Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Opiekun osoby starszej
Kwalifikacja: SPO.02 - Świadczenie usług opiekuńczo-wspierających osobie starszej
Data rozpoczęcia: 27 maja 2025 22:15
Data zakończenia: 27 maja 2025 22:16

Egzamin niezdany

Wynik: 2/40 punktów (5,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Gdzie znajdują się informacje na temat sytuacji rodzinnej oraz społecznej podopiecznej?

A. w dokumentacji medycznej

B. w decyzji ZUS o przyznaniu emerytury

C. w wywiadzie środowiskowym

D. w orzeczeniu o stopniu niepełnosprawności

Wywiad środowiskowy jest kluczowym narzędziem w pracy z osobami potrzebującymi wsparcia, gdyż pozwala na zebranie szczegółowych informacji dotyczących sytuacji rodzinnej i społecznej podopiecznych. Informacje te są niezwykle istotne, ponieważ pomagają zrozumieć kontekst życia danej osoby, co jest niezbędne do zapewnienia odpowiedniego wsparcia. Przykładowo, w przypadku osób z niepełnosprawnościami, zrozumienie ich relacji rodzinnych czy warunków życia może pomóc w doborze odpowiednich form wsparcia, takich jak rehabilitacja, terapia zajęciowa czy programy integracyjne. Profesjonalne podejście do przeprowadzania wywiadów środowiskowych opiera się na standardach etycznych oraz dobrych praktykach, które podkreślają znaczenie empatii, aktywnego słuchania i budowania zaufania. Wywiad ten może również zawierać pytania dotyczące wsparcia społecznego, co pozwala na lepszą ocenę potrzeb podopiecznego i skuteczniejsze planowanie interwencji.

Pytanie 2

Aby zapobiec upadkowi podopiecznego w czasie samodzielnej kąpieli, opiekun powinien umieścić w wannie

A. poduszkę pneumatyczną

B. matę antypoślizgową

C. parawan wannowy

D. matę z pianki

Mata antypoślizgowa to naprawdę ważny element, jeśli chodzi o bezpieczeństwo w łazience, zwłaszcza dla osób, które mają problemy z poruszaniem się. Głównie chodzi o to, żeby uniknąć poślizgnięć i upadków, co jest szczególnie istotne dla starszych ludzi czy osób z niepełnosprawnościami. Te maty są zrobione z materiałów, które zwiększają tarcie w wannie, co znacznie zmniejsza ryzyko, że ktoś się przewróci. Uważam, że każdy powinien mieć taką matę, jeżeli w jego łazience przebywają osoby, które mogłyby się łatwo poślizgnąć. Warto też, żeby mata była dobrze przymocowana do wanny i żeby regularnie ją czyścić – to ważne, żeby nie rozwijały się bakterie czy grzyby. I jeszcze jedno: dobrze jest wybierać maty, które łatwo się montuje i demontuje. Dzięki temu czyszczenie i wymiana na nową będą proste. Warto też zwracać uwagę na certyfikaty jakości i opinie innych, żeby mieć pewność, że wybieramy coś naprawdę solidnego.

Pytanie 3

Jakie środki należy wdrożyć u pacjentki z zagrożeniem wystąpienia odleżyn w obrębie pośladków?

A. 96% alkohol etylowy

B. Płynny puder

C. Altacet żel

D. 0,5% krem propolisowy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Krem propolisowy w stężeniu 0,5% to naprawdę fajny wybór na zapobieganie odleżynom. Ma świetne właściwości antybakteryjne i pomaga w regeneracji skóry, co jest mega ważne, gdy chodzi o pielęgnację. Dzięki temu, że nawilża i natłuszcza skórę, możemy utrzymać ją w dobrej kondycji, a to zmniejsza ryzyko uszkodzeń. Co ciekawe, propolis działa też przeciwzapalnie, więc może pomóc w zapobieganiu dalszym problemom skórnym. W praktyce, warto go stosować dla osób, które mają ograniczoną mobilność, regularnie przy pielęgnacji ciała, bo to jest zgodne z tym, co jest zalecane w zapobieganiu odleżynom. Pamiętajmy też o tym, żeby regularnie sprawdzać stan skóry pacjenta i robić zmiany pozycji, a nawet korzystać z materacy przeciwodleżynowych. To wszystko razem to klucz do dobrej opieki. No i ważne jest też, żeby edukować personel i rodziny pacjentów o ryzyku wystąpienia odleżyn i sposobach ich zapobiegania, bo wiedza to potęga!

Pytanie 4

Osoba korzystająca z wózka inwalidzkiego mieszka na pierwszym piętrze budynku, w którym brak windy. Nie jest w stanie samodzielnie opuścić swojego mieszkania, odczuwa samotność oraz ma niedobór kontaktów społecznych. Przyczyną tej sytuacji są trudności

A. mieszkaniowe i społeczne

B. finansowe i społeczne

C. mieszkaniowe i finansowe

D. psychiczne i społeczne

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'mieszkaniowe i społeczne' jest poprawna, ponieważ stanowi kluczowe aspekty życia osób z niepełnosprawnościami, które wpływają na ich samodzielność i dobrostan. Problemy mieszkaniowe, takie jak brak dostępu do windy w bloku, ograniczają mobilność podopiecznej, co w konsekwencji prowadzi do izolacji społecznej. Osoby poruszające się na wózkach inwalidzkich często napotykają trudności w dostępie do przestrzeni publicznych oraz do swojego miejsca zamieszkania, co może powodować uczucie osamotnienia. Z kolei aspekty społeczne dotyczą potrzeby kontaktów z innymi ludźmi, które są niezwykle istotne dla zdrowia psychicznego. Umożliwienie podopiecznej nawiązywania relacji z innymi oraz angażowanie się w aktywności społeczne, w tym np. grupy wsparcia, może znacząco poprawić jej jakość życia. W dobrych praktykach pracy z osobami z niepełnosprawnościami kładzie się duży nacisk na tworzenie środowisk przyjaznych, które zachęcają do interakcji oraz umożliwiają samodzielne funkcjonowanie. Dlatego też ważne jest, aby rozwiązywać problemy mieszkaniowe oraz promować integrację społeczną tych osób.

Pytanie 5

Opiekun osoby starszej zauważył, że podopieczna ma trudności z pamięcią krótkotrwałą. Jakie działania powinien podjąć?

A. Podać suplementy diety bez konsultacji z lekarzem

B. Zalecić ćwiczenia pamięciowe i gry logiczne

C. Zalecić unikanie wszelkich aktywności umysłowych

D. Zalecić długotrwały sen w ciągu dnia

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Ćwiczenia pamięciowe i gry logiczne to doskonałe narzędzia do wspierania osób starszych z problemami z pamięcią krótkotrwałą. Regularne angażowanie się w tego typu aktywności może poprawić funkcje poznawcze, stymulując mózg do pracy i wzmacniając synapsy. Dobre praktyki w opiece nad osobami starszymi podkreślają znaczenie aktywności umysłowej jako kluczowego elementu prewencji demencji. Gry logiczne, takie jak krzyżówki czy sudoku, są nie tylko rozrywką, ale przede wszystkim ćwiczeniem dla umysłu. Również techniki mnemoniczne, takie jak tworzenie skojarzeń czy wizualizacja, mogą być skutecznymi narzędziami wspierającymi. Przykładem może być codzienne zapamiętywanie krótkich list zakupów czy próba odtwarzania wydarzeń z dnia. Badania pokazują, że nawet krótkie, ale regularne sesje mogą przynieść wymierne korzyści. Warto również podkreślić, że takie działania wspierają nie tylko pamięć, ale także ogólną jakość życia osób starszych, dając im poczucie kontroli i samodzielności. Ważne jest, aby te ćwiczenia były dostosowane do indywidualnych możliwości i potrzeb podopiecznego, co zwiększa ich efektywność.

Pytanie 6

Wskaż, jaki sprzęt ortopedyczny pomoże w codziennym funkcjonowaniu w domu osobie z porażeniem nóg.

A. Wózek inwalidzki

B. Stabilizator stawów kolanowych

C. Kule łokciowe

D. Balkonik

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wózek inwalidzki jest najczęściej zalecanym sprzętem ortopedycznym dla osób z porażeniem kończyn dolnych, ponieważ umożliwia im samodzielne poruszanie się w warunkach domowych i na zewnątrz. Dzięki wózkowi, osoba z ograniczoną mobilnością zyskuje nie tylko większą niezależność, ale również poprawia jakość swojego życia. Wózki inwalidzkie są zaprojektowane z myślą o wygodzie użytkowników; często wyposażane są w regulowane oparcia, podłokietniki oraz podnóżki, co pozwala na dostosowanie ich do indywidualnych potrzeb. Dodatkowo, wiele modeli jest lekkich i łatwych do manewrowania, co czyni je idealnym rozwiązaniem do używania w wąskich przestrzeniach, takich jak domowe korytarze czy pokoje. Zgodnie z dobrymi praktykami w rehabilitacji, wózek inwalidzki powinien być dostosowany do wzrostu i wagi użytkownika, aby zapewnić optymalne wsparcie i komfort. Ważne jest także, aby użytkownik był przeszkolony w zakresie bezpiecznego korzystania z wózka, co przyczyni się do zminimalizowania ryzyka upadków i kontuzji. Obecnie dostępne są również wózki elektryczne, które dodatkowo zwiększają mobilność osób z poważniejszymi ograniczeniami sprawnościowymi, oferując pełną niezależność.

Pytanie 7

Zadaniem aktywizacji osób w wieku geriatrycznym nie jest

A. pokazanie i nauczenie ich, jak radzić sobie w sytuacjach stresowych

B. zwiększenie ich chęci do podejmowania działań prozdrowotnych oraz brania odpowiedzialności za swoje zdrowie

C. angażowanie wolontariuszy w opiekę nad nimi oraz pomoc w codziennych zadaniach

D. podniesienie ich świadomości na temat zdrowotnych zasad w zapobieganiu niepełnosprawności

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź, która wskazuje na zaangażowanie wolontariuszy w opiekę nad osobami starszymi i wyręczanie ich w codziennych czynnościach, jest nieodpowiednia, ponieważ nie odpowiada na fundamentalny cel aktywizacji osób w wieku geriatrycznym. Głównym celem takich działań jest wspieranie autonomii i niezależności osób starszych, co pozwala im na pełniejsze uczestnictwo w życiu społecznym oraz na podejmowanie odpowiedzialności za własne zdrowie. W praktyce, zamiast polegać na wyręczaniu, programy aktywizacji skupiają się na motywowaniu seniorów do podejmowania prozdrowotnych wyborów, takich jak regularna aktywność fizyczna czy zdrowe odżywianie, co przyczynia się do poprawy ich jakości życia. Zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), ważne jest, aby osoby starsze mogły uczestniczyć w działaniach, które wzmacniają ich umiejętności i wiedzę na temat zdrowia. Realizacja tych celów przyczynia się do zmniejszenia ryzyka niepełnosprawności oraz poprawy samopoczucia psychicznego. Przykłady takich działań to programy edukacyjne, warsztaty zdrowotne oraz grupy wsparcia, które kładą nacisk na samodzielność i aktywność społeczną.

Pytanie 8

Opiekun spostrzegł u podopiecznej nagłą trudność w ruchu kończyn po lewej stronie ciała, opadanie kącika ust oraz zniekształconą mowę. Objawy te mogą sugerować

A. chorobę Parkinsona

B. udar mózgu

C. miastenię

D. zapalenie nerwów obwodowych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Objawy opisane w pytaniu, takie jak nagła trudność w poruszaniu kończynami po lewej stronie ciała, opadanie kącika ust i niewyraźna mowa, są typowe dla udaru mózgu. Udar mózgu występuje, gdy dopływ krwi do określonej części mózgu zostaje przerwany, co prowadzi do uszkodzenia tkanki mózgowej. W przypadku udaru niedokrwiennego, który jest najczęstszym rodzajem udaru, krew nie dociera do mózgu z powodu zatoru w naczyniach krwionośnych. Objawy te mogą pojawić się nagle, co jest typowe dla udarów. W praktyce, opiekunowie oraz personel medyczny powinni być przeszkoleni do szybkiego rozpoznawania takich objawów, ponieważ wczesna interwencja może uratować życie pacjenta i zminimalizować skutki udaru. Zgodnie z wytycznymi towarzystw neurologicznych, ważne jest, aby w przypadku podejrzenia udaru natychmiast wezwać pomoc medyczną oraz stosować się do kluczowych zasad, takich jak 'czas to mózg', co podkreśla znaczenie szybkiego działania w takiej sytuacji.

Pytanie 9

Aby zapobiec powstawaniu odleżyn u pacjentki leżącej, opiekun powinien

A. aplikować u pacjentki kremy nawilżające

B. zmieniać pozycję ciała pacjentki co 2 godziny

C. stosować wykrochmaloną pościel dla pacjentki

D. przeprowadzać toaletę ciała pacjentki co 4 godziny

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aby skutecznie zapobiegać odleżynom u pacjentów leżących, kluczowe jest regularne zmienianie pozycji ciała. Zmiana pozycji co 2 godziny jest standardem w opiece nad osobami unieruchomionymi, co pozwala na rozłożenie nacisku na różne partie ciała i zmniejsza ryzyko powstawania odleżyn. Odleżyny powstają w wyniku długotrwałego ucisku na określone obszary skóry, co prowadzi do uszkodzenia tkanek. Utrzymując pacjenta w różnych pozycjach, można poprawić krążenie krwi i zapobiec martwicy tkanek. Przykładowe pozycje to leżenie na boku, na plecach oraz półsiedząca. Warto również stosować poduszki i materace przeciwodleżynowe, które dodatkowo rozkładają ciężar ciała. Wspieranie pacjenta w aktywności fizycznej oraz stosowanie odpowiednich technik pielęgnacyjnych, takich jak delikatne masowanie i pielęgnacja skóry, również przyczynia się do prewencji.

Pytanie 10

Podopieczny boryka się z chorobą Parkinsona, samodzielnie się porusza, jednak odczuwa samotność. Jaką placówkę powinien zasugerować opiekun, aby poprawić jego interakcję w życiu społecznym?

A. Ośrodek wsparcia społecznego

B. Świetlica terapeutyczna

C. Dzienny dom pomocy

D. Placówka rehabilitacyjna

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Dzienny dom pomocy jest idealnym rozwiązaniem dla osoby cierpiącej na chorobę Parkinsona, która porusza się samodzielnie, ale odczuwa samotność. Tego typu placówki oferują szereg programów wspierających aktywność społeczną, rehabilitację oraz integrację z innymi osobami w podobnej sytuacji. Uczestnictwo w zajęciach organizowanych w dziennych domach pomocy pozwala na nawiązywanie nowych relacji, co jest szczególnie ważne w kontekście ograniczonego wsparcia społecznego. Dodatkowo, stale przebywanie w gronie rówieśników może pomóc w redukcji uczucia osamotnienia oraz wpłynąć na poprawę samopoczucia psychicznego. Przykładowe zajęcia to terapia zajęciowa, grupy wsparcia oraz różne formy aktywności fizycznej, które są dostosowane do możliwości uczestników. W Polsce dzienne domy pomocy społecznej są zgodne z wytycznymi Ministerstwa Rodziny i Polityki Społecznej, co zapewnia standardy jakości świadczonych usług oraz pozytywne efekty w zakresie integracji społecznej.

Pytanie 11

W przypadku, gdy u podopiecznej wymagającej wsparcia występują stany zapalne błony śluzowej jamy ustnej, opiekun powinien przeprowadzić pędzlowanie

A. 3% wodą utlenioną

B. boraksem z gliceryną

C. roztworem 0,9% NaCl

D. parafiną z mentolem

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Boraks z gliceryną jest uznawany za skuteczne i bezpieczne rozwiązanie w przypadku zmian zapalnych błony śluzowej jamy ustnej. Działa on jako środek dezynfekujący, a gliceryna pełni funkcję nawilżającą, co jest niezwykle istotne w kontekście leczenia stanów zapalnych. Pędzlowanie takim roztworem pozwala na usunięcie zanieczyszczeń oraz złagodzenie podrażnień, co przyczynia się do szybszego gojenia. Dobrym praktykom w opiece nad osobami niesamodzielnymi jest regularne monitorowanie stanu jamy ustnej, szczególnie u pacjentów z ograniczoną mobilnością, gdzie higiena może być utrudniona. Warto również pamiętać, że stosowanie boraksu z gliceryną powinno odbywać się pod kontrolą specjalisty, aby uniknąć potencjalnych reakcji alergicznych. Ponadto, takie podejście jest zgodne z zaleceniami wielu instytucji zajmujących się zdrowiem publicznym, które promują stosowanie bezpiecznych i efektywnych metod w opiece nad pacjentami z problemami stomatologicznymi.

Pytanie 12

Ciepły okład przeciwzapalny powinien być utrzymywany na obszarze zmienionym chorobowo przez czas

A. 2-3 godzin

B. 9-11 godzin

C. 4-5 godzin

D. 6-8 godzin

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Ciepły okład przeciwzapalny powinien być stosowany przez okres 6-8 godzin, co jest zalecane w przypadku terapii wielu stanów zapalnych i bólowych. Takie zastosowanie ciepłego okładu sprzyja poprawie krążenia krwi w obszarze zastosowania, co z kolei wspiera procesy regeneracyjne tkanek oraz łagodzi ból. W praktyce klinicznej, ciepłe okłady są często stosowane w leczeniu chorób takich jak zapalenie stawów, bóle mięśniowe czy kontuzje. Na przykład, pacjenci z przewlekłym bólem pleców mogą odnieść korzyści z długotrwałego stosowania ciepłych okładów, co zwiększa ich komfort i wspiera leczenie. Należy jednak pamiętać, że stosowanie okładów przez zbyt długi czas, zwłaszcza w przypadku osób z zaburzeniami czucia, może prowadzić do poparzeń lub uszkodzenia skóry, dlatego kluczowe jest dostosowanie czasu aplikacji do indywidualnych potrzeb i stanu zdrowia pacjenta. Warto również korzystać z okładów wielokrotnego użytku, które są dostosowane do zastosowania na ciele i spełniają odpowiednie normy sanitarno-epidemiologiczne.

Pytanie 13

Jaką zasadę, zwiększającą efektywność współpracy z osobą pod opieką, powinno się uwzględnić w indywidualnym planie wsparcia?

A. Poszanowania godności

B. Uległości

C. Przedmiotowego traktowania

D. Pobłażliwości

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poszanowanie godności podopiecznego jest fundamentalną zasadą, która ma kluczowe znaczenie w procesie opieki. W każdej interakcji z osobą potrzebującą wsparcia istotne jest, aby traktować ją z szacunkiem, uznając jej autonomię oraz prawo do decydowania o swoim życiu. Wprowadzenie zasady poszanowania godności do indywidualnego planu opieki sprzyja budowaniu zaufania, co jest niezbędne dla efektywnej współpracy. Na przykład, w przypadku osób starszych, które mogą czuć się bezsilne, zaproszenie ich do aktywnego uczestnictwa w podejmowaniu decyzji dotyczących ich opieki, jak wybór rodzaju terapii czy harmonogramu codziennych zajęć, wspiera poczucie wartości i godności. Warto również zauważyć, że standardy etyczne wielu instytucji zajmujących się opieką, takich jak Kodeks Etyki Pracowników Socjalnych, podkreślają konieczność poszanowania godności i praw osób, z którymi pracujemy. Przestrzeganie tej zasady nie tylko poprawia jakość życia podopiecznych, ale także wpływa na ich samopoczucie psychiczne, co z kolei przekłada się na lepsze wyniki terapeutyczne.

Pytanie 14

Mieszkanka I piętra w budynku bez windy, będąca osobą sprawną intelektualnie i poruszająca się na wózku inwalidzkim, czasami otrzymuje pomoc od sąsiadów podczas spacerów. Największym wyzwaniem dla tej osoby

A. jest trudna sytuacja materialna

B. są trudne relacje z innymi mieszkańcami

C. jest ograniczenie samodzielności

D. są ograniczenia psychiczne

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Ograniczenie samodzielności jest kluczowym problemem, z którym borykają się osoby poruszające się na wózkach inwalidzkich. Osoby te, mimo sprawności intelektualnej, mogą napotykać liczne przeszkody w codziennym życiu, co znacząco wpływa na ich jakość życia. Przykładem może być niemożność samodzielnego poruszania się w przestrzeni publicznej czy brak dostępu do odpowiednich udogodnień, takich jak winda w budynku. Zgodnie z zasadami projektowania uniwersalnego, budynki powinny być dostosowane do potrzeb osób z niepełnosprawnościami, co pozwala na zwiększenie ich niezależności. W przypadku tej podopiecznej, jej ograniczenia w mobilności prowadzą do zależności od innych osób, co może wpływać na jej poczucie własnej wartości i samodzielności. Często osoby te potrzebują wsparcia, aby uczestniczyć w codziennych aktywnościach, co podkreśla konieczność stworzenia bardziej dostępnych przestrzeni oraz wsparcia w zakresie rehabilitacji oraz integracji społecznej, aby mogły one funkcjonować w społeczności na równi z innymi.

Pytanie 15

U pacjenta z epilepsją wystąpił silny napad (grand mal). Przy udzielaniu pierwszej pomocy podczas drgawek toniczno-klonicznych należy

A. zabezpieczyć głowę chorego przed urazami

B. włożyć szpatułkę pomiędzy zęby poszkodowanego

C. umieścić chorego w pozycji bezpiecznej

D. unieruchomić ciało pacjenta, trzymając za kończyny dolne

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zabezpieczenie głowy chorego przed urazami podczas napadu drgawkowego jest kluczowym elementem udzielania pierwszej pomocy. Napady toniczno-kloniczne mogą prowadzić do niekontrolowanych ruchów ciała, co zwiększa ryzyko urazów, szczególnie głowy. Ułożenie podopiecznego na boku lub zastosowanie poduszki zabezpieczającej głowę może zapobiec urazom w czasie napadu. To podejście jest zgodne z wytycznymi organizacji zajmujących się epilepsją, które podkreślają, że unikanie urazów jest jednym z najważniejszych aspektów pierwszej pomocy. Dodatkowo, ważne jest, aby nie próbować wpychać żadnych przedmiotów do ust chorego, ponieważ może to prowadzić do uszkodzenia zębów lub zadławienia. Po ustąpieniu napadu, należy monitorować stan pacjenta i zapewnić mu spokój oraz bezpieczeństwo, aż do momentu pełnej świadomości. Przykładowo, gdy pacjent ma napad wśród ludzi, pomocne jest otoczenie go wolną przestrzenią, aby zminimalizować ryzyko urazów.

Pytanie 16

Podczas pierwszej wizyty u podopiecznego opiekun zauważył brak pralki oraz niewystarczającą ilość bielizny, odzieży i żywności. Ta obserwacja umożliwiła identyfikację

A. problemów zdrowotnych

B. niekorzystnego stanu psychicznego

C. trudnej sytuacji materialnej

D. trudności w rodzinie

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'trudna sytuacja materialna' jest trafna, ponieważ brak pralki, niedobór bielizny, odzieży i żywności wskazują na poważne problemy związane z dostępem do podstawowych dóbr i usług. W praktyce opieki nad osobami potrzebującymi, rozpoznanie sytuacji materialnej jest kluczowe, ponieważ wpływa na jakość życia podopiecznych. Zgodnie z zaleceniami instytucji zajmujących się pomocą społeczną, opiekunowie powinni oceniać nie tylko kondycję fizyczną, ale również materialną swoich podopiecznych, aby skutecznie zaplanować działania wspierające. Na przykład, w sytuacji identyfikacji trudności materialnych, opiekun może skierować podopiecznego do lokalnych organizacji charytatywnych, które oferują żywność lub odzież, albo pomóc w złożeniu wniosków o wsparcie finansowe. Tego rodzaju zrozumienie problemów materialnych jest niezbędne do zapewnienia wszechstronnej opieki oraz wsparcia, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w pracy socjalnej i opiekuńczej.

Pytanie 17

Kto wydaje orzeczenie o stopniu niepełnosprawności dla osoby dorosłej?

A. szpitalna komisja lekarska

B. powiatowy zespół do spraw orzekania o niepełnosprawności

C. komisja do spraw inwalidztwa i zatrudnienia

D. urząd pracy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Orzeczenie o stopniu niepełnosprawności dla osoby dorosłej wydawane jest przez powiatowy zespół do spraw orzekania o niepełnosprawności, co wynika z przepisów prawa, w tym z Ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 roku o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz o zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Zespoły te są odpowiedzialne za przeprowadzanie badań i ocenę stanu zdrowia w kontekście zdolności do wykonywania pracy i funkcjonowania w społeczeństwie. W procesie wydawania orzeczenia zespół analizuje dokumentację medyczną oraz przeprowadza wywiady z osobą ubiegającą się o orzeczenie. Przykładem praktycznym może być sytuacja, w której osoba z przewlekłą chorobą uzyskuje potwierdzenie swojego stanu zdrowia i, na tej podstawie, może starać się o różne formy wsparcia, takie jak dofinansowanie do rehabilitacji czy dostosowanie miejsca pracy. Właściwe orzeczenie otwiera drogę do uzyskania pomocy finansowej ze strony państwa oraz dostępności do programów wsparcia, co jest kluczowe dla integracji społecznej i zawodowej osób z niepełnosprawnościami.

Pytanie 18

Podstawowym zadaniem opiekuna jest przygotowanie osoby starszej do samodzielnej opieki i pielęgnacji, co oznacza

A. stały nadzór nad realizacją przez nią czynności samoobsługowych

B. pomoc w przeprowadzaniu czynności samoobsługowych

C. motywowanie jej do dbałości o jakość życia

D. zachęcanie jej do wykonywania czynności higienicznych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź to motywowanie osoby starszej do dbałości o jakość życia, co jest kluczowym elementem w opiece nad seniorami. Celem opiekuna nie jest jedynie spełnianie codziennych potrzeb osoby starszej, ale raczej wspieranie jej w osiąganiu niezależności i aktywnego stylu życia. Motywacja do dbania o jakość życia może obejmować zarówno aspekty fizyczne, jak i psychiczne. Na przykład, zachęcanie do uczestnictwa w zajęciach społecznych lub fizycznych, które poprawiają kondycję, samopoczucie oraz relacje międzyludzkie. W praktyce, opiekun może stosować różnorodne techniki, takie jak tworzenie wspólnych planów aktywności, co wzmacnia zaangażowanie seniora oraz wpływa na jego poczucie wartości. Zgodnie z modelami opieki opartej na person-centered care, opiekun powinien dostosowywać podejście do indywidualnych potrzeb i preferencji podopiecznego, co prowadzi do lepszego samopoczucia oraz ogólnej jakości życia seniora.

Pytanie 19

Osoba udzielająca pierwszej pomocy pacjentowi w stanie nieprzytomności powinna zweryfikować, czy oddech jest prawidłowy, w czasie wynoszącym około

A. 20 sekund

B. 15 sekund

C. 25 sekund

D. 10 sekund

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
W przypadku osoby nieprzytomnej, ocena oddechu jest kluczowym krokiem w udzielaniu pierwszej pomocy, który powinien zostać wykonany w ciągu 10 sekund. Zgodnie z wytycznymi Europejskiej Rady Resuscytacji, po sprawdzeniu świadomości, opiekun powinien natychmiast ocenić, czy osoba oddycha w sposób prawidłowy. Ocenę tę można przeprowadzić poprzez obserwację ruchów klatki piersiowej, nasłuchiwanie oddechu oraz wyczuwanie powietrza na policzku. Im szybciej ustalimy, czy osoba oddycha, tym szybciej można podjąć odpowiednie działania, takie jak wezwanie pomocy, rozpoczęcie resuscytacji krążeniowo-oddechowej (RKO) lub zastosowanie innych interwencji medycznych. Przykładowo, w sytuacji, gdy osoba nie oddycha prawidłowo, należy natychmiast przejść do RKO, które składa się z ucisków klatki piersiowej i sztucznego oddychania. Odpowiedni czas reakcji, jakim jest 10 sekund, zapewnia minimalizację potencjalnych uszkodzeń mózgu oraz zwiększa szansę na przeżycie osoby poszkodowanej.

Pytanie 20

Osoba, która potrzebuje wsparcia opiekuna podczas kąpieli

A. chora na cukrzycę

B. niesłysząca od urodzenia

C. z lekką niepełnosprawnością intelektualną

D. z zaawansowaną chorobą Parkinsona

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Osoby z zaawansowaną chorobą Parkinsona często wymagają wsparcia podczas codziennych czynności, takich jak kąpiel, ze względu na postępujące objawy motorowe choroby. Parkinson powoduje sztywność mięśni, drżenie oraz trudności w koordynacji ruchowej, co może skutkować problemami z utrzymaniem równowagi i samodzielnym poruszaniem się w trudnych warunkach, takich jak mokra powierzchnia w łazience. W takich przypadkach pomoc opiekuna jest niezbędna, aby zapewnić bezpieczeństwo oraz komfort osoby chorej. W kontekście opieki nad osobami z chorobą Parkinsona, istotne jest stosowanie odpowiednich pomocy, takich jak uchwyty montowane w łazience, a także krzesła prysznicowe, które umożliwiają bezpieczne korzystanie z kąpieli. Dobrym praktykom sprzyja również edukacja opiekunów dotycząca specyfiki choroby, co pozwala na lepsze dostosowanie wsparcia do indywidualnych potrzeb pacjenta. Warto również zaznaczyć, że w przypadku zaawansowanego Parkinsona pacjenci mogą mieć trudności z kontrolowaniem ruchów, co w połączeniu z wodą i śliską powierzchnią stanowi poważne ryzyko upadków. Dlatego obecność opiekuna jest nie tylko pomocna, ale wręcz niezbędna.

Pytanie 21

Osoba z degeneracyjną chorobą stawów barkowych potrzebuje wsparcia opiekuna głównie przy kąpieli

A. głowy

B. kończyn dolnych

C. klatki piersiowej

D. brzucha

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Podopieczna z chorobą zwyrodnieniową stawów barkowych często zmaga się z ograniczoną ruchomością górnych kończyn, co istotnie wpływa na codzienne czynności, takie jak mycie głowy. W przypadku pacjentów z tego rodzaju schorzeniami, kluczowe staje się zastosowanie metod, które ułatwią dostęp do obszarów ciała, do których pacjent ma trudności z dotarciem. Standardy opieki nad osobami z ograniczeniami ruchowymi zalecają wykorzystywanie narzędzi takich jak długie szczotki do mycia włosów, które umożliwiają higienę głowy bez potrzeby unoszenia rąk. Dodatkowo, przy takim wsparciu, ważne jest, by opiekunowie zadbali o komfort pacjenta, co może oznaczać zapewnienie odpowiedniej pozycji ciała oraz stosowania delikatnych środków czyszczących, aby nie podrażnić skóry głowy. W praktyce, wiedza na temat specyfiki chorób degeneracyjnych stawów i ich wpływu na codzienne życie pacjentów jest fundamentalna dla zapewnienia skutecznej i empatycznej opieki.

Pytanie 22

Podczas kąpieli głowy pacjentki leżącej na łóżku opiekun powinien przemieszczać dzbanek z wodą

A. z lewej strony głowy pacjentki

B. z prawej strony głowy pacjentki

C. za głową pacjentki

D. z przodu głowy pacjentki

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź za głową podopiecznej jest poprawna, ponieważ zapewnia optymalny dostęp do obszaru, który jest myty, minimalizując ryzyko zalania podopiecznej oraz ograniczając nieprzyjemne uczucia związane z wodą dostającą się na twarz. Podczas mycia głowy ważne jest, aby opiekun miał pełną kontrolę nad procesem, a przenoszenie dzbanka w tym kierunku pozwala na wygodne i bezpieczne aplikowanie wody. Ponadto, zgodnie z zasadami ergonomii, opiekun powinien stać w wygodnej pozycji, co jest łatwiejsze, gdy dzbanek jest umiejscowiony za głową podopiecznej. W praktyce, do takich działań można używać również specjalnych misek czy podkładek do mycia głowy, które pomagają w utrzymaniu czystości i komfortu. Warto również pamiętać o zachowaniu odpowiedniej odległości, aby nie zagrażać bezpieczeństwu podopiecznej, co jest kluczowe w pracy z osobami o ograniczonej mobilności.

Pytanie 23

Osoba z problemami z równowagą często prosi swojego opiekuna o wsparcie podczas przechodzenia do łazienki. Takie zachowanie podopiecznego może sugerować silniejszą potrzebę

A. bezpieczeństwa

B. bliskości

C. afiliacji

D. szacunku

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'bezpieczeństwa' jest poprawna, ponieważ zachowanie podopiecznego, który prosi o asekurację przy przemieszczaniu się, wskazuje na jego potrzebę poczucia pewności i ochrony przed potencjalnymi zagrożeniami. W kontekście opieki nad osobami z zaburzeniami równowagi, kluczowe jest, aby opiekunowie byli świadomi, że pacjenci często obawiają się upadków lub innych urazów, co może prowadzić do lęku w sytuacjach wymagających ruchu. Przykładem stosowania tej wiedzy jest zapewnienie pacjentowi odpowiedniego wsparcia fizycznego i emocjonalnego; opiekunowie powinni podchodzić do podopiecznego z empatią, oferując pomoc w formie stabilizacji ciała lub zachęcania do korzystania z pomocy technicznych, takich jak laski czy chodziki. Dobrą praktyką jest także stworzenie bezpiecznego środowiska w domu, na przykład poprzez usunięcie przeszkód oraz zapewnienie odpowiedniego oświetlenia. Zrozumienie potrzeby bezpieczeństwa w takich sytuacjach jest kluczowe dla skutecznej opieki i może znacząco wpłynąć na jakość życia podopiecznych.

Pytanie 24

Osobie, która w przeszłości ceniła sobie pracę w ogrodzie, a zwłaszcza zajmowanie się kwiatami, warto zaproponować formę spędzania wolnego czasu w postaci

A. hortikuloterapii

B. choreoterapii

C. chromoterapii

D. hipoterapii

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Hortikuloterapia to forma terapii zajęciowej, która wykorzystuje pielęgnację roślin i ogrodnictwo w celu poprawy zdrowia psychicznego i fizycznego pacjentów. Dla osoby, która w przeszłości lubiła pracę w ogrodzie i pielęgnowanie kwiatów, hortikuloterapia może być idealnym sposobem na spędzenie czasu wolnego, ponieważ łączy jej zainteresowania z terapeutycznymi korzyściami. Przykłady zastosowania hortikuloterapii obejmują zajęcia w ogrodzie, w których uczestnicy uczą się o różnych gatunkach roślin, ich pielęgnacji oraz korzystają z pracy z ziemią do wyciszenia umysłu. Badania wykazują, że kontakt z naturą oraz aktywność fizyczna związana z ogrodnictwem mogą prowadzić do redukcji stresu, poprawy nastroju oraz zwiększenia poczucia własnej wartości. W kontekście rehabilitacji, hortikuloterapia jest często stosowana w ośrodkach zdrowia psychicznego oraz domach opieki, zgodnie z najlepszymi praktykami w zakresie terapii zajęciowej.

Pytanie 25

Z analizy przedstawionego wywiadu wynika, że u badanego występują

Fragment wywiadu środowiskowego
65-letni mężczyzna w wyniku wypadku samochodowego ma amputowaną kończynę dolną poniżej kolana. Porusza się na wózku inwalidzkim. Mieszkanie dostosowane jest do jego potrzeb. Mężczyzna często krzyczy, złości się, przeklina. Żona i dzieci pomagają mu w czynnościach samoobsługowych. Często odwiedzają go koledzy i sąsiedzi, z którymi rozmawia i gra w karty.

A. ograniczenia w wsparciu ze strony rodziny

B. problemy w werbalnym porozumiewaniu się

C. trudności w nawiązywaniu relacji społecznych

D. trudności w wyrażaniu emocji

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'problemy z formą wyrażania emocji' jest prawidłowa, ponieważ w fragmencie wywiadu wyraźnie wskazano, że mężczyzna często krzyczy, złości się oraz przeklina. Takie zachowanie sugeruje, że ma trudności w konstruktywnym wyrażaniu swoich emocji, co jest kluczowym aspektem zdrowia psychicznego. Zgodnie z normami terapii psychologicznej, umiejętność adekwatnego wyrażania emocji jest istotna dla relacji interpersonalnych i ogólnej jakości życia. W praktyce terapeutycznej, kluczowe jest, aby nauczyć pacjentów skutecznych metod komunikacji emocjonalnej, na przykład poprzez terapię poznawczo-behawioralną, która pomaga w identyfikowaniu i modyfikowaniu negatywnych wzorców myślowych. Zrozumienie emocji oraz ich wyrażanie w sposób zdrowy i akceptowalny społecznie pozytywnie wpływa na jakość relacji z rodziną i otoczeniem, co może być szczególnie istotne w przypadku osób z ograniczeniami fizycznymi, jak w opisywanym przypadku.

Pytanie 26

Podopieczny uzyskał 10 punktów w ocenie według skali Barthel w obszarze korzystania z toalety (WC). Co to oznacza?

A. korzysta z toalety samodzielnie

B. jest całkowicie uzależniony od opiekuna podczas korzystania z toalety

C. potrzebuje pomocy przy podcieraniu się

D. wymaga wsparcia przy zakładaniu spodni

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź, że podopieczny samodzielnie korzysta z toalety, jest prawidłowa, ponieważ w skali Barthel punktacja 10 wskazuje na to, że osoba jest w stanie wykonać tę czynność bez pomocy z zewnątrz. Skala Barthel jest używana do oceny zdolności osób do wykonywania codziennych czynności życiowych, a wyniki wskazują na poziom niezależności pacjenta. Przykładowo, osoba z 10 punktami w zakresie korzystania z toalety może samodzielnie wejść do toalety, zdjąć odzież i załatwić swoje potrzeby bez interwencji opiekuna. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest kluczowe w opiece nad osobami starszymi oraz w rehabilitacji, gdzie ocena niezależności pacjenta może pomóc w dostosowaniu odpowiednich programów terapeutycznych oraz wspierających. Znajomość skali Barthel i jej interpretacji jest również istotna dla zespołów medycznych w kontekście planowania opieki oraz dla rodzin, które pragną zrozumieć poziom samodzielności ich bliskich.

Pytanie 27

Opiekun osoby starszej po przebytym zawale mięśnia sercowego powinien zaplanować kontrolę przestrzegania zasad diety

A. ubogocholesterolowej oraz nadzór nad ciśnieniem tętniczym krwi

B. ubogobiałkowej oraz ocenę apetytu

C. bogatoenergetycznej oraz monitorowanie poziomu glukozy we krwi

D. bogatoresztkowej oraz ocenę kondycji skóry

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź dotycząca diety ubogocholesterolowej oraz kontrolowania ciśnienia tętniczego krwi jest właściwa, ponieważ osoby po zawale serca powinny przestrzegać restrykcyjnej diety, aby ograniczyć ryzyko kolejnych incydentów sercowych. Dieta ubogocholesterolowa może prowadzić do obniżenia poziomu cholesterolu we krwi, co jest kluczowe dla zdrowia układu sercowo-naczyniowego. Przykładowe zalecenia obejmują ograniczenie spożycia tłuszczów nasyconych, które znajdują się w produktach takich jak czerwone mięso, pełnotłuste nabiał oraz żywność przetworzona. W kontekście monitorowania ciśnienia tętniczego, regularne pomiary ciśnienia są istotne dla wczesnego wykrywania ewentualnych problemów, co pozwala na szybszą interwencję medyczną. Warto również uwzględnić aktywność fizyczną, kontrolę masy ciała oraz odpowiednie nawadnianie, które razem z dietą mogą znacząco przyczynić się do poprawy stanu zdrowia pacjenta. Takie podejście jest zgodne z wytycznymi amerykańskiego Towarzystwa Kardiologicznego, które podkreśla znaczenie kompleksowej opieki nad pacjentami kardiologicznymi.

Pytanie 28

Zanim rozpoczniesz karmienie niesamodzielnej podopiecznej, opiekun powinien zawsze

A. umyć ręce podopiecznej

B. rozdrabniać pokarm

C. ułożyć podopieczną na prawym boku

D. sprawdzić temperaturę jedzenia

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Sprawdzenie temperatury posiłku przed rozpoczęciem karmienia niesamodzielnej podopiecznej jest kluczowym krokiem, który wpływa na bezpieczeństwo i komfort osoby karmionej. Zbyt gorący pokarm może prowadzić do poparzeń jamy ustnej lub przełyku, co jest szczególnie niebezpieczne dla osób, które nie potrafią samodzielnie zadbać o swoje potrzeby. Przykładowo, standardy opieki zdrowotnej wskazują na konieczność weryfikacji temperatury żywności, aby zapewnić, że nie przekracza ona 37-40°C, co jest uznawane za bezpieczny zakres dla większości pacjentów. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy obejmuje również przygotowanie posiłków, gdzie warto używać termometru spożywczego, aby dokładnie monitorować temperaturę. Takie działania minimalizują ryzyko wystąpienia urazów oraz podnoszą jakość świadczonej opieki, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi i etyką zawodową.

Pytanie 29

Senior zgłasza trudności z połykaniem pokarmów stałych. Co powinien zrobić opiekun?

A. Zaproponować posiłki w formie płynnej lub półpłynnej

B. Zwiększyć ilość pokarmów stałych

C. Zachęcać do jedzenia posiłków o wysokiej zawartości błonnika

D. Ignorować problem

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Trudności z połykaniem pokarmów stałych, znane jako dysfagia, są częstym problemem u osób starszych. Odpowiednim podejściem w takiej sytuacji jest dostosowanie diety do potrzeb seniora, co oznacza proponowanie posiłków w formie płynnej lub półpłynnej. Tego typu posiłki są łatwiejsze do spożycia i mogą być bezpieczniejsze dla osób mających trudności z przełykaniem. W praktyce może to oznaczać przygotowanie zup kremów, puree czy koktajli. Takie podejście nie tylko ułatwia spożywanie pokarmów, ale również minimalizuje ryzyko zadławienia się. Warto również konsultować się z dietetykiem lub logopedą, którzy mogą zaproponować konkretne rozwiązania i zalecenia dotyczące odpowiedniej konsystencji pokarmów. Stosowanie się do takich wytycznych jest zgodne z dobrymi praktykami w opiece nad osobami starszymi i przyczynia się do poprawy jakości ich życia.

Pytanie 30

Kto jest specjalistą, do którego powinna się zgłosić pacjentka skarżąca się na palenie przy oddawaniu moczu?

A. Wenerolog

B. Androlog.

C. Ginekolog.

D. Urolog.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Urolog to taki lekarz, który skupia się na problemach związanych z układem moczowym i męskimi sprawami "w łazience". Jak ktoś ma pieczenie podczas sikania, to to może świadczyć o różnych kłopotach zdrowotnych. Na przykład, mogą to być infekcje dróg moczowych albo kamienie nerkowe. Kobiety też mogą mieć podobne objawy, ale w ich przypadku urolog i tak jest tym, kto powinien to ocenić. Urologowie mają potrzebne umiejętności i dostęp do badań jak analiza moczu, USG czy cystoskopia, co pozwala im na postawienie właściwej diagnozy. Dlatego dobrze jest zapisać się do urologa, żeby dostać fachową pomoc i ewentualnie zacząć leczyć problem. Pamiętaj, im szybciej się zareaguje, tym lepiej, bo można uniknąć poważniejszych kłopotów zdrowotnych.

Pytanie 31

Który z poniższych objawów może wskazywać na odwodnienie u seniora?

A. Suchość błon śluzowych

B. Zwiększona ilość oddawanego moczu

C. Nadmierne pocenie się

D. Przyrost masy ciała

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Suchość błon śluzowych to jeden z najbardziej charakterystycznych objawów odwodnienia, który jest szczególnie istotny w przypadku osób starszych. Seniorzy są bardziej narażeni na ryzyko odwodnienia ze względu na zmiany związane z wiekiem, takie jak zmniejszenie uczucia pragnienia czy zmiany w funkcjonowaniu nerek. Błony śluzowe, szczególnie w jamie ustnej, stają się suche, co jest wynikiem redukcji produkcji śliny. To objaw, który można łatwo zaobserwować i który powinien skłonić do szybkiego działania, by zapobiec poważniejszym skutkom odwodnienia. Warto pamiętać, że odwodnienie może prowadzić do zaburzeń elektrolitowych, co z kolei może wpłynąć na funkcjonowanie układu krążenia i nerwowego. Dlatego tak ważne jest, aby osoby zajmujące się opieką nad seniorami były świadome tego objawu i podejmowały odpowiednie kroki, takie jak zwiększenie podaży płynów. W praktyce opiekuńczej, regularne monitorowanie nawilżenia błon śluzowych może stanowić proste i efektywne narzędzie diagnostyczne, pomagające w zapobieganiu odwodnieniu.

Pytanie 32

Jak długo po zakończeniu inhalacji należy przeprowadzić oklepywanie klatki piersiowej, gdy podopieczna ma zalecane inhalacje dwa razy dziennie?

A. Po 40 minutach

B. Po 30 minutach

C. Po 50 minutach

D. Po 20 minutach

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź, że oklepywanie klatki piersiowej należy wykonać po 30 minutach od zakończenia inhalacji, jest prawidłowa i opiera się na zasadach dotyczących optymalnego czasu na przeprowadzenie tych dwóch procedur. Inhalacje są stosowane w celu rozluźnienia śluzu w drogach oddechowych, co ułatwia jego usunięcie. Kluczowe jest, aby oklepywanie, które ma na celu mechaniczne usunięcie zgromadzonego śluzu, odbywało się po odpowiednim czasie, aby leki zawarte w inhalacjach miały czas na działanie. W praktyce medycznej oraz w standardach opieki nad pacjentami z chorobami układu oddechowego, takich jak astma czy przewlekła obturacyjna choroba płuc, zaleca się przeprowadzanie oklepywania dopiero po 20-30 minutach od inhalacji. Warto zauważyć, że wykonanie oklepywania zbyt wcześnie może skutkować mniejszą skutecznością oczyszczania dróg oddechowych, ponieważ leki nie zdążą działać w pełni. Dodatkowo, w sytuacjach klinicznych, czas ten może być dostosowywany w zależności od stanu pacjenta oraz typu stosowanego leku."

Pytanie 33

Osoba, która porusza się po płaskich powierzchniach, uzyskała 10 punktów w skali Barthel. Co to oznacza?

A. spaceruje z pomocą jednej osoby na odległość przekraczającą 50 m

B. jest niezależna, ale może wymagać kuli, aby pokonać dystans powyżej 50 m

C. nie jest w stanie się poruszać lub może przejść mniej niż 50 m

D. porusza się na wózku, pokonując odległość większą niż 50 m

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź, że podopieczny spaceruje z pomocą jednej osoby na odległość powyżej 50 m, jest prawidłowa w kontekście skali Barthel, która ocenia zdolności do samodzielnego poruszania się. Uzyskanie 10 punktów wskazuje, że osoba ta nie jest w pełni samodzielna, ale jest w stanie przemieszczać się z wsparciem, co jest kluczowe w rehabilitacji oraz w codziennym życiu. W praktyce, wsparcie jednej osoby może obejmować pomoc w utrzymaniu równowagi lub wskazówki dotyczące kierunku, co pozwala na pokonanie większych dystansów. W terapii fizycznej, takie interakcje pomagają pacjentom w poprawie ich zdolności motorycznych i zwiększaniu pewności siebie w poruszaniu się. Ważne jest również, aby w takich sytuacjach stosować techniki, które zapewniają bezpieczeństwo i komfort pacjenta, co jest zgodne z zaleceniami dla terapeutów zajęciowych i fizjoterapeutów.

Pytanie 34

Jak objawia się stosowanie zasady akceptacji w pracy z podopiecznym?

A. w podejmowaniu decyzji w imieniu podopiecznego dla jego dobra

B. w szanowaniu jego różnych poglądów

C. w zgodzie z nim we wszystkich kwestiach

D. w traktowaniu go jako przedmiotu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wiesz, zasada akceptacji to taka podstawa w pracy z kimś, bo to znaczy, że musisz szanować ich zdanie i wartości. Dobrze, żeby profesjonalista był otwarty na różne myśli i przekonania, nawet jeśli są inne niż jego własne. W praktyce, to powinno wyglądać tak, że terapeuta czy opiekun naprawdę słucha, co mówi podopieczny i wspiera go w wyrażaniu swoich myśli. Przykładem może być, kiedy ktoś ma inne zdanie na temat zdrowia czy terapii. Zamiast wpajać mu swoje przekonania, lepiej zrozumieć, jak to widzi ta osoba. To buduje zaufanie i partnerstwo w relacji. Akceptacja różnorodnych poglądów sprzyja też lepszemu zrozumieniu potrzeb podopiecznego, co jest mega ważne przy planowaniu działań. Generalnie, akceptacja w pracy z ludźmi jest zgodna z etyką, która mówi o szacunku dla ich autonomii i godności.

Pytanie 35

Najskuteczniejszymi sposobami współpracy opiekuna osób starszych z ich bliskimi są:

A. doradzanie, nauczanie, nakazywanie

B. doradztwo, edukacja, udzielanie wsparcia

C. wychowanie, wspieranie, dostarczanie pomocy

D. aktywowanie, motywowanie, wychowywanie

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "doradztwo, edukacja, udzielanie wsparcia" jest prawidłowa, ponieważ te elementy są kluczowe w relacji opiekuna z rodziną osoby starszej. Doradztwo polega na dostarczaniu informacji oraz wskazówek, które są istotne dla zrozumienia potrzeb osoby starszej i dostępnych form wsparcia. Edukacja przyczynia się do zwiększenia świadomości rodziny na temat starzejącego się członka rodziny oraz problemów, z którymi może się zmagać, takich jak demencja czy choroby przewlekłe. Udzielanie wsparcia to nie tylko pomoc praktyczna, ale również emocjonalna, która wzmacnia więzi rodzinne oraz poprawia jakość życia seniora. Przykładowo, wprowadzenie sesji edukacyjnych dla rodzin może pomóc w lepszym zrozumieniu, jak radzić sobie z wyzwaniami związanymi z opieką nad osobą starszą. Tego rodzaju podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w gerontologii, gdzie kładzie się nacisk na współpracę między różnymi podmiotami, aby zapewnić kompleksową opiekę.

Pytanie 36

Zamocowanie worka na mocz, który jest podłączony do cewnika, powyżej poziomu pęcherza moczowego może wywołać

A. utrudnienia w odpływie moczu oraz krwawienie z pęcherza moczowego

B. odpływ moczu do miedniczki nerkowej oraz jego gromadzenie

C. cofanie się moczu i ryzyko zakażenia dróg moczowych

D. nieszczelność cewnika i wyciek moczu z cewki

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zamocowanie podłączonego do cewnika worka na mocz powyżej poziomu pęcherza moczowego skutkuje cofaniem się moczu w kierunku pęcherza i nerek. Ta sytuacja może prowadzić do powstawania zalegającego moczu, co z kolei zwiększa ryzyko zakażeń dróg moczowych, takich jak odmiedniczkowe zapalenie nerek. Dlatego zgodnie z wytycznymi dotyczącymi cewnikowania, worki na mocz powinny być zawsze umieszczane poniżej poziomu pęcherza, aby zapewnić prawidłowy odpływ moczu i minimalizować ryzyko infekcji. W praktyce medycznej, odpowiednie mocowanie worków na mocz jest kluczowe dla pacjentów cewnikowanych przez dłuższy czas, jak np. osoby z urazami rdzenia kręgowego czy po operacjach urologicznych, co pozwala na utrzymanie higieny i zapobieganie poważnym powikłaniom zdrowotnym.

Pytanie 37

Aby uniknąć przykurczów stawowych u pacjenta leżącego, opiekun powinien zaplanować

A. należyte jego żywienie

B. codzienne realizowanie przez nią ćwiczeń

C. używanie przez nią materaca magnetycznego

D. zmianę pozycji co 2 godziny

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Codzienne wykonywanie ćwiczeń jest kluczowym elementem zapobiegania przykurczom stawowym u osób leżących. Regularna aktywność fizyczna, nawet w ograniczonej formie, wspiera krążenie krwi oraz utrzymuje elastyczność mięśni i stawów. W przypadku osób unieruchomionych, ćwiczenia pomagają zminimalizować ryzyko powstawania zrostów i sztywności stawowej, co jest szczególnie ważne w kontekście długotrwałego leżenia. Przykłady ćwiczeń mogą obejmować delikatne rozciąganie kończyn, unoszenie nóg czy rotację stawów. Najlepiej, aby takie ćwiczenia były realizowane pod nadzorem specjalisty, który dobierze odpowiednie formy aktywności do stanu zdrowia pacjenta oraz jego możliwości. Zgodnie z zaleceniami specjalistów, w tym zaleceń WHO, regularna aktywność fizyczna jest fundamentem zapobiegania powikłaniom w rehabilitacji osób z ograniczoną mobilnością.

Pytanie 38

Członkom rodziny osoby cierpiącej na chorobę Alzheimera należałoby sugerować, aby

A. pomagali mu w codziennych czynnościach z powodu trudności w samoopieki

B. zmniejszali jego aktywność życiową oraz farmakologicznie uspokajali z uwagi na potencjalne ryzyko urazów

C. nieprzerwanie kontrolowali i dyskretnie ograniczali jego niezależność, aby zapewnić mu maksymalne bezpieczeństwo

D. angażowali go w życie rodziny i ćwiczyli wciąż dostępne umiejętności

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Włączenie osoby z chorobą Alzheimera w życie rodzinne oraz ćwiczenie jej istniejących umiejętności jest kluczowym elementem wspierania jej jakości życia. Tego rodzaju podejście, oparte na aktywnym udziale podopiecznego w codziennych zadaniach, pozwala na zachowanie jego poczucia wartości oraz samodzielności w miarę możliwości. Praktyczne przykłady obejmują angażowanie podopiecznego w proste czynności domowe, takie jak pomoc w gotowaniu czy wspólne spacery. Działania te pomagają w utrzymaniu zdolności poznawczych oraz motorycznych, co jest zgodne z wytycznymi organizacji zajmujących się opieką nad osobami z demencją, takimi jak Alzheimer’s Association. Warto podkreślić, że stymulacja poznawcza i społeczna są fundamentalne dla spowolnienia postępu choroby i poprawy jakości życia, a także wpływają na emocjonalne wsparcie, które jest niezwykle istotne w tak trudnych sytuacjach.

Pytanie 39

Aby przygotować ciepły kompres żelowy, konieczne jest jego ogrzanie do temperatury

A. 50-60°C

B. 70-80°C

C. 90-100°C

D. 30-40°C

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 70-80°C jest prawidłowa, ponieważ to idealny zakres temperatury dla przygotowania ciepłego kompresu żelowego. W tym zakresie temperatura jest wystarczająco wysoka, aby skutecznie przynieść ulgę w bólu oraz przyspieszyć proces gojenia, ale jednocześnie nie jest na tyle wysoka, aby spowodować oparzenia. Kompresy żelowe są często używane w terapii ciepłem w fizjoterapii oraz medycynie sportowej, gdzie ich właściwości pozwalają na efektywne łagodzenie stanów zapalnych oraz redukcję napięcia mięśniowego. Przykładowo, stosowanie ciepłych kompresów żelowych na bolące stawy czy napięte mięśnie może przynieść ulgę oraz poprawić krążenie krwi, co sprzyja regeneracji. Zgodnie z wytycznymi wielu instytucji medycznych, w tym American Physical Therapy Association, zaleca się stosowanie ciepła w zakresie 40-45°C, co wskazuje na to, że odpowiednia temperatura dla kompresów żelowych powinna oscylować w granicach 70-80°C, aby zapewnić optymalne efekty terapeutyczne bez ryzyka uszkodzenia skóry.

Pytanie 40

79-letnia pacjentka z rozpoznaniem uogólnionej miażdżycy tętnic zmaga się z dużymi trudnościami w zakresie samoopieki, nie jest kandydatem do leczenia w szpitalu, a jednocześnie potrzebuje stałej pomocy opiekuńczo-pielęgnacyjnej oraz rehabilitacyjnej. Opiekun powinien zachęcić pacjentkę do złożenia wniosku o skierowanie do

A. mieszkania wspomaganego

B. domu spokojnej starości

C. zakładu opiekuńczo-leczniczego

D. ośrodka opieki paliatywnej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zakład opiekuńczo-leczniczy jest placówką, która oferuje kompleksową opiekę osobom wymagającym stałej pomocy medycznej oraz rehabilitacyjnej. W przypadku 79-letniej podopiecznej z uogólnioną miażdżycą tętnic, jej znaczne deficyty w samoopiece oraz brak kwalifikacji do leczenia szpitalnego wskazują na potrzebę stałej obserwacji i wsparcia, które zapewnia zakład opiekuńczo-leczniczy. Tego typu placówki są przystosowane do opieki nad osobami starszymi, które wymagają ciągłej pomocy w codziennych czynnościach oraz specjalistycznej opieki medycznej. Przykładem mogą być miejsca, gdzie personel medyczny zapewnia terapię zajęciową, rehabilitację oraz monitorowanie stanu zdrowia pacjentów. Warto również zaznaczyć, że w zakładach opiekuńczo-leczniczych stosowane są standardy dotyczące jakości opieki, co jest zgodne z aktualnymi wytycznymi w Polsce dotyczących opieki nad osobami starszymi i niepełnosprawnymi.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej