Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 26 maja 2025 13:36
  • Data zakończenia: 26 maja 2025 14:11

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Tusz żelowy wykorzystywany jest w drukarkach

A. sublimacyjnych
B. termotransferowych
C. fiskalnych
D. igłowych
Tusz żelowy jest powszechnie stosowany w drukarkach sublimacyjnych, gdyż ta technika druku wymaga specjalnych tuszy, które w procesie sublimacji przekształcają się z fazy stałej w gazową, bez przechodzenia przez fazę ciekłą. Tusze sublimacyjne charakteryzują się wysoką jakością oraz żywymi kolorami, co czyni je idealnymi do wydruków na materiałach takich jak tekstylia czy twarde powierzchnie. Przykładem zastosowania tuszu żelowego w drukarkach sublimacyjnych jest produkcja odzieży, gdzie szczegółowe i intensywne kolory są niezbędne do uzyskania satysfakcjonujących efektów wizualnych. Warto również zwrócić uwagę, że zastosowanie tuszy sublimacyjnych w produkcji gadżetów reklamowych czy materiałów promocyjnych jest zgodne z aktualnymi standardami branżowymi, co podkreśla ich znaczenie w nowoczesnym druku cyfrowym. Dzięki właściwościom termicznym i chemicznym tuszy sublimacyjnych osiąga się wysoką odporność na blaknięcie oraz trwałość nadruków, co jest istotne w kontekście długotrwałego użytkowania produktów.

Pytanie 2

Komputer, którego serwis ma być wykonany u klienta, nie odpowiada na naciśnięcie przycisku POWER. Jakie powinno być pierwsze zadanie w planie działań związanych z identyfikacją i naprawą tej awarii?

A. odłączenie wszystkich komponentów, które nie są potrzebne do działania komputera
B. sprawdzenie, czy zasilanie w gniazdku sieciowym jest prawidłowe
C. opracowanie kosztorysu naprawy
D. przygotowanie rewersu serwisowego
Sprawdzenie zasilania w gniazdku sieciowym jest kluczowym krokiem w procesie diagnozy problemów z komputerem, który nie reaguje na wciśnięcie przycisku POWER. W praktyce, wiele usterek sprzętowych związanych jest z brakiem zasilania, co może wynikać z różnych przyczyn, takich jak uszkodzenie kabla zasilającego, problem z gniazdkiem sieciowym lub awaria listwy zasilającej. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, przed przystąpieniem do bardziej skomplikowanych działań naprawczych, należy upewnić się, że urządzenie jest prawidłowo zasilane. Na przykład, jeśli gniazdko nie dostarcza energii, może to być spowodowane przepalonym bezpiecznikiem lub uszkodzonym przewodem zasilającym. W takich przypadkach, zanim przejdziemy do demontażu urządzenia, sprawdzenie zasilania jest szybką i efektywną metodą na wyeliminowanie najprostszych przyczyn problemu. Dodatkowo, w przypadku sprzętu biurowego, często wykorzystuje się multimetry do pomiaru napięcia w gniazdku, co pozwala na szybką identyfikację problemu. Przestrzeganie procedur diagnostycznych, takich jak ta, jest niezbędne dla efektywnego rozwiązywania problemów i minimalizowania przestojów sprzętowych.

Pytanie 3

SuperPi to aplikacja używana do testowania

A. obciążenia oraz efektywności kart graficznych
B. efektywności dysków twardych
C. efektywności procesorów o podwyższonej częstotliwości
D. ilości nieużywanej pamięci operacyjnej RAM
SuperPi jest programem, który służy do testowania wydajności procesorów, szczególnie tych o zwiększonej częstotliwości. Narzędzie to wykorzystuje algorytm obliczania wartości liczby π (pi) jako metody benchmarkingu. W praktyce, użytkownicy aplikacji mogą ocenić, jak różne ustawienia sprzętowe, w tym podkręcanie procesora, wpływają na jego wydajność. Testy przeprowadzane przez SuperPi są standardowym sposobem na porównywanie wydajności procesorów w różnych konfiguracjach. W branży komputerowej, benchmarki takie jak SuperPi są powszechnie stosowane do oceny nie tylko wydajności procesora, ale także stabilności systemów po jego podkręceniu. Narzędzie to jest często wykorzystywane przez entuzjastów komputerowych oraz profesjonalnych overclockingowców, którzy chcą uzyskać maksymalne osiągi z ich sprzętu. Dzięki tym testom można również monitorować temperatury i inne parametry, co jest kluczowe w kontekście dbałości o odpowiednią wentylację i chłodzenie podzespołów. W związku z tym SuperPi znajduje zastosowanie nie tylko w kontekście wydajności, ale także w zapewnieniu stabilności i długotrwałego działania systemu.

Pytanie 4

Algorytm wykorzystywany do weryfikacji, czy ramka Ethernet jest wolna od błędów, to

A. CSMA (Carrier Sense Multiple Access)
B. MAC (Media Access Control)
C. CRC (Cyclic Redundancy Check)
D. LLC (Logical Link Control)
Wybierając odpowiedzi LLC, MAC lub CSMA, można wpaść w pułapki myślenia, które nie rozróżniają funkcji protokołów i metod dostępu do medium od mechanizmów detekcji błędów. LLC (Logical Link Control) jest warstwą protokołu w modelu OSI, która odpowiada za zarządzanie komunikacją na poziomie ramki, ale nie zajmuje się bezpośrednim wykrywaniem błędów. Jego funkcje obejmują zapewnienie odpowiedniej komunikacji między warstwami, ale sama kontrola błędów to nie jego główny cel. MAC (Media Access Control) natomiast odpowiada za kontrolę dostępu do medium transmisyjnego oraz przesyłanie danych, jednak także nie realizuje wykrywania błędów na poziomie ramki. Z kolei CSMA (Carrier Sense Multiple Access) to mechanizm, który określa, jak stacje w sieci współdzielą medium, ale nie ma nic wspólnego z wykrywaniem błędów, co jest kluczowe w kontekście tego pytania. Błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieprecyzyjnego zrozumienia funkcji poszczególnych komponentów sieciowych oraz ich relacji w procesie przesyłania danych. W rzeczywistości, CRC jest jedynym algorytmem pośród wymienionych, który bezpośrednio zajmuje się wykrywaniem błędów w przesyłanych ramkach Ethernet, co czyni go istotnym elementem zapewniającym integralność danych w sieciach komputerowych.

Pytanie 5

W jakim modelu płyty głównej można zainstalować procesor o wymienionych specyfikacjach?

Intel Core i7-4790 3,6 GHz 8MB cache s. 1150 Box

A. Asus SABERTOOTH Z97 MARK 1/USB 3.1 LGA 1150 ATX
B. MSI 970A-G43 PLUS AMD970A s.AM3
C. Gigabyte GA-Z170X-Gaming 3-EU DDR4 s.1151
D. Asrock 970 Extreme3 R2.0 s.AM3+
Asus SABERTOOTH Z97 MARK 1/USB 3.1 LGA 1150 ATX jest właściwym wyborem dla procesora Intel Core i7-4790 ponieważ jest on zgodny z gniazdem LGA 1150. Zrozumienie zgodności procesora z płytą główną jest kluczowe dla budowy efektywnego i stabilnego systemu komputerowego. Gniazdo procesora to fizyczne miejsce na płycie głównej które musi pasować do wybranego procesora. W tym przypadku procesor Intel Core i7-4790 wymaga gniazda LGA 1150 co jest obsługiwane przez płytę Asus SABERTOOTH Z97. Ponadto chipset Z97 jest przeznaczony do obsługi procesorów Intel czwartej i piątej generacji oferując wsparcie dla zaawansowanych funkcji takich jak overclocking co jest szczególnie cenne dla entuzjastów komputerów. Asus SABERTOOTH Z97 oferuje również solidną konstrukcję i zaawansowane funkcje chłodzenia co przyczynia się do lepszej wydajności i dłuższej żywotności komponentów. Znajomość tego typu detali jest niezbędna dla profesjonalistów zajmujących się budową komputerów co pozwala na optymalizację wydajności i niezawodności.

Pytanie 6

W systemie operacyjnym wystąpił problem z sterownikiem TWAIN, co może wpływać na nieprawidłowe działanie

A. klawiatury
B. skanera
C. drukarki
D. plotera
Odpowiedź dotycząca skanera jest prawidłowa, ponieważ sterowniki TWAIN są standardowym interfejsem komunikacyjnym dla urządzeń skanujących. TWAIN umożliwia komputerom współpracę z różnymi modelami skanerów, co jest kluczowe w pracy z obrazami i dokumentami. Kiedy występuje błąd sterownika TWAIN, może to prowadzić do nieprawidłowego działania skanera, uniemożliwiając użytkownikowi skanowanie dokumentów lub obrazów. W praktyce, aby rozwiązać problemy z błędami TWAIN, użytkownicy powinni upewnić się, że zainstalowane sterowniki są aktualne i zgodne z zainstalowanym systemem operacyjnym. Dobrą praktyką jest również regularne sprawdzanie aktualizacji sterowników oraz korzystanie z narzędzi diagnostycznych dostarczanych przez producentów urządzeń, co może pomóc w szybkim zidentyfikowaniu i naprawieniu problemów.

Pytanie 7

Jak wygląda sekwencja w złączu RJ-45 według normy TIA/EIA-568 dla zakończenia typu T568B?

A. Biało-zielony, zielony, biało-pomarańczowy, pomarańczowy, niebieski, biało-niebieski, biało-brązowy, brązowy
B. Biało-niebieski, niebieski, biało-brązowy, brązowy, biało-zielony, zielony, biało-pomarańczowy, pomarańczowy
C. Biało-brązowy, brązowy, biało-pomarańczowy, pomarańczowy, biało-zielony, niebieski, biało-niebieski, zielony
D. Biało-pomarańczowy, pomarańczowy, biało-zielony, niebieski, biało-niebieski, zielony, biało-brązowy, brązowy
Odpowiedź jest zgodna z normą TIA/EIA-568, która definiuje standardy okablowania sieciowego, w tym kolejność przewodów dla zakończenia typu T568B. W tej konfiguracji sekwencja przewodów zaczyna się od biało-pomarańczowego, następnie pomarańczowy, a potem biało-zielony, niebieski, biało-niebieski, zielony, biało-brązowy i na końcu brązowy. Zastosowanie właściwej kolejności przewodów jest kluczowe dla zapewnienia poprawnej komunikacji w sieciach Ethernet. Każdy przewód odpowiada za przesyłanie sygnałów w określony sposób, a ich niewłaściwe ułożenie może prowadzić do problemów z transmisją danych, takich jak zakłócenia, utrata pakietów czy zmniejszenie prędkości połączenia. W praktyce, prawidłowe zakończenie kabli RJ-45 według T568B jest standardem w wielu instalacjach sieciowych, co zapewnia interoperacyjność urządzeń oraz ułatwia przyszłe modyfikacje i konserwację sieci. Dodatkowo, znajomość tej normy jest istotna dla specjalistów zajmujących się projektowaniem i wdrażaniem infrastruktury sieciowej, co czyni ją niezbędnym elementem ich kompetencji zawodowych.

Pytanie 8

Element funkcjonalny opisany jako DSP w załączonym diagramie blokowym to

Ilustracja do pytania
A. pamięć RAM
B. mikroprocesor systemu audio
C. przetwornik ADC z pamięcią RAM
D. przetwornik DAC z pamięcią RAM
Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia funkcji poszczególnych komponentów karty dźwiękowej. Bufor RAM jest używany do tymczasowego przechowywania danych, ale nie pełni funkcji przetwarzania danych, jak robi to DSP. Przetwornik cyfrowo-analogowy z pamięcią RAM to komponent, który konwertuje sygnały cyfrowe na analogowe, umożliwiając ich odtwarzanie na urządzeniach audio. Jednak jego rolą nie jest przetwarzanie sygnałów w czasie rzeczywistym, co jest kluczowym zadaniem DSP. Przetwornik analogowo-cyfrowy z pamięcią RAM działa odwrotnie do DAC, konwertując sygnały analogowe na cyfrowe, co jest pierwszym krokiem w cyfrowym przetwarzaniu dźwięku. Choć oba te komponenty są niezbędne do konwersji sygnałów, nie zastępują funkcji przetwarzania DSP. Typowe błędy wynikają z przypisywania funkcji przetwarzania niewłaściwym komponentom wskutek mylnego rozumienia ich roli w systemie. W kontekście egzaminu zawodowego ważne jest zrozumienie, że DSP jako mikroprocesor karty dźwiękowej wykonuje złożone operacje matematyczne na sygnałach audio, co umożliwia ich dalsze przesyłanie lub modyfikowanie. Dobre zrozumienie funkcji DSP i innych komponentów jest kluczowe dla efektywnego projektowania i diagnozowania systemów dźwiękowych.

Pytanie 9

Funkcja systemu operacyjnego, która umożliwia jednoczesne uruchamianie wielu aplikacji w trybie podziału czasu, z tym że realizacja tego podziału odbywa się przez same aplikacje, nosi nazwę

A. wielodostępowości
B. wieloprogramowości
C. wielozadaniowości z wywłaszczeniem
D. wielozadaniowości kooperatywnej
Wielozadaniowość z wywłaszczeniem, choć brzmi podobnie, różni się fundamentalnie od kooperatywnej. W tym modelu system operacyjny samodzielnie przejmuje kontrolę nad procesorem, gdy jedna z aplikacji nie jest w stanie oddać czasu CPU, co skutkuje lepszym zarządzaniem zasobami. Wywłaszczenie pozwala na bardziej efektywne korzystanie z wielozadaniowości, eliminując ryzyko zamrożenia systemu przez nieodpowiadające programy. Przykładowo, w systemie Windows, jeżeli aplikacja nie reaguje, system operacyjny może przydzielić czas procesora innym aktywnym programom, co zapewnia płynność działania. Wielodostępność to koncepcja, która odnosi się do umożliwienia wielu użytkownikom korzystania z systemu jednocześnie, co nie jest bezpośrednio związane z zarządzaniem czasem procesora przez aplikacje. Również wieloprogramowość to termin, który odnosi się do możliwości uruchamiania wielu programów w systemie, ale nie definiuje konkretnego sposobu, w jaki te programy dzielą czas procesora. Typowym błędem jest mylenie tych terminów z koncepcją wielozadaniowości, co prowadzi do nieporozumień w kontekście projektowania i implementacji systemów operacyjnych. Aby zrozumieć różnice, kluczowe jest spojrzenie na sposób, w jaki aplikacje i system operacyjny współpracują w zakresie zarządzania czasem procesora i zasobami systemowymi.

Pytanie 10

Komunikat biosu POST od firmy Award o treści "Display switch is set incorrectly" sugeruje

A. problem z pamięcią operacyjną
B. nieprawidłowy tryb wyświetlania obrazu
C. brak nośnika rozruchowego
D. błąd w inicjalizacji dysku twardego
Zrozumienie komunikatu BIOS POST jest kluczowe dla szybkiej diagnostyki problemów ze sprzętem. Usterka pamięci operacyjnej może prowadzić do różnych problemów, jednak nie jest to bezpośrednio związane z komunikatem o nieprawidłowym ustawieniu przełącznika wyświetlania. W przypadku problemów z pamięcią, system zazwyczaj wyświetla inne komunikaty, wskazujące na brak odpowiedniej ilości pamięci lub jej uszkodzenie. Podobnie, brak urządzenia rozruchowego ma inny charakter i objawia się zazwyczaj informacjami o braku nośnika startowego, co nie ma związku z wyświetlaniem obrazu. Z kolei błąd inicjalizacji dysku twardego zwykle prowadzi do komunikatów dotyczących problemów z bootowaniem lub dostępem do systemu, a nie do kwestii związanych z wyświetlaniem informacji. Typowym błędem jest mylenie objawów. Obserwując problemy z wyświetlaniem, niektórzy użytkownicy mogą przypuszczać, że dotyczą one pamięci lub dysków, co jest nieprawidłowe. Aby efektywnie rozwiązywać problemy z BIOS, warto znać konkretne kody błędów oraz ich znaczenie oraz koncentrować się na tym, co komunikat oznacza, a nie na przypuszczeniach dotyczących innych komponentów.

Pytanie 11

Jakie kable powinny być używane z narzędziem pokazanym na fotografii?

Ilustracja do pytania
A. Jednomodowe światłowodowe.
B. Kable U/UTP.
C. Kable koncentryczne.
D. Wielomodowe światłowodowe.
Narzędzie przedstawione na zdjęciu to zaciskarka służąca do zakończania kabli U/UTP, które są powszechnie wykorzystywane w instalacjach sieci komputerowych. Kable U/UTP, znane jako kable nieekranowane, są popularne ze względu na swoją elastyczność i łatwość instalacji. Zaciskarka umożliwia przymocowanie wtyków RJ-45 na końcach przewodów, co jest niezbędne do prawidłowego funkcjonowania sieci Ethernet. Proces ten wymaga odpowiedniego ułożenia przewodów we wtyku zgodnie ze standardem T568A lub T568B, co zapewnia niezawodne połączenie. Narzędzie to jest kluczowe dla techników sieciowych, umożliwiając szybkie i efektywne zakończenie przewodów oraz diagnostykę problemów z połączeniami. Zastosowanie zaciskarki zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, takimi jak testowanie połączeń po zakończeniu, zwiększa trwałość i niezawodność sieci. Wiedza na temat obsługi tego narzędzia jest fundamentalna dla każdego specjalisty zajmującego się instalacją i utrzymaniem sieci komputerowych.

Pytanie 12

W systemie Windows zastosowanie przedstawionego polecenia spowoduje chwilową zmianę koloru

Ilustracja do pytania
A. tła okna wiersza poleceń
B. paska tytułowego okna Windows
C. tła oraz czcionek okna Windows
D. czcionki wiersza poleceń
Wiesz, polecenie color w Windows to naprawdę fajna sprawa, bo pozwala zmieniać kolory tekstu i tła w wierszu poleceń. Jak chcesz tego użyć, to wystarczy, że wpiszesz dwie cyfry szesnastkowe. Pierwsza to tło, a druga to kolor tekstu. Na przykład, jak wpiszesz color 1, to tekst będzie niebieski na czarnym tle, bo 1 to wartość szesnastkowa odpowiadająca tym kolorom. Pamiętaj, że to tylko tymczasowa zmiana – jak zamkniesz okno, to wróci do domyślnych ustawień. Z mojego doświadczenia, to polecenie jest mega przydatne w różnych skryptach, bo pozwala lepiej oznaczyć różne etapy czy poziomy logów. Dzięki kolorom łatwiej się ogarnąć, co skrypt teraz robi. Zresztą, jak użyjesz polecenia color bez żadnych argumentów, to wrócisz do domyślnych kolorów. Naprawdę warto to mieć na uwadze podczas pracy w wierszu poleceń!

Pytanie 13

Czym jest kopia różnicowa?

A. polega na kopiowaniu jedynie plików, które zostały stworzone od momentu ostatniej kopii pełnej
B. polega na kopiowaniu jedynie plików, które zostały stworzone lub zmienione od momentu utworzenia ostatniej kopii pełnej
C. polega na kopiowaniu jedynie tej części plików, która została dodana od czasu utworzenia ostatniej kopii pełnej
D. polega na kopiowaniu jedynie plików, które zostały zmodyfikowane od chwili utworzenia ostatniej kopii pełnej
Odpowiedzi, które skupiają się na kopiowaniu tylko plików stworzonych lub zmienionych, często mylnie identyfikują istotę kopii różnicowej. Niepoprawne odpowiedzi sugerują różne interpretacje tego procesu. Na przykład, stwierdzenie, że kopia różnicowa polega na kopiowaniu wyłącznie plików, które zostały utworzone od czasu ostatniej kopii, pomija kluczowy aspekt zmienionych plików. Zmiany w plikach są istotnym elementem, który musi być uwzględniony, aby zapewnić pełne i aktualne odwzorowanie danych. Inna błędna koncepcja odnosi się do kopiowania tylko tej części plików, która została dopisana, co z kolei nie oddaje całej złożoności procesu różnicowego. Proces ten musi uwzględniać wszystkie zmiany, a nie tylko nowe fragmenty. W kontekście praktycznym, nieprawidłowe zrozumienie kopii różnicowej może prowadzić do sytuacji, w której użytkownik nie jest w stanie przywrócić pełnych danych po awarii, ponieważ nie uwzględnił wszystkich plików, które mogły ulec zmianie. Trudności te są częstym źródłem problemów w strategiach zarządzania danymi. Efektywne zarządzanie danymi wymaga zrozumienia i prawidłowego zastosowania technik kopii zapasowych, a ignorowanie istoty kopii różnicowej może prowadzić do nieodwracalnych strat.

Pytanie 14

W systemie dziesiętnym liczba 110011(2) przedstawia się jako

A. 52
B. 51
C. 50
D. 53
Odpowiedź 51 jest poprawna, ponieważ liczba 110011 zapisana w systemie binarnym (dwu-symbolowym) można przeliczyć na system dziesiętny (dziesięcio-symbolowy) przez zsumowanie wartości poszczególnych bitów, które mają wartość 1. W systemie binarnym każdy bit reprezentuje potęgę liczby 2. Rozpoczynając od prawej strony, mamy: 1*2^5 + 1*2^4 + 0*2^3 + 0*2^2 + 1*2^1 + 1*2^0, co daje: 32 + 16 + 0 + 0 + 2 + 1 = 51. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest programowanie, gdzie często spotykamy się z konwersją między systemami liczbowymi, szczególnie przy wykorzystaniu binarnych reprezentacji danych w pamięci komputerowej. Zrozumienie, jak konwertować różne systemy liczbowej, jest kluczowe dla efektywnego programowania oraz pracy z algorytmami, co stanowi standard w informatyce.

Pytanie 15

Które polecenie w systemie Linux służy do zakończenia procesu?

A. null
B. kill
C. dead
D. end
Polecenie 'kill' jest standardowym narzędziem w systemie Linux, które służy do zakończenia procesów. Jego podstawowa funkcjonalność polega na wysyłaniu sygnałów do procesów, gdzie domyślny sygnał to SIGTERM, który prosi proces o zakończenie. Użytkownicy mogą także wysyłać inne sygnały, takie jak SIGKILL, który natychmiast kończy proces bez możliwości jego uprzedniego zamknięcia. Przykładowo, aby zakończyć proces o identyfikatorze PID 1234, można użyć polecenia 'kill 1234'. W praktyce, skuteczne zarządzanie procesami jest kluczowe dla wydajności systemu, a umiejętność używania tego narzędzia jest niezbędna dla administratorów systemów i programistów. Dobre praktyki obejmują monitorowanie procesów przed ich zakończeniem, aby uniknąć przypadkowej utraty danych. Zrozumienie sygnałów w systemie Linux oraz ich zastosowania w kontekście zarządzania procesami przyczynia się do lepszego zrozumienia architektury systemu operacyjnego.

Pytanie 16

Które z metod szyfrowania wykorzystywanych w sieciach bezprzewodowych jest najsłabiej zabezpieczone przed łamaniem haseł?

A. WPA2
B. WPA AES
C. WPA TKIP
D. WEP
WEP, czyli Wired Equivalent Privacy, to protokół bezpieczeństwa, który pojawił się w 1997 roku jako część standardu IEEE 802.11. Jego głównym celem było zabezpieczenie sieci bezprzewodowych na poziomie, który byłby porównywalny z sieciami przewodowymi. Niestety, po czasie okazało się, że WEP ma sporo słabości. Największym problemem jest krótki klucz szyfrujący, który można łatwo złamać. Ataki statystyczne, jak np. atak IV, pozwalają napastnikom przechwycić dane i odszyfrować klucze, co sprawia, że WEP jest naprawdę łatwy do złamania. Jest sporo narzędzi, jak Aircrack-ng, które potrafią to zrobić w praktyce. Dlatego dzisiaj WEP uznaje się za przestarzały i nie powinno się go stosować w nowych sieciach. Lepiej skorzystać z nowszych standardów, jak WPA2, które korzystają z lepszych algorytmów szyfrowania, takich jak AES, co znacznie poprawia bezpieczeństwo.

Pytanie 17

Aby zabezpieczyć system przed oprogramowaniem o zdolności do samoreplikacji, należy zainstalować

A. oprogramowanie szpiegowskie
B. oprogramowanie antywirusowe
C. oprogramowanie narzędziowe
D. oprogramowanie diagnostyczne
Program antywirusowy jest kluczowym elementem ochrony systemów informatycznych przed złośliwym oprogramowaniem, w tym programami mającymi zdolność replikacji, takimi jak wirusy, robaki czy trojany. Głównym zadaniem tych programów jest wykrywanie, blokowanie oraz usuwanie zagrożeń, które mogą zainfekować system, a także monitorowanie aktywności podejrzanych aplikacji. Programy antywirusowe wykorzystują różne metody, takie jak skanowanie na podstawie sygnatur, heurystyka oraz analiza zachowania, co pozwala na identyfikację nawet najbardziej zaawansowanych zagrożeń. Przykładem zastosowania programu antywirusowego jest regularne skanowanie systemu w celu wykrycia potencjalnych infekcji, a także aktualizacja bazy sygnatur, aby być na bieżąco z najnowszymi zagrożeniami. Ponadto, zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, zaleca się stosowanie programów antywirusowych w połączeniu z innymi rozwiązaniami zabezpieczającymi, takimi jak zapory sieciowe i systemy detekcji intruzów, co tworzy wielowarstwową ochronę przed złośliwym oprogramowaniem.

Pytanie 18

Aby zapobiec uszkodzeniu sprzętu podczas modernizacji laptopa, która obejmuje wymianę modułów pamięci RAM, należy

A. przygotować pastę przewodzącą oraz równomiernie nałożyć ją na obudowę gniazd pamięci RAM
B. przewietrzyć pomieszczenie oraz założyć okulary z powłoką antyrefleksyjną
C. rozłożyć i uziemić matę antystatyczną oraz założyć na nadgarstek opaskę antystatyczną
D. podłączyć laptop do zasilania awaryjnego, a następnie rozkręcić jego obudowę i przejść do montażu
Wybór opcji polegającej na rozłożeniu i uziemieniu maty antystatycznej oraz założeniu opaski antystatycznej jest kluczowy dla zapewnienia bezpieczeństwa sprzętu podczas modernizacji komputera przenośnego. Podczas pracy z delikatnymi komponentami elektronicznymi, takimi jak moduły pamięci RAM, istnieje ryzyko uszkodzenia ich w wyniku wyładowań elektrostatycznych (ESD). Zastosowanie maty antystatycznej i opaski antystatycznej skutecznie odprowadza ładunki elektryczne, minimalizując ryzyko wystąpienia ESD. Przykładowo, w profesjonalnych środowiskach serwisowych, zawsze stosuje się takie zabezpieczenia, aby chronić sprzęt oraz zapewnić długoterminową niezawodność. Warto również pamiętać o tym, aby unikać pracy w ubraniach z syntetycznych materiałów, które generują statykę. Wnioskując, przestrzeganie tych zasad jest standardem w branży, co zaleca wiele podręczników dotyczących serwisowania sprzętu komputerowego.

Pytanie 19

W systemie Linux prawa dostępu do katalogu są ustawione w formacie rwx--x--x. Jaką liczbę odpowiadają tę konfigurację praw?

A. 543
B. 777
C. 621
D. 711
Odpowiedź 711 jest prawidłowa, ponieważ prawa dostępu do folderu w systemie Linux są reprezentowane w postaci trzech grup: właściciel, grupa i inni użytkownicy. W ciągu znaków rwx--x--x, 'rwx' oznacza, że właściciel ma pełne prawa (czytanie, pisanie i wykonywanie), co odpowiada wartości 7 w systemie ósemkowym. '---' dla grupy oznacza brak jakichkolwiek praw dostępu, co daje wartość 0, a '--x' dla innych użytkowników oznacza, że mają oni jedynie prawo do wykonywania, co daje wartość 1. Zsumowanie wartości dla tych trzech grup daje 711, co jest poprawnym odzwierciedleniem tych uprawnień. W praktyce, poprawne ustawienie praw dostępu jest kluczowe dla bezpieczeństwa systemu. Dobrą praktyką jest stosowanie minimalnych niezbędnych uprawnień, aby ograniczyć dostęp do wrażliwych danych. Na przykład, serwer webowy może mieć ustawione uprawnienia 755, aby zezwolić na odczyt i wykonywanie dla wszystkich, ale pisanie tylko dla właściciela, co zwiększa bezpieczeństwo.

Pytanie 20

Kabel typu skrętka, w którym każda para żył jest umieszczona w oddzielnym ekranie z folii, a wszystkie przewody znajdują się w jednym ekranie, ma oznaczenie

A. S/FTP
B. F/UTP
C. S/UTP
D. F/FTP
Wybór odpowiedzi S/UTP, F/UTP oraz S/FTP wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące klasyfikacji kabli sieciowych. Oznaczenie S/UTP odnosi się do kabli, w których wszystkie przewody są skręcone w pary, ale nie mają dodatkowego ekranu. Takie kable są bardziej podatne na zakłócenia, co czyni je mniej odpowiednimi dla zastosowań w środowiskach o dużym zakłóceniu elektromagnetycznym. Z drugiej strony, F/UTP oznacza kabel, w którym pary przewodów są nieekranowane, ale ogólny ekran chroni przed zakłóceniami zewnętrznymi. Podobnie jak w przypadku S/UTP, nie zapewnia to wystarczającej ochrony w trudnych warunkach. Ostatnie oznaczenie S/FTP odnosi się do kabli, w których każda para przewodów jest ekranowana, ale nie ma zewnętrznego ekranu. Choć takie rozwiązanie poprawia odporność na crosstalk, nie spełnia wymagań dotyczących pełnej ekranowania, które jest konieczne w niektórych zastosowaniach. Stąd, wybierając między tymi opcjami, można dojść do błędnych wniosków, nie rozumiejąc dostatecznie różnicy w poziomie ochrony i zastosowaniu każdego z typów kabli. Świadomość tych różnic jest kluczowa dla skutecznego projektowania i wdrażania sieci komputerowych.

Pytanie 21

Jakiej funkcji powinno się użyć, aby utworzyć kopię zapasową rejestru systemowego w programie regedit?

A. Importuj
B. Eksportuj
C. Skopiuj nazwę klucza
D. Załaduj gałąź rejestru
Odpowiedź 'Eksportuj' jest poprawna, ponieważ jest to funkcja w edytorze rejestru systemowego (regedit), która pozwala na utworzenie kopii zapasowej konkretnego klucza rejestru lub całej gałęzi rejestru. Proces eksportowania polega na zapisaniu wybranego klucza do pliku z rozszerzeniem .reg, co jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania systemem, pozwalając na łatwe przywrócenie ustawień rejestru w razie potrzeby. Aby wykonać eksport, najpierw należy zaznaczyć odpowiedni klucz lub gałąź, następnie wybiera się opcję 'Eksportuj' z menu 'Plik'. Po zapisaniu pliku można go otworzyć w dowolnym edytorze tekstowym, co ułatwia przeglądanie czy też edytowanie jego zawartości przed ewentualnym importem. Taki sposób tworzenia kopii zapasowej jest szczególnie przydatny przed wprowadzeniem istotnych zmian w rejestrze, co pozwala na minimalizację ryzyka uszkodzenia systemu. Warto również pamiętać, aby regularnie tworzyć kopie zapasowe rejestru, co jest standardem w dobrych praktykach administracji systemów.

Pytanie 22

Jakie urządzenie sieciowe funkcjonuje w warstwie fizycznej modelu ISO/OSI, transmitując sygnał z jednego portu do wszystkich pozostałych portów?

A. Przełącznik
B. Modem
C. Karta sieciowa
D. Koncentrator
Wybór modemu, przełącznika lub karty sieciowej jako odpowiedzi jest związany z pewnymi nieporozumieniami dotyczącymi ich funkcji i warstw w modelu ISO/OSI. Modem, który działa na warstwie dostępu do sieci oraz warstwie aplikacji, jest odpowiedzialny za modulację sygnału i umożliwienie komunikacji między różnymi typami sieci, w tym między siecią lokalną a Internetem. Z tego powodu nie jest on odpowiedni jako urządzenie przesyłające sygnał z portu do portów w warstwie fizycznej. Przełącznik natomiast, mimo że również działa w sieci i łączy urządzenia, funkcjonuje na warstwie drugiej modelu OSI, gdzie analizuje pakiety danych i przesyła je tylko do odpowiednich portów, co znacznie zwiększa efektywność sieci i redukuje kolizje. Karta sieciowa, będąca interfejsem pomiędzy komputerem a siecią, również działa na wyższych warstwach modelu OSI i nie przesyła sygnału w sposób charakterystyczny dla koncentratora. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w projektowaniu i zarządzaniu sieciami, ponieważ wybór odpowiedniego urządzenia wpływa na wydajność oraz bezpieczeństwo komunikacji w sieci.

Pytanie 23

W systemie operacyjnym pojawił się problem z driverem TWAIN, który może uniemożliwiać prawidłowe funkcjonowanie

A. skanera
B. klawiatury
C. plotera
D. drukarki
Można zauważyć, że wiele osób mylnie łączy błędy sterowników TWAIN z innymi urządzeniami, takimi jak drukarki, klawiatury czy plotery. Sterowniki TWAIN są specyficznie zaprojektowane do współpracy z urządzeniami skanującymi, co oznacza, że błędy związane z tym interfejsem nie mają wpływu na funkcjonowanie drukarek, które korzystają z zupełnie innych protokołów i sterowników, takich jak PCL lub PostScript. W przypadku klawiatur, są one zarządzane przez system operacyjny poprzez inne mechanizmy, a ich problemy najczęściej wynikają z błędów sprzętowych lub konfliktów z oprogramowaniem, a nie z błędów sterownika TWAIN. Plotery z kolei, choć również mogą potrzebować sterowników, różnią się w swojej funkcji i nie wymagają interfejsu TWAIN do działania. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich niepoprawnych wniosków, to brak zrozumienia, jak różne typy urządzeń komunikują się z systemem operacyjnym oraz jakie są zasady działania poszczególnych sterowników. Edukacja w zakresie funkcji i zastosowań różnych standardów, takich jak TWAIN, a także umiejętność rozróżniania ich zastosowania, jest kluczowa dla efektywnej pracy z urządzeniami peryferyjnymi.

Pytanie 24

W systemie oktalnym liczba heksadecymalna 1E2F16 ma zapis w postaci

A. 74274
B. 7277
C. 7727
D. 17057
Liczba heksadecymalna 1E2F16 to wartość, która w systemie dziesiętnym wynosi 76815. Aby przekształcić tę liczbę na system oktalny, należy najpierw przekształcić ją na system binarny, a następnie na system oktalny. W systemie binarnym 76815 zapisujemy jako 100101111011111, co po grupowaniu cyfr w zestawy po trzy (od prawej do lewej) daje: 111 001 011 111 011 111. Następnie, zamieniając te grupy na odpowiednie cyfry oktalne, uzyskujemy: 17057. Przykłady zastosowania tej konwersji są istotne w programowaniu, gdzie różne systemy liczbowania są używane do reprezentacji danych, a każda konwersja ma kluczowe znaczenie w kontekście wydajności oraz optymalizacji algorytmów. Przestrzeganie standardów konwersji, jak ISO/IEC 2382, zapewnia spójność wyników i ułatwia interoperacyjność między różnymi systemami informatycznymi, co jest niezbędne w złożonych aplikacjach informatycznych.

Pytanie 25

W jakiej topologii fizycznej sieci każde urządzenie ma dokładnie dwa połączenia, jedno z najbliższymi sąsiadami, a dane są przesyłane z jednego komputera do kolejnego w formie pętli?

A. Pierścień
B. Drzewo
C. Gwiazda
D. Siatka
Topologia pierścienia charakteryzuje się tym, że każde urządzenie w sieci jest połączone z dwoma sąsiadami, co tworzy zamkniętą pętlę. Dane są przesyłane w jednym kierunku od jednego urządzenia do następnego, co minimalizuje ryzyko kolizji i pozwala na stosunkowo prostą konfigurację. W przypadku tej topologii, dodawanie lub usuwanie urządzeń może wpływać na cały system, co wymaga staranności w zarządzaniu siecią. Praktycznym zastosowaniem topologii pierścienia jest sieć Token Ring, która była popularna w latach 80. i 90. XX wieku. W standardzie IEEE 802.5 wykorzystywano specjalny token, aby kontrolować dostęp do mediów, co znacznie zwiększało wydajność przesyłania danych. Warto również zauważyć, że w przypadku awarii jednego z urządzeń, cały pierścień może zostać przerwany, co stanowi potencjalny problem w kontekście niezawodności sieci. Dlatego w nowoczesnych rozwiązaniach stosuje się różne mechanizmy redundancji oraz monitorowania stanu sieci, aby zwiększyć odporność na awarie.

Pytanie 26

Czym jest skrót MAN w kontekście sieci?

A. miejską
B. lokalną
C. rozległą
D. bezprzewodową
Skrót MAN, czyli Metropolitan Area Network, odnosi się do sieci miejskiej, która jest projektowana w celu łączenia różnych lokalnych sieci komputerowych w danym obszarze geograficznym, jak na przykład miasto. Sieci MAN są zazwyczaj większe niż sieci lokalne (LAN), ale mniejsze od sieci rozległych (WAN). Stosowane są w celu zapewnienia szybkiej i efektywnej komunikacji między instytucjami, biurami i innymi obiektami w obrębie miasta. Zastosowanie sieci MAN obejmuje różnorodne usługi, takie jak transmisja danych, telekomunikacja oraz dostęp do Internetu. Dzięki zastosowaniu technologii, takich jak Ethernet lub fiber optics, sieci MAN oferują dużą przepustowość i niskie opóźnienia. Wzorzec budowy MAN ułatwia implementację rozwiązań zgodnych z normami IEEE 802.16, co zapewnia efektywność i standaryzację w komunikacji w obrębie miasta.

Pytanie 27

Ile par przewodów w standardzie 100Base-TX jest używanych do przesyłania danych w obie strony?

A. 1 para
B. 2 pary
C. 3 pary
D. 4 pary
Odpowiedź 2 pary jest prawidłowa, ponieważ standard 100Base-TX, będący częścią rodziny standardów Ethernet, wykorzystuje dwie pary przewodów w kablu kategorii 5 (Cat 5) lub wyższej do transmisji danych. W praktyce jedna para przewodów jest używana do przesyłania danych (transmisji), a druga para do odbioru danych (recepcji). Taki sposób komunikacji, zwany komunikacją pełnodupleksową, umożliwia jednoczesne przesyłanie i odbieranie danych, co znacząco zwiększa wydajność sieci. Standard 100Base-TX jest szeroko stosowany w lokalnych sieciach komputerowych (LAN) i zapewnia prędkość transmisji do 100 Mb/s. W kontekście praktycznym, zastosowanie tego standardu umożliwia efektywną komunikację między urządzeniami, takimi jak komputery, drukarki sieciowe czy routery, co jest kluczowe w zarządzaniu nowoczesnymi infrastrukturami IT. Wiedza na temat struktury kabli i ich zastosowania w systemach komunikacyjnych jest niezbędna dla specjalistów zajmujących się sieciami komputerowymi.

Pytanie 28

Który komponent mikroprocesora odpowiada m.in. za odczytywanie instrukcji z pamięci oraz generowanie sygnałów kontrolnych?

A. EU
B. ALU
C. FPU
D. IU
Układ IU (Instruction Unit) jest kluczowym komponentem mikroprocesora, odpowiedzialnym za pobieranie rozkazów z pamięci oraz generowanie sygnałów sterujących. To dzięki IU procesor jest w stanie interpretować instrukcje programowe i zarządzać ich przepływem, co jest niezbędne do wydajnego działania systemów komputerowych. IU działa w ścisłej współpracy z pamięcią, gdzie przechowywane są zarówno dane, jak i instrukcje. W praktyce oznacza to, że IU odgrywa kluczową rolę nie tylko w wykonywaniu programów, ale również w optymalizacji wydajności procesora poprzez zastosowanie technik takich jak pipelining. Pipeling polega na równoległym przetwarzaniu kilku instrukcji, co znacząco zwiększa throughput procesora. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, projektanci mikroprocesorów starają się maksymalizować efektywność IU, co prowadzi do lepszej realizacji zadań i ogólnej poprawy wydajności systemu.

Pytanie 29

Jak nazywa się zestaw usług internetowych dla systemów operacyjnych z rodziny Microsoft Windows, który umożliwia działanie jako serwer FTP oraz serwer WWW?

A. WINS
B. IIS
C. APACHE
D. PROFTPD
APACHE to oprogramowanie serwera WWW, które jest szeroko stosowane w środowisku Linux, ale nie jest rozwiązaniem stworzonym dla systemów Windows, co czyni go nietrafionym wyborem w kontekście pytania. WINS, czyli Windows Internet Name Service, jest protokołem służącym do przekształcania nazw NetBIOS na adresy IP, a nie serwerem WWW ani FTP, co dowodzi, że ta odpowiedź nie koreluje z wymaganiami pytania. PROFTPD to z kolei serwer FTP, który również nie jest rozwiązaniem przeznaczonym dla systemów Windows, choć jest popularny w środowisku Linux. Błędem myślowym, który prowadzi do wyboru tych odpowiedzi, jest mylenie różnych funkcji i protokołów z pełnym zestawem usług serwera internetowego. IIS wyróżnia się nie tylko swoją funkcjonalnością, ale również integracją z innymi usługami Microsoft, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania serwerem. Wybierając odpowiedzi, należy zwrócić szczególną uwagę na specyfikę i przeznaczenie oprogramowania, co pozwoli uniknąć nieporozumień i błędnych wniosków. Zrozumienie różnic między tymi technologiami oraz ich właściwym zastosowaniem jest niezwykle ważne dla każdego specjalisty IT, dlatego zawsze warto analizować kontekst pytania przed podjęciem decyzji.

Pytanie 30

W lokalnej sieci udostępniono folder o nazwie egzamin jako udział specjalny, który znajduje się na komputerze oznaczonym jako SERWER_2 w głównym katalogu dysku C:. Jakie powinno być wyrażenie dostępu do katalogu egzamin, gdzie znajduje się folder główny dla konta użytkownika o danym loginie?

A. \SERWER_2egzamin$\%USERNAME%
B. \SERWER_2$egzamin$\%USERNAME%
C. \SERWER_2$egzamin\%USERNAME%
D. \SERWER_2egzamin$\%USERNAME%
Niepoprawne odpowiedzi zawierają istotne błędy w składni ścieżki dostępu do folderu udostępnionego. W pierwszej z nieprawidłowych odpowiedzi brakuje podwójnego backslasha na początku ścieżki, co jest kluczowym elementem oznaczającym, że mamy do czynienia z zasobem sieciowym. Bez tego symbolu system operacyjny może błędnie zinterpretować ścieżkę jako lokalną, co prowadzi do problemów z dostępem. Ponadto, w drugiej odpowiedzi użycie znaku '$' jest błędnie zintegrowane z częścią ścieżki do folderu, co sprawia, że nie jest ona zrozumiała dla systemu. Z kolei w trzeciej i czwartej odpowiedzi pominięto również backslash przed nazwą folderu, co również uniemożliwia prawidłowe rozpoznanie ścieżki w kontekście sieciowym. Takie typowe błędy mogą wynikać z braku znajomości zasad formatowania ścieżek w systemach operacyjnych. Warto podkreślić, że standardy określające struktury ścieżek są kluczowe dla zapewnienia prawidłowego dostępu do zasobów oraz ich efektywnego zarządzania w sieci lokalnej.

Pytanie 31

Schemat ilustruje zasadę funkcjonowania sieci VPN o nazwie

Ilustracja do pytania
A. Site – to – Site
B. Gateway
C. Client – to – Site
D. L2TP
Client-to-Site VPN różni się od Site-to-Site VPN tym że jest używana do bezpiecznego połączenia pojedynczego klienta z siecią prywatną. Oznacza to że użytkownik zdalny może uzyskać dostęp do zasobów sieci tak jakby był fizycznie obecny w lokalizacji sieciowej. Chociaż jest to korzystne rozwiązanie dla pracowników zdalnych nie spełnia funkcji łączenia całych sieci co jest kluczowe dla Site-to-Site VPN. Gateway nie jest typem połączenia VPN ale raczej urządzeniem lub punktem dostępowym w sieci który umożliwia przesyłanie danych między różnymi sieciami. Chociaż bramki mogą być częścią infrastruktury VPN nie definiują one samego rodzaju sieci VPN. L2TP czyli Layer 2 Tunneling Protocol to protokół tunelowania używany w wielu sieciach VPN ale sam w sobie nie definiuje typu połączenia VPN. Jest często łączony z protokołem IPsec w celu zwiększenia bezpieczeństwa ale nie determinuje czy połączenie jest typu Client-to-Site czy Site-to-Site. Zrozumienie różnic między tymi rozwiązaniami jest kluczowe dla świadomego projektowania i wdrażania rozwiązań sieciowych w organizacjach co pomaga uniknąć typowych błędów związanych z niewłaściwym wyborem technologii sieciowej. Podstawowym błędem myślowym jest mylenie funkcji i zastosowań poszczególnych technologii co prowadzi do nieoptymalnych decyzji projektowych i może zagrażać bezpieczeństwu oraz wydajności sieci firmowej. Kluczowe jest aby pamiętać o specyficznych potrzebach organizacyjnych i dopasowywać rozwiązania VPN do tych wymagań co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi i standardami zarządzania IT które promują zrozumienie oraz umiejętność adaptacji różnych technologii w odpowiednich kontekstach.

Pytanie 32

Katalog Nakładów Rzeczowych w projektowaniu sieci służy do

A. tworzenia schematów sieci
B. określenia wytycznych dla wykonawcy
C. kosztorysowania prac
D. przygotowywania pomiarów powykonawczych
Wybór odpowiedzi dotyczącej rysowania schematów sieci, definiowania wytycznych dla wykonawcy lub opracowywania powykonawczych pomiarów nie uwzględnia podstawowych funkcji Katalogu Nakładów Rzeczowych. Rysowanie schematów sieci to proces inżynieryjny, który koncentruje się na przedstawianiu wizualnym projektu, a nie na szacowaniu kosztów. Katalog nakładów nie służy do tworzenia graficznych reprezentacji, co prowadzi do błędnego założenia, że estetyka i projektowanie wizualne są jego głównymi zastosowaniami. Definiowanie wytycznych dla wykonawcy może być wynikiem analizy kosztów, ale to nie katalog, lecz dokumentacja projektowa określa szczegółowe wymagania dotyczące realizacji projektu. Opracowywanie powykonawczych pomiarów ma za zadanie weryfikację wykonania robót i ich zgodności z projektem, co również nie jest funkcją katalogu. Niezrozumienie roli katalogu prowadzi do błędnych konkluzji, gdzie oceniane są aspekty niewłaściwe w kontekście jego przeznaczenia. Właściwe podejście do wykorzystania katalogu jest kluczowe dla efektywności kosztowej i zgodności z normami branżowymi, co podkreśla znaczenie precyzyjnego zrozumienia jego funkcji.

Pytanie 33

Aby zapewnić bezpieczną komunikację terminalową z serwerem, powinno się skorzystać z połączenia z użyciem protokołu

A. Telnet
B. SSH
C. SFTP
D. TFTP
Kwestia bezpieczeństwa w sieciach komputerowych to istotna sprawa, a wybór odpowiedniego protokołu ma duże znaczenie dla ochrony danych. Telnet, mimo że był popularny, wysyła dane bez szyfrowania, przez co łatwo mogą zostać przechwycone przez niepowołane osoby. Teraz, korzystanie z Telnetu raczej nie jest najlepszym pomysłem, zwłaszcza w zarządzaniu systemami. Z kolei protokół TFTP (Trivial File Transfer Protocol) został stworzony tylko do przesyłania plików, a nie do zdalnego logowania czy zarządzania. Jego prostota oraz brak zabezpieczeń sprawiają, że nie nadaje się do wysyłania wrażliwych danych. Natomiast SFTP (SSH File Transfer Protocol) zapewnia bezpieczne przesyłanie plików, ale jest bardziej skupiony na transferze niż na zarządzaniu. Ludzie, którzy wybierają złe protokoły, często nie zdają sobie sprawy z zagrożeń, jakie niesie przesyłanie danych w otwartych sieciach, co może prowadzić do utraty ważnych informacji. Ważne jest, aby rozumieć, że jedynie te protokoły, które oferują solidne szyfrowanie i autoryzację, jak SSH, naprawdę mogą zapewnić ochronę przed atakami i włamaniami.

Pytanie 34

Do efektywnego zrealizowania macierzy RAID 1 wymagane jest minimum

A. 3 dysków
B. 4 dysków
C. 5 dysków
D. 2 dysków
Wydaje mi się, że myśląc o RAID 1, pomyliłeś się z ilością dysków. Wiesz, RAID 1 działa tak, że każda informacja jest zapisywana na dwóch dyskach, więc potrzebujesz tylko dwóch. Wybór 4, 3, czy 5 dysków sugeruje, że myślisz o jakimś zwiększaniu wydajności lub pojemności, co dotyczy innych typów RAID, jak RAID 0 czy RAID 5. W RAID 1, jeżeli dodasz więcej dysków, to pojemność się nie zmienia, bo każda jednostka danych jest kopiowana. Często ludzie myślą, że więcej dysków = lepsza wydajność czy bezpieczeństwo, ale to nie tak działa w RAID 1. Tutaj chodzi głównie o niezawodność, a nie o maksymalizację pojemności czy wydajności. Dlatego warto znać zasady działania różnych poziomów RAID, żeby dobrze projektować systemy pamięciowe.

Pytanie 35

Jakie polecenie umożliwia śledzenie drogi datagramu IP do miejsca docelowego?

A. ping
B. nslookup
C. tracert
D. route
Odpowiedzi takie jak 'ping', 'route' i 'nslookup' mają różne funkcje w kontekście zarządzania i diagnozowania sieci, jednak nie są one odpowiednie do śledzenia trasy datagramu IP. Ping jest narzędziem diagnostycznym, które służy do sprawdzania dostępności hosta oraz mierzenia czasu odpowiedzi na wysłane żądanie ICMP Echo Request. Nie dostarcza jednak informacji o trasie, jaką pokonuje pakiet. Route jest poleceniem używanym do wyświetlania oraz modyfikowania tablicy routingu w systemie operacyjnym, co pozwala na określenie, jak pakiety będą kierowane przez sieć, ale nie służy do śledzenia fizycznej trasy pakietu. Z kolei nslookup to narzędzie używane do zapytań DNS, które umożliwia uzyskiwanie informacji o adresach IP przypisanych do nazw domen, a nie do analizy trasy pakietów. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji tych narzędzi i przypisywanie im zadań, do których nie są przeznaczone. Ostatecznie, każde z tych poleceń ma swoją specyfikę i zastosowanie, ale tylko tracert jest właściwym narzędziem do śledzenia trasy datagramu IP, co podkreśla znaczenie rozumienia różnic między nimi w kontekście zarządzania siecią.

Pytanie 36

Jaki instrument jest używany do usuwania izolacji?

Ilustracja do pytania
A. Rys. C
B. Rys. A
C. Rys. D
D. Rys. B
Rysunek C przedstawia przyrząd do ściągania izolacji, znany jako ściągacz izolacji lub stripper. Jest to narzędzie powszechnie stosowane w pracach elektrycznych i elektronicznych do usuwania izolacji z przewodów elektrycznych. Prawidłowe użycie ściągacza izolacji pozwala na precyzyjne usunięcie izolacji bez uszkadzania przewodników, co jest kluczowe dla zapewnienia dobrego połączenia elektrycznego i uniknięcia awarii. Ściągacze izolacji mogą być ręczne lub automatyczne i są dostępne w różnych rozmiarach, aby pasować do różnorodnych średnic kabli. Dobre praktyki branżowe sugerują użycie odpowiedniego narzędzia dopasowanego do typu i grubości izolacji, aby zapobiec przedwczesnemu uszkodzeniu przewodów. Narzędzie to jest niezbędne dla każdego profesjonalisty zajmującego się instalacjami elektrycznymi, ponieważ przyspiesza proces przygotowania przewodów do montażu. Automatyczne ściągacze izolacji dodatkowo zwiększają efektywność pracy, eliminując potrzebę ręcznego ustawiania głębokości cięcia. Ergonomia tego narzędzia sprawia, że jest wygodne w użyciu, zmniejszając zmęczenie użytkownika podczas długotrwałej pracy.

Pytanie 37

Aby komputery mogły udostępniać dane w sieci, NIE powinny mieć tych samych

A. grup roboczych.
B. adresów IP.
C. serwerów DNS.
D. masek podsieci.
Grupy robocze, serwery DNS i maski podsieci to pojęcia, które, mimo że są kluczowe w kontekście funkcjonowania sieci, nie dotyczą bezpośrednio kwestii unikalnych identyfikatorów dla urządzeń. Grupa robocza to zbiór komputerów w sieci lokalnej, które mogą współdzielić zasoby, takie jak pliki czy drukarki. Wspólna grupa robocza pozwala na łatwiejsze zarządzanie dostępem do zasobów, ale nie wpływa na unikalność adresów IP. Serwery DNS pełnią rolę tłumacza w Internecie, przekształcając nazwy domen na adresy IP, co jest istotne dla nawigacji w sieci, ale również nie wpływa na to, czy dwa urządzenia mogą mieć ten sam adres IP. Z kolei maski podsieci służą do definiowania, która część adresu IP odnosi się do sieci, a która do konkretnego urządzenia w tej sieci. Choć maski podsieci są kluczowe w segregacji ruchu w obrębie większych sieci, to nie mają bezpośredniego wpływu na przypisanie adresów IP. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że zmiana innych parametrów sieciowych, jak grupa robocza, maska podsieci czy DNS, może rozwiązać problem konfliktu adresów IP. W rzeczywistości, aby bezpiecznie wdrożyć urządzenia w sieci, kluczowe jest zapewnienie unikalnych adresów IP, które są fundamentem każdej komunikacji sieciowej.

Pytanie 38

Ilustrowany schemat obrazuje zasadę funkcjonowania

Ilustracja do pytania
A. plotera grawerującego
B. skanera płaskiego
C. drukarki laserowej
D. drukarki 3D
Drukarka 3D działa w zupełnie inny sposób niż skaner płaski, bo ona nakłada warstwy materiału, zazwyczaj plastiku, według modelu 3D. W skanowaniu chodzi o digitalizację dwuwymiarowych powierzchni, a nie o wytwarzanie jak w druku 3D. Drukarki 3D nie mają luster, lamp czy czujników CCD, więc to na pewno nie jest odpowiedź do tego schematu. Drukarka laserowa działa inaczej i wykorzystuje wiązkę laserową do przenoszenia tonera na papier. Wydaje mi się, że to całkiem inny proces niż skanowanie. A ploter grawerujący? To już w ogóle nie ma związku z tym wszystkim, bo on wycina wzory na materiałach. Ważne jest, żeby zrozumieć, że skanery płaskie działają na zasadzie odbicia światła, a te inne urządzenia działają zupełnie inaczej. To może być kluczowe dla wszystkich, którzy pracują z technologią biurową.

Pytanie 39

Który z poniższych protokołów jest wykorzystywany do uzyskiwania dynamicznych adresów IP?

A. HTTP
B. DHCP
C. DNS
D. FTP
Protokół DNS (Domain Name System) nie jest związany z uzyskiwaniem dynamicznych adresów IP. Jego zadaniem jest tłumaczenie nazw domenowych na adresy IP, co umożliwia użytkownikom łatwiejsze korzystanie z zasobów sieciowych. Gdy wpisujesz adres URL w przeglądarce, DNS odpowiada za przekształcenie tej nazwy na adres IP serwera, do którego chcesz się połączyć. To kluczowa funkcja dla nawigacji w Internecie, ale nie wiąże się bezpośrednio z przypisywaniem adresów IP do urządzeń. HTTP (Hypertext Transfer Protocol) to kolejny protokół, który nie ma związku z przydzielaniem adresów IP. Jego główną rolą jest przesyłanie danych w sieci WWW, a szczególnie dokumentów hipertekstowych. HTTP jest fundamentem komunikacji w Internecie, ale nie bierze udziału w procesie dynamicznego przypisywania adresów IP. FTP (File Transfer Protocol) jest używany do przesyłania plików między komputerami w sieci. Choć ważny dla transferu danych, nie ma funkcji związanej z konfiguracją adresów IP. FTP jest prostym narzędziem do przesyłania danych, ale nie oferuje mechanizmów do zarządzania adresami IP. W kontekście dynamicznego przydzielania adresów IP, tylko DHCP pełni taką rolę, zapewniając automatyzację i efektywność w zarządzaniu siecią.

Pytanie 40

W topologii fizycznej w kształcie gwiazdy, wszystkie urządzenia działające w sieci są

A. podłączone do jednej magistrali
B. połączone z dwoma sąsiadującymi komputerami
C. połączone ze sobą segmentami kabla tworząc zamknięty pierścień
D. podłączone do węzła sieci
Odpowiedzi sugerujące, że urządzenia w topologii gwiazdy są podłączone do jednej magistrali, do dwóch sąsiadujących komputerów lub tworzą zamknięty pierścień, nie odpowiadają rzeczywistości tej architektury sieciowej. W przypadku pierwszej koncepcji, topologia magistrali implikuje, że wszystkie urządzenia są połączone z jedną wspólną linią transmisyjną. Taki sposób połączenia stwarza ryzyko, że awaria magistrali spowoduje zatrzymanie komunikacji wszystkich urządzeń, co jest przeciwieństwem zalet topologii gwiazdy. Natomiast połączenia między dwoma sąsiadującymi komputerami sugerują topologię pierścieniową, w której każde urządzenie łączy się z dwoma innymi, tworząc zamknięty cykl. Taki model jest mniej elastyczny, ponieważ awaria jednego z urządzeń może przerwać cały obieg komunikacyjny. Kolejna koncepcja – tworzenie zamkniętego pierścienia – również nie jest charakterystyczna dla topologii gwiazdy. W rzeczywistości, topologia ta charakteryzuje się centralnym punktem połączeń, który zarządza ruchem danych, a nie zamkniętymi obiegami. Powszechne błędy w myśleniu o tych topologiach wynikają z nieprecyzyjnego rozumienia ich definicji i funkcji w praktycznych zastosowaniach sieciowych. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że każda topologia ma swoje specyficzne właściwości i zastosowania, a uproszczone lub błędne porównania mogą prowadzić do poważnych problemów w projektowaniu sieci.