Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
  • Data rozpoczęcia: 3 kwietnia 2025 09:38
  • Data zakończenia: 3 kwietnia 2025 09:50

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakim hormonem kluczowym dla podtrzymania ciąży jest?

A. progesteron
B. prolaktyna
C. oksytocyna
D. testosteron
Progesteron jest kluczowym hormonem, który odgrywa fundamentalną rolę w utrzymaniu ciąży. Jest wydzielany głównie przez ciałko żółte w jajniku oraz w późniejszych etapach przez łożysko. Jego głównym zadaniem jest przygotowanie błony śluzowej macicy na przyjęcie zapłodnionej komórki jajowej poprzez zwiększenie grubości endometrium oraz tworzenie odpowiednich warunków dla implantacji zarodka. Progesteron hamuje także czynność skurczową macicy, co zapobiega przedwczesnym porodom. Dodatkowo, odpowiada za zmiany w organizmie kobiety, które są niezbędne do prawidłowego przebiegu ciąży, takie jak wzrost temperatury ciała oraz zmiany w metabolizmie. W praktyce, monitorowanie poziomu progesteronu jest istotnym elementem w diagnostyce i terapii problemów związanych z płodnością oraz w ocenie ryzyka poronienia. Współczesna medycyna stosuje progesteron w formie suplementów, aby wspierać kobiety w ciąży, szczególnie w przypadku mających historię poronień. Obecność i poziomy tego hormonu są również kluczowe w protokołach leczenia niepłodności.

Pytanie 2

Oblicz potrzebną ilość kiszonki z kukurydzy dla 15 krów w czasie zimowego żywienia, które trwa 200 dni, zakładając, że dzienna porcja wynosi 25 kg?

A. 75 t
B. 25 t
C. 15 t
D. 20 t
Aby obliczyć zapotrzebowanie na kiszonkę z kukurydzy dla 15 krów na okres 200 dni, należy zastosować prostą formułę. Dzienna dawka dla jednej krowy wynosi 25 kg. Dla 15 krów, dzienne zapotrzebowanie wynosi 15 krów x 25 kg = 375 kg. Następnie mnożymy to przez liczbę dni żywienia: 375 kg x 200 dni = 75 000 kg, co przelicza się na 75 ton. Praktyczna wiedza z zakresu żywienia bydła wskazuje, że odpowiednie obliczenia są kluczowe dla zapewnienia zdrowia zwierząt, a także dla optymalizacji kosztów. Właściwa ilość paszy jest niezbędna do uzyskania dobrych wyników w produkcji mleka oraz jakości mięsa. W branży hodowlanej zaleca się regularne monitorowanie zapotrzebowania na pasze, aby dostosować strategie żywieniowe do zmieniających się warunków i potrzeb zwierząt. Takie działania zapewniają nie tylko oszczędności, ale także zdrowie oraz wydajność stada.

Pytanie 3

W mieszance stosowanej do żywienia prosiąt zawartość zakwaszacza wynosi 0,5%. Ile kilogramów zakwaszacza powinno się dodać do przygotowania 1 tony tej mieszanki?

A. 5 kg
B. 20 kg
C. 10 kg
D. 50 kg
Odpowiedź 5 kg jest poprawna, ponieważ obliczenie udziału zakwaszacza w mieszance polega na pomnożeniu całkowitej masy mieszanki przez procentowy udział zakwaszacza. W tym przypadku, aby obliczyć 0,5% z 1000 kg (1 tony), należy wykonać działanie: 1000 kg * 0,005 = 5 kg. Zakwaszacze są powszechnie stosowane w żywieniu zwierząt, w tym prosiąt, aby poprawić trawienie, zwiększyć przyswajalność składników odżywczych oraz wspierać zdrowie jelit. Dobre praktyki w hodowli zwierząt wskazują na znaczenie dodawania zakwaszaczy, co może przyczynić się do lepszego wzrostu i wydajności prosiąt. Regularne stosowanie takich dodatków pozwala na stabilizację pH w przewodzie pokarmowym, co wpływa na optymalizację mikroflory jelitowej. Dlatego zrozumienie odpowiednich proporcji i ich wpływu na zdrowie zwierząt jest kluczowe dla hodowców.

Pytanie 4

Gatunkiem ptaków gospodarskich, który ma najkrótszy czas wylęgu jaj, są

A. indyki
B. kury
C. kaczki
D. gęsi
Kury są gatunkiem drobiu, który charakteryzuje się najkrótszym czasem inkubacji jaj, wynoszącym około 21 dni. W porównaniu do innych gatunków drobiu, takich jak kaczki, gęsi czy indyki, kury mają znacząco krótszy cykl rozmnażania. Wiedza na temat czasu inkubacji jest kluczowa w praktyce hodowlanej, ponieważ pozwala planować i zarządzać procesami produkcyjnymi, a także optymalizować wykorzystanie zasobów. W hodowli intensywnej, gdzie czas jest istotnym czynnikiem, skrócony czas inkubacji jaj kurzych umożliwia szybsze uzyskiwanie nowego pokolenia ptaków oraz zwiększa wydajność produkcyjną. W praktyce, hodowcy powinni stosować odpowiednie technologie inkubacyjne, które zapewniają optymalne warunki do rozwoju zarodków. Dobre praktyki w tym zakresie obejmują kontrolę temperatury i wilgotności, a także regularne monitorowanie stanu jaj, co wpływa na wskaźniki wylęgowości i zdrowie piskląt.

Pytanie 5

Technika segregacji plemników oraz ich podział na gamety "Y" i gamety "X" to

A. seksowanie
B. embriotransfer
C. transgeneza
D. kriokonserwacja
Transgeneza to proces, który polega na wprowadzeniu genów z jednego organizmu do komórkowego genomu innego organizmu. Choć transgeneza ma swoje zastosowanie w biotechnologii i inżynierii genetycznej, nie ma zastosowania w kontekście rozdzielania plemników na gamety X i Y. W praktyce, wyniki takich działań są inne i koncentrują się głównie na modyfikacji genetycznej organizmów, a nie na selekcji płci. Z kolei embriotransfer to procedura przenoszenia zarodków do macicy, co dotyczy etapu po zapłodnieniu, a nie bezpośrednio manipulacji plemnikami. Metoda ta ma znaczenie w hodowli, ale nie odnosi się do technik sortowania plemników. Kriokonserwacja to technika długoterminowego przechowywania komórek, w tym plemników, w niskiej temperaturze, co nie ma nic wspólnego z ich selekcją na podstawie płci. Te błędne koncepcje mogą prowadzić do nieporozumień, ponieważ nie uwzględniają procesu, który jest kluczowy dla seksowania, a także różnic między technikami genetycznymi, a technikami reprodukcyjnymi. W kontekście hodowli zwierząt, ważne jest prawidłowe zrozumienie tych metod, aby efektywnie zwiększać wydajność produkcji oraz jakość hodowli.

Pytanie 6

Chalazy stanowią element struktury

A. jelita
B. pazura
C. jaja
D. włosa
Chalazy, czyli te komórki chalazalne, to naprawdę ważny element w budowie jaj ptaków. Ich główna rola to utrzymywanie żółtka w jajku w odpowiedniej pozycji, co jest kluczowe dla rozwoju zarodka. Chalazy zbudowane są z białka, a ich struktura sprawia, że żółtko nie wędruje w jajku. To jest istotne, zwłaszcza w kontekście ewolucji i rozmnażania ptaków, bo stabilizacja żółtka ma duży wpływ na to, jak efektywnie przebiega zapłodnienie i rozwój zarodków. Moim zdaniem, zrozumienie roli chalaz w produkcji jaj jest istotne nie tylko dla nauki, ale też dla przemysłu drobiarskiego, gdzie jakość jaj ma ogromne znaczenie. Badania nad chalazami są ciekawe, bo skupiają się nie tylko na ich mechanicznych właściwościach, ale i na tym, jak mogą być wykorzystywane w biotechnologii i inżynierii biologicznej, co otwiera nowe perspektywy w badaniach białek i ich funkcji.

Pytanie 7

Która rasa kur jest najbardziej odpowiednia do ekologicznego chowu w Polsce?

A. New Hampshire
B. Zielononóżka kuropatwiana
C. Dominant White Cornish
D. Plymouth Rock
Zielononóżka kuropatwiana jest jedną z najważniejszych ras kur w chowie ekologicznym w Polsce, ze względu na swoje doskonałe przystosowanie do warunków lokalnych oraz wysoką jakość mięsa i jaj. Rasa ta charakteryzuje się dużą odpornością na choroby oraz zdolnością do życia na wolnym wybiegu, co jest podstawowym wymogiem dla chowu ekologicznego. Zielononóżki są ptakami o dużym instynkcie odpowiedzialnym za poszukiwanie pokarmu, co pozwala na efektywne wykorzystanie naturalnych zasobów. W praktyce, kury tej rasy mogą być hodowane w systemach, które promują dobrostan zwierząt, a ich dieta opiera się na naturalnych składnikach, co jest zgodne z zasadami ekologicznego chowu. W dodatku, ich jaja mają wyjątkowy smak i wartości odżywcze, co czyni je atrakcyjnym produktem na rynku ekologicznym. Rasa ta jest również ceniona przez producentów ze względu na ich adaptacyjność i wydajność w systemach zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 8

Określ temperaturę krytyczną, powyżej której plemniki buhaja ulegną gwałtownemu uszkodzeniu, na przykład podczas wydobywania nasienia z pojemnika.

A. –170°C
B. –190°C
C. –150°C
D. –130°C
Wybór nieprawidłowych temperatur, takich jak –150°C, –170°C czy –190°C, wynika z nieporozumienia dotyczącego właściwego zarządzania nasieniem zwierząt hodowlanych. Temperatura –150°C, choć teoretycznie zbliżona do wartości bezpiecznej, w kontekście przechowywania plemników jest zbyt wysoka, co może prowadzić do ich uszkodzenia. W rzeczywistości, powyżej –130°C następuje degradacja komórek, a ich zachowanie staje się niestabilne. Z kolei odpowiedzi –170°C oraz –190°C są wynikiem błędnego myślenia o ekstradycyjnych warunkach przechowywania, które nie są realistyczne w kontekście standardowych praktyk w biotechnologii. Przy takich ekstremalnych temperaturach, może dojść do zjawiska, jakim jest uszkodzenie struktury komórek przez szybkie zmiany temperatury, znane jako szok termiczny. Szok ten prowadzi do nieodwracalnych zaburzeń w integralności błon komórkowych plemników, co z kolei skutkuje ich śmiercią. Warto zauważyć, że w praktyce przemysłowej, najważniejsze jest utrzymanie odpowiednich warunków w miejscu przechowywania i transportu, co powinno być zgodne z wytycznymi i normami branżowymi, które zalecają dbałość o temperaturę graniczną –130°C. Właściwe zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla sukcesu w hodowli zwierząt i zapewnienia zachowania wysokiej jakości nasienia.

Pytanie 9

Jakie narzędzie wykorzystuje się do korekcji racic u bydła?

A. kleszczy Burdizzo
B. trokaru metalowego
C. kleszczy czołowych
D. peana prostego
Korekcja racic u bydła jest kluczowym zabiegiem weterynaryjnym, mającym na celu zapobieganie i leczenie schorzeń racic, takich jak zapalenie, wrastanie oraz inne deformacje. Kleszcze czołowe są narzędziem specjalistycznym, które umożliwiają precyzyjne i bezpieczne przycinanie nadmiaru rogu racicy, co jest istotne dla zachowania zdrowia zwierzęcia. Użycie kleszczy czołowych pozwala na dokładne dopasowanie siły nacisku oraz kontrolę nad kierunkiem cięcia, co jest niezbędne w przypadku wrażliwych tkanek. W praktyce weterynaryjnej, aby zapewnić optymalne warunki, przed zabiegiem zaleca się dokładne oczyszczenie i zdezynfekowanie racicy, co minimalizuje ryzyko infekcji. Ponadto, po korekcji warto przeprowadzić obserwację stanu zdrowia bydła, aby upewnić się, że nie występują żadne niepożądane objawy. Dobrą praktyką jest również regularne kontrolowanie stanu racic, co pozwala na wczesne wykrycie problemów i podjęcie odpowiednich działań.

Pytanie 10

Czego dotyczą pasze treściwe?

A. ziarna zbóż, zielonki, kiszonki
B. nasiona roślin strączkowych, makuchy, ziarna zbóż
C. śruty poekstrakcyjne, okopowe, śruty zbożowe
D. kiszonki, okopowe, siano
Analiza błędnych odpowiedzi wskazuje na powszechne nieporozumienia dotyczące klasyfikacji pasz treściwych. Wiele osób może utożsamiać pasze treściwe wyłącznie z ziołami, zielonkami czy kiszonkami, co jest nieporozumieniem. Zielonki i kiszonki, takie jak trawy czy buraki, są klasyfikowane jako pasze objętościowe, które mają inny skład i rolę w diecie zwierząt. Pasze objętościowe, choć również ważne, koncentrują się na dostarczaniu błonnika oraz są istotne dla zdrowia układu pokarmowego zwierząt, zwłaszcza przeżuwaczy. Ponadto, niektóre odpowiedzi sugerują obecność okopowych czy siana, które również nie są typowymi paszami treściwymi. Okopowe, jak ziemniaki czy marchew, są stosowane w dietach zwierząt, ale nie są klasyfikowane jako pasze treściwe w tradycyjnym znaczeniu, ponieważ ich zastosowanie jest bardziej specyficzne i ograniczone. Śruty poekstrakcyjne i śruty zbożowe, mimo że mogą dostarczać białka i energii, nie są wystarczające jako jedyny składnik paszy treściwej, co podkreśla znaczenie ich odpowiedniego mieszania z innymi komponentami. W rzeczywistości, właściwe zrozumienie różnicy między paszami treściwymi a objętościowymi jest kluczowe dla zapewnienia zbilansowanej diety zwierząt, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli zwierząt.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 13

W fermentowanej masie do produkcji kwasu mlekowego w ilości zapewniającej prawidłowy proces fermentacji konieczna jest odpowiednia ilość

A. tłuszczy
B. witamin
C. węglowodanów
D. białka
Wybór witamin jako kluczowego składnika w procesie zakiszania jest nieodpowiedni, ponieważ witaminy nie są bezpośrednim źródłem energii dla bakterii mleczarskich. Chociaż witaminy są istotne dla zdrowia zwierząt i mogą wspierać ogólny metabolizm, nie mają roli w produkcji kwasu mlekowego, co jest kluczowe dla skutecznego procesu fermentacji. Podobnie, tłuszcze, mimo że są ważnym źródłem energii w diecie zwierząt, nie uczestniczą w fermentacji mlekowej w takim samym stopniu jak węglowodany. Ich obecność w masie zakiszanej może wręcz hamować proces fermentacji, ponieważ bakterie mleczarskie preferują fermentację glukozy i innych cukrów prostych. Białko, z kolei, jest istotnym makroskładnikiem, jednak nie jest bezpośrednio zaangażowane w produkcję kwasu mlekowego. Zbyt wysoka zawartość białka w zakiszanej masie może prowadzić do powstawania amoniaku, co jest niepożądane i może wpłynąć na jakość zakiszonego produktu. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do tych nieprawidłowych wniosków, często opierają się na mylnym przekonaniu, że wszystkie składniki odżywcze mają równą wagę w procesach fermentacyjnych, co jest dużym uproszczeniem. Rzeczywistość jest taka, że węglowodany są kluczowym czynnikiem determinującym efektywną fermentację w procesie zakiszania.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 15

W karmieniu krów mlecznych, biorąc pod uwagę jakość uzyskiwanego mleka, nie zaleca się stosowania

A. ziemniaków
B. wysłodków buraczanych
C. buraków pastewnych
D. buraków ćwikłowych
Ziemniaki, wysłodki buraczane oraz buraki pastewne, mimo że są stosowane w żywieniu krów mlecznych, mogą nie zawsze być odpowiednie w kontekście ich wpływu na jakość mleka. Ziemniaki zawierają duże ilości skrobi, co może prowadzić do problemów z trawieniem, jeśli nie są odpowiednio przygotowane. Nieodpowiednia obróbka ziemniaków, jak podawanie ich w postaci surowej, może wywoływać objawy zatrucia, co wpływa negatywnie na zdrowie krów. Wysłodki buraczane, chociaż są uznawane za wartościowy składnik paszowy, mogą zawierać dużo cukrów, co w nadmiarze również wpływa na jakość mleka. Buraki pastewne, w przeciwieństwie do buraków ćwikłowych, są bardziej akceptowalne w diecie krów, jednak ich ilość powinna być kontrolowana, aby uniknąć problemów trawiennych. Typowym błędem jest przekonanie, że wszystkie rodzaje buraków są równie korzystne w żywieniu krów mlecznych, co może prowadzić do niezdrowej diety i obniżenia jakości mleka. Kluczowe jest zatem, aby stosować pasze zgodnie z zaleceniami specjalistów w dziedzinie zootechniki oraz badań nad żywieniem bydła, co pozwala na osiągnięcie optymalnych wyników w produkcji mleka.

Pytanie 16

Jak określa się zaburzenie behawioralne u koni, które charakteryzuje się ciągłym przestępowaniem i przenoszeniem ciężaru ciała z jednej przedniej nogi na drugą?

A. Lęk separacyjny
B. Łykawość
C. Naśladownictwo
D. Tkanie
Tkanie to zaburzenie behawioralne, które charakteryzuje się powtarzającym przestępowaniem oraz przenoszeniem ciężaru ciała z jednej nogi przedniej na drugą. Zjawisko to występuje głównie u koni trzymanych w warunkach ograniczonej przestrzeni, co ogranicza ich naturalne zachowania. Tkanie może być objawem stresu, nudy lub frustracji, związanym z brakiem odpowiedniej stymulacji fizycznej i psychicznej. W praktyce, aby zapobiegać tkaniu, ważne jest stworzenie koniowi odpowiednich warunków życia, jak wyposażenie stajni w odpowiednią przestrzeń do ruchu, regularne ćwiczenia oraz interaktywne formy stymulacji. Dobrym rozwiązaniem są również zajęcia, które angażują konia w różne formy pracy, takie jak jazda w terenie, praca w lonżach czy ćwiczenia skokowe. W przypadku wystąpienia tkaniu, warto także skonsultować się z weterynarzem lub behawiorystą zwierzęcym, aby dostosować podejście terapeutyczne do indywidualnych potrzeb konia. Wiedza na temat tego zaburzenia jest niezbędna, aby zrozumieć, jak ważne jest zapewnienie koniom odpowiednich warunków do życia, co bezpośrednio wpływa na ich zdrowie psychiczne i fizyczne.

Pytanie 17

Wskaż właściwą sekwencję przechodzenia pokarmu przez cztery kolejne odcinki układu pokarmowego, podczas trawienia u kozy?

A. Czepiec, żwacz, księgi, trawieniec
B. Żwacz, czepiec, księgi, trawieniec
C. Trawieniec, czepiec, księgi, żwacz
D. Księgi, żwacz, czepiec, trawieniec
Odpowiedź 'Żwacz, czepiec, księgi, trawieniec' jest poprawna, ponieważ odzwierciedla rzeczywistą sekwencję, w jakiej pokarm przechodzi przez cztery główne komory żołądka u przeżuwaczy takich jak kozy. Proces trawienia zaczyna się w żwaczu, gdzie pokarm jest fermentowany przez mikroorganizmy, co umożliwia rozkład trudno przyswajalnych węglowodanów, takich jak celuloza. Następnie, zmielony pokarm przemieszcza się do czepca, który działa jak filtr, separując stałe cząstki od płynów. Kolejnym etapem jest księgi, gdzie następuje absorpcja wody i składników odżywczych. Na samym końcu pokarm trafia do trawieńca, czyli właściwego żołądka, gdzie zachodzą procesy enzymatyczne, końcowe trawienie oraz wchłanianie składników odżywczych do krwi. Ta sekwencja jest fundamentalna dla zrozumienia, jak przeżuwacze adaptują się do swojej diety i efektywnie wykorzystują składniki pokarmowe, co jest kluczowe w hodowli zwierząt gospodarskich i produkcji mleka czy mięsa.

Pytanie 18

Podaj charakterystyczną cechę anatomiczną budowy prącia knura.

A. Żołądź prącia przyjmuje formę korkociągu
B. Wyrostek cewki moczowej jest długi
C. Cewka moczowa wychodzi na końcu prącia
D. Prącie ma kształt zakrzywiony
Żołądź prącia knura ma charakterystyczny kształt korkociągu, co jest unikalnym elementem jego anatomicznej budowy. Ten specyficzny kształt ma swoje praktyczne zastosowanie, ponieważ umożliwia lepsze unieruchomienie samicy podczas kopulacji, co zwiększa szanse na skuteczne zapłodnienie. Kształt korkociągu sprzyja również lepszemu dopasowaniu do anatomii samicy, co jest istotne w kontekście rozrodu w hodowli trzody chlewnej. W praktyce, znajomość anatomicznych różnic pomiędzy gatunkami jest kluczowa w weterynarii oraz hodowli, gdyż wpływa na metody inseminacji oraz ocenę płodności. Ponadto, zrozumienie tych cech jest istotne dla podejmowania decyzji dotyczących zdrowia reprodukcyjnego zwierząt, co wpisuje się w standardy dobrej praktyki w hodowli zwierząt gospodarskich.

Pytanie 19

Największa retencja azotu występuje w organizmach zwierząt

A. w słabej kondycji
B. młodych i rosnących
C. starych
D. chorych
Odpowiedzi wskazujące na stany takie jak "stare", "chore" czy "w słabej kondycji" są nieprawidłowe z kilku powodów. Zwierzęta starsze często mają zmniejszone zapotrzebowanie na azot, co jest związane z ich niższą aktywnością metaboliczną oraz spowolnieniem procesów wzrostowych. W miarę starzenia się organizmu, zdolność do syntezy białek maleje, co wpływa na retencję azotu. Ponadto, w przypadku zwierząt chorych, ich metabolizm może być zaburzony, co prowadzi do zaburzeń wchłaniania składników odżywczych, w tym azotu. Dlatego w takich przypadkach nie można mówić o wysokiej retencji azotu. Zwierzęta w słabej kondycji często nie są w stanie efektywnie wykorzystywać azotu z diety, co wynika z ich ogólnego osłabienia organizmu i niedoborów pokarmowych. Zrozumienie tych mechanizmów jest kluczowe dla hodowców, ponieważ pomaga w dostosowaniu diety do potrzeb zwierząt w różnych fazach życia i stanu zdrowia. W praktyce, zrównoważona dieta bogata w białko jest niezbędna dla młodych zwierząt, ale nie jest to samo w przypadku zwierząt starszych lub chorych, które wymagają innych form wsparcia żywieniowego.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 21

Jak odbywa się pozyskaweanie wełny z kóz angorskich?

A. usuwanie zewnętrznych włosów.
B. wyczesywanie.
C. strzyżenie
D. czesanie.
Wybór metod pozyskiwania wełny od kóz angorskich jest kluczowy dla jakości surowca oraz dobrostanu zwierząt. Nieprawidłowe techniki, takie jak szczotkowanie, mogą prowadzić do uszkodzenia sierści oraz dyskomfortu dla zwierząt. Szczotkowanie, choć może być stosowane w pielęgnacji, nie jest odpowiednią metodą pozyskiwania wełny, ponieważ nie umożliwia efektywnego usunięcia całej wełny, a jedynie jej częściowego wygładzenia. Z kolei wyczesywanie, które polega na usuwaniu luźnych włosów, może być pomocne, ale nie zastępuje procesu strzyżenia, który zapewnia pełne usunięcie wełny. Metoda podskubywania dodatkowo nie jest zalecana ze względu na jej inwazyjny charakter i potencjalne ryzyko zadrapań czy ran, które mogą prowadzić do infekcji. Te błędne podejścia mogą wynikać z niepełnego zrozumienia specyfiki kóz angorskich oraz ich potrzeb. Strzyżenie, jako standardowy i najlepiej praktykowany sposób pozyskiwania wełny, powinno być priorytetem dla hodowców. Zrozumienie różnicy między tymi metodami oraz ich wpływu na zdrowie zwierząt i jakość wełny jest kluczowe dla każdego, kto zajmuje się hodowlą kóz czy przemysłem tekstylnym.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 23

W układzie pokarmowym owcy czepiec usytuowany jest pomiędzy

A. księgami a trawieńcem
B. trawieńcem a dwunastnicą
C. przełykiem a żwaczem
D. żwaczem a księgami
Czepiec (omasum) jest jednym z czterech głównych żołądków u przeżuwaczy, takich jak owce. Znajduje się pomiędzy żwaczem (rumen) a księgami (abomasum). Jego główną funkcją jest dalsze przetwarzanie i trawienie pokarmu, który został wstępnie rozłożony w żwaczu. Czepiec działa jako filtr, który oddziela cząstki pokarmowe, umożliwiając ich dalsze trawienie w księgach, a także absorpcję wody i substancji odżywczych. W praktyce, zrozumienie położenia czepca i jego funkcji jest kluczowe w dietetyce zwierząt, ponieważ poprawne zarządzanie dietą owiec wpływa na ich zdrowie i wydajność produkcyjną. Na przykład, niewłaściwe skomponowanie diety może prowadzić do problemów trawiennych, co w konsekwencji może wpłynąć na wzrost i produkcję mleka. Dlatego też, znajomość anatomii przewodu pokarmowego jest niezbędna dla weterynarzy i hodowców, aby zapewnić optymalne warunki dla zwierząt.

Pytanie 24

U kotów z chorobami nerek zaleca się podawanie diety o obniżonej zawartości

A. węglowodanów.
B. włókien.
C. .białka
D. tłuszczu.
Pojęcie żywienia kotów z problemami nerkowymi często bywa mylone. Odpowiedzi wskazujące na niską zawartość włókien, tłuszczu czy węglowodanów nie uwzględniają kluczowej zasady dotyczącej diety nerkowej. Włókna, choć mogą być ważne w kontekście zdrowia jelit, nie mają bezpośredniego wpływu na funkcjonowanie nerek w porównaniu do białka. Co więcej, w diecie kotów białko pełni niezastąpioną funkcję jako źródło aminokwasów, które są niezbędne do wielu procesów metabolicznych. Zbyt duża ich ilość może jednak prowadzić do akumulacji toksycznych substancji w organizmie, co jest szczególnie problematyczne w przypadku schorzeń nerek. Z kolei tłuszcz i węglowodany są makroskładnikami, których poziom również ma znaczenie, ale nie jest głównym czynnikiem ryzyka w przypadku niewydolności nerek. Utrzymanie odpowiednich proporcji w diecie jest kluczowe, ale najistotniejszą praktyką pozostaje ograniczenie białka. Ponadto, ważnym błędem myślowym jest przypuszczenie, że każda kategoria składników odżywczych powinna być ograniczana w kontekście chorób nerek, co nie ma uzasadnienia w literaturze weterynaryjnej. Z tego powodu, konsultacja z lekarzem weterynarii jest niezbędna dla dostosowania diety, aby zaspokoić indywidualne potrzeby zdrowotne kota.

Pytanie 25

Zwierzęta wykorzystywane do rozrodu, dobrze odżywione, lecz niezbyt otyłe, o wyglądzie typowym dla zdrowych osobników, prezentują kondycję

A. rozrodczą
B. opasową
C. hodowlaną
D. wystawową
Odpowiedź hodowlana jest na pewno dobra, bo dotyczy zwierząt, które są w świetnej kondycji, dobrze odżywione, ale nie za grube. To kluczowe, żeby były zdrowe i mogły się rozmnażać. W hodowli chodzi o to, żeby zwierzęta miały najlepszy stan fizyczny, co pomaga w ich wydajności i zdrowiu. W praktyce to znaczy, że powinniśmy wybierać odpowiednie pasze i dobrze planować ich dietę, żeby miały idealną wagę i zdrowie, co przekłada się na jakość potomstwa. Myślę, że hodowcy powinni regularnie sprawdzać stan zdrowia zwierząt, bo to wpisuje się w te najlepsze praktyki, które są zgodne z przepisami i standardami w branży. Utrzymywanie zwierząt w dobrej kondycji ma naprawdę duże znaczenie dla wyników w hodowli, co jest ważne z ekonomicznego punktu widzenia.

Pytanie 26

Proces wytwarzania wiernych kopii organizmu macierzystego, czyli tworzenie osobników posiadających identyczny materiał genetyczny, to

A. embriotransfer
B. in vitro
C. inseminacja
D. klonowanie
Klonowanie to proces, w którym tworzone są dokładne kopie organizmu macierzystego, zawierające identyczny materiał genetyczny. Najczęściej kojarzone jest z klonowaniem somatycznym, które polega na przeszczepieniu jądra komórkowego z komórki somatycznej do komórki jajowej pozbawionej jądra. Przykładem klonowania jest historia owcy Dolly, pierwszego sklonowanego ssaka, co zainicjowało szerokie badania nad zastosowaniem klonowania w medycynie regeneracyjnej, biotechnologii oraz ochronie zagrożonych gatunków. Klonowanie jest także wykorzystywane w produkcji roślin w rolnictwie, gdzie klonowanie pozwala na szybkie uzyskiwanie osobników o pożądanych cechach genetycznych. Dobre praktyki w klonowaniu obejmują również etykę oraz przestrzeganie regulacji prawnych, które mają na celu zapewnienie dobrostanu zwierząt. Zrozumienie klonowania jest kluczowe w kontekście biotechnologii i genetyki, co otwiera nowe możliwości w różnorodnych dziedzinach nauki.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 28

Cechy takie jak delikatny szkielet, słabo rozwinięte mięśnie, cienka skóra oraz niewielka ilość owłosienia charakteryzują konia o typie konstytucji

A. słabej
B. mocnej
C. suchej
D. limfatycznej
Odpowiedź "słabej" jest prawidłowa, ponieważ opisuje konia o delikatnej budowie ciała, który charakteryzuje się wątłym umięśnieniem, cienką skórą oraz niedostatecznym owłosieniem. Tego typu zwierzęta są często mniej odporne na warunki atmosferyczne i mogą mieć trudności w pracy fizycznej, co jest istotne w kontekście treningu i użytkowania koni w różnych dyscyplinach. W praktyce, konie o słabej konstytucji wymagają szczególnej uwagi w zakresie odżywiania i warunków życia, aby utrzymać ich zdrowie i wydolność. W hodowli i treningu koni ważne jest, aby rozumieć różne typy konstytucji, ponieważ wpływają one na wydajność konia w pracy oraz jego ogólną kondycję. Zgodnie z normami kynologicznymi oraz w praktykach weterynaryjnych, koniom o słabej budowie powinno się zapewnić odpowiednie wsparcie dietetyczne oraz rehabilitacyjne, co może znacząco poprawić ich zdolności fizyczne.

Pytanie 29

Jaką rośliną jest trudno uzyskać zakwas?

A. kukurydza
B. kupkówka
C. życzica
D. koniczyna
Kupkówka, życica i kukurydza to rośliny, które nie mają tak dużych trudności z procesem kiszenia jak koniczyna. Kupkówka, znana z wysokiej zawartości wody i szybkości wzrostu, ma struktury komórkowe sprzyjające fermentacji, co czyni ją bardziej podatną na proces kiszenia. Jednak nie jest to roślina preferowana do pasz kiszonych, gdyż jej wartość odżywcza może być niższa w porównaniu do innych roślin. Życica jest z kolei gatunkiem wieloletnim, który często stosuje się w mieszankach w celu produkcji paszy, ponieważ dobrze się kisi i ma korzystny profil białkowy. Kukurydza, popularna w produkcji pasz, charakteryzuje się wysoką zawartością skrobi, co sprawia, że proces kiszenia jest bardziej efektywny, a wynikowa pasza ma wysoką wartość energetyczną. Problemy związane z kiszeniem koniczyny wynikają głównie z jej składu chemicznego i specyficznych właściwości fizjologicznych, które wprowadza w błąd wielu hodowców. Często zakładają oni, że wszystkie rośliny paszowe są łatwe do kiszenia, co prowadzi do błędnych decyzji agronomicznych. Dlatego kluczowe jest zrozumienie tych różnic oraz umiejętność analizy właściwości roślin w kontekście ich zastosowania w żywieniu zwierząt.

Pytanie 30

Krzyżowanie mające na celu zamianę genów jednej rasy genami innej rasy, które posiada pożądane cechy, nazywamy krzyżowaniem

A. przemiennym
B. krewniaczym
C. towarowym
D. wypierającym
Krzyżowanie towarowe, krewniacze i przemienne to takie pojęcia, które niby są związane z genetyką, ale nie mówią o tym, jak zastępować geny jednej rasy genami innej w celu osiągnięcia fajnych cech. Krzyżowanie towarowe w sumie chodzi o tworzenie hybryd, które mają lepsze cechy towarowe, ale niekoniecznie chodzi o usuwanie genów jednej rasy. Krzyżowanie krewniacze z kolei to łączenie osobników, które są sobie bliskie, co może prowadzić do utrwalenia niekorzystnych cech, zamiast ich eliminacji. A krzyżowanie przemienne to strategia, gdzie korzysta się z różnych ras w kolejnych pokoleniach, co nie do końca oznacza, że jeden gen wypiera drugi. To raczej jest mieszanie ras. Typowe błędy, jakie tu mogą wystąpić, to mylenie celów krzyżowania czy brak zrozumienia zasad dziedziczenia genów. W hodowli naprawdę ważne jest, żeby wiedzieć, jakie są różnice między tymi metodami, żeby móc stosować odpowiednie strategie i osiągać to, co chcemy.

Pytanie 31

Jaką liczbę punktów w skali BCS przyzna się krowie mlecznej na podstawie obserwacji jej ciała?

Wyraźnie widoczne wszystkie wyrostki kolczyste kręgosłupa, ich końcówki ostro zarysowane. Wyrostki boczne kręgów lędźwiowych tworzą widoczną półkę. Pojedyncze kręgi kręgosłupa są wyraźnie rozpoznawalne. Doły głodowe bardzo wyraźne. Guzy biodrowy i kulszowy są ostre, a utworzone pomiędzy nimi zagłębienie przypomina literę "V". Zad, uda i ogon są zapadnięte. Okolice odbytu są cofnięte. Srom dobrze widoczny.

A. BCS 1
B. BCS 2
C. BCS 5
D. BCS 3
Wybór punktacji BCS 5, 3 czy 2 dla opisanego zwierzęcia jest błędny, ponieważ sugeruje, że krowa ma wysoką kondycję fizyczną, co nie odpowiada przedstawionym cechom. BCS 5 odpowiada zaawansowanej otyłości, co jest całkowicie niezgodne z opisem, w którym dominują cechy skrajnego wyczerpania. Wybór BCS 3 sugeruje, że krowa ma umiarkowaną kondycję, co również jest nieadekwatne, jako że wszystkie opisane aspekty wskazują na poważne niedożywienie. Wybór BCS 2 sugeruje, że zwierzę ma lekką niedowagę, co nie oddaje stanu krowy, której kondycja jest krytyczna. Typowe błędy myślowe to przypisywanie kondycji na podstawie ogólnego wyglądu bez uwzględnienia kluczowych cech, takich jak stan wyrostków kolczystych czy dołów głodowych. Zrozumienie, że ocena BCS to nie tylko subiektywne spostrzeżenie, ale ugruntowane w wiedzy i standardach praktyki, jest niezbędne dla skutecznego zarządzania stadem. Przy braku odpowiedniej znajomości tych standardów, można łatwo wprowadzić się w błąd, co będzie miało negatywne konsekwencje dla zdrowia zwierząt oraz efektywności produkcji mlecznej.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 33

Makuchy, wykorzystywane jako pasza dla zwierząt, są produktem ubocznym, który powstaje podczas wytwarzania

A. piwa
B. mąki
C. oleju
D. cukru
Makuchy to produkt uboczny, który powstaje w procesie wytwarzania oleju roślinnego, głównie z nasion takich jak soja, rzepak czy słonecznik. Po ekstrakcji oleju, pozostałość w postaci makuchów jest bogata w białko, co czyni ją atrakcyjnym składnikiem paszowym dla zwierząt. W szczególności, makuchy są wykorzystywane w żywieniu bydła, trzody chlewnej oraz drobiu, co wspiera ich zdrowy rozwój oraz wydajność produkcyjną. Zastosowanie makuchów w paszach jest zgodne z praktykami zrównoważonego rozwoju, które promują wykorzystanie produktów ubocznych przemysłu w celu ograniczenia marnotrawstwa. Użycie makuchów w diecie zwierząt ma korzystny wpływ na zdrowie zwierząt oraz jakość produktów zwierzęcych, takich jak mięso czy mleko. Dodatkowo, ich zastosowanie przyczynia się do efektywności ekonomicznej produkcji rolnej, co jest zgodne z zaleceniami organizacji zajmujących się rozwojem rolnictwa.

Pytanie 34

W kiszonce z kukurydzy o dobrej jakości, jak powinien wyglądać stosunek kwasu mlekowego do octowego?

A. 1:1
B. 1:3
C. 3:1
D. 2:1
Odpowiedź 3:1 jest całkiem dobra, bo w procesie fermentacji kiszonek z kukurydzy idealnie wychodzi taki właśnie stosunek kwasu mlekowego do octowego. Kwas mlekowy to główny produkt tej fermentacji, który produkują bakterie kwasu mlekowego, zamieniając cukry z kukurydzy na kwas. Wysoka zawartość tego kwasu sprawia, że kiszonka ma fajny smak, dłużej się trzyma i jest bardziej stabilna. A do tego, pomaga w zwalczaniu niechcianych mikroorganizmów. Kwas octowy powstaje w mniejszych ilościach i jego rola to głównie regulacja pH, co też jest ważne dla zachowania świeżości. Te odpowiednie proporcje kwasów sprawiają, że kiszonka ma przyjemny, lekko kwaśny smak, który lubi sporo ludzi. Dobrym przykładem zastosowania tej teorii jest produkcja kiszonek, w której kontroluje się warunki fermentacji, żeby uzyskać najlepszy smak i jakość. Zgodność z tymi zasadami jest mega istotna, żeby produkować bezpieczną i wysokiej jakości żywność.

Pytanie 35

Czubki kopyt są skierowane do wewnątrz, co powoduje, że zewnętrzne ścianki kopyt znoszą większy ciężar niż te wewnętrzne, i to pod ostrzejszym kątem. Czasami tylko jedna noga może ujawniać tę deformację. Konie przy takiej postawie często w ruchu bilardują. Taki układ występuje często w przypadku tylnych nóg o kształcie krowim.

A. krowia
B. szpotawa
C. poprawna
D. zgodna
Wybór odpowiedzi "prawidłowa" może wynikać z nieporozumienia dotyczącego biomechaniki kończyn konia. Prawidłowa postawa nóg powinna zapewniać równomierne obciążenie wszystkich części kopyta oraz stawów, co jest kluczowe dla zdrowia i sprawności konia. W przypadku postawy szpotawą, obciążenie jest nierównomierne, co prowadzi do nieprawidłowego rozkładu sił działających na koń. Z kolei odpowiedzi "zbieżna" oraz "krowia" odnoszą się do innych typów ustawienia nóg. Postawa zbieżna charakteryzuje się tym, że kończyny przednie zbliżają się do siebie w ruchu, co nie jest zgodne z opisanym przypadkiem. Z kolei postawa krowia, w której nogi tylnie ustawione są szerzej, również różni się od opisanego fenomenu. Błędne przypisanie tych terminów do sytuacji opisanej w pytaniu może wynikać z mylnych przekonań o ich definicjach. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w pracy ze zwierzętami, ponieważ może mieć znaczący wpływ na ich kondycję zdrowotną oraz możliwości treningowe. Dlatego ważne jest, aby osoby pracujące z końmi miały solidną wiedzę na temat anatomii i biomechaniki, aby skutecznie diagnozować i korygować postawy kończyn.

Pytanie 36

Oblicz zapotrzebowanie na sianokiszonkę dla gospodarstwa, które posiada 65 krów. Dzienna ilość sianokiszonki wynosi 15 kg na sztukę. Czas karmienia paszą trwa 200 dni. Rezerwa na pasze objętościowe stanowi 20%

A. 195 t
B. 234 t
C. 975 kg
D. 3 t
Aby obliczyć zapotrzebowanie na sianokiszonkę dla gospodarstwa hodującego 65 krów, należy uwzględnić dzienną dawkę sianokiszonki wynoszącą 15 kg na sztukę oraz okres żywienia paszą trwały przez 200 dni. Zatem dzienne zapotrzebowanie na sianokiszonkę dla całego stada wynosi: 65 krów * 15 kg = 975 kg dziennie. Następnie, aby obliczyć całkowite zapotrzebowanie na paszę na 200 dni, należy pomnożyć dzienne zapotrzebowanie przez liczbę dni: 975 kg * 200 dni = 195000 kg, co przekłada się na 195 ton. Jednakże, biorąc pod uwagę 20% rezerwę na pasze objętościowe, musimy zwiększyć tę wartość. Rezerwa 20% oznacza, że musimy dodać do całkowitego zapotrzebowania 20% tej wartości: 195000 kg * 0.2 = 39000 kg. Zatem całkowite zapotrzebowanie z rezerwą wynosi 195000 kg + 39000 kg = 234000 kg, co odpowiada 234 ton. Stosowanie rezerw w paszach objętościowych jest niezwykle istotne w hodowli bydła, ponieważ zapewnia bezpieczeństwo i ciągłość żywienia zwierząt, szczególnie w przypadku nieprzewidzianych okoliczności, takich jak zmiany w dostępności paszy czy jej jakość.

Pytanie 37

Jaką jednostką mierzy się natężenie dźwięku?

A. herc.
B. luks.
C. decybel.
D. bar.
Decybel (dB) jest jednostką miary intensywności dźwięku, która służy do oceny natężenia hałasu. Jest to logarytmiczna jednostka, co oznacza, że zmiana o 10 dB odpowiada dziesięciokrotnemu wzrostowi natężenia dźwięku. W praktyce, decybel jest używany w akustyce, inżynierii dźwięku oraz w ochronie środowiska, aby ocenić poziom hałasu w różnych środowiskach, takich jak miejsca pracy, drogi czy obszary mieszkalne. Przykładowo, normalna rozmowa ma poziom około 60 dB, podczas gdy hałas uliczny może osiągać 80 dB, co jest już uważane za nieprzyjemne dla ucha. W kontekście ochrony zdrowia, długotrwałe narażenie na dźwięki powyżej 85 dB może prowadzić do uszkodzenia słuchu. Zgodnie z normami ISO, pomiar hałasu powinien być przeprowadzany w określonych warunkach, aby uzyskać wiarygodne wyniki, co podkreśla znaczenie decybela w pomiarach akustycznych.

Pytanie 38

Gdzie można spotkać nerki pobrużdżone?

A. u psa
B. u konia
C. u świni
D. u bydła
Pojęcie nerek pobrużdżonych może być mylone z innymi cechami anatomicznymi, które występują u różnych gatunków zwierząt. Na przykład, u psa nerki mają gładką powierzchnię, co jest typowe dla tego gatunku i odzwierciedla różnice w ich funkcji oraz diecie. Próbując rozpoznać nerki u koni, również napotykamy strukturę, która nie jest pobrużdżona, co czyni tę odpowiedź niepoprawną. W przypadku świń, ich nerki również nie mają wyraźnych bruzd, a raczej gładką strukturę, co jest kolejnym błędem w logicznym myśleniu. Zrozumienie różnic anatomicznych międzygatunkowych jest kluczowe, aby móc prawidłowo diagnozować i leczyć ewentualne choroby. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych wniosków, obejmują mylenie cech anatomicznych, które są specyficzne dla danego gatunku, a także niewłaściwe przyporządkowywanie charakterystyk morfologicznych. Wiedza o anatomii nerek różnych zwierząt jest niezbędna w weterynarii oraz w kontekście hodowli zwierząt gospodarskich, gdzie nieprawidłowości mogą prowadzić do problemów zdrowotnych i obniżenia wydajności produkcyjnej.

Pytanie 39

Jeżeli ruję u krowy zauważono o godzinie 7:00, to kiedy należy ją unasiennić?

A. 10. następnego dnia
B. 19. tego samego dnia
C. 16. tego samego dnia
D. 14. następnego dnia
Odpowiedź 19. tego samego dnia jest prawidłowa, ponieważ umasienienie krowy powinno odbywać się w odpowiednim oknie czasowym, aby zwiększyć szanse na zapłodnienie. Krowy wchodzą w ruję średnio co 21 dni i są płodne przez około 12 do 18 godzin. Kluczowe jest, aby unasiennienie odbyło się w szczytowym okresie rui, co zazwyczaj ma miejsce od 12 do 16 godzin po zauważeniu pierwszych objawów. W przypadku, gdy ruję zauważono o godzinie 7 rano, najlepszym czasem na unasiennienie będzie późniejsza część dnia, co oznacza, że godzina 19 tego samego dnia jest idealna. Praktyka ta jest zgodna z zaleceniami weterynaryjnymi i hodowlanymi, które podkreślają znaczenie precyzyjnego harmonogramu unasiennienia w celu optymalizacji wskaźników płodności. Dobrą praktyką jest również prowadzenie dziennika obserwacji, co ułatwia monitorowanie cykli rujowych i planowanie następnych działań hodowlanych.

Pytanie 40

Aby przygotować do sprzedaży buhaja w wieku osiemnastu miesięcy, należy go prowadzić na

A. linii przymocowanej do rogów.
B. drążku przymocowanym do kółka nosowego.
C. drążku przymocowanym do rogów.
D. linii przymocowanej do kantara.
Drążek przymocowany do kółka nosowego to optymalna metoda prowadzenia buhaja w wieku 18 miesięcy, ponieważ zapewnia nie tylko bezpieczeństwo, ale również kontrolę nad zwierzęciem. Tego rodzaju akcesorium pozwala na łatwe manewrowanie i ogranicza ryzyko urazów, zarówno dla zwierzęcia, jak i dla osoby prowadzącej. W praktyce, stosowanie drążka z kółkiem nosowym umożliwia zachowanie odpowiedniej odległości i stabilności, co jest szczególnie istotne w przypadku dużych i silnych zwierząt. Właściwe użycie tego narzędzia wpisuje się w standardy hodowli, gdzie kluczowe jest wzmacnianie pozytywnych relacji między zwierzęciem a człowiekiem oraz minimalizacja stresu. Dodatkowo, drążek pozwala na precyzyjniejsze kierowanie ruchem buhaja, co może być niezbędne w sytuacjach, gdy zwierzę reaguje impulsywnie. Warto również zaznaczyć, że stosowanie kółka nosowego jest powszechnie akceptowane w branży hodowlanej, co potwierdzają zalecenia wielu organizacji zajmujących się dobrostanem zwierząt. Przykładowo, w wielu gospodarstwach rolnych, gdzie hoduje się bydło, drążki nosowe są standardowym wyposażeniem, co świadczy o ich praktyczności i efektywności.