Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik logistyk
Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
Data rozpoczęcia: 6 czerwca 2025 13:51
Data zakończenia: 6 czerwca 2025 14:20

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

O której godzinie najwcześniej zakończy się załadunek 315 m³ żwiru na środki transportu drogowego, jeżeli pojazdy zostały podstawione o godzinie 9:45, a załadunek będzie realizowany jednocześnie wszystkimi dostępnymi ładowarkami?

Charakterystyka ładowarek
Pojemność łyżki [m³]	Czas jednego cyklu pracy ładowarki* [min]	Przeciętne napełnienie łyżki [%]	Liczba dostępnych ładowarek [szt.]
5,0	2	90	2
* Cykl pracy ładowarki obejmuje napełnienie łyżki żwirem, podjazd ładowarki do środka transportu samochodowego, wyładunek żwiru i powrót ładowarki do miejsca jej napełniania.

A. O godzinie 10:20

B. O godzinie 10:49

C. O godzinie 10:55

D. O godzinie 11:51

Podane odpowiedzi, które wskazują na godziny zakończenia załadunku przed 10:55, są wynikiem błędnego zrozumienia procesu załadunku oraz niewłaściwego oszacowania efektywności pracy ładowarek. Częstym błędem jest zakładanie, że praca wykonana przez pojedynczą ładowarkę może być bezpośrednio przeniesiona na większą liczbę ładowarek, co prowadzi do zaniżenia końcowego czasu realizacji. W przypadku odpowiedzi wskazujących na godziny wcześniejsze niż 10:55, użytkownik mógł nie uwzględnić całkowitej objętości żwiru do załadunku oraz rzeczywistej wydajności każdej z ładowarek. Operacja załadunku wymaga również uwzględnienia przerw na przemieszczenie się ładowarek, co często jest pomijane w prostych obliczeniach. Niezrozumienie dynamiki pracy ładowarek i współpracy między nimi może prowadzić do poważnych błędów w planowaniu czasowym. Ponadto, dobrą praktyką jest dokładne przeliczenie wszystkich etapów załadunku, w tym czasu potrzebnego na załadunek różnych ilości materiału i koordynację pracy, co pozwala na uniknięcie nieporozumień oraz zwiększa skuteczność operacyjną w branży transportowej.

Pytanie 2

Co identyfikuje numer SSCC?

A. towary w sprzedaży detalicznej

B. towary w sprzedaży hurtowej

C. pojedyncze produkty

D. pojedyncze jednostki logistyczne

Numer SSCC (Serial Shipping Container Code) jest specyficznym kodem, który identyfikuje pojedyncze jednostki logistyczne, takie jak palety, kontenery czy opakowania zbiorcze. Umożliwia on efektywne zarządzanie łańcuchem dostaw, zapewniając unikalną identyfikację dla każdej jednostki, co jest kluczowe w obrocie towarami. Przykładowo, w przypadku transportu międzynarodowego, każdy kontener może być oznaczony unikalnym numerem SSCC, co ułatwia jego śledzenie w systemach logistycznych, a także podczas odpraw celnych. Standard ten jest zgodny z wytycznymi GS1, organizacji, która zajmuje się tworzeniem i utrzymywaniem globalnych standardów dla identyfikacji towarów. Dzięki zastosowaniu SSCC, firmy mogą zredukować błędy w zarządzaniu zapasami oraz poprawić wydajność operacyjną, co prowadzi do oszczędności kosztów i lepszego zarządzania ryzykiem w łańcuchu dostaw.

Pytanie 3

Która z międzynarodowych umów dotyczy transportu szybko psujących się produktów spożywczych?

A. ATP

B. AGC

C. ADN

D. ADR

ATP, czyli Umowa o międzynarodowym przewozie drogowym szybko psujących się artykułów żywnościowych, jest kluczowym dokumentem regulującym zasady transportu tych dóbr. Została ona stworzona, aby zapewnić, że artykuły żywnościowe, które szybko tracą swoje właściwości, są przewożone w odpowiednich warunkach, co jest niezwykle istotne dla zachowania ich jakości. Umowa ta określa wymagania dotyczące temperatury, wentylacji oraz rodzaju pojazdów, które powinny być używane do transportu żywności. Przykładowo, w przypadku transportu mięsa czy produktów mlecznych, ATP wymaga stosowania pojazdów przystosowanych do utrzymania niskiej temperatury przez cały okres przewozu, co jest niezbędne dla zapobieżenia rozwojowi bakterii. Z racji rosnącej globalizacji handlu, znajomość regulacji zawartych w ATP staje się szczególnie ważna dla przedsiębiorstw zajmujących się importem i eksportem żywności, aby uniknąć strat finansowych oraz zagrożeń dla zdrowia publicznego.

Pytanie 4

Jaki będzie koszt wypożyczenia wózka widłowego z napędem spalinowym i maksymalnym udźwigiem 4 ton na czas 20 dni?

A. 4 200 zł

B. 4 000 zł

C. 4 600 zł

D. 4 400 zł

Podane odpowiedzi, które nie są zgodne z poprawną odpowiedzią, mogą wynikać z różnych błędów myślowych dotyczących kalkulacji kosztów wynajmu wózków widłowych. Często pojawia się tendencja do zaniżania lub zawyżania szacunków kosztów na podstawie subiektywnych doświadczeń zamiast rynkowych standardów. Na przykład, odpowiedzi 4 000 zł i 4 200 zł mogą sugerować, że użytkownik nie wziął pod uwagę pełnej stawki wynajmu za dzień, co jest kluczowe przy obliczeniach długoterminowych. Z drugiej strony, kwota 4 600 zł może być wynikiem błędnego założenia, że cena jednostkowa za wynajem jest wyższa niż rzeczywista. Warto również zauważyć, że różne firmy oferują różne promocje oraz pakiety wynajmu, co może skomplikować obliczenia. Przy ustalaniu kosztów wynajmu, istotne jest także uwzględnienie dodatkowych opłat, które mogą być związane z transportem, ubezpieczeniem lub serwisem technicznym, co także może prowadzić do błędnych wyników. Aby uniknąć tego typu błędów, warto zapoznać się z aktualnymi stawkami rynkowymi i wykonać dokładne kalkulacje, by mieć pewność, że wszystkie czynniki zostały uwzględnione w ocenie kosztów wynajmu.

Pytanie 5

Firma transportowa zużyła 45 000 litrów paliwa do przeprowadzenia przewozów na całkowitą odległość 300 000 km. Jakie jest przeciętne zużycie paliwa na 100 km w tej firmie transportowej?

A. 7,0 litrów

B. 15,0 litrów

C. 7,5 litra

D. 30,0 litrów

Średnie zużycie paliwa na 100 km obliczamy, dzieląc całkowite zużycie paliwa przez łączną odległość, a następnie mnożąc przez 100. W tym przypadku, zużycie paliwa wynosi 45 000 litrów, a odległość to 300 000 km. Wzór wygląda następująco: (45 000 litrów / 300 000 km) * 100 = 15 litrów. Takie obliczenia są kluczowe w branży transportowej, ponieważ pozwalają na efektywne zarządzanie kosztami operacyjnymi i planowanie budżetu. Wysoka efektywność spalania paliwa jest pożądana, a monitorowanie zużycia paliwa może pomóc w identyfikacji możliwości poprawy wydajności floty. Ponadto, regularne analizowanie średniego zużycia paliwa pozwala na lepsze podejmowanie decyzji dotyczących zakupu nowych pojazdów, które mogą oferować lepsze osiągi paliwowe zgodnie z normami ekologicznymi, co jest coraz istotniejsze w kontekście zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 6

Która formuła INCOTERMS 2010 zobowiązuje sprzedającego do zorganizowania transportu, pokrycia jego wydatków, dostarczenia towaru do miejsca docelowego, poniesienia ryzyka oraz przeprowadzenia odprawy celnej przy imporcie?

A. FAS (Free Alongside Ship)

B. DDP (Delivered Duty Paid)

C. CPT (Carriage Paid To)

D. FOB (Free on Board)

Odpowiedź DDP (Delivered Duty Paid) jest jak najbardziej trafna. Z definicji tej formuły INCOTERMS 2010 wynika, że sprzedający musi zorganizować transport towarów aż do miejsca, gdzie ma trafić. Co więcej, to on jest też odpowiedzialny za wszystkie koszty związane z tym transportem. DDP to taka opcja, gdzie sprzedający bierze na siebie pełne ryzyko dostarczenia towaru do kupującego, włącznie z odprawą celną przy imporcie. Innymi słowy, wszystkie formalności związane z przywozem towarów leżą po jego stronie. Przykładem może być sytuacja, w której firma z Polski sprzedaje maszyny do Niemiec; sprzedający ma obowiązek zorganizować transport, opłacić cło i upewnić się, że towar dotrze do klienta „gotowy do użycia”. To podejście nie tylko ułatwia życie klientowi, ale też buduje zaufanie do sprzedającego, co jest istotne w międzynarodowym handlu.

Pytanie 7

Kierowca ciężarówki o ładowności przekraczającej 3,5 tony musi pokonać 770 km przy średniej prędkości 70 km/h. Jak długi będzie czas transportu, uwzględniając minimalną przymusową przerwę oraz regularny dzienny okres odpoczynku?

A. 24 godziny

B. 22 godziny

C. 20 godzin i 45 minut

D. 22 godziny i 45 minut

Chociaż każda z błędnych odpowiedzi może wydawać się logiczna na pierwszy rzut oka, wszystkie one pomijają kluczowe elementy przepisów dotyczących czasu pracy kierowców. W przypadku transportu towarowego, kierowcy są zobowiązani do przestrzegania ściśle określonych norm, które regulują maksymalny czas jazdy oraz minimalne przerwy i odpoczynki. Obliczając czas przewozu, nie można ograniczyć się tylko do sumy czasu jazdy, ponieważ istotne jest uwzględnienie przerw, które są wymagane przez prawo. Na przykład, jeśli ktoś oblicza czas jazdy jako 11 godzin, ale nie uwzględnia ani przerwy 45 minutowej, ani obowiązkowego odpoczynku, może dojść do całkowicie błędnych wniosków, co prowadzi do niepoprawnych odpowiedzi. Warto również pamiętać, że czas odpoczynku nie jest jedynym czynnikiem wpływającym na całkowity czas transportu; należy również zwrócić uwagę na wszelkie dodatkowe przerwy, które mogą być konieczne w zależności od długości trasy i warunków drogowych. Ignorowanie tych przepisów może prowadzić do naruszeń prawa oraz potencjalnych zagrożeń bezpieczeństwa. Dlatego kluczowe jest, aby każdy kierowca i menedżer transportu dokładnie znał i przestrzegał norm dotyczących czasu pracy, co ma nie tylko konsekwencje prawne, ale także wpływa na efektywność i bezpieczeństwo operacji transportowych.

Pytanie 8

Firma zleciła transport 33 palet, z których każda waży 800 kg. Usługa transportowa została rozliczona poprzez wystawienie faktury. Koszt przewozu jednej tony wynosi 50 zł. Jaką kwotę brutto wynosi ta usługa?

A. 1 650,00 zł

B. 1 320,00 zł

C. 16 500,00 zł

D. 13 200,00 zł

Aby obliczyć wartość brutto usługi transportowej, należy najpierw obliczyć łączną wagę przewożonych palet. W naszym przypadku mamy 33 palety, a każda z nich waży 800 kg. Zatem obliczamy 33 palety × 800 kg/paleta = 26 400 kg. Następnie, aby uzyskać wartość w tonach, dzielimy przez 1000: 26 400 kg ÷ 1000 = 26,4 tony. Cena za przewóz 1 tony wynosi 50 zł, więc mnożymy 26,4 tony × 50 zł/tonę = 1 320 zł. Zrozumienie procesu kalkulacji kosztów transportu jest kluczowe w logistyce i zarządzaniu łańcuchem dostaw. Praktyka ta pozwala na bardziej efektywne planowanie budżetu oraz lepsze zarządzanie finansami. W branży transportowej, precyzyjne obliczenia kosztów są niezbędne do utrzymania konkurencyjności oraz zapewnienia rentowności przedsiębiorstwa.

Pytanie 9

Jakie są właściwe etapy realizacji procesu transportowego?

A. Dojazd pojazdu do miejsca załadunku — załadunek oraz zabezpieczenie ładunku — transport — powrót pojazdu z miejsca rozładunku do bazy lub nowego punktu załadunku — rozładunek

B. Dojazd pojazdu do punktu załadunku — rozładunek — transport — załadunek oraz zabezpieczenie ładunku — powrót pojazdu z miejsca rozładunku do bazy lub nowego punktu załadunku

C. Załadunek oraz zabezpieczenie ładunku — dojazd pojazdu do miejsca załadunku — transport — rozładunek — powrót pojazdu z miejsca rozładunku do bazy lub nowego punktu załadunku

D. Dojazd pojazdu do miejsca załadunku — załadunek oraz zabezpieczenie ładunku — transport — rozładunek — powrót pojazdu z miejsca rozładunku do bazy lub nowego punktu załadunku

Prawidłowa kolejność czynności w procesie przewozowym zaczyna się od dojazdu pojazdu do miejsca załadunku. Jest to kluczowy etap, ponieważ każdy transport wymaga najpierw dotarcia do lokalizacji, gdzie ładunek będzie załadowany. Następnie następuje załadunek oraz zabezpieczenie ładunku, co jest niezbędne w celu zapewnienia, że przewożony towar nie ulegnie uszkodzeniu w trakcie transportu. W tej fazie istotne jest przestrzeganie standardów dotyczących pakowania i mocowania, aby zminimalizować ryzyko uszkodzenia ładunku. Po załadunku, pojazd przystępuje do przewozu, co oznacza transport towaru do miejsca rozładunku. Ważne jest, aby podczas przewozu przestrzegać przepisów drogowych oraz norm przewozowych. Gdy pojazd dotrze na miejsce, następuje rozładunek. Należy pamiętać, że ten etap również wymaga staranności, aby zapewnić bezpieczeństwo zarówno ładunku, jak i osób pracujących w danym miejscu. Na koniec, po rozładunku, pojazd wraca do bazy lub nowego miejsca załadunku. Cały proces powinien być realizowany zgodnie z zasadami efektywności i bezpieczeństwa, co wpisuje się w najlepsze praktyki branżowe.

Pytanie 10

Spreader to sprzęt, który znajduje się w wózku podsiębiernym lub podnośniku widłowym, umożliwiający podnoszenie przy pomocy

A. rozsuwanego pomostu

B. dźwignic kontenerowych

C. uchwytów kleszczowych

D. rozkładanej rampy

Dźwignice kontenerowe to specjalistyczne urządzenia, które umożliwiają efektywne podnoszenie i transportowanie ładunków w kontenerach. Są one kluczowym elementem w logistyce i transporcie, zwłaszcza w portach morskich oraz na terminalach kontenerowych. Ich konstrukcja i zasada działania opierają się na zastosowaniu mechanizmów dźwigowych, co pozwala na manipulowanie ciężkimi ładunkami z dużą precyzją. Wóz podsiębierny lub podnośnik widłowy, wyposażony w dźwignicę kontenerową, może z łatwością podnosić kontenery o dużych gabarytach, co jest niezbędne w pracy na placach składowych. W praktycznych zastosowaniach, dźwignice te są wykorzystywane do załadunku i rozładunku kontenerów z ciężarówek, co znacząco zwiększa efektywność operacji. Kluczowe standardy, takie jak ISO 3874, określają wymogi dotyczące transportu kontenerów, co podkreśla znaczenie dźwignic kontenerowych w zapewnieniu bezpieczeństwa i wydajności procesów logistycznych.

Pytanie 11

Która forma ubezpieczenia minimalizuje finansowe konsekwencje przewoźnika w przypadku uszkodzenia ładunku w trakcie huraganu?

A. OCP

B. CASCO

C. CARGO

D. OCS

Ubezpieczenie CARGO jest specjalnie zaprojektowane, aby chronić ładunek w trakcie transportu, w tym przed skutkami nieprzewidzianych zdarzeń naturalnych, takich jak huragany. Zabezpieczenie to obejmuje ryzyka związane z uszkodzeniem, zniszczeniem czy utratą ładunku podczas transportu morskiego, lądowego czy powietrznego. W praktyce, korzystając z ubezpieczenia CARGO, przedsiębiorcy mogą minimalizować potencjalne straty finansowe, które mogą wystąpić na skutek wystąpienia siły wyższej, jaką jest huragan. Przykładem zastosowania może być sytuacja, w której kontener z towarem zostaje zniszczony w wyniku huraganu na morzu. Ubezpieczenie CARGO pokryje koszty związane z utratą towaru oraz ewentualnymi kosztami dodatkowego transportu. W branży transportowej stosowanie tego ubezpieczenia jest standardem, a jego brak może prowadzić do poważnych konsekwencji finansowych dla przewoźników i handlowców. Warto zaznaczyć, że polisy CARGO mogą być dostosowywane do specyficznych potrzeb klienta, co zwiększa ich efektywność w zarządzaniu ryzykiem.

Pytanie 12

Który z przedstawionych rozkładów czasu pracy kierowcy jest zgodny z aktualnymi regulacjami?

A. 4,5 godziny jazdy, 45 minut przerwy, 4,5 godziny jazdy, 11 godzin odpoczynku

B. 5 godzin jazdy, 45 minut odpoczynku, 4 godziny jazdy, 11 godzin odpoczynku

C. 4 godziny jazdy, 20 minut przerwy, 4 godziny jazdy, 25 minut odpoczynku, 1 godzina jazdy, 11 godzin odpoczynku

D. 4 godziny jazdy, 15 minut przerwy, 5 godzin jazdy, 30 minut odpoczynku, 11 godzin odpoczynku

Odpowiedź 1 jest zgodna z obowiązującymi przepisami dotyczącymi czasu pracy kierowców, które są ściśle regulowane przez normy unijne oraz krajowe. Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 561/2006, kierowca może prowadzić pojazd przez maksymalnie 9 godzin dziennie, z możliwością wydłużenia do 10 godzin, jednak nie więcej niż dwa razy w tygodniu. Po każdej serii 4,5 godziny jazdy, kierowca jest zobowiązany do przerwy wynoszącej co najmniej 45 minut. Odpoczynek dzienny powinien wynosić minimum 11 godzin, który można skrócić do 9 godzin, ale tylko dwa razy w tygodniu. Przykład podany w odpowiedzi 1 ilustruje prawidłowy rozkład czasu pracy: 4,5 godziny jazdy, następnie 45 minut przerwy, a potem kolejne 4,5 godziny jazdy, co spełnia wymagania dotyczące przerwy oraz odpoczynku. Taki harmonogram zapewnia nie tylko zgodność z przepisami, ale również przyczynia się do bezpieczeństwa ruchu drogowego, minimalizując ryzyko zmęczenia kierowcy.

Pytanie 13

Transport towarów w wyspecjalizowanych naczepach, które są przewożone na adapterach kolejowych, określa się mianem systemu

A. ruchomej drogi

B. na barana

C. bimodalnego

D. wagonów kieszeniowych

Odpowiedź 'bimodalnego' jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do systemu transportowego, który wykorzystuje zarówno drogi, jak i koleje do przewozu ładunków. W szczególności w tym kontekście, stosowanie specjalnie dostosowanych naczep na adapterach kolejowych umożliwia elastyczne i efektywne przemieszczanie towarów w różnych warunkach transportowych. W praktyce, systemy bimodalne są wykorzystywane w logistyce do zmniejszenia kosztów transportu oraz zwiększenia efektywności, a także redukcji emisji CO2 poprzez optymalizację wykorzystania różnych środków transportu. Przykładem takiego zastosowania może być transport kontenerów, które mogą być przewożone zarówno drogami, jak i koleją, co pozwala na łatwiejsze dostosowanie się do warunków rynkowych i dostępnych tras. W branży transportowej systemy bimodalne są uznawane za zgodne z najlepszymi praktykami, co potwierdzają różne normy i standardy, takie jak ISO 9001, które kładą nacisk na efektywność i jakość procesów transportowych.

Pytanie 14

Który z parametrów nie jest rejestrowany przez tarczę tachografu?

A. Dystansu, jaki pokonał pojazd

B. Godzin przybycia i opuszczenia pracy przez kierowcę

C. Czasu oraz prędkości jazdy pojazdu

D. Czasu otwarcia skrzynki z kartą kontrolną

Tarcza tachografu ma na celu rejestrowanie różnych parametrów związanych z pracą kierowcy i eksploatacją pojazdu. Zarejestrowane parametry obejmują czas jazdy, prędkość, a także odległość przebywaną przez pojazd. W przeciwieństwie do tych danych, godziny otwarcia skrzynki zawierającej kartę kontrolną nie są rejestrowane przez tachograf. Skrzynka ta, będąca częścią systemu, służy do przechowywania karty kierowcy, a jej otwarcie jest istotne z punktu widzenia kontroli. Praktyczne zastosowanie tych informacji jest kluczowe, ponieważ pozwala na weryfikację i zabezpieczenie danych dotyczących czasu pracy kierowcy. Zgodnie z regulacjami Unii Europejskiej, tachografy muszą być używane w pojazdach ciężarowych oraz dostawczych powyżej 3,5 tony, co jest zgodne z unijnym rozporządzeniem nr 561/2006. Odpowiednie monitorowanie czasu pracy i odpoczynku kierowcy jest istotne dla zapewnienia bezpieczeństwa na drogach oraz przestrzegania norm pracy w transporcie.

Pytanie 15

Zasady umowy ADR powinny być brane pod uwagę podczas realizacji transportu

A. paliw płynnych

B. mrożonych warzyw

C. mebli tapicerowanych

D. żywego drobiu

Odpowiedź 'paliw płynnych' jest prawidłowa, ponieważ materiały i substancje niebezpieczne, w tym paliwa, są regulowane przez przepisy umowy ADR (Umowy Europejskiej o międzynarodowym przewozie drogowym towarów niebezpiecznych). Te przepisy mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa podczas transportu substancji, które mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia ludzi, mienia lub środowiska. W praktyce oznacza to, że przewoźnicy muszą stosować się do rygorystycznych norm dotyczących pakowania, oznakowania i dokumentacji towarów niebezpiecznych. Na przykład, paliwa płynne muszą być przewożone w specjalnie przystosowanych zbiornikach, które spełniają normy ADR, a kierowcy muszą być odpowiednio przeszkoleni w zakresie postępowania z tymi materiałami. Nieprzestrzeganie przepisów ADR może skutkować poważnymi konsekwencjami prawnymi i finansowymi, dlatego znajomość i stosowanie tych regulacji jest kluczowe w branży transportowej.

Pytanie 16

Jakie środki transportu nie są odpowiednie do przewozu ładunków ciężkich i o dużych wymiarach?

A. naczepy teleskopowe

B. przyczepy niskopodwoziowe

C. kontenery platformy

D. nadwozia wymienne

Transport ciężkich i ponadgabarytowych ładunków wymaga zastosowania odpowiednich środków transportu, a każdy z wymienionych typów naczep ma swoje specyficzne zastosowania. Naczepy teleskopowe są szczególnie dostosowane do przewozu długich obiektów, takich jak rury czy belki, a ich konstrukcja pozwala na regulację długości, co czyni je idealnym rozwiązaniem dla transportu nietypowych ładunków. Kontenery platformy, z kolei, są projektowane z myślą o przewozie ciężkich przedmiotów, które można umieszczać na platformie, co zwiększa ich wszechstronność. Przyczepy niskopodwoziowe są specjalnie zaprojektowane do transportu ciężkich i ponadgabarytowych ładunków, takich jak maszyny budowlane czy elementy konstrukcyjne, dzięki niskiemu środkowi ciężkości, co zapewnia stabilność i bezpieczeństwo podczas transportu. Pojęcia te są często mylone, a błędne zrozumienie ich przeznaczenia może prowadzić do wyboru niewłaściwego środka transportu, co w konsekwencji zwiększa ryzyko uszkodzenia ładunku oraz może skutkować poważnymi problemami prawnymi związanymi z przestrzeganiem norm transportowych. Kluczowe jest zatem, aby każda operacja transportowa była starannie planowana, z uwzględnieniem specyfiki ładunku oraz wymagań dotyczących bezpieczeństwa i norm prawnych.

Pytanie 17

Ile wagonów, które ważą 25 ton i mają dopuszczalną masę całkowitą 60 ton, należy wykorzystać do transportu 2 300 ton ładunku?

A. 39 wagonów

B. 66 wagonów

C. 27 wagonów

D. 92 wagony

Aby obliczyć liczbę wagonów potrzebnych do transportu 2300 ton ładunku, należy uwzględnić dopuszczalną masę całkowitą jednego wagonu, która wynosi 60 ton. Ponieważ masa własna wagonu wynosi 25 ton, oznacza to, że ładowność jednego wagonu wynosi 60 ton - 25 ton = 35 ton. Teraz możemy obliczyć, ile wagonów będzie potrzebnych do przewozu 2300 ton ładunku, dzieląc całkowity ładunek przez ładowność jednego wagonu: 2300 ton / 35 ton = 65,71. Oznacza to, że potrzebujemy 66 wagonów, ponieważ nie możemy mieć ułamkowej liczby wagonów. Praktyczne zastosowanie tego obliczenia jest kluczowe w logistyce i transporcie, gdzie precyzyjne planowanie ilości używanego sprzętu ma wpływ na efektywność operacyjną oraz koszty transportu. Dobre praktyki w branży wymagają również uwzględnienia dodatkowych czynników, takich jak możliwe ograniczenia w przepustowości i czas realizacji zlecenia.

Pytanie 18

Jakie kategorie działań wchodzą w skład procesu transportowego?

A. Promocyjne, załadunkowe i rozładunkowe

B. Manualne, automatyczne i rozliczeniowe

C. Reklamacyjne, załadunkowe i planowania

D. Organizacyjne, wykonawcze i handlowe

Wybór odpowiedzi, które wskazują na inne grupy czynności, jest mylny, ponieważ nie oddają one rzeczywistego przebiegu procesu transportowego. Na przykład, odpowiedzi dotyczące czynności promocyjnych, manualnych, automatycznych czy reklamacyjnych nie są bezpośrednio związane z samym transportem. Czynności promocyjne koncentrują się na marketingu i sprzedaży, a nie na operacjach związanych z przemieszczaniem towarów. Manualne i automatyczne czynności mogą odnosić się do sposobów wykonania zadania, ale nie stanowią odrębnych kategorii procesowych w kontekście transportu. W rzeczywistości, wszystkie te działania powinny być zintegrowane we właściwych ramach organizacyjnych i wykonawczych. Dodatkowo, koncepcje reklamacyjne często dotyczą problemów po sprzedaży, a nie samego procesu transportowego. W praktyce, nieprawidłowe rozumienie tych grup czynności może prowadzić do nieefektywności w zarządzaniu transportem, co objawia się opóźnieniami, stratami finansowymi oraz niezadowoleniem klientów. Kluczem do efektywnego transportu jest integracja działań organizacyjnych, wykonawczych oraz handlowych, co pozwala na optymalizację całego procesu zgodnie z obowiązującymi standardami branżowymi.

Pytanie 19

Przedsiębiorstwo transportowe otrzymało zlecenie obejmujące załadunek towaru, jego przewóz na odległość 300 km i rozładunek. Czas załadunku towaru wynosi 30 minut, a rozładunku 35 minut. Korzystając z informacji ujętych w tabeli oblicz, wartość brutto zrealizowanego zlecenia, jeżeli usługi objęte są podatkiem 23% VAT.

Cennik
Rodzaj usługi	Stawka netto
Załadunek	10,00 zł za każdą rozpoczętą godzinę
Rozładunek	10,00 zł za każdą rozpoczętą godzinę
Przewóz	1,50 zł/km

A. 590,40 zł

B. 620,30 zł

C. 470,00 zł

D. 578,10 zł

Błędne odpowiedzi w pytaniach o wartość brutto zlecenia transportowego mogą wynikać z różnych nieporozumień związanych z obliczeniami i zasadami VAT-u. Często osoby, które rozwiązują te zadania, nie zliczają właściwie kosztów netto załadunku, transportu i rozładunku, co prowadzi do złych wyników. Ważne jest, żeby zrozumieć, że wszystkie koszty związane z usługą, w tym czas załadunku i rozładunku, muszą być dobrze oszacowane. Innym typowym błędem jest zapomnienie o doliczeniu VAT-u, przez co wartość brutto jest niższa niż powinna. Trzeba też pamiętać, że każda usługa transportowa podlega pewnym normom i regulacjom, w tym stawkom VAT, które mogą się różnić w zależności od kraju. Ponadto, niektóre błędy mogą być spowodowane pomyłkami w podstawowych obliczeniach, co pokazuje, jak ważne jest precyzyjne podejście do problemów finansowych. Na koniec, ważne jest, żeby rozwijać umiejętności analityczne, żeby unikać pułapek w obliczeniach i skutecznie wykorzystywać wiedzę w pracy.

Pytanie 20

Dokument przewozowy CMR jest wykorzystywany w transporcie

A. krajowym kolejowym

B. międzynarodowym samochodowym

C. międzynarodowym kolejowym

D. krajowym śródlądowym

List przewozowy CMR, znany jako Konwencja o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów, jest kluczowym dokumentem stosowanym w transporcie samochodowym międzynarodowym. Jego główną rolą jest potwierdzenie zawarcia umowy przewozu, a także określenie praw i obowiązków przewoźnika oraz nadawcy. Dokument ten zawiera dane dotyczące przewożonych towarów, miejsce i datę załadunku oraz miejsce przeznaczenia. Przykładowo, w sytuacji przewozu towarów z Polski do Niemiec, list CMR stanowi niezbędny dokument, który zarówno przewoźnik, jak i nadawca muszą posiadać, aby potwierdzić legalność transportu. Dzięki zastosowaniu listu CMR możliwe jest również szybkie rozwiązywanie sporów oraz odpowiednie zabezpieczenie roszczeń w przypadku uszkodzenia lub utraty towarów. W sektorze transportowym dokument ten jest szeroko akceptowany i stanowi standard w transporcie międzynarodowym, co potwierdzają różnorodne regulacje i umowy międzynarodowe, takie jak konwencje UNECE.

Pytanie 21

Międzynarodowy kolejowy list przewozowy CIM jest adresowany do

A. nadawcy paczki

B. stacji początkowej

C. odbiorcy paczki

D. stacji docelowej

Oryginał międzynarodowego kolejowego listu przewozowego CIM to ważny dokument. Potwierdza on, że umowa przewozu została zawarta i potrzebny jest do odebrania przesyłki. Bez niego odbiór byłby trudny, bo znajdziemy tam wszystkie istotne informacje, jak dane nadawcy, odbiorcy, trasa przewozu i stan towaru przy załadunku. Moim zdaniem, mając ten dokument, odbiorca ma łatwiej przy załatwianiu spraw celnych czy reklamacji. Przykład? Kiedy towar dotrze do stacji, odbiorca musi pokazać oryginał listu, żeby móc odebrać przesyłkę. W regulacjach przewozu kolejowego, takich jak Reguły CIM, mówi się, że ta dokumentacja powinna trafiać w ręce odbiorcy, co sprawia, że wszystko jest bardziej przejrzyste i bezpieczne.

Pytanie 22

Ciężarówka przetransportowała ładunek na dystansie 270 km. Czas jazdy wynosił 4 h, a czas postojów 1 h. Jakie było średnie tempo jazdy pojazdu?

A. 67,5 km/h

B. 40,5 km/h

C. 54,0 km/h

D. 81,0 km/h

Aby obliczyć prędkość eksploatacyjną samochodu ciężarowego, najpierw należy zrozumieć, że prędkość eksploatacyjna to średnia prędkość, z jaką pojazd poruszał się w czasie rzeczywistym, uwzględniając zarówno czas jazdy, jak i czas postojów. W tym przypadku czas jazdy wynosił 4 godziny, a czas postojów 1 godzinę, co daje łącznie 5 godzin. Prędkość eksploatacyjna jest obliczana jako stosunek całkowitej odległości do całkowitego czasu jazdy. Mamy zatem: prędkość eksploatacyjna = całkowita odległość / czas jazdy = 270 km / 4 h = 67,5 km/h. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w logistyce, gdzie efektywność transportu ma znaczący wpływ na koszty operacyjne i czas dostawy. W praktyce, znajomość prędkości eksploatacyjnej pozwala na lepsze planowanie tras oraz optymalizację wykorzystania zasobów transportowych, co jest zgodne z zasadami efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 23

Ile minimalnie wagonów o maksymalnej ładowności 44 t należy załadować, aby przewieźć 528 000 kg węgla?

A. 14 sztuk

B. 6 sztuk

C. 8 sztuk

D. 12 sztuk

Aby obliczyć minimalną liczbę wagonów potrzebnych do załadunku 528 000 kg węgla, należy najpierw zrozumieć, że każdy wagon ma maksymalną ładowność wynoszącą 44 tony, co przekłada się na 44 000 kg. Dzieląc całkowitą masę węgla przez ładowność jednego wagonu, możemy określić, ile wagonów będziemy potrzebować. W tym przypadku obliczenie wygląda następująco: 528 000 kg / 44 000 kg = 12. Oznacza to, że potrzebujemy 12 wagonów, aby pomieścić całą masę węgla. W praktyce, takie obliczenia są kluczowe w logistyce i transporcie, ponieważ pozwalają na efektywne planowanie i zarządzanie ładunkami. Dobrą praktyką w branży jest również uwzględnianie ewentualnych strat w transporcie i przestrzeganie przepisów dotyczących maksymalnych ładunków, co może wymagać dodatkowych wagonów w przypadku innych materiałów o różnej gęstości lub wymaganiach. Dlatego ważne jest, aby precyzyjnie planować operacje transportowe, aby zminimalizować koszty i czas dostawy.

Pytanie 24

Jakie są zasady ogólne dotyczące ruchu drogowego w transporcie samochodowym?

A. Konwencja warszawska

B. Konwencja helsińska

C. Konwencja berneńska

D. Konwencja wiedeńska

Konwencja Wiedeńska, przyjęta w 1968 roku, reguluje zasady ruchu drogowego w krajach, które ją ratyfikowały. Jej celem jest zapewnienie jednolitych zasad bezpieczeństwa na drogach oraz ułatwienie międzynarodowego transportu drogowego. W konwencji tej określono m.in. zasady dotyczące zachowań kierowców, oznakowania dróg, sygnałów świetlnych oraz ograniczeń prędkości. Dzięki tym standardom, kierowcy podróżujący między krajami są w stanie lepiej dostosować się do lokalnych przepisów, co przyczynia się do zwiększenia bezpieczeństwa na drogach. Na przykład, w krajach stosujących konwencję, kierowcy powinni stosować się do oznaczeń dotyczących pierwszeństwa przejazdu, co minimalizuje ryzyko wypadków. Warto również zauważyć, że konwencja ta jest fundamentem dla rozwoju krajowych przepisów ruchu drogowego, co wpływa na harmonizację przepisów w Europie i poza nią.

Pytanie 25

Do transportu ładunków masowych luzem przeznaczone są wagony

A. platformy

B. bagażowe

C. chłodnie

D. węglarki

Węglarki to specjalistyczne wagony towarowe, które zostały zaprojektowane do przewozu ładunków masowych luzem, szczególnie węgla, ale także innych surowców sypkich, takich jak rudy metali, piasek czy żwir. Ich konstrukcja charakteryzuje się dużą pojemnością i otwartym dnem, co umożliwia łatwe załadunek i wyładunek towaru. Węglarki są powszechnie używane w przemyśle węglowym oraz w branżach, gdzie transport surowców w dużych ilościach jest niezbędny. Właściwe użytkowanie węglarek przyczynia się do efektywności transportu kolejowego, a także minimalizacji kosztów przewozu. Stosowanie standardów takich jak UIC (Międzynarodowy Związek Kolei) w zakresie konstrukcji i eksploatacji węglarek gwarantuje bezpieczeństwo oraz niezawodność przewozu. W praktyce, węglarki są często integrowane z systemami logistyki, co pozwala na optymalizację procesów transportowych i magazynowych.

Pytanie 26

Na ilustracji jest przedstawione rozmieszczenie paletowych jednostek ładunkowych (pjł) w naczepie o pojemności 100 m³. Ile wynosi współczynnik wykorzystania pojemności naczepy, jeżeli objętość jednej pjł B wynosi 1,5 m³, a jednej pjł D 2,0 m³?

A. 0,56

B. 0,66

C. 0,60

D. 0,50

Analizując odpowiedzi na to pytanie, łatwo zauważyć typowe pułapki myślowe, które prowadzą do błędnych wniosków. Wiele osób może skoncentrować się na prostym dzieleniu objętości naczepy przez objętość jednostek ładunkowych bez uwzględnienia ich rzeczywistego rozmieszczenia w przestrzeni. To prowadzi do obliczeń, które mogą wydawać się logiczne, ale nie biorą pod uwagę, że w rzeczywistości nie każda jednostka ładunkowa, nawet jeśli zmieściłaby się w naczepie, musi być załadowana. W praktyce, przekroczenie współczynnika 1.0 oznacza, że objętość ładunków przekracza dostępną przestrzeń, co jest fizycznie niemożliwe. Kluczowym błędem jest również nieoptymalne planowanie załadunku i niewłaściwe rozumienie, jak różne jednostki ładunkowe wpływają na całkowite wykorzystanie przestrzeni. Warto pamiętać, że prawidłowe obliczenia wymagałyby szczegółowej analizy dostępnych jednostek oraz ich rozmieszczenia na paletach, a także uwzględnienia ewentualnych przestrzeni, które mogą pozostać niewykorzystane ze względu na kształt i rozmiar ładunków. Właściwe zrozumienie i stosowanie tych zasad jest kluczowe dla efektywności transportu oraz zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 27

Zgodnie z fragmentem umowy określ, który środek transportu należy zastosować do przewozu artykułów spożywczych głęboko zamrożonych (-20°C).

Fragment Umowy ATP
Określenia i normy specjalnych środków transportu do przewozu szybko psujących się artykułów żywnościowych
Klasa A. Środek transportu – chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 może mieścić się między +12 °C i 0°C włącznie.
Klasa B. Środek transportu – chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 może mieścić się między +12°C i -10°C włącznie.
Klasa C. Środek transportu – chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 może mieścić się między +12°C i -20°C włącznie.
Klasa D. Środek transportu – chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 nie jest wyższe niż +2°C.
Klasa E. Środek transportu – chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 nie jest wyższe niż -10°C.
Klasa F. Środek transportu – chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 nie jest wyższe niż -20°C.

A. Lodownia ze wzmocnioną izolacją klasy B.

B. Ogrzewany środek transportu z normalną izolacją klasy A.

C. Lodownia z normalną izolacją klasy A.

D. Chłodnia ze wzmocnioną izolacją klasy F.

Wybór nieodpowiedniego środka transportu do przewozu artykułów spożywczych głęboko zamrożonych jest powszechnym błędem, który może prowadzić do poważnych konsekwencji. Odpowiedzi takie jak lodownia z normalną izolacją klasy A, ogrzewany środek transportu z normalną izolacją klasy A czy lodownia ze wzmocnioną izolacją klasy B nie spełniają kluczowych wymagań dotyczących utrzymania temperatury -20°C, co jest niezbędne dla bezpieczeństwa żywności. Lodownia z normalną izolacją klasy A nie jest w stanie zapewnić odpowiedniej temperatury przez dłuższy czas, co może skutkować rozmrożeniem zapasów i ich dalszym zepsuciem. Z kolei ogrzewany środek transportu jest zupełnie nieadekwatny, ponieważ jego funkcjonalność jest skierowana na utrzymanie dodatnich temperatur, co jest sprzeczne z wymaganiami dla produktów głęboko zamrożonych. Lodownia ze wzmocnioną izolacją klasy B, choć może wydawać się lepszą opcją, również nie jest wystarczająca, ponieważ nie spełnia do końca norm klasy F, która jest projektowana specjalnie dla ekstremalnych warunków -20°C. Typowym błędem myślowym jest założenie, że każda lodownia wystarczy do przewozu zamrożonej żywności, podczas gdy rzeczywistość wymaga konkretnego dostosowania technologii transportu do specyficznych warunków przechowywania i przewozu. Właściwy dobór środka transportu powinien być oparty na analizie wymagań dotyczącym temperatury, czasu transportu oraz charakterystyki przewożonych towarów, a nie jedynie na ogólnym podejściu do izolacji czy klasyfikacji.

Pytanie 28

Stopień wykorzystania środków transportu w roku 2019 r. obliczony na podstawie danych zawartych w tabeli oraz zamieszczonego wzoru wynosi

Zestawienie danych przedsiębiorstwa transportowego
Wyszczególnienie	Uzyskany wynik
Wyszczególnienie	2018 r.	2019 r.	2020 r.
Wykorzystany czas pracy [h]	10 500	10 450	10 670
Dysponowany czas pracy [h]	10 800	10 800	10 800
Przewieziony ładunek rzeczywisty [t]	29 760	32 088	34 916
Ładunek możliwy do przewiezienia [t]	32 000	38 200	40 600
Liczba godzin pracy środków transportu [h]	9 960	9 980	10 000
Możliwa liczba godzin pracy środków transportu [h]	10 800	10 800	10 800
Stopień wykorzystania środka transportu = ^{przewieziony ładunek rzeczywisty [t]}/_{ładunek możliwy do przewiezienia [t]} × 100

A. 84%

B. 110%

C. 93%

D. 86%

Jak się przyjrzymy innym odpowiedziom, to widać, że mogą być pewne nieporozumienia z obliczeniami i interpretacją tych wyników. Procentowe wskaźniki wykorzystania mają pokazywać, jak efektywnie działa transport, a błędne ich zrozumienie może prowadzić do większych problemów. Jeśli ktoś wybrał 93% czy 110%, to widać, że nie za bardzo rozumie, jak to działa. To nie może przekraczać 100%, bo to znaczyłoby, że przewoźnik przewiózł więcej niż mógł, co jest niemożliwe. A 86% czy 93% mogą wynikać z błędnego zaokrąglania, co jest częstym błędem w obliczeniach procentowych. Ważne, by zawsze dokładnie odnosić się do danych i korzystać z odpowiednich wzorów. Również warto znać standardy w branży, które mówią o tym, jak efektywność transportu powinna być mierzona, żeby mieć wiarygodne dane do analizy. W praktyce często zdarza się skupić na niekompletnych danych lub nie mieć pełnego kontekstu, co prowadzi do błędnych wniosków.

Pytanie 29

Na ilustracji jest przedstawiony przewóz z zastosowaniem systemu

A. Ro-La.

B. Cargobeamer.

C. Modalohr.

D. ACTS.

Wybrana odpowiedź, ACTS, jest poprawna, ponieważ przedstawia system przewozu kombinowanego, który charakteryzuje się efektywnym załadunkiem kontenerów na wagon kolejowy. System ACTS, czyli Abroll Container Transport System, został zaprojektowany z myślą o uproszczeniu i przyspieszeniu procesów transportowych. W praktyce oznacza to, że kontenery mogą być szybko przekładane z pojazdów ciężarowych na wagony, co znacząco redukuje czas przestojów. ACTS wykorzystuje specjalne pojazdy, które umożliwiają załadunek i rozładunek kontenerów bez użycia dźwigów, co jest ogromnym atutem w kontekście logistyki. Tego typu systemy są zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie transportu intermodalnego, które dążą do minimalizacji kosztów operacyjnych przy jednoczesnym zwiększeniu wydajności. Przykłady zastosowania systemu ACTS można znaleźć w europejskich terminalach intermodalnych, gdzie przyspieszenie procesów przeładunkowych przyczynia się do zwiększenia konkurencyjności i efektywności transportu kolejowego. Takie innowacyjne rozwiązania są kluczowe w obliczu rosnącego zapotrzebowania na zrównoważony rozwój transportu.

Pytanie 30

Jak określa się szczegółowy spis ładunku na statku, który zawiera numery konosamentów, oznaczenia i ilość sztuk towaru, nazwiska załadowców oraz odbiorców, całkowitą masę ładunku, wysokość frachtu i miejsce jego uiszczenia?

A. Manifest ładunkowy

B. Nota bukingowa

C. List przewozowy

D. Kwit sternika

Dokument, który nazywamy manifestem ładunkowym, to w zasadzie podstawa w transporcie morskim. Zawiera ważne szczegóły o towarze, który mamy na statku. Mamy tam numery konosamentów, znaki towarowe, ilości sztuk i też informacje o załadowcach i odbiorcach. Dzięki temu armatorzy i przewoźnicy mogą wszystko ładnie ogarnąć i mieć pewność, że wszystko jest zgodne z przepisami. Manifest używa się, żeby potwierdzić, że towar został załadowany i jest gotowy do drogi. Kiedy portowe lub celne władze robią inspekcję, manifest to kluczowy dokument, na podstawie którego sprawdzają ładunek. Warto zwrócić uwagę, że poprawne wypełnienie manifestu jest wymagane w wielu międzynarodowych normach, jak np. SOLAS, bo to zwiększa bezpieczeństwo transportu i zmniejsza szansę na błędy związane z ładunkiem.

Pytanie 31

W systemie Ro-La (Rollende Landstrasse - ruchoma droga) pojazdy są załadowywane na wagony niskopodwoziowe zawsze w poziomie poprzez najazd z przodu pojazdu

A. tyłem na rampę boczną

B. przodem na rampę czołową

C. tyłem na rampę czołową

D. przodem na rampę boczną

Odpowiedź 'przodem na rampę czołową' jest poprawna, ponieważ w systemie Ro-La, który umożliwia transport drogowy za pomocą wagonów kolejowych, pojazdy są załadowywane w sposób zapewniający maksymalne bezpieczeństwo i stabilność. Załadunek z przodu na rampę czołową gwarantuje optymalne rozmieszczenie masy pojazdu na wózkach wagonowych, co zmniejsza ryzyko uszkodzenia zarówno samego pojazdu, jak i struktury wagonu. Dodatkowo, takie podejście ułatwia proces załadunku i wyładunku, ponieważ kierowca ma lepszą widoczność oraz kontrolę nad manewrami. W wielu krajach europejskich, takich jak Niemcy czy Austria, standardowe procedury załadunku Ro-La wymagają stosowania ramp czołowych, co potwierdza ich efektywność i zgodność z normami branżowymi. W praktyce, załadunek odbywa się często na stacjach przystosowanych do tego celu, które są wyposażone w odpowiednie urządzenia, takie jak wciągniki czy platformy robocze, co znacznie ułatwia cały proces.

Pytanie 32

System Globalnego Pozycjonowania daje możliwość firmom transportowym

A. nadzoru nad pojazdem.

B. przeciążenia ruchu pojazdów.

C. zwolnienia z używania tachografu.

D. zapisu danych z tachografów.

Globalny System Pozycjonowania (GPS) odgrywa kluczową rolę w monitorowaniu pojazdów, co jest istotne dla przedsiębiorstw transportowych. Dzięki technologii GPS możliwe jest śledzenie lokalizacji pojazdów w czasie rzeczywistym, co pozwala na optymalizację tras, redukcję zużycia paliwa oraz zwiększenie efektywności operacyjnej. Przykładowo, firmy transportowe mogą zdalnie monitorować prędkość, czas pracy kierowców oraz postojów, co przyczynia się do lepszego zarządzania flotą. W praktyce wykorzystanie GPS pomaga w minimalizacji opóźnień w dostawach, zwiększa poziom bezpieczeństwa, a także pozwala na bardziej precyzyjne planowanie i przewidywanie potrzeb klientów. Zastosowanie GPS w logistyce jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które podkreślają znaczenie technologii w zwiększaniu konkurencyjności na rynku.

Pytanie 33

Na terminalu drogowym i kolejowym, zmiana środka transportu dla intermodalnych jednostek transportowych w systemie "na barana" realizowana jest przy użyciu

A. suwnic bramowych

B. ramp najazdowych

C. podnośników nożycowych

D. wózków widłowych

Suwnice bramowe są kluczowym elementem infrastruktury terminali intermodalnych, umożliwiającym efektywną i bezpieczną zmianę środka transportu dla jednostek transportowych. Te zaawansowane urządzenia są projektowane do podnoszenia i przenoszenia ciężkich ładunków, co jest niezbędne w kontekście transportu intermodalnego, gdzie ładunki często muszą być przesuwane między różnymi środkami transportu, jak kontenery na ciężarówki, pociągi czy statki. Suwnice bramowe charakteryzują się dużą wydajnością, co pozwala na minimalizację czasu przeładunku i zwiększenie efektywności operacji terminalowych. Na przykład, w terminalach portowych, suwnice bramowe są wykorzystywane do szybkiego załadunku i rozładunku kontenerów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, takimi jak zasady Lean Management oraz Just-In-Time, gdzie czas i efektywność operacyjna są kluczowe. Dodatkowo, suwnice te mogą być zautomatyzowane, co zwiększa bezpieczeństwo pracy i redukuje ryzyko wypadków, co jest zgodne z normami bezpieczeństwa w branży transportowej.

Pytanie 34

Wartość współczynnika wypełnienia przestrzeni ładunkowej kontenera uzyskuje się, dzieląc

A. pojemność kontenera przez objętość ładunku znajdującego się w kontenerze

B. masę ładunku znajdującego się w kontenerze przez ładowność kontenera

C. objętość ładunku znajdującego się w kontenerze przez pojemność kontenera

D. ładowność kontenera przez masę ładunku znajdującego się w kontenerze

Odpowiedź, która mówi, że współczynnik wypełnienia przestrzeni ładunkowej kontenera oblicza się, dzieląc objętość ładunku umieszczonego w kontenerze przez pojemność kontenera, jest prawidłowa. Współczynnik ten mierzy, jak efektywnie wykorzystana jest dostępna przestrzeń w kontenerze, co ma kluczowe znaczenie w logistyce i transporcie. W praktyce, wysoki współczynnik wypełnienia oznacza lepsze wykorzystanie przestrzeni, co prowadzi do oszczędności kosztów transportu i większej efektywności operacyjnej. Na przykład, w branży transportu morskiego, gdzie koszt przewozu ładunku jest często naliczany na podstawie objętości lub wagi, odpowiednie zarządzanie wypełnieniem kontenerów może przyczynić się do znaczących oszczędności. Dlatego też, w kontekście najlepszych praktyk, warto regularnie analizować współczynnik wypełnienia, aby optymalizować procesy logistyczne oraz minimalizować straty przestrzeni. Zrozumienie tego wskaźnika jest zatem niezbędne dla efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 35

Transport bimodalny polega na przewozie

A. naczep siodłowych, przyczep oraz nadwozi wymiennych na wagonach kolejowych, przy czym kierowcy i ciągniki nie towarzyszą przewożonym ładunkom

B. naczep siodłowych z ciągnikami na niskopodwoziowych wagonach kolejowych

C. specjalnych naczep samochodowych bez konieczności przeładunku ich zawartości po torach kolejowych na dedykowanych wózkach wagonowych

D. samochodów ciężarowych jednostkowych oraz z przyczepami, gdzie kierowcy towarzyszą pojazdom, zajmując miejsca w wagonie do spania

System transportu bimodalnego oparty jest na wykorzystaniu specjalnych naczep samochodowych, które mogą być przewożone na torach kolejowych bez konieczności przeładunku ich zawartości. Taki sposób transportu ma wiele zalet, w tym oszczędność czasu i redukcję kosztów związanych z przeładunkiem. Stosowanie naczep na specjalnych wózkach wagonowych umożliwia efektywne przemieszczenie ładunków na duże odległości, łącząc zalety transportu drogowego i kolejowego. Przykładem zastosowania tego systemu może być transport ładunków w ramach logistyki intermodalnej, gdzie naczepy są przewożone z jednego terminala do drugiego bez konieczności ich otwierania. W praktyce, takie rozwiązania są stosowane w branży transportowej, aby zwiększyć efektywność operacyjną i zminimalizować czas przestoju pojazdów. Dobrą praktyką w tym zakresie jest również stosowanie nowoczesnych systemów monitorowania, które pozwalają na śledzenie ładunków w czasie rzeczywistym.

Pytanie 36

Paleta EUR o masie 22 kg ma wymiary 1 200 × 800 × 144 mm (dł. × szer. × wys.) oraz ładowność 1,5 tony. Jaką maksymalną liczbę opakowań o wymiarach 200 mm × 200 mm × 150 mm (dł. × szer. × wys.) i masie brutto 20 kg można umieścić na palecie EUR, jeśli ładunek może być składowany na wysokość 1 m?

A. 96 sztuk

B. 75 sztuk

C. 120 sztuk

D. 48 sztuk

Poprawna odpowiedź to 75 sztuk, ponieważ maksymalna ilość opakowań, które można umieścić na palecie EUR, jest określona przez zarówno wymiary palety, jak i ładowność. Paleta EUR ma wymiary 1200 mm × 800 mm, co daje 0,96 m² powierzchni. Opakowanie o wymiarach 200 mm × 200 mm zajmuje 0,04 m². Na palecie można ułożyć 24 opakowania w jednym rzędzie (1200 mm / 200 mm) oraz 4 w drugim (800 mm / 200 mm), co daje łącznie 96 opakowań na poziomie, jednak musimy wziąć pod uwagę wysokość. Każde opakowanie ma wysokość 150 mm, co oznacza, że możemy ułożyć 6 warstw (1000 mm / 150 mm) w wysokości 1 m. Łącznie daje to 96 opakowań x 6 warstw = 576 opakowań. Jednak biorąc pod uwagę masę brutto, która wynosi 20 kg na opakowanie, maksymalne obciążenie palety (1500 kg) pozwala na zmieszczenie tylko 75 opakowań (1500 kg / 20 kg). Dlatego, biorąc pod uwagę zarówno powierzchnię, jak i maksymalne obciążenie, można umieścić maksymalnie 75 opakowań na palecie.

Pytanie 37

Rysunek przedstawia fragment

Data	Lista przeprowadzonych czynności	Stan licznika [mth]	Opinia o stanie technicznym	Data następnego przeglądu	Podpis i pieczęć konserwatora

A. dziennika utrzymania wózka widłowego.

B. dziennika konserwacji wózka unoszącego.

C. wykazu przeglądów wózka unoszącego.

D. książki konserwacji wózka widłowego.

Poprawna odpowiedź to dziennik konserwacji wózka unoszącego. Dokument ten odgrywa kluczową rolę w utrzymaniu bezpieczeństwa i sprawności operacyjnej wózków unoszących. Zawiera istotne informacje, takie jak daty przeglądów, wykonane czynności konserwacyjne oraz stan techniczny urządzenia, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania sprzętem. Regularna aktualizacja dziennika pozwala na monitorowanie historii konserwacji, co jest potrzebne do identyfikacji potencjalnych problemów oraz planowania przyszłych działań serwisowych. Zgodnie z normami ISO, każda maszyna powinna być regularnie kontrolowana i konserwowana, a odpowiednia dokumentacja stanowi dowód na zgodność z wymaganiami prawnymi i standardami branżowymi. Przykładem zastosowania dziennika jest możliwość prowadzenia analiz trendów w zakresie awaryjności oraz oceny efektywności przeprowadzonych działań konserwacyjnych, co w dłuższej perspektywie przekłada się na obniżenie kosztów eksploatacji oraz zwiększenie bezpieczeństwa operacji.

Pytanie 38

Dwuosobowa ekipa otrzymała zadanie przewiezienia ładunku do portu w Gdyni. Pojazd przemieszcza się z przeciętną prędkością 70 km/h, a odległość pomiędzy miejscem załadunku a portem wynosi 630 km. O której godzinie najpóźniej zespół powinien wyruszyć, aby zdążyć na odprawę promową o godz. 19:00?

A. O godzinie 9:00

B. O godzinie 9:15

C. O godzinie 9:45

D. O godzinie 10:00

Wybór innych godzin jako odpowiedzi na to pytanie może wynikać z nieprawidłowego rozumienia obliczeń związanych z czasem podróży. Na przykład, odpowiedź 'O godzinie 9:45' zakłada, że podróż zajmie mniej czasu, niż to rzeczywiście ma miejsce. Przy średniej prędkości 70 km/h, pokonanie 630 km zajmie 9 godzin, co oznacza, że wyjazd o 9:45 skutkowałby dotarciem do portu po czasie odprawy. Podobnie, godziny 9:15 i 9:00 nie uwzględniają wymaganych 9 godzin podróży, co również prowadzi do błędnego wniosku. W transporcie drogowym, kluczowe jest precyzyjne obliczenie czasu przejazdu, które powinno uwzględniać nie tylko dystans, ale również realne warunki drogowe. Typowe błędy myślowe obejmują zbyt optymistyczne podejście do prędkości podróży, ignorowanie przestojów oraz brak planowania na wypadek opóźnień. Właściwe podejście wymaga realistycznego oszacowania czasów przejazdu oraz dodania zapasu czasowego, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży transportowej.

Pytanie 39

Jak długo kierowca będzie prowadził pojazd w trakcie realizacji procesu transportowego, według poniższego wykazu czynności, które obejmują:
− przejazd z bazy do miejsca załadunku 15 min,
− załadunek 25 min,
− zabezpieczenie ładunku w pojeździe 10 min,
− odbiór dokumentacji od nadawcy 10 min,
− przewóz ładunku od nadawcy do odbiorcy 1 h 35 min,
− rozładunek 20 min,
− przekazanie dokumentów odbiorcy 5 min,
− powrót do bazy 1 h 25 min?

A. 3 h 15 min

B. 1 h 50 min

C. 3 h 00 min

D. 4 h 25 min

Wybór odpowiedzi opartej na złych założeniach może prowadzić do nieporozumień w zakresie analizy czasu transportu. Na przykład, odpowiedzi sugerujące krótszy czas prowadzenia pojazdu, takie jak 1 h 50 min lub 3 h 00 min, mogą wynikać z nieuwzględnienia wszystkich etapów transportu. Często popełnianym błędem jest pomijanie czasu powrotu do bazy lub mylenie czasu transportu z całkowitym czasem operacyjnym, co prowadzi do nieprawidłowych obliczeń. W rzeczywistości, aby dokładnie określić czas, który kierowca spędza w ruchu, należy uwzględnić wszystkie etapy, w których pojazd jest w ruchu, a nie tylko czas przebywania w drodze z nadawcą do odbiorcy. Odpowiedzi, które nie uwzględniają pełnego kontekstu, mogą prowadzić do błędnych wniosków dotyczących planowania czasu pracy i efektywności operacyjnej. Ustalanie prawidłowych czasów transportu jest kluczowe dla przestrzegania przepisów dotyczących czasu pracy kierowców, takich jak regulacje Unii Europejskiej, które określają maksymalne godziny prowadzenia pojazdu oraz okresy odpoczynku. Z tego powodu, dokładna analiza wszystkich czynności związanych z transportem jest niezbędna dla zapewnienia zgodności z obowiązującymi standardami oraz dla efektywnego zarządzania flotą.

Pytanie 40

Jaki list przewozowy w transporcie lotniczym powinien wystawić spedytor, gdy wysyła przesyłki różnych klientów do tego samego miejsca przeznaczenia?

A. MAWB

B. CMR

C. CIM

D. AWB

MAWB, czyli Master Air Waybill, jest dokumentem wystawianym przez spedytora w przypadku transportu lotniczego, gdy przesyłki różnych klientów są wysyłane do tego samego miejsca przeznaczenia. Jego główną funkcją jest zintegrowanie wielu podprzesyłek (AWB) w jeden zbiorczy dokument, co ułatwia zarządzanie logistyką oraz optymalizację kosztów transportu. MAWB stanowi formalną umowę pomiędzy spedytorem a przewoźnikiem, a także zawiera szczegółowe informacje na temat przesyłek, takie jak dane nadawcy, odbiorcy, opis towaru, waga oraz inne szczegóły dotyczące transportu. Przykładem zastosowania MAWB może być sytuacja, gdy firma spedycyjna organizuje lot czarterowy dla kilku klientów, wysyłających różne towary, ale do tego samego portu docelowego. Dzięki MAWB można zminimalizować biurokrację oraz zwiększyć efektywność procesu transportowego. Standardy określające użycie MAWB są zgodne z przepisami Międzynarodowej Organizacji Lotnictwa Cywilnego (ICAO) oraz Międzynarodowego Stowarzyszenia Przewoźników Powietrznych (IATA).

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej