej dziedzinie.

Pytanie 20

Która z podanych operacji gospodarczych jest aktywnością finansową?

A. Zaciągnięto kredyt gotówkowy w banku

B. Pieniądze zostały wyjęte z banku do kasy

C. Część zysku została przekazana na kapitał zapasowy

D. Zobowiązanie wobec dostawcy spłacono wekslem obcym

Przekazanie części zysku na kapitał zapasowy nie jest operacją aktywną, lecz operacją pasywną, ponieważ powoduje zmianę w strukturze pasywów bilansu, a nie aktywów. W tym przypadku, przekazując zyski do kapitału zapasowego, przedsiębiorstwo decyduje się na reinwestowanie zysków, co jest korzystne z perspektywy długoterminowego rozwoju, ale nie wpływa bezpośrednio na aktywa. Podobnie, zaciągnięcie gotówkowego kredytu bankowego jest operacją, która zwiększa zarówno aktywa (gotówkę), jak i pasywa (zobowiązania wobec banku), co czyni ją bardziej skomplikowaną i nie klasyfikuje jej jako operacji aktywnej. Spłacenie zobowiązania wobec dostawcy wekslem obcym również nie jest operacją aktywną, ponieważ, chociaż obniża zobowiązania, nie zmienia ogólnej wartości aktywów w bilansie. Typowym błędem myślowym w analizie operacji gospodarczych jest mylenie obiegu środków z ich klasyfikacją w bilansie. Zrozumienie różnicy między operacjami aktywnymi a pasywnymi jest kluczowe dla właściwego zarządzania finansami w firmie i podejmowania właściwych decyzji. W kontekście finansów przedsiębiorstwa, operacje aktywne są niezbędne do skutecznego zarządzania płynnością, co z kolei może wpływać na zdolność firmy do realizacji jej celów strategicznych.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

Wydatki związane z krajowymi i zagranicznymi wyjazdami służbowymi pracowników klasyfikowane są jako

A. ubezpieczeń społecznych i innych świadczeń

B. wynagrodzenia pracowników

C. podatków i opłat

D. pozostałych kosztów rodzajowych

Koszty krajowych i zagranicznych podróży służbowych pracowników są zaliczane do pozostałych kosztów rodzajowych, co jest zgodne z obowiązującymi przepisami prawa bilansowego i regulacjami podatkowymi. W praktyce oznacza to, że wszystkie wydatki związane z podróżami służbowymi, takie jak bilety kolejowe, lotnicze, noclegi, wyżywienie oraz inne związane z delegacjami, powinny być odpowiednio dokumentowane i klasyfikowane w księgach rachunkowych jako koszty operacyjne firmy. Warto również zwrócić uwagę, że zgodnie z zasadą memoriału, koszty te powinny być ujmowane w okresie, w którym dana podróż miała miejsce, niezależnie od daty ich płatności. Przykładowo, jeżeli pracownik odbywa podróż służbową w grudniu, a faktura za hotel zostanie opłacona dopiero w styczniu, koszt ten powinien być zaliczony do kosztów grudniowych. Tego rodzaju klasyfikacja kosztów jest istotna z perspektywy analizy finansowej przedsiębiorstwa oraz prawidłowego rozliczenia podatkowego.

Pytanie 23

W ciągu jednego miesiąca firma wytworzyła 200 sztuk wyrobów gotowych oraz 80 sztuk produktów częściowo przetworzonych (na poziomie 50%), ponosząc koszty produkcji równe 240 000,00 zł. Jaki jest jednostkowy koszt produkcji jednego wyrobu gotowego?

A. 1 200,00 zł

B. 1 000,00 zł

C. 500,00 zł

D. 3 000,00 zł

Poprawna odpowiedź wynosi 1 000,00 zł. Aby obliczyć jednostkowy koszt wytworzenia wyrobu gotowego, należy wziąć pod uwagę całkowite koszty produkcji oraz liczbę wyprodukowanych sztuk. W tym przypadku przedsiębiorstwo poniosło koszty w wysokości 240 000,00 zł, a wyprodukowało 200 sztuk wyrobów gotowych. Jednostkowy koszt wytworzenia obliczamy, dzieląc całkowite koszty przez liczbę wyrobów gotowych: 240 000,00 zł / 200 sztuk = 1 200,00 zł. Warto jednak zauważyć, że musimy uwzględnić również wartość produktów przerobionych. Produkty te są w trakcie produkcji (50% ukończenia), co oznacza, że mogą wpływać na całkowity koszt produkcji. Jeżeli uwzględnimy te 80 sztuk, ich koszt także powinien być rozliczany. Niemniej jednak, w kontekście jednostkowego kosztu wytworzenia gotowego wyrobu, jako punkt wyjścia traktujemy tylko wytworzone wyroby gotowe. Ta metodologia znajduje zastosowanie w praktyce biznesowej, gdzie precyzyjne określenie kosztu jednostkowego jest kluczowe do podejmowania decyzji finansowych oraz strategii cenowych. Warto pamiętać, że zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, przedsiębiorstwa powinny regularnie analizować swoje koszty produkcji, aby optymalizować efektywność i zwiększać rentowność.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

Hurtownia dokonała zakupu towarów od dostawcy ALFA na podstawie wystawionej faktury. Do zakończenia okresu sprawozdawczego towary od dostawcy ALFA nie zostały dostarczone. Konto Rozliczenie zakupu towarów pokazuje saldo

A. kredytowe, wskazujące na towary w drodze

B. debetowe, wskazujące na towary w drodze

C. debetowe, wskazujące na dostawy niefakturowane

D. kredytowe, wskazujące na dostawy niefakturowane

Twoja odpowiedź jest jak najbardziej trafna. Saldo na koncie 'Rozliczenie zakupu towarów' jest debetowe, co znaczy, że firma zobowiązała się do zakupu towarów, ale jeszcze ich nie dostała. Z rachunkowości wiemy, że w takiej sytuacji powinniśmy zaksięgować zobowiązanie jako aktywa, bo mimo że towary fizycznie nie dotarły, firma już musi za nie zapłacić. Czasami warto sprawdzić to w systemach ERP, które pomagają w zarządzaniu finansami i automatyzują księgowanie, co sprawia, że wszystko jest bardziej precyzyjne. Pamiętaj, że dobrze klasyfikować takie transakcje, bo mają wpływ na bilans i raporty finansowe.

Pytanie 26

Wskaż zasadę inwentaryzacji, której dotyczy zamieszczony w ramce opis.

Pomiar składników majątkowych podczas inwentaryzacji powinien być dokonywany przez dwie osoby, w celu wyeliminowania ewentualnych niedokładności w liczeniu i uzyskaniu pewności, że składniki majątkowe zostały policzone zgodnie ze stanem faktycznym.

A. Zasada kompletności.

B. Zasada podwójnej kontroli.

C. Zasada rzetelnego obrazu.

D. Zasada zaskoczenia.

Zasada podwójnej kontroli, do której odnosi się opis w ramce, jest kluczowym elementem skutecznej inwentaryzacji. Zakłada ona, że pomiary składników majątkowych powinny być dokonywane przez co najmniej dwie osoby, co znacząco zwiększa dokładność i wiarygodność uzyskanych wyników. Taki model pracy minimalizuje ryzyko wystąpienia błędów, które mogą wyniknąć z jednostkowych pomiarów, a także zapewnia dodatkową warstwę weryfikacji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w obszarze kontroli wewnętrznej. W praktyce, zastosowanie zasady podwójnej kontroli może obejmować różne sytuacje, takie jak wspólne liczenie zapasów w magazynach czy weryfikację stanu kont księgowych. Daje to pewność, że zapisane dane są zgodne z rzeczywistością, co ma kluczowe znaczenie przy sporządzaniu sprawozdań finansowych oraz w procesach audytowych, gdzie precyzyjne i rzetelne informacje są fundamentem dla podejmowania właściwych decyzji biznesowych. Zasada ta jest również spójna z obowiązującymi standardami rachunkowości, które podkreślają znaczenie dokładnego raportowania oraz weryfikacji danych finansowych.

Pytanie 27

W przypadku operacji gospodarczej KP - otrzymanie należności od klienta skutkuje

A. wzrostem należności od klientów i wzrostem środków pieniężnych w kasie

B. wzrostem należności od klientów oraz spadkiem środków pieniężnych w kasie

C. spadkiem należności od klientów oraz wzrostem środków pieniężnych w kasie

D. spadkiem należności od klientów i spadkiem środków pieniężnych w kasie

Odpowiedź wskazująca na zmniejszenie należności od odbiorców oraz zwiększenie środków pieniężnych w kasie jest poprawna, ponieważ ta operacja gospodarcza dokładnie odzwierciedla proces regulacji zobowiązań finansowych z klientami. Gdy przedsiębiorstwo otrzymuje należności od odbiorcy, oznacza to, że klient uregulował swoje zobowiązania, co skutkuje zmniejszeniem kwoty należności, które firma wcześniej miała do otrzymania. Równocześnie, wpływ tych środków do kasy lub na konto bankowe zwiększa wartość aktywów pieniężnych przedsiębiorstwa. W praktyce, operacje takie są często monitorowane i dokumentowane w systemach księgowych, co pozwala na bieżąco śledzić stan finansów firmy oraz jej płynność. Zgodnie z dobrymi praktykami rachunkowości, takie księgowania powinny być dokładnie opisane w ewidencji, aby ułatwić późniejsze audyty i analizy finansowe. Zmiany te mają również znaczenie dla analizy wskaźników finansowych, takich jak wskaźnik płynności oraz cykl konwersji gotówki, które są kluczowe dla oceny zdrowia finansowego przedsiębiorstwa.

Pytanie 28

Jeśli w tym roku jednostka gospodarcza osiągnęła rentowność sprzedaży wynoszącą 10%, to oznacza, że

A. z 1 000 złotych przychodów ze sprzedaży towarów uzyskała zysk ze sprzedaży na poziomie 1 złotówki

B. z 1 złotówki przychodów ze sprzedaży towarów uzyskała zysk ze sprzedaży na poziomie 1 grosza

C. z 10 złotych przychodów ze sprzedaży towarów uzyskała zysk ze sprzedaży na poziomie 10 groszy

D. ze 100 złotych przychodów ze sprzedaży towarów uzyskała zysk ze sprzedaży na poziomie 10 złotych

Rentowność sprzedaży na poziomie 10% oznacza, że z każdego 100 zł przychodu, jednostka handlowa uzyskuje 10 zł zysku. To ważny wskaźnik, który pokazuje efektywność operacyjną firmy. Przykładowo, jeśli firma sprzedaje towary i osiąga łączną sprzedaż w wysokości 100 000 zł, to zgodnie z rentownością 10% jej zysk wynosi 10 000 zł. Tego typu wskaźniki są istotne w analizach finansowych i mogą być używane do porównań z konkurencją lub z wcześniejszymi okresami działalności. W praktyce, monitorowanie rentowności sprzedaży pozwala firmom na podejmowanie decyzji strategicznych, takich jak zmiany w cenach, negocjacje z dostawcami oraz ocena efektywności działań marketingowych. Dobrą praktyką jest również porównywanie rentowności z innymi wskaźnikami finansowymi, co umożliwia lepsze zrozumienie ogólnej kondycji finansowej firmy i jej zdolności do generowania zysków.

Pytanie 29

Przedsiębiorstwo handlowe sprzedało w maju towary na łączną kwotę brutto 37 210 zł, w tym podatek VAT 6 710 zł. W tym samym miesiącu przedsiębiorstwo dokonało zakupów na łączną kwotę netto 10 000 zł wg stawki VAT 22%. Oblicz podatek VAT należny, naliczony i odprowadzony do urzędu skarbowego.

A. Należny	6 710 zł	Naliczony	2 200 zł	Odprowadzony	4 510 zł
B. Należny	2 200 zł	Naliczony	6 710 zł	Odprowadzony	4 510 zł
C. Należny	6 710 zł	Naliczony	2 200 zł	Odprowadzony	0 zł
D. Należny	2 200 zł	Naliczony	0 zł	Odprowadzony	6 710 zł

A. C.

B. D.

C. B.

D. A.

Podczas analizy odpowiedzi niepoprawnych można zauważyć, iż pojawiają się typowe błędy związane z obliczeniami VAT. Często mylone są pojęcia dotyczące podatku należnego i naliczonego. Niezrozumienie, że podatek VAT należny to podatek od sprzedaży, a VAT naliczony to podatek od zakupów, prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Przykładowo, niektórzy mogą błędnie interpretować kwoty brutto jako jedyną podstawę do obliczeń VAT, co jest niezgodne z zasadami określonymi w Ustawie o VAT. Kolejnym powszechnym błędem jest pomijanie stawki VAT przy obliczaniu podatku naliczonego. W przypadku zakupów, które były objęte stawką 22%, należało zastosować odpowiednią formułę, aby uzyskać poprawną wartość VAT naliczonego. Ignorowanie tych zasad prowadzi do drastycznych błędów w księgowości oraz niezgodności z przepisami prawa, co może skutkować sankcjami finansowymi. Dlatego niezwykle istotne jest, aby osoby zajmujące się księgowością i obliczeniami VAT były dobrze zaznajomione z obowiązującymi regulacjami oraz potrafiły poprawnie interpretować dane finansowe.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

Dokument księgowy o symbolu potwierdza przyjęcie do eksploatacji środka trwałego wytworzonego we własnym zakresie?

A. LT

B. OT

C. PT

D. MT

Odpowiedzi PT, LT i MT nie pasują, jeśli chodzi o przyjęcie do użytkowania środka trwałego, który samodzielnie wytworzyliśmy. PT (Pożyczony Towar) dotyczy raczej sytuacji, gdy korzystamy z towarów, które należą do kogoś innego, co nie ma miejsca w przypadku środków trwałych, które sami wytworzyliśmy. Odpowiedź LT (Leasing Trwały) odnosi się do rzeczy, które kupujemy na podstawie leasingu, więc też nie ma sensu w tej sytuacji. A MT (Materiał Trwały) w ogóle nie jest terminem, który używa się w kontekście przyjęcia do użytkowania środków trwałych. Mylenie różnych dokumentów księgowych to typowy błąd, który może prowadzić do poważnych problemów w rachunkowości. Każdy dokument ma swoje miejsce, a ich niewłaściwe zastosowanie może skutkować kłopotami z finansami i organami podatkowymi.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

W październiku firma nabyła i wprowadziła do eksploatacji środek trwały o początkowej wartości 8 000 zł. Roczna stawka amortyzacji wynosi 30%. Amortyzacja jest realizowana metodą liniową (miesięczne odpisy). Jaką wartość ma środek trwały na koniec roku obrotowego?

A. 8 000 zł

B. 7 000 zł

C. 7 800 zł

D. 7 600 zł

Prawidłowe zrozumienie procesu amortyzacji jest kluczowe dla efektywnego zarządzania finansami przedsiębiorstwa. Wartość środka trwałego po roku obrotowym nie jest równoznaczna z wartością początkową pomniejszoną o jakiekolwiek kwoty, które nie są zgodne z rzeczywistym czasem użytkowania. Odpowiedzi 7 000 zł i 7 800 zł mogą sugerować błędne podejście do obliczeń związanych z amortyzacją. Pierwsza kwota mogłaby wynikać z założenia, że środek trwały stracił wartość równocześnie z całym rokiem, co jest nieprawidłowe, gdyż środek był używany tylko przez 3 miesiące. Druga kwota może sugerować, że użytkownik pomylił się w obliczeniach dotyczących miesięcznych odpisów lub założył, że amortyzacja jest naliczana na inne sposoby, co nie jest zgodne z metodą liniową. Wyliczenie amortyzacji powinno zawsze opierać się na rzeczywistym czasie użytkowania oraz na ustalonej stawce amortyzacyjnej. Często popełnianym błędem jest również używanie rocznej stawki amortyzacyjnej do obliczeń bez uwzględnienia okresu użytkowania w danym roku obrotowym. Kluczowe jest zrozumienie, że amortyzacja liniowa zakłada równomierne rozłożenie kosztów w czasie, dlatego każda nieprawidłowość w obliczeniach prowadzi do błędnych wniosków dotyczących aktualnej wartości środka trwałego.

Pytanie 35

Początkowe saldo konta Towary wynosi 25 000 zł, a różnice od cen ewidencyjnych wynoszą 5 000 zł. W ramach okresu sprawozdawczego miały miejsce następujące transakcje:
- przyjęcie towarów do magazynu 3 000 zł,
- różnice od cen ewidencyjnych bieżącego okresu 600 zł,
- wydanie towarów odbiorcy 12 200 zł.

Różnice są rozliczane zgodnie z metodą przeciętnych odchyleń. Ile wynosi wartość odchyleń przypadających na wydane towary?

A. 2 440 zł

B. 2 400 zł

C. 2 178 zł

D. 2 732 zł

Odpowiedź 2 440 zł jest poprawna, ponieważ do obliczenia wartości odchyleń przypadających na rozchodowane towary należy najpierw określić łączną wartość towarów, które były w obrocie w analizowanym okresie. Początkowe saldo konta Towary wynosi 25 000 zł, a po przyjęciu towarów do magazynu o wartości 3 000 zł, całkowita wartość towarów wzrasta do 28 000 zł. Następnie, należy uwzględnić odchylenia od cen ewidencyjnych, które na początku wynoszą 5 000 zł oraz dodatkowe odchylenia bieżącego okresu wynoszące 600 zł. Łączna wartość odchyleń wynosi zatem 5 600 zł. Łączna wartość towarów (28 000 zł) oraz odchylenia (5 600 zł) daje łączną wartość 33 600 zł. Wydanie towarów odbiorcy w wysokości 12 200 zł prowadzi do zmniejszenia wartości towarów w magazynie do 21 400 zł (33 600 zł - 12 200 zł). Proporcjonalna wartość odchyleń przypadających na rozchodowane towary obliczana jest na podstawie stosunku wartości wydanych towarów do całkowitej wartości towarów. Wartość odchyleń na wydane towary wynosi 12 200 zł z 33 600 zł, co daje nam 0,3636, a mnożąc to przez 5 600 zł (łączna wartość odchyleń) uzyskujemy 2 440 zł. Taki sposób obliczeń jest zgodny z zasadami rachunkowości i pozwala na rzetelną wycenę zapasów oraz ich odchyleń.

Pytanie 36

Jak wpłynie przyznana przez bank kwota kredytu na rachunek bieżący w bilansie przedsiębiorstwa?

A. powiększenie pasywów i powiększenie aktywów

B. pomniejszenie pasywów i powiększenie aktywów

C. powiększenie pasywów i pomniejszenie aktywów

D. pomniejszenie pasywów i pomniejszenie aktywów

Błędne koncepcje związane z wpływem kredytu na bilans jednostki gospodarczej wynikają głównie z nieścisłego rozumienia zasady podwójnego zapisu, która stanowi fundament rachunkowości. Zwiększenie pasywów i zmniejszenie aktywów sugeruje, że zaciągając kredyt, firma zmniejsza swoje zasoby gotówkowe, co jest niezgodne z rzeczywistością. W rzeczywistości, otrzymanie kredytu powoduje, że aktywa (gotówka) rosną, a pasywa (zobowiązanie) również rosną, co równoważy bilans. Inna błędna koncepcja to założenie, że zaciągając kredyt, jednostka zmniejsza swoje zobowiązania. W rzeczywistości, zaciągnięcie kredytu zwiększa zobowiązania, co może prowadzić do nieprzemyślanych decyzji finansowych. Takie myślenie może doprowadzić do nadmiernego zadłużenia, co w dłuższej perspektywie może zagrażać płynności finansowej przedsiębiorstwa. Zrozumienie tej zasady jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania finansami w każdej jednostce gospodarczej.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

Korzystając z informacji zawartych w tabeli ustal, które przedsiębiorstwo stosuje kalkulację doliczeniową.

Zakres działalności produkcyjnej
Przedsiębiorstwo A.	Przedsiębiorstwo B.	Przedsiębiorstwo C.	Przedsiębiorstwo D.
- cegła pełna - cegła dziurawka	- okna plastikowe - drzwi drewniane	- ważony szklane o wadze 2 kg - ważony szklane o wadze 3 kg	- opakowanie na 6 jajek - opakowanie na 10 jajek

A. D.

B. A.

C. C.

D. B.

Wybór odpowiedzi, która nie odnosi się do przedsiębiorstwa B, może wynikać z kilku nieporozumień dotyczących zasady działania kalkulacji doliczeniowej. Przede wszystkim, wiele osób myli kalkulację doliczeniową z innymi metodami kosztowymi, takimi jak kalkulacja pełna czy kalkulacja zmienna. Kalkulacja doliczeniowa dotyczy sytuacji, w których przedsiębiorstwo produkuje różnorodne wyroby w odmiennych procesach technologicznych, co pozwala na przypisanie kosztów pośrednich do konkretnych produktów. W przypadku przedsiębiorstwa, które produkuje jednorodne wyroby lub świadczy usługi, zastosowanie kalkulacji doliczeniowej może być niewłaściwe, ponieważ nie ma potrzeby różnicowania kosztów dla poszczególnych produktów. Tego typu błędne rozumowanie prowadzi do złych decyzji dotyczących strategii produkcyjnych i finansowych, co może skutkować nieefektywnością oraz niską rentownością. Ponadto, klasyfikacja przedsiębiorstw według ich specyfiki produkcji jest kluczowa dla zrozumienia, w jaki sposób kalkulacja kosztów wpływa na wyniki finansowe. Zrozumienie różnorodności procesów produkcyjnych oraz umiejętność przypisywania kosztów do konkretnych produktów to fundamentalne umiejętności w zarządzaniu finansami przedsiębiorstwa, które wpływają na jego stabilność i rozwój.

Pytanie 39

Hurtownia nabyła towary od dostawcy na podstawie wystawionej faktury. Do końca okresu sprawozdawczego towary od dostawcy nie zostały dostarczone. Konto Rozliczenie zakupu towarów posiada saldo

A. debetowe, co wskazuje na dostawy niefakturowane

B. kredytowe, co wskazuje na dostawy niefakturowane

C. debetowe, co oznacza towary w drodze

D. kredytowe, co oznacza towary w drodze

Odpowiedzi kredytowe, oznaczające towary w drodze lub dostawy niefakturowane, są nieprawidłowe, ponieważ błędnie interpretują rolę konta Rozliczenie zakupu towarów w kontekście stanów magazynowych i zobowiązań. W przypadku, gdy towary nie zostały jeszcze dostarczone, ale faktura została wystawiona, nie powinno się uznawać tej sytuacji za kredytową. Saldo kredytowe na koncie oznaczałoby, że firma ma do czynienia z nadwyżką, co jest sprzeczne z rzeczywistym stanem. Kluczowym błędem w myśleniu jest utożsamianie statusu zamówienia i faktury z rzeczywistym przyjęciem towarów do magazynu. Rachunkowość opiera się na koncepcji, że aktywa muszą być dokumentowane w momencie, gdy stają się własnością przedsiębiorstwa, co w przypadku towarów w drodze oznacza, że powinny być one ujęte jako debetowe na koncie. Księgowanie towarów w drodze jako kredytowych może prowadzić do zafałszowania stanu aktywów w bilansie oraz zaburzenia analizy płynności finansowej. Dobre praktyki rachunkowe wskazują na konieczność dokładnego śledzenia towarów, które są w trakcie transportu, aby zapewnić transparentność oraz rzetelność sprawozdań finansowych.

Pytanie 40

Zasada podwójnego zapisu nie ma zastosowania na kontach

A. analitycznych

B. wynikowych

C. korygujących

D. rozliczeniowych

Zrozumienie podwójnego zapisu to kluczowa sprawa dla każdego, kto chce się zajmować rachunkowością. Jak widzę, zahaczenie o konta korygujące czy wynikowe to nie jest idealny kierunek. Konta korygujące są raczej do poprawy wcześniejszych błędów, a zasada podwójnego zapisu nie jest tu konieczna. Konta rozliczeniowe, jak "Zobowiązania krótkoterminowe", też są używane do ewidencjonowania co prawda, ale pamiętaj, że i tu zasada podwójnego zapisu się stosuje. Trzeba każdą transakcję rejestrować tak, by wszystko się zgadzało. Konta wynikowe, które zajmują się przychodami i kosztami, również podlegają tej zasadzie. Jak mówię, brak podwójnego zapisu tam, gdzie jest potrzebny, może prowadzić do bałaganu w sprawozdawczości finansowej. Dlatego ważne, żeby mieć jasność, które konta mogą korzystać z prostszej ewidencji, a które muszą być prowadzone według rygorystycznych zasad.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej