Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Asystentka stomatologiczna
Kwalifikacja: MED.01 - Asystowanie lekarzowi dentyście i utrzymanie gabinetu w gotowości do pracy
Data rozpoczęcia: 23 maja 2025 00:12
Data zakończenia: 23 maja 2025 00:20

Egzamin zdany!

Wynik: 39/40 punktów (97,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Podczas przygotowywania Biopulp - preparatu wodorotlenkowo-wapniowego, asystentka powinna zmieszać proszek z płynem ex tempore, którym może być

A. sól fizjologiczna

B. eugenol

C. alkohol etylowy

D. woda utleniona

Sól fizjologiczna to roztwór chlorku sodu (NaCl) w wodzie, o stężeniu 0,9%. Jest to substancja, która doskonale sprawdza się jako rozpuszczalnik w różnych zastosowaniach farmaceutycznych, w tym w preparacie Biopulp, który zawiera wodorotlenek wapnia. Przygotowując taki preparat, asystentka powinna kierować się zasadami aseptyki oraz właściwego doboru składników. Sól fizjologiczna jest izotoniczna względem płynów ustrojowych, co czyni ją bezpiecznym i efektywnym medium do mieszania i aplikacji. Działa nawilżająco, co wspomaga właściwe wchłanianie substancji czynnych, a także może pomóc w neutralizacji ewentualnych podrażnień. W praktyce jest często stosowana w medycynie do nawadniania, dezynfekcji oraz jako nośnik dla leków w infuzjach. W kontekście Biopulp, sól fizjologiczna nie tylko wspiera proces rozpuszczania wodorotlenku wapnia, ale także sprzyja stabilizacji chemicznej preparatu, co jest kluczowe dla jego skuteczności i bezpieczeństwa stosowania.

Pytanie 2

Materiał używany do stałych i tymczasowych wypełnień, który uwalnia fluor oraz chemicznie reaguje z zębiną i cementem, to

A. amalgamat

B. gutaperka

C. glassjonomer

D. kompozyt

Glassjonomer to materiał wypełniający, który wykazuje unikalne właściwości chemiczne, dzięki czemu może wiązać się bezpośrednio z zębiną oraz cementem. Jego zdolność do uwalniania fluoru czyni go idealnym wyborem w stomatologii, szczególnie dla pacjentów z wysokim ryzykiem próchnicy. Fluor pomaga w remineralizacji szkliwa, co jest kluczowe w zapobieganiu rozwojowi ubytków. Glassjonomer jest często stosowany w wypełnieniach tymczasowych, ale również znalazł zastosowanie w stałych wypełnieniach, szczególnie w zębach mlecznych oraz u pacjentów z ograniczonym dostępem do regularnej opieki dentystycznej. Stosowanie glassjonomerów jest zgodne z aktualnymi standardami stomatologicznymi, które podkreślają znaczenie materiałów biozgodnych i o właściwościach antykariogennych. Dodatkowo, ich łatwość w aplikacji i brak konieczności stosowania dodatkowych warstw adhezyjnych czyni je niezwykle praktycznym rozwiązaniem.

Pytanie 3

Zjawisko prowadzące do pojawiania się ubytków niepróchnicowych, które są efektem działania kwasów na szkliwo zębów, to

A. erozja

B. abrazja

C. atrycja

D. resorpcja

Erozja to proces, w którym szkliwo zębów ulega uszkodzeniu na skutek działania kwasów, które mogą pochodzić z diety (np. kwasowe napoje, owoce) lub z refluksu żołądkowego. W przeciwieństwie do próchnicy, która jest związana z działaniem bakterii, erozja jest wynikiem chemicznych reakcji, które prowadzą do demineralizacji zębów. Erozję można zminimalizować, stosując odpowiednią higienę jamy ustnej oraz ograniczając spożycie kwasów. W praktyce, dentysta może zalecić stosowanie past do zębów z fluorem, które wspomagają remineralizację szkliwa. Wiedza na temat erozji jest kluczowa w profilaktyce dentystycznej, ponieważ jej skutki mogą prowadzić do nadwrażliwości, estetycznych problemów z uzębieniem oraz zwiększonego ryzyka wystąpienia próchnicy. Często zaleca się także korzystanie z metod powstrzymujących erozję, takich jak picie wody po spożyciu kwasów oraz unikanie szczotkowania zębów bezpośrednio po posiłkach bogatych w kwasy.

Pytanie 4

Worek z medycznymi odpadami zakaźnymi powinien być oznaczony kodem

A. 18 01 04

B. 18 01 03

C. 18 01 06

D. 18 01 10

Odpowiedź 18 01 03 jest prawidłowa, ponieważ ten kod klasyfikuje odpady medyczne jako odpady zakaźne, które są skażone wirusami, bakteriami lub innymi patogenami, co stawia je w kategorii wymagającej szczególnej ostrożności w zakresie zbierania, transportu i utylizacji. Zgodnie z Polskimi Normami oraz regulacjami dotyczącymi gospodarowania odpadami medycznymi, odpady te muszą być odpowiednio oznakowane, aby zminimalizować ryzyko zakażeń i kontaminacji. Przykładowo, w placówkach medycznych, takich jak szpitale czy kliniki, odpady zakaźne są gromadzone w specjalnych workach oznakowanych tym kodem, co ułatwia ich późniejsze segregowanie i bezpieczną utylizację w procesach spalania lub unieszkodliwiania. Dobre praktyki w zarządzaniu odpadami medycznymi wskazują na konieczność przestrzegania tej klasyfikacji, co przyczynia się do ochrony zdrowia publicznego oraz środowiska. Dodatkowo, znajomość tego systemu kodowania jest kluczowa dla pracowników służby zdrowia oraz osób odpowiedzialnych za zarządzanie odpadami, aby właściwie reagować na sytuacje zagrażające bezpieczeństwu.

Pytanie 5

Czym są dysfunkcje narządu żucia?

A. gryzienie paznokci

B. oddychanie przez usta

C. ssanie języka i dolnej wargi

D. nagryzanie błony śluzowej policzka

Odpowiedź 'oddychanie przez usta' jest poprawna, ponieważ w kontekście dysfunkcji narządu żucia, nawykowe oddychanie przez usta może prowadzić do wielu problemów ortodontycznych oraz funkcjonalnych. Oddychanie przez usta ma wpływ na rozwój całej jamy ustnej, w tym zgryzu i pozycji zębów. Umożliwia to wejście do jamy ustnej zanieczyszczeń oraz zmienia nawyki mięśniowe, co może skutkować nieprawidłowym napięciem mięśniowym w obrębie twarzy i szyi. Z tego powodu, pacjenci cierpiący na dysfunkcje narządu żucia często wymagają interwencji ortodontycznej, aby przywrócić prawidłowy zgryz. W kontekście praktyki klinicznej, zaleca się identyfikację oraz korekcję tych nawyków u dzieci, aby uniknąć długotrwałych konsekwencji zdrowotnych. Ponadto, w pracy stomatologicznej kładzie się duży nacisk na edukację pacjentów, aby zwiększyć ich świadomość na temat skutków oddychania przez usta oraz innych dysfunkcji w obrębie narządu żucia.

Pytanie 6

Jaką pozycję powinien zająć pacjent z rozedmą płuc podczas wizyty u dentysty?

A. w pozycji leżącej relaksacyjnej

B. w pozycji siedzącej

C. z nosem na niższej wysokości od kolan

D. z głową w poziomie z kolanami

Odpowiedź 'siedząca' jest prawidłowa, ponieważ pacjenci z rozedmą płuc, która charakteryzuje się przewlekłym obstrukcyjnym zapaleniem oskrzeli oraz zwiększoną wentylacją, często mają trudności z oddychaniem w pozycji leżącej. Siedząca pozycja pozwala na lepszą wentylację płuc, co jest kluczowe w przypadku osób z chorobami układu oddechowego. Ułożenie pacjenta w pozycji siedzącej minimalizuje ucisk na przeponę oraz umożliwia swobodniejsze oddychanie. W praktyce, dentysta powinien także zadbać o wsparcie dla pleców pacjenta, co może dodatkowo zwiększyć komfort i ułatwić oddychanie. Warto również zwrócić uwagę na to, że pacjenci z rozedmą płuc mogą mieć zwiększone ryzyko hipoksemii, dlatego monitorowanie ich stanu podczas zabiegów dentystycznych jest niezbędne. Warto zaznaczyć, że obowiązujące standardy leczenia stomatologicznego zalecają, aby w przypadku pacjentów z problemami oddechowymi stosować pozycję siedzącą jako jedną z pierwszych metod zapewniających bezpieczeństwo i komfort podczas zabiegów.

Pytanie 7

Jaka masa wyciskowa, stosowana do wykonywania odlewów w trakcie leczenia ortodontycznego, powinna zostać uwzględniona w zamówieniu przygotowanym przez asystentkę stomatologiczną?

A. Agarowa

B. Alginatowa

C. Polisulfidowa

D. Stentsowa

Alginatowa masa wyciskowa jest najczęściej stosowanym materiałem do pobierania wycisków w ortodoncji ze względu na jej korzystne właściwości. Charakteryzuje się ona dużą elastycznością oraz łatwością w aplikacji, co umożliwia uzyskanie dokładnych i szczegółowych wycisków, niezbędnych do planowania leczenia ortodontycznego. Alginat posiada także właściwości hydroskopijne, co oznacza, że dobrze współpracuje z wilgotnymi strukturami jamy ustnej. Przy użyciu alginatu można uzyskać wyciski zarówno z zębów mlecznych, jak i stałych, co jest istotne w praktyce ortodontycznej. Dodatkowo, alginat jest materiałem jednorazowym, co wpływa na standardy higieniczne w gabinetach stomatologicznych. Stosując alginat, asystentki stomatologiczne mogą szybko i efektywnie zdobyć potrzebne informacje do dalszej diagnostyki i planowania leczenia, co podnosi komfort pacjentów oraz efektywność pracy zespołu stomatologicznego.

Pytanie 8

W jakiej strefie funkcjonowania zespołu stomatologicznego pracuje lekarz?

A. Statycznej

B. Transferowej

C. Demarkacyjnej

D. Operacyjnej

Odpowiedź 'operacyjna' jest trafna, bo w zespole stomatologicznym lekarz działa głównie w strefie operacyjnej. Właśnie tam zajmuje się bezpośrednim leczeniem pacjentów. To oznacza, że przeprowadza zabiegi, diagnozy i leczenie, co wymaga dobrej współpracy z asystentkami i higienistkami. Na przykład, gdy lekarz usuwa ząb, jego asystentka pomaga mu, podając potrzebne narzędzia i dbając o pacjenta. W tej strefie kluczowe jest, żeby wszyscy dobrze się komunikowali i współpracowali, bo to zwiększa efektywność i bezpieczeństwo. Dodatkowo, muszą być przestrzegane standardy sanitarno-epidemiologiczne, żeby uniknąć zakażeń. Rozumienie roli lekarza w strefie operacyjnej naprawdę ma znaczenie dla jakości opieki stomatologicznej.

Pytanie 9

Który test służy do oceny sprawności sterylizatora parowego z próżnią wstępną i jest wykonywany przed rozpoczęciem pracy urządzenia każdego dnia, mając na celu wykazanie efektywności usunięcia powietrza z komory sterylizatora, zdolności pary wodnej do penetracji różnych wsadów oraz weryfikację szczelności urządzenia?

A. Helix

B. Bowie-Dick’a

C. SPS

D. Sporal B

Odpowiedź Bowie-Dick’a jest prawidłowa, ponieważ test ten jest stosowany w celu oceny skuteczności sterylizacji parą wodną w sterylizatorach z próżnią wstępną. Przeprowadzany przed rozpoczęciem pracy sterylizatora, ma na celu zweryfikowanie, czy powietrze zostało skutecznie usunięte z komory. Test ten polega na umieszczeniu w komorze wsadu, który zawiera specjalny wskaźnik, zazwyczaj w formie pasków lub wkładek, które zmieniają kolor pod wpływem pary wodnej. W praktyce, jeśli wskaźnik nie zmieni koloru, oznacza to, że para nie dotarła do wszystkich miejsc w komorze, co może świadczyć o pozostałym powietrzu, które blokuje penetrację pary. Właściwe przeprowadzenie testu Bowie-Dick’a jest zgodne z normami ISO 11140-4, które definiują wymagania dotyczące wskaźników sterylizacji. Regularne wykonywanie tego testu jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa pacjentów oraz skuteczności procesów sterylizacji w jednostkach medycznych.

Pytanie 10

Pierwszy etap próchnicy, w którym nie wystąpiło jeszcze widoczne uszkodzenie szkliwa, to próchnica

A. początkowa

B. średnia

C. głęboka

D. powierzchniowa

Odpowiedź 'początkowa' jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do pierwszego stadium próchnicy, które charakteryzuje się demineralizacją szkliwa, ale nie prowadzi jeszcze do jego uszkodzenia ilościowego. W tym etapie, zmiany w szkliwie są odwracalne, co oznacza, że odpowiednia higiena jamy ustnej oraz zastosowanie fluorów mogą pomóc w remineralizacji i leczeniu tego stanu. Przykładowo, stosowanie past z fluorem lub preparatów do płukania jamy ustnej z jego zawartością może wspierać odbudowę mineralną szkliwa. Zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia oraz towarzystw stomatologicznych, wczesne wykrywanie i interwencja w przypadku próchnicy początkowej są kluczowe, aby zapobiegać dalszym uszkodzeniom zębów oraz konieczności bardziej inwazyjnych procedur stomatologicznych. Dlatego zrozumienie tego etapu próchnicy jest istotne zarówno dla pacjentów, jak i profesjonalistów, aby promować zdrowe nawyki oraz odpowiednią profilaktykę.

Pytanie 11

W systemie numeracji FDI kwadrant górny lewy dla zębów mlecznych jest oznaczany cyfrą

A. 6

B. 2

C. 7

D. 3

Kwadrant lewy górny dla zębów mlecznych w systemie numeracji FDI oznaczany jest cyfrą 6. System ten, znany jako FDI World Dental Federation, jest szeroko stosowany w stomatologii i umożliwia jednoznaczną identyfikację zębów. W przypadku zębów mlecznych, numeracja ta jest oparta na podobnym schemacie jak w przypadku zębów stałych, ale z innym przyporządkowaniem cyfr. Warto zwrócić uwagę, że lewy górny kwadrant zawiera zęby mleczne, które są oznaczone cyframi od 5 do 8, gdzie 5 i 6 odpowiadają odpowiednio pierwszym i drugim zębom trzonowym, a 7 i 8 to kły i siekacze. Użycie systemu FDI w praktyce pozwala stomatologom na szybkie i precyzyjne odniesienie się do lokalizacji zębów podczas diagnostyki, leczenia oraz podczas prowadzenia dokumentacji medycznej. Zrozumienie tego systemu jest kluczowe dla każdego specjalisty w dziedzinie stomatologii, szczególnie w kontekście leczenia dzieci, gdzie obserwacja oraz kontrola rozwoju zębów mlecznych odgrywa istotną rolę w profilaktyce dentystycznej.

Pytanie 12

Preparat do dezynfekcji powierzchni zanieczyszczonych krwią powinien mieć minimalny czas kontaktu z tą powierzchnią wynoszący nie mniej niż

A. 15 minut

B. 45 minut

C. 30 minut

D. 60 minut

Preparat do dezynfekcji powierzchni skażonych krwią powinien mieć wymagany czas kontaktu nie krótszy niż 15 minut, co jest zgodne z zaleceniami i normami, takimi jak te określone przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) oraz Centers for Disease Control and Prevention (CDC). Czas kontaktu jest kluczowy, ponieważ pozwala na skuteczne działanie substancji czynnych zawartych w preparacie dezynfekującym, eliminując patogeny, które mogą być obecne w krwi. Przykładem zastosowania takiego preparatu może być dezynfekcja powierzchni w placówkach medycznych po zabiegach chirurgicznych czy w sytuacjach, gdy doszło do krwawienia. Właściwe przestrzeganie czasu kontaktu zapewnia również bezpieczeństwo pracowników służby zdrowia oraz pacjentów, minimalizując ryzyko zakażeń szpitalnych. Warto również zwrócić uwagę na wybór odpowiednich środków dezynfekcyjnych, które powinny być zarejestrowane i mieć udokumentowaną skuteczność przeciwko wirusom, bakteriom oraz innym patogenom. Dlatego zrozumienie znaczenia czasu kontaktu jest istotne dla zapewnienia skuteczności procedur dezynfekcyjnych.

Pytanie 13

Choroba, która dotyczy przede wszystkim zębów mlecznych i objawia się ciemnymi plamami na zewnętrznych powierzchniach zębów siecznych oraz kłów, a jej zmiany rozprzestrzeniają się na obwód i w stronę zębiny, to

A. porfiria wrodzona

B. hipoplazja

C. melanodoncja

D. fluoroza

Melanodoncja jest chorobą, która dotyczy głównie zębów mlecznych i charakteryzuje się występowaniem ciemnych plam na powierzchniach wargowych zębów siecznych i kłów. Zmiany te często mają charakter progredientny, co oznacza, że mogą się rozszerzać ku obwodowi oraz w kierunku zębiny. Kluczowym aspektem melanodoncji jest jej etiologia, która może być związana z różnymi czynnikami genetycznymi oraz środowiskowymi. W praktyce stomatologicznej, rozpoznanie melanodoncji jest niezwykle istotne, ponieważ pozwala na podjęcie odpowiednich działań profilaktycznych i terapeutycznych. Należy zwrócić uwagę na różnicowanie tej choroby z innymi schorzeniami, takimi jak hipoplazja szkliwa czy fluoroza, które mają różne przyczyny i mechanizmy. W przypadku melanodoncji, istotne jest również monitorowanie postępu zmian oraz ich wpływu na uzębienie pacjenta, co może wymagać współpracy z pediatrą lub specjalistą w dziedzinie stomatologii dziecięcej. Znajomość tej choroby i jej objawów jest kluczowa w zakresie profilaktyki zdrowia jamy ustnej u dzieci, a także w edukacji rodziców na temat prawidłowej higieny jamy ustnej oraz znaczenia regularnych wizyt kontrolnych u stomatologa.

Pytanie 14

Po wykonaniu zabiegu, asystentka stomatologiczna sięgnęła po środek dezynfekujący oznaczony symbolami B, F, V, co wskazuje, że zakres działania tego środka obejmuje

A. bakterie, grzyby, wirusy

B. grzyby, bakterie, spory

C. pierwotniaki, grzyby, spory

D. spory, wirusy, prątki gruźlicy

Preparat dezynfekcyjny oznaczony symbolami B, F, V wskazuje na jego aktywność przeciwko bakteriom, grzybom oraz wirusom. Takie spektrum działania jest kluczowe w kontekście praktyki stomatologicznej, gdzie higiena i dezynfekcja są podstawą ochrony zdrowia pacjentów oraz personelu. Preparaty o tym oznaczeniu są szeroko stosowane w gabinetach stomatologicznych, aby zminimalizować ryzyko zakażeń szpitalnych i przenoszenia patogenów. Na przykład, dezynfekcja narzędzi stomatologicznych oraz powierzchni roboczych za pomocą takich preparatów pozwala na skuteczne usunięcie nie tylko bakterii, które mogą powodować infekcje, ale także grzybów mogących wywoływać mykозę oraz wirusów, takich jak wirus grypy czy wirusy zapalenia wątroby, które mogą być obecne w ślinie. Wprowadzenie odpowiednich praktyk dezynfekcji zgodnie z wytycznymi Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego oraz normami ISO jest niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa i jakości usług stomatologicznych.

Pytanie 15

Narzędzie, które tworzy barierę aseptyczną w trakcie leczenia kanałowego to

A. metalowy ochraniacz

B. rozsuwacz Elliota

C. koferdam

D. ekskawator

Koferdam to kluczowe narzędzie w leczeniu kanałowym, które służy do stworzenia aseptycznej bariery. Umożliwia izolację zęba od reszty jamy ustnej, co jest niezbędne dla zachowania czystości i sterylności podczas zabiegu. Dzięki zastosowaniu koferdamu, lekarz dentysta może skuteczniej kontrolować pole operacyjne, eliminując ryzyko zakażeń oraz minimalizując kontakt z śliną, co jest istotne dla skuteczności leczenia. Koferdamy są dostępne w różnych rozmiarach i kształtach, co pozwala na ich dostosowanie do różnych typów zębów. Przykładowo, w przypadku leczenia zębów trzonowych, które mają złożoną anatomię, odpowiednio dopasowany koferdam ułatwia dotarcie do kanałów korzeniowych. Użycie koferdamu jest zgodne z zaleceniami American Dental Association oraz innymi standardami branżowymi, które podkreślają jego znaczenie w procedurach endodontycznych. Stosowanie koferdamu stanowi także element dobrych praktyk w stomatologii, co przyczynia się do zwiększenia komfortu pacjenta oraz efektywności zabiegu.

Pytanie 16

Pozostałości amalgamatu wysokosrebrowego powinny być wrzucone do worka w kolorze

A. białego

B. żółtego

C. niebieskiego

D. czarnego

Resztki amalgamatu wysokosrebrowego wrzucamy do żółtego worka, bo to jest zgodne z zasadami segregacji odpadów w medycynie i stomatologii. Amalgamat w dentystyce zawiera rtęć, srebro i inne metale, więc ważne jest, żeby go dobrze utylizować. Wiele krajów, w tym te w Unii Europejskiej, ma swoje systemy segregacji, żeby zmniejszyć ryzyko kontaktu z toksycznymi substancjami. Żółte odpady są klasyfikowane jako niebezpieczne, co oznacza, że placówki medyczne muszą je odpowiednio zbierać i przewozić. Jak źle je posortujemy, to mogą trafić do normalnych śmieci, co może być naprawdę niebezpieczne dla zdrowia i środowiska. Dlatego znajomość zasad utylizacji amalgamatu jest ważna nie tylko dla pracowników medycznych, ale też dla przestrzegania przepisów i etyki zawodu.

Pytanie 17

Jaki materiał jest używany do tymczasowego wypełnienia kanałów korzeniowych?

A. Nietwardniejący wodorotlenek wapnia

B. Ćwieki gutaperkowe

C. Cement cynkowo-siarczanowy

D. Endomethasone N z eugenolem

Nietwardniejący wodorotlenek wapnia jest materiałem stosowanym w leczeniu kanałowym zębów, szczególnie w kontekście czasowego wypełnienia kanałów korzeniowych. Jego główną zaletą jest zdolność do zapewnienia środowiska alkalicznego, co sprzyja remineralizacji tkanek i działa antybakteryjnie. W przypadku tymczasowych wypełnień, nietwardniejący wodorotlenek wapnia pozwala na łatwe usunięcie go w kolejnej wizytę, co jest kluczowe w procesie leczenia kanałowego. Przykładem zastosowania może być sytuacja, gdy podczas leczenia endodontycznego lekarz musi czasowo zamknąć kanały korzeniowe, na przykład w przypadku potrzeby dalszej diagnostyki lub leczenia. W takich przypadkach, zastosowanie nietwardniejącego wodorotlenku wapnia pozwala na zachowanie możliwości dalszych działań terapeutycznych przy jednoczesnym zapewnieniu pacjentowi ochrony przed infekcją. Warto podkreślić, że według aktualnych standardów endodoncji, ten materiał jest rekomendowany jako skuteczne rozwiązanie tymczasowe.

Pytanie 18

Do protez ruchomych zaliczamy

A. wkład koronowo-korzeniowy

B. most adhezyjny na włóknie szklanym

C. odbudowę protetyczną rodzaju inlay

D. proteza nakładkowa

Proteza nakładkowa to rodzaj ruchomego uzupełnienia protetycznego, które jest stosowane w przypadku braku zębów oraz w celu przywrócenia ich funkcji estetycznej i żucia. Protezy tego typu są projektowane tak, aby mogły być łatwo zakładane i zdejmowane przez pacjenta, co znacznie ułatwia ich użytkowanie oraz higienę jamy ustnej. Protezy nakładkowe są szczególnie przydatne dla pacjentów, którzy nie mają wystarczającej liczby zębów do stabilizacji mostów protetycznych lub implantów. Ponadto, ich zastosowanie pozwala na zachowanie naturalnych zębów oraz struktury kostnej, zmniejszając ryzyko resorpcji kości. W praktyce, protezy nakładkowe mogą być wykonane z różnych materiałów, takich jak akryl czy metal, co daje możliwość dostosowania ich do indywidualnych potrzeb pacjenta. Korzystając z ruchomych uzupełnień protetycznych, ważne jest także przestrzeganie zasad dotyczących ich pielęgnacji, które obejmują codzienne czyszczenie oraz regularne wizyty kontrolne u stomatologa, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie protetyki stomatologicznej.

Pytanie 19

Podczas zabiegu usunięcia zęba 26 należy dostarczyć lekarzowi kleszcze Tomesa-Bertena

A. o szerokich dziobach z ustawieniem w przedłużeniu ramion, wyposażonych w trzpienie

B. o szerokich dziobach z ustawieniem w przedłużeniu ramion i trzpieniem na dziobie policzkowym

C. z zamkiem umiejscowionym w linii prostej z rękojeścią oraz dziobami zagiętymi do niej pod kątem prostym

D. o szerokich dziobach zagiętych wobec rękojeści pod kątem prostym i z trzpieniem na dziobie policzkowym

Kleszcze Tomesa-Bertena są specjalistycznym narzędziem dentystycznym, które charakteryzuje się szerokimi dziobami ustawionymi w przedłużeniu ramion oraz trzpieniem umieszczonym na dziobie policzkowym. Tego rodzaju budowa narzędzia umożliwia precyzyjne chwytanie i utrzymanie zębów, co jest niezwykle istotne podczas zabiegu ekstrakcji. W przypadku zęba 26, który jest zębem trzonowym, kleszcze te zapewniają stabilność i kontrolę, co minimalizuje ryzyko uszkodzenia otaczających tkanek. W praktyce, podczas ekstrakcji zęba, dokładne dopasowanie narzędzia do anatomicznych warunków jamy ustnej pacjenta jest kluczowe dla sukcesu zabiegu. Użycie kleszczy Tomesa-Bertena zgodnie z ich specyfikacją przyczynia się do bezpieczeństwa oraz komfortu pacjenta, a także zwiększa efektywność pracy lekarza. Dobrze dobrane narzędzie zwiększa także precyzję ekstrakcji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w stomatologii, w tym z wytycznymi dostarczanymi przez organizacje ochrony zdrowia."

Pytanie 20

Przygotowując czasowy opatrunek o działaniu odontotropowym, należy połączyć tlenek cynku z substancją, którą jest

A. tymol

B. fenol

C. boraks

D. eugenol

Eugenol to substancja o właściwościach przeciwbólowych i przeciwzapalnych, która jest często wykorzystywana w stomatologii do przygotowania czasowych opatrunków o działaniu odontotropowym. Kiedy tlenek cynku jest mieszany z eugenolem, powstaje pasta, która nie tylko skutecznie chroni miazgę zęba, ale także wspomaga procesy gojenia tkanek. Eugenol działa jako środek antyseptyczny, co jest niezwykle istotne w kontekście unikania infekcji w obszarze zabiegów stomatologicznych. W praktyce, ta kombinacja jest szczególnie polecana w przypadkach, gdy ząb jest narażony na działanie czynników zewnętrznych, takich jak bakterie czy urazy mechaniczne, co podkreśla jej zastosowanie w standardach pracy w gabinetach stomatologicznych. Stosowanie eugenolu w połączeniu z tlenkiem cynku jest dobrze udokumentowane w literaturze medycznej, co czyni tę metodę jedną z najbardziej uznawanych w ramach terapii dentystycznych. Znajomość tego związku oraz jego właściwości jest kluczowa dla każdego stomatologa, co podkreśla znaczenie edukacji w tym zakresie.

Pytanie 21

Jakie są wskazówki pooperacyjne, które należy przekazać pacjentowi po przeprowadzeniu zabiegu lakowania zębów?

A. Proszę w dniu zabiegu przestrzegać białej diety

B. Proszę umówić się na kontrolną wizytę za sześć miesięcy

C. Proszę nie płukać, nie jeść ani nie pić przez dwie godziny po zabiegu

D. Proszę unikać szczotkowania zębów w dniu zabiegu oraz nie spożywać twardych pokarmów

Zalecenie dotyczące zgłoszenia się na wizytę kontrolną za sześć miesięcy jest kluczowym elementem opieki pozabiegowej po zabiegu lakowania zębów. Po przeprowadzeniu tego zabiegu, który ma na celu ochronę zębów przed próchnicą i uszkodzeniami, regularne kontrole są niezbędne do oceny skuteczności leczenia oraz stanu zdrowia jamy ustnej pacjenta. Wizyty kontrolne pozwalają dentystom monitorować ewentualne zmiany i wczesne oznaki problemów, które mogą wymagać interwencji. Standardy praktyki stomatologicznej zalecają, by pacjenci, którzy przeszli zabiegi lakowania, umawiali się na wizyty kontrolne co najmniej co sześć miesięcy, co pozwala na bieżąco weryfikować stan laków oraz zalecać dodatkowe środki ochrony. Ponadto, podczas takich wizyt stomatolog może również przeprowadzić profesjonalne czyszczenie zębów oraz edukować pacjenta w zakresie odpowiedniej higieny jamy ustnej, co jest niezbędne dla długotrwałej efektywności zabiegu.

Pytanie 22

Ewidencja pacjentów w systemie chronologicznym polega na rejestrowaniu pacjentów według

A. nazwiska pacjenta

B. daty urodzenia w systemie PESEL

C. adresu zamieszkania

D. kolejności zapisu

Dokumentacja ewidencyjna pacjentów prowadzona w systemie chronologicznym, oparta na dacie urodzenia w systemie PESEL, jest standardem w polskiej ochronie zdrowia. Umożliwia to uporządkowanie danych pacjentów w sposób, który jest zgodny z wymogami prawnymi oraz standardami organizacyjnymi. System PESEL, będący centralnym rejestrem danych osobowych, zapewnia unikalność identyfikacji pacjentów, co jest kluczowe w kontekście ochrony danych osobowych oraz prowadzenia ewidencji medycznej. Przykładem praktycznego zastosowania takiego systemu może być łatwość w wyszukiwaniu pacjentów w systemie ewidencyjnym, co przyspiesza proces rejestracji i obsługi. Ponadto, prowadzenie dokumentacji w oparciu o datę urodzenia pozwala na łatwe sortowanie i identyfikowanie pacjentów w kontekście ich wieku, co może być istotne w przypadku określonych procedur medycznych czy programów profilaktycznych. Warto również zaznaczyć, że przestrzeganie standardów dokumentacji ewidencyjnej jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości usług zdrowotnych oraz skutecznej komunikacji między różnymi podmiotami systemu ochrony zdrowia.

Pytanie 23

Jakie masy wyciskowe są używane do uzyskiwania wycisków dwuwarstwowych?

A. Agarowe

B. Stentsowe

C. Alginatowe

D. Silikonowe

Silikonowe masy wyciskowe są najczęściej stosowane do pobierania wycisków dwuwarstwowych ze względu na swoje doskonałe właściwości reologiczne i adaptacyjne. Charakteryzują się one wysoką elastycznością oraz niską lepkością, co pozwala na precyzyjne odwzorowanie nawet najbardziej skomplikowanych kształtów anatomicznych. W praktyce, wycisk dwuwarstwowy polega na zastosowaniu dwóch różnych silikonów: jeden jest używany jako materiał wyciskowy o niskiej lepkości, który wnika w detale, natomiast drugi, o wyższej lepkości, służy do uzyskania stabilnego i dokładnego wycisku. Taki proces zapewnia idealną dokładność, co jest kluczowe w protetyce i ortodoncji. Silikonowe masy wyciskowe spełniają również normy ISO 4823, co gwarantuje ich wysoką jakość i bezpieczeństwo. Przykładowo, w przypadku prac protetycznych, zastosowanie wycisku dwuwarstwowego pozwala na lepsze dopasowanie koron czy mostów, co z kolei przekłada się na zwiększenie komfortu pacjenta oraz wydłużenie trwałości wykonanych prac. W związku z tym, silikonowe masy są podstawowym narzędziem w nowoczesnej stomatologii.

Pytanie 24

Aby wykonać katodową jonoforezę jodową w zębie 33 przy użyciu aparatu Unistom, asystentka stomatologiczna powinna podłączyć elektrodę

A. łyżkową do bieguna ujemnego

B. igłową do bieguna dodatniego

C. igłową do bieguna ujemnego

D. łyżkową do bieguna dodatniego

Podłączanie łyżkowej elektrody do bieguna ujemnego jest błędne, ponieważ łyżkowa elektroda jest bardziej odpowiednia do aplikacji, gdzie nie zachodzi potrzeba precyzyjnego oddziaływania na tkanki, jak to ma miejsce w przypadku jonoforezy. Wybór nieodpowiedniego bieguna dla elektrody igłowej, jak w przypadku podłączenia jej do bieguna dodatniego, całkowicie zmienia dynamikę procesu jonoforezy, uniemożliwiając skuteczne wprowadzenie jodu do tkanek ze względu na odpychanie ujemnych jonów. Takie podejście prowadzi do nieefektywnej terapii, a również może powodować dyskomfort pacjenta. Takim błędem myślowym jest także założenie, że wszystkie typy elektrod działają w ten sam sposób, co jest niezgodne z zasadami elektroterapii. Praktyka kliniczna wymaga zrozumienia, że różne elektrody mają różne zastosowania i powinny być stosowane w oparciu o specyfikę danego zabiegu. Podczas wykonywania jonoforezy istotne jest, aby przestrzegać standardów bezpieczeństwa i skuteczności, co wymaga odpowiedniego doboru i podłączenia elektrod w sposób zgodny z zaleceniami. Właściwe przygotowanie oraz znajomość zasad działania poszczególnych elementów terapii elektroterapeutycznej są kluczowe dla osiągnięcia pozytywnych efektów terapeutycznych.

Pytanie 25

W trakcie przeprowadzania procedury metodą "duo" asystent przekazuje materiał tymczasowy na nakładaczu w obszarze

A. demarkacyjnej

B. statycznej

C. operatora

D. asysty

Odpowiedź "demarkacyjnej" jest prawidłowa, ponieważ w zabiegu metodą "duo" strefa demarkacyjna odgrywa kluczową rolę w estetyce i funkcjonalności finalnego efektu. Strefa ta wyznacza granice pomiędzy materiałem permanentnym a tymczasowym, co pozwala na precyzyjne umiejscowienie materiału tymczasowego na nakładaczu. W praktyce, odpowiednia aplikacja materiału w strefie demarkacyjnej jest istotna, ponieważ nieprawidłowe umiejscowienie może prowadzić do problemów z dopasowaniem i estetyką, a także wpłynąć na trwałość i właściwości mechaniczne odbudowy. Dobre praktyki w stomatologii sugerują, że należy zwrócić szczególną uwagę na wykończenie i przejrzystość granic pomiędzy różnymi rodzajami materiałów. Zastosowanie strefy demarkacyjnej zapewnia również lepsze kontrolowanie procesów polimeryzacji oraz przylegania materiału, co jest niezbędne dla długoterminowego sukcesu zabiegu.

Pytanie 26

Po połączeniu 1960 ml wody oraz 40 ml rozpoczynającego środka dezynfekcyjnego, jakie będzie stężenie powstałego roztworu?

A. 2,0%

B. 1,0%

C. 1,5%

D. 0,5%

Odpowiedź 2,0% jest poprawna, ponieważ stężenie roztworu oblicza się jako stosunek objętości koncentratu do całkowitej objętości roztworu. W naszym przypadku mamy 40 ml koncentratu i 1960 ml wody, co daje łącznie 2000 ml roztworu. Stężenie obliczamy według wzoru: (objętość koncentratu / całkowita objętość roztworu) * 100%. Podstawiając wartości, otrzymujemy (40 ml / 2000 ml) * 100% = 2%. Takie obliczenia są szczególnie istotne w przemyśle chemicznym oraz przy produkcji środków dezynfekcyjnych, gdzie precyzyjne proporcje składników mają kluczowe znaczenie dla efektywności działania produktu. Zastosowanie tej wiedzy pozwala na właściwe przygotowanie roztworów, co jest niezbędne w kontekście przestrzegania norm sanitarnych oraz jakościowych, a także w skutecznej dezynfekcji powierzchni w różnych środowiskach, od medycyny po przemysł spożywczy.

Pytanie 27

W trakcie zakładania laku szczelinowego utwardzanego światłem, konieczne jest zastosowanie lampy

A. Perby'ego.

B. polimeryzacyjnej.

C. termicznej.

D. Beyond.

Odpowiedź 'polimeryzacyjnej' jest jak najbardziej na miejscu. Wiesz, podczas lakowania zębów lakiem szczelinowym, lampa polimeryzacyjna to podstawa. To właśnie dzięki niej światło aktywuje utwardzanie materiału, co jest kluczowe, żeby wszystko dobrze trzymało się na zębie. Laki szczelinowe, z tego co pamiętam, muszą być utwardzane, żeby nie było problemów z ich trwałością. Bez dobrej lampy polimeryzacyjnej ten proces by nie działał jak należy, a to mogłoby prowadzić do tego, że materiał by się odklejał. W stomatologii naprawdę ważne jest, by przywiązywać uwagę do procedur utwardzania, bo to wpływa na jakość leczenia i zadowolenie pacjentów. Dlatego korzystanie z lampy polimeryzacyjnej to absolutna konieczność, jeśli chcemy uzyskać dobry efekt.

Pytanie 28

W trakcie działania myjki ultradźwiękowej przypadkowo umieszczono narzędzie, które nie powinno być poddawane czyszczeniu. W takim przypadku należy

A. wyłączyć myjkę, założyć rękawiczki i wyjąć narzędzie

B. wlać płyn z myjki, założyć rękawiczki i wyjąć narzędzie

C. poczekać na zakończenie pracy myjki i wyjąć narzędzie razem z innymi

D. założyć gumowe rękawiczki i wyjąć narzędzie

Poprawna odpowiedź polegająca na wyłączeniu myjki ultradźwiękowej, założeniu rękawiczek i wyjęciu narzędzia jest zgodna z najlepszymi praktykami bezpieczeństwa w miejscu pracy. Myjki ultradźwiękowe generują fale dźwiękowe, które mogą być niebezpieczne dla użytkownika, zwłaszcza w przypadku, gdy w komorze czyszczącej znajdują się narzędzia, które nie powinny się tam znaleźć. Wyłączenie urządzenia zapewnia, że nie dojdzie do dalszego działania fal ultradźwiękowych, co mogłoby zwiększyć ryzyko uszkodzenia narzędzia lub nawet spowodować kontuzje. Zakładanie rękawiczek chroni użytkownika przed ewentualnym kontaktem z substancjami chemicznymi w płynie czyszczącym, które mogą być toksyczne lub drażniące. Dodatkowo, należy pamiętać, że przed rozpoczęciem pracy z myjką ultradźwiękową, użytkownicy powinni zapoznać się z instrukcją obsługi oraz zaleceniami producenta dotyczącymi dozwolonych materiałów, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia takich sytuacji. Praktyka ta jest zgodna z zasadami BHP oraz standardami zarządzania bezpieczeństwem w laboratoriach i warsztatach.

Pytanie 29

Po zakończeniu zakupu wypełnienia glassjonomerowego przez lekarza, co powinna wykonać asystentka stomatologiczna w ciągu najbliższych kilku minut?

A. intensywnie przepłukać wypełniony ząb

B. dostosować wysokość wypełnienia w zgryzie

C. spolimeryzować wypełnienie przy użyciu lampy polimeryzacyjnej

D. zapewnić całkowitą suchą przestrzeń wokół wypełnionego zęba

Zapewnienie pełnej suchości wokół wypełnionego zęba jest kluczowym krokiem po założeniu wypełnienia glassjonomerowego. Wypełnienia te są wrażliwe na wilgoć, co może znacząco wpłynąć na ich właściwości oraz trwałość. Wilgoć otaczająca ząb może prowadzić do osłabienia bondingu cementu do tkanek zęba, co zwiększa ryzyko nieprawidłowego wiązania i może prowadzić do późniejszych problemów, takich jak infiltracja bakterii, co w efekcie może skutkować próchnicą pod wypełnieniem. Dlatego asystentka stomatologiczna powinna zadbać o to, aby obszar pracy był dobrze osuszony, stosując odpowiednie techniki, takie jak użycie sterylnej bawełny oraz ssaków do odsysania śliny. Ważne jest, aby w tym czasie nie dopuścić do kontaktu wypełnienia z płynami ustrojowymi, co może negatywnie wpłynąć na jego funkcję. W praktycznych zastosowaniach, techniki te są zgodne z wytycznymi dotyczącymi pracy z materiałami stomatologicznymi, które zalecają ścisłe przestrzeganie zasad aseptyki i kontroli wilgotności w obszarze zabiegowym.

Pytanie 30

Przy rejestracji pacjenta metodą duo asysta odbywa się w czasie

A. 8.00 - 9.00

B. 14.00 - 16.00

C. 9.00 - 10.00

D. 12.00 - 13.00

Odpowiedź 14.00 - 16.00 to naprawdę dobry wybór. Wiesz, w tym czasie zazwyczaj jest najwięcej personelu medycznego dostępnego, więc można liczyć na lepszą opiekę. To taki moment, kiedy odbywają się różne dodatkowe procedury, a wszyscy są bardziej skupieni na pacjentach. Z mojego doświadczenia, jeśli przyjęcia odbywają się wtedy, to efektywność asysty jest znacznie wyższa. Po prostu w tym okresie personel ma więcej czasu, żeby zająć się pacjentami i dokładnie przeanalizować ich potrzeby. To naprawdę przekłada się na lepszą jakość usług medycznych. Dobrze zorganizowana praca jest kluczowa, zwłaszcza w takich placówkach.

Pytanie 31

Stomatolog zaplanował dokonanie podścielenia aparatu ortodontycznego, dlatego asystentka powinna przygotować na swoim stanowisku

A. masę wyciskową, gumową miskę i plastikową łopatkę, model gipsowy

B. masę akrylową, lampę do polimeryzacji, szklany kieliszek, metalową łopatkę, frezy

C. woskową płytkę, nożyk do wosku, gumową miskę z gorącą wodą, model gipsowy

D. masę akrylową samopolimeryzującą, miskę z gorącą wodą, kieliszek szklany, łopatkę metalową

Masa akrylową samopolimeryzującą, miskę z gorącą wodą, kieliszek szklany oraz łopatkę metalową to kluczowe elementy niezbędne do prawidłowego podścielenia aparatu ortodontycznego. Masa akrylowa samopolimeryzująca jest materiałem, który charakteryzuje się doskonałymi właściwościami mechanicznymi oraz estetycznymi, co czyni ją idealnym wyborem do wypełnienia pustych przestrzeni w aparatach ortodontycznych. Umożliwia ona uzyskanie odpowiedniego dopasowania oraz komfortu pacjenta. Miska z gorącą wodą służy do podgrzewania masy, co przyspiesza proces jej przekształcania i ułatwia aplikację. Kieliszek szklany jest niezbędny do przygotowania masy, gdzie dokładnie odmierzamy odpowiednie ilości składników. Łopatka metalowa pozwala na precyzyjne mieszanie i nakładanie masy. W praktyce stomatologicznej te materiały są standardem, co potwierdzają liczne wytyczne i normy branżowe, takie jak ISO oraz zalecenia Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego dotyczące jakości używanych materiałów. Wiedza na temat odpowiednich narzędzi i materiałów jest kluczowa dla zapewnienia wysokiej jakości usług ortodontycznych.

Pytanie 32

Jakiego zabiegu, realizowanego w pozycji leżącej pacjenta, nie powinno się przeprowadzać z użyciem ssaka?

A. Piaskowania zębów

B. Wypełniania kanałów

C. Otwarcia ubytku turbiną

D. Skalingu poddziąsłowego

Wypełnianie kanałów jest zabiegiem, który polega na opracowywaniu wnętrza zęba w celu usunięcia zakażonych tkanek oraz ich wypełnienia materiałem endodontycznym. Podczas tego zabiegu, pacjent leży w pozycji wygodnej, co umożliwia lekarzowi precyzyjne działanie. Użycie ssaka podczas wypełniania kanałów nie jest wskazane, ponieważ może to prowadzić do niezamierzonego usunięcia materiału wypełniającego, co jest niepożądane i może skutkować niepełnym wypełnieniem kanałów korzeniowych. Ponadto, podczas tego zabiegu ważne jest, aby lekarz mógł dokładnie ocenić, jak materiał wypełniający wypełnia kanał oraz monitorować jego położenie. Zgodnie z dobrymi praktykami endodontycznymi, kluczowe jest także zachowanie wszystkich ważnych detali, które mogą być zniekształcone przez nadmierny wpływ ssaka. Użycie ssaka w tym kontekście mogłoby negatywnie wpłynąć na ostateczny efekt terapeutyczny, co jest istotne dla zdrowia pacjenta.

Pytanie 33

Narzędziem służącym do przeprowadzenia procedury wypełniania kanału korzeniowego z wykorzystaniem bocznej kondensacji gutaperki jest

A. spreader

B. pilnik H

C. wiertło Gates

D. poszerzacz K

Spreader jest kluczowym narzędziem wykorzystywanym podczas zabiegu wypełniania kanału korzeniowego metodą bocznej kondensacji gutaperki. Jego główną funkcją jest wprowadzenie dodatku gutaperki do kanału korzeniowego oraz umożliwienie odpowiedniego rozmieszczenia i kondensacji materiału w różnych częściach kanału. Dzięki swojej specjalnej konstrukcji, spreader efektywnie wprowadza siłę boczną, co pozwala na lepsze wypełnienie trudnodostępnych obszarów kanału korzeniowego, co jest szczególnie istotne w przypadkach z anomaliami morfologicznymi kanałów. Przykładem zastosowania może być sytuacja, w której lekarz dentysta musi wypełnić kanał z zakrzywieniami. Użycie spreadera umożliwia precyzyjne umiejscowienie gutaperki w takich zakamarkach, co zapewnia długoterminową szczelność i ochronę przed zakażeniem. W praktyce, zgodnie z rekomendacjami American Association of Endodontists, stosowanie spreadera w połączeniu z odpowiednio dobranymi pilnikami i materiałami wypełniającymi jest kluczem do sukcesu w terapii endodontycznej.

Pytanie 34

Jakie zęby mleczne znajdują się w sektorze IV?

A. 55, 54

B. 75, 74

C. 83, 82, 81, 71, 72, 73

D. 53, 52, 51, 61, 62, 63

Sektor IV zębów mlecznych obejmuje zęby znajdujące się w dolnej części jamy ustnej, w tym zęby przedtrzonowe oraz trzonowe. Odpowiedź 75, 74 wskazuje na zęby mleczne, które są klasyfikowane jako dolne zęby trzonowe, przy czym numeracja 75 odnosi się do dolnego lewego zębów mlecznych, a 74 do dolnego prawego zębów mlecznych. Ta klasyfikacja jest zgodna z międzynarodowym systemem numeracji zębów, który jest szeroko stosowany w praktyce stomatologicznej. W codziennej praktyce, zrozumienie lokalizacji i numeracji zębów mlecznych jest kluczowe dla prawidłowego planowania leczenia stomatologicznego, w tym ekstrakcji, wypełnień czy ortodoncji. Właściwe ustalenie, które zęby są w danym sektorze, pozwala na precyzyjne zdiagnozowanie problemów stomatologicznych oraz lepsze zrozumienie całego procesu leczenia. Dodatkowo, znajomość tej klasyfikacji wspiera stomatologów w komunikacji z pacjentami, co jest niezbędne do skutecznego przekazywania informacji o planach leczenia.

Pytanie 35

Resztki amalgamatu stomatologicznego powinny być umieszczone w torbie koloru

A. niebieskiego

B. czerwonego

C. czarnego

D. żółtego

Resztki amalgamatu dentystycznego należy umieszczać w worku koloru żółtego, co jest zgodne z przepisami dotyczącymi segregacji odpadów medycznych. W Polsce odpady takie klasyfikowane są jako odpady niebezpieczne i podlegają szczególnej obróbce oraz transportowi. Kolor żółty w kontekście segregacji odpadów medycznych oznacza odpady, które mogą zawierać substancje toksyczne lub szkodliwe. W praktyce, transport i utylizacja takich odpadów odbywa się zgodnie z normami, które mają na celu ochronę zdrowia publicznego oraz środowiska. Ponadto, odpowiednia segregacja odpadów w gabinetach stomatologicznych jest niezwykle istotna dla zapobiegania zanieczyszczeniom i zapewnienia bezpiecznej pracy personelu medycznego. Należy również pamiętać, że niewłaściwe składowanie odpadów może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych oraz zdrowotnych. Dlatego znajomość i przestrzeganie standardów dotyczących utylizacji amalgamatu jest kluczowe w codziennej praktyce stomatologicznej.

Pytanie 36

Podczas zabiegu przeprowadzanego na cztery ręce asystentka powinna zajmować pozycję, w której jej linia wzroku

A. znajdowała się poniżej poziomu wzroku lekarza

B. znajdowała się 15-20 cm powyżej poziomu wzroku lekarza

C. pokrywała się z poziomem wzroku lekarza

D. była o 5-10 cm wyżej niż linia wzroku lekarza

Asystentka powinna siedzieć 15-20 cm powyżej linii wzroku lekarza, co pozwala na optymalne widzenie pola operacyjnego oraz lepszą koordynację działań. Taka pozycja umożliwia asystentce łatwe dostosowanie się do ruchów lekarza, co jest kluczowe w zabiegach chirurgicznych wymagających precyzji i synchronizacji. Utrzymywanie odpowiedniej linii wzroku pozwala również na zminimalizowanie zmęczenia oczu oraz utrzymanie wygodnej postawy ciała, co przekłada się na efektywność pracy. W praktyce, często stosuje się specjalne stołki lub fotele z regulacją wysokości, aby umożliwić asystentkom dostosowanie się do wymagań konkretnego zabiegu. Ponadto, odpowiednia pozycja jest zgodna z zaleceniami towarzystw medycznych, które podkreślają znaczenie ergonomii w środowisku pracy medycznej, aby zredukować ryzyko kontuzji i poprawić komfort pracy. W kontekście standardów, takich jak te wydawane przez Polskie Towarzystwo Chirurgiczne, zachowanie właściwej postawy jest kluczowe dla bezpieczeństwa i efektywności procedur operacyjnych.

Pytanie 37

Osobę dorosłą, która ma ogromne obawy przed planowanym zabiegiem, należy

A. wprowadzić w pozytywny nastrój, opowiadając żart

B. poklepać ze współczuciem po plecach

C. uspokoić słowami wsparcia i zrozumienia

D. uspokoić, podając lek farmakologiczny

Prawidłowa odpowiedź polega na uspokojeniu pacjenta słowami otuchy i zrozumienia, co jest fundamentalnym aspektem w opiece zdrowotnej. Komunikacja empatyczna odgrywa kluczową rolę w zmniejszaniu lęku pacjentów przed zabiegami medycznymi. W sytuacjach stresowych, takich jak zbliżający się zabieg, pacjenci często odczuwają niepokój, który może wpływać na ich ogólny stan zdrowia. Używanie słów wsparcia, które pokazują, że rozumiemy ich obawy i jesteśmy obok nich, może znacząco wpłynąć na ich samopoczucie. Przykładem może być powiedzenie: 'Rozumiem, że możesz czuć się zdenerwowany, to naturalne. Jesteśmy tutaj, aby Ci pomóc i wszystko będzie przebiegać dobrze.' Takie podejście jest zgodne z zasadami komunikacji interpersonalnej w medycynie, które zalecają aktywne słuchanie i dostosowanie się do emocjonalnych potrzeb pacjenta. Działania te mogą nie tylko zmniejszyć poziom stresu, ale również poprawić efektywność leczenia oraz współpracę pacjenta w trakcie terapii.

Pytanie 38

Jakie z wymienionych materiałów może przygotować asystentka stomatologiczna przy użyciu wstrząsarki?

A. Fibrasil, Fuji

B. Reocap, Amalcap

C. Alvogyl, Heliosel F

D. Fermit, Dycal

Reocap i Amalcap to materiały, które są wykorzystywane w stomatologii do odbudowy zębów oraz do wypełnień. Przygotowanie tych materiałów za pomocą wstrząsarki zapewnia ich jednorodność oraz odpowiednią konsystencję, co jest kluczowe w pracy asystentki stomatologicznej. Wstrząsarka umożliwia równomierne wymieszanie składników, co wpływa na ich właściwości mechaniczne i chemiczne. Przykładowo, Reocap jest materiałem kompozytowym, który charakteryzuje się wysoką odpornością na ścieranie, co czyni go idealnym do stosowania w obszarach o dużym obciążeniu. Amalcap natomiast jest materiałem na bazie żywic, który doskonale sprawdza się w wypełnieniach estetycznych. Przygotowanie tych materiałów powinno odbywać się zgodnie z zaleceniami producenta oraz zasadami dobrej praktyki klinicznej, co zapewnia ich skuteczność oraz bezpieczeństwo dla pacjenta.

Pytanie 39

Lekarz planuje wypełnić bruzdy na zębach u 6-letniego pacjenta, które nie mają próchnicy. Jaki materiał stomatologiczny powinna przygotować asystentka?

A. Lakier.

B. Cement.

C. Lak.

D. Fleczer.

Lak jest materiałem stomatologicznym, który jest powszechnie stosowany do wypełniania bruzd zębów bez próchnicy, szczególnie u dzieci. Jego podstawową funkcją jest zapobieganie powstawaniu próchnicy poprzez tworzenie bariery, która ogranicza kontakt bakterii z powierzchnią zęba. Lak tworzy cienką warstwę na powierzchni zęba, co znacząco zwiększa odporność na działanie kwasów produkowanych przez bakterie. Zastosowanie laku jest szczególnie zalecane w przypadku zębów mlecznych, które są bardziej podatne na próchnicę z powodu ich struktury i mineralizacji. W praktyce stomatologicznej, laki mogą być stosowane do wypełniania bruzd zarówno w zębach trzonowych, jak i przednich. Warto również zaznaczyć, że laki mogą zawierać fluor, co dodatkowo wspiera remineralizację zębów. W kontekście standardów stomatologicznych, zastosowanie laku w prewencji próchnicy jest zgodne z wytycznymi organizacji takich jak American Academy of Pediatric Dentistry, które rekomendują regularne użycie laków w gabinetach stomatologicznych dla dzieci, aby zminimalizować ryzyko powstawania ubytków próchniczych.

Pytanie 40

Wprowadzenie powietrza do tkanek miękkich spowoduje pojawienie się

A. odmy

B. krwiaka

C. niedodmy

D. zakrzepicy

Wstrzyknięcie powietrza do tkanek miękkich prowadzi do powstania odmy. To taki stan, gdzie powietrze dostaje się do przestrzeni opłucnej i jest to naprawdę istotne, bo może prowadzić do różnych poważnych problemów. Widzisz, zwłaszcza w przypadku urazów czy operacji, trzeba się dobrze zająć wentylacją i stanem płuc pacjenta. Odma może być bardzo niebezpieczna i wywołać niewydolność oddechową. Dlatego personel medyczny musi być dobrze przeszkolony, by szybko rozpoznać i leczyć ten stan. Jak pojawia się podejrzenie odmy, to zazwyczaj robi się zdjęcie rentgenowskie klatki piersiowej i monitoruje pacjenta, żeby uniknąć powikłań. Z mojego doświadczenia to naprawdę kluczowe działanie.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej