Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 2 kwietnia 2025 09:03
Data zakończenia: 2 kwietnia 2025 09:14

Egzamin niezdany

Wynik: 16/40 punktów (40,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką jednostką określa się szybkość przesyłania danych w sieciach komputerowych?

A. dpi

B. mips

C. ips

D. bps

Odpowiedź 'bps' oznacza 'bits per second', co jest jednostką używaną do pomiaru szybkości transmisji danych w sieciach komputerowych. Szybkość ta określa liczbę bitów, które mogą być przesyłane w ciągu jednej sekundy. W praktyce, bps jest kluczowym wskaźnikiem, pozwalającym ocenić wydajność sieci, na przykład w kontekście szerokopasmowego dostępu do internetu, gdzie operatorzy często podają prędkość łącza w megabitach na sekundę (Mbps). W kontekście protokołów sieciowych i technologii takich jak Ethernet, bps jest również używane do określenia maksymalnej przepustowości połączenia. Standardy takie jak IEEE 802.3 definiują różne prędkości transmisji, w tym 10, 100 i 1000 Mbps, które są fundamentem nowoczesnych sieci lokalnych. Oprócz bps, inne jednostki, takie jak Kbps (kilobits per second) czy Mbps, są również powszechnie używane, aby precyzyjnie określić szybkość transferu. Rozumienie tej jednostki jest niezbędne dla specjalistów IT oraz osób zajmujących się administracją sieci, aby móc efektywnie zarządzać infrastrukturą sieciową oraz optymalizować wydajność przesyłania danych.

Pytanie 2

Zaprezentowany komunikat jest rezultatem wykonania następującego polecenia

C:\Windows NT_SERVICE\TrustedInstaller:(F)
           NT_SERVICE\TrustedInstaller:(CI)(IO)(F)
           ZARZĄDZANIE NT\SYSTEM:(M)
           ZARZĄDZANIE NT\SYSTEM:(OI)(CI)(IO)(F)
           BUILTIN\Administratorzy:(M)
           BUILTIN\Administratorzy:(OI)(CI)(IO)(F)
           BUILTIN\Użytkownicy:(RX)
           BUILTIN\Użytkownicy:(OI)(CI)(IO)(GR,GE)
           TWÓRCA-WŁAŚCICIEL:(OI)(CI)(IO)(F)

A. attrib C:\Windows

B. icacls C:\Windows

C. path C:\Windows

D. subst C:\Windows

Polecenie path jest używane do wyświetlania lub ustawiania ścieżki dostępu do programów wykonywalnych. Nie zarządza ono uprawnieniami do plików lub katalogów, a jedynie określa, gdzie system Windows będzie poszukiwał plików wykonywalnych. Natomiast polecenie attrib zmienia atrybuty plików lub katalogów, takie jak ukryty czy tylko do odczytu, ale nie zarządza uprawnieniami dostępu, które są widoczne na liście ACL. Subst to polecenie, które tworzy aliasy dla ścieżek katalogów, przypisując im literę dysku. Umożliwia to uproszczenie dostępu do często używanych katalogów poprzez skrócenie ścieżki, co również nie ma związku z zarządzaniem uprawnieniami do katalogów. Typowe błędy to mylenie pojęć związanych z zarządzaniem uprawnieniami z innymi funkcjonalnościami związanymi z plikami i katalogami. Zarządzanie uprawnieniami jest kluczową funkcją w systemach operacyjnych, która wymaga użycia narzędzi takich jak icacls, które umożliwiają modyfikowanie i przeglądanie list kontroli dostępu, co jest istotne dla bezpieczeństwa i ochrony danych w systemie.

Pytanie 3

Jakie parametry można śledzić w przypadku urządzenia przy pomocy S.M.A.R.T.?

A. Dysku twardego

B. Płyty głównej

C. Chipsetu

D. Procesora

S.M.A.R.T., czyli Self-Monitoring, Analysis and Reporting Technology, to technologia, która działa w dyskach twardych oraz SSD. Dzięki niej możemy śledzić, w jakim stanie są nasze nośniki. To mega ważne, bo dzięki informacjom o błędach odczytu czy temperaturze, możemy zareagować, zanim coś pójdzie nie tak. Moim zdaniem, to naprawdę przydatne narzędzie, zwłaszcza w dużych firmach, gdzie przechowuje się masę danych. Taki system do automatycznego raportowania stanu dysków to istna must-have dla każdego administratora. Powinno się regularnie sprawdzać raporty S.M.A.R.T., żeby uniknąć niespodzianek i zwiększyć pewność działania naszych systemów.

Pytanie 4

Uzyskanie przechowywania kopii często odwiedzanych witryn oraz zwiększenia bezpieczeństwa przez odfiltrowanie konkretnych treści w sieci Internet można osiągnąć dzięki

A. użytkowaniu systemu z uprawnieniami administratora

B. zainstalowaniu oprogramowania antywirusowego oraz aktualnej bazy wirusów

C. konfiguracji serwera pośredniczącego proxy

D. automatycznemu zablokowaniu plików cookies

Konfiguracja serwera pośredniczącego proxy pozwala na efektywne przechowywanie kopii często odwiedzanych stron oraz zwiększenie bezpieczeństwa użytkowników. Proxy działa jako pośrednik pomiędzy użytkownikiem a serwerem docelowym, co umożliwia buforowanie danych. Dzięki temu, gdy użytkownik odwiedza tę samą stronę ponownie, serwer proxy może dostarczyć mu zawartość z lokalnej pamięci, co znacząco przyspiesza ładowanie strony. Dodatkowo, proxy może filtrować treści, blokując dostęp do niebezpiecznych stron lub zawartości, co zwiększa zabezpieczenia sieciowe. W praktyce, wiele organizacji wykorzystuje serwery proxy do kontroli dostępu do internetu, monitorowania aktywności użytkowników oraz ochrony przed zagrożeniami sieciowymi. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, konfiguracja serwerów proxy powinna być wykonana przez specjalistów IT, którzy zapewnią optymalizację oraz odpowiednie zabezpieczenia, co przyczynia się do zwiększenia wydajności oraz bezpieczeństwa infrastruktury sieciowej.

Pytanie 5

Elementem, który jest odpowiedzialny za utrwalanie tonera na kartce podczas drukowania z drukarki laserowej, jest

A. bęben światłoczuły

B. elektroda ładująca

C. listwa czyszcząca

D. wałek grzewczy

Bęben światłoczuły nie jest elementem, który odpowiada za utrwalanie tonera, lecz za jego naniesienie na papier w procesie drukowania. To on jest odpowiedzialny za naświetlanie i ładowanie elektryczne, które przyciąga toner do odpowiednich miejsc na papierze. Zrozumienie roli bębna jest kluczowe, ponieważ niewłaściwe przypisanie mu funkcji utwardzania może prowadzić do poważnych nieporozumień w zakresie funkcjonowania drukarek laserowych. Elektroda ładująca to kolejny element, który ma na celu naładowanie bębna, aby toner mógł być prawidłowo przyciągany. Ostatnim z wymienionych elementów, listwa czyszcząca, jest z kolei odpowiedzialna za usuwanie resztek tonera z bębna, co jest niezbędne do zapewnienia jakości kolejnych wydruków. Wiele osób myli te elementy, co prowadzi do błędnych wniosków na temat działania drukarek laserowych. Kluczowe jest, aby pamiętać, że każdy z tych komponentów ma swoją specyficzną rolę w całym procesie drukowania, a ich właściwe funkcjonowanie jest niezbędne do uzyskania najwyższej jakości wydruków. Znajomość tych zasady pozwala uniknąć frustracji związanej z problemami w druku oraz zapewnia długotrwałe użytkowanie urządzeń.

Pytanie 6

Ile maksymalnie hostów można przydzielić w sieci o masce 255.255.255.192?

A. 14

B. 62

C. 127

D. 30

Maksymalna liczba hostów, które można zaadresować w sieci z maską 255.255.255.192, wynosi 62. Maska ta w formacie CIDR jest zapisywana jako /26, co oznacza, że 26 bitów jest używanych do adresowania sieci, a pozostałe 6 bitów jest dostępnych dla hostów. Aby obliczyć liczbę dostępnych adresów dla hostów, stosujemy wzór 2^n - 2, gdzie n to liczba bitów przeznaczonych na hosty. W tym przypadku 2^6 - 2 = 64 - 2 = 62. Odejmuje się dwa adresy: jeden dla adresu sieci i jeden dla rozgłaszania (broadcast). Tego typu koncepcje są fundamentalne w planowaniu adresacji IP, co jest kluczowe w projektowaniu sieci komputerowych. Przykładowo, w sieci o maskach /26 często stosuje się je w małych biurach lub oddziałach, gdzie liczba urządzeń jest ograniczona. Dzięki takiej adresacji, administratorzy mogą efektywnie przydzielać IP i organizować małe segmenty sieciowe, co poprawia bezpieczeństwo i wydajność.

Pytanie 7

Schemat blokowy ilustruje

A. dysk twardy

B. napęd DVD-ROM

C. napęd dyskietek

D. streamer

Wybranie innych opcji pokazuje, że może nie do końca rozumiesz, jak działają urządzenia pamięci masowej. Napęd DVD-ROM to urządzenie, które odczytuje dane z płyt. A jego schemat jest zupełnie inny, bo nie ma tam wirujących talerzy jak w dyskach twardych. Napęd dyskietek, który kiedyś był na porządku dziennym, jest jeszcze prostszy i to zupełnie inna technologia, bo używa elastycznych dysków o małej pojemności. Te dyskietki są naprawdę już przestarzałe. Natomiast streamer zapisuje dane na taśmach i jest używany dla archiwizacji. Chociaż taśmy oferują dużą pojemność, to mechanizm ich pracy nie przypomina dysków twardych. Rozumienie tych różnic między urządzeniami jest naprawdę ważne, bo potrzebujesz tego w praktycznym zastosowaniu w IT. Może warto jeszcze raz przejrzeć, jak to wszystko działa?

Pytanie 8

Według specyfikacji JEDEC, napięcie zasilania dla modułów pamięci RAM DDR3L wynosi

A. 1,9 V

B. 1,85 V

C. 1,35 V

D. 1,5 V

Odpowiedzi, które wskazują na inne wartości napięcia, jak 1,9 V, 1,85 V czy 1,5 V, są błędne, bo nie mają nic wspólnego z tym, co oferuje DDR3L. Na przykład 1,9 V to standard dla starszych pamięci jak DDR2, a użycie tego w nowszych modułach mogłoby je po prostu zniszczyć przez przegrzanie. Wartość 1,85 V również nie ma miejsca w specyfikacji JEDEC dla DDR3L. Co do 1,5 V, to dotyczy DDR3, który jest po prostu mniej efektywny energetycznie. Często błędy w wyborze napięcia wynikają z niezrozumienia różnic między standardami pamięci, a także tego, jak ważne są wymagania zasilania. Wiedząc o tym, możemy uniknąć problemów z kompatybilnością i wydajnością, dlatego warto znać specyfikacje techniczne przy pracy ze sprzętem komputerowym.

Pytanie 9

Jakim protokołem łączności, który gwarantuje pewne dostarczenie informacji, jest protokół

A. IPX

B. UDP

C. ARP

D. TCP

Wybór odpowiedzi, które nie są protokołem TCP jako protokołu zapewniającego niezawodne dostarczenie danych, wskazuje na nieporozumienia dotyczące podstawowych funkcji różnych protokołów sieciowych. Protokół ARP (Address Resolution Protocol) jest wykorzystywany do mapowania adresów IP na adresy MAC w sieciach lokalnych, ale nie ma on żadnych mechanizmów zapewniających niezawodność w komunikacji. Drugim z wymienionych protokołów jest IPX (Internetwork Packet Exchange), który był popularny w sieciach Novell, ale również nie dostarcza gwarancji niezawodności w przesyłaniu danych. Protokół UDP (User Datagram Protocol) z kolei, chociaż może być używany do szybkiej transmisji danych, nie gwarantuje dostarczenia pakietów ani kolejności ich odbioru. Jest to protokół bezpołączeniowy, co oznacza, że nie nawiązuje stałego połączenia pomiędzy nadawcą a odbiorcą, dając tym samym większą szybkość, ale kosztem niezawodności. Zrozumienie, jakie funkcje pełnią różne protokoły oraz ich odpowiednich zastosowań jest kluczowe w projektowaniu efektywnych systemów komunikacyjnych, a wiele błędów w wyborze odpowiednich protokołów pochodzi z mylnego założenia, że każdy protokół może spełniać wszystkie wymagania sieciowe, co nie jest zgodne z rzeczywistością.

Pytanie 10

W układzie SI jednostką, która mierzy napięcie, jest

A. herc

B. wat

C. amper

D. wolt

W odpowiedziach na to pytanie pojawiły się inne jednostki miary, które nie odnoszą się do napięcia elektrycznego. Wat (W) jest jednostką mocy, która mierzy ilość energii przekazywanej w jednostce czasu. Mocy nie należy mylić z napięciem, ponieważ moc zależy od napięcia i prądu elektrycznego według wzoru P = U * I, gdzie P to moc, U to napięcie, a I to natężenie prądu. Herc (Hz) to jednostka częstotliwości, oznaczająca liczbę cykli na sekundę. Częstotliwość jest istotna w kontekście sygnałów elektrycznych, ale nie jest miarą napięcia. Amper (A) to jednostka natężenia prądu elektrycznego, co również jest odmiennym pojęciem od napięcia. Mylenie napięcia z mocą, częstotliwością lub natężeniem prądu może prowadzić do błędnych wniosków w projektowaniu i analizie obwodów elektrycznych. Dlatego ważne jest, aby mieć jasne zrozumienie podstawowych pojęć elektrycznych, aby unikać typowych błędów myślowych, które mogą prowadzić do nieprawidłowych wyników w obliczeniach inżynieryjnych czy w praktycznych zastosowaniach elektrycznych.

Pytanie 11

Jaką maksymalną prędkość danych można osiągnąć w sieci korzystającej z skrętki kategorii 5e?

A. 10 Mb/s

B. 100 Mb/s

C. 1 Gb/s

D. 10 Gb/s

Wybór nieprawidłowych odpowiedzi odzwierciedla powszechnie występujące nieporozumienia dotyczące właściwości różnych kategorii kabli Ethernet. Przykładowo, stwierdzenie, że prędkość wynosi 10 Gb/s, odnosi się do skrętki kategorii 6, która została zaprojektowana z myślą o wyższych wymaganiach transmisyjnych, lecz nie jest to właściwe dla kategorii 5e. Często można spotkać się z mylnym przekonaniem, że każda kolejna kategoria kabli przynosi wyłącznie większe prędkości, co nie zawsze jest prawdą, szczególnie gdy mowa o zastosowaniach w rzeczywistych warunkach. Odpowiedzi sugerujące 10 Mb/s oraz 100 Mb/s odnoszą się do jeszcze starszych standardów, takich jak 10BASE-T i 100BASE-TX, które były powszechnie używane w przeszłości, ale nie odzwierciedlają obecnych możliwości technologicznych. Użytkownicy często mylą prędkości transmisji z możliwościami kabli, co prowadzi do nieprawidłowych wyborów w kontekście projektowania sieci. Warto podkreślić, że przy projektowaniu sieci zaleca się nie tylko kierowanie się wybranym standardem, ale także uwzględnienie przyszłych potrzeb oraz rozwijających się technologii, co może oznaczać, że wybór odpowiedniego typu kabla ma kluczowe znaczenie dla długofalowej funkcjonalności infrastruktury sieciowej.

Pytanie 12

Wtyczka zaprezentowana na fotografie stanowi element obwodu elektrycznego zasilającego

A. napędy CD-ROM

B. procesor ATX12V

C. dyski wewnętrzne SATA

D. stację dyskietek

Wtyczka ATX12V, w przeciwieństwie do złączy używanych do zasilania stacji dyskietek, napędów CD-ROM czy dysków SATA, jest przeznaczona do zasilania procesorów, co wynika z rosnących potrzeb energetycznych nowoczesnych CPU. Stacje dyskietek oraz napędy CD-ROM wykorzystywały starsze standardy zasilania, takie jak Molex lub Berg, które dostarczały napięcia 5V i 12V, ale ich zastosowanie zostało wyparte przez bardziej zaawansowane technologie. Dyski SATA, z kolei, używają specyficznych złącz SATA power, które dostarczają napięcia 3.3V, 5V oraz 12V, co jest niezbędne dla ich prawidłowego funkcjonowania. Błędne przekonanie, że wtyczka ATX12V mogłaby być używana do takich celów, wynika z niedostatecznego zrozumienia specyfikacji złączy oraz ich zastosowań. Każde złącze w komputerze ma przypisaną unikalną rolę, która jest zgodna ze specyfikacjami producentów i standardami branżowymi. Dlatego zrozumienie różnic między nimi jest kluczowe dla prawidłowego montażu i użytkowania komponentów komputerowych oraz unikania potencjalnych problemów związanych z nieprawidłowym zasilaniem elementów sprzętowych.

Pytanie 13

Jednym z programów ochronnych, które zabezpieczają system przed oprogramowaniem, które bez zgody użytkownika zbiera i przesyła jego dane osobowe, numery kart kredytowych, informacje o odwiedzanych stronach WWW, hasła oraz używane adresy e-mail, jest aplikacja

A. Reboot Restore Rx

B. Spyboot Search & Destroy

C. FakeFlashTest

D. HDTune

Wybór HDTune jako narzędzia zabezpieczającego nie jest właściwy, ponieważ to program, który służy głównie do monitorowania i analizy wydajności dysków twardych. Jego funkcjonalność koncentruje się na testowaniu prędkości zapisu i odczytu, a nie na ochronie użytkownika przed oprogramowaniem szpiegującym czy innymi zagrożeniami. FakeFlashTest to narzędzie służące do testowania prawdziwości pamięci USB; jego funkcje nie obejmują ochrony przed zagrożeniami informatycznymi, co sprawia, że nie ma zastosowania w kontekście zabezpieczania danych osobowych. Reboot Restore Rx to program, który co prawda przywraca system do określonego stanu po każdym restarcie, ale jego głównym celem jest zarządzanie systemem operacyjnym, a nie ochrona przed wirusami czy innym złośliwym oprogramowaniem. Tego typu narzędzia mogą prowadzić do błędnego myślenia, że zabezpieczenia systemu są wystarczające, co w praktyce naraża użytkowników na niebezpieczeństwo. Ważne jest, aby przy wyborze oprogramowania zabezpieczającego kierować się jego przeznaczeniem oraz funkcjonalnością, a nie ogólnymi cechami, które nie odnoszą się do ochrony danych. Użytkownicy często popełniają błąd, myląc narzędzia do monitorowania z programami ochronnymi, co może prowadzić do poważnych konsekwencji w przypadku ataku cybernetycznego.

Pytanie 14

W jakiej topologii sieci komputerowej każdy komputer jest połączony z dokładnie dwoma innymi komputerami, bez żadnych dodatkowych urządzeń aktywnych?

A. Gwiazdy

B. Pierścienia

C. Magistrali

D. Siatki

Topologia pierścieniowa to struktura sieciowa, w której każdy komputer (węzeł) jest połączony z dokładnie dwoma innymi komputerami, tworząc zamknięty okrąg. W praktyce oznacza to, że dane przesyłane z jednego komputera muszą przechodzić przez inne węzły, zanim dotrą do odbiorcy. Taka konfiguracja pozwala na zorganizowane przesyłanie informacji i zmniejsza ryzyko kolizji danych, co czyni ją atrakcyjną w określonych zastosowaniach. Doskonałym przykładem są sieci LAN w biurach, gdzie pierścieniowe połączenia mogą ułatwiać zarządzanie danymi pomiędzy użytkownikami. Technologia Token Ring, która działa na zasadzie topologii pierścieniowej, była jednym z pierwszych standardów w sieciach lokalnych. Warto podkreślić, że topologia ta wymaga użycia odpowiednich urządzeń do zarządzania ruchem danych, a także że w przypadku awarii jednego z węzłów może dojść do przerwania całej komunikacji, jednak zastosowania technologii redundancji mogą zminimalizować ten problem.

Pytanie 15

W firmie konieczne jest regularne wykonywanie kopii zapasowych znacznych ilości danych, które znajdują się na serwerze, osiągających kilka set GB. Jakie urządzenie będzie najbardziej odpowiednie do realizacji tego zadania?

A. Streamer

B. Nagrywarkę DVD

C. Nagrywarkę CD

D. Macierz RAID1

Wykorzystanie macierzy RAID1, nagrywarki DVD czy nagrywarki CD do tworzenia kopii zapasowych dużych zbiorów danych jest często mylnym podejściem w kontekście zarządzania danymi. Macierz RAID1, mimo że oferuje wysoką dostępność danych poprzez lustrzane kopiowanie, nie jest niezawodnym rozwiązaniem do tworzenia kopii zapasowych. W przypadku awarii całego systemu, danych można nie odzyskać, ponieważ RAID1 nie zapewnia ochrony przed utratą danych spowodowaną błędami użytkownika czy złośliwym oprogramowaniem. Z kolei nagrywarki DVD i CD mają ograniczoną pojemność, co czyni je niepraktycznymi dla archiwizacji kilkuset gigabajtów danych, a długoterminowe przechowywanie informacji na tych nośnikach wiąże się z ryzykiem uszkodzeń oraz degradacji materiałów. Często pojawia się błędne przekonanie, że te nośniki są wystarczające, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie zarządzania danymi. Warto również pamiętać, że różnorodne rodzaje danych oraz potrzeba szybkiego dostępu do nich wymagają stosowania bardziej zaawansowanych rozwiązań, które są w stanie efektywnie i bezpiecznie zarządzać dużymi zbiorami. Dlatego kluczowe jest przyjęcie strategii, która uwzględnia zarówno potrzeby operacyjne, jak i długoterminową archiwizację danych.

Pytanie 16

Wskaż złącze, które nie jest stosowane w zasilaczach ATX?

A. SATA Connector

B. DE-15/HD-15

C. MPC

D. PCI-E

Złącza, takie jak MPC, SATA Connector oraz PCI-E są nieodłącznymi elementami zasilaczy ATX, które mają specyficzne funkcje w kontekście zasilania komponentów komputerowych. Złącze SATA służy do dostarczania energii do nowoczesnych dysków twardych i SSD, odgrywając kluczową rolę w zapewnieniu stabilności oraz wydajności systemu. Złącze PCI-E, z kolei, jest używane do zasilania kart graficznych oraz kart rozszerzeń, co jest istotne w kontekście rozbudowy wydajnych stacji roboczych oraz komputerów do gier. Zrozumienie, w jakim celu każde z tych złączy zostało zaprojektowane, jest fundamentalne dla efektywnego wykorzystania zasilacza ATX. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do mylnego utożsamienia złącza DE-15/HD-15 z zasilaczami ATX, wynikają z nieznajomości różnic między typami złączy oraz ich funkcjonalnością. Złącze DE-15/HD-15 jest przeznaczone do transmisji sygnałów wideo, co jest zupełnie inną funkcją niż zasilanie komponentów. Różnice te podkreślają znaczenie wiedzy na temat standardów branżowych w kontekście budowy komputerów oraz ich komponentów.

Pytanie 17

Recykling można zdefiniować jako

A. oszczędność

B. odzysk

C. produkcję

D. segregację

Odzysk to kluczowy proces w recyklingu, a inne odpowiedzi, takie jak produkcja, segregacja czy oszczędność, odnoszą się do innych aspektów zarządzania odpadami. Produkcja odnosi się do wytwarzania nowych dóbr z surowców, ale niekoniecznie oznacza ponowne wykorzystanie materiałów. W kontekście recyklingu, produkcja nowych wyrobów z surowców wtórnych jest jego efektem, jednak sama w sobie nie definiuje recyklingu. Segregacja, z drugiej strony, to proces oddzielania różnych rodzajów odpadów, który jest konieczny przed ich odzyskiem, ale nie jest tożsama z recyklingiem. Właściwa segregacja odpadów zwiększa efektywność procesu odzysku, ale sama nie prowadzi do recyklingu. Oszczędność, chociaż może być rezultatem efektywnego zarządzania odpadami, nie jest bezpośrednio powiązana z samym procesem recyklingu. Zrozumienie różnicy między odzyskiem a tymi terminami jest kluczowe dla pełnego pojęcia o recyklingu jako procesie. Niezrozumienie tych koncepcji może prowadzić do mylnych wniosków i niewłaściwego podejścia do zarządzania odpadami, co z kolei negatywnie wpływa na środowisko i gospodarkę.

Pytanie 18

Z analizy oznaczenia pamięci DDR3 PC3-16000 można wywnioskować, że ta pamięć:

A. działa z częstotliwością 160 MHz

B. charakteryzuje się przepustowością 160 GB/s

C. posiada przepustowość 16 GB/s

D. działa z częstotliwością 16000 MHz

Mówiąc szczerze, przypisanie pamięci DDR3 PC3-16000 do częstotliwości 160 MHz to spore nieporozumienie. To oznaczenie dotyczy przepustowości, a nie częstotliwości, która jest znacznie wyższa, zwykle od 800 do 1600 MHz. Ważne, żeby zrozumieć, że pamięć DDR (czyli Double Data Rate) przesyła dane na obu zboczach sygnału zegarowego, co sprawia, że efektywnie mamy do czynienia z podwojoną prędkością. Więc dla PC3-16000, odpowiednia frekwencja wynosi 2000 MHz (16 GB/s podzielone przez 8, bo w 1 GB mamy 8 bajtów). A co do tej 160 GB/s, to też jest błąd, bo pamięć DDR3 nie ma takich możliwości. Takie nieporozumienia mogą wynikać z nieznajomości jednostek miary i zasad działania pamięci. Dobrze zrozumieć te oznaczenia, kiedy budujemy systemy komputerowe, żeby uniknąć nieodpowiednich konfiguracji, które mogą pogorszyć wydajność albo wprowadzić problemy z kompatybilnością.

Pytanie 19

Na ilustracji przedstawiono taśmę (kabel) złącza

A. ATA

B. SATA

C. SCSI

D. SAS

Odpowiedzi SCSI SAS i SATA są nietrafne w kontekście przedstawionego rysunku gdyż dotyczą innych typów interfejsów różniących się znacznie zarówno konstrukcją jak i zastosowaniem SCSI to interfejs stosowany głównie w serwerach i stacjach roboczych znany z wysokiej wydajności i możliwości podłączania wielu urządzeń jednocześnie Jego złącza są bardziej skomplikowane i nie przypominają szerokiej taśmy ATA SAS będący rozwinięciem SCSI jest nowoczesnym standardem używanym w serwerach i centrach danych Złącza SAS są mniejsze i bardziej kompaktowe a interfejs ten oferuje znacznie wyższe prędkości transferu oraz zaawansowane funkcje takie jak hot-swapping SATA z kolei to standard który zastąpił ATA w komputerach domowych i biurowych Jest to interfejs szeregowy z wąskim kablem i charakterystycznym złączem L SATA oferuje wyższe prędkości transferu i bardziej efektywną konstrukcję kabla co czyni go bardziej praktycznym w nowoczesnych zastosowaniach Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z nieznajomości różnic konstrukcyjnych i funkcjonalnych pomiędzy tymi interfejsami oraz z braku zrozumienia historycznego kontekstu ich rozwoju Każdy z tych interfejsów służył do różnych celów z odpowiadającymi im wymaganiami co odzwierciedla rozwój technologii pamięci masowych w komputerach

Pytanie 20

Aby poprawić niezawodność oraz efektywność przesyłania danych na serwerze, należy

A. trzymać dane na innym dysku niż systemowy

B. zainstalować macierz dyskową RAID1

C. ustawić automatyczne wykonywanie kopii zapasowej

D. stworzyć punkt przywracania systemu

Utworzenie punktu przywracania systemu to dobre rozwiązanie w kontekście przywracania systemu operacyjnego do wcześniejszego stanu, jednak nie zapewnia ochrony przed utratą danych na poziomie dysku. Przywracanie systemu działa na założeniu, że system operacyjny może zostać naprawiony, ale nie zabezpiecza fizycznych danych przechowywanych na dyskach. W przypadku uszkodzenia dysku twardego, dane mogą zostać trwale utracone, a punkt przywracania nie będzie w stanie ich uratować. Przechowywanie danych na innym dysku niż systemowy może pomóc w organizacji danych, ale nie zapewnia automatycznej redundancji, co oznacza, że jeśli inny dysk ulegnie awarii, dane również mogą zostać utracone. Konfiguracja automatycznego wykonywania kopii zapasowej jest korzystna, ale nie zastępuje mechanizmów ochrony danych, takich jak RAID. Kopie zapasowe są kluczowe, ale proces ich wykonywania może być przerywany, co prowadzi do sytuacji, w której najnowsze dane nie są zabezpieczone. Dlatego poleganie wyłącznie na kopiach zapasowych bez implementacji systemów RAID może być mylnym podejściem. W kontekście zapewnienia zarówno wydajności, jak i niezawodności, kluczowym jest zastosowanie technologii RAID jako fundamentu zarządzania danymi, a nie jedynie dodatkowego środka zabezpieczającego.

Pytanie 21

Oblicz całkowity koszt za realizację poniższych czynności serwisowych, przy założeniu, że stawka za jedną roboczogodzinę wynosi 120,00 zł netto, a podatek VAT wynosi 23%.

LP	Zrealizowane czynności serwisowe	Ilość roboczogodzin
1.	Diagnozowanie usterki	0,2
2.	Wymiana zasilacza	0,5
3.	Przygotowanie drukarki do eksploatacji	0,6
4.	Konserwacja urządzenia drukującego	1,0
5.	Sprawdzanie po zakończeniu naprawy	0,2

A. 231,00 zł

B. 480,00 zł

C. 369,00 zł

D. 300,00 zł

Aby obliczyć należność brutto za wykonane czynności serwisowe, należy najpierw obliczyć koszt netto za roboczo-godziny i następnie dodać podatek VAT. Koszt jednej roboczogodziny wynosi 120,00 zł netto. Suma roboczogodzin to: 0,2 + 0,5 + 0,6 + 1,0 + 0,2 = 2,5 roboczogodziny. Koszt netto za 2,5 roboczogodziny wynosi: 120,00 zł * 2,5 = 300,00 zł. Następnie należy obliczyć podatek VAT: 300,00 zł * 23% = 69,00 zł. Ostateczna kwota brutto wynosi: 300,00 zł + 69,00 zł = 369,00 zł. Umiejętność obliczania kosztów serwisowych jest kluczowa w zawodach technicznych, gdzie precyzyjne wyceny są niezbędne dla efektywnego zarządzania finansami firmy oraz utrzymania konkurencyjności na rynku. Warto również znać stawki VAT, które mogą różnić się w zależności od kategorii usług. Przygotowanie dokładnych wycen jest często wymagane w ramach dobrych praktyk branżowych, co może przyczynić się do zwiększenia satysfakcji klienta.

Pytanie 22

Protokół Datagramów Użytkownika (UDP) należy do kategorii

A. połączeniowych warstwy transportowej modelu TCP/IP

B. bezpołączeniowych warstwy transportowej modelu TCP/IP

C. połączeniowych warstwy łącza danych ISO/OSI

D. bezpołączeniowych warstwy łącza danych modelu ISO/OSI

User Datagram Protocol (UDP) jest protokołem bezpołączeniowym warstwy transportowej modelu TCP/IP, co oznacza, że nie ustanawia on trwałego połączenia przed rozpoczęciem komunikacji. UDP pozwala na wysyłanie danych w formie datagramów, co jest korzystne w przypadkach, gdzie szybkość transmisji jest kluczowa, a ewentualne zagubienie pakietów nie jest krytyczne. Przykłady zastosowania UDP obejmują streaming wideo, gry online i VoIP, gdzie opóźnienia są bardziej szkodliwe niż utrata pojedynczych datagramów. Protokół ten umożliwia również działanie w warunkach niskiej przepustowości oraz w sieciach o dużym obciążeniu, co czyni go idealnym dla aplikacji wymagających dużej responsywności. W praktyce, protokół UDP jest używany w wielu popularnych aplikacjach internetowych, takich jak DNS (Domain Name System), co podkreśla jego znaczenie w nowoczesnej komunikacji sieciowej. Ponadto, standardy RFC 768 definiują UDP, zapewniając jasne wytyczne dla jego implementacji i działania w sieciach komputerowych.

Pytanie 23

Na płycie głównej doszło do awarii zintegrowanej karty sieciowej. Komputer nie ma dysku twardego ani innych napędów, takich jak stacja dysków czy CD-ROM. Klient informuje, że w sieci firmowej komputery nie mają napędów, a wszystko "czyta" się z serwera. Aby przywrócić utraconą funkcjonalność, należy zainstalować

A. napęd CD-ROM w komputerze

B. dysk twardy w komputerze

C. kartę sieciową samodzielnie wspierającą funkcję Preboot Execution Environment w gnieździe rozszerzeń

D. kartę sieciową samodzielnie wspierającą funkcję Postboot Execution Enumeration w gnieździe rozszerzeń

Zastosowanie napędu CD-ROM czy dysku twardego w opisanej sytuacji jest nieodpowiednie z kilku kluczowych powodów. Komputer, który nie ma dostępu do lokalnych napędów, nie może korzystać z tradycyjnych metod rozruchu. Napęd CD-ROM, jako urządzenie optyczne, wymaga fizycznego dostępu do nośników danych, co stoi w sprzeczności z twierdzeniem klienta, że wszystkie operacje są wykonywane z serwera. Ponadto, instalacja dysku twardego nie zaspokaja potrzeby rozruchu zdalnego; wymagałoby to lokalnego systemu operacyjnego, co w opisanej sytuacji jest niemożliwe. Karty sieciowe wspierające funkcje Postboot Execution Enumeration (PBE) są także niewłaściwym wyborem, ponieważ ta technologia jest związana z późniejszym etapem rozruchu, a nie z jego inicjacją, co sprawia, że nie adresuje problemu z brakiem funkcjonalności spowodowanego uszkodzeniem zintegrowanej karty. W takich sytuacjach kluczowe jest zrozumienie, jak różne technologie są ze sobą powiązane oraz jakie są ich konkretne zastosowania w praktyce. Nieprawidłowe podejście do rozwiązywania problemów w takich sytuacjach może prowadzić do znacznych opóźnień w przywracaniu operacyjności systemu, co w środowisku firmowym może być szczególnie kosztowne.

Pytanie 24

Zamieszczone atrybuty opisują rodzaj pamięci

Maksymalne taktowanie	1600 MHz
Przepustowość	PC12800 1600MHz
Opóźnienie	Cycle Latency CL 9,0
Korekcja	Nie
Dual/Quad	Dual Channel
Radiator	Tak

A. RAM

B. SWAP

C. SD

D. flash

Pamięć RAM jest kluczowym elementem komputera, odpowiadającym za tymczasowe przechowywanie danych, które są aktualnie używane przez procesor. Parametry takie jak maksymalne taktowanie 1600 MHz, przepustowość PC12800, opóźnienie CL 9,0 oraz obsługa trybu Dual Channel odnoszą się do typowych cech nowoczesnych modułów RAM. Taktowanie 1600 MHz oznacza częstotliwość pracy pamięci, co wpływa na szybkość przetwarzania danych. Przepustowość PC12800 pokazuje maksymalną ilość danych, jakie mogą być przesyłane w jednostce czasu, co jest istotne w przypadku zadań wymagających dużej ilości operacji na danych. Opóźnienie CL 9,0 określa czas potrzebny do rozpoczęcia dostępu do danych, co wpływa na ogólną wydajność systemu. Obsługa Dual Channel oznacza możliwość używania dwóch modułów pamięci jednocześnie, co podwaja efektywną przepustowość. Pamięć RAM nie przechowuje danych po wyłączeniu zasilania, co odróżnia ją od pamięci masowej. Radiator zapewnia efektywne odprowadzanie ciepła, co jest istotne dla stabilnej pracy przy wyższych częstotliwościach. Wybór odpowiedniej pamięci RAM zgodnie z tymi parametrami może znacząco poprawić wydajność i responsywność systemu komputerowego

Pytanie 25

Jak nazywa się jednostka danych PDU w warstwie sieciowej modelu ISO/OSI?

A. segment

B. ramka

C. pakiet

D. bit

Chociaż segment, bit i ramka są terminami używanymi w kontekście przesyłania danych, to nie odnoszą się one do warstwy sieciowej modelu ISO/OSI, co czyni je niepoprawnymi odpowiedziami. Segment odnosi się do warstwy transportowej modelu, gdzie dane są dzielone na mniejsze kawałki, aby zapewnić ich niezawodną transmisję. Protokół TCP (Transmission Control Protocol) operuje na poziomie segmentów, dodając nagłówki zarządzające kontrolą błędów i porządkiem przesyłania. Bit to najmniejsza jednostka informacji w systemie komputerowym, ale nie jest specyficzny dla żadnej warstwy modelu ISO/OSI i nie może być traktowany jako jednostka PDU. Ramka natomiast jest jednostką danych w warstwie łącza danych, gdzie dane są opakowane w ramki zawierające adresy MAC oraz inne informacje potrzebne do przesyłu w sieci lokalnej. Niezrozumienie, które jednostki danych są przypisane do odpowiednich warstw modelu OSI, może prowadzić do błędnego pojmowania struktury komunikacji sieciowej. Ważne jest, aby zrozumieć, że każda z warstw modelu OSI pełni określoną funkcję, i błędne przypisanie terminów do niewłaściwych warstw może skutkować nieefektywnym projektowaniem sieci oraz problemami w diagnostyce i zarządzaniu komunikacją. Dlatego kluczowe jest przyswojenie sobie tych podstawowych koncepcji, aby lepiej zrozumieć, jak działa cały system komunikacji w sieciach komputerowych.

Pytanie 26

Jakie oznaczenie odnosi się do normy dotyczącej okablowania strukturalnego?

A. EIA/TIA 568A

B. ISO 11801

C. EN 50173

D. PN-EN 50173-1:2004

Rozumienie standardów okablowania to bardzo ważna sprawa, jeśli chodzi o instalację i użytkowanie sieci. Choć inne odpowiedzi mogą dotyczyć różnych norm związanych z okablowaniem, to żadna z nich nie jest tą właściwą w tym kontekście. EN 50173 to europejski standard, który też dotyczy okablowania, ale nie jest tak dedykowany amerykańskiemu kontekstowi jak EIA/TIA 568A. ISO 11801 to międzynarodowy standard i dotyczy szerszych kwestii technologicznych, co czasem wprowadza w błąd, zwłaszcza w kontekście amerykańskich praktyk. PN-EN 50173-1:2004 to polska norma zgodna z EN 50173, ale też nie skupia się tylko na sieciach lokalnych i nie odnosi się prosto do specyfikacji amerykańskiej. Czasem ludzie mylą lokalne i międzynarodowe normy, co prowadzi do wyboru niewłaściwych odpowiedzi. Ważne, żeby przy wyborze standardu brać pod uwagę kontekst instalacji i lokalne regulacje – to pomaga w projektowaniu i wdrażaniu systemów okablowania.

Pytanie 27

Internet Relay Chat (IRC) to protokół wykorzystywany do

A. prowadzenia konwersacji w konsoli tekstowej

B. przesyłania wiadomości e-mail

C. przesyłania listów do grup dyskusyjnych

D. transmisji dźwięku w sieci

Wybrana odpowiedź dotycząca e-maila jest złym wyborem, bo IRC nie jest do tego stworzony. Mówiąc prościej, protokół do e-maila, jak SMTP, służy do przesyłania wiadomości między serwerami pocztowymi i to jest coś zupełnie innego. Kolejna odpowiedź, która mówi o transmisji głosu, dotyczy protokołów jak VoIP, które są do rozmów głosowych, a IRC to tylko tekst, więc w ogóle się nie nadaje do takich rzeczy. Przesyłanie wiadomości w grupach dyskusyjnych z kolei związane jest z protokołami jak NNTP, które też nie mają nic wspólnego z IRC. Błędy w odpowiedziach można zrozumieć jako typowe zamieszanie związane z różnymi protokołami, które każdy mają swoje cele i zastosowania. Ważne jest, żeby zrozumieć, iż każdy protokół został zaprojektowany do konkretnych funkcji, a mieszanie ich ze sobą prowadzi do pomyłek. Żeby nie popełniać takich błędów w przyszłości, dobrze jest znać specyfikacje i praktyczne zastosowania protokołów.

Pytanie 28

Jakiego rodzaju wkręt powinno się zastosować do przymocowania napędu optycznego o szerokości 5,25" w obudowie, która wymaga użycia śrub do mocowania napędów?

A. D

B. B

C. A

D. C

Wybór niewłaściwego wkrętu do montażu napędu optycznego może prowadzić do problemów strukturalnych i funkcjonalnych. Wkręty przedstawione jako opcje A C i D są nieodpowiednie do mocowania napędów optycznych 5,25 cala w standardowych obudowach komputerowych. Wkręt A może być zbyt krótki lub mieć nieodpowiedni gwint co sprawi że nie będzie trzymał napędu prawidłowo. Opcje C i D wydają się być bardziej agresywne w konstrukcji gwintu sugerując że są przeznaczone do innych materiałów takich jak drewno czy plastik co może prowadzić do uszkodzenia delikatnych metalowych gwintów w obudowie komputerowej. Zastosowanie nieodpowiedniego wkrętu może również spowodować nadmierne naprężenia mechaniczne co może prowadzić do deformacji elementów obudowy i wadliwej pracy napędu. Typowe błędy myślowe obejmują mylenie typów wkrętów ze względu na podobny wygląd co często wynika z niedostatecznej znajomości norm montażowych. Ważne jest zapoznanie się z dokumentacją techniczną sprzętu oraz zrozumienie specyfikacji montażowych co pozwala na uniknięcie takich pomyłek. Właściwe praktyki montażowe i wiedza na temat odpowiednich standardów są kluczowe dla zapewnienia bezproblemowego działania systemu komputerowego oraz zachowania gwarancji poszczególnych komponentów.

Pytanie 29

Poniżej zaprezentowano fragment pliku konfiguracyjnego serwera w systemie Linux. Jaką usługi dotyczy ten fragment?

A. DDNS

B. SSH2

C. DHCP

D. TFTP

Konfiguracja przedstawiona na obrazku odnosi się do usługi DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol). DHCP jest kluczowym komponentem w sieciach komputerowych, odpowiadającym za automatyczne przydzielanie adresów IP do urządzeń w sieci. Dzięki temu proces konfiguracji sieci jest uproszczony, a ryzyko konfliktów adresów IP zminimalizowane. W pliku konfiguracyjnym zauważamy takie elementy jak 'subnet', 'range', 'default-lease-time' oraz 'max-lease-time'. Subnet i maska podsieci definiują zakres adresów IP dostępnych w danej podsieci, natomiast 'range' określa dokładny zakres adresów, które mogą być przydzielane klientom. Czas dzierżawy (lease) określa, jak długo urządzenie może korzystać z przydzielonego adresu IP, zanim zostanie on odnowiony lub zwrócony do puli. W praktyce DHCP jest wykorzystywane w większości nowoczesnych sieci, zarówno w małych biurach, jak i dużych korporacjach, ze względu na swoją niezawodność i efektywność zarządzania adresami. Standardy dotyczące DHCP są zdefiniowane w dokumencie RFC 2131, zapewniającym interoperacyjność pomiędzy różnymi implementacjami. Konfiguracja serwera DHCP musi być precyzyjna, aby zapobiec potencjalnym zakłóceniom w działaniu sieci. Dlatego zrozumienie kluczowych elementów konfiguracji, takich jak te przedstawione w pytaniu, jest niezbędne dla każdego specjalisty zajmującego się administracją sieci.

Pytanie 30

Na ilustracji zaprezentowano strukturę topologiczną

A. pełnej siatki

B. rozszerzonej gwiazdy

C. magistrali

D. pierścienia

Topologia rozszerzonej gwiazdy jest efektywną strukturą sieciową, w której jednostki komputerowe są połączone poprzez centralne urządzenia, zazwyczaj switche. Każdy segment sieciowy tworzy lokalną gwiazdę, której centralnym punktem jest switch, łączący się dalej z głównym switch em rdzeniowym. Ta struktura umożliwia elastyczne zarządzanie siecią oraz łatwe dodawanie kolejnych segmentów bez zakłócania działania całej sieci. Duża zaleta to zwiększona odporność na awarie, ponieważ uszkodzenie jednego kabla nie wpływa na działanie reszty sieci. Takie rozwiązania są stosowane w nowoczesnych sieciach LAN, zwłaszcza w przedsiębiorstwach, które wymagają skalowalności i łatwego zarządzania infrastrukturą. Zgodność z protokołami takimi jak Ethernet i możliwość implementacji sieci VLAN pozwala na logiczne segmentowanie sieci, co poprawia bezpieczeństwo i wydajność. Dobrymi praktykami jest także stosowanie redundancji na poziomie centralnych switchy, co minimalizuje ryzyko całkowitej awarii sieci.

Pytanie 31

Jakie polecenie należy wykorzystać, aby zmienić właściciela pliku w systemie Linux?

A. chmod

B. pwd

C. ps

D. chown

Odpowiedź 'chown' jest prawidłowa, ponieważ polecenie to jest używane w systemach Unix i Linux do zmiany właściciela lub grupy pliku. Umożliwia to administratorom systemu oraz użytkownikom z odpowiednimi uprawnieniami zarządzanie dostępem do plików. Przykładowe użycie polecenia to 'chown user:group file.txt', co zmienia właściciela pliku 'file.txt' na 'user' i przypisuje go do grupy 'group'. Używanie 'chown' jest kluczowe dla utrzymania bezpieczeństwa systemu, ponieważ pozwala na kontrolę, kto ma prawo do odczytu, zapisu i wykonywania plików. W najlepszych praktykach związanych z zarządzaniem systemami Linux, zaleca się, aby administratorzy regularnie sprawdzali i aktualizowali uprawnienia plików, aby zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu. Ponadto, należy pamiętać, że zmiana właściciela pliku może mieć wpływ na inne procesy lub skrypty, które mogą polegać na określonym właścicielu lub grupie, dlatego warto prowadzić dokumentację zmian.

Pytanie 32

Aby aktywować tryb awaryjny w systemach z rodziny Windows, w trakcie uruchamiania komputera trzeba nacisnąć klawisz

A. F10

B. F8

C. F1

D. F7

Wybór klawiszy F1, F7 lub F10 jako opcji do uruchamiania trybu awaryjnego w systemach Windows pokazuje pewne nieporozumienia dotyczące funkcji tych klawiszy. Klawisz F1 zazwyczaj służy do otwierania pomocy systemowej, co jest przydatne, gdy użytkownik potrzebuje wsparcia w obsłudze systemu, ale nie ma związku z uruchamianiem trybu awaryjnego. Z kolei F7 nie jest standardowo przypisany do żadnej funkcji w kontekście rozruchu systemu Windows, co może wynikać z mylnego powiązania go z innymi systemami operacyjnymi lub aplikacjami. Klawisz F10, używany w wielu kontekstach jako przycisk do dostępu do menu BIOS lub innego oprogramowania układowego, nie ma również zastosowania w kontekście trybu awaryjnego. Użytkownicy mogą błędnie założyć, że różne klawisze funkcyjne oferują podobne funkcje w różnych systemach operacyjnych, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Rzeczywistość jest taka, że każdy klawisz funkcyjny ma ściśle określoną rolę. Warto zawsze zapoznać się z dokumentacją lub podręcznikami użytkownika, aby potwierdzić, które klawisze są odpowiednie w danym kontekście. Błąd w wyborze odpowiedniego klawisza może znacząco wpłynąć na proces rozwiązywania problemów i ograniczyć dostęp do niezbędnych funkcji systemu.

Pytanie 33

Jaką topologię fizyczną sieci ukazuje przedstawiony rysunek?

A. Podwójnego pierścienia

B. Magistrali

C. Pełnej siatki

D. Gwiazdy

Topologia gwiazdy to jedna z najczęściej używanych struktur w sieciach komputerowych. W tej topologii wszystkie urządzenia są podłączone do centralnego punktu, którym zazwyczaj jest switch lub hub. Każde z urządzeń ma swój własny kabel, co oznacza, że jeśli jeden z kabli się uszkodzi, to reszta sieci dalej działa. To jest super ważne, bo łatwo można zlokalizować problem. W praktyce, topologia gwiazdy jest często wykorzystywana w sieciach lokalnych LAN, bo umożliwia łatwe dodawanie nowych urządzeń bez zakłócania działania już działających. Myślę, że dużą zaletą tej struktury jest to, że standardy takie jak Ethernet korzystają z gwiazdy, co zwiększa jej wydajność i niezawodność. Dodatkowo, cała komunikacja przez centralny punkt pozwala na lepsze monitorowanie dostępu i bezpieczeństwa. Tak więc, można powiedzieć, że to naprawdę elastyczne rozwiązanie.

Pytanie 34

Każdy następny router IP na ścieżce pakietu

A. zwiększa wartość TTL przesyłanego pakietu o jeden

B. podnosi wartość TTL przesyłanego pakietu o dwa

C. zmniejsza wartość TTL przekazywanego pakietu o jeden

D. obniża wartość TTL przesyłanego pakietu o dwa

Odpowiedź, że każdy kolejny router zmniejsza wartość TTL (Time to Live) pakietu o jeden, jest poprawna i opiera się na standardach protokołu IP. TTL jest polem w nagłówku pakietu, które określa maksymalną liczbę skoków (routerów), jakie pakiet może przejść w sieci, zanim zostanie odrzucony. Każdy router, który odbiera pakiet, zmniejsza jego TTL o jeden przed dalszym przekazaniem. Przykładowo, jeśli pakiet wychodzi z hosta z TTL ustawionym na 64, to po przetworzeniu przez pierwszy router jego wartość będzie wynosić 63, po drugim 62, i tak dalej. Taka praktyka zapewnia, że pakiety nie krążą w sieci w nieskończoność w przypadku wystąpienia pętli routingu, co mogłoby prowadzić do przeciążenia sieci. Zmniejszanie TTL jest kluczowe w zarządzaniu ruchem sieciowym oraz w diagnostyce, co widać w narzędziach takich jak traceroute, które pokazują ścieżkę pakietów przez sieć, opierając się na wartościach TTL.

Pytanie 35

W sytuacji, gdy brakuje odpowiedniej ilości pamięci RAM do przeprowadzenia operacji, takiej jak uruchomienie aplikacji, system Windows pozwala na przeniesienie nieużywanych danych z pamięci RAM do pliku

A. tpm.sys

B. pagefile.sys

C. nvraid.sys

D. config.sys

Odpowiedzi 'tpm.sys', 'config.sys' i 'nvraid.sys' nie pasują do tematu przenoszenia danych z pamięci RAM. 'tpm.sys' jest sterownikiem dla modułu TPM, który przede wszystkim dba o bezpieczeństwo i zarządzanie kluczami, nie o pamięć. 'config.sys' to stary plik konfiguracyjny z czasów DOS, a teraz już nie jest potrzebny. No i 'nvraid.sys' to sterownik do RAID, też nie ma nic wspólnego z przenoszeniem danych z RAM-u do dysku. Czasami można pomylić te pliki i ich funkcje, ale ważne jest, żeby zrozumieć, jak to wszystko działa. Wiedza na temat plików systemowych naprawdę pomaga w lepszym zrozumieniu wydajności komputera.

Pytanie 36

Która z poniższych informacji odnosi się do profilu tymczasowego użytkownika?

A. Jest zakładany przez administratora systemu i magazynowany na serwerze, zmiany mogą w nim wprowadzać jedynie administratorzy

B. Tworzy się go w trakcie pierwszego logowania do systemu i zapisuje na lokalnym dysku twardym komputera

C. Pozwala na dostęp do ustawień i danych użytkownika z dowolnego komputera w sieci, które są przechowywane na serwerze

D. Po wylogowaniu użytkownika, modyfikacje dokonane przez niego w ustawieniach pulpitu oraz plikach nie będą zachowane

Zrozumienie, jak działają profile użytkowników, to klucz do dobrego zarządzania systemami operacyjnymi. Odpowiedzi, które mówią, że profil tymczasowy tworzy się przy pierwszym logowaniu i jest przechowywany na lokalnym dysku, są błędne. To pomylenie z profilem lokalnym, który jest trwalszy i pozwala zapisać zmiany po wylogowaniu. Profil tymczasowy nie ma takiej trwałości. Mówiąc o korzystaniu z ustawień na różnych komputerach w sieci, mamy na myśli profil roamingowy, który jest na serwerze i synchronizuje się z różnymi urządzeniami. Tworzenie profilu przez admina i trzymanie go na serwerze dotyczy stałego profilu, który jest pod kontrolą polityk organizacji. Każda z tych rzeczy jest inna i ma swoje konkretne zastosowania. Często mylimy profil tymczasowy z innymi typami profili, co może prowadzić do wielu kłopotów przy zarządzaniu ustawieniami użytkowników i nieporozumień związanych z bezpieczeństwem. Te różnice są naprawdę ważne, szczególnie dla administratorów, którzy muszą podejmować przemyślane decyzje dotyczące zarządzania dostępem i konfiguracji profili.

Pytanie 37

W systemie Linux polecenie chmod 321 start spowoduje przyznanie poniższych uprawnień plikowi start:

A. zapis, odczyt i wykonanie dla użytkownika root, odczyt i wykonanie dla użytkownika standardowego, odczyt dla innych

B. pełna kontrola dla użytkownika root, zapis i odczyt dla użytkownika standardowego, odczyt dla innych

C. wykonanie i zapis dla właściciela pliku, zapis dla grupy, wykonanie dla innych

D. odczyt, zapis i wykonanie dla właściciela pliku, zapis i wykonanie dla grupy oraz odczyt dla innych

Odpowiedź dotycząca nadania uprawnień za pomocą polecenia chmod 321 jest poprawna. Warto przypomnieć, że liczby używane w poleceniu chmod są interpretowane jako wartości ósemkowe, gdzie każda cyfra reprezentuje uprawnienia dla właściciela, grupy oraz pozostałych użytkowników. Wartość 3 (czyli binarnie 011) oznacza zapis (1) i wykonanie (1) dla właściciela pliku, co w praktyce umożliwia m.in. edytowanie i uruchamianie skryptu. Druga cyfra, 2, przyznaje grupie uprawnienie do zapisu (0b010), co pozwala na modyfikację pliku przez członków grupy. Ostatnia cyfra, 1, oznacza wykonanie (1) dla pozostałych użytkowników (0b001), co umożliwia im uruchamianie pliku, ale bez możliwości jego modyfikacji czy odczytu. To podejście jest zgodne z zasadami bezpieczeństwa w systemach Unix/Linux, gdzie minimalizacja uprawnień jest kluczowa dla ochrony danych. Przykładem zastosowania tych uprawnień może być skrypt, który powinien być uruchamiany przez wszystkich użytkowników, ale tylko jego właściciel powinien mieć możliwość wprowadzania zmian.

Pytanie 38

Przydzielanie przestrzeni dyskowej w systemach z rodziny Windows

A. przydzielają partycje na dyskach.

B. pozwalają na określenie maksymalnej pojemności dyskowej dla kont użytkowników.

C. oferują podstawowe funkcje diagnostyczne, defragmentację oraz checkdisk.

D. przydzielają etykietę (np. C) dla konkretnej partycji.

Wybór odpowiedzi, która dotyczy przydzielania partycji na dyskach, jest mylny, ponieważ partycje są stałymi jednostkami strukturalnymi, które są tworzone podczas formatowania dysków i nie mogą być dynamicznie przydzielane w kontekście kont użytkowników. Partycje pełnią rolę logicznych podziałów dysku, ale nie mogą być przez użytkowników zmieniane w sposób, który odpowiada elastycznym przydziałom przestrzeni dyskowej. Kolejnym błędnym podejściem jest twierdzenie, że przydziały dyskowe przydzielają etykiety dla partycji. Etykiety, takie jak „C”, są przypisane do partycji na poziomie systemu operacyjnego i nie mają związku z przydziałami przestrzeni dyskowej dla użytkowników. Właściwy kontekst dla etykiet to identyfikacja fizycznych lokalizacji na dysku, a nie zarządzanie przestrzenią dla kont. Ostatnia z niepoprawnych odpowiedzi sugeruje, że przydziały dyskowe zapewniają funkcje diagnostyczne i defragmentację. Choć te operacje są ważne dla utrzymania sprawności dysku, nie są one związane bezpośrednio z tematem przydziałów dyskowych. Defragmentacja i checkdisk to narzędzia zarządzania dyskiem, które poprawiają jego wydajność, ale nie mają związku z przydzielaniem przestrzeni dla użytkowników. W rezultacie, wybierając nieprawidłowe odpowiedzi, można łatwo stracić z oczu kluczowe aspekty zarządzania pamięcią masową i bezpieczeństwa danych.

Pytanie 39

Aby przeprowadzić aktualizację zainstalowanego systemu operacyjnego Linux Ubuntu, należy wykorzystać komendę

A. yum upgrade

B. kernel update

C. system update

D. apt-get upgrade albo apt upgrade

Odpowiedź 'apt-get upgrade albo apt upgrade' jest całkowicie na miejscu, bo te komendy to jedne z podstawowych narzędzi do aktualizacji programów w systemie Linux, zwłaszcza w Ubuntu. Obie służą do zarządzania pakietami, co znaczy, że można nimi instalować, aktualizować i usuwać oprogramowanie. Komenda 'apt-get upgrade' w zasadzie aktualizuje wszystkie zainstalowane pakiety do najnowszych wersji, które można znaleźć w repozytoriach. Natomiast 'apt upgrade' to nowocześniejsza wersja, bardziej przystępna dla użytkownika, ale robi praktycznie to samo, tylko może w bardziej zrozumiały sposób. Warto pamiętać, żeby regularnie sprawdzać dostępność aktualizacji, bo można to zrobić przez 'apt update', co synchronizuje nasze lokalne dane o pakietach. Używanie tych poleceń to naprawdę dobry nawyk, bo pozwala utrzymać system w dobrym stanie i zmniejsza ryzyko związane z lukami bezpieczeństwa.

Pytanie 40

Zarządzanie konfiguracją karty sieciowej w systemie Windows 7 realizuje polecenie

A. winipcfg

B. ifconfig

C. iwconfig

D. ipconfig

Odpowiedź 'ipconfig' jest poprawna, ponieważ to narzędzie w systemie Windows 7 umożliwia zarządzanie ustawieniami karty sieciowej. Użycie polecenia ipconfig pozwala na wyświetlenie informacji o konfiguracji IP, takich jak adres IPv4, maska podsieci oraz brama domyślna. Przykładowo, wpisując 'ipconfig /all', użytkownik uzyskuje pełne informacje o wszystkich interfejsach sieciowych, w tym o adresach MAC, DNS oraz DHCP. To narzędzie jest szczególnie przydatne w diagnostyce problemów z połączeniami sieciowymi, pozwalając na szybkie sprawdzenie, czy urządzenie ma przypisany adres IP oraz czy jest poprawnie skonfigurowane. W praktyce, administratorzy często wykorzystują ipconfig w połączeniu z innymi poleceniami, takimi jak ping czy tracert, aby skuteczniej diagnozować i rozwiązywać problemy z siecią, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu sieciami komputerowymi.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej