Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 4 marca 2025 10:54
Data zakończenia: 4 marca 2025 11:13

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaki pomiar antropometryczny jest dokonywany na ciele kobiety od siódmego kręgu szyi, przez punkt szyjny boczny oraz brodawkowy, w kierunku pionowym do linii talii na przedzie?

A. Łuk długości przodu do piersi

B. Łuk długości przodu przez piersi

C. Łuk szerokości tyłu na wysokości piersi

D. Łuk szerokości przodu przez piersi

Łuk długości przodu przez piersi to pomiar antropometryczny, który mierzy odległość od siódmego kręgu szyi, przez punkt szyjny boczny i brodawkowy, aż do linii talii w przodzie. Jest to kluczowy pomiar w procesie projektowania odzieży, szczególnie dla kobiet, ponieważ pozwala na dokładne określenie kształtu i wymiarów biustu. W praktyce, ten pomiar jest niezbędny w krawiectwie, aby zapewnić odpowiednią dopasowanie bluzek, sukienek oraz innych elementów odzieży, które muszą być odpowiednio skrojone w okolicy biustu i talii. Dobrym przykładem zastosowania tego pomiaru jest produkcja biustonoszy, gdzie precyzyjne dostosowanie do indywidualnych wymiarów ciała jest kluczowe dla komfortu i estetyki. W standardach branżowych, takich jak ISO 8559:2017 dotyczący pomiarów antropometrycznych, podkreśla się znaczenie dokładności i metodologii pomiarowej, co w konsekwencji przekłada się na jakość końcowych produktów odzieżowych. Dobrze wykonany łuk długości przodu przez piersi jest zatem fundamentem dla dobrze zaprojektowanej odzieży, co wpływa na zadowolenie klientek oraz ich postrzeganie marki.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

Jakie akcesoria krawieckie można wykorzystać w męskiej marynarce?

A. Włosiankę, rękawówkę, filc podkołnierzowy

B. Płótno krawieckie, kieszeniówkę, listewki celuloidowe

C. Kamelę, kieszeniówkę, wkładki do usztywniania kołnierzy

D. Bougram, rękawówkę, taśmę paskową typu gurt

Wybór błędnych dodatków krawieckich, takich jak bougram, taśma paskowa typu gurt czy kamela, wskazuje na niepełne zrozumienie podstawowych zasad konstrukcji marynarek męskich. Bougram, choć używany w niektórych technikach krawieckich, nie jest standardowym dodatkiem do marynarek i nie zapewnia odpowiedniego usztywnienia, które jest niezbędne dla formalnego wyglądu. Taśma paskowa typu gurt znajduje zastosowanie w innych obszarach, takich jak wykończenia portfeli czy torb, gdzie wymagana jest większa elastyczność, co nie sprawdza się w przypadku marynarek. Kamelę, czyli rodzaj materiału, można ewentualnie wykorzystać, ale w kontekście innym niż wykończenie marynarki. Kieszeniówka, z kolei, jest elementem, który może być użyty w różnych kontekstach, ale nie pełni takiej samej funkcji, jak wymienione wcześniej dodatki. Typowym błędem jest mylenie tych dodatków z bardziej standardowymi materiałami, które są integralne do procesu szycia marynarek. Kluczowe jest rozróżnienie pomiędzy elementami usztywniającymi a dekoracyjnymi. Dobrze zaprojektowana marynarka wymaga zastosowania właściwych materiałów, które nie tylko podkreślają jej formę, ale również zapewniają wygodę oraz trwałość, co jest nieosiągalne przy użyciu niewłaściwych dodatków.

Pytanie 7

Przyczyną zniszczenia nitek tkaniny podczas szycia bluzki damskiej z naturalnego jedwabiu jest

A. niedostateczne naprężenie nici

B. nieprawidłowe ustawienie chwytacza

C. zbyt mocny docisk stopki

D. błędne umiejscowienie igły

Wybór za małego naprężenia nici, nieprawidłowego założenia igły lub złego ustawienia chwytacza jako przyczyn uszkodzenia nitek materiału nie uwzględnia kluczowych aspektów związanych z techniką szycia i właściwościami tkanin. Zbyt małe naprężenie nici może prowadzić do problemów z równomiernym prowadzeniem nici, co skutkuje ich splątaniem lub marszczeniem. Jednakże to nie jest bezpośrednią przyczyną uszkodzenia nitek. Kluczowe jest, że odpowiednia kontrola naprężenia nici jest istotna, ale w kontekście jedwabiu, jego delikatna struktura wymaga przede wszystkim odpowiedniego docisku stopki, a nie tylko regulacji napięcia. Z kolei błędne założenie igły może prowadzić do nieprawidłowego przechodzenia nici przez tkaninę, a w skrajnych przypadkach może to prowadzić do uszkodzenia igły, co stwarza ryzyko zranienia użytkownika. Złe ustawienie chwytacza może powodować problemy z zaciąganiem nici, ale również nie jest to bezpośrednia przyczyna uszkodzenia nitek materiału. W praktyce, te błędne założenia mogą prowadzić do frustracji w trakcie szycia, ale kluczowym elementem, który realnie wpływa na uszkodzenie delikatnych materiałów jest właśnie nadmierny docisk stopki. Warto pamiętać, że umiejętność dostosowania ustawień maszyny do specyfiki szytego materiału jest fundamentalna w kontekście produkcji odzieży wysokiej jakości.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

Po zakończeniu szycia na maszynie do szycia nić można odciąć od szwu, kiedy

A. igła i podciągacz nici znajdują się w dolnej pozycji

B. igła i stopka są w pozycji opuszczonej

C. igła znajduje się w górnym położeniu, a stopka jest uniesiona

D. naprężacz talerzykowy jest zaciśnięty

Po zakończeniu szycia na maszynie stębnowej kluczowe jest, aby igła znajdowała się w górnym położeniu, a stopka była podniesiona przed odcięciem nici. Taki stan zapewnia, że materiał jest odpowiednio zwolniony i nie jest narażony na uszkodzenia, a także umożliwia bezpieczne manewrowanie podczas wyjmowania materiału z maszyny. W praktyce, gdy igła jest w górze, nie ma ryzyka, że przyszyta część materiału zostanie przypadkowo pociągnięta, co mogłoby prowadzić do nierówności w szwie. Działanie to jest zgodne z dobrymi praktykami szycia, które zalecają unikanie jakiegokolwiek naciągu na nicię w momencie ich cięcia. Ponadto, podniesiona stopka ułatwia wyjęcie materiału, co jest szczególnie istotne w przypadku grubych tkanin. Warto również pamiętać, że przed każdym szyciem warto skontrolować położenie igły i stopki, aby zapewnić sobie komfort i bezpieczeństwo podczas pracy.

Pytanie 10

Jakie wymiary są niezbędne do przekształcenia spódnicy z fałdami w spódnicę prostą?

A. ZWo, ZTv, ot

B. obt, ot

C. ZTv, ZKo, obt

D. ZTv, ZUo, ZKo

Wybór wymiarów takich jak ZWo, ZTv, ot, ZTv, ZUo, ZKo czy ZTv, ZKo, obt nie jest odpowiedni do przeróbki spódnicy z fałdami. ZWo odnosi się do szerokości w biodrach, co w kontekście spódnicy prostej nie jest kluczowym wymiarem, ponieważ ten typ spódnicy nie wymaga dodatkowej objętości. Kolejny wymiar, ZTv (zazwyczaj odpowiadający długości), chociaż istotny, nie wpływa bezpośrednio na proces przekształcania kształtu spódnicy. W przypadku przeróbki, istotne jest skupienie się na podstawowych wymiarach obwodowych, które są kluczowe dla zachowania właściwego kształtu i komfortu noszenia odzieży. Typowy błąd myślowy prowadzący do wyboru niewłaściwych wymiarów polega na pomyleniu wymiarów obwodowych z wymiarami długości lub szerokości, które nie mają bezpośredniego wpływu na kształt spódnicy. Ważne jest, aby zrozumieć, że przeróbki wymagają skupienia na obwodach talii i bioder, co pozwala na zachowanie proporcji i estetyki odzieży. W kontekście przeróbek, znajomość podstawowych wymiarów i ich zastosowania jest kluczowa dla osiągnięcia zamierzonych efektów w szyciu.

Pytanie 11

Jakie parametry są właściwe do prasowania spodni wykonanych z lnu?

A. 200℃, z użyciem pary

B. 150℃, z użyciem pary

C. 110℃, bez użycia pary

D. 150℃, bez użycia pary

Prasowanie lnianych spodni w temperaturach niższych niż 200℃ lub bez użycia pary jest niewłaściwe. Użycie niskich temperatur, takich jak 110℃ czy 150℃, nie pozwala na skuteczne usunięcie zagnieceń, ponieważ włókna lnu wymagają wyższej temperatury, aby stały się wystarczająco elastyczne. Prasowanie w takich warunkach może prowadzić do sytuacji, w której nawet po długoterminowym prasowaniu, na tkaninie pozostałyby nieestetyczne zagniecenia. Dodatkowo, brak pary podczas prasowania lnu często prowadzi do jego sztywności, co może zniweczyć efekt końcowy. Niektórzy mogą błędnie sądzić, że prasowanie bez pary jest wystarczające, jednak w praktyce może to jedynie pogorszyć stan tkaniny. Ponadto, temperatura 150℃, chociaż wyższa od 110℃, wciąż nie jest wystarczająca dla większości lnianych tkanin, co zwiększa ryzyko ich uszkodzenia. Warto zatem, aby każdy, kto ma do czynienia z lnem, zrozumiał, jak istotne jest przestrzeganie zalecanych temperatur i technik prasowania, aby zapewnić najlepsze rezultaty i dbać o trwałość odzieży.

Pytanie 12

Do wszywania podszewki w damskim żakiecie powinna być używana maszyna

A. pikówkę

B. stębnówkę

C. fastrygówkę

D. renderówkę

Stębnówka, jako maszyna do szycia, jest kluczowym narzędziem w procesie wszywania podszewki w żakiecie damskim. Jej główna funkcjonalność polega na wykonywaniu prostych, mocnych szwów, co jest niezbędne do zapewnienia trwałości i estetyki wykończenia. Używanie stębnówki pozwala na precyzyjne łączenie materiałów, co jest szczególnie istotne w żakietach, gdzie podszewka musi być starannie wszyta, aby nie tworzyły się zniekształcenia czy marszczenia. Standardy branżowe wskazują, że dla odzieży o wysokiej jakości, która ma estetycznie wyglądać i dobrze leżeć, wykorzystanie maszyn stębnówkowych jest podstawą. Ponadto, stębnówki są dostosowane do różnych rodzajów tkanin, co umożliwia ich wszechstronne zastosowanie w krawiectwie. Dobre praktyki w szyciu sugerują, aby przed właściwym szyciem wykonać próbne szwy na skrawkach materiału, co pozwala na regulację ustawień maszyny i uniknięcie błędów w finalnym wyrobie.

Pytanie 13

Podczas modelowania kroju sukni damskiej w stylu princeska, gdzie powinna być przeniesiona zaszewka piersiowa?

A. podkroju pachy

B. podkroju szyi

C. ramienia

D. boku

Przeniesienie zaszewki piersiowej w modelowaniu sukni damskiej typu princeska na inne linie, takie jak bok, podkrój pachy czy podkrój szyi, wiąże się z fundamentalnymi błędami w projektowaniu. Ustanowione standardy w modzie wskazują, że zaszewki powinny być umiejscowione w strategicznych punktach, które odpowiadają anatomicznemu kształtowi ciała. Umieszczając zaszewkę na boku, ryzykujemy, że dekolt straci swój kształt, co prowadzi do nieestetycznego wyglądu górnej części sukni. Dodatkowo, zaszewka na podkroju pachy może powodować dyskomfort, ograniczając ruchomość oraz wpływając negatywnie na ogólną ergonomię odzieży, co jest sprzeczne z zasadami dobrego projektowania. Z kolei przeniesienie zaszewki na podkrój szyi jest nieefektywne, gdyż nie zapewnia odpowiedniego podparcia dla biustu, co jest kluczowe w sukni princesce, gdzie priorytetem jest elegancki kształt i dobre dopasowanie. Takie podejścia mogą być wynikiem błędnych założeń projektowych, które nie uwzględniają proporcji ciała oraz wymagań dotyczących odzieży. Dlatego ważne jest, aby w procesie modelowania korzystać z narzędzi oraz technik, które zgodne są z najlepszymi praktykami branżowymi, zapewniając wygodę i estetykę stworzonych wyrobów.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

Aby połączyć boki spódnicy uszytej z szyfonu, należy użyć szwu

A. nakładanego

B. stykowego

C. francuskiego

D. wpuszczanego

Stosowanie szwu stykowego do zszycia boków spódnicy z szyfonu może wydawać się na pierwszy rzut oka użyteczne, jednak nie jest to podejście zalecane ze względu na specyfikę materiału. Szew stykowy polega na zszywaniu dwóch krawędzi materiału bez ich podwijania, co w przypadku delikatnego szyfonu prowadzi do występowania ostrych krawędzi i nieestetycznych wykończeń. Takie szwy mogą łatwo strzępić się, a ich trwałość jest znacznie niższa niż w przypadku szwów schowanych. W kontekście szywu francuskiego, chociaż jest on bardziej odpowiedni dla grubych materiałów, jego zastosowanie w przypadku szyfonu również nie jest optymalne. Szew francuski wymaga podwójnego zszywania krawędzi, co w efekcie może obciążać materiał i powodować marszczenie. Z kolei szew nakładany, który polega na nakładaniu jednego kawałka tkaniny na drugi i ich zszywaniu, nie zapewnia odpowiednio estetycznego wykończenia, co jest kluczowe w przypadku odzieży eleganckiej, takiej jak spódnice z szyfonu. Wszystkie te techniki mogą prowadzić do nieprzyjemnych konsekwencji, takich jak uszkodzenie delikatnego materiału, co jest równoznaczne z obniżeniem jakości gotowego wyrobu. Stąd kluczowe znaczenie ma wybór odpowiedniej techniki szycia, która zapewni nie tylko estetyczny, ale i trwały efekt końcowy.

Pytanie 17

Aby wykonać wykroje podstawowe spódnicy z jednolitym materiałem wełnianym typu flausz, formy powinny być umieszczone na tkaninie, z uwzględnieniem lokalizacji linii środka przodu i tyłu wzdłuż nitki

A. wątku, w jednym kierunku

B. osnowy, w jednym kierunku

C. osnowy, w dwóch kierunkach

D. wątku, w dwóch kierunkach

Odpowiedź 'osnowy, w jednym kierunku' jest poprawna, ponieważ podczas układania wykrojów spódnicy podstawowej na tkaninie wełnianej typu flausz, kluczowe jest, aby zachować odpowiednie położenie wykroju względem nitki osnowy. Osnowa jest to zestaw włókien rozmieszczonych wzdłuż długości tkaniny, a jej kierunek ma znaczenie dla tego, jak tkanina będzie się zachowywała podczas użytkowania. Ułożenie wykroju zgodnie z osnową zapewnia, że spódnica będzie miała odpowiednią stabilność oraz nie będzie deformować się w trakcie noszenia. Bardzo ważne jest, aby wykroje były układane w jedną stronę, co pozwala uniknąć niepożądanych efektów, takich jak skurczenie się materiału czy zniekształcenie kształtu spódnicy po praniu. W praktyce oznacza to, że chcemy, aby nitki osnowy były równoległe do krawędzi wykroju, co jest zgodne z najlepszymi praktykami szycia i konstrukcji odzieży. Dobrze zaprojektowana spódnica będzie wygodna w noszeniu i estetyczna, co jest kluczowe dla satysfakcji użytkownika.

Pytanie 18

Jak określa się etap prasowania, który dotyczy prasowania poszczególnych części wyrobu odzieżowego w trakcie procesu jego produkcji w szwalni?

A. Obróbkowe

B. Końcowe

C. Międzyoperacyjne

D. Wstępne

Odpowiedź 'międzyoperacyjne' jest prawidłowa, ponieważ ten etap prasowania odnosi się do procesu, w którym elementy wyrobu odzieżowego są prasowane w trakcie jego produkcji, a nie na końcu procesu lub przed rozpoczęciem szycia. Prasowanie międzyoperacyjne ma kluczowe znaczenie w zapewnieniu wysokiej jakości wyrobu finalnego, ponieważ pozwala na eliminację zagnieceń i dostosowanie kształtu poszczególnych elementów odzieży już na etapie ich łączenia. Taki sposób prasowania jest stosowany na różnych etapach produkcji, gdyż umożliwia lepsze dopasowanie tkanin, co jest szczególnie istotne w przypadku skomplikowanych konstrukcji odzieżowych. W praktyce, tego typu prasowanie może być wykonywane automatycznie za pomocą pras mechanicznych, co znacząco zwiększa efektywność produkcji oraz jakość końcowego wyrobu. W branży odzieżowej stosowanie prasowania międzyoperacyjnego jest zgodne z najlepszymi praktykami, które zakładają, że odpowiednia obróbka materiałów w trakcie szycia przekłada się na mniejsze straty materiałowe oraz lepsze osiągi produkcyjne.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

Podaj metodę obliczenia ilości gładkiej tkaniny wełnianej o szerokości 150 cm, jaka będzie potrzebna do uszycia męskich spodni o długości 110 cm, dla klienta o wzroście 176 cm i obwodzie pasa 88 cm?

A. 176 cm + 20%

B. 110 cm + 20%

C. 110 cm + 10%

D. 176 cm + 10%

Wybór innych opcji wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące obliczania zużycia tkaniny. Odpowiedzi takie jak 176 cm + 20% sugerują, że całkowita długość ciała klienta jest kluczowym czynnikiem w procesie obliczania tkaniny. Jednakże, przy szyciu spodni, to długość nogawki, a nie całkowita wysokość, jest znacząca. Wysokość ciała ma wpływ na dopasowanie, ale przy obliczeniach materiałowych kluczowa jest długość nogawki, która w tym przypadku wynosi 110 cm. W dodatku, dodawanie zbyt wysokiego procentu, jak 20%, może prowadzić do nadmiernego zużycia materiału, co jest nieefektywne i zwiększa koszty produkcji. Ponadto, obliczenia te powinny uwzględniać standardowe praktyki branżowe, które zalecają dodawanie od 5% do 10% dla strat materiału. Wybór 176 cm + 10% czy 110 cm + 20% z kolei nie odnosi się do rzeczywistych wymagań materiałowych dla spodni, co może prowadzić do problemów w procesie produkcyjnym. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że kluczowe w obliczeniach jest odniesienie się do długości nogawki, a nie wysokości postaci, oraz stosowanie odpowiednich procentów, aby zminimalizować odpady i optymalizować koszty.

Pytanie 21

Do punktu usługowego zgłosiła się klientka z prośbą o wszycie zamka błyskawicznego do spodni i wydłużenie nogawek. Jaka będzie cena wykonania usługi, jeżeli w zakładzie obowiązuje cennik usług określony w przedstawionej tabeli?

Cennik usług
Rodzaj usługi	Cena
Poszerzenie lub zwężenie wyrobu	20,00 zł
Skrócenie lub wydłużenie długości wyrobu, rękawów, nogawek	15,00 zł
Wszycie zamka	20,00 zł

A. 35,00 zł

B. 40,00 zł

C. 15,00 zł

D. 20,00 zł

Odpowiedź 35,00 zł jest jak najbardziej trafna! Klientka poprosiła o dwie usługi: wszycie zamka błyskawicznego i wydłużenie nogawek spodni. Jeśli spojrzymy na cennik, to widzimy, że za wszycie zamka płacimy 20,00 zł, a za wydłużenie nogawek 15,00 zł. Jak to dodasz, to wychodzi właśnie 35,00 zł. Właśnie tak powinno się podchodzić do wyceny w krawiectwie – klarownie i dokładnie. Ważne, żeby przy realizacji takich zleceń dobrze określić, co ma być zrobione, bo to wpływa na zadowolenie klienta. Dobrą praktyką jest też informowanie ludzi o kosztach przed rozpoczęciem pracy. Dzięki temu unikniemy nieporozumień, a klient zyska zaufanie do nas jako usługodawcy. Generalnie, umiejętność korzystania z cenników i ich aplikacja jest naprawdę kluczowa, żeby dobrze zarządzać zakładem krawieckim i na tym jeszcze dobrze zarobić.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

Jakiego typu noża nie można wykorzystać w krajarkach do dzielenia nakładu na sekcje?

A. Z nożem taśmowym

B. Z nożem wielokątnym

C. Z nożem tarczowym

D. Z nożem pionowym

Krajarki z nożem taśmowym nie są odpowiednie do rozkroju nakładu na sekcje z kilku istotnych powodów. Przede wszystkim, noże taśmowe są zaprojektowane głównie do ciągłego cięcia materiałów, co sprawia, że ich aplikacja w kontekście sekcjonowania nakładu może prowadzić do niedokładności. W przypadku rozkroju nakładu na sekcje, precyzja i kontrola głębokości cięcia są kluczowe, co jest lepiej osiągalne przy użyciu noży pionowych czy tarczowych. Krajarki z nożem taśmowym mogą również generować zbyt dużą ilość ciepła, co może powodować deformację materiału i pogorszenie jakości cięcia. W praktyce, w procesach takich jak produkcja opakowań czy druku komercyjnego, gdzie istotna jest precyzja i powtarzalność, wybór odpowiedniego narzędzia tnącego ma kluczowe znaczenie dla uzyskania wysokiej jakości produktu końcowego oraz minimalizacji odpadów. Dobre praktyki w branży zalecają stosowanie noży tarczowych lub pionowych w takich zastosowaniach, aby zapewnić optymalne wyniki.

Pytanie 24

Określ, o ile należy powiększyć długość boku w przodzie i tyle spódnicy dla klientki z bocznym skrzywieniem kręgosłupa, której wymiar ZTv po lewej stronie wynosi 103,5 cm, a po prawej 105,5 cm?

A. 1,0 cm

B. 2,5 cm

C. 1,5 cm

D. 2,0 cm

Wybór wartości 1,5 cm jako odpowiedzi jest uzasadniony poprzez analizę wymiarów ZTv, które wskazują na różnicę w długości boku lewej i prawej. W przypadku klientki z bocznym skrzywieniem kręgosłupa, różnica ta wynosi 2 cm (105,5 cm - 103,5 cm). Aby osiągnąć symetrię i odpowiednio dopasować spódnicę, należy wydłużyć stronę z krótszym wymiarem, czyli w tym przypadku lewy bok spódnicy. Wydłużenie o połowę tej różnicy, czyli 1,5 cm, jest najlepszym rozwiązaniem, gdyż pozwala na wyrównanie proporcji bez nadmiernego obciążania sylwetki oraz zapewnia komfort noszenia. Takie podejście jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi krawiectwa, które sugerują dostosowywanie odzieży w oparciu o indywidualne wymiary klientów. Dostosowanie odzieży do anatomicznych różnic ciała jest kluczowe dla zapewnienia estetyki oraz wygody, a wybór 1,5 cm pozwala na zachowanie harmonii w linii spódnicy.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

Który z procesów realizowanych w krojowni nie jest wykonywany, gdy wykorzystano automat cutter do rozkroju materiałów odzieżowych?

A. Sprasowanie nakładu

B. Przykrywanie nakładu folią przed rozkrojem

C. Przygotowanie rysunku układu szablonów

D. Przekrawanie nakładu na sekcje

Odpowiedź "Przekrawanie nakładu na sekcje" jest poprawna, ponieważ w przypadku zastosowania automatycznego urządzenia do krojenia, jakim jest automat cutter, proces ten wykonuje się w sposób bardziej zautomatyzowany i precyzyjny. Automaty cutter skanują układy szablonów i przekształcają je w instrukcje do cięcia, co eliminuje potrzebę ręcznego dzielenia nakładu na sekcje. Przykładem zastosowania tej technologii jest produkcja dużych serii odzieży, gdzie efektywność i oszczędność materiału są kluczowe. Automatyzacja krojenia pozwala na szybkie i dokładne cięcia, zmniejszając odpady materiałowe oraz czas produkcji. Dobre praktyki w branży odzieżowej zalecają stosowanie automatycznych rozwiązań tam, gdzie to możliwe, aby zwiększyć wydajność i jakość produkcji.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

Jak należy prasować damski płaszcz z wełnianego flauszu na podszewce?

A. z lewej strony na sucho, temperatura prasowania 110°C

B. z lewej strony przez mokrą zaparzaczkę, temperatura prasowania 120°C

C. z prawej strony przez mokrą zaparzaczkę, temperatura prasowania 150°C

D. z prawej strony lekko nawilżony materiał, temperatura prasowania 200°C

Odpowiedź wskazująca na prasowanie płaszcza damskiego z wełnianego flauszu po prawej stronie przez mokrą zaparzaczkę w temperaturze 150°C jest poprawna. Wełna jest delikatnym włóknem, które wymaga ostrożności podczas prasowania, aby uniknąć uszkodzenia struktury włókien. Prasowanie po prawej stronie pomaga zachować estetyczny wygląd materiału, natomiast użycie mokrej zaparzaczki (czyli specjalnej tkaniny, która jest wilgotna) pozwala na delikatne nawilżenie tkaniny, co zmniejsza ryzyko przypalenia lub zagnieceń. Temperatura 150°C jest optymalna dla wełny, umożliwiająca wygładzenie materiału bez ryzyka jego skurczenia. W praktyce, dobrze jest przed prasowaniem przetestować działanie na mało widocznym miejscu, aby upewnić się, że tkanina reaguje odpowiednio. Korzystanie z pary podczas prasowania również może być korzystne, ponieważ nawilża materiał i ułatwia usunięcie zagnieceń. Pamiętaj, aby przed prasowaniem sprawdzić metkę płaszcza, ponieważ różne tkaniny mogą mieć różne wymagania dotyczące temperatury prasowania. Takie podejście są zgodne z najlepszymi praktykami w pielęgnacji odzieży, co przekłada się na dłuższą żywotność ubrań.

Pytanie 29

Redukując spódnicę z rozmiaru 164/68/94 do 164/66/92, należy w sumie boki

A. poszerzyć o 2 cm

B. zwęzić o 2 cm

C. poszerzyć o 1 cm

D. zwęzić o 1 cm

Zmieniając rozmiar spódnicy z 164/68/94 na 164/66/92, konieczne jest zwężenie boków spódnicy o 2 cm. Oznaczenia rozmiarów wskazują na obwód w talii, biodrach oraz długaść. Zmiana z 68 cm do 66 cm w talii oznacza redukcję o 2 cm. W praktyce, aby osiągnąć odpowiedni efekt, projektant lub krawiec powinien odjąć po 1 cm z każdego boku. Warto pamiętać, że w takich przypadkach istotne jest także zachowanie proporcji fasonu i dopasowania spódnicy. Dobre praktyki w krawiectwie sugerują, aby przy modyfikacjach zawsze sprawdzać, jak zmiana wpływa na resztę sylwetki oraz ogólny komfort noszenia. Zrozumienie zasad konstrukcji odzieży oraz umiejętność dostosowywania rozmiarów jest kluczowe, by zapewnić, że końcowy produkt będzie nie tylko estetyczny, ale również funkcjonalny. Przykładowo, jeśli w spódnicy zastosujemy elastyczny materiał, to zmiana rozmiaru wpłynie również na odpowiednie dopasowanie w okolicy bioder. Dlatego każda modyfikacja powinna być przemyślana i wykonana z uwzględnieniem wymagań użytkownika.

Pytanie 30

Który z symboli używanych w pomiarach krawieckich został opisany błędnie?

A. opx — obwód klatki piersiowej

B. RvNv—- łuk długości kończyny górnej

C. SyTy — łuk długości przodu do piersi

D. o0s— obwód szyi

W odpowiedziach opublikowanych w teście pojawia się szereg nieścisłości, które mogą prowadzić do błędnych wniosków o pomiarach stosowanych w krawiectwie. Na przykład, interpretacja symbolu 'opx' jako obwodu klatki piersiowej, mimo że jest to popularny pomiar, nie jest do końca jednoznaczna. Obwód klatki piersiowej jest zazwyczaj oznaczany innymi symbolami, a 'opx' może odnosić się do innych specyfikacji w zależności od kontekstu. Z kolei 'RvNv — łuk długości kończyny górnej' jest również pomiarowym symbolem, który może być mylony z innymi, szczególnie w przypadku, gdy nie zostały dokładnie określone standardy dotyczące jego użycia. Wiele osób, próbując zrozumieć oznaczenia w krawiectwie, może popełniać błąd poprzez nieznajomość terminologii oraz standardowych skrótów, co prowadzi do nieporozumień. Ostatecznie, 'o0s — obwód szyi' jest pomiarem, który również występuje, jednak jego symbolika nie jest powszechnie używana. Błędy w przypisaniu oznaczeń do określonych miar mogą wynikać z braku wiedzy na temat przyjętych praktyk, co podkreśla konieczność dokładnego studiowania literatury oraz dokumentacji technicznej w tej dziedzinie. Praktyczne zrozumienie pomiarów krawieckich jest kluczowe dla każdego, kto chce tworzyć odzież wysokiej jakości, dlatego ważne jest, aby korzystać z uznawanych w branży symboli i terminologii.

Pytanie 31

Możliwość identyfikacji składu surowcowego tkanin można uzyskać poprzez analizę koloru nici w krajce. Wełnę oraz włókna wełniane oznacza się przy pomocy nici w kolorze

A. niebieskim

B. zielonym

C. żółtym

D. czerwonym

Wybierając żółty, zielony lub czerwony jako kolory oznaczające wełnę, można napotkać kilka fundamentalnych nieporozumień dotyczących klasyfikacji materiałów tekstylnych. Przede wszystkim, każdy z tych kolorów nie został zatwierdzony przez odpowiednie standardy branżowe dotyczące identyfikacji włókien. W branży tekstylnej, kolory nitek zostały ustandaryzowane, aby zapewnić jednolitość i ułatwić komunikację między producentami i konsumentami. Żółty jest często mylony z innymi rodzajami włókien, a jego zastosowanie w kontekście wełny nie ma uzasadnienia. Zielony, chociaż używa się go do oznaczenia niektórych włókien syntetycznych, nie ma żadnego związku z naturalnymi włóknami, jakimi jest wełna. Czerwony może być używany w odniesieniu do innych rodzajów tkanin, jednak jego przypisanie do wełny jest całkowicie błędne. Przyczyną tych nieporozumień może być brak znajomości ogólnych zasad klasyfikacji włókien tekstylnych i ich właściwości. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe, ponieważ niewłaściwe oznaczenie materiałów prowadzi do nieporozumień w zakresie pielęgnacji, konserwacji oraz możliwości zastosowania. Dlatego niezwykle ważne jest, aby osoby pracujące w branży tekstylnej znały odpowiednie standardy oraz praktyki, które pomogą im unikać takich błędów.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

Aby stworzyć formy spodni dla klienta z nogami szpotawymi, należy określić odległość między

A. kolanami

B. stopami

C. udami

D. kostkami

Pomiar rozstawu nóg między kolanami jest kluczowy w procesie tworzenia form spodni dla klientów z nogami szpotawymi, ponieważ to właśnie w tym miejscu można najdokładniej ocenić ich charakterystykę anatomiczną. Nogi szpotwe, czyli takie, gdzie kolana są skierowane do wewnątrz, wymagają specjalnego podejścia, aby zapewnić wygodę i odpowiednią estetykę odzieży. Zmierzony rozstaw nóg pozwala na dokładne dopasowanie spodni, co może być kluczowe w przypadku osób z tym problemem. Przykładem zastosowania tej techniki może być wykorzystanie odzieży sportowej, gdzie precyzyjne dopasowanie jest szczególnie ważne dla komfortu ruchu. Standardy branżowe, takie jak te opracowane przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO), zalecają dokładność w pomiarach, aby uniknąć problemów z nieprawidłowym dopasowaniem, które mogą prowadzić do dyskomfortu lub kontuzji.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Czynniki, które mają wpływ na użytkowe cechy tkanin, to:

A. trwałość wymiarów, oporność na gniecenie, oporność na zmechacenia

B. śliskość, strzępienie, właściwości termiczne

C. higroskopijność, przepuszczalność powietrza, właściwości cieplne

D. oporność na ścieranie, wytrzymałość na rozciąganie

Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć, że trwałość wymiarów, odporność na zagniecenia oraz odporność na zmechacenia to cechy, które mają znaczenie, jednak nie odnoszą się bezpośrednio do użytkowości tkanin w kontekście komfortu. Trwałość wymiarów dotyczy stabilności tkaniny pod wpływem użytkowania i prania, co jest istotne, ale nie wpływa na bezpośrednią funkcjonalność i komfort noszenia. Odporność na zagniecenia jest istotna w przypadku odzieży formalnej, jednak nie jest kluczowym czynnikiem wpływającym na codzienny komfort użytkownika. W przypadku odporności na ścieranie i wytrzymałości na rozciąganie, choć są one ważne w kontekście trwałości odzieży roboczej, to nie odnoszą się bezpośrednio do doświadczeń użytkowych, takich jak odczucie ciepła czy wilgotności. Śliskość, strzępienie się oraz właściwości termiczne mogą wpływać na użytkowanie tkanin, lecz sama śliskość nie zawsze jest pożądana, a strzępienie się jest defektem, który należy unikać w produkcji. Właściwości takie jak higroskopijność i przewodnictwo cieplne mają bezpośrednie przełożenie na komfort w różnych warunkach atmosferycznych, co czyni je bardziej istotnymi w praktycznym zastosowaniu tkanin w odzieży. Dlatego ważne jest, aby przy ocenie tkanin skupić się na tych cechach, które bezpośrednio wpływają na komfort i użyteczność w codziennym życiu.

Pytanie 37

Aby skrócić spódnicę z koła o 10 cm dla klientki, której jedno biodro jest niższe, należy spódnicę

A. nałożyć na klientkę i wyznaczyć linię dołu, mierząc wartość, którą trzeba skrócić

B. umieścić na stole i równomiernie odmierzyć wartość skrócenia od linii dołu

C. rozłożyć na płasko i zmierzyć planowaną długość spódnicy od linii talii do dołu

D. nałożyć na manekin i zmierzyć planowaną długość spódnicy od linii talii do dołu

Wybór odpowiedzi polegającej na włożeniu spódnicy na klientkę i wycyrklowaniu linii dołu jest poprawny, ponieważ pozwala na precyzyjne dopasowanie długości spódnicy do indywidualnych wymagań ciała. Przy skracaniu spódnicy z koła o 10 cm kluczowe jest uwzględnienie różnicy w wysokości bioder, co można najlepiej osiągnąć podczas rzeczywistego przymierzania. Wycyrklowanie linii dołu, czyli zaznaczenie nowej długości przy użyciu odpowiednich narzędzi, takich jak krzywik krawiecki czy kreda krawiecka, pozwala na uzyskanie równej i estetycznej linii. Dodatkowo, stosowanie tej metody zapewnia, że spódnica będzie odpowiednio układała się na sylwetce, co jest szczególnie istotne w przypadku odzieży o skomplikowanych kształtach, jak spódnice z koła. Dobrą praktyką jest również wykonanie próbnej przymiarki, aby zweryfikować, czy nowa długość odpowiada oczekiwaniom klientki oraz dobrze współgra z resztą stroju. Tego typu podejście jest zgodne z profesjonalnymi standardami w krawiectwie, gdzie priorytetem jest komfort i satysfakcja klienta.

Pytanie 38

Aby wykonać konfekcjonowanie sukni z dzianiny, jakie ściegi szyjące powinny być użyte?

A. stębnowy i zygzakowy

B. pokrywający i stębnowy

C. łańcuszkowy i obrzucający

D. zygzakowy i łańcuszkowy

Jak wybierzesz inne opcje, to możesz natknąć się na spore kłopoty z szyciem sukienek z dzianiny. Na przykład, jeśli użyjesz ściegu pokrywającego z stębnowym, to szwy mogą stać się sztywne. A to nie jest dobre dla dzianin, które muszą być elastyczne. Ścieg pokrywający ma swoje miejsce, ale nie daje odpowiedniej rozciągliwości, co może sprawić, że odzież będzie niewygodna. A ścieg stębnowy? No, często się go używa, ale z dzianinami to nie jest dobry pomysł, bo może prowadzić do pękania materiału, zwłaszcza jak nie użyjesz go w odpowiednich miejscach. Odpowiedź dotycząca ściegu zygzakowego też nie jest najlepsza. Choć ma trochę elastyczności, to i tak nie zabezpiecza krawędzi tak dobrze jak ścieg obrzucający. Wybór niewłaściwych ściegów to częsty błąd, pewnie przez brak wiedzy o technikach szycia. W przemyśle tekstylnym ważne jest, żeby znać, które ściegi najlepiej pasują do danych zastosowań, żeby produkty były trwałe i komfortowe. Dlatego warto przed podjęciem decyzji o ściegach zasięgnąć informacji o ich właściwościach i zastosowaniach.

Pytanie 39

Aby regulować naprężenie górnej nici w maszynie stębnowej, należy przewlec nić z szpuli przez otwory prowadników umieszczonych w korpusie maszyny, a następnie odpowiednio przeprowadzić

A. przez otwór podciągacza nici

B. przez prowadnik na igielnicy

C. przez prowadnik na płycie czołowej

D. pomiędzy talerzykami naprężacza

Przeprowadzenie nici przez prowadnik na płycie czołowej, otwór podciągacza nici czy prowadnik na igielnicy, choć istotne w kontekście ogólnego wprowadzenia nici do maszyny, nie reguluje naprężenia nici w sposób, który jest kluczowy dla uzyskania wysokiej jakości szycia. Prowadnik na płycie czołowej ma za zadanie jedynie kierować nicią w stronę igły, ale nie wpływa na jej naprężenie. Podobnie, otwór podciągacza nici ma na celu jedynie umożliwienie poprowadzenia nici do mechanizmu, a nie regulację jej naprężenia. Z kolei prowadnik na igielnicy służy przede wszystkim do prawidłowego wprowadzenia nici do igły, co jest ważne, ale również nie ma wpływu na jej napięcie. Wykonywanie operacji z nieprawidłowym ustawieniem naprężenia może prowadzić do wad szycia, takich jak zacięcia czy pęknięcia nici. Warto zauważyć, że niedostateczna znajomość tych elementów oraz ich roli w procesie szycia może prowadzić do frustracji i nieefektywnej pracy. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że to właśnie talerzyki naprężacza są odpowiedzialne za kontrolę napięcia nici, co bezpośrednio przekłada się na jakość finalnego produktu.

Pytanie 40

Aby naszyć skórzane łatki na dziecięcych dżinsach, które przetarły się na wysokości kolan, należy: brakujące elementy zastąpić skórzanymi.

A. spruć obręby, rozpruć szwy wewnętrzne oraz zewnętrzne, nastębnować łatki, zszyć i wykończyć nogawki

B. wykończyć brzegi łatek overlockiem, nafastrygować i nastębnować łatki na przody nogawek

C. rozpruć kawałki szwów wewnętrznych, nałożyć i nastębnować łatki, zszyć oraz wykończyć szwy

D. rozpruć szwy wewnętrzne i zewnętrzne, wyciąć część nogawek przednich, uzupełnić

Wybrana odpowiedź jest poprawna, ponieważ zgodnie z zasadami naprawy odzieży, aby skutecznie naszyć skórzane łatki na przetarcia w dżinsowych spodniach dziecięcych, istotne jest rozprucie szwów wewnętrznych, co umożliwia wygodne i precyzyjne umiejscowienie łatki. Następnie, po nałożeniu łatki, jej przyszycie za pomocą ściegu stębnowego zapewnia trwałość połączenia. Stębnówka jest preferowana w tym przypadku, ponieważ oferuje mocniejsze i bardziej elastyczne połączenie, co jest kluczowe przy użytkowaniu odzieży dziecięcej, która jest narażona na intensywne ruchy i naprężenia. Po zakończeniu szycia, wykończenie szwów zapobiega ich strzępieniu, co dodatkowo zwiększa żywotność naprawionego elementu. Przykładem dobrych praktyk może być stosowanie wysokiej jakości nici oraz skórzanych łatek, które są odporne na zużycie i dobrze współpracują z materiałem dżinsowym. Taka metodologia nie tylko wydłuża czas użytkowania odzieży, ale również zyskuje estetykę, co jest istotne w przypadku ubrań dziecięcych, gdzie wygląd ma znaczenie.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej