Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 14 maja 2025 07:43
Data zakończenia: 14 maja 2025 08:00

Egzamin zdany!

Wynik: 32/40 punktów (80,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Kiedy w wizjerze aparatu fotograficznego dostrzegalna jest faktura lub wzór składający się z wielu małych elementów umiejscowionych blisko siebie, to na fotografii może pojawić się efekt

A. szumu

B. mory

C. flary

D. paralaksy

Flara to efekt optyczny, który powstaje na skutek bezpośredniego odbicia światła od soczewek aparatu, co prowadzi do pojawienia się jasnych plam lub promieni świetlnych na zdjęciach. Choć może to być problem w fotografii, nie jest związane z obecnością regularnych wzorów w kadrze, jak to ma miejsce w przypadku mory. Szum to zjawisko, które występuje w zdjęciach, szczególnie w warunkach słabego oświetlenia, i odnosi się do przypadkowych, niepożądanych artefaktów, które zniekształcają obraz. Szum nie jest wynikiem interferencji wzorów, lecz raczej problemem związanym z czułością matrycy i jakością przetwarzania sygnału. Paralaksa odnosi się do zjawiska, które występuje, gdy obserwator postrzega różne położenia obiektów z różnych punktów widzenia, co jest istotne w kontekście pomiarów odległości lub w sytuacjach wykorzystujących dwa obiektywy do tworzenia efektu trójwymiarowego. Wszystkie te efekty mają swoje miejsce w fotografii, ale nie są bezpośrednio związane z problemem mory, który wynika z interferencji wzorów na poziomie pikseli. Zrozumienie różnicy między tymi efektami jest kluczowe dla poprawnego interpretowania wyników pracy fotografa oraz unikania typowych błędów w kadrze.

Pytanie 2

Różnica między obrazem widzianym w celowniku a obrazem uzyskanym na fotografii nazywana jest

A. parabola

B. błąd otworowy

C. akomodacja

D. błąd paralaksy

Zwracając uwagę na błąd paralaksy, chodzi o to, jak inaczej widzimy położenie obiektów, gdy patrzymy na nie z różnych miejsc. To ma duże znaczenie, szczególnie przy celownikach optycznych i fotografii. Na przykład, kiedy fotografujemy coś przez celownik i nie ustawimy się w odpowiedniej odległości lub pod odpowiednim kątem, to co widzimy w celowniku może się różnić od tego, co zapiszemy na zdjęciu. Dobrze to widać, gdy mówimy o fotografii przyrodniczej, gdzie używa się teleobiektywów, które mogą wprowadzać właśnie ten błąd. Wiedza na temat tego zjawiska jest ważna nie tylko dla fotografów, ale i w takich dziedzinach jak inżynieria czy astronomia, gdzie precyzyjne pomiary są na wagę złota. Żeby tego uniknąć, warto korzystać z odpowiednich technik kalibracji i korzystać z sprzętu, który ma wbudowane mechanizmy poprawiające dokładność obrazu.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

Podczas robienia zdjęcia w amerykańskim ujęciu, trzeba skadrować postać modela na wysokości jego

A. klatki piersiowej

B. kolan

C. stóp

D. ramion

Wybór kolan jako punktu kadrowania w planie amerykańskim jest zgodny z zasadami kompozycji w fotografii, które nakazują umieszczanie głównych elementów na linii, która jest naturalnie atrakcyjna dla oka. Plan amerykański, znany również jako plan do kolan, ma na celu ukazanie postaci modela w sposób, który zachowuje równowagę pomiędzy jego sylwetką a otoczeniem. Skadrowanie na wysokości kolan pozwala na uwypuklenie detali odzieży oraz dynamiki postawy, co jest kluczowe w modzie oraz portrecie. W praktyce, stosując ten kadr, możemy również lepiej uchwycić gesty i ruchy, co dodaje dynamiki do ujęcia. Przykładowo, w sesjach modowych, gdzie istotne są zarówno detale stylizacji, jak i naturalne zachowanie modela, plan amerykański umożliwia głębsze zaangażowanie widza w przedstawianą narrację wizualną. Takie podejście jest zgodne z szeroko akceptowanymi standardami w branży fotograficznej.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

Aby wykonać zbliżenia zdjęć kropli wody, należy użyć obiektywu

A. szerokokątnego

B. makro

C. długoogniskowego

D. lustrzanego

Obiektyw makro jest idealnym narzędziem do fotografowania kropel wody w zbliżeniu, ponieważ jest zaprojektowany specjalnie do rejestrowania detali w skali bliskiej rzeczywistości. Dzięki dużemu powiększeniu oraz krótkiej odległości ostrzenia, obiektywy makro pozwalają uchwycić subtelności, takie jak tekstura powierzchni kropel czy odbicie światła. Przykładowo, używając obiektywu makro, fotograf może zbliżyć się do kropli wody na liściu, by uchwycić nie tylko jej kształt, ale również szczegóły otoczenia odbijające się w wodzie. Dobre praktyki w fotografii makro obejmują również użycie statywu, co stabilizuje aparat i pozwala na precyzyjne kadrowanie oraz uniknięcie drgań. Warto również pamiętać o doświetlaniu sceny, ponieważ przy małych przysłonach, typowych dla obiektywów makro, światło może być ograniczone. Obiektywy makro są dostępne w różnych ogniskowych, co daje fotografowi możliwość wyboru odpowiedniego narzędzia w zależności od rodzaju ujęcia, które chce uzyskać.

Pytanie 7

Na jaki format trzeba zmienić plik PSD, aby móc go umieścić w serwisie społecznościowym?

A. RAW

B. TIFF

C. JPEG

D. DOCX

Odpowiedź JPEG jest poprawna, ponieważ jest to jeden z najczęściej stosowanych formatów plików graficznych w Internecie, szczególnie w kontekście portali społecznościowych. Plik PSD (format używany przez Adobe Photoshop) zawiera warstwy, efekty i inne elementy, które są niezbędne do edytowania grafiki, ale nie są potrzebne w przypadku publikacji w sieci. Zmiana formatu na JPEG powoduje zredukowanie rozmiaru pliku i uproszczenie struktury grafiki, co jest istotne dla szybkiego ładowania stron internetowych oraz oszczędności przestrzeni dyskowej. Format JPEG obsługuje kompresję stratną, co pozwala na uzyskanie plików o mniejszej wielkości, idealnych do publikacji obrazów w sieci. Przykładem zastosowania może być publikacja zdjęć na Instagramie, gdzie JPEG jest preferowanym formatem z uwagi na jego jakość i efektywność. Działając w zgodzie z dobrymi praktykami, warto również zwrócić uwagę na optymalizację obrazów zanim zostaną one przesłane do sieci, aby zminimalizować czas ładowania i poprawić doświadczenia użytkowników.

Pytanie 8

Do wykonania zdjęcia z efektem malowania światłem należy zastosować

A. bardzo krótki czas naświetlania i niskie ISO

B. długi czas naświetlania i statyw

C. krótki czas naświetlania i lampa błyskowa

D. średni czas naświetlania i silne oświetlenie

Aby uzyskać efekt malowania światłem w fotografii, kluczowe jest zastosowanie długiego czasu naświetlania oraz użycie statywu. Długi czas naświetlania pozwala na rejestrację ruchu źródła światła, co jest fundamentalne dla tego efektu. Przykładem może być sytuacja, gdy fotografujesz przy ciemnym tle i używasz latarki do tworzenia wzorów czy napisów w powietrzu. Bez statywu zdjęcie mogłoby wyjść rozmyte, ponieważ każdy ruch aparatu w czasie naświetlania spowodowałby nieostrość. Dobre praktyki w zakresie malowania światłem obejmują też stosowanie niskiego ISO, co minimalizuje szumy w obrazie. Warto pamiętać, że efekty malowania światłem są często wykorzystywane w fotografii artystycznej oraz reklamowej, co zwiększa atrakcyjność wizualną i przyciąga uwagę odbiorców. Dobrze jest też przeprowadzić kilka prób, by znaleźć optymalne ustawienia aparatu.

Pytanie 9

Obrazy uzyskuje się poprzez naświetlenie obiektu promieniowaniem X w

A. rentgenografii

B. makrografii

C. spektrografii

D. mikrografii

Rentgenografia to technika obrazowania, która wykorzystuje promieniowanie X do uzyskiwania obrazów wnętrza obiektów lub ciał. W tej metodzie, promieniowanie X przenika przez obiekt i jest częściowo absorbowane, co prowadzi do powstania obrazu na detektorze. Rentgenografia ma szerokie zastosowanie w medycynie do diagnostyki chorób, jak również w przemyśle do inspekcji materiałów i struktur. Przykładem zastosowania rentgenografii medycznej jest wykonywanie zdjęć rentgenowskich w celu identyfikacji złamań kości lub wykrywania zmian patologicznych w tkankach. W przemyśle rentgenografia służy do wykrywania wad w materiałach, takich jak pęknięcia, wtrącenia czy korozja. Dzięki rozwojowi technologii cyfrowej, rentgenografia stała się bardziej precyzyjna i dostarcza lepszej jakości obrazów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w diagnostyce i inspekcji materiałowej.

Pytanie 10

Format metadanych XMP (Extensible Metadata Platform) służy do

A. przechowywania informacji o zdjęciu i parametrach edycji

B. konwersji między różnymi formatami plików graficznych

C. korekcji balansu bieli w zdjęciach cyfrowych

D. kompresji plików graficznych bez utraty jakości

Format metadanych XMP (Extensible Metadata Platform) jest niezwykle istotny w kontekście zarządzania danymi związanymi z obrazami. XMP pozwala na przechowywanie różnych informacji o zdjęciach, takich jak tytuł, autor, data wykonania, a także parametry edycji, co jest bardzo przydatne dla fotografów i grafików. Dzięki temu można łatwo organizować i wyszukiwać zdjęcia na podstawie tych metadanych. Na przykład, jeśli pracujesz z dużą kolekcją zdjęć, używając standardu XMP, szybko odnajdziesz fotografie, które zostały zrobione w określonym dniu lub przez konkretnego autora. W praktyce, wiele programów do edycji zdjęć, takich jak Adobe Photoshop czy Lightroom, wykorzystuje XMP jako standard do przechowywania danych o edycji oraz oryginalnych plikach, co umożliwia łatwe korzystanie z tych informacji podczas dalszych prac nad zdjęciami. Przy pracy z plikami multimedialnymi, znajomość standardów takich jak XMP jest kluczowa dla efektywnego zarządzania i archiwizacji danych.

Pytanie 11

Współczynnik megapikseli w fotografii cyfrowej wpływa głównie na

A. głębię ostrości uzyskiwaną przy tej samej przysłonie

B. maksymalną czułość ISO z zachowaniem dobrej jakości

C. maksymalny rozmiar wydruku z zachowaniem dobrej jakości

D. zakres dynamiczny matrycy

Wybór odpowiedzi, że współczynnik megapikseli wpływa na głębię ostrości, zakres dynamiczny matrycy lub maksymalną czułość ISO, nie oddaje prawidłowego rozumienia tego, jak te parametry ze sobą współpracują. Głębia ostrości, czyli obszar zdjęcia, który jest wyraźny, jest głównie determinowana przez przysłonę obiektywu, ogniskową oraz odległość od fotografowanego obiektu. W związku z tym, liczba megapikseli nie ma bezpośredniego wpływu na ten aspekt, a wybór przysłony ma tutaj znacznie większe znaczenie. Podobnie, zakres dynamiczny matrycy, który odnosi się do zdolności aparatu do rejestrowania detali w ciemnych i jasnych partiach obrazu, jest bardziej związany z jakością samej matrycy oraz jej technologii, niż z ilością megapikseli. Co więcej, maksymalna czułość ISO to parametr, który również nie jest wprost związany z megapikselami. Wyższa liczba megapikseli niekoniecznie zapewnia lepszą jakość przy wyższych wartościach ISO, ponieważ to jakość matrycy oraz algorytmy przetwarzania obrazu decydują o tym, jak zdjęcie będzie prezentować się w trudnych warunkach oświetleniowych. W praktyce, wielu użytkowników błądzi, myśląc, że więcej megapikseli automatycznie przekłada się na lepszą jakość obrazu, co prowadzi do mylnych wyborów przy zakupie sprzętu fotograficznego.

Pytanie 12

Podczas retuszu portretu w programie graficznym, które z wymienionych narzędzi najlepiej nadaje się do wygładzania skóry?

A. Rozmycie Gaussa

B. Klonowanie

C. Smudge

D. Różdżka magiczna

Rozmycie Gaussa to jedno z najbardziej efektywnych narzędzi do wygładzania skóry w retuszu portretów. Działa ono poprzez rozmywanie pikseli na obrazie, co skutkuje miękkim i wygładzonym wyglądem. To narzędzie jest często używane w połączeniu z warstwami maskującymi, aby kontrolować, które elementy obrazu mają być wygładzone, a które powinny pozostać ostre. Dzięki temu możemy zachować wyraźne kontury twarzy, takie jak oczy czy usta, jednocześnie eliminując niedoskonałości skóry. Jest to standardowa technika w branży fotograficznej i graficznej, stosowana przez profesjonalistów do osiągnięcia naturalnego efektu. Ważne jest, aby nie przesadzać z użyciem Rozmycia Gaussa, ponieważ może to prowadzić do nienaturalnego, plastikowego wyglądu skóry. Dlatego zawsze zaleca się pracę na kopii warstwy i kontrolowanie siły efektu za pomocą suwaków przezroczystości i masek warstwowych. Praktyka i doświadczenie w używaniu tego narzędzia pomagają osiągnąć oczekiwane rezultaty, które spełniają standardy profesjonalnej edycji zdjęć.

Pytanie 13

Na fotografii zastosowano kompozycję obrazu

A. centralną, prostą.

B. symetryczną, otwartą.

C. wieloelementową, centralną.

D. zamkniętą, dynamiczną.

Poprawna odpowiedź to "symetryczna, otwarta". W kompozycji symetrycznej, elementy obrazu są zorganizowane w sposób, który przekłada się na równowagę wizualną. W tym przypadku drewniana balustrada jest rozłożona równomiernie po obu stronach osi pionowej, co tworzy harmonię i stabilność w odbiorze wizualnym. Tego typu kompozycja często wykorzystywana jest w architekturze i fotografii krajobrazowej, gdzie zachowanie równowagi jest kluczowe dla estetyki obrazu. Kompozycja otwarta odnosi się do sytuacji, w której elementy w obrazie nie są zamknięte w ramach płaszczyzny, co pozwala widzowi na percepcję przestrzeni poza krawędziami. Horyzont i widok na morze w tym zdjęciu wskazują na otwartość, co sprzyja uczuciu swobody i możliwości eksploracji. Praktyka ta jest zgodna z zasadami projektowania przestrzennego, gdzie dąży się do maksymalnego wykorzystania przestrzeni i tworzenia wrażenia głębi. Warto również zauważyć, że symetria często przyciąga wzrok i staje się centralnym punktem zainteresowania, co potwierdzają badania nad percepcją wizualną.

Pytanie 14

W jakiej jednostce mierzy się rozdzielczość obrazu cyfrowego?

A. Hz (herce)

B. ppi (pixels per inch)

C. lm (lumeny)

D. cd (kandela)

Rozdzielczość obrazu cyfrowego mierzona jest w 'ppi', czyli 'pixels per inch', co oznacza liczbę pikseli przypadających na cal. To kluczowy parametr w grafice cyfrowej i druku, ponieważ bezpośrednio wpływa na jakość wyświetlanych obrazów. Wyższa wartość ppi oznacza większą liczbę pikseli na jednostkę długości, co przekłada się na ostrzejszy i bardziej szczegółowy obraz. Z punktu widzenia standardów branżowych, w druku komercyjnym często używa się wartości 300 ppi dla uzyskania wysokiej jakości wydruków. W przypadku ekranów komputerowych, typowe wartości to 72-96 ppi. Rozdzielczość w ppi ma znaczenie również w kontekście projektowania interfejsów użytkownika oraz tworzenia materiałów marketingowych, gdzie dbałość o detale i klarowność grafiki są kluczowe. Dlatego umiejętność pracy z rozdzielczością jest niezbędna dla każdego, kto zajmuje się projektowaniem graficznym, fotografią cyfrową czy publikacją elektroniczną.

Pytanie 15

Jakie właściwości powinien mieć plik graficzny przeznaczony do publikacji w sieci?

A. Tryb kolorów RGB oraz rozdzielczość 600 dpi

B. Tryb kolorów LAB oraz rozdzielczość 300 dpi

C. Tryb kolorów sRGB oraz rozdzielczość 72 ppi

D. Tryb kolorów CMYK oraz rozdzielczość 96 ppi

Odpowiedź, która wskazuje na tryb barwny sRGB oraz rozdzielczość 72 ppi, jest prawidłowa, ponieważ sRGB to standardowy model kolorów używany w Internecie. Zapewnia on szeroką gamę kolorów, które są prawidłowo wyświetlane na większości urządzeń, co czyni go najbardziej odpowiednim wyborem dla zdjęć publikowanych online. Rozdzielczość 72 ppi (pikseli na cal) jest optymalna dla obrazów wyświetlanych w sieci, ponieważ jest wystarczająca do uzyskania akceptowalnej jakości przy mniejszych rozmiarach plików. Mniejsza rozdzielczość pozwala na szybsze ładowanie strony, co jest kluczowe w kontekście UX (user experience) oraz SEO (optymalizacja pod kątem wyszukiwarek). Dla porównania, wyższe rozdzielczości jak 300 dpi są bardziej odpowiednie dla druku, gdzie detal i jakość obrazu są kluczowe. W praktyce, korzystając z sRGB oraz 72 ppi, zapewniasz, że Twoje zdjęcia będą wyglądały dobrze w Internecie, a jednocześnie nie obciążają nadmiernie zasobów serwera ani nie wydłużają czasu ładowania stron.

Pytanie 16

Technika focus stacking w fotografii makro służy do

A. zmniejszenia efektu drgań aparatu

B. uzyskania większego powiększenia obiektu

C. redukcji zniekształceń optycznych obiektywu

D. zwiększenia głębi ostrości poprzez łączenie wielu zdjęć

Technika focus stacking w fotografii makro jest niezwykle przydatna, gdyż pozwala na zwiększenie głębi ostrości poprzez łączenie wielu zdjęć wykonanych na różnych ustawieniach ostrości. W fotografii makro, gdzie obiekty są często bardzo małe i wymagają dużej precyzji, standardowa głębia ostrości może być niewystarczająca. Dzięki focus stacking możemy uzyskać obraz, w którym wszystkie detale są ostre, co jest kluczowe w tej dziedzinie. Proces polega na zrobieniu kilku zdjęć tej samej sceny, każde z ustawieniem ostrości na innym elemencie, a następnie połączeniu tych zdjęć w programie graficznym, takim jak Photoshop czy specjalistyczne oprogramowanie do obróbki zdjęć. W praktyce, technika ta jest szeroko stosowana przez fotografów przyrody oraz entuzjastów makrofotografii, którzy chcą uchwycić detale kwiatów, owadów czy innych małych obiektów w najlepszej jakości. Stosując focus stacking, warto pamiętać o stabilnym statywie i wykorzystaniu samowyzwalacza lub pilota, aby zminimalizować drgania aparatu podczas robienia zdjęć.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

Które z poniższych ustawień aparatu należy zastosować do fotografii gwiazd na nocnym niebie?

A. Długi czas naświetlania, niska czułość ISO, statyw

B. Krótki czas naświetlania, wysoka czułość ISO, z ręki

C. Tryb zdjęć seryjnych, wysoka czułość ISO, z ręki

D. Średni czas naświetlania, lampa błyskowa, statyw

Do fotografii gwiazd na nocnym niebie kluczowe jest zastosowanie długiego czasu naświetlania, niskiej czułości ISO oraz statywu. Długi czas naświetlania pozwala na uchwycenie wystarczającej ilości światła, co jest niezbędne w warunkach nocnych, gdzie dostępnych jest znacznie mniej światła niż w ciągu dnia. Niska czułość ISO minimalizuje szumy, które mogą pojawić się na zdjęciach, co jest szczególnie istotne w przypadku długich ekspozycji. Przy użyciu statywu stabilizujemy aparat, co zapobiega rozmyciu obrazu, które mogłoby powstać z powodu drgań ręki. W praktyce, dobrym przykładem może być ustawienie czasu naświetlania na około 15-30 sekund, ISO na wartość 800 lub 1600 oraz użycie obiektywu szerokokątnego, aby uchwycić jak największy fragment nieba. Ponadto, warto pamiętać o zastosowaniu trybu manualnego, aby mieć pełną kontrolę nad wszystkimi ustawieniami. W technice astrofotografii istnieje wiele standardów, które pomagają uzyskać jak najlepsze rezultaty, w tym zasada 500, która sugeruje maksymalny czas naświetlania w zależności od ogniskowej obiektywu, co również warto mieć na uwadze.

Pytanie 19

Aby uzyskać zdjęcie z efektem poświaty wokół postaci, obiekt powinien być umieszczony

A. pod słońcem z dodatkowym oświetleniem z boku

B. pod słońcem bez dodatkowego oświetlenia

C. pod słońcem z oświetleniem z góry

D. zgodnie z kierunkiem promieni słonecznych

Aby uzyskać efekt poświaty wokół postaci, kluczowe jest umiejscowienie obiektu pod słońce bez oświetlenia dodatkowego. Taki sposób oświetlenia pozwala na naturalne powstawanie kontrastów między jasnym tłem a postacią, co wywołuje pożądany efekt halo. W praktyce, kiedy fotografujemy osobę na tle jasnego nieba lub słońca, światło padające na jej kontur powoduje, że krawędzie postaci są rozjaśnione, co tworzy estetyczną poświatę. Warto zaznaczyć, że w przypadku dodatkowego oświetlenia, jak na przykład lampy błyskowej czy lampy studyjnej, efekt ten może zostać zniwelowany, ponieważ sztuczne źródło światła wprowadza zbyt dużą moc, co może spowodować przeciągnięcie tonalne i utratę naturalności obrazu. Dobrym przykładem zastosowania tej techniki jest fotografowanie w złotej godzinie, kiedy światło słoneczne jest miękkie i ciepłe, co dodatkowo podkreśla kontury postaci oraz nadaje zdjęciom magiczny, eteryczny klimat.

Pytanie 20

Określ kroki w procesie C-41.

A. Wywoływanie barwne, wybielanie, płukanie, utrwalanie, stabilizacja

B. Wywołanie czarno-białe, wtórne naświetlanie, wywoływanie barwne, wybielanie, utrwalanie

C. Wywoływanie barwne, wybielanie utrwalające, stabilizacja

D. Wywoływanie, przerywanie, utrwalanie, płukanie

Proces C-41 jest standardowym sposobem wywoływania kolorowych filmów negatywowych, który składa się z kilku kluczowych etapów: wywoływania barwnego, wybielania, płukania, utrwalania oraz stabilizacji. Wywoływanie barwne to pierwsza faza, w której emulsja filmowa reaguje na chemię wywołującą, co powoduje rozwój obrazu w postaci negatywu. Następnie następuje wybielanie, w którym usuwane są pozostałości związków srebra, a obraz nabiera kolorów. Płukanie ma na celu usunięcie chemikaliów wywołujących, co zapobiega dalszym reakcjom. Utrwalanie jest kluczowe, ponieważ zapewnia trwałość obrazu poprzez zapobieganie jego blaknięciu. Ostatni etap, stabilizacja, jest istotny dla zachowania właściwości obrazu na dłuższy czas. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być fotografia dokumentacyjna, w której zachowanie jakości obrazu jest niezbędne. Zrozumienie tych etapów pozwala na poprawne wykonanie procesu oraz zapewnienie wysokiej jakości końcowego produktu.

Pytanie 21

Ile kolorów może odwzorować głębia 8-bitowa?

A. 4 kolory

B. 256 kolorów

C. 16,8 miliona kolorów

D. 16 kolorów

W kontekście głębi kolorów, odpowiedzi wskazujące na mniejszą liczbę barw, takie jak 16, 4 czy 16,8 miliona, wynikają z nieporozumień dotyczących podstawowych zasad działania systemów kolorów. Odpowiedź sugerująca 16 barw może wynikać z błędnego zrozumienia, jak działa reprezentacja kolorów w systemie binarnym. Przy 4 bitach, możliwe jest uzyskanie tylko 16 różnych wartości (2^4), jednak 8-bitowa głębia pozwala na znacznie większe odwzorowanie. Podobnie, odpowiedź wskazująca na 4 barwy może wywodzić się z mylnego założenia, że każdy kolor jest reprezentowany przez pojedynczy bit, co jest znaczącym uproszczeniem. W rzeczywistości, 8-bitowa głębia jest standardem w grafice komputerowej, umożliwiającym uzyskanie pełnej palety kolorów, co pozwala na realistyczne odwzorowanie obrazów. Z kolei odpowiedź mówiąca o 16,8 miliona barw odnosi się do całkowitej liczby kolorów, które mogą być wygenerowane przez połączenie trzech 8-bitowych kanałów, co jest prawdą, lecz nie odnosi się bezpośrednio do konkretnej liczby barw, które możemy uzyskać w kontekście pojedynczej głębi bitowej. Takie nieprecyzyjne myślenie prowadzi do pomyłek w zrozumieniu, jak dokładnie działa odwzorowanie kolorów w grafice cyfrowej.

Pytanie 22

W procesie obróbki zdjęć format ProPhoto RGB w porównaniu do sRGB

A. zapewnia lepszą kompresję przy tej samej jakości

B. poprawia ostrość krawędzi obiektów

C. zmniejsza rozmiar pliku o około 50%

D. oferuje znacznie szerszą przestrzeń barw

Format ProPhoto RGB jest znany z tego, że oferuje znacznie szerszą przestrzeń barw w porównaniu do standardowego sRGB. Przestrzeń barw ProPhoto RGB obejmuje znacznie większy zakres kolorów, co jest szczególnie istotne w przypadku zaawansowanej obróbki zdjęć, gdzie dokładność i szerokość gamy kolorystycznej mają kluczowe znaczenie. Umożliwia to artystom i fotografom uchwycenie bardziej subtelnych niuansów i odcieni kolorów, co jest istotne w procesach takich jak retusz, korekcja kolorów, czy drukowanie zdjęć. Przykładowo, jeżeli zdjęcie jest edytowane w ProPhoto RGB, fotograf ma więcej możliwości, by zachować tony i szczegóły w jasnych i ciemnych partiach obrazu, co jest trudniejsze do osiągnięcia w sRGB. Dodatkowo, wiele profesjonalnych programów graficznych, jak Adobe Photoshop, obsługuje ten format, co sprawia, że jest on preferowanym wyborem wśród profesjonalnych twórców. Użycie ProPhoto RGB ma sens, gdy celem jest przygotowanie obrazów do druku lub wyświetlenia na wysokiej jakości monitorach, które mogą wyświetlić pełną gamę jego kolorów.

Pytanie 23

Kiedy wykorzystuje się metodę wielokrotnego błysku w czasie fotografowania?

A. z zastosowaniem efektu sztafażu

B. w nocy przy słabym oświetleniu budynków

C. na tle słońca

D. błyskawic podczas nocnych ujęć

Fotografia błyskawic w nocy, pod słońce, czy efekt sztafażu brzmią ciekawie, ale w praktyce to nie najlepsze podejście do robienia fajnych zdjęć. Pierwsza opcja, która mówi o błyskawicach, opiera się na błędnym przekonaniu, że da się je uchwycić z pomocą wielokrotnego błysku. W rzeczywistości, żeby zarejestrować błyskawicę, potrzebujemy długiego czasu naświetlania, bo to zaledwie moment. Użycie błysku zrujnuje naturalne światło, które jest mega ważne w tym przypadku. Chociaż druga odpowiedź dotycząca fotografowania pod słońce jest kusząca, to pomija podstawowe zasady ekspozycji i balansu bieli. Może skończyć się prześwietleniem zdjęć oraz zatarciem detali w jasnych miejscach. A efekt sztafażu, który polega na dodaniu elementów w tle dla lepszej kompozycji, nie pasuje do techniki wielokrotnego błysku, bo ta skupia się na równomiernym oświetleniu obiektów w głównym zakresie widzenia. Zrozumienie tych technik i ich zastosowań to klucz do udanych zdjęć.

Pytanie 24

Przy wykonywaniu zdjęć pod słońce najczęstszym problemem jest

A. zwiększenie nasycenia kolorów

B. powstanie flary i zmniejszenie kontrastu

C. zwiększenie głębi ostrości

D. podwyższenie temperatury barwowej

Przy wykonywaniu zdjęć pod słońce, powstawanie flary i zmniejszenie kontrastu jest rzeczywiście najczęściej występującym problemem. Flara powstaje, gdy silne światło słoneczne pada na obiektyw aparatu, co prowadzi do niepożądanych efektów świetlnych, mogących zakłócać ostrość i klarowność zdjęcia. To zjawisko jest szczególnie widoczne w przypadku zdjęć robionych w trudnych warunkach oświetleniowych, gdzie kontrast pomiędzy jasnymi i ciemnymi obszarami jest znaczny. Aby zminimalizować ten efekt, warto korzystać z osłon przeciwsłonecznych lub fotografować pod kątem, który ogranicza bezpośrednie padające światło na obiektyw. Dobrze również eksperymentować z ustawieniami aparatu, takimi jak zmniejszenie przysłony, co może pomóc w uzyskaniu lepszego kontrastu. Zastosowanie filtrów polaryzacyjnych również sprawdzi się w eliminowaniu flar i poprawie kolorów. Wiedza o tych technikach pomoże w uzyskaniu lepszych efektów w fotografii plenerowej.

Pytanie 25

W fotografii sferycznej 360° najnowsza technologia stitchingu wieloobiektywowego pozwala na

A. nagrywanie wideo 360° z rozdzielczością do 16K

B. łączenie obrazów z wielu obiektywów z płynnym przejściem i korekcją paralaksy

C. transmisję na żywo obrazu sferycznego w jakości 4K

D. automatyczną stabilizację obrazu podczas ruchu kamery

Technologia stitchingu wieloobiektywowego w fotografii sferycznej 360° jest kluczowym elementem tworzenia wysokiej jakości obrazów. Umożliwia ona łączenie zdjęć z kilku obiektywów w sposób, który minimalizuje widoczność szwów, co jest niezwykle ważne, aby uzyskać wrażenie jednolitego obrazu. Płynne przejście między obrazami jest istotne, zwłaszcza w kontekście immersyjnych doświadczeń wizualnych, takich jak wirtualna rzeczywistość. Korekcja paralaksy, czyli dostosowanie obrazów w zależności od punktu widzenia, zapewnia, że obiekty na pierwszym planie i w tle są odpowiednio wyrównane, co poprawia realizm i głębię obrazu. W praktyce, technologia ta jest wykorzystywana w turystyce wirtualnej, filmach 360° oraz w różnego rodzaju prezentacjach multimedialnych, gdzie ważne jest przyciągnięcie uwagi odbiorcy. Warto zauważyć, że standardy branżowe, takie jak JPEG XS czy H.265, często są stosowane w kontekście kompresji obrazów panoramicznych, co pozwala na osiągnięcie wysokiej jakości przy mniejszych rozmiarach plików. Takie podejście jest nieocenione w produkcjach wymagających dużych zbiorów danych.

Pytanie 26

W celu usunięcia smug lub odcisków palców z matrycy, co należy zastosować?

A. sprężone powietrze

B. watki nasączone metanolem

C. suchą watkę

D. suche patyczki higieniczne

Sprężone powietrze, mimo że często się je stosuje do czyszczenia różnych urządzeń, nie poradzą sobie ze smugami ani odciskami palców na matrycy. Może pomóc w usuwaniu kurzu lub luźnych brudków, ale nie rozwiąże problemu z tłuszczem czy plamami, które wymagają rozpuszczenia. Suche waciki to też nie to - bez żadnej substancji czyszczącej, nie ma co liczyć na zmycie trudnych zabrudzeń. A patyczki higieniczne, choć mogą być wygodne, mają często sztywne końcówki, które mogą zarysować ekran. Niewłaściwe materiały czy metody czyszczenia mogą na stałe uszkodzić matrycę. Wiele osób myśli, że wystarczy mechanicznie przetrzeć ekran, a pomijają, jak ważne są aspekty chemiczne w czyszczeniu. Dlatego trzeba stosować odpowiednie środki czyszczące, jak metanol, które skutecznie poradzą sobie z zabrudzeniami.

Pytanie 27

W każdym obrazie, niezależnie od jego treści, elementami, które w pierwszej kolejności zwracają uwagę widza, są

A. małe punkty

B. ciemne punkty

C. mocne punkty

D. jasne punkty

W kontekście kompozycji wizualnej mocne punkty to te elementy zdjęcia, które naprawdę przyciągają wzrok. Chodzi o wyraźny kontrast, intensywne kolory, albo po prostu coś, co się wyróżnia. Z własnego doświadczenia wiem, że w profesjonalnej fotografii fotografowie świetnie to wykorzystują, żeby poprowadzić nasz wzrok przez zdjęcie. Na przykład, w portretach często to oczy modela są tym mocnym punktem, bo mają ten niesamowity błysk. W projektowaniu graficznym też to jest kluczowe, mocne punkty pomagają tworzyć hierarchię informacji, co ułatwia nam odbiór treści. Zdecydowanie warto zwrócić uwagę na dobór tych mocnych punktów, bo wpływają one na to, jak całość jest odbierana. To dotyczy nie tylko zdjęć, ale też innych mediów, jak plakaty czy strony internetowe, gdzie też można to fajnie zastosować.

Pytanie 28

Technika uchwytywania obrazów, których zakres tonalny przekracza możliwości matrycy cyfrowego aparatu, to

A. Ultra HD

B. HDR

C. HD

D. DSLR

HDR (High Dynamic Range) to technika rejestrowania obrazów, która pozwala na uchwycenie szerszej rozpiętości tonalnej, niż jest to możliwe za pomocą standardowych aparatów. Dzięki HDR możliwe jest łączenie kilku zdjęć o różnych ekspozycjach, co pozwala na uchwycenie detali zarówno w jasnych, jak i ciemnych partiach obrazu. Przykładem zastosowania tej metody jest fotografia krajobrazów, gdzie oświetlenie może bardzo różnić się w różnych częściach kadru. W praktyce, aby uzyskać efekt HDR, fotografuje się ten sam obiekt z różnymi ustawieniami ekspozycji, a następnie łączy się te zdjęcia w programie graficznym. Technika ta jest szczególnie popularna wśród profesjonalnych fotografów oraz twórców treści wizualnych, którzy chcą uzyskać bardziej realistyczne i atrakcyjne zdjęcia. Warto dodać, że stosowanie HDR wymaga odpowiedniego sprzętu oraz znajomości programów do obróbki zdjęć, takich jak Adobe Photoshop czy Lightroom, które oferują zaawansowane narzędzia do tworzenia obrazów HDR, zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 29

W programie Photoshop narzędzie, które umożliwia efektywne i szybkie usuwanie niechcianych elementów z zdjęć, to

A. rozmywanie

B. stempel

C. lasso

D. różdżka

Narzędzie stempel w Photoshopie to naprawdę fajna opcja, która pozwala na usuwanie niechcianych rzeczy z zdjęć. Działa to tak, że kopiujesz piksele z jednego miejsca i wklejasz w inne. Dzięki temu możesz dosyć naturalnie wypełnić luki tłem czy innymi elementami. To narzędzie sprawdza się świetnie, zwłaszcza przy retuszu portretów, bo możesz zatuszować niedoskonałości skóry czy jakieś niechciane obiekty w tle. Jeśli chcesz uzyskać jak najlepszy efekt, warto bawić się różnymi rozmiarami pędzla i zmieniać źródło klonowania - daje to bardziej naturalny wygląd. Również ważne jest, żeby odpowiednio ustawić krycie i twardość, bo to naprawdę może poprawić jakość pracy. No i oprócz usuwania obiektów, stempel można też wykorzystać do poprawy detali w obrazach, co czyni go niezbędnym narzędziem dla każdego, kto zajmuje się retuszem.

Pytanie 30

Który z programów nie dysponuje funkcjonalnością do naprawy uszkodzonej, starej fotografii na papierze?

A. Adobe Photoshop

B. Magix PhotoDesigner

C. GIMP

D. Adobe Reader

Adobe Reader to program, który głównie służy do przeglądania i edytowania plików PDF. W przeciwieństwie do takich programów jak GIMP czy Photoshop, nie ma narzędzi do naprawy zniszczonych zdjęć. Programy graficzne, takie jak Photoshop, mają świetne funkcje do retuszu, jak klonowanie czy naprawianie pęknięć. Na przykład w Photoshopie jest coś takiego jak 'Spot Healing Brush', które po prostu wypełnia uszkodzone miejsca, co bardzo ułatwia poprawę starych fotek. Jak pracujesz nad rekonstrukcją zdjęć, to naprawdę ważne jest, żeby mieć programy, które pozwalają na szczegółową edycję pikseli, a Adobe Reader tego nie oferuje. Więc jak chcesz przywrócić wspomnienia w starych zdjęciach, polecam jednak te bardziej zaawansowane narzędzia graficzne.

Pytanie 31

Pomiar światła realizowany przez czujnik w aparacie fotograficznym, określany jako wielosegmentowy, to także pomiar

A. ważony centralnie

B. całkowity

C. pomiar punktowy

D. matrycowy

Centralnie ważony pomiar polega na tym, że aparat skupia się na centralnej części kadru, co może prowadzić do nieprawidłowych ocen oświetlenia, zwłaszcza w scenach z dużym kontrastem. W przypadku integralnego pomiaru, który uwzględnia wszystkie źródła światła, także pozostaje ryzyko, że nie uwzględni on lokalnych różnic w oświetleniu, co skutkuje niedokładnością w ekspozycji. Pomiar punktowy, z kolei, który analizuje bardzo wąski obszar kadru, może być przydatny w niektórych specyficznych sytuacjach, ale jego ograniczenia sprawiają, że często nie oddaje pełnego obrazu sceny. Używanie tych metod bez zrozumienia kontekstu, w jakim się znajdujemy, może prowadzić do błędów w ekspozycji, co jest szczególnie problematyczne podczas pracy w zmiennych warunkach oświetleniowych. Typowe pomyłki myślowe obejmują założenie, że pomiar centralny zawsze zapewni najlepsze rezultaty, co jest nieprawidłowe w sytuacjach, gdy w kadrze występuje znaczne zróżnicowanie jasności. Zrozumienie, kiedy i jak stosować różne metody pomiaru, jest kluczowe dla uzyskania optymalnych efektów w fotografii.

Pytanie 32

Jaką wadą obiektywu nazywamy sytuację, w której wiązka światła pochodząca z punktu leżącego poza osią optyczną obiektywu, po przejściu przez obiektyw, generuje obraz przypominający kształt przecinka?

A. Dystorsja

B. Aberracja chromatyczna

C. Aberracja komatyczna

D. Astygmatyzm

Aberracja komatyczna to wada optyczna, która występuje, gdy obiektyw nie jest w stanie poprawnie skupić promieni świetlnych wychodzących z punktu położonego poza osią optyczną. W wyniku tego, zamiast uzyskać wyraźny obraz punktowy, obraz przyjmuje kształt przecinka. Ta wada jest szczególnie ważna w kontekście obiektywów szerokokątnych oraz w fotografii nocnej, gdzie źródła światła, takie jak gwiazdy, mogą być rozmyte. W praktyce, aby zminimalizować aberrację komatyczną, projektanci obiektywów stosują różnorodne elementy optyczne, które pomagają poprawić ogniskową i równoległość promieni świetlnych. Dobre praktyki obejmują wykorzystanie soczewek asferycznych i specjalnych powłok antyrefleksyjnych, które poprawiają jakość obrazu i zmniejszają występowanie aberracji. Wiedza o aberracji komatycznej jest istotna nie tylko dla fotografów, ale również dla inżynierów optyków, którzy projektują systemy optyczne w zastosowaniach takich jak astronomia czy mikroskopia.

Pytanie 33

Jaki symbol w aparatach cyfrowych wskazuje na tryb automatyki z wyborem czasu ekspozycji?

A. A

B. M

C. S

D. P

Wybór niepoprawnej odpowiedzi wskazuje na nieporozumienie dotyczące funkcji dostępnych w aparatach cyfrowych. Oznaczenie A odnosi się do trybu automatyki z preselekcją przysłony, co oznacza, że użytkownik ma możliwość ustawienia wartości przysłony, a aparat automatycznie dobiera czas otwarcia migawki. Ten tryb jest przydatny w sytuacjach, gdy priorytetem jest kontrola głębi ostrości, na przykład w portretach, gdzie ważne jest uzyskanie rozmytego tła. Z kolei M oznacza tryb manualny, w którym fotograf ma pełną kontrolę zarówno nad czasem otwarcia migawki, jak i przysłoną. Choć ten tryb zapewnia maksimum kreatywności, wymaga znacznej wiedzy o odpowiednich ustawieniach, co może być przytłaczające dla początkujących. Oznaczenie P wskazuje na tryb programowy, w którym aparat ustala zarówno czas, jak i przysłonę, co jest idealne dla amatorów, którzy chcą skupić się na kompozycji, zamiast na technicznych aspektach fotografowania. Użytkownicy mogą mylić te symboliki i ich funkcje, co prowadzi do frustracji podczas fotografowania, a w konsekwencji do nieoptymalnych wyników. Zrozumienie różnic między tymi trybami jest kluczem do efektywnego korzystania z aparatu i osiągania zamierzonych efektów.

Pytanie 34

Aby uwidocznić fakturę materiału na fotografii, należy oświetlić tkaninę

A. z jednej strony pod kątem 30°

B. lampą ustawioną z boku pod kątem 45°

C. lampą umieszczoną nad tkaniną

D. z dwóch stron pod kątem 45°

Oświetlenie tkaniny lampą umieszczoną z boku pod kątem 45° jest kluczowe dla uzyskania dobrze widocznej faktury materiału. To podejście pozwala na stworzenie naturalnego cienia, który eksponuje teksturę i detale tkaniny, co jest niezwykle istotne w fotografii produktowej. Dzięki takiemu kątu padania światła, różne niuanse kolorystyczne oraz strukturalne tkaniny będą lepiej odzwierciedlone w zdjęciu. Przykładem mogą być fotografie odzieży, gdzie faktura materiału jest istotnym elementem przyciągającym uwagę klienta. W praktyce zawsze warto przetestować różne źródła i kąty oświetlenia, ale 45° jest uznawane za złoty standard. Dobre praktyki branżowe zalecają również użycie miękkiego światła, co można osiągnąć poprzez zastosowanie filtrów dyfuzyjnych lub softboxów, by uniknąć ostrych cieni, które mogą zniekształcać odbiór koloru i faktury.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Najnowsza technologia powłok antyrefleksyjnych w obiektywach wykorzystuje

A. struktury nanocząsteczkowe do rozpraszania światła

B. podwójne warstwy polaryzacyjne do filtrowania światła

C. warstwy złota do absorpcji promieniowania ultrafioletowego

D. powłoki grafenowe do blokowania odblasków

Rozważając inne odpowiedzi, warto zauważyć, że wykorzystanie warstw złota do absorpcji promieniowania ultrafioletowego nie jest praktycznym rozwiązaniem w kontekście powłok antyrefleksyjnych. Złoto jest doskonałym przewodnikiem elektrycznym, ale jego absorpcja UV nie jest efektywna w kontekście przeciwdziałania odblaskom, a ponadto jest kosztownym materiałem, co czyni go nieefektywnym wyborem w produkcji masowej. Z kolei powłoki grafenowe, choć mają potencjał, nie są jeszcze powszechnie wykorzystywane w obiektywach. Grafen to materiał o niezwykłych właściwościach mechanicznych i elektrycznych, ale nie ma jeszcze wystarczających badań potwierdzających jego praktyczność w eliminacji odblasków w obiektywach optycznych. Natomiast podwójne warstwy polaryzacyjne mogą pomóc w redukcji odblasków, ale ich działanie jest oparte na filtracji, a nie na działaniach antyrefleksyjnych. Tego typu rozwiązania są bardziej stosowane w okularach przeciwsłonecznych niż w obiektywach fotograficznych, gdzie kluczowe jest rozpraszanie światła, a nie jego filtrowanie. Stąd, wybór odpowiednich materiałów i technologii w produkcji obiektywów jest kluczowy dla uzyskania najlepszej jakości optycznej oraz komfortu użytkowania.

Pytanie 37

W trakcie chemicznej obróbki zabarwionych materiałów, w miejscach, gdzie zachodzi redukcja halogenków srebra w warstwie czułej na światło, powstają barwniki na etapie

A. utrwalania

B. dymienia

C. odbielania

D. wywoływania

Odpowiedź "wywoływania" jest prawidłowa, ponieważ w procesie obróbki chemicznej barwnych materiałów, to właśnie na etapie wywoływania dochodzi do redukcji halogenków srebra w warstwie światłoczułej. W wyniku tego procesu powstają barwniki, które mogą być wykorzystywane w dalszych etapach obróbki zdjęć. Wywoływanie jest kluczowym etapem w fotografii chemicznej, w którym obraz latentny staje się widoczny. Na tym etapie reagenty chemiczne, takie jak developer, odgrywają fundamentalną rolę, ponieważ ich działanie pozwala na przekształcenie nieaktywnych halogenków srebra w aktywne cząstki srebra, które przyczyniają się do powstania obrazu. W praktyce, wywoływanie jest przeprowadzane w kontrolowanych warunkach, gdzie czas, temperatura i skład chemikaliów są ściśle monitorowane, aby uzyskać optymalne rezultaty. Właściwa technika wywoływania ma kluczowe znaczenie dla jakości końcowego obrazu oraz jego trwałości, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotograficznej.

Pytanie 38

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop jest wykorzystywane do przywracania brakujących fragmentów podczas rekonstrukcji zniszczonych zdjęć?

A. Gąbka

B. Lasso

C. Różdżka

D. Stempel

Stempel to narzędzie w programie Adobe Photoshop, które jest kluczowe w procesie rekonstrukcji zniszczonych obrazów. Jego główną funkcją jest kopiowanie pikseli z jednego fragmentu obrazu i wklejanie ich w innym miejscu, co umożliwia precyzyjne uzupełnienie brakujących elementów. Użytkownik może dostosować rozmiar pędzla, a także twardość i krycie, co zwiększa elastyczność narzędzia. Przykładowo, w przypadku zniszczonego zdjęcia, można użyć stempla, aby skopiować fragment zdrowego obszaru i nałożyć go na uszkodzony, co przywraca spójność wizualną. Zgodnie z dobrymi praktykami w retuszu zdjęć, istotne jest, aby stosować różne źródła do stemplowania, aby uniknąć powtarzających się wzorów, co mogłoby zdradzić zastosowanie narzędzia. Warto również zwrócić uwagę na technikę pracy na nowej warstwie, co pozwala na łatwe wprowadzenie poprawek, co jest standardem w profesjonalnym edytowaniu obrazów.

Pytanie 39

Rejestrację obrazów w technologii HDR należy wykonać, gdy

A. konieczne jest wykorzystanie bracketingu głębi ostrości

B. konieczne jest zastosowanie formatu RAW przy zdjęciach

C. zakres tonalny fotografowanej sceny jest mniejszy od zakresu tonalnego przenoszonego przez matrycę

D. zakres tonalny fotografowanej sceny przewyższa zakres tonalny przenoszony przez matrycę

Rejestracja obrazów w technice HDR (High Dynamic Range) jest kluczowa w sytuacjach, gdy rozpiętość tonalna fotografowanej sceny przewyższa możliwości matrycy aparatu. Matryce cyfrowe mają ograniczoną rozpiętość tonalną, co oznacza, że mogą uchwycić tylko określony zakres jasności. Technika HDR polega na wykonaniu kilku zdjęć tej samej sceny z różnymi ustawieniami ekspozycji, co pozwala na uchwycenie zarówno najciemniejszych, jak i najjaśniejszych szczegółów. Przykładowo, w sceneriach z silnym kontrastem, takich jak zachody słońca czy wnętrza z jasnymi oknami, standardowe zdjęcie może stracić detale w cieniach lub prześwietlić jasne obszary. Przy użyciu HDR można połączyć te ujęcia w jedno zdjęcie, które wyeksponuje szczegóły w całym zakresie tonalnym. Standardem w fotografii HDR jest stosowanie formatu RAW, który oferuje większą elastyczność w postprodukcji, jednak kluczowym aspektem jest zawsze odpowiedni dobór wartości ekspozycji.

Pytanie 40

Który z wymienionych algorytmów kompresji obrazu jest bezstratny?

A. LZW

B. GIF

C. MP3

D. JPEG

Algorytm kompresji LZW (Lempel-Ziv-Welch) jest jednym z najpowszechniej stosowanych bezstratnych algorytmów kompresji danych, także w przypadku obrazów. Działa poprzez identyfikowanie powtarzających się wzorców w danych i zastępowanie ich krótszymi kodami. Mechanizm ten pozwala na odtworzenie oryginalnych danych bez jakiejkolwiek utraty informacji po dekompresji. LZW znalazł zastosowanie m.in. w formacie GIF oraz w niektórych implementacjach formatu TIFF. W codziennej pracy z grafiką komputerową, kompresja bezstratna jest kluczowa, gdy obraz musi być zachowany w najwyższej jakości, np. do druku lub archiwizacji. Dobrą praktyką jest używanie algorytmów bezstratnych, gdy nie można sobie pozwolić na jakiekolwiek zniekształcenia obrazu, co jest istotne w przypadku danych medycznych czy dokumentów prawnych. Z mojego doświadczenia wynika, że choć kompresja stratna oferuje mniejsze rozmiary plików, to w wielu zastosowaniach profesjonalnych lepiej postawić na jakość, jaką zapewniają właśnie algorytmy bezstratne.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej