Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 17 maja 2025 17:33
  • Data zakończenia: 17 maja 2025 17:54

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Użytkownik napotyka trudności przy uruchamianiu systemu Windows. W celu rozwiązania tego problemu, skorzystał z narzędzia System Image Recovery, które

A. naprawia pliki rozruchowe, wykorzystując płytę Recovery
B. przywraca system na podstawie kopii zapasowej
C. odzyskuje ustawienia systemowe, korzystając z kopii rejestru systemowego backup.reg
D. przywraca system używając punktów przywracania
Odpowiedź 'przywraca system na podstawie kopii zapasowej' jest poprawna, ponieważ narzędzie System Image Recovery w systemie Windows zostało zaprojektowane do przywracania systemu operacyjnego z utworzonej wcześniej kopii zapasowej, która zawiera pełny obraz systemu. Taki obraz systemu to kompleksowa kopia wszystkich plików systemowych, aplikacji oraz ustawień, co pozwala na szybkie i efektywne przywrócenie systemu do stanu z momentu wykonania kopii. Przykładowo, w przypadku awarii systemu spowodowanej wirusem lub błędami w oprogramowaniu, użytkownik może przywrócić system do stanu roboczego sprzed awarii, co oszczędza czas i wysiłek związany z reinstalacją systemu. Warto zaznaczyć, że regularne tworzenie kopii zapasowych jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu danymi i bezpieczeństwem systemów komputerowych, co znacząco minimalizuje ryzyko utraty danych. Dobrą praktyką jest także przechowywanie kopii zapasowych w bezpiecznym miejscu, na przykład na zewnętrznym dysku twardym lub w chmurze.

Pytanie 2

Co to jest urządzenie sieciowe most (ang. bridge)?

A. nie bada ramki pod kątem adresu MAC
B. działa w zerowej warstwie modelu OSI
C. jest urządzeniem typu store and forward
D. operuje w ósmej warstwie modelu OSI
Most (ang. bridge) jest urządzeniem sieciowym, które działa na zasadzie store and forward, co oznacza, że odbiera ramki danych, analizuje ich zawartość, a następnie podejmuje decyzję o ich dalszym przesłaniu. Działa to w praktyce w ten sposób, że most odbiera ramkę, sprawdza adres MAC nadawcy oraz adres MAC odbiorcy, a następnie decyduje, czy przesłać ją do innego segmentu sieci, czy odrzucić. Dzięki temu most może efektywnie rozdzielać ruch sieciowy, co zwiększa wydajność i zmniejsza kolizje w sieci. W zastosowaniach praktycznych mosty są używane do łączenia różnych segmentów lokalnych sieci LAN, co pozwala na większą skalowalność i lepsze zarządzanie ruchem. Mosty również mogą być użyte do segmentacji dużych sieci w celu poprawy bezpieczeństwa i wydajności. W kontekście standardów sieciowych, mosty są zgodne z protokołem IEEE 802.1D, który opisuje jak mosty powinny działać w sieciach Ethernet.

Pytanie 3

Jakie jest oznaczenie sieci, w której funkcjonuje host o IP 10.10.10.6 klasy A?

A. 10.255.255.255
B. 10.10.0.0
C. 10.10.10.255
D. 10.0.0.0
Adres 10.10.0.0 jest nieprawidłowym adresem sieci dla hosta o adresie IP 10.10.10.6, ponieważ sugeruje, że sieć ma maskę podsieci, która uwzględnia tylko pierwsze dwa oktety, co jest niezgodne z zasadami klasyfikacji adresów IP. W klasie A, adres IP 10.10.10.6 wskazuje, że cały pierwszy oktet (10) powinien być użyty do określenia adresu sieci, a nie dwóch. Adres 10.10.10.255 jest w ogóle adresem rozgłoszeniowym (broadcast), co oznacza, że nie może być traktowany jako adres sieci. Adresy rozgłoszeniowe są używane do jednoczesnego wysyłania danych do wszystkich urządzeń w danej sieci, co czyni je w pełni niewłaściwymi w kontekście adresów sieciowych. Ponadto, 10.255.255.255 jest adresem rozgłoszeniowym dla całej sieci klasy A, co również wyklucza go z możliwości bycia adresem sieci. Kluczowe błędy w myśleniu, które prowadzą do tych nieprawidłowych wniosków, obejmują pomylenie adresów sieciowych z adresami hostów oraz nieprawidłowe stosowanie maski podsieci. W rzeczywistości, aby dokładnie określić adres sieci, należy zawsze odnosić się do zasad klasyfikacji adresów oraz do standardów takich jak RFC 1918, które określają zasady używania adresów prywatnych. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla prawidłowego projektowania i zarządzania sieciami.

Pytanie 4

Które z metod szyfrowania wykorzystywanych w sieciach bezprzewodowych jest najsłabiej zabezpieczone przed łamaniem haseł?

A. WEP
B. WPA AES
C. WPA TKIP
D. WPA2
WEP, czyli Wired Equivalent Privacy, to protokół bezpieczeństwa, który pojawił się w 1997 roku jako część standardu IEEE 802.11. Jego głównym celem było zabezpieczenie sieci bezprzewodowych na poziomie, który byłby porównywalny z sieciami przewodowymi. Niestety, po czasie okazało się, że WEP ma sporo słabości. Największym problemem jest krótki klucz szyfrujący, który można łatwo złamać. Ataki statystyczne, jak np. atak IV, pozwalają napastnikom przechwycić dane i odszyfrować klucze, co sprawia, że WEP jest naprawdę łatwy do złamania. Jest sporo narzędzi, jak Aircrack-ng, które potrafią to zrobić w praktyce. Dlatego dzisiaj WEP uznaje się za przestarzały i nie powinno się go stosować w nowych sieciach. Lepiej skorzystać z nowszych standardów, jak WPA2, które korzystają z lepszych algorytmów szyfrowania, takich jak AES, co znacznie poprawia bezpieczeństwo.

Pytanie 5

Zidentyfikuj powód pojawienia się komunikatu, który widoczny jest na ilustracji.

Ilustracja do pytania
A. Problem z weryfikacją certyfikatu bezpieczeństwa
B. Wyłączony Firewall
C. Nieodpowiednia przeglądarka
D. Brak zainstalowanego oprogramowania antywirusowego
Komunikat o problemie z weryfikacją certyfikatu bezpieczeństwa pojawia się, gdy przeglądarka nie może potwierdzić ważności certyfikatu SSL serwera. SSL (Secure Sockets Layer) oraz jego następca TLS (Transport Layer Security) to protokoły zapewniające szyfrowane połączenie między serwerem a klientem. Certyfikaty SSL są wydawane przez zaufane urzędy certyfikacji (CA) i mają na celu potwierdzenie tożsamości serwera oraz zabezpieczenie przesyłanych danych. Praktyczne zastosowanie tego mechanizmu obejmuje bankowość internetową, sklepy online oraz inne witryny wymagające przesyłania danych osobowych. Jeśli certyfikat jest nieaktualny, niepochodzący od zaufanego CA lub jego konfiguracja jest niewłaściwa, przeglądarka wyświetla ostrzeżenie o niezabezpieczonym połączeniu. Standardy branżowe, takie jak PCI DSS, wymagają używania aktualnych i poprawnie skonfigurowanych certyfikatów SSL/TLS w celu ochrony danych użytkowników. Użytkownik, widząc taki komunikat, powinien zachować ostrożność, unikać przesyłania poufnych informacji i sprawdzić poprawność certyfikatu na stronie dostawcy usługi internetowej. Regularne aktualizowanie certyfikatów oraz stosowanie odpowiednich praktyk zarządzania nimi są kluczowe dla bezpieczeństwa online.

Pytanie 6

W systemie Linux można uzyskać kopię danych przy użyciu komendy

A. tac
B. restore
C. split
D. dd
Zarówno 'tac', 'split', jak i 'restore' nie są odpowiednimi poleceniami do kopiowania danych w kontekście systemu Linux, ponieważ pełnią one zupełnie inne funkcje. 'Tac' jest narzędziem do wyświetlania plików tekstowych w odwrotnej kolejności, co oznacza, że może być użyteczne w kontekście analizy danych lub przetwarzania tekstu, ale nie ma zastosowania w kopiowaniu czy tworzeniu obrazów danych. 'Split' z kolei jest przydatne do dzielenia dużych plików na mniejsze części, co może być użyteczne w przypadku przesyłania lub archiwizacji danych, lecz nie wykonuje kopii zapasowej w sensie blokowym, jak 'dd'. 'Restore' to polecenie, które zazwyczaj odnosi się do przywracania danych z kopii zapasowej, a nie do ich kopiowania. Często użytkownicy mylą te narzędzia, ponieważ wszystkie są częścią ekosystemu Linux, ale mają różne zastosowania. Zrozumienie, kiedy i jak stosować konkretne polecenia, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania danymi i unikania błędów, które mogą prowadzić do utraty informacji. W praktyce, znajomość właściwych narzędzi oraz ich zastosowania w różnych scenariuszach jest niezbędna dla administratorów systemów oraz użytkowników zaawansowanych.

Pytanie 7

Jakiego systemu plików powinno się użyć podczas instalacji dystrybucji Linux?

A. EXT4
B. FAT
C. NTFS
D. FAT32
EXT4, czyli czterogeneracyjny system plików, jest obecnie jednym z najczęściej wybieranych systemów plików dla instalacji systemu Linux. Jego przewaga nad innymi systemami, takimi jak NTFS czy FAT, polega na lepszej wydajności, obsłudze większych plików oraz bardziej zaawansowanych funkcji, takich jak journaling, co minimalizuje ryzyko utraty danych przy awariach. EXT4 wspiera również większe rozmiary partycji, co jest istotne w przypadku nowoczesnych aplikacji i dużych baz danych. Dzięki tym cechom, EXT4 stał się standardem w dystrybucjach Linuxa, w tym Ubuntu, Fedora czy Debian. W praktyce, stosowanie EXT4 zapewnia lepszą stabilność i wydajność operacji odczytu/zapisu, a także umożliwia skorzystanie z takich funkcji jak defragmentacja czy dynamiczne przydzielanie miejsca. Warto również zaznaczyć, że EXT4 jest kompatybilny z wcześniejszymi wersjami EXT3, co ułatwia migrację danych. W branży IT, wybór odpowiedniego systemu plików jest kluczowy dla efektywności zarządzania danymi, co czyni EXT4 doskonałym rozwiązaniem dla serwerów oraz stacji roboczych.

Pytanie 8

Jakie polecenie w systemie Linux pozwala na wyświetlenie informacji o bieżącej godzinie, czasie pracy systemu oraz liczbie użytkowników zalogowanych do systemu?

A. uptime
B. echo
C. history
D. chmod
Polecenie 'uptime' w systemie Linux jest niezwykle przydatnym narzędziem, które dostarcza informacji dotyczących czasu działania systemu, aktualnej godziny oraz liczby zalogowanych użytkowników. Gdy uruchomimy to polecenie, uzyskamy wynik w formie tekstu, który zawiera czas, przez jaki system był aktywny, godziny oraz minutę, a także liczbę użytkowników aktualnie zalogowanych do systemu. Na przykład, wywołanie polecenia 'uptime' może zwrócić wynik jak '16:05:43 up 5 days, 2:12, 3 users', co oznacza, że system działa od pięciu dni. To narzędzie jest szczególnie ważne w kontekście monitorowania wydajności serwerów oraz diagnozowania problemów z obciążeniem systemu. Warto również podkreślić, że informacje uzyskane z polecenia 'uptime' mogą być przydatne w kontekście praktyk DevOps, gdzie ciągłość działania usług jest kluczowa dla zapewnienia dostępności i niezawodności aplikacji. Regularne korzystanie z tego polecenia pozwala administratorom na szybkie ocenienie stabilności systemu i wykrycie potencjalnych problemów związanych z wydajnością.

Pytanie 9

Do czego służy nóż uderzeniowy?

A. Do instalacji skrętki w gniazdach sieciowych
B. Do montażu złącza F na kablu koncentrycznym
C. Do przecinania przewodów miedzianych
D. Do przecinania przewodów światłowodowych
Zastosowanie noża uderzeniowego w cięciu przewodów miedzianych, światłowodowych, czy montażu złącza F na kablu koncentrycznym jest nieodpowiednie i niezgodne z przeznaczeniem tego narzędzia. Nóż uderzeniowy, jak sama nazwa wskazuje, został zaprojektowany w celu precyzyjnego montażu kabli skrętkowych, a nie do obróbki innych typów przewodów. Cięcie przewodów miedzianych wymaga innego typu narzędzi, takich jak nożyce do kabli, które są dostosowane do grubości oraz materiału przewodów, co zapewnia czyste cięcie i minimalizuje ryzyko uszkodzenia żył. Z kolei przewody światłowodowe wymagają stosowania precyzyjnych narzędzi optycznych, które pozwalają na odpowiednie przygotowanie końcówek włókien, co jest kluczowe dla jakości transmisji światła. Montaż złącza F na kablu koncentrycznym również nie jest związany z użyciem noża uderzeniowego; do tego celu stosuje się inne narzędzia, takie jak zaciskarki czy narzędzia do ściągania izolacji. Wybór niewłaściwego narzędzia może prowadzić do problemów z jakością połączeń, co w dłuższym czasie przekłada się na awarie i straty sygnału, podkreślając znaczenie używania odpowiednich narzędzi do konkretnego zadania.

Pytanie 10

Zgodnie z normą EIA/TIA T568B, żyły pary odbiorczej w skrętce są pokryte izolatorem w kolorze

A. zielonym i biało-zielonym
B. brązowym i biało-brązowym
C. niebieskim i niebiesko-białym
D. pomarańczowym i pomarańczowo-białym
Wybór innych kolorów żył pary odbiorczej wskazuje na nieporozumienie związane z obowiązującymi standardami okablowania sieciowego. Odpowiedzi takie jak "brązowym i biało-brązowym", "niebieskim i niebiesko-białym" oraz "pomarańczowym i pomarańczowo-białym" odnoszą się do innych par przewodów w strukturze skrętki. Każda para kolorów ma swoje przyporządkowanie według standardu EIA/TIA T568B, a ich zrozumienie jest kluczowe dla prawidłowego działania sieci. Pary brązowa, niebieska i pomarańczowa są odpowiedzialne za inne funkcje w transmisji danych. Na przykład, para niebieska jest często używana w komunikacji Ethernet do przesyłania sygnałów danych, ale nie pełni roli pary odbiorczej. Powszechnym błędem jest mylenie kolorów par i ich funkcji, co może prowadzić do błędów w instalacji i obniżenia wydajności sieci. Niezrozumienie roli poszczególnych par kolorów może skutkować zakłóceniami sygnału, a w niektórych przypadkach nawet całkowitym brakiem łączności. Dlatego istotne jest, aby osoby zajmujące się instalacjami sieciowymi dokładnie zapoznały się z tymi standardami oraz praktykami ich stosowania, aby uniknąć typowych pułapek i osiągnąć optymalną wydajność sieci.

Pytanie 11

Wykonanie komendy dxdiag w systemie Windows pozwala na

A. kompresję wskazanych danych na dysku twardym
B. uruchomienie narzędzia diagnostycznego DirectX
C. uruchomienie maszyny wirtualnej z systemem Windows 10 zainstalowanym
D. konfigurację klawiatury, aby była zgodna z wymaganiami języka polskiego
Wykonanie polecenia dxdiag w systemie Windows uruchamia narzędzie diagnostyczne DirectX, które jest kluczowym elementem do analizy i rozwiązywania problemów związanych z grafiką oraz dźwiękiem w systemie. Narzędzie to umożliwia użytkownikom zbieranie informacji na temat zainstalowanych komponentów sprzętowych, takich jak karty graficzne, dźwiękowe oraz sterowniki. Dzięki temu można szybko zidentyfikować potencjalne problemy z wydajnością lub zgodnością z oprogramowaniem. Przykładowo, gdy użytkownik doświadcza problemów z uruchomieniem gry, uruchomienie dxdiag pozwala sprawdzić, czy sterowniki graficzne są aktualne oraz czy sprzęt spełnia minimalne wymagania. To narzędzie jest również użyteczne dla programistów, którzy chcą zrozumieć, jak ich aplikacje działają na różnych konfiguracjach sprzętowych, zapewniając zgodność i optymalizację. W branży gier i multimediów, regularne korzystanie z dxdiag jest praktyką zalecaną, aby zapewnić, że system jest zawsze w optymalnym stanie operacyjnym, co wpisuje się w standardy zarządzania jakością oprogramowania.

Pytanie 12

Switch jako kluczowy komponent występuje w sieci o strukturze

A. magistrali
B. gwiazdy
C. pełnej siatki
D. pierścienia
W topologii gwiazdy, switch pełni kluczową rolę jako centralny element, do którego podłączone są wszystkie urządzenia w sieci. Ta struktura pozwala na efektywne zarządzanie ruchem danych, ponieważ każde połączenie jest indywidualne, co minimalizuje kolizje. W praktyce, zastosowanie switcha w topologii gwiazdy umożliwia przesyłanie danych między urządzeniami w sposób bardziej wydajny i zorganizowany. Każde urządzenie komunikuje się z innymi za pośrednictwem switcha, który kieruje ruch do odpowiednich portów na podstawie adresów MAC. Standardy takie jak IEEE 802.3 definiują funkcjonalność switchy, a ich wykorzystanie w sieciach lokalnych (LAN) jest powszechne. Dzięki topologii gwiazdy, sieci stają się bardziej elastyczne i łatwiejsze w diagnostyce, ponieważ awaria jednego z urządzeń nie wpływa na całą sieć. Przykładem zastosowania mogą być małe biura lub domowe sieci komputerowe, gdzie switch zarządza połączeniem kilku komputerów, drukarek i innych urządzeń, zapewniając jednocześnie stabilność i wydajność operacyjną.

Pytanie 13

Na ilustracji przedstawiona jest karta

Ilustracja do pytania
A. sieciowa Fibre Channel
B. sieciowa Token Ring
C. kontrolera RAID
D. kontrolera SCSI
Token Ring to starsza technologia sieciowa, która działała w oparciu o metodę przesyłania danych za pomocą tokena. Była popularna w latach 80. i 90. XX wieku, jednak w dużej mierze została wyparta przez standard Ethernet, który oferuje prostszą implementację i wyższą prędkość przesyłu danych. Token Ring stosował topologię pierścieniową, co oznaczało, że każda stacja musiała przechodzić przez inne, co mogło prowadzić do problemów z niezawodnością i skalowalnością w większych sieciach. Kontrolery SCSI natomiast są używane do podłączania urządzeń peryferyjnych, takich jak dyski twarde i taśmy, do komputerów. Standard SCSI jest szeroko stosowany w serwerach i stacjach roboczych, ale nie jest to technologia sieciowa. Kontrolery te pozwalają na zarządzanie i przesył danych w systemach pamięci masowej, lecz ich funkcja jest bardziej związana z lokalnym przechowywaniem danych niż z przesyłaniem ich w sieci. Z kolei kontrolery RAID są używane do zarządzania grupami dysków twardych w celu zwiększenia wydajności i zapewnienia redundancji danych. RAID (Redundant Array of Independent Disks) jest techniką, która łączy wiele dysków w jedną jednostkę logiczną, co pozwala na zwiększenie szybkości odczytu i zapisu danych oraz ochronę przed utratą danych w przypadku awarii jednego z dysków. Podobnie jak SCSI, RAID koncentruje się na przechowywaniu danych, a nie na ich przesyłaniu w sieci. Dlatego obie technologie, SCSI i RAID, nie są właściwie związane z funkcjami sieciowymi, co czyni odpowiedź dotyczącą sieciowej karty Fibre Channel jako najbardziej odpowiednią w kontekście przesyłu danych w sieci wysokiej wydajności.

Pytanie 14

Cienki klient (thin client) to?

A. terminal w sieci
B. klient o ograniczonym budżecie
C. niewielki przełącznik
D. szczupły programista
Cienki klient, znany jako thin client, to rodzaj terminala sieciowego, który minimalizuje lokalne zasoby obliczeniowe. Jego główną funkcją jest umożliwienie użytkownikom dostępu do aplikacji i danych przechowywanych centralnie na serwerze. Koncepcja thin clienta jest szczególnie popularna w środowiskach takich jak biura i szkoły, gdzie centralizacja danych zapewnia lepsze zarządzanie, bezpieczeństwo i łatwiejszą aktualizację oprogramowania. Przykładem zastosowania thin clientów może być infrastruktura Desktop as a Service (DaaS), w której użytkownicy korzystają z wirtualnych pulpitu, co umożliwia efektywne wykorzystanie zasobów serwerowych i zmniejsza koszty sprzętowe. Ponadto, w kontekście wirtualizacji, thin clienty doskonale wpisują się w strategię zdalnego dostępu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które promują skalowalność i efektywność operacyjną w organizacjach.

Pytanie 15

Co oznacza oznaczenie kabla skrętkowego U/FTP?

A. każda para zabezpieczona folią i 4 pary razem w osłonie z siatki
B. skrętka bez ekranu
C. każda para posiada ekranowanie folią
D. ekran wykonany z folii oraz siatki dla 4 par
Oznaczenie U/FTP oznacza, że w tej konstrukcji każda z par przewodów jest ekranowana folią, co znacząco poprawia odporność na zakłócenia elektromagnetyczne. Dzięki folii ochronnej, sygnał przesyłany przez skrętkę jest mniej podatny na interferencje, co jest kluczowe w środowiskach z dużą ilością urządzeń elektronicznych. Ekranowanie par przewodów pozwala również na osiągnięcie lepszej jakości sygnału, co jest istotne w zastosowaniach wymagających wysokiej wydajności, takich jak sieci komputerowe czy systemy telefoniczne. Przykłady zastosowania takiej skrętki obejmują lokalne sieci komputerowe, gdzie wysoka jakość sygnału jest niezbędna do prawidłowego działania. W standardach takich jak ISO/IEC 11801, wskazuje się na użycie ekranowanych kabli w miejscach narażonych na zakłócenia, co potwierdza korzyści wynikające z zastosowania U/FTP. Właściwe dobieranie kabli do środowiska pracy to klucz do utrzymania stabilności i wydajności systemów telekomunikacyjnych.

Pytanie 16

Do jakiej grupy w systemie Windows Server 2008 powinien być przypisany użytkownik odpowiedzialny jedynie za archiwizację danych zgromadzonych na dysku serwera?

A. Użytkownicy zaawansowani
B. Użytkownicy domeny
C. Użytkownicy pulpitu zdalnego
D. Operatorzy kopii zapasowych
Operatorzy kopii zapasowych w Windows Server 2008 to naprawdę ważna grupa. Mają specjalne uprawnienia, które pozwalają im na tworzenie kopii zapasowych oraz przywracanie danych. Użytkownicy, którzy są w tej grupie, mogą korzystać z narzędzi, jak Windows Server Backup, żeby zabezpieczyć istotne dane na serwerze. Na przykład, mogą ustawić harmonogram regularnych kopii zapasowych, co jest super istotne dla ciągłości działania organizacji. Warto, żeby każda firma miała swoje procedury dotyczące tworzenia kopii zapasowych, w tym ustalanie, co powinno być archiwizowane i jak często to robić. Ciekawe jest podejście 3-2-1, gdzie przechowujesz trzy kopie danych na dwóch różnych nośnikach, z jedną kopią w innym miejscu. To wszystko pokazuje, że przypisanie użytkownika do grupy operatorów kopii zapasowych jest nie tylko zgodne z technicznymi wymaganiami, ale też z najlepszymi praktykami w zarządzaniu danymi.

Pytanie 17

Aby przygotować ikony zaprezentowane na załączonym obrazku do wyświetlania na Pasku zadań w systemie Windows, należy skonfigurować

Ilustracja do pytania
A. funkcję Snap i Peek
B. obszar Action Center
C. funkcję Pokaż pulpit
D. obszar powiadomień
Obszar powiadomień w systemie Windows, znany również jako zasobnik systemowy, jest częścią paska zadań, która wyświetla ikony dla uruchomionych aplikacji działających w tle oraz dostarcza użytkownikom istotnych informacji dotyczących systemu. W jego skład wchodzą między innymi ikony dotyczące ustawień sieciowych, głośności, zasilania i innych usług systemowych. Aby dostosować jego zawartość, użytkownik może przejść do ustawień paska zadań i skonfigurować, które ikony mają być widoczne. Takie podejście stanowi dobrą praktykę, ponieważ pozwala na szybki dostęp do często używanych funkcji i zwiększa efektywność pracy. Obszar powiadomień umożliwia również otrzymywanie powiadomień w czasie rzeczywistym, co jest szczególnie istotne w środowisku biznesowym, gdzie szybki dostęp do informacji jest kluczowy. Dodatkowo, możliwość dostosowania tego obszaru do indywidualnych potrzeb użytkownika jest zgodna ze współczesnymi standardami personalizacji w systemach operacyjnych, co daje większą kontrolę nad środowiskiem pracy.

Pytanie 18

Maksymalna długość łącza światłowodowego używanego do przesyłania danych w standardzie 10GBASE-SR wynosi

A. 4 km
B. 2 km
C. 200 m
D. 400 m
Wybór odpowiedzi 2 km, 4 km oraz 200 m jest niepoprawny z kilku powodów. Standard 10GBASE-SR został zaprojektowany z myślą o transmisji na krótszych dystansach, co czyni wartości 2 km i 4 km niewłaściwymi. Te odległości są typowe dla innych standardów, takich jak 10GBASE-LR, które używają światłowodów jednomodowych i są w stanie osiągnąć transmisję na znacznie większych dystansach - do 10 km. Odpowiedź 200 m, chociaż bliższa rzeczywistości, również nie oddaje maksymalnej długości dla 10GBASE-SR, która wynosi 400 m. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków mogą obejmować nieznajomość specyfikacji technicznych poszczególnych standardów Ethernet oraz mylenie parametrów dla różnych typów światłowodów. Wiedza o tym, jakie standardy i kable są odpowiednie dla danego zastosowania, jest kluczowa w projektowaniu i wdrażaniu sieci. Aby skutecznie operować w środowisku sieciowym, istotne jest, aby mieć świadomość różnorodności standardów i ich zastosowań, co wpływa na wydajność i niezawodność systemu.

Pytanie 19

Samodzielną strukturą sieci WLAN jest

A. ESS
B. BSS
C. IBSS
D. BSSI
BSS (Basic Service Set) oraz ESS (Extended Service Set) to struktury sieciowe, które są związane z bardziej tradycyjnym podejściem do budowy sieci WLAN. BSS to jednostkowy element sieci, który polega na komunikacji urządzeń bezprzewodowych z punktami dostępu (AP), co oznacza, że wymaga on centralnego punktu do zarządzania komunikacją. Użycie BSS w kontekście sieci bezprzewodowych jest powszechnie spotykane w biurach i domach, gdzie użytkownicy łączą się za pośrednictwem jednego punktu dostępu. Z kolei ESS jest rozszerzeniem BSS i pozwala na tworzenie sieci WLAN, gdzie wiele punktów dostępu współpracuje ze sobą, umożliwiając płynne przełączanie się między nimi. To podejście jest bardziej skomplikowane, ale oferuje większy zasięg i większą liczbę podłączonych użytkowników. Istnieje także termin BSSI, który nie jest uznawany w standardach WLAN. Często mylone są różnice pomiędzy tymi strukturami, co prowadzi do błędnych wniosków o ich funkcjonalności. Kluczowe jest zrozumienie, że IBSS jest unikalne ze względu na swoją niezależność od punktów dostępowych, podczas gdy pozostałe typy wymagają ich obecności, co w praktyce ogranicza ich zastosowanie w sytuacjach, gdzie infrastruktura nie jest dostępna.

Pytanie 20

Jaką rolę pełni serwer FTP?

A. zarządzanie kontami e-mail
B. uzgadnianie czasu
C. nadzór nad siecią
D. udostępnianie plików
Funkcją serwera FTP (File Transfer Protocol) jest przede wszystkim udostępnianie plików w sieci. Protokół FTP umożliwia przesyłanie danych pomiędzy komputerami w sposób zorganizowany i bezpieczny. Dzięki FTP użytkownicy mogą łatwo wysyłać oraz pobierać pliki z serwera, co jest niezwykle przydatne w różnych zastosowaniach, od przesyłania dokumentów, przez synchronizację zasobów witryn internetowych, aż po zarządzanie danymi w chmurze. W kontekście biznesowym, serwery FTP często są wykorzystywane do udostępniania dużych plików, które nie mogą być przesyłane za pomocą zwykłych wiadomości e-mail. Zastosowanie FTP w branży IT opiera się na standardach IETF RFC 959 oraz 3659, które definiują zasady działania protokołu, co zapewnia dużą interoperacyjność pomiędzy różnymi systemami operacyjnymi. Dodatkowo, wiele firm implementuje zabezpieczenia, takie jak FTP Secure (FTPS) czy SSH File Transfer Protocol (SFTP), aby chronić dane podczas transmisji. W praktyce korzystanie z FTP jest kluczowe w środowiskach, gdzie wymagana jest efektywna wymiana plików w zespole lub z klientami.

Pytanie 21

Który z protokołów zapewnia bezpieczne połączenie między klientem a witryną internetową banku, zachowując prywatność użytkownika?

A. HTTPS (Hypertext Transfer Protocol Secure)
B. SFTP (SSH File Transfer Protocol)
C. HTTP (Hypertext Transfer Protocol)
D. FTPS (File Transfer Protocol Secure)
HTTPS (Hypertext Transfer Protocol Secure) jest protokołem, który zapewnia bezpieczne połączenie między klientem a serwerem, co jest szczególnie istotne w kontekście bankowości internetowej. W porównaniu do podstawowego protokołu HTTP, HTTPS stosuje warstwę bezpieczeństwa opartą na protokołach SSL (Secure Sockets Layer) lub TLS (Transport Layer Security). Dzięki temu przesyłane dane są szyfrowane, co uniemożliwia ich przechwycenie przez osoby trzecie. W praktyce oznacza to, że podczas logowania się do banku, dane takie jak hasła i numery kont są chronione. Wiele przeglądarek internetowych wyświetla także symbol kłódki obok adresu URL, co informuje użytkowników o tym, że połączenie jest zabezpieczone. Przy korzystaniu z usług bankowości online, odnalezienie adresu URL zaczynającego się od 'https://' jest kluczowe, aby upewnić się, że transakcje są dokonywane w bezpiecznym środowisku. Korzystanie z HTTPS jest obecnie standardem w branży i jest rekomendowane przez organizacje zajmujące się bezpieczeństwem sieciowym.

Pytanie 22

Co nie ma wpływu na utratę danych z dysku HDD?

A. Zniszczenie talerzy dysku
B. Utworzona macierz dyskowa RAID 5
C. Sformatowanie partycji dysku
D. Fizyczne uszkodzenie dysku
Utworzenie macierzy dyskowej RAID 5 pozwala na zwiększenie bezpieczeństwa danych przechowywanych na dyskach twardych. W tej konfiguracji dane są rozdzielane pomiędzy kilka dysków, a dodatkowo stosuje się parzystość, co oznacza, że nawet w przypadku awarii jednego z dysków, dane mogą być odtworzone. Jest to szczególnie przydatne w środowiskach, gdzie bezpieczeństwo danych ma kluczowe znaczenie, np. w serwerach plików czy systemach bazodanowych. RAID 5 jest standardem, który łączy w sobie zarówno wydajność, jak i odporność na awarie, co czyni go popularnym wyborem wśród administratorów systemów. Przykładowo, w firmach zajmujących się obróbką wideo, gdzie duże pliki są często zapisywane i odczytywane, stosowanie RAID 5 pozwala na zachowanie danych w przypadku awarii sprzętu, co może zaoszczędzić czas i koszty związane z utratą danych. W ramach dobrych praktyk, zawsze zaleca się regularne tworzenie kopii zapasowych, nawet w przypadku korzystania z macierzy RAID.

Pytanie 23

Jakie urządzenie powinno być zainstalowane w serwerze, aby umożliwić automatyczne archiwizowanie danych na taśmach magnetycznych?

A. Napęd DVD
B. Streamer
C. Blue Ray
D. Dysk SSD
Streamer to urządzenie, które służy do archiwizacji danych na taśmach magnetycznych. Jest on w stanie przechowywać duże ilości danych, co czyni go idealnym rozwiązaniem dla organizacji potrzebujących długoterminowego przechowywania informacji. Streamery wykorzystują taśmy magnetyczne jako nośnik danych, co pozwala na efektywne zarządzanie przestrzenią dyskową oraz obniżenie kosztów przechowywania w porównaniu do tradycyjnych dysków twardych. W praktyce, streamer jest często używany w centrach danych oraz przez firmy zajmujące się backupem, gdzie wymagana jest niezawodność oraz możliwość archiwizacji ogromnych ilości danych. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, regularne archiwizowanie danych na taśmach magnetycznych pomaga w ochronie przed ich utratą oraz umożliwia łatwy dostęp do historycznych wersji danych, co jest kluczowe w przypadku audytów czy przepisów prawnych dotyczących przechowywania danych.

Pytanie 24

W jakim systemie operacyjnym występuje mikrojądro?

A. Linux
B. Windows
C. QNX
D. MorphOS
Odpowiedzi 'Linux', 'Windows' i 'MorphOS' są niepoprawne, ponieważ żaden z tych systemów operacyjnych nie jest oparty na mikrojądrze. Linux, chociaż jest systemem operacyjnym z rozbudowaną architekturą, korzysta z monolitycznego jądra, co oznacza, że większość jego funkcji działa w przestrzeni jądra. Z perspektywy projektowej, monolityczne jądra mogą mieć lepszą wydajność, ponieważ funkcje są realizowane w jednym kontekście, jednak są bardziej podatne na błędy, które mogą destabilizować cały system. Windows również w swojej architekturze opiera się na monolitycznym jądrze z dodatkowymi warstwami abstrakcji, co utrudnia uzyskanie tej samej elastyczności i bezpieczeństwa, które oferuje mikrojądro. MorphOS to system operacyjny inspirowany AmigaOS, który nie wykorzystuje mikrojądra, lecz monolityczną architekturę, co prowadzi do podobnych problemów z bezpieczeństwem i stabilnością. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, ponieważ projektowanie systemów operacyjnych wymaga starannego rozważenia kompromisów między wydajnością i niezawodnością. Często błędne przekonania dotyczące mikrojąder wynikają z mylnego założenia, że mniejsze jądro oznacza mniejszą funkcjonalność, podczas gdy w rzeczywistości chodzi o optymalizację i modularność systemów.

Pytanie 25

Który z zapisów stanowi pełną formę maski z prefiksem 25?

A. 255.255.255.128
B. 255.255.255.0
C. 255.255.0.0
D. 255.255.255.192
Odpowiedź 255.255.255.128 jest prawidłowa, ponieważ w systemie CIDR (Classless Inter-Domain Routing) prefiks 25 oznacza, że 25 bitów jest przeznaczonych na identyfikację sieci, a pozostałe 7 bitów na identyfikację hostów w tej sieci. Zapis 255.255.255.128 wskazuje, że pierwsze 25 bitów maski jest ustawionych na 1, co w postaci dziesiętnej odpowiada 255.255.255.128. Dzięki temu można utworzyć maksymalnie 128 adresów IP w tej podsieci, z czego 126 adresów jest dostępnych dla urządzeń, ponieważ jeden adres jest zarezerwowany dla adresu sieci, a drugi dla rozgłoszenia. W praktyce, stosowanie takiej maski jest korzystne w małych sieciach lokalnych, gdzie nie jest potrzebna duża liczba hostów. Dobrą praktyką jest dobieranie maski podsieci w taki sposób, aby nie marnować adresów IP, co jest szczególnie istotne w kontekście globalnego wyczerpywania się adresów IPv4.

Pytanie 26

Użytkownik systemu Linux, który pragnie usunąć konto innej osoby wraz z jej katalogiem domowym, powinien użyć polecenia

A. sudo userdel nazwa_użytkownika
B. userdel -d nazwa_użytkownika
C. userdel nazwa_użytkownika
D. sudo userdel -r nazwa_użytkownika
Polecenie 'sudo userdel -r nazwa_użytkownika' jest poprawne, ponieważ łączy w sobie możliwość usunięcia konta użytkownika oraz jego katalogu domowego. Opcja '-r' (ang. 'remove') w poleceniu 'userdel' wskazuje, że system powinien usunąć także katalog domowy użytkownika oraz jego pliki w katalogu domowym, co jest kluczowe przy zarządzaniu użytkownikami w systemach Unix/Linux. Użycie 'sudo' wskazuje na to, że operacja wymaga uprawnień administratora, co jest zgodne z najlepszymi praktykami bezpieczeństwa, gdyż usuwanie konta użytkownika wiąże się z ryzykiem. W praktyce, administratorzy systemów często korzystają z tego polecenia w celu porządkowania systemu i zarządzania użytkownikami, zwłaszcza w środowiskach wieloosobowych, gdzie nieaktywni użytkownicy mogą zajmować zasoby systemowe. Utrzymanie porządku w kontach użytkowników jest również istotne z perspektywy bezpieczeństwa, ponieważ nieaktywni użytkownicy mogą stwarzać potencjalne zagrożenie, jeśli ich konta pozostaną aktywne, ale nieużywane. W związku z tym, polecenie to jest nie tylko technicznie poprawne, ale również istotne z perspektywy zarządzania systemem.

Pytanie 27

Jakim akronimem oznacza się przenikanie bliskie skrętki teleinformatycznej?

A. FEXT
B. ANEXT
C. AFEXT
D. NEXT
NEXT, czyli Near-End Crosstalk, to termin używany w kontekście skrętek teleinformatycznych, który odnosi się do zjawiska zakłóceń sygnału w kablu, gdy sygnał z jednego toru przesyłowego przenika do innego toru, który znajduje się blisko źródła sygnału. Jest to istotny problem w systemach telekomunikacyjnych, szczególnie w sieciach lokalnych (LAN), gdzie skrętki są powszechnie stosowane. Zrozumienie NEXT jest kluczowe dla projektowania i wdrażania efektywnych i niezawodnych sieci, ponieważ jego poziom wpływa na jakość i stabilność przesyłanych danych. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest dobór odpowiednich skrętek do instalacji w biurze, gdzie wymagana jest wysoka przepustowość i minimalizacja interakcji między torami. Standardy takie jak ANSI/TIA-568 oraz ISO/IEC 11801 definiują dopuszczalne poziomy NEXT dla różnych kategorii okablowania, co jest niezbędne w celu zapewnienia zgodności i wydajności infrastruktury telekomunikacyjnej.

Pytanie 28

Aby zwolnić adres IP przypisany do konkretnej karty sieciowej w systemie Windows, należy wykorzystać polecenie systemowe

A. ipconfig /renew
B. ipconfig /displaydns
C. ipconfig /release
D. ipconfig /flushdns
Odpowiedź 'ipconfig /release' jest prawidłowa, ponieważ to polecenie jest używane w systemie Windows do zwalniania przypisanego adresu IP dla danej karty sieciowej. Kiedy używasz tego polecenia, karta sieciowa przestaje korzystać z aktualnego adresu IP, co oznacza, że adres ten staje się dostępny do ponownego przydzielenia w sieci. Jest to szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy chcesz zmienić adres IP, na przykład w przypadku problemów z połączeniem lub gdy sieć została skonfigurowana na dynamiczny przydział adresów IP (DHCP). Po zwolnieniu adresu IP, możesz użyć polecenia 'ipconfig /renew', aby uzyskać nowy adres IP od serwera DHCP. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu siecią, gdzie regularne odświeżanie adresów IP może pomóc w unikaniu konfliktów oraz zapewnieniu stabilności połączenia. Warto również pamiętać, że takie polecenia wymagają uprawnień administratora, co jest standardową praktyką w celu ochrony konfiguracji systemu.

Pytanie 29

Jakie informacje o wykorzystywaniu pamięci wirtualnej można uzyskać, analizując zawartość pliku w systemie Linux?

A. /proc/vmstat
B. pagefile.sys
C. /etc/inittab
D. xload
Plik /proc/vmstat jest kluczowym źródłem informacji dotyczących pamięci wirtualnej w systemie Linux. Zawiera dane o aktualnym stanie pamięci, w tym statystyki dotyczące wirtualnej pamięci, takich jak ilość pamięci swap, liczba stron wymienianych, czy też liczba stron w pamięci fizycznej. Analizowanie zawartości tego pliku pozwala na głębsze zrozumienie zarządzania pamięcią przez system, co jest niezbędne w kontekście optymalizacji wydajności i monitorowania zasobów. Na przykład, jeśli zauważysz, że liczba stron wymienianych na dysk jest wysoka, może to wskazywać na zbyt małą ilość pamięci RAM, co prowadzi do spowolnienia systemu. Dlatego umiejętność interpretacji danych z /proc/vmstat jest niezwykle ważna dla administratorów systemów oraz programistów zajmujących się wydajnością aplikacji. Dobrymi praktykami są regularne monitorowanie tego pliku oraz konfigurowanie systemu tak, aby optymalizować użycie pamięci, co jest kluczowe dla stabilności i wydajności systemu.

Pytanie 30

Na ilustracji zaprezentowano system monitorujący

Ilustracja do pytania
A. NCQ
B. IRDA
C. SMART
D. SAS
SMART to system monitorowania i raportowania stanu dysku twardego który pomaga w przewidywaniu awarii dysku poprzez analizę szeregu parametrów takich jak liczba błędów odczytu czy czas pracy dysku Dzięki temu użytkownik ma możliwość wcześniejszego zdiagnozowania potencjalnych problemów i podjęcia odpowiednich kroków zapobiegawczych System SMART jest powszechnie stosowany w dyskach twardych zarówno HDD jak i SSD i stanowi standard branżowy w zakresie monitorowania kondycji dysków Dzięki SMART możliwe jest monitorowanie szeregu parametrów takich jak temperatura liczba operacji startstop czy ilość relokowanych sektorów co daje pełen obraz stanu technicznego dysku W praktyce codziennej wykorzystanie SMART pozwala użytkownikom i administratorom systemów na zwiększenie niezawodności oraz czasu eksploatacji urządzeń poprzez wczesne wykrywanie problemów oraz ich natychmiastowe rozwiązywanie Warto zaznaczyć że regularne monitorowanie parametrów SMART pozwala na podjęcie działań prewencyjnych takich jak wykonanie kopii zapasowej czy wymiana uszkodzonego dysku co znacząco zmniejsza ryzyko utraty danych

Pytanie 31

Wskaż technologię stosowaną do zapewnienia dostępu do Internetu w połączeniu z usługą telewizji kablowej, w której światłowód oraz kabel koncentryczny pełnią rolę medium transmisyjnego

A. xDSL
B. GPRS
C. HFC
D. PLC
Odpowiedzi PLC, xDSL i GPRS nie są zgodne z opisanym kontekstem technologicznym. PLC (Power Line Communication) wykorzystuje istniejącą infrastrukturę elektryczną do przesyłania sygnału, co ogranicza jego zastosowanie do obszarów, w których nie ma dostępu do sieci kablowych czy światłowodowych. Technologia ta ma ograniczenia związane z jakością sygnału oraz zakłóceniami, dlatego nie jest odpowiednia do łączenia usług telewizyjnych z Internetem na dużą skalę. Z kolei xDSL (Digital Subscriber Line) to technologia oparta na tradycyjnych liniach telefonicznych, która również nie korzysta z światłowodów ani kabli koncentrycznych, a jej prędkości transmisji są znacznie niższe w porównaniu do HFC. xDSL jest często stosowane w miejscach, gdzie nie ma możliwości podłączenia do sieci światłowodowej, co ogranicza jego zasięg i niezawodność. GPRS (General Packet Radio Service) to technologia stosowana głównie w sieciach komórkowych, która pozwala na przesyłanie danych w trybie pakietowym, jednak jej prędkości są znacznie niższe w porównaniu z rozwiązaniami kablowymi. Istnieje tu wiele typowych błędów myślowych, takich jak mylenie różnych technologii transmisyjnych oraz niewłaściwe łączenie ich z wymaganiami dotyczącymi jakości i prędkości sygnału. W związku z tym, wybór odpowiedniej technologii do dostarczania Internetu i telewizji powinien być oparty na analizie specyficznych potrzeb użytkowników oraz możliwości infrastrukturalnych.

Pytanie 32

Hosty A i B nie są w stanie nawiązać komunikacji z hostem C. Między hostami A i B wszystko działa poprawnie. Jakie mogą być powody, dla których hosty A i C oraz B i C nie mogą się komunikować?

Ilustracja do pytania
A. Host C ma niewłaściwie skonfigurowaną bramę domyślną
B. Adresy IP należą do różnych podsieci
C. Adres IP hosta C jest adresem rozgłoszeniowym
D. Switch, do którego są podłączone hosty, jest wyłączony
Widzę, że adresy IP hostów A i B są w tej samej podsieci 192.168.30.0/24, co sprawia, że mogą sobie swobodnie wymieniać dane. Natomiast host C, z adresem 192.168.31.137/24, jest już w innej podsieci, czyli 192.168.31.0/24. Wiesz, protokoły TCP/IP działają tak, że żeby dwa hosty mogły bezpośrednio się komunikować, muszą być z tej samej podsieci, chyba że mamy bramę, która pozwala na przesyłanie danych między nimi. Jeżeli brak takiej bramy, to A i B nie mają szans na rozmowę z hostem C. Wiesz, dobrym pomysłem bywa, żeby każdy administrator sieci dobrze zaplanował adresację IP oraz całą topologię sieci, bo to może uratować nas przed zbędnymi problemami. Standardy, takie jak CIDR, są naprawdę ważne, szczególnie w większych sieciach. Zrozumienie tych zasad to podstawa dla każdego, kto zarządza siecią, żeby wszystko działało jak należy.

Pytanie 33

Interfejs UDMA to typ interfejsu

A. szeregowy, stosowany do łączenia urządzeń wejściowych
B. szeregowy, który służy do transferu danych między pamięcią RAM a dyskami twardymi
C. równoległy, używany m.in. do połączenia kina domowego z komputerem
D. równoległy, który został zastąpiony przez interfejs SATA
Wybór odpowiedzi, która opisuje interfejs UDMA jako szeregowy, używany do podłączania urządzeń wejścia, jest błędny z kilku powodów. Interfejs UDMA jest technologią równoległą, co oznacza, że wykorzystuje wiele linii danych do jednoczesnej transmisji informacji, co znacznie zwiększa przepustowość w porównaniu do interfejsów szeregowych, które przesyłają dane bit po bicie. Stąd pierwsza niepoprawna koncepcja związana z tą odpowiedzią to mylenie typów interfejsów. Ponadto, UDMA nie jest używany do podłączania urządzeń wejścia, lecz raczej do komunikacji z pamięcią masową, jak dyski twarde. W odniesieniu do drugiej nieprawidłowej odpowiedzi, UDMA nie został całkowicie zastąpiony przez SATA, lecz raczej ewoluował wraz z postępem technologii. Mimo że SATA jest obecnie preferowanym standardem transferu danych do dysków twardych ze względu na swoje zalety, wciąż istnieje wiele sprzętu, który wykorzystuje UDMA. Niezrozumienie tych aspektów może prowadzić do błędnych wniosków przy projektowaniu lub modernizacji systemów komputerowych, dlatego ważne jest, aby dokładnie zrozumieć różnice między tymi technologiami oraz ich odpowiednie zastosowania. Ostatecznie, wybór odpowiedniego interfejsu powinien być oparty na aktualnych potrzebach wydajnościowych i kompatybilności z istniejącym sprzętem.

Pytanie 34

Jakie cechy posiadają procesory CISC?

A. ograniczoną wymianę danych między pamięcią a procesorem
B. wielką liczbę instrukcji
C. małą liczbę metod adresowania
D. prostą oraz szybką jednostkę zarządzającą
Jednostki sterujące w procesorach CISC nie są proste ani szybkie, ponieważ ich architektura wymaga obsługi złożonych rozkazów, co prowadzi do większego skomplikowania jednostek sterujących i dłuższego czasu wykonania instrukcji. Takie złożoności mogą wprowadzać opóźnienia, co jest sprzeczne z ideą szybkiego przetwarzania. W kontekście rozkazów, procesory CISC nie cechują się niewielką ich liczbą, ale wręcz przeciwnie: charakteryzują się dużą ich ilością, co sprawia, że programiści mają do dyspozycji wiele narzędzi do realizacji złożonych zadań. Ścisły związek pomiędzy pamięcią a procesorem w architekturze CISC jest również kluczowy – nie można mówić o ograniczonej komunikacji, gdyż złożony zestaw instrukcji wymaga rozbudowanej interakcji z pamięcią. Typowym błędem myślowym jest przyjęcie, że kompleksowość architektury oznacza prostotę i szybkość; w rzeczywistości złożoność architektury wpływa na wydajność i szybkość działania jednostek obliczeniowych. Wiedza na temat różnic między CISC a RISC (Reduced Instruction Set Computing) jest istotna dla zrozumienia, jak różne podejścia do projektowania procesorów wpływają na wydajność i złożoność kodu aplikacji.

Pytanie 35

Jaką długość ma adres IP wersji 4?

A. 16 bitów
B. 32 bitów
C. 2 bajty
D. 10 bajtów
Adres IP w wersji 4 (IPv4) to kluczowy element w komunikacji w sieciach komputerowych. Ma długość 32 bity, co oznacza, że każdy adres IPv4 składa się z czterech oktetów, a każdy z nich ma 8 bitów. Cała przestrzeń adresowa IPv4 pozwala na przydzielenie około 4,3 miliarda unikalnych adresów. Jest to niezbędne do identyfikacji urządzeń i wymiany danych. Na przykład, adres IP 192.168.1.1 to typowy adres lokalny w sieciach domowych. Standard ten ustala organizacja IETF (Internet Engineering Task Force) w dokumencie RFC 791. W kontekście rozwoju technologii sieciowych, zrozumienie struktury adresów IP oraz ich długości jest podstawą do efektywnego zarządzania siecią, a także do implementacji protokołów routingu i bezpieczeństwa. Obecnie, mimo rosnącego zapotrzebowania na adresy, IPv4 często jest dopełniane przez IPv6, który oferuje znacznie większą przestrzeń adresową, ale umiejętność pracy z IPv4 wciąż jest bardzo ważna.

Pytanie 36

W jakim oprogramowaniu trzeba zmienić konfigurację, aby użytkownik mógł wybrać z listy i uruchomić jeden z różnych systemów operacyjnych zainstalowanych na swoim komputerze?

A. QEMU
B. CMD
C. GRUB
D. GEDIT
GRUB, czyli Grand Unified Bootloader, to jeden z najpopularniejszych bootloaderów używanych w systemach operacyjnych, zwłaszcza w środowisku Linux. Jego główną funkcją jest umożliwienie użytkownikowi wyboru pomiędzy różnymi systemami operacyjnymi zainstalowanymi na tym samym komputerze. GRUB działa na poziomie rozruchu, co oznacza, że uruchamia się jako pierwszy, jeszcze przed załadowaniem jakiegokolwiek systemu operacyjnego. Użytkownik może w prosty sposób skonfigurować plik konfiguracyjny GRUB-a, aby dodać, usunąć lub zmienić kolejność dostępnych systemów operacyjnych. Przykładowo, jeśli masz zainstalowane zarówno Windows, jak i Ubuntu, GRUB pozwoli Ci na wybranie, który z tych systemów chcesz uruchomić. Korzystanie z GRUB-a jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania złożonymi środowiskami IT, gdzie często występuje potrzeba uruchamiania różnych systemów operacyjnych na tym samym sprzęcie. Dzięki GRUB-owi, proces rozruchu staje się elastyczny i dostosowany do potrzeb użytkownika, co jest kluczowe w środowiskach serwerowych oraz w zastosowaniach deweloperskich.

Pytanie 37

Kondygnacyjny punkt dystrybucji jest połączony z

A. centralnym punktem sieci
B. centralnym punktem dystrybucji
C. gniazdem abonenckim
D. budynkowym punktem dystrybucji
Wybór odpowiedzi dotyczącej centralnego punktu sieci, centralnego punktu dystrybucyjnego lub budynkowego punktu dystrybucyjnego wskazuje na pewne nieporozumienia związane z architekturą sieci. Centralny punkt sieci jest zazwyczaj miejscem, w którym gromadzone są sygnały z różnych źródeł i skąd są one dystrybuowane dalej, jednak nie jest to bezpośrednio związane z kondygnacyjnym punktem dystrybucyjnym, który działa na poziomie lokalnym. Centralny punkt dystrybucyjny ma na celu zarządzanie sygnałem w obrębie konkretnego budynku, ale nie jest on bezpośrednio połączony z gniazdami abonenckimi. Budynkowy punkt dystrybucyjny również pełni funkcję zarządzającą, jednak jego zadaniem jest integracja różnych kondygnacyjnych punktów dystrybucyjnych w obrębie jednego obiektu. Prawidłowe zrozumienie tych terminów jest kluczowe dla projektowania i wdrażania infrastruktury sieciowej. Wiele osób może mylić te pojęcia, co prowadzi do błędnych wniosków dotyczących topologii sieci i ich działania. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że kondygnacyjny punkt dystrybucyjny jest bezpośrednio połączony z gniazdem abonenckim, co umożliwia użytkownikom końcowym dostęp do zasobów sieciowych.

Pytanie 38

Na ilustracji przedstawiono ustawienie karty sieciowej, której adres MAC wynosi

Ilustracja do pytania
A. FEC0:0:0:FFFF::2
B. 0A-00-27-00-00-07
C. FE80::E890:BE2B:4C6C:5AA9
D. 192.168.56.1
Adres MAC jest unikalnym identyfikatorem przypisanym do karty sieciowej przez producenta. Składa się z 48 bitów, co zazwyczaj przedstawiane jest jako 12-cyfrowy adres zapisany w formacie szesnastkowym, np. 0A-00-27-00-00-07. Ten adres jest kluczowy w komunikacji na poziomie warstwy łącza danych w modelu OSI, umożliwiając urządzeniom wzajemne rozpoznawanie się w sieci lokalnej. Standard IEEE dla adresów MAC określa, że pierwsze 24 bity to identyfikator producenta (OUI), a pozostałe 24 bity są unikalne dla danego urządzenia. Zastosowanie adresów MAC jest szerokie, od filtrowania w sieciach Wi-Fi po konfigurację reguł bezpieczeństwa w sieciach LAN. W praktyce, znajomość adresu MAC jest nieoceniona przy diagnozowaniu problemów sieciowych oraz przy konfiguracji sprzętu sieciowego, gdzie identyfikacja urządzeń fizycznych jest niezbędna. W porównaniu do adresów IP, które mogą się zmieniać (szczególnie w przypadku DHCP), adresy MAC pozostają stałe, zapewniając spójność identyfikacji w długim okresie użytkowania.

Pytanie 39

Jaki adres IPv6 jest stosowany jako adres link-local w procesie autokonfiguracji urządzeń?

A. he88::/10
B. de80::/10
C. fe88::/10
D. fe80::/10
Adres IPv6 fe80::/10 jest przeznaczony do użycia jako adres link-local, co oznacza, że jest stosowany do komunikacji w obrębie lokalnej sieci. Adresy link-local są automatycznie przypisywane przez urządzenia sieciowe przy użyciu protokołu autokonfiguracji, na przykład Neighbor Discovery Protocol (NDP). Adresy te są wykorzystywane do komunikacji między urządzeniami w tej samej sieci lokalnej bez konieczności konfiguracji serwera DHCP. Przykładem zastosowania adresu link-local może być sytuacja, w której dwa urządzenia, takie jak router i komputer, muszą wymieniać informacje konfiguracyjne, takie jak adresy MAC. Link-local jest również wykorzystywany w protokole IPv6 do wykrywania i identyfikacji sąsiednich urządzeń, co jest kluczowe dla wydajności sieci. Zgodnie z RFC 4862, adresy link-local są typowe dla lokalnych segmentów sieci i nie są routowalne poza tę sieć, co zapewnia bezpieczeństwo i ograniczenie nieautoryzowanego dostępu do sieci lokalnej.

Pytanie 40

Emisja przez BIOS firmy AMI jednego długiego oraz dwóch krótkich sygnałów dźwiękowych oznacza

A. błąd karty graficznej
B. uszkodzenie zegara systemowego
C. uszkodzenie pamięci
D. błąd parzystości pamięci
Kiedy usłyszysz długi ton, a potem dwa krótkie, to znaczy, że coś jest nie tak z kartą graficzną według standardów BIOS AMI. Jak komputer się uruchamia, BIOS sprawdza, czy wszystko działa jak należy, to się nazywa POST (Power-On Self-Test). Jeżeli nie jest wszystko w porządku z kartą graficzną, BIOS daje taki dźwięk, żebyś szybko zorientował się, co może być problemem. Może to oznaczać, że karta nie jest dobrze włożona, jest uszkodzona, albo coś jest nie tak z połączeniem z płytą główną. Warto wtedy sprawdzić, czy karta graficzna dobrze siedzi w slocie PCIe, albo czy zasilanie jest w porządku. Wiedza o takich sygnałach dźwiękowych jest naprawdę przydatna dla każdego, kto zajmuje się komputerami. Moim zdaniem, to naprawdę oszczędza czas i pieniądze na naprawach, gdy wiemy, co te dźwięki oznaczają. To coś, co każdy technik komputerowy powinien ogarnąć.