Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
  • Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
  • Data rozpoczęcia: 4 czerwca 2025 06:27
  • Data zakończenia: 4 czerwca 2025 06:33

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Deski oraz uchwyty noży wykonane z polietylenu, stosowane do obróbki surowego mięsa w restauracjach zgodnych z systemem HACCP, powinny mieć kolor

A. brązowy
B. biały
C. czerwony
D. żółty
Odpowiedź czerwone jest prawidłowa, ponieważ w systemie HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points) zastosowanie kolorystyczne w narzędziach i materiałach wykorzystywanych w obróbce żywności ma kluczowe znaczenie dla utrzymania bezpieczeństwa żywności. Czerwony kolor jest standardowo używany do oznaczania narzędzi przeznaczonych do obróbki mięsa surowego, co pozwala na łatwe zidentyfikowanie ich w trakcie pracy w kuchni. Dzięki temu, minimalizuje się ryzyko krzyżowego zanieczyszczenia innych produktów spożywczych, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa zdrowotnego konsumentów. Przykładem praktycznego zastosowania jest posiadanie oddzielnych desek i noży w kolorze czerwonym przeznaczonych tylko do mięsa, które są używane w obszarze, gdzie niezbędne jest utrzymanie wysokich standardów higieny. Dodatkowo, zgodność z tymi standardami jest często wymagana w regulacjach prawnych dotyczących bezpieczeństwa żywności, co czyni tę praktykę nie tylko zalecaną, ale i obowiązkową.

Pytanie 2

Filet dorsza, który jest przyprawiony, obtoczony w panierce i gotowy do smażenia, to

A. półprodukt
B. surowiec
C. potrawa
D. produkt
Odpowiedź 'półprodukt' jest prawidłowa, ponieważ filet z dorsza, który został przyprawiony, panierowany i przygotowany do smażenia, jest etapem pośrednim w procesie tworzenia potrawy. Półprodukty to składniki, które wymagają dalszej obróbki lub przygotowania, aby stały się gotową do spożycia potrawą. Przykładem półproduktu w gastronomii mogą być różne rodzaje mięsa, ryb czy warzyw, które zostały przetworzone, ale jeszcze nie poddane obróbce końcowej. W standardach gastronomicznych i kulinarnych, półprodukty są kluczowe, ponieważ pozwalają na efektywne zarządzanie czasem w kuchni, a także umożliwiają przygotowanie potraw w dużych ilościach. Przykładowo, w restauracjach czy hotelach, stosowanie półproduktów przyspiesza proces serwowania dań, co jest niezbędne w sytuacjach dużego ruchu. Dobrą praktyką jest też odpowiednie przechowywanie i etykietowanie półproduktów, co zwiększa ich trwałość i bezpieczeństwo żywnościowe.

Pytanie 3

Który z wymienionych zbiorów zawiera przyprawy, które powinny być ograniczone w potrawach przeznaczonych do diety niskokalorycznej?

A. Ocet, musztarda
B. Kminek, musztarda
C. Kminek, koperek
D. Ocet, koperek
Odpowiedź 'Ocet, musztarda' jest prawidłowa, gdyż te przyprawy mogą zawierać dodatkowe kalorie, a ich intensywny smak może prowadzić do nadmiernego użycia soli lub cukru w potrawach. Ocet, szczególnie balsamiczny, często ma dodatek cukru, co podnosi jego wartość kaloryczną. Z drugiej strony, musztarda, mimo że jest niskokaloryczna, może zawierać konserwanty i dodatki, które są niepożądane w diecie niskokalorycznej. Ograniczenie tych przypraw w potrawach stosowanych w diecie niskokalorycznej sprzyja lepszemu kontrolowaniu całkowitej liczby spożywanych kalorii. W praktyce, podczas przygotowywania posiłków niskokalorycznych, warto stosować świeże zioła i przyprawy, które nie tylko zwiększają smak potraw, ale także mają korzystne właściwości zdrowotne, na przykład bazylia czy oregano. W ten sposób można zwiększyć wartość odżywczą potraw, a jednocześnie unikać zbędnych kalorii. Zastosowanie naturalnych przypraw i ziół jest zgodne z aktualnymi trendami w dietetyce oraz zaleceniami żywieniowymi, które promują zdrowe, niskokaloryczne diety.

Pytanie 4

Restauracja "BELWEDER" organizuje co roku turniej mający na celu wyłonienie "Najlepszego kucharza". Podczas ceremonii wręczenia nagród zawsze obecne są lokalne media, takie jak prasa i telewizja. Co sugeruje, że restauracja korzysta z narzędzia?

A. public relations
B. reklamy
C. sprzedaży bezpośredniej
D. promocji sprzedaży
Wybór odpowiedzi związanych ze sprzedażą osobistą, promocją sprzedaży albo reklamą może świadczyć o tym, że nie do końca rozumiesz różnice między tymi terminami a public relations. Sprzedaż osobista to bardziej bezpośredni kontakt z klientem, czyli coś jak rozmowa kelnera z gościem, ale to nie to samo co budowanie relacji z mediami czy lokalną społecznością, co jest mega ważne w PR. Promocja sprzedaży koncentruje się na krótkoterminowych taktykach, jak rabaty czy specjalne oferty, które mają przyciągnąć ludzi na krótko. To nie jest to, co długoterminowe budowanie marki. Reklama też ma swoje miejsce, ale to jest bardziej przekaz informacji za pieniądze, a nie prawdziwa relacja z klientem, jak w public relations. Wygląda mi na to, że możesz mylić te różne podejścia, a tak naprawdę każda z tych strategii ma swoją unikalną rolę w marketingu. Kluczowe jest zrozumienie, że PR to nie tylko transakcje, ale coś, co wymaga budowania relacji i reputacji.

Pytanie 5

W jakim produkcie jest najwięcej pełnowartościowego białka?

A. w ryżu
B. w dyni
C. w mleku
D. w jajach
Jaja są jednym z najbogatszych źródeł pełnowartościowego białka, które zawiera wszystkie niezbędne aminokwasy, co czyni je kompletnym źródłem białka. W 100 gramach jaj znajduje się około 12-13 gramów białka, co jest znaczną ilością w porównaniu do wielu innych produktów spożywczych. Pełnowartościowe białko jest kluczowe dla budowy mięśni, regeneracji tkanek oraz produkcji enzymów i hormonów. Jaja są niezwykle wszechstronne w kuchni - można je gotować, smażyć, piec, a także dodawać do różnorodnych potraw, takich jak sałatki, omlety czy ciasta. Warto również zauważyć, że jaja zawierają nie tylko białko, ale i ważne witaminy, minerały oraz zdrowe tłuszcze. W kontekście zdrowego odżywiania, włączenie jaj do diety może przyczynić się do zaspokojenia zapotrzebowania na białko, szczególnie w diecie sportowców, osób aktywnych oraz tych, którzy dążą do utraty masy ciała, ponieważ białko wpływa na uczucie sytości.

Pytanie 6

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli oblicz koszt produkcji 5 porcji omletów mieszanych z szynką.

Nazwa potrawy: Omlet mieszany z szynką
Lp.Nazwa produktuIlość na1 porcjęCena w jednostce zakupu [zł]
1.Jaja2 szt0,50
2.Szynka gotowana20 g30,00
3.Masło30 g20,00

A. 11,00 zł
B. 50,50 zł
C. 22,00 zł
D. 30,50 zł
Obliczenie kosztu produkcji 5 porcji omletów mieszanych z szynką wymaga najpierw znajomości ceny jednostkowej jednej porcji. Koszt jednej porcji ustalamy, sumując koszty wszystkich składników, takich jak jaja, szynka, przyprawy i ewentualnie inne dodatki. Po obliczeniu ceny za jedną porcję, mnożymy ten wynik przez liczbę porcji, co w naszym przypadku wynosi 5. Dzięki takiemu podejściu możemy uzyskać dokładny łączny koszt produkcji. W praktyce, takie obliczenia są niezbędne w gastronomii, aby zapewnić rentowność potraw. Właściwe ustalanie kosztów jednostkowych jest zgodne z zasadami zarządzania finansami w restauracji. Warto także pamiętać, że kontrola kosztów to kluczowy element efektywnego zarządzania, a odpowiednie narzędzia i metody pozwalają na optymalizację wydatków oraz zwiększenie zysków w branży gastronomicznej.

Pytanie 7

Kucharze pracujący w placówkach zbiorowego żywienia, według aktualnego rozporządzenia Ministra Zdrowia, powinni poddawać się regularnym badaniom lekarskim co

A. 6 miesięcy
B. 12 miesięcy
C. 10 miesięcy
D. 4 miesiące
Odpowiedź 12 miesięcy jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia, kucharze zatrudnieni w zakładach żywienia zbiorowego są zobowiązani do wykonywania okresowych badań lekarskich co 12 miesięcy. Badania te mają na celu zapewnienie, że pracownicy są w dobrym stanie zdrowia oraz nie mają chorób zakaźnych, które mogłyby wpłynąć na bezpieczeństwo żywności. Regularne badania są także istotne z perspektywy higieny pracy, co jest zgodne z zasadami HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), mającymi na celu identyfikację i kontrolę zagrożeń zdrowotnych w procesie produkcji żywności. Przykłady badań obejmują ogólne badania lekarskie, analizy laboratoryjne, a także konsultacje z specjalistami, co w praktyce przyczynia się do redukcji ryzyka wystąpienia chorób zawodowych oraz poprawy jakości świadczonych usług gastronomicznych.

Pytanie 8

Która kombinacja dań spełnia zasady tworzenia jadłospisów?

A. Zupa pomidorowa z ryżem, cielęcina duszona, kluski francuskie, sałata zielona
B. Zupa pomidorowa z makaronem, potrawka z kurczaka, kluski francuskie, sałata zielona
C. Zupa pomidorowa z makaronem, cielęcina duszona, ryż na sypko, pomidory z cebulą
D. Zupa pomidorowa z ryżem, potrawka z kurczaka, ryż na sypko, pomidory z cebulą
Zestaw obiadowy składający się z zupy pomidorowej z ryżem, cielęciny duszonej, klusek francuskich oraz sałaty zielonej jest zgodny z zasadami planowania jadłospisów, ponieważ zapewnia zrównoważoną ilość składników odżywczych, które są niezbędne dla zdrowia. Użycie ryżu jako dodatku do zupy oraz cielęciny, która dostarcza białka, pozwala na osiągnięcie równowagi pomiędzy węglowodanami, białkiem i błonnikiem. Kluski francuskie, jako źródło węglowodanów, sprawiają, że posiłek staje się sycący i energetyzujący. Sałata zielona dostarcza witamin i minerałów, a także błonnika, co jest kluczowe w diecie. W kontekście standardów żywieniowych, taki zestaw posiłków odzwierciedla zasady piramidy żywieniowej, promującej różnorodność oraz odpowiednie proporcje makroskładników. Przykładowo, w praktyce kucharskiej, łączenie zup z dodatkami bogatymi w węglowodany jest zalecane, aby posiłek był bardziej sycący i odżywczy. Dla osób planujących posiłki, istotne jest dążenie do harmonijnego połączenia smaków i wartości odżywczych, co w tym przypadku zostało osiągnięte.

Pytanie 9

Jakiego koloru deski należy używać do krojenia ugotowanych jaj?

A. w kolorze białym
B. w kolorze żółtym
C. w kolorze brązowym
D. w kolorze niebieskim
Poprawna odpowiedź to biała deska, ponieważ kolor biały jest zgodny z zaleceniami dotyczącymi higieny w kuchni. Używanie białych desek do krojenia jest standardem w przemyśle gastronomicznym, gdyż pozwala na łatwe zidentyfikowanie zanieczyszczeń oraz resztek żywności, co jest kluczowe dla utrzymania odpowiednich standardów sanitarno-epidemiologicznych. Deski w kolorze białym są zazwyczaj dedykowane do krojenia produktów, które nie przekładają się na kontaminację, takich jak gotowane jajka, drobne mięsa, czy nabiał. W praktyce związane jest to z ograniczeniem ryzyka przenoszenia patogenów oraz zapewnieniem, że resztki żywności nie będą wpływać na smak i jakość kolejnych przygotowywanych potraw. Dodatkowo, w wielu systemach zarządzania bezpieczeństwem żywności, takich jak HACCP, korzystanie z desek w kolorze białym jest częścią wytycznych dotyczących higieny i bezpieczeństwa w kuchni, co podkreśla ich rolę w zachowaniu czystości i bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 10

Przechowywanie warzyw korzennych w suchym i ciepłym środowisku przyspiesza ich

A. kiełkowanie
B. wysychanie
C. ciemnienie
D. fermentację
Odpowiedzi dotyczące ciemnienia, kiełkowania i fermentacji warzyw korzennych w kontekście ich przechowywania w ciepłym i suchym pomieszczeniu są nietrafione i opierają się na nieporozumieniach dotyczących tych zjawisk. Ciemnienie warzyw korzennych nie jest bezpośrednio związane z warunkami temperaturowymi i wilgotnościowymi, ale raczej z procesami utleniania, które mogą zachodzić w wyniku uszkodzenia komórek roślinnych, na przykład przy nieodpowiednim przechowywaniu lub obróbce. Kiełkowanie jest procesem biologicznym, który jest stymulowany przez odpowiednie warunki, takie jak wilgotność i temperatura, jednak w przypadku warzyw korzennych, ich naturalna struktura i zawartość substancji odżywczych sprawiają, że w warunkach ciepłych i suchych, zamiast kiełkowania, następuje wysychanie. Fermentacja, z kolei, jest procesem biochemicznym, który zachodzi w warunkach anaerobowych i zazwyczaj wiąże się z obecnością mikroorganizmów. Ciepło może przyspieszyć fermentację, ale w przypadku warzyw korzennych jest to mało prawdopodobne, gdyż zazwyczaj są one przechowywane w celu zachowania świeżości, a nie do fermentacji. W praktyce, każdy z tych procesów wymaga specyficznych warunków, które różnią się od tych, które są związane z wysychaniem warzyw. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że przechowywanie warzyw w ciepłym i suchym otoczeniu prowadzi przede wszystkim do utraty wody, co jest zjawiskiem odmiennym od pozostałych wymienionych procesów.

Pytanie 11

Jakie artykuły spożywcze mają działanie alkalizujące na ludzki organizm?

A. Brukselka, śledzie, jabłka, brzoskwinie
B. Kapusta, pomidory, mleko, cytryny
C. Kasza jęczmienna, ryby, marchew, rzodkiewki
D. Migdały, sałata, jaja, buraki
W analizie dostępnych odpowiedzi warto zauważyć, że wiele z wymienionych produktów nie wykazuje charakterystyki alkalizującej. Na przykład migdały, chociaż mają korzystny wpływ na zdrowie, to w rzeczywistości ich działanie na pH organizmu jest bardziej złożone. Zawierają one dużo tłuszczów i białka, co prowadzi do ich klasyfikacji jako produktów bardziej kwasotwórczych niż zasadowych. Sałata może być alkalizująca, ale jej obecność w zestawieniu z jajami, które również mają działanie kwasotwórcze, nie wspiera tezy o ogólnym działaniu alkalizującym. W przypadku buraków, mimo że są one bogate w składniki odżywcze, również są bardziej kwasotwórcze w kontekście diety. Podobnie sytuacja ma się w przypadku ryb, które są naturalnym źródłem białka, ale mają tendencję do zwiększania kwasowości organizmu. Marchew i rzodkiewki, choć mają swoje zalety, nie są kluczowe w kontekście alkalizacji. Ostatecznie, ważne jest, aby unikać błędnych wniosków, które mogą wynikać z uproszczonej interpretacji właściwości produktów. Kluczowe jest zrozumienie, które pokarmy rzeczywiście wspierają równowagę kwasowo-zasadową w organizmie, aby efektywnie planować dietę zgodnie z najnowszymi wytycznymi zdrowego żywienia. Rekomendacje diety alkalizującej powinny opierać się na szerokim asortymencie warzyw, owoców oraz produktów roślinnych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie żywienia.

Pytanie 12

Mąka pobrana z magazynu, w której stwierdzono obecność szkodników

A. nie może być wprowadzona do produkcji
B. może być wykorzystana do wypieków
C. może być użyta do produkcji ciasta gotowanego
D. musi być przesiana dwukrotnie przed użyciem
Pobrana z magazynu mąka, która wykazuje ślady obecności szkodników, nie może być dopuszczona do produkcji z kilku istotnych powodów. Przede wszystkim, obecność szkodników jest oznaką niewłaściwego przechowywania surowca, co może prowadzić do zanieczyszczenia całej partii mąki. Zgodnie z normami jakościowymi, takimi jak ISO 22000 czy HACCP, każdy etap produkcji żywności powinien być kontrolowany, aby zapewnić bezpieczeństwo konsumentów. Użycie mąki z obecnością szkodników może skutkować nie tylko pogorszeniem jakości produktu, ale również zagrożeniem zdrowotnym. W praktyce oznacza to, że taka mąka nie nadaje się ani do wypieków, ani do produkcji ciasta gotowanego, a jej użycie może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak kontaminacja nawzajem innych składników. W związku z tym, przedsiębiorstwa powinny stosować się do rygorystycznych standardów oceny jakości surowców, aby unikać potencjalnych strat finansowych i reputacyjnych.

Pytanie 13

W jakiej sekwencji powinny zostać przygotowane składniki do panierowania kotletów?

A. Mąka, jajo, bułka tarta, mięso
B. Bułka tarta, jajo, mąka, mięso
C. Mięso, mąka, jajo, bułka tarta
D. Jajo, mąka, mięso, bułka tarta
Odpowiedź 'Mięso, mąka, jajo, bułka tarta' jest poprawna, ponieważ odpowiada klasycznej metodzie panierowania, która zapewnia optymalną przyczepność i teksturę kotletów. Proces zaczyna się od pokrycia surowego mięsa mąką, co ma na celu osuszenie powierzchni i zwiększenie przyczepności kolejnych warstw. Następnie mięso zanurza się w roztrzepanym jajku, które działa jak spoiwo, łącząc mąkę z bułką tartą. Ostatnim etapem jest obtoczenie kotleta w bułce tartej, co zapewnia chrupiącą teksturę po usmażeniu. Ta sekwencja jest zgodna z najlepszymi praktykami kulinarnymi, które rekomendują kolejność surowców, aby uzyskać idealny efekt końcowy. Stosując tę metodę, unikamy problemów z oddzielaniem się panierki podczas smażenia, co może obniżyć jakość potrawy. Przykładem zastosowania tej techniki są tradycyjne kotlety schabowe, które dzięki prawidłowemu panierowaniu są soczyste wewnątrz i chrupiące na zewnątrz.

Pytanie 14

Co charakteryzuje stopień wysmażenia steku określanego jako well done?

A. umiarkowanym stopniem wysmażenia
B. niskim stopniem wysmażenia
C. niemal surowym mięsem
D. bardzo dobrym wysmażeniem
Odpowiedź 'bardzo dobrym wysmażeniem' jest poprawna, ponieważ stek well done charakteryzuje się całkowitym wysmażeniem, co oznacza, że jego wnętrze jest w pełni ugotowane i nie posiada surowych fragmentów. Zgodnie z uznawanymi standardami kulinarnymi, taka obróbka termiczna skutkuje mięsem, które osiąga temperaturę wewnętrzną przekraczającą 71°C, co zapewnia nie tylko bezpieczeństwo żywności, ale także odpowiednią teksturę. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce może być zamówienie steku w restauracji, gdzie klienci mogą oczekiwać, że ich danie będzie dobrze przyprawione i podane bez surowych elementów. Znalezienie równowagi pomiędzy smakiem a techniką gotowania jest kluczowe, dlatego w profesjonalnych kuchniach często stosuje się termometry do mierzenia temperatury mięsa. Dobrze wysmażony stek ma charakterystyczny, brązowy kolor i może być lekko chrupiący na zewnątrz, co jest wynikiem procesu zwanym Maillardem, który wpływa na smak i aromat potrawy. Warto również zauważyć, że wybór stopnia wysmażenia powinien być dostosowany do indywidualnych preferencji konsumentów oraz rodzaju mięsa, co może wpłynąć na finalny efekt smakowy.

Pytanie 15

Dostosowanie mieszkań jest kluczowe dla osób

A. dorosłych, z nadwagą
B. używających wózków inwalidzkich
C. cierpiących na anoreksję
D. młodych, z nadmierną aktywnością
Adaptacja obiektów mieszkalnych jest kluczowym elementem zapewnienia komfortu i bezpieczeństwa osobom poruszającym się na wózkach inwalidzkich. Osoby te często napotykają na szereg barier architektonicznych, które mogą utrudniać lub wręcz uniemożliwiać samodzielne funkcjonowanie w przestrzeni mieszkalnej. Dlatego tak istotne jest, aby przestrzeń była dostosowana do ich potrzeb, co obejmuje m.in. szerokie drzwi, brak progów, odpowiednią wysokość mebli oraz dostępność łazienki i kuchni. Przykłady dobrych praktyk obejmują instalację uchwytów w łazienkach, dostosowanie wysokości umywalek i kabin prysznicowych oraz zastosowanie systemów automatyzacji budynków, które mogą ułatwić codzienne czynności. Zgodnie z wytycznymi dotyczącymi dostępności budynków, które są częścią norm krajowych i międzynarodowych, adaptacja przestrzeni mieszkalnych jest konieczna, aby zapewnić równy dostęp do wszystkich pomieszczeń oraz zwiększyć niezależność osób z niepełnosprawnościami.

Pytanie 16

Schab oraz biodrówka są częściami rozbioru tuszy

A. baraniej
B. wołowej
C. wieprzowej
D. cielęcej
Odpowiedź 'wieprzowej' jest poprawna, ponieważ schab i biodrówka to popularne elementy rozbioru tuszy wieprzowej. Schab, znany z miękkości i delikatnego smaku, pochodzi z górnej części tuszy, w okolicy kręgosłupa. Jest często wykorzystywany do przygotowania kotletów schabowych, pieczeni oraz wędlin. Biodrówka, z kolei, to część tylnej nogi świni, znana z intensywnego smaku i tekstury. Używa się jej do produkcji karkówki, a także w wielu tradycyjnych przepisach, takich jak gulasze czy duszone dania. Rozbiór tuszy wieprzowej jest kluczowym procesem w przemyśle mięsnym, zgodnie z normami HACCP, które zapewniają bezpieczeństwo żywności. W praktyce, znajomość tych elementów pozwala na lepsze planowanie menu oraz optymalizację kosztów w gastronomii, co jest istotne dla każdego profesjonalnego kucharza.

Pytanie 17

Korzystając z przedstawionego normatywu surowcowego należy sporządzić

Normatyw surowcowy
SurowiecJednostka miaryIlość
ziemniakikg1,75
jajaszt2
mąka ziemniaczanakg0,38
sólkgdo smaku

A. kopytka.
B. kluski śląskie.
C. leniwe pierogi.
D. knedle.
Wybór odpowiedzi związanych z kopytkami, knedlami czy leniwymi pierogami wynika z powszechnych nieporozumień dotyczących składników i metod ich przygotowania. Kopytka to danie, które różni się od klusek śląskich pod względem proporcji składników. Zazwyczaj są one przygotowywane z ugotowanych ziemniaków oraz mąki pszennej, co wpływa na inną konsystencję i smak. Knedle z kolei, to danie, które w wielu regionalnych wersjach zawiera farsz, co jest całkowicie sprzeczne z prostą formą klusek śląskich. Leniwe pierogi to kolejny przykład, w którym kluczowym składnikiem jest twaróg, a nie ziemniaki w dominującej roli. Takie różnice merytoryczne nie tylko prowadzą do poważnych błędów w przygotowaniu potraw, ale także mogą skutkować niezadowoleniem gości z efektywności kulinarnej. Przygotowując różnorodne dania, ważne jest zrozumienie, że każdy przepis opiera się na ściśle określonych zasadach dotyczących składników. Stosowanie niewłaściwych proporcji czy niewłaściwych surowców często prowadzi do nieudanych efektów. Dlatego tak istotne jest przestrzeganie normatywów surowcowych oraz znajomość charakterystyki dań, które chcemy przygotować.

Pytanie 18

Jaka technika konserwacji zapewnia jedynie trzy dni świeżości mięsa do jedzenia?

A. Liofilizacja
B. Wędzenie
C. Zamrażanie
D. Marynowanie
Marynowanie to proces, który polega na zanurzeniu mięsa w roztworze soli, octu, przypraw i innych substancji, co ma na celu nie tylko poprawę smaku, ale także konserwację produktu. W wyniku tego procesu, mięso może zyskać jedynie krótkoterminową trwałość, zazwyczaj wynoszącą do trzech dni w warunkach chłodniczych. Zastosowanie marynat wpływa na pH oraz zawartość wody w mięsie, co w połączeniu z właściwościami konserwującymi soli i octu, ogranicza rozwój mikroorganizmów. W praktyce, marynowanie jest szeroko stosowane w gastronomii, zwłaszcza w przygotowywaniu potraw grillowanych i smażonych. Warto jednak pamiętać, że dłuższe przechowywanie marynowanego mięsa może prowadzić do niepożądanych efektów, takich jak nadmierne zmiękczenie lub zmiana smaku, dlatego zaleca się jego spożycie w krótkim czasie. Dobre praktyki branżowe sugerują, aby zawsze trzymać marynowane mięso w lodówce i spożyć je w ciągu trzech dni, aby zapewnić bezpieczeństwo i jakość produktu.

Pytanie 19

W jakiej temperaturze powinno się przechowywać warzywa do użytku domowego?

A. Poniżej 1°C
B. Od 1 °C do 8°C
C. Powyżej 23°C
D. Od 9°C do 23°C
Odpowiednia temperatura przechowywania warzyw w przedziale od 1 °C do 8 °C jest kluczowa dla zachowania ich świeżości oraz wartości odżywczych. W tej temperaturze procesy metaboliczne w roślinach są spowolnione, co ogranicza utratę wody i enzymatyczne degradacje, które mogą prowadzić do szybkiego psucia się. Na przykład, marchewki, brokuły oraz sałata przechowywane w tym zakresie temperatur zyskują na trwałości oraz zachowują swoje właściwości organoleptyczne. Przechowywanie w chłodniach domowych, które często utrzymują temperatury w tym przedziale, wspiera najlepsze praktyki zalecane przez organizacje zajmujące się bezpieczeństwem żywności, takie jak FDA oraz WHO. Dodatkowo, ważne jest, aby unikać umieszczania warzyw w pobliżu źródeł ciepła, takich jak piekarniki czy promienniki, które mogą podnosić temperaturę otoczenia. Utrzymanie stałej temperatury minimalizuje ryzyko powstawania chorób roślinnych oraz pleśni, co jest kluczowe dla długoterminowego przechowywania.

Pytanie 20

Jaka temperatura jest wymagana do przechowywania ciepłych dań głównych w bemarze?

A. 45°C
B. 80°C
C. 65°C
D. 100°C
Temperatura, w jakiej powinno się przechowywać gorące dania w bemarze, to 65°C. To bardzo ważne, żeby utrzymać tę temperaturę, bo to wpływa na bezpieczeństwo jedzenia i jego jakość. Właśnie w tej temperaturze mikroorganizmy, które mogą psuć jedzenie, są skutecznie inaktywowane. Również smak i tekstura potraw pozostają na odpowiednim poziomie. W restauracjach czy innych miejscach zajmujących się gastronomią, warto mieć termometry, żeby na bieżąco kontrolować temperaturę w bemarze. Według norm HACCP, każda potrawa powinna być przechowywana w takich warunkach, żeby nie rozwijały się patogeny, a 65°C to minimum, które zapewnia bezpieczeństwo dla gorących dań. Oprócz tego, warto także obserwować czas, przez jaki potrawy są trzymane w bemarze, żeby zredukować ryzyko ich zepsucia.

Pytanie 21

Jakie świeże owoce, gdy są dodane do galaretek, mogą utrudnić ich stężenie?

A. Melony
B. Gruszki
C. Ananasy
D. Czereśnie
Ananasy zawierają enzym bromelainę, która ma zdolność do rozkładania białek. W procesie przygotowywania galaretki, jeśli świeże ananasy zostaną dodane do gorącej mieszanki, ich enzymatyczne działanie może zapobiec odpowiedniemu zestaleniu się żelatyny. Właściwości te są znane w branży kulinarnej i stanowią podstawę wielu przepisów, które zalecają unikać użycia świeżych ananasów w potrawach wymagających żelatyny. Przykładowo, w przygotowywaniu sałatek czy deserów, zamiast świeżych ananasów, można użyć ich konserwowanych wersji, które nie zawierają aktywnych enzymów. Istotne jest, aby osoby zajmujące się gastronomią miały świadomość tego zjawiska, aby uniknąć nieudanych prób zestalenia galaretek. Dobra praktyka kulinarna zaleca również stosowanie innych owoców, takich jak jagody czy maliny, które nie wpływają negatywnie na proces żelowania, co pozwala na uzyskanie pożądanej konsystencji i smaku.

Pytanie 22

Jaką dodatkę powinno się serwować do zupy szczawiowej?

A. z groszkiem ptysiowym
B. z makaronem nitki
C. z krokietem ziemniaczanym
D. z ugotowanym jajem
Zupa szczawiowa, jako klasyczne danie kuchni polskiej, zyskuje na walorach smakowych i odżywczych, gdy podawana jest z ugotowanym jajem. Jajo dostarcza cennych białek oraz tłuszczy, które są niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. Dodatkowo, jego kremowa konsystencja i delikatny smak doskonale komponują się z kwaskowatością szczawiu, co zwiększa przyjemność z jedzenia. Podając zupę z ugotowanym jajem, stosujemy się do dobrych praktyk kulinarnych, które sugerują łączenie dań z ziołami i warzywami z produktami białkowymi, co sprzyja zrównoważonemu posiłkowi. Przykładem może być popularna w Polsce tradycja podawania zupy szczawiowej z jajkiem na twardo, co nie tylko zwiększa jej wartość odżywczą, ale także estetykę dania. Dodatkowo, zupa szczawiowa z jajkiem może być doskonałym rozwiązaniem na wiosenne obiady, gdy szczaw jest łatwo dostępny i świeży.

Pytanie 23

Jakie rękawice powinien nosić kucharz, aby uniknąć wyślizgnięcia się żywej ryby z rąk podczas wstępnej obróbki?

A. Foliowe
B. Bawełniane
C. Skórzane
D. Gumowe
Wybór foliowych rękawic do obróbki ryb jest niewłaściwy, ponieważ materiał ten jest zbyt gładki, co prowadzi do ryzyka wyślizgnięcia się ryby z rąk. Foliowe rękawice, choć zapewniają pewną ochronę przed zanieczyszczeniami, nie oferują wystarczającej przyczepności, co jest kluczowe w przypadku obróbki śliskich elementów, jakimi są świeże ryby. Ponadto, są one często jednorazowe, co może prowadzić do zwiększonego odpadów, a ich niewłaściwe usuwanie może zagrażać środowisku. Skórzane rękawice także nie są adekwatnym rozwiązaniem, ponieważ skóra, mimo że oferuje dobrą ochronę, nie jest odporna na wilgoć i może oczywiście wchłaniać zapachy oraz zanieczyszczenia, co w kuchni profesjonalnej jest niepożądane. Gumowe rękawice mogą wydawać się odpowiednie, jednak ich gładka powierzchnia może sprawić, że ryba również będzie się z nich wyślizgiwać. Podsumowując, powszechnym błędem jest przekonanie, że jakiekolwiek rękawice jednorazowe czy materiałowe zapewnią odpowiednią kontrolę, co w rzeczywistości wymaga zastosowania specjalistycznych rękawic, takich jak bawełniane, które łączą w sobie funkcjonalność, komfort i bezpieczeństwo. Warto zawsze wybierać rękawice dostosowane do specyfikacji obróbki i materiału, co stanowi kluczowy element profesjonalnego podejścia do kulinariów.

Pytanie 24

Kuchnia, w której piwo, miody pitne oraz nalewki odgrywają istotną rolę, to

A. niemiecka
B. polska
C. francuska
D. grecka
Wybór kuchni francuskiej w kontekście piwa, miodów pitnych i nalewek jest nietrafiony, ponieważ gastronomia francuska bardziej koncentruje się na winach, a nie na tych konkretnych napojach. Choć Francja produkuje różne rodzaje alkoholi, piwo nie jest głównym elementem jej kultury kulinarnej; dominują wina, szczególnie z regionów takich jak Bordeaux czy Burgundia, które mają swoje unikalne charakterystyki i tradycje w produkcji. Podobnie, kuchnia grecka słynie z oliwy z oliwek i win, a nie z miodów pitnych i nalewek, mimo że miód jest tam wykorzystywany jako naturalny słodzik. Wreszcie, wybór kuchni niemieckiej również jest mylny, ponieważ choć Niemcy są znane z piwa, ich tradycje w zakresie miodów pitnych i nalewek są znacznie mniej rozwinięte w porównaniu do Polski. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do tych błędnych wniosków, obejmują mylenie ogólnych znanych napojów alkoholowych z ich specyfiką regionalną oraz nieznajomość głęboko zakorzenionych tradycji kulinarnych, które kształtują unikalność i różnorodność polskiej gastronomii. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla właściwego opanowania tematu i docenienia kulturowych walorów każdej kuchni.

Pytanie 25

Jaką potrawę można przygotować, wykorzystując wszystkie składniki zamieszczone w ramce?

galaretka porzeczkowa, chrzan, musztarda, wino owocowe
czerwone, skórka pomarańczowa, kwasek cytrynowy, sól

A. Sos cumberland.
B. Sos potrawkowy.
C. Deser melba.
D. Deser sorbet.
Sos cumberland jest klasycznym przykładem sosu, który jest podawany do zimnych mięs, a jego wyjątkowy smak zawdzięcza harmonijnemu połączeniu słodkości galaretki porzeczkowej z ostrym akcentem musztardy oraz nutą owocowego wina. Przygotowując ten sos, nie tylko stosujemy techniki kulinarne związane z łączeniem składników, ale także przestrzegamy zasad dotyczących balansowania smaków. Galaretka porzeczkowa stanowi bazę, która nadaje sosowi słodki charakter, natomiast musztarda i sok z cytryny wprowadzają kwasowość, która doskonale kontrastuje z tłustością mięsa. Warto także zauważyć, że sos cumberland jest bardzo uniwersalny i dobrze komponuje się z różnymi rodzajami mięs, w tym dziczyzną oraz pieczonymi mięsami czerwonymi. W praktyce, przygotowując sos, warto dostosować proporcje składników do indywidualnych preferencji smakowych, co pozwala na uzyskanie idealnej konsystencji i intensywności smakowej. Dodatkowo, sos ten może być doskonałym elementem prezentacji potraw, podnosząc ich atrakcyjność wizualną i smakową.

Pytanie 26

W wykazie składników do sporządzania majonezu, w miejscu oznaczonym znakiem zapytania, brakuje

Wykaz składników
do sporządzania majonezu
?
żółtko
sok z cytryny
musztarda
sól, pieprz, cukier

A. śmietany.
B. śmietanki.
C. oleju.
D. masła.
Odpowiedź 'oleju' jest prawidłowa, ponieważ majonez jest emulsją, która powstaje poprzez połączenie oleju i żółtka jaja kurzego. W procesie tym żółtko działa jako emulgator, co pozwala na stabilne połączenie dwóch składników, które normalnie się nie mieszają, jak olej i woda. Wyjątkowe właściwości emulgujące żółtka wynikają z obecności lecytyny, która skutecznie łączy cząsteczki tłuszczu z wodą. Dla osiągnięcia optymalnej konsystencji i smaku majonezu, istotne jest zastosowanie odpowiedniego rodzaju oleju, często wykorzystuje się olej rzepakowy, słonecznikowy lub oliwę z oliwek. Warto również zwrócić uwagę na proporcje składników, ponieważ zbyt duża ilość oleju może sprawić, że majonez będzie zbyt tłusty, podczas gdy za mała ilość może prowadzić do niedostatecznej emulsji. Dodatkowo, standardy produkcji majonezu w gastronomii podkreślają znaczenie świeżych składników, co przekłada się na jakość końcowego produktu.

Pytanie 27

Jakie desery schładzane na zimno można wymienić?

A. mleczko karmelowe
B. budyń bakaliowy
C. suflet jabłkowy
D. krem bawarski
Krem bawarski jest idealnym przykładem deseru zestalającego się na zimno, który łączy w sobie kremową konsystencję z aromatycznymi smakami. Ten klasyczny deser, znany również jako 'crème bavaroise', powstaje z połączenia mleka, śmietany, żółtek jaj oraz żelatyny, co pozwala na uzyskanie gładkiej, kremowej struktury po schłodzeniu. Praktycznym zastosowaniem kremu bawarskiego jest jego wykorzystanie jako bazy do różnych wariantów smakowych, takich jak czekoladowy, owocowy czy waniliowy. Dzięki swojej uniwersalności, krem bawarski często występuje w menu restauracyjnym oraz w domowych wypiekach, gdzie może być serwowany jako samodzielny deser lub jako składnik bardziej złożonych ciast i tart. W gastronomii przestrzeganie odpowiednich standardów jakości i higieny jest kluczowe, dlatego ważne jest, aby wszystkie składniki były świeże, a proces przygotowania odbywał się zgodnie z zasadami sanitarno-epidemiologicznymi. Użycie żelatyny w kremie bawarskim pozwala na uzyskanie odpowiedniej konsystencji, co jest istotne w kontekście estetyki i przyjemności z konsumpcji.

Pytanie 28

Z przedstawionego normatywu surowcowego na 10 porcji zupy krem ze szparagów wynika, że zupę należy zagęścić

Normatyw surowcowy
Nazwa surowcaj. m.ilość
wywar z mięsag1300
szparagig1200
mlekog250
masłog30
mąkag30
śmietana 18%g200
żółtko jajag60

A. zawiesiną z mąki, mleka i żółtka.
B. zasmażką II stopnia, jajem i śmietaną.
C. zawiesiną z mąki, śmietany i jaja.
D. podprawą zacieraną, żółtkiem i śmietaną.
Zagłębiając się w niepoprawne techniki zagęszczania, można zauważyć, że odpowiedzi sugerujące wykorzystanie zawiesiny z mąki, śmietany i jaja czy zasmażki II stopnia, jajka i śmietany nie są zgodne z zasadami przygotowania zup kremowych. Zawiesina z mąki, śmietany i jaja, choć teoretycznie może wydawać się praktyczna, w rzeczywistości nie zapewnia odpowiedniej konsystencji, jaką powinna mieć zupa kremowa. Ponadto, w przypadku zasmażki II stopnia, proces ten często wiąże się z podsmażaniem mąki, co jest niewskazane w kontekście kremowych zup, które powinny mieć delikatny i gładki smak. Użycie zasmażki w zupach jest znane, jednak w tym przypadku prowadzi do utraty lekkości, a także może wprowadzać niepożądane nuty smakowe. Typowym błędem jest również mylenie technik zagęszczania, które są przeznaczone dla różnych rodzajów potraw. Na przykład, zasmażki najlepiej używać w zupach tradycyjnych, które wymagają intensywnego smaku, a nie w zupach kremowych, które powinny być subtelne i gładkie. Właściwe podejście do zagęszczania zup kremowych wymaga znajomości odpowiednich technik i ich zastosowania w praktyce, co jest kluczowe dla uzyskania zadowalających efektów kulinarnych.

Pytanie 29

Jaką wysokość powinno mieć miejsce pracy w kuchni w lokalu gastronomicznym według zasad ergonomicznych?

A. 0,70 m
B. 1,10 m
C. 0,90 m
D. 1,00 m
Wybór wysokości stanowiska pracy w kuchni musi opierać się na zasadach ergonomii, które dotyczą dostosowania miejsca pracy do potrzeb użytkowników. Odpowiedzi takie jak 0,70 m, 1,00 m czy 1,10 m nie są optymalne i mogą prowadzić do dyskomfortu oraz problemów zdrowotnych. Wysokość 0,70 m jest zbyt niska dla większości dorosłych pracowników, co może skutkować wymuszonym pochylaniem się oraz nadmiernym obciążeniem kręgosłupa. Taki układ może prowadzić do chronicznych bólów pleców oraz innych schorzeń związanych z postawą ciała. Z kolei wysokości 1,00 m i 1,10 m mogą być zbyt wysokie, co z kolei powoduje, że pracownicy muszą unikać naturalnych ruchów przy przygotowywaniu posiłków. Praca w takiej pozycji może prowadzić do napięć w obrębie ramion, karku i nadgarstków, a także do obniżenia efektywności pracy. Przykładowo, podczas krojenia warzyw w zbyt wysokiej pozycji, pracownik może nie być w stanie zrealizować precyzyjnych cięć, co obniża jakość przygotowywanych potraw. Zrozumienie ergonomicznych wytycznych oraz ich praktyczne zastosowanie jest kluczowe dla zapewnienia zdrowia i wydajności w miejscu pracy, a wybierając wysokość 0,90 m, można zminimalizować ryzyko urazów oraz poprawić komfort pracy.

Pytanie 30

Jakiego tłuszczu powinno się używać do smażenia ryby?

A. Margaryna
B. Sadło
C. Olej uniwersalny
D. Masło roślinne
Wybór margaryny lub masła roślinnego do smażenia ryb oparty jest na błędnym założeniu, że te tłuszcze są odpowiednie do wysokotemperaturowej obróbki ciepłem. Margaryna, choć popularna w codziennej kuchni, ma stosunkowo niską temperaturę dymienia, co sprawia, że podczas smażenia może się przypalać i wydzielać nieprzyjemny zapach. Ponadto, może wpłynąć na smak potrawy, co jest szczególnie niekorzystne przy delikatnych rybach. Masło roślinne również nie jest optymalnym rozwiązaniem do smażenia, ponieważ wiele jego rodzajów zawiera dodatki, które mogą obniżać jego stabilność w wysokich temperaturach, prowadząc do rozkładu i utraty wartości odżywczych. W przypadku sadła, które jest tłuszczem zwierzęcym, często zapomina się o jego wysokiej zawartości nasyconych kwasów tłuszczowych, co może nie tylko wpływać na smak potrawy, ale także na aspekty zdrowotne. Użytkownicy często mylą te tłuszcze z olejami, co prowadzi do nieprawidłowych wyborów i może skutkować nieprzyjemnymi efektami smakowymi oraz zdrowotnymi. W kontekście gotowania dobre praktyki zalecają stosowanie tłuszczów o wysokiej stabilności termicznej, takich jak olej uniwersalny, co gwarantuje lepszy smak i zdrowszy posiłek.

Pytanie 31

Co oznacza termin "mise en place" w kontekście gastronomii?

A. Przygotowanie wszystkich składników przed rozpoczęciem gotowania
B. Serwowanie potrawy na talerzu
C. Dekorowanie potrawy przed podaniem
D. Czyszczenie kuchni po zakończeniu pracy
Termin "mise en place" pochodzi z języka francuskiego i dosłownie oznacza "umieszczenie na miejscu". W kontekście gastronomii odnosi się do dokładnego przygotowania wszystkich składników i narzędzi niezbędnych do gotowania przed rozpoczęciem samego procesu kulinarnego. Dobrze zorganizowane "mise en place" jest kluczowe dla efektywnego i bezstresowego przebiegu pracy w kuchni, szczególnie w środowisku profesjonalnym, gdzie liczy się czas i precyzja. Dzięki temu kucharze mogą skupić się na gotowaniu, zamiast tracić czas na szukanie brakujących składników lub narzędzi. To podejście jest standardem w większości profesjonalnych kuchni na całym świecie i jest nauczane w szkołach kulinarnych jako część podstawowego szkolenia gastronomicznego. Przygotowanie "mise en place" obejmuje nie tylko krojenie i mierzenie składników, ale także przygotowanie garnków, patelni i innych narzędzi kuchennych. Jest to również doskonała okazja do dwukrotnego sprawdzenia listy składników, co minimalizuje ryzyko pomyłki w trakcie gotowania. Moim zdaniem, "mise en place" to podstawa sukcesu każdej kuchni, zarówno w restauracji, jak i w domu.

Pytanie 32

Wskaż optymalne warunki przechowywania mąki.

warunkiTemperatura
w °C
Wilgotność
w %
I.0 ÷ 390
II.4 ÷ 880
III.10 ÷ 1270
IV.15 ÷ 1860

A. III
B. II
C. I
D. IV
Przechowywanie mąki to proces, który wymaga szczególnej uwagi, zwłaszcza w kontekście odpowiednich warunków, które wpływają na jakość i trwałość produktu. Odpowiedzi, które nie wskazują na niską wilgotność i umiarkowaną temperaturę, mogą prowadzić do poważnych problemów związanych z psuciem się mąki. Zbyt wysoka wilgotność w przechowywaniu mąki sprzyja rozwojowi pleśni oraz szkodników, co może wpływać na jej smak oraz bezpieczeństwo spożycia. Przykładowo, warunki II i III, które nie spełniają wymogów dotyczących wilgotności, mogą prowadzić do gromadzenia się wilgoci, co sprzyja powstawaniu pleśni. Ponadto, przechowywanie w zbyt wysokiej temperaturze może przyspieszyć proces utleniania tłuszczy obecnych w mące, co prowadzi do jej jełczenia. Problemy te są szczególnie istotne w kontekście obróbki przemysłowej, gdzie standardy dotyczące przechowywania surowców są ściśle określone, aby zapewnić jakość i bezpieczeństwo produktów. Zrozumienie tych zagadnień jest kluczowe dla efektywnego zarządzania surowcami w kuchniach profesjonalnych oraz w piekarniach, gdzie jakość surowców przekłada się na końcowy efekt produkcji.

Pytanie 33

Jaką czynność wstępnej obróbki powinno się realizować w przygotowalni czystej w zakładzie gastronomicznym?

A. Płukanie warzyw
B. Ścieranie warzyw na surówkę
C. Oczkowanie obranych ziemniaków
D. Mycie pieczarek
Odpowiedź "Ścieranie warzyw na surówkę" jest poprawna, ponieważ stanowi istotny element obróbki wstępnej w gastronomii, który ma na celu przygotowanie składników do dalszej obróbki. Ścieranie warzyw umożliwia ich szybsze przetwarzanie oraz przygotowanie do serwowania, co jest szczególnie ważne w kontekście przygotowywania sałatek i surówek. W gastronomii kluczowe jest również zachowanie odpowiednich standardów higieny, co oznacza, że wszelkie czynności powinny być wykonywane w strefach czystych. Przykładem zastosowania tej techniki może być przygotowanie surówki z marchewki, gdzie ścieranie na drobnej tarce pozwala na uzyskanie odpowiedniej struktury i smaku. Dodatkowo, zgodnie z zasadami systemu HACCP, każdy etap obróbki musi być nadzorowany i dokumentowany, co pozwala na zachowanie wysokiej jakości potraw oraz minimalizację ryzyka zanieczyszczenia. Praktyki te są zgodne z branżowymi standardami, które kładą nacisk na efektywność i bezpieczeństwo w procesach kulinarnych.

Pytanie 34

Czym jest podlaski sękacz?

A. wędliną suszoną
B. rodzajem wyrobu cukierniczego
C. serem regionalnym
D. alkoholowym napojem
Podlaski sękacz to tradycyjny wyrób cukierniczy, który pochodzi z Podlasia. Jest to ciasto pieczone w specyficzny sposób, polegający na nawijaniu cienkich warstw ciasta na obracający się ruszt, co nadaje mu charakterystyczną formę oraz strukturę. Wyrób ten jest często przygotowywany na różne uroczystości, a jego wyjątkowy smak oraz wygląd czynią go popularnym wyborem na wesela i inne ważne wydarzenia. Warto dodać, że sękacz zawiera składniki takie jak mąka, jajka, cukier oraz masło, co czyni go dosyć kalorycznym, ale jednocześnie smacznym deserem. Jego przygotowanie wymaga umiejętności oraz doświadczenia, a także odpowiednich narzędzi, takich jak ruszt do pieczenia. W branży cukierniczej sękacz jest często doceniany za swoje unikalne walory smakowe oraz estetyczne, a także za to, że jest on doskonałym przykładem dziedzictwa kulinarnego regionu. Warto również zwrócić uwagę na to, że sękacz może być podawany z różnymi dodatkami, takimi jak bita śmietana, owoce, a nawet lody, co czyni go jeszcze bardziej atrakcyjnym w oczach konsumentów.

Pytanie 35

Jakie dodatki najlepiej komponują się z zupą krem z pieczarek?

A. paluszki lub krakersy
B. diablotki lub paszteciki
C. tosty lub krokiety
D. grzanki lub groszek ptysiowy
Grzanki i groszek ptysiowy to klasyczne dodatki do zupy krem, które doskonale komponują się z jej aksamitną konsystencją i intensywnym smakiem pieczarek. Grzanki, przygotowane z chrupiącego chleba, wprowadzą do potrawy teksturalny kontrast oraz wzbogacą smak dzięki możliwości przyprawienia ich czosnkiem, ziołami czy serem. Groszek ptysiowy, z kolei, stanowi delikatną, chrupiącą alternatywę, której lekkość i neutralny smak harmonizują z intensywnością zupy, nie dominując jej profilu smakowego. Serwowanie tych dodatków zgodnie z najlepszymi praktykami kulinarnymi poprawia nie tylko walory smakowe, ale również estetykę potrawy, co jest kluczowe w gastronomii. Warto pamiętać, że dobór dodatków powinien być zgodny z charakterystyką zupy, a grzanki i groszek ptysiowy są szeroko akceptowane w gastronomii jako klasyczne połączenie z zupami kremowymi, co potwierdzają liczne przepisy i menu w restauracjach.

Pytanie 36

Podczas udzielania pierwszej pomocy osobie porażonej prądem, która jest nieprzytomna, nie wykonuje oddechu i ma niewyczuwalny puls, najpierw należy

A. zapewnić pomoc lekarską
B. rozpocząć sztuczne oddychanie i masaż serca
C. owinąć poszkodowanego kocem
D. położyć poszkodowanego na lewym boku
Rozpoczęcie sztucznego oddychania i masażu serca w przypadku osoby porażonej prądem, która jest nieprzytomna, nie oddycha i ma niewyczuwalny puls, jest absolutnie kluczowe dla uratowania jej życia. Gdy występuje zatrzymanie krążenia, każda sekunda jest na wagę złota. Sztuczne oddychanie i masaż serca to podstawowe elementy resuscytacji krążeniowo-oddechowej (RKO), które powinny być wykonywane jednocześnie. Standardy wytycznych resuscytacyjnych, takie jak te opracowane przez Europejską Radę Resuscytacji, zalecają rozpoczęcie RKO niezwłocznie po stwierdzeniu braku reakcji i oddechu. W praktyce, gdy podejrzewasz, że osoba może być ofiarą porażenia prądem, najpierw upewnij się, że nie ma dalszego ryzyka (np. wstrząsu elektrycznego), a następnie przystąp do RKO. Wykonywanie 30 ucisków klatki piersiowej, a następnie 2 oddechów ratunkowych, to kluczowy mechanizm, który może przywrócić krążenie i oddychanie do momentu przybycia profesjonalnej pomocy. Takie podejście ma na celu maksymalne zwiększenie szans na przeżycie, a także minimalizację potencjalnych uszkodzeń mózgu spowodowanych brakiem tlenu.

Pytanie 37

W trakcie używania frytownicy kucharz doznał niewielkiego poparzenia. Jak należy postąpić z miejscem oparzenia?

A. schłodzić, polewając zimną wodą
B. zdezynfekować, używając spirytusu
C. ochronić, nakładając jałowy opatrunek
D. natłuścić, smarując kremem z witaminą A
Właściwa odpowiedź polegająca na wychłodzeniu miejsca oparzenia zimną wodą jest kluczowym krokiem w pierwszej pomocy. Oparzenia, nawet te lekkie, mogą prowadzić do poważnych uszkodzeń skóry, dlatego natychmiastowe schłodzenie poparzonego miejsca jest niezbędne. Woda powinna być zimna, ale nie lodowata, aby uniknąć dodatkowego uszkodzenia tkanek. Zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz polskich wytycznych dotyczących pierwszej pomocy, należy schładzać oparzenie przez co najmniej 10-20 minut. Przykładem zastosowania tej techniki może być sytuacja w kuchni, gdy kucharz przypadkowo dotknie gorącej powierzchni frytownicy – natychmiastowe schłodzenie wody pomoże zminimalizować ból i ryzyko powikłań. Dodatkowo, po schłodzeniu, ważne jest, aby unikać stosowania substancji drażniących, jak alkohol czy oleje, które mogą pogorszyć stan oparzonej skóry, a także zabezpieczyć ranę jałowym opatrunkiem, aby zapobiec zakażeniu.

Pytanie 38

Który deser należy sporządzić na podstawie przedstawionego normatywu?

SurowiecIlość
Śmietanka 30%800 ml
Cukier puder100 g
Kakao30 g
Rodzynki100 g
Płatki migdałowe75 g
Bezy100 g
Cukier wanilinowydo smaku

A. Krem sułtański.
B. Suflet czekoladowy.
C. Mus czekoladowy.
D. Krem bawarski.
Wybór innych odpowiedzi na to pytanie świadczy o niezrozumieniu kluczowych składników oraz technik przygotowania deserów. Na przykład, krem bawarski to deser, który oparty jest głównie na bazie mleka, żółtek i śmietany, co sprawia, że jego skład różni się zasadniczo od proponowanego normatywu. Krem sułtański natomiast, wyróżnia się użyciem bezy i owoców, co czyni go bardziej złożonym w strukturze. Mus czekoladowy, chociaż również deserem, bazuje przeważnie na czekoladzie oraz śmietanie, a jego przygotowanie nie wymaga użycia bezy ani rodzynków, które są kluczowe w przypadku kremu sułtańskiego. Suflet czekoladowy to kolejny przykład, gdzie podstawowym składnikiem staje się czekolada i ubite białka, co w ogóle nie odnosi się do wskazanych komponentów. Przyczyną błędnych wyborów może być niezrozumienie różnic między poszczególnymi deserami oraz zbytnia koncentracja na popularności danego wariantu, a nie na ich autentycznych składnikach. W praktyce kulinarnej, kluczowe jest dostrzeganie szczegółów w recepturach oraz umiejętność ich właściwego łączenia, co pozwala na tworzenie doskonałych i zharmonizowanych smaków. Zwrócenie uwagi na te aspekty, zgodnie z aktualnymi standardami branżowymi, jest niezbędne dla profesjonalnego przygotowania deserów.

Pytanie 39

Przy przygotowywaniu kotleta de volaille, należy go obtoczyć w panierce

A. jednokrotnie
B. w grzankach
C. podwójnie
D. w cieście
Panierowanie kotleta de volaille w cieście, grzankach czy pojedynczo to podejścia, które nie oddają pełni prawidłowej techniki kulinarnej. Panierowanie w cieście, chociaż może być stosowane w niektórych potrawach, nie jest odpowiednie w tym przypadku, ponieważ powoduje, że kotlet traci swoją charakterystyczną chrupkość i może stać się zbyt wilgotny. Często pojawia się błąd myślowy, że cieńsza warstwa panierki składająca się z ciasta może być wystarczająca, jednak to prowadzi do niepożądanej tekstury oraz smaku. Panierowanie w grzankach również nie jest standardową praktyką w przypadku kotleta de volaille. Grzanki, choć mogą dodać smaku, to nie są w stanie zapewnić odpowiedniej tekstury i ochrony dla mięsa. Ponadto, panierowanie pojedynczo, czyli bez podwójnej warstwy, sprawia, że kotlet jest bardziej narażony na wysuszenie i utratę soczystości podczas smażenia. Ostatecznie, stosowanie podwójnego panierowania jest najlepszą metodą, która nie tylko uzyskuje doskonałe rezultaty, ale również jest zgodna z najlepszymi praktykami kulinarnymi, które są powszechnie akceptowane w gastronomii profesjonalnej.

Pytanie 40

Najbardziej znanym trunkiem z Japonii jest

A. anyżówka
B. sake
C. cachaca
D. rum
Wybór anyżówki, cachacy lub rumu jako najpopularniejszego japońskiego alkoholu jest błędny z kilku powodów. Anyżówka to likier o smaku anyżu, znany głównie w krajach takich jak Francja i Włochy, ale nie jest typowym japońskim alkoholem. Jej produkcja opiera się na destylacji, co jest odmienne od tradycyjnej metody fermentacji stosowanej w produkcji sake. Cachaca, z kolei, to brazylijski alkohol wytwarzany z trzciny cukrowej, który nie ma żadnych japońskich korzeni ani znaczenia w tamtejszej kulturze. W przypadku rumu, również jest to napój alkoholowy o korzeniach w Karaibach, gdzie produkcja bazuje na melasie. Odpowiedzi te ilustrują typowy błąd, polegający na myleniu regionalnych specjałów i nieznajomości lokalnych tradycji kulinarnych. Japońska kultura alkoholu jest bogata i różnorodna, a sake odgrywa w niej kluczową rolę od wieków. Ignorowanie tego aspektu prowadzi do nieprecyzyjnych wniosków na temat międzynarodowych napojów alkoholowych. Sake nie tylko reprezentuje sztukę winiarską Japonii, ale także jest symbolem narodowej tożsamości, co czyni go unikalnym w kontekście globalnym.