Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
  • Data rozpoczęcia: 30 kwietnia 2025 10:08
  • Data zakończenia: 30 kwietnia 2025 10:25

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Najlepszym czasem na unasiennianie krów jest druga część fazy rujowej oraz początek fazy porujowej, to znaczy w okresie od 12 do 24 godziny od początku rui. W jakim przedziale czasowym powinien być przeprowadzony zabieg unasienniania, jeżeli rui właściwa rozpoczęła się około 5 rano?

A. W godzinach od 17 do 5
B. W godzinach od 15 do 3
C. W godzinach od 8 do 20
D. W godzinach od 12 do 24
Odpowiedź między 17 a 5 jest prawidłowa, ponieważ wskazuje na okres unoszenia, który jest kluczowy dla skutecznego unasienniania krów. Proces rui u krów trwa zazwyczaj około 18-24 godzin, a optymalnym czasem na przeprowadzenie inseminacji jest okres od 12 do 24 godzin po rozpoczęciu rui. W przypadku, gdy początek rui miał miejsce o 5 rano, zabieg unoszenia powinien być przeprowadzony między 17 a 5, co obejmuje kluczowy czas dla inseminacji. Realizacja zabiegu w tym czasie zwiększa prawdopodobieństwo zapłodnienia, co zostało potwierdzone przez badania w dziedzinie zootechniki. W praktyce, aby maksymalizować szanse na sukces, hodowcy często dokumentują cykle rujowe swoich krów, co pozwala na precyzyjne planowanie zabiegów. Warto również pamiętać, że temperatura, stres oraz zdrowie bydła mają wpływ na efektywność tego procesu, dlatego tak ważne jest obserwowanie i odpowiednie reagowanie na sygnały wskazujące na ruję.

Pytanie 2

Brak dostępu kota do jedzenia, zabawy lub możliwości swobodnego przemieszczania się po swoim obszarze nie prowadzi do jego

A. frustracji
B. złości
C. zadowolenia
D. przygnębienia
Pozbawienie kota jedzenia, zabawy czy możliwości swobodnego poruszania się po swoim terytorium nie wywołuje u niego zadowolenia, ponieważ koty są zwierzętami o określonych potrzebach behawioralnych i fizjologicznych, które muszą być zaspokajane, aby mogły żyć zdrowo i harmonijnie. Koty, jako zwierzęta terytorialne, potrzebują przestrzeni do eksploracji oraz aktywności, aby utrzymać równowagę psychiczną. Odpowiednie dostarczanie bodźców, takich jak zabawki, interakcja z opiekunem oraz możliwość przemieszczania się w obrębie swojego terytorium są kluczowe dla ich dobrostanu. W kontekście praktyki weterynaryjnej czy behawioralnej uznaje się, że brak takich elementów prowadzi do frustracji, stresu, a w dłuższym okresie może skutkować problemami zdrowotnymi lub behawioralnymi. Dobre praktyki w opiece nad kotami obejmują zapewnienie im przestrzeni do zabawy oraz regularnych interakcji z opiekunem, co przyczynia się do ich zadowolenia oraz zdrowia ogólnego.

Pytanie 3

Chwyt Heimlicha to metoda udzielania pierwszej pomocy w przypadku

A. zwichnięcia
B. złamania
C. zadławienia
D. krwawienia
Chwyt Heimlicha to technika pierwszej pomocy stosowana w przypadku zadławienia, która polega na wywołaniu ciśnienia w jamie brzusznej w celu usunięcia przeszkody blokującej drogi oddechowe. Praktyka ta jest powszechnie uznawana za skuteczną metodę ratunkową w sytuacjach, gdy osoba nie jest w stanie oddychać z powodu zablokowania dróg oddechowych, na przykład przez kawałek jedzenia. Wykonanie chwytu polega na umieszczeniu dłoni w okolicy nadbrzusza osoby poszkodowanej i wykonaniu serii szybkich, skierowanych ku górze ucisków, co ma na celu wytworzenie ciśnienia, które wypchnie obiekt z dróg oddechowych. Tę metodę należy stosować z ostrożnością, unikając nadmiernego ucisku, ponieważ może to prowadzić do obrażeń wewnętrznych. Zgodnie z wytycznymi American Heart Association oraz innych instytucji zajmujących się ochroną zdrowia, chwyt Heimlicha może być stosowany zarówno u dorosłych, jak i dzieci, z pewnymi modyfikacjami. Kluczowe jest, aby osoby udzielające pomocy były odpowiednio przeszkolone, aby skutecznie reagować w nagłych przypadkach.

Pytanie 4

Oblicz zapotrzebowanie na sianokiszonkę dla gospodarstwa, które posiada 65 krów. Dzienna ilość sianokiszonki wynosi 15 kg na sztukę. Czas karmienia paszą trwa 200 dni. Rezerwa na pasze objętościowe stanowi 20%

A. 975 kg
B. 234 t
C. 3 t
D. 195 t
Aby obliczyć zapotrzebowanie na sianokiszonkę dla gospodarstwa hodującego 65 krów, należy uwzględnić dzienną dawkę sianokiszonki wynoszącą 15 kg na sztukę oraz okres żywienia paszą trwały przez 200 dni. Zatem dzienne zapotrzebowanie na sianokiszonkę dla całego stada wynosi: 65 krów * 15 kg = 975 kg dziennie. Następnie, aby obliczyć całkowite zapotrzebowanie na paszę na 200 dni, należy pomnożyć dzienne zapotrzebowanie przez liczbę dni: 975 kg * 200 dni = 195000 kg, co przekłada się na 195 ton. Jednakże, biorąc pod uwagę 20% rezerwę na pasze objętościowe, musimy zwiększyć tę wartość. Rezerwa 20% oznacza, że musimy dodać do całkowitego zapotrzebowania 20% tej wartości: 195000 kg * 0.2 = 39000 kg. Zatem całkowite zapotrzebowanie z rezerwą wynosi 195000 kg + 39000 kg = 234000 kg, co odpowiada 234 ton. Stosowanie rezerw w paszach objętościowych jest niezwykle istotne w hodowli bydła, ponieważ zapewnia bezpieczeństwo i ciągłość żywienia zwierząt, szczególnie w przypadku nieprzewidzianych okoliczności, takich jak zmiany w dostępności paszy czy jej jakość.

Pytanie 5

Która rasa świń jest stosowana w krzyżowaniu towarowym w celu zwiększenia mięsności?

A. Puławska
B. Pietrain
C. Polska biała zwisłoucha
D. Wielka biała polska
Rasa Pietrain jest szeroko stosowana w krzyżowaniu towarowym ze względu na swoje wyjątkowe cechy związane z mięsnością. Wyhodowana głównie w Belgii, charakteryzuje się wysoką zawartością mięsa oraz korzystnym stosunkiem mięsa do tłuszczu. Dzięki temu, zwierzęta tej rasy mają znakomite właściwości technologiczne, co sprawia, że są idealnym materiałem do krzyżowania z innymi rasami w celu uzyskania bardziej mięsnych potomków. Przykładem zastosowania rasy Pietrain jest krzyżowanie z rasą Wielka Biała Polska, co pozwala uzyskać świnie o lepszych parametrach mięsnych, takich jak większa masa mięśniowa oraz lepsza jakość mięsa, co jest zgodne z wymaganiami współczesnego rynku mięsnego. W praktyce, korzystanie z rasy Pietrain w programach hodowlanych przyczynia się do zwiększenia efektywności produkcji oraz poprawy jakości produktów mięsnych, co jest zgodne z normami i dobrymi praktykami w hodowli świń.

Pytanie 6

Jaką średnią liczba owiec przebywa w ciągu roku w różnych grupach technologicznych?

A. stan średnioroczny
B. obrót stada
C. przelotowość
D. bilans zwierząt
Stan średnioroczny to taki ważny wskaźnik, który pokazuje średnią ilość owiec w określonym czasie, najczęściej w ciągu roku. Dzięki temu łatwiej jest zarządzać stadem, bo można lepiej planować, ile paszy i miejsca potrzeba, a także zorganizować opiekę weterynaryjną. Na przykład w dużych hodowlach owiec, dokładne ścisłe obliczenia średniorocznego stanu owiec pomagają w planowaniu cykli produkcyjnych, co ma duży wpływ na zyski gospodarstwa. Warto pamiętać, że hodowcy powinni na bieżąco śledzić stan owiec, by dostosować swoje działania do zmieniających się warunków i potrzeb stada. Z mojego doświadczenia, można obliczyć stan średnioroczny na podstawie różnych danych z różnych okresów, co pozwala na lepszą analizę trendów w hodowli.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 8

Oksytocyna jest rodzajem hormonu

A. hamującym wydzielanie mleka
B. przyśpieszającym proces owulacji
C. ulepszającym wydalenie płodu
D. wspierającym przebieg ciąży
Odpowiedzi wskazujące na inne funkcje oksytocyny, takie jak hamowanie oddawania mleka, przyspieszanie owulacji czy podtrzymywanie ciąży, są nieprawidłowe i wynikają z niepełnego zrozumienia roli tego hormonu w organizmie. Oksytocyna nie hamuje oddawania mleka, lecz wręcz przeciwnie, wspomaga laktację poprzez stymulację skurczów mięśni gładkich w gruczołach mlekowych, co wspiera wypływ mleka. Również nie ma dowodów na to, że oksytocyna przyspiesza owulację; to zadanie spoczywa głównie na hormonach takich jak LH i FSH. Co więcej, oksytocyna nie pełni roli podtrzymującej ciążę; jej główna funkcja w tym kontekście to ułatwienie porodu. Pojęcie podtrzymywania ciąży odnosi się do innych hormonów, w tym progesteronu, który jest niezbędny do utrzymania ciąży. Nieprawidłowe interpretacje tych funkcji mogą prowadzić do błędnych wniosków w kontekście terapii hormonalnej i zarządzania ciążą, dlatego kluczowe jest zrozumienie, jakie są właściwe role poszczególnych hormonów w organizmie oraz ich interakcje, co ma istotne znaczenie w praktyce medycznej oraz w edukacji pacjentów.

Pytanie 9

W Polsce ocena kondycji krów mlecznych (BCS) jest przeprowadzana w skali

A. sześciostopniowej
B. dziewięciostopniowej
C. pięciostopniowej
D. dziesięciostopniowej
Punktowa ocena kondycji krów mlecznych (Body Condition Score, BCS) w Polsce jest stosowana w skali pięciostopniowej, co oznacza, że ocena kondycji zwierzęcia odbywa się w zakresie od 1 do 5. Wartość 1 oznacza skrajną niedobór tkanki tłuszczowej, natomiast 5 wskazuje na nadwagę. Odpowiednia ocena kondycji zwierząt jest kluczowa dla prowadzenia zdrowego chowu bydła mlecznego, gdyż pozwala na optymalizację wydajności mlecznej oraz reprodukcji. Na przykład, krowy z odpowiednią kondycją ciała (wskaźnik 3-4) mają lepsze wyniki w laktacji oraz większą szansę na szybki powrót do cyklu estralnego po wycieleniu. Utrzymanie prawidłowego BCS jest zgodne z zaleceniami specjalistów z dziedziny zootechniki i weterynarii, co przyczynia się do poprawy dobrostanu zwierząt i zwiększa efektywność produkcji mleka. W praktyce, regularna ocena BCS umożliwia wcześniejsze wykrywanie problemów zdrowotnych oraz niedoborów żywieniowych, co jest kluczowe dla długoterminowego zarządzania stadem.

Pytanie 10

Niedobór beta karotenu, który jest prowitaminą witaminy A w diecie, ogranicza

A. widzenie o zmierzchu
B. łamliwość kości
C. krzepliwość krwi
D. syntezę białek
Wybór odpowiedzi dotyczącej syntezy białka jest błędny, ponieważ beta karoten nie ma bezpośredniego wpływu na ten proces. Synteza białka jest regulowana przez różne czynniki, takie jak dostępność aminokwasów, hormony i energia metaboliczna, a nie przez ilość beta karotenu w organizmie. Zatem twierdzenie, że niedobór beta karotenu ogranicza syntezę białka, jest mylące i niepoparte dowodami naukowymi. Kolejny błąd dotyczy łamliwości kości; jest to proces, którego głównymi czynnikami ryzyka są niedobory wapnia, witaminy D oraz aktywność fizyczna, a nie beta karoten. Witamina A ma znaczenie dla zdrowia kości, ale jej niedobór nie jest bezpośrednio związany z łamliwością. Krzepliwość krwi również nie jest bezpośrednio związana z poziomem beta karotenu. Proces krzepnięcia jest regulowany przez różne witaminy, głównie K, oraz czynniki krzepnięcia, a nie przez obecność beta karotenu. Zrozumienie tych zależności jest kluczowe w kontekście żywienia i zdrowia, a skupienie się na właściwej diecie jest fundamentem w zapobieganiu niedoborom i ich konsekwencjom dla organizmu.

Pytanie 11

W żywieniu zwierząt zgodnym z zasadami ekologii można wykorzystywać

A. kokcydiostatyki
B. stymulatory wzrostu
C. dodatki mineralne
D. antybiotyki
Dodatki mineralne stanowią kluczowy element w ekologicznej diecie zwierząt, gdyż zapewniają niezbędne składniki odżywcze, które wspierają zdrowie i dobrostan zwierząt. W systemach ekologicznych, gdzie ogranicza się użycie syntetycznych substancji, takie jak dodatki mineralne pochodzenia naturalnego, odgrywają istotną rolę w zaspokajaniu potrzeb żywieniowych. Przykłady takich dodatków to wapń, fosfor, magnez oraz mikroelementy, które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu. W praktyce, stosowanie dodatków mineralnych może poprawić jakość mięsa, mleka oraz innych produktów pochodzenia zwierzęcego, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i wymogami certyfikacji ekologicznej. Dodatkowo, wprowadzenie odpowiednich minerałów do diety zwierząt może przyczynić się do zwiększenia odporności na choroby, co jest kluczowe w hodowli ekologicznej, gdzie unika się stosowania antybiotyków i innych substancji chemicznych. Dlatego też, ich zastosowanie jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie ekologicznego żywienia zwierząt.

Pytanie 12

W hodowli bydła mlecznego ta metoda umożliwia identyfikację licznych najlepszych zwierząt już w bardzo wczesnym etapie życia, co sprzyja intensyfikacji selekcji, skracaniu interwałów między pokoleniami oraz osiąganiu niemal dwukrotnie większego postępu hodowlanego.
Opisuje to selekcję

A. sztucznej
B. naturalnej
C. genomowej
D. hodowlanej
Selekcja naturalna to proces, w którym organizmy najlepiej przystosowane do swojego środowiska mają większe szanse na przeżycie i rozmnażanie. Choć jest to ważny mechanizm ewolucyjny, nie jest to podejście stosowane w hodowli bydła mlecznego, które wymaga świadomego wyboru najlepszych genotypów w celach produkcyjnych. Pomimo że selekcja naturalna przyczynia się do adaptacji gatunków, nie umożliwia szybkiej i celowej poprawy cech użytkowych zwierząt, co jest kluczowe w hodowli. Sztuczna selekcja, z drugiej strony, polega na doborze zwierząt do rozrodu na podstawie ich cech fenotypowych, co również nie zapewnia tak precyzyjnego postępu jak selekcja genomowa. Selekcja hodowlana, jak sama nazwa wskazuje, to ogólny termin odnoszący się do procesów podejmowanych w hodowli, ale nie uwzględnia nowoczesnych narzędzi analizy genetycznej. W kontekście nowoczesnych praktyk hodowlanych, selekcja genomowa jest bardziej efektywna, ponieważ opiera się na konkretnej analizie DNA, co pozwala na bardziej precyzyjne przewidywanie cech dziedzicznych niż tradycyjne metody. Błędem jest zatem utożsamianie tych koncepcji z procesem, który nie wykorzystuje nowoczesnych narzędzi i wiedzy genetycznej, co w rezultacie prowadzi do nieoptymalnych wyborów w hodowli bydła.

Pytanie 13

Przy tworzeniu dawki pokarmowej dla bydła, pierwszym krokiem jest zbilansowanie

A. pasz objętościowych suchych
B. minerałów
C. pasz treściwych
D. pasz objętościowych soczystych
W kontekście układania dawki pokarmowej dla bydła pojawia się wiele nieporozumień dotyczących kolejności bilansowania różnych grup pasz. Niepoprawne podejście do tematów związanych z paszami treściwymi, związkami mineralnymi oraz paszami objętościowymi suchymi może prowadzić do suboptymalnych wyników w hodowli. Pasze treściwe, mimo że dostarczają cennych składników energetycznych, takich jak skrobia, powinny być stosowane w dalszych etapach bilansowania, gdyż ich nadmiar może prowadzić do problemów zdrowotnych u bydła, w tym do kwasicy. Związki mineralne, choć są niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania organizmu zwierząt, również nie powinny być priorytetem w początkowych etapach bilansowania, ponieważ ich działanie jest uzależnione od odpowiedniej podaży pasz objętościowych, które tworzą bazę diety. Pasze objętościowe suche, takie jak siano, z kolei, nie są tak efektywne w dostarczaniu wilgoci oraz składników odżywczych, jak pasze soczyste, co czyni je mniej skutecznymi w kontekście podstawowych potrzeb pokarmowych bydła. Dlatego kluczowym błędem jest ignorowanie roli pasz objętościowych soczystych w pierwszej kolejności. Zrozumienie dynamiki żywienia bydła i ułożenie diety zgodnie z najlepszymi praktykami żywieniowymi jest fundamentem efektywnej produkcji zwierzęcej.

Pytanie 14

Cechy prawidłowego wymięcia krowy to

A. zawieszenie sromowe i kształt miskowaty
B. zawieszenie brzuszne i kształt kulisty
C. zawieszenie sromowo-brzuszne i kształt kulisty
D. zawieszenie sromowo-brzuszne i kształt skrzynkowaty
Prawidłowe wymię krowy charakteryzuje zawieszenie sromowo-brzuszne oraz kształt skrzynkowaty. Zawieszenie sromowo-brzuszne oznacza, że wymię jest podparte tak, że jego dolna część jest nieznacznie uniesiona, co sprzyja prawidłowemu odpływowi mleka i zmniejsza ryzyko stanów zapalnych. Kształt skrzynkowaty jest preferowany, ponieważ pozwala na efektywne gromadzenie mleka oraz ułatwia dojenie ręczne lub mechaniczne. Wymiona o tym kształcie są bardziej wydajne, co jest istotne zarówno dla dobrostanu zwierząt, jak i dla ekonomiki produkcji mleka. W praktyce, zwierzęta z takimi wymionami wykazują lepsze wyniki w zakresie wydajności mlecznej oraz zdrowotności. Dobrą praktyką hodowlaną jest wybór buhajów, których potomstwo charakteryzuje się zadowalającymi cechami anatomicznymi wymion, co można monitorować przy użyciu standardów oceny zwierząt, takich jak wskaźniki cech pokarmowych i morfologicznych.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 16

Po zakończeniu pierwszego okresu nieśności oraz w trakcie przepierzania u kur często obserwuje się zjawisko wzajemnego wydziobywania piór, szczególnie w rejonie kloaki, ogona i szyi. Na podstawie tych symptomów można ocenić, że mamy do czynienia

A. z kanibalizmem
B. z pterofagią
C. z koprofagią
D. z nerwowością
Prawidłowa odpowiedź to pterofagia, która odnosi się do zachowań związanych z wydziobywaniem piór przez ptaki. Zjawisko to jest szczególnie powszechne u kur, zwłaszcza w okresach stresowych, takich jak po zakończeniu pierwszego okresu nieśności. Wydziobywanie piór może prowadzić do poważnych uszkodzeń skóry oraz obniżenia stanu zdrowia ptaków, co ma wpływ na ich wydajność i dobrostan. W hodowli drobiu ważne jest, aby identyfikować i minimalizować czynniki stresowe, takie jak przeludnienie, niewłaściwe warunki środowiskowe czy brak odpowiednich źródeł białka. Praktyczne przykłady obejmują zapewnienie ptakom odpowiednich warunków bytowych, takich jak przestrzenne klatki oraz dostęp do świeżej paszy i wody. Warto również stosować programy szkoleniowe dla pracowników hodowli, które podnoszą ich świadomość na temat dobrostanu zwierząt oraz skutków pterofagii. Zastosowanie tych praktyk nie tylko poprawi zdrowie kur, ale także przyczyni się do zwiększenia efektywności produkcji drobiarskiej.

Pytanie 17

Jednokomorowy żołądek prosty występuje u

A. świni
B. owcy
C. psa
D. konia
Odpowiedzi konia, świni i owcy odnoszą się do zwierząt, które posiadają bardziej złożony układ pokarmowy, często z wielokomorowymi żołądkami. Koń, jako zwierzę roślinożerne, ma żołądek, który jest stosunkowo prosty, ale jego układ pokarmowy jest przystosowany do długotrwałego trawienia celulozy z roślin. Żołądek konia nie jest jednokomorowy w sensie funkcjonalnym, gdyż wymaga on bardziej skomplikowanego procesu trawienia, który obejmuje fermentację w jelitach grubych. Świnie, z kolei, są wszystkożerne, a ich żołądek również nie jest jednokomorowy w klasycznym rozumieniu, ponieważ ich układ pokarmowy zawiera komponenty umożliwiające trawienie różnorodnych pokarmów. Owce, będące zwierzętami przeżuwającymi, mają żołądek podzielony na cztery komory, co jest niezbędne do efektywnego trawienia włókna roślinnego. Typowym błędem jest mylenie prostoty żołądka z jego funkcjonalnością, co prowadzi do nieporozumień w zakresie diety i żywienia różnych gatunków zwierząt. Właściwe zrozumienie anatomii i fizjologii układu pokarmowego poszczególnych zwierząt jest kluczowe dla ich zdrowia oraz efektywności żywieniowej, co jest zgodne z aktualnymi standardami weterynaryjnymi oraz praktykami hodowlanymi.

Pytanie 18

Kreda pastewna, zmielone muszle ślimaków oraz skorupy jajek są dodawane do pasz dla kur w celu dostarczenia ptakom

A. węglowodanów
B. białek
C. lipidów
D. soli mineralnych
Wybór węglowodanów, lipidów lub białek jako odpowiedzi jest nieuzasadniony w kontekście podanych składników. Węglowodany są głównym źródłem energii w diecie zwierzęcej, jednak nie spełniają one żadnej roli w dostarczaniu niezbędnych minerałów, jak wapń, który jest kluczowy dla zdrowia kur. Lipidy, z drugiej strony, są odpowiedzialne za dostarczanie energii oraz wspieranie wchłaniania witamin rozpuszczalnych w tłuszczach, ale nie mają związku z funkcją mineralną. Białka są niezbędne do budowy tkanek i produkcji enzymów, jednak ich obecność nie jest związana z mineralizacją, co wskazuje na mylne zrozumienie roli, jaką minerały odgrywają w diecie kur. Typowym błędem jest mylenie źródeł energii z minerałami; niektóre składniki diety mogą zawierać zarówno węglowodany, jak i białka, ale kreda pastewna, muszle i skorupki jaj są wyspecjalizowane w dostarczaniu soli mineralnych. Zrozumienie różnicy między tymi grupami składników odżywczych jest kluczowe dla efektywnego zarządzania dietą ptaków, aby zapobiec niedoborom żywieniowym, które mogą prowadzić do obniżonej jakości jaj oraz problemów zdrowotnych w stadach drobiu.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 20

Jak długo utrzymuje się standardowa laktacja u krów?

A. 365 dni
B. 250 dni
C. 305 dni
D. 280 dni
Odpowiedzi 280 dni, 250 dni i 365 dni są nieprawidłowe, ponieważ nie oddają rzeczywistego czasu trwania standardowej laktacji u krów. Laktacja, trwająca 280 dni, jest zbyt krótka, co mogłoby prowadzić do niewystarczającej produkcji mleka oraz do obniżenia kondycji zdrowotnej zwierząt. Zbyt krótki okres laktacji ogranicza także zdolności rozrodcze krów, co w dłuższym czasie wpływa negatywnie na rentowność gospodarstwa. Natomiast odpowiedź 250 dni, choć teoretycznie również może wystąpić, nie spełnia standardów branżowych, które rekomendują co najmniej 305 dni dla optymalnej produkcji. Z kolei laktacja trwająca 365 dni to sytuacja, która jest rzadko spotykana w praktyce, a przedłużenie tego okresu może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak mastitis czy inne schorzenia metaboliczne. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że każdy z tych niepoprawnych przedziałów czasowych nie tylko nie jest zgodny z naukowym podejściem do laktacji, ale również ignoruje zasadnicze aspekty zarządzania stadem, które są kluczowe dla efektywnej produkcji mleka. Właściwe zrozumienie cyklu laktacyjnego i jego długości jest fundamentem dla zdrowia krów oraz dla ekonomicznych wyników gospodarstwa.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 22

Najdłuższy czas ciąży występuje

A. u szynszyli
B. u kotki
C. u królicy
D. u suki
Okres ciąży u szynszyli wynosi średnio od 111 do 118 dni, co czyni go jednym z najdłuższych wśród małych ssaków. Szynszyle mają specyficzne wymagania dotyczące rozmnażania, a ich długi okres ciąży jest wynikiem adaptacji do trudnych warunków środowiskowych. Dzieci szynszyli rodzą się w pełni rozwinięte, z otwartymi oczami i futrem, co pozwala im na szybkie przystosowanie się do życia poza łonem matki. Tego rodzaju wczesny rozwój jest korzystny, ponieważ w naturalnym środowisku szynszyli, które często są narażone na drapieżnictwo, noworodki muszą być zdolne do samodzielnego życia zaraz po narodzinach. Takie przystosowania są zgodne z zasadami etologii i biologii rozwoju, które podkreślają znaczenie adaptacji gatunków do ich naturalnych siedlisk. W praktyce, hodowcy szynszyli powinni mieć na uwadze długość ciąży przy planowaniu rozmnażania, aby zapewnić odpowiednie warunki dla matki i młodych.

Pytanie 23

W ekologicznej hodowli zwierząt minimalny czas karencji na lek, dla którego nie obowiązuje okres karencji w hodowli konwencjonalnej, wynosi

A. 48 godzin
B. 10 dni
C. 24 godziny
D. 5 dni
Wybór odpowiedzi 24 godziny, 10 dni, czy 5 dni jest nieprawidłowy, ponieważ nie uwzględnia zasadniczej różnicy między ekologicznym a konwencjonalnym chowem zwierząt. Krótkie okresy karencji, takie jak 24 godziny, mogą wydawać się atrakcyjne dla producentów, jednak są one niewystarczające, aby zapewnić właściwy poziom bezpieczeństwa produktów. Dla chowu ekologicznego kluczowe jest zminimalizowanie ryzyka pozostałości leków w produktach pochodzenia zwierzęcego, co wymaga dłuższego okresu oczekiwania. Podobnie, odpowiedzi 10 dni i 5 dni są przesadzone, ponieważ w przypadku chowu ekologicznego istnieje ściśle określony standard, który wynosi 48 godzin. Ustalony przez przepisy okres karencji ma na celu nie tylko ochronę zdrowia konsumentów, ale także zgodność z normami ekologicznymi, które promują zrównoważoną produkcję. W praktyce, niewłaściwe podejście do kwestii karencji może prowadzić do naruszeń regulacji, a tym samym do utraty certyfikatu ekologicznego oraz wiarygodności na rynku. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla wszystkich zaangażowanych w produkcję ekologiczną, aby skutecznie zarządzać zdrowiem zwierząt i jakością produktów.

Pytanie 24

Do czego używa się sztyftu kaustycznego?

A. trokarowania
B. znakowania
C. dekornizacji
D. kurtyzowania
Sztyft kaustyczny to narzędzie, które służy do dekornizacji, czyli usuwania rogów u zwierząt. Z tego, co wiem, robimy to, żeby zapobiec dalszemu wzrostowi rogu, co jest ważne zarówno dla dobrostanu zwierząt, jak i dla samej hodowli. Takie sztyfty mają substancje chemiczne, które po nałożeniu na skórę powodują, że tkanka rogowa umiera. Ważne jest, żeby robić to w odpowiednim czasie i zgodnie z zasadami, bo są odpowiednie standardy weterynaryjne, które mówią, że najlepiej przeprowadzać dekornizację u młodych zwierząt. Na przykład, w hodowli bydła mięsnego często używa się tych sztyftów, żeby uniknąć agresji i kontuzji, które mogą się zdarzyć później. Gdy dekornizacja jest przeprowadzana humanitarnie, to wszystko jest zgodne z zasadami dobrostanu zwierząt, więc warto znać odpowiednie techniki i procedury.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 26

Zgodnie z "Normami żywienia" zapotrzebowanie kur niosek wynosi: 16,5% białka ogólnego oraz 2700 kcal energii metabolicznej na 1 kg paszy pełnowartościowej. Kura zjada dziennie od 100 do 120 g paszy. Jaką minimalną ilość białka spożywa stado składające się z 50 kur?

A. 6000
B. 825
C. 990
D. 5000
Analizując błędne odpowiedzi, można zauważyć, że wiele z nich wynika z nieprawidłowego przeliczenia lub zrozumienia podstawowych zasad dotyczących żywienia kur niosek. Przykładowo, odpowiedzi takie jak 990 g czy 6000 g mogą wynikać z błędnych założeń dotyczących ilości paszy pobieranej przez kurę. W przypadku 990 g, możliwym błędem jest pomylenie procentowej zawartości białka z całkowitą masą białka wymagającą na jedną kurę. Z kolei odpowiedź 6000 g może być wynikiem nieprzemyślanego zwiększenia liczby kur lub ilości paszy, ignorując rzeczywiste normy żywieniowe. Odpowiedź 5000 g również ukazuje błędne podejście do obliczeń, gdzie pominięto kluczowe informacje dotyczące procentów białka w paszy. Typowymi błędami w tego typu zadaniach są nieprawidłowe założenia dotyczące ilości pobieranej paszy oraz mylenie masy paszy z masą białka. Odpowiednie zrozumienie i poprawne obliczenia są kluczowe w zapewnieniu zdrowego żywienia kur, co wpływa na ich wydajność oraz jakość produkcji jaj. Właściwe podejście do takich obliczeń jest fundamentem efektywnego zarządzania stadem i powinno stanowić istotny element każdego programu żywieniowego.

Pytanie 27

Gdy pies saneczkuje i liże okolice odbytu, co należy zrobić?

A. odpchlić go i wykąpać
B. podać mu leki przeciwwirusowe
C. opróżnić mu gruczoły okołoodbytowe
D. przystrzyc mu sierść w okolicy odbytu
Odpowiedź polegająca na opróżnieniu gruczołów okołoodbytowych jest prawidłowa, ponieważ te gruczoły mogą gromadzić nadmiar wydzieliny, co prowadzi do dyskomfortu u psa. W sytuacji, gdy pies saneczkuje, może to oznaczać, że czuje ból lub swędzenie w okolicy odbytu, co jest często związane z zatkaniem lub stanem zapalnym gruczołów. Opróżnienie gruczołów okołoodbytowych należy przeprowadzać regularnie, szczególnie u ras predysponowanych do tego problemu, takich jak Basset Hound czy Cocker Spaniel. W przypadku zatkanych gruczołów, ich opróżnienie może przywrócić komfort zwierzęcia i zapobiec dalszym powikłaniom, takim jak infekcje czy ropnie. Warto również monitorować zachowanie psa po opróżnieniu gruczołów, aby upewnić się, że problem został rozwiązany. W praktyce, zaleca się wizyty u weterynarza w celu prawidłowego przeprowadzenia tej procedury, zwłaszcza jeśli właściciel nie ma doświadczenia w tej kwestii. Dobre praktyki weterynaryjne obejmują także edukację właścicieli na temat objawów wskazujących na problemy z gruczołami, co pozwala na szybszą interwencję.

Pytanie 28

Słomkę z zamrożonym nasieniem byka należy niezwłocznie po wyjęciu z pojemnika podgrzać w ciepłej wodzie lub w elektrycznej rozmrażarce do nasienia, w temperaturze

A. 40°C
B. 32°C
C. 42°C
D. 37°C
Temperatury 32°C, 42°C i 40°C nie są odpowiednie dla procesu rozmrażania nasienia buhaja, głównie z powodu skrajnych warunków, jakie one stwarzają dla komórek plemnikowych. Ogrzewanie nasienia do 32°C może być niewystarczające, ponieważ jest to temperatura zbyt niska, aby zapewnić odpowiednią aktywność metaboliczną plemników. W rezultacie, takie nasienie może nie uzyskać optymalnych warunków do przetrwania, co prowadzi do obniżenia efektywności zapłodnienia. Z kolei temperatura 42°C jest zdecydowanie zbyt wysoka i może prowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń błon komórkowych plemników, co skutkuje ich śmiercią. Plemniki są bardzo wrażliwe na zmiany temperatury, a ich struktura komórkowa jest narażona na uszkodzenia przy zbyt wysokich temperaturach. Zastosowanie temperatury 40°C, mimo że nieco bardziej akceptowalne niż 42°C, nadal nie jest zalecane, ponieważ przekracza optymalne warunki i może prowadzić do obniżenia jakości nasienia. Dlatego kluczowe jest przestrzeganie ustalonych standardów i wytycznych przy rozmrażaniu nasienia, aby maksymalizować szanse na skuteczne zapłodnienie oraz zachowanie dobrostanu zwierząt.

Pytanie 29

Jakie jest maksymalne dozwolone ciepło przechowywania mleka odbieranego z gospodarstwa co dwa dni, zgodnie z przepisami prawa?

A. 10 °C
B. 8 °C
C. 6 °C
D. 4 °C
Odpowiedzi wskazujące na maksymalne temperatury przechowywania mleka wyższe niż 6 °C, takie jak 8 °C, 4 °C czy 10 °C, są nieprawidłowe w kontekście standardów przechowywania mleka. Utrzymywanie mleka powyżej 6 °C zwiększa ryzyko szybkiego namnażania się bakterii patogennych i psujących, co prowadzi do obniżenia jakości i bezpieczeństwa produktów mlecznych. Na przykład, temperatura 8 °C może być niewystarczająca do zachowania stabilności mikrobiologicznej mleka, co w dłuższej perspektywie skutkuje skróceniem jego okresu przydatności do spożycia. Z kolei temperatura 4 °C, choć jest stosunkowo bezpieczna, nie jest maksymalnym dopuszczalnym poziomem, a zbyt niskie temperatury mogą prowadzić do uszkodzenia niektórych składników odżywczych w mleku. Warto również zauważyć, że utrzymanie temperatury na poziomie 10 °C jest całkowicie nieakceptowalne z punktu widzenia norm sanitarnych, gdyż sprzyja szybkiemu rozwojowi bakterii. Takie błędne podejście do przechowywania mleka może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych oraz strat ekonomicznych związanych z marnowaniem żywności. W związku z tym, przestrzeganie norm i regulacji dotyczących temperatury przechowywania mleka ma kluczowe znaczenie dla całego sektora mleczarskiego.

Pytanie 30

Jakie narząd produkuje hormony - insulinę i glukagon?

A. trzustkę
B. nadnercze
C. wątrobę
D. śledzionę
Insulina i glukagon są hormonami produkowanymi przez trzustkę, która pełni kluczową rolę w regulacji metabolizmu glukozy w organizmie. Insulina, wydzielana przez komórki beta wysp Langerhansa, obniża poziom glukozy we krwi poprzez wspomaganie transportu glukozy do komórek oraz stymulowanie syntezy glikogenu w wątrobie i mięśniach. Przykładowo, po posiłku, kiedy poziom glukozy we krwi wzrasta, insulina jest wydzielana, co pozwala na efektywne wykorzystanie glukozy jako źródła energii. Z kolei glukagon, produkowany przez komórki alfa, działa w przeciwnym kierunku; jego głównym zadaniem jest zwiększenie poziomu glukozy we krwi poprzez stymulację glikogenolizy i glukoneogenezy w wątrobie. Dzięki tym dwóm hormonem organizm utrzymuje homeostazę poziomu glukozy, co jest szczególnie istotne dla osób z cukrzycą, które muszą monitorować i regulować te procesy.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 32

Zwierzęta hodowlane mogą być sprzedawane jako produkty ekologiczne, o ile są utrzymywane zgodnie z zasadami rolnictwa ekologicznego przez co najmniej:
- 12 miesięcy w przypadku bydła przeznaczonego do produkcji mięsa;
- 6 miesięcy w przypadku małych przeżuwaczy i świń;
- 6 miesięcy w przypadku zwierząt fakturowych;
- 10 tygodni w sytuacji drobiu do produkcji mięsnej;
- 6 tygodni dla drobiu przeznaczonego do jaj.

Jakie będzie najwcześniejsze spełnienie tego wymogu dla kóz hodowanych na mleko, jeśli chów tych zwierząt zgodnie z ekologicznymi zasadami rozpoczęto 1 marca?

A. 1 marca następnego roku
B. 1 września
C. 15 maja
D. 15 kwietnia
Odpowiedź "1 września" jest prawidłowa, ponieważ aby kozy przeznaczone do produkcji mleka mogły być sprzedawane jako produkty ekologiczne, muszą być chowane zgodnie z zasadami rolnictwa ekologicznego przez co najmniej 6 miesięcy. Chów rozpoczęto 1 marca, więc dodając 6 miesięcy, otrzymujemy 1 września. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest planowanie sprzedaży produktów mlecznych, takich jak sery czy mleko, gdzie producent musi uwzględnić termin uzyskania statusu ekologicznego dla swoich zwierząt. W kontekście standardów ekologicznych, ważne jest, aby producenci byli dobrze zaznajomieni z wymogami czasowymi, co pozwala im na zgodne z przepisami wprowadzenie na rynek swoich produktów. Ponadto, wiedza ta ma zastosowanie w przypadku dalszego rozwoju gospodarstwa, umożliwiając lepsze zarządzanie cyklami produkcyjnymi oraz planowanie przyszłych dostaw i sprzedaży.

Pytanie 33

Przy jakiej części żołądka wielokomorowego bydła zlokalizowane są worek osierdziowy oraz serce?

A. Czepca
B. Ksiąg
C. Żwacza
D. Trawieńca
Czepiec jest jednym z komór żołądka u bydła i znajduje się najbliżej serca oraz worka osierdziowego. W anatomii bydła, czepiec odgrywa ważną rolę w procesie trawienia, ponieważ działa jako miejsce, gdzie następuje wstępne przetwarzanie pokarmu, a także pełni funkcje filtracyjne, oddzielając niepożądane cząstki. W praktyce weterynaryjnej i hodowlanej, znajomość położenia czepca ma kluczowe znaczenie w kontekście diagnozowania problemów zdrowotnych, takich jak wzdęcia czy zaburzenia trawienia. Wykorzystanie ultrasonografii do oceny stanu czepca w kontekście schorzeń sercowo-naczyniowych może być niezwykle pomocne, zwłaszcza w przypadku podejrzenia zapalenia osierdzia, które może wpływać na funkcję żołądka. Dobre praktyki w hodowli bydła obejmują regularne kontrole stanu zdrowia zwierząt, co powinno obejmować ocenę anatomicznego układu narządów, w tym relacji między czepcem a sercem, co pozwala na wczesne wykrywanie nieprawidłowości.

Pytanie 34

Najlepsze warunki dla przyjaznego zachowania zwierząt hodowlanych tworzy

A. opieka nad młodym
B. określenie hierarchii w stadzie
C. zapewnienie dobrostanu
D. zbilansowana dieta
Zapewnienie dobrostanu zwierząt gospodarskich jest kluczowym elementem ich przyjaznego zachowania. Dobrostan definiuje się jako stan, w którym zwierzęta żyją w warunkach sprzyjających ich zdrowiu, dobroci oraz ogólnym samopoczuciu. Obejmuje to aspekty takie jak dostęp do odpowiedniego pokarmu, wody, schronienia, a także możliwość wyrażania naturalnych zachowań. Przykłady dobrych praktyk obejmują tworzenie przestrzeni, w której zwierzęta mogą się swobodnie poruszać, a także zapewnienie im odpowiedniej opieki weterynaryjnej. Właściwe podejście do dobrostanu zwierząt sprzyja ich zrównoważonemu rozwojowi, co przekłada się na lepsze wyniki produkcyjne, np. w hodowli bydła mięsnego czy mlecznego, gdzie stres zwierząt może negatywnie wpływać na jakość mięsa i mleka. Ponadto, zgodność z normami dobrostanu, takimi jak te ustalone przez Organizację Narodów Zjednoczonych do Spraw Wyżywienia i Rolnictwa (FAO), nie tylko promuje etyczne traktowanie zwierząt, ale także zwiększa zaufanie konsumentów do produktów pochodzenia zwierzęcego.

Pytanie 35

W diecie dla świń nie wykorzystuje się ziemniaków

A. suszonych.
B. surowych.
C. gotowanych.
D. gotowanych kiszonych.
Odpowiedź "surowych" jest jak najbardziej trafna. W hodowli świń nie powinno się podawać surowych ziemniaków, bo zawierają one solaninę, która jest dość toksyczna i może zaszkodzić zwierzakom. Surowe ziemniaki mogą wywołać problemy z trawieniem, a jakby zwierzaki zjadły ich za dużo, to może być naprawdę niebezpieczne. Z tego, co wiem, ziemniaki w diecie świń zazwyczaj są podawane w formie przetworzonej, na przykład parowane – to pozwala zredukować poziom solaniny i poprawić strawność. Parowane ziemniaki są często dodawane do paszy, bo świetnie dostarczają węglowodanów i poprawiają smak takiej paszy. W przemyśle hodowlanym podkreśla się, żeby unikać surowych surowców, bo zdrowie i wydajność świń to podstawa, a takie praktyki są zgodne z tym, co w hodowli uznaje się za najlepsze.

Pytanie 36

Świnie o typie mięsnym

A. szybko się rozwijają i wcześnie osiągają dojrzałość
B. powoli się rozwijają i wcześnie osiągają dojrzałość
C. szybko się rozwijają i późno osiągają dojrzałość
D. powoli się rozwijają i późno osiągają dojrzałość
Świnie w typie mięsnym są hodowane głównie z myślą o wydajności produkcji mięsa. Charakteryzują się szybkim tempem wzrostu oraz późnym dojrzewaniem, co oznacza, że osiągają dużą masę ciała w stosunkowo krótkim czasie, ale nie dojrzewają do momentu, gdy ich mięso osiągnie optymalne parametry jakościowe. Takie podejście jest korzystne z perspektywy ekonomicznej, ponieważ hodowcy mogą szybciej uzyskiwać zysk z sprzedaży. W praktyce, świnie w typie mięsnym powinny być karmione specjalnie zbilansowaną paszą, która wspiera ich szybki wzrost. Dobrym przykładem są rasy takie jak Piétrain czy Duroc, które są powszechnie stosowane w intensywnej produkcji mięsnej. Hodowcy powinni zwracać uwagę na warunki, w jakich zwierzęta są utrzymywane, aby zapewnić ich zdrowie i dobrostan, co bezpośrednio wpływa na jakość mięsa. Dobre praktyki w hodowli obejmują monitorowanie wagi, zdrowia i diety zwierząt, co pozwala na optymalizację procesu produkcji.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 38

Żołądek jednokomorowy jest elementem układu pokarmowego

A. królika oraz kozy
B. kota oraz psa
C. konia oraz świni
D. krowy oraz owcy
Odpowiedź dotycząca koni i świń jest prawidłowa, ponieważ oba te gatunki mają żołądek jednokomorowy, co oznacza, że ich układ pokarmowy składa się z jednej komory, w której następuje trawienie pokarmu. W przypadku koni, żołądek jest stosunkowo mały w porównaniu do reszty przewodu pokarmowego, co powoduje, że zwierzęta te wymagają częstego przyjmowania mniejszych porcji pokarmu, co jest ważne dla ich zdrowia i dobrostanu. Świnie, z kolei, również mają żołądek jednokomorowy, co czyni je bardziej elastycznymi w diecie, a ich zdolność do przetwarzania różnych rodzajów żywności sprawia, że są one często wykorzystywane w hodowli komercyjnej. Znajomość struktury układu pokarmowego i jego funkcji jest kluczowa w praktykach weterynaryjnych oraz w hodowli zwierząt, ponieważ odpowiednia dieta i zarządzanie żywieniem są istotne dla zdrowia zwierząt, ich rozwoju oraz wydajności produkcyjnej. Dobrze zbilansowane żywienie uwzględniające specyfikę gatunku to standard w hodowli, który wpływa na jakość mięsa, zdrowie i ogólną wydajność zwierząt.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 40

Ruja u krów przejawia się między innymi

A. leżeniem
B. oddaleniem się od stada
C. skakaniem na inne zwierzęta
D. brakiem apetytu
Skakanie na inne zwierzęta jest jednym z najbardziej charakterystycznych objawów rui u krów. W okresie rui, samice stają się bardziej ekspresyjne i skłonne do interakcji z innymi osobnikami, co może przejawiać się w zachowaniach takich jak skakanie. To zachowanie jest naturalne i wynika z hormonalnych zmian, które zachodzą w organizmie krowy, zwiększając jej aktywność i gotowość do krycia. W praktyce, hodowcy mogą wykorzystać te zachowania do planowania procesu inseminacji, co jest kluczowe dla efektywności produkcji mlecznej oraz rozmnażania. Ważne jest, aby obserwować stado i notować zachowania krów, co pozwoli na lepszą koordynację działań związanych z reprodukcją. Warto również dodać, że zrozumienie cyklu rui i związanych z nim zachowań jest fundamentalne dla zarządzania stadem oraz zapewnienia ich dobrostanu, co jest zgodne z aktualnymi standardami w chowie bydła.