Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 30 maja 2025 16:35
  • Data zakończenia: 30 maja 2025 16:47

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Określ, jaki jest rezultat wykonania powyższego polecenia.

netsh advfirewall firewall add rule name="Open" dir=in action=deny protocol=TCP localport=53

A. Zaimportowanie konfiguracji zapory sieciowej z folderu in action
B. Umożliwienie dostępu do portu 53 dla protokołu TCP
C. Zlikwidowanie reguły o nazwie Open w zaporze sieciowej
D. Blokowanie działania usługi DNS opartej na w protokole TCP
Polecenie netsh advfirewall firewall add rule name='Open' dir=in action=deny protocol=TCP localport=53 nie otwiera portu 53 dla protokołu TCP. W rzeczywistości, użycie action=deny oznacza blokowanie, a nie otwieranie portu. Port 53 jest typowo używany przez usługę DNS, która w większości przypadków korzysta z protokołu UDP. Jednakże DNS może również używać TCP, szczególnie w sytuacjach, gdy rozmiar odpowiedzi przekracza limity UDP. W kontekście zarządzania zaporą sieciową, dodanie reguły blokującej ma na celu zabezpieczenia poprzez ograniczenie nieautoryzowanego dostępu. Reguły zapory są stosowane, aby monitorować i kontrolować ruch w sieci. Blokowanie lub ograniczanie dostępu do pewnych usług i protokołów jest powszechną praktyką w bezpieczeństwie sieciowym, mającą na celu minimalizowanie ryzyka ataków. Pomysł na import ustawień zapory z katalogu nie ma związku z przedstawionym poleceniem, które jasno wskazuje na działanie polegające na dodaniu reguły blokującej. Takie błędne interpretacje mogą wynikać z niepełnego zrozumienia funkcji dostępnych w narzędziach zarządzania siecią oraz ich implikacji. Dobre praktyki nakazują dokładne przestudiowanie i testowanie reguł zapory przed ich wdrożeniem w środowisku produkcyjnym, co pozwala uniknąć niepożądanych efektów działania takich poleceń.

Pytanie 2

Protokół ARP (Address Resolution Protocol) pozwala na przekształcanie logicznych adresów z warstwy sieciowej na fizyczne adresy z warstwy

A. łącza danych
B. transportowej
C. aplikacji
D. fizycznej
Protokół ARP (Address Resolution Protocol) jest kluczowym elementem w sieciach komputerowych, odpowiedzialnym za mapowanie logicznych adresów IP (warstwa sieciowa modelu OSI) na fizyczne adresy MAC (warstwa łącza danych). Kiedy urządzenie w sieci chce komunikować się z innym urządzeniem, musi znać jego adres MAC, ponieważ to właśnie ten adres jest używany do przesyłania danych na poziomie lokalnym. ARP wykonuje zapytanie, aby znaleźć odpowiedni adres MAC na podstawie znanego adresu IP. Przykładem zastosowania ARP jest sytuacja, gdy komputer chce wysłać pakiet danych do innego komputera w tej samej sieci lokalnej. Komputer nadawczy najpierw sprawdza swoją lokalną tabelę ARP, a jeśli nie znajdzie wpisu odpowiadającego danemu adresowi IP, wysyła broadcast ARP, na który odpowiada urządzenie z odpowiednim adresem IP, zwracając swój adres MAC. Stosowanie protokołu ARP jest zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu sieci, zapewniając efektywną komunikację oraz minimalizując opóźnienia w przesyłaniu danych.

Pytanie 3

Jakie polecenie w systemie Windows pozwala na zmianę zarówno nazwy pliku, jak i jego lokalizacji?

A. rename
B. move
C. set
D. mkdir
Polecenia 'set', 'mkdir' oraz 'rename' nie są odpowiednie do zmiany zarówno nazwy, jak i lokalizacji pliku. Polecenie 'set' jest używane w systemie Windows do definiowania zmiennych środowiskowych i nie ma zastosowania w kontekście pracy z plikami. Często mylnie uważa się, że można go użyć do zmiany nazw plików, jednak jego funkcjonalność jest całkowicie inna i ogranicza się do operacji na zmiennych. 'Mkdir' służy do tworzenia nowych katalogów, a nie do przenoszenia plików, co również może prowadzić do nieporozumień. Użytkownicy mogą błędnie zakładać, że jedynie utworzenie nowego folderu jest wystarczające do zorganizowania plików. Z kolei polecenie 'rename' jest używane tylko do zmiany nazwy pliku w tej samej lokalizacji i nie może być użyte do przenoszenia go w inne miejsce. Często w praktyce użytkownicy błędnie interpretują te polecenia, co prowadzi do frustracji, gdyż nie osiągają zamierzonego celu. Kluczowe jest zrozumienie właściwego kontekstu i zastosowania każdego polecenia, aby efektywnie zarządzać plikami w systemie operacyjnym.

Pytanie 4

Jeśli sieć 172.16.6.0/26 zostanie podzielona na dwie równe podsieci, to ile adresowalnych hostów będzie w każdej z nich?

A. 28 hostów
B. 32 hosty
C. 29 hostów
D. 30 hostów
Odpowiedzi wskazujące na większą liczbę hostów, takie jak 32, 29 czy 28, zawierają błędne założenia dotyczące adresowania sieci. Przykładowo, wybierając 32 hosty, należy pamiętać, że w każdej podsieci jeden adres jest zarezerwowany dla adresu sieci, a drugi dla adresu rozgłoszeniowego. Dlatego w rzeczywistości, nawet dla większej liczby dostępnych adresów, ilość hostów, które można przypisać, będzie zawsze mniejsza o dwa. W przypadku podsieci /27, co daje 32 adresy IP, tylko 30 z nich będzie mogło być użytych do przypisania komputerom, serwerom czy innym urządzeniom. Podobnie, wybór 29 lub 28 hostów nie uwzględnia prawidłowych zasad obliczania dostępnych adresów w podsieciach. Błędy te najczęściej wynikają z pomyłek podczas obliczania liczby dostępnych adresów lub braku znajomości standardowych zasad dotyczących adresacji IP. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe do efektywnego zarządzania siecią i jej segmentowania, co w praktyce może prowadzić do oszczędzania adresów IP i uniknięcia problemów w przyszłości.

Pytanie 5

Który komponent mikroprocesora odpowiada m.in. za odczytywanie instrukcji z pamięci oraz generowanie sygnałów kontrolnych?

A. ALU
B. IU
C. EU
D. FPU
Wybór odpowiedzi związanych z FPU (Floating Point Unit), ALU (Arithmetic Logic Unit) oraz EU (Execution Unit) często wynika z niepełnego zrozumienia funkcji poszczególnych układów w architekturze mikroprocesora. FPU jest odpowiedzialny za wykonywanie operacji arytmetycznych na liczbach zmiennoprzecinkowych, co czyni go istotnym w obliczeniach wymagających dużej precyzji, ale nie jest odpowiedzialny za pobieranie rozkazów. ALU natomiast zajmuje się wykonywaniem podstawowych operacji arytmetycznych oraz logicznych na danych, ale jego rola nie obejmuje generowania sygnałów sterujących, co czyni go niewłaściwym wyborem w kontekście pytania. EU pełni funkcję wykonawczą, odpowiedzialną za realizację rozkazów, co również nie obejmuje zarządzania przepływem instrukcji ani ich pobierania. Powszechnym błędem jest mylenie tych układów, co wynika z ich współpracy w procesie przetwarzania danych. Każdy z tych układów ma jasno określone zadania w architekturze procesora, a ich pomylenie prowadzi do dezorientacji i nieprawidłowego pojmowania, jak mikroprocesory realizują skomplikowane operacje obliczeniowe. Zrozumienie, że IU pełni kluczową rolę w zarządzaniu instrukcjami, jest fundamentalne dla pełnego zrozumienia architektury mikroprocesorów.

Pytanie 6

Zidentyfikuj powód pojawienia się komunikatu, który został pokazany na ilustracji

Ilustracja do pytania
A. Niewłaściwy program do przeglądania
B. Brak zainstalowanego oprogramowania antywirusowego
C. Problem z weryfikacją certyfikatu bezpieczeństwa
D. Wyłączona zapora sieciowa
Komunikat o problemach z weryfikacją certyfikatu bezpieczeństwa jest typowym ostrzeżeniem wyświetlanym przez przeglądarki internetowe w przypadku, gdy certyfikat SSL/TLS nie jest prawidłowy lub nie można go zweryfikować. Certyfikaty SSL/TLS służą do szyfrowania danych przesyłanych między użytkownikiem a serwerem oraz do potwierdzenia tożsamości serwera. Problemy z certyfikatem mogą wynikać z jego wygaśnięcia, niepoprawnego wystawienia przez urząd certyfikacji (CA) lub braku zaufania do CA. W praktyce użytkownik powinien sprawdzić szczegóły certyfikatu klikając na ikonę kłódki obok adresu URL aby ustalić przyczynę problemu. Standardy branżowe, takie jak TLS 1.3 oraz rekomendacje organizacji takich jak IETF, kładą duży nacisk na korzystanie z aktualnych i zaufanych certyfikatów. Ważne jest również, aby administratorzy regularnie monitorowali stan certyfikatów i odnawiali je przed wygaśnięciem. W kontekście bezpieczeństwa danych ignorowanie takich ostrzeżeń może prowadzić do ataków typu Man-in-the-Middle, gdzie atakujący przechwytuje i potencjalnie modyfikuje dane przesyłane między użytkownikiem a serwerem. W związku z tym prawidłowe zarządzanie certyfikatami jest kluczowym elementem ochrony danych w sieci.

Pytanie 7

Rezultat wykonania komendy ls -l w systemie Linux ilustruje poniższy rysunek

Ilustracja do pytania
A. rys.
B. rys. c
C. rys. d
D. rys. b
Zrozumienie działania polecenia ls -l jest kluczowe dla efektywnego zarządzania plikami w systemie Linux. Pierwsza przedstawiona lista błędnych odpowiedzi może dezorientować ponieważ rysunki A i C dotyczą innych poleceń. Rysunek A pokazuje wynik polecenia free które dostarcza informacji o użyciu pamięci RAM takie jak całkowita ilość pamięci używana i wolna pamięć oraz pamięć buforowana. Rysunek C przedstawia wynik polecenia top które służy do monitorowania procesów systemowych i pokazuje takie dane jak PID użytkownik priorytet użycie CPU i pamięci dla poszczególnych procesów. Natomiast rysunek B jest podobny do rysunku D lecz brakuje w nim pełnych dat co jest niezgodne z formatem ls -l który wyświetla pełne daty modyfikacji. Typowym błędem jest mylenie poleceń związanych z zarządzaniem systemem co prowadzi do nieprawidłowej interpretacji danych. Ważne jest aby dokładnie rozpoznawać struktury wyjściowe różnych poleceń oraz ich kontekst co pozwala na ich prawidłowe zastosowanie w praktyce administracyjnej. Wiedza ta jest kluczowa dla każdego administratora systemu który musi zarządzać zasobami systemowymi w sposób efektywny i bezpieczny. Rozpoznanie odpowiedniego wyjścia pozwala na szybkie podejmowanie decyzji dotyczących zarządzania plikami i procesami w systemie.

Pytanie 8

Do pielęgnacji elementów łożyskowych oraz ślizgowych w urządzeniach peryferyjnych wykorzystuje się

A. sprężone powietrze
B. powłokę grafitową
C. smar syntetyczny
D. tetrową ściereczkę
Wybór nieodpowiednich metod konserwacji może prowadzić do poważnych problemów z wydajnością oraz żywotnością urządzeń. Użycie tetrowej szmatki, choć powszechnie stosowane do czyszczenia, nie zapewnia efektywnej ochrony przed tarciem. Tetrowa szmatka może być używana do usuwania zanieczyszczeń, ale nie jest to materiał smarny, co oznacza, że nie zmniejsza tarcia ani nie chroni powierzchni przed zużyciem. Zastosowanie powłoki grafitowej może być mylone z smarem syntetycznym, jednak grafit, mimo że działa jako środek smarny w pewnych aplikacjach, ma ograniczoną odporność na działanie wysokich temperatur i nie zawsze działa efektywnie w warunkach dużych prędkości. Ostatecznie, korzystanie ze sprężonego powietrza do konserwacji elementów łożyskowych może wydawać się dobrym pomysłem, lecz w rzeczywistości jedynie oczyszcza z zanieczyszczeń, nie dostarczając żadnego smaru, co może prowadzić do zwiększonego tarcia i szybszego zużycia. Takie podejścia do konserwacji mogą wynikać z braku zrozumienia dla zasad wymagających użycia odpowiednich materiałów smarnych, co jest kluczowe dla efektywności urządzeń. W kontekście konserwacji mechanizmów, dobór odpowiednich środków smarnych, takich jak smary syntetyczne, powinien być oparty na ich właściwościach fizycznych oraz chemicznych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 9

Podaj nazwę funkcji przełącznika, która pozwala na przypisanie wyższego priorytetu dla transmisji VoIP?

A. QoS
B. SNMP
C. STP
D. VNC
QoS, czyli Quality of Service, to technika zarządzania ruchem w sieciach komputerowych, która pozwala na nadawanie priorytetu różnym typom danych. W kontekście transmisji VoIP, QoS jest kluczowym elementem, ponieważ zapewnia, że dane głosowe mają pierwszeństwo przed innymi rodzajami ruchu, takimi jak np. przesyłanie plików czy strumieniowanie wideo. Dzięki zastosowaniu QoS można zredukować opóźnienia, jitter oraz utratę pakietów, co jest niezwykle istotne dla jakości rozmów głosowych. Przykładowo, w sieciach VoIP, administracja siecią może skonfigurować routery i przełączniki, aby nadać wyższy priorytet pakietom RTP (Real-time Transport Protocol), które są używane do przesyłania danych audio i wideo. Ustanowienie odpowiednich polityk QoS zgodnych z normami takim jak IETF RFC 2475, które definiują architekturę dla usługi jakości, jest uznawane za najlepsze praktyki w branży telekomunikacyjnej. Zastosowanie QoS w sieciach umożliwia nie tylko poprawę jakości usług, ale również efektywniejsze wykorzystanie dostępnych zasobów sieciowych.

Pytanie 10

Który z materiałów eksploatacyjnych NIE jest używany w ploterach?

A. Filament.
B. Atrament.
C. Tusz.
D. Pisak.
Tusze, atramenty i pisaki to typowe materiały w ploterach, dlatego filament, który jest stosowany w drukarkach 3D, nie jest tu odpowiedni. Tusze to płynne barwniki, które łączą się z papierem przez dysze, a atramenty są różne, chwytające różne cechy, jak na przykład odporność na blaknięcie. A pisaki? Te są używane w ploterach tnących do precyzyjnego rysowania. Często myli się filamenty z tuszami. Ważne, żeby ogarnąć, które technologie do czego pasują. Jak się nie zwraca na to uwagi, można narobić bałaganu, a w druku ważne jest, żeby wiedzieć, co i kiedy wykorzystać.

Pytanie 11

Ile domen kolizyjnych znajduje się w sieci przedstawionej na rysunku?

Ilustracja do pytania
A. 1
B. 6
C. 5
D. 4
Istnieje wiele błędnych przekonań dotyczących liczby domen kolizyjnych w sieciach złożonych z różnych urządzeń sieciowych. Jednym z nich jest założenie że każde urządzenie takie jak komputer czy port w urządzeniu automatycznie tworzy nową domenę kolizyjną co jest nieprawidłowe w kontekście działania huba. Huby działają na poziomie warstwy fizycznej i nie mają zdolności do zarządzania kolizjami w sieci. Wszystkie urządzenia podłączone do huba współdzielą tę samą domenę kolizyjną co oznacza że kolizje mogą występować w dowolnym momencie gdy dwa urządzenia próbują przesyłać dane jednocześnie. Z kolei switche rozdzielają domeny kolizyjne na poziomie warstwy drugiej co oznacza że każde urządzenie podłączone do switcha ma swoją własną domenę kolizyjną. Stąd myślenie że switch nie wpływa na liczbę domen kolizyjnych jest błędne. Nieprawidłowe jest również przypisywanie kolizji jedynie do problemów z przepustowością ponieważ wpływa to także na opóźnienia i niezawodność komunikacji. Właściwe zrozumienie topologii sieci i funkcji urządzeń takich jak huby i switche jest kluczowe dla projektowania efektywnych architektur sieciowych które minimalizują wpływ kolizji i optymalizują wydajność sieci.

Pytanie 12

Aby zapobiec uszkodzeniu układów scalonych, podczas konserwacji sprzętu komputerowego należy używać

A. rękawiczek gumowych
B. opaski antystatycznej
C. rękawiczek skórzanych
D. okularów ochronnych
Opaska antystatyczna jest kluczowym elementem ochrony podczas naprawy sprzętu komputerowego, ponieważ zapobiega gromadzeniu się ładunków elektrycznych na ciele technika. Te ładunki mogą być niebezpieczne dla wrażliwych układów scalonych, które mogą ulec uszkodzeniu w wyniku wyładowania elektrostatycznego (ESD). Używanie opaski antystatycznej pozwala na odprowadzenie tych ładunków do ziemi, minimalizując ryzyko uszkodzenia komponentów. W praktyce, technicy powinni zawsze zakładać opaskę przed rozpoczęciem pracy z elektroniką, szczególnie w przypadku wymiany lub naprawy podzespołów, takich jak procesory, pamięci RAM czy karty graficzne. Dobre praktyki branżowe zalecają również, aby miejsce pracy było odpowiednio uziemione, co zwiększa efektywność działania opaski. Dodatkowo, stosowanie opasek antystatycznych jest zgodne z normami ochrony przed ESD, takimi jak ANSI/ESD S20.20, które określają wymogi dla stanowisk roboczych zajmujących się elektroniką. Stosowanie ich w codziennej pracy przyczynia się do zwiększenia bezpieczeństwa i niezawodności naprawianego sprzętu.

Pytanie 13

W jakiej technologii produkcji projektorów stosowany jest system mikroskopijnych luster, przy czym każde z nich odpowiada jednemu pikselowi wyświetlanego obrazu?

A. DLP
B. LED
C. LCOS
D. LCD
Technologia DLP (Digital Light Processing) wykorzystuje system mikroskopijnych luster zwanych mikroukładami, gdzie każde lustro odpowiada za jeden piksel wyświetlanego obrazu. Lusterka te są umieszczone na chipie DMD (Digital Micromirror Device) i mogą być nachylane w różnych kierunkach, co pozwala na modulację światła i tworzenie obrazów o wysokiej jakości. Główne zalety technologii DLP to wysoka jasność, dobra reprodukcja kolorów oraz długa żywotność źródła światła. Dzięki tym cechom, projektory DLP są szeroko stosowane w różnych aplikacjach, w tym w kinach domowych, prezentacjach biznesowych oraz na dużych wydarzeniach. Przykładem zastosowania jest projektor używany w salach konferencyjnych, gdzie wymagana jest wyraźna i jasna prezentacja, a także w kinach, gdzie jakość obrazu ma kluczowe znaczenie. Warto również zaznaczyć, że technologia DLP jest zgodna z różnymi standardami, co sprawia, że jest rozpoznawalna i ceniona w branży audiowizualnej.

Pytanie 14

W trakcie normalnego funkcjonowania systemu operacyjnego w laptopie zjawia się informacja o potrzebie sformatowania wewnętrznego dysku twardego. Co to oznacza?

A. nośnik, który nie został zainicjowany lub przygotowany do użycia
B. uszkodzona pamięć RAM
C. usterki systemu operacyjnego wywołane złośliwym oprogramowaniem
D. przegrzewanie się procesora
Komunikat o konieczności formatowania wewnętrznego dysku twardego najczęściej wskazuje na to, że nośnik jest niezainicjowany lub nieprzygotowany do pracy. Możliwe, że dysk twardy został usunięty z systemu lub zainstalowany nowy dysk, który nie został jeszcze sformatowany ani zainicjowany. W standardowej praktyce, każdy nowy dysk twardy wymaga sformatowania, aby można było na nim zapisać dane. Formatowanie jest procesem, który przygotowuje nośnik do przechowywania danych poprzez tworzenie systemu plików. Aby zainicjować dysk, można użyć wbudowanych narzędzi w systemie operacyjnym, takich jak 'Zarządzanie dyskami' w systemie Windows czy 'Disk Utility' w macOS. Ważne jest, aby przed formatowaniem upewnić się, że na dysku nie ma ważnych danych, ponieważ ten proces skutkuje ich utratą. Dobrą praktyką jest również regularne sprawdzanie stanu dysków twardych, aby zminimalizować ryzyko utraty ważnych informacji oraz utrzymanie bezpieczeństwa systemu.

Pytanie 15

Jak wygląda maska dla adresu IP 92.168.1.10/8?

A. 255.0.0.0
B. 255.255.255.0
C. 255.0.255.0
D. 255.255.0.0
Maska sieciowa 255.0.0.0 jest właściwym odpowiednikiem dla adresu IP 92.168.1.10/8, ponieważ zapis /8 oznacza, że pierwsze 8 bitów adresu jest używane do identyfikacji sieci, co daje nam 1 bajt na identyfikację sieci. W tym przypadku, adres 92.168.1.10 znajduje się w klasie A, gdzie maska sieciowa wynosi 255.0.0.0. Przykładowe zastosowania takiej maski obejmują sieci o dużej liczbie hostów, gdzie zazwyczaj wymaga się więcej niż 65 tysięcy adresów IP. W praktyce maska /8 jest stosowana w dużych organizacjach, które potrzebują obsługiwać wiele urządzeń w jednej sieci. Przykładem może być operator telekomunikacyjny lub duża korporacja. Ponadto, zgodnie z zasadami CIDR (Classless Inter-Domain Routing), maskowanie w sposób elastyczny pozwala na bardziej efektywne zarządzanie adresacją IP, co jest szczególnie ważne w dobie rosnącej liczby urządzeń sieciowych. Warto także pamiętać, że w praktyce stosowanie maski /8 wiąże się z odpowiedzialnością za efektywne wykorzystanie zasobów adresowych, zwłaszcza w kontekście ich ograniczonej dostępności.

Pytanie 16

Jak zapisuje się liczbę siedem w systemie ósemkowym?

A. 7(B)
B. 7(H)
C. 7(o)
D. 7(D)
Zapis liczby siedem w systemie ósemkowym to 7(o), co oznacza, że liczba ta jest przedstawiona w systemie pozycyjnym z podstawą 8. System ósemkowy używa cyfr od 0 do 7, a liczby w tym systemie są reprezentowane w sposób podobny do innych systemów pozycyjnych, takich jak dziesiętny (podstawa 10) czy binarny (podstawa 2). W praktyce, system ósemkowy znajduje zastosowanie w programowaniu i w systemach komputerowych, gdzie może być używany do reprezentacji danych w bardziej kompaktowy sposób. Przykładowo, w niektórych językach programowania, takich jak C czy Java, liczby ósemkowe zaczynają się od zera, co oznacza, że 07 to liczba siedem w systemie ósemkowym. Ponadto, użycie systemu ósemkowego może być korzystne w kontekście konwersji danych, gdzie każdy oktet (8-bitowa jednostka) może być reprezentowany jako liczba ósemkowa. Zrozumienie tego systemu jest kluczowe dla programistów i inżynierów zajmujących się systemami wbudowanymi oraz aplikacjami niskopoziomowymi.

Pytanie 17

W ustawieniach haseł w systemie Windows Server aktywowano opcję, że hasło musi spełniać wymagania dotyczące złożoności. Z jakiej minimalnej liczby znaków musi składać się hasło użytkownika?

A. 5 znaków
B. 10 znaków
C. 6 znaków
D. 12 znaków
Hasło użytkownika w systemie Windows Server, gdy włączona jest opcja wymuszająca złożoność, musi składać się z co najmniej 6 znaków. To wymóg, który ma na celu zwiększenie bezpieczeństwa kont użytkowników. Złożone hasła powinny zawierać kombinację wielkich i małych liter, cyfr oraz znaków specjalnych, co sprawia, że są trudniejsze do odgadnięcia. Na przykład, silne hasło może wyglądać jak 'P@ssw0rd!' i zawierać wszystkie te elementy. Warto pamiętać, że stosowanie złożonych haseł jest zalecane przez wiele organizacji zajmujących się bezpieczeństwem, w tym NIST (National Institute of Standards and Technology). Zastosowanie takiego podejścia przyczynia się do ochrony przed atakami słownikowymi oraz innymi formami nieautoryzowanego dostępu, co jest kluczowe w środowiskach, gdzie bezpieczeństwo danych jest priorytetem.

Pytanie 18

Poprzez polecenie dxdiag uruchomione w wierszu poleceń Windows można

A. zeskanować dysk twardy pod kątem błędów
B. sprawdzić prędkość zapisu i odczytu napędów DVD
C. sprawdzić parametry karty graficznej
D. przeprowadzić pełną diagnozę karty sieciowej
Analizując inne odpowiedzi, dostrzegamy, że wiele z nich opiera się na mylnych założeniach dotyczących funkcji narzędzi diagnostycznych w systemie Windows. Chociaż diagnostyka karty sieciowej jest istotnym aspektem zarządzania sprzętem, dxdiag nie jest narzędziem służącym do jej przeprowadzania. Do tego celu można wykorzystać takie narzędzia jak 'ipconfig' czy 'ping', które pozwalają na ocenę stanu połączenia sieciowego, ale nie dxdiag. Ponadto, przeskanowanie dysku twardego w poszukiwaniu błędów to funkcjonalność, którą zapewnia narzędzie 'chkdsk', a nie dxdiag. Skany dysków twardych wymagają innego podejścia, które koncentruje się na analizie systemu plików, a nie na parametrach sprzętowych. Jeżeli chodzi o weryfikację prędkości zapisu i odczytu napędów DVD, to również nie jest zadaniem dxdiag. Optymalne testy wydajności nośników optycznych przeprowadza się przy użyciu specjalistycznych programów, takich jak CrystalDiskMark. Właściwe zrozumienie funkcji narzędzi diagnostycznych i ich zastosowań w systemie Windows jest kluczowe dla efektywnego rozwiązywania problemów i prawidłowej konfiguracji sprzętu.

Pytanie 19

Jakie będzie całkowite koszty materiałów potrzebnych do zbudowania sieci lokalnej dla 6 komputerów, jeśli do realizacji sieci wymagane są 100 m kabla UTP kat. 5e oraz 20 m kanału instalacyjnego? Ceny komponentów sieci zostały przedstawione w tabeli

Elementy siecij.m.cena brutto
Kabel UTP kat. 5em1,00 zł
Kanał instalacyjnym8,00 zł
Gniazdo komputeroweszt.5,00 zł

A. 360,00 zł
B. 320,00 zł
C. 290,00 zł
D. 160,00 zł
Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z błędnego zrozumienia kosztów materiałowych lub nieuwzględnienia wszystkich elementów potrzebnych do wykonania sieci lokalnej Elementarne pomyłki mogą pojawić się przy obliczaniu metrażu lub jednostkowego kosztu materiałów Przykładowo nieuwzględnienie ceny gniazd komputerowych prowadzi do zaniżenia całkowitego kosztu Niektórzy mogą skupić się tylko na kablu UTP kat 5e i kanale instalacyjnym zapominając o istotnym elemencie jakim są gniazda komputerowe które są niezbędne do pełnego funkcjonowania sieci lokalnej Ponadto przy obliczaniu kosztów niektórzy mogą źle przypisać ceny do poszczególnych materiałów co prowadzi do błędnych wyników finansowych Innym częstym błędem jest brak znajomości standardów dotyczących minimalnych wymagań sieciowych co powoduje wybieranie tańszych rozwiązań które nie spełniają wszystkich wymogów Przy projektowaniu sieci zaleca się stosowanie odpowiednich kategorii kabli takich jak UTP kat 5e które zapewniają niezawodność i prędkość transmisji odpowiednie dla współczesnych potrzeb sieciowych Zrozumienie i dokładne przypisanie kosztów jest kluczowe w zarządzaniu projektami IT i pozwala uniknąć problemów finansowych na późniejszych etapach wdrażania

Pytanie 20

Jaką rolę pełni komponent wskazany strzałką na schemacie chipsetu płyty głównej?

Ilustracja do pytania
A. Umożliwia korzystanie z pamięci DDR3-800 oraz DDR2-800 w trybie DUAL Channel
B. Pozwala na wykorzystanie standardowych pamięci DDR SDRAM
C. Umożliwia wykorzystanie magistrali o szerokości 128 bitów do transferu danych między pamięcią RAM a kontrolerem pamięci
D. Pozwala na podłączenie i używanie pamięci DDR 400 w trybie DUAL Channel w celu zapewnienia kompatybilności z DUAL Channel DDR2 800
Nieprawidłowe odpowiedzi wynikają z różnych nieporozumień dotyczących specyfikacji i funkcji chipsetów płyty głównej. W pierwszej kolejności ważne jest zrozumienie roli dual channel w kontekście pamięci RAM. Technologia ta polega na jednoczesnym użyciu dwóch kanałów pamięci co pozwala na podwojenie szerokości magistrali z 64 do 128 bitów. Tym samym błędne jest przekonanie że pozwala ona na zgodność z innymi standardami jak DDR2 800 i DDR3 800 gdyż te standardy różnią się specyfikacją techniczną napięciem i architekturą. Kolejny błąd to przypuszczenie że chipset umożliwia korzystanie z pamięci DDR3 wraz z DDR2 co jest technicznie niemożliwe z powodu różnych wymagań tych pamięci w kontekście kontrolerów i gniazd na płycie głównej. Ostatecznie mylne jest twierdzenie że chipset pozwala na wykorzystanie typowych pamięci DDR SDRAM. Ten standard pamięci jest znacznie starszy i niekompatybilny z nowoczesnymi chipsetami które obsługują DDR2 i DDR3. Typowym błędem myślowym jest tu ogólne założenie że nowsze płyty główne są w stanie obsłużyć wszystkie starsze standardy co jest często fizycznie niemożliwe bez dedykowanych kontrolerów pamięci. Edukacja w zakresie specyfikacji technicznych i ich zgodności jest kluczowa dla zrozumienia funkcjonowania nowoczesnych systemów komputerowych.

Pytanie 21

ACPI to interfejs, który pozwala na

A. przeprowadzenie testu weryfikującego działanie podstawowych komponentów komputera, takich jak procesor
B. przesył danych między dyskiem twardym a napędem optycznym
C. konwersję sygnału analogowego na cyfrowy
D. zarządzanie konfiguracją oraz energią dostarczaną do różnych urządzeń komputera
Zrozumienie roli ACPI w kontekście zarządzania energią i konfiguracją sprzętową jest kluczowe dla prawidłowego pojmowania jego funkcji. Odpowiedzi wskazujące na konwersję sygnału analogowego na cyfrowy dotyczą innych technologii, takich jak przetworniki A/C, które są wykorzystywane w elektroakustyce i systemach pomiarowych, a nie w zarządzaniu zasilaniem. Kolejna koncepcja, związana z transferem danych między dyskiem twardym a napędem optycznym, odnosi się do interfejsów komunikacyjnych, takich jak SATA czy SCSI, które odpowiadają za przesył danych, a nie zarządzenie energią czy konfiguracją urządzeń. Ponadto przeprowadzenie testu poprawności działania podzespołów komputera, jak procesor, kojarzy się bardziej z procedurami bootowania oraz diagnostyką sprzętową, w tym standardami POST, a nie z funkcjami ACPI. Typowym błędem myślowym w takich przypadkach jest utożsamianie złożonych funkcji zarządzania komputerem z podstawowymi operacjami na sygnałach lub transferze danych. W rzeczywistości ACPI jest bardziej skomplikowanym i wyspecjalizowanym mechanizmem odpowiedzialnym za efektywne i dynamiczne zarządzanie energią, co jest kluczowe w kontekście nowoczesnych, złożonych systemów komputerowych.

Pytanie 22

Jakie narzędzie jest używane w systemie Windows do przywracania właściwych wersji plików systemowych?

A. verifer
B. replace
C. debug
D. sfc
Wszystkie pozostałe opcje nie są odpowiednie dla przywracania prawidłowych wersji plików systemowych w Windows. 'Replace' jest ogólnym terminem odnoszącym się do procesu zastępowania plików, jednak nie jest to narzędzie ani komenda w systemie Windows, które miałoby na celu naprawę plików systemowych. Użytkownicy często mylą ten termin z funkcjami zarządzania plikami, ale rzeczywiście nie odnosi się on do skanowania ani naprawy plików systemowych. 'Debug' to narzędzie służące głównie do analizy i debugowania aplikacji, a nie do zarządzania plikami systemowymi. Jego głównym celem jest identyfikacja i naprawa błędów w kodzie programów, co jest zupełnie inną funkcjonalnością niż ta, którą oferuje 'sfc'. Z kolei 'verifier' to narzędzie do monitorowania sterowników i sprawdzania ich stabilności, które również nie ma związku z przywracaniem uszkodzonych plików systemowych. Niektórzy użytkownicy mogą myśleć, że wszystkie te narzędzia są zbliżone w swojej funkcji, co prowadzi do nieporozumień. Kluczowym błędem jest założenie, że narzędzia do debugowania czy weryfikacji mogą zastąpić konkretne funkcje skanowania i naprawy systemu, co w praktyce może prowadzić do niewłaściwych działań i wydłużenia czasu rozwiązania problemów z systemem.

Pytanie 23

W jakich jednostkach opisuje się przesłuch zbliżny NEXT?

A. w decybelach
B. w omach
C. w amperach
D. w dżulach
Przesłuch zbliżny NEXT, czyli Near-End Crosstalk, jest wyrażany w decybelach (dB). W kontekście telekomunikacji oraz sieci komputerowych, przesłuch zbliżny odnosi się do poziomu zakłóceń sygnału, które mogą wpływać na jakość transmisji danych w kablach wieloparowych. Decybele są używane jako jednostka miary, ponieważ umożliwiają one przedstawienie bardzo szerokiego zakresu wartości, co jest niezbędne w ocenie poziomu zakłóceń. W praktyce, zrozumienie poziomu crosstalk pozwala inżynierom na projektowanie bardziej efektywnych systemów transmisyjnych, które minimalizują wpływ zakłóceń na jakość sygnału. Na przykład, w standardach takich jak ISO/IEC 11801, definiuje się dopuszczalne poziomy NEXT, aby zapewnić odpowiednią jakość transmisji w systemach zakupu złącz i kabla. Zastosowanie tej wiedzy w praktyce jest kluczowe w kontekście budowy i konserwacji nowoczesnych sieci telekomunikacyjnych, a także w monitorowaniu ich wydajności.

Pytanie 24

Jaki jest maksymalny transfer danych napędu CD przy prędkości x42?

A. 6000 KiB/s
B. 6300 KiB/s
C. 2400 KiB/s
D. 3600 KiB/s
Wybór innej wartości transferu danych może wynikać z nieporozumienia dotyczącego obliczeń związanych z prędkością odczytu napędu CD. Napędy te operują na określonym standardzie transferu, gdzie prędkość x1 to 150 KiB/s. Dlatego, błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieprawidłowych założeń przy mnożeniu lub błędnego rozumienia, czym jest prędkość przesyłu. Na przykład, odpowiedzi 2400 KiB/s i 3600 KiB/s byłyby poprawne dla znacznie niższych prędkości odczytu, takich jak x16 czy x24, co sugeruje brak znajomości standardowych prędkości transferu napędów optycznych. Natomiast 6000 KiB/s, mimo że jest bliższe poprawnej odpowiedzi, nie uwzględnia rzeczywistej wydajności dla x42. Dlatego, jeśli ktoś przyjąłby, że prędkość ta jest liniowa i pomnożyłby 150 KiB/s tylko przez 40, popełniłby błąd, nie zdając sobie sprawy z tego, że przy x42 rzeczywista wydajność przekracza 6000 KiB/s. Zrozumienie tej zależności jest kluczowe, aby uniknąć pomyłek oraz stosować się do standardów przesyłania danych w branży technologii informacyjnej.

Pytanie 25

Jeżeli użytkownik zdecyduje się na pozycję wskazaną przez strzałkę, uzyska możliwość zainstalowania aktualizacji?

Ilustracja do pytania
A. prowadzące do aktualizacji Windows 8.1 do wersji Windows 10
B. naprawiające krytyczną awarię, która nie dotyczy zabezpieczeń
C. związane z lukami w zabezpieczeniach o najwyższym priorytecie
D. odnoszące się do sterowników lub nowego oprogramowania od Microsoft
Wybierając aktualizacje, które mają na celu naprawianie luk w zabezpieczeniach o priorytecie krytycznym, użytkownik koncentruje się na ochronie systemu przed potencjalnymi zagrożeniami zewnętrznymi. Aktualizacje tego typu są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa danych oraz nieprzerwanej pracy systemu. Jednakże, w kontekście pytania, wybór tej opcji nie jest powiązany z opcją wskazaną strzałką, która dotyczy aktualizacji opcjonalnych. Z kolei aktualizacje usuwające usterki krytyczne, ale niezwiązane z zabezpieczeniami, koncentrują się na poprawie stabilności i funkcjonalności systemu, co jest również istotnym aspektem zarządzania IT. Niemniej jednak, te aktualizacje są zazwyczaj klasyfikowane jako ważne, a nie opcjonalne, gdyż ich celem jest poprawa bezpośredniego funkcjonowania systemu. Podobnie, aktualizacje które powodują uaktualnienie systemu z Windows 8.1 do Windows 10, są specyficznie skoncentrowane na wersji systemu operacyjnego. Tego typu aktualizacje są zazwyczaj większym przedsięwzięciem, wymagającym od użytkownika świadomego wyboru i zatwierdzenia przed ich rozpoczęciem, co znacznie różni się od kontekstu aktualizacji opcjonalnych, które nie zmieniają wersji systemu operacyjnego, lecz raczej wprowadzają dodatkowe elementy funkcjonalności lub kompatybilności. Zrozumienie różnic pomiędzy typami aktualizacji jest kluczowe dla skutecznego zarządzania systemem operacyjnym oraz zapewnienia jego bezpieczeństwa i wydajności, co jest podstawą efektywnej administracji IT. Często użytkownicy mylnie zakładają, że wszystkie dostępne aktualizacje mają równorzędny priorytet, co może prowadzić do pomijania istotnych aktualizacji zabezpieczeń lub niepotrzebnego instalowania tych, które nie przynoszą rzeczywistej wartości w danym kontekście użycia systemu.

Pytanie 26

W systemie Linux dane dotyczące haseł użytkowników są zapisywane w pliku:

A. groups
B. passwd
C. users
D. password
Odpowiedź 'passwd' jest prawidłowa, ponieważ w systemie Linux hasła użytkowników są przechowywane w pliku /etc/passwd. Plik ten zawiera informacje o użytkownikach systemu w formacie tekstowym, który jest czytelny dla administratorów. Każdy wpis w pliku passwd składa się z kilku pól, oddzielonych dwukropkami, w tym nazw użytkowników, identyfikatorów użytkownika (UID) oraz haszy haseł. Ważne jest, że od wersji Linux 2.6, hasła są zazwyczaj przechowywane w pliku /etc/shadow, co zwiększa bezpieczeństwo poprzez ograniczenie dostępu do informacji o hasłach tylko dla uprawnionych użytkowników. W praktyce, podczas zarządzania użytkownikami w systemie Linux, administratorzy korzystają z poleceń takich jak 'useradd', 'usermod' czy 'userdel', które modyfikują te pliki i zarządzają dostępem użytkowników. Dobre praktyki branżowe obejmują regularne aktualizowanie haseł oraz stosowanie silnych algorytmów haszujących, takich jak bcrypt czy SHA-512, w celu zapewnienia większego bezpieczeństwa danych użytkowników.

Pytanie 27

W doborze zasilacza do komputera kluczowe znaczenie

A. ma rodzaj procesora
B. ma łączna moc wszystkich komponentów komputera
C. współczynnik kształtu obudowy
D. mają parametry zainstalowanego systemu operacyjnego
Wybór odpowiedniego zasilacza komputerowego jest kluczowy dla stabilności i wydajności całego systemu. Najważniejszym czynnikiem, który należy wziąć pod uwagę, jest łączna moc wszystkich podzespołów komputera, ponieważ zasilacz musi dostarczać wystarczającą ilość energii, aby zasilić każdy komponent. Niewłaściwa moc zasilacza może prowadzić do niestabilności systemu, losowych restartów, a nawet uszkodzeń sprzętu. Standardowo, całkowita moc wszystkich podzespołów powinna być zsumowana, a następnie dodane około 20-30% zapasu mocy, aby zapewnić bezpieczną i stabilną pracę. Na przykład, jeśli złożone komponenty wymagają 400 W, warto zaopatrzyć się w zasilacz o mocy co najmniej 500 W. Przy wyborze zasilacza warto także zwrócić uwagę na jego efektywność, co najlepiej określa certyfikacja 80 PLUS, która zapewnia, że zasilacz działa z wysoką efektywnością energetyczną. Dobrze zbilansowany zasilacz to fundament niezawodnego komputera, szczególnie w przypadku systemów gamingowych i stacji roboczych wymagających dużej mocy.

Pytanie 28

Na zaprezentowanej płycie głównej komputera złącza oznaczono cyframi 25 i 27

Ilustracja do pytania
A. RS 232
B. USB
C. LPT
D. PS 2
Złącza USB, oznaczone na płycie głównej jako 25 i 27, są jednym z najpopularniejszych interfejsów do podłączania urządzeń peryferyjnych do komputera. USB, czyli Universal Serial Bus, jest wszechstronnym złączem, które pozwala na podłączenie różnorodnych urządzeń, takich jak myszki, klawiatury, drukarki, kamery, a nawet dyski zewnętrzne. Dzięki swojej uniwersalności i szerokiej kompatybilności, USB stało się standardem przemysłowym. Złącza te zapewniają nie tylko transfer danych, ale także zasilanie dla podłączonych urządzeń. Istnieją różne wersje USB, w tym USB 1.0, 2.0, 3.0, a także najnowsze USB-C, które oferuje jeszcze szybszy transfer danych i większą moc zasilania. Złącza USB różnią się także kształtem i przepustowością, co jest istotne przy doborze odpowiednich kabli i urządzeń. Cechą charakterystyczną złączy USB jest ich zdolność do hot-pluggingu, co oznacza, że urządzenia można podłączać i odłączać bez konieczności wyłączania komputera. Współczesne urządzenia często korzystają z USB do ładowania i wymiany danych, co czyni je niezwykle praktycznymi w codziennym użytkowaniu. Dlatego złącza USB są kluczowym elementem współczesnych komputerów i ich poprawne rozpoznanie jest istotne w pracy technika informatyka.

Pytanie 29

Na schemacie pokazano sieć LAN wykorzystującą okablowanie kategorii 6. Stacja robocza C nie może nawiązać połączenia z siecią. Jaki problem warstwy fizycznej może być przyczyną braku komunikacji?

Ilustracja do pytania
A. Niewłaściwy typ switcha
B. Zła długość kabla
C. Błędny adres IP
D. Nieodpowiedni przewód
Zła długość kabla kategorii 6 może powodować problemy z łącznością w sieciach lokalnych. Kabel kategorii 6, zgodnie z standardami TIA/EIA, powinien mieć maksymalną długość 100 metrów, aby zapewnić prawidłowe działanie transmisji danych. W przypadku przekroczenia tej długości, sygnały mogą ulegać osłabieniu i zakłóceniom, prowadząc do utraty pakietów i braku możliwości komunikacji. Długość kabla wpływa na tłumienie sygnału oraz przesłuchy, co jest kluczowe w utrzymaniu odpowiedniego poziomu sygnału do szumu (SNR). Przy projektowaniu sieci należy uwzględniać te ograniczenia i stosować wzmacniacze sygnału lub przełączniki, aby utrzymać optymalne warunki pracy sieci. Przestrzeganie tych zasad jest istotne, aby zapewnić stabilność i wydajność sieci. W praktyce, w dużych instalacjach stosuje się również technologie GPON lub światłowodowe do pokonania ograniczeń długości miedzianych kabli sieciowych.

Pytanie 30

Jakiego parametru wymaga konfiguracja serwera DHCP?

A. Adres MAC karty sieciowej serwera DHCP
B. Czas trwania dzierżawy adresu IP
C. Czas trwania dzierżawy adresu MAC
D. Poziom zabezpieczeń IPSec (ang. Internet Protocol Security)
Czas dzierżawy adresu IP to dosyć ważna rzecz, jeśli chodzi o ustawienia serwera DHCP. To właśnie ten czas mówi, jak długo urządzenie może korzystać z przydzielonego adresu IP w sieci. Kiedy klient DHCP łączy się, serwer daje mu IP na określony czas. Jak ten czas się skończy, adres może wrócić do puli. Na przykład, gdy dzierżawa wynosi 24 godziny, trzeba ją odnowić przed upływem tego czasu, żeby nie stracić adresu. Dobrze dobrany czas dzierżawy jest szczególnie istotny w sieciach z dużym ruchem, jak w biurach czy uczelniach, gdzie urządzeń ciągle przybywa i ubywa. Odpowiednia długość dzierżawy pomaga optymalnie zarządzać adresami IP i zapewnia ich dostępność dla nowych urządzeń. To wszystko jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu siecią oraz z normami przydziału adresów IP, jak na przykład RFC 2131.

Pytanie 31

Rodzaj systemu plików, który w systemie Windows pozwala na kompresję danych oraz przydzielanie uprawnień do plików i folderów, to

A. FAT
B. NTFS
C. EXT
D. FAT32
FAT (File Allocation Table) i jego rozszerzenia, takie jak FAT32, to starsze systemy plików, które nie oferują zaawansowanych funkcji dostępnych w NTFS. FAT32, na przykład, ma ograniczenia związane z maksymalnym rozmiarem pojedynczego pliku (do 4 GB) oraz całkowitą pojemnością partycji, co czyni go mniej odpowiednim do nowoczesnych zastosowań z dużymi plikami, jak multimedia czy aplikacje wymagające dużej przestrzeni dyskowej. W porównaniu do NTFS, FAT32 nie obsługuje kompresji danych, co jest istotną wadą w kontekście oszczędności miejsca na dysku. Ponadto, systemy plików FAT nie oferują zaawansowanego zarządzania uprawnieniami, co ogranicza możliwości kontroli dostępu do danych. W praktyce, użytkownicy mogą natknąć się na problemy związane z bezpieczeństwem danych w przypadku korzystania z FAT, ponieważ nie ma możliwości przypisania szczegółowych uprawnień do plików i folderów. EXT (Extended File System) z kolei jest systemem plików używanym głównie w systemach Linux i nie jest zgodny z systemami Windows, co jeszcze bardziej podkreśla niemożność zastosowania go w kontekście pytania. Decyzja o wyborze systemu plików powinna być oparta na specyficznych wymaganiach projektu oraz standardach branżowych, które często wskazują na NTFS jako najlepszą opcję dla systemów Windows ze względu na jego funkcjonalność i bezpieczeństwo.

Pytanie 32

W sieci o adresie 192.168.20.0 użyto maski podsieci 255.255.255.248. Jak wiele adresów IP będzie dostępnych dla urządzeń?

A. 510
B. 1022
C. 14
D. 6
Wybór odpowiedzi 1022, 510 lub 14 jest wynikiem nieporozumienia dotyczącego obliczania dostępnych adresów IP w danej podsieci. W przypadku maski 255.255.255.248, kluczowe jest zrozumienie, że używamy 3 bitów do identyfikacji hostów, co prowadzi do 8 potencjalnych adresów IP. Błędne odpowiedzi mogą wynikać z mylnego założenia, że maska podsieci może obsługiwać więcej adresów, co jest nieprawidłowe. Standardowe reguły dotyczące adresowania IP wskazują, że każdy adres sieciowy oraz adres rozgłoszeniowy nie mogą być przypisane do urządzeń, co ogranicza liczbę dostępnych adresów do 6. W praktyce, oszacowywanie liczby adresów dostępnych dla hostów w danej podsieci wymaga znajomości reguł dotyczących rezerwacji adresów, co jest kluczowe w planowaniu adresacji sieci. Typowe błędy myślowe to na przykład nieświadomość, że liczba adresów IP w danej podsieci zawsze jest mniejsza o dwa w stosunku do liczby bitów używanych do identyfikacji hostów. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do niewłaściwego przypisywania adresów IP i problemów z konfiguracją sieci, co może wyniknąć z braku znajomości podstawowych zasad dotyczących maski podsieci i jej wpływu na adresację.

Pytanie 33

Które z urządzeń sieciowych funkcjonuje w warstwie fizycznej modelu ISO/OSI, transmitując sygnał z jednego portu do wszystkich pozostałych portów?

A. Karta sieciowa
B. Koncentrator
C. Przełącznik
D. Modem
Wybierając inne urządzenia sieciowe, jak modem, przełącznik czy karta sieciowa, można się pogubić w ich rolach i działaniu w sieci. Modem, na przykład, przekształca sygnał cyfrowy na analogowy i vice versa, co jest potrzebne do łączenia naszej lokalnej sieci z Internetem. Jego zadaniem jest umożliwienie komunikacji z sieciami szerokopasmowymi, a nie przesyłanie sygnałów w lokalnej sieci według zasady 'jeden do wielu'. Przełącznik, z kolei, działa na wyższym poziomie, bo na warstwie drugiej modelu OSI i potrafi rozpoznawać adresy MAC podłączonych urządzeń. Dzięki temu potrafi kierować ruch do konkretnego portu, co poprawia efektywność sieci i zmniejsza kolizje. Karta sieciowa to element, który pozwala urządzeniu łączyć się z siecią, zmieniając dane z formy cyfrowej na analogową i na odwrót. Można błędnie myśleć, że ich funkcje są podobne do koncentratora, ale każde z tych urządzeń ma swoje specyficzne zastosowanie w sieci. Zrozumienie ich roli jest kluczowe, jak się chce dobrze zaprojektować i zarządzać siecią.

Pytanie 34

Ataki na systemy komputerowe, które odbywają się poprzez podstępne pozyskiwanie od użytkowników ich danych osobowych, często wykorzystywane są w postaci fałszywych komunikatów z różnych instytucji lub od dostawców usług e-płatności i innych znanych organizacji, to

A. phishing
B. DDoS
C. SYN flooding
D. brute force
Phishing to technika oszustwa internetowego, która ma na celu wyłudzenie poufnych informacji, takich jak hasła czy dane osobowe, poprzez podszywanie się pod zaufane instytucje. Atakujący często stosują fałszywe e-maile lub strony internetowe, które wyglądają na autentyczne. Na przykład, użytkownik może otrzymać e-mail rzekomo od banku, w którym znajduje się link do strony, która imituje stronę logowania. Kliknięcie w ten link może prowadzić do wprowadzenia danych logowania na nieautoryzowanej stronie, co skutkuje ich przejęciem przez cyberprzestępców. Aby zabezpieczyć się przed phishingiem, należy stosować dobre praktyki, takie jak sprawdzanie adresu URL przed wprowadzeniem danych oraz korzystanie z dwuskładnikowej autoryzacji. Znajomość tej techniki jest kluczowa w kontekście ochrony danych osobowych i bezpieczeństwa transakcji online, a organizacje powinny regularnie szkolić swoich pracowników w zakresie rozpoznawania i reagowania na takie zagrożenia.

Pytanie 35

Oznaczenie CE świadczy o tym, że

A. producent ocenił produkt pod kątem wydajności i ergonomii
B. wyrób jest zgodny z normami ISO
C. wyrób został wyprodukowany na terenie Unii Europejskiej
D. wyrób spełnia wymagania dotyczące bezpieczeństwa użytkowania, ochrony zdrowia oraz ochrony środowiska
Oznakowanie CE to taki symbol, który mówi, że produkt jest zgodny z unijnymi dyrektywami, które dotyczą bezpieczeństwa, zdrowia i ochrony środowiska. To bardzo ważne, zwłaszcza w przypadku rzeczy, które mogą wpływać na bezpieczeństwo, jak na przykład zabawki, sprzęt elektroniczny czy różne maszyny. Żeby uzyskać oznaczenie CE, producent musi przejść przez różne testy, które potwierdzają, że jego produkt spełnia normy. Na przykład zabawki powinny być zgodne z normami bezpieczeństwa EN 71, a sprzęt elektryczny z dyrektywami LVD i EMC. Dzięki temu, kupując coś, możemy być spokojni, że to jest bezpieczne i zgodne z unijnymi standardami, co jest ważne dla naszego zdrowia oraz dla środowiska.

Pytanie 36

Do jakiego celu służy program fsck w systemie Linux?

A. do nadzorowania parametrów pracy i efektywności komponentów komputera
B. do identyfikacji struktury sieci oraz analizy przepustowości sieci lokalnej
C. do przeprowadzania testów wydajności serwera WWW poprzez generowanie dużej liczby żądań
D. do oceny kondycji systemu plików oraz lokalizacji uszkodzonych sektorów
Program fsck (File System Consistency Check) jest narzędziem w systemie Linux, które służy do oceny stanu systemu plików oraz identyfikacji uszkodzeń w strukturze danych. Działa on na poziomie niskim, analizując metadane systemu plików, takie jak inode'y, bloki danych oraz struktury katalogów. W przypadku uszkodzeń, fsck potrafi wprowadzać odpowiednie korekty, co jest kluczowe dla zachowania integralności danych. Przykładowo, jeśli system plików został niepoprawnie zamknięty z powodu awarii zasilania, uruchomienie fsck przy następnym starcie systemu umożliwia skanowanie i naprawę potencjalnych uszkodzeń, co zapobiega dalszym problemom z dostępem do danych. Zgodność z dobrymi praktykami branżowymi zaleca regularne wykonywanie operacji fsck w celu monitorowania stanu systemu plików, szczególnie na serwerach oraz w systemach, które przechowują krytyczne dane. Warto również pamiętać, że przed przeprowadzeniem operacji fsck na zamontowanym systemie plików, należy go odmontować, aby uniknąć ryzyka naruszenia jego integralności.

Pytanie 37

Jakie protokoły przesyłają regularne kopie tablic routingu do sąsiednich ruterów, nie zawierając pełnych informacji o odległych urządzeniach routujących?

A. EIGRP, OSPF
B. OSPF, RIP
C. EGP, BGP
D. RIP, IGRP
Wybór protokołów EGP i BGP jako odpowiedzi prowadzi do kilku nieporozumień dotyczących ich funkcji i zastosowań. EGP (Exterior Gateway Protocol) to przestarzały protokół, który był używany do komunikacji między różnymi systemami autonomicznymi, ale nie jest obecnie szeroko stosowany. W jego miejscu BGP (Border Gateway Protocol) stał się standardem dla routingu między systemami autonomicznymi. BGP jest oparty na pełnej informacji o trasach, co oznacza, że wymienia pełne tablice routingu pomiędzy ruterami, a nie tylko zmienione informacje, co czyni go mniej efektywnym w kontekście lokalnych aktualizacji, które są kluczowe dla szybkiego reagowania na zmiany w topologii. W praktyce, ten protokół jest używany głównie do zarządzania trasami między wieloma dostawcami usług internetowych, co sprawia, że jego zastosowanie w lokalnych sieciach korporacyjnych czy w sieciach o spójnym adresowaniu IP jest nieadekwatne. Kolejnym błędnym podejściem jest połączenie OSPF z RIP. Choć OSPF jest protokołem link-state, który przekazuje jedynie zmiany w stanie połączeń, RIP (Routing Information Protocol) jest protokołem typu distance-vector, który regularnie przesyła pełne tablice routingu, co jest mniej wydajne. Takie nieścisłości w zrozumieniu, jak różne protokoły działają i jakie są ich zastosowania, mogą prowadzić do niewłaściwych decyzji projektowych w sieciach komputerowych. Wybierając protokoły, istotne jest uwzględnienie ich charakterystyki i wymagań danej sieci, co jest kluczowe dla jej wydajności i niezawodności.

Pytanie 38

Jakie są wartości zakresu częstotliwości oraz maksymalnej prędkości przesyłu danych w standardzie 802.11g WiFi?

A. 2,4 GHz 54 Mbps
B. 5 GHz 54 Mbps
C. 2,4 GHz 300 Mbps
D. 5 GHz 300 Mbps
Wybór odpowiedzi, która wskazuje pasmo 5 GHz, jest błędny, ponieważ standard 802.11g nigdy nie działa w tym zakresie częstotliwości. Pasmo 5 GHz jest wykorzystywane przez inne standardy, takie jak 802.11a oraz 802.11n, które oferują wyższe prędkości transmisji, ale nie są zgodne z 802.11g. Dodatkowo, odpowiedzi sugerujące maksymalne prędkości 300 Mbps są mylące, ponieważ takich szybkości nie osiąga się w kontekście 802.11g. W rzeczywistości, maksymalna prędkość transmisji dla tego standardu to 54 Mbps, co jest w znacznym stopniu ograniczone przez warunki środowiskowe, takie jak zakłócenia radiowe oraz przeszkody w postaci ścian czy mebli. Często zdarza się, że użytkownicy mylą różne standardy Wi-Fi, co prowadzi do nieporozumień dotyczących ich wydajności oraz zastosowań. Warto również zauważyć, że standard 802.11g jest zgodny z 802.11b, co oznacza, że urządzenia obsługujące starszy standard mogą działać w tej samej sieci, ale z ograniczoną prędkością. Zrozumienie różnic między tymi standardami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sieciami bezprzewodowymi oraz optymalizacji ich wydajności w codziennym użytkowaniu.

Pytanie 39

Jaki skrót odpowiada poniższej masce podsieci: 255.255.248.0?

A. /22
B. /23
C. /24
D. /21
Skrócony zapis /21 odpowiada masce podsieci 255.255.248.0, co oznacza, że pierwsze 21 bitów adresu IP jest zarezerwowanych dla identyfikacji podsieci, a pozostałe 11 bitów dla hostów w tej podsieci. Taka konfiguracja pozwala na skonfigurowanie do 2046 hostów (2^11 - 2, ponieważ musimy odjąć adres sieci oraz adres rozgłoszeniowy). W praktyce, maski podsieci są kluczowe dla efektywnego zarządzania adresacją w sieciach komputerowych. Umożliwiają one podział dużych sieci na mniejsze, bardziej zarządzalne segmenty, co zwiększa bezpieczeństwo oraz efektywność transmisji danych. W kontekście standardów sieciowych, stosowanie maski /21 jest powszechnie spotykane w większych przedsiębiorstwach, gdzie istnieje potrzeba podziału sieci na mniejsze grupy robocze. Warto również zauważyć, że każda zmiana maski podsieci wpływa na rozkład adresów IP, co czyni umiejętność ich odpowiedniego stosowania niezbędną w pracy administratora sieci.

Pytanie 40

Na diagramie element odpowiedzialny za dekodowanie poleceń jest oznaczony liczbą

Ilustracja do pytania
A. 6
B. 1
C. 3
D. 2
CU czyli jednostka sterująca odpowiada za dekodowanie instrukcji w procesorze Jest to kluczowy element architektury procesora który interpretuje instrukcje maszynowe pobierane z pamięci i przekształca je w sygnały sterujące dla innych elementów procesora takich jak ALU rejestry czy pamięć operacyjna Jednostka sterująca odczytuje instrukcje jedna po drugiej i analizuje ich format oraz wykonuje odpowiednie kroki do ich realizacji Współczesne procesory często stosują złożone mechanizmy dekodowania aby zwiększyć wydajność i efektywność wykonywania instrukcji Praktycznym przykładem zastosowania wiedzy o jednostce sterującej jest projektowanie systemów cyfrowych oraz optymalizacja kodu maszynowego w celu zwiększenia wydajności działania aplikacji Znajomość CU jest również niezbędna przy rozwoju nowych architektur procesorów oraz przy implementacji systemów wbudowanych gdzie dekodowanie instrukcji może być krytycznym elementem umożliwiającym realizację złożonych operacji w czasie rzeczywistym Zrozumienie roli jednostki sterującej pozwala na lepsze projektowanie i implementację efektywnych algorytmów wykonujących się na poziomie sprzętowym