Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 1 czerwca 2025 23:46
  • Data zakończenia: 2 czerwca 2025 00:16

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Atak informatyczny, który polega na wyłudzaniu wrażliwych danych osobowych poprzez udawanie zaufanej osoby lub instytucji, nazywamy

A. phishing
B. backscatter
C. spoofing
D. spam
Spam odnosi się do niechcianych wiadomości, często masowo wysyłanych e-maili, które mogą zawierać reklamy lub linki do niebezpiecznych stron, ale nie mają na celu wyłudzenia informacji przez podszywanie się pod zaufane źródła. Różni się on od phishingu, ponieważ nie stara się bezpośrednio manipulować odbiorcą w celu uzyskania poufnych danych. Spoofing, z kolei, to technika, która może być używana w różnych kontekstach, w tym w celu podszywania się pod adresy IP lub adresy e-mail, ale niekoniecznie odnosi się do wyłudzania informacji. Backscatter to termin związany z nieprawidłowym przesyłaniem wiadomości e-mail, które może sugerować, iż adres odbiorcy jest nieprawidłowy, co nie jest związane z atakiem mającym na celu kradzież danych. Wiele osób błędnie identyfikuje różne formy cyberprzestępczości, myśląc, że wszystkie ataki są podobne do siebie, co wprowadza w błąd i może prowadzić do niewłaściwych decyzji w zakresie zabezpieczeń. Kluczowe jest zrozumienie, że każda z tych technik ma swoje unikalne cechy i zastosowanie, a konsekwencje ich pomylenia mogą prowadzić do poważnych luk w zabezpieczeniach systemów informatycznych. Dlatego edukacja w zakresie różnorodnych zagrożeń jest niezbędna dla skutecznej obrony przed atakami.

Pytanie 2

Rodzaj systemu plików, który w systemie Windows pozwala na kompresję danych oraz przydzielanie uprawnień do plików i folderów, to

A. NTFS
B. EXT
C. FAT32
D. FAT
NTFS (New Technology File System) to zaawansowany system plików wprowadzony w systemie Windows NT, który oferuje nie tylko możliwość organizacji danych, ale również szereg funkcji, takich jak kompresja danych oraz zarządzanie uprawnieniami. Kompresja danych w NTFS pozwala na oszczędność miejsca na dysku, co jest istotne w przypadku ograniczonej przestrzeni pamięci. Użytkownicy mogą decydować, które pliki i foldery mają być kompresowane, a system automatycznie zarządza procesem, co sprawia, że jest to rozwiązanie wygodne i efektywne. Dodatkowo, NTFS wprowadza zaawansowane mechanizmy kontroli dostępu, które umożliwiają definiowanie szczegółowych uprawnień dla poszczególnych użytkowników i grup. Dzięki temu administratorzy mogą precyzyjnie kontrolować, kto ma dostęp do danych i w jakim zakresie, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa informacji. W praktyce użycie NTFS jest standardem w środowiskach profesjonalnych, gdzie bezpieczeństwo i efektywność zarządzania danymi mają kluczowe znaczenie.

Pytanie 3

Osoba korzystająca z lokalnej sieci musi mieć możliwość dostępu do dokumentów umieszczonych na serwerze. W tym celu powinna

A. należeć do grupy administratorzy na tym serwerze
B. połączyć komputer z tym samym przełącznikiem, do którego podłączony jest serwer
C. posiadać konto użytkownika bez uprawnień administracyjnych na tym serwerze
D. zalogować się do domeny serwera oraz dysponować odpowiednimi uprawnieniami do plików znajdujących się na serwerze
Aby użytkownik mógł korzystać z plików znajdujących się na serwerze sieciowym, musi zalogować się do domeny serwera oraz posiadać odpowiednie uprawnienia do tych plików. Logowanie do domeny jest kluczowe, ponieważ umożliwia centralne zarządzanie kontami użytkowników i ich uprawnieniami. Administracja w kontekście sieciowym często opiera się na modelu kontrolera domeny, co zapewnia wysoki poziom bezpieczeństwa i organizacji. Przykładem może być zdalny dostęp do współdzielonego folderu, gdzie użytkownicy muszą być autoryzowani przez system operacyjny serwera, aby móc otworzyć lub edytować pliki. Ponadto, użytkownicy mogą być przypisani do grup, które mają określone prawa dostępu. W praktyce, organizacje wdrażają polityki bezpieczeństwa, aby zapewnić, że tylko odpowiedni pracownicy mają dostęp do wrażliwych danych, co jest zgodne z zasadą minimalnych uprawnień. Warto również zaznaczyć, że korzystanie z takich rozwiązań pozwala na łatwiejsze zarządzanie i audytowanie dostępu do zasobów sieciowych.

Pytanie 4

W terminalu systemu operacyjnego wykonano polecenie nslookup. Jaką informację uzyskano?

CMD Wiersz polecenia
×
C:\>nslookup
Serwer domyślny: plusmx1.polkomtel.com.pl
Address: 212.2.96.51

>

A. Adres serwera DNS
B. Adres serwera DHCP
C. Adres IP hosta
D. Domyślną bramę
Polecenie nslookup nie jest używane do uzyskiwania adresu serwera DHCP, adresu IP hosta ani domyślnej bramy. Serwer DHCP to element sieci, który dynamicznie przydziela adresy IP do urządzeń w sieci, co nie ma związku z poleceniem nslookup. To narzędzie nie zajmuje się protokołem DHCP ani jego konfiguracją. Adres IP hosta można uzyskać za pomocą innych narzędzi, takich jak ipconfig w systemach Windows lub ifconfig w systemach Unix/Linux. Polecenie nslookup koncentruje się na zapytaniach DNS, co oznacza, że nie dostarcza informacji o adresach IP przypisanych do interfejsów sieciowych urządzeń lokalnych. Co więcej, domyślna brama to adres routera lub innego urządzenia sieciowego używanego do komunikacji poza lokalną siecią, którego konfiguracji nie dotyczy polecenie nslookup. Brama domyślna jest zazwyczaj konfigurowana w ustawieniach sieciowych urządzenia, a jej adres można znaleźć przy użyciu ipconfig lub ifconfig. Zrozumienie różnic między DNS a DHCP, jak również sposobów uzyskiwania adresu IP hosta czy bramy, jest kluczowe w administrowaniu sieciami komputerowymi. Poprawna identyfikacja i użycie narzędzi sieciowych pomaga w efektywnym rozwiązywaniu problemów i utrzymaniu ciągłości działania sieci. Podstawowa wiedza o tym, jak działają różne protokoły i narzędzia, jest niezbędna dla każdego specjalisty IT.

Pytanie 5

Sygnał kontrolny generowany przez procesor, umożliwiający zapis do urządzeń wejściowych i wyjściowych, został na diagramie oznaczony numerem

Ilustracja do pytania
A. 1
B. 3
C. 4
D. 2
Wybór błędnej odpowiedzi co do sygnału sterującego zapisem do urządzeń wejścia-wyjścia często wynika z niepełnego zrozumienia roli poszczególnych sygnałów w architekturze mikroprocesora. Sygnały MEMR i MEMW oznaczają operacje odczytu i zapisu do pamięci, co jest mylące dla wielu uczących się, którzy mogą błędnie przypuszczać, że są one związane z urządzeniami wejścia-wyjścia. MEMR jest używany do odczytu danych z pamięci, natomiast MEMW do zapisu danych do pamięci. Sygnały te są integralną częścią komunikacji z pamięcią RAM i ROM, ale nie z urządzeniami wejścia-wyjścia. I/OR i I/OW to sygnały dedykowane dla operacji z urządzeniami I/O. I/OR oznacza odczyt z urządzeń I/O, podczas gdy I/OW oznacza zapis. Mylenie sygnałów związanych z pamięcią i I/O jest powszechnym błędem, zwłaszcza u początkujących projektantów systemów. Aby uniknąć takich pomyłek, ważne jest dogłębne zrozumienie funkcji i zastosowania każdego sygnału oraz kontekstu, w jakim są używane. W systemach komputerowych sygnały są wykorzystywane w złożonych sekwencjach operacji, a prawidłowe ich przypisanie jest kluczowe dla stabilnej i wydajnej pracy całego systemu. Inżynierowie muszą być świadomi standardowych praktyk i protokołów komunikacyjnych używanych w systemach mikroprocesorowych, by skutecznie projektować i diagnozować złożone systemy komputerowe. Dobra znajomość tych zasad pozwala na unikanie kosztownych błędów w projektowaniu sprzętu i oprogramowania, co jest kluczowe w nowoczesnym inżynierii komputerowej.

Pytanie 6

Jakie oprogramowanie należy zainstalować, aby serwer Windows mógł obsługiwać usługi katalogowe?

A. rolę serwera Web
B. rolę serwera DHCP
C. kontroler domeny
D. usługi zarządzania prawami
Wybór usługi zarządzania prawami, roli serwera DHCP lub roli serwera Web wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji i zastosowania tych technologii. Usługi zarządzania prawami są używane do ochrony treści cyfrowych poprzez kontrolowanie, jak można je używać, co nie ma bezpośredniego związku z zarządzaniem użytkownikami i komputerami w sieci. Rola serwera DHCP jest odpowiedzialna za dynamiczne przydzielanie adresów IP urządzeniom w sieci, co jest kluczowe dla komunikacji, ale nie dostarcza mechanizmów do zarządzania autoryzacją i uwierzytelnianiem użytkowników. Z kolei serwer Web umożliwia hostowanie stron internetowych, co również nie jest powiązane z usługami katalogowymi i nie pozwala na zarządzanie danymi użytkowników czy komputerów w sieci. W praktyce, wybierając jedną z tych odpowiedzi, można łatwo pomylić funkcje poszczególnych ról serwerowych, co prowadzi do zrozumienia, że każda z nich pełni odmienną rolę w infrastrukturze IT. Kluczowe jest zrozumienie, że kontroler domeny jest niezbędny do centralnego zarządzania zasobami sieciowymi, podczas gdy inne usługi mają zupełnie inną specyfikę i zastosowanie w ekosystemie informatycznym.

Pytanie 7

Jaką konfigurację sieciową powinien mieć komputer, który jest częścią tej samej sieci LAN co komputer z adresem 10.8.1.10/24?

A. 10.8.1.101 i 255.255.0.0
B. 10.8.0.101 i 255.255.255.0
C. 10.8.0.101 i 255.255.0.0
D. 10.8.1.101 i 255.255.255.0
Adres IP 10.8.1.101 z maską podsieci 255.255.255.0 znajduje się w tej samej sieci LAN co adres 10.8.1.10. W przypadku maski 255.255.255.0 (znanej również jako /24), adresy IP w zakresie 10.8.1.1 do 10.8.1.254 są dostępne dla urządzeń w tej samej podsieci. Adres 10.8.1.10 jest jednym z tych adresów, więc każdy adres w tym zakresie, w tym 10.8.1.101, może komunikować się z nim bez potrzeby użycia routera. Zastosowanie odpowiedniej maski podsieci jest kluczowe w projektowaniu sieci LAN, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie adresacją IP oraz izolację ruchu między różnymi grupami urządzeń. Przy ustawieniu maski 255.255.255.0, wszystkie urządzenia w tej samej podsieci mogą się wzajemnie wykrywać i wymieniać dane bez dodatkowych ustawień. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie projektowania sieci, które zalecają wykorzystanie odpowiednich masek podsieci do organizacji i zarządzania ruchem sieciowym.

Pytanie 8

Jaki typ plików powinien być stworzony w systemie operacyjnym, aby zautomatyzować najczęściej wykonywane zadania, takie jak kopiowanie, utworzenie pliku lub folderu?

A. Plik wsadowy
B. Plik systemowy
C. Plik inicjujący
D. Plik konfiguracyjny
No więc, odpowiedzi dotyczące plików konfiguracyjnych, systemowych czy inicjujących są w sumie trochę mylące. Plik konfiguracyjny w zasadzie jest tylko takim zestawieniem ustawień dla systemu albo aplikacji, więc nie ma co liczyć na automatyzację. Pliki systemowe? One tylko działają w tle, żeby system miał po prostu jak funkcjonować, ale też nie pomagają w automatyzacji. A pliki inicjujące, które uruchamiają różne programy, ani myślą o robieniu sekwencji zadań. Wiem, że czasem można pomylić te funkcje, ale warto pamiętać, że pliki konfiguracyjne to nie to samo co automatyzacja. Wielu ludzi myśli, że skoro dotyczą ustawień, to mogą też coś tam automatyzować, ale to nie tak działa. W rzeczywistości pliki wsadowe są tym, co naprawdę pomaga w automatyzacji i w efektywnym zarządzaniu systemem.

Pytanie 9

Adapter USB do LPT może być użyty w przypadku braku kompatybilności złączy podczas podłączania starszych urządzeń

A. drukarki
B. myszy
C. klawiatury
D. monitora
Adapter USB na LPT jest kluczowym narzędziem w sytuacjach, gdy zachodzi potrzeba podłączenia starszych urządzeń, takich jak drukarki, do nowszych komputerów, które dysponują jedynie portami USB. Drukarki, zwłaszcza modele starsze, często korzystają z złącza LPT (port równoległy), które nie występuje w nowoczesnych laptopach i komputerach stacjonarnych. Dzięki wykorzystaniu adaptera USB na LPT, użytkownicy mogą kontynuować korzystanie z tych urządzeń, co znacząco zwiększa ich użyteczność oraz zmniejsza koszty związane z zakupem nowego sprzętu. Adaptery te są zgodne z różnymi standardami, w tym USB 1.1 oraz USB 2.0, co zapewnia szeroką kompatybilność. W praktyce, pozwala to na wykorzystanie starszych drukarek w biurach i domach, gdzie nowoczesne urządzenia mogłyby nie być w stanie zapewnić odpowiednich funkcji lub jakości druku. Warto również zaznaczyć, że korzystanie z takich adapterów jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i recyklingu technologii, sprzyjając mniejszej ilości odpadów elektronicznych oraz wydłużeniu cyklu życia sprzętu.

Pytanie 10

W jakiej topologii fizycznej sieci każde urządzenie ma dokładnie dwa połączenia, jedno z najbliższymi sąsiadami, a dane są przesyłane z jednego komputera do kolejnego w formie pętli?

A. Drzewo
B. Gwiazda
C. Siatka
D. Pierścień
Topologia drzewa, będąca strukturą hierarchiczną, składa się z głównego węzła (root) oraz gałęzi, które mogą mieć wiele połączeń, ale nie tworzą one zamkniętej pętli, co czyni ją niewłaściwą odpowiedzią na zadane pytanie. W praktyce, topologie drzewiaste są często wykorzystywane w sieciach rozległych (WAN) oraz w lokalnych sieciach komputerowych (LAN), umożliwiając łatwe skalowanie i organizację urządzeń w zrozumiałą strukturę, ale nie spełniają wymagań dotyczących połączeń w topologii pierścienia. Natomiast topologia gwiazdy polega na centralnym węźle, do którego podłączone są wszystkie inne urządzenia. Tego typu struktura ułatwia zarządzanie siecią oraz diagnostykę, ale nie zapewnia bezpośredniego połączenia między urządzeniami, co jest kluczowym elementem w sieciach pierścieniowych. Wreszcie, topologia siatki, gdzie każde urządzenie może być połączone z wieloma innymi, gwarantuje wysoką niezawodność poprzez redundancję połączeń, ale również nie tworzy zamkniętej pętli, co jest fundamentalnym wymogiem dla sieci pierścieniowej. Błędem myślowym, który prowadzi do błędnych odpowiedzi, jest mylenie połączeń one-to-one z bardziej złożonymi strukturami, które nie spełniają podstawowych zasad definiujących topologię pierścienia.

Pytanie 11

W jednostce ALU do akumulatora została zapisana liczba dziesiętna 240. Jak wygląda jej reprezentacja w systemie binarnym?

A. 11110000
B. 11111110
C. 11111100
D. 11111000
Błędne odpowiedzi wynikają z nieprawidłowego zrozumienia procesu konwersji systemu dziesiętnego na system binarny. Na przykład, odpowiedzi takie jak 11111000, 11111100 i 11111110 odnoszą się do liczb, które są bliskie 240, ale nie odpowiadają dokładnie tej wartości. Odpowiedź 11111000 odpowiada liczbie 248, co można uzyskać z błędnego dodania 8 do 240. Z kolei 11111100 to 252, co sugeruje, że błąd może wynikać z dodania 12. Odpowiedź 11111110 to 254, co również jest wynikiem dodawania, a nie konwersji. Często zdarza się, że osoby nieprawidłowo interpretują reszty z dzielenia lub nie zapisują ich w odpowiedniej kolejności, co prowadzi do pomyłek. Warto pamiętać, że każda z tych odpowiedzi ma swoje korzenie w standardzie konwersji binarnej, ale kluczowe jest stosowanie właściwej metody obliczeniowej oraz upewnienie się, że reszty są zbierane w odpowiedniej kolejności. To pokazuje, jak ważne jest nie tylko umieć przeliczać liczby, ale również przeanalizować każdy krok, aby uniknąć błędów. Użycie narzędzi do automatycznej konwersji lub ręczne obliczenia mogą być przydatne w nauce tej umiejętności.

Pytanie 12

Jakim interfejsem można uzyskać transmisję danych o maksymalnej przepustowości 6 Gb/s?

A. SATA 2
B. SATA 3
C. USB 2.0
D. USB 3.0
Interfejs SATA 3 (Serial ATA III) rzeczywiście umożliwia transmisję danych z maksymalną przepustowością wynoszącą 6 Gb/s. Jest to standard, który zapewnia znaczną poprawę wydajności w porównaniu do jego poprzednika, SATA 2, który obsługuje maksymalną przepustowość na poziomie 3 Gb/s. SATA 3 jest powszechnie używany w nowoczesnych dyskach twardych i dyskach SSD, co umożliwia szybsze przesyłanie danych i lepszą responsywność systemu. Praktyczne zastosowanie tego standardu można zaobserwować w komputerach osobistych, serwerach oraz systemach NAS, gdzie wymagania dotyczące przepustowości są szczególnie wysokie, zwłaszcza w kontekście obsługi dużych zbiorów danych oraz intensywnego korzystania z aplikacji wymagających szybkiego dostępu do pamięci masowej. Warto również zauważyć, że SATA 3 jest wstecznie kompatybilny z wcześniejszymi wersjami SATA, co oznacza, że można używać go z urządzeniami obsługującymi starsze standardy, co jest korzystne dla użytkowników, którzy chcą zaktualizować swoje systemy bez konieczności wymiany wszystkich komponentów.

Pytanie 13

Po włączeniu komputera wyświetlił się komunikat "Non-system disk or disk error. Replace and strike any key when ready". Może to być spowodowane

A. skasowaniem BIOS-u komputera
B. uszkodzonym kontrolerem DMA
C. brakiem pliku NTLDR
D. dyskietką umieszczoną w napędzie
Zrozumienie problemu z komunikatem "Non-system disk or disk error" wymaga znajomości podstawowych zasad działania komputerów osobistych i ich BIOS-u. Sugerowanie, że przyczyną problemu może być brak pliku NTLDR, jest błędne, ponieważ ten plik jest kluczowy dla rozruchu systemu Windows, a komunikat wskazuje na problem z bootowaniem z nośnika, a nie na brak pliku w zainstalowanym systemie. Twierdzenie, że uszkodzony kontroler DMA mógłby być odpowiedzialny za ten błąd, również jest mylące. Kontroler DMA odpowiada za przesyłanie danych między pamięcią a urządzeniami peryferyjnymi, a jego uszkodzenie raczej skutkowałoby problemami z wydajnością lub dostępem do danych, a nie bezpośrednio z komunikatem o braku systemu. Skasowany BIOS komputera to kolejna koncepcja, która nie znajduje zastosowania w tej sytuacji. BIOS, będący podstawowym oprogramowaniem uruchamiającym, nie może być "skasowany" w tradycyjnym sensie; może być jedynie zaktualizowany, a jego usunięcie uniemożliwiłoby jakiekolwiek bootowanie systemu. Często w takich sytuacjach występuje brak zrozumienia, że komunikaty o błędach mogą odnosić się do problemów z rozruchem i należy je interpretować w kontekście obecności nośników w napędzie oraz ich zawartości. Warto więc zwracać uwagę na to, co znajduje się w napędach przed uruchomieniem komputera.

Pytanie 14

Jaki adres IP należy do urządzenia funkcjonującego w sieci 10.0.0.0/17?

A. 10.0.128.127
B. 10.0.127.128
C. 10.0.128.254
D. 10.0.254.128
Inne odpowiedzi nie są poprawne ze względu na błędną interpretację maski podsieci. Adres 10.0.128.127 znajduje się poza zakresem 10.0.0.0/17, ponieważ jego pierwsze 17 bitów (10.0.128) wskazuje na inną podsieć. W rzeczywistości, 10.0.128.0 to początek nowej podsieci, co sprawia, że ten adres nie może być przypisany w sieci 10.0.0.0/17. Z kolei adres 10.0.128.254 również leży w tej samej, nieprawidłowej podsieci co 10.0.128.127, więc również jest niewłaściwy. Natomiast 10.0.254.128 to adres, który znajduje się znacznie powyżej zakresu 10.0.0.0/17. Często popełnianym błędem jest mylenie zakresów adresowych przy użyciu maski CIDR. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że maska /17 oznacza, że pierwsze 17 bitów definiuje część sieci, a kolejne 15 bitów służy do adresacji urządzeń. Skutkuje to tym, że adresy IP muszą być w zakresie od 10.0.0.0 do 10.0.127.255, co wyklucza wszystkie inne wymienione adresy. Dlatego ważne jest, aby dokładnie sprawdzić, do jakiej podsieci należy dany adres IP, aby uniknąć błędów w konfiguracji sieci oraz zapewnić prawidłowe działanie urządzeń w danym zakresie.

Pytanie 15

Zjawisko, w którym pliki przechowywane na dysku twardym są zapisywane w klastrach, które nie sąsiadują ze sobą, określane jest mianem

A. konsolidacją danych
B. kodowaniem danych
C. fragmentacją danych
D. defragmentacją danych
Defragmentacja danych, konsolidacja danych i kodowanie danych to terminy, które często są mylone z fragmentacją danych, mimo że każda z tych koncepcji odnosi się do różnych aspektów zarządzania danymi i wydajności systemu. Defragmentacja to proces odwrotny do fragmentacji, który ma na celu reorganizację danych w taki sposób, aby pliki były przechowywane w sąsiadujących klastrach, dzięki czemu przyspiesza się dostęp do informacji. W tym kontekście pomylenie defragmentacji z fragmentacją może prowadzić do nieporozumień w zarządzaniu przestrzenią dyskową i wydajnością systemu, co może być szkodliwe dla użytkowników niewiedzących o konieczności regularnego przeprowadzania defragmentacji. Konsolidacja danych to proces, który dotyczy gromadzenia i organizowania danych z różnych źródeł w jednolitą bazę, co również nie ma związku z fragmentacją danych. Jest to proces, który najczęściej stosuje się w kontekście analizy danych i ich przechowywania w bazach danych. Kodowanie danych odnosi się natomiast do przekształcania danych w inny format, co jest związane z bezpieczeństwem i integralnością danych, ale nie dotyczy bezpośrednio ich fizycznej organizacji na dysku. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków obejmują mylenie funkcji zarządzania danymi oraz brak zrozumienia podstawowych różnic pomiędzy tymi pojęciami. Warto zatem zgłębić każdy z tych terminów, aby osiągnąć pełne zrozumienie tematu zarządzania danymi oraz skutecznego ich przechowywania.

Pytanie 16

Najkrótszy czas dostępu charakteryzuje się

A. pamięć RAM
B. pamięć cache procesora
C. dysk twardy
D. pamięć USB
Dysk twardy, pamięć USB oraz pamięć RAM to typy pamięci, które różnią się znacząco pod względem czasu dostępu. Dysk twardy to urządzenie mechaniczne, które polega na ruchomych częściach do odczytu i zapisu danych, co generuje znaczne opóźnienia w porównaniu do pamięci cache. Średni czas dostępu do dysku twardego wynosi kilka milisekund, podczas gdy pamięć cache operuje w nanosekundach. Pamięć USB, mimo że jest bardzo użyteczna do przechowywania danych na zewnątrz, również nie dorównuje szybkością pamięci cache. Jej czasy dostępu są porównywalne z czasami pamięci RAM, która jest szybsza niż dyski mechaniczne, ale nadal wolniejsza niż pamięć cache. Pamięć RAM jest dynamiczną pamięcią, która jest używana przez system operacyjny do przechowywania danych w czasie rzeczywistym. Oferuje ona szybki dostęp do danych, ale nie może konkurować z pamięcią cache, której celem jest maksymalizacja wydajności procesora. Typowy błąd myślowy polega na mylnym założeniu, że bardziej pojemne typy pamięci muszą być szybsze. W rzeczywistości szybkość dostępu do pamięci zależy od jej architektury oraz lokalizacji w hierarchii pamięci systemu komputerowego. Dlatego odpowiedzi wskazujące na dysk twardy, pamięć USB czy nawet pamięć RAM jako najszybsze źródła dostępu do danych są błędne i nie uwzględniają różnic w technologii oraz zastosowaniach poszczególnych typów pamięci.

Pytanie 17

Wykonanie polecenia tar –xf dane.tar w systemie Linux spowoduje

A. utworzenie archiwum dane.tar zawierającego kopię folderu /home
B. wyodrębnienie danych z archiwum o nazwie dane.tar
C. pokazanie informacji o zawartości pliku dane.tar
D. skopiowanie pliku dane.tar do folderu /home
No, widzę, że wybrałeś kilka odpowiedzi, które nie do końca pasują do tematu polecenia tar. Na przykład, myślenie, że to polecenie skopiuje plik dane.tar do katalogu /home, to trochę nieporozumienie. Tar jest do zarządzania archiwami, a nie do kopiowania plików. Jak chcesz skopiować coś, to lepiej użyć komendy cp. Kolejna sprawa to ta, że polecenie nie pokazuje zawartości pliku dane.tar. Żeby to zrobić, musisz użyć opcji -t, a nie -x. A jeśli chodzi o tworzenie archiwum, to znowu - używa się -c, a nie -x. Te różnice są ważne, żeby dobrze korzystać z narzędzi w systemach Unix i Linux, bo inaczej można się niezłe pogubić.

Pytanie 18

Narzędzie chroniące przed nieautoryzowanym dostępem do lokalnej sieci, to

A. zapora sieciowa
B. oprogramowanie antywirusowe
C. analizator sieciowy
D. analizator pakietów
Zapora sieciowa, znana również jako firewall, to kluczowe narzędzie zabezpieczające, które kontroluje ruch sieciowy między zewnętrznym światem a lokalną siecią. Działa poprzez definiowanie reguł, które decydują, które pakiety danych mają być zablokowane, a które przepuszczone. Zapory sieciowe mogą być sprzętowe lub programowe, a ich zastosowanie jest szerokie, od ochrony małych sieci domowych po zabezpieczenie dużych infrastruktur korporacyjnych. Na przykład, w przypadku organizacji, zapora sieciowa może chronić wrażliwe dane przed nieautoryzowanym dostępem, blokując połączenia z nieznanych adresów IP lub ograniczając dostęp do określonych portów. Dobrze skonfigurowana zapora jest zgodna ze standardami branżowymi, takimi jak ISO/IEC 27001, które podkreślają znaczenie zarządzania bezpieczeństwem informacji. Współczesne zapory często wykorzystują technologie takie jak inspekcja głębokich pakietów (DPI) oraz analitykę behawioralną, co zwiększa ich efektywność w wykrywaniu i zapobieganiu zagrożeniom.

Pytanie 19

Aby uporządkować dane pliku na dysku twardym, zapisane w klastrach, które nie sąsiadują ze sobą, tak aby znajdowały się w sąsiadujących klastrach, należy przeprowadzić

A. program chkdsk
B. oczyszczanie dysku
C. defragmentację dysku
D. program scandisk
Program chkdsk jest narzędziem służącym do wykrywania i naprawy problemów z systemem plików na dysku twardym. Jego głównym zadaniem jest sprawdzenie integralności systemu plików, a także naprawa błędów logicznych, jednak nie zajmuje się reorganizacją fragmentów plików w sąsiadujących klastrach, co jest kluczowe dla poprawy wydajności. Z kolei scandisk, które było popularne w starszych wersjach systemu Windows, ma podobne funkcje jak chkdsk, ale także nie przeprowadza defragmentacji. Oczyszczanie dysku to proces, który polega na usuwaniu zbędnych plików i tymczasowych danych, aby zwolnić miejsce na dysku, ale także nie ma nic wspólnego z reorganizacją danych. Te podejścia mogą prowadzić do błędnego wniosku, że wystarczają do poprawienia wydajności systemu. Prawidłowe zrozumienie różnicy między tymi narzędziami a defragmentacją jest kluczowe dla skutecznego zarządzania danymi na dysku twardym. Niezrozumienie, jak działa fragmentacja i jakie są konsekwencje jej ignorowania, może prowadzić do spadku wydajności systemu, a w skrajnych przypadkach do problemów z dostępnością danych.

Pytanie 20

W nowoczesnych ekranach dotykowych działanie ekranu jest zapewniane przez mechanizm, który wykrywa zmianę

A. pola elektromagnetycznego
B. pola elektrostatycznego
C. położenia dłoni dotykającej ekranu z wykorzystaniem kamery
D. oporu między przezroczystymi diodami wbudowanymi w ekran
Wykorzystanie kamery do detekcji dotyku na ekranie dotykowym nie jest standardowym podejściem w nowoczesnych technologiach. Kamery mogą być używane w systemach rozpoznawania gestów, jednak nie są one odpowiednie do precyzyjnego wykrywania lokalizacji dotyku, jak ma to miejsce w ekranach pojemnościowych. Odpowiedź dotycząca oporu między diodami również jest myląca, ponieważ nowoczesne ekrany dotykowe nie działają na zasadzie pomiaru oporu elektrycznego, co jest charakterystyczne dla technologii rezystancyjnych, które są coraz rzadziej stosowane. Rezystancyjne ekrany dotykowe reagują na nacisk, co ogranicza ich funkcjonalność i precyzję w porównaniu do ekranów pojemnościowych. Wspomniane pole elektromagnetyczne nie jest mechanizmem wykrywania dotyku w kontekście typowych ekranów dotykowych. Chociaż technologia elektromagnetyczna jest wykorzystywana w niektórych tabletach graficznych, nie jest stosowana w ekranach dotykowych używanych w smartfonach czy tabletach. Użytkownicy często mylą różne technologie wykrywania dotyku, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Właściwe zrozumienie, jak działają różne mechanizmy wykrywania dotyku, jest kluczowe dla projektowania i użytkowania nowoczesnych urządzeń elektronicznych.

Pytanie 21

Celem złocenia styków złącz HDMI jest

A. zapewnienie przesyłu obrazu w rozdzielczości 4K
B. ulepszenie przewodności oraz trwałości złącza
C. stworzenie produktu o ekskluzywnym charakterze, aby osiągnąć wyższe zyski ze sprzedaży
D. zwiększenie przepustowości powyżej wartości ustalonych w standardach
Zrozumienie zastosowania złocenia styków w złączach HDMI wymaga analizy różnych aspektów technicznych i marketingowych. Odpowiedź stwierdzająca, że złocenie umożliwia przesył obrazu w jakości 4K, jest myląca, ponieważ jakość przesyłanego obrazu jest determinowana przez rozdzielczość oraz przepustowość sygnału, a nie przez materiał zastosowany na stykach. HDMI jako standard obsługuje różne rozdzielczości, a sama jakość sygnału jest bardziej związana z jego specyfikacją, niż z użyciem złota. Również stwierdzenie, że złocenie poprawia przewodność i żywotność złącza, nie jest w pełni trafne. Choć złoto ma lepszą przewodność w porównaniu do niektórych innych metali, to przewodność styków miedzianych, które są powszechnie stosowane w różnych złączach HDMI, jest wystarczająca dla większości zastosowań. Wysoka jakość przewodnictwa nie jest jedynym czynnikiem wpływającym na żywotność złącza – istotne są również inne czynniki, takie jak sposób użytkowania czy warunki pracy. Podobnie, twierdzenie, że złocenie zwiększa przepustowość powyżej wartości określonych standardem, jest nieporozumieniem. Standard HDMI ma ściśle określone parametry techniczne, które nie mogą być zmieniane poprzez zastosowanie drobnych modyfikacji w materiałach. Często pojawiającym się błędem jest myślenie, że droższe materiały automatycznie przekładają się na lepsze parametry techniczne, co nie zawsze ma odzwierciedlenie w rzeczywistości. Złocenie styków jest często bardziej związane z marketingiem i postrzeganą wartością produktu niż z rzeczywistymi korzyściami technicznymi.

Pytanie 22

W systemie Linux narzędzie iptables wykorzystuje się do

A. konfigurowania zdalnego dostępu do serwera
B. konfigurowania serwera pocztowego
C. konfigurowania zapory sieciowej
D. konfigurowania karty sieciowej
Iptables to bardzo ważne narzędzie w Linuxie, które pozwala na zarządzanie ruchem w sieci. Dzięki niemu, administratorzy mogą na przykład ustawienia zabezpieczeń. Iptables działa na poziomie jądra systemu, co oznacza, że jest w stanie filtrować pakiety w czasie rzeczywistym. Możesz tworzyć różne reguły, które mówią, które pakiety można przyjąć, a które powinny być zablokowane. Na przykład, jeśli chcesz zablokować niechciany ruch z konkretnego adresu IP, to iptables to umożliwia. Ciekawe jest też to, że iptables używa tzw. łańcuchów do organizowania reguł, co zdecydowanie ułatwia sprawę. Pamiętaj, aby regularnie przeglądać i aktualizować swoje reguły, to ważne dla bezpieczeństwa. Dobre praktyki w tym zakresie nie tylko chronią Twoją sieć, ale też pomagają w szybkim rozwiązywaniu ewentualnych problemów.

Pytanie 23

Który element pasywny sieci powinien być użyty do połączenia okablowania ze wszystkich gniazd abonenckich z panelem krosowniczym umieszczonym w szafie rack?

A. Kabel połączeniowy
B. Organizer kabli
C. Adapter LAN
D. Przepust szczotkowy
Wybór niewłaściwego elementu do podłączenia okablowania w infrastrukturze sieciowej może prowadzić do wielu problemów, które negatywnie wpływają na funkcjonalność całego systemu. Adapter LAN jest urządzeniem, które służy głównie do konwersji różnych typów połączeń sieciowych, ale nie rozwiązuje problemu organizacji kabli w szafie rackowej. Użycie adapterów może wprowadzać dodatkowe punkty awarii i komplikować proces konserwacji, co nie jest zgodne z praktykami polecanymi w standardach branżowych. Z kolei kabel połączeniowy, choć istotny w sieci, nie spełnia roli organizera, a jego niewłaściwe prowadzenie może skutkować splątaniem i trudnościami w identyfikacji poszczególnych linii. Przepust szczotkowy, będący elementem do zarządzania kablami, służy głównie do przeprowadzania kabli przez otwory w obudowach, ale nie pełni funkcji organizera w kontekście porządku kablowego w szafach rackowych. W branży IT kluczowe jest, aby zarządzanie kablami odbywało się w sposób systematyczny, co pozwala na łatwiejsze wykrywanie problemów oraz ich szybsze rozwiązywanie. Stosowanie niewłaściwych elementów do organizacji kabli prowadzi do zwiększonego ryzyka awarii i utrudnia przyszłą rozbudowę oraz utrzymanie systemu, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 24

Port AGP służy do łączenia

A. modemu
B. kart graficznych
C. urządzeń peryferyjnych
D. szybkich pamięci masowych
Nieprawidłowe odpowiedzi sugerują nieporozumienia związane z funkcją i zastosowaniem złącza AGP. Złącze AGP jest specjalnie zaprojektowane do podłączania kart graficznych, co oznacza, że jego architektura jest zoptymalizowana pod kątem przesyłania danych graficznych. Wybór kart graficznych jako jedynego zastosowania dla AGP jest zgodny z jego przeznaczeniem, ponieważ inne urządzenia, takie jak szybkie pamięci dyskowe, urządzenia wejścia/wyjścia czy modemy, wykorzystują inne złącza, które są bardziej odpowiednie do ich funkcji. Szybkie pamięci dyskowe, na przykład, zazwyczaj wymagają interfejsów takich jak SATA lub SCSI, które są dedykowane do transferu danych z magazynów pamięci, a nie do bezpośredniego komunikowania się z jednostką graficzną. Podobnie, urządzenia wejścia/wyjścia korzystają z portów USB lub PS/2, które są zaprojektowane do obsługi różnorodnych peryferiów, a nie do przesyłania informacji graficznych. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że AGP jest uniwersalnym złączem, jednak jego zastosowanie jest wysoce wyspecjalizowane. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że złącze AGP było innowacyjnym rozwiązaniem, które koncentrowało się na dostarczaniu maksymalnej wydajności dla kart graficznych, co czyni je nieodpowiednim dla innych typów urządzeń, które wymagają odmiennych protokołów i standardów komunikacji.

Pytanie 25

Moduł funkcjonalny, który nie znajduje się w kartach dźwiękowych, to skrót

A. ROM
B. DAC
C. DSP
D. GPU
Wybór ROM, DSP i DAC jako części kart dźwiękowych może być trochę mylący. Każdy z tych komponentów ma swoją rolę, chociaż nie zawsze jest to oczywiste. ROM to w sumie pamięć stała, gdzie trzymane są różne rzeczy, w tym firmware, co sprawia, że karta działa jak należy. Potem mamy DSP, czyli procesor, który zajmuje się obróbką sygnału audio i pozwala na różne efekty i analizy dźwięku. DAC to ten element, który zamienia cyfrowe sygnały na analogowe, co jest niezbędne do odtwarzania dźwięku przez głośniki. Jak więc widzisz, wybierając błędne odpowiedzi, można pomyśleć, że te komponenty nie mają znaczenia w kartach dźwiękowych, ale każdy z nich wpływa na jakość i efektywność dźwięku. Zrozumienie ich ról jest istotne, zwłaszcza dla inżynierów i techników w branży audio.

Pytanie 26

Jaką wartość ma moc wyjściowa (ciągła) zasilacza według parametrów przedstawionych w tabeli?

Napięcie wyjściowe+5 V+3.3 V+12 V1+12 V2-12 V+5 VSB
Prąd wyjściowy18,0 A22,0 A18,0 A17,0 A0,3 A2,5 A
Moc wyjściowa120 W336W3,6 W12,5 W

A. 472,1 W
B. 336,0 W
C. 456,0 W
D. 576,0 W
Poprawna odpowiedź wynika z sumowania mocy wyjściowych poszczególnych linii zasilania. Nominalna moc wyjściowa zasilacza jest obliczana jako suma mocy, które mogą być dostarczone przez różne linie napięciowe. W tym przypadku sumujemy moc wszystkich linii: 120 W dla +5 V, 336 W dla +3.3 V, 216 W dla +12 V (sumując +12 V1 i +12 V2), 3.6 W dla +12 V1, 12.5 W dla +12 V2, oraz uwzględniając moc dla +5 VSB. Łączna moc wyjściowa wynosi 472.1 W. W praktyce znajomość mocy wyjściowej jest kluczowa w projektowaniu systemów komputerowych oraz innych urządzeń elektronicznych, gdzie stabilne i odpowiednie zasilanie ma bezpośredni wpływ na funkcjonowanie systemu. Dobre praktyki branżowe zakładają zapewnienie marginesu bezpieczeństwa, aby zasilacz nie pracował na granicy swojej mocy nominalnej, co mogłoby prowadzić do niestabilności lub awarii systemu. Dodatkowo, wybór zasilacza o odpowiedniej mocy jest kluczowy dla efektywności energetycznej, co przekłada się na mniejsze zużycie energii i obniżenie kosztów eksploatacyjnych.

Pytanie 27

Jakie wbudowane narzędzie w systemie Windows służy do identyfikowania problemów związanych z animacjami w grach oraz odtwarzaniem filmów?

A. dxdiag
B. userpasswords2
C. cacls
D. fsmgmt
dxdiag, czyli Diagnostyka DirectX, to narzędzie wbudowane w system Windows, które umożliwia użytkownikom diagnozowanie problemów związanych z multimediami, takimi jak animacje w grach czy odtwarzanie filmów. Narzędzie to zbiera informacje o zainstalowanych komponentach systemowych, takich jak karty graficzne, dźwiękowe oraz inne urządzenia, które mogą wpływać na wydajność multimediów. Dzięki dxdiag użytkownik może sprawdzić, czy odpowiednie sterowniki są zainstalowane i aktualne, co jest kluczowe dla płynnego działania aplikacji graficznych. Przykładowo, jeśli gra nie uruchamia się lub działa z opóźnieniem, użycie dxdiag pozwala na szybkie sprawdzenie zgodności sprzętu oraz ewentualnych problemów z DirectX. Narzędzie to jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi, ponieważ umożliwia użytkownikom samodzielne diagnozowanie i rozwiązywanie problemów, co jest istotne w kontekście wsparcia technicznego. Zrozumienie wyników analizy dxdiag może również pomóc w planowaniu przyszłych aktualizacji sprzętu lub oprogramowania, co jest kluczowe w zachowaniu optymalnej wydajności systemu.

Pytanie 28

Karta rozszerzeń przedstawiona na zdjęciu dysponuje systemem chłodzenia

Ilustracja do pytania
A. symetryczne
B. wymuszone
C. pasywne
D. aktywne
Karta pokazana na fotografii jest wyposażona w chłodzenie pasywne, co oznacza, że nie wykorzystuje wentylatorów ani innych mechanicznych elementów do rozpraszania ciepła. Zamiast tego, bazuje na dużym radiatorze wykonanym z metalu, najczęściej aluminium lub miedzi, który zwiększa powierzchnię oddawania ciepła do otoczenia. Chłodzenie pasywne jest ciche, ponieważ nie generuje hałasu, co czyni je idealnym rozwiązaniem w miejscach, gdzie wymagane jest ograniczenie emisji dźwięku, takich jak studia nagraniowe czy biura. Dodatkowym atutem jest brak części ruchomych, co zmniejsza ryzyko awarii mechanicznych. W praktyce chłodzenie pasywne stosuje się w mniej wymagających kartach graficznych czy procesorach, gdzie emisja ciepła nie jest zbyt wysoka. W przypadku bardziej wymagających komponentów stosuje się je w połączeniu z dobrym przepływem powietrza w obudowie. Zastosowanie chłodzenia pasywnego wymaga przestrzegania standardów dotyczących efektywnej wymiany ciepła oraz zapewnienia odpowiedniego obiegu powietrza wewnątrz obudowy komputera, co pozwala na zachowanie stabilności systemu.

Pytanie 29

Komputer A, który potrzebuje przesłać dane do komputera B działającego w sieci z innym adresem IP, najpierw wysyła pakiety do adresu IP

A. serwera DNS
B. bramy domyślnej
C. alternatywnego serwera DNS
D. komputera docelowego
Bramka domyślna, czyli nasz router domowy, to coś, bez czego nie da się normalnie funkcjonować w sieci. Gdy nasz komputer A próbuje przesłać jakieś dane do komputera B, który jest w innej sieci (ma inny adres IP), musi najpierw wysłać te dane do bramy. Jest to mega ważne, bo brama działa jak przewodnik, który wie, jak dotrzeć do innych sieci i jak to zrobić. Wyobraź sobie, że komputer A w Twojej sieci lokalnej (np. 192.168.1.2) chce pogadać z komputerem B w Internecie (np. 203.0.113.5). Komputer A nie może po prostu wysłać informacji bezpośrednio do B, więc najpierw przesyła je do swojej bramy domyślnej (np. 192.168.1.1), a ta zajmuje się resztą. To wszystko jest zgodne z zasadami działania protokołu IP i innymi standardami sieciowymi, jak RFC 791. Rozumienie, jak działa brama domyślna, jest super ważne, żeby dobrze zarządzać ruchem w sieci i budować większe infrastruktury, co na pewno się przyda w pracy w IT.

Pytanie 30

Program iftop działający w systemie Linux ma na celu

A. monitorowanie aktywności połączeń sieciowych
B. prezentowanie bieżącej prędkości zapisu w pamięci operacyjnej
C. ustawianie parametrów interfejsu graficznego
D. kończenie procesu, który zużywa najwięcej zasobów procesora
Odpowiedzi, które wskazują na konfigurowanie ustawień interfejsu graficznego, wyświetlanie prędkości zapisu do pamięci operacyjnej oraz wyłączanie procesów obciążających procesor, wskazują na fundamentalne nieporozumienia dotyczące funkcji programów w systemie Linux. Najpierw, konfigurowanie ustawień interfejsu graficznego to zadanie dla narzędzi takich jak 'gnome-control-center' lub 'systemsettings', które są ściśle związane z konfiguracją środowiska graficznego, a nie monitorowaniem ruchu sieciowego. Drugim aspektem jest wyświetlanie chwilowej prędkości zapisu do pamięci operacyjnej, co nie ma związku z iftop, ponieważ to zadanie realizowane jest przez narzędzia takie jak 'htop' czy 'vmstat', które skupiają się na monitorowaniu zużycia zasobów systemowych. Wreszcie, wyłączanie procesów zużywających moc obliczeniową jest funkcją zarządzania procesami, którą można zrealizować za pomocą komendy 'kill' lub narzędzi takich jak 'top' czy 'ps', jednak te działania nie są związane z monitorowaniem połączeń sieciowych. Wszystkie te nieporozumienia mogą wynikać z braku zrozumienia możliwości narzędzi dostępnych w systemie Linux oraz ich zastosowania w praktycznych scenariuszach zarządzania systemami. Warto zainwestować czas w naukę i eksperymentowanie z różnymi narzędziami, aby zyskać pełniejszy obraz ich funkcjonalności i zastosowań.

Pytanie 31

Na ilustracji widać zrzut ekranu ustawień strefy DMZ na routerze. Aktywacja opcji "Enable DMZ" spowoduje, że komputer z adresem IP 192.168.0.106

Ilustracja do pytania
A. zostanie zamaskowany w lokalnej sieci
B. będzie publicznie widoczny w Internecie
C. będzie zabezpieczony firewallem
D. straci dostęp do Internetu
Istnieje kilka błędnych przekonań dotyczących funkcji DMZ na routerze. Przede wszystkim warto zrozumieć, że włączenie DMZ nie powoduje utraty dostępu do Internetu dla wybranego komputera. W rzeczywistości, DMZ zapewnia, że komputer ma pełny dostęp do sieci zewnętrznej, co może być konieczne dla serwerów wymagających swobodnej komunikacji z wieloma zewnętrznymi klientami. Kolejnym błędnym przekonaniem jest to, że komputer w strefie DMZ jest chroniony przez firewall. W rzeczywistości, funkcja DMZ działa poprzez wykluczenie danego hosta z reguł firewalla, czyniąc go bardziej narażonym na ataki z Internetu. Należy także wyjaśnić, że umiejscowienie komputera w DMZ nie powoduje jego ukrycia w sieci lokalnej. DMZ ma na celu umożliwienie komputerowi komunikacji z zewnętrznym światem, co jest przeciwieństwem ukrywania go w sieci wewnętrznej. Ważne jest także zrozumienie, że DMZ jest używane w specyficznych przypadkach, gdzie wymagany jest bezpośredni dostęp do usług hostowanych na komputerze, dlatego nie należy stosować tego rozwiązania bez odpowiedniego zabezpieczenia i rozważenia potencjalnych zagrożeń związanych z bezpieczeństwem. Kluczowe jest zachowanie środków bezpieczeństwa i zgodność z najlepszymi praktykami, aby zminimalizować ryzyko związane z korzystaniem z DMZ, jak również regularne monitorowanie i audytowanie aktywności na DMZ w celu zapewnienia integralności systemów i danych. Te wszystkie elementy są kluczowe dla właściwego zarządzania infrastrukturą IT, zwłaszcza w kontekście ochrony przed cyberzagrożeniami.

Pytanie 32

W przedsiębiorstwie zastosowano adres klasy B do podziału na 100 podsieci, z maksymalnie 510 dostępnymi adresami IP w każdej z nich. Jaka maska została użyta do utworzenia tych podsieci?

A. 255.255.240.0
B. 255.255.248.0
C. 255.255.254.0
D. 255.255.224.0
Wybrane odpowiedzi, takie jak 255.255.224.0, 255.255.240.0 oraz 255.255.248.0, są nieodpowiednie z punktu widzenia wymagań podziału na 100 podsieci z maksymalnie 510 adresami IP dla każdej z nich. Maska 255.255.224.0 (czyli /19) pozwala na jedynie 8 podsieci, co jest niewystarczające w kontekście zadanych wymagań. Ta maska zapewnia 8192 adresy, ale jedynie 4094 z nich może być użyte dla hostów po odjęciu adresu sieciowego i rozgłoszeniowego, co nie spełnia wymogu 100 podsieci. Maska 255.255.240.0 (czyli /20) również nie jest adekwatna, ponieważ daje jedynie 16 podsieci z 4094 adresami hostów w każdej z nich. Maska 255.255.248.0 (czyli /21) oferuje 32 podsieci, ale także nie spełnia wymogu 100 podsieci, przy tym zapewniając 2046 adresów w każdej podsieci. Błędem jest zakładanie, że większa liczba adresów w danej podsieci może zrekompensować mniejszą ich liczbę w podsieciach. Istotne jest zrozumienie, że liczba wymaganych podsieci i liczba dostępnych adresów w każdej z nich są kluczowymi czynnikami przy wyborze odpowiedniej maski podsieci. Aby właściwie podejść do podziału sieci, należy stosować metodyki projektowania sieci, takie jak VLSM (Variable Length Subnet Masking), aby zaspokoić zarówno wymagania dotyczące podsieci, jak i hostów.

Pytanie 33

Jak wygląda kolejność przewodów w wtyczce RJ-45 zgodnie z normą TIA/EIA-568 dla zakończeń typu T568B?

A. Biało-zielony, zielony, biało-pomarańczowy, pomarańczowy, niebieski, biało-niebieski, biało-brązowy, brązowy
B. Biało-pomarańczowy, pomarańczowy, biało-zielony, niebieski, biało-niebieski, zielony, biało-brązowy, brązowy
C. Biało-niebieski, niebieski, biało-brązowy, brązowy, biało-zielony, zielony, biało-pomarańczowy, pomarańczowy
D. Biało-brązowy, brązowy, biało-pomarańczowy, pomarańczowy, biało-zielony, niebieski, biało-niebieski, zielony
Odpowiedź "Biało-pomarańczowy, pomarańczowy, biało-zielony, niebieski, biało-niebieski, zielony, biało-brązowy, brązowy" jest właściwa zgodnie z normą TIA/EIA-568 dla zakończeń typu T568B. Standard ten określa kolory przewodów, które powinny być używane do tworzenia kabli sieciowych Ethernet. Przewody są rozmieszczone według określonej kolejności, aby zapewnić poprawną transmisję danych, co jest kluczowe w kontekście zarówno wydajności, jak i niezawodności sieci. Przykładowo, w przypadku błędnego podłączenia, może dojść do zakłóceń w komunikacji, co wpływa na przepustowość i stabilność połączenia. Stosowanie normy T568B jest powszechną praktyką w instalacjach sieciowych, co ułatwia identyfikację i diagnozowanie problemów. Zrozumienie tego standardu jest niezbędne dla specjalistów zajmujących się instalacją i konserwacją sieci, a także dla tych, którzy projektują infrastrukturę sieciową w różnych środowiskach, takich jak biura, szkoły czy obiekty przemysłowe. Poprawna kolejność przewodów ma wpływ na specyfikację zasilania PoE, co jest istotne w kontekście nowoczesnych rozwiązań sieciowych.

Pytanie 34

Jakie materiały są używane w kolorowej drukarce laserowej?

A. pamięć wydruku
B. podajnik papieru
C. kartridż z tonerem
D. przetwornik CMOS
Kartridż z tonerem to naprawdę ważny element w kolorowych drukarkach laserowych. To w nim znajduje się toner, taki proszek, który jest odpowiedzialny za to, jak wygląda wydruk na papierze. Kiedy drukujemy, bęben światłoczuły zostaje naładowany elektrostatycznie, a potem przywiera do niego toner. Potem papier jest podgrzewany, co sprawia, że toner mocno przylega do jego powierzchni. Korzystanie z kartridża z tonerem pozwala na uzyskanie świetnej jakości wydruku, a co więcej, tonery mają dużą wydajność, więc można sporo dokumentów wydrukować, zanim trzeba je zmienić. W mojej opinii, dobrze jest wybierać odpowiednie kartridże, bo to wpływa nie tylko na to, jak drukarka działa, ale też na koszty, szczególnie w firmach. Miej na uwadze, że są też zamienniki kartridży, ale powinny być dobrej jakości, żeby uniknąć problemów z działaniem drukarki i osiągnąć najlepsze rezultaty.

Pytanie 35

Który protokół należy do bezpołączeniowych protokołów warstwy transportowej?

A. ARP
B. TCP
C. FTP
D. UDP
Wybór złego protokołu, jak FTP, ARP czy TCP, pokazuje, że coś jest nie tak z rozumieniem różnic między nimi. FTP, czyli File Transfer Protocol, jest oparty na TCP, co sprawia, że jest wolniejszy i dość skomplikowany w użyciu w porównaniu do UDP. Używa się go do takich rzeczy jak przesyłanie plików, gdzie każda paczka musi być dostarczona bezbłędnie. ARP (Address Resolution Protocol) to zupełnie inna bajka – on mapuje adresy IP na adresy MAC, więc to nie ma nic wspólnego z warstwą transportową, a działa w warstwie łącza danych, więc ten wybór jest kiepski. Co do TCP, to jest to protokół połączeniowy, który stara się zapewnić, że wszystko dojdzie, ale przez to wprowadza opóźnienia, a w sytuacjach, gdy potrzebna jest natychmiastowa reakcja, nie jest najlepszą opcją. Często ludzie mylą różne warstwy protokołów albo myślą, że wszystkie muszą być niezawodne, co nie jest prawdą. Ważne jest, żeby rozumieć te różnice, bo to przydaje się w projektowaniu oraz budowaniu systemów sieciowych.

Pytanie 36

Na którym standardowym porcie funkcjonuje serwer WWW wykorzystujący domyślny protokół HTTPS w typowym ustawieniu?

A. 80
B. 110
C. 20
D. 443
Serwer WWW działający na protokole HTTPS używa domyślnie portu 443. Protokół HTTPS, będący rozszerzeniem protokołu HTTP, zapewnia szyfrowanie danych przesyłanych pomiędzy klientem a serwerem, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa komunikacji w sieci. W praktyce oznacza to, że gdy użytkownik wpisuje adres URL zaczynający się od 'https://', przeglądarka automatycznie nawiązuje połączenie z serwerem na porcie 443. Użycie tego portu jako domyślnego dla HTTPS jest zgodne z normą IANA (Internet Assigned Numbers Authority), która dokumentuje przypisania portów w Internecie. Warto zauważyć, że korzystanie z HTTPS jest obecnie standardem w branży, a witryny internetowe implementujące ten protokół zyskują na zaufaniu użytkowników oraz lepsze pozycje w wynikach wyszukiwania, zgodnie z wytycznymi Google. Warto także pamiętać, że w miarę jak Internet staje się coraz bardziej narażony na ataki, bezpieczeństwo przesyłanych danych staje się priorytetem, co czyni znajomość portu 443 niezwykle istotnym elementem wiedzy o sieciach.

Pytanie 37

Dokument służący do zaprezentowania oferty cenowej dla inwestora dotyczącej wykonania robót instalacyjnych sieci komputerowej, to

A. spis prac
B. specyfikacja techniczna
C. kosztorys ukryty
D. kosztorys ofertowy
Kosztorys ofertowy jest dokumentem, którego celem jest przedstawienie inwestorowi oferty cenowej na wykonanie określonych robót, w tym przypadku instalatorskich sieci komputerowej. W przeciwieństwie do innych dokumentów, takich jak przedmiar robót czy specyfikacja techniczna, kosztorys ofertowy łączy w sobie zarówno szczegółową wycenę, jak i opis zakresu prac, co czyni go kluczowym narzędziem w procesie przetargowym. Kosztorys ofertowy powinien zawierać nie tylko ceny jednostkowe i całkowite, ale również informacje o zastosowanych materiałach, technologii wykonania oraz harmonogramie prac. Przykładem zastosowania kosztorysu ofertowego w praktyce może być sytuacja, w której wykonawca przygotowuje ofertę na budowę infrastruktury sieciowej w nowym biurowcu. W takim przypadku dokładne oszacowanie kosztów oraz przedstawienie szczegółów realizacji może zdecydować o przyznaniu zlecenia. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, kosztorys ofertowy powinien być sporządzony zgodnie z obowiązującymi normami, takimi jak PN-ISO 9001, co zapewni jego przejrzystość i profesjonalizm.

Pytanie 38

Jakie urządzenie pozwala na połączenie lokalnej sieci komputerowej z Internetem?

A. przełącznik
B. sterownik
C. koncentrator
D. router
Router jest kluczowym urządzeniem w architekturze sieci komputerowych, które pełni rolę bramy między lokalną siecią a Internetem. Dzięki funkcji routingu, router analizuje pakiety danych i decyduje o najlepszej trasie ich przesyłania, co pozwala na efektywne korzystanie z zasobów zewnętrznych, takich jak strony internetowe czy usługi w chmurze. W praktyce, routery są wykorzystywane w domowych sieciach Wi-Fi, gdzie łączą urządzenia lokalne z Internetem, a także w przedsiębiorstwach, gdzie zarządzają ruchem w bardziej złożonych architekturach sieciowych. Ponadto, współczesne routery często oferują dodatkowe funkcje, takie jak firewall, obsługa VPN czy zarządzanie pasmem, co czyni je wszechstronnymi narzędziami w kontekście bezpieczeństwa i optymalizacji przepustowości. Dobrą praktyką jest również regularne aktualizowanie oprogramowania układowego routera, co zapewnia bezpieczeństwo oraz wprowadza nowe funkcjonalności.

Pytanie 39

Wskaż sygnał, który wskazuje na uszkodzenie karty graficznej w komputerze z BIOS POST od firmy AWARD?

A. 1 długi, 1 krótki
B. 1 długi, 9 krótkich
C. 1 długi, 2 krótkie
D. 1 długi, 5 krótkich
Odpowiedź "1 długi, 2 krótkie" jest prawidłowa, ponieważ w systemach z BIOS-em POST firmy AWARD, taki sygnał oznacza błąd związany z kartą graficzną. Sygnały dźwiękowe (beeper codes) są istotnym elementem diagnostyki komputerowej, pozwalającym na szybkie zidentyfikowanie problemów sprzętowych bez potrzeby użycia dodatkowego sprzętu czy oprogramowania. W przypadku problemów z kartą graficzną, BIOS POST generuje dźwięk, który sygnalizuje odpowiedni błąd, co jest szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy komputer nie uruchamia się poprawnie. W praktyce, znajomość sygnałów dźwiękowych BIOS-u może znacznie przyspieszyć proces diagnostyki i naprawy komputera. Użytkownicy powinni być świadomi, że różne wersje BIOS-ów mogą mieć różne schematy sygnałów, dlatego ważne jest, aby zapoznać się z dokumentacją producenta sprzętu. Systemy takie jak UEFI również mogą mieć różne podejścia do diagnostyki błędów, dlatego warto znać różnice i dostosować metody rozwiązywania problemów do konkretnego przypadku.

Pytanie 40

Elementem płyty głównej, który odpowiada za wymianę informacji pomiędzy procesorem a innymi komponentami płyty, jest

A. pamięć BIOS
B. chipset
C. system chłodzenia
D. pamięć RAM
Chipset to kluczowy element płyty głównej odpowiedzialny za zarządzanie komunikacją pomiędzy procesorem a innymi komponentami systemu, takimi jak pamięć RAM, karty rozszerzeń oraz urządzenia peryferyjne. Działa jako mostek, który umożliwia transfer danych oraz kontrolę dostępu do zasobów. Współczesne chipsety są podzielone na dwa główne segmenty: północny mostek (Northbridge), który odpowiada za komunikację z procesorem oraz pamięcią, oraz południowy mostek (Southbridge), który zarządza interfejsami peryferyjnymi, takimi jak SATA, USB i PCI. Zrozumienie roli chipsetu jest istotne dla projektowania systemów komputerowych, ponieważ jego wydajność i możliwości mogą znacząco wpłynąć na ogólną efektywność komputera. Dla przykładu, wybierając chipset o wyższej wydajności, użytkownik może poprawić parametry pracy systemu, co jest kluczowe w zastosowaniach wymagających dużej mocy obliczeniowej, takich jak renderowanie grafiki czy obróbka wideo. W praktyce, chipsety są również projektowane z uwzględnieniem standardów branżowych, takich jak PCI Express, co zapewnia ich kompatybilność z najnowszymi technologiami.