Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik ekonomista
  • Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
  • Data rozpoczęcia: 8 czerwca 2025 15:53
  • Data zakończenia: 8 czerwca 2025 16:10

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W każdym roku kalendarzowym pracownik ma prawo do urlopu na żądanie w ilości

A. 2 dni
B. 5 dni
C. 3 dni
D. 4 dni
Wybór niewłaściwej ilości dni urlopu na żądanie często wynika z nieporozumienia dotyczącego przepisów regulujących prawa pracowników. Odpowiedzi takie jak 3, 5 czy 2 dni często są wynikiem błędnego zrozumienia regulacji prawnych lub mylenia urlopu na żądanie z innymi typami urlopów, takimi jak urlop wypoczynkowy czy urlop okolicznościowy. Prawidłowe rozumienie przepisów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania czasem pracy. Urlop na żądanie nie jest tożsamy z urlopem wypoczynkowym, który jest przynajmniej 20 dni w roku dla pracowników zatrudnionych na pełny etat, co może prowadzić do błędnych założeń dotyczących ich wymiaru. Ponadto, mylnie postrzegany wymiar urlopu może skutkować niedostatecznym wykorzystaniem przysługujących praw przez pracowników, co negatywnie wpływa na ich samopoczucie i efektywność pracy. Istotnym aspektem jest także to, że niektóre organizacje mogą wprowadzać własne regulacje wewnętrzne, jednak nie mogą one być mniej korzystne niż przepisy Kodeksu pracy. W związku z tym, kluczowe jest, aby pracownicy byli świadomi swoich praw i obowiązków oraz aktualnych regulacji prawnych, co pozwala uniknąć nieporozumień oraz skutkuje lepszym zarządzaniem czasem pracy i urlopami.

Pytanie 2

Który z poniższych jest przykładem aktywów niematerialnych?

A. Budynki biurowe
B. Samochody firmowe
C. Licencje oprogramowania
D. Materiały biurowe
Licencje oprogramowania to doskonały przykład aktywów niematerialnych, które mogą stanowić istotną część majątku jednostki organizacyjnej. Aktywa niematerialne to takie, które nie mają fizycznej formy, ale mogą przynosić korzyści ekonomiczne. Licencje oprogramowania pozwalają na legalne korzystanie z oprogramowania, co jest niezbędne do prowadzenia wielu operacji biznesowych. W praktyce oznacza to możliwość korzystania z narzędzi do zarządzania, analizy danych czy komunikacji, które są kluczowe w nowoczesnych przedsiębiorstwach. Ważne jest, aby pamiętać, że aktywa niematerialne, takie jak licencje, patenty czy znaki towarowe, muszą być odpowiednio zarządzane i ewidencjonowane w dokumentacji finansowej. To pozwala na pełne wykorzystanie ich potencjału i zrozumienie ich wpływu na działalność jednostki. Co więcej, inwestowanie w licencje oprogramowania może przynieść długoterminowe korzyści, wspierając innowacyjność i efektywność procesów biznesowych. Warto również pamiętać, że wartość aktywów niematerialnych, w tym licencji, może się zmieniać w czasie w zależności od ich aktualności i przydatności.

Pytanie 3

Programowe rozwiązania komputerowe, stosowane w operacjach przedsiębiorstwa, klasyfikują się jako

A. środków trwałych
B. inwestycji długoterminowych
C. wartości niematerialnych i prawnych
D. rzeczowych aktywów trwałych
Oprogramowanie komputerowe wykorzystywane w działalności firmy jest klasyfikowane jako wartości niematerialne i prawne, ponieważ nie ma formy materialnej, a jego wartość wynika z praw własności intelektualnej lub licencji. Wartości niematerialne i prawne to aktywa, które nie są fizycznymi rzeczami, ale mają znaczenie ekonomiczne i mogą generować korzyści w przyszłości. Przykładem może być oprogramowanie ERP (Enterprise Resource Planning), które wspiera zarządzanie zasobami firmy i pozwala na optymalizację procesów biznesowych. Z perspektywy księgowej, wartości te są zazwyczaj amortyzowane, co oznacza rozłożenie kosztów na kilka lat, co wpływa na wynik finansowy przedsiębiorstwa. Przy prawidłowym zarządzaniu wartościami niematerialnymi, firmy mogą zwiększać swoją konkurencyjność oraz innowacyjność, co jest kluczowe w dzisiejszym dynamicznym otoczeniu rynkowym.

Pytanie 4

W spółce z ograniczoną odpowiedzialnością organem odpowiedzialnym za zarządzanie majątkiem spółki, prowadzenie spraw oraz reprezentowanie jej na zewnątrz jest

A. Komisja rewizyjna
B. Zgromadzenie wspólników
C. Zarząd spółki
D. Rada nadzorcza
Zarząd spółki z ograniczoną odpowiedzialnością pełni kluczową rolę w zarządzaniu majątkiem oraz sprawami spółki. Zgodnie z Kodeksem spółek handlowych, to właśnie zarząd jest odpowiedzialny za bieżące prowadzenie spraw spółki oraz jej reprezentowanie na zewnątrz. Przykładem praktycznego zastosowania tej roli może być sytuacja, w której zarząd podejmuje decyzje dotyczące inwestycji, negocjacji kontraktów czy zarządzania finansami. W praktyce zarząd powinien działać zgodnie z zasadą staranności, co oznacza, że musi podejmować decyzje, które są zgodne z interesem spółki i jej wspólników. Dobre praktyki wskazują, że zarząd powinien także regularnie raportować o stanie finansowym i operacyjnym spółki, co zwiększa przejrzystość i zaufanie w relacjach z inwestorami oraz partnerami biznesowymi. W kontekście hierarchii wewnętrznej, zarząd jest organem wykonawczym, podczas gdy inne organy, takie jak rada nadzorcza czy zgromadzenie wspólników, pełnią funkcje kontrolne lub decyzyjne na wyższych poziomach.

Pytanie 5

W końcowym bilansie wyroby gotowe są oceniane według

A. cen nabycia
B. rzeczywistego kosztu wytworzenia
C. cen zakupu
D. wartości godziwej
Wybór ceny zakupu jako podstawy wyceny wyrobów gotowych w bilansie końcowym jest mylący, ponieważ cena zakupu odnosi się do wartości nabycia surowców i materiałów, a nie do pełnych kosztów produkcji. Takie podejście nie odzwierciedla rzeczywistych kosztów, jakie firma ponosi w procesie wytwarzania, co prowadzi do zniekształcenia informacji finansowych. Z kolei cena nabycia, która również opiera się na wartościach transakcyjnych, nie uwzględnia kosztów przetwarzania ani ewentualnych strat w trakcie produkcji. Wartość godziwa, mimo że jest istotna w kontekście wyceny niektórych aktywów, nie jest stosowana do wyceny wyrobów gotowych, ponieważ nie bazuje na rzeczywistym koszcie ich wytworzenia, ale na rynkowych ocenach wartości, które mogą być subiektywne i zmienne. To podejście może prowadzić do błędnych wniosków na temat rentowności i możliwości dalszego rozwoju produkcji. Typowym błędem myślowym jest więc utożsamianie wartości nabycia lub ceny zakupu z rzeczywistym kosztem wytworzenia, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do niewłaściwych decyzji zarządczych oraz finansowych.

Pytanie 6

Która firma jest zobowiązana do prowadzenia ksiąg rachunkowych niezależnie od osiąganych przychodów?

A. Spółka jawna
B. Spółka partnerska
C. Spółka akcyjna
D. Spółka cywilna
Spółka akcyjna ma obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych niezależnie od osiąganych przychodów, ponieważ jest to forma organizacyjno-prawna, która wiąże się z dużą odpowiedzialnością kapitałową oraz złożonością operacji finansowych. Z perspektywy prawa, zgodnie z ustawą o rachunkowości, spółki akcyjne są zobowiązane do stosowania pełnej księgowości. Pełna księgowość zapewnia szczegółowe rejestrowanie wszystkich operacji gospodarczych, co jest niezbędne dla transparentności finansowej, a także dla ochrony interesów akcjonariuszy. Przykładem może być firma, która pozyskuje kapitał poprzez emisję akcji. Z tego powodu istotne jest prowadzenie precyzyjnej dokumentacji finansowej, aby umożliwić inwestorom dokładną ocenę sytuacji finansowej przedsiębiorstwa oraz podejmowanie świadomych decyzji inwestycyjnych. Ponadto, spółki akcyjne podlegają szczególnym regulacjom dotyczącym sprawozdawczości finansowej, co dodatkowo podkreśla znaczenie prowadzenia szczegółowych ksiąg rachunkowych.

Pytanie 7

Co jest przedmiotem umowy o zamieszczonej treści?

Umowa .........................
zawarta w Zabrzu, dnia 15.02.2019 r. pomiędzy:
Biurem Rachunkowym SALDO sp. z o.o. z siedzibą ul. Dworcowa 12, 41-800 Zabrze, reprezentowanym przez Prezesa Zarządu Jana Nowaka
a
Agencją Reklamową Jan Matuszewski z siedzibą ul. Stara 3, 41-750 Zabrze, reprezentowaną przez Jana Matuszewskiego.
§ 1
Strony postanawiają zgodnie rozwiązać zawartą między sobą umowę o współpracy handlowej, zawartą w dniu 19.10.2018 r. w Zabrzu.
§ 2
Wskazana w § 1 umowa ulega rozwiązaniu z dniem podpisania niniejszej umowy.
§ 3
Wszelkie roszczenia wynikające z umowy wskazanej w § 1, powstałe przed dniem rozwiązania, zostaną zaspokojone w terminie 30 dni od zawarcia niniejszej umowy.
§ 4
W sprawach nieuregulowanych w niniejszej umowie stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego.
§ 5
Wszelkie zmiany niniejszego porozumienia wymagają formy pisemnej pod rygorem nieważności.
§ 6
Umowa została spisana w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach, po jednym dla każdej ze stron.
................................
podpis
................................
podpis

A. Nawiązanie współpracy handlowej między kontrahentami.
B. Rozwiązanie współpracy handlowej między kontrahentami.
C. Powstanie roszczeń finansowych kontrahenta.
D. Przedawnienie roszczeń finansowych wobec kontrahenta.
Twoja odpowiedź dotycząca rozwiązania współpracy handlowej między kontrahentami jest na pewno trafna. Umowa jasno określa intencje stron, co widać w paragrafie pierwszym, gdzie jest klauzula o zakończeniu wcześniejszej współpracy. To jest kluczowe w kontekście obrotu gospodarczego. Wiesz, rozwiązanie umowy to nie taki prosty proces – trzeba pamiętać o odpowiednich formalnościach, żeby nie wpaść w jakieś prawne kłopoty. Moim zdaniem dobrze byłoby wspomnieć, że przy takim rozwiązaniu trzeba uregulować wszystkie zobowiązania, które wynikają z wcześniejszej współpracy, więc lepiej to mieć na uwadze w końcowych zapisach umowy. Dobrym pomysłem jest również przygotowanie dokumentu, który będzie potwierdzał, że umowa została rozwiązana oraz wszystkie ustalenia. Ważne, żeby obie strony czuły się zabezpieczone. No i jeszcze te regulacje prawne dotyczące wypowiedzeń umów – to też jest istotne, bo mogą się pojawić różne roszczenia. Zrozumienie tego, jak działa ten proces, to klucz do dobrego zarządzania współpracą z kontrahentami.

Pytanie 8

Jaką wartość będzie miała cena sprzedaży netto suszarki do włosów, jeśli koszt wyprodukowania 1 000 sztuk to 50 000 zł, a firma stosuje 20% marżę zysku?

A. 55 zł
B. 70 zł
C. 60 zł
D. 65 zł
Aby obliczyć cenę sprzedaży netto suszarki do włosów, najpierw trzeba ustalić koszt jednostkowy wytworzenia. Koszt wytworzenia 1000 sztuk wynosi 50 000 zł, więc koszt wytworzenia jednej sztuki to 50 000 zł / 1000 = 50 zł. Następnie, przy zastosowaniu 20% narzutu zysku, należy obliczyć jego wartość: 50 zł * 20% = 10 zł. Cena sprzedaży netto to suma kosztu jednostkowego i narzutu, czyli 50 zł + 10 zł = 60 zł. Ustalanie narzutów zysku jest standardową praktyką w zarządzaniu finansami przedsiębiorstw. Stosowanie narzutu pozwala na pokrycie kosztów stałych oraz wygenerowanie zysku. Przykładowo, w branży detalicznej często stosuje się różne stawki narzutów w zależności od rodzaju produktu, co pozwala dostosować strategię cenową do potrzeb rynku. Warto również zwrócić uwagę na porównywanie cen konkurencji oraz elastyczność cenową, co jest kluczowe dla utrzymania konkurencyjności na rynku.

Pytanie 9

Makroekonomia dotyczy analizy i oceny wskaźników związanych z

A. Funkcjonowaniem instytucji publicznych
B. Organizacją oraz sposobami produkcji w firmach
C. Działaniem całego systemu gospodarczego
D. Kondycją finansową przedsiębiorstwa
Analiza makroekonomiczna koncentruje się na badaniu i ocenie zjawisk, wskaźników oraz trendów, które wpływają na całą gospodarkę, a nie tylko na poszczególne przedsiębiorstwa. Obejmuje takie aspekty jak produkt krajowy brutto (PKB), stopa wzrostu gospodarczego, inflacja, bezrobocie, oraz bilans handlowy. Przykłady zastosowania analizy makroekonomicznej obejmują opracowywanie polityki gospodarczej przez rządy, prognozowanie cykli koniunkturalnych przez analityków oraz podejmowanie decyzji inwestycyjnych przez przedsiębiorstwa. Działania te są zgodne z dobrymi praktykami w zakresie econometrics, gdzie modele makroekonomiczne pomagają w zrozumieniu, jak różne sektory gospodarki współdziałają. Dzięki analizie makroekonomicznej można także monitorować skutki polityki monetarnej, co jest kluczowe dla zarządzania inflacją oraz stóp procentowych, co na przykład wpływa na decyzje inwestycyjne banków oraz innych instytucji finansowych.

Pytanie 10

Edward Twardowski importował 100 ton stali z zagranicy w cenie 700 euro za tonę. W dniu zakupu kurs 1 euro wynosił 4,00 zł, a w dniu uregulowania płatności kurs wzrósł do 4,50 zł. Na skutek deprecjacji złotówki importer

A. zyskał 35 000 zł
B. stracił 35 000 zł
C. stracił 28 000 zł
D. zyskał 28 000 zł
Edward Twardowski stracił 35 000 zł z powodu deprecjacji złotówki. Aby to zrozumieć, należy obliczyć, ile zapłaciłby za stal w złotówkach w obu momentach: przy zakupie i przy regulowaniu płatności. Na początku, przy kursie 4,00 zł za euro, koszt zakupu 100 ton stali wyniósł 100 ton * 700 euro/tona * 4,00 zł/euro = 280 000 zł. W momencie regulowania płatności, przy kursie 4,50 zł za euro, jego wydatki wzrosły do 100 ton * 700 euro/tona * 4,50 zł/euro = 315 000 zł. Różnica między tymi kwotami to 315 000 zł - 280 000 zł = 35 000 zł, co pokazuje, że deprecjacja waluty doprowadziła do wyższych kosztów zakupu. Taka sytuacja jest typowa dla importerów, którzy są narażeni na ryzyko kursowe, dlatego kluczowe jest stosowanie strategii zabezpieczeń walutowych, takich jak kontrakty terminowe, aby minimalizować wpływ fluktuacji kursów na koszty zakupów. Zrozumienie tych mechanizmów jest istotne w zarządzaniu finansami przedsiębiorstw importowych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu ryzykiem walutowym.

Pytanie 11

Jeśli slogan reklamowy użyty w promocji produktu przyciągnie uwagę klienta, wzbudzi jego ciekawość, wywoła chęć posiadania i skłoni go do zakupu, to oznacza, że realizuje funkcje zgodne z etapami działania reklamy w modelu

A. HOSSA
B. AIDA
C. BATNA
D. BESSA
Wybór modeli takich jak BATNA, BESSA czy HOSSA pokazuje, że masz pojęcie o różnych podejściach do negocjacji i sprzedaży, ale niestety nie są one dobre do opisywania reklamy. Model BATNA, czyli 'Best Alternative to a Negotiated Agreement', skupia się bardziej na negocjacjach, a nie na tym, jak przyciągnąć klientów. BESSA to też nie jest znany model w marketingu, więc nie jest zbyt przydatny w analizie reklamy. Co do HOSSA, to nie jest on za często wykorzystywany i nie pokazuje klasycznych etapów oddziaływania na konsumentów, które są ważne w marketingu. Może wybór tych opcji wynika z niezbyt dobrej znajomości podstawowych modeli marketingowych albo z pomylenia strategii negocjacyjnych z procesem sprzedaży. Warto stosować uznawane modele, jak AIDA, bo dają one konkretne narzędzia do oceny, jak skuteczne są działania marketingowe.

Pytanie 12

Podczas wykonywania zadań biurowych pracownik zasłabł. Którą z wymienionych czynności należy wykonać jako pierwszą w celu udzielenia pomocy?

A. Wezwać pogotowie
B. Wykonać sztuczne oddychanie
C. Ułożyć ciało w pozycji leżącej z nogami uniesionymi do góry
D. Zastosować masaż serca
Ułożenie ciała w pozycji poziomej z nogami uniesionymi do góry jest kluczowe w przypadku omdlenia. Taka pozycja pomaga zwiększyć przepływ krwi do mózgu, co może przyspieszyć odzyskiwanie przytomności. Zmniejsza to ryzyko dalszych urazów, takich jak kontuzje głowy, które mogłyby wystąpić, gdyby osoba upadła na twardą powierzchnię. W sytuacjach nagłych, gdy ktoś traci przytomność, ważne jest, aby najpierw ocenić stan poszkodowanego, a następnie zastosować odpowiednie działania pierwszej pomocy. Ułożenie w tej pozycji nie tylko wspiera krążenie, ale także ułatwia oddychanie. Ważnym aspektem jest obserwacja poszkodowanego pod kątem powrotu przytomności oraz monitorowanie jego oddechu i tętna. W razie potrzeby, jeśli osoba nie odzyskuje przytomności, można przystąpić do resuscytacji krążeniowo-oddechowej, jednak najpierw zawsze należy zapewnić podstawowe wsparcie krążeniowe. Dobrym przykładem zastosowania tej techniki jest sytuacja w biurze, gdzie nagłe omdlenia mogą być wynikiem stresu, odwodnienia lub długotrwałego siedzenia. W takich przypadkach kluczowe jest, aby pracownicy byli świadomi, jak prawidłowo reagować, aby zapewnić bezpieczeństwo sobie i innym."

Pytanie 13

Materiały, które zostały wydane z magazynu i wykorzystane w procesie produkcyjnym, mają dla firmy znaczenie w postaci

A. kosztu
B. zobowiązania
C. wydatku
D. przychodu
Materiały wydane z magazynu i zużyte w procesie produkcji są klasyfikowane jako koszty, ponieważ stanowią one wydatki związane z wytwarzaniem produktów. Koszty te są kluczowym elementem w analizie finansowej przedsiębiorstwa, jako że wpływają na jego rentowność. W praktyce, gdy materiały są używane w produkcji, ich wartość jest przenoszona z bilansu (gdzie figurowały jako zapasy) do rachunku zysków i strat jako koszt wytworzenia. Przykład zastosowania można zobaczyć w firmach produkcyjnych, gdzie surowce takie jak stal, drewno czy tworzywa sztuczne są zakupowane, a następnie ich wartość jest klasyfikowana jako koszt produkcji, co pozwala na dokładne obliczenie marży brutto. Koszty, w tym koszty materiałów, są uważane za kluczowe wskaźniki efektywności operacyjnej, dlatego ich dokładne klasyfikowanie ma fundamentalne znaczenie w zarządzaniu finansami. Zgodnie z międzynarodowymi standardami rachunkowości, właściwe przypisanie kosztów do odpowiednich okresów jest istotne dla zapewnienia rzetelności sprawozdań finansowych.

Pytanie 14

W firmie rejestracja operacji gospodarczych odbywa się na podstawie

A. poleceń służbowych
B. spisanych notatek służbowych
C. protokołów zdawczo-odbiorczych
D. dowodów księgowych
Dowody księgowe to taka podstawa w ewidencjonowaniu działań w firmie. W skrócie, to dokumenty, które mówią nam, co się wydarzyło i ile to kosztowało. Mamy tu na przykład faktury, rachunki, różne umowy i dokumenty z magazynu. Firmy muszą trzymać te papiery, żeby wszystko było jasne i zgodne z przepisami, zarówno podatkowymi, jak i rachunkowymi. Gdy dobrze prowadzi się ewidencję na podstawie tych dowodów, można łatwo śledzić pieniądze i analizować, jak firma sobie radzi. Każda operacja, czy to zakup towarów, sprzedaż usług, czy wypłata pensji, powinna mieć swoje dokumenty. Dzięki temu można lepiej zarządzać finansami i unikać błędów w księgowości, zgodnie z tym, co w branży się uważa za dobre praktyki.

Pytanie 15

Przedstawiony fragment to roczne zeznanie podatkowe dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych sporządzone dla Pana Kowalskiego. Pan Kowalski samodzielnie rozlicza się z podatku z urzędem skarbowym. Jaką kwotę i w którym polu powinien wpisać podatnik w tym zeznaniu podatkowym?

Obliczenie wysokości zobowiązania lub kwoty zwrotu (w zł)
Podatek należny1. 10 500 zł
Suma zaliczek pobranych przez płatników2. 9 800 zł
Różnica pomiędzy podatkiem należnym a sumą zaliczek pobranych przez płatników - do zapłaty3.
Różnica pomiędzy podatkiem należnym a sumą zaliczek pobranych przez płatników, a podatkiem należnym - nadpłata4.

A. 20 300 zł w polu nr 3 (do zapłaty).
B. 700 zł w polu nr 4 (nadpłata).
C. 700 zł w polu nr 3 (do zapłaty).
D. 20 300 zł w polu nr 4 (nadpłata).
Odpowiedź, w której wskazano, że kwotę 700 zł należy wpisać w polu nr 3 (do zapłaty), jest prawidłowa, ponieważ odzwierciedla rzeczywistą sytuację finansową podatnika. W kontekście rocznego zeznania podatkowego, kwota 700 zł wskazuje na różnicę między podatkiem należnym a sumą zaliczek, które zostały już wpłacone przez Pana Kowalskiego w ciągu roku podatkowego. Wartość ta oznacza, że podatnik ma obowiązek uregulowania tej kwoty w podatku dochodowym. Praktyka związana z rozliczeniami podatkowymi wymaga, aby każdy podatnik dokładnie analizował swoje zobowiązania, biorąc pod uwagę zarówno zaliczki, jak i możliwe ulgi podatkowe. Wpisywanie wartości w odpowiednie pola formularza jest kluczowe dla prawidłowego rozliczenia, co potwierdzają standardy zarówno krajowe, jak i europejskie dotyczące sprawozdawczości podatkowej.

Pytanie 16

Na koniec miesiąca pracownikom przedsiębiorstwa jest naliczana premia proporcjonalnie do przepracowanego przez nich czasu pracy. Oblicz wynagrodzenie brutto każdego z pracowników, jeżeli na premię pracodawca przeznaczył 600,00 zł.

Imię i nazwiskoCzas pracy
w godzinach
Stawka
godzinowa
Jan Konarski16815 zł/godz.
Marek Walczak8414 zł/godz.

A. Jan Konarski 2 720,00 zł, Marek Walczak 1 376,00 zł
B. Jan Konarski 2 520.00 zł, Marek Walczak 1 176,00 zł
C. Jan Konarski 2 920,00 zł, Marek Walczak 1 576,00 zł
D. Jan Konarski 2 920.00 zł, Marek Walczak 1 376,00 zł
Poprawna odpowiedź to Jan Konarski 2 920,00 zł oraz Marek Walczak 1 376,00 zł. Aby dojść do tego wyniku, najpierw należy obliczyć wynagrodzenie podstawowe pracowników na podstawie ich czasów pracy. Następnie, sumując wszystkie godziny pracy, otrzymujemy łączny czas pracy, na podstawie którego obliczamy stawkę premii za godzinę. W przypadku, gdy pracodawca przeznaczył 600,00 zł na premię, każdy pracownik otrzymuje premię proporcjonalnie do przepracowanych godzin. Dla Jana Konarskiego, który przepracował więcej godzin, premia jest wyższa, co wpływa na jego łączne wynagrodzenie brutto. W wyniku dodania premii do wynagrodzenia podstawowego uzyskujemy kwoty 2 920,00 zł dla Jana i 1 376,00 zł dla Marka. Tego typu obliczenia są zgodne z praktykami w zakresie wynagradzania pracowników, zapewniając sprawiedliwość i przejrzystość w systemie premiowym, a także zachęcając do większej efektywności w pracy.

Pytanie 17

O zdolności firmy do regulowania aktualnych zobowiązań mówi wskaźnik

A. rentowności aktywów.
B. płynności finansowej.
C. obrotowości aktywów.
D. rotacji zobowiązań.
Wskaźnik płynności finansowej jest kluczowym narzędziem wykorzystywanym w analizie finansowej przedsiębiorstwa, ponieważ odzwierciedla zdolność firmy do regulowania swoich bieżących zobowiązań. Wskaźnik ten porównuje aktywa obrotowe do zobowiązań krótkoterminowych, co pozwala ocenić, czy przedsiębiorstwo ma wystarczające zasoby, aby pokryć swoje zobowiązania w najbliższym czasie. Przykładem zastosowania wskaźnika płynności finansowej może być sytuacja, w której przedsiębiorstwo ocenia swoje zdolności kredytowe przed zaciągnięciem nowego kredytu. Wysoka płynność może świadczyć o stabilności finansowej, co sprzyja pozytywnym decyzjom ze strony instytucji finansowych. Ponadto, monitorowanie płynności finansowej pozwala na identyfikację potencjalnych problemów finansowych w organizacji, co umożliwia szybszą reakcję na niekorzystne zmiany w otoczeniu rynkowym. Wartości wskaźnika płynności finansowej powinny być porównywane z branżowymi standardami, aby lepiej zrozumieć sytuację finansową firmy w kontekście konkurencji.

Pytanie 18

Firma "Alfa" nabyła i wprowadziła do użytkowania środek trwały o wartości początkowej 24 000 zł. Przedsiębiorstwo stosuje metodę amortyzacji liniowej. Jeśli roczna wartość zużycia tego środka trwałego wynosiła 2 400 zł, to jaka była roczna stopa amortyzacji?

A. 2%
B. 20%
C. 1%
D. 10%
Zastosowanie liniowej metody amortyzacji oznacza, że wartość środka trwałego jest rozkładana równomiernie na jego przewidywaną żywotność. W przypadku środka trwałego o wartości początkowej 24 000 zł i rocznej kwocie zużycia wynoszącej 2 400 zł, można obliczyć roczną stopę amortyzacji w następujący sposób: roczna kwota zużycia podzielona przez wartość początkową, czyli 2 400 zł / 24 000 zł = 0,1. W przeliczeniu na procenty daje to 10%. Praktyczne zastosowanie tej metody odnajdujemy w wielu branżach, gdzie przedsiębiorstwa preferują przewidywalność kosztów związanych z użytkowaniem środków trwałych. Liniowa metoda amortyzacji jest zgodna z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) oraz Krajowymi Standardami Rachunkowości (KSR), co czyni ją akceptowaną praktyką w obszarze finansów i rachunkowości.

Pytanie 19

Przedsiębiorca podpisał umowę z osobą fizyczną, która nie prowadzi działalności gospodarczej, na stworzenie programu komputerowego dostosowanego do potrzeb biznesowych zamawiającego. Odbiór dzieła ma nastąpić do 31.01.2019 r. Jakiego typu umowę zawarł przedsiębiorca (zamawiający) z wykonawcą?

A. Umowę o pracę
B. Umowę agencyjną
C. Umowę o dzieło
D. Umowę zlecenia
Umowa o dzieło jest odpowiednim rodzajem umowy w tym przypadku, ponieważ dotyczy wykonania konkretnego rezultatu, jakim jest program komputerowy dostosowany do specyfiki działalności gospodarczej zamawiającego. Zgodnie z art. 627 Kodeksu cywilnego, umowa o dzieło polega na zobowiązaniu się przez wykonawcę do wykonania dzieła, a zamawiający zobowiązuje się do zapłaty wynagrodzenia za to dzieło. W praktyce oznacza to, że wykonawca jest odpowiedzialny za rezultat swojej pracy, a zamawiający ma prawo ocenić, czy dzieło spełnia jego oczekiwania i wymogi. Ponadto, umowa o dzieło może zawierać szczegółowe ustalenia dotyczące specyfikacji technicznej, terminu realizacji oraz płatności, co jest istotne w kontekście programowania. Przykładem zastosowania umowy o dzieło jest sytuacja, gdy firma zleca freelancerowi stworzenie aplikacji mobilnej, gdzie wykonawca odpowiada za finalny produkt.

Pytanie 20

Co oznacza selekcja pozytywna?

A. wybraniu najlepszych aplikantów spośród wielu ubiegających się o zatrudnienie
B. zmianach w personelu na podstawie umowy między pracodawcami
C. realizacji bieżących badań rynku pracy w celu dostosowania programu kształcenia
D. odrzuceniu osób uznanych za nieodpowiednie do wykonywania określonej pracy
Selekcja pozytywna jest kluczowym procesem w zarządzaniu zasobami ludzkimi, który polega na identyfikacji i wyborze najlepszych kandydatów spośród wielu aplikujących na dane stanowisko. W kontekście praktyki rekrutacyjnej, selekcja pozytywna opiera się na przemyślanym i systematycznym podejściu, które uwzględnia nie tylko umiejętności techniczne, ale również kompetencje interpersonalne, doświadczenie, a także wartości, które kandydat wnosi do organizacji. Przykładowo, podczas rekrutacji na stanowisko menadżera projektu, zespół rekrutacyjny może korzystać z metod takich jak wywiady behawioralne czy assessment center, aby lepiej ocenić zdolności kandydatów do podejmowania decyzji i zarządzania zespołem. Dobre praktyki w selekcji pozytywnej obejmują również wykorzystanie narzędzi oceny, takich jak testy psychometryczne, które mogą dostarczyć dodatkowych informacji o predyspozycjach kandydatów. Wybór najlepszych kandydatów sprzyja nie tylko efektywnemu funkcjonowaniu organizacji, ale także zwiększa motywację i zaangażowanie pracowników, co w dłuższej perspektywie wpływa na sukces firmy.

Pytanie 21

Powołany przepis reguluje odpowiedzialność

Wyciąg z Kodeksu cywilnego
(…)
Art. 366. § 1. Kilku dłużników może być zobowiązanych w ten sposób, że wierzyciel może żądać całości lub części świadczenia od wszystkich dłużników łącznie, od kilku z nich lub od każdego z osobna, a zaspokojenie wierzyciela przez któregokolwiek z dłużników zwalnia pozostałych.
(…)

A. solidarną.
B. kontraktową.
C. deliktową.
D. repartycyjno-gwarancyjną.
Odpowiedzi "deliktowa", "repartycyjno-gwarancyjna" i "kontraktowa" są nietrafione, bo mają błędne zrozumienie odpowiedzialności w Kodeksie cywilnym. Odpowiedzialność deliktowa dotyczy szkodzenia przez czyny niedozwolone, a więc to jest odpowiedzialność za rzeczy, które naruszają dobra innych. To nie ma nic wspólnego z odpowiedzialnością solidarną, bo tu chodzi bardziej o odszkodowania za konkretne działania, a nie o wspólną odpowiedzialność kilku dłużników. Repartycyjno-gwarancyjna dotyczy podziału odpowiedzialności, gdy dłużnicy pracują dla jednego wierzyciela, ale nie ma tu mowy o solidarnych dłużnikach. A odpowiedzialność kontraktowa dotyczy naruszenia umowy, co w przeciwieństwie do odpowiedzialności solidarnej nie daje wierzycielowi takiej swobody w dochodzeniu roszczeń. Zrozumienie tych różnic jest mega ważne, bo myląc te pojęcia, można wpaść w pułapki prawne i mieć problemy z zarządzaniem zobowiązaniami. W praktyce błędne przypisanie odpowiedzialności solidarnej do innych typów odpowiedzialności może prowadzić do złych decyzji, co może skutkować dużymi stratami finansowymi i prawnymi.

Pytanie 22

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli ustal, którą kwotę powinien wpłacić pracodawca na konto urzędu skarbowego z tytułu zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za sierpień 2015 r.

Informacje o zaliczkach i wynagrodzeniu płatnika za miesiąc sierpień 2015 r.Kwota w zł
Zaliczki na podatek potrącone z listy płac pracowników zarządu i administracji1 060,00
Zaliczki na podatek potrącone z listy płac robotników i pracowników technicznych2 240,00
Wynagrodzenie z tytułu terminowego wpłacania podatku dochodowego10,00

A. 3 310,00 zł
B. 1 060,00 zł
C. 3 290,00 zł
D. 2 240,00 zł
Poprawna odpowiedź to 3 290,00 zł, co wynika z dokładnego obliczenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. Suma zaliczek wynosi 1 060,00 zł oraz 2 240,00 zł, co daje łącznie 3 300,00 zł. Następnie, zgodnie z przepisami, należy od tej kwoty odjąć wynagrodzenie za terminowe wpłacanie podatku w wysokości 10,00 zł. W praktyce, takie podejście jest zgodne z regulacjami skarbowymi, które promują punktualność w płatnościach. Prawidłowe obliczenie zaliczek jest kluczowe dla przedsiębiorstw, ponieważ wpływa na ich zobowiązania podatkowe. Warto również mieć na uwadze, że przedsiębiorcy powinni regularnie monitorować zmiany w przepisach podatkowych oraz stosować się do dobrych praktyk w zakresie obliczeń, aby uniknąć błędów. Utrzymanie dokładności w takich obliczeniach wspiera nie tylko zgodność z prawem, ale również buduje zaufanie między pracodawcą a pracownikami oraz urzędami skarbowymi.

Pytanie 23

Kto składa formularz PIT-37 w przypadku uzyskiwania

A. dochodu z wynajmu nieruchomości
B. dochodów ze źródeł znajdujących się za granicą
C. przychodów z tytułu umowy o pracę
D. przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej
Wybór błędnej odpowiedzi na temat PIT-37 wskazuje na nieporozumienie dotyczące klasyfikacji źródeł przychodów, które są objęte tą deklaracją. Przyczyny błędnych wyborów mogą wynikać z mylnego przekonania, że PIT-37 dotyczy wszystkich typów dochodów. Przykładowo, przychody z wynajmu pomieszczeń są klasyfikowane jako przychody z działalności gospodarczej, co wymaga stosowania innych formularzy, takich jak PIT-28 lub PIT-36, w zależności od wybranej formy opodatkowania. Podobnie, dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej również nie są objęte PIT-37 i wymagają osobnej deklaracji, w zależności od tego, czy przedsiębiorca korzysta z księgowości uproszczonej, czy pełnej. W przypadku dochodów ze źródeł zagranicznych, podatnik może także mieć obowiązek składania innych deklaracji, takich jak PIT-36, w celu rozliczenia przychodów uzyskanych za granicą, które mogą podlegać innym zasadom opodatkowania. Typowym błędem jest więc utożsamianie PIT-37 z wszelkimi rodzajami dochodów, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków i potencjalnych problemów z urzędami skarbowymi. Kluczowa jest znajomość specyfiki przepisów podatkowych oraz umiejętność ich właściwej interpretacji w kontekście własnych przychodów.

Pytanie 24

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz wynagrodzenie brutto pracownika z 3-letnim stażem pracy w firmie, jeśli jego płaca zasadnicza wynosi 2 600,00 zł, a premia uznaniowa 10%.

n n n n n n n
Fragment regulaminu wynagradzania
n

§ ...

n

Pracownikom mogą być przyznawane miesięczne premie uznaniowe w wysokości do 25% wynagrodzenia zasadniczego. Decyzję w tej sprawie podejmuje Dyrektor na wniosek bezpośredniego przełożonego pracownika.

n

§ ...

n

Po pięciu latach pracy pracownikowi przysługuje dodatek za wieloletnią pracę zwany „dodatkiem stażowym" w wysokości 5% wynagrodzenia zasadniczego, wzrastający o 1 punkt procentowy za każdy następny rok przepracowany u pracodawcy.

n

Maksymalna wysokość dodatku wynosi 20% wynagrodzenia zasadniczego.

n

A. 3 250,00 zł
B. 2 938,00 zł
C. 2 990,00 zł
D. 2 860,00 zł
Poprawna odpowiedź to 2 860,00 zł, co można obliczyć poprzez dodanie do płacy zasadniczej wartości premii uznaniowej. Płaca zasadnicza wynosi 2 600,00 zł, a premia uznaniowa, która wynosi 10% tej kwoty, to 260,00 zł. Zatem całkowite wynagrodzenie brutto można obliczyć w następujący sposób: 2 600,00 zł + 260,00 zł = 2 860,00 zł. Warto zaznaczyć, że w przypadku obliczania wynagrodzeń, ważne jest uwzględnienie wszystkich składników wynagrodzenia, takich jak płaca zasadnicza, premie czy dodatki, które pracownik może otrzymać. Praktyka ta jest zgodna z dobrymi standardami w obliczaniu wynagrodzeń, gdzie oprócz płacy zasadniczej, istotne jest również, aby uwzględnić różne formy wynagrodzenia dodatkowego. Pracownicy z mniejszym stażem pracy, jak w tym przypadku, mogą nie mieć prawa do niektórych dodatków, co jest również praktyką stosowaną w wielu firmach. Zrozumienie sposobu obliczania wynagrodzeń jest kluczowe nie tylko dla pracowników, ale również dla działów HR, które odpowiadają za prawidłowe ustalanie wynagrodzeń.

Pytanie 25

Która grupa zadań realizowana jest przez naczelnika urzędu skarbowego?

A.B.
  • Naliczanie i pobór podatku akcyzowego.
  • Pobór opłaty paliwowej.
  • Kontrola gier i zakładów wzajemnych.
  • Rejestrowanie podatników oraz przyjmowanie deklaracji podatkowych.
  • Wykonywanie kontroli podatkowej.
  • Wykonywanie egzekucji administracyjnej należności pieniężnych.
C.D.
  • Stwierdzanie i ustalanie obowiązku ubezpieczeń społecznych.
  • Prowadzenie indywidualnych kont ubezpieczonych i kont płatników składek.
  • Kontrola orzecznictwa o czasowej niezdolności do pracy.
  • Rejestracja bezrobotnych i poszukujących pracy.
  • Przyznawanie i wypłata zasiłków oraz innych świadczeń z tytułu bezrobocia.
  • Inicjowanie i wspieranie tworzenia klubów pracy.

A. D.
B. B.
C. A.
D. C.
Odpowiedź B jest prawidłowa, ponieważ określa konkretne zadania, które są przypisane do naczelników urzędów skarbowych, zgodnie z polskim ustawodawstwem. Naczelnik urzędu skarbowego pełni kluczową rolę w systemie administracji skarbowej, zajmując się m.in. rejestrowaniem podatników, co stanowi podstawowy krok w procesie administracyjnym oraz w zapewnieniu prawidłowego obiegu dokumentów podatkowych. Dodatkowo, naczelnik odpowiedzialny jest za przyjmowanie deklaracji podatkowych, co wymaga znajomości aktualnych przepisów prawa podatkowego oraz umiejętności obsługi systemów informatycznych. Kontrola podatkowa jest równie istotnym zadaniem, które ma na celu zapewnienie zgodności z przepisami prawa i eliminację nieprawidłowości w zakresie płatności podatków. Egzekucja administracyjna należności pieniężnych to kolejny kluczowy aspekt, który podkreśla odpowiedzialność urzędników skarbowych w zakresie zapewnienia wpływów do budżetu państwa. Te wszystkie zadania są integralną częścią funkcji naczelników urzędów skarbowych i stanowią fundament efektywnego zarządzania administracją podatkową.

Pytanie 26

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ, które przedsiębiorstwo może mieć problem z bieżącym regulowaniem zobowiązań krótkoterminowych ze względu na zbyt niski poziom wskaźnika bieżącej płynności.

Wybrane składniki bilansu w czterech przedsiębiorstwach
WyszczególnieniePrzedsiębiorstwo
A.B.C.D.
Aktywa obrotowe (w zł)20 000,0098 000,0045 000,0085 000,00
Zobowiązania bieżące (w zł)25 000,0060 000,0030 000,0055 000,00

A. D.
B. A.
C. C.
D. B.
Wskaźnik bieżącej płynności jest kluczowym narzędziem w ocenie zdolności przedsiębiorstwa do regulowania swoich zobowiązań krótkoterminowych, a każda odpowiedź, która nie odnosi się do rzeczywistego poziomu tego wskaźnika, może prowadzić do nieporozumień. W przypadku przedsiębiorstw B, C i D, ważne jest zrozumienie, że wskaźnik bieżącej płynności, który wynosi powyżej 1, wskazuje na wystarczające aktywa obrotowe do pokrywania zobowiązań. Przyjmowanie, że te przedsiębiorstwa mogą mieć problemy z płynnością, prowadzi do błędnych wniosków, które mogą skutkować nieoptymalnym zarządzaniem finansami. Często spotykanym błędem jest przekonanie, że niskie wskaźniki rentowności lub wolne obroty zapasów są bezpośrednio związane z problemami z płynnością, podczas gdy w rzeczywistości mogą one wynikać z czynników operacyjnych, które nie wpływają na bieżącą sytuację finansową. Przykładowo, przedsiębiorstwo może mieć niską rentowność, ale nadal być w stanie regulować swoje zobowiązania dzięki stabilnemu przepływowi gotówki. Kluczowe jest, aby nie mylić sytuacji finansowej z operacyjną, a także że praktyki monitorowania płynności powinny obejmować analizę różnych wskaźników, aby uzyskać pełny obraz kondycji finansowej przedsiębiorstwa.

Pytanie 27

Firma handlowa nabyła od producenta lodówki w cenie 2 400,00 zł/szt. i nałożyła marżę handlową równą 20% ceny sprzedaży netto. Wartość marży handlowej wliczonej w cenę sprzedaży wynosi

A. 400,00 zł
B. 600,00 zł
C. 500,00 zł
D. 480,00 zł
W przypadku niepoprawnych odpowiedzi kluczowym błędem jest niewłaściwe zrozumienie definicji marży handlowej i sposobu jej obliczania. Nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z założenia, że marża jest po prostu procentem od ceny zakupu lub błędnego stosowania wzorów. Należy pamiętać, że marża handlowa odnosi się do procentu ceny sprzedaży netto, a nie ceny zakupu. Wpisywanie kwot takich jak 480,00 zł, 400,00 zł czy 500,00 zł najczęściej wynika z pomyłek przy obliczeniach, gdzie błędnie przyjęto wartości lub źle zinterpretowano procent. Na przykład, 480,00 zł mogłoby być wynikiem błędnego przyjęcia marży na poziomie 16% ceny sprzedaży netto, co nie ma oparcia w pytaniu. Z kolei 400,00 zł to 10% z 4000,00 zł, co również nie jest poprawnym podejściem. Natomiast odpowiedź 500,00 zł mogłaby wynikać z niepoprawnego zaokrąglenia lub zastosowania niewłaściwego wzoru. Zrozumienie, że marża handlowa jest procentem od ceny sprzedaży netto, a nie od ceny zakupu, jest kluczowe dla prawidłowego ustalania cen w praktyce biznesowej. Należy więc zwracać uwagę na definicje i formuły, aby uniknąć takich błędów w przyszłości.

Pytanie 28

Spółka akcyjna wyemitowała i sprzedała 2-letnie obligacje. Ich równowartość w bilansie tej spółki, to

A. kapitał akcyjny
B. zobowiązania z tytułu emisji dłużnych papierów wartościowych
C. inwestycje długoterminowe
D. długoterminowe papiery wartościowe
Wybór odpowiedzi związanej z inwestycjami długoterminowymi lub długoterminowymi papierami wartościowymi jest błędny i wynika z niepełnego zrozumienia roli obligacji w bilansie spółki. Obligacje, które spółka emituje, nie są klasyfikowane jako inwestycje, ponieważ nie stanowią aktywów, lecz zobowiązania, które spółka musi spłacić. W kontekście rachunkowości, inwestycje długoterminowe dotyczą aktywów, które spółka nabywa z zamiarem ich długoterminowego utrzymania, takie jak udziały w innych firmach czy nieruchomości. Z kolei długoterminowe papiery wartościowe obejmują instrumenty finansowe, które mogą być przechowywane jako aktywa, ale nie odnoszą się bezpośrednio do zobowiązań powstałych w wyniku emisji obligacji. Często mylenie tych kategorii wynika z niewłaściwego postrzegania struktury finansowej spółki, w której zobowiązania powinny być wyraźnie oddzielane od aktywów. W rzeczywistości, każde długoterminowe zobowiązanie, w tym obligacje, powinno być traktowane jako koszt kapitału, który spółka musi uwzględnić w swoich prognozach finansowych i analizach ryzyka. Właściwe zrozumienie tych terminów jest kluczowe dla oceny zdrowia finansowego spółki oraz dla podejmowania świadomych decyzji inwestycyjnych.

Pytanie 29

W celu zgłoszenia nowo zatrudnionego pracownika do ubezpieczenia społecznego oraz zdrowotnego, wykorzystuje się formularz

A. ZUS ZIUA
B. ZUS RZA
C. ZUS ZUA
D. ZUS ZWUA
Wybór formularzy ZUS RZA, ZUS ZIUA oraz ZUS ZWUA do zgłoszenia pracownika do ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych jest nieprawidłowy z kilku powodów. Formularz ZUS RZA jest stosowany do zgłaszania zmiany danych ubezpieczonego, co oznacza, że może być wykorzystany tylko w przypadku, gdy pracownik był wcześniej zgłoszony do ubezpieczenia, a jego dane uległy zmianie. Wybór tego formularza w przypadku nowego zatrudnienia prowadzi do pomyłek i opóźnień w procesie zgłoszenia. Z kolei formularz ZUS ZIUA jest przeznaczony do zgłaszania osób, które mają być objęte ubezpieczeniem zdrowotnym w sytuacji, gdy są współubezpieczone, natomiast formularz ZUS ZWUA jest przeznaczony do wyrejestrowania osób z ubezpieczeń. Dlatego stosowanie tych formularzy w kontekście nowego zatrudnienia jest błędne, gdyż nie odpowiadają one wymaganym procedurom. Powszechny błąd polega na myleniu funkcji tych formularzy oraz ich zastosowania w różnych sytuacjach związanych z ubezpieczeniami. Istotne jest, aby pracodawcy dokładnie poznali przeznaczenie każdego z formularzy ZUS, aby uniknąć nieporozumień oraz zapewnić prawidłowe i terminowe zgłoszenie pracowników do ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych, co jest kluczowe dla ich przyszłych świadczeń.

Pytanie 30

Które zadania leżą w kompetencji Ministra Rozwoju i Finansów?

A.
  • inicjowanie polityki rządu odnośnie rynku papierów wartościowych
  • opracowywanie budżetu państwa
  • zarządzanie długiem publicznym
B.
  • wykonywanie kontroli podatkowej
  • wykonywanie egzekucji administracyjnej należności pieniężnych
  • rejestrowanie podatników oraz przyjmowanie deklaracji podatkowych
C.
  • realizacja dochodów z podatków bezpośrednich, pośrednich oraz opłat
  • ogłaszanie budżetu miasta i sprawozdania z wykonania budżetu miasta
  • wydawanie decyzji w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej
D.
  • rozstrzyganie sporów kompetencyjnych między departamentami MF
  • rejestrowanie podatników oraz przyjmowanie deklaracji podatkowych
  • przygotowanie projektu budżetu miasta oraz zapewnienie i nadzór jego wykonania

A. A.
B. C.
C. D.
D. B.
Odpowiedź A jest prawidłowa, ponieważ obejmuje kluczowe kompetencje Ministra Rozwoju i Finansów, który odpowiada za tworzenie oraz wdrażanie strategii dotyczących rynku papierów wartościowych. W ramach swoich obowiązków minister opracowuje także budżet państwa, co jest niezbędne do zapewnienia stabilności finansowej kraju. Ponadto, zarządzanie długiem publicznym jest kluczowym aspektem jego pracy, który ma na celu optymalizację kosztów obsługi długu oraz zapewnienie odpowiedniej płynności finansowej. Przykładem praktycznym może być analiza wpływu polityki fiskalnej na rozwój rynku kapitałowego, co jest częścią jego kompetencji. Minister realizuje także politykę innowacyjności, wspierając projekty sprzyjające rozwojowi gospodarczemu. Wszystkie te działania są zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu finansami publicznymi, które promują transparentność oraz efektywność w wykorzystaniu środków publicznych.

Pytanie 31

Jakie rodzaje spółek kwalifikują się jako spółki kapitałowe?

A. Jawna oraz akcyjna
B. Z ograniczoną odpowiedzialnością i akcyjna
C. Akcyjna oraz komandytowe - akcyjna
D. Z ograniczoną odpowiedzialnością oraz komandytowo - akcyjna
Spółki kapitałowe to rodzaj spółek, w których kapitał jest podstawowym elementem organizacyjnym, a odpowiedzialność wspólników jest ograniczona do wniesionych wkładów. W Polsce do spółek kapitałowych zaliczają się przede wszystkim spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (sp. z o.o.) oraz spółka akcyjna (S.A.). Spółka z o.o. jest często wybierana przez małe i średnie przedsiębiorstwa ze względu na uproszczoną strukturę zarządzania oraz niższe wymagania kapitałowe. Z kolei spółka akcyjna jest odpowiednia dla większych przedsiębiorstw, które planują pozyskiwanie kapitału poprzez emisję akcji i notowanie na giełdzie. Przykładem zastosowania spółek kapitałowych jest organizacja działalności gospodarczej, gdzie właściciele chcą ograniczyć swoją odpowiedzialność osobistą za długi firmy, co sprzyja rozwojowi biznesu zgodnie z najlepszymi praktykami zarządzania ryzykiem.

Pytanie 32

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli, określ sytuację przedsiębiorstwa w zakresie rotacji zapasów wyrobów gotowych w latach 2010-2013.

LataWskaźnik rotacji zapasów wyrobów gotowych
w dniachw razach
201034,210,5
201128,512,6
201229,812,1
201327,413,1

A. Odnawianie zapasów było najszybsze w pierwszym roku.
B. Okresy wymiany zapasów uległy wydłużeniu.
C. Częstotliwość wymiany zapasów uległa zmniejszeniu.
D. Wymiana zapasów była najczęstsza w ostatnim roku.
Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć szereg nieporozumień dotyczących rotacji zapasów. Stwierdzenie, że odnawianie zapasów było najszybsze w pierwszym roku, jest mylne, ponieważ wskazuje na błędną interpretację danych. W rzeczywistości, wskaźnik rotacji zapasów w pierwszym roku był znacznie niższy, co oznacza, że proces odnawiania był mniej efektywny. Kolejne błędne koncepcje dotyczą wydłużających się okresów wymiany zapasów. W rzeczywistości, jeśli analizowane wskaźniki wskazują na szybsze odnawianie zapasów, sugeruje to, że przedsiębiorstwo zdołało poprawić swój proces logistyczny oraz dostosować się do zmieniających się potrzeb rynku. Zmniejszenie częstotliwości wymiany zapasów jest także niepoprawną interpretacją, ponieważ analiza trendów pokazuje, że przedsiębiorstwo efektywniej zarządzało zapasami, co przełożyło się na wyższą rotację. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków często obejmują pomylenie przyczyn z efektami oraz niewłaściwe zestawienie danych. Kluczowe jest zrozumienie, że poprawne odczytywanie wskaźników rotacji zapasów wymaga analizy kontekstu i zrozumienia procesów operacyjnych. Aby uniknąć takich nieporozumień, zaleca się dokładne śledzenie zmian w wskaźnikach oraz regularne aktualizowanie strategii zarządzania zapasami w oparciu o dane rynkowe.

Pytanie 33

Przedsiębiorca nabył towar o wartości 800 euro od zagranicznego dostawcy, korzystając z odroczonego terminu płatności. W dniu zakupu kurs euro wynosił 4,20 zł, a w dniu spłaty zobowiązania 4,40 zł. Co to oznacza?

A. dodatnią różnicę kursową w wysokości 160 zł
B. dodatnią różnicę kursową w wysokości 16 zł
C. ujemną różnicę kursową w wysokości 160 zł
D. ujemną różnicę kursową w wysokości 16 zł
W przypadku błędnych odpowiedzi, występuje niepełne zrozumienie mechanizmów, które rządzą różnicami kursowymi. Na przykład, twierdzenie o dodatniej różnicy kursowej jest mylne, ponieważ w tej sytuacji przedsiębiorca nie zyskał na zmianie kursu, a wręcz przeciwnie, poniósł dodatkowe koszty. Warto zauważyć, że dodatnia różnica kursowa powstaje, gdy wartość kursowa waluty w momencie regulowania zobowiązania jest niższa niż w momencie zakupu, co prowadziłoby do korzyści finansowej dla przedsiębiorcy. W omawianym przypadku kurs wzrósł, co skutkuje dodatkowymi wydatkami. Ponadto, mnożenie wartości w euro przez kurs w dniu zakupu i regulacji jest kluczowe dla właściwego obliczenia różnicy kursowej. Często w praktyce księgowej błędem jest niedostateczna znajomość kursów walutowych oraz ich wpływu na transakcje, co może prowadzić do nieprawidłowych zapisów w księgach rachunkowych. Ważne jest, aby przedsiębiorcy mieli świadomość, jak zmiany w kursach walutowych mogą wpływać na ich zobowiązania oraz przychody, a także jak prawidłowo ujmować różnice kursowe zgodnie z obowiązującymi standardami rachunkowości. Takie rozumienie jest kluczowe dla efektywnego zarządzania finansami firmy oraz minimalizacji ryzyka finansowego związanego z wahaniami kursów walutowych.

Pytanie 34

Jakie konkretne zadanie wykonuje Giełda Papierów Wartościowych?

A. Przechowywanie cennych przedmiotów oraz papierów wartościowych
B. Zarządzanie sprawami Skarbu Państwa
C. Wspieranie finansowe banków, które mogą utracić płynność finansową
D. Koordynacja obrotu instrumentami finansowymi
Giełda Papierów Wartościowych to naprawdę ważne miejsce w świecie finansów. Dzięki niej inwestorzy mają szansę kupować i sprzedawać różne papiery wartościowe, takie jak akcje czy obligacje. Wiesz, to działa tak, że reguluje to wszystko zasada przejrzystości, co sprawia, że ludzie bardziej ufają rynkowi. Fajnie jest zainwestować w akcje spółek notowanych na giełdzie, bo to daje możliwość zarabiania na dłuższą metę i dzielenia się zyskami tych firm poprzez dywidendy. Oczywiście giełdy stosują różne zasady, które mają na celu zabezpieczenie inwestorów przed oszustwami, co jest zgodne z międzynarodowymi standardami. Dzięki giełdom firmy mogą zdobywać kapitał na rozwój, a inwestorzy mają opcję na dywersyfikację swojego portfela, co jest super ważne dla stabilnej gospodarki.

Pytanie 35

Do transakcji finansowych w formie bezgotówkowej zalicza się

A. polecenie zapłaty.
B. bankowy dowód wpłaty.
C. dowód wypłaty, kasa wyda.
D. dowód wpłaty, kasa przyjmie.
Dowód wpłaty oraz dowód wypłaty to dokumenty, które potwierdzają dokonanie transakcji gotówkowych lub bezgotówkowych, jednak same w sobie nie są formą płatności. Dowód wpłaty zazwyczaj jest wydawany przez instytucję finansową w momencie przekazania gotówki, co oznacza, że nie odnosi się bezpośrednio do mechanizmu bezgotówkowych rozliczeń. Dowód wypłaty z kolei dotyczy sytuacji, gdy klient otrzymuje środki z konta, co również nie wpisuje się w definicję bezgotówkowych rozliczeń. Użytkownicy często mylą te dokumenty z rzeczywistymi metodami płatności, co prowadzi do nieporozumień w zakresie zarządzania finansami. W kontekście zastosowań, warto zauważyć, że w nowoczesnym zarządzaniu finansami preferuje się zautomatyzowane formy płatności, takie jak polecenie zapłaty, które eliminują ryzyko błędów związanych z manualnym wprowadzaniem danych. Używanie dowodów wpłaty i wypłaty jako głównych narzędzi w procesie płatności jest nieefektywne, ponieważ nie zapewnia automatyzacji ani ścisłego harmonogramu płatności, co jest kluczowe w dynamicznym środowisku biznesowym. Zastosowanie polecenia zapłaty jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które rekomendują automatyzację procesów finansowych, co nie jest możliwe przy użyciu samych dowodów wpłat czy wypłat.

Pytanie 36

Przygotowany w firmie biznesplan może być użyty do

A. uzyskania funduszy z banku na działalność inwestycyjną
B. zawarcia umowy handlowej z dostawcą
C. oceny umiejętności i doświadczenia grupy docelowej
D. sporządzenia bilansu wydatków związanych z realizacją bieżących działań
Biznesplan jest kluczowym dokumentem, który odgrywa fundamentalną rolę w strategii finansowej przedsiębiorstwa. Jego głównym celem jest nie tylko przedstawienie wizji i misji firmy, ale także szczegółowa analiza potrzeb finansowych. Pozyskiwanie środków finansowych z banku na działalność inwestycyjną wymaga rzetelnego przygotowania dokumentacji, w której biznesplan stanowi centralny element. W praktyce, dobrze skonstruowany biznesplan powinien zawierać prognozy finansowe, analizę rynku oraz strategię rozwoju, co pozwala bankom ocenić rentowność i potencjalne ryzyko inwestycji. Standardy branżowe, takie jak wytyczne Międzynarodowego Stowarzyszenia Księgowych, podkreślają znaczenie transparentności i dokładności w prezentacji danych finansowych, co jest kluczowe dla uzyskania kredytu. Przykładowo, przedsiębiorstwo planujące zakup nowoczesnych maszyn produkcyjnych powinno w biznesplanie szczegółowo opisać, jak te inwestycje wpłyną na zwiększenie efektywności, przychodów oraz zwrot z inwestycji.

Pytanie 37

W grudniu hurtownia zakupiła i przyjęła do magazynu ręczniki bawełniane zgodnie z zestawieniem przedstawionym w tabeli. Oblicz metodą średniej ważonej przeciętną cenę zakupu jednego ręcznika bawełnianego.

Lp.DataDowódIlośćCenaWartość
1.06.12.2019 r.Pz 1/12/2019300 szt.12,00 zł/szt.3 600,00 zł
2.11.12.2019 r.Pz 2/12/2019100 szt.10,00 zł/szt.1 000,00 zł
3.18.12.2019 r.Pz 3/12/2019200 szt.11,50 zł/szt.2 300,00 zł

A. 12,00 zł/szt.
B. 11,50 zł/szt.
C. 10,00 zł/szt.
D. 11,17 zł/szt.
Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z nieprawidłowego zastosowania metody średniej ważonej. Na przykład, obliczając przeciętną cenę zakupu ręczników, istotne jest zrozumienie, że każdy zakup powinien być proporcjonalnie uwzględniony na podstawie jego ilości. Niekiedy, przy obliczeniach, można skupić się jedynie na średniej arytmetycznej, co prowadzi do błędnych wniosków. Przykładowo, przyjąć, że wszystkie ręczniki miały tę samą cenę, co zniekształca rzeczywisty obraz kosztów. Ponadto, brak uwzględnienia różnorodności zamówień, takich jak różne ilości i ceny jednostkowe, może skutkować błędnym obliczeniem wartości. Często występuje również mylne przekonanie, że wystarczy po prostu znaleźć średnią cenę jednostkową bez uwzględnienia ilości, co jest kluczowe w metodzie średniej ważonej. W takiej sytuacji, można łatwo przegapić, że wyższa cena zakupu większej ilości jednostek ma istotny wpływ na końcowy wynik. Dlatego tak ważne jest, aby podczas obliczeń skupić się na wartości każdego zamówienia oraz na jego wpływie na całościowy koszt. Odpowiedzi 10,00 zł, 11,17 zł i 12,00 zł nie uwzględniają tych elementów i mogą wprowadzać w błąd, co prowadzi do nieprawidłowych analiz finansowych w kontekście zarządzania zapasami.

Pytanie 38

Firma nabyła w Belgii towary o wartości 30 000 euro z terminem płatności wynoszącym 60 dni. W dniu dokonania zakupu kurs nabycia 1 euro wynosił 3,20 złote, natomiast w dniu uregulowania płatności po 60 dniach wzrósł do 3,60 złotych. W związku z różnicami kursowymi firma

A. zyskała na transakcji 12 000 złotych
B. straciło na transakcji 12 000 złotych
C. zyskało na transakcji 96 000 złotych
D. straciło na transakcji 96 000 złotych
Odpowiedź o stracie 12 000 złotych jest poprawna, ponieważ wynika z różnicy kursowej między dniem zakupu a dniem płatności. W dniu zakupu, wartość 30 000 euro przy kursie 3,20 zł za euro wynosiła 96 000 złotych (30 000 euro * 3,20 zł/euro). Natomiast w dniu płatności, przy wyższym kursie 3,60 zł za euro, ta sama kwota 30 000 euro wynosiła 108 000 złotych (30 000 euro * 3,60 zł/euro). Różnica między tymi kwotami to 12 000 złotych, co oznacza, że przedsiębiorstwo straciło tę kwotę z powodu wzrostu kursu euro. Różnice kursowe mogą istotnie wpłynąć na wyniki finansowe przedsiębiorstw, dlatego zaleca się stosowanie zabezpieczeń walutowych oraz regularne monitorowanie kursów walutowych. Dobrym przykładem jest wykorzystanie instrumentów finansowych, takich jak kontrakty terminowe, które mogą pomóc w zminimalizowaniu ryzyka kursowego i stabilizacji przepływów finansowych.

Pytanie 39

Kto zajmuje się rejestracją osób bezrobotnych oraz poszukujących zatrudnienia?

A. Powiatowa Rada Zatrudnienia
B. Powiatowy Urząd Pracy
C. Wojewódzka Rada Zatrudnienia
D. Wojewódzki Urząd Pracy
Powiatowy Urząd Pracy (PUP) jest instytucją odpowiedzialną za rejestrowanie osób bezrobotnych oraz poszukujących pracy. PUP realizuje szereg działań mających na celu wspieranie osób w trudnej sytuacji zawodowej oraz ułatwienie im powrotu na rynek pracy. Do podstawowych zadań PUP należy nie tylko rejestracja osób bezrobotnych, ale również prowadzenie doradztwa zawodowego, organizacja szkoleń, a także przyznawanie zasiłków dla bezrobotnych. Przykładem może być sytuacja, w której osoba traci pracę i decyduje się zarejestrować w PUP – uzyskuje wtedy dostęp do programów aktywizacji zawodowej, które mogą obejmować staże, praktyki zawodowe czy kursy podnoszące kwalifikacje. Takie działania są zgodne z krajowymi standardami polityki zatrudnienia, które zakładają aktywne wspieranie osób poszukujących pracy oraz adaptację ich umiejętności do aktualnych potrzeb rynku pracy.

Pytanie 40

Czym jest promesa koncesji?

A. cofnięciem koncesji
B. przyrzeczeniem wydania koncesji
C. zmianą warunków koncesji
D. odmową udzielenia koncesji
Odmowa udzielenia koncesji, cofnięcie koncesji oraz zmiana warunków koncesji to pojęcia, które różnią się zasadniczo od promesy koncesji i mogą prowadzić do nieporozumień. Odmowa udzielenia koncesji oznacza, że wnioskodawca nie spełnił określonych wymogów prawnych lub regulacyjnych, co skutkuje brakiem możliwości prowadzenia działalności objętej koncesją. Cofnięcie koncesji dotyczy sytuacji, w której organ regulacyjny decyduje się na anulowanie wcześniej wydanej koncesji, co może mieć miejsce na skutek naruszenia przepisów lub warunków umowy koncesyjnej. Zmiana warunków koncesji to z kolei proces, w którym wstępne ustalenia dotyczące zakresu i zasad działalności zostają dostosowane do zmieniających się warunków rynkowych lub regulacyjnych. Niestety, często pojawiają się błędne przekonania, że promesa koncesji jest tożsama z jednym z tych procesów, co prowadzi do niepoprawnych wniosków. W rzeczywistości promesa koncesji to pozytywne przyrzeczenie, które daje nadzieję na przyszłe przyznanie koncesji, a nie decyzja negatywna. Kluczowe jest zrozumienie, że promesa koncesji wiąże się z potencjalnym, a nie przesądzonym wydaniem koncesji, co powinno być jasno komunikowane w dokumentacji i procedurach administracyjnych.
Strona wykorzystuje pliki cookies do poprawy doświadczenia użytkownika oraz analizy ruchu. Szczegóły