Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
  • Data rozpoczęcia: 13 lutego 2025 16:33
  • Data zakończenia: 13 lutego 2025 16:54

Egzamin zdany!

Wynik: 34/40 punktów (85,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Kluczowym elementem właściwego odwzorowania kolorów w procesie druku jest zastosowanie systemu zarządzania kolorami, który szczególnie uwzględnia określenie

A. przestrzeni barwnej oraz profilu ICC
B. profilu ICC oraz skali szarości
C. składu barw RGB oraz nasycenia kolorów
D. modułu dopasowania barw oraz jasności barw
Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć, że większość z nich błędnie identyfikuje kluczowe elementy zarządzania kolorami w produkcji poligraficznej. Moduł dopasowania kolorów oraz jasność kolorów nie są właściwymi pojęciami w kontekście zarządzania kolorami. W rzeczywistości, jasność i nasycenie są parametrami, które mogą być korygowane w ramach procesu edycji, jednak nie są one podstawą zarządzania kolorami. Z kolei skład kolorów RGB odnosi się do przestrzeni kolorów z zastosowaniem w monitorach, co w kontekście druku nie jest adekwatne, ponieważ druk oparty jest na przestrzeni barwnej CMYK. Ostatecznie, skala szarości również nie jest bezpośrednio związana z zarządzaniem kolorami w sensie ich reprodukcji w poligrafii, lecz stanowi bardziej ograniczony aspekt w kontekście monochromatycznych wydruków. Kluczowym błędem w tych koncepcjach jest ignorowanie roli profilu ICC oraz przestrzeni barwnej jako fundamentalnych elementów, które zapewniają spójność kolorów w różnych urządzeniach. Niezrozumienie tych podstawowych aspektów prowadzi do nieefektywnego zarządzania procesem produkcyjnym i może skutkować dużymi różnicami w reprodukcji kolorów, co jest zjawiskiem niepożądanym w branży poligraficznej. Aby skutecznie zarządzać kolorami, istotne jest posługiwanie się odpowiednimi standardami oraz dobrą praktyką, a nie jedynie wybieranie poszczególnych parametrów, które nie oddają całości systemu zarządzania kolorami.

Pytanie 2

Stworzony logotyp wektorowy wymaga zapisu do pliku z rozszerzeniem

A. .jpg
B. .ai
C. .psd
D. .php
Rozważając inne wymienione formaty, warto zwrócić uwagę na ich zastosowanie oraz ograniczenia. Format .jpg, będący formatem rastrowym, jest przeważnie używany do przechowywania zdjęć, gdzie istotne są detale kolorystyczne i tonalne. Jednakże, pliki .jpg nie obsługują warstw ani krzywych, co czyni je nieodpowiednimi do zapisywania wektorowych grafik, jak logotypy, które wymagają możliwości edycyjnych i skalowalności bez utraty jakości. Z kolei pliki .psd, czyli format Adobe Photoshop, są zoptymalizowane do obróbki rastrowej i również nie nadają się do wektoryzacji, co ogranicza ich użyteczność w kontekście projektowania logotypów. Format .php natomiast nie jest formatem graficznym, lecz językiem skryptowym używanym głównie w tworzeniu dynamicznych stron internetowych. Zrozumienie różnicy między formatami rastrowymi a wektorowymi jest kluczowe w profesjonalnym projektowaniu graficznym. Użycie niewłaściwego formatu może prowadzić do braku możliwości edycyjnych oraz problemów z jakością w finalnym produkcie. Dlatego ważne jest, aby wiedzieć, kiedy i jakie formaty stosować, aby zapewnić najwyższą jakość i funkcjonalność projektów graficznych.

Pytanie 3

Jaką czynność introligatorską należy wykonać w trakcie produkcji teczki reklamowej?

A. Kaszerowanie
B. Złamywanie
C. Wykrawanie
D. Foliowanie
Wykrawanie to mega ważny krok w produkcji teczki reklamowej. Dzięki tej technice możemy uzyskać właściwe kształty i wymiary, co jest kluczowe. Po prostu, używamy specjalnych narzędzi, które wycinają materiał w odpowiedni sposób. To pozwala nam na zrobienie otworów, zakładek czy różnych elementów w teczce. Na przykład, wykrawanie jest niezbędne, gdy robimy teczkę z zatrzaskiem albo chcemy, żeby miała miejsce na wizytówki. Warto pamiętać, że dokładne dopasowanie elementów jest podstawą, żeby teczka dobrze działała i dobrze wyglądała. Jak dobrze zrobimy wykrawanie, to przekłada się na jakość końcowego produktu i sprawne składanie oraz montaż. Stosowanie nowoczesnych maszyn, jak cyfrowe wykrawarki, znacznie ułatwia prace i pozwala na szybkie realizowanie większych zamówień, co w reklamie jest naprawdę istotne.

Pytanie 4

Określanie barw w druku "cyjan i magenta z jednej strony, czarny z drugiej strony" nazywa się technologicznie

A. 2 + 2
B. 2 + 1
C. 2 x 2
D. 2 x 1
Odpowiedź "2 + 1" jest poprawna, ponieważ opisuje specyfikację technologiczną w druku, w której na jednej stronie używa się dwóch kolorów (cyjan i magenta), a na drugiej stronie jednego koloru (czarnego). Taki proces nazywany jest także konfiguracją druku i jest powszechnie stosowany w przemyśle poligraficznym, szczególnie w druku offsetowym. Przykładowo, w druku reklamowym czy materiałów promocyjnych często wykorzystywana jest technika dwustronnego druku, co pozwala na oszczędność papieru i materiałów eksploatacyjnych, jednocześnie zwiększając estetykę końcowego produktu. W praktyce, korzystając z takiej konfiguracji, można zrealizować złożone projekty graficzne, które łączą żywe kolory z głębokimi odcieniami czerni, co jest nieocenione w takich aplikacjach jak katalogi, broszury czy plakaty. Co więcej, standardy branżowe zalecają stosowanie takich rozwiązań, ponieważ zwiększają one efektywność produkcji oraz jakość wydruków, co ma kluczowe znaczenie dla zadowolenia klienta oraz rentowności przedsiębiorstwa.

Pytanie 5

Ile form drukarskich trzeba przygotować do wydrukowania ulotki A4 w kolorystyce 4 + 4 na maszynie półformatowej, korzystając z metody odwracania przez boczny margines?

A. 4 formy
B. 8 form
C. 2 formy
D. 6 form
Odpowiedź z czterema formami jest prawidłowa, ponieważ przy drukowaniu ulotki formatu A4 w kolorystyce 4 + 4 na maszynie półformatowej, należy uwzględnić, że każda strona kolorowa wymaga osobnej formy dla każdej strony. W przypadku druku na maszynie wykorzystującej metodę odwracania przez margines boczny, na każdej formie drukowane są kolory z jednej strony. Ulotka A4 składa się z dwóch stron, a skoro mamy do czynienia z drukiem w pełnym kolorze (4 + 4), to każda strona będzie wymagała czterech kolorów. Zatem, aby uzyskać pełną reprodukcję, potrzebujemy czterech form dla pierwszej strony i czterech dla drugiej, co daje łącznie cztery formy. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy znajdziemy w biurach projektowych i drukarniach, gdzie wykonuje się produkcję materiałów marketingowych, które często są drukowane w takich parametrach, co podkreśla znaczenie znajomości technik druku oraz odpowiedniego przygotowania form drukowych.

Pytanie 6

Ile arkuszy formatu B2 jest niezbędnych do wydrukowania 4 000 sztuk ulotek o formacie B4, przy założeniu naddatku technologicznego wynoszącego 10%?

A. 1 000 arkuszy
B. 1 300 arkuszy
C. 1 200 arkuszy
D. 1 100 arkuszy
Aby obliczyć liczbę arkuszy B2 potrzebnych do wydrukowania 4 000 ulotek formatu B4 z uwzględnieniem naddatku technologicznego wynoszącego 10%, należy najpierw określić, ile ulotek można wydrukować z jednego arkusza B2. Format B2 ma wymiary 500 mm x 707 mm, a format B4 ma wymiary 250 mm x 353 mm. Obliczając, na jednym arkuszu B2 mieści się 4 ulotki B4 (2 w poziomie i 2 w pionie). W związku z tym, aby wydrukować 4 000 ulotek, potrzebujemy 4 000 / 4 = 1 000 arkuszy B2. Jednakże musimy dodać naddatek technologiczny, który wynosi 10%. Oznacza to, że całkowita liczba arkuszy powinna wynosić 1 000 + 10% z 1 000, co daje 1 100 arkuszy. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w branży poligraficznej i pozwala na zminimalizowanie ryzyka powstawania błędów w produkcji, co jest kluczowe w kontekście zleceń masowych.

Pytanie 7

Jaki program umożliwia tworzenie układów publikacji zawierających grafikę i tekst?

A. Blender
B. ArtiosCad
C. Corel Photo Paint
D. Adobe InDesign
Adobe InDesign to profesjonalne oprogramowanie do tworzenia publikacji, które jest szeroko stosowane w branży graficznej i wydawniczej. Program ten umożliwia projektowanie skomplikowanych układów tekstu oraz grafik, co czyni go idealnym narzędziem do pracy nad książkami, magazynami, broszurami i innymi materiałami drukowanymi. Dzięki zaawansowanym funkcjom, takim jak style typograficzne, zarządzanie kolorami oraz integracja z innymi produktami Adobe, InDesign pozwala na efektywne tworzenie estetycznych i funkcjonalnych projektów. Przykładem zastosowania InDesign może być przygotowanie profesjonalnego katalogu produktów, gdzie użytkownicy mogą łatwo dostosować układ, dodać obrazy oraz zintegrować elementy interaktywne, co jest zgodne z obecnymi standardami branżowymi. Dzięki możliwości eksportu do formatu PDF, InDesign spełnia również wymagania dotyczące druku wysokiej jakości, co czyni go niezastąpionym narzędziem w procesie wydawniczym.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 9

Na ilustracji przedstawiono operację

Ilustracja do pytania
A. kadrowania bitmapy.
B. korekty obiektywu.
C. selekcji obszaru.
D. tworzenia maski przycinającej.
Kadrowanie bitmapy jest kluczowym procesem w edycji grafiki, który ma na celu dostosowanie obrazu do konkretnych wymagań wizualnych. Na ilustracji zauważamy zaznaczony obszar obrazu, co wskazuje na gotowość do kadrowania. W praktyce kadrowanie polega na wybraniu konkretnej części bitmapy, która przykuje uwagę odbiorcy, oraz na usunięciu niepotrzebnych fragmentów, co zwiększa efektywność komunikacyjną wizualizacji. W branży graficznej, kadrowanie jest standardową praktyką stosowaną w przygotowaniu materiałów marketingowych, publikacji czy też w mediach społecznościowych, gdzie estetyka obrazu ma kluczowe znaczenie. Dobre praktyki związane z kadrowaniem obejmują zachowanie zasad kompozycji, takich jak reguła trzecich, co może znacząco wpłynąć na odbiór wizualny. Ponadto, kadrowanie umożliwia dostosowanie obrazu do różnych formatów, co jest niezwykle istotne w kontekście publikacji na różnych platformach medialnych.

Pytanie 10

Jaką ilość drutu introligatorskiego należy wykorzystać do wykonania oprawy dla 10 000 magazynów (po 3 zszywki), jeśli długość jednej zszywki to 20 mm?

A. 600 m
B. 100 m
C. 900 m
D. 300 m
Aby obliczyć ilość drutu introligatorskiego potrzebnego do wykonania oprawy zeszytowej dla 10 000 czasopism z użyciem 3 zszywek o długości 20 mm, należy zastosować prostą kalkulację. Pierwszym krokiem jest obliczenie całkowitej długości zszywek potrzebnych do zeszytów. W tym przypadku, dla jednego czasopisma, ilość drutu potrzebnego wynosi 3 zszywki x 20 mm = 60 mm. Następnie, aby obliczyć długość dla wszystkich 10 000 czasopism, mnożymy 60 mm przez 10 000, co daje 600 000 mm. Przeliczając to na metry, otrzymujemy 600 m. W praktyce, takie obliczenia są niezwykle istotne dla producentów czasopism i wydawnictw, ponieważ wpływają na całkowity koszt materiałów oraz planowanie produkcji. Przestrzeganie dobrych praktyk w zakresie optymalizacji zużycia materiałów jest kluczowe dla osiągnięcia efektywności w procesach produkcyjnych oraz zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 11

Włókna w papierowej etykiecie, która ma być przyklejana do butelki, powinny być ustawione w

A. ukośnym w stosunku do wysokości etykiety
B. prostopadłym do wysokości etykiety
C. dowolnym kierunku w odniesieniu do wysokości etykiety
D. równoległym do wysokości etykiety
Wybór kierunku włókien w papierowej etykiecie jako równoległego do wysokości etykiety jest kluczowy dla zapewnienia jej trwałości i estetyki. Włókna papieru mają swoją naturalną orientację, co wpływa na jego wytrzymałość mechaniczną oraz sposób, w jaki etykieta zachowuje się podczas aplikacji na butelkę. Równoległe ułożenie włókien do wysokości etykiety pozwala na lepsze przyleganie, co jest szczególnie ważne w kontekście etykietowania produktów, które mogą być narażone na wilgoć lub zmiany temperatury. W praktyce oznacza to, że etykiety nie będą się odrywać ani wyginać, co jest istotne dla zachowania prezentacji produktu. Dobre praktyki branżowe, takie jak normy ISO dotyczące jakości opakowań, wskazują na konieczność dbania o orientację włókien, aby zapewnić odpowiedni poziom trwałości i estetyki. Dodatkowo, w kontekście druku, równoległe włókna minimalizują ryzyko zniekształceń obrazu, co ma istotne znaczenie dla brandingowych aspektów etykiety.

Pytanie 12

Jakiego wzoru używa się do szacowania przeliczenia jednostek metrycznych na typograficzne w systemie Didota?

A. Liczba milimetrów = 3/8 x liczba punktów
B. Liczba punktów = 8/3 x liczba milimetrów
C. Liczba milimetrów = 3/9 x liczba punktów
D. Liczba punktów = 9/3 x liczba milimetrów
Odpowiedź, którą zaznaczyłeś, to świetny wybór! Wzór, który tam widnieje, pozwala na przeliczenie jednostek typograficznych na metryczne, szczególnie w systemie Didota. Mówiąc prościej, korzystając ze wzoru 'Liczba punktów = 8/3 x liczba milimetrów', można łatwo zamieniać wartości z milimetrów na punkty. To naprawdę ważne w typografii. System Didota definiuje punkt typograficzny jako 1/72 cala, co daje około 0,353 mm. Dzięki temu wzorowi możesz szybko przeliczać różne miary, co jest super przydatne dla projektantów graficznych. Na przykład, jeśli planujesz dokument szeroki na 200 mm, ten wzór pomoże ci ustalić, ile punktów to będzie, co z kolei ułatwi dobór rozmiarów czcionek i rozmieszczenie elementów na stronie. Takie umiejętności są mega potrzebne w branży, gdzie liczy się zarówno precyzja, jak i estetyka.

Pytanie 13

Wartość punktu typograficznego Didota wynosi w przybliżeniu

A. 0,374 mm
B. 0,378 mm
C. 0,376 mm
D. 0,372 mm
Punkt typograficzny Didota, wynoszący około 0,376 mm, jest standardowym punktem miary w typografii. Został on ustalony na podstawie historycznych definicji i jest używany w wielu systemach druku i projektowania graficznego. W praktyce oznacza to, że 1 punkt typograficzny to 1/72 cala, co przekłada się na 0,376 mm w jednostkach metrycznych. W typografii istotne jest, aby rozumieć, jak różne jednostki wpływają na ostateczny wygląd tekstu. Na przykład, w projektowaniu stron internetowych oraz materiałów drukowanych, znajomość punktów typograficznych pozwala na precyzyjne dostosowanie wielkości czcionek oraz odstępów między literami i wierszami. Używając punktów typograficznych, projektanci mogą zapewnić czytelność i estetykę tekstu, co jest kluczowe w komunikacji wizualnej. Dobrą praktyką jest stosowanie typograficznych siatek, które opierają się na punktach, co ułatwia organizację treści i poprawia wrażenia czytelnicze.

Pytanie 14

Liczba egzemplarzy plakatu formatu Al ustalona została na 1 500 sztuk. Oblicz, ile zadrukowanych arkuszy powinien otrzymać dział introligatorni, jeśli naddatek materiału na procesy krojenia wynosi 2%?

A. 1 580
B. 1 520
C. 1 620
D. 1 530
Aby obliczyć liczbę zadrukowanych arkuszy, należy uwzględnić nakład plakatu oraz naddatek materiałowy przeznaczony na procesy krojenia. W tym przypadku nakład wynosi 1 500 sztuk, a naddatek materiałowy to 2%. Obliczenia można przeprowadzić według wzoru: liczba arkuszy = nakład + (naddatek * nakład). W tym przypadku: 1 500 + (0,02 * 1 500) = 1 500 + 30 = 1 530. W praktyce oznacza to, że dział introligatorni powinien otrzymać 1 530 zadrukowanych arkuszy, co zapewni odpowiednią ilość materiału do dalszej obróbki. Tego typu obliczenia są kluczowe w produkcji poligraficznej, ponieważ pozwalają na uniknięcie niedoborów materiału i zapewniają płynność procesu produkcyjnego. Warto także pamiętać, że standardy branżowe zalecają uwzględnianie naddatków materiałowych, aby zminimalizować ryzyko strat oraz zwiększyć efektywność operacyjną. Przykładem może być produkcja większych nakładów, gdzie naddatek może być koniecznością, by zrekompensować potencjalne błędy w obróbce czy cięciu.

Pytanie 15

Układ użytków na arkuszu drukarskim to

A. impozycja
B. rasteryzacja
C. pasowanie
D. pozycjonowanie
Impozycja to kluczowy proces w druku, który polega na rozmieszczaniu użytków na arkuszu drukarskim w sposób optymalny, aby maksymalizować wykorzystanie materiału oraz zminimalizować straty. W praktyce impozycja obejmuje określenie układu grafik, tekstów i innych elementów na arkuszu, co ma kluczowe znaczenie dla efektywności produkcji. Przykładem zastosowania impozycji może być przygotowanie projektu książki, gdzie odpowiednie rozmieszczenie stron na arkuszu A1 (lub innym formacie) pozwala na uzyskanie gotowych arkuszy po złożeniu. Zastosowanie impozycji zgodnie z zasadami sztuki drukarskiej nie tylko zwiększa wydajność, ale także wpływa na jakość finalnego produktu, zapewniając, że wszystkie elementy są odpowiednio wyważone i estetyczne. Dobre praktyki w zakresie impozycji obejmują również używanie oprogramowania do impozycji, które automatycznie optymalizuje rozmieszczenie użytków, co przyspiesza proces produkcji i redukuje błędy. Zrozumienie impozycji jest niezbędne dla profesjonalistów w branży poligraficznej, ponieważ jest to fundament efektywnego i jakościowego druku.

Pytanie 16

Jakiego typu obiektyw powinno się zastosować do fotografowania małego owada z bliska?

A. Teleobiektywu
B. Szerokokątnego
C. Makroobiektywu
D. Długoogniskowego
Makroobiektyw to specjalistyczny obiektyw zaprojektowany do fotografowania małych obiektów w dużych zbliżeniach. Jego konstrukcja pozwala na uzyskanie wysokiej jakości obrazów z bliskiej odległości, co jest kluczowe przy fotografowaniu detali małych owadów. Typowe makroobiektywy mają powiększenie co najmniej 1:1, co oznacza, że obraz obiektu na matrycy aparatu jest tej samej wielkości co w rzeczywistości. W praktyce oznacza to, że przy użyciu makroobiektywu użytkownik może zbliżyć się do obiektu i uchwycić detale, które są niewidoczne gołym okiem. Przy wyborze makroobiektywu warto zwrócić uwagę na parametry takie jak minimalna odległość ostrzenia, jasność obiektywu oraz możliwość stosowania filtrów, co może dodatkowo wpłynąć na jakość uzyskiwanych zdjęć. Dobrą praktyką jest również stosowanie statywu, aby uniknąć drgań aparatu, które mogą zniweczyć efekty pracy.

Pytanie 17

Skrót dpi odnosi się do jednostki miary związanej z

A. zapisem danych dotyczących impozycji
B. rozdzielczością przy naświetlaniu i skanowaniu
C. liniaturą rastra autotypowego
D. zapisem grafiki wektorowej
Liniatura rastra autotypijnego odnosi się do rozkładu punktów w druku, jednak nie ma bezpośredniego związku z jednostką dpi. Liniatura to miara gęstości punktów rastra, wyrażana w liniach na cal, a jej zrozumienie wymaga innego podejścia do analizy druku. Z kolei zapis grafiki wektorowej nie wykorzystuje dpi, ponieważ grafika wektorowa opiera się na matematycznych równaniach, które pozwalają na skalowanie bez utraty jakości, niezależnie od rozdzielczości. Im więcej pikseli w obrazie, tym wyższa jego jakość, co jest podstawą koncepcji dpi. Zapis danych związanych z impozycją również nie ma związku z dpi, ponieważ impozycja odnosi się do układania stron przed ich drukiem, a nie do rozdzielczości skanowania. Często pomyłki w rozumieniu tych terminów wynikają z braku zrozumienia różnic między różnymi typami grafiki i procesami drukarskimi. Kluczowe jest zrozumienie, że dpi odnosi się ściśle do rozdzielczości obrazów bitmapowych, co odgrywa znaczącą rolę w druku i skanowaniu, a nie w innych procesach związanych z grafiką.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 19

Jakie powinny być wymiary obwoluty do książki, jeśli książka ma format A5, grzbiet o szerokości 30 mm oraz skrzydełka o szerokości 35 mm? Obwoluta nie zawiera marginesów drukarskich.

A. 148 x 210 mm
B. 248 x 297 mm
C. 396 x 210 mm
D. 402 x 216 mm
Obwoluta dla książki A5 z grzbietem 30 mm i skrzydełkami 35 mm powinna mieć wymiary 396 x 210 mm. Można to policzyć, biorąc pod uwagę, że A5 to 148 x 210 mm. Żeby znaleźć szerokość obwoluty, dorzucamy do szerokości książki (148 mm) grzbiet (30 mm) oraz skrzydełka (35 mm z każdej strony). Czyli wychodzi: 148 mm + 30 mm + 35 mm + 35 mm = 396 mm. Co do wysokości, zostaje ta sama co książka, czyli 210 mm. Z mojego doświadczenia, precyzyjne wymiarowanie jest mega ważne, żeby wszystko ładnie pasowało, a nie było problemów z dopasowaniem. W branży wydawniczej dobrze jest zawsze sprawdzić wymiary obwoluty, bo to wpływa na końcowy efekt i jakość.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 21

Jakiego urządzenia pomiarowo-kontrolnego należy użyć do sprawdzenia zgodności kolorów podczas drukowania prac w wielu barwach?

A. Kalibratora
B. Lupki poligraficznej
C. Densytometru transmisyjnego
D. Densytometru refleksyjnego
Densytometry, zarówno refleksyjne, jak i transmisyjne, są narzędziami używanymi do mierzenia gęstości kolorów, ale nie są one wystarczające do oceny spasowania kolorów. Densytometr refleksyjny mierzy odbicie światła od powierzchni wydruku, co pozwala na określenie, jak intensywny jest dany kolor, ale nie dostarcza informacji o jego odcieniu czy zgodności z innymi kolorami. Z kolei densytometr transmisyjny jest stosowany w przypadku materiałów przezroczystych, takich jak folie, a więc nie ma zastosowania w ocenie kolorów na standardowych wydrukach. Kalibrator z kolei służy do ustawienia i utrzymania powtarzalności procesów w drukarni, ale nie jest bezpośrednim narzędziem do oceny estetycznej spasowania kolorów. W kontekście wymagań branżowych, podejście do oceny kolorów wymaga analizy zarówno gęstości, jak i odcieni, co czyni lupkę poligraficzną najbardziej adekwatnym narzędziem. Często popełnianym błędem jest mylenie funkcji tych urządzeń, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków dotyczących jakości druku. Aby uzyskać pełny obraz spasowania kolorów, konieczne jest łączenie pomiarów densytometrycznych z obserwacjami wizualnymi, co jeszcze bardziej podkreśla rolę lup poligraficznych w procesie oceny kolorów.

Pytanie 22

Ile barw separacyjnych należy przygotować do stworzenia form drukowych offsetowych w technologii CtF dla druku w kolorystyce 4+0?

A. Pięć separacji
B. Cztery separacje
C. Jedną separację
D. Osiem separacji
Aby przygotować offsetowe formy drukowe w technologii CtF (Computer-to-Film) dla druku o kolorystyce 4+0, należy wykonać cztery separacje. Technika ta polega na oddzieleniu poszczególnych składowych kolorów CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Key/Black), które są podstawą druku kolorowego w technologii offsetowej. Proces ten wymaga przygotowania oddzielnych filmów dla każdego z kolorów, co jest niezbędne do precyzyjnego odtworzenia pełnej palety barw na finalnym produkcie. Przykładowo, jeśli projekt graficzny zawiera elementy w kolorze niebieskim, czerwonym, żółtym i czarnym, każda z tych barw będzie drukowana z osobnym filmem, co zapewnia wysoką jakość oraz dokładność odwzorowania. Przygotowanie czterech separacji jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, które zalecają stosowanie standardowych modeli kolorów, aby zapewnić spójność i precyzję w procesie druku.

Pytanie 23

Czynnikami pozwalającymi na bezpośrednią modyfikację kształtu obiektów wektorowych są

A. punkty kontrolne i ścieżki
B. kontur i ścieżki przycinania
C. wypełnienia oraz grupy ścieżek
D. warstwy oraz grupy ścieżek
Punkty kontrolne i ścieżki są kluczowymi elementami umożliwiającymi bezpośrednią edycję kształtu obiektów wektorowych. Punkty kontrolne, znane również jako węzły, są specyficznymi punktami na ścieżce, które definiują jej kształt. Użytkownicy mogą przesuwać te punkty, aby zmieniać kontur obiektu, co jest niezwykle przydatne w grafice wektorowej, gdzie precyzyjne dostosowanie kształtów jest kluczowe. Ścieżki, z kolei, to linie łączące te punkty, które mogą być prostymi odcinkami lub krzywymi. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży graficznej, które rekomendują korzystanie z narzędzi wektorowych dla ich elastyczności i możliwości edycyjnych. Na przykład, w programach takich jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW, umiejętność manipulacji punktami kontrolnymi i ścieżkami pozwala na tworzenie złożonych ilustracji oraz precyzyjne odwzorowywanie zamierzonych kształtów. Zrozumienie, jak działają te elementy, jest podstawą efektywnej pracy z grafiką wektorową, a ich zastosowanie jest niezbędne w projektowaniu logo, ikon czy wszelkiego rodzaju ilustracji, które wymagają wysokiej jakości i skalowalności bez utraty detali.

Pytanie 24

Strona publikacji poligraficznej, która nie jest zadrukowana, określana jest jako

A. kontrą
B. kolumną
C. wakatem
D. składką
Termin 'wakat' to nic innego jak niezadrukowana strona w druku, co ma spore znaczenie w branży poligraficznej. Często wykorzystujemy wakaty, żeby zostawić miejsce na dodatkowe info, jak na przykład reklamy czy notatki. Moim zdaniem, to naprawdę przydatne, bo dzięki temu publikacja wygląda lepiej i można zaoszczędzić miejsce, jak treści nie zajmują całej strony. W projektowaniu graficznym ważne jest, żeby umieć z tego korzystać, bo odpowiednie wakaty mogą nadać lepszy wygląd i funkcjonalność. Warto pamiętać, że dobry zarządzenie wakatami może też wpłynąć na koszty produkcji, bo czasami trzeba poświęcić więcej czasu na projektowanie, żeby wszystko pasowało do reszty.

Pytanie 25

Album zawierający zdjęcia, który ma być publikowany tylko w sieci, powinien być zapisany z następującymi parametrami:

A. 250 dpi, RGB
B. 300 ppi, CMYK
C. 72 dpi, CMYK
D. 72 ppi, RGB
Odpowiedź 72 ppi, RGB jest prawidłowa, ponieważ w kontekście publikacji internetowych największe znaczenie ma rozdzielczość wyrażona w pikselach na cal (ppi). Ustalona na poziomie 72 ppi jest standardem, co oznacza, że obraz jest optymalizowany pod kątem wyświetlania na ekranach komputerowych i urządzeniach mobilnych. Użycie przestrzeni kolorów RGB (czerwony, zielony, niebieski) jest również kluczowe, ponieważ jest to system kolorów stosowany w monitorach i innych urządzeniach wyświetlających, co zapewnia, że kolory będą wyglądały prawidłowo na ekranie. W praktyce, przygotowując zdjęcia do publikacji online, zaleca się także kompresję obrazów w celu zredukowania ich rozmiaru, co przyspiesza ładowanie stron. Dobrym przykładem zastosowania tego standardu są zdjęcia na stronach internetowych, blogach czy mediach społecznościowych, gdzie szybkość ładowania i jakość obrazu są ważne dla doświadczenia użytkownika oraz SEO, ponieważ wyszukiwarki preferują strony z zoptymalizowanymi obrazami. Poprawne ustawienie parametrów obrazu ma zatem bezpośredni wpływ na estetykę oraz funkcjonalność witryn internetowych.

Pytanie 26

Ile arkuszy trzeba przygotować do druku, aby uzyskać 5 000 plakatów formatu A1, biorąc pod uwagę, że naddatek technologiczny na materiał do druku wynosi 5%?

A. 5 100 arkuszy
B. 5 500 arkuszy
C. 5 350 arkuszy
D. 5 250 arkuszy
Aby obliczyć liczbę arkuszy potrzebnych do uzyskania 5 000 plakatów netto, należy uwzględnić dodatkowy naddatek technologiczny wynoszący 5%. Obliczenia można przeprowadzić w następujący sposób: najpierw obliczamy całkowitą liczbę plakatów, które muszą zostać wydrukowane, aby uzyskać 5 000 sztuk po uwzględnieniu naddatku. Wzór na to wygląda następująco: liczba plakatów netto / (1 - naddatek technologiczny). Wstawiając nasze liczby: 5 000 / (1 - 0,05) = 5 000 / 0,95 = 5 263,16. Oznacza to, że potrzebujemy około 5 263 arkuszy. Jednakże, ponieważ nie możemy przygotować ułamkowej części arkusza, zaokrąglamy do najbliższej liczby całkowitej, co daje 5 250 arkuszy. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w branży drukarskiej, gdzie precyzyjne planowanie materiałów jest niezbędne do utrzymania efektywności produkcji oraz zminimalizowania strat materiałowych. W praktyce, zrozumienie zasad naddatku technologicznego jest istotne, ponieważ pozwala to na skuteczne zarządzanie zasobami i optymalizację kosztów produkcji.

Pytanie 27

Jaki symbol oznacza format ulotki o wymiarach 148 x 210 mm?

A. A4
B. A5
C. B3
D. B4
Odpowiedź A5 jest poprawna, ponieważ ulotka o wymiarach 148 x 210 mm odpowiada formatowi A5 w standardowym systemie formatów papieru ISO 216. Format A5 jest połową formatu A4, który ma wymiary 210 x 297 mm. Dzięki temu, ulotki w formacie A5 są często wykorzystywane w marketingu i promocji, ponieważ są łatwe do dystrybucji i przechowywania. W praktyce, A5 jest popularnym wyborem dla broszur, ulotek oraz materiałów informacyjnych, które wymagają kompaktowego formatu. Warto zauważyć, że standardy ISO 216 są powszechnie stosowane w wielu krajach, co ułatwia współpracę międzynarodową i produkcję materiałów drukowanych. Ponadto, korzystając z formatów A, projektanci mogą lepiej planować layouty, wykorzystując dostępne przestrzenie na stronie, co wpływa na czytelność i estetykę dokumentów.

Pytanie 28

Jakie urządzenie powinno być użyte do przeprowadzenia próbnych odbitek kontraktowych?

A. Skaner
B. Naświetlarka CtP
C. Powielacz risograficzny
D. Proofer
Proofer to zaawansowane urządzenie do wykonywania próbnych odbitek kontraktowych, które pozwala na precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali na różnych rodzajach papieru. Umożliwia to drukarzom i projektantom ocenę, jak finalny produkt będzie wyglądał przed rozpoczęciem właściwej produkcji. Proofer działa na zasadzie symulacji procesu drukowania, co pozwala na dostosowanie parametrów kolorystycznych, takich jak nasycenie, kontrast czy jasność. Użytkownicy mogą korzystać z profili ICC, aby zapewnić zgodność kolorystyczną między odbitkami a finalnym wydrukiem. W praktyce, korzystając z proofera, można szybko wprowadzać poprawki do projektów graficznych, co znacznie zmniejsza ryzyko kosztownych błędów w ostatecznej produkcji. W branży poligraficznej, zastosowanie proofera jest standardem, który podnosi jakość usług i zadowolenie klientów poprzez zapewnienie, że finalne produkty spełniają ich oczekiwania. Dla profesjonalnych drukarń, które zajmują się wysokiej jakości reprodukcją, proofer to istotny element procesu produkcyjnego.

Pytanie 29

Obustronnie zadrukowany arkusz w formacie A2 w pełnym kolorze oznacza się

A. 4+4
B. C3+2
C. 2+2
D. 1+1
Odpowiedź 4+4 jest prawidłowa, ponieważ w kontekście druku arkuszy papieru, oznaczenie 1+1 odnosi się do jednostronnego zadrukowania, co nie jest zgodne z wymaganiem pełnokolorowego zadrukowania obustronnego. W przypadku formatu A2, który ma wymiary 420 x 594 mm, zadruk obustronny oznacza, że każda strona będzie miała pełne pokrycie kolorystyczne. W druku offsetowym, standardową praktyką jest stosowanie oznaczenia 4+4, co wskazuje na cztery kolory na każdej stronie, a tym samym na obustronny druk pełnokolorowy. Takie podejście zapewnia jednolitą jakość druku oraz spójność wizualną, co jest kluczowe dla produkcji materiałów marketingowych, broszur czy plakatów. Oznaczenie 2+2 oraz 4+4 w rzeczywistości oznacza różne podejścia do druku, gdzie 2+2 może odnosić się do druku w dwóch kolorach na każdej stronie, co nie spełnia wymagania pełnokolorowego zadrukowania. W branży druku ważne jest, aby znać te oznaczenia, gdyż wpływają one na cenę, jakość i efektywność produkcji materiałów drukowanych.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 31

W jakim oprogramowaniu można stworzyć gazetkę reklamową do interaktywnego wyświetlania?

A. Corel Painter
B. Adobe InDesign
C. IrfanView
D. Puzzle Flow
Wybór aplikacji, które nie są przeznaczone do tworzenia gazet reklamowych, może wynikać z braku zrozumienia, czym różnią się poszczególne programy graficzne. IrfanView to narzędzie głównie do przeglądania i podstawowej edycji zdjęć, które nie oferuje zaawansowanych funkcji składu publikacji. Przeznaczone jest przede wszystkim do obróbki obrazów, a nie do kompleksowego projektowania materiałów reklamowych. Puzzle Flow, z kolei, jest programem do tworzenia aplikacji mobilnych i gier, co również nie jest związane z projektowaniem gazet reklamowych. Corel Painter jest oprogramowaniem, które kładzie nacisk na malarstwo cyfrowe i ilustrację, co sprawia, że nie jest najlepszym wyborem do tworzenia układów tekstowych i graficznych, które są typowe dla gazet reklamowych. Użytkownicy mogą być skłonni myśleć, że programy te są wystarczające do projektowania, jednak ich funkcjonalność nie odpowiada profesjonalnym wymaganiom branży graficznej. Kluczowe jest zrozumienie różnic w funkcjach i zastosowaniach tych programów, aby nie tracić czasu na narzędzia, które nie spełnią oczekiwań związanych z tworzeniem interaktywnych i profesjonalnych materiałów reklamowych.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 33

Kolorystykę zaproszenia w odcieniu zielononiebieskim (C) oraz czarnym (K) z jednej strony, a czarnym (K) z drugiej strony, technicznie definiuje się symbolem

A. 4 + 1
B. 2 + 2
C. 4 + 2
D. 2 + 1
Odpowiedź 2 + 1 jest na pewno dobrze dobrana, bo świetnie oddaje kolorystykę zaproszenia w technice CMYK. Zielononiebieski kolor, który tu mamy, składa się z zielonego (C) i niebieskiego, więc mamy łącznie dwa kolory na jednej stronie. Na drugiej stronie jest czarny (K), co daje nam jeszcze jeden kolor. Więc wychodzi 2 na pierwszej stronie i 1 na drugiej, czyli 2 + 1. Jak się projektuje zaproszenia, to warto pamiętać o tym modelu kolorów, żeby efekt wizualny był taki, jak planowaliśmy. W poligrafii często korzysta się z różnych kombinacji kolorów, i to powinno być zgodne z normami prepress, żeby końcowy produkt wyglądał tak, jak w projekcie. Na przykład, przy druku offsetowym, istotne jest, żeby rozumieć, jak kolory będą ze sobą współgrać - to klucz do ładnego i funkcjonalnego efektu.

Pytanie 34

W obliczeniach kosztów produkcji artykułu poligraficznego nie bierze się pod uwagę wydatku

A. drukowania
B. projektu graficznego oraz wykonania przygotowalni
C. marketingu produktu
D. zaopatrzenia materiałowego
Koszt marketingu produktu nie jest uwzględniany w kalkulacji kosztów wytworzenia, ponieważ dotyczy działań podejmowanych w celu promocji i sprzedaży gotowego produktu, a nie jego procesu produkcji. W kontekście branży poligraficznej, kalkulacja kosztów wytworzenia koncentruje się na wydatkach związanych bezpośrednio z produkcją, takich jak materiały, robocizna i procesy technologiczne. Na przykład, w trakcie kalkulacji kosztów druku należy wziąć pod uwagę koszt papieru, farb, maszyn, a także wynagrodzenia pracowników zaangażowanych w produkcję. Zgodnie z dobrą praktyką, warto oddzielić koszty produkcji od kosztów działalności marketingowej, aby precyzyjnie określić rentowność produktu. Dzięki temu można lepiej ocenić, które elementy produkcji można zoptymalizować, by zwiększyć efektywność oraz zyski.

Pytanie 35

Przy tworzeniu kosztorysu na wykonanie form drukarskich trzeba brać pod uwagę parametry technologiczne:

A. podłoże dla druku, naddatek technologiczny, próbkę proof
B. technologię wytwarzania form, naddatek technologiczny, podłoże dla druku
C. metodę drukowania, technologię wytwarzania form, format druku
D. liczbę wydruków, klasyfikację produktu graficznego, format druku
W każdej z niepoprawnych odpowiedzi brakuje kluczowych informacji, które są istotne dla prawidłowego kosztorysowania form drukowych. Na przykład, nakład czy klasyfikacja produktu poligraficznego są ważne, jednak nie obejmują one technologicznych aspektów, które mają kluczowy wpływ na koszty. Nakład to liczba odbitek, która może determinować skalę produkcji, ale nie uwzględnia szczegółów technicznych potrzebnych do realizacji druku. Klasyfikacja produktu poligraficznego nie odnosi się bezpośrednio do specyfikacji technologicznych, które są kluczowe przy tworzeniu kosztorysu. Niektóre odpowiedzi wskazują na naddatek technologiczny lub podłoże drukowe, które są istotne w kontekście samego procesu produkcji, ale nie dostarczają całościowego obrazu niezbędnych parametrów. Użytkownik myśli, że te elementy są wystarczające do kosztorysowania, jednak to podejście pomija fundamentalne aspekty, które wynikają z wyboru technologii druku oraz zastosowanej techniki. Właściwe zrozumienie wszystkich tych komponentów jest niezbędne do skutecznego zarządzania projektem drukarskim i realizacji zleceń zgodnie z oczekiwaniami klientów oraz obowiązującymi standardami jakości.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 37

Przy ustalaniu parametrów technologicznych papieru do opakowań należy brać pod uwagę:

A. format, typ podłoża, gramaturę, liczbę zadrukowanych kolorów
B. typ podłoża, technologię druku, rozmiar punktów rastrowych
C. gramaturę, metodę druku, anizotropowość, rozmiar zalewek
D. typ maszyny drukarskiej, szczególne właściwości podłoża, rozmiar spadów
Wybór parametrów technologicznych papieru na opakowania jest kluczowy dla zapewnienia jakości i funkcjonalności finalnego produktu. Gramatura papieru wpływa na jego wytrzymałość oraz zdolność do utrzymania ciężaru zawartości opakowania, co jest istotne w kontekście transportu i przechowywania. Rodzaj podłoża determinuje interakcję z farbą, co ma wpływ na ostateczny efekt wizualny, a także na trwałość nadruku. Format opakowania jest niezbędny do dopasowania go do produktu, co z kolei wpływa na efektywność pakowania oraz prezentacji. Ilość zadrukowanych kolorów ma znaczenie w kontekście kosztów produkcji oraz jakości wizualnej, dlatego ważne jest odpowiednie dobranie technologii drukowania do specyfiki projektu. Przykładowo, w przypadku opakowań wymagających intensywnych kolorów i detali, konieczne może być zastosowanie druku offsetowego, który zapewnia wysoką jakość zadruku. W branży stosuje się również standardy ISO, które określają wymagania dotyczące jakości papieru i druku, co pozwala na osiągnięcie wysokiej spójności i satysfakcji klienta.

Pytanie 38

Aby ocenić projekt graficzny pod kątem kolorystyki, przed rozpoczęciem produkcji należy wykonać

A. formy drukowe
B. plik impozycyjny
C. odbitkę próbną (proof)
D. narząd drukarski
Odbitka próbna, znana również jako proof, jest kluczowym etapem w procesie przygotowania do druku, szczególnie w kontekście oceny projektu graficznego pod względem kolorystycznym. Odbitki próbne są wykonywane na specjalnych urządzeniach, które odwzorowują kolory i detale finalnego produktu, co pozwala na weryfikację, czy kolory oraz układ graficzny zgadzają się z oczekiwaniami klienta. Przykładowo, w branży drukarskiej często korzysta się z systemów takich jak Fogra, które definiują standardy jakości dla odbitek próbnych. Te standardy umożliwiają uzyskanie precyzyjnych i powtarzalnych rezultatów, co jest kluczowe, aby uniknąć kosztownych błędów produkcyjnych. Odbitki próbne są także wykorzystywane do oceny zgodności kolorystycznej między różnymi mediami, co jest istotne w przypadku projektów, które mają być realizowane na różnych materiałach. Użycie odbitek próbnych pozwala na wprowadzenie ewentualnych korekt jeszcze przed rozpoczęciem właściwego druku, co zwiększa efektywność produkcji oraz zadowolenie klienta.

Pytanie 39

Podczas przygotowań do druku, konwersję tekstu na krzywe wykonuje się

A. w celu umożliwienia modyfikacji tekstu
B. aby poprawić estetykę liter
C. by zwiększyć rozdzielczość rastra
D. żeby zapobiec problemom z czcionkami
Odpowiedź wskazująca, że zamiana tekstów na krzywe służy uniknięciu problemów z czcionkami, jest jak najbardziej trafna. Głównym celem tego procesu jest zabezpieczenie dokumentu przed ewentualnymi problemami z wyświetlaniem czcionek na różnych systemach lub urządzeniach drukarskich. Kiedy tekst jest przekształcany w krzywe, jego kształt staje się niezmienny, co oznacza, że niezależnie od tego, czy dana czcionka jest zainstalowana na komputerze, na którym odbywa się drukowanie, czy nie, obraz będzie wyglądał dokładnie tak, jak zamierzono. Przykładem zastosowania tej techniki jest przygotowanie materiałów reklamowych, które muszą być drukowane w różnych miejscach i przez różne firmy. Zastosowanie zamiany na krzywe jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej, bowiem eliminuje ryzyko związanego z utratą czcionek i zapewnia jednolitość wizualną projektów. Warto również zauważyć, że z perspektywy standardów PDF/X, które są powszechnie stosowane w branży druku, konwersja czcionek do krzywych jest zalecana, aby zapewnić pełną kompatybilność i jakość wydruku.

Pytanie 40

Jaką masę ma 1 000 arkuszy papieru o wymiarach 700× 1 000 mm oraz gramaturze 100 g/m2?

A. 70 kg
B. 50 kg
C. 95 kg
D. 35 kg
Wiesz, żeby obliczyć masę 1 000 arkuszy papieru o wymiarach 700 × 1 000 mm i gramaturze 100 g/m², można użyć prostego wzoru. Najpierw musisz znaleźć powierzchnię jednego arkusza, czyli 0,7 m × 1,0 m, co daje nam 0,7 m². Następnie, liczymy masę jednego arkusza, czyli 0,7 m² pomnożone przez 100 g/m², co kończy się na 70 g za arkusz. Teraz, żeby znaleźć masę tych 1 000 arkuszy, wystarczy pomnożyć 1 000 arkuszy przez 70 g, więc mamy 70 000 g, co w kilogramach daje 70 kg. W branży poligraficznej znajomość gramatury i wymiarów papieru jest naprawdę ważna, bo pomaga dokładnie zaplanować koszty materiałów i transportu. Dobrą praktyką jest sprawdzenie wszystkich obliczeń przed rozpoczęciem produkcji, bo to może uratować nas przed niepotrzebnymi problemami z finansami.