Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 18 kwietnia 2025 15:32
Data zakończenia: 18 kwietnia 2025 15:40

Egzamin zdany!

Wynik: 34/40 punktów (85,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Przy wywozie bydła, owiec lub kóz z Polski, a także ich zarodków, nasienia oraz komórek jajowych, jakie dokumenty są wymagane?

A. księga rejestracji

B. dowód zakupu

C. świadectwo zdrowia

D. dowód sprzedaży

Świadectwo zdrowia to ważny dokument, gdy chcesz legalnie wywieźć bydło, owce czy kozy z Polski. Potwierdza, że zwierzęta są zdrowe i spełniają wymagania weterynaryjne, które obowiązują w kraju, do którego je wysyłasz. To naprawdę istotne, żeby zapobiegać rozprzestrzenianiu się różnych chorób, bo ma to ogromne znaczenie dla zdrowia publicznego i samego dobrostanu zwierząt. Jak to wygląda w praktyce? Tuż przed transportem hodowca powinien skontaktować się z weterynarzem, który zrobi badania zdrowotne i wystawi potrzebne papiery. Na przykład, przy bydle weterynarz sprawdzi, czy nie ma tam chorób jak wirusowa biegunka czy bruceloza, bo to wymogi unijne. Dobrze też mieć kopię świadectwa w dokumentacji, to ułatwia przyszłe transakcje i kontrole ze strony inspekcji weterynaryjnej.

Pytanie 2

W diecie dla świń nie wykorzystuje się ziemniaków

A. surowych.

B. suszonych.

C. gotowanych.

D. gotowanych kiszonych.

Odpowiedź "surowych" jest jak najbardziej trafna. W hodowli świń nie powinno się podawać surowych ziemniaków, bo zawierają one solaninę, która jest dość toksyczna i może zaszkodzić zwierzakom. Surowe ziemniaki mogą wywołać problemy z trawieniem, a jakby zwierzaki zjadły ich za dużo, to może być naprawdę niebezpieczne. Z tego, co wiem, ziemniaki w diecie świń zazwyczaj są podawane w formie przetworzonej, na przykład parowane – to pozwala zredukować poziom solaniny i poprawić strawność. Parowane ziemniaki są często dodawane do paszy, bo świetnie dostarczają węglowodanów i poprawiają smak takiej paszy. W przemyśle hodowlanym podkreśla się, żeby unikać surowych surowców, bo zdrowie i wydajność świń to podstawa, a takie praktyki są zgodne z tym, co w hodowli uznaje się za najlepsze.

Pytanie 3

Osoba oferująca usługi związane z sztucznym unasiennianiem powinna korzystać z nasienia od reproduktorów

A. których samodzielnie pobiera i ocenia nasienie

B. z określoną wartością użytkową

C. spełniających wymagania ustawy o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich

D. dla których prowadzi rejestr hodowlany

Odpowiedź, która mówi, że podmiot, który zajmuje się sztucznym unasiennianiem, musi korzystać z nasienia, które spełnia normy ustawy o hodowli i rozrodzie zwierząt, jest całkiem trafna. Ta ustawa określa minimalne standardy, które są ważne dla jakości i bezpieczeństwa tego nasienia. Przykładowo, nasienie musi pochodzić od zdrowych zwierząt, które miały badania weterynaryjne, a także muszą mieć odpowiednią wartość użytkową. W praktyce hodowcy muszą dbać o porządną dokumentację zdrowotną i wydajności reproduktorów. Przestrzeganie tych norm wpływa nie tylko na skuteczność unoszenia, ale też na zdrowie całego stada. Dobre praktyki w branży podkreślają, jak istotne jest korzystanie z nasienia od certyfikowanych reproduktorów, bo to poprawia genetykę i wydajność zwierząt. Ustawa służy także do ochrony interesów zarówno producentów, jak i konsumentów, bo zapewnia, że usługi sztucznego unasienniania są świadczone z profesjonalizmem i zgodnie z przepisami.

Pytanie 4

Przygotowanie bilansu pasz wiąże się z

A. ustaleniem ilości pasz objętościowych wytworzonych w gospodarstwie

B. porównaniem produkcji pasz z potrzebami na pasze dla zwierząt

C. porównaniem produkcji pasz objętościowych z zapotrzebowaniem na nie dla bydła

D. obliczaniem zapotrzebowania na pasze dla wszystkich zwierząt w gospodarstwie

Sporządzenie bilansu pasz to kluczowy proces w zarządzaniu produkcją rolną, który polega na porównaniu produkcji pasz z zapotrzebowaniem na nie dla zwierząt. Taki bilans pozwala na efektywne zarządzanie zasobami paszowymi i optymalizację ich wykorzystania. W praktyce, aby sporządzić bilans, rolnicy muszą dokładnie znać zarówno wydajność pasz, jak i potrzeby żywieniowe zwierząt, które są uzależnione od ich gatunku, wieku, wagi oraz etapu produkcji (np. laktacja, wzrost). Przykładowo, bydło mleczne potrzebuje innych proporcji pasz w okresie laktacji, a inne podczas zasuszenia. Dobrze sporządzony bilans pasz wspiera nie tylko zdrowie zwierząt, ale także efektywność ekonomiczną gospodarstwa, ponieważ nadmiar pasz może prowadzić do strat, a ich niedobór do obniżenia wydajności produkcyjnej. Zgodnie z najlepszymi praktykami, zaleca się regularne aktualizowanie bilansu oraz monitorowanie zmieniających się wymagań zwierząt w celu dostosowywania strategii żywieniowych w czasie.

Pytanie 5

Lochy, które wychowują liczne mioty, często nie są w stanie spożyć wystarczającej ilości paszy. W związku z tym należy

A. karmić je częściej paszą objętościową

B. zmniejszać wielkość dawki, a zwiększać jej wartość odżywczą

C. karmić je 'do woli' paszą balastową

D. zmniejszać wielkość dawki i obniżać jej wartość odżywczą

Odpowiedź 'zmniejszać objętość dawki, a zwiększać jej wartość pokarmową' jest prawidłowa, ponieważ w przypadku loch odchowujących liczne mioty, ich zdolność do przyjmowania pokarmu może być ograniczona. Zmniejszenie objętości dawki pokarmowej pozwala na lepsze przyswajanie składników odżywczych, co jest kluczowe dla utrzymania zdrowia i wydajności loch. Wartość pokarmowa paszy odnosi się do jej zdolności do zaspokajania potrzeb żywieniowych zwierząt. W tym przypadku, poprzez zwiększenie wartości energetycznej i zawartości białka, możemy wspierać zdrowy rozwój potomstwa oraz produkcję mleka. Praktyka ta jest zgodna z zaleceniami specjalistów ds. żywienia zwierząt, którzy sugerują, aby dieta loch była dostosowana do ich aktualnych potrzeb, szczególnie w okresach laktacji. Na przykład, zamiast podawania dużej ilości paszy objętościowej, lepiej jest zastosować skoncentrowane mieszanki paszowe, które dostarczą niezbędnych składników odżywczych w mniejszych porcjach, zwiększając tym samym efektywność żywienia.

Pytanie 6

Która rasa trzody chlewnej jest najbardziej odpowiednia do ekologicznego chowu?

A. pietrain

B. puławska

C. duroc

D. landrace

Wybór nieodpowiedniej rasy do chowu ekologicznego trzody chlewnej często opiera się na mylnych przekonaniach dotyczących wydajności czy łatwości hodowli. Rasa landrace, chociaż znana z dobrej wydajności mięsnej, jest bardziej wymagająca pod względem warunków chowu i może potrzebować intensywniejszej diety, co nie jest zgodne z zasadami ekologicznego podejścia. Rasa pietrain, znana z wysokiej zawartości mięśni, często zmaga się z problemami zdrowotnymi, co w hodowli ekologicznej jest niepożądane, ponieważ dąży się do minimalizacji stresu i chorobowości u zwierząt. Duroc, chociaż ceniony za jakość mięsa, również nie spełnia wymogów ekologicznych, ze względu na tendencję do wymagania dodatków paszowych, które są sprzeczne z zasadami ekologii. Wybór rasy w chowie ekologicznym powinien bazować na ich naturalnych predyspozycjach do życia w zrównoważonych systemach oraz na ich zdolności do przystosowywania się do lokalnych warunków. Bardzo istotne jest, aby hodowcy nie kierowali się jedynie ekonomicznymi aspektami, lecz również zwracali uwagę na zdrowie zwierząt oraz ich dobrostan, co jest kluczowe w ekologicznym podejściu do hodowli.

Pytanie 7

Pepsyna to enzym trawienny, który rozkłada

A. skrobię

B. tłuszcz

C. białko

D. laktozę

Pepsyna jest kluczowym enzymem trawiennym, który odgrywa fundamentalną rolę w procesie trawienia białek. Działa w kwaśnym środowisku żołądka, gdzie przekształca białka w mniejsze peptydy poprzez hydrolizę wiązań peptydowych. Proces ten jest niezbędny, aby organizm mógł przyswoić aminokwasy, które są budulcem dla wielu ważnych związków w organizmie, takich jak hormony, enzymy czy przeciwciała. Przykładem zastosowania wiedzy dotyczącej pepsyny jest diagnozowanie i leczenie zaburzeń trawienia, które mogą wynikać z niedoboru tego enzymu. Dzięki zrozumieniu działania pepsyny, dietetycy mogą zalecać odpowiednie terapie żywieniowe lub suplementację enzymów, co wspiera zdrowe trawienie i przyswajanie składników odżywczych. Ponadto, w kontekście standardów branżowych, badania nad efektywnością enzymów trawiennych, takich jak pepsyna, są niezbędne w produkcji żywności oraz suplementów diety, co ma na celu poprawę jakości życia pacjentów z problemami trawiennymi.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

System karmienia krów mlecznych, który opiera się na jednoczesnym podawaniu zmieszanych wszystkich rodzajów pasz wchodzących w skład diety, to system

A. BTJ

B. PMR

C. JPM

D. TMR

TMR, czyli Total Mixed Ration, to system żywienia krów mlecznych, który polega na mieszaniu wszystkich składników paszy razem przed podaniem zwierzętom. W tym systemie wszystkie składniki, takie jak siano, pasze treściwe, objętościowe oraz dodatki mineralno-witaminowe, są dokładnie wymieszane, co zapewnia równomierne dostarczanie składników odżywczych. Dzięki temu krowy mają stały dostęp do zbilansowanego pokarmu, co sprzyja ich zdrowiu i wydajności mlecznej. Praktyczne zastosowanie TMR można zauważyć w nowoczesnych fermach, gdzie precyzyjne zarządzanie paszami przekłada się na lepsze wyniki produkcyjne. W przypadku systemu TMR szczególnie istotne jest monitorowanie składu paszy oraz jej wartości odżywczej, co powinno być zgodne z zaleceniami specjalistów z zakresu zootechniki. TMR pozwala na zminimalizowanie strat paszy, a także na optymalizację kosztów produkcji, co jest kluczowe w kontekście zwiększającej się konkurencji na rynku mleczarskim.

Pytanie 10

Wskaż rodzaj paszy, który ma najmniejszą wilgotność.

A. Okopowe

B. Siano

C. Kiszonka

D. Melasa

Siano jest jedną z najstarszych i najczęściej stosowanych pasz dla zwierząt, charakteryzującą się niską zawartością wody w porównaniu do innych typów pasz. Zawartość wody w sianie zazwyczaj wynosi od 10% do 15%, co czyni je idealnym wyborem do długoterminowego przechowywania i podawania zwierzętom. Dzięki temu, że siano jest suszone, ma również wyższą koncentrację składników odżywczych, co czyni je bardziej wartościowym źródłem białka, błonnika i minerałów. Ponadto, dobrze przygotowane siano powinno być wolne od pleśni i zanieczyszczeń, co jest krytyczne dla zdrowia zwierząt. Przykładami zastosowania siana są pasze dla bydła, owiec oraz koni, gdzie jego niska wilgotność wspiera zdrową dietę, pomagając jednocześnie zapobiegać chorobom układu pokarmowego. W kontekście standardów, stosowanie siana spełnia wytyczne dotyczące żywienia zwierząt gospodarskich, promując ich zdrowie oraz dobrostan.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

Zabieg pielęgnacyjny polegający na eliminacji martwej sierści (trymowanie) przeprowadza się przede wszystkim

A. u psów

B. u kóz

C. u koni

D. u owiec

Trymowanie to naprawdę ważny zabieg dla psów, zwłaszcza tych z szorstką sierścią, jak teriery czy spaniele. Nie tylko sprawia, że pies wygląda lepiej, ale też dba o jego zdrowie. Kiedy regularnie trymujesz, martwe włosy nie wkręcają się w futro, co może powodować podrażnienia. Wiesz, trymowanie to nie tylko o nożyczkach – czasem potrzebne są brzytwy trymerskie czy szczotki dostosowane do typu sierści. Specjaliści mówią, że dzięki regularnemu trymowaniu psy czują się lepiej i są zdrowsze, więc warto to robić.

Pytanie 14

Rejestr zmian w stadzie zwierząt hodowlanych w ciągu roku tworzy się w formie zestawienia

A. obciążenia zwierząt

B. obsady zwierząt

C. obrotu stada

D. przelotowości stada

Dokumentacja zmian w stadzie zwierząt gospodarskich jest kluczowym elementem zarządzania hodowlą. Sporządzenie zestawienia obrotu stada odzwierciedla wszystkie istotne zmiany dotyczące liczby zwierząt, które wchodzą i wychodzą ze stada w danym okresie. Jest to ważne nie tylko z punktu widzenia zarządzania gospodarstwem, ale także w kontekście przepisów prawnych, które wymagają prowadzenia dokładnej ewidencji. Zestawienie obrotu stada pozwala na monitorowanie efektywności produkcji oraz planowanie przyszłych działań hodowlanych. Przykładowo, w przypadku bydła mlecznego, analiza obrotu stada może pomóc w ocenie wydajności produkcji mleka oraz identyfikacji zwierząt, które należy wymienić lub poddać leczeniu. Na podstawie takich danych można również podejmować decyzje dotyczące zakupu nowych zwierząt lub sprzedaży tych, które nie spełniają oczekiwań. W praktyce, prowadzenie takiej dokumentacji jest zgodne z wytycznymi organizacji takich jak Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności, które zalecają regularne aktualizowanie ewidencji w celu zapewnienia zdrowia i dobrostanu zwierząt.

Pytanie 15

Jak wygląda średni roczny stan w grupie technologicznej, w której czas pobytu zwierząt wynosi 6 miesięcy, a ich przelotowość to 120 sztuk?

A. 50

B. 120

C. 60

D. 40

Poprawna odpowiedź na to pytanie to 60, ponieważ stan średnioroczny w grupie technologicznej jest obliczany jako iloraz liczby zwierząt przebywających w danym okresie oraz długości tego okresu. W przypadku podanych danych, czas przebywania zwierząt wynosi 6 miesięcy, a przelotowość to 120 sztuk. Aby uzyskać stan średnioroczny, należy zastosować równanie: Stan średnioroczny = Liczba zwierząt / (Czas przebywania w miesiącach / 12). W naszym przypadku to wygląda następująco: Stan średnioroczny = 120 / (6 / 12) = 120 / 0.5 = 240. Jednakże, dla obliczeń dotyczących zwierząt, w kontekście maksymalnego stanu, warto także uwzględnić średni czas przebywania, co prowadzi do wartości 60, biorąc pod uwagę, że 120 zwierząt przebywa przez 6 miesięcy w cyklu rocznym. W praktyce, takie obliczenia są istotne w zarządzaniu populacjami zwierząt w hodowlach czy rezerwatach, gdzie dokładne monitorowanie stanu zwierząt pozwala na lepsze planowanie i ochronę gatunków.

Pytanie 16

Obecność jakiego składnika w pożywieniu wpływa na rozwój przedżołądków u cieląt?

A. probiotyków

B. żelaza

C. włókna

D. białka

Włókno pokarmowe odgrywa kluczową rolę w rozwoju przedżołądków u cieląt, ponieważ stymuluje ich rozwój i funkcjonowanie. Przedżołądki, do których zalicza się żwacz, czepiec i księgi, są odpowiedzialne za fermentację i trawienie pokarmu roślinnego, co jest istotne dla zdrowia i wzrostu zwierząt. Wprowadzenie włókna do diety cieląt pobudza ich naturalne zachowania żerowania, co z kolei prowadzi do zwiększonej produkcji śliny, niezbędnej do neutralizacji kwasów w żwaczu. Standardy żywienia wskazują, że odpowiednia ilość włókna w diecie cieląt powinna wynosić co najmniej 15-20% suchej masy. Przykłady źródeł włókna to siano, kiszonka z traw i pasze objętościowe, które powinny być wprowadzane do diety cieląt już od 3-4 tygodnia życia, aby zapewnić prawidłowy rozwój ich układu pokarmowego. Dbanie o odpowiednią ilość włókna w diecie nie tylko wspiera rozwój przedżołądków, ale także wpływa na ogólny stan zdrowia zwierząt, w tym na ich odporność na choroby, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli bydła.

Pytanie 17

Pierwszym segmentem jelita cienkiego jest

A. jelito biodrowe

B. okrężnica

C. dwunastnica

D. jelito czcze

Dwunastnica, będąca pierwszym odcinkiem jelita cienkiego, pełni kluczową rolę w procesie trawienia i wchłaniania składników odżywczych. To tutaj wpadają treści pokarmowe z żołądka, gdzie są mieszane z enzymami trawiennymi oraz sokiem trzustkowym, co umożliwia skuteczne trawienie białek, tłuszczów i węglowodanów. Dwunastnica ma długość około 25-30 cm i jest podzielona na cztery części, co umożliwia dalszą obróbkę pokarmu. Znajomość anatomii jelit, w tym roli dwunastnicy, jest niezbędna w wielu dziedzinach, takich jak gastroenterologia, chirurgia czy dietetyka. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest projektowanie planów dietetycznych dla pacjentów z chorobami układu pokarmowego, gdzie kontrola spożycia pokarmów trawionych w dwunastnicy jest kluczowa. W praktyce klinicznej znajomość patologii dwunastnicy, takich jak wrzody lub choroba Leśniowskiego-Crohna, jest istotna dla prawidłowego diagnozowania i leczenia.

Pytanie 18

Właściciel zwierząt gospodarskich zobowiązany jest do przechowywania ewidencji leczenia tych zwierząt, począwszy od daty ostatniego wpisu, przez co najmniej

A. 6 lat

B. 2 lata

C. 5 lat

D. 3 lata

Odpowiedzi wskazujące na krótsze okresy przechowywania ewidencji leczenia zwierząt gospodarskich nie uwzględniają istotnego aspektu, jakim jest konieczność długoterminowego monitorowania zdrowia zwierząt. Przechowywanie dokumentacji przez 2 lub 3 lata może wydawać się wystarczające w krótkim okresie, jednak w praktyce może prowadzić do problemów w przypadku wykrycia poważnych chorób lub epidemiologicznych zagrożeń. Tego rodzaju podejście może skutkować brakiem pełnej wiedzy na temat historii zdrowotnej zwierząt, co uniemożliwiłoby skuteczne podejmowanie decyzji w sytuacjach kryzysowych. Praktyki w zakresie zarządzania zdrowiem zwierząt, zarówno w hodowli jak i produkcji, wskazują na potrzebę dbałości o szczegółowe rejestrowanie leczenia przez przynajmniej 5 lat. Ponadto, w przypadku chorób zakaźnych, mogą występować wymogi prawne, które nakładają obowiązek przechowywania dokumentacji przez dłuższy czas, co jest kluczowe dla monitorowania i kontroli zdrowia zwierząt. Ignorowanie tych norm może prowadzić do zaniedbań w aspektach zdrowotnych, co jest niezgodne z aktualnymi standardami weterynaryjnymi oraz dobrymi praktykami w zarządzaniu zwierzętami. W efekcie, krótki okres przechowywania mógłby ograniczyć możliwości analizy danych dotyczących zdrowia stada, co ma kluczowe znaczenie dla przyszłego zarządzania oraz dobrostanu zwierząt.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

Jak długo po zauważeniu początkowych symptomów rui powinno się przeprowadzić zabieg sztucznego unasienniania u krowy?

A. Od 12 do 18 godzin

B. Od 6 do 10 godzin

C. Od 18 do 24 godzin

D. Od 10 do 12 godzin

Odpowiedź 'Od 12 do 18 godzin' jest zgodna z najlepszymi praktykami w zakresie sztucznego unasienniania u krów. Wykonanie zabiegu w tym czasie jest kluczowe, ponieważ w okresie rui dochodzi do owulacji, a nasienie powinno być wprowadzane do układu rozrodczego samicy w momencie, gdy jajnik uwalnia komórkę jajową. Zazwyczaj owulacja następuje około 12 do 14 godzin po pierwszych objawach rui, dlatego tak istotne jest, aby inseminację przeprowadzić w oknie czasowym 12-18 godzin po zauważeniu pierwszych symptomów. Przykładowo, jeżeli pierwsze oznaki rui zaobserwowano o godzinie 8:00, sztuczne unasiennianie powinno zostać przeprowadzone pomiędzy 20:00 a 2:00. Takie podejście zwiększa szansę na zapłodnienie oraz poprawia efektywność hodowli. Warto również pamiętać, że kontrola rui i odpowiednie monitorowanie samic powinny być częścią rutynowych praktyk w hodowli, co przyczynia się do lepszego zarządzania stadem oraz obniżenia kosztów związanych z nieefektywnym unasiennianiem.

Pytanie 21

Rozwojowa nieprawidłowość objawiająca się brakiem lub niepełnym zstąpieniem jąder do moszny to

A. aplazja

B. spodziectwo

C. wnętrostwo

D. stulejka

Wnętrostwo, znane również jako kryptorchizm, to wada rozwojowa, która polega na braku lub niecałkowitym zstąpieniu jąder do moszny. Jądra u zdrowych chłopców zazwyczaj zstępują do moszny przed narodzinami, a ich obecność w prawidłowej lokalizacji jest kluczowa dla odpowiedniego rozwoju układu rozrodczego. Nieleczone wnętrostwo może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, w tym zwiększonego ryzyka wystąpienia nowotworów jądra oraz zaburzeń hormonalnych. W praktyce medycznej, diagnostyka wnętrostwa obejmuje badania fizykalne oraz obrazowe, takie jak ultrasonografia. Leczenie najczęściej polega na chirurgicznym zstąpieniu jądra do moszny, czyli orchidopeksji, co powinno być przeprowadzone przed ukończeniem trzeciego roku życia, aby zminimalizować ryzyko powikłań. Warto pamiętać, że regularne badania kontrolne są istotne dla monitorowania stanu zdrowia chłopców z wnętrostwem.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

W oparciu o dane zamieszczone w tabeli oblicz, ile litrów EM Probiotyku potrzeba do jednorazowego opryskania pomieszczenia dla niosek o powierzchni 1 000 m²przy aplikacji raz na tydzień

Pomieszczenia	EM Probiotyk	Woda	Łączna ilość	Ilość aplikacji
1 m²	10 ml	40 ml	50 ml	Co 3 dni
1 m²	25 ml	75 ml	100 ml	1 x na tydzień
100 m²	1 litr	4 litry	5 litrów	Co 3 dni
100 m²	2,5 litra	7,5 litra	10 litrów	1 x na tydzień

A. 10 litrów

B. 40 litrów

C. 25 litrów

D. 75 litrów

Tak, 25 litrów to na pewno dobra odpowiedź. Z tabeli wynika, że na 100 m² potrzebujesz 2,5 litra EM Probiotyku, więc przy 1000 m² to już 2,5 litra razy 10, czyli 25 litrów. To ważne, żeby stosować odpowiednie dawki tego preparatu, bo jak dasz za mało, to nie zadziała tak, jak powinno, a jak za dużo, to może być nieekonomicznie. Trzymanie się tych zaleceń pomaga poprawić mikroflorę w hodowlach i wpływa pozytywnie na zdrowie niosek oraz jakość jaj. Swoją drogą, badania też pokazują, że probiotyki mają rzeczywiście dobry wpływ na zwierzęta, więc warto się w to zagłębić.

Pytanie 24

Ejakulacja to

A. wytrysk nasienia

B. wzwód

C. uwolnienie komórki jajowej

D. popęd płciowy

Ejakulacja to proces, w którym nasienie jest wydalane z męskich narządów płciowych, co jest kluczowym elementem reprodukcji. To zjawisko jest regulowane przez skomplikowane mechanizmy neurologiczne oraz hormonalne. Ejakulacja następuje zazwyczaj jako wynik podniecenia seksualnego, kiedy dochodzi do skurczów mięśni gładkich w obrębie prostaty i cewki moczowej, co prowadzi do wypchnięcia nasienia na zewnątrz. Praktycznie, zrozumienie ejakulacji jest istotne nie tylko w kontekście prokreacji, ale także zdrowia seksualnego. Na przykład, mężczyźni, którzy mają problemy z ejakulacją, mogą doświadczać trudności w relacjach intymnych, co może prowadzić do problemów psychologicznych. W terapii seksualnej często omawia się kwestie ejakulacji oraz jej wpływ na satysfakcję seksualną partnerów. Ponadto, znajomość procesu ejakulacji jest niezbędna w kontekście edukacji seksualnej, aby prawidłowo informować młodzież o biologii człowieka i konsekwencjach aktywności seksualnej.

Pytanie 25

Jakie jest pochodzenie anatomiczne linii białej?

A. rogu

B. zęba

C. kopyta

D. włosa

Wybierając odpowiedzi związane z włosem, rogiem lub zębem, można zauważyć pewne nieporozumienia dotyczące anatomicznych struktur zwierząt. Włosy, będące elementem pokrycia ciała, nie mają żadnego związku z kopytem ani strukturą linii białej, a ich funkcje obejmują ochronę i termoregulację. Rogi, z kolei, są strukturami keratynowymi znajdującymi się u zwierząt takich jak bydło czy kozy, i także nie mają związku z kopytami koni. Zęby, będące elementem układu pokarmowego, pełnią zupełnie inną rolę w organizmie zwierzęcia. Pojawienie się myślenia, że linia biała należy do którejkolwiek z tych struktur, może wynikać z braku zrozumienia różnic w anatomicznych funkcjach różnych części ciała zwierząt. Właściwe rozpoznawanie i klasyfikacja tych struktur są niezwykle ważne w weterynarii oraz w praktykach jeździeckich, co pokazuje, jak fundamentalne jest zrozumienie anatomii w kontekście zdrowia zwierząt. Ignorowanie tej wiedzy może prowadzić do błędnych diagnoz oraz niewłaściwej pielęgnacji, co w dłuższym okresie może skutkować poważnymi problemami zdrowotnymi.

Pytanie 26

Sierść strzyże się najczęściej u koni, które są wykorzystywane

A. wyścigowo

B. roboczo

C. rekreacyjnie

D. pociągowo

Strzyżenie sierści u koni wyścigowych ma na celu poprawę ich wydajności i komfortu. W przypadku koni użytkowanych w wyścigach, odpowiednia pielęgnacja sierści jest kluczowa dla zapewnienia optymalnej temperatury ciała, a także dla ich estetyki. Krótsza sierść ułatwia także dokładne monitorowanie stanu zdrowia konia, co jest istotne w kontekście osiąganych wyników. W praktyce, wielu właścicieli koni wyścigowych decyduje się na strzyżenie w okresie letnim, aby zredukować ryzyko przegrzania podczas intensywnych treningów. Dodatkowo, strzyżenie umożliwia lepszą wentylację skóry, co jest ważne podczas zawodów. Ponadto, wprowadzenie właściwych standardów pielęgnacji sierści, takich jak użycie odpowiednich narzędzi strzyżarskich, jest zgodne z praktykami branżowymi. Właściwe techniki strzyżenia mogą także wpłynąć na obniżenie ryzyka rozwoju chorób skórnych, co jest szczególnie istotne w przypadku koni wyścigowych, które są narażone na różnorodne stresory. Stąd wynika, że strzyżenie sierści jest integralnym elementem kompleksowego podejścia do dbania o zdrowie koni wyścigowych.

Pytanie 27

Zielona, młoda i wilgotna koniczyna, spożywana przez bydło na pusty żołądek, może prowadzić do

A. wzdęć

B. kolek

C. tężyczki

D. zaparć

Młoda zielonka z koniczyny, zwłaszcza gdy jest mokra, może prowadzić do wzdęć u bydła, ponieważ zawiera dużą ilość łatwostrawnych węglowodanów i białka. Spożycie takiej paszy na czczo, kiedy układ pokarmowy zwierząt nie jest przygotowany do trawienia, może prowadzić do nadmiernej fermentacji w żwaczu. Wzdęcia są wynikiem gromadzenia się gazów w układzie pokarmowym, co może zagrażać zdrowiu bydła. W praktyce, aby zminimalizować ryzyko wzdęć, zaleca się stopniowe wprowadzanie zielonki do diety bydła, szczególnie w okresach intensywnego wypasu. Ponadto, stosowanie probiotyków może wspierać zdrową florę bakteryjną w żwaczu, co również może pomóc w redukcji ryzyka wystąpienia wzdęć. Właściciele bydła powinni być świadomi potrzeby monitorowania diety swoich zwierząt i unikania nagłych zmian w żywieniu, co jest zgodne z dobrymi praktykami hodowlanymi.

Pytanie 28

Eliminacja gryzoni w środowisku naturalnym zwierząt to

A. dezynfekcja

B. dezynsekcja

C. deratyzacja

D. dekornizacja

Deratyzacja to proces eliminacji gryzoni, który ma na celu ochronę zdrowia publicznego oraz zabezpieczenie mienia przed szkodami powodowanymi przez te zwierzęta. Gryzonie, takie jak szczury i myszy, mogą przenosić groźne choroby, w tym leptospiroza, hantawirusy czy salmonellę, które stanowią poważne zagrożenie dla ludzi i zwierząt. Praktyczne zastosowanie deratyzacji obejmuje nie tylko bezpośrednie działania zmierzające do zlikwidowania gryzoni, ale także prewencję, czyli zapobieganie ich pojawianiu się w określonych miejscach. Standardy branżowe w zakresie deratyzacji zalecają stosowanie odpowiednich pułapek oraz metod chemicznych, które są zgodne z regulacjami ochrony środowiska. Ważne jest, aby wszystkie działania były prowadzone przez wykwalifikowany personel, który posiada wiedzę na temat biologii gryzoni oraz metod ich zwalczania. Dobrą praktyką jest także regularne monitorowanie obszarów objętych deratyzacją oraz informowanie użytkowników o podejmowanych działaniach, co zwiększa skuteczność ochrony.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 30

Część przełyku, która jest poszerzona i służy do zbierania, rozmiękczania oraz transportu pokarmu, znajduje się

A. u gęsi

B. u owiec

C. u świń

D. u królików

Odpowiedź 'u gęsi' jest poprawna, ponieważ gęsi posiadają rozwiniętą część przełyku znaną jako żołądek przedżołądkowy, której zadaniem jest gromadzenie pokarmu. Ta struktura nie tylko umożliwia rozmiękczanie pokarmu, ale także przechowuje go przed dalszym trawieniem, co jest szczególnie istotne w przypadku pokarmów o większej twardości, takich jak ziarna czy trawa. Dzięki tej adaptacji, gęsi mogą efektywnie korzystać z zasobów pokarmowych dostępnych w ich naturalnym środowisku. Przykład praktyczny można zaobserwować podczas sezonu wegetacyjnego, kiedy gęsi zbierają się w miejscach bogatych w zioła i nasiona, skąd przechowują pokarm w swojej przełyku, co pozwala im na długotrwałe trawienie i lepsze wykorzystanie składników odżywczych. Taka budowa anatomiczna jest zgodna z zasadami etologii oraz biochemii żywienia zwierząt, które potwierdzają, że różne gatunki mają różnorodne adaptacje do sposobu odżywiania, co jest kluczowe dla ich przetrwania i rozwoju.

Pytanie 31

Określ temperaturę krytyczną, powyżej której plemniki buhaja ulegną gwałtownemu uszkodzeniu, na przykład podczas wydobywania nasienia z pojemnika.

A. –170°C

B. –150°C

C. –190°C

D. –130°C

Temperatura graniczna –130°C jest kluczowym punktem, powyżej którego plemniki buhaja mogą ulec szybkiej degradacji w trakcie wyjmowania nasienia z kontenera. W praktyce, przechowywanie komórek jajowych i plemników w ciekłym azocie (nawet w temperaturach sięgających –196°C) ma na celu ich długoterminową konserwację. W momencie wyjmowania nasienia, należy zminimalizować czas, w którym plemniki znajdują się w temperaturze wyższej niż –130°C. Warto zauważyć, że przy takich temperaturach, komórki zaczynają doświadczać nieodwracalnych uszkodzeń błon komórkowych, co prowadzi do ich śmierci. Dobrą praktyką jest szybkie przenoszenie nasienia do medium transportowego, które utrzymuje niską temperaturę. W sektorze hodowli zwierząt, świadome zarządzanie tym procesem jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości nasienia, co z kolei wpływa na efektywność rozmnażania i hodowli. Takie podejście jest zgodne z zaleceniami organizacji zajmujących się biotechnologią reprodukcyjną, które podkreślają znaczenie precyzyjnych warunków przechowywania i transportu komórek.

Pytanie 32

Która z pasz charakteryzuje się najwyższą zawartością białka ogólnego?

A. Kiszonka z kukurydzy

B. Śruta z jęczmienia

C. Ziemniaki gotowane na parze

D. Drożdże paszowe

Ziemniaki parowane, mimo że mogą być traktowane jako źródło węglowodanów, nie są odpowiednie jako podstawowe źródło białka w diecie zwierząt. Zawierają jedynie około 2% białka ogólnego, co czyni je niewystarczającymi do spełnienia potrzeb białkowych zwierząt hodowlanych. Stosowanie ziemniaków jako głównego składnika paszy może prowadzić do niedoborów białka, co w konsekwencji wpływa negatywnie na wzrost, produkcję oraz zdrowie zwierząt. Śruta jęczmienna, chociaż bogatsza w białko niż ziemniaki, zawiera około 10-12% białka, co również nie jest wystarczające w kontekście intensywnej produkcji zwierzęcej, gdzie zapotrzebowanie na białko jest znacznie wyższe. Kiszonka z kukurydzy charakteryzuje się niską zawartością białka, wynoszącą jedynie około 7-8%, co dodatkowo potwierdza, że nie jest odpowiednia jako źródło białka w diecie zwierząt. Wybór odpowiednich pasz białkowych jest kluczowy dla efektywności produkcji, a nieprawidłowe podejście do bilansu składników odżywczych może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania paszy oraz obniżenia wydajności produkcji zwierzęcej. Z tego powodu istotne jest, aby hodowcy zwracali uwagę na źródła białka w diecie zwierząt, kierując się sprawdzonymi danymi i standardami żywieniowymi.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

Wskaż pasze, które należy dokupić.

Bilans paszowy przykładowego gospodarstwa (w dt)
Wyszczególnienie	Zielonki	Kukurydza na kiszonkę	Siano	Pasze treściwe
Zapotrzebowanie	7,076	5,922	38	333
Produkcja	7,250	8 100	28	0
Nadwyżka (+)
Niedobór (-)

A. Siano i pasze treściwe.

B. Kukurydza i pasze treściwe.

C. Zielonki i kukurydza.

D. Siano i kukurydza.

Poprawna odpowiedź to siano i pasze treściwe, ponieważ te składniki paszowe są niezbędne dla prawidłowego bilansu pokarmowego zwierząt. W analizowanym bilansie paszowym występuje wyraźny niedobór siana oraz pasz treściwych, co może prowadzić do problemów zdrowotnych u zwierząt, takich jak niedobory witamin czy minerałów. Siano stanowi ważne źródło błonnika, które wspomaga procesy trawienne, a pasze treściwe są bogate w energię i białko, co jest niezbędne w okresach intensywnego wzrostu czy laktacji. Przykład praktyczny: w hodowli bydła mlecznego niewystarczająca podaż siana i pasz treściwych może prowadzić do obniżenia wydajności mlecznej, co w konsekwencji wpływa na rentowność całego gospodarstwa. Warto również pamiętać, że odpowiednia kombinacja pasz w diecie zwierząt jest kluczowa dla zachowania ich zdrowia i efektywności produkcji.

Pytanie 36

Jaką minimalną liczbę sztuk świń musi mieć rolnik planujący ich hodowlę, aby zarejestrować siedzibę stada?

A. 3 sztuki

B. 4 sztuki

C. 2 sztuki

D. 1 sztuka

Wybór odpowiedzi innej niż 1 sztuka może wynikać z niepełnego zrozumienia regulacji dotyczących hodowli świń. Istnieje powszechne przekonanie, że minimalna liczba sztuk do rejestracji musi być wyższa, być może z uwagi na praktyki związane z większymi gospodarstwami rolnymi. Jednakże, niezależnie od skali hodowli, przepisy prawne jasno określają, że każdy rolnik, niezależnie od liczby posiadanych świń, ma obowiązek rejestracji stada. W przypadku odpowiedzi optujących za większą liczbę sztuk, występuje typowy błąd myślowy polegający na założeniu, że rejestracja dotyczy jedynie hodowli komercyjnej lub intensywnej, co jest nieprawdziwe. Prowadzi to do pominięcia kluczowych zasad dotyczących zdrowia zwierząt oraz bioasekuracji, które są istotne dla każdego, kto planuje rozpocząć hodowlę, nawet w bardzo małym zakresie. Zrozumienie tej regulacji jest fundamentalne, ponieważ nieprzestrzeganie obowiązku rejestracji może prowadzić do konsekwencji prawnych, a także wpływać na zdrowie zwierząt oraz bezpieczeństwo żywności. W praktyce, każda osoba zainteresowana hodowlą powinna być świadoma obowiązków wynikających z przepisów, aby uniknąć problemów związanych z niezgodnością z prawem oraz potencjalnymi stratami w przypadku wystąpienia chorób w stadzie.

Pytanie 37

Która z pasz zalicza się do tych o wysokiej zawartości białka?

A. Śruta jęczmienna

B. Śruta poekstrakcyjna rzepakowa

C. Kiszonka z kukurydzy

D. Wysłodki buraczane

Śruta poekstrakcyjna rzepakowa jest uznawana za wysokobiałkowy składnik pasz dla zwierząt, ponieważ jej zawartość białka wynosi przeciętnie około 36-38%. Jest to produkt uboczny powstający w wyniku ekstrakcji oleju z nasion rzepaku, co sprawia, że poza białkiem dostarcza również cennych aminokwasów, które są istotne dla prawidłowego wzrostu oraz rozwoju zwierząt. W przypadku zwierząt ruminujących, takich jak bydło, śruta ta może być stosowana jako dodatek do paszy w celu zwiększenia wartości odżywczej diety i poprawy produkcji mleka oraz przyrostów masy ciała. W praktyce, jej zastosowanie w mieszankach paszowych powinno być zgodne z zaleceniami dotyczącymi bilansowania pasz, tak aby zapewnić odpowiedni stosunek białka i energii. Dodatkowo, stosowanie wysokobiałkowych pasz, takich jak śruta poekstrakcyjna rzepakowa, jest również zgodne z trendami zrównoważonego rozwoju w przemyśle paszowym, ponieważ rzepak jest uprawą, która może być produkowana lokalnie, zmniejszając tym samym ślad węglowy związany z transportem pasz.

Pytanie 38

Termin określający krycie lochy nasieniem różnych knurów w trakcie tej samej rui to

A. ejakulacja

B. heterospermia

C. bioasekuracja

D. spermatogeneza

Heterospermia to coś, co oznacza, że locha może być kryta przez kilka knurów podczas jednej rui. Z mojego doświadczenia wynika, że to może być całkiem ciekawe rozwiązanie w hodowli. Dzięki temu potomstwo może być bardziej różnorodne genetycznie, a to jest ważne, bo mamy wtedy większe szanse na uzyskanie pożądanych cech u zwierząt. W hodowli to już uznawane jest za nowoczesną metodę, która może pomóc lepiej zarządzać genotypem całego stada. Ale trzeba pamiętać, że wprowadzenie takiego systemu wymaga sporej kontroli nad zdrowiem i jakością nasienia, żeby nie ryzykować przenoszeniem chorób. Praktyki związane z heterospermią powinny być zgodne z tym, co zalecają organizacje zajmujące się zdrowiem zwierząt. Moim zdaniem, takie podejście może zwiększyć efektywność hodowli i poprawić dobrostan zwierząt, bo dajemy im lepsze geny do rozwoju.

Pytanie 39

Jakie ma znaczenie witamina K w organizmach zwierzęcych?

A. wzrok

B. mineralizację kości

C. płodność

D. krzepliwość krwi

Witamina K jest bardzo ważna, jeśli chodzi o krzepliwość krwi. Bez niej organizm może mieć spore problemy, bo nie będzie mógł prawidłowo aktywować odpowiednich białek, które są niezbędne do krzepnięcia. Mówiąc prościej, jeśli nie ma wystarczającej ilości witaminy K, ryzyko krwawień wzrasta, a rany goją się wolniej. W medycynie weterynaryjnej na przykład, podawanie witaminy K jest kluczowe przy zatruciach rodentycydami, które potrafią zaburzać ten cykl. Oprócz tego, niektóre badania sugerują, że witamina K może mieć pozytywny wpływ na zdrowie kości, ale jej główna rola to właśnie wsparcie w krzepliwości. Dlatego ważne, aby zwierzęta miały w diecie źródła witaminy K, takie jak zielone warzywa liściaste czy dodatkowe suplementy. Niedobory mogą prowadzić do groźnych problemów zdrowotnych.

Pytanie 40

Zastosowanie systemu NEL służy do oceny wartości energetycznej pasz dla

A. koni

B. bydła

C. kóz

D. świń

System NEL (Net Energy Lactation) jest narzędziem stosowanym w ocenie wartości energetycznej pasz, szczególnie dla bydła mlecznego. Metoda ta umożliwia dokładne określenie, ile energii można uzyskać z paszy, co jest kluczowe dla optymalizacji produkcji mleka. Wartości NEL pomagają hodowcom w dobieraniu odpowiednich składników paszowych, co wpływa na wydajność oraz zdrowie zwierząt. Przykładowo, pasze o wysokiej wartości NEL są stosowane w dietach krów mlecznych, co skutkuje lepszymi wynikami w produkcji mleka oraz poprawą jakości jego składników odżywczych. Ponadto, stosowanie NEL jest zgodne z wytycznymi zawartymi w normach żywieniowych dla bydła, co pozwala na osiągnięcie lepszej efektywności ekonomicznej w produkcji rolnej. Warto dodać, że ocena wartości energetycznej pasz z wykorzystaniem NEL jest uznawana za standardową praktykę w nowoczesnych systemach żywieniowych dla bydła.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej