Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 6 czerwca 2025 19:29
Data zakończenia: 6 czerwca 2025 19:44

Egzamin niezdany

Wynik: 12/40 punktów (30,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Podczas mielenia ziaren zbóż uzyskuje się

A. śruty

B. mączki

C. mąki

D. płatki

Odpowiedzi 'mączki', 'śruty' i 'mąki' nie są dobre w tym pytaniu o gniecenie ziaren. Mączki powstają z rozdrabniania, ale głównie przez mielenie, co nie jest tym samym co gniecenie. Mąki są podobne, bo też powstają przez mielenie i zazwyczaj używa się ich do wypieków czy ciast. Śruty to z kolei produkt uboczny, który dostajemy po oddzieleniu oleju ze ziaren, jak soja czy rzepak, więc to też nie ma związku z gnieceniem. Często ludzie mylą te pojęcia i przez to nie rozumieją, jak różne procesy wpływają na to, co jemy. Wiedza o tym, jak się przetwarza zboża, jest ważna, bo pozwala zrozumieć, jakie produkty są dostępne w sklepach i jak wpływają na nasze zdrowie.

Pytanie 2

Średnia liczba loch w grupie technologicznej wynosi 240 sztuk. Czas, przez jaki lochy są obecne w grupie, przekracza 12 miesięcy. Jaką wartość przelotowości można obliczyć w tej grupie?

A. 240 szt.

B. 20 szt.

C. 360 szt.

D. 120 szt.

Wybór innych odpowiedzi opiera się na niewłaściwej interpretacji pojęcia przelotowości. Odpowiedzi takie jak 360 szt. czy 120 szt. mogą wynikać z mylnego zrozumienia, że przelotowość oznacza sumaryczną liczbę loch, które mogłyby teoretycznie przebywać w grupie w różnych okresach czasu. Tego rodzaju rozumienie prowadzi do błędnych wniosków, gdyż przelotowość w kontekście grupy loch odnosi się do wartości średniorocznej. Podobnie, odpowiedź 20 szt. zdaje się sugerować, że przelotowość miałaby związek z ilością loch, które mogą być wymieniane, co jest niepoprawne. W praktyce przelotowość oblicza się na podstawie stałego stanu stada, co w tym przypadku wynosi 240 szt. Niepoprawne podejście do tematu może wynikać z nieznajomości podstawowych zasad zarządzania stadem, w tym z wyliczania efektywności i wydajności produkcji w hodowli. Kluczowe jest zrozumienie, że przelotowość w kontekście grupy loch nie odnosi się do ich rotacji, lecz do równowagi między liczbą zwierząt a czasem ich przebywania w grupie. Dlatego też, poprawne obliczenie przelotowości na poziomie stanu średniorocznego jest kluczowe dla efektywności całego systemu produkcji w hodowli świń.

Pytanie 3

W przypadku lochy, która została pokryta 1 kwietnia, kiedy przewiduje się poród?

A. 24 lipca

B. 30 czerwca

C. 7 sierpnia

D. 2 września

Prawidłowe określenie terminu porodu lochy wymaga dokładnego zrozumienia cyklu reprodukcyjnego i fizjologii świń. Odpowiedzi, które wskazują na inne daty, mogą wynikać z nieporozumienia dotyczącego długości ciąży u loch. W praktyce wiele osób myli się, sądząc, że ciąża trwa dłużej niż 114 dni, co prowadzi do błędnych obliczeń. Na przykład, odpowiedź sugerująca 2 września zakładałaby czas ciąży wynoszący niemal 152 dni, co znacznie przekracza standard. Z kolei 30 czerwca, sugerujący 90 dni ciąży, również jest zbyt krótkim okresem, co jest niemożliwe z punktu widzenia biologii świń. Odpowiedzi takie jak 7 sierpnia i 24 lipca mogą wynikać z błędów w liczeniu dni, gdzie przeskakiwanie dat lub mylenie ich z innymi cyklami może prowadzić do takich pomyłek. Ważne jest, aby hodowcy mieli świadomość, że przygotowanie do porodu to nie tylko kwestia daty, ale także stanu zdrowia lochy oraz odpowiednich warunków, które powinny być zapewnione. Właściwe monitorowanie cyklu i zdrowia zwierząt oraz prowadzenie dokumentacji są kluczowe, aby uniknąć takich mylnych obliczeń i wzmocnić efektywność stada.

Pytanie 4

W ekologicznej hodowli zwierząt minimalny czas karencji na lek, dla którego nie obowiązuje okres karencji w hodowli konwencjonalnej, wynosi

A. 10 dni

B. 24 godziny

C. 48 godzin

D. 5 dni

Odpowiedź 48 godzin jest prawidłowa, ponieważ w ekologicznym chowie zwierząt występują szczególne normy dotyczące stosowania leków. W porównaniu do chowu konwencjonalnego, gdzie niektóre leki mogą być podawane bez długich okresów karencji, w ekologicznym chowie zachowanie 48-godzinnego okresu karencji po podaniu leku jest wymogiem, który ma na celu zapewnienie, że wytwarzane produkty mięsne lub mleczne będą wolne od pozostałości substancji czynnych. Przykładem może być sytuacja, w której stosuje się antybiotyki w celu leczenia chorób u zwierząt. W przypadku chowu ekologicznego, po ich zastosowaniu należy odczekać co najmniej 48 godzin przed wprowadzeniem zwierząt z powrotem do produkcji, aby zagwarantować bezpieczeństwo żywności. Dobra praktyka obejmuje również regularne monitorowanie zdrowia zwierząt oraz stosowanie środków prewencyjnych, co może zredukować potrzebę stosowania leków i tym samym skrócić okres karencji. Warto pamiętać, że przestrzeganie tych zasad nie tylko chroni konsumentów, ale także wspiera zrównoważony rozwój produkcji rolniczej.

Pytanie 5

Przy jakiej części żołądka wielokomorowego bydła zlokalizowane są worek osierdziowy oraz serce?

A. Ksiąg

B. Trawieńca

C. Czepca

D. Żwacza

Czepiec jest jednym z komór żołądka u bydła i znajduje się najbliżej serca oraz worka osierdziowego. W anatomii bydła, czepiec odgrywa ważną rolę w procesie trawienia, ponieważ działa jako miejsce, gdzie następuje wstępne przetwarzanie pokarmu, a także pełni funkcje filtracyjne, oddzielając niepożądane cząstki. W praktyce weterynaryjnej i hodowlanej, znajomość położenia czepca ma kluczowe znaczenie w kontekście diagnozowania problemów zdrowotnych, takich jak wzdęcia czy zaburzenia trawienia. Wykorzystanie ultrasonografii do oceny stanu czepca w kontekście schorzeń sercowo-naczyniowych może być niezwykle pomocne, zwłaszcza w przypadku podejrzenia zapalenia osierdzia, które może wpływać na funkcję żołądka. Dobre praktyki w hodowli bydła obejmują regularne kontrole stanu zdrowia zwierząt, co powinno obejmować ocenę anatomicznego układu narządów, w tym relacji między czepcem a sercem, co pozwala na wczesne wykrywanie nieprawidłowości.

Pytanie 6

Oblicz minimalną powierzchnię utrzymania w systemie grupowym dla 12 matek, każda z dwoma jagniętami.

OWCE
Grupa zwierząt	System utrzymania
Grupa zwierząt	pojedynczo m²/szt	grupowo m²/szt
tryki > 1,5 roku życia	3	2
matki z jagnięciem	2,5 m²+0,7 m² na każde jagnię	1,5 m²+0,5 m² na każde jagnię
jagnięta do 3,5 m- ca życia	z matką
tryczki	2	1,5
skopki	0,8	0,6
jarlice, przystępki	1,5	0,8

A. 2,5 m²

B. 24,0 m²

C. 30,0 m²

D. 46,8 m²

Często wybór błędnej odpowiedzi wynika z tego, że nie wszyscy do końca rozumieją, jak obliczyć powierzchnię, która jest potrzebna dla owiec. Niektóre osoby mogą myśleć, że 24,0 m² to wystarczająco, ale to nie uwzględnia dodatkowej przestrzeni dla jagniąt. Z kolei coś, co wynosi 46,8 m², wydaje się zbyt dużo, co z kolei może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania terenu – to nie jest najlepsza praktyka. Gdy robimy takie obliczenia, ważne jest, aby stosować się do standardów i zaleceń weterynaryjnych, bo to naprawdę ma wpływ na dobrostan zwierząt. Pamiętaj, że brak zrozumienia w tej kwestii może prowadzić do problemów zdrowotnych i obniżonej wydajności. Czasem błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieporozumień dotyczących danych, co też może wprowadzać w błąd.

Pytanie 7

Wybierz odpowiedni sprzęt do przeprowadzania sztucznego unasienniania kozy, realizowanego bezpośrednio do rogów macicy?

A. Pistolet inseminacyjny, słomka z nasieniem

B. Kateter Gedis, rozwieracz pochwy

C. Trokar, endoskop, pipeta inseminacyjna zakończona igłą

D. Pipeta inseminacyjna, rozwieracz pochwy

No, tutaj niestety coś poszło nie tak z wyborem narzędzi. Wiesz, odpowiedzi takie jak 'Pipeta inseminacyjna, rozwieracz pochwy' nie do końca pasują do realiów inseminacji. Choć pipeta jest w porządku, to rozwieracz pochwy w tym kontekście nie jest potrzebny, bo przy inseminacji laparoskopicznej dostęp do narządów płciowych odbywa się trochę inaczej. Z kolei odpowiedź 'Pistolet inseminacyjny, słomka z nasieniem' to narzędzia z tradycyjnych metod, ale nie wystarczą do precyzyjnego umiejscowienia nasienia w rogach macicy. Pistolet sprawdza się przy inseminacji przez szyjkę macicy, co w naszym przypadku jest nie na miejscu. A jak już mówimy o 'Kateter Gedis, rozwieracz pochwy', to znowu to nie to. Kateter Gedis to narzędzie do innych zastosowań. Często ludzie nie znają różnicy między metodami inseminacji i ich wymaganiami technicznymi. Ważne, żeby zrozumieć, że skuteczne unasiennianie potrzebuje precyzyjnych narzędzi dostosowanych do konkretnej procedury. To pokazuje, jak istotna jest edukacja i nabieranie praktycznego doświadczenia w tej dziedzinie.

Pytanie 8

Jaka jest optymalna temperatura dla pistoletu inseminacyjnego przygotowanego do przeprowadzenia zabiegu?

A. 40°C

B. 10°C

C. 45°C

D. 35°C

Odpowiedzi wskazujące na temperatury 10°C, 40°C oraz 45°C są nieprawidłowe z kilku kluczowych powodów. Temperatura 10°C jest zbyt niska, co prowadzi do znacznej redukcji aktywności plemników. W takich warunkach dochodzi do spowolnienia ich ruchliwości, co znacznie zmniejsza szanse na skuteczne zapłodnienie. Plemniki wymagają optymalnych warunków, aby móc prawidłowo funkcjonować, a za niskie temperatury wpływają negatywnie na ich zdolności. Z drugiej strony, temperatury 40°C i 45°C są zbyt wysokie, co prowadzi do denaturacji białek w komórkach plemników oraz ich uszkodzenia. Tego rodzaju narażenie na wysoką temperaturę prowadzi do nieodwracalnej utraty zdolności do zapłodnienia, a w praktyce, może skutkować całkowitym niepowodzeniem inseminacji. W kontekście dobrej praktyki w inseminacji zwierząt, istotne jest, aby dokładnie kontrolować warunki temperaturowe podczas procedury. Właściwe przeszkolenie personelu oraz świadomość znaczenia tych parametrów jest kluczowa, aby uniknąć typowych błędów myślowych związanych z niewłaściwym rozumieniem wpływu temperatury na plemniki. Przykłady błędów to przekonanie, że wyższa temperatura może przyspieszyć proces inseminacji, co jest absolutnie mylne i może prowadzić do katastrofalnych skutków w hodowli.

Pytanie 9

Aby erytrocyty mogły być właściwie produkowane, niezbędna jest witamina

A. B1

B. B12

C. E

D. D3

Witamina B12, znana również jako kobalamina, odgrywa kluczową rolę w procesie produkcji erytrocytów. Jest niezbędna do syntezy DNA w komórkach szpikowych, gdzie powstają krwinki czerwone. Bez odpowiedniej ilości witaminy B12, produkcja erytrocytów zostaje zaburzona, co może prowadzić do anemii megaloblastycznej. Objawy tej anemii obejmują zmęczenie, osłabienie oraz bladość skóry. Witamina B12 jest również ważna dla funkcjonowania układu nerwowego, ponieważ uczestniczy w produkcji osłonek mielinowych, które chronią neurony. Główne źródła tej witaminy to mięso, ryby, jaja oraz produkty mleczne. Osoby na diecie wegańskiej narażone są na deficyt witaminy B12, dlatego powinny rozważyć suplementację lub spożywanie wzbogaconych produktów. Zgodnie z zaleceniami dietetyków, codzienne zapotrzebowanie na witaminę B12 wynosi około 2.4 mikrogramów dla dorosłych. Zrozumienie roli witaminy B12 w organizmie jest kluczowe dla utrzymania zdrowia.

Pytanie 10

Pasza, która jest produktem ubocznym w procesie tłoczenia oleju rzepakowego na zimno, występująca w formie płytek i zawierająca około 30-34% białka oraz 9-13% tłuszczu, to

A. ekspelery

B. młóto

C. śruta poekstrakcyjna

D. makuchy

Śruta poekstrakcyjna to produkt uzyskiwany po ekstrakcji oleju z nasion oleistych, zazwyczaj stosowany w paszach. Charakteryzuje się ona inną zawartością składników odżywczych niż makuchy. Ekspelery są natomiast produktami uzyskiwanymi podczas tłoczenia na zimno, które zachowują więcej wartości odżywczych niż śruta poekstrakcyjna, ale ich skład białkowy i tłuszczowy różni się od makuchów. Młóto, z kolei, jest produktem powstałym w procesie warzenia piwa i stanowi zupełnie inny rodzaj paszy, z niską zawartością białka. Kluczowym błędem w pojmowaniu tych terminów jest mylenie ich zastosowania i pochodzenia. Makuchy są specyficznym rodzajem paszy, podczas gdy inne wymienione produkty mają swoje unikalne właściwości i zastosowanie w żywieniu zwierząt. Zrozumienie różnic między tymi produktami jest kluczowe dla właściwego doboru pasz w praktyce hodowlanej, a niewłaściwy wybór może prowadzić do problemów zdrowotnych u zwierząt i obniżenia efektywności produkcji zwierzęcej. Znajomość tych różnic jest niezbędna w kontekście optymalizacji żywienia zwierząt i efektywności produkcji rolniczej.

Pytanie 11

Kondensowane suplementy mineralne lub mineralno-witaminowe w formie tabletek, kapsułek lub ampułek, podawane krowom dożwaczowo za pomocą specjalnych pistoletów, to

A. detoksykanty

B. inokulanty

C. prebiotyki

D. bolusy

Prebiotyki to substancje, które nie są bezpośrednio związane z formą aplikacji dożwaczowej, ale raczej wpływają na rozwój korzystnej mikroflory jelitowej. Z tego powodu są one stosowane w paszach jako dodatki poprawiające trawienie i wchłanianie składników odżywczych. Odpowiednie stosowanie prebiotyków może pozytywnie wpływać na zdrowie krów, lecz nie zastępuje konieczności podawania bolusów w sytuacjach wymagających uzupełnienia braków mineralnych i witaminowych. Detoksykanty, z drugiej strony, mają na celu neutralizowanie toksyn w organizmach zwierząt, ale są one bardziej związane z reakcjami toksykologicznymi niż z rutynową suplementacją witamin i minerałów. Z kolei inokulanty to preparaty zawierające mikroorganizmy, które stosuje się w celu poprawy procesów fermentacyjnych w kiszonek, a nie jako suplement diety dożwaczowego podawania. Właściwe zrozumienie różnicy pomiędzy tymi pojęciami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania zasobami w hodowli bydła, ponieważ stosowanie niewłaściwych dodatków może prowadzić do nieefektywności w żywieniu oraz do problemów zdrowotnych zwierząt. W praktyce należy pamiętać, że bolusy odgrywają unikalną rolę w dostarczaniu skoncentrowanych składników odżywczych w sposób, który prebiotyki, detoksykanty czy inokulanty nie mogą zastąpić.

Pytanie 12

Krew, która opuszcza serce, jest rozprowadzana po całym organizmie zwierzęcia przez

A. żyły

B. naczynia chłonne

C. tętnice

D. naczynia włosowate

Tętnice to naczynia krwionośne, które transportują krew z serca do różnych części ciała. Ich ściany są grubsze i bardziej elastyczne niż te w żyłach, co pozwala im radzić sobie z wyższym ciśnieniem krwi, które jest generowane podczas skurczu serca. W przypadku zwierząt, tętnice odgrywają kluczową rolę w układzie krwionośnym, ponieważ dostarczają tlen i substancje odżywcze do komórek. Przykładem może być tętnica aorta, największa tętnica w organizmie, która rozprowadza natlenioną krew do całego ciała. Zrozumienie funkcji tętnic jest istotne w medycynie i biologii, ponieważ wiele schorzeń, takich jak miażdżyca, polega na zwężeniu i uszkodzeniu tych naczyń, co może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Dlatego w praktyce klinicznej monitorowanie stanu tętnic oraz ich zdrowia jest kluczowe dla zapobiegania chorobom serca i układu krążenia.

Pytanie 13

Podczas karmienia kiszonkami konieczne jest dostarczanie zwierzętom

A. zakwaszaczy

B. kredy pastewnej

C. mocznika

D. probiotyków

Kreda pastewna to naprawdę ważny składnik diety zwierząt, szczególnie jak mówimy o kiszonkach. Daje im minerały, których potrzebują, a wapń to jeden z najważniejszych z nich, bo wspomaga metabolizm. Kiszonki czasem są ubogie w te składniki, więc można się spotkać z niedoborami. Dodawanie kredy to świetny sposób na uzupełnienie tych braków, co z kolei pozytywnie wpływa na układ kostny zwierząt. Ważne, żeby dostosować ilość kredy do rodzaju kiszonki, bo to zależy od jej jakości. W hodowli bydła mlecznego są nawet określone normy dotyczące wapnia i fosforu w diecie, które można zrealizować przez dodanie kredy. Trzeba pamiętać o tych zasadach, bo dobrze zbilansowana dieta wpływa nie tylko na zdrowie zwierząt, ale też na ich wydajność w produkcji mleka. Co ważne, używanie kredy jest zgodne z przepisami o żywieniu zwierząt, co pokazuje, jak istotny jest ten dodatek w codziennej diecie.

Pytanie 14

W układzie pokarmowym owcy czepiec usytuowany jest pomiędzy

A. przełykiem a żwaczem

B. żwaczem a księgami

C. trawieńcem a dwunastnicą

D. księgami a trawieńcem

W przewodzie pokarmowym owcy każdy z wymienionych elementów pełni specyficzną rolę, a ich kolejność ma kluczowe znaczenie dla procesów trawiennych. Przełyk jest strukturą, która transportuje pokarm z jamy ustnej do żwacza, gdzie następuje fermentacja. Wybór odpowiedzi, że czepiec znajduje się między przełykiem a żwaczem, jest błędny, ponieważ przełyk nie jest częścią układu żołądkowego, ale narządem transportowym, który nie ma bezpośredniego wpływu na procesy trawienne w żołądku. Kolejna opcja, wskazująca, że czepiec leży między trawieńcem a dwunastnicą, również jest niepoprawna, ponieważ trawieniec (abomasum) znajduje się poniżej czepca i ma z nim bezpośrednią interakcję, ale leży w innej sekcji przewodu pokarmowego. Natomiast umiejscowienie czepca pomiędzy księgami a trawieńcem jest również fałszywe, ponieważ czepiec jest przed księgami, a nie za nimi. Często pojawiające się błędy myślowe, które prowadzą do nieprawidłowych odpowiedzi, mogą wynikać z braku zrozumienia anatomii układu pokarmowego przeżuwaczy lub mylenia terminów. Właściwe zrozumienie tej anatomii jest kluczowe dla efektywnego zarządzania dietą i zdrowiem zwierząt, co ma bezpośredni wpływ na ich wydajność i dobrostan.

Pytanie 15

Która z ras świń nie jest polecana do hodowli ekologicznej z powodu wysokiej wrażliwości na warunki środowiskowe oraz znacznych wymagań dotyczących utrzymania?

A. Pietrain

B. Duroc

C. Złotnicka pstra

D. Złotnicka biała

Odpowiedzi Duroc, Złotnicka pstra oraz Złotnicka biała nie są zalecane jako niewłaściwe w kontekście chowu ekologicznego, co jest mylne. Rasa Duroc, choć nieco mniej wrażliwa na czynniki środowiskowe, nie jest w pełni przystosowana do zasad ekologicznych. Duroc, w porównaniu do Pietrain, ma lepszą zdolność do adaptacji, ale wciąż wymaga intensywnej produkcji pasz, co w przypadku chowu ekologicznego mogłoby naruszyć zasady zrównoważonego rozwoju. Złotnicka pstra i Złotnicka biała, obie rasy rodzime, wyróżniają się większą odpornością i zdolnością do przystosowania się do lokalnych warunków oraz mniejszymi wymaganiami dotyczącymi utrzymania. W procesie chowu ekologicznego, kluczowe jest wybieranie ras, które nie tylko są w stanie dobrze funkcjonować w naturalnych warunkach, ale także przyczyniają się do minimalizacji wpływu na środowisko. Wybór nieodpowiednich ras, takich jak Duroc, może prowadzić do dalszej degradacji zasobów naturalnych oraz nieefektywnego wykorzystania paszy, co jest sprzeczne z zasadami ekologicznej produkcji zwierzęcej. Z tego względu istotne jest zrozumienie, że wybór rasy ma kluczowe znaczenie dla sukcesu chowu ekologicznego i długoterminowej zrównoważonej produkcji rolniczej.

Pytanie 16

W której rui należy po raz pierwszy przeprowadzić unasiennienie loszki?

A. Czwartej

B. Drugiej

C. Trzeciej

D. Pierwszej

Wybór pierwszej, drugiej lub czwartej rui na unasiennienie loszki jest niepoprawny z kilku zasadniczych powodów. Przede wszystkim, w pierwszej rui, która zazwyczaj występuje dużo wcześniej, loszka nie jest jeszcze w pełni dojrzała płciowo, co oznacza, że jej szanse na skuteczne zapłodnienie są znacznie ograniczone. Wiele hodowli opiera się na źródłach naukowych i doświadczeniu, które pokazują, że młode samice powinny osiągnąć odpowiednią wagę i kondycję fizyczną, aby zminimalizować ryzyko niepowodzeń w reprodukcji. Druga ruja może być również zbyt wczesna, ponieważ organizm loszki może nie wytworzyć jeszcze odpowiednich poziomów hormonów, które są niezbędne do skutecznego zapłodnienia. Dodatkowo, czwarta ruja wydaje się być zbyt późnym momentem, ponieważ opóźnia to czas pierwszego unasiennienia, a co za tym idzie, również czas produkcji prosiąt. Z perspektywy praktyki hodowlanej niewłaściwe podejście do momentu unasiennienia może prowadzić do problemów z cyklem reprodukcyjnym, co z kolei wpływa na efektywność produkcji oraz zdrowie loszek. Dlatego tak istotne jest, aby hodowcy stosowali najlepsze praktyki, polegające na obserwacji oraz analizie cykli rui oraz odpowiednim doborze momentu unasiennienia.

Pytanie 17

Przed przystąpieniem do zabiegu sztucznego unasienniania lochy, jaką należy osiągnąć temperaturę w kąpieli wodnej dla blistra z nasieniem knura?

A. 40-42°C

B. 15-17°C

C. 32-34°C

D. 36-38°C

Podgrzewanie blistrera z nasieniem knura do temperatury 36-38°C jest kluczowe dla zapewnienia optymalnych warunków przechowywania i transportu nasienia. W tej temperaturze komórki plemnikowe zachowują swoją żywotność oraz zdolność do zapłodnienia, co ma bezpośredni wpływ na efektywność zabiegu sztucznego unasienniania. Zbyt niska temperatura, jak 15-17°C, może prowadzić do spowolnienia metabolizmu plemników i obniżenia ich aktywności, co z kolei zmniejsza szanse na sukces zapłodnienia. Z kolei zbyt wysoka temperatura, na przykład 40-42°C, może spowodować uszkodzenia komórek plemnikowych, co prowadzi do ich śmierci i stwarza ryzyko niepowodzenia w inseminacji. W praktyce, podczas przygotowania nasienia, ważne jest monitorowanie temperatury i jej stabilizacja, aby zachować jak najwyższą jakość biologiczną nasienia do momentu jego zastosowania. Warto również stosować odpowiednie urządzenia, takie jak termometry oraz kąpiele wodne, które umożliwiają precyzyjne podgrzewanie nasienia zgodnie z zaleceniami. W przypadku zabiegów sztucznego unasienniania, zachowanie tych standardów jest niezbędne, aby maksymalizować wskaźniki ciąż i zdrowie loch.

Pytanie 18

Najdłuższy czas ciąży występuje

A. u suki

B. u kotki

C. u królicy

D. u szynszyli

Okres ciąży u kotek wynosi zazwyczaj od 63 do 65 dni, co jest znacznie krótszym czasem w porównaniu do szynszyli. Kiedy myślimy o ciąży u różnych gatunków, ważne jest, aby zrozumieć, że długość ciąży jest często dostosowywana do biologicznych i ekologicznych potrzeb danego gatunku. Królicze ciąże trwają od 28 do 32 dni, co również wskazuje na krótszą adaptację, z kolei suki mają okres ciąży trwający od 58 do 68 dni. Wybór odpowiedzi dotyczącej kotek, królików, czy suk, pomija kluczowy aspekt przystosowania do warunków środowiskowych, w jakich te gatunki żyją. Typowym błędem jest zakładanie, że wszystkie ssaki mają podobny czas trwania ciąży, co nie jest zgodne z rzeczywistością. Wiedza na temat długości ciąży i związanych z nią aspektów hodowlanych jest kluczowa dla zrozumienia zachowań reprodukcyjnych różnych gatunków. W kontekście praktycznym, zrozumienie tych różnic jest niezwykle ważne dla weterynarzy, hodowców i zoologów, którzy muszą dostosować swoje podejście do specyficznych potrzeb i warunków każdego gatunku. Właściwe zrozumienie cyklu rozrodczego i okresu ciąży jest niezbędne dla zapewnienia zdrowia i dobrostanu zwierząt w hodowli oraz w ich naturalnym środowisku.

Pytanie 19

Gdzie zaczyna się mały krwiobieg?

A. w prawej komorze

B. w prawym przedsionku

C. w lewym przedsionku

D. w lewej komorze

Odpowiedzi wskazujące na lewy przedsionek, lewą komorę czy prawy przedsionek nie są poprawne, ponieważ w małym krwiobiegu to właśnie prawa komora jest kluczowym punktem startowym. Lewy przedsionek i lewa komora są częścią dużego krwiobiegu, który zajmuje się rozprowadzaniem utlenowanej krwi po całym organizmie. Typowym błędem myślowym jest mylenie ról poszczególnych komór serca. Często ludzie uważają, że wszystkie krążenia (małe i duże) zaczynają się od lewej strony serca, co nie jest zgodne z rzeczywistością. Prawy przedsionek natomiast pełni funkcję zbiornika dla krwi odtlenowanej, która wpływa do serca z organizmu. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że mały krwiobieg ma odrębne miejsce rozpoczęcia i zakończenia, które różni się od dużego krwiobiegu. Ustanowienie jasnego zrozumienia obydwu krwiobiegów jest kluczowe w kontekście chorób serca i płuc, gdzie złożoność tych układów wymaga szczegółowej analizy ich funkcjonowania.

Pytanie 20

Dwunastnica znajduje się pomiędzy

A. jelitem czczym a jelitem biodrowym

B. jelitem biodrowym a jelitem ślepym

C. jelitem ślepym a okrężnicą

D. żołądkiem a jelitem cienkim

Dwunastnica, znana również jako duodenum, jest początkiem jelita cienkiego i znajduje się bezpośrednio po żołądku. Jej główną rolą jest kontynuacja procesu trawienia, który rozpoczyna się w żołądku, oraz wchłanianie substancji odżywczych. W dwunastnicy następuje mieszanie treści pokarmowej z sokami trzustkowymi, żółcią i sokiem jelitowym, co umożliwia dalsze trawienie. Zrozumienie lokalizacji dwunastnicy jest istotne nie tylko w kontekście anatomii, ale także w diagnostyce chorób układu pokarmowego, takich jak wrzody, zapalenie trzustki czy nowotwory. W praktyce klinicznej, znajomość tej lokalizacji pozwala na precyzyjniejsze wykonywanie procedur endoskopowych oraz biopsji. Ponadto, wiedza na temat funkcji dwunastnicy jest kluczowa w kontekście dietetyki, gdzie odpowiednie dostosowanie diety może wspierać zdrowie układu pokarmowego oraz poprawiać wchłanianie składników odżywczych.

Pytanie 21

Do pasz o przeciętnej zawartości białka (6-14%) zaliczane są

A. wysłodki buraczane

B. nasiona roślin strączkowych

C. ziarna zbóż

D. rośliny okopowe

Ziarna zbóż, takie jak pszenica, kukurydza czy jęczmień, są podstawowym źródłem energii i białka w diecie zwierząt gospodarskich. Zawartość białka w ziarnach zbóż mieści się w przedziale 6-14%, co czyni je idealnym składnikiem pasz o średniej zawartości białka. Przykładowo, pszenica zawiera około 10-12% białka, co czyni ją popularnym dodatkiem do pasz dla bydła i drobiu. Ziarna te są także źródłem węglowodanów, witamin oraz minerałów, co zapewnia zbilansowaną dietę. W praktyce, ziarna zbóż często mieszane są z innymi składnikami takimi jak rośliny strączkowe, aby uzyskać pasze o wysokiej wartości odżywczej, zgodnie z zaleceniami dotyczącymi żywienia zwierząt. Użycie zbóż w paszach wspiera nie tylko zdrowie zwierząt, ale również przyczynia się do efektywności produkcji zwierzęcej, co jest kluczowe w kontekście zrównoważonego rozwoju rolnictwa.

Pytanie 22

Opis dotyczy rasy świń, która jest średniej wielkości rasą mięsnych, charakteryzującą się późnym dojrzewaniem i szybkim wzrostem, ma czarne umaszczenie oraz biały pas, który jest różnej szerokości i biegnie przez łopatki, przednie kończyny oraz brzuch.

A. hampshire

B. pietrain

C. złotnicka pstra

D. duroc

Rasa hampshire to jedna z najbardziej rozpoznawalnych ras świń, szczególnie w kontekście produkcji mięsnej. Cechuje się charakterystycznym czarnym umaszczeniem z białym pasem, co jest jednym z jej najważniejszych wyróżników. Te świnie są klasyfikowane jako średniej wielkości, co sprawia, że są idealne do intensywnej produkcji mięsa. Późne dojrzewanie hampshire oznacza, że osiągają pełną wagę rzeźną po dłuższym czasie, jednak ich szybki przyrost masy ciała sprawia, że są efektywne w hodowli. W praktyce, hodowcy wykorzystują te cechy do produkcji wysokiej jakości mięsa, które ma dobre walory smakowe oraz korzystny stosunek mięsa do tłuszczu. Rasa ta dobrze radzi sobie w różnych systemach hodowlanych, a jej genotyp przyczynia się do poprawy wydajności innych ras, gdy jest stosowana w programach krzyżowania. Dodatkowo, hampshire jest ceniona za odporność na choroby oraz łatwość w utrzymaniu, co czyni ją popularnym wyborem wśród producentów świń na całym świecie.

Pytanie 23

Najlepszym pożywieniem dla cieląt w pierwszej dobie ich życia jest

A. siara

B. mleko

C. pójło

D. siano

Siano, mleko i pójło nie stanowią optymalnego pokarmu dla cieląt w pierwszej dobie życia. Siano jest bogate w błonnik, ale dla nowonarodzonych cieląt, które mają nie rozwinięty układ pokarmowy, jest to pokarm praktycznie niewchłanialny. Ich żołądek nie jest przystosowany do trawienia błonnika w tak wczesnym etapie życia, co może prowadzić do problemów żołądkowych i zaburzeń wchłaniania wartościowych składników odżywczych. Mleko, choć jest ważnym pokarmem w późniejszych etapach, nie ma właściwości ochronnych siary, gdyż po porodzie krowa nie wytwarza jeszcze mleka pełnowartościowego. Pójło, które zazwyczaj odnosi się do rozcieńczonego mleka lub innego napoju, może być wprowadzone do diety cieląt później, ale nie zastępuje siary w pierwszych godzinach życia. Wprowadzenie takiej diety przed podaniem siary może negatywnie wpłynąć na rozwój odporności cieląt. Ważne jest, aby hodowcy i opiekunowie zwierząt mieli świadomość znaczenia siary i jej unikalnych właściwości, co jest zgodne z zaleceniami weterynaryjnymi oraz standardami hodowli zwierząt.

Pytanie 24

Które z wymienionych działań jest zabronione w ekologicznym hodowli zwierząt?

A. Korekcja racic

B. Używanie leków homeopatycznych

C. Dój ręczny

D. Profilaktyczne używanie antybiotyków

Stosowanie leków homeopatycznych, doju ręcznego oraz korekcji racic w ekologicznym chowie zwierząt może być mylnie uważane za działania, które są ogólnie akceptowane, ale są to kwestie bardziej złożone. Leki homeopatyczne, mimo że są czasami stosowane, nie mają solidnych podstaw naukowych i ich skuteczność nie jest poparta wystarczającymi dowodami w kontekście zdrowia zwierząt. Takie podejście może prowadzić do opóźnień w stosowaniu właściwych terapii, co z kolei może negatywnie wpłynąć na dobrostan zwierząt. Doj ręczny, chociaż powszechnie praktykowany w gospodarstwach ekologicznych, wymaga przestrzegania surowych standardów higienicznych, aby nie wprowadzać do produkcji niebezpiecznych patogenów. Właściwe techniki doju i utrzymania sprzętu są kluczowe dla zapewnienia zdrowia zwierząt oraz wysokiej jakości mleka. Korekcja racic, mimo że jest standardową praktyką w wielu hodowlach, również wymaga dokładnej wiedzy i umiejętności, aby uniknąć urazów i niepotrzebnego bólu. W sumie, choć niektóre z tych działań są dozwolone, ich niewłaściwe stosowanie lub brak odpowiedniej wiedzy w ich realizacji mogą prowadzić do problemów zdrowotnych w stadzie oraz naruszenia zasad ekologicznych. Kluczowe jest, aby hodowcy rozumieli różnice między tymi praktykami a profilaktycznym stosowaniem antybiotyków, które jest całkowicie niewłaściwe w kontekście ekologicznych standardów hodowli.

Pytanie 25

Ile dni wystarczy 15 kg opakowanie mieszanki mineralnej dla 5 klaczy w okresie laktacji, przy stosowaniu 200 g/szt./dzień?

A. 25 dni

B. 15 dni

C. 20 dni

D. 30 dni

Wybór błędnych odpowiedzi może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia zasad obliczania zapotrzebowania na mieszankę mineralną w kontekście liczby klaczy oraz dawki dziennej. Osoby, które wskazały inne wartości, mogły pomylić się w ustaleniu, ile minerałów potrzebują klacze dziennie lub jakie jest całkowite zapotrzebowanie na mieszankę mineralną. Na przykład, wybierając 20 dni, można zakładać, że 15 kg mieszanki powinno wystarczyć na dłużej, jednak nie uwzględniono, że pięć klaczy wymaga codziennie łącznie 1 kg tej mieszanki. W przypadku 30 dni z pewnością nie można byłoby skonstruować realistycznego scenariusza, gdzie 15 kg mieszanki wystarczyłoby dla pięciu klaczy przy dawce 200 g każda. Takie podejście wskazuje na typowy błąd logiczny polegający na pomijaniu podstawowych zasad proporcjonalności w obliczeniach. Kluczowe znaczenie ma zrozumienie, że zapotrzebowanie na minerały jest ściśle związane z liczbą zwierząt oraz ich indywidualnymi potrzebami. Stosowanie właściwych obliczeń i uwzględnienie wszystkich zmiennych jest fundamentalne dla utrzymania zdrowia zwierząt. W praktyce, hodowcy powinni regularnie analizować dietę swoich zwierząt i dostosowywać ją w oparciu o ich potrzeby oraz dostępność zasobów, aby zapewnić optymalne warunki hodowli.

Pytanie 26

Bydło, które ma być sprzedane, powinno być

A. przegłodzone

B. wydojone

C. dodatkowo nakarmione

D. dodatkowo napojone

Przegłodzenie krów przed sprzedażą jest podejściem, które może prowadzić do wielu negatywnych skutków zdrowotnych i etycznych. Krowy powinny być utrzymywane w odpowiednich warunkach żywieniowych, aby zapewnić ich dobrostan. Przegłodzenie zwierząt wiąże się z ryzykiem osłabienia ich organizmów, co może prowadzić do osłabienia ich systemu immunologicznego oraz zwiększonej podatności na choroby. Krowy, które są przegłodzone, nie będą w stanie efektywnie produkować mleka, co jest kluczowe dla hodowców, którzy planują sprzedaż tych zwierząt. Dodatkowo, napojenie krów przed sprzedażą, chociaż wydaje się korzystne, nie jest wystarczającym działaniem. Krowy muszą być nie tylko dobrze nawodnione, ale także odpowiednio odżywione, aby zapewnić ich zdrowie i zdolność do produkcji mleka. Dbanie o odpowiednią kondycję żywieniową jest kluczowym elementem hodowli bydła, który powinien być przestrzegany, aby zapobiegać problemom zdrowotnym. Ponadto, nie jest to właściwe podejście z perspektywy przyszłych nabywców, którzy są zainteresowani nie tylko jakością mleka, ale także ogólnym stanem zdrowia zwierząt. W praktyce, krowy powinny być dobrze odżywione i wypasane przed sprzedażą, co zwiększa ich wartość rynkową i zaufanie nabywców do hodowcy. W kontekście dobrych praktyk hodowlanych zaleca się, aby krowy były regularnie karmione i dojne, co wpływa na ich dobrostan i jakość produkcji mleka.

Pytanie 27

Niedobór której z podanych witamin wpływa na obniżenie przyswajalności wapnia w organizmie zwierząt?

A. Witaminy D

B. Witaminy B

C. Witaminy A

D. Witaminy C

Witamina D odgrywa kluczową rolę w metabolizmie wapnia oraz zdrowiu układu kostnego zarówno u ludzi, jak i zwierząt. Niedobór tej witaminy znacząco wpływa na zdolność organizmu do wchłaniania wapnia z pożywienia. Witamina D wspomaga absorpcję wapnia w jelitach oraz jest niezbędna do utrzymania odpowiedniego poziomu tego minerału we krwi. Przykładem praktycznym jest dieta dla zwierząt hodowlanych, która często wzbogacana jest o witaminę D, aby zapobiegać problemom z kośćmi, takim jak krzywica u młodych zwierząt. W praktyce, hodowcy zwracają szczególną uwagę na suplementację witaminy D w diecie bydła i świń, aby wspierać zdrowy rozwój i wydajność produkcyjną. Zgodnie z wytycznymi organizacji zajmujących się zdrowiem zwierząt, prawidłowe dawki witaminy D są kluczowe dla zapewnienia przyswajalności wapnia oraz ogólnego stanu zdrowia zwierząt.

Pytanie 28

Gdzie występuje żołądek wielokomorowy?

A. u owcy

B. u świni

C. u konia

D. u psa

Wiesz, że żołądek wielokomorowy to nie to samo, co mają inne zwierzęta, jak psy czy konie? Psy mają tylko jedną komorę w żołądku, bo są mięsożerne, więc trawią jedzenie szybciej. Konie natomiast też są roślinożerne, ale mają jednokomorowy żołądek i jedzą głównie trawę, więc ich układ pokarmowy jest trochę inny. Świnie, jako wszystkożerne, też mają jedną komorę, która pozwala im na jedzenie różnych rzeczy, ale nie tak skutecznie jak u przeżuwaczy. Myślenie, że każdy roślinożerny zwierzak musi mieć bardziej skomplikowany żołądek, prowadzi do nieporozumień co do ich diety. Dlatego warto zrozumieć różnice w tych układach pokarmowych, bo to ma wpływ na zdrowie i dietę zwierząt.

Pytanie 29

Który z poniższych części układu pokarmowego przeżuwaczy stanowi żołądek właściwy?

A. Czepiec

B. Żwacz

C. Księgi

D. Trawieniec

Wybór jednego z pozostałych elementów układu pokarmowego przeżuwaczy, jakimi są żwacz, czepiec lub księgi, prowadzi do nieporozumień dotyczących ich funkcji i roli w procesie trawienia. Żwacz, będący największą komorą żołądka przeżuwaczy, jest miejscem fermentacji pokarmu, gdzie mikroorganizmy rozkładają celulozę obecnych w roślinach. Jego główną funkcją jest gromadzenie i wstępne rozkładanie pokarmu, co jest kluczowe dla dalszego procesu trawienia, ale nie jest odpowiedzialny za jego końcowy rozkład. Czepiec, z kolei, działa jako filtr, który separuje duże cząstki pokarmowe, uniemożliwiając ich przejście do dalszych komór. Księgi, będące kolejną komorą żołądka, mają za zadanie wchłanianie wody i niektórych substancji odżywczych, a ich funkcja również nie obejmuje trawienia pokarmu w ścisłym tego słowa znaczeniu. Wybierając jedną z tych opcji, można nieprawidłowo zrozumieć cały proces trawienia u przeżuwaczy, co może prowadzić do błędnych praktyk żywieniowych i zdrowotnych. Kluczowe jest, aby znać różnice między tymi komorami żołądka oraz ich funkcje, aby móc skutecznie zarządzać dietą i zdrowiem zwierząt. Niewłaściwe podejście do żywienia przeżuwaczy, oparte na mylnym zrozumieniu ich układu pokarmowego, może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak niedobory pokarmowe lub choroby metaboliczne.

Pytanie 30

Jak nazywa się stosunek części ruchomych płodu (głowa, kończyny) do części nieruchomych (tułów)?

A. repozycją płodu

B. postawą płodu

C. położeniem płodu

D. ułożeniem płodu

Ułożenie płodu to taka kwestia, która dotyczy tego, jak płód układa się w macicy. Chodzi tu o to, jak jego ruchome części, jak głowa i ręce, mają się do nieruchomej części, czyli tułowia. Zrozumienie tego, jak to działa, jest naprawdę ważne, gdy myślimy o tym, jak płód rośnie i jak się rozwija. W trakcie porodu jego ułożenie ma ogromne znaczenie, bo różne pozycje mogą wpływać na to, jak przebiega cały proces i jakie to ma konsekwencje dla mamy i dziecka. Na przykład, gdy płód jest w ułożeniu główkowym, to jest to najlepsza opcja, bo pomaga to w naturalnym przebiegu porodu. Wiedza o tym, jak płód jest ułożony, pomaga lekarzom planować co robić w przypadku, gdyby coś poszło nie tak, na przykład, jeśli wystąpi dystocja. Dlatego w opiece nad kobietą w ciąży bardzo ważne jest, żeby monitorować to ułożenie zarówno w czasie ciąży, jak i podczas porodu, bo to wpływa na decyzje, jakie podejmują specjaliści.

Pytanie 31

Najlepszym czasem na unasiennianie krów jest druga część fazy rujowej oraz początek fazy porujowej, to znaczy w okresie od 12 do 24 godziny od początku rui. W jakim przedziale czasowym powinien być przeprowadzony zabieg unasienniania, jeżeli rui właściwa rozpoczęła się około 5 rano?

A. W godzinach od 8 do 20

B. W godzinach od 15 do 3

C. W godzinach od 17 do 5

D. W godzinach od 12 do 24

Wybór odpowiedzi, który nie obejmuje okresu między 17 a 5, świadczy o niepełnym zrozumieniu cyklu rujowego krów oraz optymalnych warunków dla inseminacji. Na przykład, odpowiedź sugerująca przedział czasowy między 15 a 3 nie uwzględnia faktu, że inseminacja przeprowadzona zbyt wcześnie, przed osiągnięciem szczytu rui, może prowadzić do znacznych strat w wydajności hodowlanej. Krowy, które nie są inseminowane w odpowiednim czasie, mogą nie zajść w ciążę, co prowadzi do strat finansowych i obniżenia wydajności produkcyjnej. Odpowiedzi, które wskazują na dłuższe okna czasowe, jak między 12 a 24, również są niepoprawne, ponieważ mimo że obejmują odpowiedni czas, nie precyzują kluczowego okna, w którym inseminacja jest najbardziej efektywna. Typowym błędem myślowym jest pomijanie znaczenia dokładnego momentu w cyklu rujowym, co jest kluczowe dla hodowców, którzy dążą do maksymalizacji efektywności produkcji bydła. Dlatego istotne jest zrozumienie, że odpowiednie dobranie terminu inseminacji ma kluczowe znaczenie dla sukcesu hodowli oraz zwiększenia wskaźników skuteczności reprodukcji.

Pytanie 32

Makuchy, wykorzystywane jako pasza dla zwierząt, są produktem ubocznym, który powstaje podczas wytwarzania

A. mąki

B. oleju

C. piwa

D. cukru

Odpowiedzi związane z mąką, cukrem i piwem są niepoprawne, ponieważ żaden z tych procesów produkcyjnych nie generuje makuchów. Mąka powstaje głównie w wyniku zmielenia zbóż, a jej produkcja nie wiąże się z tworzeniem wartościowych produktów ubocznych w postaci makuchów. W przypadku produkcji cukru z buraków cukrowych lub trzciny cukrowej, odpady są zazwyczaj w postaci melasy czy wiórów, które są wykorzystywane w niewielkim stopniu jako pasza, lecz nie w formie, która przypomina makuchy. Proces warzenia piwa generuje inne odpady, takie jak młóto browarniane, które również różni się od makuchów, gdyż młóto nie jest produktem pochodzącym z tłoczenia jak olej, lecz jest wynikiem fermentacji. Te nieporozumienia mogą prowadzić do mylnego postrzegania, które produkty są znaczące dla przemysłu paszowego. Kluczowe jest zrozumienie, że efektywność wykorzystania produktów ubocznych w przemyśle rolno-spożywczym jest podporządkowana ich specyfice oraz procesowi produkcji, co pozwala na racjonalne i zrównoważone wykorzystanie zasobów.

Pytanie 33

Jakim narządem nieparzystym charakteryzują się przeważnie ptaki?

A. nerka

B. jądro

C. jajnik

D. nasieniowód

Odpowiedzi "nerka", "jądro" i "nasieniowód" są niepoprawne z kilku powodów, które wynikają z niepełnego zrozumienia fizjologii ptaków. Nerki, chociaż są istotnymi organami w organizmach ptaków, pełnią funkcję wydalniczą, a nie reprodukcyjną, co sprawia, że nie mogą być uznawane za narząd nieparzysty w kontekście układu rozrodczego. W przypadku jajników, ptaki samice posiadają jeden jajniki, co jest kluczowym aspektem ich biologii. Jądra, z kolei, występują u samców ptaków, a ich liczba jest zwykle parzysta, co wyklucza je jako przykład narządu nieparzystego. Nasieniowód również nie jest narządem nieparzystym, ponieważ jest obecny w parze i służy do transportu nasienia z jąder do kloaki. Typowym błędem myślowym w tym przypadku jest mylenie funkcji narządów oraz ich roli w organizmach, co skutkuje wyborem odpowiedzi, które nie są spójne z faktami biologicznymi. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że w kontekście układów reprodukcyjnych ptaków, to jajniki są jedynymi narządami nieparzystymi u samic.

Pytanie 34

Co oznacza wybujałość cech u krzyżówek?

A. inbred

B. selekcja

C. modyfikacja

D. heterozja

Heterozja, zwana również efektem heterozji, odnosi się do zjawiska, w którym potomstwo, będące mieszanką dwóch różnych linii genetycznych, wykazuje cechy przewyższające te, które obserwuje się u rodziców. Jest to pożądane zjawisko w hodowli roślin i zwierząt, ponieważ przyczynia się do zwiększenia wydajności, odporności na choroby oraz lepszej adaptacji do zmieniających się warunków środowiskowych. Przykładami zastosowania heterozji są uprawy kukurydzy, gdzie krzyżówki różnych odmian prowadzą do znacznego wzrostu plonów, a także hodowle bydła, gdzie mieszanie różnych ras skutkuje większą wydajnością mleczną. W praktyce uzyskanie heterozji wymaga starannego doboru rodziców oraz analizy ich cech fenotypowych i genotypowych. Zgodnie z dobrą praktyką w hodowli, konieczne jest monitorowanie wyników oraz ich dalsza optymalizacja, co pozwala na stałe poprawianie jakości uzyskiwanych potomków. Heterozja jest zatem kluczowym zjawiskiem w biotechnologii rolniczej, które wspiera zrównoważony rozwój produkcji żywności.

Pytanie 35

Dawkę pokarmową bydła, które jest żywione świeżą zielonką, należy wzbogacić paszą obfitującą

A. w białko

B. w węglowodany

C. w tłuszcze

D. w witaminy

Dostarczanie bydłu paszy bogatej w tłuszcz, witaminy czy białko zamiast węglowodany może prowadzić do wielu problemów żywieniowych i zdrowotnych. Istnieje powszechne przekonanie, że tłuszcze są najlepszym źródłem energii, jednak w przypadku bydła, nadmiar tłuszczu w diecie może skutkować niepożądanymi efektami, takimi jak problemy z wątrobą czy obniżenie wydajności mlecznej. W przypadku witamin, chociaż są one niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu, ich rola nie dotyczy bezpośrednio dostarczania energii. Wiele hodowli stosuje suplementację witamin, ale nie mogą one zastąpić podstawowych składników energetycznych w diecie. Podobnie, białko jest kluczowym składnikiem, natomiast jego nadmiar w stosunku do energii może prowadzić do zaburzeń metabolicznych oraz niewłaściwego wykorzystania energii. Właściwe bilansowanie diety bydła, z naciskiem na odpowiedni stosunek węglowodanów i białka, jest kluczowe dla zapewnienia zdrowia zwierząt oraz efektywności produkcji. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do ograniczenia wzrostu, spadku produkcji mleka oraz zwiększenia ryzyka chorób metabolicznych, co jest często wynikiem braku zrozumienia ról poszczególnych składników odżywczych.

Pytanie 36

Widocznym znakiem ejakulacji u ogiera podczas kopulacji jest

A. produkcja śliny przez ogiera

B. przemieszczanie się z nogi na nogę

C. machanie ogonem

D. grzebienie klaczy w szyję

Zauważ, że inne objawy, które podałeś, jak gryzienie klaczy w szyję, ślinienie się ogiera czy przestępowanie z nogi na nogę, nie mają nic wspólnego z tym, co się dzieje przy ejakulacji. Gryzienie może być raczej o terytorium lub próbę interakcji, ale to nie jest to, co mamy na myśli przy ejakulacji. Ślinienie się ogiera może dawać sygnały o stresie, podnieceniu czy nawet problemach zdrowotnych, ale nie jest to typowy objaw ejakulacji. Przestępowanie z nogi na nogę to często oznaka niepokoju, a nie związku z uwalnianiem nasienia. Ważne jest, by rozumieć, że w kontekście reprodukcji najważniejsze są konkretne oznaki fizjologiczne, które możemy zaobserwować. Dobrze, żeby hodowcy i weterynarze znali te różnice, bo może to pomóc w ocenie sytuacji rozrodczej koni. Wiedza o prawdziwych objawach ejakulacji jest naprawdę ważna, żeby hodowla była skuteczna i by dbać o zdrowie reprodukcyjne koni oraz zrozumieć ich zachowania w naturalnym rozmnażaniu.

Pytanie 37

Jaką witaminę należy stosować, aby zapobiec krzywicy u zwierząt?

A. B1

B. E

C. D

D. K

Witamina K, witamina B1 oraz witamina E odgrywają różne role w organizmach zwierząt, jednak ich funkcje nie są związane bezpośrednio z zapobieganiem krzywicy. Witamina K jest kluczowa dla procesów krzepnięcia krwi i metabolizmu kości, ale nie ma bezpośredniego wpływu na mineralizację kości w kontekście krzywicy. Niedobór witaminy K może prowadzić do osłabienia kości, ale nie do krzywicy. Z kolei witamina B1, znana jako tiamina, ma zasadnicze znaczenie dla metabolizmu energetycznego i układu nerwowego, a jej niedobór może powodować choroby neurologiczne, takie jak beri-beri, jednak nie ma związku z mineralizacją kości. Witamina E jest silnym antyoksydantem, który chroni błony komórkowe przed uszkodzeniami oksydacyjnymi, ale również nie ma bezpośredniego wpływu na rozwój krzywicy. W przypadku błędnych odpowiedzi, często spotykanym błędem jest pomieszanie funkcji witamin oraz przypisywanie im ról, których nie pełnią. Wiedza na temat funkcji witamin jest kluczowa w kontekście zdrowia zwierząt, w tym ich diety, a nieprawidłowe zrozumienie tych zależności może prowadzić do niewłaściwej suplementacji lub diety, co z kolei może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych.

Pytanie 38

Który z narządów pełni funkcję magazynowania krwi w organizmie?

A. żyła wątrobowa

B. śledziona

C. serce

D. aorta

Serce jest narządem odpowiedzialnym za pompowanie krwi w organizmie, a nie jej magazynowanie. Jego funkcja polega na utrzymywaniu krążenia krwi, co jest kluczowe dla dostarczania tlenu i składników odżywczych do komórek oraz usuwania dwutlenku węgla i innych produktów przemiany materii. W kontekście krążenia, serce nie ma zdolności do gromadzenia krwi, lecz jest ciągłym pompy, której działanie opiera się na cyklicznych skurczach mięśnia sercowego. Warto zauważyć, że żyła wątrobowa i aorta również nie pełnią roli magazynów krwi. Żyła wątrobowa transportuje krew z wątroby do serca, a aorta jest główną tętnicą, która rozprowadza krew z serca do reszty ciała. Te struktury są niezbędne dla prawidłowego krążenia krwi, ale nie są odpowiedzialne za jej przechowywanie. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji tych narządów, co może prowadzić do nieporozumień dotyczących ich roli w organizmie. W rzeczywistości, wiedza o tym, jakie struktury pełnią funkcję magazynowania krwi, jest kluczowa dla zrozumienia dynamiki układu krwionośnego oraz jego odpowiedzi na różne stany patologiczne.

Pytanie 39

Pies do towarzystwa, który dobrze pełni rolę obrońcy. Wysokość w kłębie psa wynosi 55-61 cm, a suki 50-58 cm. Oczy: średniej wielkości, okrągłe, preferowane jak najciemniejsze, szczególnie u psów biało-czarnych, natomiast u psów biało-brązowych akceptowalne są jaśniejsze. Włos: krótki, prosty, sztywny. Szczenięta rodzą się białe. Cętki zaczynają się pojawiać u około dwutygodniowych szczeniąt, a dorosłe psy na białym tle mają czarne lub brązowe plamki. Ogon sięga do stawu skokowego i nie powinien być zakręcony ani opadnięty.
Opis ten odnosi się do psa rasy

A. dalmatyńczyk

B. bernardyn

C. doberman

D. beagle

Wybór odpowiedzi spośród podanych opcji niektóre z nich może prowadzić do mylnych przekonań o cechach różnych ras psów. Doberman to rasa, która również ma swoje unikalne cechy – wysoką inteligencję, nieprzeciętną zdolność do uczenia się oraz siłę, ale nie pasuje do opisu podanym w pytaniu. Dobermany mają krótszy, ale znacznie bardziej błyszczący włos oraz nie mają charakterystycznego umaszczenia w formie cętek. Beagle, z kolei, to rasa psów myśliwskich, znana z długich uszu i przyjaznego charakteru. Ich wymiary również odbiegają od opisanych w pytaniu. Bernardyn jest dużą rasą psów pracujących, znaną ze swojego masywnego ciała i długiego, gęstego futra, co całkowicie nie pasuje do wymienionych cech dotyczących włosa i umaszczenia. Wybór niewłaściwej rasy może wynikać z nieznajomości specyficznych cech charakterystycznych dla ras psów. Dlatego istotne jest, aby przed podjęciem decyzji o przyjęciu psa do domu, dokładnie zapoznać się z jego cechami fizycznymi i temperamentem, aby uniknąć rozczarowań i zapewnić mu odpowiednie warunki do życia. Dobór odpowiedniej rasy psa powinien być oparty nie tylko na wyglądzie, ale także na zgodności z stylem życia przyszłego właściciela.

Pytanie 40

Jak odbywa się pozyskaweanie wełny z kóz angorskich?

A. wyczesywanie.

B. strzyżenie

C. czesanie.

D. usuwanie zewnętrznych włosów.

Wybór metod pozyskiwania wełny od kóz angorskich jest kluczowy dla jakości surowca oraz dobrostanu zwierząt. Nieprawidłowe techniki, takie jak szczotkowanie, mogą prowadzić do uszkodzenia sierści oraz dyskomfortu dla zwierząt. Szczotkowanie, choć może być stosowane w pielęgnacji, nie jest odpowiednią metodą pozyskiwania wełny, ponieważ nie umożliwia efektywnego usunięcia całej wełny, a jedynie jej częściowego wygładzenia. Z kolei wyczesywanie, które polega na usuwaniu luźnych włosów, może być pomocne, ale nie zastępuje procesu strzyżenia, który zapewnia pełne usunięcie wełny. Metoda podskubywania dodatkowo nie jest zalecana ze względu na jej inwazyjny charakter i potencjalne ryzyko zadrapań czy ran, które mogą prowadzić do infekcji. Te błędne podejścia mogą wynikać z niepełnego zrozumienia specyfiki kóz angorskich oraz ich potrzeb. Strzyżenie, jako standardowy i najlepiej praktykowany sposób pozyskiwania wełny, powinno być priorytetem dla hodowców. Zrozumienie różnicy między tymi metodami oraz ich wpływu na zdrowie zwierząt i jakość wełny jest kluczowe dla każdego, kto zajmuje się hodowlą kóz czy przemysłem tekstylnym.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej