Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik logistyk
Kwalifikacja: SPL.01 - Obsługa magazynów
Data rozpoczęcia: 10 czerwca 2025 11:51
Data zakończenia: 10 czerwca 2025 12:10

Egzamin niezdany

Wynik: 16/40 punktów (40,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Koszt produkcji 1 litra mleka w mleczarni wynosi 1,00 zł. Zakład sprzedaje mleko z 20% marżą. Jaką kwotę stanowi cena brutto za 1 litr mleka, jeżeli obowiązuje 5% stawka VAT?

A. 2,00 zł

B. 1,25 zł

C. 1,26 zł

D. 1,05 zł

Aby obliczyć cenę brutto mleka, musimy najpierw znać cenę netto, a potem dodać VAT. Koszt produkcji jednego litra mleka to 1,00 zł. Do tego, jeśli dodamy 20% zysku, to wychodzi: 1,00 zł + 0,20 zł = 1,20 zł. Potem, żeby dostać cenę brutto, dodajemy 5% VAT do tej kwoty. Czyli: 1,20 zł + 0,06 zł = 1,26 zł. Tak obliczona cena jest jak najbardziej zgodna z tym, co widzimy na rynku, bo inne produkty spożywcze też mają podobne stawki VAT. Wiedza o takich obliczeniach jest mega ważna w branży mleczarskiej, bo pozwala na odpowiednie ustalanie cen i lepsze rozumienie, jak koszty i podatki wpływają na rentowność produkcji.

Pytanie 2

Który znak jest przyznawany przez jednostki akredytacyjne Komisji Europejskiej produktom ekologicznym wytwarzanym w państwach Unii Europejskiej?

A. D.

B. C.

C. B.

D. A.

Poprawna odpowiedź to znak ekologiczny przyznawany przez jednostki akredytacyjne Komisji Europejskiej, znany jako "Euro-leaf". Jego główną funkcją jest identyfikacja produktów ekologicznych wytwarzanych w państwach Unii Europejskiej, co jest kluczowe dla konsumentów, którzy chcą dokonywać świadomych wyborów żywieniowych. Znak ten ma formę liścia z gwiazdami, co symbolizuje związek z naturą oraz standardy ekologiczne. Przykładem zastosowania tego znaku jest jego umieszczanie na opakowaniach żywności ekologicznej, co pozwala konsumentom na łatwe rozpoznanie produktów spełniających normy unijne. Zgodnie z regulacjami UE, aby produkt mógł być oznakowany tym znakiem, musi spełniać rygorystyczne normy dotyczące sposobu uprawy, przetwarzania oraz produkcji, co zapewnia wysoką jakość i bezpieczeństwo żywności. Warto pamiętać, że znak "Euro-leaf" jest również elementem promującym zrównoważony rozwój oraz ochronę środowiska, co jest zgodne z globalnymi trendami w obszarze produkcji żywności.

Pytanie 3

Który z poniższych systemów pozwala na dostarczanie w czasie rzeczywistym aktualnych danych dotyczących bieżącej produkcji oraz różnic pomiędzy planowanymi a uzyskanymi wskaźnikami produkcji?

A. Zarządzanie relacjami z klientami.

B. System realizacji produkcji.

C. Wytwarzanie wspomagane komputerowo.

D. Planowanie potrzeb materiałowych.

Systemy Customer Relationship Management (CRM) koncentrują się na zarządzaniu relacjami z klientami, co obejmuje zbieranie danych o klientach, analizowanie ich potrzeb oraz wspieranie sprzedaży. Choć ważne, nie są one ukierunkowane na monitorowanie produkcji ani rozbieżności w procesach wytwórczych. Z kolei Material Requirements Planning (MRP) to system, który planuje zapotrzebowanie materiałowe na podstawie prognoz sprzedaży i zamówień. MRP koncentruje się głównie na tym, co i kiedy zamówić, aby zaspokoić zapotrzebowanie, ale nie śledzi bieżącej wydajności produkcji ani nie dostarcza informacji w czasie rzeczywistym. Computer Aided Manufacturing (CAM) wspiera procesy wytwórcze, automatyzując zadania związane z obróbką materiałów, jednak nie jest to system zaprojektowany do monitorowania i analizowania produkcji jako całości. Wybór niewłaściwego systemu często wynika z błędnego zrozumienia ich funkcji oraz z pominięcia kontekstu, w jakim są one stosowane. Kluczowe jest, aby przy wyborze narzędzi informatycznych kierować się ich specyfiką i przeznaczeniem, co pozwala unikać dezorientacji i efektywnie zarządzać procesami produkcyjnymi.

Pytanie 4

Na początku miesiąca w magazynie stolarni znajdowało się 1 500 sztuk desek. W trakcie miesiąca zakupiono 9 000 sztuk desek. Produkcja w stolarni odbywa się przez 25 dni w miesiącu. Oblicz nadmiar zapasu desek w danym miesiącu, jeśli dzienne zapotrzebowanie produkcyjne wynosi 300 sztuk desek?

A. 4 500 sztuk

B. 3 000 sztuk

C. 1 500 sztuk

D. 7 500 sztuk

Analizując błędne odpowiedzi, można zauważyć, że wiele osób może mieć trudności z poprawnym zrozumieniem koncepcji zapasów. Odpowiedzi, takie jak 4 500 sztuk czy 1 500 sztuk, mogą wynikać z nieprawidłowego obliczania całkowitych zapasów. W przypadku odpowiedzi 1 500 sztuk, mylnie przyjęto, że to aktualny stan zapasów, pomijając zakupy. Inna niepoprawna koncepcja, związana z odpowiedzią 4 500 sztuk, może wynikać z błędnego obliczenia różnicy między całkowitymi zapasami a ilością zużytych desek. Zamiast prawidłowego ujęcia wszystkich desek zgromadzonych w magazynie, koncepcja ta nie uwzględnia zakupów. Typowy błąd myślowy polega na braku zrozumienia, że zapasy to nie tylko stan początkowy, ale również wpływ zakupów na całkowity stan magazynu. Warto pamiętać, że w zarządzaniu zapasami kluczowe jest nie tylko liczenie, ale także umiejętność przewidywania potrzeb oraz dostosowywania strategii zakupowych i produkcyjnych do rzeczywistych wymagań rynkowych.

Pytanie 5

System, który oferuje elektroniczną bazę danych do wymiany standardowych dokumentów, to

A. CAD

B. CMR

C. CIM

D. EDI

EDI, czyli Electronic Data Interchange, to system, który umożliwia elektroniczną wymianę standardowych dokumentów pomiędzy różnymi systemami komputerowymi. Jest to kluczowe rozwiązanie w logistyce i handlu, które pozwala na automatyzację procesów, co przekłada się na zwiększenie efektywności i redukcję błędów ludzkich. Przykładem zastosowania EDI może być wymiana faktur, zamówień czy potwierdzeń dostawy pomiędzy partnerami handlowymi. W praktyce, firmy korzystające z EDI mogą szybko i bezbłędnie transmitować dane, co z kolei przyspiesza procesy biznesowe i poprawia komunikację. Standardy takie jak EDIFACT czy ANSI X12 są powszechnie stosowane w implementacji EDI, co pozwala na szeroką interoperacyjność pomiędzy różnymi systemami. Dobre praktyki wymagają również zapewnienia bezpieczeństwa wymiany danych oraz zgodności z regulacjami prawnymi, co dodatkowo podkreśla znaczenie i wciąż rosnącą popularność EDI w nowoczesnym biznesie.

Pytanie 6

Zjawisko łączenia małych przesyłek, pochodzących od różnych dostawców i kierowanych do różnych odbiorców, w celu ich transportu w jednym kontenerze, to

A. załadunek

B. konsolidacja

C. kompletacja

D. ekspedycja

Kiedy mówimy o kompletacji, odnosimy się do procesu zbierania i łączenia poszczególnych elementów zamówienia w jeden pakiet. Choć jest to krok istotny w logistyce, nie jest to tożsame z konsolidacją, która skupia się na łączeniu przesyłek różnych nadawców. Ekspedycja z kolei odnosi się do organizacji i realizacji transportu towarów, co również nie obejmuje aspektu łączenia przesyłek. W kontekście transportu, załadunek oznacza proces umieszczania towarów w środku transportu, co jest ostatnim etapem przed ich wysyłką. Choć wszystkie te procesy są ze sobą powiązane i istotne dla efektywności łańcucha dostaw, to jednak nie oddają one specyfiki konsolidacji, która ma na celu optymalizację transportu poprzez grupowanie przesyłek. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie różnych procesów logistycznych bez zrozumienia ich unikalnych funkcji i znaczenia w całości łańcucha dostaw. Zrozumienie różnic między tymi terminami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania logistyką i podejmowania świadomych decyzji w zakresie transportu i dystrybucji.

Pytanie 7

Zapas surowców w logistycznym łańcuchu dostaw występuje w różnych formach. W odniesieniu do materiałów, które przechodzą przez różne etapy produkcji, mamy do czynienia z zapasem

A. wyrobów gotowych.

B. w toku.

C. towarów.

D. w drodze.

Odpowiedzi takie jak 'towarów', 'w drodze' oraz 'wyrobów gotowych' nie oddają istoty zapasu w toku, co prowadzi do nieporozumień w zarządzaniu łańcuchem dostaw. Zapas 'towarów' odnosi się do produktów, które są gotowe do sprzedaży i nie są związane z procesem produkcyjnym. Tego typu zapasy są końcowym efektem działalności produkcyjnej, a ich zarządzanie koncentruje się na dystrybucji i sprzedaży, co różni się od zapasu w toku, który jest dynamiczny i zmienia się w miarę postępu produkcji. Z kolei 'w drodze' oznacza materiały przemieszczające się między różnymi lokalizacjami, co nie odnosi się do stanu produkcji w danym momencie. Niezrozumienie różnicy między tymi pojęciami może prowadzić do błędów w planowaniu i prognozowaniu, a także do nieefektywnego wykorzystania zasobów. Wreszcie, 'wyroby gotowe' to produkty, które przeszły wszystkie etapy produkcji i są dostępne dla klientów. Posiadanie tych wyrobów w magazynach jest kluczowe dla zaspokojenia popytu, ale nie można ich mylić z zapasem w toku, który dotyczy materiałów w trakcie przetwarzania. Takie błędne podejście do zarządzania zapasami może prowadzić do nieefektywności w całym łańcuchu dostaw, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają wyraźne rozróżnienie pomiędzy różnymi rodzajami zapasów, aby zoptymalizować zarówno procesy produkcyjne, jak i logistykę.

Pytanie 8

W kategorii pojazdów i zestawów specjalnych można wyróżnić między innymi

A. pojazdy o średniej nośności.

B. traktory.

C. cysterny do transportu oleju.

D. furgonety.

Ciągniki, furgony i samochody średniotonażowe to pojazdy o różnym przeznaczeniu, jednak nie są one specjalistycznymi zestawami przeznaczonymi do transportu płynnych substancji, jak cysterny. Ciągniki, na przykład, zazwyczaj są używane do ciągnięcia przyczep, a ich głównym zadaniem jest transport towarów w formie stałej, a nie cieczy. Furgony, z drugiej strony, są konstrukcją zamkniętą, przeznaczoną do przewozu różnorodnych ładunków, ale nie są przystosowane do transportu substancji płynnych w sposób, który zapewnia odpowiednie zabezpieczenia. Samochody średniotonażowe, mimo że mają większe ładowności i mogą przewozić różne towary, również nie są specjalistycznymi pojazdami do transportu cieczy. Te pojazdy mogą być używane do ogólnego transportu, ale ich konstrukcja nie uwzględnia specyfiki przewozu płynów, co może prowadzić do ryzykownych sytuacji, jak np. wycieki czy niewłaściwe zabezpieczenie ładunku. Ważne jest zrozumienie, że odpowiednie pojazdy do konkretnego typu transportu powinny być wybierane zgodnie z ich właściwościami konstrukcyjnymi oraz przeznaczeniem, aby zapewnić bezpieczeństwo i efektywność operacji transportowych.

Pytanie 9

Która metoda wydawania towarów z magazynu uwzględnia datę przydatności produktu?

A. FIFO

B. LIFO

C. LOFO

D. FEFO

FEFO, czyli First Expired, First Out, to metoda, która naprawdę ma sens, zwłaszcza gdy mówimy o produktach z datą ważności. Jej głównym celem jest ograniczenie strat związanych z przeterminowaniem. To znaczy, że najpierw wydajemy te produkty, które mają najkrótszą datę ważności. Moim zdaniem, to jest super ważne, szczególnie w branży spożywczej czy farmaceutycznej, gdzie bezpieczeństwo jest kluczowe. Przykładem może być supermarket – tam jogurty czy owoce muszą być rotowane, żeby te z krótszą datą sprzedawać najpierw. Milion razy lepiej to zrobić tak, niż zostawiać coś przeterminowanego na półce. FEFO wpisuje się w dobre praktyki zarządzania zapasami, bo pomaga ograniczyć marnotrawstwo i maksymalizuje efektywność, co w końcu sprawia, że klienci są zadowoleni, a straty finansowe mniejsze. Praca według tej metody to naprawdę dobry kierunek.

Pytanie 10

Przepływ zasobów przychodzących w firmie produkcyjnej obejmuje między innymi

A. materiały

B. towary

C. produkty

D. usługi

Materiały stanowią kluczowy element strumienia zapasów wejściowych w przedsiębiorstwie produkcyjnym, ponieważ są one podstawowymi surowcami wykorzystywanymi do wytwarzania produktów końcowych. W praktyce, materiały mogą obejmować różnorodne substancje, takie jak metale, tworzywa sztuczne, materiały kompozytowe czy składniki chemiczne. Ich właściwe zarządzanie jest istotne, aby zapewnić ciągłość produkcji, minimalizując przestoje oraz zmniejszając koszty. Standardy branżowe, takie jak ISO 9001, podkreślają znaczenie efektywnego zarządzania zasobami i kontrolowania jakości surowców, co przekłada się na ostateczną jakość produktów. Przykładem zastosowania wiedzy dotyczącej strumieni zapasów może być wdrożenie systemu just-in-time, który ogranicza ilość materiałów przechowywanych w magazynie, co z kolei zmniejsza koszty operacyjne i ryzyko przestarzałości zapasów. Właściwe planowanie materiałowe, zgodne z metodologią MRP (Material Requirements Planning), pozwala na optymalne dostosowanie zamówień materiałów do potrzeb produkcji.

Pytanie 11

Czynność wykonywana w etapie magazynowania towarów to

A. rozpoznawanie

B. selekcja

C. wyładunek

D. przechowywanie

Przechowywanie to kluczowy proces w fazie składowania towarów, który obejmuje bezpieczne i efektywne utrzymywanie zapasów w magazynach przez określony czas. Poprawne zarządzanie przechowywaniem wpływa na optymalizację przestrzeni magazynowej oraz efektywność operacyjną. W praktyce, proces ten często wiąże się z wykorzystaniem systemów zarządzania magazynem (WMS), które umożliwiają śledzenie lokalizacji towarów, zarządzanie poziomem zapasów oraz automatyzację procesów magazynowych. Przechowywanie towarów powinno być zgodne z odpowiednimi normami, takimi jak ISO 9001, które promują jakość i efektywność w zarządzaniu procesami logistycznymi. Dobrą praktyką jest również regularne przeprowadzanie inwentaryzacji, co pozwala na bieżąco monitorować stan zapasów oraz identyfikować potencjalne problemy, takie jak braki czy przeterminowanie produktów. W ten sposób, przechowywanie towarów staje się nie tylko elementem zabezpieczającym dostępność produktów, ale także strategicznym narzędziem w zarządzaniu łańcuchem dostaw.

Pytanie 12

Do kluczowych zalet wprowadzenia systemów informatycznych w procesie dystrybucji należy

A. zwiększenie ilości dokumentacji papierowej

B. wzrost liczby nieterminowych dostaw

C. maksymalizacja przestojów w kanale dystrybucji

D. poprawa jakości obsługi klientów

Wprowadzenie systemów informatycznych w procesie dystrybucji przyczynia się do poprawy jakości obsługi klientów poprzez automatyzację i optymalizację kluczowych procesów. Systemy te pozwalają na szybkie przetwarzanie zamówień, co skraca czas realizacji dostaw i minimalizuje ryzyko pomyłek. Na przykład, dzięki zastosowaniu systemów ERP (Enterprise Resource Planning) możliwe jest zintegrowanie różnych funkcji przedsiębiorstwa, co pozwala na bieżące śledzenie stanów magazynowych oraz lepsze planowanie zapasów. W rezultacie klienci otrzymują bardziej wiarygodne informacje na temat dostępności produktów oraz terminów dostaw. Dodatkowo, systemy CRM (Customer Relationship Management) umożliwiają lepsze zarządzanie relacjami z klientami, co przekłada się na wyższą jakość obsługi oraz zwiększenie satysfakcji klientów. Zastosowanie standardów, takich jak ISO 9001, promujących podejście ukierunkowane na klienta, jest kluczowe w kontekście implementacji takich systemów, co przyczynia się do długofalowego sukcesu firmy na rynku.

Pytanie 13

Informatycznym systemem wspierającym zarządzanie, nadzór oraz kontrolowanie przepływu towarów w magazynie, a także mającym na celu udostępnianie informacji o tym procesie i generowanie dokumentacji związanej z tym przepływem jest

A. EDI

B. MRP I

C. WMS

D. SCM

Wybór opcji MRP I, EDI lub SCM nie jest trafny, ponieważ te systemy mają różne funkcje i zastosowania w zakresie zarządzania łańcuchem dostaw. MRP I, czyli Material Requirements Planning, to system planowania potrzeb materiałowych, koncentrujący się na optymalizacji zapasów i produkcji, a nie na zarządzaniu przepływem towarów w magazynie. EDI, czyli Electronic Data Interchange, to technologia wymiany danych pomiędzy systemami informatycznymi, która jest używana do automatyzacji przesyłania dokumentów, ale nie zarządza bezpośrednio procesami magazynowymi. Z kolei SCM, czyli Supply Chain Management, odnosi się do szerszego zarządzania całym łańcuchem dostaw, w tym planowania, realizacji i monitorowania, ale nie zajmuje się szczegółową kontrolą operacji magazynowych jak WMS. Wybierając te opcje, można łatwo wpaść w pułapkę mylenia roli poszczególnych systemów, co prowadzi do błędnych wniosków na temat ich zastosowania. Kluczowym błędem jest zrozumienie, że WMS jest dedykowanym rozwiązaniem do zarządzania magazynem, podczas gdy inne systemy koncentrują się na szerszych aspektach zarządzania dostawami lub planowaniem produkcji. Dlatego, aby skutecznie zarządzać procesami magazynowymi, niezbędne jest zrozumienie różnic pomiędzy tymi systemami i ich odpowiednich zastosowań.

Pytanie 14

Koszty związane z przestojami w produkcji, z utratą klienta z powodu niewykonania części zamówienia, koniecznością zakupu awaryjnego u innego dostawcy oraz utraconą marżą od każdej jednostki, która nie została sprzedana, wynikają z

A. konserwacji zapasu

B. nadmiernych zapasów

C. uzupełniania stanów magazynowych

D. niedoboru zapasu

Utrzymanie zapasu, nadmiar zapasu oraz uzupełnianie zapasu są często mylone w kontekście zarządzania zapasami, co prowadzi do nieporozumień w ocenie związanych z tym kosztów. Utrzymanie zapasu odnosi się do strategii, w której firma stara się mieć na stanie odpowiednią ilość produktów, aby sprostać popytowi klientów. Choć może to wiązać się z kosztami magazynowania i przestarzałości, w rzeczywistości dobrze utrzymany zapas może zapobiegać kosztom wynikającym z braku dostępności towaru. Nadmiar zapasu, z kolei, to stan, w którym firma posiada więcej towarów, niż jest w stanie sprzedać w określonym czasie. To zjawisko prowadzi do marnotrawstwa i obniżenia rentowności, ale nie jest bezpośrednio związane z kosztami przestojów wynikającymi z braku zapasu. Uzupełnianie zapasu dotyczy procesu nabywania nowych towarów w odpowiedzi na popyt, ale niewłaściwie zaplanowane uzupełnianie może prowadzić do sytuacji, w której firma nie ma wystarczających ilości produktów, co jest główną przyczyną wymienionych wcześniej kosztów. Podstawowe błędy myślowe, które prowadzą do błędnych wyborów, to nadmierne skupienie się na ilości zapasów, a nie na ich jakości oraz dynamice rynku, co może skutkować niewłaściwą oceną rzeczywistych potrzeb klientów i ich oczekiwań.

Pytanie 15

Wydatki związane z zatrudnieniem pracowników magazynowych w II kwartale wyniosły 33 000 zł. Jeśli w kwietniu w magazynie pracowało 5 pracowników, w maju 3, a w czerwcu 4, to jaki był wskaźnik średnich kosztów zatrudnienia jednego pracownika magazynowego w II kwartale?

A. 6 600 zł/pracownika

B. 8 250 zł/pracownika

C. 11 000 zł/pracownika

D. 2 750 zł/pracownika

Podczas analizy błędnych odpowiedzi istotne jest zrozumienie, że obliczenia średnich kosztów zatrudnienia muszą opierać się na dokładnej liczbie pracowników, którzy rzeczywiście pracowali w danym okresie. Niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z nieprawidłowego zsumowania pracowników lub nieprawidłowego podziału całkowitych kosztów. Na przykład, odpowiedzi sugerujące 6 600 zł lub 11 000 zł na pracownika mogą wynikać z błędnego założenia, że koszt zatrudnienia powinien być obliczany na podstawie liczby pracowników w każdym miesiącu osobno, co jest mylące. Kluczowe jest, aby uwzględnić sumaryczną liczbę pracowników w całym kwartale, a nie w poszczególnych miesiącach. Takie podejście prowadzi do błędnych wniosków, ponieważ nie uwzględnia całkowitego zatrudnienia w analizowanym okresie. Dodatkowo, niektórzy mogą pomylić całkowite koszty z kosztami jednostkowymi, co prowadzi do nieporozumienia. Przy obliczeniach warto także pamiętać o różnych metodach analizy kosztów, takich jak analiza porównawcza, która może pomóc w zrozumieniu wydatków w odniesieniu do norm branżowych. Zrozumienie tych koncepcji jest niezbędne do właściwego zarządzania kosztami zatrudnienia i podejmowania trafnych decyzji w zakresie HR.

Pytanie 16

Aby zarejestrować przekazanie materiałów z magazynu do produkcji, magazynier powinien sporządzić dokument

A. ZW

B. RW

C. PZ

D. PW

Dokumenty, takie jak PZ (Przyjęcie Zewnętrzne) i PW (Przyjęcie Wewnętrzne), służą do rejestrowania przyjęć materiałów, a nie ich wydania. PZ dotyczy sytuacji, gdy towary są przyjmowane z zewnątrz, natomiast PW odnosi się do przyjęć wewnętrznych, które zazwyczaj dotyczą przeniesienia materiałów w obrębie jednej lokalizacji. Z kolei ZW (Zwrót Wewnętrzny) dotyczy procedur związanych z zwracaniem materiałów do magazynu, a nie ich wydawaniem do produkcji. Użycie tych dokumentów w kontekście przekazywania materiałów do produkcji jest błędne, ponieważ nie oddają one rzeczywistego stanu operacji. Niezrozumienie funkcji poszczególnych dokumentów może prowadzić do błędów w ewidencji, co w rezultacie wpływa na zarządzanie zapasami, zwiększając ryzyko nadwyżek lub niedoborów materiałów. Przykładowo, użycie PZ w sytuacji, gdy materiały są wydawane do produkcji, spowoduje, że proces ewidencji stanie się chaotyczny i nieprzejrzysty, a to z kolei może skutkować problemami w realizacji zamówień oraz naruszeniem standardów jakości. Zatem, kluczowe jest zrozumienie, że każdy dokument ma swoje specyficzne przeznaczenie i skuteczne zarządzanie nimi jest fundamentalne dla prawidłowego funkcjonowania systemów logistycznych.

Pytanie 17

Towary drobnicowe, takie jak różne typy śrubek i nakrętek, mogą być przechowywane na regałach

A. paletowych ramowych

B. wspornikowych bezpółkowych

C. ramowych bezpółkowych

D. ramowych półkowych

Regały ramowe półkowe to idealne rozwiązanie do składowania towarów drobnicowych, takich jak śrubki i nakrętki, ponieważ oferują wyspecjalizowane półki umożliwiające segregację i łatwy dostęp do mniejszych elementów. Te regały są zazwyczaj wykonane z stali lub aluminium, co zapewnia ich wysoką nośność oraz trwałość. W praktyce stosuje się je w magazynach, warsztatach oraz w sklepach detalicznych, gdzie niewielkie przedmioty muszą być przechowywane w sposób zorganizowany i łatwo dostępny. Zgodnie z zaleceniami standardów branżowych, regały te powinny być dostosowane do wymagań bezpieczeństwa i ergonomii, co pozwala na efektywne zarządzanie przestrzenią magazynową. Dobre praktyki wskazują na konieczność używania etykiet lub systemów kodów kreskowych, co jeszcze bardziej ułatwia identyfikację i lokalizację towarów. Przykładem zastosowania mogą być magazyny części zamiennych, gdzie krótki czas dostępu i wydajność są kluczowe dla operacji. Dzięki zastosowaniu regałów półkowych można zwiększyć efektywność przestrzeni magazynowej oraz poprawić organizację pracy.

Pytanie 18

Aby zabezpieczyć realizację wymagań procesu dystrybucji związanych z zarządzaniem przepływem towarów, wykorzystuje się system informatyczny

A. ERP

B. MRP

C. WMS

D. DRP

Odpowiedzi ERP, MRP i WMS, choć związane z zarządzaniem procesami w przedsiębiorstwie, nie są odpowiednie w kontekście obsługi przepływu towarów w dystrybucji. System ERP (Enterprise Resource Planning) skupia się na integracji wszystkich funkcji biznesowych w jednej platformie, ale nie jest dedykowany tylko do zarządzania dystrybucją. Jego szeroki zasięg sprawia, że może być użyteczny w różnych obszarach, jednak brak mu specjalizacji w zakresie planowania potrzeb dystrybucyjnych. MRP (Material Requirements Planning) z kolei koncentruje się na planowaniu potrzeb materiałowych w produkcji, a nie na zarządzaniu logistyką i dystrybucją. Jest to system używany głównie w kontekście produkcyjnym, a jego głównym celem jest zapewnienie dostępności odpowiednich materiałów w odpowiednim czasie, co nie obejmuje bezpośrednio procesów dystrybucyjnych. WMS (Warehouse Management System) to system zarządzania magazynem, który wspiera operacje wewnętrzne w magazynach, ale nie zajmuje się kompleksowym planowaniem zapotrzebowania na poziomie dystrybucji. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru tych odpowiedzi mogą wynikać z braku zrozumienia różnic między tymi systemami oraz ich funkcjami w kontekście zarządzania łańcuchem dostaw. Kluczowe jest zrozumienie, że DRP to narzędzie dedykowane właśnie do planowania wymagań dystrybucyjnych, co czyni je niezbędnym w efektywnym zarządzaniu przepływem towarów.

Pytanie 19

Jeśli maksymalny zapas zgromadzony w magazynie wynosi 140 t, a całkowita ilość zapasów nierotujących to 10 t, to jaki jest poziom zapasu obrotowego w tym magazynie?

A. 130 t

B. 1 400 t

C. 14 t

D. 150 t

Jak tak patrzę na Twoje odpowiedzi, to widać, że niektóre z nich są oparte na błędnych założeniach co do obliczania zapasu obrotowego. Na przykład, wybierając 14 ton, mogłeś pomylić jednostki albo nie spojrzałeś na pełną wartość maksymalnego zapasu, co skutkuje takim zaniżonym poziomem zapasu. Z kolei 150 ton to błędna odpowiedź, bo sugeruje, że zapas obrotowy to po prostu ten maksymalny, co jest nie tak, bo powinno się uwzględniać zapasy nierotujące. A ta odpowiedź 1 400 ton? No to jest kompletnie absurdalne, bo pokazuje nieporozumienie tego, co to są zapasy i w ile ich ma być. Takie błędy wynikają często z braku doświadczenia w zarządzaniu zapasami czy z nieodpowiedniego szkolenia w podstawowych zasadach logistyki. Żeby tego unikać, warto zapoznać się z metodami zarządzania zapasami, jak analiza ABC, bo to pozwala klasyfikować zapasy według ich znaczenia. Rozumienie relacji między zapasami maksymalnymi, obrotowymi i nierotującymi jest kluczowe dla efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw, a to w końcu wpływa na stabilność i konkurencyjność firmy.

Pytanie 20

System lokalizacji towarów w magazynie, który zakłada umieszczanie najczęściej pobieranych artykułów w bliskiej odległości od strefy wydań, natomiast pozycje asortymentowe rzadko pobierane są umieszczane dalej w strefie składowania, odpowiada kryterium

A. warunków przechowalniczych

B. metody wolnych miejsc składowania

C. metody stałych miejsc składowania

D. wielkości obrotu towarowego

Odpowiedź "wielkości obrotu towarowego" jest prawidłowa, ponieważ efektywna lokalizacja zapasów w magazynie opiera się na zasadzie, że najczęściej pobierane towary powinny być dostępne w pobliżu strefy wydań, co z kolei minimalizuje czas potrzebny na ich wydanie. To podejście jest zgodne z metodą zarządzania zapasami, która kładzie nacisk na optymalizację procesów magazynowych w oparciu o analizę ruchu towarowego. W praktyce, wdrażając tę strategię, magazyny często stosują klasyfikację ABC, gdzie towary klasy A (najczęściej obracane) są przechowywane najbliżej strefy wydań, natomiast towary klasy C (rzadko obracane) mogą być składowane dalej. Takie podejście nie tylko poprawia wydajność operacyjną, ale także obniża koszty związane z pracą w magazynie oraz zwiększa szybkość realizacji zamówień. Dobre praktyki wskazują, że analiza obrotu towarowego powinna być regularnie aktualizowana, aby dostosować lokalizację zapasów do zmieniających się potrzeb rynku.

Pytanie 21

Który wariant odpowiada właściwej kolejności etapów planowania dystrybucji w metodzie DRP (ang. Distribution Requirements Planning)?

Analiza popytu zgłaszanego przez odbiorców końcowych. Zapotrzebowanie na dostawy. Planowanie produkcji.	Planowanie produkcji. Analiza popytu w punktach sprzedaży. Zapotrzebowanie na środki transportu.
A.	B.
Aktualizacja planów produkcyjnych. Zapotrzebowanie na miejsca magazynowe. Planowanie zapasów.	Planowanie zapasów. Planowanie transportu do miejsc odbioru. Zapotrzebowanie na dostawy.
C.	D.

A. A.

B. D.

C. B.

D. C.

Często niepoprawne odpowiedzi wynikają z pewnych nieporozumień, jeśli chodzi o etapy w metodzie DRP. Dużo osób myli kolejność kroków albo pomija ważne elementy, co może prowadzić do błędnego zrozumienia całego procesu planowania dystrybucji. Na przykład, jak ktoś zignoruje analizę popytu i od razu przeskoczy do planowania produkcji, to mogą się pojawić problemy, bo wyprodukują coś, co nie jest potrzebne na rynku. Taki błąd może doprowadzić do nadmiaru towarów w magazynie, a to przecież prowadzi do strat finansowych i mniejszej wydajności. Ważne jest, żeby pamiętać, że w DRP każda czynność jest związana z wcześniejszymi krokami; jeśli nie zrobimy solidnej analizy popytu, to prognozy będą błędne, a cały plan dystrybucji może się posypać. Kluczowe jest też to, żeby integrować dane z różnych działów i dostosowywać je do zmieniającego się rynku. Ignorowanie tych zasad to trochę jak stawianie na ślepo, a to na pewno nie jest dobrym pomysłem w zarządzaniu. Dobre zrozumienie i wykorzystanie DRP jest naprawdę ważne, jeśli chodzi o sukces w zarządzaniu łańcuchem dostaw.

Pytanie 22

Główne etapy procesu przechowywania to

A. przyjmowanie, transport, układanie, foliowanie

B. przyjmowanie, składowanie, paletowanie, transport

C. przyjmowanie, składowanie, kompletowanie, wydawanie

D. przyjmowanie, ofoliowanie, kodowanie, wydawanie

Podstawowe fazy procesu magazynowania to przyjmowanie, składowanie, kompletowanie i wydawanie. Przyjmowanie to pierwszy krok, w którym towary są rejestrowane i kontrolowane pod kątem jakości oraz ilości. Następnie, składowanie polega na umieszczaniu towarów w odpowiednich lokalizacjach magazynowych, co wymaga zastosowania systemów zarządzania magazynem (WMS) oraz optymalizacji przestrzeni. Kompletowanie jest procesem zbierania zamówień, w którym towar zostaje przygotowany do wysyłki, a jego efektywność można poprawić poprzez wdrożenie technologii automatyzacji, takich jak systemy pick-by-light. Ostatnia faza, czyli wydawanie, polega na przekazywaniu towarów klientom lub do dalszej dystrybucji. Właściwe zarządzanie tymi procesami jest kluczowe dla efektywności operacyjnej przedsiębiorstwa i wpływa na zadowolenie klientów. W praktyce, zastosowanie dobrych praktyk, takich jak FIFO (First In, First Out) w składowaniu towarów, przyczynia się do minimalizacji strat i zwiększenia rotacji zapasów.

Pytanie 23

Układ asortymentowy materiałów wykorzystywanych w firmie przemysłowej jest powiązany z logistyką działań

A. zakupu

B. produkcji

C. informacji

D. dystrybucji

Wybór odpowiedzi dotyczących produkcji, dystrybucji lub informacji wskazuje na pewne nieporozumienia związane z rolą logistyki w zarządzaniu materiałami. Proces produkcji, choć ściśle związany z materiałami, koncentruje się na przekształcaniu surowców i komponentów w gotowe wyroby. Nie bierze pod uwagę struktury asortymentowej materiałów, która jest kluczowa w fazie zakupu. W kontekście dystrybucji, błędne jest myślenie, że struktura asortymentowa odnosi się głównie do organizacji transportu gotowych produktów. Logistyka dystrybucji zajmuje się tym, jak dotrzeć do klienta, a nie tym, jakie materiały są potrzebne do produkcji. Odpowiedź związana z informacją sugeruje, że struktura asortymentowa jest bardziej kwestią danych, co jest nieprecyzyjne. Informacja wspiera procesy logistyczne, ale sama w sobie nie definiuje potrzeb zakupowych. Kluczowym błędem myślowym jest pominięcie faktu, że struktura asortymentowa jest fundamentem dla zakupów. Optymalizacja procesów zakupowych jest kluczowa dla efektywności operacyjnej, a dobry system zakupowy powinien zintegrować wszystkie aspekty zarządzania materiałami, aby zminimalizować ryzyko przestojów w produkcji.

Pytanie 24

W magazynach, w celu przesyłania rozmaitych dokumentów w formie elektronicznej, zamiast ręcznego wprowadzania ich do bazy danych, używa się systemu

A. EDI

B. MRP

C. DRP

D. CMR

Odpowiedzi CMR, DRP i MRP są błędne z powodu braku zrozumienia specyfiki i zastosowania tych systemów. CMR (Convention on the Contract for the International Carriage of Goods by Road) to dokument stosowany w międzynarodowym transporcie drogowym, który reguluje zasady przewozu towarów, ale nie dotyczy bezpośrednio elektronicznej wymiany danych między systemami. Z kolei DRP (Distribution Requirements Planning) to system planowania zapasów i dystrybucji, który koncentruje się na zarządzaniu łańcuchem dostaw, a nie na samym przesyłaniu dokumentów. MRP (Material Requirements Planning) jest technologią używaną do zarządzania procesami produkcyjnymi i zaopatrzeniowymi, której celem jest planowanie zapotrzebowania na materiały, ale również nie obejmuje automatycznej wymiany dokumentów. Pojęcia te są często mylone, ponieważ wszystkie dotyczą logistycznych aspektów działalności, ale posiadają różne funkcje i zastosowania. Kluczem do odpowiedniego wyboru systemu jest zrozumienie, że EDI jest dedykowane do efektywnej komunikacji i wymiany danych, podczas gdy CMR, DRP i MRP mają zupełnie inne cele i nie umożliwiają automatyzacji procesów dokumentacyjnych w takim stopniu jak EDI.

Pytanie 25

Metoda Just In Time opiera się na koncepcji zarządzania Kaizen, która polega na

A. eliminowaniu pośrednich miejsc składowania i organizowaniu dostaw bezpośrednio do zakładu produkcyjnego

B. ciągłym doskonaleniu procesów związanych z przepływem towarów i informacji

C. umiejscowieniu dostawców w sąsiedztwie zakładu wytwarzającego produkty finalne

D. utrzymywaniu minimalnych, niezbędnych zapasów

Podejścia zaprezentowane w niepoprawnych odpowiedziach nie uwzględniają kluczowego elementu koncepcji Kaizen, którym jest ciągłe doskonalenie i usprawnianie procesów. Utrzymywanie zapasów na minimalnym poziomie, choć istotne w kontekście JIT, nie odnosi się bezpośrednio do Kaizen, gdyż ta filozofia kładzie nacisk na poprawę jakości i efektywności w czasie rzeczywistym, a nie tylko na zmniejszenie zapasów. Eliminowanie pośrednich punktów składowania i realizowanie dostaw bezpośrednio do zakładu produkcyjnego, choć skuteczne w redukcji czasu cyklu, również nie jest zgodne z istotą Kaizen, która koncentruje się na udoskonalaniu procesów. Natomiast kwestia lokalizacji dostawców w pobliżu zakładu produkcyjnego może przyczyniać się do wydajności operacyjnej, ale nie stanowi podstawy koncepcji Kaizen. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich wniosków, obejmują pomieszanie celów operacyjnych z filozofią ciągłego doskonalenia, co skutkuje brakiem zrozumienia długofalowej wizji zarządzania. Właściwe wdrożenie Kaizen skutkuje nie tylko poprawą wyników produkcyjnych, ale także kultury organizacyjnej, co jest kluczowe dla osiągnięcia prawdziwego sukcesu w środowisku biznesowym.

Pytanie 26

Tabela przedstawia dane przedsiębiorstwa przewozowego dotyczące liczby zatrudnionych kierowców, liczby kursów dokonanych w dwóch kwartałach badanego roku. Do obliczenia średniej liczby kursów zrealizowanych przez jednego kierowcę zastosowano metodę średniej

Okres pomiaru	Liczba kierowców	Liczba kursów w kwartale	Średnia liczba kursów zrealizowanych przez jednego kierowcę
I kwartał	10	200	20
II kwartał	25	250	10

A. arytmetycznej.

B. chronologicznej.

C. ważonej.

D. geometrycznej.

Poprawna odpowiedź to średnia arytmetyczna. Obliczanie średniej arytmetycznej polega na zsumowaniu wszystkich wartości i podzieleniu przez ich liczbę. W kontekście analizy danych przewozowych, oznacza to, że dla każdego kwartału sumujemy liczbę kursów wykonanych przez wszystkich kierowców i dzielimy przez liczbę zatrudnionych kierowców. Taki sposób obliczeń jest powszechnie stosowany w analizie danych, ponieważ daje prosty i intuicyjny obraz średnich osiągnięć. Na przykład, jeśli w pierwszym kwartale pięciu kierowców wykonało 50 kursów, a w drugim kwartale ci sami kierowcy wykonali 70 kursów, średnia liczba kursów na jednego kierowcę wyniosłaby (50 + 70) / 5 = 24 kursy na kierowcę. Warto zaznaczyć, że średnia arytmetyczna jest jedną z najczęściej stosowanych miar tendencji centralnej i jest zgodna z wieloma standardami analizy danych w branży transportowej.

Pytanie 27

System MRP jest powiązany z planowaniem zapotrzebowania

A. materiałowych

B. transportowych

C. personalnych

D. magazynowych

System MRP (Material Requirements Planning) jest kluczowym narzędziem w zarządzaniu łańcuchem dostaw, które koncentruje się na planowaniu potrzeb materiałowych. Jego podstawowym celem jest zapewnienie, że odpowiednia ilość materiałów jest dostępna w odpowiednim czasie, aby zaspokoić wymagania produkcji. MRP opiera się na prognozach popytu, harmonogramach produkcji oraz zapasach, co pozwala na optymalizację kosztów i zwiększenie efektywności procesów produkcyjnych. Przykład zastosowania MRP można zobaczyć w branży motoryzacyjnej, gdzie precyzyjne planowanie potrzeb materiałowych jest kluczowe dla synchronizacji produkcji różnych komponentów. Dzięki systemowi MRP możliwe jest również zminimalizowanie nadmiarów zapasów, co prowadzi do oszczędności finansowych oraz lepszego zarządzania kapitałem. MRP jest zgodne z najlepszymi praktykami, takimi jak Lean Manufacturing i Just-in-Time, które dążą do eliminacji marnotrawstwa i zwiększenia wartości dostarczanej klientom.

Pytanie 28

Jakie jest charakterystyczne dla składowania blokowego?

A. łatwy dostęp do każdej jednostki ładunkowej

B. znaczna ilość dróg transportowych

C. duża liczba pozycji asortymentowych z niewielkimi zapasami

D. wysoki współczynnik użycia przestrzeni magazynowej

Swobodny dostęp do każdej jednostki ładunkowej jest cechą charakterystyczną dla systemu składowania, ale nie dla składowania blokowego. W składowaniu blokowym ładunki są układane jeden na drugim w zorganizowane bloki, co uniemożliwia bezpośredni dostęp do poszczególnych jednostek bez wcześniejszego przemieszczenia innych. To podejście zwiększa wykorzystanie przestrzeni, ale jednocześnie ogranicza dostępność, co jest kluczowe w kontekście zarządzania magazynem. Duża liczba dróg transportowych również nie jest typowa dla składowania blokowego, które z reguły korzysta z ograniczonej liczby dróg do transportu materiałów, ponieważ większość ładunków jest składowana strefowo w blokach. Wysoka liczba pozycji asortymentowych o małym zapasie jest kolejnym mylnym wnioskiem. Składowanie blokowe często wiąże się z dużą ilością towarów o wyższym zapasie, a nie z mniejszymi ilościami produktów. Dlatego błędne jest zakładanie, że cechy te pasują do składowania blokowego. W praktyce, nieodpowiednie zrozumienie zasad funkcjonowania różnych systemów składowania prowadzi do nieefektywnego zarządzania przestrzenią magazynową oraz wzrostu kosztów operacyjnych.

Pytanie 29

Pierwsze trzy cyfry w standardzie EAN-13 odnoszą się do

A. cyfry kontrolnej

B. numeru producenta

C. numeru artykułu

D. prefiksu kraju

Pierwsze trzy cyfry w kodzie EAN-13 rzeczywiście stanowią prefix kraju, znany również jako kod kraju lub kod wydawcy. Ten prefiks jest kluczowy, ponieważ identyfikuje kraj, w którym dany produkt został zarejestrowany lub z którego pochodzi producent. Na przykład, produkty z prefixem 590 są zazwyczaj polskiego pochodzenia. Kod EAN-13 jest szeroko stosowany w handlu detalicznym i logistyce, a jego struktura zapewnia unikalną identyfikację produktów. Zrozumienie roli prefixu kraju jest istotne dla zarządzania łańcuchem dostaw, ponieważ pozwala na łatwiejszą identyfikację źródła produktu, co może mieć znaczenie zarówno z punktu widzenia marketingowego, jak i prawno-regulacyjnego. Oprócz prefixu, kod EAN-13 składa się z dodatkowych elementów, takich jak numer producenta oraz numer towaru, co sprawia, że jest to kompleksowy system identyfikacji. Wiedza na temat kodów EAN jest niezbędna dla przedsiębiorstw zajmujących się importem i eksportem, a także dla sprzedawców detalicznych.

Pytanie 30

Ile miejsc pracy trzeba zorganizować, aby w ciągu 30 minut wyprodukować 25% z 600 sztuk komponentów, jeśli czas produkcji jednego komponentu wynosi 1 minutę?

A. 3 miejsca pracy

B. 4 miejsca pracy

C. 5 miejsc pracy

D. 1 miejsce pracy

Aby obliczyć liczbę stanowisk roboczych potrzebnych do wytworzenia 25% komponentów z 600 sztuk w ciągu 30 minut, najpierw określmy, ile komponentów musimy wyprodukować. 25% z 600 to 150 komponentów. Czas produkcji jednego komponentu wynosi 1 minutę, co oznacza, że jedno stanowisko robocze może wyprodukować 30 komponentów w ciągu 30 minut. Aby wyprodukować 150 komponentów w tym czasie, potrzebujemy zatem 150 komponentów podzielić przez 30 komponentów na stanowisko, co daje 5 stanowisk roboczych. Przykładem zastosowania tej metodyki jest zarządzanie produkcją w fabrykach, gdzie precyzyjne obliczenia są niezbędne dla osiągnięcia efektywności i minimalizowania kosztów. Dobrą praktyką jest także weryfikowanie dostępnych zasobów i ich rozmieszczenia na stanowiskach roboczych, co pozwala na optymalizację procesów produkcyjnych. Takie podejście pozwala na zwiększenie wydajności oraz redukcję czasu przestojów.

Pytanie 31

Główną cechą systemu zaopatrzenia Just in Time jest

A. dostarczenie towarów dokładnie w ustalonym czasie

B. transport jedynie dużych partii towaru

C. możliwość elastycznego ustalania terminów dostaw

D. regularność dostaw w ustalonych odstępach

Wybór odpowiedzi związanej z dowolnością w terminie dostaw jest nieprawidłowy, ponieważ sprzeciwia się zasadzie Just in Time, która opiera się na precyzyjnym synchronizowaniu procesów. JIT nie przewiduje elastyczności w zakresie terminów dostaw, co prowadziłoby do trudności w planowaniu produkcji oraz wzrostu kosztów związanych z magazynowaniem. Praktyka stałej częstotliwości dostaw może również wydawać się atrakcyjna, jednak nie uwzględnia zróżnicowanych potrzeb produkcji, które mogą się zmieniać w czasie. Utrzymywanie stałej częstotliwości dostaw często prowadzi do nadmiaru zapasów lub ich braku, co jest sprzeczne z celami JIT. Przewóz jedynie dużych partii ładunku również jest niezgodny z tym podejściem, ponieważ JIT zakłada, że dostawy powinny być realizowane w małych, ale częstych partiach, co umożliwia lepsze dostosowanie się do zmieniającego się popytu i ogranicza ryzyko marnotrawstwa. Te pomyłki wskazują na typowe błędy myślowe, takie jak mylenie efektywności magazynowania z efektywnością procesu dostaw oraz niedocenianie znaczenia elastyczności w łańcuchu dostaw.

Pytanie 32

Pojazd mechaniczny, który służy do transportowania naczep nieposiadających przednich kół, określa się mianem ciągnika

A. siodłowym

B. ciężarowym

C. specjalnym

D. uniwersalnym

Ciągnik mechaniczny, którego celem jest przemieszczanie naczep, jest nazywany ciągnikiem siodłowym, a nie uniwersalnym, specjalnym lub ciężarowym. Odpowiedź sugerująca, że pojazd może być 'uniwersalny', jest myląca, ponieważ termin ten odnosi się do pojazdów zdolnych do wykonywania wielu różnych funkcji, a nie konkretnie do transportu naczep. Ciągniki siodłowe są skonstruowane z myślą o specyficznych zadaniach związanych z przewozem naczep, co czyni je nieodpowiednimi do określenia jako uniwersalne. Odpowiedź uznająca ciągnik za 'specjalny' również nie jest do końca precyzyjna, ponieważ termin 'specjalny' mógłby odnosić się do różnych typów pojazdów, które niekoniecznie są dostosowane do transportu naczep. W przypadku ciężarowych, ten termin odnosi się do pojazdów o dużej ładowności, które mogą być wykorzystywane do transportu różnych ładunków, ale również nie odnosi się bezpośrednio do specyficznego zastosowania ciągników siodłowych. Dlatego często dochodzi do nieporozumień, gdzie użytkownicy mylnie utożsamiają różne typy pojazdów i ich funkcje. Kluczowe jest zrozumienie, że ciągnik siodłowy ma za zadanie specjalizować się w łączeniu z naczepami, co jest fundamentalne dla jego użytkowania w transporcie drogowym.

Pytanie 33

Jeśli firma transportowa ustala koszt frachtu za usługę przewozu na podstawie tzw. opłaty stałej wynoszącej 250 zł oraz prowizji w wysokości 8% wartości ładunku, to jaki będzie koszt przewozu przy dostawie produktów o wartości 125 000 zł?

A. 1 000 zł

B. 10 000 zł

C. 1 250 zł

D. 10 250 zł

Wybrane odpowiedzi, takie jak 1 000 zł, 1 250 zł i 10 000 zł, mogą wydawać się atrakcyjne, jednak nie uwzględniają one wszystkich istotnych elementów ustalania kosztów przewozu. Pierwsza z tych kwot, 1 000 zł, mogłaby wynikać z mylnego założenia, że prowizja jest znacznie niższa lub że opłata stała nie jest brana pod uwagę. To nieporozumienie prowadzi do błędnych kalkulacji, które nie odzwierciedlają rzeczywistych kosztów usług transportowych. Odpowiedź 1 250 zł może sugerować, że tylko opłata stała została uwzględniona, co jest również nieprawidłowe, ponieważ całkowity koszt usługi transportowej powinien zawsze obejmować zarówno stałą opłatę, jak i prowizję uzależnioną od wartości ładunku. Ostateczna wartość 10 000 zł, choć bliska prawidłowej odpowiedzi, również jest błędna, ponieważ pomija opłatę stałą, która w przypadku tej transakcji wynosi 250 zł. Takie pomyłki wynikają często z niepełnego zrozumienia zasad ustalania opłat w branży spedycyjnej, gdzie istotne jest, aby zawsze brać pod uwagę wszystkie komponenty kosztowe, aby uniknąć niedoszacowania kosztów i zapewnić klientom pełną przejrzystość kosztów usług.

Pytanie 34

W magazynie towary są pakowane w kartony po 10 sztuk, a następnie układane na paletach, gdzie w każdej z pięciu warstw znajduje się 5 kartonów. Ile w pełni załadowanych pojazdów transportowych trzeba zarezerwować, aby jednorazowo przewieźć 20 000 sztuk towaru, jeśli w jednej jednostce transportowej mieści się 20 palet?

A. 40 pojazdów transportowych

B. 4 pojazdy transportowe

C. 20 pojazdów transportowych

D. 2 pojazdy transportowe

Wybór niepoprawnej liczby środków transportu zazwyczaj wynika z pomylenia procesów pakowania i transportu. Zgubne może być założenie, że zastosowanie większej liczby środków transportu jest korzystne bez uprzedniego zrozumienia, jak towary są układane. Nieprawidłowe podejście może prowadzić do błędnych obliczeń, w których nie uwzględnia się rzeczywistej pojemności transportu. Przykładowo, wybierając 2 środki transportu, można założyć, że wystarczy to dla przewozu 20 000 sztuk, jednak kiedy dokładnie przeliczymy, okazuje się, że potrzebujemy znacznie większej ilości. Podobnie, decyzja o 20 środkach transportu może wydawać się logiczna, gdyż zakłada, że każdy środek transportu jest w pełni wykorzystywany. W rzeczywistości jednak, nasze dane wskazują, że 20 palet w jednym transporcie całkowicie wystarcza, co oznacza, że nadmiar środków transportu byłby marnotrawstwem zasobów. Ponadto, wybierając 40 jednostek transportowych, można założyć, że zasoby są wykorzystane do maksimum, jednak ta liczba zdecydowanie przewyższa wymogi fizyczne i logistyczne, prowadząc do nieefektywności. Kluczowe jest zrozumienie zasad pakowania i układania towarów oraz ich transportu w kontekście efektywności kosztowej i operacyjnej. Dobrym rozwiązaniem jest korzystanie z systemów zarządzania łańcuchem dostaw, które pozwalają na dokładne prognozowanie potrzeb transportowych oraz efektywne planowanie logistyczne.

Pytanie 35

Który znak umieszczany na opakowaniu zabrania podnoszenia wózkami ładunku podczas jego przemieszczania i transportu?

A. B.

B. A.

C. D.

D. C.

Wybór innej odpowiedzi niż A wskazuje na niepełne zrozumienie kluczowych zasad dotyczących bezpieczeństwa transportu. Znak umieszczany na opakowaniach ma na celu przekazanie istotnych informacji dotyczących sposobu obsługi ładunku. Odpowiedzi B, C i D mogą sugerować, że uczestnik testu nie do końca zrozumiał, jak ważne jest prawidłowe oznakowanie towarów. Wiele osób mylnie zakłada, że wszelkie oznaczenia dotyczące wózków widłowych są uniwersalne, nie uwzględniając kontekstu ich użycia. Ignorowanie symboli zabraniających podnoszenia ładunków może prowadzić do poważnych incydentów, takich jak uszkodzenie towaru, które w efekcie wpływa na rentowność przedsiębiorstwa. Ponadto, wiele firm operujących w branży logistycznej stosuje standardy, takie jak OSHA w Stanach Zjednoczonych, które wyraźnie określają zasady bezpieczeństwa związane z obsługą ładunków. Zrozumienie tych zasad oraz znajomość odpowiednich symboli są kluczowe dla zapewnienia zgodności z regulacjami prawnymi i minimalizacji ryzyka. Warto również pamiętać, że nieprzestrzeganie tych zasad nie tylko wpływa na bezpieczeństwo pracy, ale również może prowadzić do utraty reputacji firmy i potencjalnych konsekwencji prawnych.

Pytanie 36

W ciągu czterech kolejnych tygodni maja popyt na produkty wynosił 60 szt., 48 szt., 64 szt., 56 szt. W magazynie znajduje się zapas wynoszący 570 szt. Jaki był wskaźnik pokrycia potrzeb zapasem?

A. 0,4

B. 1,0

C. 2,5

D. 2,0

Niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z błędnego zrozumienia, czym jest wskaźnik pokrycia potrzeb zapasem i jak go obliczyć. Często zdarza się mylenie tego wskaźnika z innymi miarami, takimi jak rotacja zapasów czy poziom zapasów w danym czasie. Wskaźnik pokrycia potrzeb zapasem odnosi się do tego, jak długo zapas będzie wystarczający na pokrycie zapotrzebowania, a nie do bezpośredniego porównania z poziomem zapasów. W przypadku, gdy ktoś obliczy wskaźnik jako 1,0, może to sugerować, że zapas wystarczy na jeden tydzień, co jest błędne w kontekście przedstawionych danych. Dodatkowo, odpowiedzi 0,4 i 2,0 mogą wynikać z niepoprawnego obliczenia średniego popytu lub pomyłek w dzieleniu. Tego typu błędy mogą być spowodowane brakiem uwagi lub nieznajomością właściwych wzorów do obliczeń. Kluczowe w tym kontekście jest zrozumienie, że wskaźnik pokrycia potrzeb zapasem powinien być oparty na dokładnych danych o popycie oraz dostępnych zasobach. W biznesie ważne jest, aby przy podejmowaniu decyzji opierać się na rzetelnych informacjach i obliczeniach, ponieważ nieprawidłowe dane mogą prowadzić do poważnych konsekwencji finansowych i operacyjnych.

Pytanie 37

Jakie są poprawne etapy procesu dystrybucji w odpowiedniej kolejności?

A. Realizacja zamówień → Zamówienia → Fakturowanie i płatności

B. Zamówienia → Realizacja zamówień → Fakturowanie i płatności

C. Fakturowanie i płatności → Zamówienia → Realizacja zamówień

D. Realizacja zamówień → Fakturowanie i płatności → Zamówienia

Prawidłowa odpowiedź to Zamówienia → Realizacja zamówień → Fakturowanie i płatności, co odzwierciedla standardowy proces dystrybucji w większości organizacji. Proces ten zaczyna się od przyjęcia zamówienia, które jest kluczowym krokiem, ponieważ to na jego podstawie podejmowane są dalsze działania. Po złożeniu zamówienia, następuje jego realizacja, czyli przygotowanie towarów do wysyłki, co wymaga precyzyjnego zarządzania stanami magazynowymi oraz logistyką. Na końcu procesu następuje etap fakturowania i płatności, który formalizuje transakcję. Prawidłowe wykonanie tego procesu jest istotne dla utrzymania płynności finansowej oraz satysfakcji klienta. W praktyce, organizacje stosują różne systemy ERP (Enterprise Resource Planning), które automatyzują i monitorują te etapy, zapewniając zgodność z najlepszymi praktykami branżowymi oraz standardami jakości. Zrozumienie kolejności tych kroków jest kluczowe dla efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw oraz zwiększania wydajności operacyjnej.

Pytanie 38

Produkty maszynowe narażone na korozję powinny być składowane w zamkniętych magazynach

A. w temperaturze poniżej 0°C

B. wyposażonych w system grzewczy

C. pozbawionych wentylacji

D. o wysokiej wilgotności

Przechowywanie wyrobów przemysłu maszynowego w magazynach bez instalacji wentylacyjnej jest niewłaściwe, ponieważ brak odpowiedniej cyrkulacji powietrza prowadzi do stagnacji wilgoci, co sprzyja procesom korozji. Wysoka wilgotność w zamkniętych przestrzeniach, zwłaszcza bez wentylacji, może prowadzić do gromadzenia się kondensatu na metalowych powierzchniach. Dodatkowo, przechowywanie w zbyt niskiej temperaturze, poniżej 0°C, nie jest właściwe, ponieważ w takich warunkach może występować ryzyko zamrożenia, co może prowadzić do uszkodzenia materiałów oraz ich właściwości mechanicznych. Wilgotność powietrza na poziomie, który jest zbyt wysoki, również stanowi zagrożenie, gdyż stwarza idealne warunki do rozwoju korozji. Niezrozumienie tych zasad prowadzi do błędnych wniosków i może wpłynąć na wybór niewłaściwych strategii przechowywania, które nie spełniają norm dotyczących ochrony materiałów. Z perspektywy zarządzania magazynem, kluczowe jest stosowanie najlepszych praktyk, takich jak monitorowanie poziomu wilgotności i temperatury, aby skutecznie zapobiegać korozji oraz zapewnić długotrwałą jakość i bezpieczeństwo przechowywanych produktów.

Pytanie 39

Firma TRANS dostarczyła mąkę do Piekarni BOCHENEK od Zakładu ZBOŻE. Piekarnia sprzedaje pieczywo do Sklepu ŚWIEŻAK. Która jednostka gospodarcza powinna wystawić dokument PZ na dostarczoną mąkę?

A. Sklep ŚWIEŻAK

B. Przedsiębiorstwo TRANS

C. Piekarnia BOCHENEK

D. Zakład ZBOŻE

Wybór niewłaściwych podmiotów jako odpowiedzialnych za wystawienie dokumentu PZ może wynikać z niepełnego zrozumienia roli każdego z uczestników transakcji. Sklep ŚWIEŻAK, jako punkt sprzedaży, nie jest odpowiedzialny za przyjmowanie mąki, ale raczej za sprzedaż pieczywa. W tym przypadku, zrozumienie funkcji sklepu w łańcuchu dostaw jest kluczowe. Wybór Przedsiębiorstwa TRANS również jest błędny, ponieważ to przedsiębiorstwo zajmowało się transportem towaru, a nie jego przyjęciem. Ich zadaniem jest przede wszystkim dostarczenie towaru do odbiorcy, w tym przypadku do Piekarni. Zakład ZBOŻE, który produkuje mąkę, również nie wystawia dokumentu PZ, gdyż PZ jest wystawiany przez odbiorcę towaru. W praktyce, każdy uczestnik procesu ma przypisaną określoną rolę, a dokumentacja powinna być zgodna z tym, kto faktycznie dokonuje przyjęcia towaru. Niezrozumienie tej zasady może prowadzić do poważnych błędów w dokumentacji, co może skutkować problemami w zarządzaniu zapasami i ewentualnymi kontrolami skarbowymi.

Pytanie 40

Przeładunek, który polega na przekształceniu dużych, jednorodnych partii towarów na wiele różnorodnych pakietów asortymentowych, dostosowanych do wymagań konsumentów, określany jest jako

A. benchmarkingiem

B. outsourcingiem

C. cross-dockingiem

D. co-packingiem

Cross-docking to całkiem ciekawa technika w logistyce. Polega na tym, że towary są przesyłane od razu z przyjęcia do wysyłki bez zbędnego magazynowania. W praktyce to znaczy, że przyjmujesz dużą ilość towarów i przekształcasz je w mniejsze paczki, które są dopasowane do konkretnych potrzeb klientów. Niezła sprawa, bo przyspiesza to czas realizacji zamówień i obniża koszty przechowywania. Dobrym przykładem jest dystrybucja w supermarketach – tam duże dostawy są szybko segregowane i pakowane w mniejsze jednostki, co bardzo ułatwia dostawę do sklepów. Żeby cross-docking zadziałał, firmy muszą trzymać się pewnych standardów w zarządzaniu łańcuchem dostaw, na przykład zasad Just-In-Time. To wszystko pozwala lepiej dopasować dostawy do rynku. W sumie cross-docking to kluczowy element strategii logistycznych, który naprawdę może zwiększyć efektywność operacyjną.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej