Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
  • Data rozpoczęcia: 15 kwietnia 2025 13:08
  • Data zakończenia: 15 kwietnia 2025 13:30

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaką czynność introligatorską należy wykonać w trakcie produkcji teczki reklamowej?

A. Foliowanie
B. Wykrawanie
C. Złamywanie
D. Kaszerowanie
Kaszerowanie, złamywanie i foliowanie to techniki używane w introligatorstwie, ale nie są one kluczowe przy produkcji teczki reklamowej. Kaszerowanie to proces nakładania cienkiej warstwy materiału na inny, co może być fajne przy robić okładki, ale nie jest konieczne do samej teczki. Złamywanie to wyginanie materiału wzdłuż linii, co może się przydać w niektórych teczkach, ale nie jest to podstawowy krok. Foliowanie to pokrywanie materiału folią ochronną, co daje większą trwałość, ale nie ma związku z wykrawaniem, które jest podstawą do uzyskania kształtów teczki. Jak nie rozumiemy, jak ważne jest wykrawanie i skupimy się na innych procesach, to możemy dojść do błędnych wniosków o produkcji teczek reklamowych. Każda z tych technik ma swoje miejsce, ale to wykrawanie naprawdę jest kluczowe dla precyzyjnego formowania produktu, co ma ogromne znaczenie w kontekście jakości materiałów reklamowych.

Pytanie 2

Aby przekształcić fonty na obiekty wektorowe, konieczne jest

A. wstawienie kodu formatowania
B. zamiana na krzywe
C. użycie tekstu zastępczego
D. dopasowanie tekstu do ścieżki
Zamiana fontów na krzywe jest kluczowym procesem w przekształcaniu tekstu do formatu wektorowego, co zapewnia, że wyświetlanie i drukowanie projektu będą niezależne od posiadanych na urządzeniu czcionek. W praktyce, kiedy projekt graficzny zawiera tekst, który ma być użyty w różnych środowiskach, konwersja do krzywych eliminuje ryzyko, że czcionka używana w projekcie nie będzie dostępna na urządzeniu docelowym, co mogłoby prowadzić do nieprawidłowego wyświetlania lub zniekształcenia tekstu. W branży projektowania graficznego jest to standardowa praktyka, szczególnie przed przesłaniem plików do druku. Na przykład, w programach takich jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW, funkcja 'Zamień na krzywe' (Convert to Curves) nie tylko zabezpiecza wygląd tekstu, ale także pozwala na dalszą edycję kształtów liter jako obiektów wektorowych, co poszerza możliwości kreatywne projektanta. Warto także zaznaczyć, że przekształcone krzywe zajmują więcej miejsca w pliku, dlatego przy dużych projektach należy zachować ostrożność.

Pytanie 3

Do stworzenia projektu 3D kartonowego pojemnika na flakon perfum należy wykorzystać program

A. Blender
B. AutoCAD
C. Illustrator
D. WordPress
Blender to zaawansowane oprogramowanie z otwartym kodem źródłowym, które głównie służy do modelowania 3D, animacji oraz renderowania. Choć może być użyteczne do tworzenia wizualizacji produktów, nie jest idealnym wyborem do projektowania kartonowych pudełek. Jego skomplikowane narzędzia i interfejs są bardziej dostosowane do animacji i efektów specjalnych, a nie do precyzyjnego projektowania graficznego, co może prowadzić do frustracji, zwłaszcza dla osób, które nie mają doświadczenia w modelowaniu 3D. WordPress to platforma do zarządzania treścią, która jest używana głównie do tworzenia stron internetowych i blogów. Nie ma związku z projektowaniem graficznym ani tworzeniem wizualizacji produktów, co sprawia, że jest zupełnie nieodpowiednia w kontekście pytania. AutoCAD to program zaprojektowany do projektowania CAD, którego głównym celem jest tworzenie szczegółowych rysunków technicznych. Chociaż może być użyty do projektowania pudełek w sensie technicznym, jego interfejs i możliwości są bardziej skoncentrowane na inżynierii i architekturze, co sprawia, że nie jest tak efektywny jak Illustrator w kontekście wizualizacji i graficznego podejścia do projektów. Często projektanci mogą pomylić funkcje tych programów, nie zdając sobie sprawy z różnic w ich przeznaczeniu i zastosowaniach, co prowadzi do wyboru niewłaściwego narzędzia dla danego projektu.

Pytanie 4

Aby wykonać 150 000 formularzy dotyczących zwolnień lekarskich, jaki typ papieru powinien być użyty jako podłoże do druku?

A. offsetowy
B. samoprzylepny
C. syntetyczny
D. samokopiujący
Papier samokopiujący jest idealnym rozwiązaniem do wykonania formularzy na zwolnienia lekarskie, ponieważ umożliwia jednoczesne tworzenie wielu kopii dokumentów bez potrzeby używania dodatkowego sprzętu, takiego jak kserokopiarka. Dzięki specjalnej warstwie chemicznej, papier ten pozwala na automatyczne przenoszenie treści z jednej kartki na drugą podczas pisania, co jest bardzo praktyczne w przypadku formularzy, które muszą być składane w kilku egzemplarzach. Użycie papieru samokopiującego jest zgodne z dobrymi praktykami w branży biurowej, ponieważ przyspiesza proces obiegu dokumentów i minimalizuje ryzyko błędów, związanych z ręcznym kopiowaniem. Ponadto, formularze na zwolnienia lekarskie często wymagają zachowania oryginałów i kopii dla różnych instytucji, a papier samokopiujący spełnia te wymagania, zapewniając jednoczesne wypełnianie i archiwizację dokumentów. Warto również dodać, że takie podejście może przyczynić się do bardziej zorganizowanego zarządzania dokumentacją w firmie, co ma kluczowe znaczenie w kontekście efektywności administracyjnej.

Pytanie 5

Do wydatków związanych z produkcją baneru reklamowego zalicza się:

A. folię laminującą, tusz, zawieszanie baneru, energię elektryczną
B. papier satynowy, toner, sklejanie, przegląd serwisowy drukarki
C. siatkę mesh, atrament solwentowy, oczkowanie, wynagrodzenie
D. płótno banerowe, farby drukarskie, wykrawanie, części zamienne
Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że niektóre z wymienionych składników nie są odpowiednie do kosztów wytworzenia banerów reklamowych. W pierwszej opcji wymieniono folię laminowaną oraz tusz, które mogą się kojarzyć z innymi formami druku, ale niekoniecznie są kluczowe w kontekście produkcji banerów z siatki mesh czy płótna banerowego. Folia laminowana stosowana jest przeważnie dla ochrony wydruków, lecz w przypadku banerów zewnętrznych nie jest zawsze niezbędna. W drugiej opcji podano płótno banerowe, farby drukowe, wykrawanie oraz części zamienne. Chociaż płótno banerowe i farby są ważnymi materiałami, wykrawanie i części zamienne są elementami, które niekoniecznie wpływają na bezpośrednie koszty produkcji banerów, zwłaszcza jeśli weźmiemy pod uwagę procesy związane z druku cyfrowym. Trzecia odpowiedź wymienia papier satynowany, toner, sklejanie oraz przegląd serwisowy plotera. Papier satynowany oraz toner są bardziej związane z drukiem offsetowym, a nie z produkcją banerów. Sklejanie również nie jest typowe dla produkcji banerów, które najczęściej wymagają jedynie odpowiedniego wykończenia na krawędziach, a nie sklejania różnych elementów. Przegląd serwisowy plotera, choć ważny dla zachowania sprzętu w dobrym stanie, nie wpływa bezpośrednio na koszt jednostkowy wytworzenia baneru. Te pomyłki mogą wynikać z mylenia różnych procesów druku i nie zrozumienia specyfiki materiałów i technologii używanych w branży reklamowej.

Pytanie 6

Jakie są wymiary netto ulotki, jeżeli przy użyciu 3 mm spadu z każdej strony wymiar brutto wynosi 111 x 154 mm?

A. 108 x 148 mm
B. 105 x 148 mm
C. 108 x 151 mm
D. 105 x 151 mm
Wymiary netto ulotki oblicza się poprzez odjęcie spadów od wymiarów brutto. W przypadku podanych wymiarów brutto 111 mm x 154 mm oraz spadu wynoszącego 3 mm z każdej strony, proces obliczeniowy wygląda następująco: należy od wymiarów brutto odjąć podwójny spad, co oznacza, że z każdego wymiaru musimy odjąć 6 mm (3 mm z każdej strony). Dlatego dla szerokości: 111 mm - 6 mm = 105 mm, a dla wysokości: 154 mm - 6 mm = 148 mm. Ostatecznie uzyskujemy wymiary netto ulotki 105 mm x 148 mm. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie druku, gdzie spad jest istotny dla zapewnienia, że kolor lub obrazek dociera do krawędzi po przycięciu. Prawidłowe ustalenie wymiarów netto jest kluczowe w procesie projektowania, aby uniknąć nieprzewidzianych efektów przy druku i cięciu ulotek.

Pytanie 7

Aby przeprowadzić automatyczną impozycję użytków na arkuszu, wymagany jest plik wyjściowy w formacie

A. FLA
B. TIFF
C. PDF
D. PNG
Wybór formatu PDF jako pliku wyjściowego dla automatycznej impozycji użytków na arkuszu jest uzasadniony z kilku powodów. PDF (Portable Document Format) jest standardowym formatem pliku, który zapewnia wysoką jakość reprodukcji oraz zachowuje integralność dokumentu niezależnie od platformy, na której jest wyświetlany. Umożliwia to użytkownikowi uzyskanie pewności, że przygotowane materiały będą wyglądać identycznie zarówno na ekranie, jak i w druku. W praktyce, PDF jest szeroko stosowany w branży graficznej, ponieważ pozwala na osadzenie czcionek, grafiki wektorowej oraz bitmapowej, a także metadanych, co jest kluczowe podczas procesu impozycji. Dodatkowo, wiele programów do druku oraz oprogramowania do DTP (Desktop Publishing) korzysta z plików PDF jako formatu roboczego, co sprawia, że jest on zgodny z wieloma standardami branżowymi, takimi jak PDF/X, który jest zoptymalizowany do drukowania. Przykładem zastosowania może być przygotowanie katalogu lub broszury, gdzie kluczowe jest utrzymanie jakości oraz spójności wizualnej, co PDF zapewnia. Używając tego formatu, można mieć pewność, że każdy detal projektu zostanie wiernie odwzorowany w finalnym produkcie.

Pytanie 8

W jaka sposób powinny być ułożone karty tytułowe w publikacji, która zawiera czwórkę tytułową?

A. Tytułowa, redakcyjna, przedtytułowa, przytytułowa
B. Przedtytułowa, przytytułowa, tytułowa, redakcyjna
C. Przytytułowa, przedtytułowa, redakcyjna, tytułowa
D. Redakcyjna, przedtytułowa, tytułowa, przytytułowa
Kolejność ułożenia kart tytułowych w publikacji z czwórką tytułową jest kluczowym elementem w kontekście standardów edytorskich. Przedtytułowa karta stanowi wprowadzenie do tematu publikacji, zazwyczaj zawierając informacje takie jak tytuł pracy, autor oraz miejsce publikacji. Następnie karta przytytułowa, która może zawierać dodatkowe informacje o autorach lub sponsorach publikacji, następuje po stronie tytułowej, na której znajduje się główny tytuł oraz informacje o wydawcy. Ostatnią częścią jest karta redakcyjna, która może zawierać informacje o redaktorach, recenzentach lub innych osobach związanych z przygotowaniem publikacji. Stosowanie tej kolejności jest zgodne z zasadami dobrych praktyk edytorskich, które zapewniają przejrzystość i dostępność informacji dla czytelników. Przykładem mogą być prace naukowe, w których odpowiednia prezentacja kart tytułowych jest nie tylko normą, ale również czynnikiem wpływającym na odbiór pracy przez społeczność akademicką.

Pytanie 9

Ile egzemplarzy ulotek o wymiarach 200 x 300 mm mieści się w ekonomicznej impozycji na arkuszu drukowym B1?

A. 6 ulotek
B. 12 ulotek
C. 16 ulotek
D. 9 ulotek
Odpowiedź '9 ulotek' jest prawidłowa, ponieważ przy obliczaniu impozycji na arkuszu drukowym B1, musimy uwzględnić wymiary zarówno arkusza, jak i ulotek. Arkusz B1 ma wymiary 707 x 1000 mm. Ulotka ma wymiary 200 x 300 mm. Aby określić maksymalną liczbę ulotek, które można umieścić na arkuszu, dzielimy wymiary arkusza przez wymiary ulotki. W kierunku dłuższej krawędzi (1000 mm) zmieści się 5 ulotek (1000 / 200), a w kierunku krótszej krawędzi (707 mm) zmieści się 2 ulotki (707 / 300), co daje 5 x 2 = 10 ulotek. Jednakże, biorąc pod uwagę standardowe zasady impozycji oraz optymalizację miejsca, uwzględniając marginesy i straty, ostatecznie można uzyskać 9 ulotek. Znajomość zasad impozycji jest kluczowa w procesie przygotowania do druku, co pozwala zminimalizować koszty materiałów i maksymalizować efektywność produkcji. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej, gdzie efektywność i redukcja odpadów mają kluczowe znaczenie dla rentowności przedsięwzięcia.

Pytanie 10

Określanie barw w druku "cyjan i magenta z jednej strony, czarny z drugiej strony" nazywa się technologicznie

A. 2 + 1
B. 2 + 2
C. 2 x 2
D. 2 x 1
Odpowiedź "2 + 1" jest poprawna, ponieważ opisuje specyfikację technologiczną w druku, w której na jednej stronie używa się dwóch kolorów (cyjan i magenta), a na drugiej stronie jednego koloru (czarnego). Taki proces nazywany jest także konfiguracją druku i jest powszechnie stosowany w przemyśle poligraficznym, szczególnie w druku offsetowym. Przykładowo, w druku reklamowym czy materiałów promocyjnych często wykorzystywana jest technika dwustronnego druku, co pozwala na oszczędność papieru i materiałów eksploatacyjnych, jednocześnie zwiększając estetykę końcowego produktu. W praktyce, korzystając z takiej konfiguracji, można zrealizować złożone projekty graficzne, które łączą żywe kolory z głębokimi odcieniami czerni, co jest nieocenione w takich aplikacjach jak katalogi, broszury czy plakaty. Co więcej, standardy branżowe zalecają stosowanie takich rozwiązań, ponieważ zwiększają one efektywność produkcji oraz jakość wydruków, co ma kluczowe znaczenie dla zadowolenia klienta oraz rentowności przedsiębiorstwa.

Pytanie 11

Ile stron składa się na arkusz formatu A4 utworzony z jednego pełnoformatowego arkusza papieru?

A. 32
B. 8
C. 16
D. 4
Odpowiedzi 8, 32 i 4 są błędne, bo nie do końca rozumieją, jak działają struktury składek papierowych i ich formaty. Wiele osób może się pomylić z podstawowymi jednostkami miary i nie myśli o tym, że każdy arkusz A0, po odpowiednim złożeniu, daje szereg mniejszych arkuszy. Na przykład, odpowiedź 8 sugeruje, że jedno złożenie A0 daje tylko 8 stron A4, co nie jest prawdziwe, bo nie biorą pod uwagę, że każde kolejne złożenie podwaja liczbę stron. Odpowiedź 32 twierdzi, że arkusz A0 podzielony na cztery części daje znacznie więcej stron, co nie jest zgodne z tym, co zaplanowano w standardowych składkach. Z kolei odpowiedź 4 nie uwzględnia, jak duży potencjał ma jeden arkusz A0 podczas składania. Ważne jest, żeby ucząc się zasad druku i obróbki papieru, zwracać uwagę na międzynarodowe standardy, jak ISO 216, które definiują formaty papieru i ich zastosowanie. Zrozumienie tych zasad pomoże w lepszym planowaniu projektów graficznych i optymalizacji procesów produkcyjnych w poligrafii. Warto zrozumieć, jak arkusz A0 przekształca się w mniejsze formaty, bo to klucz do unikania błędów i lepszego wykorzystania materiałów.

Pytanie 12

Jakiego rodzaju oprawa została wykorzystana w broszurze złożonej metodą "składka w składkę" i zszytej drutem wzdłuż grzbietu?

A. Kombinowana
B. Twarda
C. Zeszytowa
D. Specjalna
Odpowiedź "zeszytowa" jest poprawna, ponieważ w przypadku broszury skompletowanej metodą "składka w składkę" i zszytej drutem przez grzbiet, mamy do czynienia z jedną z najczęściej stosowanych form oprawy. Oprawa zeszytowa charakteryzuje się tym, że złożone arkusze papieru są zszywane wzdłuż grzbietu, co umożliwia łatwe otwieranie i przeglądanie stron. Tego typu oprawa jest popularna w produkcji książek, notatników oraz różnego rodzaju publikacji, takich jak broszury i katalogi, ponieważ zapewnia stabilność oraz estetyczny wygląd. Dodatkowo, oprawa zeszytowa jest stosunkowo niedroga w produkcji, co czyni ją ekonomicznym rozwiązaniem dla wydawców. Przykładem mogą być wszelkie materiały promocyjne czy edukacyjne, które wymagają dużej liczby stron, ale niekoniecznie muszą być oprawione w bardziej kosztowne formy, jak twarda oprawa. Standardy branżowe sugerują, że w przypadku materiałów, które mają być intensywnie użytkowane, oprawa zeszytowa jest odpowiednim wyborem, ponieważ umożliwia wygodne korzystanie z publikacji.

Pytanie 13

Obustronnie zadrukowany arkusz w formacie A2 w pełnym kolorze oznacza się

A. 4+4
B. 2+2
C. C3+2
D. 1+1
Odpowiedź 4+4 jest prawidłowa, ponieważ w kontekście druku arkuszy papieru, oznaczenie 1+1 odnosi się do jednostronnego zadrukowania, co nie jest zgodne z wymaganiem pełnokolorowego zadrukowania obustronnego. W przypadku formatu A2, który ma wymiary 420 x 594 mm, zadruk obustronny oznacza, że każda strona będzie miała pełne pokrycie kolorystyczne. W druku offsetowym, standardową praktyką jest stosowanie oznaczenia 4+4, co wskazuje na cztery kolory na każdej stronie, a tym samym na obustronny druk pełnokolorowy. Takie podejście zapewnia jednolitą jakość druku oraz spójność wizualną, co jest kluczowe dla produkcji materiałów marketingowych, broszur czy plakatów. Oznaczenie 2+2 oraz 4+4 w rzeczywistości oznacza różne podejścia do druku, gdzie 2+2 może odnosić się do druku w dwóch kolorach na każdej stronie, co nie spełnia wymagania pełnokolorowego zadrukowania. W branży druku ważne jest, aby znać te oznaczenia, gdyż wpływają one na cenę, jakość i efektywność produkcji materiałów drukowanych.

Pytanie 14

Ile składek potrzebnych jest do złożenia broszury liczącej 32 strony o wymiarach 145 x 206 mm, jeżeli została wydrukowana na arkuszach w formacie SRA3?

A. Wymagana jest 4 składki
B. Wymagana jest 1 składka
C. Wymagana jest 3 składki
D. Wymagana jest 2 składki
Odpowiedź "Z 4 składek" jest prawidłowa, ponieważ broszura o 32 stronach musi być skompletowana na arkuszach papieru w taki sposób, aby każda karta broszury zawierała odpowiednią liczbę stron. Arkusz formatu SRA3 (320 x 450 mm) ma wystarczającą powierzchnię, aby pomieścić więcej niż jedną składkę. W przypadku broszur, standardowa zasada zakłada, że składki są wielokrotności czterech stron, ponieważ każda składka powinna mieć co najmniej dwie strony z przodu i dwie z tyłu. Sześć składek (6 x 4 = 24 strony) nie wystarczyłoby, aby pomieścić 32 strony. Cztery składki (4 x 8 = 32 strony) są zatem odpowiednie, co stanowi typową praktykę w branży poligraficznej, gdzie produkcja broszur odbywa się na arkuszach wielkoformatowych. Wydruk na SRA3 umożliwia optymalne wykorzystanie papieru oraz minimalizację odpadów, co jest zgodne z zasadą efektywności ekonomicznej i środowiskowej druku.

Pytanie 15

Aby pozbyć się plam i zarysowań na bitmapie, w programie Photoshop należy wykorzystać narzędzie

A. stempel
B. falowanie
C. wyostrzanie
D. rasteryzowanie
Narzędzie stempel w programie Photoshop, znane również jako klonowanie, jest niezwykle efektywne w usuwaniu plam i zarysowań z bitmap. Działa na zasadzie kopiowania pikseli z jednego obszaru obrazu i nanoszenia ich na inny, co pozwala na wypełnienie wadliwych elementów tłem lub innymi odpowiednimi fragmentami. Jako praktyczny przykład, jeśli na zdjęciu znajduje się plama na twarzy, można użyć narzędzia stempel, aby sklonować zdrową skórę z sąsiedniego obszaru, tworząc gładką powierzchnię. Dobre praktyki przy użyciu tego narzędzia obejmują odpowiednie ustawienie twardości pędzla, aby uzyskać naturalny efekt oraz regularne zmienianie źródła klonowania, aby uniknąć widocznych powtórzeń. Narzędzie stempel jest wszechstronne i może być również stosowane do retuszu zdjęć, eliminacji niepożądanych obiektów oraz poprawy ogólnej estetyki obrazu. W branży graficznej stempel jest powszechnie uznawany za jedno z podstawowych narzędzi w edytorach graficznych oraz jest kluczowe w procesie retuszu fotograficznego.

Pytanie 16

W jaki sposób zmieni się cena jednostkowa druku ulotki metodą offsetową w przypadku zwiększenia nakładu?

A. Nie można tego przewidzieć
B. Wzrośnie
C. Nie ulegnie zmianie
D. Spadnie
Koszt jednostkowy wydrukowania ulotki techniką offsetową zmniejsza się wraz ze wzrostem nakładu z kilku powodów. Przede wszystkim w technice offsetowej mamy do czynienia z tzw. ekonomią skali. Oznacza to, że im więcej kopii ulotki drukujemy, tym koszt produkcji jednej sztuki staje się niższy. Dzieje się tak, ponieważ koszty stałe, takie jak przygotowanie matrycy i uruchomienie maszyny drukarskiej, są rozkładane na większą liczbę wydruków. Przykładowo, jeżeli przygotowanie maszyny do druku kosztuje 1000 zł, a drukujemy 100 ulotek, koszt jednostkowy wynosi 10 zł na ulotkę. Jeśli wzrośnie nakład do 1000 ulotek, koszt jednostkowy spadnie do 1 zł na ulotkę. Dodatkowo, przy dużych nakładach możliwe jest również uzyskanie rabatów na materiały, co dodatkowo obniża całkowity koszt produkcji. W praktyce, dla różnych projektów, wartość ta może się różnić, ale zasada pozostaje ta sama.

Pytanie 17

Jakie oznaczenie w dokumencie technologicznym dotyczy druku z obu stron w kolorach CMYK oraz dodatkowo z metaliczną srebrną farbą na pierwszej stronie?

A. 4 + 4
B. 5 + 4
C. 5 + 0
D. 4 + 1
Odpowiedź 5 + 4 jest prawidłowa, ponieważ opisuje projekt, w którym materiał jest zadrukowany z obu stron w pełnym zakresie kolorów CMYK, co oznacza, że każda z czterech podstawowych kolorów (cyjan, magenta, żółty i czarny) jest używana do drukowania. Dodatkowo, zapis 5 + 4 wskazuje na zastosowanie metalicznej srebrnej farby na pierwszej stronie, co jest istotnym elementem w kontekście druku specjalnego. W praktyce, użycie metalicznych farb może dodać wyjątkowego efektu wizualnego, co czyni projekt bardziej atrakcyjnym dla odbiorcy. W standardach druku, takich jak ISO 12647, zaleca się przestrzeganie odpowiednich norm jakościowych, co pozwala na uzyskanie pełnej gamy kolorów oraz efektywności druku. W przypadku projektów komercyjnych często korzysta się z dodatkowych efektów wykończeniowych, takich jak lakierowanie czy foliowanie, które również mogą być uwzględnione w specyfikacji produktu. Zrozumienie tych zapisów jest kluczowe do odpowiedniego przygotowania dokumentacji technologicznej i komunikacji z drukarnią.

Pytanie 18

Dostosowywanie przestrzeni między wybranymi parami liter w danym kroju pisma lub jego wersji to

A. kerning
B. interlinia
C. tracking
D. justowanie
Kerning to taka technika w typografii, która służy do dostosowywania odległości pomiędzy literami. Chodzi o to, żeby tekst był łatwiejszy do przeczytania i ładniej wyglądał. Czasem między literami jest za mało miejsca, a czasem za dużo, co może psuć całą estetykę. Przykład? No chociażby przy projektowaniu logo, gdzie bliskość liter naprawdę robi różnicę w odbiorze wizualnym marki. Warto jednak pamiętać, żeby z kerningiem nie przesadzać, bo zbyt ciasno albo zbyt luźno ułożony tekst może odciągać uwagę czytelnika. Dużo programów graficznych ma automatyczne ustawienia do kerningu, ale jak samodzielnie trochę podrasujesz te wartości, to możesz osiągnąć lepszy efekt. W sumie dobrze wykonany kerning to klucz do profesjonalnie wyglądających dokumentów i materiałów. Trzeba tylko umieć to robić z głową.

Pytanie 19

Jakie oznaczenie jest właściwe dla formatu publikacji o wymiarach 250 x 350 mm?

A. B4
B. A3
C. B3
D. A4
Odpowiedź B4 jest poprawna, ponieważ format B4 odpowiada wymiarom 250 x 353 mm. Format B4 jest jednym z wielu standardowych formatów papierów, które są zdefiniowane przez normę ISO 216. Normy te są szeroko stosowane w przemyśle poligraficznym i wydawniczym, co gwarantuje spójność w produkcji materiałów drukowanych. W praktyce, format B4 jest często wykorzystywany do wydawania czasopism, broszur oraz dużych publikacji, które wymagają większej powierzchni druku niż standardowe formaty A. Używając formatów B, producenci mogą lepiej dostosować swoje publikacje do specyficznych potrzeb czytelnika, na przykład poprzez większą przestrzeń na ilustracje lub tekst, co jest kluczowe w przypadku materiałów reklamowych czy artystycznych. Warto również zauważyć, że stosowanie standardowych formatów papieru, takich jak B4, ułatwia procesy takie jak składanie, pakowanie i dystrybucja, ponieważ wszystkie etapy produkcji są zgodne z ustalonymi normami branżowymi.

Pytanie 20

Przygotowując wydruki ulotek, należy wziąć pod uwagę następujące parametry technologiczne:

A. format, technika druku, rozmiar zalewek
B. typ podłoża, metoda druku, rozmiar spadów
C. typ maszyny drukarskiej, rodzaj podłoża, rozdzielczość rastra
D. format, typ podłoża, liczba kolorów do druku
Wybór odpowiedzi dotyczącej rodzaju podłoża, technologii drukowania i wielkości spadów wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące kluczowych aspektów przygotowania materiałów drukowanych. Technologia drukowania to zagadnienie, które jest istotne, ale nie jest tak kluczowe jak pierwotne ustalenie formatu ulotki oraz rodzaju podłoża i ilości użytych kolorów. Różne technologie, takie jak offsetowa, cyfrowa czy sitodruk, mają swoje specyfikacje i zalety, ale wybór technologii powinien być uzależniony od pozostałych parametrów, a nie odwrotnie. Spady, chociaż ważne w kontekście drukowania, są jedynie technicznym dodatkiem, który nie wpływa na podstawowe cechy ulotki. Obliczanie spadów jest związane z formatowaniem, ale nie pomaga w określeniu estetyki czy funkcji ulotki. W obliczeniach spadów ważne jest zrozumienie, że są one potrzebne, aby zapewnić odpowiednią przestrzeń do cięcia, ale nie powinny być postrzegane jako kluczowy element decyzyjny w procesie projektowania. W kontekście drukowania ulotek, kluczowe jest, aby projektant miał na uwadze wszystkie aspekty związane z jakością i estetyką, co wymaga odpowiedniej wiedzy na temat jakości kolorów, podłoża i formatu, a nie jedynie aspektów technologicznych, które mogą być mniej istotne dla końcowego efektu produktu.

Pytanie 21

Oblicz całkowity koszt wykonania form drukarskich, które są niezbędne do wydruku jednokolorowego wkładu książkowego liczącego 160 stron w formacie A5 na maszynie półformatowej, wiedząc, że koszt stworzenia jednej formy to 35 zł.

A. 980 zł
B. 700 zł
C. 560 zł
D. 840 zł
Analizując błędne odpowiedzi, można zauważyć, że wiele z nich wynika z niepoprawnego zrozumienia, jak oblicza się koszty form drukowych i ich zastosowanie w praktyce. Odpowiedzi, które wskazują kwoty wyższe niż 700 zł, mogą sugerować, że osoba odpowiadająca nie uwzględniła odpowiedniej liczby form potrzebnych do druku. W przypadku druku książek często przyjmuje się, że jedna forma jest potrzebna na każdą stronę, co jest dosyć logiczne, jednakże nie biorąc pod uwagę, że w przypadku większych nakładów i efektywnego projektowania, można zredukować liczbę form. Szacowanie kosztów w druku wymaga znajomości technik druku i sposobów ich zastosowania w praktyce. Warto również zaznaczyć, że wiele z podanych kwot nawet nie odzwierciedla rzeczywistych kosztów za formy, co może prowadzić do błędnych wniosków. Osoby, które wskazują takie odpowiedzi, mogą nie rozumieć, jak istotne jest korzystanie z aktualnych informacji o cenach i technikach produkcyjnych. Dobrą praktyką w branży poligraficznej jest dokładne przeliczenie potrzebnych zasobów i ich kosztów, co pozwala na bardziej precyzyjne zarządzanie budżetem i planowaniem projektu.

Pytanie 22

Wskaż surowiec do stworzenia cyfrowej próbnej odbitki?

A. Wersja kopiowa
B. Zeskanowana odbitka
C. Plik PDF
D. Wersja drukowana
Inne odpowiedzi, takie jak forma drukowa, forma kopiowa czy zeskanowana odbitka drukarska, są niewłaściwe w kontekście cyfrowej odbitki próbnej. Forma drukowa odnosi się do tradycyjnego procesu druku, gdzie materiał jest przetwarzany na papier lub inny nośnik fizyczny. W przypadku cyfrowej odbitki próbnej nie mamy do czynienia z fizycznym materiałem, lecz z reprezentacją cyfrową. Forma kopiowa jest również nieodpowiednia, ponieważ nie wskazuje na żaden konkretny standard ani format, który mógłby być użyty w prepress. Również zeskanowana odbitka drukarska, mimo że może być używana do celów archiwizacyjnych lub prezentacyjnych, nie jest optymalnym materiałem wyjściowym do produkcji cyfrowej odbitki próbnej, ponieważ często wiąże się z utratą jakości oraz precyzji kolorów w procesie skanowania. Takie podejścia mogą prowadzić do problemów z odwzorowaniem finalnego produktu, co może skutkować niezadowoleniem klienta oraz dodatkowymi kosztami związanymi z poprawkami w produkcji. Kluczowe w procesie tworzenia odbitek próbnych jest zapewnienie, że wszystkie elementy są odpowiednio skonfigurowane, co jest możliwe tylko w przypadku użycia odpowiednich formatów, takich jak PDF.

Pytanie 23

Wartość punktu typograficznego Didota wynosi w przybliżeniu

A. 0,372 mm
B. 0,378 mm
C. 0,376 mm
D. 0,374 mm
Punkt typograficzny Didota, wynoszący około 0,376 mm, jest standardowym punktem miary w typografii. Został on ustalony na podstawie historycznych definicji i jest używany w wielu systemach druku i projektowania graficznego. W praktyce oznacza to, że 1 punkt typograficzny to 1/72 cala, co przekłada się na 0,376 mm w jednostkach metrycznych. W typografii istotne jest, aby rozumieć, jak różne jednostki wpływają na ostateczny wygląd tekstu. Na przykład, w projektowaniu stron internetowych oraz materiałów drukowanych, znajomość punktów typograficznych pozwala na precyzyjne dostosowanie wielkości czcionek oraz odstępów między literami i wierszami. Używając punktów typograficznych, projektanci mogą zapewnić czytelność i estetykę tekstu, co jest kluczowe w komunikacji wizualnej. Dobrą praktyką jest stosowanie typograficznych siatek, które opierają się na punktach, co ułatwia organizację treści i poprawia wrażenia czytelnicze.

Pytanie 24

Ile form drukarskich trzeba przygotować do wydrukowania ulotki w formacie A4 z kolorystyką 4 + 3 na maszynie drukującej w półformacie?

A. 5 form.
B. 7 form.
C. 2 formy.
D. 8 form.
Aby przygotować ulotkę w formacie A4 w kolorystyce 4 + 3 na półformatowej maszynie drukującej, należy przygotować 7 form drukowych. To oznacza, że do wydruku kolorowego wykorzystamy cztery podstawowe kolory: cyjan, magentę, żółty i czarny (CMYK), a dodatkowo dla jednej z kolorów (np. Pantone) potrzebna jest jeszcze jedna forma, co daje łącznie 5 form. W przypadku druków wymagających zastosowania dodatkowych kolorów, jak na przykład kolory specjalne, pod uwagę musimy również wziąć formy do tła lub do innych elementów graficznych. W praktyce, aby osiągnąć wysoką jakość druku, producenci często decydują się na dodatkowe formy dla szczególnych efektów, co w przypadku ulotek może wynikać z ich zawartości graficznej. Stąd też suma osiąga 7 form drukowych. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami przemysłu poligraficznego, gdzie dążenie do jak najwyższej jakości produktów końcowych wymaga precyzyjnych kalkulacji i staranności na etapie przygotowania form.

Pytanie 25

Jak możemy sklasyfikować procesy poligraficzne?

A. wydruk i procesy introligatorskie oraz uszlachetniające
B. produkcję form drukowych, wydruk oraz pakowanie
C. procesy przygotowawcze, wydruk oraz procesy introligatorskie
D. procesy przygotowawcze, introligatorskie oraz wykańczające
Patrząc na inne odpowiedzi, widać, że niektóre z nich mogą wprowadzać w błąd, skupiając się na rzeczach, które nie są aż tak ważne w kontekście procesu poligraficznego. Na przykład, pierwsza odpowiedź próbuje podzielić proces na drukowanie i introligatorstwo, a także uszlachetnianie. Choć uszlachetnianie to istotny krok, to nie jest to część podstawowego podziału procesów poligraficznych. Różne techniki uszlachetniania, jak lakierowanie czy foliowanie, są raczej dodatkiem, który ma na celu poprawić wygląd czy trwałość produktu. Z kolei czwarta odpowiedź dotyczy produkcji form i pakowania, co również nie pasuje do kluczowego podziału procesów poligraficznych. Produkcja form jest etapem przygotowawczym, a pakowanie to często coś, co traktuje się jak osobny proces logistyczny, który jest ważny, ale nie zalicza się do głównych procesów poligraficznych. Czasami ludzie mogą myśleć, że te rzeczy są częścią podstawowych procesów, co może prowadzić do niepełnego zrozumienia całego cyklu produkcji. Głównym błędem jest pomijanie najważniejszych etapów, co w efekcie może wpłynąć na jakość końcowego produktu oraz na cały proces produkcji.

Pytanie 26

Program do rastrowania obrazów w trybie ciągłotonalnym jest określany akronimem

A. GCR
B. RGB
C. DTP
D. RIP
GCR, czyli Gray Component Replacement, to technika stosowana w druku, która ma na celu zmniejszenie użycia atramentów kolorowych poprzez zastępowanie części barwy szarości atramentem czarnym. GCR nie jest oprogramowaniem do przetwarzania obrazów rastrowych, lecz strategią kolorystyczną, która może być wykorzystywana w kontekście przygotowania plików do druku. Właściwe stosowanie GCR może ograniczyć koszty produkcji, jednak nie jest to akronim odnoszący się do procesów rastrowania. DTP, czyli Desktop Publishing, to termin odnoszący się do tworzenia dokumentów cyfrowych przy użyciu komputerów, które mogą być następnie drukowane lub publikowane w formie elektronicznej. Choć DTP obejmuje używanie oprogramowania do edycji tekstu i grafiki, nie jest to specyficzny proces rastrowania obrazów. RGB, z kolei, to model kolorów wykorzystywany w elektronice, który opiera się na trzech podstawowych kolorach: czerwonym, zielonym i niebieskim. Model RGB nie ma zastosowania w procesach związanych z drukiem, gdzie dominującym modelem kolorów jest CMYK. Typowe błędy związane z tymi odpowiedziami wynikają z mylenia pojęć oraz z braku zrozumienia, jak działa proces przetwarzania obrazów rastrowych w kontekście druku. Właściwe zrozumienie różnicy pomiędzy technikami kolorystycznymi a oprogramowaniem do przetwarzania obrazów jest kluczowe dla każdego, kto zajmuje się grafiką i drukiem.

Pytanie 27

Prace, które są przeznaczone do druku, zapisuje się w konkretnej przestrzeni

A. sRGB
B. CMYK
C. LAB
D. HKS
Odpowiedź CMYK jest prawidłowa, ponieważ jest to model kolorów, który jest powszechnie stosowany w procesie druku. CMYK oznacza cztery kolory: cyjan, magentę, żółty i czarny, które są używane w druku offsetowym i innym druku kolorowym. W przeciwieństwie do RGB, który jest używany w urządzeniach wyświetlających, CMYK jest modelem substrakcyjnym, co oznacza, że kolory są tworzone poprzez odejmowanie światła od białego tła. Przykładowo, w druku broszur, ulotek czy plakatów, projektanci graficzni muszą korzystać z modelu CMYK, aby zapewnić, że kolory na wydruku będą zgodne z tym, co widzą na ekranie. Warto również zaznaczyć, że przygotowując pliki do druku, często zaleca się, aby projektanci korzystali z profili kolorów ICC, które pomagają w kalibracji kolorów między różnymi urządzeniami, co jest kluczowe dla uzyskania spójnych wyników drukarskich.

Pytanie 28

Określ liczbę netto arkuszy RA2 potrzebnych do wydrukowania 4 000 sztuk druków w formacie A5?

A. 600 sztuk
B. 500 sztuk
C. 700 sztuk
D. 800 sztuk
Wybór odpowiedzi 600, 700 lub 800 sztuk jest wynikiem nieprawidłowego zrozumienia zasad obliczania ilości niezbędnych arkuszy RA2 do wydruku akcydensów formatu A5. W przypadku odpowiedzi 600 sztuk, można zauważyć, że sugeruje ona, iż z jednego arkusza RA2 można wydrukować mniej niż 8 A5, co jest błędne, ponieważ standardowy arkusz RA2 pozwala na wydrukowanie 8 sztuk A5. Odpowiedź 700 sztuk również jest błędna z tego samego powodu — nie uwzględnia faktu, że możemy uzyskać maksymalnie 8 sztuk A5 z jednego arkusza RA2. Wybór 800 sztuk, z kolei, sugeruje, że potrzeba więcej niż 500 arkuszy RA2 na wydrukowanie 4000 sztuk A5, co jest nieefektywne i niezgodne z zasadami optymalizacji produkcji. W praktyce, nieprawidłowe obliczenia mogą prowadzić do znacznych strat finansowych oraz surowcowych w procesie druku. Istotne jest zrozumienie, że każdy arkusz wykorzystywany w produkcji powinien być jak najlepiej wykorzystany, dlatego znajomość formatu arkusza oraz sposobów układania projektów graficznych ma kluczowe znaczenie w branży poligraficznej.

Pytanie 29

Jaką długość drutu introligatorskiego należy przygotować do oprawy 2 000 zeszytów w formacie A5 (z użyciem 2 zszywek na każdy zeszyt), jeśli długość zszywki wynosi 16 mm?

A. 32 m
B. 8 m
C. 64 m
D. 16 m
Aby obliczyć długość drutu introligatorskiego potrzebnego do oprawy 2000 zeszytów formatu A5, bierzemy pod uwagę liczbę zszywek oraz długość pojedynczej zszywki. Każdy zeszyt wymaga 2 zszywek, co oznacza, że dla 2000 zeszytów potrzebujemy 4000 zszywek (2000 zeszytów x 2 zszywki/zeszyt). Długość każdej zszywki wynosi 16 mm, co w przeliczeniu na metry daje 0,016 m. Zatem całkowita długość drutu introligatorskiego wynosi 4000 zszywek x 0,016 m/zszywkę = 64 m. Tego rodzaju obliczenia są istotne w branży introligatorskiej, gdzie precyzja w szacowaniu materiałów jest kluczowa dla efektywności produkcji oraz kosztów. Zastosowanie powyższej metodologii zapewnia, że do każdej partii książek czy zeszytów starczy odpowiednia ilość materiałów, co przekłada się na oszczędności oraz optymalizację procesów produkcyjnych.

Pytanie 30

Jak długo potrwa oraz ile będzie kosztować wykonanie 5 banerów o wymiarach 6 x 15 m, jeśli ploter drukuje z prędkością 30 m2/h, a cena druku 1 m2 wynosi 12 zł?

A. 3 h, 1 080 zł
B. 15 h, 1 080 zł
C. 15 h, 5 400 zł
D. 3 h, 5 400 zł
Aby obliczyć czas oraz koszt wykonania 5 banerów o wymiarach 6 x 15 m, należy najpierw ustalić całkowitą powierzchnię banerów. Powierzchnia jednego banera wynosi 6 m * 15 m = 90 m², zatem 5 banerów to 5 * 90 m² = 450 m². Ploter drukuje z prędkością 30 m²/h, co oznacza, że czas potrzebny do wydrukowania 450 m² wynosi 450 m² / 30 m²/h = 15 h. Koszt zadruku 1 m² wynosi 12 zł, więc koszt całkowity drukowania 450 m² to 450 m² * 12 zł/m² = 5400 zł. Taka analiza jest przydatna w kontekście planowania kosztów i czasu realizacji projektów w branży reklamy oraz druku wielkoformatowego. Zrozumienie tych podstawowych obliczeń pozwala na efektywne zarządzanie budżetem oraz czasem realizacji zleceń, co jest niezbędne w profesjonalnej praktyce.

Pytanie 31

Podczas produkcji ulotki w kolorystyce 2 + 2 przy zastosowaniu metody odwracania przez margines boczny, jaki będzie koszt jednostkowy ulotki w porównaniu do drukowania z 4 form drukowych?

A. zmniejszy się
B. zwiększy się
C. nie da się przewidzieć
D. pozostanie bez zmian
Odpowiedź, że koszt jednostkowy ulotki zmniejszy się, jest prawidłowa, ponieważ zastosowanie metody druku 2 + 2 przy użyciu odwracania przez margines boczny wprowadza efektywniejsze wykorzystanie materiałów i zasobów. W tej metodzie nadrukowuje się dwa kolory z przodu i dwa z tyłu ulotki, co pozwala na zredukowanie ilości form drukowych. Przy drukowaniu z 4 form drukowych, każda forma generuje dodatkowe koszty związane z przygotowaniem i eksploatacją. Zmniejszenie liczby form pozwala na optymalizację procesu produkcji, a co za tym idzie, na obniżenie kosztów jednostkowych. W praktyce, firmy drukarskie często stosują tę metodę, aby zredukować koszty drukowania ulotek, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej. Na przykład, gdy zlecenie obejmuje dużą liczbę ulotek, oszczędności mogą być znaczne, co czyni tę metodę szczególnie korzystną dla klientów z ograniczonym budżetem. Dodatkowo, przy odpowiednim planowaniu produkcji, można również zaoszczędzić czas realizacji zlecenia, co ma kluczowe znaczenie w kontekście konkurencyjności na rynku.

Pytanie 32

Jakie narzędzie w programach Adobe wykorzystuje się do obrysowania kształtów z bitmapy, aby stworzyć obiekt wektorowy?

A. stempla
B. ołówka
C. pędzla
D. pióra
Pióro to narzędzie wektorowe, które umożliwia precyzyjne rysowanie kształtów oraz ścieżek w programach graficznych, takich jak Adobe Illustrator czy Adobe Photoshop. Użycie pióra pozwala na tworzenie krzywych i linii o dowolnym kształcie, co jest kluczowe przy obrysowywaniu bitmap, by przekształcić je w obiekty wektorowe. W praktyce, za pomocą narzędzia pióra można stworzyć dokładny kontur bitmapy, który następnie można edytować, skalować lub modyfikować bez utraty jakości, co jest fundamentalną zaletą grafiki wektorowej w porównaniu do bitmap. Przykładowo, jeśli mamy obrazek logo w formacie rastrowym, obrysowanie go piórem pozwoli na utworzenie czystej, skalowalnej wersji, którą łatwo można wykorzystać na różnych nośnikach, od wizytówek po billboardy. Dodatkowo, standardem w branży jest korzystanie z narzędzi wektorowych do pracy nad grafiką, ponieważ zapewniają one większą elastyczność i jakość w procesie projektowania graficznego.

Pytanie 33

Największy nadmiar technologiczny przy ustalaniu kosztów wytwarzania kalendarzy planszowych powinien być przewidywany w trakcie procesów

A. wykonywania form drukowych
B. introligatorskich
C. drukowania
D. projektowania graficznego
Wybór odpowiedzi związanych z introligatorskimi, wykonywaniem form drukowych czy projektowaniem graficznego jest błędny z kilku powodów. Procesy introligatorskie, choć istotne dla finalizacji produktu, zazwyczaj generują mniejszy naddatek technologiczny względem procesu drukowania. Introligatornia obejmuje takie etapy jak składanie, zszywanie czy oprawa, które są mniej skomplikowane technologicznie i wymagają mniejszych nakładów. Wyposażenie introligatorni można często znormalizować, co ogranicza potencjalne straty. W odniesieniu do wykonywania form drukowych, kluczowe są przygotowania przed drukiem, ale etapy te są głównie związane z kosztami stałymi i innymi przygotowaniami, które nie mają tak dużego wpływu na naddatek technologiczny, jak samo drukowanie. Projektowanie graficzne natomiast, mimo że ma fundamentalne znaczenie dla wyglądu końcowego produktu, nie generuje bezpośrednich naddatków związanych z produkcją, a jego koszty są często jednorazowe i nie dotyczą bezpośrednio procesu wytwarzania. Tego typu błędne rozumowanie może wynikać z mylnego przekonania, że każdy etap procesu produkcji jest równie istotny w kontekście kosztów, podczas gdy w rzeczywistości kluczowe są te etapy, które mają największy wpływ na wydajność i jakość, a zatem również na naddatek technologiczny.

Pytanie 34

Ile punktów typograficznych odpowiada jednemu cyferowi?

A. 10 punktom
B. 24 punktom
C. 12 punktom
D. 48 punktom
Odpowiedź 12 punktom jest prawidłowa, ponieważ w typografii cyklo jest jednostką miary, która odpowiada 12 punktom typograficznym. Cyklo, znane również jako pica, jest standardem stosowanym w druku i edytorstwie, gdzie 1 pica składa się z 12 punktów. Ta jednostka była szeroko stosowana w tradycyjnym druku, a jej znajomość jest kluczowa dla typografów, projektantów graficznych i edytorów. Wiedza na temat cykli i punktów jest ważna, ponieważ wpływa na układ tekstu, jego czytelność i estetykę. Przykładowo, przy projektowaniu układu strony internetowej, znajomość konwersji pomiędzy tymi jednostkami może pomóc w precyzyjnym dopasowaniu elementów graficznych i tekstowych, co jest niezbędne dla uzyskania harmonijnego wyglądu. W praktyce, wiele programów do edycji tekstu, takich jak Adobe InDesign czy Microsoft Word, umożliwia użytkownikom łatwe przełączanie się pomiędzy różnymi jednostkami miary, w tym punktami i cyklami, co ułatwia pracę nad projektami graficznymi. Zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe dla profesjonalistów zajmujących się publikacjami, ponieważ pozwala na stworzenie tekstów zarówno estetycznych, jak i funkcjonalnych.

Pytanie 35

W trakcie przygotowania materiałów do druku offsetowego tworzy się elementy w kolorze

A. żółtego
B. purpurowego
C. niebieskozielonego
D. czarnego
Wybrałeś czarny kolor, co jest super, bo w druku offsetowym czarny (oznaczany jako K w CMYK) jest naprawdę ważny. Bez czerni, trudno byłoby uzyskać fajny kontrast i szczegóły w druku. To dlatego, że druk offsetowy opiera się na czterech kolorach: cyjanie, magencie, żółtym i czarnym. Czarny to ten kolor, który nadaje wyrazistość liniom i sprawia, że tło wygląda bardziej intensywnie. W praktyce najczęściej używa się go do druku tekstów i różnych grafik, więc jest nie do przecenienia w procesie przygotowania do druku. Warto też wiedzieć, że czarny kolor często łączy się z innymi kolorami, co pozwala nam uzyskać szeroką paletę barw, co jest zgodne z zasadami kolorystycznymi. Dobre praktyki w druku podpowiadają, żeby czarny był bazą, bo to naprawdę podnosi jakość finalnego produktu.

Pytanie 36

Jaką ilość drutu itroligatorskiego należy przygotować do produkcji 1 000 broszur zszywanych dwiema zszywkami o długości 20 mm?

A. 80 m
B. 40 m
C. 20 m
D. 60 m
Aby obliczyć ilość drutu itroligatorskiego potrzebnego do wykonania 1 000 broszur zszywanych dwiema zszywkami o długości 20 mm, należy zastosować prostą kalkulację. Każda broszura wymaga dwóch zszywek, co łącznie daje 2 zszywki na jedną broszurę. W przypadku 1 000 broszur, oznacza to 2 000 zszywek. Każda zszywka ma długość 20 mm, co oznacza, że całkowita długość drutu potrzebnego do wykonania 2 000 zszywek wynosi: 2 000 zszywek * 20 mm = 40 000 mm. Przeliczając na metry, otrzymujemy 40 m. Przykład ten ilustruje znaczenie precyzyjnych obliczeń i planowania w procesie produkcji materiałów drukowanych. W praktyce, zrozumienie takich kalkulacji pozwala uniknąć marnotrawstwa surowców i zapewnia efektywność produkcji, co jest kluczowe w standardach branżowych takich jak ISO 9001, które podkreślają znaczenie zarządzania jakością w procesach produkcyjnych.

Pytanie 37

Która spacja uniemożliwia łamanie tekstu w wyznaczonym miejscu wiersza?

A. Firetowa
B. Chuda
C. Włoskowa
D. Twarda
Twarda spacja, znana również jako spacja niełamliwa, to znak typograficzny, który zapobiega łamaniu tekstu w miejscu, gdzie została umieszczona. Jest to niezwykle istotne w kontekście formatowania tekstu, zwłaszcza w przypadku nagłówków, tytułów czy wyrażeń, które muszą pozostać razem, aby zachować ich sens. Na przykład, w przypadku nazwisk i imion, takich jak 'Jan Kowalski', użycie twardej spacji między nimi zapewnia, że podczas łamania wiersza oba części pozostaną w jednej linii. Twarda spacja jest powszechnie stosowana w edytorach tekstu oraz w językach znaczników, takich jak HTML, gdzie kod HTML używa encji   do reprezentowania twardej spacji. Zastosowanie twardej spacji jest zgodne z zasadami dobrego formatowania tekstu, które podkreślają znaczenie zachowania spójności wizualnej i logicznej w prezentacji informacji. Warto zaznaczyć, że twarda spacja nie jest jedynym rodzajem spacji, ale jej umiejętne zastosowanie może znacznie poprawić jakość dokumentu oraz jego czytelność.

Pytanie 38

Ile wizytówek o wymiarach 90 x 50 mm ze spadami 2 mm, przygotowanych do druku cyfrowego, można efektywnie umieścić na arkuszu A3?

A. 20 użytków
B. 10 użytków
C. 40 użytków
D. 30 użytków
Odpowiedzi wskazujące na 10, 30 oraz 40 użytków wizytówek są błędne z powodu braku uwzględnienia pełnych wymiarów wizytówki z dodatkowymi spadami. W przypadku wizytówek, które mają mieć spady 2 mm, ich ostateczne wymiary do druku wynoszą 94 x 54 mm. Nieprawidłowe podejście polega na obliczaniu liczby wizytówek bez uwzględnienia tej istotnej zmiennej. Odpowiedzi takie jak 10 użytków mogą wynikać z nieprawidłowego rozważania wymiarów wizytówki bez spadów, zatem liczono je jako 90 x 50 mm, co daje możliwość umieszczenia ich w większej liczbie, jednak prowadzi to do błędów w praktyce drukarskiej. Z kolei 30 użytków mogą wynikać z założenia, że wizytówki można umieścić na arkuszu bez optymalnego rozplanowania, co jest niezgodne z normami produkcji graficznej. Ostateczna liczba 40 użytków byłaby fizycznie niemożliwa do osiągnięcia ze względu na ograniczenia wymiarowe i spady. Typowe błędy w takich obliczeniach mogą wynikać z nieznajomości zasad i norm branżowych, które jasno określają konieczność uwzględnienia spadów oraz optymalnego rozmieszczenia elementów na arkuszu, aby zapewnić wysoką jakość końcowego produktu.

Pytanie 39

Oblicz wydatki na złamywanie 10 000 arkuszy w formacie Al na arkusze A4, jeśli koszt jednego złamu wynosi 1 grosz?

A. 340 zł
B. 300 zł
C. 360 zł
D. 320 zł
Odpowiedź 340 zł jest prawidłowa, ponieważ koszt złamania 10 000 arkuszy formatu A1 na arkusze A4 można obliczyć w następujący sposób. Arkusz formatu A1 ma wymiary 594 x 841 mm, co oznacza, że ​​można go podzielić na cztery arkusze A4 (297 x 210 mm). Zatem złamanie jednego arkusza A1 na A4 daje 4 arkusze A4. Przy złamaniu 10 000 arkuszy A1 otrzymujemy 40 000 arkuszy A4. Koszt złamania jednego arkusza A1 wynosi 1 grosz, co oznacza, że całkowity koszt złamania 10 000 arkuszy A1 to 10 000 groszy, czyli 100 zł. Jednakże, ponieważ mamy 40 000 arkuszy A4, koszt ich złamania wynosi 40 000 groszy, co przekłada się na 400 zł. W związku z tym, aby otrzymać 340 zł, musimy uwzględnić inne czynniki, takie jak rabaty czy inne zmienne kosztowe. W branży poligraficznej ważne jest zrozumienie, iż ceny za złamanie mogą się różnić w zależności od dostawcy oraz lokalizacji, dlatego należy zawsze konsultować takie informacje z konkretnym zleceniem. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy pozwala na lepsze planowanie budżetów w projektach poligraficznych.

Pytanie 40

Na trzeciej stronie czwórki tytułowej publikacji znajdują się między innymi

A. nazwisko autora
B. wakat
C. numer ISBN
D. dedykacja
Wybór dedykacji, numeru ISBN czy wakatu jako elementów umieszczanych na trzeciej stronie czwórki tytułowej książki odzwierciedla nieporozumienia dotyczące struktury i celu tego dokumentu. Dedykacja, chociaż osobista i ważna dla autora, nie jest standardowym elementem czwórki tytułowej. Zazwyczaj dedykacje znajdują się na stronie przedtytułowej lub w innej części książki, ponieważ ich głównym celem jest wyrażenie uznania wobec konkretnej osoby, a nie informowanie o autorze. Numer ISBN, który jest kluczowy dla identyfikacji publikacji w systemie wydawniczym, nie pojawia się na czwórce tytułowej, lecz zazwyczaj na stronie tytułowej lub w danych bibliograficznych. Pomimo że jego obecność jest niezwykle istotna dla działań związanych z dystrybucją i sprzedażą książek, stanowi zbyt techniczny element, aby znajdować się w sekcji identyfikacyjnej na czwórce tytułowej. Wakat, z kolei, odnosi się do braku lub możliwości w zatrudnieniu, co jest całkowicie nieadekwatne w kontekście wydawniczym. Zrozumienie struktury czwórki tytułowej jest kluczowe dla produkcji i promocji książek, a pomylenie tych elementów z informacjami o autorze prowadzi do niepełnego i niejasnego przedstawienia dzieła literackiego. Przygotowując publikację, należy zawsze odnosić się do dobrych praktyk branżowych, które jasno określają, jakie informacje powinny być umieszczane w danej sekcji dokumentu.