Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik programista
Kwalifikacja: INF.04 - Projektowanie, programowanie i testowanie aplikacji
Data rozpoczęcia: 12 stycznia 2025 19:38
Data zakończenia: 12 stycznia 2025 19:43

Egzamin zdany!

Wynik: 38/40 punktów (95,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką cechą charakteryzuje się sieć asynchroniczna?

A. Wymaga synchronizacji zegarów

B. Jest bardziej niezawodna od sieci synchronicznej

C. Dane są przesyłane w sposób nieciągły, bez synchronizacji zegarów

D. Dane są przesyłane jedynie w określonych przedziałach czasowych

Sieci asynchroniczne to rodzaj systemów komunikacyjnych, w których dane są przesyłane w sposób nieciągły, co oznacza, że nie wymagają one synchronizacji zegarów pomiędzy urządzeniami. W takich sieciach, każda jednostka przesyła dane w dowolnym momencie, co zwiększa elastyczność i efektywność komunikacji. Przykładem zastosowania sieci asynchronicznych są systemy oparte na protokołach, takich jak UART (Universal Asynchronous Receiver-Transmitter), które są powszechnie używane w mikrokomputerach oraz różnych urządzeniach elektronicznych. W kontekście standardów, sieci asynchroniczne są często stosowane w komunikacji szeregowej, gdzie dane są przesyłane bez ustalonych ram czasowych, co pozwala na redukcję opóźnień i zwiększenie przepustowości. W praktyce, taki model komunikacji jest idealny w sytuacjach, gdzie ciągłość przesyłu danych nie jest kluczowa, jak w przypadku transmisji danych z czujników czy urządzeń IoT, gdzie urządzenia mogą nadawać dane, gdy są gotowe, a nie w ustalonych interwałach czasowych.

Pytanie 2

Przedstawione kody zawierają realizację funkcji oraz jeden zdefiniowany test automatyczny, który weryfikuje działanie funkcji w przypadku, gdy argumentem jest liczba ujemna. W miejscu kropek trzeba dodać drugi test, który sprawdzi funkcjonalność funkcji, kiedy argumentem jest liczba dodatnia. Który z poniższych kodów jest odpowiedni do tego testu?

A. Odpowiedź D

B. Odpowiedź B

C. Odpowiedź C

D. Odpowiedź A

Poprawna odpowiedź to C ponieważ funkcja fun1 zwraca liczbę taką jaka jest z wyjątkiem sytuacji gdy liczba jest ujemna wtedy zwraca jej wartość bezwzględną Test C sprawdza wartość dodatnią 2 gdzie rezultat jest zgodny z oczekiwaniami i funkcja zwraca 2 co jest poprawnym wynikiem To testowanie zgodne z zasadą jednostkowych testów gdzie ważne jest aby funkcje były testowane na różne przypadki brzegowe w tym na wartości ujemne i dodatnie Implementacja jednostkowych testów pozwala na automatyczne sprawdzanie poprawności działania kodu co jest dobrą praktyką w programowaniu Szczególnie ważne jest aby testować funkcje krytyczne i te które mają potencjał do wystąpienia błędów związanych z nieoczekiwanymi danymi wejściowymi Przykład ten pokazuje jak ważne jest aby testy były dokładne i pokrywały różnorodne scenariusze użytkowania co pozwala na wczesne wychwycenie błędów i zapewnienie stabilności aplikacji W tej sytuacji testując wartość 2 zapewniamy że funkcja zachowuje się poprawnie dla wartości dodatnich co jest zgodne z oczekiwaniami programistycznymi

Pytanie 3

W C++ mechanizm programowania obiektowego, który wykorzystuje funkcje wirtualne (ang. Virtual) i umożliwia programiście pominięcie kontroli klasy pochodnej podczas wywoływania metod, nazywa się

A. hermetyzacją

B. dziedziczeniem

C. przeciążeniem

D. polimorfizmem

Dziedziczenie pozwala na przejmowanie metod i właściwości z klasy bazowej, ale samo w sobie nie umożliwia dynamicznego wyboru metody w czasie działania programu. Przeciążenie (overloading) polega na definiowaniu wielu metod o tej samej nazwie, ale różnych parametrach, co nie jest równoznaczne z polimorfizmem. Hermetyzacja (encapsulation) koncentruje się na ukrywaniu szczegółów implementacyjnych i dostępie do danych tylko przez interfejs klasy, ale nie dotyczy mechanizmu wyboru metody w trakcie działania aplikacji.

Pytanie 4

Metodyka zwinna (ang. agile) opiera się na

A. przygotowaniu testów dla całego projektu, a następnie wprowadzaniu kolejnych jego fragmentów

B. zaplanowaniu całej aplikacji na początku projektu i jej tworzeniu na przemian z testowaniem

C. podzieleniu projektu na kolejne etapy: planowanie, programowanie, testowanie, z ciągłym oszacowaniem ryzyka projektu

D. dekompozycji przedsięwzięcia na elementy, które są niezależnie projektowane, wytwarzane i testowane w krótkich iteracjach

Metodyka zwinna (agile) polega na podziale projektu na mniejsze części (iteracje), które są projektowane, implementowane i testowane w krótkich cyklach. Takie podejście pozwala na szybkie reagowanie na zmieniające się wymagania klientów i wprowadzanie poprawek na bieżąco. Agile promuje bliską współpracę z klientem, co minimalizuje ryzyko nieporozumień i zwiększa szanse na stworzenie produktu spełniającego jego oczekiwania. Zamiast czekać na zakończenie całego projektu, poszczególne części aplikacji są dostarczane i testowane stopniowo, co skraca czas wdrożenia i umożliwia szybkie wykrycie błędów. Popularnymi frameworkami bazującymi na Agile są Scrum i Kanban, które organizują pracę zespołu w iteracyjne sprinty lub zadania wizualizowane na tablicach Kanban.

Pytanie 5

Jakie z poniższych narzędzi wspomaga projektowanie interfejsu użytkownika w aplikacjach mobilnych?

A. Android Studio Layout Editor

B. Kompilator Javy

C. Narzędzie do zarządzania bazami danych

D. PyCharm Debugger

Android Studio Layout Editor to narzędzie umożliwiające projektowanie interfejsu użytkownika aplikacji mobilnych w sposób wizualny, za pomocą metody 'przeciągnij i upuść'. Layout Editor pozwala na szybkie tworzenie responsywnych interfejsów, które automatycznie dostosowują się do różnych rozmiarów ekranów i rozdzielczości. Dzięki niemu programiści mogą łatwo dodawać elementy UI, takie jak przyciski, pola tekstowe, listy czy obrazy, oraz dostosowywać ich właściwości bez konieczności pisania dużych fragmentów kodu XML. Narzędzie to jest kluczowe dla szybkiego prototypowania aplikacji oraz iteracyjnego podejścia do budowy interfejsu użytkownika w środowisku Android Studio.

Pytanie 6

Który z przedstawionych poniżej przykładów ilustruje prawidłową deklarację zmiennej typu całkowitego w języku C++?

A. float liczba;

B. int liczba;

C. bool liczba;

D. char liczba;

W języku C++ zmienna typu całkowitego jest deklarowana za pomocą słowa kluczowego `int`. Przykładowa poprawna deklaracja to `int liczba;`, co oznacza, że `liczba` jest zmienną, która może przechowywać wartości całkowite, takie jak 1, 42 lub -15. Deklarowanie zmiennych w C++ pozwala na statyczne typowanie, co oznacza, że każda zmienna ma określony typ i nie może przechowywać wartości innego typu. Dzięki temu kod jest bardziej przejrzysty i mniej podatny na błędy związane z niezgodnością typów.

Pytanie 7

Jak nazywa się wzorzec projektowy, do którego odnosi się ta definicja?

A. Dekorator

B. Kompozyt

C. Fasada

D. Prototyp

Wzorzec projektowy Fasada jest jednym z kluczowych wzorców strukturalnych używanych w inżynierii oprogramowania. Jego głównym celem jest uproszczenie i ujednolicenie interakcji z złożonym systemem poprzez wystawienie uproszczonego i uporządkowanego interfejsu programistycznego. Fasada ukrywa złożoność systemu, zapewniając jednolity punkt dostępu do zestawu funkcji lub klas. W praktyce fasada jest używana do tworzenia prostych interfejsów dla bardziej złożonych bibliotek lub systemów, co ułatwia ich użycie przez programistów. Na przykład w systemie bankowym fasada może zintegrować różne usługi jak autoryzacja płatności, zarządzanie kontami i generowanie wyciągów, oferując jeden interfejs do ich obsługi. Fasada wspiera dobre praktyki poprzez promowanie niskiej zależności i wysokiej spójności. Zmiany w wewnętrznym działaniu systemu są mniej widoczne na zewnątrz, co zwiększa elastyczność systemu. Fasada jest zgodna z zasadą projektowania SOLID, zwłaszcza z zasadą pojedynczej odpowiedzialności, umożliwiając lepsze zarządzanie kodem i jego utrzymanie. Jej użycie jest powszechne w systemach złożonych, gdzie upraszczanie interfejsów jest kluczowe dla efektywności programistycznej i skalowalności systemu.

Pytanie 8

Jakie są różnice między procesem kompilacji a interpretacją kodu?

A. Interpretacja umożliwia tworzenie bibliotek dynamicznych, a kompilacja bibliotek statycznych

B. Kompilacja przekształca cały kod źródłowy przed jego wykonaniem, podczas gdy interpretacja tłumaczy kod na bieżąco

C. Kompilacja jest stosowana jedynie w programowaniu obiektowym

D. Kompilacja wymaga użycia debuggera, natomiast interpretacja tego nie potrzebuje

Kompilacja i interpretacja to dwa różne sposoby, żeby uruchomić kod. Kiedy kompilujesz, to cały kod jest zamieniany na język maszynowy przed uruchomieniem programu, a na końcu dostajesz plik, który można odpalić. Z kolei w interpretacji, kod jest analizowany i wykonywany linia po linii „na żywo”. Kompilacja jest bardziej typowa dla języków takich jak C czy C++, a interpretacja jest popularna w językach skryptowych jak Python czy JavaScript. Kompilacja daje większą wydajność, ale musisz poczekać, aż cały kod się skompiluje, a interpretacja pozwala na szybkie testowanie i łatwiejsze znajdowanie błędów.

Pytanie 9

W zaprezentowanym kodzie stworzono abstrakcyjną klasę figura oraz klasę prostokąta, która dziedziczy po niej, zawierającą zdefiniowane pola i konstruktory. Wskaż minimalną wersję implementacji sekcji /* metody klasy */ dla klasy Prostokat:

A. C

B. D

C. A

D. B

Minimalna implementacja klasy Prostokat wymaga zaimplementowania podstawowych metod określonych w klasie abstrakcyjnej figura. Implementacja zawiera niezbędne pola i metody, które muszą być obecne, aby klasa mogła być skompilowana i działała poprawnie.

Pytanie 10

Która z wymienionych kart graficznych oferuje lepszą wydajność w grach komputerowych?

A. AMD Radeon R7 240 - 2GB GDDR5, 64-bit

B. NVIDIA GeForce GTX 1050 Ti - 4GB GDDR5, 128-bit

C. AMD Radeon RX 580 - 8GB GDDR5, 256-bit

D. Intel UHD Graphics 630 - zintegrowana

AMD Radeon RX 580 to karta graficzna, która zapewnia wyższą wydajność w grach komputerowych w porównaniu do innych wymienionych opcji. Wyposażona w 8GB pamięci GDDR5 oraz 256-bitową szynę danych, karta ta jest w stanie obsługiwać bardziej złożone tekstury oraz większe rozdzielczości. Jej architektura Polaris pozwala na lepsze zarządzanie energią oraz wydajność w grach, co czyni ją idealnym wyborem dla graczy. Dzięki obsłudze technologii DirectX 12 i Vulkan, RX 580 jest w stanie wykorzystać najnowsze osiągnięcia w dziedzinie grafiki, co przekłada się na wyższą jakość obrazu oraz płynność animacji. Przykłady gier, w których RX 580 sprawdza się najlepiej to 'Far Cry 5' czy 'Shadow of the Tomb Raider', gdzie karta umożliwia granie w wysokich ustawieniach graficznych z zachowaniem wysokiej liczby klatek na sekundę. Standardy, takie jak PCIe 3.0, zapewniają pełną kompatybilność z nowoczesnymi płytami głównymi, co czyni tę kartę doskonałym wyborem dla entuzjastów gier komputerowych.

Pytanie 11

Jakie są typowe frameworki/biblioteki używane w aplikacjach webowych?

A. jquery, Joomla!, Wordpress, android Studio, Xamarin

B. Visual Studio, Eclipse, angular, React.js, Node.js

C. ASP.NET Core, Django, Angular, React.js, Node.js

D. ASP.NET Core, jQuery, Joomla!, Wordpress, Angular

Frameworki i biblioteki typowe dla aplikacji webowych to ASP.NET Core, Django, Angular, React.js i Node.js. Umożliwiają one tworzenie dynamicznych aplikacji front-end i back-end, zapewniając szeroką funkcjonalność, skalowalność oraz obsługę nowoczesnych technologii webowych.

Pytanie 12

W języku C# szablon List zapewnia funkcjonalność listy. Z tworzenia obiektu typu List wynika, że jego składnikami są

A. liczby całkowite

B. elementy typu List

C. liczby rzeczywiste

D. elementy o nieokreślonym typie

Szablon List<int> w języku C# implementuje listę, której elementami są liczby całkowite. Jest to przykład zastosowania kolekcji generycznych, które wprowadzają typowanie silne w czasie kompilacji, co pozwala na uniknięcie błędów typowych dla kolekcji niegenerycznych. Definiując List<int> deklarujesz, że lista będzie przechowywać tylko liczby całkowite. Dzięki temu kompilator może wykrywać błędy związane z typowaniem już podczas pisania kodu, co zwiększa jego niezawodność i bezpieczeństwo. Typ generyczny T w List<T> umożliwia tworzenie kolekcji przechowujących dowolny typ, co ułatwia ponowne wykorzystanie kodu i zgodność z zasadą DRY (Don't Repeat Yourself). W praktyce List<int> jest szeroko stosowany w scenariuszach wymagających dynamicznie rozwijanych kolekcji, które nie ograniczają się do statycznej liczby elementów, takich jak tablice. Listy generyczne są wydajniejsze i bardziej elastyczne dzięki metodom takim jak Add, Remove czy Contains, które operują na elementach określonego typu. Dzięki implementacji IEnumerable/Listy są również zgodne z LINQ, co umożliwia stosowanie złożonych zapytań i operacji na danych, takich jak filtrowanie i sortowanie, w sposób czytelny i efektywny.

Pytanie 13

Jakie funkcje realizuje polecenie "git clone"?

A. Usuwa zdalne repozytorium

B. Tworzy lokalną kopię już istniejącego repozytorium

C. Rejestruje zmiany w historii repozytorium

D. Łączy dwa branche w repozytorium

Polecenie 'git clone' tworzy kopię lokalną istniejącego repozytorium, co pozwala programistom na szybkie rozpoczęcie pracy z projektem. Proces ten pobiera całą historię commitów oraz wszystkie gałęzie repozytorium, dzięki czemu użytkownik posiada pełną wersję projektu na swoim komputerze. Jest to podstawowe polecenie podczas rozpoczynania pracy nad nowym projektem, który znajduje się na platformach takich jak GitHub, GitLab czy Bitbucket. 'git clone' umożliwia również sklonowanie repozytoriów prywatnych, pod warunkiem posiadania odpowiednich uprawnień dostępu.

Pytanie 14

Diagramem, który służy do śledzenia realizacji zadań przez członków zespołu projektowego, może być

A. Venna

B. aktywnosci UML

C. związków encji

D. Gantta

Diagram Gantta to narzędzie do wizualizacji harmonogramu projektów. Umożliwia śledzenie postępów i zarządzanie zadaniami, co czyni go niezwykle przydatnym w monitorowaniu pracy zespołu. Każde zadanie jest przedstawione jako pasek, którego długość odpowiada czasowi trwania zadania. Diagram Gantta umożliwia również identyfikację zależności między zadaniami oraz zarządzanie zasobami, co czyni go kluczowym narzędziem w zarządzaniu projektami IT.

Pytanie 15

Który z dokumentów stosowanych w metodologii Agile zawiera listę funkcjonalności produktu uporządkowanych według ich ważności?

A. Diagram Gantta

B. Harmonogram projektu

C. Backlog sprintu

D. Product backlog

Product backlog to dokument zawierający listę funkcjonalności produktu uporządkowanych według priorytetów. Jest to jedno z głównych narzędzi w metodykach Agile, szczególnie w Scrumie, gdzie backlog stanowi podstawę do planowania sprintów. Zawiera on wszystkie elementy, które muszą zostać zaimplementowane, w tym nowe funkcje, poprawki błędów oraz zadania techniczne. Priorytety są ustalane przez właściciela produktu (Product Ownera) i dostosowywane na bieżąco w zależności od zmieniających się wymagań i potrzeb biznesowych. Dzięki backlogowi zespół może skupić się na dostarczaniu najważniejszych funkcji, co pozwala na szybkie reagowanie na feedback i rozwój aplikacji zgodnie z oczekiwaniami klienta.

Pytanie 16

Jaką istotną właściwość ma algorytm rekurencyjny?

A. Zawiera wywołanie samego siebie

B. Wywołuje się wielokrotnie w jednej iteracji

C. Funkcjonuje tylko w przypadku tablic dynamicznych

D. Jest podzielony na wiele niezwiązanych funkcji

Kluczową cechą algorytmu rekurencyjnego jest to, że zawiera on wywołanie samego siebie. Rekurencja pozwala na eleganckie i zwięzłe rozwiązanie problemów, które można podzielić na mniejsze, powtarzające się podproblemy. Każde wywołanie rekurencyjne zmniejsza złożoność problemu, aż do osiągnięcia przypadku bazowego, który kończy dalsze wywołania i rozpoczyna proces zwracania wyników w górę stosu wywołań. Rekurencja znajduje zastosowanie w algorytmach takich jak DFS (przeszukiwanie w głąb), sortowanie szybkie (QuickSort) oraz algorytmy obliczające wartości liczb Fibonacciego i silni.

Pytanie 17

W podanym fragmencie kodu Java wskaż, która zmienna może pomieścić wartość "T"

A. zm3

B. zm2

C. zm4

D. zm1

Zmienna o nazwie zm3 została zadeklarowana jako typu char co oznacza że może przechowywać pojedynczy znak w tym przypadku wartość T. Typ char w języku Java jest używany do przechowywania znaków Unicode co czyni go idealnym do obsługi liter jako danych. Każdy znak jest przechowywany jako 16-bitowa wartość liczby całkowitej co umożliwia reprezentację szerokiego zakresu symboli w tym litery cyfry i inne znaki specjalne. Przykładowymi zastosowaniami typu char są przypadki gdzie konieczne jest przechowywanie i przetwarzanie liter np. w sytuacjach gdy aplikacja wymaga manipulacji pojedyńczymi znakami w tekście czy analizą ich wartości w kontekście porównywania danych. Dobre praktyki przy pracy z typem char obejmują świadome zarządzanie pamięcią i unikanie niepotrzebnych konwersji do innych typów danych co może prowadzić do strat precyzji lub nieoczekiwanych rezultatów. Ważne jest także zrozumienie jak znaki są kodowane i dekodowane szczególnie w kontekście międzynarodowym gdzie prawidłowa obsługa znaków Unicode jest kluczowa dla zapewnienia kompatybilności i poprawnego działania aplikacji w różnych językach.

Pytanie 18

Użycie typu DECIMAL w SQL wymaga wcześniejszego określenia liczby cyfr przed przecinkiem oraz ilości cyfr za przecinkiem. Jest to zapis:

A. zmiennoprzecinkowy

B. logicznym

C. stałoprzecinkowy

D. łańcuchowym

Typ DECIMAL w języku SQL to typ zmiennoprzecinkowy, który umożliwia przechowywanie liczb z określoną liczbą miejsc po przecinku. Jest szeroko stosowany w finansach i innych dziedzinach wymagających dużej precyzji, ponieważ unika błędów zaokrągleń, które mogą wystąpić przy użyciu typów FLOAT lub REAL. Przechowywanie danych liczbowych w dokładny sposób ma kluczowe znaczenie w aplikacjach związanych z walutami i statystyką.

Pytanie 19

Przedstawione logo praw Creative Commons umożliwia bezpłatne użytkowanie dzieła:

A. w celu modyfikacji lub remiksowania

B. pod warunkiem udostępnienia go na tej samej zasadzie licencyjnej

C. pod warunkiem zachowania go w oryginalnej formie

D. w działaniach komercyjnych

Prawa Creative Commons umożliwiają darmowe korzystanie z utworu, jeśli celem jest jego zmiana lub remiksowanie. Jest to typowa licencja dla twórców, którzy chcą, aby ich prace mogły być swobodnie modyfikowane i rozwijane przez innych, promując współpracę i kreatywność.

Pytanie 20

Który z wymienionych składników jest charakterystyczny dla środowiska IDE przeznaczonego do tworzenia aplikacji mobilnych?

A. Edytor graficzny, narzędzia analityczne, klient FTP

B. Kompilator, debugger, emulator urządzenia mobilnego

C. Edytor tekstowy, przeglądarka internetowa, system kontroli wersji

D. Narzędzia do analizy danych, serwer webowy, przeglądarka internetowa

Kompilator, debugger i emulator urządzenia mobilnego to podstawowe narzędzia w każdym środowisku IDE przeznaczonym do tworzenia aplikacji mobilnych. Kompilator jest odpowiedzialny za przekształcenie kodu źródłowego na plik wykonywalny, co pozwala na uruchomienie aplikacji na urządzeniu. Debugger umożliwia wykrywanie i eliminowanie błędów, co jest kluczowe dla prawidłowego działania aplikacji. Emulator pozwala na symulowanie działania aplikacji na różnych urządzeniach i systemach, co ułatwia testowanie bez potrzeby fizycznego dostępu do wielu modeli telefonów czy tabletów. Taki zestaw narzędzi jest standardem w Android Studio, XCode oraz Visual Studio, co umożliwia pełen cykl tworzenia aplikacji mobilnych – od kodowania, przez testowanie, aż po wdrażanie.

Pytanie 21

Jakie środowisko jest natywne do tworzenia aplikacji desktopowych w języku C#?

A. PyCharm

B. NetBeans

C. Eclipse

D. MS Visual Studio

MS Visual Studio to środowisko natywne do programowania aplikacji desktopowych w języku C#. To jedno z najczęściej używanych IDE do programowania w ekosystemie Microsoftu, oferujące wsparcie dla debugowania, projektowania interfejsu użytkownika i integracji z .NET. Visual Studio posiada również zaawansowane narzędzia do refaktoryzacji kodu, analizy oraz tworzenia aplikacji webowych i mobilnych.

Pytanie 22

Jakie określenie w programowaniu obiektowym odnosi się do "zmiennej klasy"?

A. Metoda

B. Pole

C. Obiekt

D. Konstruktor

Pole (ang. field) to zmienna należąca do klasy, która przechowuje dane opisujące stan obiektu. Jest to integralna część definicji klasy, a każde wystąpienie klasy (obiekt) ma swoje własne kopie pól. Przykład w C++: `class Osoba { public: string imie; int wiek; }`. W tym przypadku `imie` i `wiek` to pola klasy `Osoba`, które opisują właściwości każdej osoby. Pola mogą mieć różne poziomy dostępu (`public`, `private`, `protected`), co umożliwia kontrolowanie, które części programu mają do nich dostęp. Dzięki polom obiekty przechowują swój stan i mogą zmieniać go podczas działania programu.

Pytanie 23

Który z wymienionych poniżej wzorców projektowych można zakwalifikować jako wzorzec strukturalny?

A. Obserwator (Observer)

B. Fasada (Facade)

C. Metoda szablonowa (Template method)

D. Fabryka abstrakcyjna (Abstract Factory)

Fasada (Facade) to wzorzec projektowy, który jest przykładem wzorca strukturalnego. Umożliwia on tworzenie uproszczonego interfejsu dla bardziej złożonego systemu, integrując wiele podsystemów i dostarczając jednolity punkt dostępu. Strukturalne wzorce projektowe skupiają się na organizacji klas i obiektów, a Fasada doskonale wpisuje się w tę kategorię, redukując złożoność i zwiększając czytelność kodu. Wzorzec ten jest szeroko stosowany w architekturze aplikacji, gdzie występuje potrzeba uproszczenia dostępu do skomplikowanych bibliotek lub systemów wewnętrznych.

Pytanie 24

W zestawieniu zaprezentowano doświadczenie zawodowe pracowników firmy IT. Do stworzenia aplikacji front-end powinien/powinna zostać wyznaczony/a

A. Krzysztof

B. Anna

C. Patryk

D. Ewa

Krzysztof to naprawdę świetny wybór na budowę aplikacji front-end, bo zna Angulara, który jest jednym z najpopularniejszych frameworków do aplikacji jednostronicowych. Dzięki Angularowi można tworzyć dynamiczne i responsywne interfejsy, co jest mega ważne w projektach front-end. Ogólnie rzecz biorąc, ten framework opiera się na komponentach, co zdecydowanie ułatwia pracę z kodem i pozwala na jego ponowne wykorzystanie. W połączeniu z TypeScriptem, Angular daje duże możliwości, bo mocne typowanie zmniejsza ryzyko błędów i poprawia czytelność kodu. Zrozumienie, jak działa aplikacja i jakie są dobre praktyki, takie jak modularność czy testowanie, też jest istotne, żeby wykorzystać Angulara w pełni. Krzysztof ma tę wiedzę i potrafi wdrażać najlepsze praktyki, jak architektura MVC, co sprawia, że aplikacje są bardziej skalowalne i łatwiejsze w utrzymaniu. Dodatkowo, Angular robi też sporo, żeby aplikacje działały szybko, co jest ważne dla doświadczenia użytkownika. Dlatego wybierając Krzysztofa, mamy pewność, że projekt będzie zgodny z nowymi standardami i spełni oczekiwania użytkowników w zakresie interfejsu.

Pytanie 25

W zamieszczonej ramce znajdują się notatki testera dotyczące przeprowadzanych testów aplikacji. Jakiego typu testy planuje przeprowadzić tester?

A. Interfejsu

B. Wydajnościowe

C. Jednostkowe

D. Bezpieczeństwa

Testy wydajnościowe są kluczowe dla zapewnienia, że system działa sprawnie pod różnym obciążeniem. Są one wykonywane, aby zrozumieć, jak aplikacja zachowuje się w warunkach rzeczywistych, kiedy wiele użytkowników korzysta z niej jednocześnie. W pytaniu wymienione zostały zadania takie jak mierzenie czasu logowania się użytkowników oraz sprawdzanie, czy czas ten wzrasta wraz ze wzrostem liczby użytkowników. To typowe aspekty testów wydajnościowych. Takie testy pomagają określić limity skalowalności i zapewniają, że aplikacja może obsługiwać oczekiwaną liczbę użytkowników bez spadku wydajności. Standardy branżowe, takie jak ISO/IEC 25010, zwracają uwagę na konieczność testowania wydajności, by zidentyfikować potencjalne wąskie gardła i zapewnić satysfakcjonujące doświadczenia użytkownikom. Dobrymi praktykami są używanie narzędzi takich jak JMeter czy LoadRunner, które umożliwiają symulację obciążenia i analizę wyników w celu optymalizacji kodu i infrastruktury. Tego typu testy są nieodzowne przed wdrożeniem aplikacji produkcyjnej, aby zapewnić jej niezawodne działanie.

Pytanie 26

Programista może wykorzystać framework Angular do realizacji aplikacji:

A. na komputerze

B. rodzaju back-end

C. rodzaju front-end

D. mobilnej

Angular to świetne narzędzie do tworzenia aplikacji front-endowych. Chodzi o to, że odpowiada za to, co widzi użytkownik i jak może z tym interagować. Dzięki Angular możemy budować dynamiczne i responsywne aplikacje webowe. Z tego co widzę, używamy tam komponentów, modułów i rzeczy typu dwukierunkowe wiązanie danych, co naprawdę ułatwia życie. Bez wątpienia, Angular jest jednym z najpopularniejszych frameworków do robienia interfejsów użytkownika, co tylko potwierdza jego efektywność.

Pytanie 27

Które z wymienionych oznaczeń wskazuje na liniową złożoność algorytmu?

A. O(log n)

B. O(n<sup>2</sup>)

C. O(1)

D. O(n)

O(1) oznacza stałą złożoność czasową, co oznacza, że algorytm wykonuje tę samą liczbę operacji niezależnie od rozmiaru danych wejściowych – jest to typowe dla operacji na haszmapach lub tablicach asocjacyjnych. O(n²) oznacza kwadratową złożoność algorytmu, gdzie liczba operacji rośnie proporcjonalnie do kwadratu liczby elementów – jest to charakterystyczne dla algorytmów takich jak Bubble Sort czy Insertion Sort. O(log n) wskazuje na logarytmiczną złożoność i jest typowe dla algorytmów wyszukiwania binarnego (Binary Search) i niektórych algorytmów operujących na drzewach.

Pytanie 28

W języku C++, zakładając, że przedstawiony fragment kodu poprawnie się skompiluje i zostanie wykonany, to zmiennej liczba przypisana zostanie wartość

A. pseudolosowa nie większa niż 999

B. równa 1OOO

C. dowolna pseudolosowa z przedziału typu int

D. rzeczywista podzielna przez 1OOO

Linia kodu int liczba = rand() % 1000; w języku C++ używa funkcji rand() do generowania liczby pseudolosowej. Funkcja ta zwraca liczbę całkowitą z zakresu od 0 do RAND_MAX zdefiniowanego w standardowej bibliotece C++. Obliczenie rand() % 1000 wykonuje operację modulo na wygenerowanej liczbie, co oznacza, że wynik zawsze będzie liczbą z zakresu od 0 do 999. Jest to powszechna technika używana do ograniczenia zakresu wartości zwracanych przez funkcję rand() do konkretnego przedziału. Takie podejście jest często wykorzystywane do generowania pseudolosowych wartości całkowitych w określonym zakresie, co jest przydatne w wielu zastosowaniach, od prostych programów testowych po bardziej złożone aplikacje symulacyjne. Należy pamiętać, że funkcja rand() generuje liczby pseudolosowe, co oznacza, że sekwencja liczb będzie się powtarzać przy każdym uruchomieniu programu, chyba że zostanie zainicjowana za pomocą funkcji srand() z unikalnym ziarnem. Jest to zgodne z dobrymi praktykami, aby zapewnić różnorodność w generowanych liczbach pseudolosowych, zwłaszcza w kontekście testowania i symulacji komputerowych.

Pytanie 29

Algorytmy, które są wykorzystywane do rozwiązywania problemów przybliżonych lub takich, które nie mogą być opisane za pomocą algorytmu dokładnego, na przykład w prognozowaniu pogody czy identyfikacji nowych wirusów komputerowych, to algorytmy.

A. liniowe

B. heurystyczne

C. iteracyjne

D. rekurencyjne

Algorytmy heurystyczne są metodami rozwiązywania problemów, które są stosowane w sytuacjach, gdy nie ma jednoznacznego algorytmu dokładnego lub gdy problem jest zbyt skomplikowany, aby można go było rozwiązać w rozsądnym czasie. Przykłady zastosowań algorytmów heurystycznych obejmują przewidywanie pogody, gdzie różne modele atmosferyczne mogą być łączone w celu uzyskania lepszej prognozy, oraz rozpoznawanie nowych wirusów komputerowych, gdzie algorytmy heurystyczne pozwalają na identyfikację wzorców i anomalii w zachowaniu oprogramowania. Algorytmy te różnią się od tradycyjnych algorytmów liniowych, które działają na podstawie z góry określonych kroków oraz algorytmów rekurencyjnych, które polegają na rozwiązywaniu problemu poprzez dzielenie go na mniejsze podproblemy. Heurystyki są bardziej elastyczne, ponieważ pozwalają na zastosowanie intuicji i doświadczenia w procesie rozwiązywania. W praktyce algorytmy heurystyczne często łączą różne podejścia, aby uzyskać wyniki, które są wystarczająco dobre w krótkim czasie, co czyni je idealnymi do zastosowania w dynamicznie zmieniających się dziedzinach, takich jak analiza danych i sztuczna inteligencja.

Pytanie 30

Który z frameworków bazuje na budowaniu komponentów przy użyciu języka JavaScript?

A. React.js

B. Django

C. ASP.NET Core

D. Node.js

React.js to popularna biblioteka JavaScript, która opiera się na komponencie jako podstawowym elemencie budowy interfejsu użytkownika. Framework ten umożliwia tworzenie dynamicznych i interaktywnych aplikacji webowych, które cechują się wysoką wydajnością. Dzięki wykorzystaniu komponentów, programiści mogą wielokrotnie wykorzystywać te same elementy interfejsu, co znacznie upraszcza zarządzanie kodem i poprawia jego czytelność. React jest szeroko stosowany w budowie Single Page Applications (SPA) i wspiera technologię Virtual DOM, co minimalizuje liczbę operacji na rzeczywistym DOM i zwiększa szybkość renderowania stron. React jest szczególnie polecany do tworzenia nowoczesnych aplikacji webowych o dynamicznych interfejsach, co czyni go jednym z liderów na rynku frontendowym.

Pytanie 31

Jakie jest znaczenie klasy abstrakcyjnej?

A. Klasa, która zawsze dziedziczy z klasy bazowej

B. Klasa, która nie może posiadać żadnych metod

C. Klasa, która może zawierać zarówno metody zdefiniowane, jak i niezdefiniowane (czysto wirtualne)

D. Klasa, która może być dziedziczona, ale nie można jej instancjonować

Klasa abstrakcyjna to klasa, która może zawierać zarówno metody zdefiniowane, jak i niezdefiniowane (czysto wirtualne). Jest to kluczowy element programowania obiektowego, który pozwala na tworzenie hierarchii klas i wymuszanie implementacji określonych metod w klasach pochodnych. Klasy abstrakcyjne nie mogą być instancjonowane – służą jedynie jako szablony dla innych klas. Przykładem jest klasa 'Figura', która zawiera metodę 'ObliczPole()', ale konkretna implementacja tej metody jest dostarczana przez klasy pochodne, takie jak 'Kwadrat' czy 'Koło'.

Pytanie 32

Wynikiem wykonania poniższego fragmentu kodu jest wyświetlenie liczb z zakresu od 2 do 20, które są

A. podzielne przez wartość zmiennej check.

B. pierwsze.

C. podzielne przez wartość zmiennej test.

D. parzyste.

Kod wypisuje liczby pierwsze, czyli takie, które mają dokładnie dwa dzielniki: 1 i samą siebie. Liczby pierwsze są podstawą w wielu dziedzinach matematyki i informatyki, szczególnie w kryptografii i algorytmach. Wyszukiwanie liczb pierwszych w danym przedziale to popularne zadanie, które pozwala na lepsze zrozumienie iteracji, pętli i warunków logicznych w programowaniu. Algorytm ten jest również wykorzystywany w optymalizacji algorytmów szyfrowania i generowania kluczy.

Pytanie 33

Przedstawiono funkcjonalnie równoważne fragmenty kodu aplikacji Angular oraz React.js.

A. funkcję, która wypełnia dane w formularzu podczas jego inicjalizacji

B. wyświetlanie w konsoli przeglądarki danych pobranych z pól formularza w czasie rzeczywistym, gdy użytkownik je wypełnia

C. obsługę zdarzenia przesłania formularza

D. funkcję, która zapisuje do zmiennych f lub e dane z pola <input> formularza

Oba fragmenty kodu, zarówno w Angularze jak i React.js, pokazują obsługę zdarzenia zatwierdzenia formularza. W Angularze zdarzenie submit jest obsługiwane poprzez przypisanie funkcji submit do atrybutu ngSubmit. Ta funkcja otrzymuje jako argument obiekt formularza, a następnie wypisuje jego wartość w konsoli za pomocą f.value. Jest to zgodne z dobrymi praktykami Angulara, gdzie korzysta się z dwukierunkowego wiązania danych i obiektu formularza do zarządzania danymi wejściowymi. W przypadku React.js funkcja handleSubmit jest przypisywana do zdarzenia onSubmit formularza. W tej funkcji nie tylko logujemy dane wejściowe, ale również używamy e.preventDefault(), aby zapobiec domyślnemu działaniu formularza, co jest standardową praktyką w React.js, gdzie zarządzamy stanem komponentów samodzielnie. W obu przypadkach kluczową czynnością jest reakcja na zdarzenie wysłania formularza, co pozwala na dalsze przetwarzanie danych wejściowych, walidację lub wysyłanie ich do serwera.

Pytanie 34

Zapisany kod w języku Python ilustruje

A. stos

B. tablicę asocjacyjną (słownik)

C. strukturę

D. kolejkę (LIFO)

W tym zadaniu mamy do czynienia z tablicą asocjacyjną, która w Pythonie nazywa się słownikiem. Słownik to taki fajny sposób na przechowywanie par klucz-wartość, co jest naprawdę przydatne. W naszym przypadku kluczami są symbole chemiczne, jak N czy O, a wartościami ich pełne nazwy, czyli Azot oraz Tlen. Dzięki tej strukturze można szybko sięgnąć po konkretne dane, co jest bardzo pomocne w różnych sytuacjach. Na przykład, można używać ich do przechowywania konfiguracji albo do prostych baz danych. Warto też dodać, że słowniki świetnie pasują do obiektów JSON, co jest ważne w tworzeniu aplikacji webowych. Dają nam dużą elastyczność i robią to w bardzo efektywny sposób, dlatego są jednym z kluczowych elementów Pythona. Ułatwiają pisanie kodu, który jest zarówno czytelny, jak i funkcjonalny.

Pytanie 35

Który z poniższych opisów najlepiej definiuje kompilator?

A. System monitorujący zmiany w kodzie źródłowym

B. Narzędzie przekształcające kod źródłowy na plik wykonywalny

C. Program łączący dynamiczne biblioteki z kodem źródłowym

D. Narzędzie do analizy kodu w czasie rzeczywistym

Kompilator to narzędzie, które przekształca kod źródłowy napisany w języku programowania na plik wykonywalny (binarny), który może być uruchomiony bez potrzeby ponownej kompilacji. Proces ten obejmuje kilka etapów, takich jak analiza leksykalna, analiza składniowa, optymalizacja kodu oraz generowanie kodu maszynowego. Kompilator jest nieodzownym elementem w językach takich jak C, C++ czy Java. Generowany plik wykonywalny może działać szybciej niż kod interpretowany, ponieważ nie wymaga tłumaczenia w czasie rzeczywistym.

Pytanie 36

Co należy do zadań interpretera?

A. wykonanie skryptu instrukcja po instrukcji

B. ulepszanie większej części kodu, aby przyspieszyć jego wykonanie

C. przekładanie kodu na kod maszynowy

D. sprawdzanie składni całego programu przed jego uruchomieniem

Interpreter wykonuje kod instrukcja po instrukcji, co oznacza, że analizuje i natychmiast uruchamia każdą linię programu. Takie podejście jest charakterystyczne dla języków takich jak Python, JavaScript czy PHP. Interpreter nie kompiluje całego programu na raz, co pozwala na szybkie testowanie i prototypowanie, ale może skutkować wolniejszym działaniem programu w porównaniu do skompilowanego kodu.

Pytanie 37

W jakim przypadku algorytm sortowania bąbelkowego osiąga najlepszą wydajność?

A. Dla tablicy z dużą liczbą powtórzeń

B. Dla tablicy losowej

C. Dla tablicy uporządkowanej malejąco

D. Dla tablicy uporządkowanej rosnąco

Algorytm sortowania bąbelkowego działa z optymalną wydajnością w przypadku, gdy tablica jest już posortowana rosnąco. W takiej sytuacji algorytm wykona jedynie jedno przejście przez tablicę, bez konieczności dokonywania zamian, co sprawia, że jego złożoność wynosi O(n). To znacząco zwiększa jego efektywność w przypadku niemal posortowanych danych, choć nadal pozostaje mniej wydajny niż algorytmy takie jak QuickSort czy MergeSort dla dużych zbiorów. Sortowanie bąbelkowe jest jednak łatwe do zrozumienia i implementacji, co czyni je popularnym narzędziem edukacyjnym.

Pytanie 38

Sposób deklaracji Klasa2 wskazuje, że

A. Klasa1 jest dzieckiem Klasy2

B. Klasa2 dziedziczy od Klasa1

C. Klasa1 dziedziczy od Klasa2

D. Klasa2 stanowi klasę bazową

Deklaracja Klasa2 jako klasy dziedziczącej po Klasa1 oznacza, że Klasa2 przejmuje wszystkie publiczne i chronione (protected) pola oraz metody klasy bazowej (Klasa1). Dziedziczenie to jeden z filarów programowania obiektowego, który umożliwia ponowne wykorzystanie kodu i rozszerzanie funkcjonalności istniejących klas. Dzięki temu Klasa2 może nie tylko korzystać z metod Klasa1, ale także nadpisywać je, co jest kluczowe dla implementacji polimorfizmu. Dziedziczenie pozwala na budowanie hierarchii klas, co prowadzi do lepszego zarządzania kodem i ułatwia jego skalowalność. Przykładem może być klasa Pojazd, z której dziedziczy klasa Samochod, rozszerzając jej funkcjonalność o dodatkowe cechy i metody specyficzne dla samochodów.

Pytanie 39

Która z metod zarządzania projektem jest oparta na przyrostach realizowanych w sposób iteracyjny?

A. Model prototypowy

B. Metodyki zwinne (Agile)

C. Model spiralny

D. Model wodospadowy (waterfall)

Metodyki zwinne, czyli Agile, są naprawdę ciekawe, bo stawiają na iteracyjne podejście. To znaczy, że po trochu, krok po kroku realizujemy projekt, a każda iteracja dostarcza nam kawałek działającego produktu. Dzięki temu możemy łatwo dostosować się do zmieniających się wymagań klienta. W moim doświadczeniu, to świetny sposób na rozwijanie aplikacji, bo pozwala nam regularnie testować i wprowadzać zmiany. W Agile najważniejsza jest współpraca z klientem i szybkie dostarczanie wartości, co czyni ten model bardzo efektywnym, zwłaszcza w szybko zmieniających się warunkach.

Pytanie 40

Który z podanych terminów najlepiej odnosi się do składnika statycznego w klasie?

A. Funkcja, która wywołuje destruktor danej klasy

B. Zmienna lokalna wewnątrz danej klasy

C. Metoda z dostępem ograniczonym tylko do tej samej klasy

D. Pole lub metoda, która jest przypisana do klasy, a nie do jej instancji

Składnik statyczny klasy to pole lub metoda, która należy do klasy jako całości, a nie do konkretnego obiektu. Oznacza to, że istnieje tylko jedna kopia składnika statycznego współdzielona przez wszystkie obiekty tej klasy. Przykład w C++: `class Licznik { public: static int liczbaObiektow; }`. Zmienna `liczbaObiektow` przechowuje liczbę utworzonych instancji klasy i jest wspólna dla wszystkich obiektów. Składniki statyczne są często używane do implementacji liczników, zarządzania zasobami lub przechowywania danych globalnych w obrębie klasy.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej