Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik stylista
- Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
- Data rozpoczęcia: 19 lutego 2025 10:04
- Data zakończenia: 19 lutego 2025 10:38
Egzamin niezdany
Wynik: 11/40 punktów (27,5%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Jakie wykończenie należy zastosować do krawędzi szwów bocznych w damskim żakiecie bez podszewki?
A. lampas
B. wypustka
C. obłożenie
D. lamówka
Wybór niektórych metod wykończenia krawędzi w żakietach może wydawać się właściwy, ale często prowadzi do nieefektywnego zabezpieczenia surowych krawędzi lub obniżenia estetyki odzieży. W przypadku wypustki, choć może ona nadać interesujący wygląd produktowi, jej zastosowanie w krawędziach szwów bocznych żakietów bez podszewki nie jest optymalne. Wypustka, często używana do dekoracji, nie chroni krawędzi przed strzępieniem i jest bardziej odpowiednia dla elementów, które nie są narażone na intensywne użytkowanie. Z kolei lampas, choć może być estetycznym akcentem, nie pełni funkcji wykończeniowej, a jego zastosowanie w kontekście szwów bocznych byłoby nieadekwatne. Zastosowanie obłożenia, które polega na podklejaniu krawędzi inną tkaniną, również nie jest właściwe w przypadku żakietów bez podszewki, gdyż może prowadzić do dodatkowego obciążenia materiału i zmiany jego struktury. Wybór niewłaściwych metod wykończenia krawędzi nie tylko wpływa na estetykę, ale również na funkcjonalność, co jest kluczowe w projektowaniu odzieży. Dlatego tak ważne jest zrozumienie, że lamówka, jako technika wykończeniowa, stanowi standard w branży mody, szczególnie w kontekście eleganckiej odzieży damskiej.
Pytanie 3
Jaki symbol wskazuje na wymiar kontrolny sylwetki istotny przy projektowaniu tyłu bluzki damskiej dla osoby z problemami postawy?
A. SySvXp
B. SyTy
C. SvXpTp
D. SvTt
Symbol SvTt to naprawdę kluczowa rzecz, jeśli chodzi o modelowanie tyłu bluzki damskiej. Zwłaszcza w przypadku osób, które mają jakieś wady postawy. To wymiar, który bierze pod uwagę różnice w proporcjach ciała, co jest super ważne, żeby bluzka była nie tylko ładna, ale też wygodna. Na przykład, jeśli ktoś ma dużą lordozę w odcinku lędźwiowym, użycie SvTt pomaga dopasować długość tyłu bluzki, co naprawdę może poprawić komfort noszenia. W branży odzieżowej, znajomość takich standardów jest mega istotna, zwłaszcza przy produkcji ciuchów dla ludzi z różnymi potrzebami. Dostosowywanie fasonów i wymiarów tak, żeby były funkcjonalne i stylowe, staje się coraz bardziej istotne przy myśleniu o dostępności i inkluzyjności.
Pytanie 4
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 5
Który z symboli używanych w pomiarach krawieckich został opisany błędnie?
A. o0s— obwód szyi
B. RvNv—- łuk długości kończyny górnej
C. opx — obwód klatki piersiowej
D. SyTy — łuk długości przodu do piersi
W odpowiedziach opublikowanych w teście pojawia się szereg nieścisłości, które mogą prowadzić do błędnych wniosków o pomiarach stosowanych w krawiectwie. Na przykład, interpretacja symbolu 'opx' jako obwodu klatki piersiowej, mimo że jest to popularny pomiar, nie jest do końca jednoznaczna. Obwód klatki piersiowej jest zazwyczaj oznaczany innymi symbolami, a 'opx' może odnosić się do innych specyfikacji w zależności od kontekstu. Z kolei 'RvNv — łuk długości kończyny górnej' jest również pomiarowym symbolem, który może być mylony z innymi, szczególnie w przypadku, gdy nie zostały dokładnie określone standardy dotyczące jego użycia. Wiele osób, próbując zrozumieć oznaczenia w krawiectwie, może popełniać błąd poprzez nieznajomość terminologii oraz standardowych skrótów, co prowadzi do nieporozumień. Ostatecznie, 'o0s — obwód szyi' jest pomiarem, który również występuje, jednak jego symbolika nie jest powszechnie używana. Błędy w przypisaniu oznaczeń do określonych miar mogą wynikać z braku wiedzy na temat przyjętych praktyk, co podkreśla konieczność dokładnego studiowania literatury oraz dokumentacji technicznej w tej dziedzinie. Praktyczne zrozumienie pomiarów krawieckich jest kluczowe dla każdego, kto chce tworzyć odzież wysokiej jakości, dlatego ważne jest, aby korzystać z uznawanych w branży symboli i terminologii.
Pytanie 6
Jakiej wielkości dodatek powinien zostać uwzględniony na krawędzi formy koszuli damskiej w celu wykonania szwów bocznych?
A. 4 cm
B. 2 cm
C. 3 cm
D. 1 cm
Wiesz, wartości dodatków do szwów mogą być czasami mylone z innymi rzeczami związanymi z projektowaniem odzieży, więc niektóre odpowiedzi mogą prowadzić do błędnych wniosków. Zaznaczanie 3 cm, 4 cm czy 2 cm jako standardowe dodatki na szwy boczne jest po prostu niezgodne z tym, co praktykuje się w branży. Jak są za duże dodatki, to może być zbyt dużo luzu w odzieży. To psuje sylwetkę i komfort, a w krawiectwie damskim często trzeba precyzyjnie dopasować ubranie. Za dużo materiału może prowadzić do brzydkich fałd i zagnieceń. I jeszcze nie zapominaj, że jeśli ktoś zaznacza 3 cm lub więcej, to może faktycznie potrzebować więcej materiału, co wcale nie pomaga w optymalizacji kosztów produkcji. Z doświadczenia wiem, że często ludzie mylą się w ocenie, ile materiału naprawdę potrzebują, co wynika z niezrozumienia szycia. A niewłaściwy dodatek na szwy boczne? To prosta droga do marnotrawienia materiału i obniżania jakości gotowego produktu. Krawcy powinni pamiętać, że każdy projekt to indywidualna sprawa i trzeba znać te branżowe standardy, które są ważne dla efektywności i estetyki.
Pytanie 7
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 8
Jaką metodą realizuje się weryfikację jakości naprawionego odzieży?
A. Przy użyciu mikroskopu
B. Przy użyciu lupy
C. Organoleptyczną
D. Laboratoryjną
Metoda organoleptyczna jest kluczowym elementem w procesie kontroli jakości wyrobów odzieżowych. Polega na ocenianiu produktów za pomocą zmysłów, takich jak wzrok, dotyk i zapach. Dzięki tej metodzie można ocenić nie tylko estetykę wyrobu, ale także jego funkcjonalność i komfort noszenia. Przykładem zastosowania tej metody jest ocena jakości szwów, materiału, czy rozmiaru. Specjaliści w branży odzieżowej często sprawdzają, czy szwy są równomierne, czy nici nie są luźne, czy tkanina nie ma defektów widocznych gołym okiem. Dodatkowo, organoleptyczna kontrola jakości jest zgodna z normami ISO, które podkreślają znaczenie subiektywnych ocen w procesie produkcji odzieży. Jest to również metoda, która umożliwia szybką identyfikację ewentualnych problemów, co pozwala na natychmiastowe wprowadzenie poprawek, a tym samym podniesienie standardów jakości produktu końcowego.
Pytanie 9
Aby stworzyć formy kamizelki damskiej przez modelowanie przodu i tylnej części bluzki damskiej dopasowanej, konieczne jest, oprócz wymiarów ciała, określenie długości kamizelki oraz zaznaczenie
A. punktów styku na krawędziach elementów
B. miejsc wszycia kieszeni
C. kształtu linii modelowej dekoltu i dolnej części
D. miejsc montażu zapięcia
Poprawna odpowiedź odnosi się do kluczowego aspektu tworzenia formy kamizelki damskiej, jakim jest kształt linii modelowej dekoltu i dołu. W projektowaniu odzieży, szczególnie na etapie modelowania, precyzyjne określenie tych linii ma fundamentalne znaczenie dla uzyskania pożądanego efektu wizualnego i estetycznego. Linia dekoltu definiuje nie tylko wygląd kamizelki, ale również jej dopasowanie do sylwetki noszącej ją osoby. Dobrze zaprojektowana linia dekoltu może podkreślić atuty figury, a także wpłynąć na komfort noszenia. Z kolei linia dołu kamizelki wpływa na ogólny kształt odzieży, co jest istotne w kontekście różnych stylów i trendów. Przykładowo, kamizelki o zróżnicowanych długościach i kształtach dołu mogą być stosowane w odmiennych stylizacjach, od eleganckich po casualowe. W kontekście standardów branżowych, warto zwrócić uwagę na techniki modelowania, takie jak draping, które pozwalają na lepsze uchwycenie kształtów ciała i stworzenie linii odzieży, które będą zarówno funkcjonalne, jak i estetyczne. Właściwe podejście do modelowania formy kamizelki z uwzględnieniem tych aspektów zapewnia wysoką jakość produktu końcowego oraz zadowolenie klienta.
Pytanie 10
Aby regulować naprężenie górnej nici w maszynie stębnowej, należy przewlec nić z szpuli przez otwory prowadników umieszczonych w korpusie maszyny, a następnie odpowiednio przeprowadzić
A. przez prowadnik na płycie czołowej
B. przez otwór podciągacza nici
C. pomiędzy talerzykami naprężacza
D. przez prowadnik na igielnicy
Przeprowadzenie nici przez prowadnik na płycie czołowej, otwór podciągacza nici czy prowadnik na igielnicy, choć istotne w kontekście ogólnego wprowadzenia nici do maszyny, nie reguluje naprężenia nici w sposób, który jest kluczowy dla uzyskania wysokiej jakości szycia. Prowadnik na płycie czołowej ma za zadanie jedynie kierować nicią w stronę igły, ale nie wpływa na jej naprężenie. Podobnie, otwór podciągacza nici ma na celu jedynie umożliwienie poprowadzenia nici do mechanizmu, a nie regulację jej naprężenia. Z kolei prowadnik na igielnicy służy przede wszystkim do prawidłowego wprowadzenia nici do igły, co jest ważne, ale również nie ma wpływu na jej napięcie. Wykonywanie operacji z nieprawidłowym ustawieniem naprężenia może prowadzić do wad szycia, takich jak zacięcia czy pęknięcia nici. Warto zauważyć, że niedostateczna znajomość tych elementów oraz ich roli w procesie szycia może prowadzić do frustracji i nieefektywnej pracy. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że to właśnie talerzyki naprężacza są odpowiedzialne za kontrolę napięcia nici, co bezpośrednio przekłada się na jakość finalnego produktu.
Pytanie 11
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 12
Jaką ilość materiału o szerokości 140 cm trzeba przeznaczyć na wycięcie części klasycznej spódnicy damskiej o długości 50 cm dla klientki z obwodem bioder wynoszącym 96 cm?
A. 100 cm
B. 110 cm
C. 50 cm
D. 55 cm
Wybór materiału na spódnicę wymaga przemyślanej analizy, a podawanie nieprawidłowych długości prowadzi do nieefektywnego wykorzystania zasobów. Odpowiedzi wskazujące na 50 cm jako długość materiału, nie uwzględniają istotnych aspektów, jakimi są zapasy na szwy i wykończenia. W rzeczywistości, każdy element odzieży wymaga dodatkowych centymetrów, które są niezbędne do prawidłowego uszycia. Przykładowo, zapasy na szwy zazwyczaj wynoszą od 1 do 2 cm z każdej strony, co w tym przypadku przekłada się na dodatkowe 4 cm dla elementów z przodu i tyłu. Z kolei odpowiedzi sugerujące 110 cm lub 100 cm również nie są uzasadnione, ponieważ wskazują na nadmierne zmarnotrawienie materiału. Przy szerokości 140 cm tkaniny, 55 cm to wystarczająca długość, która pozwala na wykrojenie wszystkich elementów bez zbędnych nadmiarów. Tego rodzaju błędy mogą wynikać z nieznajomości zasad krawiectwa oraz praktycznych aspektów planowania wykrojów, co jest kluczowe w zawodzie krawca. Aby uniknąć takich nieporozumień, warto zapoznać się z dokumentacją techniczną i standardami branżowymi, które precyzyjnie określają, jak należy postępować przy planowaniu wykrojów odzieżowych.
Pytanie 13
Jaką maszynę można wykorzystać do tymczasowego łączenia wkładów nośnych w przednich częściach marynarek męskich?
A. Pikówkę
B. Zygzakówkę
C. Ryglówkę
D. Fastrygówkę
Pikówka, ryglówka i zygzakówka to zupełnie inne maszyny i mają różne zastosowanie w szyciu odzieży. Na przykład, pikówka tworzy te fajne pikowane wzory, które są ważne dla produktów, które potrzebują dodatkowej izolacji, jak kurtki. Nie nadaje się ona do tymczasowego łączenia tkanin, bo jej zadaniem jest raczej tworzenie trwałych wzorów, a nie chwilowe zszywanie elementów marynarki. Ryglówka jest stworzona do robienia mocnych i trwałych szwów, więc nie bardzo nadaje się do delikatnego łączenia wkładów nośnych. Zygzakówka zaś, chociaż użyteczna przy obrabianiu krawędzi, też nie nadaje się do tymczasowego łączenia. Jej rola to zapobieganie strzępieniu się tkanin. Więc jak ktoś wybiera maszynę do chwilowego łączenia tkanin, to nie może tego robić bez zrozumienia właściwości i wymagań konkretnych krojów. Często widzę, że ludziom brakuje wiedzy na temat tego, do czego każda maszyna jest stworzona, co niestety wpływa na jakość całego produktu.
Pytanie 14
Kołnierz bluzki koszulowej zbyt mocno przylega do szyi. Aby naprawić tę wadę, należy wypruć kołnierz oraz
A. poszerzyć i pogłębić podkrój szyi, wykroić dłuższy kołnierz i wszyć go
B. zwęzić podkrój szyi z przodu, skrócić kołnierz i wszyć go
C. zwęzić podkrój szyi z przodu i z tyłu, skrócić kołnierz i wszyć go
D. poszerzyć podkrój szyi z przodu, wykroić dłuższy kołnierz i wszyć go
To nie jest dobra odpowiedź. Zwężanie podkroju szyi wcale nie rozwiązuje problemu, a wręcz może pogorszyć komfort, bo jeśli kołnierz już jest ciasny, to dalsze zwężenie tylko to zaostrzy. Zwężenie podkroju z przodu albo z tyłu raczej nie pomoże, a może wprowadzić nowe trudności. Skracanie kołnierza też nie jest dobrym pomysłem, bo zmniejsza materiał i w sytuacji, gdy mamy mały podkrój, tylko pogłębi to problem. Poszerzenie podkroju szyi i wykrojenie dłuższego kołnierza to standardowe rozwiązania w krawiectwie, które dają większą swobodę ruchu i lepsze dopasowanie. Czasem błędne podejście wynika z pomylenia, co się chce osiągnąć. Dostosowanie wymiarów powinno iść w kierunku poprawy komfortu i estetyki. Kiedy mamy problem z uciskającymi kołnierzami, to warto zawsze sprawdzić, gdzie dokładnie jest ten problem i jak to zmienić, żeby efekty były zadowalające.
Pytanie 15
Jakie maszyny powinny być wykorzystane w procesie szycia sukienki damskiej z bawełny?
A. Stębnówkę oraz zygzakówkę
B. Fastrygówkę i stębnówkę
C. Overlock i stębnówkę
D. Stębnówkę oraz podszywarkę
Wybór overlocka i stębnówki w procesie konfekcjonowania sukienki damskiej z bawełny jest uzasadniony ich specyficznymi funkcjami. Stębnówka, znana również jako maszyna do szycia, jest kluczowa do łączenia materiałów, co pozwala na uzyskanie mocnych i estetycznych szwów. W przypadku sukienek, gdzie liczy się zarówno funkcjonalność, jak i wygląd, stębnówka zapewnia odpowiednią jakość szycia. Overlock natomiast, służy do obrębiania krawędzi materiałów, co jest istotne, aby zapobiec strzępieniu się tkaniny. Dzięki zastosowaniu overlocka uzyskujemy także elastyczne i estetyczne wykończenie, co jest szczególnie ważne w przypadku ubranek z elastycznych materiałów. Użycie obu tych maszyn w procesie konfekcjonowania sukienki nie tylko zwiększa trwałość produktu, ale również poprawia jego walory estetyczne, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży odzieżowej. Warto również przytoczyć standardy jakościowe, które nakładają obowiązek stosowania odpowiednich technologii szycia w celu uzyskania wysokiej jakości odzieży.
Pytanie 16
Miejsce, w którym przecinają się dwie linie konstrukcyjne elementu odzieży, to
A. węzeł technologiczny
B. węzeł konstrukcyjny
C. punkt montażowy
D. punkt pomiarowy
Zarówno punkt montażowy, jak i punkt pomiarowy oraz węzeł technologiczny, to terminy, które mogą być mylnie stosowane w kontekście konstrukcji odzieży, ale nie oddają one istoty przecięcia linii konstrukcyjnych. Punkt montażowy odnosi się do miejsca, w którym poszczególne elementy odzieży są łączone podczas produkcji. To bardzo ważny termin, jednak nie obejmuje on aspektu projektowania, który jest kluczowy w kontekście węzłów konstrukcyjnych. Punkt pomiarowy, z kolei, jest to miejsce, w którym dokonuje się pomiarów odzieży, co jest istotne dla sprawności produkcji, ale nie dotyczy bezpośrednio przecięcia linii konstrukcyjnych. Wreszcie, węzeł technologiczny może być używany w kontekście procesów technologicznych w produkcji, ale również nie ma bezpośredniego związku z przecięciem linii konstrukcyjnych. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie tych pojęć z węzłem konstrukcyjnym, co prowadzi do nieporozumień w trakcie projektowania i produkcji odzieży. Kluczowe jest zrozumienie, że węzeł konstrukcyjny ma swoje unikalne miejsce w dokumentacji technicznej i pełni kluczową rolę w określaniu struktury wyrobu odzieżowego.
Pytanie 17
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 18
Co może być przyczyną usterek w maszynie stębnowej, gdy nić górna przerywa się w trakcie szycia?
A. niewłaściwy nacisk stopki na zszywane warstwy materiału
B. nieprawidłowe nawleczenie bębenka mechanizmu chwytacza
C. nieprawidłowe zamocowanie igły w uchwycie
D. uszkodzone krawędzie sprężynki regulacyjnej w bębenku
Niewłaściwe zamocowanie igły w uchwycie jest kluczowym problemem, który może prowadzić do zrywania nici górnej podczas szycia. Prawidłowe umiejscowienie igły w uchwycie jest niezbędne dla właściwego działania maszyny stębnowej. Jeśli igła jest zamocowana zbyt luźno, może się przesuwać, co prowadzi do niewłaściwego prowadzenia nici. Dodatkowo, zły kąt nachylenia igły może powodować, że nić nie przechodzi prawidłowo przez szczelinę w uchwycie, co również skutkuje zrywaniem. Standardy branżowe wskazują, że igły powinny być zamocowane zgodnie z instrukcją producenta maszyny, a ich końcówki muszą być w odpowiedniej pozycji względem bębna i stopki. W praktyce, aby uniknąć tego problemu, należy regularnie sprawdzać mocowanie igły oraz w razie potrzeby wymieniać igły, aby dostosować je do rodzaju szytego materiału. Używanie odpowiednich narzędzi do zakupu igieł i ich prawidłowe mocowanie może znacznie poprawić jakość szycia i zredukować ryzyko zrywania nici.
Pytanie 19
Jakie urządzenie wykorzystuje się do ostatecznego prasowania żakietów?
A. Zestaw prasowalniczy
B. Generator pary
C. Prasa formująca
D. Manekin do prasowania
Agregat prasowalniczy, wytwornica pary oraz prasa formująca to urządzenia, które mają swoje specyficzne zastosowania w procesie prasowania, ale nie są najbardziej odpowiednie do końcowego prasowania żakietu. Często mylone są z manekinem prasowalniczym, co prowadzi do nieporozumień. Agregat prasowalniczy jest zazwyczaj używany w procesach przemysłowych do efektywnego wytwarzania pary i zapewnienia jej odpowiedniego ciśnienia, co jest przydatne w różnych etapach produkcji odzieży, ale nie zastępuje manekina, który formuje i wygładza tkaninę. Wytwornica pary dostarcza parę wodną, co jest potrzebne podczas prasowania, lecz nie umożliwia uzyskania pożądanej formy odzieży, jak robi to manekin. Prasa formująca, z kolei, może być używana do formowania większych elementów odzieży, lecz nie jest w stanie zastąpić precyzyjnego i dokładnego procesu, który zapewnia manekin. Na etapie końcowym, kiedy żakiet jest już uszyty, kluczowe jest użycie narzędzia, które nie tylko zastosuje parę, ale także uformuje tkaninę w odpowiedni sposób, co jest kluczowe dla jej estetyki i jakości. Stosowanie niewłaściwych metod może prowadzić do uszkodzeń tkanin oraz obniżenia jakości finalnego produktu.
Pytanie 20
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 21
Jaką ilość materiału bawełnianego o szerokości 150 cm będzie potrzebował krawiec do uszycia damskich spodni rybaczek o długości 80,0 cm, dla osoby o obwodzie bioder 96,0 cm?
A. 160 cm
B. 176 cm
C. 88 cm
D. 80 cm
Odpowiedzi 80 cm, 160 cm i 176 cm są błędne z paru powodów. Jak wybierzesz 80 cm, to może wyglądać na to, że to wystarczająca długość dla spodni o długości 80 cm. Ale nie bierzesz pod uwagę zapasów materiału na szwy i podłożenie, co jest kluczowe. Typowy zapas na szwy to jakieś 1-1,5 cm na stronę, więc w przypadku nóg spodni to może być dodatkowe 4-6 cm. Z kolei 160 cm to za dużo, bo powoduje marnowanie materiału i wyższe koszty. No i nadmiar tkaniny bywa niewygodny, więc nie ma sensu. Odpowiedź 176 cm jest jeszcze gorsza z tej samej przyczyny - robi jeszcze większe straty w materiale. Problem w tym, że nie rozumiesz zasad doboru tkaniny i źle liczysz, co powinno opierać się na dokładnych pomiarach i specyfice kroju. Jak szyjesz spodenki rybaczki, trzeba wszystko przemyśleć i zastosować zasady optymalizacji, co jest ważne w produkcji.
Pytanie 22
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 23
Ocena jakości sukienki uwzględnia jej układalność?
A. materiałów zasadniczych
B. wykonania wyrobu gotowego
C. wykonania elementów wyrobu odzieżowego
D. dodatków krawieckich
Ocena jakości sukienki z uwzględnieniem materiałów zasadniczych, wykonania elementów wyrobu odzieżowego czy dodatków krawieckich, choć istotna, nie oddaje pełnego obrazu tego, co wpływa na układalność i ostateczną jakość wyrobu gotowego. Materiały zasadnicze mają wpływ na trwałość oraz komfort noszenia, jednak nie zawsze determinują sposób, w jaki sukienka się układa. Na przykład, nawet najdroższe materiały mogą źle się układać, jeśli konstrukcja wyrobu nie jest odpowiednio przemyślana. Również wykonanie poszczególnych elementów odzieży, jak szwy czy wykończenia, jest ważne, ale głównie w kontekście ich wpływu na ogólną jakość wyrobu, a nie bezpośrednio na jego układalność. Dodatki krawieckie, takie jak zamki, guziki czy aplikacje, mogą również wpływać na estetykę, ale nie są głównym czynnikiem determinującym, czy sukienka dobrze leży na sylwetce. Kluczowym błędem myślowym jest pomijanie kompleksowego podejścia do analizy jakości wyrobu gotowego. W ocenie sukienek należy zawsze uwzględniać, że układalność jest wynikiem synergii wszystkich tych elementów, a nie tylko pojedynczych składników. Dlatego, aby uzyskać sukienkę o wysokiej jakości, ważne jest, aby wszystkie aspekty - od materiałów po wykonanie detali - zostały zharmonizowane z myślą o końcowym efekcie, czyli odzieży, która nie tylko dobrze wygląda, ale również komfortowo się nosi.
Pytanie 24
Aby naszyć skórzane łatki na dziecięcych dżinsach, które przetarły się na wysokości kolan, należy: brakujące elementy zastąpić skórzanymi.
A. wykończyć brzegi łatek overlockiem, nafastrygować i nastębnować łatki na przody nogawek
B. rozpruć kawałki szwów wewnętrznych, nałożyć i nastębnować łatki, zszyć oraz wykończyć szwy
C. spruć obręby, rozpruć szwy wewnętrzne oraz zewnętrzne, nastębnować łatki, zszyć i wykończyć nogawki
D. rozpruć szwy wewnętrzne i zewnętrzne, wyciąć część nogawek przednich, uzupełnić
Wybrana odpowiedź jest poprawna, ponieważ zgodnie z zasadami naprawy odzieży, aby skutecznie naszyć skórzane łatki na przetarcia w dżinsowych spodniach dziecięcych, istotne jest rozprucie szwów wewnętrznych, co umożliwia wygodne i precyzyjne umiejscowienie łatki. Następnie, po nałożeniu łatki, jej przyszycie za pomocą ściegu stębnowego zapewnia trwałość połączenia. Stębnówka jest preferowana w tym przypadku, ponieważ oferuje mocniejsze i bardziej elastyczne połączenie, co jest kluczowe przy użytkowaniu odzieży dziecięcej, która jest narażona na intensywne ruchy i naprężenia. Po zakończeniu szycia, wykończenie szwów zapobiega ich strzępieniu, co dodatkowo zwiększa żywotność naprawionego elementu. Przykładem dobrych praktyk może być stosowanie wysokiej jakości nici oraz skórzanych łatek, które są odporne na zużycie i dobrze współpracują z materiałem dżinsowym. Taka metodologia nie tylko wydłuża czas użytkowania odzieży, ale również zyskuje estetykę, co jest istotne w przypadku ubrań dziecięcych, gdzie wygląd ma znaczenie.
Pytanie 25
Wielkości dodatków na szwy i podwinięcia, o które zwiększają się formy wyrobu odzieżowego, zależą m.in. od metody łączenia jego elementów konstrukcyjnych, rodzaju, fasonu oraz rozmiaru wyrobu i
A. warunków używania wyrobu odzieżowego
B. warunków pielęgnacji wyrobu odzieżowego
C. technologii produkcji materiału odzieżowego
D. cech specyficznych materiału odzieżowego
Wybór odpowiedzi dotyczącej warunków użytkowania wyrobu odzieżowego jest niepoprawny, ponieważ nie odnosi się bezpośrednio do aspektów konstrukcyjnych, które mają wpływ na wielkości dodatków na szwy i podwinięcia. Warunki użytkowania, takie jak intensywność noszenia czy narażenie na różne czynniki zewnętrzne, wpływają na to, jak produkt będzie się sprawował w praktyce, ale nie determinują fundamentalnych zasad dotyczących jego konstrukcji. Z kolei odpowiedź odnosząca się do warunków konserwacji wyrobu również nie odnosi się do istotnych aspektów projektowania, ponieważ konserwacja koncentruje się na pielęgnacji i utrzymaniu odzieży w odpowiednim stanie. Natomiast technologia wytwarzania materiału odzieżowego, choć istotna, wpływa bardziej na proces produkcji i wykończenia materiału niż na szczegóły konstrukcyjne wyrobu. Kluczowym błędem jest więc nieuwzględnienie, że zasady dotyczące dodatków na szwy są ściśle związane z właściwościami materiału odzieżowego, a nie jego zastosowaniem czy konserwacją. Dlatego warto zwrócić uwagę na to, że znajomość cech materiałów oraz ich odpowiednie zastosowanie w kontekście konstrukcji wyrobów odzieżowych jest niezbędna do zapewnienia ich jakości oraz funkcjonalności w praktyce.
Pytanie 26
Który z pomiarów krawieckich przeprowadza się na kobiecej sylwetce od siódmego kręgu szyi w kierunku osi pionowej?
A. SySvXpTp
B. PcPl
C. RvRv
D. RvNv
Odpowiedź SySvXpTp dotyczy pomiaru, który wykonuje się na figurze kobiecej od siódmego kręgu szyi w dół. To jest istotny pomiar, bo ma wpływ na długość sylwetki, co jest mega ważne przy szyciu ubrań na miarę. Ten skrót oznacza: Szyja (Sy), Szyja w pionie (Sv), Wysokość piersi (Xp) oraz Wysokość talii (Tp). Na przykład, ten pomiar jest kluczowy przy projektowaniu bluzek czy sukienek, bo dobrze dopasowane ubranie jest wygodne i wygląda super. Jak dobrze wykonasz te pomiary, to efekt będzie lepszy, a ubranie lepiej się układa na sylwetce. W krawiectwie i modzie to jest naprawdę ważne, żeby krój był dobrze przemyślany. Przy odpowiednich pomiarach sylwetka będzie się prezentować lepiej, co w branży mody ma ogromne znaczenie.
Pytanie 27
Zanim rozpoczniesz pracę na maszynie do szycia, powinieneś upewnić się, czy jest ona zaopatrzona w
A. zęby transportujące
B. komplet stopek
C. osłonę igły
D. szpulkę z nićmi
Ząbki transportujące, zestaw stopek oraz szpulki z nićmi są istotnymi elementami maszyny szwalniczej, ale ich obecność nie jest tak kluczowa dla bezpieczeństwa pracy jak osłona igły. Ząbki transportujące odpowiadają za przesuwanie materiału podczas szycia. Ich właściwe działanie jest istotne dla uzyskania równego ściegu, jednak ich brak nie zagraża bezpośrednio zdrowiu użytkownika. Zestaw stopek, chociaż wpływa na różnorodność wykonywanych ściegów, również nie ma znaczenia w kontekście bezpieczeństwa. Z kolei szpulki z nićmi są niezbędne do samego procesu szycia, ale ich obecność nie zabezpiecza operatora przed kontuzjami. Często pojawia się mylne wrażenie, że wszystkie te elementy mają równy priorytet podczas uruchamiania maszyny. W rzeczywistości, brak osłony igły może prowadzić do poważnych urazów, co czyni ją kluczowym elementem. Użytkowanie maszyny bez odpowiednich zabezpieczeń jest rażącym naruszeniem podstawowych zasad bezpieczeństwa w pracy, co może skutkować nie tylko wypadkami, ale także konsekwencjami prawnymi dla pracodawcy. Dlatego tak ważne jest, aby przed rozpoczęciem pracy zawsze upewnić się, że maszyna jest odpowiednio wyposażona w osłonę igły, a brak jej obecności powinien skutkować natychmiastowym wstrzymaniem pracy maszyny.
Pytanie 28
Jakie materiały najczęściej wykorzystuje się do usztywnienia paska w spódnicy?
A. kamel
B. taśmę elastyczną
C. taśmę tkaną
D. wkład klejowy z włókniteksu
Wkład klejowy z włókniteksu jest najczęściej stosowanym materiałem do usztywnienia pasków w spódnicach, ponieważ zapewnia nie tylko odpowiednią sztywność, ale także elastyczność oraz trwałość. Włóknitex to materiał, który łączy właściwości tkaniny oraz stabilizatora, co czyni go idealnym do zastosowań, gdzie wymagana jest precyzyjna kontrola kształtu. Dzięki swojej strukturze, wkład klejowy można łatwo przymocować do wewnętrznej strony paska, co pozwala utrzymać jego formę podczas noszenia. Stosowanie wkładów klejowych jest zgodne z najlepszymi praktykami w krawiectwie, szczególnie w szyciu odzieży damskiej, gdzie estetyka oraz funkcjonalność są kluczowe. Przykładowo, w spódnicach o różnych fasonach, takich jak ołówkowe czy rozkloszowane, wkład klejowy pomaga w zachowaniu ich fasonu, co jest istotne dla komfortu noszenia oraz wyglądu. Dodatkowo, wkład klejowy jest dostępny w różnych grubościach i sztywnościach, co pozwala na dostosowanie go do specyficznych potrzeb projektu. Wszystko to sprawia, że wkład klejowy z włókniteksu jest niezastąpionym elementem w procesie konstrukcji odzieży.
Pytanie 29
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 30
Jakie są określenia błędów, które pojawiają się podczas szycia i wpływają na jakość wyprodukowanego odzieżowego produktu?
A. Konfekcyjne
B. Materiałowe
C. Wykroju
D. Funkcjonalne
Wybierając inne odpowiedzi, można wpaść w pułapki związane z terminologią oraz koncepcjami jakości wyrobów odzieżowych. Odpowiedzi takie jak błędy użytkowe, surowcowe czy wykrojów, dotyczą różnych aspektów produkcji odzieży, jednak nie są związane bezpośrednio z jakością szycia. Błędy użytkowe zazwyczaj odnoszą się do problemów wynikających z niewłaściwego użytkowania odzieży przez konsumentów, co nie ma wpływu na proces szycia. Surowcowe błędy związane są z jakością materiałów używanych do produkcji, ale również nie wpływają bezpośrednio na techniki szycia, mimo że mogą przyczynić się do ogólnej jakości wyrobu. Z kolei błędy wykrojów dotyczą niewłaściwego przygotowania wykroju, co z kolei może prowadzić do konfekcyjnych błędów, ale nie jest ich synonimem. W procesie produkcji kluczowe jest zrozumienie, jak każdy etap wpływa na ostateczny produkt. Niekiedy błędne zrozumienie definicji tych terminów prowadzi do mylnych wniosków co do jakości i procedur, które powinny być wdrożone w celu ich eliminacji. W związku z tym, zrozumienie różnicy między tymi kategoriami błędów jest niezbędne dla poprawnego oceniania procesu szycia i jakości wyrobów odzieżowych.
Pytanie 31
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 32
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 33
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 34
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 35
Aby zwiększyć szerokość spodni w pasie, należy usunąć pasek, a następnie
A. pogłębić szew podkroju krocza
B. wypuścić zapas w szwie siedzeniowym
C. poszerzyć w szwie bocznym
D. wszyć klin w szwie wewnętrznym
Pogłębianie szwu podkroju krocza wydaje się być logicznym rozwiązaniem, jednak w rzeczywistości jest to niewłaściwa technika w kontekście poszerzania spodni w pasie. Takie podejście może skutkować niewłaściwym dopasowaniem, a zamiast zwęzić lub poszerzyć spodni, może wprowadzić nieodpowiednie zmiany w kroju. W przypadku wszywania klina w szwie wewnętrznym, może to prowadzić do zaburzeń w linii nogawki, co obniża estetykę oraz funkcjonalność odzieży. Ponadto, poszerzenie w szwie bocznym z reguły prowadzi do zniekształcenia proporcji całego fasonu – w szczególności, jeśli materiał nie jest odpowiednio dobrany lub nie ma wystarczającego zapasu. Często popełnianym błędem jest myślenie, że można dowolnie manipulować każdym szwem, nie uwzględniając specyfiki konstrukcji danego modelu odzieży. Aby uniknąć takich błędów, kluczowe jest zrozumienie, jak poszczególne elementy konstrukcji wpływają na ogólną formę oraz wygodę noszenia spodni. Dlatego najczęściej zaleca się stosowanie sprawdzonych technik, takich jak wypuszczenie zapasu w szwie siedzeniowym, które minimalizują ryzyko błędów i zapewniają odpowiednie dopasowanie do sylwetki.
Pytanie 36
Aby przerobić spodnie, należy je skrócić oraz doszyć mankiety z odciętych fragmentów nogawek, które zapinane są na 1 guzik. Cena jednego guzika wynosi 1,50 zł, a koszt robocizny to 47,00 zł. Jaką kwotę będzie trzeba zapłacić za przeróbkę?
A. 50,00 zł
B. 48,50 zł
C. 47,00 zł
D. 53,50 zł
Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć pewne typowe błędy w logicznym rozumowaniu, które prowadzą do nieprawidłowych wyników. Odpowiedź 53,50 zł wynika z błędnego założenia, że do kosztów robocizny należy dodać więcej niż jeden guzik, co nie jest zgodne z treścią pytania. Przeróbka obejmuje doszycie jednego guzika, a nie wielu, co jest kluczowe w obliczeniach. Z kolei cena 48,50 zł, choć zbliżona do poprawnej odpowiedzi, pomija istotny aspekt związany z sumowaniem całkowitych kosztów. Warto zrozumieć, że każda przeróbka powinna być wyceniana z uwzględnieniem całości wydatków, a nie tylko robocizny. Odpowiedź 47,00 zł ignoruje koszt guzika, co jest fundamentalnym błędem w podejściu do kalkulacji kosztów, gdyż w branży krawieckiej koszty materiałów nigdy nie powinny być pomijane przy wycenie usług. Kluczowym aspektem jest także zrozumienie, że nie uwzględniając wszystkich elementów kosztowych, w tym materiałów i robocizny, można znacznie zaniżyć rzeczywisty koszt usługi. Prawidłowe podejście do kalkulacji kosztów przeróbek krawieckich powinno obejmować zarówno robociznę, jak i wszystkie niezbędne materiały, co pozwala na realne oszacowanie całkowitych wydatków.
Pytanie 37
Zaparzaczka stanowi kluczowy element w wyposażeniu, między innymi, domowego miejsca pracy
A. krojenia ręcznego
B. prasowania ręcznego
C. szycia ręcznego
D. szycia maszynowego
Wybór odpowiedzi związany z szyciem ręcznym, krojeniem ręcznym czy szyciem maszynowym jest nieadekwatny w kontekście pytania dotyczącego zaparzaczki. Szycie ręczne polega na łączeniu materiałów przy użyciu igły i nitki, co jest procesem zupełnie odmiennym od prasowania. W przypadku szycia ręcznego nie ma zastosowania para ani żadne mechanizmy używane w zaparzaczkach. Temat krojenia ręcznego również nie odnosi się do prasowania, gdyż koncentruje się na wycinaniu tkanin przed ich dalszą obróbką. Z kolei szycie maszynowe, mimo że jest zautomatyzowaną formą szycia, także nie wymaga użycia zaparzaczki. Zrozumienie, że zaparzaczka jest narzędziem związanym z prasowaniem, a nie szyciem, jest kluczowe. Błędne wskazanie tych odpowiedzi wynika z nieznajomości funkcji i zastosowań poszczególnych narzędzi w obszarze odzieżowym. Warto zwrócić uwagę na to, że odpowiednie przygotowanie materiału do szycia, w tym prasowanie, znacząco wpływa na jakość finalnego produktu, co potwierdzają standardy jakości w branży odzieżowej. Zastosowanie zaparzaczki w procesach wykończeniowych pozwala na uzyskanie lepszych efektów końcowych, co jest niezbędne w celach zarówno estetycznych, jak i użytkowych.
Pytanie 38
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 39
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 40
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.