Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 29 maja 2025 01:00
Data zakończenia: 29 maja 2025 01:25

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby system operacyjny mógł szybciej uzyskiwać dostęp do plików na dysku twardym, należy wykonać

A. defragmentację dysku

B. szyfrowanie dysku

C. fragmentację dysku

D. podział dysku

Defragmentacja dysku to proces, który ma na celu uporządkowanie fragmentów danych zapisanych na dysku twardym, co pozwala systemowi operacyjnemu na szybszy dostęp do plików. Kiedy plik jest zapisywany na dysku, jego dane mogą być rozdzielone na różne sektory, co prowadzi do fragmentacji. W wyniku tego procesor musi wykonać dodatkowe operacje, aby zebrać wszystkie fragmenty pliku, co znacząco spowalnia jego działanie. Defragmentacja reorganizuje dane, umieszczając je w bardziej ciągłych blokach, co skraca czas dostępu i przyspiesza operacje odczytu i zapisu. Przykładem zastosowania defragmentacji jest sytuacja, gdy użytkownik intensywnie korzysta z aplikacji wymagających dużych zasobów, takich jak edytory wideo czy gry komputerowe. W takich przypadkach defragmentacja pozwala na zauważalne zwiększenie wydajności. Warto także regularnie monitorować stan dysku za pomocą narzędzi systemowych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu systemami operacyjnymi.

Pytanie 2

Aby umożliwić transfer danych między siecią w pracowni a siecią ogólnoszkolną o innej adresacji IP, należy zastosować

A. hub

B. access point

C. router

D. switch

Przełącznik, koncentrator i punkt dostępowy to urządzenia, które pełnią różne funkcje w sieciach komputerowych, ale nie są one odpowiednie do rozwiązywania problemu wymiany danych pomiędzy sieciami o różnych adresacjach IP. Przełącznik działa na poziomie warstwy 2 modelu OSI i jest odpowiedzialny za przesyłanie ramek w obrębie jednej sieci lokalnej (LAN). Nie zapewnia jednak możliwości routingu między różnymi sieciami, co jest kluczowe w przypadku wymaganej wymiany danych między sieciami o odmiennych adresacjach IP. Koncentrator, będący urządzeniem pasywnym, po prostu przesyła sygnały do wszystkich podłączonych urządzeń, ale nie potrafi zrozumieć i zarządzać adresacją IP. Natomiast punkt dostępowy, chociaż umożliwia bezprzewodowy dostęp do sieci lokalnej, również nie ma funkcji routingu, a jedynie łączy urządzenia w obrębie tej samej sieci. Typowym błędem w myśleniu jest przekonanie, że każde urządzenie sieciowe może pełnić funkcję rutera, podczas gdy każde z nich ma swoją ściśle określoną rolę. Bezpośrednia wymiana danych wymaga zaawansowanego zarządzania trasami, co jest możliwe tylko dzięki ruterom, które są zaprojektowane do pracy w złożonych środowiskach wielosesyjnych i wieloadresowych.

Pytanie 3

W tabeli z ofertą usług komputerowych znajdują się poniższe informacje. Jaki będzie koszt dojazdu serwisanta do klienta, który mieszka poza miastem, w odległości 15 km od biura firmy?

A. 25 zł + 2 zł za każdy kilometr od siedziby firmy poza miastem

B. 60 zł + VAT

C. 30 zł + VAT

D. 30 zł

Wybór odpowiedzi wynikał z nieporozumienia w interpretacji zasad ustalania kosztów dojazdu serwisanta. Wiele osób może pomylić dojazd do klienta na terenie miasta z dojazdem poza miasto. Odpowiedź '30 zł' sugeruje, że koszt dotyczy jedynie jednego kierunku, co jest błędne, ponieważ opłata za dojazd poza miastem jest liczona w obie strony. Odpowiedź '25 zł + 2 zł za każdy kilometr poza granicami miasta' pomija fakt, że koszt dojazdu do klienta w mieście i poza miastem są różne i nie można ich łączyć w taki sposób. Koszt dojazdu do klienta na terenie miasta dotyczy jedynie klientów lokalnych, podczas gdy w tym przypadku mamy do czynienia z klientem, który znajduje się 15 km od firmy. Wreszcie, odpowiedź '60 zł + VAT' prezentuje poprawny koszt, jednak brak zrozumienia, że VAT powinien być dodany do całkowitej kwoty, a nie oddzielnie, prowadzi do zamieszania. Typowe błędy myślowe polegają na błędnym przyjęciu zasady ustalania kosztów oraz nieuwzględnieniu odległości w obydwu kierunkach. Zapoznanie się z zasadami ustalania kosztów w usługach serwisowych jest kluczowe dla zrozumienia właściwego podejścia do obliczeń.

Pytanie 4

Kiedy użytkownik wprowadza w wierszu poleceń komendę ping www.onet.pl, otrzymuje komunikat: "Żądanie polecenia ping nie może znaleźć hosta www.onet.pl. Sprawdź nazwę i ponów próbę." Natomiast po wpisaniu polecenia ping 213.180.141.140 (adres IP serwera www.onet.pl) użytkownik otrzymuje odpowiedź z serwera. Jakie mogą być przyczyny tego zjawiska?

A. Błędny adres IP hosta

B. Błędny adres IP serwera DNS

C. Nieprawidłowo skonfigurowana maska podsieci

D. Nieprawidłowo skonfigurowana brama domyślna

Poprawna odpowiedź to niepoprawny adres IP serwera DNS. Serwer DNS (Domain Name System) jest odpowiedzialny za tłumaczenie nazw domenowych, takich jak www.onet.pl, na odpowiadające im adresy IP, co umożliwia komunikację w sieci. W sytuacji opisanej w pytaniu, użytkownik nie jest w stanie uzyskać odpowiedzi po próbie pingowania nazwy domenowej, co sugeruje, że serwer DNS nie jest w stanie poprawnie zidentyfikować hosta. Gdy użytkownik pingował bezpośrednio adres IP (213.180.141.140), nawiązał połączenie, ponieważ to adres IP jest bezpośrednio rozpoznawany przez sieć. W praktyce, aby rozwiązać ten problem, użytkownik powinien sprawdzić ustawienia sieciowe, upewnić się, że konfiguracja serwera DNS jest poprawna oraz czy używane są najnowsze adresy DNS dostarczane przez dostawcę internetu. Dobrą praktyką jest korzystanie z publicznych serwerów DNS, takich jak Google DNS (8.8.8.8) lub Cloudflare DNS (1.1.1.1), aby zapewnić szybsze i bardziej niezawodne rozwiązywanie nazw. Użytkownik powinien również mieć na uwadze czasami występujące problemy z propagacją DNS, które mogą wystąpić, gdy zmiany w konfiguracji DNS nie są natychmiastowo dostępne.

Pytanie 5

Cechą charakterystyczną transmisji za pomocą interfejsu równoległego synchronicznego jest to, że

A. początek i koniec przesyłanych danych odbywa się bit po bicie i jest oznaczony bitem startu oraz stopu

B. w określonych odstępach czasu wyznaczanych przez sygnał zegarowy CLK dane przesyłane są jednocześnie kilkoma przewodami

C. dane są przesyłane w tym samym czasie całą szerokością magistrali, a początek oraz zakończenie transmisji oznaczają bity startu i stopu

D. dane są przesyłane bit po bicie w określonych odstępach czasu, które są wyznaczane przez sygnał zegarowy CLK

Pierwsza odpowiedź sugeruje, że dane są przesyłane jednocześnie całą szerokością magistrali, ale nie uwzględnia przy tym kluczowego aspektu synchronizacji, która jest istotna w przypadku interfejsów równoległych synchronicznych. Nie wystarczy, aby dane były przesyłane równocześnie; ich przesył musi być również zsynchronizowany z sygnałem zegarowym, co jest istotnym elementem w zapewnieniu integralności przesyłanych informacji. Z kolei druga odpowiedź koncentruje się na przesyłaniu bit po bicie z użyciem bitów startu i stopu, co jest bardziej charakterystyczne dla transmisji szeregowej, a nie równoległej. W interfejsach równoległych przesyłanie danych następuje równocześnie, eliminując potrzebę oznaczania początku i końca transmisji pojedynczymi bitami. Trzecia odpowiedź odnosi się do transmisji bit po bicie, co jest sprzeczne z zasadą działania interfejsu równoległego, gdzie wiele bitów jest przesyłanych jednocześnie w ramach jednego cyklu zegarowego. Ostatecznie, błędne wnioski mogą wynikać z niepełnego zrozumienia różnic między transmisją równoległą a szeregową, co prowadzi do mylnych interpretacji na temat sposobu przesyłania danych w różnych typach interfejsów.

Pytanie 6

Osoba odpowiedzialna za zarządzanie siecią komputerową pragnie ustalić, jakie połączenia są aktualnie nawiązywane na komputerze z systemem operacyjnym Windows oraz które porty są wykorzystywane do nasłuchu. W tym celu powinna użyć polecenia

A. arp

B. tracert

C. ping

D. netstat

Polecenie 'netstat' jest niezwykle przydatnym narzędziem dla administratorów sieci komputerowych, gdyż pozwala na monitorowanie aktywnych połączeń sieciowych oraz portów, na których komputer nasłuchuje. Umożliwia to zrozumienie, które aplikacje komunikują się z siecią i jakie porty są otwarte, co jest kluczowe dla zarządzania bezpieczeństwem systemu. Dzięki 'netstat' można uzyskać informacje o wszystkich aktywnych połączeniach TCP oraz UDP, a także o lokalnych i zdalnych adresach IP oraz numerach portów. Używając opcji '-a', administratorzy mogą zobaczyć wszystkie połączenia oraz porty nasłuchujące, co pozwala na szybkie zidentyfikowanie potencjalnych problemów, takich jak otwarte porty, które mogą być narażone na ataki. W kontekście dobrych praktyk, korzystanie z 'netstat' powinno być regularnym elementem audytu bezpieczeństwa systemu, by upewnić się, że nieautoryzowane usługi nie zostaną uruchomione, co może prowadzić do poważnych luk w zabezpieczeniach.

Pytanie 7

Która z usług umożliwia centralne zarządzanie identyfikacjami, uprawnieniami oraz zasobami w sieci?

A. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol)

B. WDS (Windows Deployment Services)

C. NFS (Network File System)

D. AD (Active Directory)

AD (Active Directory) to usługa stworzona przez firmę Microsoft, która umożliwia scentralizowane zarządzanie tożsamościami, uprawnieniami oraz obiektami w sieci. Dzięki Active Directory administratorzy mogą zarządzać użytkownikami, grupami oraz komputerami w organizacji z jednego miejsca. Jest to kluczowy element w strukturze sieciowej, pozwalający na bezpieczeństwo i kontrolę dostępu do zasobów. Przykładowo, dzięki AD można łatwo przyznawać lub odbierać uprawnienia do konkretnych zasobów sieciowych, takich jak foldery współdzielone czy drukarki. Dodatkowo, Active Directory wspiera standardy takie jak LDAP (Lightweight Directory Access Protocol), co umożliwia integrację z innymi systemami i usługami. Jest to również rozwiązanie zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi w zakresie wydajnego zarządzania tożsamościami w złożonych środowiskach IT, co czyni go niezbędnym w każdej większej organizacji.

Pytanie 8

Który standard Gigabit Ethernet pozwala na tworzenie segmentów sieci o długości 550 m lub 5000 m przy prędkości transmisji 1 Gb/s?

A. 1000Base-SX

B. 1000Base-T

C. 1000Base-LX

D. 1000Base-FX

Odpowiedź 1000Base-LX jest całkiem trafna. Ten standard pozwala na przesył danych z prędkością 1 Gb/s na naprawdę dużych odległościach - aż do 5000 metrów na włóknach jedno-modowych, a dla wielo-modowych to maks 550 metrów. Używa fali o długości 1300 nm, co sprawia, że świetnie nadaje się do zastosowań, gdzie musimy przesyłać dane na dłuższe dystanse z małymi stratami sygnału. W praktyce, 1000Base-LX jest często wykorzystywany w kampusach czy w połączeniach między budynkami, gdzie jednak są spore odległości. Dzięki włóknom jedno-modowym jakoś sygnału jest lepsza, a zakłócenia mniejsze niż w przypadku technologii działających na krótszych dystansach. Aha, no i ten standard jest zgodny z normami IEEE 802.3z, więc jest powszechnie akceptowany w różnych środowiskach.

Pytanie 9

Przekształć liczbę dziesiętną 129(10) na reprezentację binarną.

A. 1000000001(2)

B. 1000001(2)

C. 100000001(2)

D. 10000001(2)

Odpowiedź 10000001(2) jest poprawna, ponieważ reprezentuje liczbę dziesiętną 129 w systemie binarnym. Aby dokonać konwersji, należy dzielić liczbę przez 2, zapisując reszty z dzielenia. Dzieląc 129 przez 2, otrzymujemy 64 z resztą 1. Kolejne dzielenie 64 przez 2 daje 32 z resztą 0, następnie 32 przez 2 daje 16 z resztą 0, 16 przez 2 daje 8 z resztą 0, 8 przez 2 daje 4 z resztą 0, 4 przez 2 daje 2 z resztą 0, a 2 przez 2 daje 1 z resztą 0. Ostatnie dzielenie 1 przez 2 daje 0 z resztą 1. Zapisując reszty od dołu do góry, otrzymujemy 10000001. W praktyce, konwersja ta jest użyteczna w programowaniu, gdzie często wykorzystuje się system binarny do reprezentowania danych oraz w elektronice cyfrowej, gdzie wykorzystuje się bity do kodowania informacji. Poznanie sposobu konwersji może pomóc w lepszym zrozumieniu działania algorytmów oraz architektur komputerowych, co jest niezbędne w takich dziedzinach jak informatyka czy inżynieria komputerowa.

Pytanie 10

Komputer A, który musi wysłać dane do komputera B znajdującego się w sieci z innym adresem IP, najpierw przekazuje pakiety do adresu IP

A. bramy domyślnej

B. alternatywnego serwera DNS

C. komputera docelowego

D. serwera DNS

Wybór odpowiedzi związanej z serwerem DNS nie jest dobry. Serwer DNS nie przesyła danych między komputerami. Jego rola to tłumaczenie nazw domen na adresy IP, co jest istotne przy łączeniu z innymi komputerami. Gdy komputer A potrzebuje dowiedzieć się, jaki adres IP ma komputer B, to wtedy kontaktuje się z serwerem DNS, ale to nie ma nic wspólnego z przesyłaniem pakietów. Kiedy mówimy o przesyłaniu pakietów, to pamiętaj, że komputer A musi użyć bramy domyślnej, żeby dane dotarły do komputera B, zwłaszcza gdy te dwa komputery są w różnych sieciach. A porównywanie różnych serwerów DNS też nie ma sensu tu, bo ich zadanie na końcu znów ogranicza się do rozwiązywania nazw. Ważne jest, żeby zrozumieć, że brama domyślna jest kluczowym punktem wyjścia dla pakietów, które opuszczają sieć lokalną. To naprawdę istotna sprawa w złożonych sieciach.

Pytanie 11

Na schemacie procesora rejestry mają za zadanie przechowywać adres do

A. zarządzania wykonywanym programem

B. kolejnej instrukcji programu

C. przechowywania argumentów obliczeń

D. wykonywania operacji arytmetycznych

Rejestry to kluczowe elementy procesora, które pełnią różnorodne funkcje związane z obliczeniami. W kontekście przechowywania argumentów obliczeń rejestry działają jako szybki dostęp do danych potrzebnych w operacjach arytmetycznych i logicznych. Dzięki temu procesor nie musi każdorazowo pobierać danych z pamięci operacyjnej, co znacznie przyspiesza przetwarzanie danych. Przykładem zastosowania mogą być operacje dodawania, gdzie rejestry przechowują liczby do zsumowania, a wynik trafia do kolejnego rejestru. W standardach architektur jak x86 czy ARM rejestry są często używane do tymczasowego przechowywania wyników i parametrów funkcji. Dzięki rejestrom możliwe jest także bezpośrednie adresowanie, co jest kluczowe dla szybkiego wykonywania instrukcji. W branży IT uważa się za dobrą praktykę optymalne wykorzystanie rejestrów, co przekłada się na wydajność aplikacji. Wiedza o tym, jak rejestry przechowują argumenty obliczeń, jest fundamentalna dla każdego, kto chce zrozumieć efektywne działanie procesorów i ich architekturę.

Pytanie 12

Jakie polecenie w systemie Linux rozpoczyna weryfikację dysku oraz pozwala na usunięcie jego usterek?

A. mkfs

B. lshw

C. fsck

D. fdisk

Polecenie fsck (file system check) jest narzędziem w systemie Linux, które służy do sprawdzania integralności systemu plików na dysku oraz naprawy wszelkich wykrytych błędów. Użycie tego narzędzia jest kluczowe w przypadku, gdy system plików uległ uszkodzeniu, co może się zdarzyć na skutek nieprawidłowego wyłączenia systemu, błędów sprzętowych lub problemów z zasilaniem. fsck działa poprzez analizę struktury systemu plików i wykrywanie potencjalnych uszkodzeń, takich jak utracone lub uszkodzone bloki, błędne wskaźniki i inne nieprawidłowości. W przypadku wykrycia problemów, fsck podejmuje próby ich naprawy, co może obejmować usuwanie uszkodzonych plików lub naprawę tablicy alokacji. Przykładem zastosowania może być uruchomienie polecenia w trybie ratunkowym, co pozwala na przeprowadzenie diagnostyki bez uruchamiania pełnego systemu operacyjnego. Warto również pamiętać o wykonywaniu kopii zapasowych danych przed użyciem fsck, aby zminimalizować ryzyko utraty ważnych informacji.

Pytanie 13

Aby zrealizować alternatywę logiczną z negacją, konieczne jest zastosowanie funktora

A. NOR

B. EX-OR

C. NAND

D. OR

Odpowiedź 'NOR' jest poprawna, ponieważ funkcja NOR jest podstawowym operatorem logicznym, który realizuje zarówno alternatywę, jak i negację. W logice, operator NOR jest negacją operatora OR, co oznacza, że zwraca wartość prawdziwą tylko wtedy, gdy oba argumenty są fałszywe. Jest to szczególnie ważne w projektowaniu układów cyfrowych, gdzie często dąży się do minimalizacji liczby używanych bramek logicznych. W praktyce, bramka NOR może być wykorzystana do budowy bardziej złożonych funkcji logicznych, w tym do implementacji pamięci w układach FPGA oraz w projektach związanych z automatyzacją. Zastosowanie bramek NOR jest również zgodne z zasadami projektowania cyfrowych systemów, które promują efektywność i oszczędność zasobów. Dodatkowo, bramka NOR jest wszechstronna, ponieważ można zbudować z niej wszystkie inne bramki logiczne, co czyni ją fundamentalnym elementem w teorii obwodów. Z tego względu, umiejętność korzystania z operatora NOR oraz zrozumienie jego działania jest kluczowe dla każdego inżyniera zajmującego się elektroniką.

Pytanie 14

Jakiego rodzaju plik należy stworzyć w systemie operacyjnym, aby zautomatyzować rutynowe działania, takie jak kopiowanie lub tworzenie plików oraz folderów?

A. Konfiguracyjny

B. Wsadowy

C. Początkowy

D. Systemowy

Inicjujący plik nie jest odpowiedni do automatyzacji czynności, ponieważ służy on zazwyczaj do uruchamiania programów lub skryptów w odpowiedzi na określone zdarzenia, a nie do wykonywania serii zadań. Może to prowadzić do pomyłek, gdyż jego zastosowanie nie obejmuje powtarzalnych operacji, które są kluczowe w automatyzacji. Z kolei pliki systemowe, choć mogą pełnić istotną rolę w konfiguracji i działaniu systemu operacyjnego, nie są dedykowane do automatyzacji codziennych zadań użytkownika. Systemowe pliki są bardziej związane z wewnętrznymi operacjami systemu, a ich modyfikacje mogą prowadzić do destabilizacji środowiska operacyjnego. Pliki konfiguracyjne natomiast zawierają ustawienia i preferencje programów, ale również nie są odpowiednie do automatyzacji działań, gdyż ich głównym celem jest definiowanie konfiguracji, a nie wykonywanie aktywnych operacji. Typowe błędy myślowe obejmują mylenie różnych typów plików i ich zastosowań, co może skutkować nieefektywnym zarządzaniem zadaniami oraz niepotrzebnym zwiększaniem złożoności procesów. W każdym przypadku, kluczowe jest zrozumienie różnicy między typami plików i ich przeznaczeniem, aby skutecznie wykorzystać je w codziennej pracy.

Pytanie 15

Jakie urządzenie jest używane do łączenia lokalnej sieci bezprzewodowej z siecią kablową?

A. switch

B. hub

C. access point

D. modem

Punkt dostępu (ang. access point) jest urządzeniem, które umożliwia połączenie klientów bezprzewodowych z siecią przewodową. Działa na zasadzie odbierania sygnałów radiowych od urządzeń mobilnych (smartfonów, tabletów, laptopów) i przekazywania ich do lokalnej sieci komputerowej. Korzysta z różnych standardów, takich jak Wi-Fi 802.11, co zapewnia dużą elastyczność i wydajność w komunikacji. W praktyce, punkty dostępu są często wykorzystywane w biurach, szkołach i miejscach publicznych, gdzie istnieje potrzeba szerokiego zasięgu sieci bezprzewodowej. W przypadku rozbudowy lokalnej sieci, punkty dostępu mogą być stosowane do tworzenia sieci mesh, pozwalając na bezprzewodowe połączenie wielu urządzeń w różnych lokalizacjach. Dobrą praktyką jest stosowanie zabezpieczeń, takich jak WPA3, aby chronić przesyłane dane przed nieautoryzowanym dostępem. Dodatkowo, przy projektowaniu sieci z punktem dostępu, należy uwzględnić aspekty takie jak interferencje radiowe oraz odpowiednie rozmieszczenie urządzeń, by zminimalizować martwe strefy sygnału.

Pytanie 16

Narzędzie przedstawione do nadzorowania sieci LAN to

A. konfigurator sieci

B. konfigurator IP

C. zapora sieciowa

D. skaner portów

Skaner portów, taki jak Nmap przedstawiony na obrazku, jest narzędziem służącym do monitorowania sieci LAN poprzez identyfikację otwartych portów na hostach. Pozwala to administratorom sieci na wykrywanie potencjalnych luk bezpieczeństwa oraz nieautoryzowanych usług działających w sieci. Nmap, jako jeden z najbardziej popularnych skanerów portów, umożliwia przeprowadzanie audytów bezpieczeństwa, pomagając w ocenie bezpieczeństwa systemów poprzez identyfikację otwartych portów i wersji działających usług. Wykorzystując techniki skanowania, takie jak TCP SYN, TCP Connect czy skanowanie UDP, Nmap jest w stanie precyzyjnie określić stan portów oraz dostępność usług. W praktyce, regularne skanowanie sieci za pomocą takich narzędzi jest uważane za dobrą praktykę, pomagając w utrzymaniu bezpieczeństwa i stabilności infrastruktury sieciowej. Stosowanie skanerów portów powinno być częścią kompleksowego podejścia do bezpieczeństwa, obejmującego również zarządzanie aktualizacjami oprogramowania, konfigurację zapór ogniowych oraz systemy wykrywania intruzów. Dzięki skanowaniu portów można również zidentyfikować nieprawidłowo skonfigurowane maszyny lub urządzenia, które mogą stanowić zagrożenie dla całej sieci. Wszystkie te elementy pomagają w budowie odpornej i bezpiecznej infrastruktury IT, zgodnie z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 17

Zaprezentowane narzędzie jest wykorzystywane do

A. zdejmowania izolacji okablowania

B. lokalizacji uszkodzeń włókien światłowodowych

C. zaciskania wtyków RJ11 oraz RJ45

D. spawania przewodów światłowodowych

Narzędzie przedstawione na zdjęciu to lokalizator uszkodzeń włókien światłowodowych. Jest to urządzenie, które emituje widoczne światło laserowe poprzez włókna światłowodowe w celu identyfikacji miejsc uszkodzeń lub pęknięć. W praktyce, gdy światłowód jest uszkodzony światło laserowe wycieka przez uszkodzenie co ułatwia technikom zlokalizowanie problemu. Lokalizatory uszkodzeń są nieocenionym narzędziem w szybkim diagnozowaniu i naprawie sieci optycznych minimalizując czas przestoju. Są zgodne z dobrymi praktykami branżowymi w zakresie utrzymania infrastruktury telekomunikacyjnej. Często stosuje się je podczas instalacji konserwacji oraz testów sieci optycznych. Zastosowanie tego typu urządzenia pozwala na szybkie i efektywne wykrycie źródła problemu co jest istotne w środowisku, w którym niezawodność i szybkość działania są kluczowe. Praca z lokalizatorem wymaga jednak ostrożności ze względu na intensywność światła laserowego która może być szkodliwa dla oczu dlatego zaleca się przestrzeganie zasad bezpieczeństwa.

Pytanie 18

Adres projektowanej sieci należy do klasy C. Sieć została podzielona na 4 podsieci, z 62 urządzeniami w każdej z nich. Która z poniżej wymienionych masek jest adekwatna do tego zadania?

A. 255.255.255.240

B. 255.255.255.128

C. 255.255.255.192

D. 255.255.255.224

Maska 255.255.255.192 sprawdza się świetnie, gdy chcemy podzielić sieć klasy C na cztery podsieci, w których każda ma mieć do 62 urządzeń. W skrócie – w CIDR zapiszemy to jako /26. Dzięki tej masce tworzymy 4 podsieci, a każda z nich wspiera maksymalnie 62 hosty. Liczba 192 w czwartej oktawie oznacza, że zarezerwowaliśmy 2 bity na identyfikację podsieci, więc mamy 2^2, co daje nam właśnie 4 podsieci. Zostało 6 bitów w ostatnim oknie, więc możemy użyć 2^6 - 2 = 62 adresy hostów, bo musimy odjąć te dwa adresy – jeden dla sieci, a drugi na rozgłoszenie. Wydaje mi się, że w projektowaniu sieci ważne jest, żeby dobrze znać i stosować te maski, bo to ułatwia zarządzanie adresami IP i planowanie, jak będziemy rozbudowywać sieć w przyszłości. Użycie maski /26 to naprawdę dobra praktyka, bo pozwala na elastyczne zarządzanie ruchem i organizację sprzętu w sensowne grupy.

Pytanie 19

Jednym z rezultatów wykonania poniższego polecenia jest ```sudo passwd -n 1 -x 5 test```

A. ustawienie możliwości zmiany hasła po jednym dniu

B. automatyczne zablokowanie konta użytkownika test po pięciokrotnym wprowadzeniu błędnego hasła

C. wymuszenie konieczności stosowania haseł o długości minimum pięciu znaków

D. zmiana aktualnego hasła użytkownika na test

Odpowiedź dotycząca ustawienia możliwości zmiany hasła po upływie jednego dnia jest poprawna, ponieważ polecenie 'sudo passwd -n 1 -x 5 test' ustawia parametry polityki haseł dla użytkownika 'test'. Opcja '-n 1' oznacza, że użytkownik będzie mógł zmienić swoje hasło po jednym dniu od ostatniej zmiany, co sprzyja bezpieczeństwu, umożliwiając regularne aktualizowanie haseł. Z kolei '-x 5' określa maksymalny czas ważności hasła, wynoszący pięć dni, po którym hasło musi być zmienione. Tego typu regulacje są zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania bezpieczeństwem w systemach operacyjnych, które zalecają regularną wymianę haseł, aby ograniczyć ryzyko naruszeń. Przykładem zastosowania tej komendy może być zarządzanie kontami dostępu w organizacjach, gdzie bezpieczeństwo danych jest kluczowe, a użytkownicy są zobowiązani do regularnej zmiany haseł, co redukuje ryzyko nieautoryzowanego dostępu.

Pytanie 20

Jakie informacje można uzyskać za pomocą polecenia uname -s w systemie Linux?

A. wolnego miejsca na dyskach twardych.

B. nazwa jądra systemu operacyjnego.

C. ilości dostępnej pamięci.

D. stanu aktywnych interfejsów sieciowych.

Część z błędnych odpowiedzi wynika z mylnego rozumienia tego, co robi polecenie uname -s. Na przykład pierwsza odpowiedź, która mówi, że to sprawdza wolną pamięć, to pomyłka, bo takie informacje uzyskujemy z narzędzi jak free czy top. uname -s nie ma nic wspólnego z pamięcią RAM, tylko skupia się na identyfikacji jądra systemu. Druga błędna odpowiedź mówi o wolnym miejscu na dyskach, a tu powinno się używać polecenia df, które właśnie od tego jest. Ostatnia odpowiedź, która dotyczy aktywnych interfejsów sieciowych, też jest nietrafiona, bo do tego są polecenia ifconfig lub ip. Widocznie zrozumienie jak te narzędzia działają w systemie Linux jest dość kluczowe, żeby unikać takich błędów. No i tak w ogóle, warto wiedzieć, co każde z tych poleceń robi, żeby nie mieć nieporozumień.

Pytanie 21

Na załączonym zdjęciu znajduje się

A. opaska uciskowa

B. bezprzewodowy transmiter klawiatury

C. opaska do mocowania przewodów komputerowych

D. opaska antystatyczna

Opaska antystatyczna to kluczowe narzędzie w ochronie delikatnych komponentów elektronicznych przed uszkodzeniem spowodowanym wyładowaniami elektrostatycznymi (ESD). Tego typu opaska wykonana jest z materiałów przewodzących, które odprowadzają ładunki elektrostatyczne z ciała użytkownika do uziemienia, co zapobiega ich nagromadzeniu. Praktyczne zastosowanie opaski antystatycznej jest nieodzowne w serwisowaniu komputerów czy montażu układów scalonych, gdzie nawet niewielki ładunek elektrostatyczny może uszkodzić komponenty o dużej czułości. Według standardów branżowych, takich jak IEC 61340, stosowanie opasek antystatycznych jest częścią systemu ochrony ESD, który obejmuje również m.in. maty antystatyczne czy uziemione obuwie. Przed użyciem opaski, należy upewnić się, że jest dobrze połączona z ziemią, co można zrealizować poprzez podłączenie jej do odpowiedniego punktu uziemienia. Opaski te są powszechnie używane w centrach serwisowych i fabrykach elektroniki, co podkreśla ich znaczenie w profesjonalnym środowisku pracy z elektroniką. Dbałość o właściwe stosowanie opasek antystatycznych jest zatem nie tylko dobrą praktyką, ale i wymogiem w wielu miejscach pracy związanych z elektroniką.

Pytanie 22

Urządzenie, które pozwala na połączenie hostów w jednej sieci z hostami w różnych sieciach, to

A. switch.

B. firewall.

C. router.

D. hub.

Router to urządzenie sieciowe, które pełni kluczową rolę w komunikacji pomiędzy różnymi sieciami. Jego podstawowym zadaniem jest przekazywanie pakietów danych z jednej sieci do drugiej, co jest niezbędne w przypadku połączenia hostów znajdujących się w różnych lokalizacjach geograficznych. Routery wykorzystują tablice routingu, aby optymalizować trasę, jaką mają przebyć dane, co pozwala na efektywne zarządzanie ruchem sieciowym. Przykładem zastosowania routerów są połączenia internetowe, gdzie router łączy lokalną sieć domową lub biurową z Internetem, umożliwiając wymianę informacji z serwerami znajdującymi się w różnych częściach świata. Routery mogą również obsługiwać różne protokoły, takie jak TCP/IP, oraz wprowadzać dodatkowe funkcje, takie jak NAT (Network Address Translation), które pozwalają na oszczędność adresów IP i zwiększenie bezpieczeństwa. W branży IT routery są standardem w budowaniu sieci, a ich konfiguracja zgodnie z najlepszymi praktykami zapewnia niezawodność i wydajność komunikacji.

Pytanie 23

Który z elementów szafy krosowniczej został pokazany na ilustracji?

A. Maskownica 1U

B. Panel krosowy 1U

C. Przepust kablowy 2U

D. Wieszak do kabli 2U

Panel krosowy 1U jest kluczowym elementem infrastruktury sieciowej, który umożliwia organizację i zarządzanie okablowaniem w szafach krosowniczych. Dzięki swojej konstrukcji pozwala na łatwe przypisywanie portów i bezproblemową zmianę połączeń, co jest nieocenione w dynamicznych środowiskach IT. Panel krosowy 1U jest zgodny ze standardami przemysłowymi takimi jak TIA/EIA-568, co zapewnia jego kompatybilność z różnymi systemami okablowania. Zwykle jest wyposażony w odpowiednią liczbę portów RJ-45, które pozwalają na podłączenie kabli kategorii 5e, 6 lub nawet wyższych. W praktyce, panel krosowy jest podstawą dla zarządzanych sieci w biurach, centrach danych oraz instytucjach, gdzie kluczowe jest utrzymanie wysokiej jakości i organizacji sieci. Użycie paneli krosowych pozwala na uporządkowanie kabli i ułatwia diagnozowanie problemów sieciowych poprzez szybki dostęp do poszczególnych portów. Montaż panelu w szafie krosowniczej jest prosty, a jego obsługa intuicyjna, co czyni go powszechnym rozwiązaniem w branży IT.

Pytanie 24

W systemie Ubuntu, które polecenie umożliwia bieżące monitorowanie działających procesów i aplikacji?

A. proc

B. top

C. sysinfo

D. ps

Polecenie 'top' jest narzędziem służącym do monitorowania systemu w czasie rzeczywistym w systemie operacyjnym Ubuntu (i innych dystrybucjach opartych na Unixie). Pokazuje ono aktualnie uruchomione procesy, ich użycie CPU oraz pamięci, a także inne istotne informacje, takie jak czas działania systemu czy liczba użytkowników. To narzędzie jest niezwykle przydatne dla administratorów systemów, którzy mogą szybko zidentyfikować procesy obciążające system i podejmować odpowiednie działania, takie jak zakończenie nieefektywnych procesów. Przykładowo, podczas analizy wydajności serwera, administratorzy mogą użyć 'top', aby zlokalizować procesy, które wykorzystują nadmierne zasoby, co pozwala na optymalizację działania systemu. Dobrą praktyką jest również korzystanie z opcji sortowania w 'top', aby na bieżąco identyfikować najcięższe procesy. Dodatkowo, 'top' może być konfigurowany, co daje użytkownikom elastyczność w dostosowywaniu widoku do ich potrzeb.

Pytanie 25

Które z kart sieciowych o podanych adresach MAC zostały wytworzone przez tego samego producenta?

A. 00:17:B9:00:1F:FE oraz 00:16:B9:00:2F:FE

B. 00:16:B9:00:1F:FE oraz 00:16:B8:00:2F:FE

C. 00:17:B9:00:1F:FE oraz 00:16:B9:00:1F:FE

D. 00:16:B9:00:1F:FE oraz 00:16:B9:00:2F:FE

Właściwa odpowiedź to para adresów MAC 00:16:B9:00:1F:FE oraz 00:16:B9:00:2F:FE, ponieważ oba adresy zaczynają się od identyfikatora OUI (Organizationally Unique Identifier) 00:16:B9. OUI jest pierwszymi trzema oktetami adresu MAC i jest przypisany do konkretnego producenta urządzeń sieciowych przez IEEE. W praktyce oznacza to, że urządzenia z tym samym OUI są produkowane przez tego samego dostawcę, co może mieć wpływ na ich kompatybilność oraz wsparcie techniczne. Na przykład, w przypadku problemów z siecią, łatwiej jest rozwiązać konflikty, gdy wszystkie urządzenia pochodzą od tego samego producenta. Dodatkowo, znajomość OUI jest przydatna w zarządzaniu siecią i umożliwia identyfikację sprzętu w sieci, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa i audytów. Warto również zaznaczyć, że analizując adresy MAC, można dostrzec różnice w modelach i wersjach sprzętu, co pomaga w aktualizacji oraz utrzymaniu infrastruktury sieciowej.

Pytanie 26

Który z poniższych interfejsów komputerowych stosuje transmisję równoległą do przesyłania danych?

A. SATA

B. IEEE-1394

C. LAN

D. PCI

Interfejs PCI (Peripheral Component Interconnect) był jednym z pierwszych standardów, który umożliwiał komunikację pomiędzy różnymi komponentami komputera poprzez równoległą transmisję danych. W odróżnieniu od innych interfejsów, takich jak SATA czy IEEE-1394, które stosują transmisję szeregowa, PCI pozwala na jednoczesne przesyłanie danych na wielu liniach. Dzięki temu zapewniał wyższą przepustowość w porównaniu do starszych rozwiązań, co było szczególnie istotne w kontekście rosnących wymagań aplikacji komputerowych. Przykładowo, w systemach komputerowych PCI służył do łączenia kart graficznych, dźwiękowych oraz innych urządzeń peryferyjnych. W praktyce, mimo że nowocześniejsze interfejsy, takie jak PCI Express, zyskały na popularności dzięki lepszej efektywności szeregowej, to zrozumienie działania PCI jako interfejsu równoległego jest kluczowe dla zrozumienia ewolucji architektury komputerowej oraz projektowania systemów. Warto również zauważyć, że standardy branżowe, takie jak PCIe, oparte są na doświadczeniach z PCI, rozwijając ideę szybkiej komunikacji między komponentami.

Pytanie 27

Jakie oprogramowanie nie jest przeznaczone do diagnozowania komponentów komputera?

A. Cryptic Disk

B. Everest

C. HD Tune

D. CPU-Z

Wybór programów takich jak Everest, CPU-Z czy HD Tune wskazuje na niezrozumienie funkcji, jakie pełnią te aplikacje. Everest, znany również jako AIDA64, to narzędzie do szczegółowej diagnostyki sprzętu, które dostarcza informacji o wszystkich podzespołach komputera, takich jak procesor, karta graficzna, pamięć RAM, a także parametry systemowe, temperatury i napięcia. Jego główną funkcjonalnością jest monitorowanie stanu urządzeń, co pozwala użytkownikom na szybką identyfikację problemów związanych ze sprzętem. CPU-Z jest kolejnym narzędziem, które koncentruje się na analizie procesora i pamięci RAM, dostarczając szczegółowe dane dotyczące ich parametrów technicznych. HD Tune natomiast zajmuje się diagnostyką dysków twardych, oferując informacje o ich stanie technicznym, prędkości transferu, a także możliwościach naprawy. Wybierając te programy jako alternatywy dla Cryptic Disk, można nieświadomie zignorować znaczenie diagnostyki sprzętu w kontekście utrzymania stabilności i wydajności systemu komputerowego. Powszechnym błędem jest mylenie narzędzi do ochrony danych z narzędziami diagnostycznymi, co może prowadzić do niewłaściwych decyzji podczas zarządzania zasobami IT.

Pytanie 28

Jaką maksymalną długość może mieć kabel miedziany UTP kategorii 5e łączący bezpośrednio dwa urządzenia w sieci, według standardu Fast Ethernet 100Base-TX?

A. 1000 m

B. 150 m

C. 300 m

D. 100 m

Wybierając odpowiedzi takie jak 150 m, 1000 m czy 300 m, można się odnosić do mylnych przekonań dotyczących długości kabli UTP w kontekście technologii Ethernet. Wiele osób mylnie interpretuje maksymalne długości kabli, zakładając, że im dłuższy kabel, tym lepsza komunikacja, co jest absolutnie nieprawdziwe. Rzeczywista wydajność kabla Ethernet nie tylko zależy od jego długości, ale także od jakości sygnału, który może zostać zakłócony przez zjawiska takie jak tłumienie czy interferencje elektromagnetyczne. Użytkownicy mogą sądzić, że 150 m lub 300 m to akceptowalne długości, jednak takie podejście może prowadzić do poważnych problemów z wydajnością sieci. Na przykład, przy długości kabla 150 m, sygnał może ulegać znacznemu osłabieniu, co w praktyce skutkuje niską prędkością transferu danych oraz problemami z opóźnieniami. Podobnie, długość 1000 m znacznie przekracza maksymalne specyfikacje dla standardów Ethernet i może skutkować brakiem połączenia. Ponadto, różne standardy kabli, takie jak 10Base-T czy 1000Base-T, również mają swoje ograniczenia, które powinny być znane każdemu, kto projektuje lub zarządza siecią. Właściwe zrozumienie specyfikacji długości kabli jest kluczowe dla utrzymania stabilności i efektywności każdej sieci komputerowej.

Pytanie 29

Program w wierszu poleceń systemu Windows, który pozwala na konwersję tablicy partycji z GPT na MBR, to

A. diskpart

B. bcdedit

C. cipher

D. gparted

Odpowiedzi takie jak 'gparted', 'bcdedit' czy 'cipher' są niepoprawne w kontekście pytania o narzędzie do konwersji tablicy partycji z GPT na MBR. 'Gparted' jest programem działającym w systemach Linux, który jest odpowiedzialny za zarządzanie partycjami, ale nie jest dostępny jako natywne narzędzie w systemie Windows i nie ma możliwości użycia go w wierszu poleceń Windows. 'Bcdedit' to narzędzie do zarządzania ustawieniami rozruchowymi systemu Windows, co również nie ma związku z konwersją partycji. 'Cipher' z kolei jest narzędziem do zarządzania szyfrowaniem plików i folderów na dyskach NTFS, nie oferującym zatem funkcji konwersji tablicy partycji. Pojawianie się takich nieporozumień często wynika z braku zrozumienia różnicy między zarządzaniem partycjami a zarządzaniem rozruchem lub szyfrowaniem. Użytkownicy mogą mylić te narzędzia, sądząc, że każde z nich ma możliwość konwersji struktury partycji, co jest błędnym założeniem. Właściwe narzędzia do zarządzania partycjami powinny być stosowane zgodnie z ich przeznaczeniem, aby uniknąć niepotrzebnych problemów oraz potencjalnej utraty danych.

Pytanie 30

Jakie zastosowanie ma oprogramowanie Microsoft Hyper-V?

A. wirtualizacji rzeczywistych komputerów

B. znajdowania zasobów w sieci

C. łączenia się z innym hostem zdalnie

D. rozpoznawania komputera w sieci

Microsoft Hyper-V to naprawdę fajna platforma do wirtualizacji. Dzięki niej można na jednym fizycznym komputerze uruchomić kilka systemów operacyjnych, co jest super przydatne. To pozwala na lepsze wykorzystanie zasobów sprzętowych, co przekłada się na mniejsze koszty i większą elastyczność w IT. Na przykład, deweloperzy mogą stworzyć środowisko testowe, gdzie bawią się różnymi systemami i aplikacjami, nie martwiąc się o dodatkowy sprzęt. Hyper-V wspiera standardy jak Open Virtualization Format (OVF), co ułatwia przenoszenie wirtualnych maszyn między różnymi platformami. Co więcej, Hyper-V ma też świetne funkcje, jak live migration, co oznacza, że można przenieść maszyny wirtualne między serwerami bez żadnych przestojów. To jest naprawdę ważne w miejscach, gdzie liczy się ciągłość działania. Moim zdaniem, Hyper-V wprowadza wiele dobrego w zarządzaniu infrastrukturą, ułatwiając m.in. konsolidację serwerów, co z kolei pozwala na mniejsze zużycie energii.

Pytanie 31

Aby odzyskać dane z dysku, który został sformatowany, warto użyć programu typu

A. recovery

B. p2p

C. IRC

D. sniffer

Odpowiedź "recovery" jest poprawna, ponieważ programy typu recovery (odzyskiwania danych) są specjalnie zaprojektowane do przywracania utraconych lub usuniętych plików z dysków twardych, które zostały sformatowane lub usunięte. Proces formatowania dysku nie usuwa fizycznie danych, lecz jedynie oznacza obszary dysku jako dostępne do zapisu. Programy do odzyskiwania danych potrafią skanować dysk w poszukiwaniu pozostałości plików oraz ich struktur, co umożliwia ich przywrócenie. Przykładem popularnych narzędzi są Recuva, EaseUS Data Recovery Wizard oraz TestDisk, które są stosowane w praktyce zarówno przez specjalistów IT, jak i użytkowników indywidualnych. W branży informatycznej standardem jest również wykonywanie regularnych kopii zapasowych, co może znacząco ułatwić proces odzyskiwania danych. W sytuacji, gdy dane zostały utracone, zaleca się nie zapisywać nowych informacji na danym dysku, aby zwiększyć szanse na odzyskanie danych.

Pytanie 32

Sprzęt używany w sieciach komputerowych, posiadający dedykowane oprogramowanie do blokowania nieautoryzowanego dostępu do sieci, to

A. bridge

B. firewall

C. repeater

D. gateway

Firewall, czyli zapora sieciowa, to kluczowe urządzenie w zarządzaniu bezpieczeństwem sieci komputerowych. Jego głównym zadaniem jest monitorowanie i kontrolowanie ruchu sieciowego, a także blokowanie nieautoryzowanego dostępu do zasobów wewnętrznych. W praktyce, firewalle mogą być implementowane zarówno w formie sprzętowej, jak i programowej. Współczesne firewalle są wyposażone w zaawansowane funkcje, takie jak filtracja pakietów, inspekcja stanu połączeń oraz detekcja i zapobieganie włamaniom (IPS/IDS). Na przykład, w organizacjach korporacyjnych firewalle są często stosowane do ochrony serwerów i urządzeń końcowych przed atakami z internetu. Stosując zasady segmentacji sieci, firewalle pomagają ograniczyć powierzchnię ataku, co jest zgodne z najlepszymi praktykami bezpieczeństwa sieciowego, takimi jak model zaufania zerowego (Zero Trust). Dodatkowo, zgodność z normami bezpieczeństwa, takimi jak ISO/IEC 27001, wymaga efektywnego zarządzania dostępem, a firewalle są fundamentalnym elementem tych strategii.

Pytanie 33

Jak nazywa się jednostka przeprowadzająca obliczenia stałoprzecinkowe?

A. RPU

B. ALU

C. FPU

D. AND

Odpowiedzi takie jak FPU i RPU, chociaż dotyczą jednostek obliczeniowych, nie są odpowiednie w kontekście obliczeń stałoprzecinkowych. FPU, czyli jednostka zmiennoprzecinkowa, jest zaprojektowana do wykonywania obliczeń na liczbach zmiennoprzecinkowych, co oznacza, że operacje takie jak dodawanie, mnożenie czy dzielenie realizuje na liczbach, które mogą mieć zmienny zakres wartości i precyzję. Zastosowanie FPU jest kluczowe w aplikacjach wymagających dużej precyzji, takich jak symulacje naukowe czy obliczenia w inżynierii, ale nie jest ona odpowiednia do obliczeń stałoprzecinkowych, które operują na liczbach całkowitych. RPU, z kolei, nie jest standardowym terminem w architekturze komputerowej i można go mylić z innymi jednostkami, jak DSP (procesor sygnałowy). Ostatecznie, AND jest operatorem logicznym, który również nie jest jednostką obliczeniową, lecz częścią zestawu operacji, które mogą być wykonywane przez ALU. Zrozumienie różnicy między tymi jednostkami jest kluczowe dla efektywnego projektowania systemów komputerowych oraz ich optymalizacji w zależności od wymagań aplikacji. Często popełnianym błędem jest mylenie jednostek obliczeniowych i funkcji logicznych, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków na temat ich zastosowania i funkcji w systemie komputerowym.

Pytanie 34

Jakie rozwiązanie należy wdrożyć i prawidłowo ustawić, aby chronić lokalną sieć komputerową przed atakami typu Smurf pochodzącymi z Internetu?

A. skaner antywirusowy

B. bezpieczna przeglądarka stron WWW

C. zapora ogniowa

D. oprogramowanie antyspamowe

Odpowiedzi sugerujące instalację oprogramowania antyspamowego, bezpiecznej przeglądarki lub skanera antywirusowego jako środków ochrony przed atakami typu Smurf są nieprawidłowe, ponieważ nie adresują one bezpośrednio charakterystyki tego typu ataku. Oprogramowanie antyspamowe jest przeznaczone głównie do filtrowania niechcianych wiadomości e-mail i nie ma wpływu na ataki skierowane na infrastrukturę sieciową. Bezpieczna przeglądarka stron WWW, mimo że może chronić przed złośliwym oprogramowaniem lub phishingiem, nie zabezpiecza sieci przed atakami DDoS, takimi jak Smurf, które polegają na nadużywaniu komunikacji sieciowej. Skanery antywirusowe również nie mają na celu obrony przed tego typu atakami, gdyż są wykorzystywane do wykrywania i usuwania wirusów oraz złośliwego oprogramowania na lokalnych maszynach, a nie do monitorowania i kontrolowania ruchu sieciowego. Wybór niewłaściwych narzędzi zabezpieczających prowadzi do mylnego przekonania, że system jest odpowiednio chroniony, podczas gdy rzeczywiste zagrożenia pozostają na wolności. W kontekście ataku Smurf, kluczową kwestią jest umiejętność rozpoznawania i zarządzania ruchem sieciowym, co można osiągnąć jedynie poprzez zastosowanie zapory ogniowej oraz implementację odpowiednich reguł filtrowania ruchu. Każda sieć powinna być wyposażona w odpowiednie rozwiązania zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, takimi jak regularne audyty bezpieczeństwa oraz dostosowane polityki zarządzania dostępem.

Pytanie 35

Wynikiem wykonania komendy arp -a 192.168.1.1 w systemie MS Windows jest pokazanie

A. adresu MAC urządzenia o wskazanym IP

B. spisu aktywnych połączeń sieciowych

C. sprawdzenia połączenia z komputerem o wskazanym IP

D. ustawień protokołu TCP/IP interfejsu sieciowego

Wybór odpowiedzi związanych z ustawieniami TCP/IP interfejsu sieciowego oraz listą aktywnych połączeń sieciowych oparty jest na błędnym zrozumieniu działania polecenia arp. Nie odnoszą się one bezpośrednio do funkcji tej komendy. Ustawienia TCP/IP są konfigurowane na poziomie systemu operacyjnego i nie są wyświetlane przez polecenie arp, które skupia się na mapowaniu adresów IP do MAC. Ponadto, arp -a nie prezentuje listy aktywnych połączeń, ponieważ nie jest to jego funkcjonalność; to narzędzie służy do analizy stanu tabeli ARP. Kontrola połączenia z komputerem o podanym IP jest także mylną interpretacją tej komendy. Minimalna funkcjonalność arp ogranicza się do identyfikacji adresów MAC w lokalnej sieci, a nie do testowania połączeń. Typowym błędem jest mylenie polecenia arp z innymi narzędziami diagnostycznymi, takimi jak ping, które są zaprojektowane do oceny dostępności urządzeń w sieci. Zrozumienie różnicy między tymi narzędziami jest kluczowe dla efektywnej diagnostyki sieci i może prowadzić do niepoprawnych wniosków, jeśli nie zostanie prawidłowo uwzględnione w procesie rozwiązywania problemów.

Pytanie 36

W systemie Linux komenda cd ~ pozwala na

A. stworzenie folderu /~

B. przejście do katalogu głównego użytkownika

C. przejście do katalogu root

D. odnalezienie znaku ~ w zarejestrowanych danych

Polecenie cd ~ jest kluczowym elementem nawigacji w systemie Linux, umożliwiającym szybkie przechodzenie do katalogu domowego aktualnie zalogowanego użytkownika. Katalog domowy jest miejscem, gdzie użytkownicy przechowują swoje pliki i osobiste dane, a jego ścieżka jest zazwyczaj definiowana podczas tworzenia konta. Użycie '~' jako skrótu do katalogu domowego jest standardową praktyką w wielu powłokach, takich jak Bash, co czyni to polecenie niezwykle przydatnym w codziennym użytkowaniu systemu. Na przykład, korzystając z polecenia 'cd ~', użytkownik może szybko wrócić do swojego katalogu domowego z dowolnego miejsca w systemie plików. Warto wspomnieć, że polecenie cd można łączyć z innymi komendami, co zwiększa jego funkcjonalność. Dla przykładu, 'cd ~/Documents' przenosi użytkownika bezpośrednio do katalogu Documents w jego katalogu domowym. Zrozumienie i umiejętne wykorzystywanie tego polecenia jest fundamentem efektywnej pracy w systemie Linux i jest zgodne z najlepszymi praktykami administracji systemami operacyjnymi.

Pytanie 37

Za co odpowiada protokół DNS?

A. ustalanie wektora ścieżki między różnymi autonomicznymi sieciami

B. określenie adresu MAC na podstawie adresu IP

C. konwertowanie nazw mnemonicznych na adresy IP

D. przekazywanie zaszyfrowanej wiadomości e-mail do serwera pocztowego

Tłumaczenie nazw mnemonicznych na adresy IP jest kluczową funkcją protokołu DNS, podczas gdy inne odpowiedzi dotyczą różnych aspektów funkcjonowania sieci komputerowych. Przesyłanie zaszyfrowanej wiadomości e-mail na serwer pocztowy związane jest z protokołami takimi jak SMTP (Simple Mail Transfer Protocol) oraz z wykorzystaniem protokołów szyfrujących, takich jak TLS (Transport Layer Security). DNS nie odgrywa roli w tym procesie, co jest istotne, ponieważ mylenie funkcji różnych protokołów może prowadzić do nieporozumień w kontekście bezpieczeństwa i zarządzania danymi. Ustawienie wektora ścieżki pomiędzy różnymi autonomicznymi sieciami jest zadaniem protokołów routingu, takich jak BGP (Border Gateway Protocol), które analizują i kierują ruch pomiędzy sieciami, co jest zupełnie inną funkcjonalnością niż tłumaczenie nazw. Ustalenie adresu MAC na podstawie adresu IP to proces, który odbywa się za pomocą protokołu ARP (Address Resolution Protocol), który działa na poziomie lokalnej sieci, a nie w obszarze DNS. W związku z tym, mylenie tych protokołów oraz ich funkcji może prowadzić do błędów w diagnostyce sieci i nieefektywnego zarządzania infrastrukturą. Prawidłowe zrozumienie ról, jakie pełnią różne protokoły w sieci, jest kluczowe dla efektywnego planowania i utrzymania systemów komputerowych.

Pytanie 38

Który port stosowany jest przez protokół FTP (File Transfer Protocol) do przesyłania danych?

A. 53

B. 69

C. 25

D. 20

Port 20 jest kluczowym portem używanym przez protokół FTP (File Transfer Protocol) do transmisji danych. FTP operuje w trybie klient-serwer i wykorzystuje dwa porty: port 21 do nawiązywania połączenia oraz port 20 do przesyłania danych. Gdy klient FTP wysyła żądanie pobrania lub wysłania pliku, dane są transmitowane przez port 20. Zastosowanie tego portu jest zgodne z normami IETF i RFC 959, które definiują specyfikację FTP. Przykładowo, w sytuacji, gdy użytkownik chce przesłać plik na serwer FTP, połączenie kontrolne nawiązywane jest na porcie 21, a dane przesyłane są na porcie 20. W praktyce, w kontekście automatyzacji procesów, port 20 jest także wykorzystywany w skryptach i aplikacjach, które wymagają transferu plików, co czyni go niezbędnym elementem infrastruktury sieciowej. Wiedza o tym, jak działa FTP i jego porty, jest niezbędna dla administratorów systemów oraz specjalistów ds. IT, którzy zajmują się zarządzaniem serwerami oraz transferem danych.

Pytanie 39

Wykonanie na komputerze z systemem Windows poleceń ipconfig /release oraz ipconfig /renew umożliwia weryfikację, czy usługa w sieci działa poprawnie

A. Active Directory

B. rutingu

C. serwera DHCP

D. serwera DNS

Polecenia ipconfig /release i ipconfig /renew są kluczowymi narzędziami w systemie Windows do zarządzania konfiguracją adresów IP. Gdy wykonujemy polecenie ipconfig /release, komputer zwalnia aktualnie przypisany adres IP, a następnie z poleceniem ipconfig /renew pobiera nowy adres IP od serwera DHCP. Serwer DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest odpowiedzialny za automatyczne przypisywanie adresów IP urządzeniom w sieci oraz dostarczanie im innych informacji konfiguracyjnych, takich jak maski podsieci czy bramy domyślne. Dzięki tym poleceniom można szybko zdiagnozować problemy z uzyskiwaniem adresów IP, co jest szczególnie przydatne w środowiskach dużych sieci, gdzie ręczne przypisywanie adresów mogłoby być nieefektywne. W praktyce, administratorzy często używają tych poleceń do resetowania połączeń, gdy napotykają trudności z dostępem do sieci. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie działania serwera DHCP i testowanie jego funkcji za pomocą tych poleceń, co pozwala utrzymać stabilność i dostępność sieci.

Pytanie 40

W sytuacji, gdy nie ma możliwości uruchomienia programu BIOS Setup, jak przywrócić domyślne ustawienia płyty głównej?

A. naładować baterię na płycie głównej

B. ponownie uruchomić system

C. zaktualizować BIOS Setup

D. przełożyć zworkę na płycie głównej

Przełożenie zworki na płycie głównej to właściwa metoda przywracania ustawień domyślnych BIOS-u, zwana również "resetowaniem BIOS-u". Zworki zazwyczaj znajdują się w pobliżu baterii CMOS i są oznaczone jako CLRTC, CLEAR, lub podobnie. Poprzez przestawienie zworki na odpowiednią pozycję przez kilka sekund, można zresetować wszystkie ustawienia BIOS-u do wartości fabrycznych. To szczególnie przydatne, gdy płyta główna nie odpowiada, a użytkownik stracił dostęp do ustawień BIOS. Po przywróceniu ustawień, ważne jest, aby z powrotem ustawić zworkę w pierwotnej pozycji, aby BIOS działał poprawnie. Dotyczy to także sytuacji, gdy na przykład zmieniono ustawienia overclockingu, które mogą uniemożliwić uruchomienie systemu. Resetowanie BIOS-u przez zworkę jest zgodne z najlepszymi praktykami i jest powszechnie stosowane przez techników komputerowych. Warto znać tę metodę, aby móc skutecznie radzić sobie z problemami płyty głównej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej