Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 14 maja 2025 07:59
  • Data zakończenia: 14 maja 2025 08:47

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Z jakim protokołem związane są terminy 'sequence number' oraz 'acknowledgment number'?

Ilustracja do pytania
A. UDP (User Datagram Protocol)
B. TCP (Transmission Control Protocol)
C. HTTP (Hypertext Transfer Protocol)
D. IP (Internet Protocol)
Protokół HTTP (Hypertext Transfer Protocol) choć powszechnie używany do przesyłania stron internetowych nie posiada mechanizmów bezpośrednio związanych z numerami sekwencyjnymi czy potwierdzeniami. Jest to protokół warstwy aplikacji który korzysta z TCP jako transportu stąd może korzystać z jego niezawodności ale sam z siebie nie implementuje tych funkcji. Protokół UDP (User Datagram Protocol) z kolei jest protokołem bezpołączeniowym co oznacza że nie zapewnia niezawodności ani nie korzysta z numerów sekwencyjnych czy potwierdzeń. UDP jest użyteczny w scenariuszach gdzie szybkość jest ważniejsza niż niezawodność takich jak streaming audio i wideo. W końcu protokół IP (Internet Protocol) jest podstawą komunikacji w sieci ale działa na niższym poziomie niż TCP i UDP. IP jest odpowiedzialny za trasowanie pakietów pomiędzy urządzeniami ale nie zajmuje się kontrolą przepływu czy niezawodnością transmisji. Często dochodzi do nieporozumień gdyż IP, TCP i UDP są używane razem w różnych warstwach modelu TCP/IP ale ich role i funkcje są różne dlatego kluczowe jest zrozumienie że to TCP odpowiada za mechanizmy zapewniające niezawodność transmisji dzięki numerom sekwencyjnym i potwierdzeniom.

Pytanie 2

Jaki jest standardowy port dla serwera HTTP?

A. 8081
B. 800
C. 8080
D. 80
Port 80 jest domyślnym portem serwera usługi WWW, co oznacza, że jest standardowo używany do komunikacji HTTP. Protokół HTTP, który jest podstawą większości stron internetowych, został zaprojektowany w taki sposób, aby korzystać z portu 80. Użycie tego portu pozwala przeglądarkom internetowym na automatyczne nawiązywanie połączenia z serwerem WWW bez konieczności jawnego określania portu w adresie URL. Na przykład, wpisując 'http://example.com', przeglądarka domyślnie próbuje połączyć się z portem 80. W praktyce, jeśli port 80 jest zablokowany lub używany przez inny serwis, można napotkać problemy z dostępem do stron internetowych. W kontekście najlepszych praktyk branżowych, administratorzy serwerów powinni upewnić się, że port 80 jest odpowiednio zabezpieczony i monitorowany, aby zapobiegać nieautoryzowanemu dostępowi i atakom. W miarę rozwoju technologii, alternatywne porty, takie jak 443 dla HTTPS, zyskały na znaczeniu, jednak port 80 pozostaje kluczowy dla standardowej komunikacji HTTP.

Pytanie 3

Wtyczka (modularne złącze męskie) przedstawiona na rysunku stanowi zakończenie przewodu

Ilustracja do pytania
A. F/UTP
B. światłowodowego
C. koncentrycznego
D. U/UTP
Wtyk przedstawiony na zdjęciu to złącze RJ-45, które jest standardowo używane do zakończeń kabli typu F/UTP. F/UTP, czyli Foiled Unshielded Twisted Pair, to kabel składający się z czterech par nieskręconych przewodów, które są otoczone folią ekranową. Dzięki tej konstrukcji kabel F/UTP zapewnia lepszą ochronę przed zakłóceniami elektromagnetycznymi w porównaniu do zwykłego U/UTP. Złącza RJ-45 są powszechnie używane w sieciach komputerowych Ethernet do łączenia urządzeń takich jak komputery, routery i przełączniki sieciowe. Instalacja tych kabli wymaga przestrzegania standardów takich jak TIA/EIA-568, które określają konfigurację pinów dla poprawnego przesyłu danych. Stosowanie F/UTP jest zalecane w środowiskach o dużym natężeniu zakłóceń elektromagnetycznych, co można spotkać w szpitalach czy zakładach przemysłowych. Znajomość poprawnego montażu złączy RJ-45 i struktury kabli F/UTP jest niezbędna dla specjalistów zajmujących się instalacją i utrzymaniem sieci, aby zapewnić ich niezawodność i wydajność.

Pytanie 4

W celu zapewnienia jakości usługi QoS, w przełącznikach warstwy dostępu stosuje się mechanizm

A. określania liczby urządzeń, które mogą łączyć się z danym przełącznikiem
B. zastosowania kilku portów jako jednego logicznego połączenia jednocześnie
C. zapobiegającego występowaniu pętli w sieci
D. nadawania wyższych priorytetów niektórym typom danych
Mechanizmy mające na celu zapewnienie jakości usług (QoS) różnią się znacząco w zależności od zastosowanych technologii oraz specyfiki sieci. Wybór odpowiedzi, które koncentrują się na takich kwestiach jak liczba urządzeń łączących się z przełącznikiem czy zapobieganie powstawaniu pętli, nie odnoszą się bezpośrednio do fundamentalnych zasad zarządzania ruchem danych w sieci. Odpowiedź dotycząca liczby urządzeń sugeruje, że ograniczenie liczby podłączonych klientów może mieć wpływ na QoS, jednak nie wpływa to bezpośrednio na priorytetyzację danych, która jest kluczowa dla utrzymania wysokiej jakości usług w warunkach dużego obciążenia sieci. Również koncepcja wykorzystywania kilku portów jako jednego łącza logicznego, chociaż może poprawić przepustowość, nie ma wpływu na to, które dane są przesyłane w sposób priorytetowy. Kluczowym błędem jest zrozumienie, że QoS dotyczy nie tylko zarządzania szerokością pasma, ale przede wszystkim sposobu traktowania różnych typów ruchu. Mechanizmy zapobiegające pętli, takie jak STP (Spanning Tree Protocol), są istotne dla stabilności sieci, ale nie dotyczą zarządzania priorytetami danych. W rezultacie wybór odpowiedzi, które nie odnosi się do nadawania priorytetów danym, prowadzi do niepełnego zrozumienia istoty QoS oraz jej zastosowania w praktyce, co jest kluczowym elementem w projektowaniu i utrzymywaniu nowoczesnych sieci komputerowych.

Pytanie 5

ile bajtów odpowiada jednemu terabajtowi?

A. 1014 bajtów
B. 108 bajtów
C. 1010 bajtów
D. 1012 bajtów
Jeden terabajt (TB) jest równy 10^12 bajtów, co oznacza, że w systemach komputerowych, które często używają pojęcia terabajta, odniesieniem są jednostki oparte na potęgach dziesięciu. Ta definicja opiera się na standardzie SI, gdzie terabajt jest uznawany jako 1 000 000 000 000 bajtów. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest obliczanie pojemności dysków twardych oraz pamięci masowej. W obliczeniach dotyczących pamięci komputerowej, istotne jest, aby rozumieć różnice między terabajtem a tebibajtem (TiB), które wynosi 2^40 bajtów (około 1,1 TB). W kontekście rozwoju technologii, znajomość tych jednostek jest kluczowa przy doborze odpowiednich rozwiązań do przechowywania danych, co jest szczególnie istotne w branży IT, analizie dużych zbiorów danych oraz przy projektowaniu systemów informatycznych.

Pytanie 6

W systemie DNS, aby powiązać nazwę hosta z adresem IPv4, konieczne jest stworzenie rekordu

A. ISDN
B. MX
C. A
D. PTR
Odpowiedzi PTR, ISDN i MX są błędne w kontekście mapowania nazw hostów na adresy IPv4. Rekord PTR służy do odwrotnego mapowania, czyli przekształcania adresów IP na nazwy domen. Używany jest głównie do celów diagnostycznych i w bezpieczeństwie, aby zweryfikować, czy dany adres IP odpowiada konkretnej nazwie domeny. W praktyce, często używany w konfiguracji serwerów pocztowych, aby uniknąć problemów z dostarczaniem wiadomości. Natomiast ISDN w ogóle nie odnosi się do systemów DNS, jest to technologia używana do przekazywania danych przez linie telefoniczne. Rekord MX, z drugiej strony, jest stosowany do wskazywania serwerów odpowiedzialnych za obsługę poczty e-mail dla danej domeny. Choć jest niezwykle istotny w kontekście zarządzania pocztą elektroniczną, nie ma zastosowania w mapowaniu nazw hostów do adresów IP. Interesującym aspektem jest to, że wiele osób myli funkcje tych różnych rekordów, co prowadzi do nieporozumień w konfiguracji usług internetowych. Właściwe zrozumienie typów rekordów DNS i ich funkcji jest kluczowe dla zapewnienia prawidłowego działania sieci oraz aplikacji internetowych. Przykłady konfiguracji DNS i analiza błędów mogą być pomocne w unikaniu takich nieporozumień.

Pytanie 7

Aby podłączyć drukarkę igłową o wskazanych parametrach do komputera, trzeba umieścić kabel dołączony do drukarki w porcie

ProducentOKI
Ilość igieł24
Wspierane systemy operacyjneWindows 7, Windows Server 2008
Szybkość druku [znaki/s]576
Maksymalna ilość warstw wydruku6
InterfejsIEEE 1284
Pamięć128 KB
Poziom hałasu [dB]57

A. Ethernet
B. Centronics
C. FireWire
D. USB
Odpowiedzi USB, Ethernet i FireWire to raczej nie są odpowiednie typy połączeń dla drukarek igłowych. USB stało się standardem dla nowych urządzeń peryferyjnych, bo jest uniwersalne i łatwe w użyciu, ale drukarki igłowe wolą korzystać z Centronics, bo to pasuje do ich budowy i zastosowań. USB jest szybkie, co jest ważne dla skanerów czy nowoczesnych drukarek laserowych, ale niekoniecznie dla igłowych, które potrzebują niezawodności w trudnych warunkach. Ethernet to głównie do sieci, żeby podłączać zdalnie drukarki, ale do lokalnych połączeń z igłowymi to zbędne. FireWire używano w urządzeniach, które musiały szybko przesyłać dużo danych, jak kamery wideo, a drukarki igłowe nie potrzebują aż takiego transferu, dlatego to nie dla nich. Wybór niewłaściwych interfejsów może wynikać z braku wiedzy o tym, czego te drukarki naprawdę potrzebują, a one wciąż korzystają z Centronics, bo to działa dobrze w zadaniach jak drukowanie faktur czy innych dokumentów. Rozumienie tych interfejsów może pomóc lepiej dopasować sprzęt do ich potrzeb.

Pytanie 8

Główną metodą ochrony sieci komputerowej przed zewnętrznymi atakami jest wykorzystanie

A. programu antywirusowego
B. zapory sieciowej
C. serwera Proxy
D. blokady portu 80
Choć serwery proxy, blokady portu 80 i programy antywirusowe mogą pełnić ważne role w ekosystemie zabezpieczeń, nie są one podstawowymi metodami ochrony sieci przed atakami z zewnątrz. Serwer proxy działa jako pośrednik w komunikacji między użytkownikami a Internetem, co może poprawić prywatność i kontrolę dostępu, jednak sam w sobie nie zabezpiecza sieci. W przypadku ataków z zewnątrz, serwer proxy nie może skutecznie zablokować nieautoryzowanego dostępu, co czyni go niewystarczającym rozwiązaniem w kontekście zagrożeń zewnętrznych. Blokada portu 80, która jest standardowym portem dla protokołu HTTP, to technika, która może ograniczyć dostęp do usług webowych, ale nie zapewnia kompleksowej ochrony. Tego rodzaju działanie może prowadzić do fałszywego poczucia bezpieczeństwa, gdyż wiele ataków nie wykorzystuje portu 80, a dodatkowo blokowanie portów może zakłócać legalny ruch sieciowy. Programy antywirusowe, z kolei, koncentrują się na ochronie przed złośliwym oprogramowaniem, ale nie stanowią barier w aspekcie ochrony przed atakami hakerskimi, które mogą wykorzystywać luki w zabezpieczeniach sieci. Współczesne scenariusze zagrożeń wymagają zastosowania wielowarstwowego podejścia do zabezpieczeń, w którym zapory sieciowe zajmują centralne miejsce w ochronie przed atakami z zewnątrz, podczas gdy inne metody, takie jak programy antywirusowe i serwery proxy, mogą pełnić funkcje uzupełniające.

Pytanie 9

Zarządzanie pasmem (ang. bandwidth control) w switchu to funkcjonalność

A. pozwalająca na przesył danych z jednego portu równocześnie do innego portu
B. pozwalająca na ograniczenie przepustowości na wybranym porcie
C. umożliwiająca jednoczesne połączenie switchy poprzez kilka łącz
D. umożliwiająca zdalne połączenie z urządzeniem
Zarządzanie pasmem, czyli kontrola przepustowości, jest kluczowym aspektem w administracji sieci, który pozwala na optymalne wykorzystanie zasobów dostępnych w infrastrukturze sieciowej. Odpowiedź, która mówi o ograniczaniu przepustowości na wybranym porcie, jest prawidłowa, ponieważ ta usługa umożliwia administratorom sieci precyzyjne zarządzanie ruchem danych, co przekłada się na zwiększenie wydajności i jakości usług sieciowych. Przykładem zastosowania tej funkcji może być sytuacja, w której firma chce zapewnić, że krytyczne aplikacje, takie jak VoIP lub wideokonferencje, mają priorytet w dostępie do pasma, także w przypadku, gdy sieć jest obciążona innymi, mniej istotnymi rodzajami ruchu. Dzięki zarządzaniu pasmem, administratorzy mogą wprowadzać polityki QoS (Quality of Service), które definiują poziomy usług dla różnych typów ruchu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie projektowania i zarządzania sieciami.

Pytanie 10

Narzędziem wykorzystywanym do diagnozowania połączeń między komputerami w systemie Windows jest

A. ping
B. route
C. traceroute
D. ipconfig
Odpowiedź 'ping' jest poprawna, ponieważ jest to podstawowe narzędzie diagnostyczne wykorzystywane do sprawdzania dostępności hostów w sieci IP. Ping działa na zasadzie wysyłania pakietów ICMP Echo Request do danego adresu IP i oczekiwania na odpowiedź w postaci ICMP Echo Reply. Dzięki temu administratorzy sieci mogą szybko ocenić, czy dany host jest osiągalny, a także zmierzyć czas odpowiedzi, co jest istotne w diagnostyce opóźnień sieciowych. Przykładowo, jeśli próbujesz nawiązać połączenie z serwerem i otrzymujesz odpowiedź ping, oznacza to, że serwer jest aktywny i dostępny w sieci. Narzędzie to jest powszechnie stosowane w praktykach monitorowania sieci oraz rozwiązywania problemów z połączeniami sieciowymi. Warto również dodać, że ping może być używane w różnych systemach operacyjnych, nie tylko w Windows, co czyni je wszechstronnym narzędziem w arsenale każdego specjalisty IT. Używanie ping jako pierwszego kroku w diagnostyce sieci jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, co podkreśla jego znaczenie w codziennej pracy administracyjnej.

Pytanie 11

Jeśli podczas podłączania stacji dysków elastycznych 1,44 MB kabel sygnałowy zostanie włożony odwrotnie, to

A. BIOS komputera zgłosi błąd w podłączeniu stacji dysków
B. stacja dysków zostanie uszkodzona
C. BIOS komputera prawidłowo zidentyfikuje stację dysków
D. BIOS komputera rozpozna stację dysków jako 2,88 MB
Odpowiedź wskazująca, że BIOS komputera zgłosi błąd podłączenia stacji dysków jest poprawna, ponieważ stacje dysków elastycznych, podobnie jak inne urządzenia peryferyjne, muszą być podłączone zgodnie z określonymi standardami złącz. W przypadku stacji dysków 1,44 MB, kabel danych ma określoną orientację, a odwrotne podłączenie spowoduje, że sygnały nie będą przesyłane prawidłowo. BIOS, jako oprogramowanie niskiego poziomu odpowiedzialne za inicjalizację sprzętu podczas uruchamiania komputera, wykonuje różne testy, w tym wykrywanie podłączonych urządzeń. W przypadku stacji dysków, jeśli sygnały są nieprawidłowe, BIOS nie jest w stanie ich zidentyfikować, co skutkuje błędem podłączenia. Praktyczny aspekt tej wiedzy odnosi się do codziennych czynności serwisowych, gdzie należy upewnić się, że wszystkie połączenia kablowe są przeprowadzone zgodnie z zaleceniami producenta. Wiedza ta jest kluczowa w kontekście napraw i konserwacji sprzętu komputerowego, gdzie błędne podłączenie urządzeń może prowadzić do nieprawidłowego działania systemu lub jego uszkodzenia.

Pytanie 12

W zestawieniu przedstawiono istotne parametry techniczne dwóch typów interfejsów. Z powyższego wynika, że SATA w porównaniu do ATA charakteryzuje się

Table Comparison of parallel ATA and SATA
Parallel ATASATA 1.5 Gb/s
Bandwidth133 MB/s150 MB/s
Volts5V250 mV
Number of pins407
Cable length18 in. (45.7 cm)39 in. (1 m)

A. mniejszą przepustowością oraz większą liczbą pinów w złączu
B. mniejszą przepustowością oraz mniejszą liczbą pinów w złączu
C. większą przepustowością oraz mniejszą liczbą pinów w złączu
D. większą przepustowością oraz większą liczbą pinów w złączu
Interfejs SATA (Serial ATA) oferuje większą przepustowość niż jego poprzednik ATA (Parallel ATA). Przepustowość SATA 1.5 Gb/s wynosi około 150 MB/s, podczas gdy ATA oferuje 133 MB/s. Różnica związana jest z zastosowaniem sygnału szeregowego w SATA, co zwiększa efektywność przesyłu danych. Dzięki temu można osiągnąć lepszą wydajność we współczesnych systemach komputerowych. Co więcej SATA używa znacznie mniejszej liczby wyprowadzeń w złączu - tylko 7 pinów w porównaniu do 40 w ATA. To uproszczenie interfejsu zmniejsza jego złożoność i zwiększa niezawodność połączeń. Mniejsza liczba pinów pozwala na bardziej kompaktowe i elastyczne kable, co jest korzystne w kontekście organizacji przestrzeni wewnątrz obudowy komputera. Dodatkowo mniejsze napięcie zasilania w SATA (250 mV) w porównaniu do 5V w ATA pozwala na mniejsze zużycie energii co jest istotne w nowoczesnych laptopach i systemach oszczędzających energię. W praktyce wybór SATA nad ATA jest standardem, gdyż umożliwia on łatwiejszą instalację i lepszą wydajność w codziennym użytkowaniu.

Pytanie 13

Jaki protokół jest używany do ściągania wiadomości e-mail z serwera pocztowego na komputer użytkownika?

A. FTP
B. POP3
C. HTTP
D. SMTP
Protokół POP3 (Post Office Protocol 3) jest standardem stosowanym do pobierania wiadomości e-mail z serwera na komputer użytkownika. POP3 umożliwia użytkownikom ściąganie e-maili na lokalne urządzenie, co pozwala na ich przeglądanie offline. Główną funkcjonalnością POP3 jest przenoszenie wiadomości z serwera pocztowego na klienta pocztowego, co oznacza, że po pobraniu wiadomości na komputer, są one zazwyczaj usuwane z serwera. To podejście jest szczególnie użyteczne dla osób, które preferują zarządzać swoją pocztą lokalnie oraz dla tych, którzy mają ograniczone połączenie internetowe. W praktyce, użytkownicy często konfigurują swoje aplikacje pocztowe, takie jak Outlook, Thunderbird czy inne, aby korzystały z protokołu POP3, co pozwala im na łatwe zarządzanie swoimi wiadomościami i utrzymanie porządku w skrzynce odbiorczej. Warto również zwrócić uwagę na bezpieczeństwo, stosując szyfrowanie SSL/TLS podczas połączenia z serwerem, co jest dobrą praktyką w branży.

Pytanie 14

Wykonanie polecenia attrib +h +s +r przykład.txt w konsoli systemu Windows spowoduje

A. zapisanie ciągu znaków hsr do pliku przykład.txt
B. nadanie dla pliku przykład.txt atrybutów ukryty, systemowy, tylko do odczytu
C. zabezpieczenie pliku przykład.txt hasłem hsr
D. nadanie dla pliku przykład.txt atrybutów ukryty, skompresowany, tylko do odczytu
Wiesz, polecenie attrib +h +s +r w Windowsie to naprawdę ważna sprawa, jeśli chodzi o zarządzanie plikami. Jak używasz go na pliku przykład.txt, to oznacza, że plik dostaje atrybuty: ukryty (h), systemowy (s) i tylko do odczytu (r). Atrybut ukryty sprawia, że plik nie jest widoczny podczas przeglądania, co jest przydatne, gdy mamy do czynienia z plikami systemowymi czy danymi, które nie powinny być bez powodu zmieniane przez zwykłych użytkowników. Z kolei atrybut systemowy wskazuje, że plik jest potrzebny do działania systemu operacyjnego. A atrybut tylko do odczytu chroni plik przed przypadkowymi zmianami. Myślę, że sprawdza się to w przypadku plików konfiguracyjnych lub aplikacji, które lepiej zostawić w spokoju. Dobrze jest używać tych atrybutów dla ważnych plików, bo to serio zwiększa bezpieczeństwo i stabilność systemu. Pamiętaj jednak, że nadawanie atrybutów to nie to samo co zabezpieczanie plików przed dostępem, a jedynie ich lepsza organizacja w systemie plików.

Pytanie 15

Aby uzyskać informacje na temat aktualnie działających procesów w systemie Linux, można użyć polecenia

A. ps
B. su
C. ls
D. rm
Polecenie 'ps' w systemie Linux jest kluczowym narzędziem służącym do wyświetlania informacji o bieżących procesach. Skrót 'ps' oznacza 'process status', co doskonale oddaje jego funkcjonalność. Umożliwia ono użytkownikom przeglądanie listy procesów działających w systemie, a także ich stanu, wykorzystania pamięci i innych istotnych parametrów. Przykładowe użycie polecenia 'ps aux' pozwala na uzyskanie szczegółowych informacji o wszystkich procesach, w tym tych, które są uruchomione przez innych użytkowników. Dzięki temu administratorzy i użytkownicy mają możliwość monitorowania aktywności systemu, diagnozowania problemów oraz optymalizacji użycia zasobów. W kontekście dobrej praktyki, korzystanie z polecenia 'ps' jest niezbędne do zrozumienia, jakie procesy obciążają system, co jest kluczowe w zarządzaniu systemami wielozadaniowymi, gdzie optymalizacja wydajności jest priorytetem. Warto również zaznaczyć, że na podstawie wyników polecenia 'ps' można podejmować decyzje dotyczące zarządzania procesami, takie jak ich zatrzymywanie czy priorytetyzacja.

Pytanie 16

Aby zrealizować usługę zdalnego uruchamiania systemów operacyjnych na komputerach stacjonarnych, należy w Windows Server zainstalować rolę

A. Hyper-V
B. Application Server
C. IIS (Internet Information Services)
D. WDS (Usługi wdrażania systemu Windows)
Hyper-V, Application Server oraz IIS (Internet Information Services) to istotne komponenty systemu Windows Server, jednak nie są one odpowiednie do wdrażania usług zdalnej instalacji systemów operacyjnych. Hyper-V to technologia wirtualizacji, która pozwala na uruchamianie wielu maszyn wirtualnych na jednej fizycznej maszynie, co jest przydatne w kontekście testowania lub uruchamiania aplikacji na różnych systemach operacyjnych, ale nie bezpośrednio do instalacji systemów operacyjnych na stacjach roboczych. Application Server jest zestawem funkcji umożliwiających uruchamianie aplikacji serwerowych, jednak nie wspiera procesu zdalnego wdrażania systemów operacyjnych. IIS to serwer internetowy, który obsługuje aplikacje webowe i usługi, ale także nie jest przeznaczony do zdalnego wdrażania systemów operacyjnych. Typowym błędem myślowym w tym przypadku może być mylenie roli serwera z funkcjami, które są zwłaszcza związane z aplikacjami, a nie z instalacją systemów operacyjnych. Osoby wybierające jedną z tych opcji mogą nie rozumieć specyfiki ról serwera w kontekście ich przeznaczenia. Aby prawidłowo wdrożyć zdalną instalację, ważne jest, aby znać różnice pomiędzy tymi rolami i ich funkcjonalnością, co jest kluczowe w zarządzaniu infrastrukturą IT.

Pytanie 17

Umożliwienie stacjom roboczym Windows, OS X oraz Linux korzystania z usług drukowania Linuxa i serwera plików zapewnia serwer

A. APACHE
B. SQUID
C. SAMBA
D. POSTFIX
SAMBA to otwarte oprogramowanie, które implementuje protokół SMB/CIFS, umożliwiając współdzielenie plików oraz drukowanie pomiędzy systemami Linux i Unix a klientami Windows oraz Mac OS X. Dzięki SAMBA można zintegrować różnorodne systemy operacyjne w jedną, spójną sieć, co jest kluczowe w środowiskach mieszanych. Przykładem zastosowania SAMBA może być sytuacja, w której dział IT w firmie chce, aby pracownicy korzystający z komputerów z Windows mogli łatwo uzyskiwać dostęp do katalogów i drukarek, które są fizycznie podłączone do serwera z systemem Linux. W kontekście dobrych praktyk, SAMBA zapewnia również mechanizmy autoryzacji i uwierzytelniania, co jest zgodne z zasadami zabezpieczania danych i zarządzania dostępem. Dodatkowo, SAMBA wspiera integrację z Active Directory, co umożliwia centralne zarządzanie użytkownikami i zasobami. Warto również zauważyć, że SAMBA jest szeroko stosowana w wielu organizacjach, co potwierdza jej stabilność, wsparcie społeczności i ciągły rozwój.

Pytanie 18

Jak wiele domen kolizyjnych oraz rozgłoszeniowych można dostrzec na schemacie?

Ilustracja do pytania
A. 1 domena kolizyjna i 9 domen rozgłoszeniowych
B. 9 domen kolizyjnych oraz 1 domena rozgłoszeniowa
C. 4 domeny kolizyjne oraz 9 domen rozgłoszeniowych
D. 9 domen kolizyjnych oraz 4 domeny rozgłoszeniowe
Wiesz, dlaczego odpowiedzi są błędne? Wynika to z nieporozumienia, jak działają przełączniki i routery w sieci. Mówiąc o domenach kolizyjnych, mamy na myśli miejsca, gdzie pakiety mogą się zderzać. W sieciach z koncentratorami jest to powszechne, bo wszystko działa w jednym wspólnym segmencie. A przy przełącznikach kolizje są praktycznie wyeliminowane, bo każde połączenie to osobna domena kolizyjna. Dlatego stwierdzenie, że jest tylko jedna domena kolizyjna, jest błędne, szczególnie mając pod uwagę, że mamy kilka przełączników. Tak samo nie jest prawdziwe mówienie o wielu domenach rozgłoszeniowych, bo to routery je oddzielają. Każda strona routera tworzy własną domenę, więc nie można mieć tylu domen rozgłoszeniowych, co urządzeń w sieci. Zrozumienie tych zasad jest naprawdę ważne, żeby dobrze projektować sieci, umożliwić sprawne zarządzanie ruchem i unikać problemów z kolizjami i nadmiernym rozgłaszaniem pakietów. Warto się tym zainteresować, żeby zrozumieć, jak to wszystko działa.

Pytanie 19

Aby stworzyć partycję w systemie Windows, należy skorzystać z narzędzia

A. diskmgmt.msc
B. devmgmt.msc
C. dsa.msc
D. dfsgui.msc
Odpowiedź 'diskmgmt.msc' jest poprawna, ponieważ jest to narzędzie systemowe w systemie Windows, które umożliwia zarządzanie dyskami i partycjami. Użytkownicy mogą za jego pomocą tworzyć, usuwać, formatować i zmieniać rozmiar partycji, co jest kluczowe przy organizacji przestrzeni dyskowej. Przykładowo, jeśli użytkownik chce podzielić dysk twardy na kilka mniejszych jednostek, aby lepiej zarządzać danymi, może to zrobić przy użyciu tego narzędzia. Dobrą praktyką jest regularne sprawdzanie stanu dysków oraz optymalizacja ich struktury, co może przyczynić się do lepszej wydajności systemu. Ponadto, diskmgmt.msc pozwala na przypisywanie liter dysków, co ułatwia ich identyfikację przez system oraz użytkowników. Używając tego narzędzia, można również zarządzać wolnym miejscem na dysku, co jest istotne w kontekście zachowania integralności danych oraz efektywności operacyjnej całego systemu operacyjnego. Warto zaznaczyć, że dostęp do tego narzędzia można uzyskać, wpisując 'diskmgmt.msc' w oknie uruchamiania (Win + R), co czyni go łatwo dostępnym dla użytkowników.

Pytanie 20

Aby przywrócić dane z sformatowanego dysku twardego, konieczne jest zastosowanie programu

A. Acronis True Image
B. CD Recovery Toolbox Free
C. RECUVA
D. CDTrack Rescue
RECUVA to popularny program do odzyskiwania danych, który jest szczególnie skuteczny w przypadku sformatowanych dysków twardych. Działa na zasadzie skanowania wolnych przestrzeni na dysku, gdzie mogą znajdować się nieusunięte dane. Zastosowanie RECUVA jest uzasadnione w sytuacjach, gdy dane zostały przypadkowo usunięte lub po formatowaniu, podczas gdy inne programy mogą nie radzić sobie z takimi przypadkami. Warto również zauważyć, że RECUVA oferuje różne tryby skanowania, co umożliwia użytkownikom dostosowanie procesu do swoich potrzeb. Program pozwala także na podgląd plików przed ich przywróceniem, co zwiększa pewność wyboru. W zgodzie z dobrymi praktykami branżowymi, zawsze zaleca się przechowywanie odzyskanych danych na innym nośniku, aby uniknąć nadpisywania danych, które mogą jeszcze być dostępne. Dodatkowo, regularne tworzenie kopii zapasowych jest kluczowym elementem zarządzania danymi, co może zapobiegać wielu problemom z utratą danych w przyszłości.

Pytanie 21

Która edycja systemu operacyjnego Windows Server 2008 charakteryzuje się najmniej rozbudowanym interfejsem graficznym?

A. Standard Edition
B. Enterprise
C. Datacenter
D. Server Core
Wybór wersji Enterprise, Datacenter lub Standard Edition jest nieprawidłowy, ponieważ wszystkie te wersje systemu Windows Server 2008 zawierają pełny interfejs graficzny oraz szereg dodatkowych usług i funkcji, które nie są dostępne w Server Core. Wersja Enterprise oferuje zaawansowane funkcje takie jak wsparcie dla większej liczby procesorów i pamięci, jednak jej interfejs graficzny jest bardziej rozbudowany, co może zwiększać ryzyko ataków oraz skomplikować zarządzanie. Wersja Datacenter, przeznaczona głównie dla rozwiązań wirtualizacji, również korzysta z pełnego interfejsu, co wpływa na większe zużycie zasobów. Standard Edition to wersja przeznaczona dla niewielkich i średnich firm, również posiadająca rozbudowany interfejs graficzny. Często nie docenia się znaczenia optymalizacji środowiska serwerowego poprzez ograniczenie interfejsu graficznego, co prowadzi do nadmiernych wydatków na zasoby oraz zwiększonego ryzyka w zakresie bezpieczeństwa. Kluczem do efektywnego zarządzania serwerem jest wybór odpowiedniej wersji systemu operacyjnego, która odpowiada potrzebom organizacji, co w przypadku Windows Server 2008 najlepiej realizuje Server Core.

Pytanie 22

Graficzny symbol ukazany na ilustracji oznacza

Ilustracja do pytania
A. koncentrator
B. most
C. przełącznik
D. bramę
Symbol graficzny przedstawiony na rysunku rzeczywiście oznacza przełącznik sieciowy co jest zgodne z odpowiedzią numer trzy Przełącznik jest kluczowym urządzeniem w infrastrukturze sieci komputerowych odpowiadającym za efektywne kierowanie ruchem sieciowym w ramach lokalnej sieci komputerowej LAN Działa na poziomie drugiego modelu ISO/OSI czyli warstwie łącza danych Jego podstawową funkcją jest przekazywanie pakietów pomiędzy urządzeniami w ramach tej samej sieci lokalnej poprzez analizę adresów MAC Dzięki temu przełączniki potrafią znacząco zwiększać wydajność sieci poprzez redukcję kolizji danych i efektywne zarządzanie pasmem sieciowym W praktyce przełączniki są wykorzystywane w wielu zastosowaniach od małych sieci domowych po zaawansowane sieci korporacyjne W środowiskach korporacyjnych przełączniki mogą obsługiwać zaawansowane funkcje takie jak VLAN wirtualne sieci LAN zapewniające segregację ruchu sieciowego oraz Quality of Service QoS umożliwiające priorytetyzację ruchu Odpowiednie zarządzanie i konfiguracja przełączników są kluczowe dla zachowania bezpieczeństwa i wydajności całej infrastruktury sieciowej Współczesne przełączniki często integrują technologię Power over Ethernet PoE co umożliwia zasilanie urządzeń sieciowych takich jak telefony VoIP czy kamery IP bezpośrednio przez kabel sieciowy co upraszcza instalację i obniża koszty eksploatacji

Pytanie 23

Aby poprawić bezpieczeństwo zasobów sieciowych, administrator sieci komputerowej w firmie otrzymał zadanie podziału aktualnej lokalnej sieci komputerowej na 16 podsieci. Obecna sieć posiada adres IP 192.168.20.0 i maskę 255.255.255.0. Jaką maskę sieci powinien zastosować administrator?

A. 255.255.255.224
B. 255.255.255.248
C. 255.255.255.192
D. 255.255.255.240
Wybór nieprawidłowej maski sieciowej może prowadzić do nieefektywnego zarządzania adresami IP i zmniejszenia bezpieczeństwa sieci. Na przykład, odpowiedź 255.255.255.224 (mask 27) daje 8 podsieci, a nie 16, co oznacza, że potrzeba więcej podsieci niż dostępnych. Przy tej masce każda podsieć miałaby tylko 30 dostępnych adresów hostów, co może być niewystarczające w większych środowiskach. Z kolei maska 255.255.255.192 (mask 26) dałaby 4 podsieci, a nie 16, co również nie spełnia wymagań. Podobnie, maska 255.255.255.248 (mask 29) pozwalałaby na utworzenie 32 podsieci, ale zaledwie 6 adresów hostów w każdej z nich, co było by niewystarczające dla większości zastosowań. Wybierając niewłaściwą maskę, administrator może nie tylko zredukować liczbę dostępnych adresów, ale także wprowadzić chaos w całej strukturze sieci. Ważne jest, aby przed podziałem sieci zawsze przeanalizować wymagania dotyczące liczby podsieci i hostów, co jest podstawą planowania adresacji IP i zarządzania siecią zgodnie z najlepszymi praktykami w dziedzinie IT.

Pytanie 24

Podstawowy protokół stosowany do ustalania ścieżki oraz przesyłania pakietów danych w sieci komputerowej to

A. POP3
B. PPP
C. SSL
D. RIP
Protokół RIP (Routing Information Protocol) jest jednym z najstarszych protokołów routingu i działa na zasadzie protokołu wektora odległości. Umożliwia on routerom wymianę informacji o dostępnych trasach w sieci, co pozwala na optymalne kierowanie pakietów danych. RIP używa metryki, która opiera się na liczbie przeskoków (hop count) do określenia najlepszej trasy, a maksymalna liczba przeskoków wynosi 15, co zapobiega powstawaniu pętli w sieci. Protokół jest używany głównie w mniejszych sieciach, gdzie jego prostota i łatwość konfiguracji stanowią istotne zalety. Przykładem zastosowania RIP mogą być małe biura lub oddziały, które potrzebują efektywnego i łatwego w implementacji rozwiązania do routingu. W praktyce, administratorzy sieci często korzystają z RIP w połączeniu z innymi protokołami, takimi jak OSPF, aby zapewnić większą elastyczność i efektywność w zarządzaniu trasami.

Pytanie 25

Ile różnych sieci obejmują komputery z adresami IP podanymi w tabeli oraz przy standardowej masce sieci?

A. Dwóch
B. Sześciu
C. Jednej
D. Czterech
Wybór jakiejkolwiek liczby mniejszej niż cztery wskazuje na niezrozumienie zasady klasyfikacji adresów IP oraz ich maskowania. W przypadku wyboru jednej sieci można by założyć, że wszystkie adresy IP są w jednej podsieci, co jest błędne, ponieważ każdy z wymienionych adresów IP zaczyna się od innego drugiego oktetu. Wybór dwóch lub trzech sieci sugeruje, że moglibyśmy zgrupować niektóre z tych adresów IP, co również nie jest zgodne z rzeczywistością. Na przykład, adresy 172.16.15.5 oraz 172.18.15.6 należą do różnych sieci, ponieważ różnią się w pierwszym lub drugim oktetach. Ponadto, przy zastosowaniu klasycznej metody maskowania dla klasy A, adresy IP o różnym pierwszym oktetach nie mogą być w tej samej sieci. Typowym błędem jest także mylenie pojęcia sieci z pojęciem adresu IP. W praktyce, aby poprawnie zarządzać siecią, ważne jest, aby mieć pełne zrozumienie, jak adresy IP są strukturalnie podzielone i jak wpływa to na ich klasyfikację. Bez właściwego zrozumienia tych zasad, można łatwo wpaść w pułapkę nieprawidłowych założeń, co w efekcie prowadzi do błędnych decyzji w zakresie konfiguracji i zarządzania siecią.

Pytanie 26

Pamięć, która działa jako pośrednik pomiędzy pamięcią operacyjną a procesorem o dużej prędkości, to

A. FDD
B. ROM
C. SSD
D. CACHE
Pamięć CACHE jest kluczowym elementem architektury komputerowej, służącym jako bufor pomiędzy procesorem a wolną pamięcią operacyjną (RAM). Działa na zasadzie przechowywania najczęściej używanych danych i instrukcji, co pozwala na znaczne przyspieszenie operacji obliczeniowych. Procesor, mając dostęp do pamięci CACHE, może znacznie szybciej wykonać operacje niż w przypadku konieczności odwoływania się do pamięci RAM. Przykładowo, w przypadku gier komputerowych, które wymagają szybkiego przetwarzania dużych ilości danych, pamięć CACHE umożliwia płynniejsze działanie i szybsze ładowanie zasobów. Dobrą praktyką w projektowaniu systemów komputerowych jest optymalizacja wykorzystania pamięci CACHE, co może obejmować techniki takie jak lokalność odniesień, gdzie dane są grupowane w sposób, który zwiększa prawdopodobieństwo ich ponownego wykorzystania. Warto również dodać, że pamięć CACHE występuje w różnych poziomach (L1, L2, L3), z których L1 jest najszybsza i najbliższa procesorowi, co dodatkowo podkreśla znaczenie tego komponentu w architekturze komputerowej.

Pytanie 27

W terminalu systemu operacyjnego wydano komendę nslookup. Jakie dane zostały uzyskane?

Ilustracja do pytania
A. Adres serwera DHCP
B. Domyślną bramę sieciową
C. Numer IP hosta
D. Adres serwera DNS
Polecenie nslookup jest narzędziem używanym do interakcji z serwerami DNS nie dotyczy ono bezpośrednio innych elementów sieci takich jak adres IP hosta domyślna brama czy serwer DHCP. Adres IP hosta może być uzyskany za pomocą innych narzędzi takich jak ifconfig w systemach Unix/Linux czy ipconfig w systemach Windows. Domyślna brama czyli adres bramy sieciowej to punkt w sieci komputerowej który przekazuje ruch pomiędzy różnymi segmentami sieci. Uzyskanie tej informacji zazwyczaj odbywa się za pomocą poleceń takich jak ipconfig lub route. Serwer DHCP natomiast jest odpowiedzialny za automatyczne przypisywanie adresów IP i innych konfiguracji sieciowych urządzeniom w sieci. Informacje o serwerze DHCP można uzyskać analizując ustawienia sieciowe lub logi serwera. W tym kontekście błędnym jest przypisywanie funkcji nslookup do uzyskiwania takich informacji. Częstym błędem jest mylenie funkcji poszczególnych narzędzi sieciowych co wynika z braku zrozumienia ich specyficznych zastosowań i sposobu działania. Dlatego ważne jest aby przed stosowaniem jakiegokolwiek narzędzia sieciowego dokładnie zrozumieć jego przeznaczenie i funkcjonalność. Właściwe rozróżnianie tych narzędzi i ich zastosowań jest kluczowe dla efektywnego zarządzania i utrzymania infrastruktury sieciowej w organizacjach.

Pytanie 28

Graficzny symbol pokazany na ilustracji oznacza

Ilustracja do pytania
A. przełącznik
B. most
C. koncentrator
D. bramę
Przełącznik, znany również jako switch, jest kluczowym elementem infrastruktury sieciowej stosowanym do zarządzania ruchem danych między różnymi urządzeniami w sieci lokalnej (LAN). Jego główną funkcją jest przekazywanie pakietów danych tylko do docelowych urządzeń, co zwiększa efektywność i bezpieczeństwo sieci. Przełącznik analizuje adresy MAC urządzeń podłączonych do jego portów, co pozwala na inteligentne przesyłanie danych tylko tam, gdzie są potrzebne. Przełączniki mogą działać w różnych warstwach modelu OSI, ale najczęściej funkcjonują na warstwie drugiej. W nowoczesnych sieciach stosuje się przełączniki zarządzalne, które oferują zaawansowane funkcje, takie jak VLAN, QoS czy możliwość zdalnego konfigurowania. Dzięki temu możliwa jest bardziej precyzyjna kontrola i optymalizacja ruchu sieciowego. W praktyce przełączniki są stosowane w wielu środowiskach, od małych sieci biurowych po duże centra danych, gdzie odpowiadają za skalowalne i efektywne zarządzanie zasobami sieciowymi. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, wybór odpowiedniego przełącznika powinien uwzględniać zarówno aktualne potrzeby sieci, jak i przyszłe możliwości jej rozbudowy.

Pytanie 29

Komunikat biosu POST od firmy Award o treści "Display switch is set incorrectly" sugeruje

A. błąd w inicjalizacji dysku twardego
B. nieprawidłowy tryb wyświetlania obrazu
C. problem z pamięcią operacyjną
D. brak nośnika rozruchowego
Komunikat BIOS POST "Display switch is set incorrectly" rzeczywiście wskazuje na problem z ustawieniami trybu wyświetlania obrazu. Może to oznaczać, że system nie rozpoznaje prawidłowo urządzenia wyświetlającego lub że parametr wyświetlania nie jest zgodny z konfiguracją sprzętową. Na przykład, jeśli komputer jest podłączony do telewizora, a ustawienia są skonfigurowane na monitor, może wystąpić ten błąd. Użytkownicy powinni upewnić się, że wszystkie kable są prawidłowo podłączone, a w BIOSie ustawienia wyświetlania odpowiadają używanemu urządzeniu. W praktyce często zaleca się przywrócenie domyślnych ustawień BIOS lub aktualizację sterowników graficznych, jeśli problem się powtarza. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w diagnostyce problemów z wyświetlaniem, co może znacznie ułatwić rozwiązywanie podobnych problemów w przyszłości.

Pytanie 30

Jakie urządzenie aktywne pozwoli na podłączenie do sieci lokalnej za pomocą kabla UTP 15 komputerów, drukarki sieciowej oraz rutera?

A. Switch 16-portowy
B. Panel krosowniczy 16-portowy
C. Switch 24-portowy
D. Panel krosowniczy 24-portowy
Przełącznik 24-portowy to urządzenie, które umożliwia jednoczesne podłączenie kilku urządzeń do sieci lokalnej, w tym komputerów, drukarek oraz routerów. W tym przypadku, aby obsłużyć 15 komputerów i jedną drukarkę sieciową, niezbędne jest posiadanie odpowiedniej liczby portów. Przełącznik 24-portowy spełnia te wymagania, ponieważ dysponuje wystarczającą liczbą portów do podłączenia wszystkich urządzeń z zapasem. Przełączniki są kluczowymi elementami infrastruktury sieciowej, które umożliwiają komunikację między różnymi urządzeniami i zwiększają efektywność przesyłania danych. Ważne jest, aby zastosować dobre praktyki, takie jak segregacja ruchu sieciowego przez VLAN, co pozwala na lepszą organizację sieci. Stosując standardy IEEE 802.3, przełączniki zapewniają wysoką wydajność i niezawodność w przesyłaniu danych, co jest niezbędne w dzisiejszych sieciach lokalnych pełnych różnorodnych urządzeń.

Pytanie 31

Narzędzie systemów operacyjnych Windows używane do zmiany ustawień interfejsów sieciowych, na przykład przekształcenie dynamicznej konfiguracji karty sieciowej w konfigurację statyczną, to

A. netsh
B. nslookup
C. netstat
D. ipconfig
Odpowiedź "netsh" jest poprawna, ponieważ to narzędzie systemowe w systemach Windows służy do konfigurowania oraz monitorowania interfejsów sieciowych. Umożliwia administratorom sieci m.in. zmianę ustawień kart sieciowych z dynamicznych na statyczne, co jest kluczowe w wielu scenariuszach, takich jak zarządzanie serwerami lub sieciami o stałych adresach IP. Przykładowo, aby ustawić statyczny adres IP dla karty sieciowej, można użyć polecenia: "netsh interface ip set address name='Ethernet' static 192.168.1.10 255.255.255.0 192.168.1.1", gdzie 'Ethernet' to nazwa interfejsu, a pozostałe parametry to odpowiednio adres IP, maska podsieci i brama domyślna. Narzędzie to jest zgodne z najlepszymi praktykami administracyjnymi, które zalecają precyzyjne zarządzanie oraz dokumentowanie konfiguracji sieciowych. Dodatkowo, "netsh" ma szereg możliwości, takich jak konfigurowanie zapory systemowej, zarządzanie połączeniami bezprzewodowymi, a także dostęp do zaawansowanych opcji DHCP, co czyni je wszechstronnym narzędziem w arsenale administratora sieci.

Pytanie 32

W systemie binarnym liczba 51(10) przyjmuje formę

A. 101001
B. 110111
C. 110011
D. 101011
Odpowiedź 110011 jest poprawna, ponieważ reprezentuje liczbę dziesiętną 51 w systemie binarnym. Aby przekształcić liczbę z systemu dziesiętnego na binarny, należy dzielić liczbę dziesiętną przez 2, zapisując reszty z dzielenia. Dla liczby 51 wygląda to następująco: 51 podzielone przez 2 daje 25 z resztą 1, 25 podzielone przez 2 to 12 z resztą 1, następnie 12 podzielone przez 2 to 6 z resztą 0, 6 podzielone przez 2 to 3 z resztą 0, 3 podzielone przez 2 to 1 z resztą 1, a 1 podzielone przez 2 daje 0 z resztą 1. Zbierając reszty od dołu do góry, otrzymujemy 110011. Przykłady zastosowania konwersji liczby z systemu dziesiętnego na binarny obejmują programowanie komputerowe, gdzie systemy binarne są kluczowe dla działania komputerów, a także w elektronikę cyfrową, gdzie reprezentacja binarna służy do komunikacji między różnymi urządzeniami. Dobra praktyka przy pracy z różnymi systemami liczbowymi to zawsze potwierdzanie poprawności konwersji poprzez sprawdzenie wartości w obu systemach.

Pytanie 33

Elementem aktywnym w elektronice jest

A. kondensator
B. rezystor
C. tranzystor
D. cewka
Tranzystor to taki ważny element w elektronice, bo działa jak przełącznik albo wzmacniacz sygnału. Dzięki temu może kontrolować, jak prąd płynie w obwodach, co jest po prostu niezbędne w dzisiejszej elektronice. Używa się ich w układach analogowych i cyfrowych, jak na przykład w procesorach czy wzmacniaczach audio. We wzmacniaczach audio tranzystory potrafią wzmocnić sygnał dźwiękowy, co pozwala na czystszy dźwięk z głośników. W układach logicznych są podstawą działania bramek logicznych, które są kluczowe w komputerach. Tranzystory są też projektowane z myślą o ich parametrach pracy, co sprawia, że są niezawodne i wydajne. No i nie zapomnijmy, że to są fundamenty technologii półprzewodnikowej, więc są mega istotne w elektronice.

Pytanie 34

W systemie Linux, co oznacza znak "~" w ścieżce dostępu do plików?

A. Katalog tymczasowy
B. Katalog domowy użytkownika
C. Katalog root
D. Katalog główny
W systemie Linux istnieje kilka specjalnych symboli, które mają swoje specyficzne znaczenie w kontekście ścieżek plików. Znak "~" jest jednym z nich i odnosi się do katalogu domowego użytkownika, ale istnieje pokusa, by mylić go z innymi, bardziej ogólnymi katalogami. Katalog główny, oznaczony jako "/", jest fundamentem struktury systemu plików w Linuxie. To miejsce, od którego zaczynają się wszystkie inne katalogi, takie jak "/bin", "/etc", czy "/var". Jest to mylne, gdyż "~" nie odnosi się do tej lokalizacji, ale do bardziej spersonalizowanego miejsca. Z kolei katalog tymczasowy, często oznaczany jako "/tmp", jest używany do przechowywania tymczasowych plików, które mogą być usunięte po restarcie systemu lub po określonym czasie. Nie ma on żadnego związku z "~", który jest stałym punktem odniesienia dla każdego użytkownika. Katalog root, oznaczony jako "/root", jest katalogiem domowym użytkownika root, czyli superużytkownika systemu. Choć jest to katalog domowy, to specyficzny dla tylko jednego użytkownika, root, a nie dla bieżącego użytkownika, dlatego "~" nie odnosi się do niego, chyba że jesteśmy zalogowani jako root. Rozróżnianie tych ścieżek jest kluczowe dla zrozumienia, jak działa system plików w Linuxie i jak możemy efektywnie nawigować i zarządzać plikami.

Pytanie 35

Gdy system operacyjny laptopa działa normalnie, na ekranie wyświetla się komunikat o konieczności sformatowania wewnętrznego dysku twardego. Może to sugerować

A. błędy systemu operacyjnego spowodowane szkodliwym oprogramowaniem
B. niezainicjowany lub nieprzygotowany do pracy nośnik
C. przegrzewanie się procesora
D. uszkodzoną pamięć RAM
Prawidłowa odpowiedź wskazuje na problem z nośnikiem danych, który może być niezainicjowany lub nieprzygotowany do pracy. W praktyce, aby system operacyjny mógł zainstalować i uruchomić aplikacje, niezbędne jest, aby dysk twardy był prawidłowo sformatowany i zainicjowany. Niezainicjowany nośnik to taki, który nie posiada przypisanej struktury partycji i systemu plików, przez co nie jest widoczny dla systemu operacyjnego. W takich przypadkach komunikat o konieczności formatowania jest standardową reakcją, aby użytkownik mógł podjąć działania w celu prawidłowego skonfigurowania nośnika. W standardach branżowych, zwłaszcza w kontekście systemów operacyjnych Windows i Linux, inicjalizacja dysku jest kluczowa przed przystąpieniem do jego używania. Przykładem może być sytuacja, gdy nowy dysk twardy jest dodawany do systemu; użytkownik musi go najpierw zainicjować, a następnie sformatować, aby był gotowy do przechowywania danych. Oprócz tego, konieczne jest regularne sprawdzanie stanu dysków twardych przy użyciu narzędzi diagnostycznych, aby upewnić się, że nie występują błędy, które mogą prowadzić do problemów z dostępnością danych.

Pytanie 36

Jakie informacje zwraca polecenie netstat -a w systemie Microsoft Windows?

A. Tablicę trasowania
B. Statystykę odwiedzin stron internetowych
C. Aktualne parametry konfiguracyjne sieci TCP/IP
D. Wszystkie aktywne połączenia protokołu TCP
Polecenie netstat -a w systemach Microsoft Windows jest niezwykle przydatnym narzędziem służącym do monitorowania aktywnych połączeń sieciowych. Wyświetla ono wszystkie aktualnie otwarte połączenia protokołu TCP, co pozwala administratorom na bieżąco śledzić, które aplikacje korzystają z sieci oraz jakie porty są używane. Przykładowo, dzięki temu poleceniu można szybko zidentyfikować, czy na danym porcie działa nieautoryzowana aplikacja, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa sieci. Dobre praktyki w zakresie zarządzania siecią sugerują regularne korzystanie z netstat w celu audytu aktywnych połączeń, co może pomóc w wykrywaniu potencjalnych zagrożeń. Warto także pamiętać, że polecenie to można łączyć z innymi narzędziami, takimi jak tracert czy ping, aby uzyskać bardziej kompleksowy obraz stanu sieci. Również, interpretacja wyników z netstat może być ułatwiona poprzez znajomość numerów portów oraz standardów przypisanych do poszczególnych usług, co podnosi efektywność diagnostyki i administracji siecią.

Pytanie 37

Na ilustracji ukazano sieć o układzie

Ilustracja do pytania
A. siatki
B. drzewa
C. gwiazdy
D. magistrali
Topologia gwiazdy, mimo że jest jedną z najczęściej stosowanych konfiguracji we współczesnych sieciach, różni się fundamentalnie od magistrali. W gwieździe każde urządzenie jest podłączone osobno do centralnego punktu, którym często jest przełącznik lub koncentrator. Taka struktura ułatwia zarządzanie siecią i lokalizowanie problemów, ponieważ awaria pojedynczego kabla nie wpływa na resztę sieci. Drzewo jest bardziej złożoną formą topologii, gdzie struktura hierarchiczna przypomina rozgałęzienie drzewa. Jest to połączenie wielu topologii gwiazdy, co umożliwia skalowanie w większych sieciach korporacyjnych. Jednak jego złożoność wymaga zaawansowanego zarządzania siecią i odpowiedniej infrastruktury. Topologia siatki oznacza, że każde urządzenie jest połączone z wieloma innymi, co umożliwia redundantne ścieżki i zwiększa niezawodność. Jest to jednak rozwiązanie kosztowne i skomplikowane w implementacji, stosowane głównie w krytycznych systemach, gdzie niezawodność jest priorytetem. Każda z tych topologii ma swoje zastosowania i wybór odpowiedniej zależy od specyficznych wymagań sieciowych, takich jak skala, budżet, niezawodność czy łatwość zarządzania. Magistrala, choć mniej elastyczna, jest wystarczająca dla prostych i ekonomicznych rozwiązań sieciowych, gdzie kluczowa jest prostota i niski koszt.

Pytanie 38

Do pielęgnacji elementów łożyskowych oraz ślizgowych w urządzeniach peryferyjnych wykorzystuje się

A. powłokę grafitową
B. sprężone powietrze
C. smar syntetyczny
D. tetrową ściereczkę
Smar syntetyczny jest właściwym wyborem do konserwacji elementów łożyskowanych oraz ślizgowych w urządzeniach peryferyjnych ze względu na swoje wyjątkowe właściwości smarne oraz stabilność chemiczną. Smary syntetyczne, w przeciwieństwie do smarów mineralnych, charakteryzują się lepszymi właściwościami w wysokich temperaturach, a także odpornością na utlenianie i rozkład, co przekłada się na dłuższy czas eksploatacji. W praktyce smary te są często stosowane w silnikach, przekładniach oraz innych elementach mechanicznych, gdzie występują duże obciążenia i prędkości. Warto także zauważyć, że smar syntetyczny zmniejsza tarcie, co przyczynia się do wydajności energetycznej urządzeń oraz ich niezawodności. Zastosowanie smaru syntetycznego wpływa na zmniejszenie zużycia części, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, takimi jak normy ISO dotyczące smarowania i konserwacji urządzeń mechanicznych. Z tego względu, regularne stosowanie smaru syntetycznego w odpowiednich aplikacjach jest kluczowe dla utrzymania sprawności i długowieczności urządzeń.

Pytanie 39

Koprocesor arytmetyczny, który pełni funkcję wykonywania obliczeń na liczbach zmiennoprzecinkowych w mikroprocesorze, został na schemacie oznaczony cyfrą

Ilustracja do pytania
A. 4
B. 1
C. 2
D. 3
Rozumienie, jak działa mikroprocesor i jego różne elementy, jest mega ważne, jeśli chcesz efektywnie projektować i diagnozować systemy komputerowe. Każda część ma swoją rolę, ale musisz umieć odróżnić jednostkę obliczeniową od jednostki wspomagającej, jak FPU. Prefetch, który znajdziesz jako cyfrę 2, to moduł, który wstępnie pobiera instrukcje z pamięci, co pomaga zwiększyć efektywność, bo zmniejsza opóźnienia. Z kolei ALU, oznaczone jako 3, zajmuje się podstawowymi operacjami arytmetycznymi i logicznymi, ale nie ma za bardzo możliwości do obliczeń zmiennoprzecinkowych, co ogranicza jego użycie w bardziej skomplikowanych zadaniach. Układ oznaczony cyfrą 1 to zazwyczaj MMU, czyli jednostka zarządzająca pamięcią, która zajmuje się translacją adresów czy ochroną pamięci. To istotne dla stabilności systemu, ale niekoniecznie ma związek z obliczeniami zmiennoprzecinkowymi. Często w błędach chodzi o mylenie zadań jednostek obliczeniowych i zarządzających, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania procesora. Nowoczesne procesory łączą różne jednostki, żeby maksymalizować wydajność, więc naprawdę ważne jest, żeby zrozumieć, jak one działają, gdy projektujesz oprogramowanie i systemy komputerowe.

Pytanie 40

Adres MAC (Medium Access Control Address) stanowi fizyczny identyfikator interfejsu sieciowego Ethernet w obrębie modelu OSI

A. drugiej o długości 32 bitów
B. trzeciej o długości 32 bitów
C. trzeciej o długości 48 bitów
D. drugiej o długości 48 bitów
Adres MAC (Medium Access Control Address) jest unikalnym identyfikatorem przydzielanym każdemu interfejsowi sieciowemu, który korzysta z technologii Ethernet. Jego długość wynosi 48 bitów, co odpowiada 6 bajtom. Adres MAC jest używany w warstwie drugiej modelu OSI, czyli warstwie łącza danych, do identyfikacji urządzeń w sieci lokalnej. Dzięki standardowi IEEE 802.3, każda karta sieciowa produkowana przez różnych producentów otrzymuje unikalny adres MAC, co jest kluczowe dla prawidłowego działania sieci Ethernet. Przykładowo, w zastosowaniach takich jak DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol), adres MAC jest niezbędny do przypisania odpowiednich adresów IP urządzeniom w sieci. Ponadto, w praktyce adresy MAC mogą być używane w różnych technologiach zabezpieczeń, takich jak filtracja adresów MAC, co pozwala na kontrolowanie dostępu do sieci. Zrozumienie roli adresu MAC w architekturze sieciowej jest fundamentalne dla każdego specjalisty w dziedzinie IT, a jego poprawne wykorzystanie jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania siecią.