Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 13 maja 2025 19:04
Data zakończenia: 13 maja 2025 19:18

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Zabieg trzebienia knurków bez zastosowania znieczulenia odbywa się

A. do 7 dnia życia

B. do 4 dnia życia

C. do 14 dnia życia

D. do 21 dnia życia

Trzebienie knurków bez znieczulenia do 7 dnia życia jest uznawane za standardową praktykę w hodowli trzody chlewnej. W tym okresie życia zwierzęta są nadal bardzo młode i ich układ nerwowy nie jest w pełni rozwinięty, co sprawia, że odczuwanie bólu jest znacznie mniejsze w porównaniu do starszych osobników. Ponadto, przeprowadzanie tego zabiegu w tym terminie jest zgodne z zaleceniami wielu organizacji zajmujących się dobrostanem zwierząt, takich jak Światowa Organizacja Zdrowia Zwierząt (OIE). Właściwe przeprowadzanie trzebienia w tym okresie pozwala na uniknięcie problemów z zachowaniem dorosłych knurków oraz zapewnienie ich lepszego zdrowia psychicznego i fizycznego. Praktyka ta jest również istotna z punktu widzenia ograniczenia ryzyka infekcji oraz zmniejszenia stresu wśród zwierząt, co jest kluczowe w każdej hodowli. Warto zaznaczyć, że stosowanie znieczulenia w przypadku starszych knurków staje się coraz bardziej powszechne, jednak w przypadku tak młodych zwierząt ryzyko jest minimalne.

Pytanie 2

Właściciel samicy otrzymuje dokument potwierdzający przeprowadzenie zabiegu sztucznego unasiennienia w postaci

A. oryginału

B. I kopii

C. II kopii

D. dowolnej kopii

Wybór odpowiedzi innej niż oryginał wskazuje na nieporozumienie w zakresie wymagań dotyczących dokumentacji związanej z zabiegiem sztucznego unasienniania. Odpowiedzi takie jak I kopii czy dowolnej kopii wprowadzają w błąd, sugerując, że wystarczy mieć jedynie kopię dokumentu, aby spełnić wymagania prawne. Praktyka pokazuje, że oryginał ma fundamentalne znaczenie, ponieważ kopie mogą być łatwo podrobione lub zmienione, co stwarza ryzyko dla zarówno hodowcy, jak i dla organów regulacyjnych. Przyjmuje się, że jedynie oryginał jest akceptowany przez instytucje odpowiedzialne za kontrolę jakości i bezpieczeństwa w hodowli zwierząt, a także jest wymagany w przypadku ewentualnych sporów dotyczących jakości genetycznej i zdrowotnej. Właściciele samic powinni być świadomi, że posiadanie jedynie kopii dokumentacji może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych, gdyż nie zapewnia to pełnej transparentności i wiarygodności stosowanych praktyk w zakresie hodowli. Przykładem może być sytuacja, w której hodowca jest zobowiązany do przedstawienia dokumentacji w trakcie inspekcji, gdzie brak oryginału może skutkować nałożeniem sankcji lub utratą zezwoleń na prowadzenie działalności hodowlanej. Dlatego kluczowym jest, aby każdy hodowca miał pełną kontrolę nad oryginałami dokumentów potwierdzających wykonane zabiegi, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 3

Częstotliwość rui u owiec wynosi średnio co ile dni?

A. 10 dni

B. 28 dni

C. 21 dni

D. 17 dni

Ruja u owiec to złożony proces biologiczny, który obejmuje szereg zmian hormonalnych, prowadzących do gotowości samicy do zapłodnienia. Odpowiedzi sugerujące, że ruja powtarza się co 10, 21 lub 28 dni, wynikają z niepełnego zrozumienia tego cyklu. W przypadku cyklu 10-dniowego, warto zauważyć, że jest to zbyt krótki okres, by umożliwić właściwe przygotowanie organizmu samicy do zapłodnienia, co może prowadzić do problemów z płodnością. Z kolei 21 dni, choć może wydawać się logiczne, jest często mylone z cyklem owczym w innych gatunkach zwierząt, takich jak bydło, gdzie rzeczywiście cykl ten trwa dłużej. Natomiast 28 dni również przekracza typowy czas ruji u owiec, co może prowadzić do błędnych założeń w zakresie planowania rozrodu. Typowe błędy myślowe prowadzące do tych nieprawidłowych odpowiedzi często związane są z porównywaniem cykli różnych zwierząt bez uwzględnienia specyfiki danego gatunku. Dlatego kluczowe jest posiadanie wiedzy o biologii i cyklu życiowym owiec, co wpływa na prawidłowe zarządzanie hodowlą oraz umożliwia poprawne podejmowanie decyzji związanych z reprodukcją.

Pytanie 4

Prawidłowe warunki rozmrażania słomki z nasieniem buhaja to

Odpowiedź	Temperatura wody [°C]	Czas rozmrażania [sekunda]
A.	15÷17	20
B.	25÷27	30
C.	35÷37	40
D.	45÷47	60

A. D.

B. C.

C. B.

D. A.

Odpowiedź C jest prawidłowa, ponieważ prawidłowe warunki rozmrażania słomki z nasieniem buhaja są kluczowe dla utrzymania wysokiej jakości nasienia, co bezpośrednio wpływa na skuteczność inseminacji. Temperatura wody w zakresie 35-37°C jest optymalna, ponieważ zbyt niska temperatura może prowadzić do niepełnego rozmrożenia komórek, a zbyt wysoka może je uszkodzić. Czas rozmrażania wynoszący 40 sekund to standard stosowany w praktyce, który pozwala na osiągnięcie najlepszego rezultatu. W przypadku nieprzestrzegania tych warunków, nasienie może stracić swoją zdolność do zapłodnienia, co z kolei wpływa na wyniki hodowlane. Warto również zaznaczyć, że przy rozmrażaniu nasienia zaleca się korzystanie z wody o stabilnej temperaturze, a nie z gorącego źródła, co może prowadzić do nagłych zmian temperatury i negatywnie wpływać na jakość nasienia. Dobrze przeprowadzony proces rozmrażania to kluczowy element w inseminacji buhajów, który wymaga uwagi i precyzji.

Pytanie 5

Jeżeli ruję u krowy zauważono o godzinie 7:00, to kiedy należy ją unasiennić?

A. 10. następnego dnia

B. 14. następnego dnia

C. 19. tego samego dnia

D. 16. tego samego dnia

Odpowiedź 19. tego samego dnia jest prawidłowa, ponieważ umasienienie krowy powinno odbywać się w odpowiednim oknie czasowym, aby zwiększyć szanse na zapłodnienie. Krowy wchodzą w ruję średnio co 21 dni i są płodne przez około 12 do 18 godzin. Kluczowe jest, aby unasiennienie odbyło się w szczytowym okresie rui, co zazwyczaj ma miejsce od 12 do 16 godzin po zauważeniu pierwszych objawów. W przypadku, gdy ruję zauważono o godzinie 7 rano, najlepszym czasem na unasiennienie będzie późniejsza część dnia, co oznacza, że godzina 19 tego samego dnia jest idealna. Praktyka ta jest zgodna z zaleceniami weterynaryjnymi i hodowlanymi, które podkreślają znaczenie precyzyjnego harmonogramu unasiennienia w celu optymalizacji wskaźników płodności. Dobrą praktyką jest również prowadzenie dziennika obserwacji, co ułatwia monitorowanie cykli rujowych i planowanie następnych działań hodowlanych.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

Jaka jest optymalna temperatura dla pistoletu inseminacyjnego przygotowanego do przeprowadzenia zabiegu?

A. 45 °C

B. 10 °C

C. 35 °C

D. 40 °C

Optymalna temperatura pistoletu inseminacyjnego wynosząca 35 °C jest kluczowa dla skuteczności przeprowadzania zabiegów inseminacji. Właściwa temperatura pozwala na utrzymanie jakości materiału nasiennego, co jest niezbędne, aby zapewnić wysoką żywotność plemników. W przypadku zbyt niskiej temperatury, poniżej 30 °C, może dojść do hipotermii, która negatywnie wpływa na aktywność plemników i ich zdolność do zapłodnienia. Z kolei zbyt wysoka temperatura, powyżej 40 °C, prowadzi do denaturacji białek, co skutkuje uszkodzeniem komórek plemnikowych. W praktyce, przed przystąpieniem do zabiegu inseminacji, zaleca się umieszczanie pistoletu w specjalnych podgrzewaczach, które utrzymują stałą temperaturę, co jest standardem w branży. Dbałość o prawidłowe warunki przechowywania oraz przygotowania materiału nasiennego jest istotna nie tylko dla skuteczności zabiegu, ale również dla zdrowia zwierząt.

Pytanie 8

Najmniej moczu wydalają

A. świnie

B. konie

C. indyki

D. psy

Indyki, jako ptaki, mają zdolność do oszczędzania wody w organizmie, co jest szczególnie istotne w ich naturalnym środowisku. W porównaniu do ssaków, ptaki często wydalają mocz w postaci pasty moczowej, co pozwala im na minimalizację utraty wody. W praktyce oznacza to, że indyki wydalają stosunkowo niewielkie ilości wody w porównaniu do zwierząt takich jak konie czy psy, które wydalają bardziej rozcieńczony mocz, zawierający większe ilości wody. To podejście jest zgodne z przystosowaniami ewolucyjnymi, które pozwalają ptakom na przetrwanie w warunkach, gdzie dostępność wody jest ograniczona. Dobrą praktyką w hodowli indyków jest zapewnienie im odpowiednich warunków żywienia oraz dostępu do wody, co wspiera ich zdrowie i optymalne funkcjonowanie. Zrozumienie tych potrzeb jest kluczowe dla hodowców, aby mogli oni skutecznie zarządzać ich dobrostanem.

Pytanie 9

Prawidłowe warunki kiszenia paszy obejmują następujące elementy:

A. duża ilość białka w roślinach, obecność kwasu mlekowego, warunki tlenowe

B. duża ilość cukru w roślinach, obecność kwasu mlekowego, warunki beztlenowe

C. duża ilość cukru w roślinach, obecność kwasu masłowego, warunki tlenowe

D. duża ilość białka w roślinach, obecność kwasu masłowego, warunki beztlenowe

Właściwy proces kiszenia paszy jest kluczowy dla uzyskania wysokiej jakości pożywienia dla zwierząt, a jego skuteczność opiera się na kilku fundamentalnych czynnikach. Po pierwsze, wysoka zawartość cukru w roślinach sprzyja procesom fermentacyjnym, ponieważ cukry są głównym źródłem energii dla bakterii kwasu mlekowego, które dominują w procesie kiszenia. Obecność kwasu mlekowego jest z kolei kluczowa, gdyż działa on jako naturalny konserwant, obniżając pH paszy i hamując rozwój niepożądanych mikroorganizmów. Warunki beztlenowe są niezbędne, aby ograniczyć dostęp tlenu, co sprzyja wzrostowi korzystnych bakterii oraz minimalizuje ryzyko procesów gnilnych. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy polega na odpowiednim doborze roślin do kiszenia oraz na kontrolowaniu warunków w procesie fermentacji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi w produkcji pasz. Efektywne kiszenie prowadzi do uzyskania paszy bogatej w składniki odżywcze, poprawiającej zdrowie i wydajność zwierząt.

Pytanie 10

Nasienie używane w sztucznym unasiennianiu powinno pochodzić od zwierząt wpisanych do

A. ksiąg hodowlanych

B. rejestru głównego lekarza weterynarii

C. ksiąg hodowlanych lub rejestrów

D. rejestru ministra rolnictwa

Udzielając odpowiedzi, która odnosi się do rejestru głównego lekarza weterynarii lub rejestru ministra rolnictwa, można popełnić błąd w postrzeganiu roli tych instytucji w procesie hodowli. Mimo że są one istotne dla regulacji prawnych i nadzoru weterynaryjnego, nie zajmują się one bezpośrednio oceną jakości nasienia rozpłodników. Rejestry te mogą zawierać informacje o zwierzętach, ale nie pełnią one funkcji, jaką mają księgi hodowlane, które skupiają się na kryteriach genetycznych i hodowlanych. To może prowadzić do mylnego przekonania, że jakikolwiek rejestr byłby wystarczający do przyjęcia nasienia do sztucznego unasienniania. W praktyce, wykorzystanie nasienia niepochodzącego z ksiąg hodowlanych może skutkować obniżeniem jakości potomstwa, co negatywnie wpływa na całą działalność hodowlaną. W związku z tym ważne jest, aby opierać się na uznanych źródłach, które gwarantują odpowiednie standardy hodowlane. Dobre praktyki w hodowli zwierząt nakładają na hodowców obowiązek korzystania z materiału genetycznego, który jest sprawdzony i dokumentowany w księgach hodowlanych.

Pytanie 11

W diecie klaczy karmiących wykorzystuje się dodatek stymulujący laktację w formie pójła z

A. siana z traw

B. kiszonek z kukurydzy

C. śruty poekstrakcyjnej sojowej

D. otrąb pszennych

Otręby pszenne są powszechnie stosowanym dodatkiem mlekopędnym w diecie klaczy karmiących, ponieważ są bogate w błonnik, białko oraz składniki mineralne, które wspierają laktację. Ich wysoką wartość odżywczą można przypisać dużej zawartości witamin z grupy B, które są kluczowe dla metabolizmu energetycznego i prawidłowego funkcjonowania układu pokarmowego klaczy. Dodatkowo, otręby pszennne stymulują wydzielanie mleka, co jest niezwykle istotne dla zdrowia źrebiąt. Zastosowanie otrębów pszennych w diecie klaczy karmiących wspiera nie tylko laktację, ale także zapewnia źródło energii i składników odżywczych niezbędnych do regeneracji organizmu po porodzie. Zgodnie z zaleceniami specjalistów ds. żywienia zwierząt, najlepiej stosować otręby w połączeniu z innymi składnikami paszy, aby zoptymalizować ich przyswajalność i skuteczność. Przykładem może być mieszanie ich z paszami treściwymi takimi jak śruty sojowe, co również wspiera równowagę białkową w diecie klaczy.

Pytanie 12

Pełnowartościowe białko powinno być złożone z odpowiednich ilości aminokwasów oraz w właściwych proporcjach

A. nasycone kwasy tłuszczowe

B. aminokwasy egzogenne

C. aminokwasy endogenne

D. nienasycone kwasy tłuszczowe

Aminokwasy endogenne to te, które organizm ludzki jest w stanie wytwarzać samodzielnie, co oznacza, że nie muszą być dostarczane z pożywieniem. Dlatego koncentrowanie się na nich w kontekście pełnowartościowego białka jest nieuzasadnione, ponieważ nie spełniają one kryteriów niezbędnych aminokwasów w diecie. Możliwe jest również mylenie pojęć związanych z kwasami tłuszczowymi. Nasycone i nienasycone kwasy tłuszczowe to klasyfikacje odnoszące się do rodzaju wiązań chemicznych w cząsteczkach tłuszczu, a nie mają bezpośredniego związku z białkami i aminokwasami. Nasycone kwasy tłuszczowe, występujące głównie w produktach pochodzenia zwierzęcego, mogą wpływać na zdrowie serca, podczas gdy nienasycone kwasy tłuszczowe, znajdujące się w olejach roślinnych, rybach czy orzechach, są uważane za korzystne dla zdrowia. Użytkownicy często mylą terminologię, co prowadzi do nieporozumień w zakresie zrozumienia, jakie składniki odżywcze są kluczowe dla prawidłowego odżywiania. Zrozumienie różnicy między aminokwasami egzogennymi a endogennymi oraz ich rolą w diecie jest kluczowe dla planowania zdrowego jadłospisu, a ignorowanie tych informacji może prowadzić do niedoborów pokarmowych oraz zaburzeń zdrowotnych. Właściwe zbilansowanie aminokwasów w diecie ma fundamentalne znaczenie dla utrzymania prawidłowej kondycji organizmu oraz wspierania procesów metabolicznych.

Pytanie 13

Osoba, która zrealizowała procedurę sztucznego unasieniania krowy lub jałówki, powinna przechowywać kopię dokumentu potwierdzającego wykonanie zabiegu przez czas

A. 2 lata od daty przeprowadzenia zabiegu

B. 5 lat od daty przeprowadzenia zabiegu

C. 3 lata od daty przeprowadzenia zabiegu

D. 1 rok od daty przeprowadzenia zabiegu

Podmiot, który przeprowadza zabieg sztucznego unasieniania krowy lub jałówki, jest zobowiązany do przechowywania kopii zaświadczenia wykonania zabiegu przez okres pięciu lat. Taki obowiązek wynika z przepisów dotyczących ochrony zdrowia zwierząt oraz rejestracji działalności związanej z inseminacją. Przechowywanie dokumentacji przez pięć lat pozwala na audyt i monitorowanie praktyk hodowlanych, co ma kluczowe znaczenie w kontekście bioasekuracji oraz zapobiegania rozprzestrzenianiu się chorób zakaźnych w stadach. Przykładowo, w przypadku wystąpienia choroby zakaźnej, takich jak bruceloza, odpowiednia dokumentacja może pomóc w identyfikacji źródła i przebiegu zakażenia. Działania te są zgodne z dobrymi praktykami w hodowli zwierząt, które wymagają zachowania odpowiedniej ewidencji, a także z normami unijnymi, które nakładają obowiązki na hodowców dotyczące monitorowania zdrowia zwierząt oraz dokumentowania przeprowadzanych zabiegów.

Pytanie 14

Jaka jest optymalna temperatura dla pistoletu inseminacyjnego przygotowanego do przeprowadzenia zabiegu?

A. 45°C

B. 10°C

C. 40°C

D. 35°C

Optymalna temperatura pistoletu inseminacyjnego wynosząca 35°C jest kluczowa dla zapewnienia skuteczności zabiegu inseminacji. W tej temperaturze plemniki są w stanie zachować swoją motorykę i zdolność do zapłodnienia komórki jajowej. Zbyt niska temperatura, jak 10°C, może prowadzić do znacznego osłabienia plemników, co obniża szanse na skuteczną inseminację. Z kolei zbyt wysoka temperatura, jak 40°C czy 45°C, może powodować ich uszkodzenie, co jest nieodwracalne i prowadzi do całkowitej utraty ich funkcji biologicznej. W praktyce, przed przystąpieniem do zabiegu, warto używać podgrzewanych pistoletów inseminacyjnych, aby osiągnąć tę optymalną temperaturę. Dodatkowo, standardy branżowe, takie jak wytyczne Światowej Organizacji Zdrowia, podkreślają znaczenie odpowiednich warunków przechowywania i transportu nasienia, które powinny być dostosowane do zachowania jego jakości. Wiedza na temat optymalnych warunków przeprowadzania inseminacji ma istotne znaczenie dla hodowli zwierząt i zwiększenia efektywności reprodukcji w gospodarstwach rolnych.

Pytanie 15

Określ właściwą powierzchnię okien dla pomieszczenia inwentarskiego o powierzchni 120 m², przy założeniu, że wymagany stosunek powierzchni okien do podłogi wynosi 1:15?

A. 10 m2

B. 8 m2

C. 12 m2

D. 15 m2

Wynik 8 m² dla okien w pomieszczeniu inwentarskim o powierzchni 120 m² jest zgodny z wymaganym stosunkiem okien do podłogi wynoszącym 1:15. Aby obliczyć wymaganą powierzchnię okien, należy podzielić całkowitą powierzchnię pomieszczenia przez wskaźnik. W tym przypadku, 120 m² / 15 = 8 m². Odpowiednia wentylacja oraz naturalne doświetlenie odgrywają kluczową rolę w utrzymaniu zdrowego środowiska dla zwierząt hodowlanych. Powierzchnia okien w pomieszczeniach inwentarskich powinna być dostosowana do rodzaju zwierząt, sezonu, a także warunków klimatycznych. Na przykład, w obiektach zajmujących się hodowlą drobiu, większa ilość światła dziennego może przyczynić się do lepszego wzrostu ptaków. Standardy budowlane oraz normy dotyczące hodowli zwierząt zalecają odpowiednie proporcje okien w celu zapewnienia optymalnych warunków. W praktyce, odpowiednie zaprojektowanie okien oraz ich umiejscowienie może również wpłynąć na efektywność energetyczną budynku.

Pytanie 16

Otręby mają właściwości mlekopędne

A. owsiane

B. pszenne

C. lniane

D. żytnie

Otręby pszenne mają właściwości mlekopędne ze względu na zawartość błonnika, minerałów oraz witamin, które wspierają procesy trawienne i poprawiają ogólne funkcjonowanie organizmu. Błonnik pokarmowy, zwłaszcza ten znajdujący się w otrębach, stymuluje perystaltykę jelit, co z kolei sprzyja lepszemu wchłanianiu składników odżywczych. Otręby pszenne są również bogate w witaminy z grupy B, które mają kluczowe znaczenie dla metabolizmu oraz wsparcia układu nerwowego. Przykładowo, wprowadzenie ich do diety kobiet karmiących może wspierać produkcję mleka, co zostało potwierdzone w badaniach dotyczących diety laktacyjnej. Warto zaznaczyć, że oprócz właściwości mlekopędnych, otręby pszenne obniżają również poziom cholesterolu oraz regulują poziom cukru we krwi, co czyni je cennym składnikiem w diecie nie tylko dla kobiet w okresie laktacji, ale także dla osób dbających o zdrowie.

Pytanie 17

Zastosowanie systemu NEL służy do oceny wartości energetycznej pasz dla

A. świń

B. koni

C. bydła

D. kóz

Zastosowanie systemu NEL do oceny wartości energetycznej pasz ogranicza się głównie do bydła, co czyni odpowiedzi dotyczące kóz, koni i świń błędnymi. W przypadku kóz, chociaż również wymagają one odpowiedniego zbilansowania diety, ich potrzeby energetyczne i metabolizm różnią się znacząco od bydła. Kóz nie można oceniać według tego samego standardu energetycznego, ponieważ ich zdolności do wykorzystania paszy są inne, co prowadzi do błędnych wniosków w kontekście diety. W przypadku koni, warto zauważyć, że ich metabolizm zasadniczo opiera się na wydajności energetycznej w inny sposób. Konie są bardziej wrażliwe na różnorodność paszy i ich dieta musi być dostosowywana do aktywności fizycznej, co sprawia, że stosowanie NEL nie jest wystarczające do oceny ich potrzeb żywieniowych. Jeśli chodzi o świnie, to ich potrzeby energetyczne są również zgoła odmienne. Dla trzody chlewnej bardziej odpowiednim podejściem jest wykorzystanie systemów oceny opartych na ilości energii z paszy, takich jak DE (Digestible Energy) czy ME (Metabolizable Energy), które bardziej precyzyjnie odzwierciedlają ich mechanizmy trawienne i energetyczne. Wnioskując, typowe błędy myślowe, które prowadzą do niepoprawnych wniosków dotyczących zastosowania NEL w ocenie pasz dla innych gatunków zwierząt, wynikają z ignorowania specyfiki każdego z tych gatunków oraz różnorodności ich potrzeb żywieniowych i metabolicznych.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

Przeciętna ilość zwierząt w różnych grupach technologicznych przez rok wynosi

A. bilans zwierząt

B. przelotowość

C. obrót stada

D. stan średnioroczny

Stan średnioroczny to kluczowe pojęcie w zarządzaniu zasobami zwierzęcymi, które odnosi się do przeciętnej liczby zwierząt w danym stadzie w ciągu roku. Dzięki temu wskaźnikowi można ocenić efektywność produkcji zwierzęcej, planować zasoby paszy oraz podejmować decyzje dotyczące sprzedaży lub zakupu zwierząt. Przykładem zastosowania stanu średniorocznego jest analiza rentowności hodowli bydła, gdzie hodowcy mogą porównywać dane z różnych lat, aby ocenić wpływ zmian w zarządzaniu stadem na jego wydajność. W kontekście dobrych praktyk hodowlanych, stan średnioroczny jest często wykorzystywany w raportach okresowych i audytach, co pozwala na lepsze zarządzanie ryzykiem i przewidywanie potrzeb rynkowych. Ponadto, znajomość stanu średniorocznego wpływa na strategię rozwoju stada, co może prowadzić do zwiększenia efektywności produkcji i poprawy dobrostanu zwierząt.

Pytanie 20

W celu uniknięcia zakażenia pępowiny u nowonarodzonego jagnięcia, co należy zrobić?

A. zastosować zastrzyk z antybiotyku dla jagnięcia.

B. podstawić jagnię do wylizania przez matkę.

C. podwiązać pępowinę za pomocą nici.

D. odkażać pępowinę jodyną.

Odkazanie pępowiny jodyną jest kluczowym krokiem w zapobieganiu zakażeniom, które mogą wystąpić u nowo narodzonego jagnięcia. Jodyna działa jako skuteczny środek dezynfekujący, eliminując bakterie i inne patogeny, które mogą wnikać w organizm przez pępowinę. To szczególnie ważne w pierwszych dniach życia, kiedy układ odpornościowy jagnięcia jest jeszcze niedojrzały. Stosując jodynę, należy upewnić się, że preparat jest stosowany w odpowiedniej stężeniu oraz w odpowiedni sposób - wystarczy nałożyć go delikatnie na miejsce przecięcia pępowiny, aby nie uszkodzić tkanek. W praktyce, po narodzinach jagnięcia, warto przeprowadzić ten zabieg w ciągu kilku pierwszych godzin, aby maksymalnie ograniczyć ryzyko zakażeń. W przypadku hodowli zwierząt, taki zabieg powinien stać się standardową praktyką zgodną z zaleceniami weterynaryjnymi i kierunkami opieki nad nowo narodzonymi ssakami.

Pytanie 21

Schemat genetycznego ulepszania populacji zwierząt to

A. ulepszanie genetyczne

B. selekcja

C. program hodowlany

D. postęp w hodowli

Zrozumienie podstaw genetyki w kontekście hodowli zwierząt jest kluczowe dla skutecznego doskonalenia populacji. Wybór opcji takich jak postęp hodowlany, doskonalenie genetyczne czy selekcja może prowadzić do mylnych wniosków. Postęp hodowlany jest terminem ogólnym odnoszącym się do wszelkich działań mających na celu poprawę cech zwierząt, ale nie wskazuje na konkretny, systematyczny proces, jakim jest program hodowlany. Z kolei doskonalenie genetyczne to koncepcja, która nie uwzględnia specyfiki działania, jakie podejmowane są w ramach formalnych programów hodowlanych. Selekcja skupia się głównie na wyborze najlepszych osobników do dalszego rozmnażania, ale sama w sobie nie definiuje całościowego podejścia do hodowli. Przyjęcie tych terminów jako synonimów programu hodowlanego może prowadzić do nieporozumień, ponieważ nie oddają one złożoności i struktury procesu, jakim jest program hodowlany. W praktyce skuteczny program hodowlany łączy te elementy w spójną całość, mając na celu nie tylko wybór najlepszych osobników, ale także ich odpowiednie krzyżowanie oraz monitorowanie efektów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Ignorowanie tej struktury może skutkować nieefektywnymi lub wręcz szkodliwymi decyzjami hodowlanymi, które nie przyniosą oczekiwanych rezultatów.

Pytanie 22

Do jakiej czynności stosuje się tarnik?

A. sierści

B. skóry

C. wymienia

D. kopyt

Tarnik to super narzędzie, które pomaga dbać o kopyta koni. Jego główną rolą jest pozbycie się nadmiaru rogu, co jest ważne dla zdrowia konika. Jak często go używać? Najlepiej co 4-6 tygodni, ale to zależy od tego, jak dużo koń pracuje i w jakich warunkach żyje. Regularne korzystanie z tarnika zapobiega różnym problemom, takim jak rogowacenie kopyt czy infekcje, które mogą doprowadzić do kulawizny, a tego przecież wszyscy chcemy uniknąć. Warto też mieć pojęcie o anatomii kopyta, bo to pomoże nam nie uszkodzić delikatnych struktur. Można też poszerzyć swoją wiedzę o to, jak dobierać odpowiednie narzędzia czy techniki strugania, co na pewno przyda się każdemu, kto zajmuje się końmi.

Pytanie 23

Stosowanie w sztucznym unasiennianiu buhajów lub ich nasienia, pochodzącego z kraju spoza Unii Europejskiej, wymaga uzyskania zgody

A. ministra ochrony zdrowia

B. głównego weterynarza

C. ministra odpowiedzialnego za rolnictwo

D. powiatowego weterynarza

Odpowiedź ministra właściwego do spraw rolnictwa jest prawidłowa, ponieważ w Polsce to właśnie ten minister odpowiada za regulacje związane z hodowlą zwierząt gospodarskich oraz ich rozmnażaniem. Zgodnie z przepisami prawa, w przypadku wykorzystywania nasienia buhajów pochodzących z krajów trzecich (czyli spoza Unii Europejskiej), należy uzyskać zgodę odpowiednich organów w celu zapewnienia, że nasienie spełnia wymogi zdrowotne i jakościowe. Przykładem zastosowania tych zasad może być import nasienia buhajów z krajów takich jak USA czy Nowa Zelandia, gdzie przed przystąpieniem do jego użycia w hodowli, hodowca musi dostarczyć odpowiednią dokumentację oraz spełnić określone normy weterynaryjne. Dobre praktyki w tej dziedzinie uwzględniają również przeprowadzanie badań zdrowotnych zarówno nasienia, jak i samych zwierząt, co stanowi kluczowy element w uprzedzaniu rozprzestrzeniania się chorób zakaźnych. Zgoda ministra właściwego do spraw rolnictwa jest zatem nie tylko wymogiem formalnym, ale również praktycznym krokiem w kierunku zapewnienia bezpieczeństwa zdrowotnego w hodowli zwierząt.

Pytanie 24

Makuchy, wykorzystywane jako pasza dla zwierząt, są produktem ubocznym, który powstaje podczas wytwarzania

A. mąki

B. oleju

C. cukru

D. piwa

Odpowiedzi związane z mąką, cukrem i piwem są niepoprawne, ponieważ żaden z tych procesów produkcyjnych nie generuje makuchów. Mąka powstaje głównie w wyniku zmielenia zbóż, a jej produkcja nie wiąże się z tworzeniem wartościowych produktów ubocznych w postaci makuchów. W przypadku produkcji cukru z buraków cukrowych lub trzciny cukrowej, odpady są zazwyczaj w postaci melasy czy wiórów, które są wykorzystywane w niewielkim stopniu jako pasza, lecz nie w formie, która przypomina makuchy. Proces warzenia piwa generuje inne odpady, takie jak młóto browarniane, które również różni się od makuchów, gdyż młóto nie jest produktem pochodzącym z tłoczenia jak olej, lecz jest wynikiem fermentacji. Te nieporozumienia mogą prowadzić do mylnego postrzegania, które produkty są znaczące dla przemysłu paszowego. Kluczowe jest zrozumienie, że efektywność wykorzystania produktów ubocznych w przemyśle rolno-spożywczym jest podporządkowana ich specyfice oraz procesowi produkcji, co pozwala na racjonalne i zrównoważone wykorzystanie zasobów.

Pytanie 25

Klasyfikacja umięśnienia mięsa wołowego odbywa się w kategoriach

A. I,II,III,IV,V

B. 0,1,2,3

C. E,U,R,O,P

D. A,B,C,D,E

Wiesz co? Klasyfikacja umięśnienia tusz wołowych jest oparta na systemie E,U,R,O,P, co mówi nam o jakości tego mięsa, które trafia do przemysłu mięsnego. To jest dosyć istotne, bo klasy E to te najlepsze tusze, a klasa P to takie, które mają najniższą jakość. Jak tak sobie myślę, to klasa E to taka super jakość - tusze mają świetne umięśnienie i prawie żadnego tłuszczu, co jest na czołowej półce. Podczas oceniania tuszów bierze się pod uwagę różne rzeczy, jak na przykład ich kondycję i ewentualne uszkodzenia, bo to wpływa na to, ile można za nie zapłacić. Dzięki jednolitym standardom, zarówno konsumenci, jak i producenci mogą łatwiej zrozumieć, co kupują i sprzedają, a to jest ważne z punktu widzenia bezpieczeństwa żywności i jakości mięsa.

Pytanie 26

Wskaż rodzaj paszy używanej w końcowym etapie tuczu gęsi?

A. Nasiona rzepaku

B. Nasiona bobiku

C. Ziarno owsa

D. Siemię lniane

Ziarno owsa jest jedną z najczęściej stosowanych pasz w ostatnim okresie tuczu gęsi ze względu na swoje korzystne właściwości odżywcze oraz energetyczne. Owies charakteryzuje się wysoką zawartością błonnika, co sprzyja prawidłowemu funkcjonowaniu układu pokarmowego ptaków. Dodatkowo, owies jest źródłem dobrze przyswajalnych węglowodanów, a także białka roślinnego, co przekłada się na zdrowy przyrost masy ciała gęsi. Praktyczne zastosowanie owsa w diecie gęsi polega na jego podawaniu w formie całych ziaren lub jako składnika mieszanki paszowej, co pozwala na lepsze wykorzystanie jego wartości odżywczych. W branży drobiarskiej zaleca się stosowanie owsa w połączeniu z innymi składnikami, takimi jak białko sojowe czy śruty zbożowe, w celu zapewnienia zbilansowanej diety. Warto również zauważyć, że owies ma korzystny wpływ na jakość mięsa, co jest istotne z perspektywy rynku i oczekiwań konsumentów.

Pytanie 27

Jakie rasy bydła należą do typu mlecznego?

A. charolaise oraz angler

B. polska czerwona oraz limousine

C. holsztyńsko-fryzyjska i hereford

D. jersey i ayrshire

Odpowiedź 'jersey i ayrshire' jest właściwa, ponieważ obie rasy bydła są typowymi przedstawicielami użytkowego typu mlecznego. Bydło rasy jersey charakteryzuje się wysoką wydajnością mleczną oraz dużą zawartością tłuszczu i białka w mleku, co czyni je idealnym wyborem dla producentów mleka nastawionych na jakość. Z kolei bydło ayrshire jest znane z dobrej adaptacji do różnych warunków środowiskowych oraz wysokiej odporności na choroby. Obie rasy są wykorzystywane w intensywnych systemach produkcji mleka, co potwierdza ich znaczenie w branży. W praktyce hodowcy często decydują się na krzyżowanie tych ras z innymi, aby uzyskać potomstwo o pożądanych cechach, takich jak zwiększona wydajność mleczna czy lepsza jakość surowca. W kontekście branżowych norm, rasy mleczne są klasyfikowane na podstawie wydajności mlecznej, co potwierdza znaczenie jersey i ayrshire jako kluczowych graczy w produkcji mleka na rynku.

Pytanie 28

Indeks selekcyjny jest najbardziej obiektywną i porównywalną miarą wartości hodowlanej buhajów. W Polsce dla bydła mlecznego stosuje się indeks

A. TPI

B. PF

C. PROS

D. CMS

Indeks PF, czyli Polski Indeks Hodowlany, stanowi kluczowe narzędzie oceny wartości hodowlanej buhajów w Polsce, zwłaszcza w kontekście bydła mlecznego. Jego obliczanie opiera się na szeregu danych, takich jak wydajność mleka, jakość mleka, cechy siły życiowej, oraz inne parametry, które są istotne dla efektywności produkcji mleczarskiej. Indeks PF umożliwia hodowcom dokonywanie świadomych wyborów w zakresie doboru reproduktorów, co w efekcie prowadzi do poprawy jakości stada. Przykładowo, buhaje z wyższym indeksem PF są zazwyczaj bardziej pożądane, ponieważ ich potomstwo ma potencjał do wyższej wydajności mlecznej oraz lepszej jakości mleka. Dobrą praktyką w hodowli bydła mlecznego jest regularne monitorowanie i aktualizowanie danych dotyczących wartości hodowlanej, co pozwala na precyzyjne dostosowywanie strategii selekcji. Znajomość i umiejętność interpretacji indeksu PF są zatem niezbędne dla każdego hodowcy, który pragnie osiągnąć sukces w branży mleczarskiej.

Pytanie 29

W przypadku lochy, która została pokryta 1 kwietnia, kiedy przewiduje się poród?

A. 30 czerwca

B. 2 września

C. 24 lipca

D. 7 sierpnia

Prawidłowe określenie terminu porodu lochy wymaga dokładnego zrozumienia cyklu reprodukcyjnego i fizjologii świń. Odpowiedzi, które wskazują na inne daty, mogą wynikać z nieporozumienia dotyczącego długości ciąży u loch. W praktyce wiele osób myli się, sądząc, że ciąża trwa dłużej niż 114 dni, co prowadzi do błędnych obliczeń. Na przykład, odpowiedź sugerująca 2 września zakładałaby czas ciąży wynoszący niemal 152 dni, co znacznie przekracza standard. Z kolei 30 czerwca, sugerujący 90 dni ciąży, również jest zbyt krótkim okresem, co jest niemożliwe z punktu widzenia biologii świń. Odpowiedzi takie jak 7 sierpnia i 24 lipca mogą wynikać z błędów w liczeniu dni, gdzie przeskakiwanie dat lub mylenie ich z innymi cyklami może prowadzić do takich pomyłek. Ważne jest, aby hodowcy mieli świadomość, że przygotowanie do porodu to nie tylko kwestia daty, ale także stanu zdrowia lochy oraz odpowiednich warunków, które powinny być zapewnione. Właściwe monitorowanie cyklu i zdrowia zwierząt oraz prowadzenie dokumentacji są kluczowe, aby uniknąć takich mylnych obliczeń i wzmocnić efektywność stada.

Pytanie 30

W gospodarstwie, w którym znajduje się 6 000 kur niosek, z których każda waży średnio 2 kg, jaką wartość ma DJP?

A. 12

B. 36

C. 24

D. 18

W gospodarstwie utrzymującym 6000 kur niosek, każda ważąca średnio 2 kg, stosuje się przelicznik dla jednostek przeliczeniowych zwierząt (DJP). W przypadku kur niosek, jedna sztuka to 0,4 DJP, co wynika z ustalonych norm dotyczących masy zwierząt w produkcji rolnej. Aby obliczyć łączną liczbę DJP, należy pomnożyć liczbę kur przez przelicznik. Zatem: 6000 kur x 0,4 DJP/kurę = 2400 DJP. Następnie, aby uzyskać wynik w DJP, dzielimy to przez 100, co daje 24. Takie przeliczenia są kluczowe w zarządzaniu produkcją zwierzęcą, ponieważ pozwalają na lepsze zrozumienie bilansu paszy, wydajności oraz wpływu na środowisko. Warto również zauważyć, że znajomość DJP jest istotna przy planowaniu procesu żywienia, a także w kontekście ubiegających się o dotacje lub wsparcie finansowe w branży rolniczej. W praktyce, prawidłowe obliczenie DJP wpływa na efektywność produkcji oraz zgodność z normami środowiskowymi.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

Do wysokobiałkowych pasz zaliczają się

A. śruty poekstrakcyjne oraz nasiona roślin strączkowych

B. mączki zwierzęce i okopowe

C. zboża oraz wysłodki buraczane

D. kiszonki i marchew

Śruty poekstrakcyjne i nasiona roślin strączkowych są uznawane za pasze wysokobiałkowe, ponieważ dostarczają one znaczną ilość białka potrzebnego w diecie zwierząt. Śruty poekstrakcyjne, takie jak śruta sojowa czy rzepakowa, są produktem ubocznym procesu ekstrakcji oleju z nasion oleistych i charakteryzują się wysoką zawartością białka, często przekraczającą 40%. Nasiona roślin strączkowych, takie jak groch czy fasola, również są bogate w białko, co czyni je idealnym składnikiem w żywieniu zwierząt, szczególnie w dietach bydła, świń oraz drobiu. W praktyce, wykorzystanie pasz wysokobiałkowych jest kluczowe w przemysłowej produkcji mięsa, mleka i jaj, gdzie odpowiednia podaż białka wpływa na wzrost, wydajność oraz zdrowie zwierząt. Zgodnie z zaleceniami żywieniowymi, stosowanie tych pasz powinno być zrównoważone z innymi składnikami diety, aby zapewnić optymalne warunki do produkcji zwierzęcej oraz zdrowy rozwój organizmów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli zwierząt.

Pytanie 33

Termin określający krycie lochy nasieniem różnych knurów w trakcie tej samej rui to

A. bioasekuracja

B. spermatogeneza

C. ejakulacja

D. heterospermia

Heterospermia to coś, co oznacza, że locha może być kryta przez kilka knurów podczas jednej rui. Z mojego doświadczenia wynika, że to może być całkiem ciekawe rozwiązanie w hodowli. Dzięki temu potomstwo może być bardziej różnorodne genetycznie, a to jest ważne, bo mamy wtedy większe szanse na uzyskanie pożądanych cech u zwierząt. W hodowli to już uznawane jest za nowoczesną metodę, która może pomóc lepiej zarządzać genotypem całego stada. Ale trzeba pamiętać, że wprowadzenie takiego systemu wymaga sporej kontroli nad zdrowiem i jakością nasienia, żeby nie ryzykować przenoszeniem chorób. Praktyki związane z heterospermią powinny być zgodne z tym, co zalecają organizacje zajmujące się zdrowiem zwierząt. Moim zdaniem, takie podejście może zwiększyć efektywność hodowli i poprawić dobrostan zwierząt, bo dajemy im lepsze geny do rozwoju.

Pytanie 34

Wskaźnik proporcjonalności rozwoju przednich i tylnych ćwiartek wymienia u krowy ustala się na podstawie indeksu wymienia. Optymalne wymię powinno mieć ten wskaźnik na poziomie

A. 25%

B. 75%

C. 100%

D. 50%

Wybór odpowiedzi 25%, 75% lub 100% wskazuje na niepełne zrozumienie zasadności proporcjonalności w rozwoju wymienia krowy. Procenty te nie oddają rzeczywistego stanu, gdyż wymię krowy powinno mieć zharmonizowany rozwój przednich i tylnych ćwiartek. Przyjęcie 25% sugerowałoby, że przednie ćwiartki są zdecydowanie zdominowane przez tylne, co nie tylko obniża efektywność produkcji mleka, ale może również prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak zmniejszona wydajność laktacyjna czy ryzyko kontuzji. Odpowiedź 75% implikuje zbyt duży rozwój przednich ćwiartek, co może prowadzić do nieprawidłowej postawy zwierzęcia oraz problemów z dojeniem. Z kolei odpowiedź 100% sugerowałaby idealną symetrię, co w praktyce również jest niemożliwe do osiągnięcia. Mitem jest, że wymię krowy powinno być w równym stopniu rozwinięte w każdej ćwiartce, co nie uwzględnia naturalnych różnic w anatomii i fizjologii zwierząt. Hodowcy powinni dążyć do zachowania równowagi i dbać o to, aby wskaźnik wynosił około 50%, co sprzyja zdrowotności zwierząt oraz ich wydajności mlecznej. Zrozumienie tego aspektu jest kluczowe dla sukcesu w hodowli bydła mlecznego.

Pytanie 35

Jakie jest pochodzenie anatomiczne linii białej?

A. rogu

B. włosa

C. zęba

D. kopyta

Linia biała, znana również jako biała linia, jest kluczowym elementem anatomicznym kopyt koni i innych zwierząt, odgrywając istotną rolę w ich zdrowiu i funkcjonowaniu. Stanowi połączenie pomiędzy podeszwy kopyta a ścianą kopyta, zapewniając stabilność oraz elastyczność. Odpowiednia pielęgnacja i monitorowanie linii białej są istotne w zarządzaniu zdrowiem kopyt, co może zapobiegać wielu schorzeniom, takim jak laminitis czy pododermatitis. Przykładowo, w praktyce weterynaryjnej, regularne badania kopyt oraz odpowiednia konserwacja, w tym struganie i czyszczenie, mogą znacząco wpłynąć na stan linii białej. Warto również zauważyć, że problemy z linią białą mogą prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak infekcje czy deformacje kopyt, dlatego istotne jest, aby właściciele koni byli świadomi znaczenia tej struktury i podejmowali działania prewencyjne.

Pytanie 36

Która rasa trzody chlewnej jest najbardziej odpowiednia do ekologicznego chowu?

A. landrace

B. duroc

C. pietrain

D. puławska

Wybór nieodpowiedniej rasy do chowu ekologicznego trzody chlewnej często opiera się na mylnych przekonaniach dotyczących wydajności czy łatwości hodowli. Rasa landrace, chociaż znana z dobrej wydajności mięsnej, jest bardziej wymagająca pod względem warunków chowu i może potrzebować intensywniejszej diety, co nie jest zgodne z zasadami ekologicznego podejścia. Rasa pietrain, znana z wysokiej zawartości mięśni, często zmaga się z problemami zdrowotnymi, co w hodowli ekologicznej jest niepożądane, ponieważ dąży się do minimalizacji stresu i chorobowości u zwierząt. Duroc, chociaż ceniony za jakość mięsa, również nie spełnia wymogów ekologicznych, ze względu na tendencję do wymagania dodatków paszowych, które są sprzeczne z zasadami ekologii. Wybór rasy w chowie ekologicznym powinien bazować na ich naturalnych predyspozycjach do życia w zrównoważonych systemach oraz na ich zdolności do przystosowywania się do lokalnych warunków. Bardzo istotne jest, aby hodowcy nie kierowali się jedynie ekonomicznymi aspektami, lecz również zwracali uwagę na zdrowie zwierząt oraz ich dobrostan, co jest kluczowe w ekologicznym podejściu do hodowli.

Pytanie 37

Metoda chemiczna usuwania rogów u cieląt opiera się na zastosowaniu

A. linki do dekomizacji

B. urządzenia Robertsa

C. dekornizatora gazowego

D. sztyftu kaustycznego

Wybór przyrządu Robertsa jako metody dekornizacji cieląt jest nieodpowiedni, ponieważ jest to narzędzie mechaniczne, które zakłada obcinanie rogów. Ta metoda może prowadzić do znacznego stresu i bólu dla zwierząt, a także zwiększa ryzyko zakażeń i powikłań. W kontekście dobrostanu zwierząt, wiele organizacji weterynaryjnych odradza stosowanie tej metody, sugerując bardziej humanitarne podejścia. Linka do dekornizacji, choć powszechnie znana, również nie jest akceptowalną metodą, gdyż może prowadzić do niedokładności w zabiegu i nieprzewidywalnych skutków ubocznych, co może stwarzać zagrożenie dla zdrowia zwierząt. Z kolei dekornizator gazowy, mimo iż jest bardziej nowoczesnym i technologicznym rozwiązaniem, także niesie ze sobą ryzyko poparzeń i wymaga specjalistycznej wiedzy oraz doświadczenia w obsłudze urządzeń gazowych. Różne metody dekornizacji muszą być starannie rozważane z uwagi na ich skuteczność oraz dobrostan zwierząt. Właściwe podejście powinno opierać się na znanych standardach branżowych, które zalecają stosowanie mniej inwazyjnych i bardziej humanitarnych rozwiązań, takich jak sztyft kaustyczny, co zapewnia efektywne usunięcie rogów bez zbędnego cierpienia.

Pytanie 38

Gdzie znajduje się krąg obrotowy?

A. w obszarze ostatniego kręgu krzyżowego a pierwszym ogonowym

B. pomiędzy pierwszym a trzecim kręgiem szyjnym

C. pomiędzy ostatnim kręgiem piersiowym a pierwszym lędźwiowym

D. między pierwszym a trzecim kręgiem lędźwiowym

Krąg obrotowy, znany również jako atlas i obrotnik, znajduje się pomiędzy pierwszym a trzecim kręgiem szyjnym. Atlas (C1) jest pierwszym kręgiem szyjnym, który łączy się z czaszką, a obrotnik (C2) jest drugim kręgiem szyjnym, który umożliwia obrót głowy. Krąg obrotowy posiada unikalną strukturę, w tym ząb (dens), który pozwala na rotację atlasu wokół osi, co w konsekwencji umożliwia ruch rotacyjny głowy. Zrozumienie lokalizacji kręgów szyjnych i ich funkcji jest kluczowe w medycynie, ze względu na ich rolę w utrzymaniu stabilności głowy oraz w ochronie rdzenia kręgowego. W praktyce, wiedza ta jest wykorzystywana w diagnostyce i leczeniu urazów kręgosłupa szyjnego oraz w terapii manualnej, gdzie terapeuci muszą być świadomi anatomii i biomechaniki tej okolicy. Ponadto, w kontekście standardów medycznych, znajomość anatomii kręgosłupa szyjnego jest istotna dla przeprowadzania procedur takich jak intubacja czy operacje neurochirurgiczne.

Pytanie 39

Do czego wykorzystuje się goblety?

A. do przechowywania osłon na pistolety inseminacyjne

B. do obcinania słomek z nasieniem

C. do przechowywania słomek z nasieniem w pojemniku z ciekłym azotem

D. do szybkie rozmrażanie słomek z nasieniem

Goblet to takie specjalne naczynie, które naprawdę się przydaje, gdy chodzi o przechowywanie i transport słomek nasieniem w niskich temperaturach, na przykład w ciekłym azocie. Ten ciekły azot utrzymuje bardzo niską temperaturę, co jest mega ważne, żeby komórki nasienia mogły żyć. Używanie gobletów to dobry sposób, żeby chronić te słomki przed różnymi uszkodzeniami i trzymać je w odpowiednich warunkach. To całkiem zgodne z tym, co mówi się o najlepszych praktykach w inseminacji sztucznej. Dzięki nim można też zminimalizować ryzyko kontaminacji i łatwiej zarządzać próbkami. Na przykład w stacjach hodowlanych, goblety są wykorzystywane do transportu słomek z nasieniem od miejsc, gdzie to wszystko się dzieje, do klinik weterynaryjnych i ośrodków inseminacyjnych, gdzie potem mogą być wykorzystane do inseminacji zwierząt. Prawidłowe przechowywanie i transport nasienia są kluczowe, bo wpływa to na sukces inseminacji i zwiększa efektywność hodowli zwierząt.

Pytanie 40

Którego gatunku samice mają najkrótszy czas trwania ciąży?

A. Kóz

B. Owiec

C. Bydła

D. Świń

Samice świń, czyli lochy, mają najkrótszy okres ciąży spośród wymienionych zwierząt, który wynosi średnio około 114 dni (około 3,8 miesiąca). Ta krótka długość ciąży jest wynikiem adaptacji ewolucyjnych, które pozwalają na szybkie rozmnażanie się, co jest kluczowe w kontekście efektywności produkcji świńskiej. W praktyce, krótki okres ciąży wpływa na intensywność hodowli, umożliwiając producentom zwierząt uzyskanie większej liczby miotów w krótszym czasie. W branży hodowlanej przestrzega się standardów dotyczących żywienia i opieki nad lochami w czasie ciąży, aby zapewnić zdrowie zarówno matki, jak i prosiąt. Prawidłowe zarządzanie ciążą loch jest kluczowe dla uzyskania zdrowego potomstwa, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli zwierząt. Ponadto, przeprowadza się regularne kontrole weterynaryjne, które pomagają w monitorowaniu zdrowia ciążowych loch oraz wczesnym wykrywaniu ewentualnych problemów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej