Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik logistyk
Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
Data rozpoczęcia: 25 lutego 2025 09:36
Data zakończenia: 25 lutego 2025 09:54

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Która dziedzina transportu umożliwia dostawy w systemie "door-to-door"?

A. Transport kolejowy

B. Transport morski

C. Transport drogowy

D. Transport lotniczy

Transport drogowy jest jedną z najbardziej elastycznych i wszechstronnych gałęzi transportu, która umożliwia dostawy typu 'door-to-door'. Dzięki sieci dróg i autostrad, transport drogowy jest w stanie dotrzeć bezpośrednio do klientów, co pozwala na łatwe załadunek i wyładunek towarów. Przykładem zastosowania transportu drogowego mogą być dostawy paczek przez firmy kurierskie, które korzystają z samochodów dostawczych, aby dostarczyć przesyłki bezpośrednio pod wskazany adres. Transport drogowy jest również kluczowy w logistyce miejskiej, gdzie dostawy towarów muszą odbywać się w ścisłych ramach czasowych i ze względu na ograniczenia dotyczące wjazdu do strefy śródmiejskiej. W standardach branżowych, takich jak normy ISO, podkreśla się znaczenie efektywności i punktualności dostaw, które transport drogowy potrafi skutecznie zapewnić. W kontekście e-commerce, gdzie klienci oczekują szybkiej i dostosowanej do ich potrzeb obsługi, transport drogowy staje się niezastąpiony.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

Jakie jest zastosowanie systemu track&trace?

A. śledzenia przesyłek

B. pobierania opłat za korzystanie z dróg

C. rozpoznawania numerów rejestracyjnych

D. ważenia pojazdów towarowych

System track & trace, czyli system śledzenia przesyłek, jest kluczowym narzędziem w logistyce i zarządzaniu łańcuchem dostaw. Jego głównym celem jest monitorowanie przesyłek na każdym etapie ich transportu. Dzięki zastosowaniu technologii takich jak RFID, GPS oraz kodów kreskowych, możliwe jest automatyczne rejestrowanie lokalizacji przesyłek oraz ich statusu w czasie rzeczywistym. Praktyczne zastosowanie tego systemu obejmuje zwiększenie efektywności operacyjnej, minimalizację ryzyka zagubienia przesyłek, a także poprawę satysfakcji klienta poprzez dostarczanie na bieżąco informacji o stanie zamówienia. W branży e-commerce, na przykład, implementacja systemu track & trace pozwala na ścisłą kontrolę procesu dostawy, co jest istotne dla utrzymania konkurencyjności na rynku. Warto również wspomnieć o standardach takich jak GS1, które promują jednolite zasady wymiany danych, co ułatwia integrację systemów w różnych organizacjach i zwiększa transparentność procesów logistycznych.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

Jednostką ładunkową w formie paletowej jest

A. sam ładunek, który znajduje się na palecie

B. skrzynia o standardowych wymiarach z ładunkiem w jej wnętrzu

C. paleta z ładunkiem umieszczonym na niej, zabezpieczonym przed rozformowaniem

D. platforma służąca do transportu i składowania produktów

Paletowa jednostka ładunkowa to kluczowy element logistyki, który odgrywa istotną rolę w procesach transportowych i magazynowych. Definicja ta odnosi się do palety, na której umieszczony jest ładunek, a cały zestaw jest odpowiednio zabezpieczony przed rozformowaniem. To zabezpieczenie jest niezwykle ważne, ponieważ chroni towar przed uszkodzeniami podczas transportu oraz ułatwia i przyspiesza proces załadunku i rozładunku. W praktyce, palety są wykorzystywane do transportu różnorodnych towarów, od produktów spożywczych po materiały budowlane. Standardowe wymiary palet, takie jak 1200 x 800 mm (paleta EURO), pozwalają na efektywne wykorzystanie przestrzeni w kontenerach i magazynach. Dobre praktyki w zakresie raportowania i śledzenia jednostek ładunkowych opierają się na wykorzystaniu palet jako jednostek podstawowych, co również sprzyja zachowaniu porządku i przejrzystości w dokumentacji transportowej. Warto również zauważyć, że paletowe jednostki ładunkowe są zgodne z międzynarodowymi standardami, co ułatwia handel międzynarodowy i logistykę.

Pytanie 7

Dokument potwierdzający przybycie statku trampowego do miejsca załadunku lub wyładunku oraz jego zdolność do przeprowadzenia operacji przeładunkowych to

A. manifest ładunkowy

B. nota gotowości

C. umowa czarterowa

D. kwit sternika

Kwit sternika jest dokumentem, który dotyczy zarządzania statkiem i jego operacjami, ale nie jest dokumentem, który potwierdza gotowość statku do przeładunku. Jest to raczej potwierdzenie dla armatorów, że sternik jest odpowiedzialny za statek i jego ładunek. W przeciwieństwie do noty gotowości, kwit sternika nie zawiera informacji dotyczących statusu operacyjnego statku w porcie. Manifest ładunkowy, z kolei, to dokument zawierający szczegółowy wykaz ładunku na pokładzie statku, ale również nie stwierdza gotowości do przeładunku. Jest to ważny dokument w kontekście celników i służb kontrolnych, ale nie ma bezpośredniego związku z operacyjną gotowością statku. Umowa czarterowa to z kolei umowa między armatorami a czarterującymi, która reguluje warunki najmu statku. Mimo że jest istotna w kontekście działalności transportowej, nie ma ona zastosowania w kontekście potwierdzenia statusu gotowości statku do załadunku lub wyładunku. Powszechne błędne myślenie polega na utożsamianiu różnych typów dokumentów z rolą, jaką pełnią w procesie logistycznym, co może prowadzić do nieporozumień i opóźnień w operacjach morskich.

Pytanie 8

Transport rzekami, kanałami i jeziorami odbywa się przy pomocy transportu

A. lądowym kolejowym

B. wodnym morskim

C. lądowym drogowym

D. wodnym śródlądowym

Przewozy rzekami, kanałami i jeziorami są realizowane transportem wodnym śródlądowym, co oznacza transport towarów i ludzi za pomocą statków po wodach wewnętrznych, takich jak rzeki i jeziora. Transport wodny śródlądowy odgrywa kluczową rolę w logistyce, zwłaszcza w krajach z rozwiniętą siecią rzek i kanałów, ponieważ pozwala na przewóz dużych ilości ładunków w sposób efektywny kosztowo i ekologicznie. Przykładem zastosowania transportu wodnego śródlądowego mogą być przewozy kontenerów, surowców budowlanych, a także paliw, które odbywają się na rzekach takich jak Ren czy Wisła. W praktyce, korzystanie z transportu wodnego śródlądowego może zredukować koszty transportu o nawet 70% w porównaniu do transportu drogowego na tych samych trasach. Standardy branżowe, takie jak dyrektywy Unii Europejskiej dotyczące transportu multimodalnego, promują rozwój tego segmentu, zapewniając lepszą integrację z innymi środkami transportu oraz ochronę środowiska.

Pytanie 9

Jakie procentowe wykorzystanie powierzchni ładunkowej mają kontenery o wymiarach wewnętrznych 5 900 × 2 350 × 2 395 mm (dł. × szer. × wys.), gdy załadowano w jednej warstwie 11 paletowych jednostek ładunkowych o wymiarach 1 200 × 800 × 1 144 mm (dł. × szer. × wys.)?

A. Zbliżone do 36%

B. Zbliżone do 69%

C. Zbliżone do 90%

D. Zbliżone do 76%

Powierzchnia ładunkowa kontenera o wymiarach wewnętrznych 5 900 mm długości oraz 2 350 mm szerokości wynosi 13 865 000 mm². Natomiast jedna paletowa jednostka ładunkowa o wymiarach 1 200 mm długości i 800 mm szerokości zajmuje powierzchnię 960 000 mm². Ładując 11 palet, całkowita zajęta powierzchnia wynosi 10 560 000 mm². Aby obliczyć procent wykorzystania powierzchni ładunkowej, stosujemy wzór: (powierzchnia zajęta / powierzchnia całkowita) × 100%. Podstawiając wartości: (10 560 000 mm² / 13 865 000 mm²) × 100% otrzymujemy około 76%. Tego typu obliczenia są kluczowe w logistyce i zarządzaniu magazynami, gdzie efektywne wykorzystanie przestrzeni jest istotne dla obniżenia kosztów transportu i składowania. Zrozumienie, jak obliczyć wykorzystanie powierzchni, pozwala na lepsze planowanie załadunków i optymalizację procesów logistycznych.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

Jaką odległość pokona samochód poruszający się przez 3 godziny i 18 minut z prędkością średnią wynoszącą 70 km/h?

A. 198,0 km

B. 231,0 km

C. 222,6 km

D. 138,6 km

Wiele osób ma tendencję do pomijania kluczowego kroku, jakim jest przeliczenie minut na godziny, co prowadzi do błędnych wyników w obliczeniach. Na przykład, można by błędnie przyjąć, że 3 godziny i 18 minut to po prostu 3 godziny, co daje wynik 210 km (3 h × 70 km/h), co jest błędne. Inna pułapka to przyjęcie, że 18 minut można zignorować w kontekście obliczeń na dużą skalę, co jest mylnym podejściem. Zwykle w takich obliczeniach należy zawsze uwzględniać wszystkie jednostki czasu. Ponadto, niektórzy mogą błędnie przyjąć, że prędkość jazdy nie jest stała, co również wpływa na wynik. Obliczanie odległości przy zmiennej prędkości wymagałoby zastosowania bardziej zaawansowanych metod, takich jak całkowanie. Jednak w tym przypadku, gdzie prędkość jest stała, kluczową sprawą jest precyzyjne przeliczenie czasu na godziny. Brak wyczulenia na takie detale prowadzi do typowych błędów myślowych, które mogą zniekształcić wynik i prowadzić do nieodpowiednich decyzji, na przykład w logistyce lub planowaniu podróży.

Pytanie 12

Który z rodzajów transportu najlepiej odpowiada na dopasowanie sieci dróg do lokalizacji rynków zaopatrzenia oraz zbytu?

A. Transport samochodowy

B. Transport morski

C. Transport kolejowy

D. Transport lotniczy

Transport samochodowy to naprawdę fajny sposób na przewóz towarów, bo jest taki elastyczny i dostosowuje się do warunków w danym miejscu. Jego dużą zaletą jest to, że można nim bez problemu dojechać bezpośrednio do punktów, gdzie coś odbieramy lub dostarczamy. Dzięki temu oszczędzamy czas i nie musimy się martwić dodatkowymi kosztami przy przeładunkach. W miastach i obszarach przemysłowych drogi są często lepiej rozwinięte, co ułatwia dotarcie do rynku. Na przykład w e-commerce, transport samochodowy stał się wręcz kluczowy, ponieważ zapewnia szybkie dostawy do klientów, a wiadomo, że klienci cenią sobie szybkość. Co więcej, dzięki nowoczesnym technologiom, takim jak GPS, firmy mogą lepiej planować trasy dostaw, przez co są bardziej efektywne i mogą zmniejszać emisję spalin. To wszystko wpisuje się w obecne trendy proekologiczne.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

Klient w stosunku do firm transportowych wskazał trzy kryteria, które jego zdaniem wpływają na jakość procesu przewozu oraz przypisał im odpowiednie wartości. Wskaż najlepszą firmę transportową.

A. A.

B. B.

C. D.

D. C.

Wybór innej firmy przewozowej niż D może być wynikiem niepełnego zrozumienia kluczowych wymagań klienta, które zostały przypisane do różnych firm. Wiele osób może skupić się na powierzchownych aspektach oferty, takich jak cena czy promocje, ignorując istotne czynniki wpływające na jakość transportu. Na przykład, niektórzy mogą założyć, że wyższa cena oznacza lepszą jakość usług, podczas gdy kluczowe są aspekty takie jak niezawodność i terminowość, które często nie są bezpośrednio związane z kosztami. Ponadto, przydzielanie wag do wymagań powinno być oparte na rzeczywistych danych i analizach, a nie na subiektywnych odczuciach. Typowym błędem jest nadmierne skupienie się na jednym aspekcie, takim jak niska cena, co może prowadzić do wyboru firmy, która nie spełnia innych istotnych kryteriów, takich jak terminowość czy jakość obsługi. Dla skutecznego wyboru firmy przewozowej, warto przyjąć zintegrowane podejście, w którym wszystkie aspekty są brane pod uwagę, a decyzje podejmowane są na podstawie analizy danych i zgodności z najlepszymi praktykami branżowymi. Ignorowanie tego może prowadzić do niezadowolenia z usługi oraz problemów z dostawami, co w dłuższej perspektywie wpływa na reputację oraz rentowność firmy.

Pytanie 15

Korzystając z fragmentu rozporządzenia zamieszczonego w ramce ustal, ile wynosi maksymalna długość ciągnika siodłowego z naczepą.

Fragment Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 31 grudnia 2002 r.
w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia

1. Długość pojazdu nie może przekraczać w przypadku:

1) pojazdu samochodowego, z wyjątkiem autobusu - 12,00 m;

2) przyczepy, z wyjątkiem naczepy - 12,00 m;

3) pojazdu członowego - 16,50 m;

4) zespołu złożonego z pojazdu silnikowego i przyczepy - 18,75 m;

5) autobusu przegubowego - 18,75 m;

6) autobusu dwuosiowego - 13,50 m;

7) autobusu o liczbie osi większej niż dwie - 15,00 m;

8) zespołu złożonego z autobusu i przyczepy - 18,75 m;

9) zespołu złożonego z trzech pojazdów, w którym pojazdem ciągnącym jest pojazd wolnobieżny lub ciągnik rolniczy - 22,00 m;

10) motocykla, motoroweru lub roweru, pojazdu czterokołowego oraz zespołu złożonego z motocykla, motoroweru, roweru lub pojazdu czterokołowego z przyczepą - 4,00 m.

A. 12,00 m

B. 18,75 m

C. 16,50 m

D. 22,00 m

Wybór długości 22,00 m może wynikać z mylnego przekonania, że dłuższe zestawy pojazdów są bardziej efektywne w transporcie towarów. Takie podejście może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji na drogach, ponieważ większe wymiary wpływają na manewrowość oraz stabilność pojazdu. W przypadku długości 12,00 m, można pomylić się, sądząc, że krótsze zestawy są bardziej odpowiednie dla transportu ciężkich ładunków. Krótsze naczepy mogą jednak nie być w stanie pomieścić większych ładunków, co ogranicza efektywność transportu. Odpowiedź 18,75 m również jest nieprawidłowa, ponieważ sugeruje długość, która nie spełnia wymagań określonych w przepisach. Warto pamiętać, że regulacje dotyczące maksymalnej długości mają na celu nie tylko optymalizację transportu, ale także zapewnienie bezpieczeństwa na drogach. Pojazdy o nieodpowiednich wymiarach mogą nie być zgodne z zasadami ruchu drogowego, co naraża kierowców oraz innych uczestników ruchu na niebezpieczeństwo. Takie błędne myślenie często prowadzi do naruszeń przepisów i kar, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa w transporcie drogowym.

Pytanie 16

Global Unit Number jest oznaczany skrótem

A. SSCC

B. GTIN

C. GLN

D. IZ

GTIN, czyli Globalny Numer Jednostki Handlowej, jest kluczowym elementem systemu identyfikacji produktów na rynku globalnym. GTIN jest unikalnym numerem przypisywanym do każdego produktu, co pozwala na jego jednoznaczną identyfikację w łańcuchu dostaw. Jako standardowy format, GTIN obejmuje różne długości numerów, takie jak GTIN-8, GTIN-12, GTIN-13 i GTIN-14, w zależności od specyfiki danego produktu. Przykładowo, GTIN-13 jest powszechnie stosowany w kodach kreskowych UPC, co umożliwia efektywne skanowanie i zarządzanie zapasami w detalicznych punktach sprzedaży. Dzięki zastosowaniu GTIN, firmy mogą skutecznie monitorować swoje produkty, co przyczynia się do lepszego zarządzania łańcuchem dostaw oraz zwiększa efektywność operacyjną. W praktyce, korzystanie z GTIN wspiera automatyzację procesów zamówień i logistykę, co z kolei wpływa na zadowolenie klientów oraz optymalizację kosztów. Warto również zauważyć, że GTIN jest zgodny z międzynarodowymi standardami ISO, co podkreśla jego znaczenie na rynku globalnym.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

Dokument dotyczący wspólnego użytkowania wagonów towarowych w transporcie międzynarodowym, zatwierdzony przez sygnatariuszy COTIF, jest oznaczony akronimem

A. CUI

B. ATMF

C. RICo

D. RIV

Wybór odpowiedzi ATMF, CUI czy RICo pokazuje brak znajomości podstawowych regulacji dotyczących międzynarodowego transportu kolejowego. ATMF (Aneks dotyczący materiału taborowego) odnosi się do standardów dotyczących taboru kolejowego, ale nie obejmuje bezpośrednio zasad użytkowania wagonów towarowych w transporcie międzynarodowym. CUI (Civile d’utilisation intermédiaire) dotyczy umowy o użytkowaniu wagonów, ale nie jest tożsame z umową RIV, która ma bardziej rozbudowaną strukturę i obejmuje także kwestie odpowiedzialności. RICo (Reglement Interne de Circulation) natomiast jest regulacją wewnętrzną dotyczącą ruchu kolejowego, co nie odnosi się do samej umowy użytkowania wagonów. W kontekście międzynarodowego transportu kolejowego, RIV jest kluczowym dokumentem, który harmonizuje zasady użytkowania wagonów, a zrozumienie różnic pomiędzy tymi skrótami jest istotne dla efektywności operacyjnej i prawidłowego zarządzania transportem towarów. Zbędne jest mylenie tych regulacji, co może prowadzić do błędów w organizacji transportu i opóźnień w dostawach.

Pytanie 19

Jaką odległość przebywa pojazd w czasie 4 h i 12 min, jeśli porusza się z średnią prędkością 50 km/h?

A. 206 km

B. 212 km

C. 204 km

D. 210 km

Często w obliczeniach związanych z prędkością i czasem popełniane są błędy, które prowadzą do mylnych wyników. Na przykład, w przypadku odpowiedzi 206 km, możliwe było, że użytkownik błędnie przeliczył czas na godziny, co jest kluczowym krokiem w rozwiązaniu tego zadania. Istotne jest, aby pamiętać, że konwersja czasu z minut na godziny jest niezbędna do uzyskania właściwej wartości, a niewłaściwe przeliczenie może skutkować znacznymi rozbieżnościami w wynikach. Podobnie, jeśli ktoś obliczył 212 km, mógł błędnie zinterpretować wartość średniej prędkości lub pomylić się w obliczeniach matematycznych. Ponadto, w przypadku odpowiedzi 204 km, może to wynikać z założenia, że czas powinien być krótszy, co z kolei mogłoby być konsekwencją niepoprawnej analizy danych lub założeń dotyczących odległości. Rozumienie podstawowych zasad prędkości, czasu i odległości jest kluczowe w wielu dziedzinach, w tym w logistyce i transporcie, gdzie precyzyjne dane są niezbędne do efektywnego zarządzania zasobami. Ważne jest, aby zawsze weryfikować obliczenia oraz używać odpowiednich narzędzi lub wzorów, aby uniknąć tych typowych pułapek obliczeniowych w przyszłości.

Pytanie 20

Jak długo minimalnie potrwa rozładunek 92 paletowych jednostek ładunkowych (pjł), przy użyciu 4 wózków widłowych, które mogą unieść po jednej palecie, jeśli czas cyklu transportowego jednego z wózków wynosi 2 minuty?

A. 23 minuty

B. 46 minut

C. 13 minut

D. 86 minut

Analiza błędnych odpowiedzi wymaga zrozumienia podstawowych zasad dotyczących cyklu transportowego i efektywności wykorzystania zasobów. Często popełnianym błędem jest nieuwzględnienie liczby wózków podczas obliczeń. Na przykład, jeżeli ktoś przyjmie, że czas rozładunku to 92 minuty, co wynika z pomylenia całkowitej liczby palet z czasem cyklu jednego wózka, to prowadzi do znaczącego zawyżenia czasów. Kolejnym typowym błędem jest obliczenie czasu na podstawie jednego wózka, co skutkuje nieprawidłowym wnioskiem, jak np. 13 minut. W rzeczywistości 13 minut odpowiadałoby jedynie 6,5 palety, co jest niemożliwe do zrealizowania z uwagi na łączną liczbę 92 palet. Bardzo ważne jest również zrozumienie, że procesy logistyczne są złożone i wymagają uważnego podejścia do wyliczeń. Nieprawidłowe oszacowanie czasu potrzebnego na rozładunek może prowadzić do opóźnień w dostawach oraz zwiększonych kosztów operacyjnych. Prawidłowe podejście do planowania rozładunku powinno obejmować analizę cykli transportowych, alokację zasobów i optymalizację procesów, co stanowi fundament nowoczesnej logistyki. Warto również przypomnieć, że efektywna komunikacja i monitorowanie postępów są kluczowe w realizacji harmonogramów operacyjnych.

Pytanie 21

Reguły stworzone przez Międzynarodową Izbę Handlową, które odnoszą się do podziału wydatków, obowiązków oraz ryzyk pomiędzy firmami biorącymi udział w transporcie, są określane mianem

A. CLECAT

B. INCOTERMS

C. IMDGC

D. OPWS

INCOTERMS, czyli Międzynarodowe Reguły Handlu, to zestaw standardów opracowanych przez Międzynarodową Izbę Handlową (ICC), które regulują kwestie związane z podziałem kosztów, obowiązków i ryzyka pomiędzy stronami uczestniczącymi w transakcjach handlowych. INCOTERMS są istotnym narzędziem w międzynarodowym handlu, ponieważ ułatwiają zrozumienie odpowiedzialności wobec transportu towarów. Przykładowo, stosując regułę CIF (cost, insurance, freight), sprzedawca ponosi odpowiedzialność za koszty transportu oraz ubezpieczenie towaru do portu przeznaczenia, co staje się korzystne dla kupującego, który ma pewność, że towar dotrze bezpiecznie. W praktyce, dobrze zrozumiane INCOTERMS mogą znacznie zmniejszyć ryzyko nieporozumień i sporów w toku realizacji kontraktów międzynarodowych, co przekłada się na sprawniejsze funkcjonowanie łańcuchów dostaw. Używanie odpowiednich terminów INCOTERMS w dokumentacji przewozowej jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, co zwiększa transparentność i efektywność transakcji.

Pytanie 22

W portach do załadunku wykorzystywane są suwnice, dźwigi oraz żurawie

A. poziomego

B. w systemie ro-ro

C. w systemie ro-lo

D. pionowego

Wybór dotyczący poziomego załadunku nie jest najlepszy, bo transport w portach zasadniczo odbywa się w pionie. Dźwigi i suwnice przede wszystkim podnoszą i opuszczają ładunki, co bardzo związane jest z operacjami pionowymi. Poziome przemieszczanie towarów robi się głównie innymi środkami, jak wózki widłowe, które przenoszą rzeczy na krótkie dystanse na poziomie. W systemie ro-ro, czyli 'roll-on/roll-off', ładunki wjeżdżają na pokład statków w sposób, który nie wymaga dźwigów. Z kolei ro-lo ('roll-on/load-off') dotyczy sytuacji, gdzie ładunki są załadowywane przy pomocy ramp, co też nie ma nic wspólnego z pionowym załadunkiem. Zrozumienie tych systemów to klucz do dobrego zarządzania logistyką w portach, a stawianie na pionowy załadunek to zgodne z najlepszymi praktykami w branży, bo dźwigi naprawdę zwiększają efektywność operacji w portach.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

Na podstawie zamieszczonego fragmentu umowy, określ klasy środków transportu, w których może być wykonywany przewóz żywności głęboko mrożonej, z zachowaniem normy temperatury do -20°C.

(…)Dla klas A, B i C z dowolnym ustalonym praktycznie stałym poziomem temperatury t1, zgodnie z podanymi niżej normami określonymi dla poniższych trzech klas:

Klasa A. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 może mieścić się między + 12 °C i 0°C włącznie.

Klasa B. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 może mieścić się między +12°C i -10°C włącznie.

Klasa C. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 może mieścić się między +12°C i -20°C włącznie.

Dla klas D, E i F z ustalonym praktycznie stałym poziomem temperatury t1 zgodnie z podanymi niżej normami określonymi dla poniższych trzech klas:

Klasa D. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 nie jest wyższe niż +2°C.

Klasa E. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 nie jest wyższe niż -10°C.

Klasa F. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 nie jest wyższe niż -20°C. (…)

A. Klasa B i klasa E.

B. Klasa A i klasa F.

C. Klasa C i klasa F.

D. Klasa D i klasa E.

Dobra robota z odpowiedzią! Klasy C i F rzeczywiście są tymi, które mogą ogarnąć przewóz żywności głęboko mrożonej. Klasa C, z temperaturą od +12°C do -20°C, idealnie pasuje do wymagań, bo to właśnie w tej strefie musimy trzymać nasze mrożonki, przynajmniej do -20°C. Klasa F z kolei działa super, bo nie pozwala, żeby temperatura poszła wyżej niż -20°C, co jest mega ważne, żeby nasze mrożonki były w dobrej jakości i bezpieczne do jedzenia. W praktyce, użycie tych klas w transporcie jest zgodne z zasadami HACCP, które dbają o to, by jedzenie było bezpieczne w trakcie przewozu. Na przykład, przy transporcie ryb, które potrzebują bardzo kontrolowanej temperatury, klasa F daje nam pewność, że wszystko dotrze w najlepszym stanie. Dzięki odpowiednim klasom transportowym, możemy być pewni, że jedzenie trafi do odbiorcy w świetnym stanie.

Pytanie 27

Na podstawie jakiej formuły handlowej INCOTERMS 2010 sprzedający przekazuje towar na statek w porcie załadunku, na własny koszt organizuje przewóz do wskazanego portu docelowego i przeprowadza odprawę celną eksportową?

A. DAT

B. CFR

C. FAS

D. FCA

Odpowiedzi FCA, FAS oraz DAT nie są poprawne, ponieważ każda z nich definiuje odmienne zasady dotyczące odpowiedzialności sprzedającego i kupującego w transakcji handlowej. W przypadku FCA (Free Carrier), sprzedający dostarcza towar do określonego miejsca, gdzie kupujący przejmuje odpowiedzialność za transport, co oznacza, że sprzedający nie ponosi kosztów przewozu do portu przeznaczenia. Często prowadzi to do błędnego założenia, że sprzedający również odpowiada za transport, co nie jest zgodne z definicją tej formuły. FAS (Free Alongside Ship) z kolei oznacza, że sprzedający dostarcza towar obok statku, ale nie jest odpowiedzialny za załadunek, co również różni się od wymagań CFR, gdzie załadunek jest obowiązkiem sprzedającego. To może prowadzić do mylnych interpretacji w zakresie odpowiedzialności za transport. Z kolei DAT (Delivered at Terminal) stawia sprzedającego w roli osoby odpowiedzialnej za dostarczenie towaru do terminalu w porcie przeznaczenia, co przeczy zasadom CFR, w których sprzedający odpowiada za transport do portu, ale nie za dostarczenie do terminalu. Ważne jest, aby w pełni zrozumieć różnice między tymi formułami, aby uniknąć nieporozumień i błędów w zarządzaniu logistyką i transportem.

Pytanie 28

Firma zajmująca się transportem uzyskuje zysk jednostkowy wynoszący 0,15 zł/tkm. Aby zrealizować zamierzony zysk całkowity na poziomie 15 000,00 zł, przedsiębiorstwo powinno zrealizować przewozy w wielkości

A. 10 000 tkm

B. 100 000 tkm

C. l0 000 pkm

D. 100000 pkm

W kontekście analizy błędnych odpowiedzi, często pomylenie jednostek miary prowadzi do niewłaściwych wniosków przy obliczeniach związanych z zyskiem przedsiębiorstwa transportowego. Odpowiedzi takie jak 10 000 tkm oraz 100 000 pkm są niepoprawne, ponieważ wprowadzenie jednostek pkm (osobokilometr) zamiast tkm (tonokilometr) zmienia całkowity obraz sytuacji. W branży transportowej kluczowe jest zrozumienie, że zysk jednostkowy musi być odnoszony do odpowiednich jednostek dla konkretnego typu transportu. W przypadku usług transportowych, tkm jest miarą używaną do określenia wydajności przewozów towarowych. Odpowiedzi oparte na błędnym doborze jednostek prowadzą do kalkulacji, które nie mają sensu w kontekście planowania zysków. Dodatkowo, błędne oszacowanie ilości przewozów może skutkować niewłaściwym alokowaniem zasobów, co negatywnie wpływa na rentowność firmy. Przykładowo, jeśli przedsiębiorstwo założy, że osiągnie zysk przy przewozie 10 000 tkm, nieświadome jego rzeczywistych potrzeb, może zdecydować się na redukcję floty lub zmniejszenie liczby pracowników, co w dłuższej perspektywie może doprowadzić do niedoborów kapitałowych. Właściwe zrozumienie jednostek, zysków oraz ich związku z obliczeniami operacyjnymi jest kluczowe dla efektywności i stabilności finansowej przedsiębiorstw transportowych.

Pytanie 29

Zgodnie z przedstawionym fragmentem ustawy Prawo o ruchu drogowym ładunek na pojeździe musi być umieszczony w taki sposób, aby

Fragment ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym

Art. 61. 1. Ładunek nie może powodować przekroczenia dopuszczalnej masy całkowitej lub dopuszczalnej ładowności pojazdu.

2. Ładunek na pojeździe umieszcza się w taki sposób, aby:

1) nie powodował przekroczenia dopuszczalnych nacisków osi pojazdu na drogę;

2) nie naruszał stateczności pojazdu;

3) nie utrudniał kierowania pojazdem;

4) nie ograniczał widoczności drogi lub nie zasłaniał świateł, urządzeń sygnalizacyjnych, tablic rejestracyjnych lub innych tablic albo znaków, w które pojazd jest wyposażony.

3. Ładunek umieszczony na pojeździe powinien być zabezpieczony przed zmianą położenia lub wywoływaniem nadmiernego hałasu. Nie może on mieć odrażającego wyglądu lub wydzielać odrażającej woni.

4. Urządzenia służące do mocowania ładunku powinny być zabezpieczone przed rozluźnieniem się, swobodnym zwisaniem lub spadnięciem podczas jazdy. (...)

A. utrudniał kierowanie pojazdem.

B. naruszał stateczność pojazdu.

C. nie ograniczał widoczności drogi.

D. przekroczył dopuszczalną ładowność pojazdu.

Wybór odpowiedzi, która sugeruje, że ładunek powinien utrudniać kierowanie pojazdem, jest nie tylko nieprawidłowy, ale także niebezpieczny. Prawidłowe umieszczenie ładunku na pojeździe ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa. Odpowiedzi, które sugerują, że ładunek może przekraczać dopuszczalną ładowność lub naruszać stateczność pojazdu, opierają się na błędnych założeniach dotyczących przepisów ruchu drogowego. Przekroczenie ładowności skutkuje nie tylko naruszeniem przepisów, ale również może prowadzić do katastrofalnych skutków, takich jak zwiększona droga hamowania, utrata kontroli nad pojazdem, a w skrajnych przypadkach nawet wypadki drogowe. Ponadto, umieszczanie ładunku w sposób, który naruszałby stateczność pojazdu, narażałoby kierowcę i innych uczestników ruchu na poważne niebezpieczeństwo. W praktyce, kierowcy powinni znać zasady dotyczące prawidłowego rozmieszczania ładunku i stosować się do nich, aby zapewnić bezpieczny transport. Ignorowanie tych zasad prowadzi nie tylko do potencjalnych konsekwencji prawnych, ale także zwiększa ryzyko wypadków, co jest sprzeczne z podstawowymi zasadami bezpieczeństwa w ruchu drogowym.

Pytanie 30

Wymienione w przepisach wyposażenie dotyczy środków transportu drogowego przewożących

Załącznik B do umowy europejskiej ADR tom II

Przepisy dotyczące środków transportu i operacji transportowych - fragment

8.1.5.2 W jednostce transportowej powinno być przewożone następujące wyposażenie:

- klin pod koła, dla każdego pojazdu, o odpowiednim rozmiarze w stosunku do dopuszczalnej masy całkowitej pojazdu oraz średnicy kół;

- dwa stojące znaki ostrzegawcze;

- płyn do płukania oczu;

oraz dla każdego członka załogi pojazdu

- kamizelka ostrzegawcza;

- przenośne urządzenie oświetleniowe;

- para rękawic ochronnych;

- ochrona oczu.

8.1.5.3 Wyposażenie dodatkowe dla niektórych klas materiałów:

- maska ucieczkowa dla każdego członka załogi pojazdu, powinna być przewożona w jednostce transportowej, w przypadku nalepek ostrzegawczych 2.3 lub 6.1;

- łopata;

- osłona otworów kanalizacyjnych;

- pojemnik do zbierania pozostałości.

A. materiały szybko psujące się.

B. dzieła sztuki.

C. materiały niebezpieczne.

D. żywe zwierzęta.

Odpowiedź "materiały niebezpieczne" jest poprawna, ponieważ wyposażenie wymienione w przepisach dotyczących transportu dotyczy przede wszystkim pojazdów przewożących towary, które mogą stanowić zagrożenie dla ludzi, mienia lub środowiska. Przepisy ADR (Umowa Europejska dotycząca międzynarodowego transportu drogowego towarów niebezpiecznych) szczegółowo określają wymagania dotyczące pojazdów i personelu, aby zapewnić bezpieczeństwo w trakcie transportu materiałów niebezpiecznych, takich jak chemikalia, materiały wybuchowe czy substancje toksyczne. Przykładowo, kliny pod koła są używane, aby zabezpieczyć pojazd przed niekontrolowanym ruchem, a znaki ostrzegawcze informują innych uczestników ruchu o potencjalnym niebezpieczeństwie. W przypadku transportu materiałów niebezpiecznych, posiadanie odpowiedniego wyposażenia jest kluczowe dla minimalizacji ryzyka wypadków oraz ochrony zdrowia i życia ludzi, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 31

Zezwolenie na jednokrotny przejazd, w okresie do 7 dni, pojazdu samochodowego ponadnormatywnego, zgodnie z Kodeksem drogowym, wydaje

Fragment Kodeksu drogowego – Prawo o ruchu drogowym
Art. 64.
1.	Ruch pojazdu lub zespołu pojazdów, którego naciski osi wraz z ładunkiem lub bez ładunku są większe od dopuszczalnych, przewidzianych dla danej drogi w przepisach o drogach publicznych, albo którego wymiary lub masa wraz z ładunkiem lub bez niego są większe od dopuszczalnych, przewidzianych w przepisach niniejszej ustawy, jest dozwolony tylko pod warunkiem uzyskania zezwolenia.
2.	Zezwolenia na przejazd, o których mowa w ust. 1, wydaje się: 1) na czas nieokreślony; 2) na czas określony w zezwoleniu; 3) na jednokrotny przejazd w wyznaczonym czasie po ustalonej trasie; 4) na jednokrotny przejazd po drogach krajowych, w wyznaczonym czasie, pojazdu przekraczającego granicę państwa przy wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
3.	Zezwolenia, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, wydaje starosta.
4.	Zezwolenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, wydaje Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad lub upoważniona przez niego państwowa lub samorządowa jednostka organizacyjna, po uzgodnieniu z właściwymi dla trasy przejazdu zarządami dróg, jeżeli istnieje możliwość wyznaczenia trasy przejazdu, w szczególności ze względu na stan techniczny drogi i innych obiektów budowlanych położonych w jej pobliżu.
4a.	Zezwolenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 4, wydaje naczelnik urzędu celnego.

A. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji.

B. Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad.

C. wojewoda.

D. starosta.

Zezwolenie na przejazd pojazdu ponadnormatywnego jest mega ważne dla transportu drogowego. Wiesz, zgodnie z prawem, to Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad, czyli GDDKiA, jest odpowiedzialny za wydawanie takich zezwoleń. To znaczy, że muszą dbać o bezpieczeństwo na drogach i starać się, żeby ruch przebiegał sprawnie, zwłaszcza gdy przewozimy duże rzeczy. Na przykład, jeśli transportujesz jakiś ciężki sprzęt budowlany, który wychodzi poza standardowe wymiary, to musisz wcześniej zdobyć zezwolenie. Dzięki temu można lepiej zaplanować trasę i skontaktować się z zarządami dróg, które czasami mają swoje ograniczenia. Warto też pamiętać, że uzyskanie takiego zezwolenia to dobra praktyka w branży, bo wszyscy powinniśmy zachować przepisy i myśleć o bezpieczeństwie innych kierowców.

Pytanie 32

Transport naczepy samochodowej za pomocą wagonu kieszeniowego odbywa się przy użyciu systemu

A. "ruchomej drogi"

B. Modalohr

C. Cargobeamer

D. "na barana"

Przewóz naczepy samochodowej wagonem kieszeniowym realizowany systemem "na barana" jest szczególnie efektywnym rozwiązaniem w kontekście transportu intermodalnego. W tym systemie naczepy są umieszczane na wagonach w sposób, który umożliwia ich przewóz bez konieczności ich rozładunku, co znacznie skraca czas przeładunku i redukuje koszty transportu. W praktyce, system ten pozwala na jednoczesny przewóz naczep i kontenerów, co zwiększa elastyczność w logistyce. Przykładem zastosowania tego systemu jest transport naczep w krajach Europy Zachodniej, gdzie infrastruktura kolejowa jest przystosowana do obsługi tego rodzaju przewozów. Warto zauważyć, że system "na barana" przestrzega standardów bezpieczeństwa, co minimalizuje ryzyko uszkodzeń ładunku oraz zapewnia stabilność podczas transportu. Dodatkowo, dzięki zaawansowanej technologii monitorowania, operatorzy mogą śledzić prędkość oraz położenie transportowanych naczep, co podnosi standardy obsługi klienta w branży logistycznej.

Pytanie 33

Jaki typ umowy między współpracującymi firmami powinien zostać zastosowany, gdy jedna ze stron zobowiązuje się do zorganizowania, wysłania oraz transportu przesyłki?

A. Umowa agencyjna

B. Umowa spedycji

C. Umowa przewozu

D. Umowa przechowania

Umowa spedycji to idealny wybór, kiedy trzeba zająć się przygotowaniem, wysłaniem i przewozem przesyłki. W tej umowie spedytor w zasadzie działa na rzecz zleceniodawcy, organizując wszystko związane z transportem towaru. Przykład? No, powiedzmy, że jakaś firma handluje towarami międzynarodowo i musi zorganizować ich wysyłkę z kraju do kraju. Wtedy spedytor jest odpowiedzialny za to, jak to wszystko powinno być zorganizowane – wybiera najlepszą trasę, środek transportu i dba o potrzebne dokumenty. Warto pamiętać, że umowa spedycji musi być zgodna z przepisami, jak na przykład Konwencja CMR w transporcie drogowym, która określa, jakie obowiązki mają spedytorzy i jakie prawa przysługują stronom umowy. Przy okazji, korzystanie z umowy spedycji może naprawdę pomóc w obniżeniu kosztów transportu i poprawie efektywności działań logistycznych, co jest mega istotne w biznesie, gdzie konkurencja jest ogromna.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

Stopień wykorzystania środków transportu w roku 2019 r. obliczony na podstawie danych zawartych w tabeli oraz zamieszczonego wzoru wynosi

Zestawienie danych przedsiębiorstwa transportowego
Wyszczególnienie	Uzyskany wynik
Wyszczególnienie	2018 r.	2019 r.	2020 r.
Wykorzystany czas pracy [h]	10 500	10 450	10 670
Dysponowany czas pracy [h]	10 800	10 800	10 800
Przewieziony ładunek rzeczywisty [t]	29 760	32 088	34 916
Ładunek możliwy do przewiezienia [t]	32 000	38 200	40 600
Liczba godzin pracy środków transportu [h]	9 960	9 980	10 000
Możliwa liczba godzin pracy środków transportu [h]	10 800	10 800	10 800
Stopień wykorzystania środka transportu = ^{przewieziony ładunek rzeczywisty [t]}/_{ładunek możliwy do przewiezienia [t]} × 100

A. 110%

B. 86%

C. 93%

D. 84%

Jak się przyjrzymy innym odpowiedziom, to widać, że mogą być pewne nieporozumienia z obliczeniami i interpretacją tych wyników. Procentowe wskaźniki wykorzystania mają pokazywać, jak efektywnie działa transport, a błędne ich zrozumienie może prowadzić do większych problemów. Jeśli ktoś wybrał 93% czy 110%, to widać, że nie za bardzo rozumie, jak to działa. To nie może przekraczać 100%, bo to znaczyłoby, że przewoźnik przewiózł więcej niż mógł, co jest niemożliwe. A 86% czy 93% mogą wynikać z błędnego zaokrąglania, co jest częstym błędem w obliczeniach procentowych. Ważne, by zawsze dokładnie odnosić się do danych i korzystać z odpowiednich wzorów. Również warto znać standardy w branży, które mówią o tym, jak efektywność transportu powinna być mierzona, żeby mieć wiarygodne dane do analizy. W praktyce często zdarza się skupić na niekompletnych danych lub nie mieć pełnego kontekstu, co prowadzi do błędnych wniosków.

Pytanie 36

Jaki rodzaj nadwozia pojazdu ciężarowego powinien być użyty do transportu paliwa w stanie luzem?

A. Specjalistyczny

B. Wszechstronny.

C. Izotermiczny.

D. Boks.

Odpowiedź 'Specjalizowany' jest poprawna, ponieważ pojazdy ciężarowe przeznaczone do transportu paliw luzem muszą spełniać surowe normy bezpieczeństwa i ochrony środowiska. Typ nadwozia specjalizowanego, w szczególności cysterny, jest zaprojektowany z myślą o przewozie substancji niebezpiecznych. Cysterny są wyposażone w odpowiednie zabezpieczenia, takie jak systemy minimalizujące ryzyko wycieków oraz wzmocnioną konstrukcję, która jest w stanie wytrzymać wysokie ciśnienie związane z transportowanym paliwem. Ponadto, zgodnie z przepisami ADR (Umowa Europejska dotycząca Międzynarodowego Przewozu Drogowego Towarów Niebezpiecznych), transport paliw wymaga przestrzegania ściśle określonych wytycznych dotyczących zarówno pojazdów, jak i ich wyposażenia. Przykłady zastosowania to przewóz benzyny, oleju napędowego czy innych cieczy łatwopalnych, gdzie ryzyko związane z wyciekiem musi być minimalizowane przez odpowiednie zabezpieczenia i procedury transportowe.

Pytanie 37

Transport ładunku pojazdem, którego wymiary, całkowita masa lub nacisk na oś przekraczają wartości dopuszczalne przez przepisy, określamy jako przewóz

A. bimodalnym

B. niebezpiecznym

C. kabotażowym

D. nienormatywnym

Przewóz nienormatywny odnosi się do transportu ładunków, które z powodu swoich wymiarów, masy całkowitej lub nacisku osi przekraczają wartości dopuszczalne określone w przepisach prawa. W praktyce oznacza to, że każdy pojazd transportujący takie ładunki musi być odpowiednio dostosowany i często wymaga specjalnych zezwoleń. Przykładowo, przewozy nienormatywne mogą obejmować transport dużych maszyn budowlanych, elementów konstrukcyjnych, turbin wiatrowych czy też dużych ładunków przemysłowych. W Polsce regulacje dotyczące przewozów nienormatywnych są szczegółowo opisane w przepisach prawa, takich jak Ustawa o drogach publicznych oraz w przepisach wykonawczych, które definiują wymagania dotyczące oznakowania pojazdów, zabezpieczenia ładunku oraz konieczności uzyskania stosownych zezwoleń od właściwych organów. Dobrą praktyką w przypadku przewozów nienormatywnych jest również współpraca z doświadczonymi firmami transportowymi, które mają wiedzę na temat lokalnych przepisów i regulacji, co minimalizuje ryzyko nieprzewidzianych komplikacji.

Pytanie 38

Przedstawiony znak, umieszczony na opakowaniu ładunku, oznacza

A. zakaz wjazdu wózkiem widłowym.

B. nie piętrzyć na wózku.

C. nie podnosić wózkiem.

D. zakaz mocowania do wózka widłowego.

Odpowiedź, że znak oznacza "nie podnosić wózkiem", jest poprawna, ponieważ znak ten jest międzynarodowym symbolem ostrzegawczym, który informuje o konieczności zachowania szczególnej ostrożności przy obsłudze ładunków. W kontekście logistyki i transportu, bezpieczeństwo jest kluczowym aspektem, a stosowanie odpowiednich oznaczeń pozwala na minimalizowanie ryzyka wypadków. Znak ten wskazuje, że ładunek może być niestabilny lub zbyt ciężki do bezpiecznego podniesienia za pomocą wózka widłowego. Przykładem jego zastosowania może być transport delikatnych materiałów, takich jak szkło czy chemikalia, które mogą ulec uszkodzeniu lub stanowić zagrożenie w przypadku nieprawidłowego podniesienia. Warto pamiętać, że przestrzeganie takich oznaczeń jest zgodne z międzynarodowymi standardami bezpieczeństwa, takimi jak ISO 7010, które regulują sposób oznaczania zagrożeń na stanowiskach pracy.

Pytanie 39

Jednostka transportowa, która charakteryzuje się specyficznie zaprojektowanym nadwoziem, określającym rodzaj przewozu, jaki może być zrealizowany, to

A. naczepa

B. samochód ciężarowy

C. ciągnik siodłowy

D. przyczepa

Przyczepa, ciągnik siodłowy i naczepa to pojazdy, które mają swoje specyficzne funkcje w transporcie, jednak nie są one samodzielnymi jednostkami transportowymi w tym sensie, w jakim opisuje to pytanie. Przyczepa wymaga ciągnika do transportu, co czyni ją zależną od innego pojazdu, a więc nie może być uznana za samodzielną jednostkę. Naczepa również pełni funkcję pomocniczą, łącząc się z ciągnikiem siodłowym, co sprawia, że jej funkcjonalność jest ograniczona do współpracy z innymi pojazdami. Ciągnik siodłowy, mimo że jest kluczowym elementem w transporcie, również nie posiada wbudowanego ładunku, a jego główną rolą jest holowanie naczep. Zrozumienie, że samochód ciężarowy to jednostka, która ma zarówno zdolność do samodzielnego przewozu ładunków, jak i odpowiednią konstrukcję do ich transportu, jest kluczowe. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru niewłaściwej odpowiedzi często obejmują mylenie ról, jakie te pojazdy pełnią w transporcie drogowym, a także niezrozumienie różnicy między pojęciem jednostki transportowej a pojazdów pomocniczych.

Pytanie 40

Jeśli według cennika koszt przewozu do 150 km wynosi 500,00 zł, a opłata za każdy kilometr powyżej 150 km to 3,50 zł/km, to jaka będzie kwota za transport ładunku na dystansie 350 km?

A. 1 200,00 zł

B. 700,00 zł

C. 503,50 zł

D. 525,00 zł

Aby obliczyć całkowity koszt przewozu ładunku na trasie 350 km, należy zastosować zasady określone w cenniku. Cena za przewóz do 150 km wynosi 500,00 zł. Następnie, dla odległości przekraczającej 150 km, stosujemy stawkę 3,50 zł za każdy dodatkowy kilometr. W przypadku trasy o długości 350 km, odległość przekraczająca 150 km wynosi 200 km. Zatem, dodatkowy koszt wyniesie 200 km * 3,50 zł/km = 700,00 zł. Łączny koszt przewozu to 500,00 zł (pierwsze 150 km) + 700,00 zł (dodatkowe 200 km) = 1 200,00 zł. Takie obliczenia są zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu kosztami logistyki, gdzie dokładne wyliczenia kosztów transportu są kluczowe dla efektywności działania firmy oraz planowania budżetu. Dobrze jest również znać stawki, aby móc negocjować korzystniejsze warunki z przewoźnikami.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej