Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 19 maja 2025 19:14
Data zakończenia: 19 maja 2025 19:27

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Symbol C60, M40, Y40, K100 odnosi się do koloru jakiego typu?

A. brązowy

B. głęboka zieleń

C. granatowy

D. głęboka czerń

Wybierając granatowy, można pomylić dwa różne modele barw. Granatowy kolor charakteryzuje się mieszanką niebieskiego i czarnego, co nie odnosi się do podanego zapisu CMYK. Podobnie, wybierając brązowy, można ulegać złudzeniu, że złożony kolor może być uzyskany poprzez kombinację różnych wartości C, M, Y, K. Jednak brązowy kolor jest wynikiem połączenia różnych ilości kolorów podstawowych, a nie tylko wartości podanych w pytaniu. Z kolei głęboka zieleń, mimo że jest kolorystycznie przyjemna, nie ma nic wspólnego z podanym zapisem, który w swojej strukturze wskazuje na dominację czerni. Typowym błędem jest zatem interpretacja kolorów bez zrozumienia ich konstrukcji w modelu CMYK. W praktyce, nieodpowiednie stosowanie kolorów może prowadzić do nieczytelnych lub mało atrakcyjnych projektów, a także do znacznych różnic w odcieniach na finalnym produkcie. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, jak kolory są tworzone i łączone w kontekście druku, aby uniknąć takich nieporozumień.

Pytanie 2

Boczek, nagłówek, okno, drabinka to cechy charakterystyczne dla układu

A. tabel formularzowych

B. wzorów matematycznych

C. tekstów wprowadzających

D. czworaków tytułowych

Boczek, główka, okienko oraz drabinka to kluczowe elementy, które są charakterystyczne dla tabel formularzowych. Tabele formularzowe to struktury, które umożliwiają organizację danych w przejrzysty sposób, co jest niezwykle istotne w kontekście zbierania i przetwarzania informacji. Boczek to część tabeli, która może zawierać nagłówki kolumn, a główka odnosi się do nagłówka samej tabeli, który zazwyczaj wskazuje ogólny temat lub cel danych. Okienko to z kolei obszar przeznaczony do wpisywania danych, podczas gdy drabinka często odnosi się do sposobu prezentacji złożonych danych w formie wielopoziomowej. W praktyce, tabele formularzowe są szeroko stosowane w aplikacjach do zarządzania danymi, takich jak arkusze kalkulacyjne czy bazy danych, umożliwiając użytkownikom łatwe wprowadzanie, edytowanie oraz analizowanie danych. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, dobrze zaprojektowane tabele powinny być intuicyjne i estetyczne, co zwiększa ich użyteczność oraz efektywność w codziennym użytkowaniu.

Pytanie 3

Zidentyfikuj format plakatu o wymiarach 420 × 594 mm.

A. A1

B. B2

C. B1

D. A2

Odpowiedź A2 jest poprawna, ponieważ format A2 charakteryzuje się wymiarami 420 × 594 mm. Format ten należy do międzynarodowego systemu wymiarów papieru znanego jako ISO 216, który jest powszechnie stosowany w druku i projektowaniu graficznym. Wymiar A2, jako jeden z formatów z serii A, jest szeroko wykorzystywany w różnych dziedzinach, takich jak reklama, architektura czy sztuka. Przykładem zastosowania A2 może być tworzenie plakatów, które często wymagają dużej przestrzeni na graficzne przedstawienie treści. Warto zauważyć, że w serii A każdy kolejny format jest połową poprzedniego, co oznacza, że A2 jest dwa razy większy od A3, a jego charakterystyka sprawia, że idealnie nadaje się do wyrazistych i efektownych projektów graficznych. Zrozumienie standardów formatu A2 pozwala na lepsze planowanie i realizację projektów, które wymagają dużych rozmiarów druku.

Pytanie 4

Aby jednostronnie zalaminować 100 kalendarzy w formacie B1, potrzebna jest folia o powierzchni użytkowej

A. 70 m2

B. 350 m2

C. 35 m2

D. 100 m2

Podjęcie błędnych decyzji dotyczących ilości folii potrzebnej do zalaminowania kalendarzy może skutkować większymi kosztami oraz stratami materiałowymi. Odpowiedzi, takie jak 35 m², opierają się na zaniżeniu potrzebnej powierzchni, co może prowadzić do sytuacji, w której folii nie wystarczy na pokrycie wszystkich jednostek. Podobnie, odpowiedzi wskazujące na 350 m² lub 100 m² również nie biorą pod uwagę prawidłowych wymiarów formatu B1 oraz liczby jednostek. Odpowiedź 350 m² jest szczególnie nieproporcjonalna, ponieważ odpowiadałaby potrzebie na więcej niż pięciokrotność rzeczywistej powierzchni wymaganej do zalaminowania 100 kalendarzy, co wskazuje na fundamentalne błędy w analizie danych. Typowe błędy myślowe przy takich obliczeniach to brak zrozumienia wymagań technicznych materiałów oraz nieprawidłowe przeliczenie jednostek miary. Warto zauważyć, że w przemyśle produkcyjnym zawsze powinno się dążyć do precyzyjnego planowania, aby uniknąć nadmiernych kosztów i odpadów materiałowych, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i efektywności produkcji. Niezbędne jest zatem stosowanie dokładnych wyliczeń oraz znajomość wymiarów i potrzeb materiałowych, co pozwala na racjonalne gospodarowanie zasobami i minimalizację ryzyka błędów w produkcji.

Pytanie 5

W pliku PDF składającym się z wielu warstw dla projektów z kolorowym tłem należy uwzględnić marginesy drukarskie o wartości

A. 0,5-1,5 mm

B. 10,0-12,0 mm

C. 6,0-7,5 mm

D. 2,0-5,0 mm

Odpowiedź 2,0-5,0 mm jest spoko, bo spady drukarskie to coś mega ważnego przy robieniu projektów graficznych do druku. Zwłaszcza jak masz kolorowe tło. Spady w tym zakresie pomagają w uniknięciu tych białych krawędzi, które potrafią wyglądać naprawdę źle na gotowym produkcie. To jest istotne, jak masz intensywne kolory albo skomplikowane grafiki. W takich przypadkach, np. przy projektach ulotek czy plakatów, to ja zawsze robię spady, żeby mieć pewność, że nie będzie problemów z cięciem. W branży poligraficznej większość drukarni poleca spady od 3 do 5 mm, więc zgadza się to z Twoją odpowiedzią nr 2. Warto pamiętać, że przestrzeganie tych norm ma wpływ na jakość wydruku, co jest kluczowe dla finalnego efektu.

Pytanie 6

Aby ocenić projekt graficzny pod kątem kolorystyki, przed rozpoczęciem produkcji należy wykonać

A. formy drukowe

B. narząd drukarski

C. odbitkę próbną (proof)

D. plik impozycyjny

Odbitka próbna, znana również jako proof, jest kluczowym etapem w procesie przygotowania do druku, szczególnie w kontekście oceny projektu graficznego pod względem kolorystycznym. Odbitki próbne są wykonywane na specjalnych urządzeniach, które odwzorowują kolory i detale finalnego produktu, co pozwala na weryfikację, czy kolory oraz układ graficzny zgadzają się z oczekiwaniami klienta. Przykładowo, w branży drukarskiej często korzysta się z systemów takich jak Fogra, które definiują standardy jakości dla odbitek próbnych. Te standardy umożliwiają uzyskanie precyzyjnych i powtarzalnych rezultatów, co jest kluczowe, aby uniknąć kosztownych błędów produkcyjnych. Odbitki próbne są także wykorzystywane do oceny zgodności kolorystycznej między różnymi mediami, co jest istotne w przypadku projektów, które mają być realizowane na różnych materiałach. Użycie odbitek próbnych pozwala na wprowadzenie ewentualnych korekt jeszcze przed rozpoczęciem właściwego druku, co zwiększa efektywność produkcji oraz zadowolenie klienta.

Pytanie 7

Aby przekształcić fonty na obiekty wektorowe, konieczne jest

A. użycie tekstu zastępczego

B. wstawienie kodu formatowania

C. zamiana na krzywe

D. dopasowanie tekstu do ścieżki

Zamiana fontów na krzywe jest kluczowym procesem w przekształcaniu tekstu do formatu wektorowego, co zapewnia, że wyświetlanie i drukowanie projektu będą niezależne od posiadanych na urządzeniu czcionek. W praktyce, kiedy projekt graficzny zawiera tekst, który ma być użyty w różnych środowiskach, konwersja do krzywych eliminuje ryzyko, że czcionka używana w projekcie nie będzie dostępna na urządzeniu docelowym, co mogłoby prowadzić do nieprawidłowego wyświetlania lub zniekształcenia tekstu. W branży projektowania graficznego jest to standardowa praktyka, szczególnie przed przesłaniem plików do druku. Na przykład, w programach takich jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW, funkcja 'Zamień na krzywe' (Convert to Curves) nie tylko zabezpiecza wygląd tekstu, ale także pozwala na dalszą edycję kształtów liter jako obiektów wektorowych, co poszerza możliwości kreatywne projektanta. Warto także zaznaczyć, że przekształcone krzywe zajmują więcej miejsca w pliku, dlatego przy dużych projektach należy zachować ostrożność.

Pytanie 8

Książka licząca 320 stron w formacie A5, drukowana na arkuszach B1, składa się z

A. 10 składek

B. 16 składek

C. 20 składek

D. 32 składek

Wybór innych opcji może wynikać z podstawowych nieporozumień związanych z terminologią i zasadami poligrafii. Na przykład, obliczając liczbę składek, można pomylić się w interpretacji, ile stron mieści się na arkuszu i ile arkuszy jest potrzebnych do uzyskania pożądanej liczby stron. W przypadku odpowiedzi wskazujących na 32, 16 lub 20 składek, można zauważyć, że błędnie przyjęto liczbę stron przypadających na jedną składkę. Przykładowo, odpowiedź z 32 składkami sugeruje, że każda składka miałaby tylko 10 stron, co jest technicznie niemożliwe, ponieważ w standardowym składzie, gdzie mamy 4 strony na arkuszu A5, każda składka powinna składać się z 8 stron. W przypadku 16 składek, sytuacja jest podobna, ponieważ tego rodzaju obliczenia nie uwzględniają, iż każda grupa składek obejmuje więcej stron niż podano. Odpowiedź z 20 składkami również nie uwzględnia, że pełny arkusz B1 pozwala na wyprodukowanie znacznie większej ilości arkuszy A5 niż sugerowane 20 składek. Błędy te pokazują, jak istotne jest dokładne zrozumienie struktury dokumentów i prawidłowe stosowanie zasad składania, co jest kluczowe dla uzyskania optymalnych rezultatów w procesie produkcji drukarskiej.

Pytanie 9

Podczas drukowania materiałów reklamowych o wysokiej jakości w technologii offsetowej, jaka powinna być liniatura rastra?

A. 115 lpi

B. 600 lpi

C. 150 lpi

D. 300 lpi

Przy wyborze liniatury rastra do druku offsetowego, kluczowe jest zrozumienie, jak różne wartości wpływają na jakość końcowego produktu. Liniatura 600 lpi jest zazwyczaj stosowana w druku wysokiej jakości, jednak wymaga to wyjątkowo precyzyjnych maszyn i materiałów, co czyni ją niepraktyczną dla typowych materiałów reklamowych. Zbyt wysoka liniatura może prowadzić do problemów z wyrazistością i detali, ponieważ w przypadku standardowych mediów, takich jak papier powlekany, nie ma wystarczającej zdolności do rejestrowania tak drobnych detali. Odpowiedź 300 lpi, choć teoretycznie pozwala na lepszą jakość, w praktyce jest zbędna i nieekonomiczna dla większości zastosowań marketingowych. Z kolei 115 lpi, chociaż może być użyteczne w specyficznych przypadkach, takich jak druki z dużymi plamami koloru, nie oferuje wystarczającej jakości dla bardziej złożonych projektów, gdzie detale są istotne. Niezrozumienie tych różnic może prowadzić do wyboru niewłaściwej liniatury, co z kolei wpływa na estetykę i funkcjonalność materiałów reklamowych. Ponieważ każda linia i detal mają znaczenie w druku, ważne jest, aby dostosować liniaturę do specyficznych wymagań projektu, co powinno być zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają stosowanie 150 lpi jako optymalnego rozwiązania dla standardowych materiałów reklamowych.

Pytanie 10

W jakiej przestrzeni kolorów powinno się stworzyć projekt graficzny przeznaczony do wydruku na kartonowym opakowaniu?

A. LAB

B. RGB

C. HSL

D. CMYK

Odpowiedź CMYK jest okej, bo to standard w druku. CMYK, czyli Cyan, Magenta, Yellow i Black, pokazuje, jak tusze łączą się na białym papierze, żeby uzyskać fajne kolory. Jak robisz coś graficznego do druku, to trzeba używać CMYK, żeby kolory były takie, jak na ekranie, gdy wszystko już jest gotowe. Przykładowo, jak projektujesz kartony na różne rzeczy, to ważne, żeby kolory wyglądały tak, jak powinny, a tu CMYK jest najlepszym wyborem. Dzięki temu kolory nie zmieniają się za bardzo podczas druku, co często dzieje się, gdy korzysta się z RGB. W branży się rekomenduje, żeby zmieniać projekty z RGB na CMYK przed wysłaniem do druku, żeby uniknąć niespodzianek oraz błędów z kolorami. No i warto pamiętać, że niektóre kolory, które widzisz na ekranie w RGB, mogą nie być możliwe do uzyskania w druku CMYK, więc to kolejny powód, czemu lepiej korzystać z tej przestrzeni w druku.

Pytanie 11

Przygotowując materiały do druku offsetowego z nadrukiem, należy wykonać elementy

A. drukowane farbami Pantone

B. koloru żółtego

C. koloru czarnego

D. wypełnione gradientem

Odpowiedź 'koloru czarnego' jest prawidłowa, ponieważ w procesie druku offsetowego kluczowym elementem przygotowania materiałów jest użycie koloru czarnego jako koloru bazowego. W druku CMYK, który jest standardem w druku offsetowym, kolor czarny (K) pełni rolę koloru nadrzędnego, który jest używany do uzyskiwania ciemniejszych odcieni oraz detali w projektach graficznych. Przykładami są ilustracje, tekst czy linie, które muszą być ostre i wyraźne. W praktyce, zastosowanie czarnego koloru umożliwia uzyskanie najlepszej jakości druku, minimalizując ryzyko rozmyć i zapewniając kontrast. Dodatkowo, druki, w których kolor czarny jest wykorzystywany jako nadruk, zazwyczaj wymagają mniejszej ilości farb, co może wpłynąć na koszt produkcji oraz czas realizacji. W branży drukarskiej stosuje się powszechnie zasady dotyczące przygotowania plików do druku, które wskazują, że tekst i detale powinny być zawsze w kolorze czarnym, aby zapewnić ich najlepszą widoczność i czytelność.

Pytanie 12

Jaką czynność introligatorską należy wykonać w trakcie produkcji teczki reklamowej?

A. Foliowanie

B. Kaszerowanie

C. Złamywanie

D. Wykrawanie

Wykrawanie to mega ważny krok w produkcji teczki reklamowej. Dzięki tej technice możemy uzyskać właściwe kształty i wymiary, co jest kluczowe. Po prostu, używamy specjalnych narzędzi, które wycinają materiał w odpowiedni sposób. To pozwala nam na zrobienie otworów, zakładek czy różnych elementów w teczce. Na przykład, wykrawanie jest niezbędne, gdy robimy teczkę z zatrzaskiem albo chcemy, żeby miała miejsce na wizytówki. Warto pamiętać, że dokładne dopasowanie elementów jest podstawą, żeby teczka dobrze działała i dobrze wyglądała. Jak dobrze zrobimy wykrawanie, to przekłada się na jakość końcowego produktu i sprawne składanie oraz montaż. Stosowanie nowoczesnych maszyn, jak cyfrowe wykrawarki, znacznie ułatwia prace i pozwala na szybkie realizowanie większych zamówień, co w reklamie jest naprawdę istotne.

Pytanie 13

Celem definiowania nadruku czarnych elementów podczas procesu przygotowania do druku jest

A. uzyskanie innego koloru

B. oszczędzenie części farb CMY

C. przyspieszenie naświetlania form drukowych

D. ułatwienie dopasowania czarnych elementów

Nieprawidłowe odpowiedzi często wynikają z mylnych założeń dotyczących podstawowych zasad druku. Przykłady takie jak zaoszczędzenie farb CMY są niezgodne z rzeczywistością, ponieważ nadruk czarnych elementów nie ma na celu redukcji zużycia kolorów cyan, magenta i yellow. W rzeczywistości, stosowanie czerni w druku kolorowym jest standardową praktyką, ponieważ pozwala uzyskać głębsze, bardziej nasycone odcienie kolorów, a także poprawia kontrast i czytelność. Kolejną nieprawidłową koncepcją jest twierdzenie, że nadruk czarnych elementów przyspiesza naświetlanie form drukowych. Proces naświetlania jest ściśle związany z jakością materiałów i technologii używanych w druku, a nie z samym nadrukiem czerni. Wreszcie, argument dotyczący uzyskania innego koloru jest mylący, ponieważ nadruk czarnych elementów nie zmienia kolorystyki już nałożonych farb, a jedynie wpływa na ich intensywność i kontrast. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że nadruk czarnych elementów służy przede wszystkim do precyzyjnego pasowania i nie jest narzędziem do redukcji kosztów lub zmiany kolorystyki. Zrozumienie tych technicznych aspektów pozwala na lepsze podejście do procesu druku i unikanie nieporozumień w przyszłych projektach.

Pytanie 14

Jaki program komputerowy nadaje się do składu, łamania oraz przygotowania do druku offsetowego 320-stronicowej publikacji?

A. Adobe Photoshop

B. Adobe InDesign

C. Corel Connect

D. Microsoft Word

Adobe InDesign to program dedykowany do składu i łamania tekstu, który idealnie sprawdza się w tworzeniu publikacji przeznaczonych do druku offsetowego, w tym 320-stronicowych dokumentów. Jego zaawansowane funkcje umożliwiają precyzyjną kontrolę nad typografią, układem stron oraz kolorystyką, co jest kluczowe w procesie przygotowania do druku. Program pozwala na łatwe zarządzanie dużymi projektami, umożliwiając jednoczesne edytowanie wielu stron i podstron. Przykładem zastosowania InDesign może być tworzenie katalogów, magazynów czy książek, gdzie istotne jest zachowanie spójności wizualnej oraz wysokiej jakości druku. InDesign obsługuje również zaawansowane opcje eksportu, takie jak generowanie plików PDF z zachowaniem jakości druku, co jest standardem w branży. Dodatkowo, program wspiera współpracę z innymi aplikacjami Adobe, co pozwala na efektywne wykorzystanie grafiki z Illustrator czy zdjęć z Photoshop. Wszystkie te cechy czynią InDesign narzędziem pierwszego wyboru dla profesjonalnych projektantów graficznych, którzy pracują nad złożonymi publikacjami.

Pytanie 15

Jakie są wydatki na stworzenie form drukowych koniecznych do realizacji druku jednokolorowego wkładu książkowego formatu A4 o objętości 240 stron na maszynie pełnoformatowej, mając na uwadze koszt wykonania jednej formy wynoszący 50 zł?

A. 1 400 zł

B. 1 350 zł

C. 1 450 zł

D. 1 500 zł

Wybór innych wartości związanych z kosztem wykonania form drukowych świadczy o niepełnym zrozumieniu zasadności obliczeń oraz struktury kosztów związanych z drukiem. Często spotykanym błędem jest pomijanie liczby form potrzebnych do wykonania zlecenia. W przypadku druku książki, każda strona wymaga oddzielnej formy. Błędne odpowiedzi sugerują, że koszt wykonania form opiera się jedynie na błędnym założeniu dotyczącym liczby form lub nieprawidłowym ich przeliczeniu. Na przykład, jeśli ktoś założy, że potrzebne są tylko 28 form, co prowadzi do obliczeń 50 zł x 28 form = 1 400 zł, to nie uwzględnia rzeczywistej liczby stron do druku, co jest kluczowym aspektem w procesie produkcji. Dodatkowo, nieznajomość standardów dotyczących druku książkowego może prowadzić do mylnych wniosków. W praktyce, każda strona wymaga odpowiednich form, co w przypadku druku jednokolorowego również powinno być uwzględnione. Przy planowaniu budżetu na produkcję ważne jest, aby dokładnie oszacować wszystkie koszty, w tym również przygotowania do druku, aby uniknąć nieporozumień i nieprzewidzianych wydatków w późniejszych etapach realizacji projektu.

Pytanie 16

Jaką ilość drutu introligatorskiego należy wykorzystać do wykonania oprawy dla 10 000 magazynów (po 3 zszywki), jeśli długość jednej zszywki to 20 mm?

A. 300 m

B. 600 m

C. 900 m

D. 100 m

Aby obliczyć ilość drutu introligatorskiego potrzebnego do wykonania oprawy zeszytowej dla 10 000 czasopism z użyciem 3 zszywek o długości 20 mm, należy zastosować prostą kalkulację. Pierwszym krokiem jest obliczenie całkowitej długości zszywek potrzebnych do zeszytów. W tym przypadku, dla jednego czasopisma, ilość drutu potrzebnego wynosi 3 zszywki x 20 mm = 60 mm. Następnie, aby obliczyć długość dla wszystkich 10 000 czasopism, mnożymy 60 mm przez 10 000, co daje 600 000 mm. Przeliczając to na metry, otrzymujemy 600 m. W praktyce, takie obliczenia są niezwykle istotne dla producentów czasopism i wydawnictw, ponieważ wpływają na całkowity koszt materiałów oraz planowanie produkcji. Przestrzeganie dobrych praktyk w zakresie optymalizacji zużycia materiałów jest kluczowe dla osiągnięcia efektywności w procesach produkcyjnych oraz zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 17

W jakim formacie powinny być zapisane obrazy przeznaczone do druku?

A. MP4

B. WEBP

C. TIFF

D. GIF

Formaty GIF, WEBP i MP4 są mniej odpowiednie do druku z kilku powodów. GIF to format o ograniczonej palecie kolorów, ponieważ obsługuje jedynie 256 kolorów, co czyni go nieodpowiednim do złożonych obrazów wymagających pełnej głębi kolorów. Jego głównym zastosowaniem jest animacja i obrazy nieskomplikowane, co wyklucza jego użycie w profesjonalnym druku, gdzie jakość i dokładność kolorów są kluczowe. WEBP, choć nowoczesny i efektywny pod względem kompresji dla internetowych grafik, również nie jest optymalny do druku. Jego główną zaletą jest oszczędność miejsca poprzez kompresję stratną i bezstratną, ale podobnie jak GIF, nie jest powszechnie wspierany w środowisku druku. MP4 to format zupełnie nieodpowiedni do druku, gdyż jest to format wideo stosowany do przechowywania ruchomych obrazów, nie statycznych. Druk wymaga plików graficznych, które mogą być przetworzone przez drukarki, a plik wideo nie spełnia tych kryteriów. Wybór nieodpowiedniego formatu do druku może prowadzić do strat jakościowych i problemów z kompatybilnością przy reprodukcji obrazu w formie fizycznej. W rezultacie, stosowanie formatów takich jak GIF, WEBP czy MP4 w druku jest błędnym podejściem, które nie zaspokaja potrzeb branży poligraficznej.

Pytanie 18

Wartość punktu typograficznego Didota wynosi w przybliżeniu

A. 0,376 mm

B. 0,378 mm

C. 0,374 mm

D. 0,372 mm

Punkt typograficzny Didota, wynoszący około 0,376 mm, jest standardowym punktem miary w typografii. Został on ustalony na podstawie historycznych definicji i jest używany w wielu systemach druku i projektowania graficznego. W praktyce oznacza to, że 1 punkt typograficzny to 1/72 cala, co przekłada się na 0,376 mm w jednostkach metrycznych. W typografii istotne jest, aby rozumieć, jak różne jednostki wpływają na ostateczny wygląd tekstu. Na przykład, w projektowaniu stron internetowych oraz materiałów drukowanych, znajomość punktów typograficznych pozwala na precyzyjne dostosowanie wielkości czcionek oraz odstępów między literami i wierszami. Używając punktów typograficznych, projektanci mogą zapewnić czytelność i estetykę tekstu, co jest kluczowe w komunikacji wizualnej. Dobrą praktyką jest stosowanie typograficznych siatek, które opierają się na punktach, co ułatwia organizację treści i poprawia wrażenia czytelnicze.

Pytanie 19

Ile punktów typograficznych odpowiada jednemu cyferowi?

A. 24 punktom

B. 48 punktom

C. 12 punktom

D. 10 punktom

Wybór innej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia koncepcji jednostek miary stosowanych w typografii. Odpowiedzi takie jak 10 punktów, 24 punkty oraz 48 punktów wskazują na błędne przypisanie wartości do cyklo. W typografii, cyklo jest jednostką miary równą 12 punktom, co oznacza, że każda z innych wartości jest nieprawidłowa. Na przykład, 10 punktów to jednostka, która jest mniejsza od cyklo i może sugerować, że osoba odpowiadająca myli się w zrozumieniu relacji między tymi jednostkami. Z drugiej strony, 24 punkty są równoważne dwóm cyklom, co również pokazuje mylne zrozumienie skali. Odpowiedzi te mogą również wskazywać na typowe błędy myślowe, takie jak pomieszanie jednostek lub nieprzemyślane konwersje między systemami. Aby poprawnie zrozumieć, jak funkcjonują te jednostki miary, warto zapoznać się z podstawami typografii i jej zastosowaniem w praktyce. Odpowiednia edukacja w tym zakresie pomoże uniknąć nieporozumień oraz poprawić umiejętności związane z projektowaniem graficznym i edytorstwem, co jest niezbędne dla każdej osoby pracującej w branży kreatywnej.

Pytanie 20

Który z parametrów skanera wpływa na jakość oraz precyzję odwzorowanych detali w zeskanowanych obrazach?

A. Typ pliku

B. Rozdzielczość

C. Tempo skanowania

D. Rodzaj monitora

Rozdzielczość jest kluczowym parametrem wpływającym na jakość i dokładność odwzorowywanych szczegółów w skanowanych obrazach. Definiuje ona ilość pikseli w jednostce powierzchni skanowanego materiału, co bezpośrednio przekłada się na zdolność uchwycenia detali. W praktyce, im wyższa rozdzielczość, tym większa liczba pikseli jest wykorzystywana do odwzorowania obrazu, co pozwala na uzyskanie wyraźniejszych i bardziej szczegółowych rezultatów. Na przykład, skanery o rozdzielczości 600 dpi (punktów na cal) będą w stanie uchwycić więcej detali niż te o rozdzielczości 300 dpi. W kontekście profesjonalnych zastosowań, takich jak archiwizacja dokumentów lub skanowanie dzieł sztuki, odpowiednia rozdzielczość jest niezbędna do zachowania wysokiej jakości odwzorowania, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży skanowania. Standardy, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie rozdzielczości w procesach związanych z precyzyjnym odwzorowaniem, co jest istotne zarówno dla digitalizacji, jak i produkcji materiałów drukowanych.

Pytanie 21

Jaką kwotę należy zapłacić za wydruk 20 000 ulotek w formacie A5, w kolorach 1 + 0, jeśli koszt jednostronnego druku na pełnoformatowej maszynie wynosi 8 groszy?

A. 90 zł

B. 100 zł

C. 110 zł

D. 80 zł

Wypełniając pytanie, wiele osób może popełnić typowe błędy w obliczeniach, które prowadzą do błędnych odpowiedzi. Przykładowo, niektórzy mogą pomylić jednostki lub nie uwzględnić, że każda ulotka formatu A5 to połowa formatu A4. Koncentracja na kosztach jednostkowych i nieprawidłowe przeliczanie całkowitych kosztów na złote jest częstym problemem. Koszt jednostronnego wydruku na arkuszu A4 wynosi 8 groszy, co może sprawić, że osoby obliczające koszt 20 000 ulotek A5 pomyślą, że wystarczy pomnożyć 8 groszy przez 20 000, co daje 1600 zł. To jednak nie uwzględnia faktu, że na każdym arkuszu A4 można umieścić dwie ulotki A5, co drastycznie zmienia obliczenia. Jeśli ktoś nie zna praktycznych aspektów wydruków, może przeoczyć ten kluczowy element, co prowadzi do błędnych odpowiedzi, takich jak 90 czy 110 zł. Ponadto, niektórzy mogą zapominać przeliczać grosze na złote, co również wpływa na końcowy wynik. W branży drukarskiej kluczowe jest rozumienie, jak liczby przekładają się na konkretne formy druku oraz umiejętność właściwego przeliczenia kosztów, co jest niezbędne dla prawidłowego oszacowania budżetu na projekty drukarskie.

Pytanie 22

Termin 'pagina' odnosi się do numeracji

A. strony

B. działu

C. tomu

D. rozdziału

Termin „pagina” pochodzi z języka łacińskiego i odnosi się do strony w publikacji. W kontekście literackim oraz edytorskim, numerowanie stron jest kluczowe dla organizacji treści oraz ułatwienia nawigacji po dokumencie. Zastosowanie numeracji stron zapewnia czytelnikom łatwość w odnajdywaniu konkretnych informacji. Przykładowo, w książkach oraz artykułach naukowych, numer strony jest często używany w przypisach i bibliografiach, co pozwala na szybkie odnalezienie cytowanych fragmentów. W praktyce, efektywne zarządzanie numeracją stron jest zgodne z najlepszymi praktykami w edytorstwie i publikacji, w tym standardami takimi jak APA czy MLA, które oferują wytyczne dotyczące formatowania i struktury dokumentów. W sytuacjach, gdy tekst jest długi lub złożony, odpowiednie numerowanie stron pozwala na łatwiejsze poruszanie się po treści, co jest istotne zarówno dla autorów, jak i dla odbiorców.

Pytanie 23

Mapy turystyczne klasyfikowane są jako akcydensy

A. manipulacyjne

B. wydawnicze

C. informacyjne

D. przemysłowe

Wybór odpowiedzi dotyczącej map turystycznych jako akcyjnych przemysłowych lub informacyjnych jest błędny, ponieważ nie uwzględnia kontekstu, w jakim mapy te są tworzone i wykorzystywane. Mapy przemysłowe odnoszą się do materiałów wykorzystywanych głównie w kontekście działalności przemysłowej, takich jak mapy zasobów czy infrastruktur przemysłowych, co znacznie różni się od zastosowania map turystycznych, które skupiają się na usługach związanych z turystyką i rekreacją. Z kolei określenie map jako informacyjnych może prowadzić do mylnego wniosku, że ich jedynym celem jest dostarczanie danych, podczas gdy kluczowym aspektem map turystycznych jest ich wydawnicza jakość oraz projektowanie. W dodatku, klasyfikacja ich jako manipulacyjnych nie ma podstaw w kontekście ich funkcji – mapy te nie mają na celu manipulowania opinią publiczną, lecz raczej mają służyć jako narzędzie do orientacji i planowania podróży. Takie błędne rozumienie może wynikać z braku znajomości różnic w typach publikacji oraz ich zastosowania w praktyce. Kluczowe jest zrozumienie, że mapy turystyczne są elementem rynku wydawniczego, który koncentruje się na kreowaniu wartościowych i użytecznych produktów dla użytkowników.

Pytanie 24

Jaką długość drutu introligatorskiego należy przygotować do oprawy 2 000 zeszytów w formacie A5 (z użyciem 2 zszywek na każdy zeszyt), jeśli długość zszywki wynosi 16 mm?

A. 8 m

B. 32 m

C. 16 m

D. 64 m

W przypadku pomyłki w obliczeniach dotyczących długości drutu introligatorskiego, mogą wystąpić różne nieporozumienia. Na przykład, wybierając długość drutu wynoszącą 16 m, można pomyśleć, że wystarczy to na pokrycie potrzeb 2000 zeszytów. To podejście ignoruje fakt, że każda oprawa wymaga dwóch zszywek, co w praktyce podwaja ilość niezbędnego materiału. Również nieodpowiednie przeliczenie długości zszywki z milimetrów na metry może prowadzić do błędnych wyników. Wybieranie długości 32 m również można uzasadnić poprzez błędne założenia dotyczące liczby zszywek lub ich pojedynczej długości, jednak takie podejście jest wciąż dalekie od rzeczywistości. W przypadku 64 m, odpowiedź ta jest poprawna, ponieważ uwzględnia wszystkie kluczowe elementy: potrzebną ilość zszywek oraz ich dokładną długość. Tego typu błędy mogą wynikać z braku zrozumienia procesu oprawy oraz zasady przeliczania jednostek miary. W praktyce, dla osób zajmujących się introligatorstwem, kluczowe jest posługiwanie się dokładnymi danymi oraz zrozumienie wpływu ich na finalny produkt, co ma bezpośrednie przełożenie na jakość i koszt produkcji.

Pytanie 25

Redukcja przestrzeni między dwiema literami w układzie tekstu publikacji określana jest jako

A. kerningiem

B. justowaniem

C. podkreślaniem

D. interlinią

W typografii takie rzeczy jak akcentowanie, interlinia czy justowanie to inne sprawy, które dotyczą układu tekstu, ale nie mają nic wspólnego z kerningiem, który zajmuje się odległością między literami. Akcentowanie to po prostu wyróżnianie niektórych części tekstu, żeby były bardziej widoczne, co w komunikacji wizualnej rzeczywiście ma sens, ale nie wpływa na to, jak blisko są litery. Interlinia, czyli odstęp między wierszami, jest ważna dla czytelności tekstu, ale nie ma tutaj nic do rzeczy. A justowanie to technika wyrównywania tekstu, żeby równo wyglądał. Ludzie często mylą te pojęcia, bo nie do końca rozumieją podstawowe zasady typografii. Dlatego warto wiedzieć, czym jest kerning i jak go stosować, bo to wpływa na to, jak ostatecznie będzie wyglądać nasza grafika.

Pytanie 26

Oblicz ilość arkuszy A2, które są potrzebne do wydrukowania 800 sztuk akcydensu w formacie A4, zakładając technologiczny naddatek wynoszący 15%.

A. 240 sztuk

B. 220 sztuk

C. 250 sztuk

D. 230 sztuk

W trakcie rozwiązywania tego problemu można natknąć się na różne błędy w obliczeniach. Często pomijamy naddatek technologiczny, co jest naprawdę istotne, bo to on uwzględnia straty związane z błędami czy odrzutami materiału. Jak nie doliczysz tego naddatku, to wyjdzie Ci za mało tych arkuszy i może się okazać, że nie masz wystarczająco, żeby zrealizować zamówienie, a to może być spory problem. Jeszcze częstym błędem jest źle określona ilość arkuszy A4 z jednego A2. Musisz pamiętać, że z A2 robisz 4 A4, to jest mega ważne! Jak nie zrozumiesz tego, możesz wybrać złą odpowiedź i wpadniesz w pułapkę błędnych obliczeń. Zawsze warto dobrze przeanalizować wymiary arkuszy i nie zapominać o naddatku, żeby produkcja szła gładko i żeby nie zaliczać niepotrzebnych strat.

Pytanie 27

Jaki symbol graficzny używa się do dzielenia słowa na końcu wiersza?

A. Dywiz

B. Pauza

C. Myślnik

D. Półpauza

Dywiz jest znakiem pisarskim, który stosuje się podczas dzielenia wyrazów między wierszami. Jego podstawową funkcją jest umożliwienie kontynuacji wyrazu w następnym wierszu, co jest szczególnie istotne w przypadku dłuższych słów. W praktyce oznacza to, że dywiz umieszczany jest w miejscu, w którym wyraz można naturalnie podzielić, zazwyczaj między sylabami. Przykładem może być słowo 'przykład', które można podzielić na 'przyk-' oraz 'ład'. Zgodnie z normami typograficznymi, dywiz jest krótszy od pauzy i półpauzy, co czyni go idealnym do tego celu. Dodatkowo, użycie dywizu jest zgodne z zasadami ortograficznymi, które regulują, jak należy dzielić wyrazy, aby zachować ich czytelność i zrozumiałość. Wiedza na ten temat jest kluczowa nie tylko dla osób zajmujących się pisarstwem, ale także dla profesjonalistów w dziedzinie edytorstwa oraz typografii, gdzie precyzyjne dzielenie wyrazów jest istotnym elementem jakości tekstu.

Pytanie 28

Jakie powinny być wymiary obwoluty do książki, jeśli książka ma format A5, grzbiet o szerokości 30 mm oraz skrzydełka o szerokości 35 mm? Obwoluta nie zawiera marginesów drukarskich.

A. 396 x 210 mm

B. 248 x 297 mm

C. 148 x 210 mm

D. 402 x 216 mm

Obwoluta dla książki A5 z grzbietem 30 mm i skrzydełkami 35 mm powinna mieć wymiary 396 x 210 mm. Można to policzyć, biorąc pod uwagę, że A5 to 148 x 210 mm. Żeby znaleźć szerokość obwoluty, dorzucamy do szerokości książki (148 mm) grzbiet (30 mm) oraz skrzydełka (35 mm z każdej strony). Czyli wychodzi: 148 mm + 30 mm + 35 mm + 35 mm = 396 mm. Co do wysokości, zostaje ta sama co książka, czyli 210 mm. Z mojego doświadczenia, precyzyjne wymiarowanie jest mega ważne, żeby wszystko ładnie pasowało, a nie było problemów z dopasowaniem. W branży wydawniczej dobrze jest zawsze sprawdzić wymiary obwoluty, bo to wpływa na końcowy efekt i jakość.

Pytanie 29

W celu zdigitalizowania materiałów analogowych, należy zastosować

A. analogowego aparatu fotograficznego

B. skanera

C. drukarki elektrofotograficznej

D. naświetlarki

Skaner jest urządzeniem, które umożliwia digitalizację materiałów analogowych poprzez przekształcanie obrazów fizycznych na dane cyfrowe. Proces ten polega na skanowaniu dokumentów lub zdjęć, co pozwala na ich przechowywanie, edytowanie i udostępnianie w formie cyfrowej. Skanery działają na zasadzie skanowania obrazu za pomocą światła, które przechwytywane jest przez czujniki optyczne. Dzięki wysokiej rozdzielczości, jaką oferują skanery, możliwe jest uchwycenie drobnych detali, co jest szczególnie ważne w przypadku archiwizacji dokumentów czy zdjęć historycznych. Przykładowo, skanery płaskie są często wykorzystywane w bibliotekach i archiwach do digitalizacji książek i rękopisów, natomiast skanery wandalne są używane do skanowania dużych formatów, jak mapy czy plakaty. Digitalizacja materiałów analogowych przy użyciu skanera zgodna jest z dobrą praktyką archiwizacyjną i standardami, takimi jak ISO 19264, które określają wymagania dotyczące jakości i przechowywania cyfrowych reprodukcji.

Pytanie 30

Standardowa liniatura rastra stosowana przy naświetlaniu form do druku offsetowego na papierze powlekanym wynosi

A. 150 lpi

B. 90 lpi

C. 200 lpi

D. 110 lpi

Typowa liniatura rastra podczas naświetlania form do drukowania offsetowego na papierze powlekanym wynosząca 150 lpi (linie na cal) jest zgodna z ogólnie przyjętymi standardami w branży poligraficznej. Liniatura rastra jest kluczowym parametrem, który wpływa na jakość druku, a 150 lpi stanowi kompromis między szczegółowością obrazu a zdolnością do reprodukcji kolorów. Przy tej wartości liniatury uzyskuje się wyraźne detale oraz gładkie przejścia tonalne, co jest szczególnie istotne w przypadku obrazów fotograficznych oraz materiałów reklamowych. Dla kontekstu, wyższe wartości liniatury, takie jak 200 lpi, mogą być stosowane w druku wysokiej jakości, ale mogą wymagać lepszych materiałów oraz precyzyjnych ustawień maszyny. Z kolei niższe wartości, takie jak 90 lpi, mogą skutkować utratą detali i zniekształceniem kolorów, co jest niepożądane w produkcie końcowym. W praktyce, wybór liniatury powinien być zgodny z charakterystyką papieru oraz zastosowaniem końcowym, a 150 lpi jest wartościowym punktem wyjścia dla większości projektów.

Pytanie 31

Zjawisko przemiany rzeczywistej skali tonalnej oryginału w obraz utworzony z drobnych punktów to

A. digitalizacja

B. wektoryzacja

C. impozycja

D. rastrowanie

Wielu ludzi myli rastrowanie z innymi procesami, jak impozycja czy wektoryzacja, co prowadzi do zamieszania. Impozycja to układanie różnych elementów graficznych na arkuszu przed drukiem, co jest mega ważne, ale nie ma związku z zamianą obrazu na piksele. Digitalizacja to coś innego, to zmiana analogowych obrazów na cyfrowe, ale to też nie chodzi o pełne przekształcenie w obraz pikselowy. Wektoryzacja to sposób na zamianę obrazów rastrowych w wektory, co nam pozwala na skalowanie bez utraty jakości, ale to nie to samo, co rastrowanie. Często ludzie mylą te różne formy reprezentacji obrazów i nie rozumieją, jak każda technika działa, co może prowadzić do problemów w pracy z grafiką i błędów przy jej produkcji.

Pytanie 32

Jaką liniaturę rastra powinno się zastosować do druku wielobarwnych magazynów o najwyższych standardach jakościowych?

A. 1200 lpi

B. 200 lpi

C. 500 lpi

D. 60 lpi

Wybierając inne opcje, takie jak 60 lpi, 1200 lpi czy 500 lpi, można popełnić kilka kluczowych błędów w zrozumieniu wymagań druku wielobarwnego. Liniatura 60 lpi, choć może być wystarczająca dla prostych materiałów drukowanych, nie zapewnia odpowiedniej jakości dla profesjonalnych czasopism. Taki niski poziom liniatury skutkuje dużymi punktami rastra, które przy dużym powiększeniu stają się widoczne, co obniża estetykę druku. Z kolei 1200 lpi, mimo że wydaje się, że oferuje wyższą jakość, przekracza praktyczne możliwości większości standardowych maszyn drukarskich i materiałów, co może prowadzić do problemów z rejestracją kolorów oraz wytrzymałością druku. W przypadku 500 lpi sytuacja jest podobna; chociaż może to brzmi atrakcyjnie, w praktyce jest to zbyt dużo dla większości zastosowań i nie przekłada się na lepszą jakość wizualną, a jedynie na większe obciążenie techniczne dla maszyn i procesów druku. Aby wspierać jakość w branży graficznej, normy takie jak ISO 12647-2 wyraźnie wskazują zakresy liniatury, które są wystarczające do uzyskania najlepszych efektów wizualnych, a 200 lpi jest złotym standardem w tym zakresie.

Pytanie 33

Jakiego typu spacji używa się przed symbolami interpunkcyjnymi, takimi jak: kropka, przecinek, średnik, dwukropek?

A. Półfiretową

B. Justującą

C. Żaden

D. Firetową

Wielu użytkowników może mieć wątpliwości co do stosowania spacji przed znakami interpunkcyjnymi, co prowadzi do błędnych przekonań o tym, jak powinna wyglądać poprawna typografia. Odpowiedzi sugerujące umieszczanie różnych rodzajów spacji, takich jak firetowa, półfiretowa czy justująca, są nieadekwatne w kontekście polskich zasad typograficznych. Firetowa, znana jako spacja, która jest szersza od standardowej, ma zastosowanie w niektórych językach lub specyficznych sytuacjach typograficznych, ale nie jest przeznaczona do użycia przed znakami interpunkcyjnymi. Półfiretowa, choć również używana w pewnych kontekstach, nie znajduje zastosowania w polskiej interpunkcji, ponieważ nie ma uzasadnienia w standardach typograficznych. Justująca spacja, stosowana w celu wyrównania tekstu w blokach, także nie ma nic wspólnego z umieszczaniem jej przed interpunkcją. Typowe błędy myślowe, prowadzące do tego rodzaju przekonań, mogą wynikać z wpływu obcych języków lub nieznajomości reguł typograficznych. Zastosowanie błędnych spacji może skutkować nieczytelnością tekstu oraz jego nieprofesjonalnym wyglądem, co jest szczególnie istotne w kontekście dokumentów formalnych oraz publikacji profesjonalnych.

Pytanie 34

Podaj format plakatu, którego wymiary wynoszą 707 × 1000 mm?

A. A1

B. B1

C. B2

D. A2

Wybór odpowiedzi A1, A2 lub B2 jest błędny, gdyż te formaty nie odpowiadają wymiarom 707 × 1000 mm. Format A1 ma wymiary 594 × 841 mm. Jest to znacznie mniejszy format, który jest często wykorzystywany w biurach do prezentacji oraz w szkolnictwie do projektów. Z kolei A2, który ma wymiary 420 × 594 mm, jest jeszcze mniejszym formatem, co czyni go adekwatnym do bardziej kameralnych zastosowań, takich jak ulotki czy małe plakaty. Format B2, z kolei, ma wymiary 500 × 707 mm, co również nie odpowiada podanym wymiarom. Wybierając niewłaściwe formaty, można wprowadzić zamieszanie w procesie projektowania, co może prowadzić do niezgodności w druku i problemów z prezentacją graficzną. W praktyce, zrozumienie różnic między formatami A i B jest kluczowe dla efektywnego planowania projektów graficznych. Często zdarza się, że nowi projektanci nie zwracają uwagi na standardy, co prowadzi do tworzenia materiałów, które są niepraktyczne w użyciu. Aby uniknąć tego typu błędów, warto zapoznać się z podstawowymi wymiarami i ich zastosowaniem w branży. Rekomenduje się również korzystanie z narzędzi do projektowania, które automatycznie dostosowują wymiary do odpowiednich formatów, co znacząco ułatwia pracę i ogranicza ryzyko pomyłek.

Pytanie 35

Na podstawie metody obserwacji, oryginały dzieli się na

A. refleksyjne i transparentne

B. jednobarwne oraz wielobarwne

C. regularne i nieregularne

D. analogowe oraz cyfrowe

Odpowiedź "refleksyjne i transparentne" jest prawidłowa, ponieważ klasyfikacja oryginałów według sposobu ich obserwacji koncentruje się na ich właściwościach fizycznych. Oryginały refleksyjne to te, które odbijają światło, co umożliwia ich obserwację z wykorzystaniem różnych źródeł światła. Przykładem mogą być materiały takie jak lustra czy powierzchnie lakierowane. Oryginały transparentne natomiast to takie, które pozwalają na przejście światła przez nie, co jest istotne w przypadku analizy materiałów takich jak szkło czy przezroczyste tworzywa sztuczne. W praktyce, rozróżnienie to ma kluczowe znaczenie w dziedzinach takich jak optyka, gdzie odpowiednia analiza właściwości optycznych materiałów jest fundamentalna dla projektowania systemów optycznych, takich jak soczewki, filtry czy systemy obrazowania. Zrozumienie tej klasyfikacji pozwala na lepsze dobieranie materiałów do konkretnych zastosowań w technologii, co jest zgodne z normami i dobrymi praktykami w inżynierii materiałowej oraz optyce.

Pytanie 36

W jaki sposób zmieni się cena jednostkowa druku ulotki metodą offsetową w przypadku zwiększenia nakładu?

A. Wzrośnie

B. Nie można tego przewidzieć

C. Spadnie

D. Nie ulegnie zmianie

Koszt jednostkowy wydrukowania ulotki techniką offsetową zmniejsza się wraz ze wzrostem nakładu z kilku powodów. Przede wszystkim w technice offsetowej mamy do czynienia z tzw. ekonomią skali. Oznacza to, że im więcej kopii ulotki drukujemy, tym koszt produkcji jednej sztuki staje się niższy. Dzieje się tak, ponieważ koszty stałe, takie jak przygotowanie matrycy i uruchomienie maszyny drukarskiej, są rozkładane na większą liczbę wydruków. Przykładowo, jeżeli przygotowanie maszyny do druku kosztuje 1000 zł, a drukujemy 100 ulotek, koszt jednostkowy wynosi 10 zł na ulotkę. Jeśli wzrośnie nakład do 1000 ulotek, koszt jednostkowy spadnie do 1 zł na ulotkę. Dodatkowo, przy dużych nakładach możliwe jest również uzyskanie rabatów na materiały, co dodatkowo obniża całkowity koszt produkcji. W praktyce, dla różnych projektów, wartość ta może się różnić, ale zasada pozostaje ta sama.

Pytanie 37

Jaki znak należy umieścić pomiędzy członami słowa "polsko-angielski"?

A. Minus

B. Dywiz

C. Półpauzę

D. Myślnik

Stosowanie myślnika jako znaku oddzielającego człony wyrazu "polsko-angielski" jest błędne, ponieważ myślnik pełni inną funkcję w polskiej ortografii. Jest używany głównie do oddzielania wtrąceń lub zaznaczania pauz w zdaniach, co wprowadza niepotrzebne zamieszanie w kontekście tworzenia wyrazów złożonych. Również użycie terminu "minus" jest niewłaściwe, ponieważ w języku polskim nie ma takiej konwencji, by używać znaku minus do łączenia wyrazów. Minus to znak matematyczny, który oznacza odejmowanie i nie ma zastosowania w ortografii wyrazów. Co więcej, dywiz, który jest kluczowym elementem w pisowni wyrazów złożonych, jest często mylony z półpauzą. Półpauza, z kolei, jest używana w kontekście interpunkcji, aby dzielić część zdania lub wprowadzać dodatkowe informacje, co również nie ma zastosowania w przypadku pisania wyrazów złożonych. Warto zrozumieć, że błędna interpretacja tych znaków prowadzi do niejasności w komunikacji, a znajomość zasad ortograficznych jest kluczowa w profesjonalnym pisaniu. Dlatego istotne jest, aby zwracać szczególną uwagę na właściwe stosowanie dywizu w kontekście terminów złożonych, co zapewnia jasność i precyzję przekazu.

Pytanie 38

Jakie są wymiary plakatu w formacie A0?

A. 500 x 707 mm

B. 707 x 1000 mm

C. 595 x 841 mm

D. 841 x 1189 mm

Twoje odpowiedzi podają różne wymiary, które nie są zgodne z normami formatu A0, co może prowadzić do zamieszania przy tworzeniu materiałów do druku. Wymiary takie jak 707 na 1000 mm, 595 na 841 mm czy 500 na 707 mm brzmią fajnie, ale w rzeczywistości są mylące, bo to wymiary innych formatów. Na przykład, 595 na 841 mm to format A1, który jest o połowę mniejszy od A0. Trzeba zrozumieć, jak te formaty są ze sobą powiązane i jakie mają relacje, żeby skutecznie planować materiały wizualne. Z kolei 500 na 707 mm to wymiar, który w ogóle nie jest znany w kontekście standardów ISO, co tylko potwierdza, że w tej dziedzinie wiedza jest ważna. Często popełniane błędy to brak znajomości systemu formatów papierowych i mylenie rozmiarów, co może wydłużać czas przygotowania projektów graficznych. Dlatego warto, żeby osoby, które zajmują się projektowaniem i drukiem, miały pojęcie o tych standardach oraz ich zastosowaniach w codziennej pracy.

Pytanie 39

Ile stron składa się na arkusz formatu A4 utworzony z jednego pełnoformatowego arkusza papieru?

A. 4

B. 8

C. 32

D. 16

Odpowiedzi 8, 32 i 4 są błędne, bo nie do końca rozumieją, jak działają struktury składek papierowych i ich formaty. Wiele osób może się pomylić z podstawowymi jednostkami miary i nie myśli o tym, że każdy arkusz A0, po odpowiednim złożeniu, daje szereg mniejszych arkuszy. Na przykład, odpowiedź 8 sugeruje, że jedno złożenie A0 daje tylko 8 stron A4, co nie jest prawdziwe, bo nie biorą pod uwagę, że każde kolejne złożenie podwaja liczbę stron. Odpowiedź 32 twierdzi, że arkusz A0 podzielony na cztery części daje znacznie więcej stron, co nie jest zgodne z tym, co zaplanowano w standardowych składkach. Z kolei odpowiedź 4 nie uwzględnia, jak duży potencjał ma jeden arkusz A0 podczas składania. Ważne jest, żeby ucząc się zasad druku i obróbki papieru, zwracać uwagę na międzynarodowe standardy, jak ISO 216, które definiują formaty papieru i ich zastosowanie. Zrozumienie tych zasad pomoże w lepszym planowaniu projektów graficznych i optymalizacji procesów produkcyjnych w poligrafii. Warto zrozumieć, jak arkusz A0 przekształca się w mniejsze formaty, bo to klucz do unikania błędów i lepszego wykorzystania materiałów.

Pytanie 40

W obliczeniach kosztów produkcji artykułu poligraficznego nie bierze się pod uwagę wydatku

A. drukowania

B. marketingu produktu

C. projektu graficznego oraz wykonania przygotowalni

D. zaopatrzenia materiałowego

Koszty związane z drukowaniem, projektem graficznym oraz zaopatrzeniem materiałowym są fundamentalnymi elementami kalkulacji kosztów wytworzenia produktu poligraficznego. W przypadku kosztu drukowania, obejmuje on zarówno wydatki na maszyny, jak i na materiały eksploatacyjne, co stanowi kluczowy składnik całkowitego kosztu produkcji. Wiele osób może błędnie zakładać, że te koszty są marginalne, jednak w praktyce mogą stanowić znaczną część budżetu produkcyjnego, dlatego powinny być starannie monitorowane i analizowane. Projekt graficzny oraz przygotowalnia to kolejne istotne koszty, które wpływają na ostateczną jakość i estetykę produktu poligraficznego. Właściwe przygotowanie materiałów do druku jest kluczowe, aby uniknąć potencjalnych błędów w produkcji, które mogą skutkować stratami. Z kolei koszty zaopatrzenia materiałowego obejmują wydatki na zakup surowców, takich jak papier czy farby, i są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania procesu produkcyjnego. Ignorowanie tych kosztów prowadzi do błędnych kalkulacji i może skutkować nieefektywnością oraz stratami finansowymi. Ważne jest zatem, aby zrozumieć różnice między kosztami produkcji a kosztami marketingowymi i umiejętnie je analizować, by podejmować świadome decyzje biznesowe na każdym etapie procesu produkcji.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej