Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik logistyk
  • Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
  • Data rozpoczęcia: 9 kwietnia 2025 14:17
  • Data zakończenia: 9 kwietnia 2025 14:20

Egzamin niezdany

Wynik: 14/40 punktów (35,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W przedsiębiorstwie transportowym, miesięczny dystans pokonywany przez pojazd to 20 000 km, a koszty związane z jego użytkowaniem w danym miesiącu wynoszą 62 000,00 zł. Jaką stawkę przewozową za 1 km powinno się uwzględnić w ofercie, przy założeniu zysku na poziomie 20% w odniesieniu do poniesionych wydatków?

A. 3,41 zł
B. 2,48 zł
C. 3,10 zł
D. 3,72 zł
Obliczenie stawki przewozowej może być mylące, gdyż niektóre z odpowiedzi mogą sugerować niewłaściwe podejście do kalkulacji kosztów i zysków. Na przykład, jeśli ktoś obliczy stawkę na poziomie 3,10 zł, może to wynikać z pominięcia kluczowego elementu, jakim jest zysk. Oszacowanie kosztów bez uwzględnienia zysku prowadzi do sytuacji, gdzie firma nie jest w stanie pokryć rzeczywistych wydatków, co może zagrażać jej stabilności finansowej. Inna błędna odpowiedź, na przykład 2,48 zł, sugeruje, że kwota ta może być wystarczająca do pokrycia tylko części kosztów użytkowania pojazdu, co jest niezgodne z praktycznymi standardami branżowymi. Firmy transportowe muszą zawsze kalkulować stawki, biorąc pod uwagę wszystkie koszty, w tym amortyzację, paliwo, ubezpieczenia oraz inne wydatki operacyjne. Ustalenie stawki na poziomie 3,41 zł również nie uwzględnia odpowiedniego zysku, co może skomplikować sytuację finansową firmy. Właściwe podejście do kalkulacji stawki przewozowej powinno zawsze obejmować kompleksową analizę kosztów i planowany zysk, co zapewnia długoterminową rentowność i stabilność operacyjną."

Pytanie 2

Do podstawowych narzędzi rywalizacji na rynku usług transportowych zalicza się

A. elastyczność firm konkurencyjnych
B. oferowany zakres usług przewozowych
C. różnorodność propozycji firm produkcyjnych
D. zapotrzebowanie na usługi przewozowe
Niektóre z opcji, jak elastyczność firm konkurencyjnych czy popyt na usługi przewozowe, mogą wydawać się ważne na pierwszy rzut oka, ale nie są one bezpośrednimi narzędziami konkurencji. Elastyczność dotyczy bardziej tego, jak firmy adaptują się do zmian na rynku, a nie konkretnych działań, żeby przyciągnąć klientów. Popyt na te usługi to wynik różnych czynników, jak zmiany w gospodarce czy to, co chcą klienci, a nie coś, co firmy mogą po prostu wykorzystać w swoich strategiach. Różnorodność ofert od producentów też nie ma dużego związku z rynkiem transportowym, bo to bardziej dotyczy producentów, a nie dostawców usług transportowych. W praktyce, żeby odnieść sukces, firmy powinny skupić się na tym, żeby dostosować swoje usługi do oczekiwań klientów, co pomoże im wyróżnić się na tym zatłoczonym rynku. Zrozumienie, że konkurencja w transporcie polega na oferowaniu kompleksowych i dostosowanych rozwiązań, jest kluczowe dla każdej skutecznej strategii biznesowej.

Pytanie 3

Oblicz największą liczbę palet ładunkowych, z których każda waży 600 kg, jakie można załadować na pojazd o ładowności 20 t, przy założeniu, że maksymalne wykorzystanie ładowności pojazdu nie przekracza 80%?

A. 24 palety
B. 26 palet
C. 27 palet
D. 34 palety
Jak się zdarza, że wybierasz złe odpowiedzi, to najczęściej chodzi o mylenie jednostek miary albo jakieś błędne obliczenia. To często bywa tak, że osoby, które zaznaczają złą liczbę palet, mogą nie uwzględniać górnych limitów ładowności i przez to szacują możliwości pojazdu na wyższą wartość niż jest w rzeczywistości. Przykładowo, jeśli wybierzesz 27 palet, to może się wydawać, że nie trzeba się martwić dolnym limitem ładowności, a to jest spory błąd. Takie podejście może prowadzić do problemów z bezpieczeństwem i naruszania przepisów. Innym błędem jest źle przeliczanie kilogramów na tony, co może prowadzić do złych wniosków na temat tego, ile naprawdę możemy załadować. Niektórzy mogą nie rozumieć, że maksymalne wykorzystanie ładowności to 80% pojemności całkowitej, co sprawia, że zdarza się wybierać za dużą wartość, bo nie myślą o tych wszystkich ograniczeniach. W logistyce wszystko ma znaczenie, a znajomość zasad obliczeń ładowności to klucz do dobrego planowania transportu.

Pytanie 4

Kierowca musi przetransportować ładunek na dystans 510 km. Przeciętna prędkość pojazdu wynosi 60 km/h. Czas potrzebny na załadunek oraz rozładunek ładunku u odbiorcy wynosi po 30 minut. Ile czasu łącznie zajmą działania manipulacyjne oraz transport ładunku, uwzględniając minimalny czas przerwy kierowcy?

A. 10 godzin 15 minut
B. 10 godzin 5 minut
C. 9 godzin 15 minut
D. 9 godzin 50 minut
Poprawna odpowiedź to 10 godzin 15 minut, co wynika z dokładnych obliczeń czasu potrzebnego na przewóz ładunku oraz czynności manipulacyjnych. Aby obliczyć czas przewozu, należy zastosować wzór: czas = odległość / prędkość. W tym przypadku mamy 510 km przy średniej prędkości 60 km/h, co daje 8,5 godziny (510 km / 60 km/h). Następnie dodajemy czas załadunku i rozładunku, który wynosi 30 minut na każdy z tych etapów, czyli łącznie 1 godzina. Ponadto, według przepisów dotyczących transportu drogowego, kierowca powinien mieć przerwę na odpoczynek po 4,5 godzinach jazdy, co w tym przypadku nie jest wymagane, ponieważ czas jazdy nie przekracza 9 godzin, a więc nie trzeba dodawać dodatkowych godzin przerwy. W sumie otrzymujemy 8,5 godziny jazdy + 1 godzina czynności manipulacyjnych = 9,5 godziny, a z dodaniem 45 minut przerwy dopełniającej czas pracy kierowcy, otrzymujemy 10 godzin 15 minut. Obliczenia te są zgodne z praktykami branżowymi, które zalecają odpowiednie planowanie czasu pracy kierowców dla zapewnienia bezpieczeństwa na drodze.

Pytanie 5

Znanym systemem do elektronicznej wymiany informacji pomiędzy partnerami handlowymi jest

A. GPS
B. RFID
C. EDI
D. GDSN
Wybór odpowiedzi GDSN, GPS lub RFID jako powszechnych systemów wymiany danych między kontrahentami jest błędny, ponieważ te pojęcia odnoszą się do zupełnie innych technologii i zastosowań. GDSN, czyli Global Data Synchronization Network, to sieć umożliwiająca synchronizację danych produktowych między wieloma uczestnikami rynku, ale nie jest bezpośrednim systemem wymiany dokumentów handlowych, jak EDI. Z kolei GPS, czyli Global Positioning System, to system nawigacji satelitarnej, który nie ma zastosowania w kontekście wymiany danych handlowych. RFID, czyli identyfikacja radiowa, służy do automatycznej identyfikacji obiektów za pomocą fal radiowych, co jest przydatne w śledzeniu towarów, ale nie zapewnia kompleksowej wymiany danych dokumentów handlowych. Te pomyłki mogą wynikać z niezrozumienia różnicy między technologią identyfikacyjną a systemem wymiany danych. EDI ma na celu usprawnienie przepływu informacji w formie ustrukturyzowanych dokumentów, podczas gdy inne wymienione rozwiązania koncentrują się na różnych aspektach zarządzania danymi i logistyką. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, jak EDI wpisuje się w szerszy kontekst automatyzacji i optymalizacji procesów biznesowych.

Pytanie 6

Z danych zawartych w tabeli wynika, że wskaźnik poprawnie wystawionych dokumentów transportowych w Przedsiębiorstwie TRANS wynosi

Zestawienie danych dotyczących Przedsiębiorstwa TRANS
WyszczególnienieUzyskane wyniki
Liczba zrealizowanych dostaw3 800
Liczba wystawionych listów przewozowych4 000
Liczba terminowych dostaw3 600
Liczba listów przewozowych z niekompletnymi informacjami200
Liczba listów przewozowych z błędnymi danymi100
Liczba dostaw z uszkodzonym ładunkiem podczas przewozu70
Liczba zagubionych przesyłek200

A. 7,5%
B. 92,5%
C. 5,0%
D. 95,0%
Wskaźnik poprawnie wystawionych dokumentów transportowych wynoszący 92,5% jest wynikiem skrupulatnej analizy dokumentacji w Przedsiębiorstwie TRANS. Obliczenie tego wskaźnika polega na odjęciu błędnych dokumentów oraz tych, które dotyczyły zagubionych przesyłek, od całkowitej liczby wystawionych dokumentów. Przykładowo, jeżeli z 4000 wystawionych dokumentów 300 zawierało błędy lub dotyczyło zagubionych przesyłek, to liczba poprawnych dokumentów wynosi 3700. Następnie, dzieląc liczbę poprawnych dokumentów przez całkowitą liczbę, uzyskujemy wartość 0,925, co po przeliczeniu daje 92,5%. Tego typu wskaźniki są kluczowe w logistyce i zarządzaniu transportem, ponieważ pozwalają ocenić jakość obsługi oraz efektywność procesów. Stosowanie takich miar zgodnie z normami ISO w obszarze zarządzania jakością jest fundamentem dążenia do doskonałości operacyjnej i zadowolenia klientów.

Pytanie 7

Który akt prawny określa zasady podejmowania i wykonywania krajowego oraz międzynarodowego transportu drogowego?

Akt prawnyCharakterystyka
A. Prawo o ruchu drogowymUstawa regulująca przepisy i zasady obowiązujące uczestników ruchu drogowego.
B. Ustawa Prawo przewozoweAkt prawny regulujący przewóz osób i rzeczy, wykonywany odpłatnie na podstawie umowy, przez uprawnionych do tego przewoźników, z wyjątkiem transportu morskiego, lotniczego i konnego.
C. Ustawa o transporcie drogowymAkt prawny regulujący zasady prowadzenia zarobkowego transportu drogowego oraz zasady działania Inspekcji Transportu Drogowego.
D. Ustawa o czasie pracy kierowcówUstawa regulująca czas pracy kierowców wykonujących przewóz drogowy, zatrudnionych na podstawie stosunku pracy oraz obowiązki pracodawców w zakresie wykonywania przewozów drogowych.

A. D.
B. B.
C. A.
D. C.
Wybór odpowiedzi innej niż C może wynikać z niedostatecznego zrozumienia zakresu regulacji dotyczących transportu drogowego. Istotne jest, aby wiedzieć, że nie istnieją inne akty prawne, które w tak kompleksowy sposób regulowałyby zarówno krajowe, jak i międzynarodowe aspekty transportu drogowego. Niektóre osoby mogą mylnie sądzić, że przepisy dotyczące transportu mogą być zawarte w ogólnych ustawach o transporcie, jednak brak w nich szczegółowych norm i zasad, które są kluczowe dla tego sektora. W praktyce, ignorowanie specyfikacji Ustawy o transporcie drogowym może prowadzić do poważnych problemów, takich jak naruszenia przepisów dotyczących licencji czy norm czasu pracy kierowców. To z kolei może skutkować nałożeniem kar finansowych na przedsiębiorstwa. Ponadto, błędne przekonanie, że inne akty prawne mogą w pełni zastąpić Ustawę o transporcie drogowym, może prowadzić do nieefektywnego zarządzania operacjami transportowymi. Właściwe zrozumienie regulacji jest kluczowe dla zapewnienia zgodności operacyjnej oraz bezpieczeństwa przewozów, dlatego warto dokładnie zapoznać się z Ustawą o transporcie drogowym, aby uniknąć błędów w przyszłości. Ostatecznie, dobrze znając te normy, można lepiej reagować na wyzwania branży transportowej i zapewnić efektywność operacyjną.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 11

Które urządzenie należy zastosować do rozładunku wagonu przewożącego węgiel luzem?

Ilustracja do pytania
A. Urządzenie 2.
B. Urządzenie 3.
C. Urządzenie 4.
D. Urządzenie 1.
Decyzja o wyborze urządzenia do rozładunku wagonów z węglem luzem to nie jest taka prosta sprawa. Musisz zrozumieć, z czym masz do czynienia, bo urządzenia nieprzystosowane do materiałów sypkich, jak niektóre dźwigi czy podnośniki, mogą nie zadziałać tak jak trzeba, co prowadzi do różnych problemów. Wiele osób myśli, że tradycyjne urządzenia transportowe są wystarczające dla sypkich materiałów. To trochę mylne podejście, bo węgiel luzem potrzebuje stabilności, żeby nie rozsypywał się podczas transportu. Często myli się zalety różnych technologii; dźwigi są super do podnoszenia ciężarów, ale nie nadają się do ciągłego przenoszenia sypkich materiałów. Źle dobrane urządzenie wydłuża czas pracy i może być niebezpieczne na placu rozładunkowym. Dlatego ważne jest, by przed wyborem konkretnego urządzenia dobrze przeanalizować potrzeby i zastosować dobre praktyki branżowe. Przenośniki taśmowe są kluczowe dla efektywności i bezpieczeństwa podczas rozładunku.

Pytanie 12

Na podstawie danych z tabeli określ, który pojazd osiągnął najwyższą średnią prędkość.

PojazdPrzejechany dystans [km]Czas jazdy
A.2205 godzin 30 minut
B.2755 godzin
C.3306 godzin
D.4507 godzin 30 minut

A. B.
B. A.
C. C.
D. D.
Wybór odpowiedzi A, B, C lub jakiejkolwiek innej, poza D, wskazuje na brak zrozumienia podstawowych zasad obliczania średniej prędkości. Istotnym aspektem jest, że średnia prędkość pojazdu jest wynikiem podzielenia całkowitego dystansu przez całkowity czas podróży. Wiele osób popełnia błąd, myląc przebyte odległości lub czasy, co prowadzi do niepoprawnych wniosków. Możliwe jest także, że skupienie się na jednym z parametrów, takich jak tylko dystans lub tylko czas, prowadzi do stronniczej oceny sytuacji. Niekiedy, brak znajomości przeliczeń czasu, zwłaszcza konwersji minut na ułamki godzin, skutkuje błędnymi wynikami. W praktyce, może to skutkować nieoptymalnym planowaniem tras lub nieefektywnym zarządzaniem flotą pojazdów. Kluczowe jest, aby w obliczeniach uwzględniać wszystkie istotne czynniki oraz stosować właściwe metody analizy danych. W kontekście branżowym, umiejętność prawidłowego obliczania średnich prędkości ma fundamentalne znaczenie dla efektywności operacyjnej i bezpieczeństwa w transporcie, co powinno być priorytetem dla każdego profesjonalisty w tej dziedzinie.

Pytanie 13

W celu transportu mieszanki betonowej, powinno się użyć samochodu ciężarowego o nadwoziu typu

A. izoterma
B. specjalnego
C. uniwersalnego
D. skrzynia
Odpowiedź 'specjalnego' jest poprawna, ponieważ do przewozu mieszanki betonowej najczęściej wykorzystuje się samochody ciężarowe o nadwoziu przystosowanym do transportu betonu, zwane betonomieszarkami. Te pojazdy są wyposażone w bębny obrotowe, które zapewniają nieprzerwane mieszanie betonu, co zapobiega jego zastygnięciu w czasie transportu. W praktyce, betonomieszarki są projektowane zgodnie z normami dotyczącymi transportu materiałów budowlanych, co zapewnia nie tylko bezpieczeństwo, ale również efektywność dostaw. Dodatkowo, dzięki zastosowaniu odpowiednich materiałów i technologii, betonomieszarki minimalizują ryzyko kontaminacji mieszanki, co jest kluczowe dla jakości betonu. W branży budowlanej, korzystanie z pojazdów specjalistycznych, takich jak betonomieszarki, jest standardem, ponieważ gwarantuje to, że mieszanka betonowa dotrze na miejsce budowy w odpowiedniej konsystencji i czasie.

Pytanie 14

Dokumentem, który potwierdza odbiór towaru przez załadowcę do magazynu portowego w celu załadunku na statek, jest

A. nota gotowości
B. kwit dokowy
C. umowa czarterowa
D. nota bukingowa
Nota gotowości, umowa czarterowa oraz nota bukingowa, mimo że są istotnymi dokumentami w procesach logistycznych i transportowych, nie pełnią roli potwierdzenia przyjęcia towaru do składu portowego. Nota gotowości jest dokumentem, który informuje o przygotowaniu statku do załadunku, ale nie potwierdza, że towar został fizycznie przyjęty przez załadowcę. Jej zastosowanie jest bardziej związane z koordynacją procesu załadunku niż z udokumentowaniem samego przyjęcia towaru. Umowa czarterowa to dokument regulujący warunki przewozu, który dotyczy relacji pomiędzy czarterującym a czarterobiorcą, a nie potwierdzenia przyjęcia towaru do transportu. Nota bukingowa to dokument wydawany przez agencję frachtową, potwierdzający rezerwację miejsca na statku, lecz nie stanowi dowodu na przyjęcie towaru przez załadowcę. Typowym błędem jest mylenie tych dokumentów z kwitem dokowym, co może prowadzić do nieporozumień w procedurach logistycznych. Każdy z tych dokumentów ma swoje specyficzne zastosowanie, jednak nie zastępuje on funkcji kwitu dokowego, który jest wyraźnie zdefiniowany w międzynarodowych regulacjach dotyczących transportu morskiego.

Pytanie 15

Oblicz najkrótszy czas transportu ładunku na dystansie 430 km, jeśli pojazd jedzie ze średnią prędkością 50 km/h i jest obsługiwany przez dwuosobową załogę?

A. 9 godzin i 21 minut
B. 8 godzin i 36 minut
C. 10 godzin
D. 9 godzin
Podczas analizy odpowiedzi, które nie są poprawne, należy zrozumieć, w jaki sposób obliczenia związane z czasem przewozu mogą prowadzić do błędnych wyników. Odpowiedzi takie jak 9 godzin i 21 minut oraz 10 godzin opierają się na nieprawidłowych założeniach dotyczących prędkości lub czasu przejazdu. Na przykład, pierwsza z tych odpowiedzi zakłada, że pojazd mógłby poruszać się wolniej lub mógłby istnieć dodatkowy czas na postoje. Jednakże, przy średniej prędkości 50 km/h, czas przelotu na 430 km wynosi 8,6 godziny, co jasno pokazuje, że nie ma podstaw do dodawania dodatkowych minut do tego wyniku bez uwzględnienia konkretnych przestojów. Z kolei odpowiedź 9 godzin zakłada, że prędkość przewozu nie została właściwie zinterpretowana; nawet jeśli uwzględnimy jakieś opóźnienia, nadal powinny one mieścić się w znacznie krótszym czasie niż 9 godzin. Typowym błędem w takich obliczeniach jest nieodpowiednie rozumienie średniej prędkości jako wartości, która może być zmieniana przez różne czynniki. W praktyce, logistyka wymaga precyzyjnej analizy czasów przejazdów, a każdy błąd obliczeniowy może prowadzić do znacznych strat ekonomicznych. Warto także zwrócić uwagę na to, że w rzeczywistych warunkach drogowych prędkości mogą się różnić, co wymaga elastyczności w planowaniu i stosowania narzędzi do symulacji scenariuszy transportowych.

Pytanie 16

Ile minimum opakowań DPPL o pojemności 1 000 litrów należy zastosować do przewozu 12 000 litrów materiału niebezpiecznego o temperaturze wrzenia 90oC?

Fragment Załącznika A umowy ADR – przepisy ogólne i przepisy dotyczące materiałów i przedmiotów niebezpiecznych
Dział 4.1 Stosowanie opakowań, w tym dużych pojemników do przewozu luzem (DPPL) oraz opakowań dużych
Temperatura wrzenia (początek wrzenia) materiału w °C< 60≥ 60
< 100
≥ 100
< 200
≥ 200
< 300
≥ 300
Stopień napełnienia opakowania w %9092949698

A. 12 pojemników.
B. 13 pojemników.
C. 14 pojemników.
D. 15 pojemników.
Poprawna odpowiedź to 14 pojemników, ponieważ przy przewozie 12 000 litrów materiału niebezpiecznego o temperaturze wrzenia 90°C, kluczowe jest zrozumienie, że standardowe opakowanie DPPL o pojemności 1 000 litrów może pomieścić maksymalnie 920 litrów w przypadku napełnienia do 92%. Aby obliczyć ilość potrzebnych opakowań, dzielimy całkowitą objętość materiału (12 000 litrów) przez rzeczywistą pojemność, co daje wynik 13,04. Ten wynik należy zaokrąglić w górę, gdyż nie możemy użyć ułamkowej części pojemnika, co prowadzi nas do 14 opakowań. Takie podejście do transportu substancji niebezpiecznych jest zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak ADR (Umowa Europejska dotycząca międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych), które regulują zasady dotyczące pakowania i transportu, aby zminimalizować ryzyko. Zastosowanie odpowiedniej liczby pojemników jest kluczowe nie tylko dla bezpieczeństwa transportu, ale także dla ochrony środowiska i osób trzecich.

Pytanie 17

W celu transportu kruszywa z wyrobiska w kamieniołomie na powierzchnię wykorzystuje się przenośniki

A. łańcuchowe
B. taśmowe
C. paskowe
D. rolkowe
Wybór przenośników rolkowych do transportu kruszywa nie jest odpowiedni ze względu na ich ograniczenia w kontekście masy i objętości materiałów, które mogą przemieszczać. Przenośniki rolkowe zazwyczaj znajdują zastosowanie w logistyce i transporcie, gdzie przenoszone są mniejsze, bardziej jednorodne produkty, takie jak paczki czy elementy przemysłowe. Ich konstrukcja nie jest przystosowana do transportu ciężkich i sypkich materiałów, jak kruszywo, co może prowadzić do szybkiej degradacji systemu. Z kolei przenośniki paskowe, choć bardziej elastyczne, również nie są idealnym rozwiązaniem w kontekście dużych obciążeń, gdyż paski mogą ulegać zużyciu pod wpływem ciężkich materiałów. Przenośniki łańcuchowe, z drugiej strony, są stosowane w niektórych zastosowaniach przemysłowych, ale ich konstrukcja jest bardziej skomplikowana i mniej efektywna w kontekście transportu kruszywa z wykopów, gdzie kluczowa jest prostota i efektywność w przenoszeniu dużych ilości materiału. Warto również zauważyć, że każdy z tych typów przenośników ma swoje specyfikacje, które decydują o ich zastosowaniu, a wybór odpowiedniego systemu transportowego powinien być oparty na dokładnych analizach potrzeb oraz warunków pracy.

Pytanie 18

Przedstawiony na rysunku piktogram, umieszczony na samochodzie, informuje o przewożeniu materiału

Ilustracja do pytania
A. szkodliwego dla środowiska.
B. toksycznego.
C. trującego.
D. utylizowanego ekologicznie.
Prawidłowa odpowiedź oznacza, że zrozumiałeś znaczenie piktogramu, który jest kluczowym elementem systemu oznakowania substancji niebezpiecznych. Piktogram ten wskazuje na materiały szkodliwe dla środowiska, co jest zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak GHS (Globalnie Zharmonizowany System Klasyfikacji i Oznakowania Chemikaliów). Oznakowanie to ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa w transporcie i przechowywaniu substancji chemicznych, a także ochronę zdrowia ludzi oraz środowiska. Przykładem praktycznego zastosowania wiedzy związanej z tym piktogramem może być jego obecność na opakowaniach chemikaliów używanych w przemyśle, które wymagają szczególnego traktowania. Wiedza na temat oznakowania chemikaliów oraz ich wpływu na ekosystemy jest fundamentalna dla pracowników branży chemicznej, logistycznej oraz ochrony środowiska. Zrozumienie tego symbolu pozwala na odpowiednie zarządzanie ryzykiem związanym z transportem i składowaniem niebezpiecznych substancji.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 20

Pojazd przeznaczony do transportu od 12 do 20 osób to

A. mikrobus
B. autobus przegubowy
C. minibus
D. autobus standardowy
Minibus, mimo że również jest pojazdem przeznaczonym do przewozu osób, różni się od mikrobusu przede wszystkim pojemnością. Typowy minibus może przewozić od 8 do 15 osób, co oznacza, że nie spełnia wymagań dotyczących przewozu większej liczby pasażerów. Wybór niewłaściwego terminu może prowadzić do nieporozumień w kontekście planowania transportu, gdzie liczba pasażerów jest kluczowym czynnikiem. Z kolei autobus standardowy i autobus przegubowy to pojazdy przystosowane do przewozu znacznie większej liczby osób, zazwyczaj od 30 do 100 i więcej, co sprawia, że są one nieodpowiednie w kontekście pytania o przewóz od 12 do 20 osób. Autobus standardowy to pojazd charakteryzujący się stałą konstrukcją, podczas gdy autobus przegubowy, który ma wydłużoną budowę, jest zaprojektowany z myślą o większej przepustowości. W kontekście transportu publicznego, błędne zrozumienie klasyfikacji pojazdów może prowadzić do niewłaściwego doboru środka transportu, co może skutkować nieefektywnym wykorzystaniem zasobów oraz niezadowoleniem pasażerów. Kluczowe jest zrozumienie, jakie są różnice pomiędzy poszczególnymi kategoriami pojazdów, aby skutecznie dostosować ofertę transportową do potrzeb konkretnej grupy pasażerów.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 22

Jaką najwcześniejszą porę dostawy można ustalić w zleceniu dla przewoźnika, jeśli czas załadunku wynosi 2 godziny, długość trasy to 210 km, średnia prędkość pojazdu osiąga 60 km/h, a załadunek rozpoczyna się o 6:00?

A. 11:30
B. 12:00
C. 10:00
D. 13:30
Często w obliczeniach dotyczących dostaw pojawiają się błędy wynikające z pominięcia kluczowych aspektów, takich jak czas załadunku i prędkość pojazdu. Na przykład, niektóre osoby mogą przyjąć, że czas przejazdu jest obliczany na podstawie wielu różnych prędkości, co jest nieprawidłowe, gdyż w danym zadaniu mamy jasne założenia. Inni mogą zignorować czas załadunku, co prowadzi do zaniżenia całkowitego czasu potrzebnego na dostawę. Również przyjęcie, że załadunek kończy się natychmiast po rozpoczęciu bez uwzględnienia rzeczywistego czasu, może prowadzić do błędnych wniosków. W praktyce, każdy etap dostawy powinien być dokładnie zaplanowany i uwzględniony w obliczeniach, aby uniknąć opóźnień. Utrzymywanie dokładnych harmonogramów jest istotne, ponieważ każdy błąd w obliczeniach może skutkować niezadowoleniem klientów oraz straty finansowe dla przedsiębiorstwa. Dlatego ważne jest, aby w procesach logistycznych stosować się do wytycznych i praktyk, które pomagają w precyzyjnym planowaniu i organizacji dostaw.

Pytanie 23

Jaką średnią prędkość miał pojazd, który przebył 225 km w czasie 3 h i 45 min?

A. 50 km/h
B. 60 km/h
C. 55 km/h
D. 65 km/h
Czasami, gdy nie mamy poprawnych odpowiedzi, to może to wprowadzać w błąd, bo niektóre z nich, jak 65 km/h, 55 km/h czy 50 km/h, mogą być wynikiem złych obliczeń. Takie pomyłki często wynikają z braku przeliczenia minut na godziny lub źle użytego wzoru. Jeśli przyjmiemy 4 godziny jako czas przejazdu, to wyjdzie prędkość 56,25 km/h, co jest blisko 55 km/h, ale to wciąż błędne założenie. Kluczowym krokiem jest naprawdę zrozumienie związku między odległością, czasem a prędkością. Czasami użytkownicy w ogóle nie przeliczają minut na godziny i przez to wychodzą im źle wyniki. Pamiętaj, że średnia prędkość to stosunek całkowitej drogi do całkowitego czasu, więc przeliczenie czasu na godziny jest konieczne. Użycie minut bez przeliczenia prowadzi do błędnych wyników i podstawowych błędów w myśleniu, co może być problematyczne w praktyce, na przykład w transporcie czy zarządzaniu flotą.

Pytanie 24

Dokument sternika potwierdzający przyjęcie i załadunek towaru na statek jest podpisywany przez oficera nadzorującego proces załadunku oraz wręczany

A. załadowcy
B. przewoźnikowi
C. agentowi celnemu
D. dostawcy
Odpowiedź 'załadowcy' jest prawidłowa, ponieważ kwit sternika, znany również jako 'kwit załadunkowy', jest dokumentem potwierdzającym przyjęcie towaru na pokład statku. Dokument ten jest podpisywany przez oficera nadzorującego załadunek, który potwierdza, że towar został załadowany zgodnie z umową przewozu. Kluczowym aspektem jest, że kwit ten jest wydawany załadowcy, który jest odpowiedzialny za dostarczenie towaru oraz organizację transportu. W praktyce, załadowca jest osobą lub podmiotem, który zleca przewóz i ma obowiązek dostarczyć towar w odpowiednim stanie. Z perspektywy prawnej, kwit sternika stanowi podstawowy dowód w przypadku jakichkolwiek sporów dotyczących załadunku czy odpowiedzialności, dlatego jego poprawne wypełnienie oraz wydanie jest kluczowe. W branży transportowej i logistycznej, znajomość procedur związanych z wydawaniem kwitów załadunkowych, zgodnych z standardami międzynarodowymi, jest niezbędna do efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw. To także przykład dobrych praktyk w zakresie dokumentacji transportowej, który wpływa na transparentność i bezpieczeństwo procesów transportowych.

Pytanie 25

Aby załadować 880 000 kg rudy, wykorzystano żuraw, który jest w stanie załadować 220 t w ciągu jednej godziny. Koszt za godzinę pracy żurawia wynosi 530,00 zł netto. Jaką kwotę brutto należy zapłacić za usługę załadunku, jeśli obowiązuje 23% stawka VAT?

A. 1 632,40 zł
B. 2 607,60 zł
C. 2 120,00 zł
D. 26 076,00 zł
Aby obliczyć koszt brutto użycia żurawia do załadunku 880 000 kg rudy, najpierw musimy określić, ile godzin pracy żurawia jest potrzebne. Żuraw ładuje 220 ton na godzinę, więc do załadunku 880 000 kg, co odpowiada 880 ton, potrzebujemy: 880 t / 220 t/h = 4 godziny. Koszt jednej godziny pracy żurawia wynosi 530,00 zł netto, co oznacza, że koszt za 4 godziny wyniesie: 4 h * 530,00 zł/h = 2 120,00 zł netto. Aby obliczyć koszt brutto, musimy dodać 23% VAT: 2 120,00 zł * 0,23 = 487,60 zł. Zatem całkowity koszt brutto wynosi: 2 120,00 zł + 487,60 zł = 2 607,60 zł. Przykład ten pokazuje, jak ważne jest uwzględnienie podatków przy kalkulacji kosztów usług w branży budowlanej i transportowej, co jest standardem w prawidłowym zarządzaniu finansami projektów.

Pytanie 26

Która kategoria warunków handlowych INCOTERMS, określana jako "na dostarczenie", wskazuje, że wydatki oraz ryzyko związane z dostarczeniem towaru do wskazanego miejsca leżą po stronie sprzedawcy?

A. Kategoria D
B. Kategoria E
C. Kategoria F
D. Kategoria C
Grupa D, znana również jako 'Dostawa', rzeczywiście wskazuje, że wszystkie koszty i ryzyko związane z dostarczeniem towaru do określonego miejsca przeznaczenia ponosi sprzedający. W ramach tej grupy sprzedający zobowiązuje się do dostarczenia towaru do konkretnego miejsca, co oznacza, że jest odpowiedzialny za wszelkie wydatki związane z transportem, ubezpieczeniem oraz formalnościami celnymi aż do momentu dostarczenia. Przykładem może być sytuacja, w której firma A z Niemiec sprzedaje maszyny do firmy B w Polsce i decyduje się na warunki DDP (Delivered Duty Paid). W tym przypadku firma A pokrywa wszelkie koszty transportu oraz cła, co przekłada się na pełną odpowiedzialność za towar do momentu jego odbioru przez firmę B. Takie podejście minimalizuje ryzyko dla kupującego, który nie musi martwić się o proces dostawy. Warto również zauważyć, że znajomość grupy D w INCOTERMS jest kluczowa dla prawidłowego przygotowania umów handlowych oraz negocjacji warunków dostawy.

Pytanie 27

Firma transportowa uzyskała wskaźnik terminowości dostaw wynoszący 90%. To oznacza, że z 250 zleceń transportowych firma nie zrealizowała na czas

A. 25 zleceń
B. 225 zleceń
C. 10 zleceń
D. 90 zleceń
Analizując błędne odpowiedzi, można zaobserwować kilka typowych pułapek myślowych, które prowadzą do nieprawidłowych wniosków. Osoby, które wybrały 90 zleceń, mogły pomyśleć, że 90% to liczba zleceń zrealizowanych na czas, co jest niepoprawne, ponieważ pytanie dotyczy zleceń, które nie zostały zrealizowane na czas. Z kolei ci, którzy wskazali 10 lub 225 zleceń, mogą mylić się w obliczeniach procentowych. W rzeczywistości 10 zleceń to 4% zleceń, co nie ma zastosowania w tym kontekście. Warto pamiętać, że błędne rozumienie procentów i ich zastosowania w analizie danych może prowadzić do nieprawidłowych decyzji strategicznych w zarządzaniu transportem. W branży transportowej kluczowe jest zrozumienie, że wskaźniki wydajności są nie tylko liczbami, ale również narzędziami do oceny efektywności operacyjnej. Dlatego istotne jest, aby przedsiębiorstwa transportowe posiadały odpowiednie procedury analizy danych, aby dokonywać właściwych ocen stanu swojej działalności. Właściwe zrozumienie tych wskaźników jest fundamentem dla podejmowania świadomych decyzji dotyczących poprawy procesów oraz zwiększania satysfakcji klientów, co w dłuższej perspektywie przekłada się na zyski i rozwój firmy.

Pytanie 28

Przedsiębiorstwo transportowe zaplanowało wzrost wykorzystania przebiegu środków transportu. W zależności od gałęzi transportu wzrost miał kształtować się na poziomie od 5% do 20%. Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli oceń, która gałąź transportu osiągnęła co najmniej zaplanowany wzrost wykorzystania przebiegu pojazdów.

WyszczególnienieTransport morskiTransport lotniczyTransport kolejowyTransport samochodowy
Współczynnik wykorzystania przebiegu środków transportu w roku bazowym – 2015 r.0,900,650,750,70
Planowany wzrost wykorzystania przebiegu środków transportu5%10%15%20%
Współczynnik wykorzystania przebiegu środków transportu w roku badanym – 2016 r.0,950,700,800,80

A. Transport samochodowy.
B. Transport morski.
C. Transport kolejowy.
D. Transport lotniczy.
Transport morski osiągnął rzeczywisty wzrost wykorzystania przebiegu środków transportu na poziomie 5,56%, co spełnia minimalne wymagania zaplanowanego wzrostu wynoszącego 5%. W kontekście zarządzania transportem, taki wzrost może być analizowany w oparciu o różne czynniki, takie jak efektywność operacyjna, zmiany w zapotrzebowaniu na towary oraz innowacje technologiczne. Przykładem może być zastosowanie nowoczesnych systemów zarządzania flotą, które optymalizują wykorzystanie statków, redukując czas postoju i zwiększając czas pracy. Dobrą praktyką w branży transportowej jest regularne monitorowanie wskaźników KPI (Key Performance Indicators), co pozwala na bieżące dostosowywanie strategii operacyjnych oraz podejmowanie decyzji opartych na danych. Transport morski, jako jedna z kluczowych gałęzi logistyki, odgrywa istotną rolę w globalnym łańcuchu dostaw, a zwiększone wykorzystanie floty może znacząco wpłynąć na efektywność całego systemu transportowego, co przekłada się na korzyści ekonomiczne.

Pytanie 29

Firma transportowa zrealizowała usługę przewozu 2 ton towaru przy stawce netto wynoszącej 100 zł za tonę. Usługa ta podlega 23% podstawowej stawce podatku VAT. Jaką kwotę należy zapłacić za tę usługę?

A. 223 zł
B. 264 zł
C. 246 zł
D. 200 zł
Wiele osób może pomylić się w obliczeniach związanych z kosztami usług transportowych, co prowadzi do nieprawidłowych odpowiedzi. Przykładowo, obliczenie 223 zł może wynikać z błędnego założenia, że VAT jest naliczany od innej wartości lub przez pomyłkę w obliczeniach kwoty netto. Inne nieprawidłowe odpowiedzi, takie jak 264 zł, mogą być wynikiem dodania nadmiernie wysokiego podatku VAT lub pomyłki w stawce netto. Ważnym aspektem jest zrozumienie, że podatek VAT dolicza się do wartości netto, a nie do wartości brutto, co może być mylące. Typowe błędy w myśleniu dotyczą także braków w znajomości przepisów dotyczących VAT w kontekście usług transportowych. Kluczowe jest, aby przy obliczeniach tego typu zawsze najpierw ustalić wartość netto, a następnie prawidłowo obliczyć i dodać VAT, co jest zgodne z zasadami rachunkowości oraz przepisami prawa podatkowego. Bez zrozumienia tych zasad, można łatwo uzyskać nieprawidłowe wyniki, co może wpływać na dokładność księgowości wszelkich usług transportowych.

Pytanie 30

Postanowienia zawarte w Konwencji Wiedeńskiej dotyczą

A. ochrony morza przed zanieczyszczeniami przez statki.
B. reguł użytkowania karnetu CDP.
C. dozwolonej prędkości poruszania się.
D. jednolitych norm ruchu drogowego.
Wybór odpowiedzi dotyczącej dopuszczalnej prędkości jazdy, zasad korzystania z karnetu CDP czy zapobiegania zanieczyszczaniu morza przez statki wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące zakresu i celu Konwencji Wiedeńskiej. W przypadku dopuszczalnej prędkości jazdy, warto zauważyć, że chociaż konwencja może sugerować pewne ramy, to konkretne limity prędkości są ustalane przez poszczególne kraje, a nie przez międzynarodowe porozumienia. Takie podejście prowadzi do zróżnicowania przepisów w różnych krajach, co może wprowadzać zamieszanie wśród kierowców. Z kolei zasady dotyczące karnetu CDP związane są z transportem towarów, a nie z ruchem drogowym, co czyni tę odpowiedź nieadekwatną do kontekstu pytania. Ponadto, temat zanieczyszczania morza przez statki jest zupełnie oddzielnym zagadnieniem regulowanym przez inne konwencje, takie jak Konwencja MARPOL, a nie przez Konwencję Wiedeńską. Tego rodzaju błędne podejście do tematu może wynikać z mylenia różnych dziedzin regulacji, co jest powszechnym problemem w nauce przepisów prawnych i międzynarodowych umów. Zrozumienie zakresu i celów poszczególnych konwencji oraz ich wpływu na codzienne życie jest kluczowe dla prawidłowego interpretowania przepisów i regulacji.

Pytanie 31

Jaki rodzaj nadwozia pojazdu ciężarowego powinien być użyty do transportu paliwa w stanie luzem?

A. Wszechstronny.
B. Boks.
C. Izotermiczny.
D. Specjalistyczny
Odpowiedzi 'Furgon', 'Izoterma' oraz 'Uniwersalny' nie są właściwe w kontekście transportu paliwa luzem z kilku kluczowych powodów. Furgon to konstrukcja, która głównie służy do przewozu towarów, które nie wymagają specjalistycznych warunków transportowych, takich jak chłodzenie czy ochrona przed substancjami niebezpiecznymi. Dlatego nie jest ona odpowiednia do transportu materiałów łatwopalnych. Izoterma, chociaż może zapewnić kontrolowaną temperaturę, nie jest zaprojektowana do przewozu substancji płynnych, a tym bardziej niebezpiecznych. Uniwersalny typ nadwozia, mimo że oferuje wszechstronność, nie spełnia wymogów dotyczących bezpieczeństwa przy transporcie materiałów łatwopalnych, ponieważ nie ma odpowiednich systemów zabezpieczeń, które są niezbędne w przypadku przewozu paliwa. Użycie tych typów nadwozia do transportu substancji niebezpiecznych może prowadzić do poważnych zagrożeń, takich jak wycieki, pożary czy inne incydenty, co w praktyce stoi w sprzeczności z regulacjami prawnymi i dobrymi praktykami branżowymi. Dlatego ważne jest, aby korzystać z pojazdów specjalizowanych, które są projektowane z myślą o takich wymaganiach, co znacząco zwiększa bezpieczeństwo transportu.

Pytanie 32

Global Unit Number jest oznaczany skrótem

A. GLN
B. SSCC
C. IZ
D. GTIN
IZ, GLN oraz SSCC to inne terminy związane z identyfikacją produktów, ale nie są one tożsame z Globalnym Numerem Jednostki Handlowej (GTIN). IZ, czyli identyfikator zasobów, odnosi się bardziej do kategorii lub grupy produktów, a nie do jednoznacznej identyfikacji konkretnego artykułu. Często mylone z GTIN, IZ nie ma zastosowania w kontekście globalnej identyfikacji towarów w handlu międzynarodowym. GLN, czyli Globalny Numer Lokalizacyjny, służy do identyfikacji lokalizacji, takich jak np. siedziby firm lub punkty sprzedaży. Chociaż GLN jest istotnym elementem w łańcuchu dostaw, nie jest odpowiednie dla identyfikacji produktów. SSCC, czyli Serial Shipping Container Code, jest numerem przypisywanym do jednostek wysyłkowych, a nie do pojedynczych produktów. SSCC umożliwia śledzenie przesyłek na poziomie logistycznym, co jest kluczowe dla zarządzania łańcuchem dostaw. Typowym błędem myślowym jest mylenie tych terminów z GTIN, co wynika z nieznajomości ich specyficznych funkcji i zastosowań. Ostatecznie, GTIN jest jedynym z tych terminów, który odnosi się bezpośrednio do unikalnej identyfikacji każdej jednostki handlowej, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania produktami na rynku.

Pytanie 33

Jaką kwotę należy zapłacić za transport na dystansie 650 km, jeżeli cena przewozu do 300 km wynosi 500 zł, a każdy dodatkowy kilometr powyżej 300 km kosztuje 2 zł?

A. 700 zł
B. 1 200 zł
C. 1 300 zł
D. 1 000 zł
W tej sytuacji błędne odpowiedzi mogą wynikać z kilku powszechnych nieporozumień co do tego, jak liczy się koszty transportu. Niektórzy mogą myśleć, że całkowity koszt na trasie 650 km można obliczyć tylko na podstawie stawki 500 zł, co jest mylące, bo nie biorą pod uwagę dodatkowych kilometrów. Zauważ, że cena za jeden kilometr powyżej 300 km jest mega ważna w tym wyliczeniu. Jak się to pominie, to całkowity koszt wyjdzie za niski. Inne błędy mogą wynikać z pomyłek w przeliczaniu kilometrów – niektórzy myślą, że 650 km zmieści się w jednym limicie stawki, co, wiadomo, jest niezgodne z zasadami. W transporcie trzeba trzymać się precyzyjnych reguł, inaczej kończy się to dużymi błędami finansowymi. Warto też dodać, że w logistyce stosuje się różne metody wyceny, co może być mylące, jeśli nie zrozumie się ich sensu. Ważne, żeby ludzie znali te zasady, bo błędy w obliczeniach mogą prowadzić do dużych strat.

Pytanie 34

Firma wynajęła ładowarkę na 6 godzin. Faktura za wynajem wynosi 1476,00 zł brutto. Jaką cenę jednostkową netto za wynajem ładowarki na 1 godzinę należy obliczyć, biorąc pod uwagę 23% stawkę VAT?

A. 246,00 zł
B. 200,00 zł
C. 170,00 zł
D. 303,00 zł
Aby obliczyć cenę jednostkową netto za wynajem ładowarki na 1 godzinę, należy najpierw ustalić wartość netto faktury. Faktura za wynajem wynosi 1476,00 zł brutto, co oznacza, że zawiera podatek VAT w wysokości 23%. Aby znaleźć wartość netto, należy podzielić kwotę brutto przez 1,23 (1 + 0,23). Wartość netto wynosi zatem 1476,00 zł / 1,23 = 1200,00 zł. Następnie, aby obliczyć cenę jednostkową netto za wynajem na 1 godzinę, dzielimy wartość netto przez liczbę godzin wynajmu, czyli 6. W ten sposób otrzymujemy 1200,00 zł / 6 = 200,00 zł za godzinę. Tego rodzaju obliczenia są powszechnie stosowane w branży wynajmu maszyn i urządzeń. Zrozumienie mechanizmów obliczania wartości netto i bruttto jest kluczowe dla wielu przedsiębiorstw, ponieważ pozwala na dokładne planowanie kosztów i efektywne zarządzanie budżetem. Wiedza ta ma zastosowanie nie tylko w wynajmie, ale także w analizie finansowej i podatkowej.

Pytanie 35

Najdłuższy czas ciągłej jazdy jednego kierowcy w dwuosobowej ekipie pojazdu wynosi

A. 6,0 godzin
B. 5,5 godziny
C. 9,0 godzin
D. 4,5 godziny
Czas jazdy kierowców dwuosobowej załogi pojazdu nie powinien być mylony z maksymalnym czasem jazdy pojedynczego kierowcy. Odpowiedzi wskazujące na 5,5 godziny, 9,0 godzin czy 6,0 godzin nie są zgodne z obowiązującymi przepisami. W przypadku dwuosobowej załogi, choć teoretycznie możliwe jest przedłużenie czasu jazdy przy rotacji, każdy kierowca nadal jest zobowiązany do przestrzegania limitu 4,5 godziny jazdy bez przerwy. Przesunięcie tego limitu na dłuższy czas prowadziłoby do niebezpiecznych sytuacji na drodze, z uwagi na zwiększone ryzyko zmęczenia, które negatywnie wpływa na koncentrację i reakcje kierowcy. Warto pamiętać, że przepisy te mają na celu nie tylko regulację czasu pracy, ale przede wszystkim bezpieczeństwo wszystkich uczestników ruchu drogowego. Zdrowy rozsądek oraz znajomość obowiązujących norm i przepisów stanowią klucz do zrozumienia, dlaczego niektóre odpowiedzi mogą wydawać się logiczne, ale w praktyce są błędne. Niezrozumienie zasad dotyczących czasu jazdy i odpoczynku może prowadzić do poważnych konsekwencji, zarówno dla kierowców, jak i dla innych użytkowników dróg.

Pytanie 36

Kontener to środek transportu, którego pojemność wynosi przynajmniej

A. 30,0 m3
B. 1,0 m3
C. 0,1 m3
D. 10,0 m3
Wybór odpowiedzi 10,0 m3, 0,1 m3 lub 30,0 m3 jest błędny, ponieważ nie uwzględnia rzeczywistych definicji i standardów dotyczących pojemności kontenerów. Kontenery o pojemności 10,0 m3 są zdecydowanie większe od minimalnych wymagań, co sprawia, że ich użycie w kontekście tego pytania jest nieadekwatne. Z kolei pojemność 0,1 m3 jest zbyt mała, by mogła być uznawana za kontener w kontekście transportu, ponieważ nie spełnia kryteriów minimalnych. Zwykłe jednostki transportowe, takie jak skrzynie czy palety, mogą mieć mniejsze pojemności, ale nie są to kontenery w sensie technicznym. Wybór kontenera o pojemności 30,0 m3 również nie jest trafny, ponieważ przekracza ono wymagania minimalne i nie jest zgodne z definicją kontenera jako jednostki transportowej. W praktyce, termin 'kontener' odnosi się do standaryzowanych jednostek, które są stosowane w transportach intermodalnych, a ich pojemność powinna być dostosowana do specyficznych potrzeb transportowych. Zrozumienie tych definicji jest kluczowe dla efektywnego zarządzania łańcuchami dostaw oraz dla optymalizacji procesów transportowych.

Pytanie 37

Firma wynajęła akumulatorowy wózek widłowy na 10 dni. Koszt wynajmu wynosi 40 zł netto za każdy dzień. Użytkowanie objęte jest 23% podatkiem VAT. Jaką kwotę brutto zapłaci firma za wynajem?

A. 488 zł
B. 416 zł
C. 492 zł
D. 400 zł
Poprawna odpowiedź wynosi 492 zł. Aby obliczyć kwotę brutto za wynajem akumulatorowego wózka widłowego, należy najpierw obliczyć całkowity koszt wynajmu netto, a następnie dodać podatek VAT. Wynajem wózka kosztuje 40 zł netto dziennie, a wynajem trwa 10 dni, więc koszt netto wynosi: 40 zł/dzień * 10 dni = 400 zł. Następnie do tej kwoty należy doliczyć 23% VAT. Obliczamy VAT: 400 zł * 0,23 = 92 zł. Zatem kwota brutto wynosi: 400 zł + 92 zł = 492 zł. Jest to przykład zastosowania podstawowych zasad ustalania ceny brutto w kontekście wynajmu sprzętu, co jest istotne w każdej działalności gospodarczej, aby zapewnić prawidłowe rozliczenia podatkowe oraz wypełnianie obowiązków wobec urzędów skarbowych. W praktyce, zawsze warto stosować się do aktualnych stawek VAT oraz mieć na uwadze różne formy opodatkowania, jakie mogą występować w różnych branżach.

Pytanie 38

Ile pojazdów o nośności 10 ton powinno zostać zaplanowanych do transportu 2 000 paletowych jednostek ładunkowych (pjł) ważących po 500 kg każda, w czterech cyklach transportowych, jeśli w każdym cyklu przewiduje się równą liczbę pojazdów, a ich nośność będzie w pełni wykorzystana?

A. 10 pojazdów
B. 8 pojazdów
C. 40 pojazdów
D. 25 pojazdów
Zrozumienie, jak wygląda logistyka przewozu, wymaga dobrego przeliczenia potrzeb transportowych. Te wszystkie odpowiedzi, które sugerują, że potrzeba mniej samochodów, pewnie wynikają z tego, że nie do końca rozumie się, jak działają obciążenia i cykle przewozowe. Możliwe, że niektóre założenia są po prostu błędne, co prowadzi do takich nieprawidłowych wyników. Na przykład, jeśli liczysz liczbę samochodów tylko na podstawie całkowitej masy, nie myśląc o cyklach przewozowych, to wychodzi ci zaniżona ilość. I te odpowiedzi jak 8 czy 10 aut pokazują tylko część tego, co trzeba wziąć pod uwagę, więc mogą się pojawić opóźnienia w dostawach. W praktyce transportowej, niektóre firmy zapominają o limitach ładunkowych, co stwarza problemy ze zgodnością z przepisami. Warto mieć na uwadze, że w planowaniu transportu dobrze jest analizować różne zmienne, jak czas załadunku czy odległość, żeby wszystko dobrze zorganizować.

Pytanie 39

Dokumentem, który potwierdza dopuszczenie kontenera do międzynarodowego transportu pod zabezpieczeniem celnym, jest

A. Karnet TIR
B. Świadectwo ADR
C. Certyfikat spełnienia wymogów bezpieczeństwa
D. Świadectwo uznania według typu konstrukcji
Karnet TIR, świadectwo ADR oraz certyfikat spełnienia wymogów bezpieczeństwa to dokumenty ważne w różnych aspektach transportu, ale nie mają one bezpośredniego zastosowania w kontekście dopuszczenia kontenera do przewozu międzynarodowego pod zamknięciem celnym. Karnet TIR jest używany w transporcie drogowym do uproszczenia procedur celnych, jednak nie dotyczy on samego certyfikatu kontenera. Świadectwo ADR odnosi się do przewozu materiałów niebezpiecznych i potwierdza, że dany środek transportu spełnia wymogi dotyczące bezpieczeństwa ich transportu, ale nie jest dokumentem potwierdzającym dopuszczenie kontenera do przewozu międzynarodowego. Certyfikat spełnienia wymogów bezpieczeństwa może być istotny w kontekście ogólnego bezpieczeństwa transportu, jednak nie odnosi się bezpośrednio do specyfikacji kontenerów i ich konstrukcji, co jest kluczowe w międzynarodowym przewozie pod zamknięciem celnym. Przypisanie tych dokumentów do tej samej roli co świadectwo uznania według typu konstrukcji może prowadzić do błędnych wniosków na poziomie operacyjnym, w szczególności w logistyce międzynarodowej, gdzie znajomość specyficznych regulacji i dokumentacji jest kluczowa dla sprawnego przeprowadzenia transportu.

Pytanie 40

Zasady dotyczące obowiązkowego instalowania oraz używania tachografów w transporcie drogowym są określone przez skrót

A. ATP
B. ADR
C. AETR
D. CMR
Odpowiedź AETR jest jak najbardziej trafna. Ta konwencja zajmuje się tym, żeby kierowcy w międzynarodowym transporcie drogowym musieli mieć zamontowane tachografy. AETR, czyli „Umowa Europejska dotycząca pracy załóg pojazdów samochodowych wykonujących międzynarodowy transport drogowy”, została podpisana w 1970 roku i ma za zadanie zapewnić kierowcom bezpieczeństwo oraz dobre warunki pracy. Tachografy to te urządzenia, które rejestrują, ile czasu kierowca był „na drodze” oraz jak szybko jechał. To ważne, bo dobrze pozwala to kontrolować, czy kierowcy przestrzegają norm dotyczących jazdy i odpoczynku. Przykład? AETR w praktyce to np. kontrole czasu pracy kierowców w transporcie międzynarodowym, co pomaga w zapobieganiu przemęczeniu i zwiększa bezpieczeństwo na drogach. Poza tym, dobrze ustawione tachografy dają nie tylko info o czasie pracy, ale też o stylu jazdy, co może być przydatne w zarządzaniu flotą i optymalizacji kosztów eksploatacji pojazdów.