Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 1 czerwca 2025 20:11
  • Data zakończenia: 1 czerwca 2025 20:31

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaką sumę należy zapłacić za wymianę karty graficznej w komputerze, jeżeli cena karty wynosi 250 zł, a czas wymiany przez pracownika serwisu to 80 minut, przy czym każda rozpoczęta godzina pracy kosztuje 50 zł?

A. 250 zł
B. 300 zł
C. 350 zł
D. 400 zł
Koszt wymiany karty graficznej w komputerze wynosi 350 zł, ponieważ obejmuje zarówno cenę samej karty, jak i koszt robocizny. Karta graficzna kosztuje 250 zł, a wymiana zajmuje 80 minut. W branży usług informatycznych standardowo każda rozpoczęta roboczogodzina jest liczona przez serwis, co oznacza, że 80 minut pracy (1 godzina i 20 minut) jest zaokrąglane do 2 godzin. Koszt robocizny wynosi więc 100 zł (2 godziny x 50 zł za godzinę). Łączny koszt wymiany to 250 zł (cena karty) + 100 zł (koszt robocizny) = 350 zł. Warto zwrócić uwagę, że w praktyce, koszt wymiany komponentów w komputerze powinien zawsze uwzględniać zarówno ceny części, jak i robocizny, co jest standardem w większości serwisów komputerowych.

Pytanie 2

W systemie Linux komenda cd ~ umożliwia

A. przejście do katalogu domowego użytkownika
B. odnalezienie znaku ~ w zapisanych danych
C. przejście do folderu głównego
D. stworzenie katalogu /~
Polecenie 'cd ~' w systemie Linux jest używane do przejścia do katalogu domowego aktualnie zalogowanego użytkownika. Katalog domowy to miejsce, w którym użytkownicy przechowują swoje pliki i konfiguracje. Symbol '~' jest skrótem, który dla każdego użytkownika odnosi się do ich indywidualnego katalogu domowego, co sprawia, że jest to bardzo praktyczne. Na przykład, jeśli użytkownik o nazwie 'janek' jest zalogowany, polecenie 'cd ~' przeniesie go do '/home/janek'. To polecenie jest szczególnie przydatne w codziennym użytkowaniu systemu, gdyż umożliwia szybki powrót do głównego katalogu roboczego, gdzie użytkownik ma dostęp do swoich plików oraz konfiguracji. Dobrą praktyką jest także korzystanie z tego polecenia w skryptach, co zwiększa ich elastyczność i przenośność, ponieważ niezależnie od tego, w jakim katalogu skrypt zostanie uruchomiony, zawsze będzie mógł odwołać się do katalogu domowego użytkownika. Warto również wiedzieć, że polecenia mogą być łączone z innymi komendami, co umożliwia jeszcze bardziej zaawansowane operacje na plikach i katalogach.

Pytanie 3

Uruchomienie systemu Windows jest niemożliwe z powodu awarii oprogramowania. W celu przeprowadzenia jak najmniej inwazyjnej diagnostyki i usunięcia tej usterki, zaleca się

A. przeprowadzenie wymiany komponentów
B. wykonanie reinstalacji systemu Windows
C. przeprowadzenie diagnostyki komponentów
D. uruchomienie komputera w trybie awaryjnym
Uruchomienie komputera w trybie awaryjnym jest jedną z najskuteczniejszych metod diagnozowania problemów z systemem operacyjnym Windows, zwłaszcza w sytuacjach, gdy system nie uruchamia się poprawnie z powodu usterki programowej. Tryb awaryjny włącza system Windows w minimalnej konfiguracji, co oznacza, że załadowane są jedynie podstawowe sterowniki i usługi. Dzięki temu można zidentyfikować, czy problem wynika z konfliktów z oprogramowaniem lub niewłaściwych ustawień. Przykładowo, jeśli nowo zainstalowane oprogramowanie lub aktualizacja systemu spowodowały awarię, uruchomienie w trybie awaryjnym umożliwi odinstalowanie takich komponentów bez ryzyka uszkodzenia systemu. Dodatkowo, w tym trybie można wykonać skanowanie systemu w poszukiwaniu wirusów lub złośliwego oprogramowania, które mogłyby być przyczyną problemów. Warto również pamiętać, że standardy diagnostyki informatycznej sugerują stosowanie trybu awaryjnego jako pierwszego kroku w przypadku awarii, co czyni go istotnym narzędziem w arsenale każdego technika komputerowego.

Pytanie 4

Aby przekształcić serwer w kontroler domeny w systemach Windows Server, konieczne jest użycie komendy

A. dcgpofix
B. winnt32
C. regsvr32
D. dcpromo
Polecenie 'dcpromo' jest standardowym narzędziem używanym w systemach Windows Server do promocji serwera do roli kontrolera domeny. Umożliwia ono utworzenie nowej domeny lub dołączenie do istniejącej, co jest kluczowe dla zarządzania użytkownikami i zasobami w sieci. W praktyce, uruchamiając 'dcpromo', administratorzy mogą skonfigurować wiele istotnych parametrów, takich jak ustawienia replikacji, wybór typu kontrolera domeny (np. podstawowy lub dodatkowy) oraz integrację z Active Directory. W branży IT, zgodnie z najlepszymi praktykami, promocja serwera do roli kontrolera domeny powinna być przeprowadzana w planowany sposób, z uwzględnieniem odpowiednich kopii zapasowych i audytu, aby zminimalizować ryzyko utraty danych oraz zapewnić bezpieczeństwo infrastruktury. Dcpromo przeprowadza również weryfikację, czy sprzęt i oprogramowanie spełniają minimalne wymagania do pracy z Active Directory, co jest istotnym krokiem w procesie wdrożeniowym.

Pytanie 5

Jaką wartość ma moc wyjściowa (ciągła) zasilacza według parametrów przedstawionych w tabeli?

Napięcie wyjściowe+5 V+3.3 V+12 V1+12 V2-12 V+5 VSB
Prąd wyjściowy18,0 A22,0 A18,0 A17,0 A0,3 A2,5 A
Moc wyjściowa120 W336W3,6 W12,5 W

A. 456,0 W
B. 472,1 W
C. 336,0 W
D. 576,0 W
Poprawna odpowiedź wynika z sumowania mocy wyjściowych poszczególnych linii zasilania. Nominalna moc wyjściowa zasilacza jest obliczana jako suma mocy, które mogą być dostarczone przez różne linie napięciowe. W tym przypadku sumujemy moc wszystkich linii: 120 W dla +5 V, 336 W dla +3.3 V, 216 W dla +12 V (sumując +12 V1 i +12 V2), 3.6 W dla +12 V1, 12.5 W dla +12 V2, oraz uwzględniając moc dla +5 VSB. Łączna moc wyjściowa wynosi 472.1 W. W praktyce znajomość mocy wyjściowej jest kluczowa w projektowaniu systemów komputerowych oraz innych urządzeń elektronicznych, gdzie stabilne i odpowiednie zasilanie ma bezpośredni wpływ na funkcjonowanie systemu. Dobre praktyki branżowe zakładają zapewnienie marginesu bezpieczeństwa, aby zasilacz nie pracował na granicy swojej mocy nominalnej, co mogłoby prowadzić do niestabilności lub awarii systemu. Dodatkowo, wybór zasilacza o odpowiedniej mocy jest kluczowy dla efektywności energetycznej, co przekłada się na mniejsze zużycie energii i obniżenie kosztów eksploatacyjnych.

Pytanie 6

Który standard implementacji sieci Ethernet określa sieć wykorzystującą kabel koncentryczny, z maksymalną długością segmentu wynoszącą 185 m?

A. 100Base-T4
B. 10Base-5
C. 100Base-T2
D. 10Base-2
Podczas analizy pozostałych odpowiedzi, można zauważyć różnice w zakresie zastosowania i parametrów technicznych, które prowadzą do błędnych wniosków. 10Base-5, znany także jako "Thick Ethernet", wykorzystuje grubszą wersję kabla koncentrycznego, a maksymalna długość segmentu wynosi 500 m. Choć ten standard również korzystał z technologii CSMA/CD, jego większa odległość i większa grubość kabla sprawiały, że był bardziej odpowiedni do zastosowań, gdzie potrzeba było większych odległości między urządzeniami. 100Base-T2 oraz 100Base-T4 są standardami, które odnoszą się do technologii Ethernet działającej na kablach skrętkowych, a ich maksymalne długości segmentów i prędkości przesyłu danych są znacznie wyższe – odpowiednio 100 Mbps. 100Base-T2 obsługuje kable skrętkowe, a maksymalna długość segmentu wynosi 100 m, co czyni go nieodpowiednim w kontekście pytania. 100Base-T4 z kolei obsługuje do 100 Mbps przy użyciu czterech par przewodów, co również jest niedostosowane do specyfikacji dotyczącej kabla koncentrycznego. W związku z tym, podejmując decyzje dotyczące architektury sieci, ważne jest, aby właściwie dopasować standardy do wymagań projektowych i środowiskowych, aby zapewnić efektywność i niezawodność komunikacji w sieci.

Pytanie 7

W systemach Windows istnieje możliwość przypisania użytkownika do dowolnej grupy za pomocą panelu

A. services
B. fsmgmt
C. lusrmgr
D. certsrv
Odpowiedź "lusrmgr" jest poprawna, ponieważ jest to przystawka systemowa w systemach Windows, która umożliwia zarządzanie lokalnymi użytkownikami i grupami. Dzięki lusrmgr administratorzy mogą dodawać, edytować oraz przypisywać użytkowników do różnych grup, co jest kluczowym aspektem zarządzania dostępem w systemach operacyjnych. Przykładowo, przypisując użytkowników do grupy 'Administratorzy', przyznajemy im pełne uprawnienia do zarządzania systemem, co może być istotne w kontekście zapewnienia odpowiednich ról użytkowników w organizacji. W praktyce, korzystanie z lusrmgr pozwala na skuteczne zarządzanie politykami bezpieczeństwa i uprawnieniami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie administracji systemami IT, gdzie kontrola dostępu jest niezbędna dla ochrony danych i zasobów. Ponadto, narzędzie to wspiera implementację zasady minimalnych uprawnień, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa informacyjnego.

Pytanie 8

Jakie polecenie jest wysyłane do serwera DHCP, aby zwolnić wszystkie adresy przypisane do interfejsów sieciowych?

A. ipconfig /renew
B. ipconfig /displaydns
C. ipconfig /release
D. ipconfig /flushdns
Polecenie 'ipconfig /release' jest używane do zwolnienia aktualnie przypisanych adresów IP przez klienta DHCP, co oznacza, że informuje serwer DHCP o zwolnieniu dzierżawy. Użycie tego polecenia jest kluczowe w sytuacjach, gdy użytkownik chce zmienić adres IP lub zresetować konfigurację sieciową. Na przykład, po zakończeniu korzystania z sieci Wi-Fi w biurze, użytkownik może użyć tego polecenia, aby zwolnić adres IP, który został mu przypisany. Dzięki temu serwer DHCP może przydzielić go innym urządzeniom w sieci. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami, ponieważ umożliwia efektywne zarządzanie zasobami adresów IP, szczególnie w dynamicznych środowiskach, gdzie urządzenia często łączą się i rozłączają z siecią. Dodatkowo, korzystanie z tego polecenia pomaga unikać konfliktów adresów IP, które mogą wystąpić, gdy dwa urządzenia próbują używać tego samego adresu jednocześnie, co jest szczególnie ważne w dużych sieciach.

Pytanie 9

Jaki adres IP w systemie dziesiętnym odpowiada adresowi IP 10101010.00001111.10100000.11111100 zapisanemu w systemie binarnym?

A. 170.14.160.252
B. 170.15.160.252
C. 171.15.159.252
D. 171.14.159.252
Adres IP zapisany w systemie binarnym 10101010.00001111.10100000.11111100 składa się z czterech oktetów. Aby przekształcić go na system dziesiętny, należy zinterpretować każdy z oktetów oddzielnie. Pierwszy oktet 10101010 to 128 + 32 + 8 = 170, drugi 00001111 to 0 + 0 + 8 + 4 + 2 + 1 = 15, trzeci 10100000 to 128 + 32 = 160, a czwarty 11111100 to 128 + 64 + 32 + 16 + 8 + 4 = 252. Łącząc te wartości, otrzymujemy adres IP w systemie dziesiętnym: 170.15.160.252. Zrozumienie konwersji między systemami liczbowymi jest kluczowe w pracy z sieciami komputerowymi, gdzie adresy IP mają fundamentalne znaczenie dla komunikacji. Przykładowo, w praktycznych zastosowaniach inżynierowie sieciowi często muszą konwertować adresy IP do różnych formatów podczas konfigurowania routerów czy serwerów. Warto również podkreślić, że poprawne zrozumienie adresacji IP jest zgodne z normami TCP/IP, co jest istotne w projektowaniu i wdrażaniu sieci komputerowych.

Pytanie 10

Na dysku należy umieścić 100 tysięcy oddzielnych plików, z których każdy ma rozmiar 2570 bajtów. W takim przypadku, zapisane pliki będą zajmować najmniej miejsca na dysku z jednostką alokacji wynoszącą

A. 4096 bajtów
B. 2048 bajtów
C. 3072 bajty
D. 8192 bajty
Wybór jednostki alokacji ma kluczowe znaczenie dla efektywności przechowywania danych. W przypadku jednostek alokacji wynoszących 8192 bajty, 4096 bajtów oraz 2048 bajtów pojawiają się poważne problemy związane z marnotrawstwem przestrzeni dyskowej. Zastosowanie 8192 bajtów oznacza, że każdy plik o rozmiarze 2570 bajtów zajmie pełne 8192 bajty, co prowadzi do ogromnego marnotrawstwa, ponieważ dla każdego pliku pozostaje aż 5622 bajty niewykorzystanego miejsca. Taka duża jednostka alokacji jest niepraktyczna, zwłaszcza gdy mamy do czynienia z dużą liczbą małych plików. Z kolei jednostka o wielkości 4096 bajtów również nie rozwiązuje problemu, ponieważ każdy plik nadal zajmie 4096 bajtów, co zwiększa marnotrawstwo, zostawiając 1526 bajtów niewykorzystanych. Zastosowanie jednostki 2048 bajtów, chociaż może wydawać się korzystne z perspektywy redukcji marnotrawstwa, w rzeczywistości prowadzi do problemu, gdzie na każdym pliku pozostanie 522 bajty nieprzydzielonej przestrzeni. W praktyce, w środowiskach, gdzie zarządza się dużą ilością małych plików, jak na przykład w systemach plików dla aplikacji webowych lub w bazach danych, wykorzystanie większej jednostki alokacji niż 3072 bajty staje się nieopłacalne. Kluczowym błędem jest pomijanie wpływu jednostki alokacji na całkowitą efektywność przechowywania, co może prowadzić do znacznych kosztów związanych z infrastrukturą dyskową oraz spadku wydajności operacyjnej.

Pytanie 11

Program wirusowy, którego zasadniczym zamiarem jest samoistne rozprzestrzenianie się w sieci komputerowej, to:

A. backdoor
B. trojan
C. robak
D. keylogger
Robaki komputerowe to samodzielne programy, które mają zdolność do rozprzestrzeniania się w sieciach komputerowych, najczęściej bez interakcji użytkownika. Główną charakterystyką robaka jest to, że potrafi kopiować swoje własne instancje i przesyłać je do innych urządzeń, co czyni je szczególnie niebezpiecznymi w kontekście bezpieczeństwa sieci. W przeciwieństwie do trojanów, które udają legalne oprogramowanie i zależą od użytkowników, aby je uruchomić, robaki działają automatycznie. Przykładem robaka jest Blaster, który zainfekował tysiące komputerów w 2003 roku, wykorzystując lukę w zabezpieczeniach systemu Windows. Zrozumienie mechanizmów działania robaków jest kluczowe dla wdrażania skutecznych strategii obronnych, takich jak aktualizacje oprogramowania, instalacja zapór ogniowych oraz monitorowanie ruchu sieciowego, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania bezpieczeństwem IT.

Pytanie 12

Jednym z programów stosowanych do tworzenia kopii zapasowych partycji oraz dysków jest

A. Diskpart
B. Norton Ghost
C. Gparted
D. CrystalDiskInfo
Norton Ghost to zaawansowane narzędzie stosowane w branży IT do tworzenia obrazów dysków oraz kopii zapasowych partycji. Umożliwia łatwe klonowanie całych dysków lub poszczególnych partycji, co jest niezbędne w procesach migracji danych, przywracania systemów operacyjnych po awariach czy w tworzeniu kopii zapasowych. Dzięki funkcjom kompresji i szyfrowania, Norton Ghost pozwala na oszczędność przestrzeni dyskowej oraz zabezpieczenie wrażliwych informacji. Przykład zastosowania to sytuacja, w której administrator IT przygotowuje nowy komputer dla pracownika; może on wykorzystać Norton Ghost do sklonowania obrazu systemu z jednego komputera na drugi, co znacząco przyspiesza proces konfiguracji. Warto dodać, że Norton Ghost stosuje standardy branżowe dotyczące tworzenia kopii zapasowych, takie jak strategia 3-2-1, która zaleca posiadanie trzech kopii danych, na dwóch różnych nośnikach, z jedną kopią przechowywaną w lokalizacji zewnętrznej. Tego typu praktyki zwiększają bezpieczeństwo danych i minimalizują ryzyko ich utraty.

Pytanie 13

Który adres IP jest najwyższy w sieci 196.10.20.0/26?

A. 196.10.20.63
B. 196.10.20.0
C. 192.10.20.1
D. 196.10.20.64
Adres IP 196.10.20.63 jest największym adresem IP w podsieci 196.10.20.0/26, ponieważ podsieć ta ma 64 dostępne adresy (od 196.10.20.0 do 196.10.20.63). W tej konfiguracji 196.10.20.0 jest adresem sieci, a 196.10.20.63 to adres rozgłoszeniowy (broadcast), który jest używany do wysyłania wiadomości do wszystkich hostów w danej podsieci. W praktyce, największy adres IP, który można przypisać urządzeniom w tej podsieci, to 196.10.20.62, co oznacza, że 196.10.20.63 nie może być przypisany praktycznym hostom, ale pełni istotną rolę w komunikacji w sieci. Zrozumienie, jak wyznaczać adresy IP w ramach podsieci, oraz umiejętność identyfikacji adresów sieciowych i rozgłoszeniowych są kluczowe w zarządzaniu sieciami komputerowymi oraz w projektowaniu infrastruktury sieciowej zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi. Te umiejętności są niezbędne dla administratorów sieci i inżynierów, którzy muszą dbać o efektywne wykorzystanie dostępnych zasobów IP.

Pytanie 14

Zjawisko crosstalk, które występuje w sieciach komputerowych, polega na

A. utratach sygnału w drodze transmisyjnej
B. opóźnieniach w propagacji sygnału w ścieżce transmisyjnej
C. niedoskonałości toru wywołanej zmianami geometrii par przewodów
D. przenikaniu sygnału między sąsiadującymi parami przewodów w kablu
Przenikanie sygnału pomiędzy sąsiadującymi w kablu parami przewodów, znane również jako przesłuch, jest zjawiskiem, które negatywnie wpływa na jakość komunikacji w sieciach komputerowych, w szczególności w kablach typu twisted pair, takich jak kable Ethernet. Przesłuch występuje, gdy sygnał z jednej pary przewodów oddziałuje na sygnał w sąsiedniej parze, co może prowadzić do zakłóceń i błędów w przesyłanych danych. W kontekście standardów, takich jak IEEE 802.3, które definiują specyfikacje dla Ethernetu, zarządzanie przesłuchami jest kluczowym aspektem projektowania systemów transmisyjnych. Praktyczne podejście do minimalizacji przesłuchu obejmuje stosowanie technologii ekranowania, odpowiednie prowadzenie kabli oraz zapewnienie odpowiednich odstępów między parami przewodów. Zmniejszenie przesłuchu poprawia integralność sygnału, co jest niezbędne dla uzyskania wysokiej przepustowości i niezawodności połączeń w sieciach o dużej wydajności.

Pytanie 15

Na płycie głównej uszkodzona została zintegrowana karta sieciowa. Komputer nie ma zainstalowanego dysku twardego ani żadnych innych napędów, takich jak stacja dysków czy CD-ROM. Klient informuje, że w firmowej sieci komputery nie mają napędów, a wszystko "czyta" się z serwera. W celu przywrócenia utraconej funkcji należy zainstalować

A. napęd CD-ROM w komputerze
B. dysk twardy w komputerze
C. kartę sieciową samodzielnie wspierającą funkcję Postboot Execution Enumeration w gnieździe rozszerzeń
D. kartę sieciową  samodzielnie wspierającą funkcję Preboot Execution Environment w gnieździe rozszerzeń
Odpowiedź dotycząca zainstalowania karty sieciowej wspierającej funkcję Preboot Execution Environment (PXE) jest poprawna, ponieważ PXE pozwala na uruchamianie systemu operacyjnego z serwera poprzez sieć. W przypadku, gdy komputer nie ma zainstalowanego dysku twardego ani napędów optycznych, PXE staje się kluczowym rozwiązaniem, umożliwiającym klientowi korzystanie z zasobów dostępnych na serwerze. Karta sieciowa z obsługą PXE pozwala na zdalne bootowanie i ładowanie systemów operacyjnych oraz aplikacji bez potrzeby posiadania lokalnych nośników pamięci. Przykłady zastosowania tej technologii można znaleźć w środowiskach korporacyjnych, gdzie często korzysta się z centralnych serwerów do zarządzania i aktualizacji systemów operacyjnych na wielu komputerach. Implementacja PXE znacząco upraszcza proces instalacji oraz zarządzania oprogramowaniem, zgodnie z najlepszymi praktykami IT oraz standardami branżowymi, jak na przykład ITIL.

Pytanie 16

Jakie urządzenie sieciowe widnieje na ilustracji?

Ilustracja do pytania
A. Adapter IrDA
B. Moduł Bluetooth
C. Karta sieciowa bezprzewodowa
D. Modem USB
Modem USB to urządzenie umożliwiające połączenie z siecią internetową przy użyciu technologii mobilnych takich jak 3G 4G a nawet 5G. Modemy te są powszechnie stosowane w sytuacjach gdzie dostęp do tradycyjnego łącza internetowego jest utrudniony lub niemożliwy. Ich główną zaletą jest mobilność i łatwość podłączenia do różnych urządzeń które posiadają port USB takich jak laptop czy komputer stacjonarny. Działa on poprzez włożenie karty SIM z aktywnym pakietem danych mobilnych co pozwala na korzystanie z Internetu niezależnie od lokalizacji. Standardy technologiczne takie jak LTE zapewniają wysoką prędkość transmisji danych co czyni te urządzenia niezwykle użytecznymi w pracy zdalnej podróżach czy w miejscach bez stałego dostępu do internetu. Modemy USB są popularne wśród osób które potrzebują niezawodnego połączenia sieciowego w różnych warunkach terenowych oraz wśród użytkowników biznesowych ceniących elastyczność i mobilność. Ważne jest aby wybierać urządzenia zgodne z aktualnymi standardami sieci mobilnych co zapewnia lepszą kompatybilność i wydajność

Pytanie 17

Jakie złącze umożliwia przesył danych między przedstawioną na ilustracji płytą główną a urządzeniem zewnętrznym, nie dostarczając jednocześnie zasilania do tego urządzenia przez interfejs?

Ilustracja do pytania
A. SATA
B. PCIe
C. USB
D. PCI
Złącze SATA (Serial ATA) jest interfejsem używanym do podłączania urządzeń magazynujących, takich jak dyski twarde i napędy SSD, do płyty głównej. Jest to standardowy interfejs, który zapewnia szybki transfer danych, ale nie dostarcza zasilania do podłączonych urządzeń. Urządzenia SATA wymagają osobnego kabla zasilającego, co odróżnia je od interfejsów takich jak USB, które mogą zasilać urządzenia peryferyjne przez ten sam kabel, który przesyła dane. Standard SATA jest powszechnie stosowany w desktopach, laptopach i serwerach, a jego nowsze wersje oferują zwiększoną przepustowość, osiągając prędkości do 6 Gb/s w wersji SATA III. Zastosowanie SATA pozwala na elastyczne i skalowalne rozwiązania magazynowe, a dodatkowe funkcje takie jak hot-swapping umożliwiają wymianę dysków bez potrzeby wyłączania systemu. Dzięki szerokiemu wsparciu i zgodności wstecznej SATA jest kluczowym elementem nowoczesnych środowisk komputerowych, umożliwiając zarówno użytkownikom domowym, jak i profesjonalnym efektywne zarządzanie danymi. Zrozumienie działania i zastosowania złącza SATA jest niezbędne dla specjalistów IT, projektantów systemów i wszystkich, którzy zajmują się architekturą komputerową.

Pytanie 18

Jakie funkcje pełni usługa katalogowa Active Directory w systemach Windows Server?

A. Zarządza żądaniami protokołu komunikacyjnego
B. Przechowuje dane o obiektach w sieci
C. Umożliwia transfer plików pomiędzy odległymi komputerami przy użyciu protokołu komunikacyjnego
D. Centralnie kieruje adresami IP oraz związanymi informacjami i automatycznie udostępnia je klientom
Usługa Active Directory nie obsługuje żądań protokołu komunikacyjnego w sensie bezpośredniego przetwarzania danych komunikacyjnych, co jest zadaniem odpowiednich protokołów i usług sieciowych, takich jak HTTP czy FTP. Active Directory służy do zarządzania obiektami w sieci, a nie do ich komunikacji. Z kolei przechowywanie i centralne zarządzanie adresami IP oraz automatyczne przydzielanie ich klientom należy do zadań systemu DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol). AD może współpracować z DHCP, ale nie wykonuje tych funkcji samodzielnie. Wspólnym błędem jest mylenie funkcji Active Directory z innymi technologiami sieciowymi, co prowadzi do nieporozumień. Przykładowo, odpowiedź sugerująca, że AD umożliwia wymianę plików z odległymi komputerami, jest również nieprawidłowa, ponieważ takie funkcje realizowane są przez protokoły plikowe, takie jak SMB (Server Message Block) czy NFS (Network File System). Różnice te są kluczowe do zrozumienia, jak złożony jest krajobraz technologii sieciowych, w którym każdy element pełni swoją unikalną rolę. Ważne jest, aby każdy, kto pracuje z sieciami komputerowymi, miał jasne pojęcie o funkcjonalności poszczególnych usług, aby skutecznie nimi zarządzać i wykorzystywać je w praktyce.

Pytanie 19

Urządzenie przedstawione na ilustracji oraz jego dane techniczne mogą być użyte do pomiarów rodzaju okablowania

Ilustracja do pytania
A. skrętki cat. 5e/6
B. światłowodowego
C. koncentrycznego
D. telefonicznego
Urządzenie przedstawione na rysunku to miernik mocy optycznej, który jest specjalnie zaprojektowany do pracy z sieciami światłowodowymi. Specyfikacja techniczna wskazuje na obsługę typowych długości fal stosowanych w światłowodach: 850, 1300, 1310, 1490, i 1550 nm, co jest standardem w transmisji światłowodowej w różnych typach sieci, takich jak LAN, WAN, czy sieci telekomunikacyjne. Mierniki mocy optycznej są kluczowe w monitorowaniu i utrzymaniu jakości sygnału w światłowodach, pomagając w ocenie tłumienia sygnału oraz jego integralności na długich dystansach. Dzięki wysokiej precyzji i czułości, mierniki takie jak ten umożliwiają dokładne pomiary, co jest kluczowe dla zapewnienia niezawodności i wydajności sieci światłowodowych. Dodatkowo, możliwość pomiaru w jednostkach dBm, dB i µW pozwala na elastyczne dostosowanie się do różnych standardów i potrzeb pomiarowych, co jest nieocenione w profesjonalnych instalacjach i konserwacji sieci optycznych. Obsługa uniwersalnych złącz oraz intuicyjna nawigacja sprawiają, że jest to narzędzie nie tylko precyzyjne, ale także wygodne w użyciu, co jest istotne dla techników pracujących w terenie.

Pytanie 20

Który z podanych adresów IP jest adresem publicznym?

A. 192.168.168.16
B. 10.99.15.16
C. 172.168.0.16
D. 172.18.0.16
Wszystkie pozostałe odpowiedzi wskazują na adresy IP, które są zarezerwowane dla prywatnych sieci lokalnych, co sprawia, że nie mogą być używane jako publiczne adresy IP. Adres 10.99.15.16 należy do zakresu 10.0.0.0/8, który jest całkowicie zarezerwowany dla prywatnych sieci. Oznacza to, że urządzenia z tym adresem mogą komunikować się tylko w obrębie tej samej sieci lokalnej, a nie w Internecie. Podobnie, adres 172.18.0.16 jest częścią zakresu 172.16.0.0 do 172.31.255.255, także przeznaczonego dla sieci prywatnych. Ostatni adres, 192.168.168.16, również należy do zarezerwowanego zakresu 192.168.0.0/16 dla prywatnych sieci, co ogranicza jego użycie do lokalnych rozwiązań. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych wniosków, często wynikają z braku zrozumienia różnicy między adresacją publiczną i prywatną. Użytkownicy mogą mylić te adresy z publicznymi z powodu podobieństw w ich formacie, jednak istotne jest, aby wiedzieć, że tylko adresy spoza zarezerwowanych zakresów mogą zostać użyte w sieci globalnej. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sieciami oraz zapewnienia ich bezpieczeństwa.

Pytanie 21

Jakie typy połączeń z Internetem mogą być współdzielone w sieci lokalnej?

A. Tylko tzw. szybkie połączenia, czyli te powyżej 64 kb/s
B. Wszystkie połączenia oprócz analogowych modemów
C. Wszystkie rodzaje połączeń
D. Połączenie o prędkości przesyłu co najmniej 56 kb/s
Wszystkie rodzaje połączeń z Internetem mogą być udostępniane w sieci lokalnej, co oznacza, że niezależnie od rodzaju technologii dostępu do Internetu, można ją współdzielić z innymi użytkownikami w ramach lokalnej sieci. Przykładem mogą być połączenia DSL, kablowe, światłowodowe, a także mobilne połączenia LTE czy 5G. W praktyce, routery sieciowe są w stanie obsługiwać różne typy połączeń i umożliwiają ich udostępnianie. To podejście jest zgodne z normami branżowymi, które wskazują na elastyczność w projektowaniu rozwiązań sieciowych. Warto również zauważyć, że niezależnie od szybkości transmisji, kluczowym czynnikiem jest stabilność i jakość połączenia, co ma wpływ na doświadczenia użytkowników. Dzięki odpowiedniej konfiguracji routera, możliwe jest nie tylko udostępnianie połączenia, ale także zarządzanie priorytetami ruchu sieciowego, co jest szczególnie ważne w biurach i domach, gdzie wiele urządzeń korzysta z Internetu jednocześnie.

Pytanie 22

Aby zmienić system plików na dysku z FAT32 na NTFS w Windows XP, należy użyć programu

A. attrib
B. convert
C. subst
D. replace
Odpowiedź "convert" jest prawidłowa, ponieważ jest to narzędzie systemowe w systemie Windows, które służy do konwersji systemów plików. Umożliwia ono zmianę typu systemu plików z FAT32 na NTFS bez utraty danych. Proces konwersji jest niezwykle istotny, gdyż NTFS oferuje wiele zaawansowanych funkcji w porównaniu do FAT32, takich jak wsparcie dla dużych plików, lepsza wydajność, funkcje zabezpieczeń oraz obsługa dysków większych niż 32 GB. Przy użyciu polecenia "convert" w wierszu poleceń, użytkownik może wpisać "convert D: /fs:ntfs", gdzie "D:" to litera dysku, który ma być konwertowany. Przed przystąpieniem do konwersji zaleca się wykonanie kopii zapasowej danych na dysku, aby zminimalizować ryzyko utraty informacji. Dobrą praktyką jest także sprawdzenie integralności danych przed i po konwersji za pomocą narzędzi takich jak CHKDSK. Warto również pamiętać, że konwersja jest procesem nieodwracalnym, dlatego należy dokładnie przemyśleć decyzję o zmianie systemu plików.

Pytanie 23

Która z grup w systemie Windows Serwer dysponuje najmniejszymi uprawnieniami?

A. Wszyscy
B. Administratorzy
C. Operatorzy kont
D. Użytkownicy
Odpowiedzi wskazujące na grupy "Operatorzy kont", "Użytkownicy" oraz "Administratorzy" nie są poprawne, ponieważ każda z tych grup ma przypisane znacznie większe uprawnienia niż grupa "Wszyscy". Operatorzy kont mają możliwość zarządzania kontami użytkowników i mogą wykonywać określone operacje administracyjne, co czyni ich rolę bardziej odpowiedzialną i pozwala na potencjalne wprowadzenie zmian w systemie. Użytkownicy, w zależności od przypisanych uprawnień, mogą mieć dostęp do różnych zasobów i aplikacji, co również przekłada się na szerszy zakres uprawnień w porównaniu do grupy "Wszyscy". Administratorzy, z kolei, mają pełne uprawnienia do zarządzania systemem, co oznacza, że mogą wprowadzać zmiany w konfiguracji systemowej, instalować oprogramowanie oraz zarządzać bezpieczeństwem sieci. Często mylnie zakłada się, że wszystkie grupy użytkowników mają podobny poziom uprawnień, co może prowadzić do nieprawidłowego zarządzania dostępem i ryzyka związane z bezpieczeństwem. Właściwe zrozumienie ról i uprawnień przydzielanych grupom użytkowników jest kluczowe dla ochrony zasobów systemowych. W związku z tym, dla zapewnienia skutecznej polityki bezpieczeństwa, należy dokładnie przemyśleć przypisanie odpowiednich ról i uprawnień na podstawie zasad bezpieczeństwa oraz dobrych praktyk branżowych.

Pytanie 24

Technik serwisowy zrealizował w ramach zlecenia działania wymienione w zestawieniu. Całkowity koszt zlecenia obejmuje cenę usług wymienionych w zestawieniu oraz wynagrodzenie serwisanta, którego stawka godzinowa wynosi 60,00 zł netto. Oblicz całkowity koszt zlecenia brutto. Stawka VAT na usługi wynosi 23%

LPCzynnośćCzas wykonania w minutachCena usługi netto w zł
1.Instalacja i konfiguracja programu3520,00
2.Wymiana płyty głównej8050,00
3.Wymiana karty graficznej3025,00
4.Tworzenie kopii zapasowej
i archiwizacja danych
6545,00
5.Konfiguracja rutera3020,00

A. 400,00 zł
B. 436,80 zł
C. 455,20 zł
D. 492,00 zł
Całkiem dobrze, że wyszukałeś te liczby! Koszt zlecenia brutto to 492,00 zł, ale żeby tam dojść, musisz najpierw zsumować wszystkie usługi i dodatek za pracę serwisanta. W tabeli widzimy, że usługi kosztują razem 160,00 zł, czyli: 20,00 zł + 50,00 zł + 25,00 zł + 45,00 zł + 20,00 zł. Serwisant pracował przez 240 minut, co daje 4 godziny, a przy stawce 60,00 zł za godzinę, koszt pracy wynosi 240,00 zł. Tak więc, całkowity koszt netto to 160,00 zł + 240,00 zł, co daje 400,00 zł. Potem musisz doliczyć 23% VAT, co nam daje 400,00 zł * 1,23 = 492,00 zł. Ta umiejętność jest naprawdę przydatna, zwłaszcza w zarządzaniu kosztami w serwisie i przy wystawianiu faktur klientów. Ogólnie, znajomość rachunkowości jest kluczowa, żeby wszystko grało w firmie. Fajnie jest wiedzieć, jak przedstawiać te koszty klientom, żeby budować zaufanie i pokazać profesjonalizm.

Pytanie 25

Jaką rolę serwera trzeba zainstalować w systemach z linii Windows Server, aby mogła zostać utworzona nowa strona FTP?

A. SSH
B. DHCP
C. IIS
D. RRAS
Wybór roli IIS (Internet Information Services) jest kluczowy dla utworzenia witryny FTP w systemach z rodziny Windows Server. IIS jest serwerem aplikacji, który obsługuje różne protokoły internetowe, w tym HTTP, HTTPS oraz FTP. Działa jako platforma do hostowania aplikacji webowych oraz zarządzania zasobami internetowymi, co czyni go idealnym do zarządzania witrynami FTP. Aby skonfigurować usługę FTP w IIS, administrator musi najpierw zainstalować tę rolę, a następnie utworzyć nową witrynę FTP, która pozwoli na przesyłanie plików między serwerem a użytkownikami. Praktycznym przykładem zastosowania jest możliwość tworzenia stref zaufania dla klientów, którzy potrzebują dostępu do określonych zasobów serwera. IIS pozwala na skonfigurowanie zabezpieczeń, takich jak uwierzytelnianie przez nazwę użytkownika i hasło, a także szyfrowanie połączeń za pomocą SSL, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa sieci.

Pytanie 26

Jakie urządzenie pełni rolę wskaźnika?

A. ekran dotykowy
B. drukarka
C. skaner
D. pamięć USB
Ekran dotykowy to urządzenie wskazujące, które pozwala użytkownikowi na interakcję z systemem komputerowym poprzez dotyk. Dzięki technologii pojemnościowej lub rezystancyjnej, użytkownik może bezpośrednio manipulować elementami interfejsu, co czyni go bardzo intuicyjnym w użyciu. Ekrany dotykowe znajdują zastosowanie w różnych urządzeniach, takich jak smartfony, tablety, kioski informacyjne oraz terminale płatnicze. W branży IT ekran dotykowy stał się standardem, zwłaszcza w kontekście rozwoju interfejsów użytkownika, które wymagają szybkiej i bezpośredniej interakcji. Z uwagi na ergonomię, zastosowanie ekranów dotykowych w miejscach publicznych umożliwia łatwe i szybkie uzyskiwanie informacji, co wpisuje się w najlepsze praktyki projektowania UX. Warto również zauważyć, że standardy takie jak ISO 9241 wskazują na znaczenie dostępności i użyteczności interfejsów, co ekran dotykowy dostarcza poprzez swoją prostotę i bezpośredniość działania.

Pytanie 27

Jaki jest poprawny adres podsieci po odjęciu 4 bitów od części hosta w adresie klasowym 192.168.1.0?

A. 192.168.1.88/27
B. 192.168.1.44/28
C. 192.168.1.48/28
D. 192.168.1.80/27
Adres 192.168.1.48/28 jest prawidłowy, ponieważ pożyczając 4 bity z części hosta, zmieniamy maskę podsieci z domyślnej /24 (255.255.255.0) na /28 (255.255.255.240). Maski /28 pozwalają na utworzenie 16 adresów (2^4), z czego 14 może być przypisanych do urządzeń (1 adres to adres sieci, a 1 to adres rozgłoszeniowy). W przypadku adresu 192.168.1.48/28, adres sieci to 192.168.1.48, a adres rozgłoszeniowy to 192.168.1.63. Praktycznie oznacza to, że dostępne adresy hostów w tej podsieci to od 192.168.1.49 do 192.168.1.62. Zmiana liczby bitów w masce podsieci to standardowa praktyka w inżynierii sieciowej, umożliwiająca lepsze dopasowanie liczby adresów IP do rzeczywistych potrzeb sieci, co jest zgodne z zasadami efektywnego zarządzania adresacją IP. Dobrą praktyką jest również dokumentacja i planowanie podsieci, aby uniknąć konfliktów i zapewnić optymalizację wykorzystania adresów.

Pytanie 28

Czym jest patchcord?

A. kabel krosowy wykorzystywany do łączenia urządzeń lub gniazd
B. krótki fragment światłowodu z fabrycznie wykonanym zakończeniem
C. ekranowane złącze RJ45
D. pasywny komponent będący elementem wyposażenia szafy krosowniczej do instalacji gniazd
Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z pomylenia roli patchcordu z innymi elementami infrastruktury sieciowej. Pasywne elementy, takie jak gniazda w szafach krosowniczych, nie pełnią funkcji połączeniowej, a jedynie umożliwiają dostęp do sieci, co oznacza, że nie można ich uznać za odpowiednik patchcordu. W kontekście odpowiedzi dotyczącej krótkiego odcinka światłowodu z fabrycznie zarobioną końcówką, warto podkreślić, że chociaż patchcordy mogą być wykonane z włókien światłowodowych, ich definicja wykracza poza ten opis. Patchcordy są przede wszystkim używane do szybkiego łączenia urządzeń, a nie jedynie jako element światłowodowy. Również ekranowane gniazdo RJ45, jako komponent systemu, nie pełni funkcji patchcordu, lecz jest jedynie punktem przyłączeniowym, co nie koresponduje z definicją patchcordu. Właściwe zrozumienie funkcji różnych elementów sieciowych jest kluczowe w projektowaniu i utrzymaniu efektywnych systemów komunikacyjnych. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków to niedostateczna znajomość zastosowań konkretnych komponentów oraz brak zrozumienia ich roli w całym ekosystemie sieciowym. Właściwe rozróżnienie między różnymi rodzajami kabli i elementów sieciowych jest niezbędne dla efektywnego projektowania infrastruktury sieciowej, co jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej wydajności i niezawodności systemów teleinformatycznych.

Pytanie 29

Pamięć RAM pokazana na ilustracji jest instalowana na płycie głównej posiadającej gniazdo

Ilustracja do pytania
A. DDR4
B. DDR
C. DDR3
D. DDR2
Pamięci DDR i DDR2 to takie starsze technologie, które były przed DDR3 i mają swoje ograniczenia. DDR, czyli Double Data Rate, jako pierwsze wprowadziło technologię podwójnego przesyłu danych, ale działa na niższych prędkościach, więc ma gorszą przepustowość niż nowsze standardy. DDR2 to kolejna generacja, która miała wyższą częstotliwość i mniej energii zużywała, ale nadal nie dorównywała DDR3. Te starsze pamięci mają różne konfiguracje pinów i napięcia, co sprawia, że nie są zgodne z DDR3. Z kolei DDR4 to następca DDR3 i wprowadza jeszcze lepsze parametry, ale ma inną konstrukcję, przez co nie można włożyć DDR3 do slotu DDR4 i vice versa. Często zdarzają się błędy, gdy ktoś próbuje włożyć pamięć w złe gniazdo, co może zepsuć płytę główną albo RAM. Warto przed zakupem pamięci upewnić się, że będzie pasować do płyty głównej, więc trzeba znać standardy i specyfikacje swojego sprzętu.

Pytanie 30

Wskaż symbol, który znajduje się na urządzeniach elektrycznych przeznaczonych do handlu w Unii Europejskiej?

Ilustracja do pytania
A. B
B. D
C. C
D. A
Znak CE jest symbolem potwierdzającym, że produkt spełnia wymagania unijnych dyrektyw związanych z bezpieczeństwem zdrowiem i ochroną środowiska. Jest to obligatoryjne oznakowanie dla wielu produktów sprzedawanych na rynku EOG co obejmuje Unię Europejską oraz Islandię Norwegię i Liechtenstein. Umieszczenie znaku CE na produkcie wskazuje na to że producent przeprowadził ocenę zgodności i produkt spełnia wszystkie istotne wymogi prawne dotyczące oznakowania CE. Praktycznie oznacza to że produkty takie jak urządzenia elektryczne muszą być zgodne z dyrektywami takimi jak LVD Dyrektywa Niskonapięciowa czy EMC Dyrektywa kompatybilności elektromagnetycznej. Dzięki temu konsumenci i użytkownicy mają pewność że produkt spełnia określone standardy bezpieczeństwa i jakości. Producent zobowiązany jest do przechowywania dokumentacji technicznej potwierdzającej zgodność z dyrektywami na wypadek kontroli. Znak CE nie jest znakiem jakości czy pochodzenia ale zapewnia swobodny przepływ towarów na terenie EOG co jest kluczowe dla jednolitego rynku.

Pytanie 31

Podstawowym zadaniem mechanizmu Plug and Play jest

A. automatyczne tworzenie kopii zapasowych danych na nowo podłączonym nośniku pamięci
B. rozpoznawanie nowo podłączonego urządzenia i automatyczne przydzielanie mu zasobów
C. automatyczne usuwanie sterowników, które nie były używane przez dłuższy czas
D. automatyczne uruchamianie ostatnio używanej gry
Głównym celem mechanizmu Plug and Play (PnP) jest automatyczne wykrywanie nowo podłączonego sprzętu oraz efektywne przydzielanie mu wymaganych zasobów systemowych, takich jak adresy I/O, przerwania (IRQ) czy kanały DMA. Mechanizm ten znacząco ułatwia użytkownikom instalację urządzeń, eliminując konieczność ręcznego konfigurowania ustawień, co było standardem w starszych systemach operacyjnych. Przykładem zastosowania PnP może być podłączenie drukarki USB do komputera. System operacyjny automatycznie wykrywa urządzenie, instaluje odpowiednie sterowniki oraz konfiguruje zasoby potrzebne do jego poprawnej pracy. Z punktu widzenia dobrych praktyk, mechanizm ten wspiera zasadę ułatwienia użytkowania technologii, a także przyspiesza proces integracji nowych komponentów w infrastrukturze IT. Współczesne systemy operacyjne, takie jak Windows, Linux czy macOS, w pełni wykorzystują możliwości PnP, co świadczy o fundamentalnym znaczeniu tego mechanizmu w zarządzaniu sprzętem komputerowym. Dodatkowo, Plug and Play współczesne standardy, takie jak USB, są zgodne z tym mechanizmem, co pozwala na szeroką interoperacyjność urządzeń.

Pytanie 32

Co należy zrobić w pierwszej kolejności, gdy dysza w drukarce atramentowej jest zaschnięta z powodu długotrwałych przestojów?

A. wymienić cały mechanizm drukujący
B. przeprowadzić oczyszczenie dyszy za pomocą odpowiedniego programu
C. ustawić tryb wydruku ekonomicznego
D. oczyścić dyszę wacikiem nasączonym olejem syntetycznym
Odpowiedź dotycząca oczyszczenia dyszy z poziomu odpowiedniego programu jest prawidłowa, ponieważ większość nowoczesnych drukarek atramentowych jest wyposażona w funkcje automatycznego czyszczenia, które można aktywować z poziomu oprogramowania. Te funkcje są zaprojektowane, aby skutecznie usunąć zasychające tusze z dysz, co jest kluczowe dla utrzymania jakości wydruków. Regularne korzystanie z opcji czyszczenia dysz pomaga zapobiegać problemom związanym z wydajnością drukarki i jakością druku. Przykładowo, użytkownik może skorzystać z opcji „czyszczenie dysz” lub „test dyszy” w menu ustawień drukarki, co inicjuje proces płukania dysz tuszem, eliminując zatory. Warto także regularnie wykonywać konserwację drukarki, aby uniknąć problemów z jakością druku, zwłaszcza po dłuższych okresach nieużywania. W przypadku, gdy problem z dyszami nie zostanie rozwiązany przez automatyczne czyszczenie, można rozważyć ręczne czyszczenie, jednak powinno to być traktowane jako ostateczność. Praktyki te są zgodne z zaleceniami producentów oraz standardami branżowymi dotyczącymi konserwacji sprzętu biurowego.

Pytanie 33

Który z adresów IPv4 jest odpowiedni do ustawienia interfejsu serwera DNS zarejestrowanego w lokalnych domenach?

A. 192.168.15.165
B. 111.16.10.1
C. 240.100.255.254
D. 172.16.7.126
Adresy IPv4, takie jak 192.168.15.165, 240.100.255.254 oraz 172.16.7.126, nie nadają się do konfiguracji publicznego serwera DNS, co wynika z ich specyficznych właściwości. Adres 192.168.15.165 jest adresem prywatnym, co oznacza, że jest przeznaczony do użytku w zamkniętych sieciach, takich jak sieci lokalne w domach czy biurach. Nie jest on routowalny w Internecie, dlatego serwery DNS skonfigurowane z takim adresem nie będą mogły odbierać zapytań spoza lokalnej sieci. Adres 172.16.7.126 również należy do zakresu adresów prywatnych, co ogranicza jego użycie tylko do lokalnych aplikacji. Z kolei adres 240.100.255.254, chociaż jest w zakresie adresów publicznych, jest częścią zarezerwowanej przestrzeni adresowej i nie jest dostępny do użycia w Internecie. W praktyce, aby serwer DNS mógł skutecznie odpowiadać na zapytania z sieci globalnej, musi być skonfigurowany z poprawnym, publicznie routowalnym adresem IP. Często pojawiające się nieporozumienia dotyczące wyboru adresów IP do serwerów DNS wynikają z braku zrozumienia różnicy między adresami publicznymi a prywatnymi oraz z mylnego założenia, że każdy adres publiczny może być użyty. Warto pamiętać, że konfiguracja serwera DNS wymaga również uwzględnienia dobrych praktyk w zakresie zabezpieczeń oraz zarządzania ruchem sieciowym, co dodatkowo podkreśla znaczenie wyboru odpowiedniego adresu IP.

Pytanie 34

Ile elektronów jest zgromadzonych w matrycy LCD?

A. 0
B. 2
C. 3
D. 1
Matryca LCD (Liquid Crystal Display) nie posiada dział elektronowych, co oznacza, że odpowiedź 0 jest prawidłowa. W technologii LCD stosuje się różne mechanizmy do sterowania światłem, jednak nie są one związane z koncepcją dział elektronowych, typową dla innych technologii elektronicznych, takich jak na przykład tranzystory. W matrycach LCD, zamiast działa elektronowego, stosuje się cienkowarstwowe tranzystory (TFT), które pozwalają na precyzyjne sterowanie pikselami. Przykładem zastosowania tego rozwiązania są wyświetlacze w smartfonach, gdzie każdy piksel może być indywidualnie kontrolowany dzięki zastosowaniu TFT. Takie podejście nie tylko zwiększa jakość obrazu, ale również pozwala na oszczędność energii. Dobre praktyki w projektowaniu wyświetlaczy LCD obejmują również wykorzystanie technologii podświetlenia LED, co dodatkowo poprawia kontrast i widoczność wyświetlanego obrazu. W kontekście standardów branżowych, technologia LCD z TFT jest uznawana za jedną z najważniejszych innowacji, które pozwoliły na rozwój nowoczesnych urządzeń mobilnych.

Pytanie 35

Który adres IP posiada maskę w postaci pełnej, zgodną z klasą adresu?

A. 169.12.19.6, 255.255.255.0
B. 180.12.56.1, 255.255.0.0
C. 140.16.5.18, 255.255.255.0
D. 118.202.15.6, 255.255.0.0
Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć pewne nieprawidłowości w przypisanych maskach do adresów IP. Adres 118.202.15.6 należy do klasy B, jednak zastosowanie maski 255.255.0.0 dla adresu klasy C nie jest poprawne. Adres klasy C, który obejmuje zakres od 192.0.0.0 do 223.255.255.255, wymaga zastosowania maski 255.255.255.0, co pozwala na utworzenie 256 podsieci, w których każda z nich może mieć 254 hosty. Nieprawidłowe przypisanie maski do adresu prowadzi do nieefektywnego zarządzania przestrzenią adresową i potencjalnych problemów z routingiem. Z kolei adres 140.16.5.18 również należy do klasy B, a zastosowanie maski 255.255.255.0 jest niewłaściwe. Zgodnie z konwencją, dla klasy B właściwa maska to 255.255.0.0, co pozwala na szersze możliwości podziału na podsieci. W przypadku adresu 169.12.19.6, który jest adresem klasy B, również nie powinno się używać maski 255.255.255.0, co mogłoby skutkować problemami w identyfikacji właściwej sieci oraz hostów. Te pomyłki mogą wynikać z braku zrozumienia podstawowej klasyfikacji adresów IP oraz ich masek, co jest kluczowe w projektowaniu sieci. Właściwe przypisanie adresów IP i ich masek jest fundamentalne dla zapewnienia stabilności i wydajności sieci, a także dla efektywnego zarządzania jej zasobami.

Pytanie 36

Użytkownik systemu Windows doświadcza komunikatów o niewystarczającej pamięci wirtualnej. Jak można rozwiązać ten problem?

A. zwiększenie pamięci RAM
B. dodanie kolejnego dysku
C. powiększenie rozmiaru pliku virtualfile.sys
D. rozbudowa pamięci cache procesora
Dodanie więcej pamięci RAM to chyba najlepszy sposób na pozbycie się problemu z tymi komunikatami o za małej pamięci wirtualnej w Windowsie. Pamięć RAM, czyli Random Access Memory, ma ogromny wpływ na to, jak działa cały system. Jak jakieś aplikacje się uruchamiają, to korzystają właśnie z RAM-u do trzymania danych na chwilę. Kiedy RAM-u jest mało, system zaczyna sięgać po pamięć wirtualną, co jest dużo wolniejsze, bo opiera się na dysku twardym. Więcej RAM-u sprawi, że aplikacje będą działały płynniej, a opóźnienia związane z przenoszeniem danych między pamięcią a dyskiem znikną. Dobrze jest też dostosować ilość RAM-u do wymagań programów, z których korzystasz, oraz do liczby programów, które masz otwarte jednocześnie. Jak intensywnie używasz komputera, na przykład do edycji wideo czy grania, to myślę, że 16 GB RAM-u to minimum. Taki poziom pozwoli na stabilne działanie aplikacji bez strachu o za małą pamięć wirtualną.

Pytanie 37

Wskaż błędne twierdzenie dotyczące Active Directory?

A. W Active Directory dane są grupowane w sposób hierarchiczny
B. Active Directory to usługa katalogowa w systemach operacyjnych sieciowych firmy Microsoft
C. Active Directory to usługa służąca do monitorowania wykorzystania limitów dyskowych aktywnych katalogów
D. Domeny uporządkowane w hierarchii mogą tworzyć strukturę drzewa
Active Directory (AD) to usługa katalogowa, która nie służy do monitorowania użycia limitów dyskowych, lecz do zarządzania zasobami w sieci komputerowej. Prawidłowe zrozumienie celu AD jest kluczowe dla administracji systemami opartymi na technologii Microsoft. W Active Directory informacje są zorganizowane w hierarchiczną strukturę, co umożliwia efektywne zarządzanie użytkownikami, grupami i komputerami w firmie. Przykładowo, w organizacji z wieloma oddziałami, każdy oddział może mieć swoją domenę, a wszystkie one mogą tworzyć strukturę drzewa, co ułatwia proces autoryzacji oraz dostęp do zasobów. Dobre praktyki w zarządzaniu Active Directory obejmują regularne przeglądanie i aktualizowanie grup użytkowników oraz polityk dostępu, co zwiększa bezpieczeństwo i zgodność z regulacjami. Zrozumienie, jak działa AD, pozwala na wdrożenie odpowiednich strategii ochrony danych i zarządzania dostępem, co jest niezbędne w każdej większej organizacji.

Pytanie 38

Aby dezaktywować transmitowanie nazwy sieci Wi-Fi, należy w punkcie dostępowym wyłączyć opcję

A. SSID
B. Filter IDENT
C. UPnP AV
D. Wide Channel
Wybór odpowiedzi innych niż SSID opiera się na nieprawidłowym zrozumieniu funkcji i terminologii związanej z zarządzaniem sieciami bezprzewodowymi. Wide Channel dotyczy szerokości kanału używanego w transmisji Wi-Fi, co wpływa na prędkość i jakość połączenia, ale nie ma związku z rozgłaszaniem SSID. Użycie szerszego kanału może zwiększyć przepustowość, ale nie wpłynie na widoczność samej nazwy sieci. Z kolei Filter IDENT, który jest funkcją stosowaną w kontekście filtrowania ruchu sieciowego, również nie ma związku z wyłączaniem rozgłaszania SSID. UPnP AV to protokół do udostępniania multimediów w sieciach lokalnych, nie ma żadnego wpływu na widoczność sieci bezprzewodowej. Mylenie funkcji związanych z konfigurowaniem sieci i ich wpływu na bezpieczeństwo prowadzi do nieprawidłowych wniosków dotyczących zarządzania dostępem do sieci. W konsekwencji, niezrozumienie funkcji SSID oraz jej roli w kontekście bezpieczeństwa sieci bezprzewodowych może prowadzić do zastosowania niewłaściwych środków ochrony, co stwarza ryzyko dla integralności i poufności danych.

Pytanie 39

Aby skonfigurować wolumin RAID 5 na serwerze, wymagane jest minimum

A. 3 dyski
B. 2 dyski
C. 4 dyski
D. 5 dysków
Wybór pięciu dysków, dwóch lub czterech dysków w kontekście tworzenia woluminu RAID 5 jest nieprawidłowy z kilku powodów. RAID 5 wymaga minimalnie trzech dysków, co wynika z jego architektury i sposobu, w jaki dane i parzystość są rozprzestrzeniane. Użycie dwóch dysków jest niewystarczające, ponieważ nie umożliwia to implementacji parzystości, która jest kluczowym elementem RAID 5. W przypadku tylko dwóch dysków nie ma możliwości przechowywania danych i ich parzystości w sposób, który zapewni ochronę przed awarią jednego z dysków. Wybór czterech dysków jest technicznie możliwy, jednakże nie jest to najbardziej efektywna konfiguracja, ponieważ przy trzech dyskach można już utworzyć wolumin RAID 5, a każdy dodatkowy dysk tylko zwiększa koszt i złożoność systemu, nie dostarczając proporcjonalnych korzyści w zakresie redundancji. Typowym błędem myślowym jest założenie, że większa liczba dysków zawsze przekłada się na lepsze zabezpieczenie danych. W rzeczywistości, w przypadku RAID 5, kluczowe jest zrozumienie, że to właśnie minimalna liczba trzech dysków pozwala na efektywne zarządzanie danymi i zabezpieczenie ich przed utratą. Dlatego w praktyce, zarówno w zastosowaniach domowych, jak i w środowiskach profesjonalnych, należy przestrzegać wymogów dotyczących liczby dysków dla konkretnych poziomów RAID, aby zapewnić optymalną wydajność i bezpieczeństwo danych.

Pytanie 40

Jakie narzędzie służy do usuwania izolacji z włókna światłowodowego?

A. cleaver
B. nóż
C. zaciskarka
D. stripper
Odpowiedź 'stripper' jest jak najbardziej trafna. To narzędzie zostało stworzone specjalnie do ściągania izolacji z włókien światłowodowych. Ma odpowiednio ustawione ostrza, co pozwala na delikatne usunięcie powłoki ochronnej, a włókno zostaje nieuszkodzone. Z mojego doświadczenia, prawidłowe użycie strippera jest kluczowe, bo to pozwala na zachowanie właściwości optycznych włókna. W branży telekomunikacyjnej, gdzie precyzja ma ogromne znaczenie, stosowanie strippera to standard. Warto też zauważyć, że stripery mogą mieć różne ustawienia dla różnych rodzajów włókien, co daje nam elastyczność w pracy. Dobrze użyty stripper nie tylko zwiększa efektywność, ale i zmniejsza ryzyko błędów, co jest mega ważne przy instalacjach światłowodowych, bo wiadomo, że każda pomyłka może dużo kosztować.