Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
  • Data rozpoczęcia: 16 kwietnia 2025 11:02
  • Data zakończenia: 16 kwietnia 2025 11:10

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Ile kręgów tworzy odcinek szyjny kręgosłupa u koni?

A. 7
B. 5
C. 9
D. 11
Odcinek szyjny kręgosłupa konia składa się z 7 kręgów, które są oznaczane jako C1 do C7. Kręgi te mają specyficzne formy i funkcje, które są dostosowane do ruchów i potrzeb konia. C1, znany jako atlas, łączy kręgosłup z czaszką, umożliwiając ruchy głowy, natomiast C2, zwany obrotnikiem, pozwala na rotację. Kręgi szyjne są stosunkowo lekkie i elastyczne, co pozwala na dużą swobodę ruchu. Znajomość struktury odcinka szyjnego jest kluczowa dla weterynarzy, hodowców i trenerów, ponieważ urazy w tym obszarze mogą prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, takich jak kręgosłupowe uszkodzenia neurologiczne. W praktyce, regularne badania i diagnostyka, takie jak zdjęcia rentgenowskie czy ultrasonografia, są stosowane w celu monitorowania zdrowia kręgosłupa szyjnego wśród koni sportowych oraz roboczych, co ma na celu zapobieganie kontuzjom i optymalizację wydajności zwierząt.
Pytanie 2

System alkierzowy odnosi się do hodowli zwierząt

A. na uwięzi.
B. na ściółce.
C. przez cały rok w obiekcie.
D. latem na pastwisku, a zimą w obiekcie.
Odpowiedzi, które sugerują inne metody utrzymania zwierząt, nie do końca rozumieją, jak działa system alkierzowy. Utrzymywanie zwierząt na ściółce, mimo że czasami może być dobre, to nie pasuje do założeń tego systemu. Chodzi o to, żeby zwierzęta miały przez cały rok odpowiednią opiekę i stabilne środowisko, a to trudno osiągnąć, jak korzysta się z naturalnej ściółki. Dodatkowo, to może prowadzić do problemów z patogenami i większego ryzyka chorób. Utrzymywanie zwierząt latem na pastwisku, a zimą w budynku, też mija się z celem alkierzowym, bo zakłada sezonowe zmiany w ich miejscu pobytu. To może być stresujące dla zwierząt i wpłynąć na ich zdrowie oraz dietę. A trzymanie ich na uwięzi to już w ogóle nie wpisuje się w nowoczesne standardy hodowlane, które mówią, że zwierzęta powinny mieć odpowiednią przestrzeń do ruchu i interakcji. Taki sposób działania po prostu odbiera im swobodę i naturalne zachowawcze potrzeby.
Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

Substancje wydzielane przez zwierzęta do ich środowiska, które powodują specyficzne reakcje organizmów innych przedstawicieli tego samego gatunku, to

A. estrogeny
B. gestageny
C. hormony
D. feromony
Wybór hormonów, gestagenów czy estrogenów jako odpowiedzi na to pytanie pokazuje pewne nieporozumienia dotyczące różnicy między tymi substancjami a feromonami. Hormony to substancje chemiczne produkowane przez gruczoły dokrewne, które działają wewnętrznie w organizmach, regulując różnorodne procesy biologiczne, takie jak wzrost, metabolizm czy reprodukcja. Gestageny i estrogeny są hormonami steroidowymi, które mają kluczowe znaczenie dla regulacji cyklu menstruacyjnego u kobiet oraz dla procesów rozrodczych u wielu organizmów. Chociaż hormony pełnią istotną rolę w organizmach, ich działanie jest z reguły ograniczone do jednostki, a ich wpływ na inne osobniki nie jest bezpośredni, jak to ma miejsce w przypadku feromonów. Wybór feromonów jako odpowiedzi na pytanie pierwotne opiera się na ich funkcji w komunikacji między osobnikami, co jest fundamentalnie różne od działania hormonów. Często mylenie tych pojęć wynika z niejasności w ich definicjach. Kluczowe jest zrozumienie, że podczas gdy hormony działają wewnętrznie i mają wpływ na funkcjonowanie organizmu, feromony to narzędzia komunikacji chemicznej, które umożliwiają interakcje między osobnikami tego samego gatunku. Z tego względu ważne jest, aby przy uczeniu się o biologii i chemii organizmów nie mylić tych dwóch podstawowych kategorii substancji, co pozwoli uniknąć błędów w zrozumieniu ich roli w ekosystemach.
Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

Kość prącia występuje u jakiego gatunku?

A. U buhaja
B. U ogiera
C. U psa
D. U knura
Kość prącia, znana również jako os penis, występuje u psów i jest kluczowym elementem ich anatomii. Stanowi ona szkieletowy element narządów płciowych samców, a jej obecność jest istotna dla reprodukcji oraz kopulacji. W przypadku psów, kość prącia jest zróżnicowana pod względem długości i grubości, co może mieć znaczenie w kontekście ich rasy oraz wielkości. Przykładowo, u psów ras dużych, takich jak Dogi, kość prącia jest znacznie większa niż u mniejszych ras, co może wpływać na ich zdolności reprodukcyjne. Kość ta jest również istotna w kontekście badań weterynaryjnych, ponieważ jej morfologia może być wykorzystywana do diagnozowania różnych schorzeń, takich jak dysplazja stawów czy urazy. Zrozumienie anatomii i funkcji kości prącia jest zatem niezbędne dla weterynarzy oraz hodowców, którzy chcą zapewnić zdrowie i dobre samopoczucie psów.
Pytanie 7

Wskaż rodzaj paszy, która ma najniższą zawartość białka w 1 kg.

A. Siano
B. Otręby
C. Zielonka
D. Ziemniaki
Otręby, siano i zielonka to pasze, które mają więcej białka niż ziemniaki, co czasami wprowadza w błąd odnośnie ich wartości odżywczej. Otręby, jako odpad z przemysłu zbożowego, mają białka 12-15%. To dobre źródło błonnika i minerałów, ale ważne, żeby patrzeć na całą dietę. Siano, czyli suszona trawa, ma białko w granicach 8-12%, więc też jest opcją dla zwierząt, zwłaszcza przeżuwaczy. Zielonka, jako świeża pasza, potrafi mieć nawet 15% białka, w zależności od rośliny i etapu wzrostu. Ludzie często mylą te pasze z ziemniakami, bo mają różne zastosowanie w żywieniu zwierząt. Kluczowe jest, żeby nie zakładać, że wszystkie pasze są równe pod względem jakości białka. Dlatego warto robić analizy składników odżywczych, by dostosować diety zwierząt do ich potrzeb. Niezrozumienie różnic w białku może prowadzić do problemów ze zdrowiem zwierząt.
Pytanie 8

Chalazy stanowią element struktury

A. włosa
B. jelita
C. pazura
D. jaja
Wybierając odpowiedzi o włosie, jelicie czy pazurze, widać pewne nieporozumienia dotyczące biologicznych funkcji chalaz. Chalazy są specyficznymi elementami, które występują tylko w jajach, więc nie można ich porównywać z włosami, które mają zupełnie inną rolę w ciele. Włosy są tkankami pochodzącymi z ectodermy i nie mają nic wspólnego z utrzymywaniem żółtka. Jelita też nie mają związku z tym, jak się rozwija zarodek, bo to układ trawienny. Pazury, które są nam potrzebne do chwytania i poruszania się, również nie mają związku z chalazami. Tu widać typowy błąd myślenia o biologii – różne struktury mają swoje specyficzne funkcje, dlatego ważne jest, żeby to zrozumieć. Moim zdaniem, warto zagłębić się w biologię komórkową i anatomię zwierząt, żeby uniknąć takich pomyłek w przyszłości.
Pytanie 9

Aby zabezpieczyć budynek inwentarski przed gryzoniami, zaplanowano umiejscowienie stacji deratyzacyjnych co 20 m wzdłuż obwodu budynku. Ile stacji deratyzacyjnych powinno się zainstalować w obszarze zewnętrznym chlewni o długości 72 m oraz szerokości 18 m?

A. 5 stacji
B. 12 stacji
C. 9 stacji
D. 16 stacji
Aby obliczyć liczbę stacji deratyzacyjnych, należy najpierw obliczyć obwód chlewni, która ma kształt prostokąta. Obwód prostokąta obliczamy według wzoru: O = 2 * (długość + szerokość). W przypadku chlewni o długości 72 m i szerokości 18 m, obwód wynosi: O = 2 * (72 m + 18 m) = 2 * 90 m = 180 m. Ponieważ stacje deratyzacyjne mają być ustawione co 20 m, dzielimy obwód przez odległość między stacjami: 180 m / 20 m = 9 stacji. Poprawne ustawienie stacji jest kluczowe dla skutecznej ochrony budynku inwentarskiego przed gryzoniami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania szkodnikami. Regularne monitorowanie i konserwacja stacji jest również istotne, aby zapewnić ich efektywność oraz bezpieczeństwo środowiska, w którym się znajdują.
Pytanie 10

Jaką strukturę o największej pojemności posiada bydło?

A. posiada księgi.
B. ma czepiec.
C. ma trawieniec.
D. ma żwacz.
Żwacz jest największą komorą żołądka u bydła, odgrywając kluczową rolę w procesie fermentacji pokarmu. Jest to miejsce, w którym bakterie i mikroorganizmy rozkładają włókna roślinne, co umożliwia skuteczny proces trawienia. Żwacz, będący komorą o dużej pojemności, może pomieścić od 100 do 150 litrów materiału pokarmowego, co jest niezbędne dla zwierząt ruminujących, takich jak bydło. Praktycznie, efektywność żwacza pozwala bydłu na wykorzystanie złożonych substancji roślinnych, które w innym wypadku byłyby trudne do strawienia. Właściwe zarządzanie dietą bydła, w tym dobór paszy bogatej w włókna, jest kluczowe dla zdrowia zwierząt oraz zwiększenia wydajności produkcji mleka i mięsa. W kontekście standardów branżowych, badania nad wydajnością żwacza i technikami poprawy jego funkcjonowania są nieustannie prowadzone, co wpływa na rozwój nowoczesnych praktyk hodowlanych.
Pytanie 11

Kto jest odpowiedzialny za wydanie duplikatu zaświadczenia unasienniania krowy w przypadku jego zgubienia?

A. podmiot, który dostarczył nasienie do przeprowadzenia zabiegu
B. osoba prowadząca księgę hodowlaną buhaja
C. osoba prowadząca księgę hodowlaną krowy
D. podmiot, który wykonał zabieg unasienniania
Podmiot, który wykonał zabieg unasienniania, jest odpowiedzialny za wydawanie duplikatów zaświadczeń unasienniania, ponieważ to on ma pełną kontrolę nad dokumentacją oraz historią zabiegów przeprowadzonych na danym zwierzęciu. W kontekście hodowli bydła, zaświadczenie to jest kluczowym dokumentem potwierdzającym przeprowadzenie inseminacji, a tym samym, jaką linię genetyczną nasienia zastosowano. W praktyce, jeżeli oryginalne zaświadczenie zostanie zgubione lub zniszczone, hodowca powinien zgłosić się bezpośrednio do podmiotu, który przeprowadził zabieg, aby uzyskać duplikat. Taki proces jest zgodny z najlepszymi praktykami w branży, które zalecają, aby dokumentacja dotycząca inseminacji była prowadzona w sposób przejrzysty i dostępny dla hodowców. Oprócz tego, posiadanie aktualnych i dokładnych dokumentów jest niezbędne w kontekście ewentualnych kontroli oraz w przypadku sprzedaży zwierząt, gdzie takie zaświadczenia mogą stanowić istotny element wartości genetycznej zwierzęcia.
Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

<i>Wyrostki kolczyste nie są wyczuwalne, kościec kręgosłupa a także guzy biodrowe i kulszowe nie są widoczne, nasada ogona jest dobrze otłuszczona, sylwetka krowy jest mocno zaokrąglona</i>. Jaką wartość w skali BCS powinno się przypisać krowie mlecznej na podstawie powyższego opisu?

A. 3
B. 4
C. 5
D. 2
Wybór ocen niższych niż 5 wynika z nieprawidłowej interpretacji opisu dotyczącego kondycji ciała krowy. Oceny 2, 3 i 4 wskazują na stany głodzenia lub niedoboru tkanki tłuszczowej, co jest sprzeczne z podanymi informacjami. Ocena 4 może sugerować, że krowa jest w dobrej kondycji, ale nie osiągnęła jeszcze pełnej optymalności, co również nie pasuje do opisu, który wyraźnie wskazuje na nadmiar tkanki tłuszczowej. Przy ocenie kondycji ciała, kluczowe jest zrozumienie, że miskowate kształty oraz brak wyczuwalności wyrostków kolczystych są charakterystyczne dla zwierząt z nadmiarem tkanki tłuszczowej. Typowym błędem jest na przykład pomijanie kontekstu dotyczącego laktacji, co może prowadzić do nieprawidłowych ocen. Właściwe zarządzanie żywieniem i stanem zdrowia zwierząt powinno opierać się na dokładnej ocenie kondycji ciała oraz dostosowywaniu strategii żywieniowych do aktualnych potrzeb fizjologicznych zwierząt, co podkreśla znaczenie poprawnej interpretacji danych dotyczących stanu ciała. Zrozumienie tych aspektów pozwala na zapobieganie problemom zdrowotnym oraz zwiększenie wydajności produkcji mleka.
Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

Głównym minerałem stosowanym w żywieniu bydła, mającym na celu uzupełnienie braków wapnia, jest

A. mocznik pastewny
B. kreda pastewna
C. melasa
D. sól pastewna
Kreda pastewna jest kluczowym dodatkiem mineralnym, który dostarcza wapnia, niezbędnego do prawidłowego rozwoju bydła, zwłaszcza u młodych zwierząt oraz podczas laktacji. Wapń odgrywa istotną rolę w wielu procesach biologicznych, w tym w mineralizacji kości, funkcjonowaniu mięśni oraz w procesach krzepnięcia krwi. Niedobór wapnia może prowadzić do poważnych schorzeń, takich jak krzywica u cieląt czy choroby metaboliczne u bydła mlecznego. Kreda pastewna jest powszechnie stosowana w praktyce hodowlanej, gdyż jej stosunek kosztów do korzyści jest korzystny. Zaleca się, aby kreda pastewna była podawana w odpowiednich proporcjach, co powinno być zgodne z zaleceniami żywieniowymi, które można znaleźć w krajowych normach dotyczących żywienia zwierząt. Na przykład, w przypadku bydła mlecznego, ilość wapnia powinna wynosić około 0,7-1,0% suchej masy paszy, co można osiągnąć dzięki dodaniu kredy pastewnej.
Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

Prącie o cienkiej budowie, długości około 50 cm, z esowatym zgięciem przed moszną oraz charakterystycznym spiralnie skręconym końcem występuje

A. u psa
B. u buhaja
C. u ogiera
D. u knura
Pytanie o budowę prącia u różnych gatunków zwierząt hodowlanych wskazuje na istotne różnice anatomiczne, które należy zrozumieć, aby właściwie ocenić ich funkcję i zastosowanie w praktyce hodowlanej. Odpowiedź dotycząca psa jest błędna, ponieważ prącie tego gatunku ma inną budowę, krótsze i nie spiralne wierzchołki, co znacząco różni się od budowy prącia knura. Odpowiedź odnośnie ogiera również nie jest poprawna, ponieważ prącie ogiera jest dłuższe, prostsze oraz nie posiada charakterystycznego zgięcia esowatego, a jego anatomia jest dostosowana do zapłodnienia klaczy w inny sposób. Natomiast prącie buhaja ma bardziej cylindryczny kształt, jest krótsze i nie wykazuje cech spiralności, co również sprawia, że nie jest odpowiednie jako właściwe zestawienie w kontekście tego pytania. Błędne odpowiedzi mogą wynikać z ogólnych przekonań o podobieństwach anatomicznych między zwierzętami, co jest nieporozumieniem w kontekście ich specyficznych adaptacji do rozrodu. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla hodowli, ponieważ każda z tych ras wymaga odmiennych strategii adaptacyjnych oraz pielęgnacyjnych, co ma wpływ na ogólną efektywność produkcji i zdrowie stada.
Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

Konserwanty są niezbędne w procesie zakiszania

A. lucerny
B. słonecznika
C. liści buraczanych
D. kukurydzy
Dodatki konserwujące są kluczowym elementem w procesie zakiszania lucerny, ponieważ pomagają w utrzymaniu jakości paszy oraz zapobiegają niepożądanym procesom fermentacyjnym. Lucerna, będąca cennym źródłem białka i składników odżywczych, wymaga precyzyjnego procesu zakiszania, aby zachować swoje właściwości odżywcze. Dodatki, takie jak kwas mlekowy, enzymy czy konserwanty, wspomagają fermentację beztlenową, co sprzyja lepszemu utrzymaniu jakości paszy. W praktyce dodatek soku z kiszonej kapusty jako źródła bakterii kwasu mlekowego może przyspieszyć proces fermentacji, co jest szczególnie przydatne w przypadku, gdy warunki zakiszania są nieoptymalne. Standardy branżowe sugerują, aby proces zakiszania był monitorowany pod kątem pH, co pozwala na szybsze wyłapanie ewentualnych nieprawidłowości, a stosowanie dodatków konserwujących zapewnia stabilność oraz dłuższą trwałość paszy. Dobre praktyki w zakiszaniu lucerny obejmują także odpowiednie przygotowanie surowca, jego wilgotności oraz warunków przechowywania, co razem z dodatkami konserwującymi przyczynia się do maksymalizacji wartości odżywczej paszy.
Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

Jak określa się system żywieniowy dla krów o wysokiej produkcji mleka, który polega na podawaniu mieszanki paszy pełnoporcjowej, w której składniki są starannie odmierzone i dokładnie wymieszane?

A. TMR
B. PMR
C. DLG
D. INRA
PMR, INRA i DLG to terminy związane z żywieniem bydła, ale nie są one związane z systemem TMR. PMR, czyli Posiłki Mieszane Równoważone, to metoda żywienia, która opiera się na podawaniu paszy w oddzielnych posiłkach, co może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania składników pokarmowych. W przeciwieństwie do TMR, PMR nie gwarantuje, że krowy będą miały stały dostęp do wszystkich niezbędnych składników odżywczych w optymalnych proporcjach, co może negatywnie wpłynąć na wydajność mleczną oraz zdrowie zwierząt. Z kolei INRA, czyli Instytut Narodowy Badań Rolniczych we Francji, prowadzi badania dotyczące żywienia bydła, ale nie jest systemem żywieniowym samym w sobie. Pomimo że publikacje INRA dostarczają cennych informacji i zaleceń dotyczących żywienia krów, stosowanie ich badań wymaga adaptacji do indywidualnych warunków gospodarstwa. DLG, czyli Niemiecka Spółka Rolnicza, promuje różne metody żywienia, ale również nie odnosi się bezpośrednio do systemu TMR. Przy wyborze systemu żywienia, ważne jest, aby unikać uproszczeń i dobrze zrozumieć zasady działania różnych metod, aby zapewnić optymalne wyniki produkcyjne.
Pytanie 26

Jakie są kolejności odcinków jelita grubego u psa?

A. okrężnica, jelito ślepe, odbytnica
B. dwunastnica, jelito ślepe, jelito biodrowe
C. jelito ślepe, okrężnica, odbytnica
D. dwunastnica, jelito ślepe, okrężnica
Jelito grube psa składa się z kilku segmentów, które pełnią kluczowe funkcje w procesie trawienia i wchłaniania składników odżywczych. Kolejność jelita grubego rozpoczyna się od jelita ślepego, które jest pierwszym odcinkiem, gdzie odbywa się fermentacja resztek pokarmowych oraz wchłanianie wody i elektrolitów. Następnie następuje okrężnica, która jest odpowiedzialna za dalsze formowanie kału poprzez absorpcję płynów oraz przechowywanie go do momentu wydalenia. Ostatnim segmentem jelita grubego jest odbytnica, która pełni funkcję magazynującą i pozwala na kontrolowanie procesu defekacji. Zrozumienie tej struktury jest istotne dla diagnozowania problemów zdrowotnych, takich jak zaparcia czy biegunki, które mogą być wynikiem nieprawidłowego funkcjonowania któregokolwiek z tych odcinków. Właściwa znajomość anatomii przewodu pokarmowego psa jest niezbędna dla profesjonalnych weterynarzy oraz właścicieli psów, którzy chcą zapewnić swoim pupilom odpowiednią dietę i profilaktykę zdrowotną."
Pytanie 27

Stosowanie w sztucznym unasiennianiu buhajów lub ich nasienia, pochodzącego z kraju spoza Unii Europejskiej, wymaga uzyskania zgody

A. głównego weterynarza
B. ministra odpowiedzialnego za rolnictwo
C. ministra ochrony zdrowia
D. powiatowego weterynarza
Odpowiedź ministra właściwego do spraw rolnictwa jest prawidłowa, ponieważ w Polsce to właśnie ten minister odpowiada za regulacje związane z hodowlą zwierząt gospodarskich oraz ich rozmnażaniem. Zgodnie z przepisami prawa, w przypadku wykorzystywania nasienia buhajów pochodzących z krajów trzecich (czyli spoza Unii Europejskiej), należy uzyskać zgodę odpowiednich organów w celu zapewnienia, że nasienie spełnia wymogi zdrowotne i jakościowe. Przykładem zastosowania tych zasad może być import nasienia buhajów z krajów takich jak USA czy Nowa Zelandia, gdzie przed przystąpieniem do jego użycia w hodowli, hodowca musi dostarczyć odpowiednią dokumentację oraz spełnić określone normy weterynaryjne. Dobre praktyki w tej dziedzinie uwzględniają również przeprowadzanie badań zdrowotnych zarówno nasienia, jak i samych zwierząt, co stanowi kluczowy element w uprzedzaniu rozprzestrzeniania się chorób zakaźnych. Zgoda ministra właściwego do spraw rolnictwa jest zatem nie tylko wymogiem formalnym, ale również praktycznym krokiem w kierunku zapewnienia bezpieczeństwa zdrowotnego w hodowli zwierząt.
Pytanie 28

Która z wymienionych pasz ma właściwości mlekopędne?

A. Śruta żytnia
B. Ziemniaki parowane
C. Otręby pszenne
D. Siemię lniane
Siemię lniane, ziemniaki parowane oraz śruta żytnia to produkty, które choć mają swoje zalety odżywcze, nie są uważane za mlekopędne. Siemię lniane jest bogate w kwasy tłuszczowe omega-3 oraz błonnik, co sprzyja zdrowiu układu pokarmowego, ale nie ma silnego wpływu na produkcję mleka. Typowym błędem w myśleniu może być założenie, że wszystkie produkty bogate w błonnik wspierają laktację, co nie zawsze jest prawdą. Ziemniaki parowane, chociaż są łatwostrawne i dostarczają energii, nie zawierają składników, które mogłyby wspierać proces laktacji. Wiele osób może myśleć, że ich neutralny smak oraz łatwość przyrządzania sprawia, iż są one dobrym wyborem dla matek karmiących, jednak brak specyficznych substancji odżywczych ogranicza ich działanie mlekopędne. Śruta żytnia, z kolei, jest źródłem białka i błonnika, ale również nie wykazuje właściwości stymulujących produkcję mleka, przez co nie jest rekomendowana w diecie karmiących. Istotnym elementem w tym kontekście jest zrozumienie, że wsparcie laktacji wymaga zróżnicowanej diety, a nie tylko spożywania pojedynczych produktów. Dlatego kluczowe jest, aby skupić się na całościowym podejściu do żywienia, które uwzględnia różnorodność składników i ich synergiczne działanie w organizmie.
Pytanie 29

Jaką średnią liczba owiec przebywa w ciągu roku w różnych grupach technologicznych?

A. stan średnioroczny
B. obrót stada
C. bilans zwierząt
D. przelotowość
Stan średnioroczny to taki ważny wskaźnik, który pokazuje średnią ilość owiec w określonym czasie, najczęściej w ciągu roku. Dzięki temu łatwiej jest zarządzać stadem, bo można lepiej planować, ile paszy i miejsca potrzeba, a także zorganizować opiekę weterynaryjną. Na przykład w dużych hodowlach owiec, dokładne ścisłe obliczenia średniorocznego stanu owiec pomagają w planowaniu cykli produkcyjnych, co ma duży wpływ na zyski gospodarstwa. Warto pamiętać, że hodowcy powinni na bieżąco śledzić stan owiec, by dostosować swoje działania do zmieniających się warunków i potrzeb stada. Z mojego doświadczenia, można obliczyć stan średnioroczny na podstawie różnych danych z różnych okresów, co pozwala na lepszą analizę trendów w hodowli.
Pytanie 30

Zaburzenie dotyczące zstępowania jąder do moszny, które polega na zatrzymaniu jednego lub obu jąder w jamie brzusznej lub kanale pachwinowym, to

A. hermafrodytyzm
B. wnętrostwo
C. dekapacytacja
D. trzebienie
Wnętrostwo, znane również jako kryptorchizm, to stan, w którym jedno lub oba jądra nie zstępują do moszny podczas rozwoju płodowego. Zjawisko to jest istotne z punktu widzenia zdrowia mężczyzn, ponieważ prawidłowe umiejscowienie jąder w mosznie jest kluczowe dla ich funkcji, w tym produkcji plemników i hormonów płciowych. Bez tego zstąpienia, jądra pozostają w cieple jamy brzusznej, co prowadzi do podwyższenia temperatury, a to z kolei może powodować uszkodzenia komórek Leydiga i Sertoliego, co negatywnie wpływa na spermatogenezę. W praktyce, wnętrostwo może być diagnozowane podczas rutynowych badań urologicznych, a leczenie, zazwyczaj chirurgiczne, polega na orchidektomii, czyli umiejscowieniu jądra w mosznie. Standardy leczenia podkreślają, że interwencja powinna być przeprowadzona najszybciej jak to możliwe, najlepiej przed ukończeniem pierwszego roku życia, aby zminimalizować ryzyko późniejszych problemów zdrowotnych.
Pytanie 31

Przeciętna ilość zwierząt w różnych grupach technologicznych przez rok wynosi

A. stan średnioroczny
B. obrót stada
C. przelotowość
D. bilans zwierząt
Przelotowość, obrót stada oraz bilans zwierząt to terminy, które są często mylone z pojęciem stanu średniorocznego, jednak mają one różne znaczenia i zastosowania. Przelotowość odnosi się do fluktuacji liczby zwierząt w ciągu roku, co może być wynikiem sprzedaży, zakupu czy naturalnych procesów reprodukcji. Nie odzwierciedla ona jednak stabilności stada w danym okresie, co czyni ją mniej przydatną w planowaniu zasobów. Z kolei obrót stada to termin, który odnosi się do rotacji zwierząt w hodowli, a więc liczby zwierząt, które zostały wprowadzone i wyprowadzone w określonym czasie. To pojęcie również nie daje pełnego obrazu średniej liczby zwierząt w danym okresie. Bilans zwierząt to zestawienie przyrostów i ubytków w stada, co jest bardziej złożone i wymaga szczegółowego monitorowania. W praktyce, błędna interpretacja tych terminów może prowadzić do nieefektywnego zarządzania stadem, a tym samym negatywnie wpływać na wyniki ekonomiczne hodowli. Zrozumienie różnicy między tymi pojęciami jest kluczowe dla każdego, kto zajmuje się hodowlą zwierząt oraz zarządzaniem ich zasobami.
Pytanie 32

Czas rui wynoszący od 2 do 11 dni występuje

A. u klaczy
B. u krowy
C. u owcy
D. u świni
U świni ruja trwa od 2 do 3 dni, co jest znacznie krótszym okresem niż u klaczy. U krów, cykl rujowy jest dłuższy i wynosi zazwyczaj od 18 do 24 dni, przy czym sama ruja trwa przeciętnie 12 do 18 godzin. Owce mają cykle rujowe, które są również odmiennie zorganizowane, a ich ruja występuje zazwyczaj sezonowo, trwając 1 do 2 dni. To pokazuje, jak różne gatunki zwierząt mają unikalne schematy rujowe, co może prowadzić do błędnych przypuszczeń o uniwersalności jednego cyklu w odniesieniu do wszystkich gatunków. Błąd w przypisaniu długości rui do konkretnego gatunku może prowadzić do nieefektywnego zarządzania hodowlą oraz problemów z reprodukcją. Zrozumienie różnic międzygatunkowych w cyklu rujowym jest kluczowe dla efektywności hodowli i zdrowia zwierząt, dlatego istotne jest, aby hodowcy byli świadomi specyfiki każdego z gatunków, które prowadzą. Pomijanie tych różnic może prowadzić do niewłaściwego planowania inseminacji, co z kolei wpływa na liczebność stada i ogólne wyniki hodowlane.
Pytanie 33

Która błona płodowa znajduje się najbliżej płodu?

A. owodnia
B. kosmówka
C. pępowina
D. omocznia
Omocznia, kosmówka i pępowina to błony i struktury, które pełnią ważne, lecz różne funkcje w trakcie ciąży, ale nie są to błony leżące najbliżej płodu. Omocznia jest jedną z błon płodowych, która bierze udział w tworzeniu i funkcjonowaniu łożyska, ale nie otacza bezpośrednio płodu. Jej główną rolą jest proces metaboliczny oraz transport substancji odżywczych. Kosmówka z kolei, stanowiąca zewnętrzną warstwę błon płodowych, jest odpowiedzialna za tworzenie łożyska oraz wymianę gazów i substancji odżywczych pomiędzy matką a płodem, ale również nie znajduje się najbliżej samego płodu. Pępowina natomiast to struktura, która łączy płód z łożyskiem, ale nie jest błoną płodową. To przez nią płód otrzymuje tlen i składniki odżywcze, a także pozbywa się odpadów metabolicznych. Typowym błędem myślowym jest mylenie lokalizacji i funkcji tych struktur, co może prowadzić do niewłaściwego zrozumienia ich roli w rozwoju płodu. Kluczowe jest zrozumienie, że owodnia, jako błona wypełniona płynem, stanowi bezpośrednią ochronę dla rozwijającego się płodu, co jest istotne w kontekście zdrowia i bezpieczeństwa zarówno matki, jak i dziecka.
Pytanie 34

Rasa bydła klasyfikowana jako mała rasa mięsna, szybko dojrzewająca i charakteryzująca się szybkim przyrostem masy, bez rogów, o najczęściej czarnej i błyszczącej sierści. Doskonale radzi sobie w trudnych warunkach żywienia i klimatycznych. Jak nazywa się ta rasa?

A. hereford
B. aberdeen angus
C. limousine
D. salers
Aberdeen Angus to rasa bydła, która charakteryzuje się małymi rozmiarami i wysoką jakością mięsa, co czyni ją jedną z najpopularniejszych ras mięsnych na świecie. Rasa ta jest bezrożna, co nie tylko ułatwia hodowlę, ale także zmniejsza ryzyko kontuzji w stadzie. Jej aksamitna, czarna sierść jest nie tylko estetyczna, ale także praktyczna, ponieważ czarne bydło lepiej znosi różne warunki klimatyczne, odbijając promieniowanie słoneczne. Aberdeen Angus dojrzewa wcześnie i rośnie szybko, co jest korzystne dla hodowców, którzy mogą osiągnąć lepsze wyniki ekonomiczne w krótszym czasie. Rasa ta jest również znana z łatwości w utrzymaniu i adaptacji do gorszych warunków żywieniowych, co sprawia, że jest doskonałym wyborem dla hodowców operujących w trudnych warunkach. W praktyce, bydło tej rasy często wykorzystywane jest w produkcji wysokiej jakości wołowiny, docenianej za marmurkowatość oraz soczystość, co wpływa na jej cenę na rynku.
Pytanie 35

Jakie urządzenie służy do pomiaru prędkości przepływu powietrza w pomieszczeniu inwentarskim?

A. termometr
B. higrometr
C. anemometr
D. wakuometr
Wakuometr to instrument używany do pomiaru ciśnienia w układzie pneumatycznym, a nie do oceny szybkości przepływu powietrza. Pomiar ciśnienia może dostarczyć informacji o różnicy ciśnień, lecz nie przekłada się bezpośrednio na prędkość przepływu powietrza, co jest kluczowe w kontekście potrzeb inwentarskich. Termometr, z kolei, służy do pomiaru temperatury, co może być pomocne w ocenie warunków środowiskowych, ale nie dostarcza danych dotyczących szybkości powietrza. Higrometr jest używany do pomiaru wilgotności powietrza, co ma znaczenie dla komfortu zwierząt, ale również nie odnosi się do prędkości przepływu. W kontekście pomieszczeń inwentarskich, zrozumienie różnicy między tymi urządzeniami jest kluczowe, aby nie popełniać błędów w doborze odpowiednich narzędzi do monitorowania warunków. Częstym błędem jest zakładanie, że pomiar ciśnienia lub temperatury może dostarczyć wystarczających informacji na temat przepływu powietrza. To prowadzi do nieefektywności w zarządzaniu mikroklimatem, co z kolei może negatywnie wpłynąć na zdrowie i wydajność zwierząt. Dlatego tak ważne jest użycie odpowiednich instrumentów pomiarowych, takich jak anemometry, w celu uzyskania precyzyjnych danych, które są niezbędne do podejmowania właściwych decyzji w zakresie wentylacji i utrzymania odpowiednich warunków w obiektach inwentarskich.
Pytanie 36

Do użytku jeździeckiego najbardziej odpowiednie są konie

A. juczne
B. gorącokrwiste
C. zimnokrwiste
D. prymitywne
Konie gorącokrwiste to zdecydowanie najlepszy wybór, jeśli chodzi o jazdę wierzchową. Z czego wynikają ich świetne cechy? No, mają smuklejszą sylwetkę i sporo energii, co sprawia, że idealnie nadają się do sportów jeździeckich. W praktyce, jak patrzę na takie rasy jak koń arabski czy pełnej krwi angielska, to widać, że są naprawdę zwinne i szybkie. Te cechy są kluczowe, kiedy mówimy o skokach przez przeszkody czy ujeżdżeniu. Powinno się je dobrze szkolić, by mogły pokazać swoje umiejętności. W końcu, ważne jest, żeby zapewnić im odpowiednią ilość ruchu i bodźców, żeby mogły dać z siebie wszystko. Także, jak chcesz korzystać z koni do jazdy, to gorącokrwiste rasy to strzał w dziesiątkę!
Pytanie 37

Zgodnie z klasyfikacją EUROP, tusza wieprzowa wyróżniająca się najwyższą ilością mięsa otrzymuje oznaczenie

A. U
B. R
C. E
D. P
Odpowiedź E oznacza, że tusza wieprzowa posiada najwyższą zawartość mięsa w stosunku do innych klas. Klasyfikacja EUROP, stosowana w Unii Europejskiej, ocenia jakość tusz w zależności od zawartości mięsa, gdzie E reprezentuje najwyższą jakość. W praktyce, tusze klasy E są preferowane w handlu, ponieważ zapewniają nie tylko większy zysk dla producentów, ale także lepsze walory smakowe i odżywcze dla konsumentów. Na przykład, w przemyśle gastronomicznym, mięso klasy E jest chętnie wykorzystywane do produkcji wysokiej jakości wędlin oraz innych przetworów mięsnych. Warto również pamiętać, że odpowiednia klasyfikacja tusz jest kluczowa dla utrzymania standardów jakości w branży mięsnej, co z kolei wpływa na reputację producentów i zaufanie konsumentów. Zrozumienie systemu klasyfikacji EUROP jest istotne dla każdego, kto pracuje w obszarze przetwórstwa mięsnego lub handlu mięsem, gdyż pozwala na podejmowanie świadomych decyzji dotyczących zakupu i sprzedaży produktów.
Pytanie 38

Pasze, jakie powinny stanowić podstawę żywienia letniego owiec, to

A. objętościowe suche,
B. przemysłowe.
C. objętościowe soczyste.
D. treściwe.
Wybór pasz przemysłowych, objętościowych suchych lub treściwych nie jest odpowiedni jako podstawowy składnik żywienia letniego owiec. Pasze przemysłowe często zawierają składniki, które mogą być zbyt skoncentrowane i nie dostarczać odpowiedniej ilości wody, co w upalne dni może prowadzić do odwodnienia oraz problemów trawiennych. Ponadto, pasze objętościowe suche, takie jak siano, chociaż mogą być stosowane, nie zapewniają wystarczającej ilości wilgoci, co jest kluczowe w letnich warunkach. Pasze treściwe, jak ziarna czy inne koncentraty, są bogate w energię, ale ich nadmiar może prowadzić do zaburzeń metabolicznych, takich jak kwasica żołądkowa. Właściwe zbilansowanie diety owiec powinno opierać się na jakości paszy, a nie tylko jej ilości. Typowe błędy myślowe polegają na przekonaniu, że każda forma paszy objętościowej może być stosowana zamiennie, co prowadzi do niedoszacowania znaczenia soczystych pasz w diecie. W praktyce, dobrym podejściem jest uwzględnienie w diecie owiec pasz soczystych w letnich miesiącach, co wspiera ich zdrowie i wydajność. Właściwe żywienie owiec w lecie powinno być zgodne z zaleceniami specjalistów ds. żywienia zwierząt, aby uniknąć negatywnych konsekwencji dla ich zdrowia.
Pytanie 39

Zwierzęta, które zostały niedawno nabyte, powinny przejść kwarantannę przed dołączeniem do grupy, aby

A. oczyścić je po podróży.
B. ocenić ich wygląd.
C. potwierdzić, czy są zdrowe.
D. dostosować się do nowego otoczenia.
Kwarantanna nowo zakupionych zwierząt jest kluczowym procesem, który ma na celu zapewnienie, że nie wprowadzają one chorób do istniejącego stada. W trakcie kwarantanny zwierzęta są monitorowane pod kątem objawów chorobowych, co pozwala na wczesne wykrycie ewentualnych infekcji, które mogłyby być niebezpieczne dla innych osobników. Przykłady zastosowania tej praktyki można znaleźć w hodowli bydła, gdzie wprowadzenie nowego zwierzęcia do stada bez wcześniejszej kwarantanny mogłoby doprowadzić do rozprzestrzenienia się chorób takich jak bruceloza czy wirusowe zapalenie wątroby. Zgodnie z wytycznymi National Animal Health Monitoring System (NAHMS) oraz standardami Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE), kwarantanna powinna trwać co najmniej 30 dni, w zależności od rodzaju zwierzęcia i znanych chorób w regionie. To podejście nie tylko chroni zdrowie stada, ale także wspomaga długoterminową wydajność i rentowność hodowli.
Pytanie 40

U kotów z chorobami nerek zaleca się podawanie diety o obniżonej zawartości

A. tłuszczu.
B. włókien.
C. .białka
D. węglowodanów.
Pojęcie żywienia kotów z problemami nerkowymi często bywa mylone. Odpowiedzi wskazujące na niską zawartość włókien, tłuszczu czy węglowodanów nie uwzględniają kluczowej zasady dotyczącej diety nerkowej. Włókna, choć mogą być ważne w kontekście zdrowia jelit, nie mają bezpośredniego wpływu na funkcjonowanie nerek w porównaniu do białka. Co więcej, w diecie kotów białko pełni niezastąpioną funkcję jako źródło aminokwasów, które są niezbędne do wielu procesów metabolicznych. Zbyt duża ich ilość może jednak prowadzić do akumulacji toksycznych substancji w organizmie, co jest szczególnie problematyczne w przypadku schorzeń nerek. Z kolei tłuszcz i węglowodany są makroskładnikami, których poziom również ma znaczenie, ale nie jest głównym czynnikiem ryzyka w przypadku niewydolności nerek. Utrzymanie odpowiednich proporcji w diecie jest kluczowe, ale najistotniejszą praktyką pozostaje ograniczenie białka. Ponadto, ważnym błędem myślowym jest przypuszczenie, że każda kategoria składników odżywczych powinna być ograniczana w kontekście chorób nerek, co nie ma uzasadnienia w literaturze weterynaryjnej. Z tego powodu, konsultacja z lekarzem weterynarii jest niezbędna dla dostosowania diety, aby zaspokoić indywidualne potrzeby zdrowotne kota.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej