Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik rachunkowości
  • Kwalifikacja: EKA.07 - Prowadzenie rachunkowości
  • Data rozpoczęcia: 10 czerwca 2025 01:02
  • Data zakończenia: 10 czerwca 2025 01:48

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jak definiowane są zobowiązania oraz rezerwy na zobowiązania?

A. kapitał własności
B. inne rezerwy kapitałowe
C. kapitał obcy
D. kapitał przedsiębiorstwa
Zobowiązania i rezerwy na zobowiązania klasyfikowane są jako kapitał obcy, co oznacza, że stanowią środki finansowe, które przedsiębiorstwo jest zobowiązane zwrócić innym podmiotom. Kapitał obcy obejmuje m.in. kredyty, pożyczki oraz różnego rodzaju zobowiązania handlowe. Tego rodzaju kapitał jest niezwykle istotny dla funkcjonowania firmy, ponieważ pozwala na finansowanie działalności operacyjnej i inwestycji, które mogą przynieść zyski w przyszłości. Przykładowo, jeśli firma zaciąga kredyt, aby rozbudować swoją infrastrukturę, może to prowadzić do wzrostu przychodów i rentowności. Warto zaznaczyć, że zarządzanie kapitałem obcym wymaga umiejętności oceny ryzyka oraz zdolności kredytowej, co jest kluczowe dla utrzymania płynności finansowej. W praktyce, należy również monitorować wskaźniki zadłużenia, co jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania finansami, aby unikać nadmiernego obciążenia zobowiązaniami. W kontekście standardów rachunkowości, zobowiązania i rezerwy są klasyfikowane zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) oraz Krajowymi Standardami Rachunkowości, co zapewnia ich jednolitą prezentację w bilansie.

Pytanie 2

Lokaty bankowe, które są utrzymywane przez okres dłuższy niż 12 miesięcy, należy uwzględnić w bilansie jednostki w kategorii

A. należności długoterminowe
B. inwestycje długoterminowe
C. wartości niematerialne i prawne
D. długoterminowe rozliczenia międzyokresowe
Lokaty bankowe założone na okres dłuższy niż 12 miesięcy klasyfikowane są jako inwestycje długoterminowe. W przypadku bilansu jednostki, inwestycje długoterminowe to aktywa, które nie są przeznaczone do sprzedaży w ciągu najbliższego roku. Lokaty te generują zyski w postaci odsetek, które mogą być wykorzystywane do dalszego inwestowania. Klasyfikacja lokat jako długoterminowych inwestycji jest zgodna z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSR), które określają zasady ujmowania i wyceny aktywów. Przykładem praktycznego zastosowania jest stworzenie strategii inwestycyjnej, która opiera się na długoterminowym wzroście kapitału poprzez lokaty bankowe. Korzystanie z lokat jako formy oszczędzania może przyczynić się do stabilizacji finansowej przedsiębiorstwa oraz zwiększenia jego wartości rynkowej. Warto również zauważyć, że podczas sporządzania sprawozdań finansowych, prawidłowa klasyfikacja aktywów ma kluczowe znaczenie dla analizy finansowej i podejmowania decyzji inwestycyjnych.

Pytanie 3

Według Polskiej Normy, zakres temperatury zapewniający optymalną efektywność psychiczną oraz wygodę w trakcie pracy biurowej wynosi

A. od 21°C do 25°C
B. od 18°C do 20°C
C. od 14°C do 15°C
D. od 16°C do 17°C
Temperatura w zakresie od 18°C do 20°C jest uznawana za optymalną dla zapewnienia pełnej sprawności psychicznej oraz komfortu podczas pracy biurowej, co znajduje potwierdzenie w Polskich Normach. Przy takich warunkach termicznych pracownicy odczuwają mniej zmęczenia, co przekłada się na wyższą efektywność i lepszą koncentrację. Przykłady zastosowania tej wiedzy obejmują dostosowanie systemów klimatyzacyjnych oraz wentylacyjnych w biurach, aby utrzymać stałą temperaturę w tym zakresie. Warto także zwrócić uwagę na znaczenie odpowiedniego ubioru w pracy oraz ergonomii stanowiska, które powinny wspierać pracowników w osiągnięciu komfortu termicznego. Odpowiednie warunki pracy są nie tylko kwestią komfortu, ale również zdrowia, ponieważ długotrwałe narażenie na nieodpowiednie temperatury może prowadzić do problemów zdrowotnych oraz spadku wydajności. Dlatego też, znajomość i stosowanie tych norm jest kluczowe dla każdego pracodawcy, który pragnie zapewnić swoim pracownikom optymalne warunki do pracy.

Pytanie 4

Zgodnie z przepisami dotyczącymi rachunkowości, jakie dokumenty powinny być przechowywane na stałe?

A. karty wynagrodzeń pracowników
B. dokumenty związane z inwentaryzacją
C. roczne, zatwierdzone sprawozdania finansowe
D. dokumenty opisujące przyjęty sposób prowadzenia rachunkowości
Dokumenty, które nie są objęte obowiązkiem długoterminowego przechowywania, takie jak karty wynagrodzeń pracowników oraz dokumenty dotyczące inwentaryzacji, mają inne zasady dotyczące archiwizacji. Karty wynagrodzeń są często przechowywane przez określony czas, jednak ich okres retencji nie jest tak długi jak w przypadku sprawozdań finansowych. Ustawodawstwo nie wymaga ich przechowywania przez pięć lat, co może prowadzić do błędnych wniosków, że są one równie istotne jak sprawozdania finansowe. Również dokumenty inwentaryzacyjne, choć ważne do bieżącego zarządzania przedsiębiorstwem i kontrolowania aktywów, nie są objęte tym samym reżimem prawnym, co roczne sprawozdania. Wiele osób może nie dostrzegać różnicy między dokumentacją operacyjną a finansową, co prowadzi do mylnego przekonania, że wszystkie dokumenty finansowe muszą być przechowywane przez wiele lat. W praktyce, nieznajomość przepisów dotyczących minimalnych okresów przechowywania dokumentów może skutkować błędami w zarządzaniu archiwum oraz problemami z audytami. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, które dokumenty podlegają długoterminowej archiwizacji, a które można zniszczyć wcześniej, aby uniknąć niepotrzebnych komplikacji prawnych oraz operacyjnych.

Pytanie 5

W firmie kapitałowej wartość Ct na koncie Rozliczenie wyniku finansowego oznacza

A. stratę za aktualny rok obrotowy
B. kwotę zysku netto do podziału
C. wynik finansowy przed opodatkowaniem
D. wysokość straty, która nie została pokryta, wykazana w pasywach
Saldo konta Rozliczenie wyniku finansowego w spółce kapitałowej dotyczy kwoty niepodzielonego zysku netto, co jest ważnym tematem w analizie finansowej. Krótko mówiąc, kiedy firma ma zysk netto, ale nie dzieli go pomiędzy właścicieli, to ta kwota ląduje na koncie rozliczeniowym. To może być spoko rozwiązanie, bo te pieniądze można reinwestować w rozwój firmy. Przykładowo, jeśli spółka zarobiła 1 milion złotych, ale nie wypłaciła dywidendy, to cała ta kasa zostaje jako niepodzielony zysk. Takie podejście zazwyczaj pomaga zwiększyć kapitał własny firmy i poprawić jej sytuację finansową. Warto zrozumieć, że według Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej (MSFS), to zarządzanie zyskiem jest zgodne z zasadą ostrożności i efektywnego zarządzania kapitałem.

Pytanie 6

W spółce akcyjnej średnioroczne zatrudnienie przeliczone na pełne etaty wynosiło 160 osób, a całkowite aktywa na koniec roku obrotowego osiągnęły wartość 7 000 000 euro w polskiej walucie. Jakie elementy powinny znaleźć się w sprawozdaniu finansowym tej jednostki, jeżeli musi być ono poddane obligatoryjnemu badaniu przez biegłego rewidenta?

A. Z bilansu, dziennika księgowań, rachunku zysków i strat
B. Z bilansu otwarcia, rachunku zysków i strat, informacji dodatkowej, zestawienia zmian w kapitale własnym
C. Z informacji dodatkowej, bilansu, rachunku zysków i strat, rachunku przepływów pieniężnych, zestawienia zmian w kapitale własnym
D. Z rachunku zysków i strat, bilansu, zestawienia obrotów i sald, informacji dodatkowej
Z tego co widzę, dobrze rozumiesz, o co chodzi w sprawozdaniu finansowym dla spółek akcyjnych. Powinno to być coś więcej niż tylko bilans i rachunek zysków i strat. Musi się tam znaleźć również rachunek przepływów pieniężnych oraz zestawienie zmian w kapitale własnym. Bilans to taki momentalny obraz stanu majątkowego firmy – jak to jest z aktywami, pasywami i kapitałem własnym, co naprawdę jest ważne, bo pokazuje stabilność finansową. Potem mamy rachunek zysków i strat, który ujawnia, czy firma zarabia, co jest istotne dla analizy jej rentowności. Rachunek przepływów pieniężnych z kolei pokazuje realne przepływy kasy, co jest kluczowe, żeby ogarnąć płynność finansową. Zestawienie zmian w kapitale własnym mówi o tym, jak kapitał zmienia się w czasie, co może być przydatne przy ocenie dywidend i reinwestycji. Współpraca z biegłym rewidentem to wymaga, by wszystko było zgodne z MSSF oraz przepisami prawa, żeby te informacje były przejrzyste i rzetelne.

Pytanie 7

Proces archiwizacji dokumentów finansowych polega na

A. ich opracowaniu, w tym weryfikacji pod kątem merytorycznym, formalnym oraz rachunkowym
B. przechowywaniu ich przez czas określony przepisami prawa
C. przypisaniu im numerów, pod którymi będą przechowywane
D. ich odpowiednim posegregowaniu
Błędne odpowiedzi na pytanie dotyczące archiwizowania dokumentów księgowych często wskazują na mylne zrozumienie istoty tego procesu. Opracowanie dokumentów, w tym ich merytoryczne, formalne i rachunkowe sprawdzenie, jest kluczowym etapem w cyklu życia dokumentów, ale nie odnosi się bezpośrednio do archiwizacji jako takiej. Archiwizacja dotyczy przede wszystkim długoterminowego przechowywania dokumentów, a nie ich wstępnego przetwarzania. Nadawanie numerów dokumentom jest również istotne, jednak jest to bardziej związane z identyfikacją i klasyfikacją niż z samym procesem archiwizacji. Właściwe segregowanie dokumentów jest niezbędne dla efektywnego zarządzania, ale to tylko wstępny krok do ich archiwizacji, a nie cel sam w sobie. Kluczowym aspektem archiwizacji jest przestrzeganie określonych przepisów prawnych, które jasno wskazują na obowiązek przechowywania dokumentów przez określony czas. Nieprzestrzeganie tych zasad może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych oraz utraty informacji, co jest nieakceptowalne w kontekście odpowiedzialności finansowej oraz audytów. W praktyce, wiele firm boryka się z problemem nieprawidłowego zarządzania dokumentami, co powoduje, że nie są one w stanie wykazać zgodności z przepisami, co może skutkować karami oraz negatywnym wpływem na reputację przedsiębiorstwa.

Pytanie 8

Operację gospodarczą o treści "wypłacono zaliczkę z kasy na nabycie materiałów biurowych" należy zaksięgować

A. Wn Towary, Ma Kasa
B. Wn Materiały, Ma Kasa
C. Wn Rozrachunki z dostawcami, Ma Kasa
D. Wn Pozostałe rozrachunki z pracownikami, Ma Kasa
Prawidłowa odpowiedź to "Wn Pozostałe rozrachunki z pracownikami, Ma Kasa", ponieważ w momencie wypłacenia zaliczki na zakup materiałów biurowych, firma zobowiązuje się do zwrotu tej kwoty pracownikowi, co stanowi rozrachunek. Księgowanie w tę stronę odzwierciedla realny stan finansowy firmy – wypłacona zaliczka jest zobowiązaniem firmy wobec pracownika. To podejście jest zgodne z zasadami rachunkowości, które wymagają, aby wszystkie transakcje były dokumentowane w sposób, który jasno odzwierciedla ich wpływ na aktywa i pasywa. Przykładowo, gdy pracownik otrzymuje zaliczkę, nie jest to koszt bezpośredni, a raczej tymczasowe zobowiązanie, które w późniejszym czasie może być zrównoważone poprzez faktury za zakupione materiały biurowe. W praktyce, po zrealizowaniu zakupu, będzie konieczne zaksięgowanie kosztu materiałów, co zakończy proces rozrachunkowy z pracownikiem. Taki sposób księgowania jest zgodny z polskimi standardami rachunkowości i dobrymi praktykami w zarządzaniu finansami.

Pytanie 9

Jak ustala się stan towarów w magazynie hurtowni?

A. sprawdzania sald
B. wyliczenia salda
C. weryfikacji sald
D. spisu z natury
Wybór weryfikacji sald, obliczenia salda oraz potwierdzenia sald nie jest zgodny z prawidłową praktyką ustalania stanu towarów w magazynie. Weryfikacja sald polega na porównywaniu danych z systemu z danymi z dokumentów, co może być przydatne, ale nie jest wystarczające do precyzyjnego stwierdzenia stanu zapasów. W rzeczywistości, ta metoda często prowadzi do nieścisłości, ponieważ zależy od dokładności wprowadzonych danych, które mogą być obciążone błędami. Obliczanie salda, z kolei, opiera się na sumowaniu ilości przyjętych i wydanych towarów, co również może zniekształcać rzeczywisty stan zapasów. Tego rodzaju podejście nie uwzględnia strat, zwrotów czy innych anomalii, które mogą wystąpić w procesie magazynowania. Potwierdzenie sald to kolejny nieoptymalny wybór, który polega na uzgadnianiu kwot pomiędzy dwoma stronami, co także nie daje pełnej pewności co do faktycznego stanu towarów. W kontekście zarządzania magazynem, te metody mogą prowadzić do błędnych decyzji operacyjnych i finansowych, a także do nieefektywnego zarządzania zasobami. Dlatego, aby uzyskać dokładny obraz stanu magazynowego, kluczowe jest przeprowadzenie spisu z natury, który daje najwiarygodniejsze dane w tym zakresie.

Pytanie 10

Nieruchomości zakupione przez podmiot w celu osiągnięcia w długim terminie korzyści finansowych związanych z wzrostem ich wartości klasyfikuje się jako

A. środki trwałe
B. wartości niematerialne i prawne
C. środki trwałe w budowie
D. inwestycje długoterminowe
Rozważając inne odpowiedzi, warto zacząć od środków trwałych, które są rzeczowymi aktywami trwałymi wykorzystywanymi w działalności operacyjnej przedsiębiorstwa. Przykłady środków trwałych to maszyny, budynki i wyposażenie. Nieruchomości nabyte w celu długoterminowego zysku nie są wykorzystywane bezpośrednio w procesach produkcyjnych ani operacyjnych, co czyni tę klasyfikację błędną. Przechodząc do wartości niematerialnych i prawnych, te aktywa obejmują m.in. patenty, licencje czy znaki towarowe. Nieruchomości nie są przedmiotem tego rodzaju klasyfikacji, gdyż nie reprezentują wartości niematerialnej. Środki trwałe w budowie również nie pasują do opisanego przypadku, ponieważ ta kategoria dotyczy aktywów, które są w trakcie wytwarzania i jeszcze nie są gotowe do użycia. Nieruchomości nabyte w celu długoterminowego zysku są już gotowe, a ich celem jest wzrost wartości w przyszłości. Wniosek, że nieruchomości te powinny być klasyfikowane jako inwestycje długoterminowe, opiera się na ich funkcji generowania przychodów i zysków kapitałowych, co jest kluczowe w kontekście strategii inwestycyjnych w przedsiębiorstwie.

Pytanie 11

Aby poprawić błąd w fakturze, dotyczący nieprawidłowego numeru NIP, konieczne jest wystawienie

A. nowej faktury
B. noty korygującej
C. faktury korygującej
D. noty księgowej
Wystawienie nowej faktury w celu skorygowania błędu w numerze NIP może wydawać się na pierwszy rzut oka logicznym rozwiązaniem, jednak podejście to jest niezgodne z obowiązującymi przepisami prawa. Nowa faktura nie tylko wprowadza zamieszanie w dokumentacji, ale także może prowadzić do trudności w śledzeniu transakcji oraz ich rozliczaniu. W praktyce, każda faktura powinna być unikalna, a wprowadzenie nowej faktury do obiegu stawia pytania o jej związek z pierwotnym dokumentem. Nota księgowa, choć również może służyć jako forma korekty, nie jest odpowiednim dokumentem w przypadkach formalnych błędów na fakturze, takich jak błędny NIP. Nota księgowa jest z reguły używana do udokumentowania różnych operacji księgowych, ale nie do wprowadzania poprawek do treści faktur. W sytuacji, gdy konieczne jest skorygowanie danych na fakturze, podejście oparte na wystawieniu noty korygującej jest zgodne z zasadami rachunkowości oraz standardami w obiegu dokumentów. Użytkownicy często mylą te dokumenty i ich zastosowanie z powodu braku wiedzy na temat ich funkcji, co prowadzi do nieprawidłowości w księgowości i obiegu dokumentów.

Pytanie 12

Do trwałych aktywów rzeczowych kwalifikuje się

A. zaliczki na środki trwałe w budowie.
B. koszty zakończonych prac badawczo-rozwojowych.
C. dodatnia wartość firmy.
D. zaliczki na dostawę.
Zaliczki na środki trwałe w budowie to pozycja, która dotyczy aktywów trwałych, czyli obiektów, które są wykorzystywane w działalności gospodarczej przez dłuższy czas, zazwyczaj powyżej jednego roku. W polskim prawie bilansowym, zgodnie z ustawą o rachunkowości, rzeczowe aktywa trwałe obejmują między innymi budynki, maszyny oraz inne urządzenia, które są potrzebne do prowadzenia działalności. Zaliczki na środki trwałe w budowie to forma finansowania, która pozwala przedsiębiorstwom na gromadzenie środków na przyszłe inwestycje w aktywa trwałe. Przykładem może być zaliczka wpłacona na budowę nowego zakładu produkcyjnego. W momencie zakończenia budowy i oddania obiektu do użytku, zaliczka ta zostaje przekształcona w aktywa trwałe. W kontekście standardów rachunkowości, opisana sytuacja ilustruje zastosowanie zasad związanych z klasyfikacją aktywów trwałych, które są kluczowe dla prawidłowego prezentowania sytuacji finansowej firmy.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 15

Bony skarbowe z datą wykupu wynoszącą 3 miesiące klasyfikowane są jako

A. zobowiązania krótkoterminowe
B. pożyczki krótkoterminowe
C. inwestycje krótkoterminowe
D. należności krótkoterminowe
Bony skarbowe o terminie wykupu 3 miesięcy są klasyfikowane jako inwestycje krótkoterminowe, ponieważ ich okres do wykupu nie przekracza jednego roku. Inwestycje krótkoterminowe to instrumenty finansowe, które są przeznaczone do przechowywania kapitału na krótki okres, zazwyczaj od kilku dni do jednego roku. W praktyce bony skarbowe są emitowane przez rządy jako sposób pozyskiwania kapitału na bieżące potrzeby budżetowe, oferując inwestorom łatwy sposób na ulokowanie środków. Przykładami zastosowania bonów skarbowych mogą być inwestycje instytucji finansowych, które poszukują bezpiecznych i płynnych aktywów, a także osób prywatnych, które chcą zainwestować oszczędności na krótki okres z minimalnym ryzykiem. Warto dodać, że bony skarbowe są uważane za jedne z najbezpieczniejszych instrumentów w obrocie, co sprawia, że są popularnym wyborem wśród inwestorów instytucjonalnych i indywidualnych.

Pytanie 16

Jakie oznaczenie salda dotyczy dostaw materiałów, które nie są fakturowane?

A. Dt konta Rozliczenie zakupu materiałów
B. Ct konta Rozliczenie zakupu materiałów
C. Ct konta Rozliczenie zakupu towarów
D. Dt konta Rozliczenie zakupu towarów
Jak wybierzesz 'Dt konta Rozliczenie zakupu towarów' albo 'Ct konta Rozliczenie zakupu towarów', to może prowadzić do błędów w księgach. 'Dt' (debit) zazwyczaj mówi o zwiększeniu aktywów lub kosztów, więc w tym przypadku to raczej nie pasuje. Niefakturowane materiały trzeba ująć jako wzrost zobowiązań, a nie aktywów, więc rejestracja na koncie Rozliczenie zakupu towarów nie jest całą zgodna z zasadami rachunkowości. Dodatkowo, mieszanie kategorii zakupu materiałów z towarami może wprowadzić sporo zamieszania przy analizie kosztów i przychodów, co jest mega ważne, gdy robimy sprawozdania finansowe. Trzeba pamiętać, że właściwe klasyfikowanie transakcji jest kluczowe dla odpowiedniego zarządzania firmą i spełnienia wymogów audytorskich. Często popełniane błędy to mylenie pojęć związanych z materiałami i towarami, co prowadzi do mylnych wniosków w księgowości i może skutkować problemami w raportach finansowych, co narazi firmę na audyty i różne kary.

Pytanie 17

Kwartalne odpisy amortyzacji środków trwałych przedsiębiorstwa transportowego, ustalone metodą liniową, są równe

Środek trwałyWartość początkowa
środka trwałego
w zł
Stawka amortyzacji
w %
Samochód ciężarowy70 00020
Naczepa20 00014

A. 14 000 zł
B. 4 200 zł
C. 2 800 zł
D. 16 800 zł
Zrozumienie zasad amortyzacji oraz umiejętność prawidłowego obliczania odpisów są kluczowe dla zarządzania finansami przedsiębiorstwa. Wybierając inne odpowiedzi, takie jak 2 800 zł, 16 800 zł czy 14 000 zł, można wpaść w pułapki myślowe związane z błędnym postrzeganiem zasad amortyzacji. Na przykład, wybór 2 800 zł może wydawać się kuszący, ponieważ jest to kwota niższa, ale nie uwzględnia ona pełnej rocznej amortyzacji. Z kolei 16 800 zł może mylnie sugerować pełny koszt zakupu, zamiast skoncentrować się na kwartalnym odpisie. Warto pamiętać, że kwartalna amortyzacja powinna zawsze być obliczana na podstawie rocznych wartości. Inna z błędnych odpowiedzi, 14 000 zł, może być wynikiem myślenia o różnym czasie używania lub specyficznych warunkach finansowych, co jednak nie ma zastosowania w standardowych obliczeniach amortyzacyjnych. Kluczowym błędem jest nieświadomość, że amortyzacja powinna być rozłożona równomiernie na każdy kwartał, co jest zgodne z zasadami rachunkowości. W praktyce, aby prawidłowo obliczyć kwartalne odpisy, należy wziąć pod uwagę całkowite wydatki na środki trwałe oraz ich przewidywaną żywotność, co pozwala uniknąć nieporozumień i błędnych kalkulacji.

Pytanie 18

Nieruchomości nabyte przez podmiot w celu uzyskania profitów ekonomicznych związanych ze wzrostem ich wartości klasyfikuje się jako

A. aktywa trwałe
B. wartości niematerialne i prawne
C. aktywa trwałe w trakcie budowy
D. inwestycje długoterminowe
Nieruchomości nabyte w celu uzyskania korzyści ekonomicznej z przyrostu ich wartości klasyfikowane są jako inwestycje długoterminowe. Definicja ta jest zgodna z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), które wskazują, że inwestycje długoterminowe to aktywa, które jednostka zamierza utrzymać przez dłuższy okres, z perspektywą wzrostu wartości. Przykładem może być zakup gruntów czy budynków, które nie są wykorzystywane w działalności operacyjnej, ale mają potencjał wzrostu wartości rynkowej. W praktyce, przedsiębiorstwa inwestują w nieruchomości jako formę zabezpieczenia kapitału lub w celu diversyfikacji portfela inwestycyjnego. Długoterminowe utrzymanie takich aktywów pozwala na wykorzystanie wzrostu wartości w przyszłości, co jest szczególnie korzystne, gdy rynek nieruchomości wykazuje tendencje wzrostowe. Oprócz tego, inwestycje te mogą generować przychody z wynajmu, co dodatkowo zwiększa ich atrakcyjność. Zrozumienie tej klasyfikacji jest kluczowe w kontekście zarządzania finansami przedsiębiorstwa oraz podejmowania decyzji inwestycyjnych.

Pytanie 19

Do rzeczywistego kosztu produkcji nie wlicza się

A. uzasadnionych kosztów działowych
B. kosztów wynagrodzeń bezpośrednich
C. kosztów sprzedaży
D. kosztów użycia materiałów bezpośrednich
Koszty sprzedaży nie są uwzględniane w rzeczywistym kosztcie wytworzenia, ponieważ dotyczą one wydatków ponoszonych na promocję, dystrybucję i sprzedaż produktów, a nie samego procesu produkcji. Rzeczywisty koszt wytworzenia obejmuje jedynie koszty bezpośrednie związane z produktem, takie jak materiały potrzebne do wytworzenia, płace pracowników bezpośrednio zaangażowanych w produkcję oraz uzasadnione koszty wydziałowe, które dotyczą zarządzania i operacji wytwórczych. Na przykład, w branży produkcyjnej koszty zużycia materiałów bezpośrednich obejmują surowce wykorzystywane do wytworzenia części, podczas gdy płace bezpośrednie dotyczą wynagrodzeń pracowników fizycznych pracujących na linii produkcyjnej. Uznawanie kosztów sprzedaży jako elementu kosztu wytworzenia mogłoby prowadzić do zniekształcenia analizy rentowności i efektywności produkcji. Dlatego w standardach rachunkowości, takich jak MSSF, wyraźnie wskazuje się na konieczność oddzielenia kosztów produkcji od kosztów sprzedaży.

Pytanie 20

Odsetki naliczone przez bank od lokaty terminowej powinny być klasyfikowane jako

A. Inne koszty operacyjne
B. Inne przychody operacyjne
C. Przychody związane z finansowaniem
D. Koszty związane z finansowaniem
Odpowiedź "Przychody finansowe" jest prawidłowa, ponieważ odsetki naliczone przez bank od lokaty terminowej klasyfikowane są jako przychody finansowe w bilansie przedsiębiorstwa. Odsetki te są efektem umowy depozytowej, gdzie bank wypłaca klientowi wynagrodzenie za wykorzystanie jego środków na określony czas. W kontekście rachunkowości, przychody finansowe obejmują wszystkie wpływy związane z posiadanymi aktywami finansowymi, takie jak lokaty czy obligacje. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest sporządzanie sprawozdań finansowych, gdzie prawidłowe zaklasyfikowanie odsetek ma kluczowe znaczenie dla analizy rentowności inwestycji oraz ogólnej kondycji finansowej firmy. Warto również zauważyć, że zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), przychody powinny być ujmowane w momencie ich realizacji, co w przypadku lokat oznacza moment wypłaty odsetek. Wiedza na temat klasyfikacji przychodów finansowych jest niezbędna dla menedżerów oraz księgowych, aby właściwie interpretować wyniki finansowe i podejmować świadome decyzje dotyczące inwestycji.

Pytanie 21

Który zestaw aktywów jednostki gospodarczej powinien być inwentaryzowany drogą potwierdzenia stanu sald?

− środki pieniężne na rachunkach bankowych

− udzielone pożyczki

− należności od odbiorców

− środki pieniężne na rachunkach bankowych

− należności od odbiorców

− należności sporne i wątpliwe

A.B.

− środki pieniężne na rachunkach bankowych

− udzielone pożyczki

− należności publicznoprawne

− środki pieniężne na rachunkach bankowych

− należności publicznoprawne

− należności od osób nieprowadzących ksiąg rachunkowych

C.D.

A. D.
B. A.
C. B.
D. C.
Wybór niewłaściwych odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia zasad inwentaryzacji oraz mylnych przekonań o tym, jakie aktywa powinny być potwierdzane w procesie weryfikacji. Aktywa, które nie mogą być potwierdzone zewnętrznie, jak np. zapasy czy środki trwałe, nie powinny być przedmiotem inwentaryzacji drogą potwierdzenia sald, ponieważ nie ma możliwości uzyskania wiarygodnych danych o ich stanie z zewnętrznych źródeł. Typowym błędem może być przekonanie, że wszystkie aktywa powinny być inwentaryzowane w ten sam sposób, co prowadzi do nieefektywności i niepotrzebnych wydatków związanych z dodatkowymi procesami weryfikacyjnymi. Ważne jest, aby zrozumieć, że inwentaryzacja powinna być dostosowana do rodzaju aktywów oraz możliwości ich weryfikacji. Niewłaściwe podejście do inwentaryzacji może skutkować błędnymi decyzjami zarządczymi, a w konsekwencji negatywnie wpłynąć na sytuację finansową jednostki. W kontekście dobrych praktyk, kluczowe jest, aby każda jednostka miała jasno określone procedury inwentaryzacyjne, które uwzględniają specyfikę posiadanych aktywów oraz metody ich potwierdzania.

Pytanie 22

Jak kwalifikuje się spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego?

A. w środkach trwałych
B. w środkach trwałych w budowie
C. w aktywach niematerialnych i prawnych
D. w inwestycjach długoterminowych
Klasyfikowanie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w wartościach niematerialnych i prawnych jest mylne, ponieważ ta kategoria obejmuje aktywa, które nie mają formy materialnej, ale mogą przynosić korzyści ekonomiczne, takie jak patenty, licencje czy know-how. Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, mimo że nie ma materialnej formy, jest związane z konkretnym lokalem, który można wykorzystywać, co umiejscawia go w innej kategorii aktywów. Ujęcie tego prawa w środkach trwałych w budowie również jest nieprawidłowe, ponieważ ta kategoria odnosi się do aktywów, które są w trakcie budowy lub instalacji, a nie do aktywów gotowych do użytkowania. Ponadto, klasyfikowanie tego prawa w inwestycjach długoterminowych nie oddaje istoty tego aktywa, które jest wykorzystywane do celów mieszkalnych przez członków spółdzielni, a nie traktowane jako inwestycja w tradycyjnym rozumieniu. W praktyce, błędne klasyfikacje mogą prowadzić do nieprawidłowego odzwierciedlenia sytuacji finansowej jednostki, co z kolei wpłynie na decyzje zarządu oraz ocenę przedsiębiorstwa przez inwestorów. Właściwe zrozumienie klasyfikacji aktywów i ich wpływu na sprawozdania finansowe jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania finansami w każdej organizacji.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 24

Zobowiązania, których termin zapłaty lub wysokość są niepewne, to

A. rozrachunki
B. roszczenia
C. rezerwy
D. roszczenia sporne
Rezerwy to zobowiązania, których termin wymagalności lub kwota nie są pewne, co czyni je kluczowym elementem w rachunkowości finansowej. Zgodnie z Międzynarodowym Standardem Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) 37, rezerwy są uznawane, gdy istnieje zobowiązanie, które jest niepewne, a jego oszacowanie jest uzasadnione. Przykładem może być rezerwa na zobowiązania związane z gwarancjami, gdzie przedsiębiorstwo nie jest pewne, ile reklamacji zostanie zgłoszonych w przyszłości oraz jakie będą z nimi związane koszty. W takich przypadkach, firmy powinny szacować możliwe zobowiązania i tworzyć rezerwy na podstawie najlepszej dostępnej wiedzy oraz doświadczeń z przeszłości. Praktyka ta jest zgodna z zasadą ostrożności, która nakazuje, aby nie przewidywać zysków, ale uwzględniać potencjalne straty. Właściwe zarządzanie rezerwami jest istotne dla transparentności finansowej oraz stabilności wyników finansowych przedsiębiorstwa.

Pytanie 25

Kary umowne, grzywny oraz odszkodowania uważane są za

A. straty nadzwyczajne
B. koszty finansowe
C. pozostałe koszty operacyjne
D. koszty uzyskania przychodów
Rozważając inne odpowiedzi, warto zwrócić uwagę na to, dlaczego klasyfikowanie zapłaconych kar umownych, grzywien i odszkodowań jako kosztów finansowych jest nieadekwatne. Koszty finansowe odnoszą się do wydatków związanych z pozyskiwaniem finansowania, takich jak odsetki od kredytów czy różne opłaty bankowe. Kary umowne nie są związane z kosztami pozyskania kapitału, lecz są konsekwencją działań, które nie spełniają wymogów umownych. Kolejna niepoprawna odpowiedź to koszty uzyskania przychodów, które są definiowane jako wydatki bezpośrednio związane z produkcją lub świadczeniem usług, co również nie ma zastosowania w przypadku kar umownych. Ostatecznie, klasyfikowanie tych kosztów jako strat nadzwyczajnych jest mylne, ponieważ straty nadzwyczajne odnoszą się do zdarzeń sporadycznych i nieprzewidywalnych, takich jak klęski żywiołowe czy inne nadzwyczajne sytuacje, które nie są regularną częścią działalności operacyjnej firmy. W rezultacie, błędne przypisanie tych kosztów może prowadzić do nieprawidłowych analiz finansowych, a tym samym do podejmowania niewłaściwych decyzji zarządczych, co jest sprzeczne z zasadami dobrej praktyki korporacyjnej oraz standardami rachunkowości.

Pytanie 26

Firma wprowadziła do likwidacji maszynę produkcyjną o wartości początkowej 40 000 zł oraz dotychczasowym umorzeniu wynoszącym 39 000 zł. Za demontaż maszyny przeznaczonej do likwidacji przedsiębiorstwo otrzymało fakturę na kwotę 250 zł. Dodatkowo, sprzedano uzyskany złom za 700 zł w gotówce. Jakie jest wyniku na działalności operacyjnej związane z likwidacją maszyny?

A. strata 550 zł
B. zysk 450 zł
C. zysk 50 zł
D. strata 680 zł
Nieprawidłowe odpowiedzi często wynikają z niepełnego zrozumienia procesu likwidacji aktywów oraz błędnego liczenia wyników finansowych związanych z tym procesem. W przypadku odpowiedzi wskazujących na zysk lub zbyt małą stratę, można zauważyć niewłaściwe podejście do obliczeń. Wartości początkowe, umorzenie i dodatkowe koszty muszą być dokładnie analizowane, aby zrozumieć rzeczywisty wpływ likwidacji na wyniki finansowe. Na przykład, osoby, które uznają, że zysk wynosi 50 zł, mogą nie uwzględniać wszystkich kosztów, takich jak demontaż. Uzyskanie pieniędzy z likwidacji złomu nie może być traktowane jako zysk, jeśli najpierw nie uwzględnimy wszystkich kosztów związanych z demontażem i umorzeniem. Co więcej, pominięcie wpływu dotychczasowego umorzenia, które odzwierciedla wartość utraconą w wyniku użytkowania aktywów, prowadzi do zawyżenia zysku. W praktyce, aby wyliczyć rzeczywistą stratę lub zysk, należy zrozumieć, że uzyskana gotówka z likwidacji aktywów nie zawsze równoważy koszty poniesione w związku z ich użytkowaniem. Dlatego, kluczowe jest nie tylko zrozumienie matematyki, ale również kontekstu finansowego, w jakim te obliczenia są dokonywane. Właściwe podejście do analizy wyników finansowych związanych z aktywami, w tym likwidacją, jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania finansami oraz raportowaniem, co jest niezbędne dla podejmowania strategicznych decyzji w przedsiębiorstwie.

Pytanie 27

Konto księgowe dotyczące Środków trwałych w likwidacji zalicza się do grupy kont

A. pozabilansowych
B. wynikowych
C. bilansowych
D. analitycznych
Konto księgowe Środki trwałe w likwidacji należy do grupy kont pozabilansowych, ponieważ służy do ewidencji aktywów, które zostały wycofane z normalnej działalności operacyjnej, ale jeszcze nie zostały usunięte z bilansu. Konta pozabilansowe są istotne w kontekście zarządzania aktywami, ponieważ pozwalają na monitorowanie stanu środków trwałych, które przestały być używane, ale wciąż mogą mieć wartość do wykorzystania w przyszłości. Przykładem zastosowania konta pozabilansowego mogą być maszyny, które zostały wycofane z produkcji, ale są wciąż możliwe do sprzedaży lub recyklingu. W praktyce księgowej, ewidencjonowanie środków trwałych w likwidacji na kontach pozabilansowych pomaga w prawidłowym zarządzaniu majątkiem firmy oraz w dokładnym przedstawieniu stanu majątkowego w sprawozdaniach finansowych. Warto również zauważyć, że zgodnie z obowiązującymi standardami rachunkowości, takim jak Ustawa o rachunkowości oraz Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), konta pozabilansowe muszą być odpowiednio dokumentowane, co zapewnia transparentność i wiarygodność informacji finansowych dla interesariuszy.

Pytanie 28

Jakie składniki majątkowe nie są objęte amortyzacją?

A. Wydajne maszyny.
B. Budynki stanowiące odrębną własność.
C. Smartfony.
D. Nieruchomości gruntowe.
Wybór telefonów komórkowych, maszyn produkcyjnych lub budynków jako składników majątkowych podlegających amortyzacji jest związany z powszechnym nieporozumieniem na temat rozróżnienia między różnymi rodzajami aktywów. Telefony komórkowe, jako składniki wyposażenia biurowego lub narzędzi pracy, są klasyfikowane jako środki trwałe i podlegają amortyzacji z powodu ich ograniczonej żywotności, co oznacza, że ich wartość zmniejsza się w czasie. Osoby często zapominają, że urządzenia elektroniczne szybko stają się przestarzałe technologicznie, co wpływa na ich wartość rynkową. Maszyny produkcyjne również podlegają amortyzacji, ponieważ są to aktywa trwałe, które ulegają zużyciu w wyniku intensywnej eksploatacji. Budynki, będące odrębną własnością, również są amortyzowane, gdyż ich struktura może ulegać degradacji z upływem czasu, co wpływa na ich wartość rynkową. Uznanie tych składników majątkowych za amortyzowane wynika z ich charakterystyki jako aktywów, które z czasem tracą swoją wartość użytkową. Typowym błędem myślowym jest generalizowanie kategorii aktywów bez zrozumienia ich specyfiki oraz mechanizmów amortyzacji, które są kluczowe dla prawidłowego prowadzenia rachunkowości.

Pytanie 29

Podczas inwentaryzacji w hurtowni wykazano:
− niezawiniony brak 10 sztuk mydła Jabłuszko po 2,10 zł/szt.,
− nadwyżkę 10 sztuk mydła Jaśmin po 1,50 zł/szt.
Kierownik podjął decyzję o zrealizowaniu kompensaty powstałych różnic inwentaryzacyjnych.
Jaka będzie wartość pozostałego po kompensacie niedoboru?

A. 15,00 zł
B. 21,00 zł
C. 6,00 zł
D. 2,10 zł
W przypadku inwentaryzacji, w której stwierdzono niezawiniony niedobór mydła Jabłuszko oraz nadwyżkę mydła Jaśmin, kluczowym jest prawidłowe obliczenie wartości pozostałego niedoboru po dokonaniu kompensaty. Zgodnie z przepisami księgowymi, niedobór mydła Jabłuszko wynosi 10 sztuk po 2,10 zł za sztukę, co daje 21,00 zł. Z drugiej strony, nadwyżka mydła Jaśmin to 10 sztuk po 1,50 zł za sztukę, co daje 15,00 zł. Kompensata tych różnic odbywa się poprzez zestawienie wartości niedoboru i nadwyżki. Obliczamy zatem: 21,00 zł – 15,00 zł = 6,00 zł. To oznacza, że po przeprowadzonej kompensacie, pozostały niedobór wartościowy wynosi 6,00 zł. Taka metoda jest zgodna z zasadami rachunkowości i jest szeroko stosowana w praktyce zarządzania zapasami, co pozwala na skuteczne monitorowanie różnic inwentaryzacyjnych oraz ich wpływu na wyniki finansowe przedsiębiorstwa.

Pytanie 30

Cena nabycia różni się od ceny zakupu?

A. odchyleniami od cen księgowych
B. kosztami zakupu
C. podatkiem VAT
D. marżą
Cena zakupu różni się od ceny nabycia przede wszystkim poprzez uwzględnienie kosztów zakupu. Koszt zakupu to całkowity wydatek ponoszony przez przedsiębiorstwo w celu nabycia towaru lub usługi, który obejmuje nie tylko cenę zakupu, ale także dodatkowe wydatki takie jak transport, ubezpieczenie, czy inne opłaty związane z nabyciem. Zgodnie z polskimi standardami rachunkowości, wszystkie koszty związane z nabyciem powinny być uwzględnione przy ustalaniu wartości początkowej aktywów, co wpływa na późniejsze obliczenia kosztów sprzedaży i marży. Przykładowo, jeśli firma kupuje artykuły biurowe za 1000 zł, ale dodatkowo ponosi koszt transportu w wysokości 200 zł oraz ubezpieczenia 50 zł, to całkowity koszt zakupu wynosi 1250 zł. W rezultacie cena nabycia w księgach rachunkowych będzie odzwierciedlać te dodatkowe wydatki, co jest istotne dla prawidłowego sporządzania sprawozdań finansowych oraz analizy rentowności przedsiębiorstwa.

Pytanie 31

Dokumentem jest raport kasowy

A. zewnętrzny
B. magazynowy
C. wtórny
D. pierwotny
Wybór odpowiedzi, że raport kasowy jest dokumentem zewnętrznym, pierwotnym lub magazynowym, wskazuje na nieporozumienie w zakresie klasyfikacji dokumentów finansowych. Dokumenty zewnętrzne dotyczą relacji z podmiotami spoza organizacji, na przykład faktury od dostawców czy umowy z klientami. Raport kasowy nie spełnia tej definicji, gdyż jest narzędziem wewnętrznym, skoncentrowanym na operacjach gotówkowych firmy. Po drugie, dokumenty pierwotne to te, które są źródłem informacji, jak paragon czy faktura, z kolei raport kasowy to zestawienie, które powstaje na podstawie analizy tych dokumentów. Klasyfikowanie raportu kasowego jako pierwotnego prowadzi do mylnego wniosku, że jest on pierwszym źródłem informacji, co jest nieprawdziwe. W kontekście dokumentów magazynowych, raport kasowy nie odnosi się do stanów magazynowych ani do obiegu towarów, lecz wyłącznie do operacji gotówkowych. Zrozumienie różnicy między dokumentami pierwotnymi a wtórnymi jest istotne dla prawidłowego zarządzania finansami, a błędna klasyfikacja może prowadzić do nieprawidłowości w księgowości oraz trudności w audytach finansowych. Warto zwrócić uwagę na znaczenie precyzyjnej terminologii w obszarze księgowości i finansów, aby uniknąć nieporozumień oraz błędów w raportowaniu.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 33

Operację gospodarczą PK – ujęto nadwyżkę towarów, której przyczyna nie została ustalona należy zarejestrować na kontach

A. Wn Rozliczenie nadwyżek oraz Ma Towary
B. Wn Rozliczenie nadwyżek oraz Ma Pozostałe przychody operacyjne
C. Wn Rozliczenie nadwyżek oraz Ma Wartość sprzedanych towarów w cenach zakupu
D. Wn Zużycie materiałów i energii oraz Ma Rozliczenie nadwyżek
Odpowiedź, która wskazuje na zaksięgowanie operacji jako Wn Rozliczenie nadwyżek oraz Ma Pozostałe przychody operacyjne, jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami prawa bilansowego oraz standardami rachunkowości, nadwyżki towarów, które nie mają ustalonej przyczyny powstania, należy ewidencjonować w przychodach operacyjnych. Księgowanie Wn Rozliczenie nadwyżek obrazuje wzrost aktywów, natomiast Ma Pozostałe przychody operacyjne odzwierciedla przychód, który powstał w wyniku rozliczenia nadwyżki. Przykładowo, jeśli w wyniku inwentaryzacji stwierdzono nadwyżkę towarów, która nie została przypisana do żadnej konkretnej przyczyny, przedsiębiorstwo ma obowiązek uwzględnienia tej nadwyżki jako przychód w swoich księgach. Warto zauważyć, że zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), przedsiębiorstwa muszą rzetelnie i przejrzyście prezentować swoje wyniki finansowe, co obejmuje również odpowiednie klasyfikowanie przychodów. Dlatego prawidłowe ewidencjonowanie takich transakcji jest kluczowe dla utrzymania przejrzystości finansowej w działalności gospodarczej.

Pytanie 34

Na kontach jakiego rodzaju księguje się miesięczny koszt związany z użytkowaniem środków trwałych?

A. Wn - "Amortyzacja", Ma - "Środki trwałe"
B. Wn - "Umorzenie środków trwałych", Wn - "Amortyzacja"
C. Wn - "Amortyzacja", Ma - "Umorzenie środków trwałych"
D. Wn - "Środki trwałe", Wn - "Amortyzacja"
Poprawna odpowiedź brzmi: Wn - "Amortyzacja", Ma - "Umorzenie środków trwałych". Księgowanie amortyzacji jest kluczowym elementem zarządzania kosztami związanymi z użytkowaniem środków trwałych. Wn - "Amortyzacja" oznacza, że zapisujemy koszt, który jest rozdzielany na określony czas użytkowania danego środka trwałego. Jest to zgodne z zasadą współmierności kosztów do przychodów, co jest fundamentalnym założeniem rachunkowości. Z drugiej strony, Ma - "Umorzenie środków trwałych" wskazuje, że wartość początkowa środka trwałego jest systematycznie zmniejszana w miarę jego użytkowania. Praktycznym zastosowaniem tego zapisu jest umożliwienie przedsiębiorstwom lepszego zarządzania swoimi aktywami, co wpływa na ich rentowność. Amortyzacja jest także istotna dla obliczeń podatkowych, ponieważ wpływa na wysokość podstawy opodatkowania. Zgodnie z polskimi przepisami podatkowymi, przedsiębiorstwa mają obowiązek stosować odpowiednie stawki amortyzacyjne, co również powinno być odzwierciedlone w księgach rachunkowych. Zrozumienie tego procesu jest niezbędne dla prawidłowego prowadzenia ewidencji finansowej i przygotowywania sprawozdań finansowych.

Pytanie 35

Operację gospodarczą PK – ujawniono w magazynie braki wyrobów gotowych należy ująć na kontach

A. Wn Rozliczenie niedoborów i szkód, Ma Wyroby gotowe
B. Wn Rozliczenie niedoborów i szkód, Ma Koszt wytworzenia wyrobów gotowych
C. Wn Koszt wytworzenia wyrobów gotowych, Ma Rozliczenie niedoborów i szkód
D. Wn Wyroby gotowe, Ma Rozliczenie niedoborów i szkód
Odpowiedź 'Wn Rozliczenie niedoborów i szkód, Ma Wyroby gotowe' jest poprawna, ponieważ odnosi się do procedury księgowej związanej z ujawnieniem niedoboru wyrobów gotowych w magazynie. W sytuacji, gdy stwierdzony zostaje niedobór, należy ująć go jako stratę, co jest realizowane poprzez obciążenie konta Rozliczenie niedoborów i szkód. To konto jest odpowiednie do ewidencjonowania wszelkich strat i niedoborów, które mogą wystąpić w procesie magazynowania lub produkcji. Z drugiej strony, konto Wyroby gotowe, będące kontem pasywnym, musi być skredytowane, co odzwierciedla zmniejszenie wartości posiadanych zapasów. Przykładem praktycznym może być sytuacja, w której w wyniku inwentaryzacji ujawniono, że w magazynie brakuje pewnej ilości wyrobów gotowych. Zastosowanie tej operacji księgowej pozwala na wiarygodne przedstawienie stanu majątkowego przedsiębiorstwa oraz zachowanie zgodności z zasadami rachunkowości, które wymagają rzetelnego ujęcia wszelkich zdarzeń wpływających na aktywa.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 37

Jaki wskaźnik pokazuje, w jakim stopniu aktywa obrotowe zabezpieczają zobowiązania krótkoterminowe?

A. Wskaźnik zadłużenia aktywów
B. Wskaźnik bieżącej płynności finansowej
C. Wskaźnik zadłużenia krótkoterminowego
D. Wskaźnik pokrycia aktywów kapitałami stałymi
Wskaźnik bieżącej płynności finansowej, znany również jako wskaźnik płynności bieżącej, informuje o zdolności przedsiębiorstwa do pokrywania swoich zobowiązań krótkoterminowych za pomocą aktywów obrotowych. Jest to kluczowy wskaźnik analizy finansowej, który ma zastosowanie w ocenie stabilności finansowej przedsiębiorstwa. Wzór na ten wskaźnik to: Bieżąca płynność = Aktywa obrotowe / Zobowiązania krótkoterminowe. W praktyce, wskaźnik ten powinien wynosić co najmniej 1, co sugeruje, że firma ma wystarczająco dużo aktywów obrotowych, aby zaspokoić swoje zobowiązania w krótkim okresie. Przykładowo, jeśli przedsiębiorstwo ma 500 000 zł aktywów obrotowych i 300 000 zł zobowiązań krótkoterminowych, wskaźnik wynosi 1,67, co wskazuje na dobrą sytuację płynnościową. Zrozumienie tego wskaźnika jest istotne dla inwestorów i kredytodawców, którzy oceniają ryzyko związane z potencjalnymi inwestycjami w firmę. Właściwe zarządzanie płynnością jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu finansami.

Pytanie 38

Jakie kolory należy zastosować do poprawy błędów w dokumentach księgowych prowadzonych za pomocą komputera?

A. czerwonego i czarnego
B. czarnego niepełnego oraz przez skreślenie
C. czerwonego i przez skreślenie
D. czarnego pełnego oraz przez skreślenie
Odpowiedź, że błędy w zapisach księgowych prowadzonych przy użyciu komputera poprawia się przy użyciu kolorów czerwonego i czarnego, jest prawidłowa. W praktyce księgowej stosowanie różnych kolorów atramentów lub długopisów ma kluczowe znaczenie w procesie dokonywania poprawek. Kolor czerwony zazwyczaj wskazuje na błędy, a jego zastosowanie pozwala na łatwe zidentyfikowanie miejsca, w którym nastąpiła pomyłka. Z kolei kolor czarny używany jest do zapisywania poprawek lub nowych, prawidłowych danych. Taki system kolorystyczny jest zgodny z ogólnymi standardami prowadzenia ksiąg rachunkowych, które jasno określają zasady dokumentowania oraz prostowania błędów. Przykładowo, w przypadku księgowania faktur, jeżeli błędnie wprowadzono kwotę, poprawka powinna być wpisana w kolorze czarnym, przy czym błąd oznaczany jest czerwonym kolorem, co pozwala na przejrzystość i łatwość w kontrolowaniu zapisów. Stosowanie takich praktyk ułatwia audyty oraz zapewnia zgodność z zasadami rzetelności i transparentności w sprawozdaniach finansowych.

Pytanie 39

Niedostosowanie warunków pracy do wymagań i zdolności pracownika skutkuje

A. zmniejszeniem wysiłku psychicznego
B. spadkiem wydajności pracy
C. obniżeniem wysiłku fizycznego
D. zmniejszeniem napięcia nerwowego
Kiedy warunki pracy nie są dostosowane do potrzeb pracownika, to może to naprawdę źle wpływać na jego efektywność. To, co piszą w książkach o ergonomii i zarządzaniu ludźmi, ma swoje odzwierciedlenie w rzeczywistości. Pracownicy, którzy muszą radzić sobie z kiepskim oświetleniem, hałasem, nieodpowiednim sprzętem czy brakiem wsparcia psychicznego, zdecydowanie trudniej im działać na pełnych obrotach. Jak można to poprawić? Warto dostosować stanowiska pracy do indywidualnych potrzeb, bo to może znacznie zwiększyć komfort i wydajność. Normy ISO 9241 mówią, że odpowiednie dostosowanie środowiska pracy przekłada się na lepsze wyniki, mniejsze błędy i większą satysfakcję pracowników. W sumie, dobre warunki pracy nie tylko pomagają w wydajności, ale też pozytywnie wpływają na zdrowie fizyczne i psychiczne ludzi, co w dłuższym czasie korzystnie wpływa na firmę.

Pytanie 40

Jakie kategorie obejmują części zamienne maszyn i urządzeń?

A. zapasów produkcyjnych
B. środków trwałych w budowie
C. materiałów
D. środków trwałych
Wybór odpowiedzi dotyczących środków trwałych, środków trwałych w budowie lub zapasów produkcyjnych jest nieprawidłowy, ponieważ te kategorie nie odnoszą się bezpośrednio do charakterystyki części zapasowych maszyn i urządzeń. Środki trwałe to aktywa trwałe, które są wykorzystywane w działalności firmy przez dłuższy czas, takie jak budynki, maszyny czy pojazdy. Części zapasowe są jednak jedynie elementami wspierającymi te aktywa, a nie samymi środkami trwałymi. Środki trwałe w budowie odnoszą się do inwestycji, które są w trakcie realizacji i nie są gotowe do użytkowania, co również nie dotyczy części zamiennych. Zapasy produkcyjne natomiast obejmują surowce oraz wyroby gotowe, które są używane w procesie produkcyjnym, co różni się od zapasów części zamiennych. Często mylenie tych kategorii wynika z braku zrozumienia ich specyfiki oraz roli w procesach operacyjnych. Wiedza o klasyfikacji aktywów i ich zarządzaniu jest kluczowa dla efektywności operacyjnej i finansowej przedsiębiorstwa. Dlatego ważne jest, aby dokładnie znać różnice między tymi pojęciami oraz ich praktyczne zastosowania w codziennej działalności.