Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
  • Kwalifikacja: HGT.12 - Organizacja żywienia i usług gastronomicznych
  • Data rozpoczęcia: 9 czerwca 2025 18:32
  • Data zakończenia: 9 czerwca 2025 18:57

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W diecie laktowegetariańskiej uwzględnia się owoce, warzywa oraz

A. nabiał
B. jaja
C. ryby
D. drób
Dieta laktowegetariańska jest specyficznym rodzajem wegetarianizmu, w którym dozwolone są produkty pochodzenia zwierzęcego, ale tylko te, które nie wymagają uboju zwierząt, jak nabiał. W zależności od interpretacji, mogą pojawić się różne błędne koncepcje dotyczące innych źródeł białka, takich jak ryby, jaja czy drób. Wybór ryb jako źródła białka w diecie laktowegetariańskiej jest błędny, ponieważ ryby są klasyfikowane jako mięso. Tak samo jaja, chociaż są często spożywane w dietach wegetariańskich, nie są dozwolone w diecie laktowegetariańskiej, ponieważ są również produktem zwierzęcym. Z kolei drób, jako mięso, jest całkowicie wykluczony. Osoby myślące o włączeniu tych produktów do diety laktowegetariańskiej mogą nie być świadome, że ich dieta ma na celu eliminację mięsa. Warto zauważyć, że niewłaściwe zrozumienie zasad diety laktowegetariańskiej może prowadzić do nieproporcjonalnego spożycia białka zwierzęcego, co może wpływać na równowagę odżywczą i zdrowotną. Kluczowe w tym przypadku jest zrozumienie, że dieta ta kładzie nacisk na roślinne źródła składników odżywczych, a nabiał stanowi jedynie dopełnienie, a nie podstawę diety.

Pytanie 2

Osoby cierpiące na nadciśnienie tętnicze powinny ograniczać konsumpcję

A. placków ziemniaczanych
B. potrawki cielęcej
C. grillowanego bakłażana
D. pulpetów drobiowych
Placki ziemniaczane, ze względu na swoje składniki oraz sposób przygotowania, mogą być niekorzystne dla osób z nadciśnieniem tętniczym. Głównym problemem jest wysoka zawartość soli, która często jest dodawana do ciasta oraz podczas smażenia, co może prowadzić do zatrzymywania wody w organizmie i podwyższenia ciśnienia krwi. Dodatkowo, placki ziemniaczane smażone na oleju mają wysoką zawartość tłuszczów nasyconych, które również mogą wpływać na zdrowie sercowo-naczyniowe. Zamiast tego, osoby z nadciśnieniem powinny wybierać alternatywne źródła białka i węglowodanów, takie jak gotowane ziemniaki, które są mniej przetworzone i można je przygotować z minimalną ilością soli. Ważne jest, aby w diecie osób z nadciśnieniem dominowały warzywa, produkty pełnoziarniste oraz chude źródła białka, co wspiera zdrowe ciśnienie krwi i ogólny stan zdrowia. Zmiana nawyków żywieniowych w kierunku diety DASH (Dietary Approaches to Stop Hypertension) może znacznie poprawić sytuację zdrowotną i pomóc w zarządzaniu nadciśnieniem.

Pytanie 3

Do kluczowych usług gastronomicznych w restauracji zalicza się

A. przekazywanie produkcji gastronomicznej do innych punktów.
B. sprzedaż dań i napojów na wynos.
C. przygotowywanie potraw i napojów oraz ich konsumpcję na miejscu
D. organizowanie działalności rozrywkowej.
Sporządzanie potraw i napojów oraz konsumpcja na miejscu stanowią kluczowe elementy działalności gastronomicznej restauracji. W ramach tych usług, restauracje nie tylko przygotowują jedzenie, ale także tworzą atmosferę sprzyjającą posiłkom, co jest niezwykle istotne dla doświadczeń gości. Proces ten obejmuje różnorodne aspekty, takie jak dobór składników, techniki gotowania oraz prezentacja potraw, które są zgodne z normami jakościowymi i zdrowotnymi. Przykładowo, restauracje często korzystają z lokalnych produktów, co nie tylko wspiera lokalnych producentów, ale także zapewnia świeżość posiłków. Dodatkowo, konsumpcja na miejscu umożliwia interakcję personelu z gośćmi, co może przyczynić się do budowania lojalności klientów. Dobre praktyki obejmują także dbałość o estetykę wnętrza oraz doświadczenie klienta, co wpływa na ogólną satysfakcję oraz chęć powrotu do danego lokalu. Właściwe zarządzanie tymi aspektami jest kluczowe dla sukcesu w branży gastronomicznej.

Pytanie 4

Jak obliczyć cenę brutto kanapki w gastronomii, jeśli koszt składników wynosi 1,50 zł, marża gastronomiczna 100% oraz stawka VAT to 8%?

A. 3,75 zł
B. 3,00 zł
C. 3,24 zł
D. 4,05 zł
Obliczenie ceny gastronomicznej brutto kanapki polega na uwzględnieniu kosztu surowca, marży gastronomicznej oraz podatku VAT. Koszt surowca wynosi 1,50 zł, a marża gastronomiczna 100%, co oznacza, że ceny netto po dodaniu marży wyniesie 1,50 zł + (100% z 1,50 zł), co daje 3,00 zł. Następnie, aby uzyskać cenę brutto, należy dodać podatek VAT, który w tym przypadku wynosi 8%. Obliczamy to w następujący sposób: 3,00 zł * 0,08 = 0,24 zł. Zatem cena brutto to 3,00 zł + 0,24 zł = 3,24 zł. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi, w których ceny gastronomiczne są obliczane na podstawie kosztów surowców i odpowiednich marż oraz podatków. Dzięki temu restauratorzy mogą zachować rentowność, a jednocześnie dostarczać klientom atrakcyjne oferty. Przykładem zastosowania tej metody jest ustalanie cen menu w restauracjach, gdzie każdy składnik dania jest analizowany pod kątem kosztów i wymaganej marży.

Pytanie 5

Rodzajem systemu samoobsługowego, w którym dania i napoje wydawane są poprzez "okienko" łączące kuchnię z częścią dla gości, jest

A. system polski
B. system francuski
C. system czeski
D. system szwedzki
System polski, zwany także samoobsługowym, to taki sposób serwowania potraw i napojów, gdzie klienci podchodzą do okienka i sami wybierają, co chcą zjeść. To dość popularne w różnych restauracjach i stołówkach, bo dzięki temu można szybko zjeść i nie czekać długo na obsługę. Sam proces jest prostszy, co oznacza, że kuchnia może wydawać więcej dań w krótszym czasie, a pracownicy są bardziej zorganizowani. Klienci mają większy wybór, bo widzą od razu, co jest dostępne. Jest to też zgodne z zasadami efektywności i oszczędności, co w gastronomii jest mega ważne. Wiele miejsc w Polsce korzysta z tego rozwiązania, bo to pozwala na szybsze wydawanie dań, co wpływa na większe zyski.

Pytanie 6

Aby przygotować espresso, potrzebne jest

A. kawiarka.
B. ekspres przelewowy.
C. ekspres ciśnieniowy.
D. czajniczek.
Ekspres ciśnieniowy jest kluczowym urządzeniem do przygotowania espresso, ponieważ operuje pod wysokim ciśnieniem, zazwyczaj wynoszącym od 9 do 15 barów. To ciśnienie jest niezbędne, aby woda mogła przeniknąć przez drobno zmieloną kawę, co pozwala na wydobycie pełnego aromatu oraz smaku. Standardy branżowe, takie jak te ustalone przez Specialty Coffee Association, zalecają użycie ciśnienia, które pozwala na uzyskanie odpowiedniego ekstraktu kawy. Podczas parzenia espresso, czas ekstrakcji powinien wynosić od 25 do 30 sekund, co jest osiągalne tylko dzięki zastosowaniu ekspresu ciśnieniowego. Dodatkowo, wiele nowoczesnych ekspresów ciśnieniowych pozwala na regulację temperatury oraz ciśnienia, co umożliwia dostosowanie procesu parzenia do indywidualnych preferencji. Na przykład, wiele baristów korzysta z ekspresów ciśnieniowych w kawiarniach, aby serwować espresso o idealnej cremie oraz intensywnym smaku, co czyni je popularnym wyborem w profesjonalnej branży kawowej.

Pytanie 7

Jaką ilość białka można znaleźć w 110 g pieczeni cielęcej, jeśli w 100 g tego dania znajduje się 20,10 g białka?

A. 20,10 g
B. 2,21 g
C. 18,27 g
D. 22,11 g
Aby obliczyć ilość białka w 110 g pieczeni cielęcej, gdy zawartość białka w 100 g wynosi 20,10 g, należy zastosować proporcję. Wzór do obliczenia ilości białka to: (ilość białka w 100 g) * (waga pieczeni cielęcej w g / 100). W tym przypadku: 20,10 g * (110 g / 100) = 22,11 g. Takie obliczenia są powszechnie stosowane w dietetyce oraz analityce żywności, aby określić zawartość składników odżywczych w różnych porcjach żywności. Użytkownicy muszą pamiętać, że precyzyjne obliczenia są ważne nie tylko w kontekście dietetycznym, ale także przy planowaniu zrównoważonych posiłków, gdzie odpowiednia ilość białka wpływa na zdrowie i wydolność organizmu. Dobrze zbilansowana dieta, uwzględniająca odpowiednią ilość białka, wspiera regenerację mięśni i ogólną kondycję fizyczną.

Pytanie 8

Po lewej stronie gościa znajduje się kelner

A. prezentuje główny składnik dania na półmisku
B. serwuje danie na talerzu w odpowiednich porcjach
C. umieszcza sosjerkę z sosem
D. pokazuje butelkę z winem
Ustawianie sosjerki z sosem na stole nie jest odpowiednim działaniem na początku serwowania potrawy. Takie podejście może prowadzić do nieporozumień, ponieważ sosy są zazwyczaj podawane po głównym daniu, aby uniknąć zanieczyszczenia smaków oraz zapewnić optymalne doświadczenie kulinarne. Ponadto, prezentacja butelki z winem jest elementem, który dotyczy doboru napoju, a nie samego jedzenia. Choć dobór wina do potrawy jest ważny, to nie jest to kluczowy moment serwowania posiłku, a raczej uzupełnienie całego doświadczenia gastronomicznego. Serwowanie wyporcjowanego dania na talerzu to również nieodpowiednia praktyka w kontekście podanego pytania, ponieważ talerz z daniem powinien być wydany w sposób, który umożliwia gościom interakcję z daniem, co jest lepiej realizowane przez podanie na półmisku. Kluczowym elementem jest zrozumienie, że w profesjonalnej obsłudze gastronomicznej chodzi o zaspokajanie potrzeb gościa w sposób, który jest estetyczny i przemyślany. Przyjmowanie błędnych założeń na temat serwowania dań może prowadzić do obniżenia standardów obsługi oraz jakości doświadczenia kulinarnego, co z kolei wpływa na opinie gości i reputację lokalu.

Pytanie 9

Jaką metodę promocji wybrała lokalna restauracja, wprowadzając karty lojalnościowe dla swoich stałych klientów?

A. Sponsoring
B. Promocję sprzedaży
C. Sprzedaż osobistą
D. Relacje publiczne
Lokalna restauracja zastosowała promocję sprzedaży, wprowadzając karty lojalnościowe dla stałych klientów, co jest doskonałym przykładem tej strategii marketingowej. Promocja sprzedaży to technika, której celem jest zwiększenie sprzedaży w krótkim okresie czasu poprzez różne zachęty. Karty lojalnościowe zachęcają klientów do częstszych wizyt i wydawania większych kwot, ponieważ każdy zakup przybliża ich do osiągnięcia nagrody, takiej jak zniżka lub darmowy posiłek. Tego rodzaju działania są zgodne z dobrymi praktykami branżowymi, które sugerują, że utrzymanie stałego klienta jest znacznie tańsze niż pozyskiwanie nowych. Przykłady skutecznych programów lojalnościowych można znaleźć w wielu branżach, gdzie klienci zdobywają punkty za zakupy, które następnie mogą wymieniać na nagrody. Takie podejście nie tylko zwiększa lojalność klientów, ale również ich satysfakcję oraz wartość życiową dla marki, co jest kluczowe dla długoterminowego sukcesu restauracji.

Pytanie 10

W którym etapie układu trawiennego człowieka enzym pepsyna zaczyna proces rozkładu białka?

A. Żołądku
B. Dwunastnicy
C. Jelicie cienkim
D. Jamie ustnej
Pepsyna to taki enzym, który naprawdę ma dużą rolę w trawieniu białek. Działa głównie w żołądku, gdzie najpierw jest w formie pepsynogenu, czyli takiej nieaktywnej wersji. Kiedy pH w żołądku jest niskie, pepsynogen zmienia się w pepsynę, która zaczyna rozkładać białka na mniejsze peptydy. To jest ważne, bo dzięki temu dalsze trawienie w jelitach może przebiegać prawidłowo. W jelitach inne enzymy, jak trypsyna, rozkładają te peptydy na aminokwasy. Z mojego doświadczenia wynika, że fajnie jest znać działanie pepsyny, zwłaszcza w kontekście dietetyki i zdrowia. Wiedza o tym, jak trawimy, jest kluczowa, gdy myślimy o zdrowym odżywianiu, a odpowiednia dieta naprawdę pomaga w pracy żołądka i enzymów trawiennych, co jest istotne w zdrowym stylu życia.

Pytanie 11

System, w którym klient samodzielnie wybiera sałatki i desery w bufecie, a pozostałe dania i napoje są serwowane przez kelnera, nazywa się

A. system samoobsługowy typu francuskiego
B. system zespołowo-kompleksowy
C. system zespołów specjalistycznych
D. system samoobsługi z obsługą kelnerską
System samoobsługi z obsługą kelnerską łączy elementy samodzielnego wyboru potraw przez gości z tradycyjną obsługą kelnerską, co zwiększa komfort i satysfakcję klientów. W tym modelu klienci mają możliwość samodzielnego wyboru dań, takich jak sałatki i desery, co sprzyja większej różnorodności i personalizacji posiłków. Po dokonaniu wyboru goście przynoszą wybrane potrawy do stolika, podczas gdy kelnerzy zajmują się serwowaniem pozostałych dań i napojów. Taki system jest zgodny z nowoczesnymi trendami w branży gastronomicznej, które kładą nacisk na szybki serwis oraz interakcję z klientem. Przykładem zastosowania tego systemu mogą być bufety w hotelach lub restauracjach, gdzie goście mogą swobodnie eksplorować dostępne potrawy, a jednocześnie zyskują wsparcie kelnerów w zakresie zamówień głównych dań. W praktyce taki model obsługi zwiększa efektywność operacyjną lokalu oraz pozwala na zaspokojenie różnorodnych potrzeb klientów.

Pytanie 12

Gdy zakład gastronomiczny oferuje usługi cateringowe, to realizuje usługi

A. podstawowe
B. konsumenckie
C. uzupełniające
D. rozrywkowe
Wybór odpowiedzi dotyczącej usług podstawowych, konsumenckich lub rozrywkowych opiera się na błędnym rozumieniu charakterystyki usług oferowanych przez zakłady gastronomiczne. Usługi podstawowe obejmują takie działania jak przygotowywanie posiłków czy sprzedaż napojów, które są niezbędne do funkcjonowania lokalu. Jednak catering, jako usługa dodatkowa, wykracza poza te ramy, oferując kompleksowe wsparcie w organizacji wydarzeń. Odpowiedź dotycząca usług konsumenckich nie uwzględnia specyfiki cateringu, który skierowany jest nie tylko do indywidualnych konsumentów, ale także do firm i instytucji organizujących różnorodne wydarzenia. Natomiast usługi rozrywkowe, choć mogą być częścią oferty cateringu w kontekście urozmaicenia przyjęcia, nie definiują zasadniczego charakteru świadczonych usług. Kluczowym błędem myślowym jest pomijanie faktu, że catering to znacznie więcej niż serwowanie jedzenia, to także organizacja, planowanie oraz dostosowywanie oferty do potrzeb klienta, co znajduje odzwierciedlenie w standardach branżowych i dobrych praktykach. Rozumienie tych różnic jest niezbędne dla prawidłowej analizy i klasyfikacji usług gastronomicznych.

Pytanie 13

Korzystając z informacji zamieszczonych w tabeli, oblicz cenę gastronomiczną netto posiłków dla czterech osób za dwutygodniowy pobyt, jeżeli marża gastronomiczna wynosi 200%.

Wykaz kosztów surowców dla jednej osoby w ośrodku
Rodzaj posiłkuKoszt surowców jednego posiłku
[zł]
Śniadanie2,00
Obiad4,00
Kolacja3,00
A. 1 008,00 zł
B. 1 512,00 zł
C. 108,00 zł
D. 151,20 zł
Poprawna odpowiedź to 1 512,00 zł, ponieważ obliczenie ceny gastronomicznej netto posiłków wymaga uwzględnienia kosztu surowców oraz zastosowania marży gastronomicznej. Aby obliczyć dzienny koszt surowców dla jednej osoby, należy zidentyfikować wszystkie składniki posiłków oraz ich ceny, co daje całkowity koszt surowców na osobę. Następnie mnożymy tę wartość przez liczbę osób (4) i dni pobytu (14). Wzór na cenę końcową w przypadku marży wynoszącej 200% jest następujący: Cena końcowa = Koszt surowców x 3, co oznacza, że końcowa cena jest trzykrotnością kosztów surowców. W praktyce, takie obliczenia są kluczowe w branży gastronomicznej, aby zapewnić odpowiednią rentowność i umożliwić dalszy rozwój działalności. Stosowanie marż jest powszechną praktyką, która pozwala nie tylko na pokrycie kosztów stałych, ale również na generowanie zysku. Pamiętaj, że w każdej restauracji czy hotelu analiza kosztów jest fundamentem do podejmowania decyzji o cenach menu.

Pytanie 14

Na przyjęcie dla czterdziestu osób zaplanowano stół bankietowy o długości 16m. Restauracja dysponuje dziesięcioma stołami o długości 180 cm oraz dwoma stołami o długości 160 cm. Jakie stoły powinny zostać wybrane do zorganizowania stołu bankietowego?

A. 10 stołów o długości 180 cm i 2 stoły o długości 160 cm
B. 9 stołów o długości 180 cm i 1 stół o długości 160 cm
C. 8 stołów o długości 180 cm i 2 stoły o długości 160 cm
D. 8 stołów o długości 180 cm i 1 stół o długości 160 cm
Aby obliczyć całkowitą długość stołów potrzebnych do przygotowania stołu bankietowego o długości 16 metrów, należy najpierw przeliczyć metry na centymetry. 16 metrów równa się 1600 centymetrów. Następnie, z dostępnych opcji, najpierw rozważamy stoły o długości 180 cm. Jeśli wykorzystamy 8 takich stołów, ich łączna długość wyniesie 8 * 180 cm = 1440 cm. Pozostała długość, którą musimy uzupełnić, to 1600 cm - 1440 cm = 160 cm. W tym przypadku, aby osiągnąć tę pozostałą długość, potrzebujemy jednego stołu o długości 160 cm. To daje nam łączną długość stołów 1440 cm + 160 cm = 1600 cm, co jest dokładnie tym, czego potrzebujemy. W praktyce, takie podejście jest zgodne z zasadami efektywnego planowania przestrzeni podczas organizacji wydarzeń, gdzie kluczowe jest odpowiednie dopasowanie dostępnych zasobów do wymagań gości. Ponadto, to podejście minimalizuje straty przestrzeni i może być stosowane w różnych kontekstach, np. przy organizacji bankietów, konferencji czy innych wydarzeń, gdzie liczba miejsc siedzących i przestrzeń dla uczestników są kluczowe.

Pytanie 15

Ile stołów o wymiarach 100 cm x 80 cm trzeba ustawić krótszymi bokami w formie litery I na 20 nakryć, jeśli planowane jest ich umiejscowienie przy dłuższych bokach stołu, odległość między sąsiednimi nakryciami ma wynosić 80 cm, a pierwsze nakrycie ma być oddalone od krawędzi stołu o 40 cm?

A. 4 stoły
B. 9 stołów
C. 8 stołów
D. 5 stołów
Analizując inne opcje, warto zauważyć, że niektóre błędne odpowiedzi wynikają z nieprawidłowego podejścia do obliczeń związanych z wymiarami stołu i rozmieszczeniem nakryć. Na przykład, jeśli ktoś zasugerowałby, że wystarczy 5 stołów, można by sądzić, że zmieści się na nich więcej nakryć, co jest błędne, ponieważ w rzeczywistości 5 stołów pomieściłoby jedynie 5 nakryć, nie uwzględniając wymaganych odległości. Użytkownicy błędnie zakładają, że można wykorzystać cały wymiar stołu, co jest niezgodne z praktycznymi zasadami ustawiania nakryć. Kolejnym typowym błędem myślowym jest zakładanie, że krótki bok stołu wystarczy do pomieszczenia nakryć. W rzeczywistości, przy ustawieniu nakryć w kształcie litery I, musimy brać pod uwagę dłuższą krawędź, co zmienia sposób liczenia potrzebnych stołów. Przy 4 stołach, rozmieszczając nakrycia, szybko okazuje się, że nie tylko nie zmieści się ich 20, ale również nie zostanie zachowana wymagania dotycząca odległości między nimi. Ważne jest, aby przy planowaniu przestrzeni brać pod uwagę nie tylko długość, ale również szerokość oraz wymagane odległości, co w efekcie prowadzi do błędnych wniosków i nieefektywnego wykorzystania dostępnej przestrzeni.

Pytanie 16

Nadmierne spożycie białka w ludzkim organizmie prowadzi do

A. kwasicy
B. obniżenia odporności
C. kurzej ślepoty
D. zahamowania wzrostu
Spadek odporności, kurza ślepota i zahamowanie wzrostu to stany, które nie są bezpośrednio związane z nadmiernym spożyciem białka, lecz mają inne przyczyny. Spadek odporności jest często wynikiem niedoboru witamin i minerałów, takich jak witamina C czy cynk, które są kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania układu odpornościowego. W sytuacji, gdy dieta jest zbyt bogata w białko, może dojść do zmniejszenia ilości spożywanych węglowodanów i tłuszczów, co prowadzi do niedoborów tych istotnych składników odżywczych, ale nie do bezpośredniego osłabienia odporności. Kurza ślepota jest wynikiem niedoboru witaminy A, a nie spożycia białka. Wzrok nie jest bezpośrednio związany z ilością białka w diecie, ale z obecnością odpowiednich składników odżywczych. Zahamowanie wzrostu, z kolei, jest bardziej związane z niedoborem kalorycznym lub składników odżywczych, a niekoniecznie z nadmiarem białka. W rzeczywistości, odpowiednia ilość białka jest niezbędna dla wzrostu i rozwoju, szczególnie w okresach intensywnego wzrostu dzieci i młodzieży. Warto zatem skupić się na zrównoważonej diecie, która dostarcza wszystkich niezbędnych składników odżywczych w odpowiednich proporcjach.

Pytanie 17

Skoro 100 g fasolki po bretońsku zawiera 3,10 g błonnika, to jaka ilość błonnika znajdzie się w porcji tej potrawy o wadze 300 g?

A. 6,20 g błonnika
B. 9,30 g błonnika
C. 3,10 g błonnika
D. 1,04 g błonnika
Prawidłowa odpowiedź to 9,30 g błonnika, co można obliczyć, stosując proporcje. Jeżeli 100 g fasolki po bretońsku zawiera 3,10 g błonnika, to w 300 g tej samej potrawy błonnika będzie trzy razy więcej, ponieważ 300 g to trzy razy 100 g. Zatem: 3,10 g x 3 = 9,30 g. Takie podejście opiera się na zasadzie proporcjonalności, która jest fundamentalna w wielu dziedzinach, takich jak dietetyka i żywienie. Przykład ten ilustruje, jak ważne jest umiejętne przeliczenie wartości odżywczych w zależności od wielkości porcji. Znajomość takich obliczeń jest kluczowa w planowaniu zrównoważonej diety, a także w pracy dietetyków, którzy muszą precyzyjnie oceniać wartości odżywcze posiłków. Warto również zaznaczyć, że błonnik odgrywa istotną rolę w diecie, wpływając na prawidłowe funkcjonowanie układu pokarmowego, co jest zgodne z zaleceniami WHO dotyczącymi spożycia błonnika w codziennej diecie, które sugerują, aby dorośli spożywali minimum 25 g błonnika dziennie.

Pytanie 18

Ile nektaru trzeba przygotować, aby zastąpić 300 g świeżych owoców, jeśli według tabel zamienności 100 g świeżych owoców można zastąpić 60 g nektaru?

A. 1 800 g
B. 180 g
C. 500 g
D. 600 g
Aby obliczyć ile nektaru należy przygotować, aby zastąpić 300 g świeżych owoców, należy skorzystać z podanego wskaźnika zamienności, gdzie 100 g świeżych owoców odpowiada 60 g nektaru. W pierwszym kroku obliczamy, ile razy 100 g mieści się w 300 g. Można to zrobić dzieląc 300 g przez 100 g, co daje nam 3. Następnie mnożymy wynik przez 60 g, co oznacza, że 300 g świeżych owoców wymaga 3 razy 60 g nektaru, co daje 180 g. Dlatego poprawna odpowiedź to 180 g nektaru. W praktyce, takie obliczenia są niezwykle istotne w gastronomii oraz w dietetyce, gdzie często konieczne jest zastąpienie pełnowartościowych produktów ich przetworzonymi odpowiednikami, zachowując przy tym wartości odżywcze. Ustalanie właściwych wskaźników zamienności pozwala na utrzymanie zbilansowanej diety, co jest zgodne ze standardami żywieniowymi i dobrymi praktykami w branży. Podobne obliczenia mogą być stosowane w przypadku innych owoców i ich zamienników, co pomaga w planowaniu posiłków i zarządzaniu dietą.

Pytanie 19

Ile białka znajduje się w 1 porcji żurku o wadze 300 g, jeśli w 100 g zupy jest 7,40 g tego składnika?

A. 74,00 g
B. 88,80 g
C. 14,80 g
D. 22,20 g
Aby obliczyć ilość białka w porcji żurku o masie 300 g, należy skorzystać z proporcji. Zawartość białka wynosi 7,40 g na 100 g zupy. Możemy więc obliczyć, ile białka znajduje się w 300 g, stosując równanie: 300 g * (7,40 g / 100 g) = 22,20 g białka. Taki sposób obliczeń jest zgodny z powszechnie stosowaną metodą przeliczania wartości odżywczych w żywności, co pozwala na precyzyjne określenie makroskładników w diecie. Wiedza ta jest niezwykle przydatna dla dietetyków oraz osób planujących swoje posiłki, ponieważ umożliwia im lepsze zarządzanie spożyciem białka, co jest kluczowe dla budowy mięśni oraz regeneracji organizmu. Rekomendowane dzienne spożycie białka dla dorosłych wynosi około 0,8 g na kg masy ciała, co czyni tę analizę szczególnie istotną w kontekście zdrowego odżywiania.

Pytanie 20

Ile mrożonych ryb pokrytych wodną glazurą trzeba zakupić, jeśli normatyw surowcowy wskazuje na użycie 35 kg surowca, a straty wody podczas rozmrażania wynoszą 30%?

A. 70,00 kg
B. 50,00 kg
C. 30,00 kg
D. 35,00 kg
Błędne odpowiedzi mogą wynikać z różnych nieporozumień związanych z obliczeniami lub z niewłaściwym rozumieniem strat surowca. Na przykład, odpowiedź 35,00 kg sugeruje, że zakładamy, iż normatyw surowcowy jest równy ilości potrzebnej do zakupu, co jest mylne, ponieważ nie uwzględnia strat podczas rozmrażania. Ubytki wody wynoszące 30% oznaczają, że z fizycznej masy surowca po rozmrożeniu zostanie tylko 70%, co w rzeczywistości wymaga zakupu większej ilości surowca, aby osiągnąć żądany efekt końcowy. Odpowiedź 70,00 kg również wskazuje na niepoprawne zrozumienie procesu, ponieważ obliczenia nie są zgodne ze standardami branżowymi i właściwymi normatywami, które są niezbędne w przemyśle spożywczym. Zakup 30,00 kg jest błędny, ponieważ nie spełnia wymagań dotyczących uzyskania 35 kg ryb po rozmrożeniu. W kontekście zarządzania surowcami, kluczowe jest zrozumienie strat i ich wpływu na proces produkcji, aby unikać nadmiernych zakupów i strat finansowych. Właściwe podejście do kalkulacji jest fundamentem efektywności operacyjnej i gospodarczej w każdym przedsiębiorstwie zajmującym się przetwórstwem żywności.

Pytanie 21

Korzystając ze wzorów Schofielda, oblicz podstawową przemianę materii (PPM) dla kobiety w wieku 20 lat i masie ciała 55 kg.

Wzory Schofielda do obliczania PPM zależnie od płci i wieku
Chłopcy/mężczyźniDziewczęta/kobiety
Wiek (lata)PPM (kcal/dobę)Wiek (lata)PPM (kcal/dobę)
<3(59,512 x W ) – 30,4<3(58,317 x W ) – 31,1
3-10(22,706 x W ) + 504,33-10(20,315 x W ) + 485,9
11-18(17,686 x W ) + 658,211-18(13,384 x W ) + 692,6
19-30(15,057 x W ) + 692,219-30(14,818 x W ) + 486,6
31-60(11,472 x W ) + 873,131-60(8,126 x W ) + 845,6
>60(11,711 x W ) + 587,7>60(9,082 x W ) + 658,5
W – masa ciała [kg]
A. 1520,34 kcal
B. 1301,59 kcal
C. 1428,72 kcal
D. 1603,23 kcal
Obliczając podstawową przemianę materii (PPM) dla dziewczyny w wieku 20 lat i wadze 55 kg, skorzystano ze wzoru Schofielda. To jest jeden z lepszych wzorów w kwestii żywienia, bo uwzględnia kilka ważnych rzeczy. Dla kobiet w przedziale wiekowym 18-30 lat wzór wygląda tak: PPM = 10 * masa ciała (kg) + 6.25 * wzrost (cm) - 5 * wiek (lata) - 161. Jak nie mamy wzrostu, to można przyjąć średnio, że to będzie około 165 cm. Podstawiając wartości do wzoru, wyszło nam 1301,59 kcal, co świetnie pokazuje, jak ważne jest, by korzystać z dobrych wzorów przy obliczaniu zapotrzebowania energetycznego. Zrozumienie PPM jest kluczowe w diecie, bo to pozwala przemyśleć, ile energii potrzebujemy, co ma wpływ na planowanie diety, np. przy odchudzaniu czy budowaniu masy mięśniowej. Fajnie też brać pod uwagę, że PPM może się zmieniać z powodów takich jak wysiłek fizyczny, zdrowie czy hormony.

Pytanie 22

W kuchni gorącej planuje się wytworzenie 155 porcji kotletów mielonych. Ile elektrycznych patelni należy użyć do jednoczesnego usmażenia tych kotletów, jeśli wydajność katalogowa patelni wynosi 120 sztuk na godzinę, a czas smażenia kotletów to 30 minut?

A. 2 patelnie
B. 1 patelnię
C. 4 patelnie
D. 3 patelnie
Aby ustalić, ile patelni elektrycznych potrzeba do usmażenia 155 porcji kotletów mielonych w czasie 30 minut, należy najpierw obliczyć całkowity czas smażenia. Wydajność patelni wynosząca 120 sztuk na godzinę oznacza, że w ciągu 30 minut patelnia może usmażyć 60 kotletów (120 sztuk/godzinę * 0,5 godziny). Zatem, aby usmażyć 155 kotletów, potrzeba około 2,58 patelni (155 / 60). Oznacza to, że konieczne jest zaokrąglenie w górę do najbliższej liczby całkowitej, co daje 3 patelnie. W praktyce, posiadanie trzech patelni pozwala na równoczesne smażenie wszystkich kotletów, co nie tylko zwiększa efektywność produkcji, ale także zapewnia równomierne i optymalne smażenie, co jest kluczowe w profesjonalnych kuchniach. Dobrą praktyką jest zawsze uwzględnienie zapasu w produkcji, co w tym przypadku było zrealizowane przez wykorzystanie trzech patelni, co zwiększa elastyczność w przypadku ewentualnych opóźnień lub problemów z jakością smażenia.

Pytanie 23

Jaką strategię promocyjną przyjęła restauracja, wprowadzając w ramach happy hours obniżkę cen o 20% w godzinach 13:00-17:00?

A. Public relations.
B. Promocję sprzedaży.
C. Sponsoring.
D. Marketing bezpośredni.
Sponsoring, public relations i marketing bezpośredni to strategie, które różnią się znacznie od promocji sprzedaży. Sponsoring polega na wspieraniu wydarzeń, organizacji lub osób w zamian za promocję marki, co nie jest związane z bezpośrednim wpływem na ceny usług. W przypadku restauracji, sponsoring mógłby obejmować np. wspieranie lokalnych wydarzeń, ale nie wiązałby się bezpośrednio z obniżaniem cen posiłków w określonych godzinach. Public relations dotyczy budowania relacji z różnymi grupami interesariuszy i kształtowania wizerunku marki. Choć może wspierać sprzedaż w dłuższej perspektywie, nie jest narzędziem do bieżącego zwiększania liczby klientów poprzez obniżki cen. Z kolei marketing bezpośredni polega na bezpośrednim dotarciu do konsumentów poprzez różne kanały komunikacji, jak np. e-maile czy ulotki. Choć te formy komunikacji mogą być użyteczne w promocji oferty, sama idea 'happy hours' i obniżki cen jest przykładem promocji sprzedaży, a nie strategii marketingu interpersonalnego. Błędem jest mylenie różnych form promocji i strategii marketingowych, co może prowadzić do nieefektywnego planowania działań marketingowych i braku osiągnięcia zamierzonych celów sprzedażowych.

Pytanie 24

Przedstawione w tabeli zmiany w organizmie człowieka są objawami

Zmiany w organizmie człowieka
Nadwaga
Rozwój procesów miażdżycowych
Wzrost ryzyka nadciśnienia
Zawał serca
A. niedoboru cukrów złożonych.
B. nadmiaru białka.
C. niedoboru cukrów prostych.
D. nadmiaru tłuszczu.
Wybór odpowiedzi dotyczącej nadmiaru tłuszczu jest uzasadniony, ponieważ zmiany w organizmie człowieka, takie jak otyłość, miażdżyca, nadciśnienie tętnicze oraz ryzyko zawału serca, są ściśle związane z nadmiernym spożyciem tłuszczów w diecie. Nadmiar tłuszczu, szczególnie tłuszczów nasyconych oraz trans, przyczynia się do rozwoju chorób sercowo-naczyniowych oraz metabolicznych. W praktyce, aby zminimalizować te ryzyka, zaleca się stosowanie diety bogatej w kwasy tłuszczowe omega-3, które korzystnie wpływają na profil lipidowy i zmniejszają stany zapalne w organizmie. Warto również zwrócić uwagę na odpowiednie proporcje tłuszczów nasyconych i nienasyconych w diecie, co jest zgodne z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia. Oprócz tego, regularna aktywność fizyczna może pomóc w utrzymaniu prawidłowej masy ciała, co jest kluczowe dla prewencji chorób wynikających z nadmiaru tkanki tłuszczowej. Zmiana nawyków żywieniowych oraz stylu życia jest kluczowa dla zdrowia i dobrego samopoczucia.

Pytanie 25

Jaką z wymienionych dań kelner powinien podać, korzystając z bocznego chwytu szczypcowego?

A. Pierogi z serem
B. Naleśniki z dżemem
C. Placki ziemniaczane
D. Pieczarki faszerowane
Wybór odpowiedzi na inne potrawy może być wynikiem niepełnego zrozumienia technik serwowania oraz charakterystyki wymienionych dań. Pierogi z serem, placki ziemniaczane i naleśniki z dżemem są potrawami, które nie wymagają zastosowania chwytu szczypcowego bocznego z tego względu, że mają inną strukturę i formę. Pierogi z serem są zwykle podawane na talerzu w sposób, który nie wymaga użycia techniki chwytu bocznego, jako że są dosyć stabilne i łatwe do serwowania przy użyciu standardowych przyborów. Placki ziemniaczane, ze względu na swoją płaską i szeroką formę, również nie wymagają chwytu bocznego, co czyni je mniej odpowiednimi do tej metody serwowania. Naleśniki z dżemem, chociaż są delikatne, również mogą być podawane bez użycia chwytu bocznego, często z wykorzystaniem łopatki lub talerza, co zapewnia ich prawidłowe umiejscowienie na stole. Kluczowym błędem w myśleniu o serwowaniu potraw jest pomijanie ich charakterystyki oraz techniki, która najlepiej odpowiada danej potrawie. W praktyce gastronomicznej istotne jest, aby zrozumieć, jaki sposób podania jest najbardziej odpowiedni dla każdej potrawy, co bezpośrednio wpływa na jakość obsługi oraz satysfakcję klienta.

Pytanie 26

Który z produktów stanowi najbogatsze źródło witaminy C?

A. Bób zielony
B. Jabłko
C. Śliwka
D. Natka pietruszki
Natka pietruszki jest jednym z najbogatszych źródeł witaminy C, co czyni ją doskonałym dodatkiem do diety. Witamina C, znana również jako kwas askorbinowy, odgrywa kluczową rolę w wielu funkcjach organizmu, w tym w syntezie kolagenu, wchłanianiu żelaza oraz w działaniu układu odpornościowego. Wartości odżywcze natki pietruszki są imponujące; na 100 gramów produktu przypada około 133 mg witaminy C, co stanowi ponad 200% zalecanego dziennego spożycia. Co więcej, natka pietruszki zawiera także inne składniki odżywcze, takie jak witaminy A, K oraz minerały. Można ją stosować na wiele sposobów, na przykład jako dodatek do sałatek, zup czy smoothie, co pozwala na wzbogacenie potraw o cenne składniki odżywcze. Warto zatem wprowadzać natkę pietruszki do codziennej diety, aby wspierać zdrowie i wzmocnić odporność organizmu. Ponadto, zaleca się korzystanie z świeżej natki, gdyż jej właściwości odżywcze są najlepiej zachowane w surowej formie.

Pytanie 27

W restauracji oferta dań i napojów dedykowana dzieciom powinna być umieszczona w karcie

A. specjalnej
B. standardowej
C. dnia
D. okolicznościowej
Wybór odpowiedzi dotyczących karty dnia, okolicznościowej czy standardowej nie jest uzasadniony w kontekście oferty dla dzieci. Karta dnia zazwyczaj skupia się na sezonowych lub codziennych potrawach, które są zmienne i niekoniecznie dostosowane do potrzeb najmłodszych gości. Tego typu oferta ma na celu przyciągnięcie dorosłych klientów, a nie zaspokojenie specyficznych preferencji dzieci. Z kolei karta okolicznościowa jest tworzona na specjalne wydarzenia, takie jak święta czy jubileusze, i również nie jest odpowiednia dla stałej oferty skierowanej do dzieci. Może być użyta do tworzenia tematycznych menu, ale nie dostarcza regularnej oferty dla młodszych klientów. Karta standardowa, z drugiej strony, obejmuje typowe dania oferowane w danej restauracji, których zakres może nie obejmować specjalnych potrzeb dzieci. W praktyce, pomijając stworzenie odrębnej karty dla dzieci, restauracje mogą tracić klientów, ponieważ rodzice często poszukują miejsc, które oferują zróżnicowaną i atrakcyjną ofertę dla swoich pociech. Ignorowanie tego aspektu może prowadzić do negatywnego postrzegania lokalu i obniżenia satysfakcji klientów. Dlatego ważne jest, aby prowadząc restaurację, wziąć pod uwagę różnorodność gustów i potrzeb, w tym stworzenie specjalnej oferty dla dzieci, które stanowią istotną część rynku gastronomicznego.

Pytanie 28

Ile miodu jest równoważne spożyciu 20 g cukru, jeśli według tabel zamienności 125 g miodu odpowiada 100 g cukru?

A. 62,5 g miodu
B. 50 g miodu
C. 16 g miodu
D. 25 g miodu
Odpowiedź 25 g miodu jest poprawna, ponieważ można ją wyprowadzić z proporcji zamienności miodu i cukru. W tabelach zamienności ustalono, że 125 g miodu zastępuje 100 g cukru. W związku z tym, aby ustalić, ile miodu potrzeba do zastąpienia 20 g cukru, możemy użyć prostych obliczeń. Z proporcji 100 g cukru odpowiada 125 g miodu, możemy ustalić, że 20 g cukru to 20% z 100 g. W takim razie, aby uzyskać odpowiednią ilość miodu, obliczamy 20% z 125 g, co daje 25 g miodu. Takie przeliczenia są bardzo ważne w gastronomii i dietetyce, gdzie często musimy dostosować przepisy do indywidualnych potrzeb żywieniowych. Przykładowo, osoby preferujące naturalne słodziki mogą łatwo zamieniać miód na cukier, co wpływa na smak oraz wartość odżywczą potrawy. Ponadto, miód nie tylko słodzi, ale także dostarcza cennych składników odżywczych, takich jak witaminy i minerały, co czyni go bardziej wartościowym wyborem w porównaniu do cukru.

Pytanie 29

Który z pracowników w branży gastronomicznej odpowiada za zamawianie win, ich przechowywanie oraz pomoc w doborze win do dań?

A. Kucharz.
B. Sommelier
C. Barista.
D. Barman.
Sommelier to gość od win, który ma naprawdę wiele do roboty. Nie tylko zamawia i przechowuje wina, ale też doradza klientom, jakie wino pasuje do ich potrawy. Ma dużą wiedzę o różnych regionach, odmianach winorośli, a także o tym, jak się wino produkuje. Na przykład, gdy ktoś zamawia danie mięsne, sommelier może pomóc w wyborze wina, które fajnie podkreśli smak potrawy. Wina dobrej jakości muszą być też dobrze przechowywane, bo to ważne, żeby miały odpowiednią temperaturę i wilgotność. W branży zwykle jest tak, że przynajmniej jedna butelka wina powinna być na każdą kategorię dań, by goście mogli cieszyć się pełnym doświadczeniem kulinarnym. Sommelier często organizuje też degustacje, co nie tylko poszerza wiedzę pracowników, ale i klientów, co może wpływać na ich satysfakcję z wizyty w lokalu.

Pytanie 30

Jak nazywa się zakład gastronomiczny o charakterze żywieniowym?

A. jadłodajnia
B. kawiarnia
C. cukiernia
D. piwiarnia
Jadłodajnia jest rodzajem zakładu gastronomicznego, który specjalizuje się w serwowaniu posiłków, a jej działalność koncentruje się głównie na żywieniu gości. Zgodnie z definicjami zawartymi w przepisach prawa oraz standardach branżowych, jadłodajnie są miejscami, gdzie klienci mogą spożywać jedzenie przygotowane na miejscu. Często oferują różnorodne menu, które mogą obejmować dania kuchni lokalnej oraz regionalnej, co przyciąga szerokie grono gości. W kontekście praktycznym, jadłodajnie mogą pełnić funkcję nie tylko restauracji, ale także miejsc spotkań towarzyskich, co czyni je istotnym elementem życia społecznego. Dobre praktyki w branży gastronomicznej wskazują, że jadłodajnie powinny dbać o jakość składników, sposób przygotowania potraw oraz atmosferę, co wpływa na satysfakcję klientów. Warto również zauważyć, że w dzisiejszym świecie rosnącej świadomości zdrowotnej, jadłodajnie powinny dostosowywać swoje menu do potrzeb różnych grup klientów, w tym ofertę dla osób na diecie wegetariańskiej czy wegańskiej.

Pytanie 31

Zaburzenie żywieniowe, które charakteryzuje się zamierzonym zmniejszeniem masy ciała oraz występowaniem psychicznego jadłowstrętu, to

A. bulimia
B. anoreksja
C. niedokrwistość
D. choroba trzewna
Anoreksja to zaburzenie odżywiania charakteryzujące się świadomym ograniczaniem spożycia pokarmów oraz silnym lękiem przed przytyciem, co prowadzi do znacznej utraty masy ciała. W przypadku anoreksji, osoby dotknięte tym zaburzeniem często postrzegają siebie jako otyłe, nawet gdy są skrajnie wychudzone. Kluczowe dla diagnostyki anoreksji jest zrozumienie jej psychologicznych aspektów oraz konsekwencji zdrowotnych, które mogą obejmować problemy z sercem, osteoporozę, a także zaburzenia hormonalne. W praktyce terapeutycznej stosuje się podejście multidyscyplinarne, które może obejmować psychoterapię, leczenie farmakologiczne oraz wsparcie dietetyczne. Ważne jest, aby osoby z anoreksją otrzymały wsparcie w zakresie budowania zdrowych nawyków żywieniowych i psychologicznych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zdrowia psychicznego i terapii zaburzeń odżywiania.

Pytanie 32

Do ozdabiania stołu bufetowego nie powinno się stosować

A. kompozycji zimnych przystawek
B. świeżych kwiatów o łagodnym zapachu
C. kompozycji pokrojonych owoców
D. świeżych kwiatów o silnym zapachu
Świeże kwiaty o intensywnym zapachu mogą zakłócać doświadczenie kulinarne gości, ponieważ ich aromat może dominować nad zapachami serwowanych potraw. W kontekście stołów bufetowych, estetyka i odbiór sensoryczny są kluczowe. Dobre praktyki w dekoracji stołów bufetowych sugerują, aby unikać intensywnych zapachów, które mogą odwracać uwagę od smaków potraw. Przy wyborze dekoracji warto postawić na kwiaty o delikatnym zapachu, które mogą dodać elegancji, nie zakłócając równocześnie aromatu jedzenia. Takie podejście znajduje potwierdzenie w standardach branżowych, które podkreślają znaczenie harmonii w prezentacji dań. Przykładem mogą być stoły bufetowe na weselach czy eventach, gdzie subtelne kompozycje kwiatowe współgrają z wystrojem, a ich zapach nie wpływa na odbiór serwowanych dań.

Pytanie 33

Posiłek składający się z bułki pszennej z masłem, twarogiem i herbatą jest uważany za niepełnowartościowy z powodu braku

A. tłuszczów
B. białka
C. węglowodanów
D. witamin
Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć pewne nieprawidłowe podejścia do oceny wartości odżywczej tego posiłku. Stwierdzenie, że śniadanie jest niepełnowartościowe z powodu niedoboru białka, tłuszczów czy węglowodanów, jest mylące. W rzeczywistości, bułka pszenna dostarcza głównie węglowodanów, masło dostarcza tłuszczu, a ser twarogowy jest źródłem białka. Dlatego te składniki dostarczają wszystkich trzech podstawowych makroskładników: białka, tłuszczów i węglowodanów. Problematyczne jest również podejście do oceny wartości odżywczej jedynie na podstawie tych trzech makroskładników, pomijając kluczową rolę witamin oraz minerałów. Niestety, wiele osób koncentruje się na ilości białka, tłuszczu czy węglowodanów, zaniedbując znaczenie witamin w diecie. W rzeczywistości, niedobory witamin mogą prowadzić do wielu problemów zdrowotnych, takich jak osłabienie układu odpornościowego, problemy skórne, a także zaburzenia metaboliczne. Zrozumienie pełnej palety składników odżywczych i ich roli jest kluczowe dla zachowania zdrowia i zapobiegania chorobom. W związku z tym, ocena wartości odżywczej posiłku powinna być wieloaspektowa i uwzględniać wszystkie niezbędne składniki, w tym witaminy, co jest zgodne z zaleceniami żywieniowymi i dobrymi praktykami w dziedzinie dietetyki.

Pytanie 34

Dozownik przedstawiony na ilustracji należy zastosować do

Ilustracja do pytania
A. płatków śniadaniowych.
B. koktajli mlecznych.
C. orzeszków ziemnych.
D. napojów chłodzonych.
Wybór nieodpowiedniej odpowiedzi w kontekście zastosowania dozownika może wynikać z nieporozumienia dotyczącego funkcjonalności tego typu urządzeń. Na przykład, koktajle mleczne wymagają zupełnie innej formy podawania, często w postaci butelek lub szklanek, a nie z dozowników, które są przystosowane do sypkich produktów. Istnieje również ryzyko, że napoje chłodzone, które mogą zawierać płyny, nie będą mogły być przechowywane w dozownikach przeznaczonych do sypkich materiałów, ponieważ ich mechanizm nie jest dostosowany do obsługi płynów, co może prowadzić do awarii lub zanieczyszczenia. Orzeszki ziemne, mimo że są produktami sypkimi, mają inną strukturę i wymagają przechowywania w opakowaniach chroniących przed wilgocią oraz uszkodzeniami. Korzystanie z dozownika zaprojektowanego dla płatków śniadaniowych może prowadzić do nieefektywnego dozowania oraz utraty jakości orzeszków. Tak więc, podejście do wyboru dozownika powinno uwzględniać właściwości fizyczne produktów oraz specyfikę ich przechowywania. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania dozowników i unikania błędów, które mogą prowadzić do marnotrawstwa lub zanieczyszczenia żywności.

Pytanie 35

Do zadań realizowanych przez kelnera po prawej stronie klienta zaliczamy:

A. serwowanie deseru w pucharku, umieszczanie na stole talerza do pieczywa
B. nalewanie kawy z dzbanka, podawanie zupy z wazy
C. podawanie zupy w bulionówce, nalewanie wina z butelki
D. umieszczanie na stole wazy z zupą, serwowanie potrawy z półmiska
Choć każda z wymienionych czynności ma swoje miejsce w pracy kelnera, odpowiedzi nie spełniają standardów dotyczących podawania potraw. Podawanie deseru w pucharku czy ustawianie talerza do pieczywa są czynnościami, które nie są wykonywane z prawej strony gościa. Zgodnie z regułami obsługi, z prawej strony serwuje się potrawy, które wymagają szczególnej uwagi i elegancji, takie jak zupy czy wino. Nalewanie kawy z dzbanka oraz serwowanie zupy z wazy również nie jest odpowiednie w tym kontekście, ponieważ te czynności powinny być realizowane w inny sposób. Często kelnerzy popełniają błąd myślowy, myląc strony serwowania, co może prowadzić do nieestetycznych sytuacji, takich jak krzyżowanie się rąk podczas serwowania. Ustawianie wazy z zupą z prawej strony nie uwzględnia również zasad ergonomii i swobody gościa, co jest kluczowe w profesjonalnej obsłudze gastronomicznej. Ważne jest, aby zrozumieć, że każda czynność serwisowa ma swoje konkretne zasady, które powinny być przestrzegane w celu zapewnienia wygody i satysfakcji gości.

Pytanie 36

Jakie z wymienionych artykułów spożywczych stanowią najlepsze źródło białka pełnowartościowego?

A. Mleko oraz ryż
B. Mięso i fasolka
C. Mięso i mleko
D. Jaja oraz soja
Wybór jajek i soi jako głównych źródeł białka pełnowartościowego to trochę chybiony pomysł. Jaja faktycznie są super, bo mają wszystkie aminokwasy, ale soja, chociaż jest wartościowa, nie zapewnia pełnowartościowego białka jak mięso. Brakuje jej niektórych aminokwasów, na przykład metioniny. Mięso jest cennym źródłem białka, ale fasola dostarcza go w trochę gorszej jakości, więc nie spełnia kryteriów pełnowartościowego białka. Jeśli chodzi o mleko i ryż, no to ryż nie dostarcza wystarczająco lizyny, więc to połączenie też nie jest optymalne dietetycznie. Takie nieporozumienia często wynikają z tego, że nie wszyscy mają pełną wiedzę na temat różnic między źródłami białka i tego, jak ważne jest przyjmowanie białka z pełnym profilem aminokwasowym. Planowanie diety to ważna sprawa, warto zwrócić uwagę na to, jak łączymy białka, żeby osiągnąć to pełnowartościowe białko, bo to jest kluczowe dla zdrowia i regeneracji.

Pytanie 37

Stoiska z napojami oraz słodyczami funkcjonujące w kinach to jednostki gastronomiczne klasyfikowane jako

A. zakłady gastronomiczne
B. typ żywnościowy
C. punkty gastronomiczne
D. sieci zamknięte
Odpowiedź "punkty gastronomiczne" jest prawidłowa, ponieważ bufety z napojami i słodyczami działające w kinach są typowymi przykładami miejsc, w których oferowane są usługi gastronomiczne. Punkty gastronomiczne obejmują różnorodne miejsca, w tym restauracje, kawiarnie oraz bufety, które świadczą usługi żywieniowe. W kontekście kin, bufety są często dostosowane do specyfiki tego miejsca, oferując na przykład przekąski, napoje gazowane, popcorn i słodycze, co jest zgodne z preferencjami widzów. Z punktu widzenia standardów branżowych, punkty gastronomiczne muszą przestrzegać regulacji dotyczących bezpieczeństwa żywności, higieny oraz jakości świadczonych usług. Warto zauważyć, że ich funkcjonowanie w kinach ma na celu nie tylko zaspokojenie potrzeb żywieniowych klientów, ale także zwiększenie satysfakcji z oglądania filmu. Przykładem może być wprowadzenie zestawów promocyjnych, które łączą film z przekąskami, co podnosi atrakcyjność oferty i przyciąga większą liczbę widzów.

Pytanie 38

Jakie elementy wykorzystuje się do przykrywania stolików koktajlowych?

A. obrusy bankietowe
B. laufry płócienne
C. skirtingi
D. coversy
Skirtingi, obrusy bankietowe oraz laufry płócienne to terminy, które mogą być często mylone z funkcją coversów, jednak nie pełnią one tej samej roli w kontekście nakrywania stolików koktajlowych. Skirtingi to dekoracyjne falbany, które zakrywają krawędzie stołów, co sprawia, że wyglądają one bardziej elegancko, ale nie są przeznaczone do całkowitego pokrycia blatu. Ich głównym celem jest maskowanie podstawy stołu, co może być użyteczne w sytuacjach, gdy pod stołem znajdują się różne przedmioty. Obrusy bankietowe natomiast, chociaż również używane do pokrycia stołów, są zazwyczaj stosowane w formalnych wydarzeniach, gdzie istotne jest pełne nakrycie stołu, łącznie z jego krawędziami. Laufry płócienne, będące bardziej surowymi materiałami, często nie zapewniają odpowiedniego wykończenia i estetyki wymaganej w kontekście stołów koktajlowych, które mają być stylowe i zachęcające. Wybierając niewłaściwe akcesoria, można narazić się na nieestetyczny wygląd stołów oraz niewłaściwe odczucia gości, co może wpłynąć na ogólną percepcję wydarzenia. Kompetentny organizator eventów powinien zrozumieć różnice między tymi terminami i stosować je zgodnie z ich przeznaczeniem, co przyczyni się do lepszego wrażenia estetycznego i funkcjonalnego podczas wydarzeń.

Pytanie 39

Na podstawie zamieszczonego w tabeli normatywu surowcowego oblicz zapotrzebowanie surowcowe na 75 porcji pierogów leniwych.

Normatyw surowcowy na 5 porcji pierogów leniwych
Nazwa surowcaIlość
ser twarogowy800 g
jaja4 szt.
cukier60 g
mąka pszenna250 g
A. Ser twarogowy - 120 kg, jaja - 60 szt., cukier - 9,00 kg, mąka pszenna - 37,50 kg
B. Ser twarogowy - 6 kg, jaja - 300 szt., cukier - 4,50 kg, mąka pszenna - 1,88 kg
C. Ser twarogowy - 60 kg, jaja - 300 szt., cukier - 0,45 kg, mąka pszenna - 18,75 kg
D. Ser twarogowy - 12 kg, jaja - 60 szt., cukier - 0,90 kg, mąka pszenna - 3,75 kg
Aby właściwie obliczyć zapotrzebowanie surowcowe na 75 porcji pierogów leniwych, konieczne jest zastosowanie proporcjonalnego przeliczenia normatywu surowcowego, który zazwyczaj jest ustalany dla mniejszej liczby porcji, w tym przypadku dla 5. Zgodnie z standardami branżowymi, przy obliczaniu zapotrzebowania należy pomnożyć ilości surowców przez odpowiedni współczynnik, który w tym przypadku wynosi 15 (75 porcji podzielone przez 5 porcji). Oznacza to, że dla ser twarogowy, jaja, cukier oraz mąkę pszenną mnożymy odpowiednio przez 15. Zastosowanie tego procesu pozwala na dokładne określenie potrzebnych ilości surowców, co jest kluczowe dla prawidłowego przygotowania potrawy oraz optymalizacji kosztów produkcji. W praktyce, właściwe kalkulacje surowcowe są niezbędne do zachowania efektywności w kuchni gastronomicznej, umożliwiając zarówno oszczędność zasobów, jak i minimalizację strat materiałowych. Poprawne obliczenia surowcowe są fundamentem zdrowego zarządzania gastronomią i przyczyniają się do satysfakcji klientów oraz rentowności działalności.

Pytanie 40

Jakie będą całkowite wydatki na organizację wesela dla 150 osób, jeśli restauracja pobiera 140,00 zł za osobę, a opłata za wynajęcie zespołu muzycznego wynosi 2 000,00 zł?

A. 19 000,00 zł
B. 21 000,00 zł
C. 23 000,00 zł
D. 21 200,00 zł
Całkowity koszt organizacji przyjęcia weselnego dla 150 gości wynosi 23 000,00 zł, co wynika z sumy kosztów cateringu oraz wynajęcia zespołu muzycznego. Koszt cateringu obliczamy mnożąc liczbę gości przez stawkę za osobę: 150 gości x 140,00 zł/osobę = 21 000,00 zł. Następnie dodajemy koszt wynajęcia zespołu muzycznego, który wynosi 2 000,00 zł. Ostateczny koszt to 21 000,00 zł + 2 000,00 zł = 23 000,00 zł. Warto zauważyć, że podczas planowania przyjęć weselnych kluczowe jest precyzyjne obliczenie wszystkich wydatków, co pozwala uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek. W praktyce, organizatorzy często korzystają z arkuszy kalkulacyjnych, aby efektywnie zarządzać budżetem, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży eventowej. Dzięki temu można z łatwością śledzić wydatki i dostosować plany w razie potrzeby.
Strona wykorzystuje pliki cookies do poprawy doświadczenia użytkownika oraz analizy ruchu. Szczegóły