Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik architektury krajobrazu
  • Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
  • Data rozpoczęcia: 12 maja 2025 22:49
  • Data zakończenia: 12 maja 2025 23:05

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaką minimalną odległość od przewodów sieci cieplnej przewidują przepisy w przypadku sadzenia drzew?

A. 2 m
B. 3 m
C. 1 m
D. 4 m
Minimalna dopuszczana odległość sadzenia drzew od przewodów sieci cieplnej wynosi 2 metry. Ta regulacja ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa zarówno dla infrastruktury, jak i dla roślinności. Przewody sieci cieplnej, zwłaszcza te działające pod wysokim ciśnieniem, mogą generować znaczne temperatury, co stwarza ryzyko uszkodzenia korzeni drzew oraz ewentualnego pożaru. Przykładem praktycznego zastosowania tej zasady jest planowanie terenów zielonych w miastach, gdzie często konieczne jest zachowanie odpowiedniej odległości drzew od instalacji. Ponadto, stosowanie się do tej zasady jest zgodne z normami nie tylko krajowymi, ale również międzynarodowymi, które podkreślają znaczenie ochrony infrastruktury oraz zdrowego wzrostu roślin. Utrzymywanie odpowiednich odległości to również dobry sposób na zapobieganie konfliktom między infrastrukturą a zielenią miejską, co jest szczególnie ważne w kontekście urbanizacji.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 3

W którym okresie powinno się sadzić cebulki tulipanów, aby w maju osiągnęły pełnię kwitnienia?

A. Luty/marzec tego samego roku
B. Listopad/grudzień roku poprzedniego
C. Wrzesień/październik roku poprzedniego
D. Kwiecień/maj tego samego roku
Posadzenie cebul tulipana we wrześniu lub październiku poprzedniego roku to kluczowy krok dla uzyskania wspaniałego kwitnienia w maju. Cebule tulipanów potrzebują czasu, aby się ukorzenić przed nadejściem zimy. W tym okresie, gdy gleba jest jeszcze ciepła, cebule mogą rozwijać system korzeniowy, co pozwala im lepiej przetrwać niskie temperatury i wykorzystać wiosenne opady deszczu. Praktyka ta jest zgodna z ogólnymi zasadami sadzenia cebul kwiatowych, które zaleca się wykonywać wczesną jesienią. Dodatkowo, wcześniejsze sadzenie pozwala cebulom na akumulację energii, co przyczynia się do ich późniejszego bujnego wzrostu i obfitego kwitnienia. Warto również pamiętać o odpowiednim przygotowaniu gleby, co obejmuje dodanie kompostu dla poprawy struktury oraz zapewnienie właściwego drenażu, aby uniknąć zastoju wody, który mógłby zaszkodzić cebulom. Podczas sadzenia należy umieścić cebule na głębokości około 10-15 cm, co wspiera ich stabilność oraz sprzyja rozwojowi korzeni. Przestrzeganie tych zasad pozwoli na zdrowy rozwój tulipanów i ich spektakularne kwitnienie w maju.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 5

Jakiego zabiegu nie powinno się wykonywać podczas jesiennego sadzenia róż?

A. Pokrywania gleby ściółką
B. Podlewania
C. Usuwania chwastów
D. Przycinania pędów
Odpowiedzi takie jak pielenie, ściółkowanie gleby czy nawadnianie mogą wydawać się przydatne w kontekście pielęgnacji róż jesienią, jednak ich zastosowanie nie zmienia faktu, że przycinanie pędów jest niewłaściwą praktyką w tym okresie. Pielenie ma na celu usunięcie chwastów, które konkurują z różami o składniki odżywcze i wodę, co jest istotne dla ich zdrowia. Podobnie, ściółkowanie gleby pomaga w utrzymaniu wilgotności, co może być korzystne dla korzeni roślin, zwłaszcza w chłodniejszych miesiącach. Nawadnianie, z kolei, jest kluczowe, jeśli warunki pogodowe nie dostarczają wystarczającej ilości wody. Mimo to, każde z tych działań powinno być starannie przemyślane w kontekście pory roku i specyficznych potrzeb roślin. Przycinanie jest techniką, która, jeśli przeprowadzona jesienią, może zaszkodzić róży, bo nowe pędy będą miały mniej czasu na zdobienie odporności przed zimą. Wiele osób myli przycinanie z ogólną pielęgnacją, co prowadzi do błędnych decyzji. Dlatego kluczowe jest, aby zrozumieć sezonowe potrzeby roślin i stosować odpowiednie metody pielęgnacji w odpowiednim czasie.

Pytanie 6

Cięcie formujące krzewu sosny górskiej (Pinus mugo) polega na skracaniu

A. zeszłorocznych pędów - podczas lata
B. tegorocznych pędów - wiosną
C. zeszłorocznych pędów - w sezonie zimowym
D. tegorocznych pędów - w okresie jesieni
Cięcie formujące krzewu sosny górskiej (Pinus mugo) jest kluczowym zabiegiem w pielęgnacji tej rośliny, które powinno być przeprowadzane wiosną, na tegorocznych pędach. W tym czasie roślina jest w fazie aktywnego wzrostu, co sprzyja szybkiemu gojeniu się ran po cięciu oraz stymuluje rozwój nowych pędów. Prawidłowe przycinanie polega na skracaniu pędów o około jedną trzecią ich długości, co pozwala na zagęszczenie krzewu i nadanie mu pożądanej formy. Przykładowo, w przypadku krzewów, które są zbyt rozłożyste, cięcie wiosenne pozwala na kontrolowanie ich kształtu, a także na poprawę cyrkulacji powietrza, co zmniejsza ryzyko chorób grzybowych. Warto również pamiętać, że cięcie formujące należy łączyć z nawożeniem i regularnym podlewaniem, co przyczyni się do zdrowego wzrostu i estetycznego wyglądu rośliny. Standardy pielęgnacji roślin zalecają, aby cięcia były wykonywane narzędziami oostrymi i odpowiednio zdezynfekowanymi, aby zminimalizować ryzyko zakażeń i chorób.

Pytanie 7

Jaką funkcję klimatyczną pełni zieleń w osiedlu?

A. Zwiększa parowanie wody z podłoża
B. Zmniejsza wahania temperatur w ciągu doby
C. Podwyższa temperatury dzienne
D. Obniża wilgotność powietrza
Zieleń osiedlowa odgrywa kluczową rolę w regulacji mikroklimatu w obszarach urbanistycznych. Poprawna odpowiedź, dotycząca zmniejszenia wahań temperatur dobowych, jest uzasadniona zjawiskiem znanym jako efekt urban heat island (UHI), gdzie obszary z intensywną zabudową wykazują wyższe temperatury w porównaniu do terenów zielonych. Roślinność, poprzez procesy takie jak transpiracja i cień, wpływa na obniżenie temperatury w ciągu dnia oraz stabilizację temperatur w nocy. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być projektowanie osiedli mieszkaniowych z uwzględnieniem parków, skwerów oraz zielonych dachów, które nie tylko poprawiają estetykę, ale również przyczyniają się do lepszej jakości życia mieszkańców. Standardy urbanistyczne, takie jak LEED (Leadership in Energy and Environmental Design), promują włączenie terenów zielonych jako elementu strategii zrównoważonego rozwoju, co potwierdza znaczenie zieleni w kontekście klimatycznym.

Pytanie 8

Jaką grupę roślin można zalecić do wykorzystania na rabacie bylinowej usytuowanej w cienistym miejscu?

A. Dąbrówka rozłogowa (Ajuga reptans), konwalia majowa (Convallaria majalis), fiołek wonny (Viola odorata)
B. Szałwia błyszcząca (Salvia splendens), paciorecznik ogrodowy (Canna generalis), aksamitka rozpierzchła (Tagetes patula)
C. Aster krzaczasty (Aster dumosus), jeżówka purpurowa (Echinacea purpurea), malwa różowa (Althea rosea)
D. Czyściec wełnisty (Stachys byzantina), rogownica kutnerowata (Cerastium tomentosum), karmik ościsty (Sagina subulatd)
Dąbrówka rozłogowa, konwalia majowa i fiołek wonny to super rośliny do robienia rabat w cieniu. Te gatunki dobrze znoszą cień i wilgoć, co jest mega ważne w takich miejscach. Dąbrówka rozłogowa jest niską byliną i rośnie dość szybko, tworząc gęste dywany, co skutecznie tłumi chwasty. Konwalia majowa ma piękny zapach i też preferuje cień oraz wilgoć, a jej zapach przyciąga pszczoły i inne zapylacze. Fiołek wonny jest śliczny i odporny na chłody, więc idealnie nadaje się do wiosennych kompozycji. W praktyce, przy tworzeniu rabat w cieniu, warto wybierać rośliny o podobnych wymaganiach co do gleby i światła, bo to pomaga im się rozwijać i dobrze wyglądać. Też dobrym pomysłem jest używanie mulczu, żeby gleba była wilgotna, bo w cieniu wysychanie trwa dłużej.

Pytanie 9

Ogród edukacyjny, w którym zbierane są jedynie rośliny drzewiaste dekoracyjne w celach badawczych, nosi nazwę

A. botaniczny
B. etnograficzny
C. dendrologiczny
D. pomologiczny
Odpowiedzi takie jak botaniczny, etnograficzny czy pomologiczny nie oddają właściwego charakteru ogrodu zajmującego się tylko roślinami drzewiastymi ozdobnymi. Ogród botaniczny jest szerszym pojęciem, które obejmuje różnorodne rośliny, w tym rośliny zielne i krzewy, a nie wyłącznie drzewa. W takim ogrodzie można spotkać rośliny z różnych grup taksonomicznych, a jego głównym celem jest nie tylko badanie, ale także popularyzacja wiedzy botanicznej. Ogród etnograficzny, z kolei, koncentruje się na roślinach związanych z historią i kulturą lokalnych społeczności, a jego celem jest ukazanie ich tradycyjnych zastosowań. Natomiast ogród pomologiczny specjalizuje się w uprawie owoców i odmian drzew owocowych, co nie ma związku z roślinami drzewiastymi ozdobnymi. Typowym błędem jest rozmylenie tych pojęć, co może prowadzić do nieprecyzyjnych wniosków. Aby poprawnie zrozumieć różnice między tymi typami ogrodów, ważne jest, aby przyjąć kryteria taksonomiczne oraz ich funkcjonalność w kontekście badań i praktyki ogrodniczej.

Pytanie 10

Jaką liczbę roślin należy posadzić na obszarze o powierzchni 5 m2, przy założeniu, że rozstawa wynosi 0,20 × 0,20 m?

A. 25 sztuk
B. 100 sztuk
C. 20 sztuk
D. 125 sztuk
Aby obliczyć liczbę roślin potrzebnych do zagospodarowania terenu o powierzchni 5 m² przy rozstawie 0,20 × 0,20 m, najpierw obliczamy powierzchnię, jaką zajmuje jedna roślina. Powierzchnia zajmowana przez jedną roślinę wynosi: 0,20 m × 0,20 m = 0,04 m². Następnie, dzielimy całkowitą powierzchnię terenu przez powierzchnię zajmowaną przez jedną roślinę: 5 m² ÷ 0,04 m² = 125 roślin. Taki rozstaw jest zgodny z dobrą praktyką w ogrodnictwie, pozwalając na odpowiednią cyrkulację powietrza oraz dostęp światła do każdej rośliny, co jest kluczowe dla ich zdrowego wzrostu. W przypadku gęstszej sadzonki, rośliny mogłyby się tłoczyć, co prowadziłoby do konkurencji o zasoby, w tym wodę i substancje odżywcze. Warto stosować się do tych zaleceń, by zapewnić optymalne warunki dla rozwoju roślin oraz osiągnąć zadowalające rezultaty w uprawach.

Pytanie 11

Obcinanie drzew oraz krzewów w celu uzyskania form sztucznie stworzonych, takich jak szpalery i formowane żywopłoty, polega na

A. przycinaniu pędów tegorocznych w sezonie jesiennym
B. kilkukrotnym przycinaniu pędów w każdym sezonie wegetacyjnym
C. corocznym przycinaniu młodych pędów w okresie wiosny
D. corocznym obcinaniu drzew i krzewów w pełnym wzroście
Kilukrotnie przycinanie pędów w każdym sezonie wegetacyjnym to kluczowa technika stosowana do formowania drzew i krzewów, aby uzyskać estetyczne kształty, takie jak szpalery i żywopłoty. Takie podejście zapewnia, że rośliny utrzymują pożądany kształt oraz zdrowy wzrost. Regularne przycinanie w sezonie wegetacyjnym, zazwyczaj wiosną i latem, pozwala na usunięcie martwych lub uszkodzonych gałęzi, co sprzyja lepszemu dopływowi światła i powietrza do wnętrza korony. Przykładem zastosowania tej techniki jest formowanie żywopłotu z bukszpanu, gdzie regularne przycinanie pozwala na uzyskanie gęstej i zwartej struktury. Zgodnie z zaleceniami arborystów i specjalistów od pielęgnacji roślin, taktyka ta jest zgodna z najlepszymi praktykami, które promują zdrowie roślin i ich estetykę. Ponadto, odpowiednie cięcie sprzyja regeneracji roślin oraz ich dłuższej żywotności, co jest szczególnie istotne w kontekście pielęgnacji terenów zielonych w miastach.

Pytanie 12

Do roślin cebulowych, które kwitną w ogrodach na początku wiosny, zalicza się

A. mieczyk ogrodowy (Gladiolus hybridus)
B. szachownica cesarska (Fritillaria impeńalis)
C. szafran wiosenny (Crocus vernus)
D. pierwiosnek ząbkowany (Primula denticulata)
Mieczyk ogrodowy (Gladiolus hybridus) to roślina, która kwitnie latem, a nie wczesną wiosną. Jest to cebulowa roślina ozdobna, która wymaga wyższych temperatur do wzrostu i rozwoju, co sprawia, że jest niewłaściwym wyborem w kontekście pytania o rośliny kwitnące na początku wiosny. W przypadku szachownicy cesarskiej (Fritillaria imperialis), jest to roślina cebulowa, która kwitnie wiosną, jednak jej okres kwitnienia zaczyna się zazwyczaj później niż u szafranu, co czyni ją mniej odpowiednią w kontekście wczesnowiosennych kwiatów ogrodowych. Również pierwiosnek ząbkowany (Primula denticulata) to roślina, która kwitnie wczesną wiosną, ale jest to roślina wieloletnia, a pytanie dotyczyło roślin cebulowych. Typowym błędem w podejściu do tego pytania jest mylenie roślin cebulowych z innymi rodzajami roślin, co podkreśla znaczenie dokładnego zrozumienia klasyfikacji botanicznej. Kluczowe jest, aby przy wyborze roślin do ogrodu kierować się nie tylko ich porą kwitnienia, ale również ich biologicznymi potrzebami oraz sposobem rozmnażania. To pozwala uniknąć frustracji związanej z nieodpowiednim dobra roślin w ogrodzie.

Pytanie 13

Lemiesz oraz odkładnica stanowią część zespołu roboczego

A. brony
B. glebogryzarki
C. kultywatora
D. pługa
Lemiesz i odkładnica to kluczowe elementy zespołu roboczego pługa, który jest podstawowym narzędziem w uprawie roli. Lemiesz jest odpowiedzialny za przecinanie gleby, a odkładnica za jej odwracanie i formowanie rowów, co pozwala na skuteczne uprawy. W praktyce pługi są stosowane w różnych warunkach glebowych, a ich konstrukcja może się różnić w zależności od wymagań agronomicznych i rodzaju upraw. Na przykład, w glebie ciężkiej stosuje się pługi o większym lemieszu, które lepiej radzą sobie z oporem. Standardy dotyczące budowy i pracy pługów, takie jak normy ISO, nakładają wymagania dotyczące wytrzymałości materiałów oraz efektywności roboczej. Dzięki prawidłowemu dobraniu lemiesza i odkładnicy, operatorzy mogą minimalizować zużycie paliwa oraz zwiększać wydajność prac polowych, co jest praktycznym zastosowaniem w nowoczesnym rolnictwie.

Pytanie 14

Krajobraz stworzony przez ludzi w wyniku ich świadomej działalności, to krajobraz

A. kulturowy
B. zdewastowany
C. naturalny
D. pierwotny
Krajobraz kulturowy to termin odnoszący się do zmienionego przez człowieka środowiska, które wynika z jego działalności, zarówno w kontekście urbanistycznym, jak i wiejskim. Obejmuje on różne elementy, takie jak budynki, parki, drogi, uprawy rolne oraz inne struktury, które w sposób świadomy kształtują przestrzeń do życia. Przykładem krajobrazu kulturowego mogą być tereny wiejskie, gdzie pola uprawne, zagrody i elementy architektury współczesnej współistnieją z naturalnymi uwarunkowaniami. Funkcjonalność krajobrazu kulturowego polega na jego zdolności do wspierania aktywności społecznych, gospodarczych oraz ochrony dziedzictwa kulturowego. W kontekście zrównoważonego rozwoju, projektowanie krajobrazu kulturowego powinno uwzględniać zasady ekologiczne oraz estetyczne, co jest zgodne z normami i standardami urbanistycznymi, takimi jak wytyczne UNESCO dotyczące ochrony dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego.

Pytanie 15

Jakie gatunki roślin można zakwalifikować jako wiosenne rośliny skalne kwitnące?

A. Kostrzewę siną (Festuca glauca), macierzankę piaskową (Thymus serpyllum)
B. Dzwonek karpacki (Campanula carpatica), rozchodnik ostry (Sedum acre)
C. Smagliczkę skalną (Alyssum saxatile), gęsiówkę skalną (Arabis caucasica)
D. Aster krzaczasty (Aster dumosus), przetacznik kłosowy (veronica spicata)
Smagliczka skalna i gęsiówka skalna to świetne wybory, gdy mówimy o roślinach skalnych, które kwitną na wiosnę. Smagliczka, z tymi swoimi małymi, żółtymi kwiatami, to roślinka, która naprawdę daje radę, nawet w trudnych warunkach. Ma mocny system korzeniowy, więc sprawdza się w suchych i kamienistych miejscach. Z kolei gęsiówka skalna z białymi albo różowymi kwiatami jest niezawodna pod względem odporności na suszę i świetnie pokrywa większe powierzchnie. Dlatego często można ją spotkać w ogrodach skalnych lub na murkach. Co ważne, te rośliny są dobrą decyzją, bo zmniejszają potrzebę nawadniania i stosowania nawozów. Dodatkowo obie mogą być roślinami okrywowymi, co pomaga ograniczyć chwasty i ładnie wygląda w ogrodzie. A ich wczesne kwitnienie przyciąga owady zapylające, co wspiera bioróżnorodność, co jest teraz super istotne.

Pytanie 16

Rodzajem rośliny, która jest uprawiana głównie dla kolorowych oraz długo utrzymujących się na krzewie żółtych, pomarańczowych lub czerwonych owoców, jest

A. pigwo wiec japoński (Chaenomeles japonica)
B. mahonia pospolita (Mahonia aquifolium)
C. ognik szkarłatny (Pyracantha coccinea)
D. winobluszcz pięciolistkowy (Parthenocissus quinquefolia)
Ognik szkarłatny (Pyracantha coccinea) to gatunek rośliny, który jest ceniony za swoje dekoracyjne owoce, które występują w odcieniach żółtego, pomarańczowego i czerwonego. Owoce te utrzymują się na krzewie przez długi czas, co czyni je atrakcyjnym elementem ogrodów przez cały rok. Ognik jest również bardzo odporny na warunki atmosferyczne, co sprawia, że jest łatwy w uprawie. W ogrodnictwie, ognik szkarłatny jest często wykorzystywany jako roślina osłonowa, ponieważ dobrze znosi przycinanie i można go formować w różne kształty. Ponadto, owoce ognika są źródłem pożywienia dla ptaków, co dodatkowo wspiera bioróżnorodność w ogrodzie. Warto również zauważyć, że ognik jest często stosowany w projektach krajobrazowych, gdzie jego intensywne kolory mogą dodać życia i dynamiki do przestrzeni. Jako roślina z rodziny róży, ognik szkarłatny powinien być sadzony w słonecznych lub półcienistych miejscach, z dobrze przepuszczalną glebą, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w ogrodnictwie.

Pytanie 17

Jaką długość będzie miała 20-metrowa żywopłot przedstawiony w planie w skali 1:250?

A. 8,0 cm
B. 5,0 cm
C. 12,5 cm
D. 0,5 cm
Odpowiedź 8,0 cm jest prawidłowa, ponieważ przy obliczaniu długości obiektu przedstawionego na planie w skali 1:250 konieczne jest przeliczenie rzeczywistej długości obiektu na długość na planie. Skala 1:250 oznacza, że 1 cm na planie odpowiada 250 cm (czyli 2,5 m) w rzeczywistości. Zatem, aby obliczyć długość 20-metrowego żywopłotu w skali, należy podzielić rzeczywistą długość przez wartość skali: 20 m = 2000 cm, a następnie dzielimy przez 250. Wynik to 2000 cm / 250 = 8 cm. Przykładowe zastosowanie tej wiedzy można znaleźć w architekturze i planowaniu przestrzennym, gdzie precyzyjne odniesienie do skali ma kluczowe znaczenie dla prawidłowego przedstawienia i analizy projektów. Zrozumienie i umiejętność korzystania ze skal w rysunkach technicznych to umiejętność ceniona w branży budowlanej oraz w inżynierii lądowej, co pozwala na dokładne oszacowanie wymagań przestrzennych dla różnorodnych projektów.

Pytanie 18

Przy zakładaniu trawnika, aby przykryć wysiane nasiona traw glebą, należy wykorzystać

A. wału gładkiego
B. włóki
C. wałokolczatki
D. wału strunowego
Wybór niewłaściwego narzędzia do zakładania trawnika ma znaczący wpływ na efektywność tego procesu. Na przykład, włóka, mimo że może być używana do rozluźniania gleby, nie jest zaprojektowana do efektywnego przykrywania nasion. Jej konstrukcja nie zapewnia odpowiedniego kontaktu nasion z glebą, co może prowadzić do słabego kiełkowania. Ponadto, użycie wału strunowego, który ma inny cel, jakim jest wyrównywanie terenu, nie będzie miało pozytywnego wpływu na proces zakupu trawnika. Tego typu wał, ze względu na swoją budowę, nie może skutecznie przykryć nasion, co może skutkować ich obnażeniem i narażeniem na niekorzystne warunki atmosferyczne. Z kolei wał gładki, chociaż używany do ubijania gleby, również nie zapewnia optymalnych warunków dla nasion, ponieważ nie wnika w glebę w sposób, który sprzyja ich przykrywaniu. Często mylone jest także znaczenie tych narzędzi w kontekście pielęgnacji trawnika; ich niewłaściwe zastosowanie prowadzi do typowych błędów, takich jak niedostateczne przykrycie nasion lub ich zbyt głębokie zakopanie. Kluczowym aspektem w zakładaniu trawnika jest odpowiednie dobranie narzędzi, które wspierają proces kiełkowania, co nie jest spełnione przez w/w narzędzia.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 20

Obszary zieleni, których formowanie sprowadza się do odtworzenia koncepcji w zgodzie z duchem epoki, którą reprezentują, to

A. parki i ogrody zabytkowe
B. ogrody jordanowskie
C. parki i ogrody wypoczynkowe
D. parki ludowe
Parki i ogrody zabytkowe to miejsca, które naprawdę mają na celu zachowanie zieleni w zgodzie z tym, co reprezentują różne epoki. W takich przestrzeniach zwraca się uwagę na detale architektoniczne, jak choćby mała architektura i układ roślinności, a także styl budynków, które się tam znajdują. Dobrym przykładem jest Ogród Łazienkowski w Warszawie, który łączy cechy klasycyzmu i romantyzmu. Sposób, w jaki go zaprojektowano, uwzględnia zarówno kontekst historyczny, jak i przyrodnicze walory terenu. Tym wszystkim zajmują się specjaliści z dziedziny konserwacji zabytków i architektury krajobrazu, którzy stosują się do różnych wytycznych, takich jak Karta Florencka. To właśnie ona promuje zrównoważone zarządzanie dziedzictwem kulturowym i przyrodniczym. Tak więc parki i ogrody zabytkowe nie tylko są świetnym miejscem do wypoczynku, ale także pełnią ważną rolę edukacyjną, pozwalając odwiedzającym lepiej zrozumieć konteksty historyczne i wartości kulturowe.

Pytanie 21

Której odmiany drzew nie powinno się przesadzać z odkrytym systemem korzeniowym?

A. Lipy drobnolistnej (Tilia cordata)
B. Klonu zwyczajnego (Acer platanoides)
C. Modrzewia europejskiego (Larix decidua)
D. Sosny pospolitej (Pinus sylvestris)
Sosna pospolita, czyli Pinus sylvestris, ma naprawdę szczególne potrzeby, jeśli chodzi o korzenie. Najlepiej przesadzać ją z całym systemem korzeniowym, bo inaczej, przy przesadzaniu bez ziemi, korzenie mogą się uszkodzić, a to sprawia, że roślina ma trudności z przyjęciem się w nowym miejscu. Zauważyłem, że sosny mają głęboko sięgające korzenie, co czyni je bardziej podatnymi na uszkodzenia, jak się je przesadza. Badania pokazują, że przesadzanie z odkrytym systemem korzeniowym jest większym stresem dla tych roślin i prowadzi do ich wyższej śmiertelności. Dlatego, żeby skutecznie przesadzić sosnę pospolitą, warto zastosować metodę z bryłą ziemi, co pozwala korzeniom łatwiej się zaaklimatyzować w nowym otoczeniu. No i dobra praktyka arborystyczna mówi, że powinno się starać zminimalizować stres drzew podczas przesadzania, a zachowanie bryły korzeniowej na pewno w tym pomoże.

Pytanie 22

Przed zasadzeniem drzew i krzewów glebę o dużej gęstości i słabej przepuszczalności należy przekopać na głębokość tzw. dwóch sztychów, co oznacza

A. 25 cm
B. 15 cm
C. 35 cm
D. 5 cm
Wybór głębokości mniejszej niż 35 cm do przekopania gleby przed sadzeniem drzew i krzewów może prowadzić do wielu problemów związanych z późniejszym wzrostem roślin. Odpowiedzi takie jak 15 cm, 25 cm czy 5 cm są niewystarczające i mogą skutkować zbitą glebą, która nie zapewnia odpowiednich warunków do rozwoju korzeni. Gleba na poziomie 15 cm może nie zaspokajać potrzeb roślin wymagających głębszego systemu korzeniowego. Z kolei 5 cm to zbyt płytki poziom, który nie będzie miał wpływu na poprawę struktury gleby. Ponadto, zbyt płytkie przekopanie gleby może prowadzić do problemów z retencją wody. Gdy korzenie nie mają miejsca do rozwoju, rośliny stają się bardziej podatne na stres, co może skutkować ich obumieraniem. Głębsze przekopywanie gleby jest zgodne z praktykami ogrodniczymi, które podkreślają znaczenie głębszej obróbki gleby w przypadku gleb zbitą czy słabo przepuszczalnych. Warto zatem pamiętać o zaleceniu dwóch sztychów, co stanowi minimum, aby zapewnić roślinom odpowiednie warunki do wzrostu.

Pytanie 23

Celem dodania piasku do podłoża jest

A. zmniejszenie pH podłoża
B. rozluźnienie podłoża
C. zwiększenie wilgotności podłoża
D. podniesienie zawartości makroelementów w podłożu
Dodanie piasku do podłoża ma na celu przede wszystkim rozluźnienie struktury gleby, co prowadzi do poprawy jej przepuszczalności oraz aeracji. Piasek, jako materiał o większych granulach, tworzy przestrzenie między cząstkami, co ułatwia cyrkulację powietrza oraz wody. To zjawisko jest niezwykle istotne dla zdrowia roślin, które potrzebują odpowiedniej ilości tlenu do prawidłowego wzrostu. W praktyce stosowanie piasku jest szeroko zalecane w uprawach roślin wymagających dobrze drenowanych podłoży, takich jak sukulenty czy niektóre rodzaje traw. Ponadto, dodanie piasku może pomóc w zmniejszeniu zagęszczenia gleby, co jest szczególnie istotne w przypadku gleb gliniastych, które mają tendencję do zbrylania się i zatrzymywania wody. W kontekście dobrych praktyk ogrodniczych, stosowanie piasku powinno być przemyślane i dostosowane do specyficznych potrzeb danego gatunku rośliny oraz warunków glebowych, aby uzyskać optymalne rezultaty w uprawach.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 25

Przed pierwszym koszeniem trawnika po jego wysiewie zaleca się

A. bronowanie trawnika
B. wertykulację trawnika
C. wałowanie trawnika
D. aerację trawnika
Wałowanie trawnika po wysiewie jest kluczowym krokiem w procesie zakupu nowego trawnika. Ma na celu zapewnienie lepszego kontaktu nasion z podłożem, co z kolei sprzyja ich optymalnemu kiełkowaniu. Wałowanie pomaga również w wyrównaniu powierzchni i usunięciu ewentualnych nierówności, co jest istotne, aby uniknąć problemów z wodą gromadzącą się w zagłębieniach. Zaleca się użycie wału o odpowiedniej masie – zbyt lekki wał nie zapewni odpowiedniej kompresji gleby, natomiast zbyt ciężki może uszkodzić delikatne nasiona. W praktyce, wałowanie należy przeprowadzić po wysiewie, ale przed pierwszym podlewaniem, aby maksymalnie zwiększyć szansę na udane kiełkowanie. Standardem w branży jest wałowanie gleby o wilgotności umiarkowanej, co zapobiega zbijaniu się podłoża. Dobre praktyki wskazują również na możliwość użycia wałów o różnych kształtach, w tym wałów cylindrycznych, co zwiększa elastyczność w dostosowywaniu się do specyficznych warunków gleby.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 27

Jaki sposób sadzenia jest zalecany do stworzenia wąskiego, bardzo gęstego żywopłotu z żywotnika zachodniego?

A. W trójkę, w rowy
B. Jednorzędowo, w rowy
C. W trójkę, w doły
D. Jednorzędowo, w doły
Metody sadzenia, takie jak 'W trójkę, w rowy' lub 'W trójkę, w doły', wykazują istotne niedociągnięcia w kontekście tworzenia zwartego i wąskiego żywopłotu. Sadzenie w trójkę zazwyczaj polega na grupowaniu roślin, co skutkuje większym rozrostem i zaburza zamierzony efekt zwartego żywopłotu. Tego typu podejście sprawia, że rośliny konkurują o dostęp do światła, co prowadzi do ich nierównomiernego wzrostu, a także zwiększa ryzyko chorób grzybowych z powodu słabej cyrkulacji powietrza. Ponadto, sadzenie w doły, szczególnie w kontekście żywotnika, może prowadzić do problemów z odprowadzaniem wody, co jest niekorzystne dla tego typu roślin, które źle znoszą nadmiar wilgoci. Z tego powodu, dobór odpowiednich technik sadzenia, takich jak jednorzędowe umiejscowienie w rowach, jest kluczowy dla osiągnięcia zamierzonego efektu estetycznego oraz zdrowia roślin. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wyborów obejmują ignorowanie specyficznych potrzeb gatunku oraz niedostrzeganie znaczenia właściwego umiejscowienia roślin w kontekście ich przyszłego wzrostu.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 29

Która roślina posiada zdrewniałą część nadziemną?

A. werbena ogrodowa (Verbena hybrida)
B. ostróżka ogrodowa (Delfinium ajacis)
C. paciorecznik ogrodowy (Canna generalis)
D. perukowiec podolski (Cotinus coggygria)
Perukowiec podolski (Cotinus coggygria) jest rośliną wieloletnią o zdrewniałej części nadziemnej, co czyni ją krzewem, a nie rośliną zielną. Zdrewniałe łodygi tej rośliny są charakterystyczne dla wielu krzewów i drzew, co pozwala im przetrwać trudne warunki atmosferyczne. Perukowiec podolski wyróżnia się pięknym kwitnieniem w postaci puszystych kwiatostanów, które pojawiają się latem i mogą być używane do dekoracji ogrodów. Roślina ta jest także ceniona w architekturze krajobrazu za swoje walory estetyczne, zwłaszcza w nasadzeniach grupowych oraz jako element tła. Ważne jest, aby perukowiec podolski był sadzony w miejscach nasłonecznionych, co wpływa na jego prawidłowy rozwój i intensywność kwitnienia. Dobrze znosi przycinanie, co daje możliwość formowania krzewów w różnych kształtach, a także stymuluje ich młody wzrost oraz obfitsze kwitnienie. Użycie tej rośliny w ogrodach wpisuje się w standardy ekologiczne, ponieważ przyciąga owady zapylające, co wspiera bioróżnorodność. Znajomość właściwości perukowca podolskiego jest kluczowa dla ogrodników i projektantów krajobrazu, aby zastosować go w odpowiednich warunkach.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 33

Zaleca się, aby cięcie formujące krzewów, których kwiaty pojawiają się z pąków utworzonych w okresie wegetacyjnym przed kwitnieniem, było przeprowadzane

A. pod koniec okresu wegetacji
B. bezpośrednio przed rozpoczęciem kwitnienia
C. w trakcie kwitnienia
D. bezpośrednio po zakończeniu kwitnienia
Cięcie formujące krzewów, które kwitną na pędach z pąków uformowanych w ubiegłym roku, jest kluczowym elementem dbania o zdrowie i estetykę ogrodu. Odpowiedź sugerująca wykonanie cięcia pod koniec okresu wegetacji jest nieadekwatna, gdyż prowadzi do osłabienia rośliny, która na ten czas powinna skupić się na akumulacji energii przed zimą. Przeprowadzanie cięcia w tym okresie może również skutkować usunięciem pędów, które są kluczowe dla przyszłorocznego kwitnienia. Z kolei cięcie bezpośrednio przed rozpoczęciem kwitnienia może naruszyć struktury pędów, na których osadzone są pąki, co nie tylko zmniejsza ilość kwiatów, ale także osłabia roślinę w kluczowym momencie jej cyklu wegetacyjnego. Odpowiedź wskazująca na cięcie w trakcie kwitnienia jest całkowicie błędna, ponieważ w tym czasie roślina intensywnie produkuje kwiaty i każda interwencja mogłaby prowadzić do ich uszkodzenia. Należy unikać sytuacji, w której cięcie może spowodować stres rośliny; cięcie w niewłaściwych momentach prowadzi do typowych błędów myślowych, takich jak mylenie faz wzrostu i kwitnienia oraz ignorowanie naturalnych cykli roślin. Właściwe cięcie powinno być zgodne z najlepszymi praktykami ogrodniczymi, co zapewnia zdrowy rozwój krzewów i obfite kwitnienie w przyszłych sezonach.

Pytanie 34

Jakie narzędzie należy wykorzystać do przycinania i formowania żywopłotu?

A. sekator oburęczny
B. nożyce elektryczne
C. sekator nożycowy
D. piłę spalinową
Nożyce elektryczne są idealnym narzędziem do cięcia i formowania żywopłotów, ponieważ łączą w sobie moc i precyzję. W przeciwieństwie do innych narzędzi, takich jak sekatory nożycowe czy sekatory oburęczne, które wymagają znacznego wysiłku fizycznego, nożyce elektryczne umożliwiają wygodne i szybkie formowanie roślin. Dzięki zwiększonej efektywności, można łatwo utrzymać odpowiedni kształt i rozmiar żywopłotu, co jest kluczowe dla jego zdrowia i estetyki. Przykłady zastosowania to kształtowanie żywopłotów ozdobnych, przycinanie krzewów czy formowanie drzewek, co wpływa na ich wzrost oraz kwitnienie. Dobre praktyki w zakresie cięcia żywopłotów sugerują, aby używać nożyc elektrycznych w suchych i słonecznych warunkach, aby zapobiec rozwojowi chorób grzybowych. Ponadto, zainwestowanie w odpowiednie narzędzie, które ma wystarczającą moc, gwarantuje długotrwałe efekty oraz zmniejsza ryzyko uszkodzenia roślin.

Pytanie 35

Jaką wysokość osiąga pryzma kompostowa?

A. 2,0 m
B. 0,5 m
C. 1,5 m
D. 1,0 m
Pryzmę kompostową usypuje się do wysokości 1,5 m, co jest zgodne z zaleceniami wielu specjalistów zajmujących się kompostowaniem. Utrzymanie tej wysokości pozwala na efektywne przeprowadzanie procesów biodegradacji, ponieważ zapewnia odpowiednią cyrkulację powietrza oraz umożliwia optymalny rozwój mikroorganizmów, które odpowiadają za rozkład materii organicznej. W praktyce, przy takiej wysokości pryzmy, zachowane są idealne warunki termiczne, co sprzyja intensyfikacji procesów kompostowania. Warto zauważyć, że w przypadku zbyt niskich pryzm (np. 0,5 m lub 1,0 m) może dochodzić do nieefektywnego rozkładu materii, co wydłuża czas kompostowania oraz obniża jakość uzyskanego kompostu. Z kolei wyższe pryzmy (takie jak 2,0 m) mogą prowadzić do problemów z wentylacją i podwyższonym ryzykiem gnicia materiału. Dlatego standardowa wysokość pryzmy kompostowej wynosząca 1,5 m jest uznawana za najlepszą praktykę w zakresie kompostowania.

Pytanie 36

W trakcie zagęszczania kostki brukowej w ogrodzie pracownik doznał kontuzji w okolicy stawu skokowego, istnieje podejrzenie złamania. Jaką czynność należy wykonać w pierwszej kolejności, udzielając mu pomocy?

A. unieruchomić kończynę.
B. dawać mu leki przeciwbólowe.
C. ustawić go w pozycji bocznej stabilnej.
D. zadzwonić po pomoc medyczną.
Czasem ludzie myślą, że najpierw wezwać pomoc medyczną to najlepsze, co można zrobić, a potem unieruchamiać kończynę. No, tak nie do końca! W przypadku urazów stawów najpierw trzeba unieruchomić, żeby nie pogorszyć sytuacji. Oczywiście wezwanie pomocy jest ważne, ale nie może być pierwszym krokiem, bo ruch w uszkodzonym stawie to nie jest nic dobrego dla pacjenta. Podobnie jak branie leków przeciwbólowych na początku - to może zakryć ból, a pacjent nie będzie świadomy, że powinien być ostrożny. Co więcej, układanie pacjenta w pozycji bocznej to dobry pomysł przy innych urazach, ale gdy podejrzewamy złamanie stawu skokowego, to nie jest to najlepsza opcja. Jak coś pójdzie nie tak przy urazie, mogą pojawić się poważne problemy, takie jak uszkodzenie nerwów czy naczyń krwionośnych. Widzisz, kluczowy błąd to nie zrozumienie, co jest priorytetem w udzielaniu pomocy, a to może mieć poważne konsekwencje zdrowotne dla kogoś.

Pytanie 37

Osoba, która doznała niegroźnego urazu w trakcie prac związanych z opieką nad roślinami, powinna natychmiast

A. powiadomić swojego przełożonego
B. zbadać przyczyny incydentu
C. skontaktować się z inspektorem pracy
D. zapewnić bezpieczeństwo miejsca zdarzenia
Powiadomienie przełożonego o wypadku jest kluczowym krokiem w procedurze zarządzania bezpieczeństwem w miejscu pracy. Przełożony powinien być niezwłocznie informowany o wszelkich incydentach, nawet tych, które na pierwszy rzut oka mogą wydawać się niegroźne. Działanie to ma na celu nie tylko zapewnienie odpowiedniej reakcji na dany incydent, ale również umożliwienie przełożonemu podjęcia działań zapobiegawczych w przyszłości. W wielu organizacjach obowiązują procedury, które nakładają na pracowników obowiązek raportowania nawet drobnych wypadków, aby zbudować pełen obraz zdrowia i bezpieczeństwa w miejscu pracy oraz identyfikować potencjalne zagrożenia. W praktyce, jeśli pracownik zgłosi wypadek, przełożony może zainicjować proces oceny ryzyka, co pomoże w eliminacji lub minimalizacji podobnych sytuacji w przyszłości. Zgodnie z wytycznymi BHP, każda sytuacja wypadkowa powinna być dokumentowana, aby w przyszłości móc skutecznie analizować i udoskonalać procedury bezpieczeństwa.

Pytanie 38

Krzewy okrywowe posadzone na stoku skarpy mają głównie zadanie

A. ochrony przed pożarem
B. ochrony przed erozją
C. ochrony przed śniegiem
D. ochrony przed wiatrem
Krzewy okrywowe posadzone na zboczu skarpy pełnią kluczową rolę w zapobieganiu erozji gleby, co jest ich podstawową funkcją. Ich system korzeniowy stabilizuje glebę, co ogranicza spływ wody podczas intensywnych opadów, a tym samym minimalizuje ryzyko osuwisk oraz degradacji terenu. W praktyce, wykorzystanie krzewów okrywowych w projektach inżynieryjnych czy krajobrazowych jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska. Przykładem mogą być nasadzenia na zboczach dróg czy w pobliżu zbiorników wodnych, gdzie roślinność nie tylko chroni glebę, ale także poprawia estetykę krajobrazu. W standardach budowlanych oraz praktykach inżynieryjnych dotyczących ochrony przed erozją, wskazuje się na zastosowanie roślinności jako jednego z najbardziej efektywnych i naturalnych sposobów stabilizacji gruntów, co jest potwierdzone licznymi badaniami. Dodatkowo, krzewy okrywowe mogą pełnić funkcję siedliskową dla wielu gatunków fauny, co zwiększa bioróżnorodność danego terenu.

Pytanie 39

Do grupy roślin cebulowych należą

A. szałwię błyszczącą (Salvia splendens)
B. narcyza zwyczajnego (Narcissus poeticus)
C. żeniszek meksykański (Ageratum houstonianum)
D. stokrotkę pospolitą (Bellis perennis)
Narcyz zwyczajny (Narcissus poeticus) należy do roślin cebulowych, co oznacza, że rozwija się z cebuli, struktury podziemnej, która gromadzi substancje odżywcze. Cebule narcyzów pozwalają na regenerację rośliny co roku, co czyni je doskonałym wyborem dla ogrodników, którzy poszukują kwiatów łatwych w uprawie. Narcyzy kwitną wczesną wiosną, oferując piękne, intensywne kolory i aromaty, co czyni je popularnymi w ogrodach przydomowych oraz w nasadzeniach kompozycyjnych. Ponadto, ich cebule są odporne na zimno, co sprawia, że są idealnym wyborem do stref o zimnym klimacie. W kontekście dobrych praktyk ogrodniczych, narcyzy powinny być sadzone w miejscach dobrze nasłonecznionych, w glebie o dobrej przepuszczalności, co sprzyja ich zdrowemu wzrostowi. Warto również zaznaczyć, że niektóre gatunki narcyzów mają właściwości toksyczne, co należy uwzględnić podczas planowania przestrzeni ogrodowej, zwłaszcza w kontekście bezpieczeństwa dzieci i zwierząt domowych.

Pytanie 40

W wykazie inwentaryzacyjnym tworzonym w trakcie przeprowadzania ogólnych badań drzewostanu zamieszczane są nazwy rodzajowe oraz gatunkowe drzew, powierzchnia, którą zajmują, rozstaw, liczba drzew oraz

A. wysokości drzew
B. informacje dotyczące kondycji zdrowotnej drzew
C. średnice koron drzew
D. obwody pni drzew
Poprawna odpowiedź to uwagi o stanie zdrowotnym drzew, ponieważ w inwentaryzacji drzewostanu kluczowe jest nie tylko zidentyfikowanie gatunków i ich liczby, ale również ocena ich kondycji zdrowotnej. Informacje te są istotne dla zarządzania zasobami leśnymi, gdyż umożliwiają wykrywanie chorób, szkodników oraz innych zagrożeń, które mogą wpłynąć na zdrowie drzew. Na przykład, w przypadku wystąpienia choroby grzybowej, wczesne zidentyfikowanie problemu może pozwolić na zastosowanie odpowiednich środków ochrony roślin, co z kolei może zapobiec rozprzestrzenieniu się choroby na zdrowe osobniki. Dodatkowo, systematyczne notowanie stanu zdrowotnego drzew pomaga w opracowywaniu planów zarządzania lasami, które są zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju oraz standardami, takimi jak FSC (Forest Stewardship Council). W praktyce, informacje te mogą być używane do tworzenia raportów dotyczących zdrowotności ekosystemów leśnych, co jest istotne dla podejmowania decyzji w zakresie ochrony środowiska oraz gospodarki leśnej.