Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Opiekun osoby starszej
  • Kwalifikacja: SPO.02 - Świadczenie usług opiekuńczo-wspierających osobie starszej
  • Data rozpoczęcia: 10 czerwca 2025 11:37
  • Data zakończenia: 10 czerwca 2025 11:37

Egzamin niezdany

Wynik: 0/40 punktów (0,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Osobę cierpiącą na wiotki niedowład połowiczy po prawej stronie należy umieścić na wózku inwalidzkim, pamiętając, aby

A. na podnóżku wózka postawić całą prawą stopę, a prawą kończynę górną ułożyć z przodu i nieco wyżej
B. na podłodze umieścić prawą stopę, a prawą kończynę górną ułożyć z przodu i nieco wyżej
C. na podnóżku wózka umieścić całą prawą stopę, a prawą kończynę górną pozostawić w swobodnym zwisie
D. na podłodze oprzeć piętę prawej stopy, a prawą kończynę górną zawiesić na temblaku

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź, w której podopieczną należy posadzić na wózku inwalidzkim z całą prawą stopą opartą na podnóżku oraz z prawą kończyną górną ułożoną z przodu i nieco wyżej, jest poprawna. Taki sposób ułożenia ciała zapewnia stabilizację oraz zapobiega niepożądanym przemieszczeniom, co jest szczególnie istotne w przypadku pacjentów z wiotkim niedowładem. Ułożenie kończyny dolnej w tej pozycji minimalizuje ryzyko urazów, takich jak stłuczenia czy uszkodzenia tkanek miękkich, a także sprzyja prawidłowemu krążeniu. Zgodnie z najlepszymi praktykami w opiece nad pacjentami z ograniczeniami ruchowymi, ważne jest, aby kończyny górne miały zapewnione wsparcie, a ich ułożenie z przodu pozwala na naturalne ustawienie barku, co może wpływać na komfort pacjenta. Na przykład w rehabilitacji pacjentów po udarze mózgu zazwyczaj zaleca się korzystanie z technik, które zapewniają optymalne ułożenie ciała, co wspiera proces zdrowienia i zapobiega dalszym powikłaniom.
Pytanie 2

Aby zapewnić bezpieczeństwo samodzielnie poruszającemu się podopiecznemu z zespołem otępiennym, który nie orientuje się w swoim otoczeniu ani w dostępności różnych sprzętów i środków, należy w jego lokalu

A. usunięcie zainstalowanego czujnika ruchu z drzwi wejściowych
B. zostawić środki oraz sprzęt do higieny w bezpośrednim zasięgu podopiecznego
C. usunąć pokrętło zamka w drzwiach do łazienki
D. zostawić środki czystości oraz leki w stojących szafkach kuchennych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Usunięcie pokrętła z zamka w drzwiach łazienki jest kluczowym działaniem mającym na celu zapewnienie bezpieczeństwa osobie z zespołem otępiennym, która nie ma orientacji w przestrzeni. Osoby te mogą nie zdawać sobie sprawy z zagrożeń związanych z samodzielnym korzystaniem z łazienki, co może prowadzić do wypadków, takich jak upadki, a także do sytuacji, w której nie będą w stanie opuścić łazienki w razie potrzeby. Z perspektywy dobrych praktyk opiekuńczych, istotne jest, aby stworzyć środowisko, które minimalizuje ryzyko i zapewnia wsparcie, gdy pacjent nie jest w stanie rozpoznać potencjalnych niebezpieczeństw. Przykładem skutecznych działań w tym zakresie jest instalacja urządzeń do monitorowania, które mogą ostrzegać opiekunów w przypadku potrzeby pomocy. Usunięcie pokrętła sprawia, że dostęp do łazienki jest łatwiejszy, a jednocześnie kontrolowany przez opiekunów, co zwiększa bezpieczeństwo i komfort pacjenta.
Pytanie 3

Podopieczna ma reumatoidalne zapalenie stawów. W wolnym czasie chętnie rozmawia z innymi, śpiewa oraz maluje. Jakie zajęcia powinien zaproponować opiekun podopiecznej?

A. w warsztatach terapii zajęciowej
B. w domu pomocy społecznej
C. w środowiskowym domu samopomocy
D. w dziennym domu pomocy społecznej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Dzienny dom pomocy społecznej to instytucja, która zapewnia wsparcie osobom starszym oraz niepełnosprawnym w ich codziennym życiu. Uczestnictwo w zajęciach organizowanych w takim miejscu sprzyja integracji społecznej, a także rozwijaniu pasji i zainteresowań, co jest szczególnie ważne dla podopiecznej chorującej na reumatoidalne zapalenie stawów. Dzienny dom pomocy społecznej oferuje różnorodne formy aktywności, takie jak zajęcia artystyczne, muzykoterapia czy warsztaty rękodzielnicze, które pozwalają na realizację zainteresowań podopiecznej, jak malowanie czy śpiewanie. Standardy opieki nad osobami starszymi i niepełnosprawnymi wskazują na znaczenie spędzania czasu w grupie, co wpływa na poprawę jakości życia oraz samopoczucia psychicznego uczestników. Wspieranie mieszkańców w budowaniu relacji społecznych oraz rozwijaniu ich umiejętności interpersonalnych to kluczowe aspekty funkcjonowania dziennego domu pomocy społecznej, co czyni go odpowiednim miejscem dla podopiecznej.
Pytanie 4

Z kim należy współpracować, aby uzyskać fachowe porady dotyczące wsparcia podopiecznego z afazją ruchową?

A. Z pielęgniarką
B. Z rehabilitantem
C. Z terapeutą zajęciowym
D. Z logopedą

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Logopeda to specjalista, który zajmuje się diagnozowaniem oraz terapią zaburzeń mowy, w tym afazji ruchowej, która najczęściej objawia się trudnościami w formułowaniu wypowiedzi oraz w używaniu odpowiednich słów. W przypadku afazji ruchowej, pacjent ma zrozumienie mowy, ale ma problemy z jej produkcją. Współpraca z logopedą może obejmować indywidualnie dostosowane ćwiczenia, które mają na celu poprawę zdolności komunikacyjnych oraz ułatwienie pacjentowi wyrażania swoich myśli. Przykładowo, logopeda może wykorzystywać techniki takie jak terapia werbalna, ćwiczenia oddechowe oraz strategie wizualne, aby pomóc pacjentowi w lepszym zrozumieniu i wydobywaniu słów. Standardy terapii logopedycznej są zgodne z wytycznymi Polskiego Towarzystwa Logopedycznego, co zapewnia, że podejście jest aktualne i oparte na dowodach naukowych. Ponadto, logopeda jest w stanie ocenić postępy pacjenta oraz dostosować program terapii w miarę jego potrzeb, co jest kluczowe dla skuteczności leczenia.
Pytanie 5

Osoba sprawująca opiekę, która przeprowadza u pacjenta zabieg z użyciem wilgotnego ciepła, powinna utrzymywać okład ciepły na miejscu zmiany chorobowej przez czas

A. 7 godzin
B. 3 godziny
C. 1 godzinę
D. 5 godzin

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zastosowanie wilgotnego ciepła w terapii fizykalnej ma na celu poprawę krążenia krwi, zmniejszenie napięcia mięśniowego oraz łagodzenie bólu. Pozostawienie okładu ciepłego na zmianie chorobowej przez okres 7 godzin jest zgodne z zaleceniami wielu specjalistów w dziedzinie rehabilitacji i terapii cieplnej. Długość aplikacji ciepła jest istotna, ponieważ zbyt krótki czas może nie przynieść oczekiwanych efektów terapeutycznych, podczas gdy zbyt długie stosowanie może prowadzić do podrażnienia skóry i dyskomfortu. Przykładowo, w przypadku pacjentów z przewlekłym bólem pleców, zastosowanie okładów ciepłych przez dłuższy czas może znacznie zwiększyć efektywność leczenia, przyczyniając się do rozluźnienia mięśni i poprawy mobilności. Warto również pamiętać, że dobrym praktykom towarzyszy monitorowanie stanu skóry oraz reakcji pacjenta na terapię, co pozwala na dostosowanie długości aplikacji do indywidualnych potrzeb. Dlatego odpowiednia wiedza na temat czasu stosowania ciepła jest kluczowa dla efektywności zabiegu i bezpieczeństwa pacjenta.
Pytanie 6

Jakie są cele rehabilitacji u osób starszych cierpiących na reumatoidalne zapalenie stawów?

A. relaksacja oraz ulepszenie koordynacji i ruchomości w stawach
B. ograniczenie bólu oraz stanu zapalnego
C. wzmocnienie całego organizmu oraz poprawa postawy
D. zachowanie ruchomości w stawach, poprawa koordynacji ruchów oraz funkcji stawów

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Rehabilitacja osób starszych cierpiących na reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) koncentruje się głównie na zachowaniu ruchomości w stawach oraz poprawie koordynacji ruchów i funkcji stawów. RZS jest chorobą zapalną, która prowadzi do uszkodzenia stawów, co może znacznie ograniczać ich ruchomość. Dlatego kluczowym celem rehabilitacji jest utrzymanie pełnej funkcjonalności stawów poprzez różnorodne techniki, takie jak terapia manualna, ćwiczenia wzmacniające oraz programy aktywności fizycznej dostosowane do możliwości pacjenta. Przykładem takiej rehabilitacji może być prowadzenie regularnych sesji fizjoterapeutycznych, w których wykorzystuje się ćwiczenia rozciągające, stabilizujące oraz siłowe, co przyczynia się do poprawy zakresu ruchu i siły mięśniowej. Ponadto, zastosowanie nowoczesnych technologii, takich jak sprzęt do elektroterapii czy ultradźwięków, może wspomóc proces rehabilitacji poprzez łagodzenie bólu oraz redukcję obrzęków, co wpływa na poprawę ogólnego samopoczucia pacjenta. Warto również podkreślić, że prowadzenie rehabilitacji zgodnie z aktualnymi wytycznymi i standardami medycznymi, takimi jak te opracowane przez Światową Organizację Zdrowia (WHO), jest kluczowe dla osiągnięcia optymalnych efektów terapeutycznych.
Pytanie 7

Przygotowując posiłek dla osoby z cukrzycą, opiekun powinien zwrócić szczególną uwagę na:

A. ilość białka
B. kaloryczność posiłku
C. zawartość węglowodanów
D. zawartość witamin

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Opieka nad osobą z cukrzycą wymaga szczególnej uwagi na zawartość węglowodanów w posiłkach, ponieważ mają one bezpośredni wpływ na poziom glukozy we krwi. Węglowodany są głównym źródłem energii, ale w przypadku osób z cukrzycą ich zbyt duża ilość może prowadzić do hiperglikemii. Dlatego ważne jest, aby opiekunowie dokładnie kontrolowali ilość spożywanych węglowodanów, dostosowując je do indywidualnych potrzeb i zaleceń dietetycznych. Praktycznym rozwiązaniem jest stosowanie indeksu glikemicznego, który pomaga ocenić, jak szybko dane jedzenie podnosi poziom cukru we krwi. Wybierając produkty o niższym IG, można lepiej zarządzać glikemią. Dobrym przykładem są pełnoziarniste produkty zbożowe, które uwalniają glukozę do krwi wolniej niż ich przetworzone odpowiedniki. Ponadto, regularne monitorowanie poziomu cukru we krwi i dostosowywanie diety w porozumieniu z dietetykiem może pomóc w utrzymaniu optymalnego poziomu glukozy i poprawić jakość życia osoby starszej.
Pytanie 8

Program terapeutycznej edukacji rodziny pacjenta z cukrzycą powinien być rozpoczęty przede wszystkim od kwestii związanych z

A. znaczeniem aktywności fizycznej w leczeniu cukrzycy
B. rozpoznawaniem przypadków hipoglikemii i hiperglikemii
C. znaczeniem regularnej redukcji masy ciała
D. identyfikowaniem powikłań w formie zmian skórnych i stawowych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Rozpoznawanie stanów hipoglikemii i hiperglikemii jest kluczowym elementem edukacji terapeutycznej rodziny osób z cukrzycą, ponieważ te dwa stany występują najczęściej i mogą prowadzić do poważnych komplikacji zdrowotnych. Hipoglikemia, czyli niedobór glukozy we krwi, może objawiać się osłabieniem, drżeniem, a w skrajnych przypadkach prowadzić do utraty przytomności. Z kolei hiperglikemia, czyli nadmiar glukozy, może prowadzić do długoterminowych powikłań, takich jak uszkodzenia nerek czy oczu. Wiedza na temat objawów tych stanów pozwala na szybką interwencję i może uratować życie. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest sytuacja, w której członek rodziny potrafi szybko rozpoznać hipoglikemię swojego bliskiego i podać odpowiednią ilość glukozy lub słodkiego napoju, co zapobiega poważnym konsekwencjom. W ramach edukacji warto także wprowadzać techniki samokontroli glikemii, co jest zgodne z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia oraz Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego, które podkreślają znaczenie edukacji pacjentów i ich rodzin w skutecznej terapii cukrzycy.
Pytanie 9

Aby przygotować ciepły okład dla podopiecznego, konieczne jest użycie elastycznego bandaża oraz

A. jednej flaneli i gazy
B. jednej warstwy waty oraz ligniny
C. dwóch warstw ligniny i ceratki
D. dwóch flaneli oraz ceratki

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "dwóch flaneli i ceratki" to strzał w dziesiątkę. Jak się robi ciepły okład, to najważniejsze, żeby było ciepło i wygodnie dla pacjenta. Flanela jest świetna, bo trzyma ciepło, a jak mamy dwie warstwy, to ciepło lepiej dociera do ciała. Do tego chroni skórę przed gorącym źródłem. Ceratka natomiast sprawia, że wilgoć się nie dostaje do środka i nie ma szans na poparzenia. W wielu szpitalach i przychodniach korzysta się z takiego połączenia, bo to naprawdę pomaga w łagodzeniu bólu i wspiera proces zdrowienia. Robienie okładów z flaneli i ceratki to na pewno dobry pomysł, co potwierdzają różne publikacje w branży.
Pytanie 10

Jakie czynności powinien podjąć opiekun w odniesieniu do osoby z padaczką w trakcie napadu toniczno-klonicznego?

A. Stabilizować ciało podopiecznego, aby zmniejszyć drgawki
B. Zapewnić podopiecznemu napój
C. Chronić głowę podopiecznego przed kontuzjami
D. Wsadzić drewnianą szpatułkę między zęby podopiecznego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "Ochraniać głowę podopiecznego przed urazami" jest prawidłowa, ponieważ jednym z najważniejszych zadań opiekuna podczas napadu toniczno-klonicznego jest zapewnienie bezpieczeństwa podopiecznego. Napady te mogą powodować silne drgawki oraz niekontrolowane ruchy ciała, co zwiększa ryzyko urazów, zwłaszcza głowy. Ochrona głowy może polegać na umiejscowieniu pod niej miękkich przedmiotów, takich jak poduszki czy kurtki, które absorbują siłę uderzenia. Warto również unikać trzymania ciała podopiecznego, co mogłoby prowadzić do kontuzji. Zgodnie z wytycznymi organizacji zajmujących się epilepsją, kluczowe jest, aby opiekunowie wiedzieli, że nie należy wkładać niczego do ust osoby mającej napad, ponieważ może to spowodować uszkodzenia zębów oraz zadławienie. Wiedza na ten temat jest istotna nie tylko dla bezpieczeństwa podopiecznych, ale również dla komfortu opiekunów, którzy muszą działać skutecznie i zgodnie z najlepszymi praktykami w trudnych sytuacjach.
Pytanie 11

Wskaż właściwy kierunek podczas podmywania podopiecznej.

A. Od wzgórka łonowego w stronę odbytu
B. Od odbytu w stronę wzgórka łonowego
C. Od wewnętrznej strony lewego uda do prawego uda
D. Od wewnętrznej strony prawego uda do lewego uda

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Podmywanie podopiecznej powinno odbywać się od wzgórka łonowego w kierunku odbytu, ponieważ ta technika minimalizuje ryzyko zakażeń oraz podrażnień. Kluczowym aspektem jest kierunek, który jest zgodny z naturalnym ułożeniem anatomicznym ciała, a także umożliwia usunięcie zanieczyszczeń z okolic intymnych, a nie ich przenoszenie. W praktyce, stosując tę metodę, pielęgniarki i opiekunowie powinni używać jednorazowych rękawiczek oraz odpowiednich środków czyszczących, aby zachować higienę. Wskazania do podmywania to m.in. sytuacje, gdy pacjentka ma ograniczoną mobilność lub po operacjach ginekologicznych. Dobre praktyki zalecają również, aby w trakcie podmywania zwrócić uwagę na komfort pacjentki, zapewniając intymność i odpowiednią temperaturę wody. Wiedza na temat prawidłowego podmywania jest niezbędna w opiece nad osobami starszymi oraz pacjentami z ograniczeniem zdolności do samodzielnej higieny.
Pytanie 12

W zapobieganiu wirusowemu zapaleniu wątroby typu A u osób starszych kluczowe znaczenie ma przede wszystkim

A. jedzenie pokarmów bogatych w witaminę A
B. przeprowadzanie obowiązkowych szczepień ochronnych
C. częste mycie rąk
D. spożywanie owoców morza

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Częste mycie rąk jest kluczowym elementem profilaktyki wirusowego zapalenia wątroby typu A, ponieważ wirus ten najczęściej przenosi się drogą pokarmową, a szczególnie przez kontakt z zanieczyszczonymi rękami. Mycie rąk wodą i mydłem przez co najmniej 20 sekund skutecznie eliminuje patogeny, w tym wirusa HAV. W sytuacjach, gdy mycie rąk nie jest możliwe, należy stosować środki dezynfekujące na bazie alkoholu. Organizacje zdrowia publicznego, takie jak Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) oraz Centers for Disease Control and Prevention (CDC), zalecają promowanie higieny rąk jako podstawowego sposobu na zapobieganie wielu chorobom zakaźnym. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest wdrożenie programów edukacyjnych w szkołach czy miejscach pracy, które zwiększają świadomość na temat zasad higieny oraz dostarczają praktycznych wskazówek dotyczących mycia rąk. Uświadamianie starszych osób o znaczeniu tego nawyku jest szczególnie istotne, gdyż często są one bardziej narażone na choroby zakaźne.
Pytanie 13

Podopieczny nie potrzebuje skierowania do specjalisty

A. psychiatry
B. onkologa
C. gastrologa
D. okulisty

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź dotycząca psychiatry jest prawidłowa, ponieważ w Polsce pacjent nie musi posiadać skierowania do lekarza psychiatry, aby uzyskać pomoc w zakresie zdrowia psychicznego. W przypadku problemów emocjonalnych, zaburzeń nastroju czy innych trudności psychicznych, pacjenci mogą samodzielnie umówić się na wizytę. To podejście ma na celu zwiększenie dostępności usług psychiatrycznych oraz zmniejszenie stygmatyzacji związanej z korzystaniem z pomocy psychologicznej. Dobrą praktyką jest jednak, aby pacjent przed wizytą zastanowił się nad swoimi objawami oraz ich wpływem na codzienne życie. Ważne jest również, aby podczas wizyty lekarz psychiatra miał pełny obraz stanu zdrowia pacjenta, co może wymagać wcześniejszych konsultacji lub dodatkowych badań. Zwiększenie dostępności do psychiatrii pozwala na wczesną interwencję, co jest kluczowe dla rehabilitacji psychicznej i poprawy jakości życia pacjentów.
Pytanie 14

Jak objawia się stosowanie zasady akceptacji w pracy z podopiecznym?

A. w podejmowaniu decyzji w imieniu podopiecznego dla jego dobra
B. w szanowaniu jego różnych poglądów
C. w traktowaniu go jako przedmiotu
D. w zgodzie z nim we wszystkich kwestiach

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wiesz, zasada akceptacji to taka podstawa w pracy z kimś, bo to znaczy, że musisz szanować ich zdanie i wartości. Dobrze, żeby profesjonalista był otwarty na różne myśli i przekonania, nawet jeśli są inne niż jego własne. W praktyce, to powinno wyglądać tak, że terapeuta czy opiekun naprawdę słucha, co mówi podopieczny i wspiera go w wyrażaniu swoich myśli. Przykładem może być, kiedy ktoś ma inne zdanie na temat zdrowia czy terapii. Zamiast wpajać mu swoje przekonania, lepiej zrozumieć, jak to widzi ta osoba. To buduje zaufanie i partnerstwo w relacji. Akceptacja różnorodnych poglądów sprzyja też lepszemu zrozumieniu potrzeb podopiecznego, co jest mega ważne przy planowaniu działań. Generalnie, akceptacja w pracy z ludźmi jest zgodna z etyką, która mówi o szacunku dla ich autonomii i godności.
Pytanie 15

Aby zapobiec powstawaniu odleżyn u pacjentki leżącej, opiekun powinien

A. stosować wykrochmaloną pościel dla pacjentki
B. zmieniać pozycję ciała pacjentki co 2 godziny
C. aplikować u pacjentki kremy nawilżające
D. przeprowadzać toaletę ciała pacjentki co 4 godziny

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aby skutecznie zapobiegać odleżynom u pacjentów leżących, kluczowe jest regularne zmienianie pozycji ciała. Zmiana pozycji co 2 godziny jest standardem w opiece nad osobami unieruchomionymi, co pozwala na rozłożenie nacisku na różne partie ciała i zmniejsza ryzyko powstawania odleżyn. Odleżyny powstają w wyniku długotrwałego ucisku na określone obszary skóry, co prowadzi do uszkodzenia tkanek. Utrzymując pacjenta w różnych pozycjach, można poprawić krążenie krwi i zapobiec martwicy tkanek. Przykładowe pozycje to leżenie na boku, na plecach oraz półsiedząca. Warto również stosować poduszki i materace przeciwodleżynowe, które dodatkowo rozkładają ciężar ciała. Wspieranie pacjenta w aktywności fizycznej oraz stosowanie odpowiednich technik pielęgnacyjnych, takich jak delikatne masowanie i pielęgnacja skóry, również przyczynia się do prewencji.
Pytanie 16

Podopieczny zmaga się z przewlekłymi problemami trawiennymi. Jaką metodę obróbki termicznej mięsa powinien zaproponować opiekun, aby wspierać podopiecznego w przygotowywaniu posiłków?

A. Blanszowanie we wrzątku
B. Pieczenie na maśle
C. Gotowanie na parze
D. Smażenie w głębokim tłuszczu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Gotowanie na parze jest najlepszą metodą obróbki termicznej mięsa dla osób z przewlekłymi zaburzeniami trawienia. Ta technika pozwala na zachowanie większości wartości odżywczych w mięsie, minimalizując przy tym powstawanie szkodliwych substancji, które mogą wystąpić podczas smażenia czy pieczenia. Proces gotowania na parze polega na podgrzewaniu żywności w parze generowanej przez wrzącą wodę, co zapewnia delikatne i równomierne gotowanie. Dzięki temu mięso staje się bardziej soczyste i łatwostrawne. Ponadto, gotowanie na parze nie wymaga dodatku tłuszczu, co jest korzystne dla osób z problemami trawiennymi, gdyż nadmiar tłuszczu może potęgować objawy zaburzeń. Technika ta jest szeroko polecana w dietetyce, szczególnie w kontekście zdrowego odżywiania, ponieważ pozwala na ograniczenie soli i innych przypraw, co również ma znaczenie w diecie osób z wrażliwym układem trawiennym. Przykładem zastosowania tej metody może być przygotowanie filetu z kurczaka lub ryby podawanej z warzywami, co stanowi zbilansowany i łatwy do strawienia posiłek.
Pytanie 17

O jaki zasiłek może starać się osoba, która nie dysponuje funduszami na zakup opału na sezon zimowy, a jej dochody są niższe niż tzw. próg dochodowy?

A. Stały
B. Wyrównawczy
C. Okresowy specjalny
D. Celowy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zasiłek celowy jest formą wsparcia finansowego, która jest przyznawana osobom znajdującym się w trudnej sytuacji materialnej, w tym przypadku związaną z brakiem środków na zakup opału na zimę. Osoby, które ubiegają się o ten zasiłek, muszą spełniać określone kryterium dochodowe, które jest ustalone przez przepisy prawa. Zasiłek celowy ma na celu pokrycie jednorazowych wydatków, takich jak zakup opału, co jest szczególnie istotne w okresie zimowym, gdy niskie temperatury mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia. Przykładem zastosowania tego zasiłku może być sytuacja, w której osoba samotnie wychowująca dzieci, której dochody są poniżej określonego progu, może otrzymać wsparcie na zakup paliwa do ogrzewania domu. Takie rozwiązanie jest zgodne z dobrymi praktykami w obszarze pomocy społecznej, gdzie kluczowe jest dostosowywanie wsparcia do indywidualnych potrzeb, co prowadzi do poprawy jakości życia osób w trudnej sytuacji.
Pytanie 18

W trakcie miesiąca po przeprowadzeniu operacji usunięcia zaćmy, pacjentka będzie potrzebować wsparcia opiekuna przy

A. przygotowywaniu kanapek
B. wykonywaniu higieny osobistej
C. czesaniu włosów
D. noszeniu ciężkich zakupów

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź dotycząca noszenia ciężkich zakupów jako zadania, w którym podopieczna będzie wymagać pomocy opiekuna, jest prawidłowa. Po operacji usunięcia zaćmy pacjenci często doświadczają tymczasowych ograniczeń w zakresie wzroku oraz ogólnego samopoczucia, co może wpływać na ich zdolność do wykonywania codziennych czynności. Noszenie ciężkich zakupów może stanowić dla nich wyzwanie, ponieważ wymaga zarówno dobrej widoczności, jak i siły fizycznej, co może być ograniczone w okresie rekonwalescencji. Wspieranie pacjentów w takich zadaniach jest zgodne z najlepszymi praktykami w opiece zdrowotnej, które kładą nacisk na bezpieczeństwo i komfort pacjenta. Przykładowo, opiekunowie mogą towarzyszyć pacjentom w robieniu zakupów, pomagając im nosić torby oraz dbając o to, aby nie narażali się na upadki czy kontuzje, co jest kluczowe w okresie pooperacyjnym. Standardy opieki geriatrycznej zalecają wspieranie pacjentów w utrzymaniu autonomii przy jednoczesnym zapewnieniu im bezpieczeństwa, co czyni tę odpowiedź właściwą w kontekście oczekiwań po operacji."}, {
Pytanie 19

Zachowanie osoby, która odmawia wyjścia z mieszkania, zasłania okna i twierdzi, że jest monitorowana oraz podsłuchiwana, wskazuje na występowanie urojeń

A. ksobnych
B. prześladowczych
C. wielkościowych
D. nihilistycznych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'prześladowcze' jest prawidłowa, ponieważ zachowanie podopiecznej wskazuje na obecność urojeń prześladowczych, które są definiowane jako fałszywe przekonania o byciu prześladowanym, szpiegowanym lub obserwowanym. Osoby doświadczające takich urojeni mogą wykazywać zachowania obronne, takie jak zasłanianie okien czy unikanie wychodzenia z domu, co jest próbą ochrony przed wyimaginowanym zagrożeniem. W praktyce klinicznej istotne jest zrozumienie tych objawów, aby móc skutecznie interweniować. W ramach terapii poznawczo-behawioralnej, terapeuci często pracują nad identyfikowaniem i kwestionowaniem tych urojeniowych myśli, co pozwala pacjentom na lepsze funkcjonowanie w codziennym życiu. Warto również zwrócić uwagę na standardy diagnostyczne, takie jak DSM-5, które kategoryzują tego typu urojenia jako istotny symptom w zaburzeniach psychotycznych, co przekłada się na skuteczniejsze metody leczenia.
Pytanie 20

Jakie czynniki mają największy wpływ na rozwój miażdżycy tętnic?

A. Wysokie stężenie cholesterolu we krwi, nadciśnienie tętnicze, stres
B. Wysokie stężenie cholesterolu we krwi, niskie ciśnienie krwi, dieta bogatobiałkowa
C. Zwiększona aktywność fizyczna, nadciśnienie tętnicze, dieta wysokowęglowodanowa
D. Zwiększona aktywność fizyczna, niskie ciśnienie krwi, stres

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź to zestaw czynników, który obejmuje wysokie stężenie cholesterolu we krwi, nadciśnienie tętnicze oraz stres. Wysokie stężenie cholesterolu, szczególnie LDL (lipoproteiny o małej gęstości), sprzyja odkładaniu się blaszek miażdżycowych w ścianach tętnic, co prowadzi do ich zwężenia i utrudnienia przepływu krwi. Nadciśnienie tętnicze z kolei zwiększa ciśnienie na ściany naczyń krwionośnych, co może uszkadzać ich struktury oraz przyspieszać proces miażdżycowy. Stres, będący czynnikiem psychologicznym, wpływa na wydzielanie hormonów, które mogą podnosić ciśnienie krwi oraz przyczyniać się do niezdrowych nawyków, takich jak palenie czy niezdrowa dieta. W praktyce, aby zminimalizować ryzyko miażdżycy, zaleca się monitorowanie poziomu cholesterolu i ciśnienia krwi, a także wprowadzenie zdrowych nawyków żywieniowych oraz technik radzenia sobie ze stresem, takich jak medytacja. Zrozumienie tych zależności jest kluczowe dla zapobiegania chorobom sercowo-naczyniowym.
Pytanie 21

Jakie świadczenia społeczne, wskazane ustawą o pomocy społecznej, przysługują jednostce i/lub rodzinom niezależnie od osiąganego dochodu?

A. Zasiłek stały, poradnictwo
B. Praca socjalna, poradnictwo
C. Praca socjalna, zasiłek okresowy
D. Zasiłek okresowy, zasiłek stały

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Praca socjalna oraz poradnictwo to usługi, które są dostępne dla osób i rodzin w potrzebie niezależnie od ich dochodów. Ustawa o pomocy społecznej wskazuje, że te formy wsparcia mają na celu zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych oraz poprawę sytuacji życiowej osób i rodzin z trudnościami. Praca socjalna polega na działaniach mających na celu wsparcie jednostek w przezwyciężaniu trudności oraz integrację ze społecznością. Poradnictwo dostarcza natomiast informacji i wskazówek dotyczących dostępnych form wsparcia oraz pomocy, a także umożliwia osobom z problemami uzyskanie pomocy psychologicznej czy prawnej. Przykładowo, pracownik socjalny może pomóc rodzinie w kryzysie znaleźć odpowiednią formę wsparcia, niezależnie od ich sytuacji finansowej, oferując jednocześnie pomoc w dostępie do innych świadczeń. To podejście zgodne jest z zasadami równości i dostępności w zakresie pomocy społecznej, które są kluczowe w nowoczesnym systemie wsparcia społecznego.
Pytanie 22

Pacjentka ma zdiagnozowaną kamicę pęcherzyka żółciowego, jednak z powodu wady serca wykonanie operacji jest niebezpieczne. Jaką żywność powinno się jej zalecić, aby zminimalizować dolegliwości bólowe?

A. Wysokobłonnikową
B. Ubogobiałkową
C. Lekkostrawną
D. Płynną

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybór diety lekkostrawnej dla osoby z kamicą pęcherzyka żółciowego, która nie może przejść operacji z powodu ryzykownej wady serca, jest kluczowy dla złagodzenia objawów i poprawy jakości życia. Dieta lekkostrawna ma na celu minimalizowanie obciążenia układu pokarmowego poprzez ograniczenie tłuszczów, trudnych do strawienia błonnika oraz ostrych przypraw. Pacjentki powinny unikać ciężkostrawnych potraw, takich jak smażone dania, tłuste mięsa oraz nabiał w dużych ilościach, które mogą wywołać skurcze pęcherzyka żółciowego oraz nasilić dolegliwości bólowe. W praktyce, korzystne są gotowane warzywa, chude białko, jak ryby i drób, oraz łatwostrawne węglowodany, takie jak ryż czy kasza. Ponadto, regularne, małe posiłki pozwalają na utrzymanie stabilnego poziomu energii i zmniejszają ryzyko wystąpienia bólu. Ważne jest, aby współpracować z dietetykiem w celu opracowania indywidualnego planu żywieniowego, który uwzględnia zarówno stan zdrowia, jak i preferencje pacjentki.
Pytanie 23

Jak powinno wyglądać mieszkanie osoby z chorobą Parkinsona?

A. bez drzwi pomiędzy pomieszczeniami, aby nie wywoływało to dezorientacji u podopiecznego
B. bardzo dobrze oświetlone, aby podopieczny nie tracił orientacji w przestrzeni
C. uporządkowane, aby podopieczny mógł bezpiecznie się poruszać
D. niewielkie, by zapewnić podopiecznemu poczucie bezpieczeństwa

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź o uporządkowanym mieszkaniu jest prawidłowa, ponieważ dobre zorganizowanie przestrzeni jest kluczowe dla bezpieczeństwa osób cierpiących na chorobę Parkinsona. Osoby te często doświadczają problemów z równowagą, koordynacją ruchów oraz spowolnienia psychomotorycznego, co zwiększa ryzyko upadków i urazów. Uporządkowane mieszkanie minimalizuje ryzyko potknięć i ułatwia poruszanie się. Przykładowo, należy unikać zbędnych mebli oraz przedmiotów na podłodze, które mogą stanowić przeszkodę. Warto również stosować maty antypoślizgowe i odpowiednie oświetlenie, które poprawiają widoczność i ułatwiają orientację w przestrzeni. Zgodnie z zasadami projektowania przestrzeni dla osób z ograniczeniami motorycznymi, należy także uwzględnić odpowiednie szerokości drzwi oraz korytarzy, aby umożliwić bezpieczne poruszanie się z pomocą wózków inwalidzkich, jeśli zajdzie taka potrzeba. Prawidłowe zorganizowanie przestrzeni jest zatem fundamentalnym krokiem w zapewnieniu komfortu i bezpieczeństwa osobom z chorobą Parkinsona.
Pytanie 24

Podczas kąpieli podopiecznego, który ma nałożony gips na kończynę dolną, opiekun zauważył zaczerwienienie, obrzęk, stwardnienie oraz pęcherz z płynem surowiczym w rejonie kości krzyżowej. Jak powinien to sklasyfikować?

A. odleżynę I stopnia
B. odleżynę II stopnia
C. odparzenie
D. odleżynę IV stopnia

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odleżyna II stopnia jest definiowana jako uszkodzenie skóry, które obejmuje zarówno naskórek, jak i część skóry właściwej, co objawia się pojawieniem się pęcherzy wypełnionych płynem surowiczym oraz zaczerwienieniem. Obserwowane u podopiecznego objawy, takie jak obrzęk, stwardnienie oraz pęcherz, wskazują na postępujące zmiany w obrębie tkanek pod wpływem ucisku oraz upośledzonego ukrwienia. W przypadku pacjentów z ograniczoną mobilnością, takich jak osoby z gipsowymi opatrunkami, ryzyko powstania odleżyn wzrasta znacząco. W praktyce opiekunowie powinni regularnie oceniać stan skóry pacjenta, szczególnie w miejscach narażonych na ucisk. Warto również stosować odpowiednie techniki zmiany pozycji, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia odleżyn. Standardy opieki pielęgniarskiej zalecają monitorowanie stanu skóry co najmniej raz na dwie godziny oraz edukację opiekunów na temat właściwego dbania o skórę pacjentów, co może znacząco wpłynąć na redukcję ryzyka powstawania odleżyn.
Pytanie 25

Podczas przygotowywania posiłku dla osoby starszej z problemami trawiennymi należy unikać podawania

A. owoców o niskiej zawartości cukru
B. potraw ciężkostrawnych i tłustych
C. chudego mięsa drobiowego
D. warzyw gotowanych na parze

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Dla osób starszych z problemami trawiennymi unikanie potraw ciężkostrawnych i tłustych jest kluczowe. Tego typu jedzenie może powodować nie tylko dyskomfort, ale również zaostrzać problemy związane z trawieniem. Potrawy tłuste są trudniejsze do strawienia i mogą prowadzić do wzdęć, zgagi czy innych dolegliwości gastrycznych. Z tego powodu, zaleca się wybieranie lekkostrawnych alternatyw, takich jak gotowane, duszone czy pieczone w folii potrawy. Lekka dieta pomaga w utrzymaniu zdrowia przewodu pokarmowego, co jest szczególnie ważne dla osób starszych, których układ trawienny może działać wolniej i mniej efektywnie. Ponadto, unikanie ciężkostrawnych posiłków może wpływać na ogólne samopoczucie i energię osoby starszej, co przekłada się na lepszą jakość życia. W praktyce, zamiast smażonych potraw, warto sięgać po chude mięsa, warzywa gotowane na parze czy ryby, które dostarczą niezbędnych składników odżywczych bez obciążania układu trawiennego.
Pytanie 26

70-letnia podopieczna, która jest sprawna intelektualnie i samodzielna, pragnie rozwijać swoje pasje. Jaką instytucję opiekun powinien jej zasugerować?

A. Uniwersytet Trzeciego Wieku
B. Środowiskowy Dom Samopomocy
C. Dom Pomocy Społecznej
D. Ośrodek Wsparcia

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Uniwersytet Trzeciego Wieku (UTW) jest instytucją, która oferuje seniorom możliwość kontynuowania edukacji oraz rozwijania swoich pasji w atmosferze wsparcia i zrozumienia. UTW organizuje różnorodne zajęcia, wykłady oraz warsztaty, które umożliwiają uczestnikom zdobywanie nowej wiedzy, umiejętności oraz nawiązywanie relacji społecznych z rówieśnikami. To miejsce sprzyja aktywizacji intelektualnej oraz społecznej, co jest kluczowe dla osób starszych, pragnących być aktywnymi członkami społeczeństwa. Przykłady zajęć obejmują kursy językowe, zajęcia artystyczne, wykłady z zakresu historii, zdrowia czy technologii, co pozwala podopiecznej na rozwijanie swoich zainteresowań w wielu dziedzinach. Ponadto, UTW odpowiada na potrzebę uczenia się przez całe życie, co jest zgodne z aktualnymi standardami edukacji dorosłych oraz ideą aktywnego starzenia się, promującą samodzielność i zdrowy styl życia wśród seniorów.
Pytanie 27

Aby umyć krocze podopiecznej leżącej w łóżku, która nie jest w stanie tego zrobić samodzielnie, zgodnie z procedurami należy przygotować podkład ochronny, wodę w misce oraz

A. dwa ręczniki, wodę w dwóch dzbankach, mydło, gąbkę i basen
B. dwa ręczniki, płyn do higieny intymnej i gąbkę
C. ręcznik, płyn do higieny intymnej i myjkę
D. wodę w dzbanku, ręcznik, mydło, myjkę i basen

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybrana odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ przygotowanie do umycia krocza niesamodzielnej podopiecznej leżącej w łóżku wymaga zgromadzenia wszystkich niezbędnych materiałów, które zapewnią komfort i higienę. Woda w dzbanku umożliwia łatwe i kontrolowane dozowanie cieczy, co jest istotne w kontekście pielęgnacji delikatnych obszarów ciała. Ręcznik służy do osuchania skóry po umyciu, co jest kluczowe dla utrzymania odpowiedniej higieny oraz zapobiegania podrażnieniom. Mydło powinno być łagodne, najlepiej przeznaczone do skóry wrażliwej, aby nie wywoływać reakcji alergicznych ani podrażnień. Myjka, jako narzędzie do aplikacji mydła, pozwala na dokładniejsze i bardziej efektywne mycie. Basen zapewnia wygodne i bezpieczne miejsce do zbierania wody, co jest istotne w kontekście niewielkiej mobilności pacjentki. W kontekście standardów opieki medycznej, kluczowe jest zapewnienie komfortu pacjentów poprzez stosowanie sprawdzonych i higienicznych metod pielęgnacji. Dbanie o te aspekty nie tylko wpływa na samopoczucie podopiecznej, ale również na efektywność całego procesu pielęgnacyjnego.
Pytanie 28

U pacjentki obserwuje się ból oraz obrzęk po długotrwałym używaniu kaniuli typu wenflon. W takim przypadku opiekun powinien zastosować

A. zmywanie przeciwgorączkowe
B. okład zimny
C. okład parafinowy
D. poduszkę elektryczną

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Okład zimny jest właściwym rozwiązaniem w przypadku bólu i obrzęku wywołanego długotrwałym stosowaniem kaniuli typu wenflon. Zimne okłady działają przeciwzapalnie, zmniejszając przepuszczalność naczyń krwionośnych, co prowadzi do redukcji obrzęku. Ponadto, stosowanie zimna może złagodzić ból poprzez działanie znieczulające. W praktyce, okład zimny można przygotować z lodu owiniętego w czystą ściereczkę lub z gotowych żelowych kompresów, które można schłodzić w lodówce. Ważne jest, aby nie stosować zimna bezpośrednio na skórę, aby uniknąć odmrożeń. Okłady powinno się aplikować na 15-20 minut, z przerwami, co pozwoli na skuteczne zmniejszenie objawów. Zgodnie z wytycznymi dotyczącymi pielęgnacji pacjenta, należy również monitorować pacjenta pod kątem ewentualnych reakcji na leczenie oraz zmieniać pozycję kaniuli, jeśli ból i obrzęk się utrzymują, aby zapobiec dalszym komplikacjom.
Pytanie 29

Jakie potrawy są najbardziej odpowiednie dla osoby z diagnozą choroby wrzodowej żołądka?

A. gotowane
B. pieczone z tłuszczem
C. duszone z tłuszczem
D. smażone

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "gotowane" jest najbardziej wskazana dla podopiecznego z chorobą wrzodową żołądka z kilku powodów. Gotowanie to metoda, która nie wymaga użycia tłuszczu, co jest kluczowe w diecie osób z problemami żołądkowymi. Tłuszcze, szczególnie nasycone, mogą zwiększać produkcję kwasu żołądkowego oraz podrażniać błonę śluzową żołądka, co jest niepożądane u osób z wrzodami. Potrawy gotowane są również lekkostrawne, co sprzyja lepszemu wchłanianiu składników odżywczych oraz minimalizuje ryzyko podrażnienia. Przykłady potraw gotowanych, które mogą być włączone do diety, to zupy warzywne, gotowane na parze warzywa oraz chude mięsa, takie jak kurczak czy ryby. Ponadto, dobrze zbilansowana dieta bogata w białko roślinne oraz błonnik, pochodzący z gotowanych warzyw, wspiera proces gojenia się błony śluzowej. Zgodnie z wytycznymi Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii, stosowanie metod obróbki, które minimalizują dodatki tłuszczów, jest zalecane w przypadku osób z chorobami wrzodowymi.
Pytanie 30

Podczas sprawowania opieki nad samotnym podopiecznym, opiekun zauważył, że brakuje funduszy na opłacenie bieżących rachunków oraz zakup leków. W tej sytuacji powinien

A. poinformować centrum pomocy rodzinie
B. zgłosić problem do ośrodka pomocy społecznej
C. zorganizować pomoc sąsiedzką
D. zorganizować grupę wsparcia

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zgłoszenie problemu do ośrodka pomocy społecznej jest kluczowym krokiem w sytuacji, gdy podopieczny nie ma wystarczających środków finansowych na zaspokojenie swoich podstawowych potrzeb, takich jak opłaty za rachunki czy zakup leków. Ośrodki pomocy społecznej są instytucjami, które mają na celu wspieranie osób w trudnej sytuacji życiowej, a ich zadaniem jest zapewnienie dostępu do różnych form pomocy. W praktyce oznacza to, że pracownicy ośrodków mogą zorganizować odpowiednią pomoc finansową, skierować na inne programy wsparcia, a także pomóc w załatwieniu formalności związanych z uzyskaniem świadczeń. Na przykład, w przypadku osób starszych, ośrodek może pomóc w aplikacji o dodatek na leki lub inne formy wsparcia, co może znacząco poprawić jakość życia podopiecznego. Oprócz tego, ośrodki te często współpracują z innymi organizacjami, co pozwala na tworzenie kompleksowych planów wsparcia, dostosowanych do indywidualnych potrzeb.
Pytanie 31

Opiekun zauważył, że jego podopieczna często uskarża się na bóle głowy, odczuwa niepokój oraz stany depresyjne. Dodatkowo skarży się na bóle brzucha i ma trudności z oddychaniem. Objawy te mogą sugerować

A. o schizofrenii
B. o manii
C. o nerwicy
D. o psychozie

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Objawy wskazujące na nerwicę obejmują bóle głowy, niepokój, przygnębienie, bóle żołądka oraz problemy z oddychaniem. Nerwica to zespół zaburzeń emocjonalnych i somatycznych, które często wynikają z długotrwałego stresu, traumy lub innych czynników psychicznych. W kontekście praktycznym, osoby z nerwicą mogą doświadczać lęków, które objawiają się fizycznie, co może prowadzić do chronicznych bólów głowy i dolegliwości żołądkowych. Warto zwrócić uwagę na standardy diagnostyczne zawarte w DSM-5, które definiują nerwicę jako zaburzenie lękowe, co dokładnie pasuje do opisanych objawów. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest identyfikacja pacjentów z nerwicą w praktyce klinicznej oraz wdrożenie terapii poznawczo-behawioralnej, która jest rekomendowaną metodą leczenia. Wiedza na temat symptomów nerwicy może pomóc opiekunom w szybkiej identyfikacji problemów zdrowotnych i skierowaniu pacjentów na odpowiednią terapię, co jest kluczowe dla ich zdrowia i jakości życia.
Pytanie 32

Jakie środki należy wdrożyć u pacjentki z zagrożeniem wystąpienia odleżyn w obrębie pośladków?

A. 96% alkohol etylowy
B. Altacet żel
C. 0,5% krem propolisowy
D. Płynny puder

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Krem propolisowy w stężeniu 0,5% to naprawdę fajny wybór na zapobieganie odleżynom. Ma świetne właściwości antybakteryjne i pomaga w regeneracji skóry, co jest mega ważne, gdy chodzi o pielęgnację. Dzięki temu, że nawilża i natłuszcza skórę, możemy utrzymać ją w dobrej kondycji, a to zmniejsza ryzyko uszkodzeń. Co ciekawe, propolis działa też przeciwzapalnie, więc może pomóc w zapobieganiu dalszym problemom skórnym. W praktyce, warto go stosować dla osób, które mają ograniczoną mobilność, regularnie przy pielęgnacji ciała, bo to jest zgodne z tym, co jest zalecane w zapobieganiu odleżynom. Pamiętajmy też o tym, żeby regularnie sprawdzać stan skóry pacjenta i robić zmiany pozycji, a nawet korzystać z materacy przeciwodleżynowych. To wszystko razem to klucz do dobrej opieki. No i ważne jest też, żeby edukować personel i rodziny pacjentów o ryzyku wystąpienia odleżyn i sposobach ich zapobiegania, bo wiedza to potęga!
Pytanie 33

Z uwagi na problemy z sercem, podopieczna powinna prowadzić oszczędny tryb życia. Jakie zadanie domowe jest niewskazane dla podopiecznej i koniecznie wymaga wsparcia opiekuna?

A. Krojenie warzyw na sałatkę
B. Ścieranie kurzu z szafki
C. Mycie talerzy
D. Mycie wanny

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Mycie wanny jest fizycznie wymagającą czynnością, która może być obciążająca dla osoby z chorobami serca. Zgodnie z zasadami opieki nad osobami starszymi i chorymi, niektóre zadania domowe powinny być realizowane przez opiekunów, aby zmniejszyć ryzyko przeforsowania. Mycie wanny często wymaga schylania się, wyciągania rąk i dużej siły, co może prowadzić do nadmiernego wysiłku i zwiększać ryzyko problemów z sercem. Warto zastosować zasady ergonomii, które zalecają unikanie nadmiernego obciążenia organizmu, zwłaszcza w przypadku osób z już istniejącymi schorzeniami. W takich sytuacjach zaleca się delegowanie trudnych zadań na opiekuna, co pozwala na zachowanie bezpieczeństwa podopiecznej oraz zapewnienie jej komfortu i zdrowia. Przykładowo, opiekun może wykorzystać narzędzia ułatwiające czyszczenie, takie jak długie szczotki, czy środki chemiczne, które nie wymagają intensywnego szorowania, co dodatkowo zmniejsza obciążenie fizyczne.
Pytanie 34

W planie pracy z osobą poruszającą się o kulach należy przede wszystkim uwzględnić działania skoncentrowane na

A. bezpieczeństwie.
B. zainteresowaniach.
C. oczekiwaniu.
D. współpracy.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'bezpieczeństwo' jest kluczowa w kontekście pracy z podopiecznym poruszającym się o kulach. Przede wszystkim, zapewnienie bezpieczeństwa jest absolutnym priorytetem w każdej formie wsparcia. Osoby korzystające z kul mogą mieć ograniczoną stabilność i koordynację, co naraża je na ryzyko upadków lub kontuzji. Dlatego w harmonogramie pracy należy uwzględnić elementy, które zmniejszą takie ryzyko. Praktyczne podejście może obejmować przygotowanie odpowiednich przestrzeni do poruszania się (np. usunięcie przeszkód), a także zapewnienie wsparcia w trudnych do pokonania miejscach. Warto także pomyśleć o edukacji podopiecznego w zakresie technik bezpiecznego poruszania się oraz używania kul. Uwzględnienie aspektu bezpieczeństwa w planowaniu działań jest zgodne z obowiązującymi standardami pracy socjalnej oraz rehabilitacyjnej, które nakładają na pracowników obowiązek priorytetowego traktowania zdrowia i bezpieczeństwa podopiecznych. Troska o bezpieczeństwo wpływa również na budowanie zaufania, co ma kluczowe znaczenie w relacji terapeutycznej.
Pytanie 35

Opiekun powinien określić poziom samodzielności w zakresie wykonywania czynności higienicznych u 80-letniego podopiecznego z cukrzycą oraz zaawansowaną chorobą Alzheimera na podstawie

A. karty informacyjnej dotyczącej pobytu w placówce opieki zdrowotnej
B. dokumentacji leczenia szpitalnego
C. obserwacji uczestniczącej
D. rozmowy z podopiecznym

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Obserwacja uczestnicząca jest kluczowym narzędziem w ocenie zakresu samodzielności podopiecznego podczas wykonywania czynności higienicznych, szczególnie u osób starszych z zaburzeniami zdrowotnymi, takimi jak cukrzyca i choroba Alzheimera. Poprzez bezpośrednią obserwację, opiekun ma szansę ocenić rzeczywiste umiejętności oraz ograniczenia pacjenta w kontekście codziennych czynności higienicznych. Na przykład, obserwując jak podopieczny radzi sobie z myciem rąk, opiekun może zauważyć, czy pacjent potrzebuje wsparcia w zakresie mobilności, koordynacji ruchowej czy pamięci. Takie podejście jest zgodne z zasadami person-centered care, które kładą nacisk na indywidualne potrzeby pacjenta i jego możliwości. Ponadto, obserwacja uczestnicząca pozwala na dostosowanie interwencji do zmieniającego się stanu zdrowia pacjenta, co jest niezbędne w dynamicznych sytuacjach związanych z opieką.
Pytanie 36

Jaki sposób przeprowadzenia toalety całego ciała jest polecany dla samodzielnie poruszającego się pacjenta z zaawansowaną postacią choroby Parkinsona?

A. Samodzielnie, na stojąco, pod prysznicem
B. Samodzielnie w wannie z uchwytami
C. Pod prysznicem, na taborecie, z pomocą opiekuna
D. W łóżku, wykonana przez opiekuna

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybór pod prysznicem, na taborecie, z pomocą opiekuna jest zalecany dla osób z zaawansowaną chorobą Parkinsona, ponieważ zapewnia maksymalne bezpieczeństwo i komfort. Osoby te często doświadczają problemów z równowagą, co zwiększa ryzyko upadków. Użycie taboretu pod prysznicem pozwala na stabilne siedzenie, co zmniejsza obciążenie stawów i ułatwia wykonanie toalety. Pomoc opiekuna jest kluczowa, ponieważ może on wspierać podopiecznego w trudnych momentach oraz stwarzać poczucie bezpieczeństwa. Standardy dotyczące opieki nad osobami z ograniczeniami ruchowymi wskazują na konieczność stosowania rozwiązań minimalizujących ryzyko urazów. Dodatkowo, pod prysznicem łatwiej jest zachować higienę, a ciepła woda działa relaksująco, co jest istotne w kontekście zmniejszania napięcia mięśniowego, charakterystycznego dla tej choroby. Tego rodzaju podejście wpisuje się w praktyki oparte na dowodach, które stawiają na pierwszym miejscu bezpieczeństwo i komfort pacjenta.
Pytanie 37

Jak powinno się przeprowadzać oklepywanie klatki piersiowej w celu zapobiegania powikłaniom płucnym?

A. Dłonią z wyprostowanymi palcami, w kierunku dół drzewa oskrzelowego
B. Dłonią z wyprostowanymi palcami, w kierunku górę drzewa oskrzelowego
C. Dłonią uformowaną w "łódkę", od szczytu płuc wzdłuż żeber do podstawy klatki piersiowej
D. Dłonią uformowaną w "łódkę", od podstawy klatki piersiowej wzdłuż żeber do szczytu płuc

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Oklepywanie klatki piersiowej, czyli ten drenaż oskrzelowy, to naprawdę przydatna technika. Pomaga w usuwaniu wydzieliny z dróg oddechowych, co jest ważne, zwłaszcza dla osób z problemami oddechowymi, jak np. mukowiscydoza czy inne choroby płuc. Jak dobrze ułożysz rękę w kształcie 'łódki', to możesz naprawdę lepiej wykorzystać siłę uderzenia. Warto pamiętać, żeby ruch wykonywać od podstawy klatki piersiowej wzdłuż żeber ku górze. Dzięki temu fale wibracji idą w stronę dróg oddechowych, co ułatwia przesuwanie wydzieliny do oskrzeli, gdzie można ją potem odkrztuszać. Na przykład, w rehabilitacji po operacjach klatki piersiowej, jest to kluczowe, bo poprawia wentylację płuc i zmniejsza ryzyko infekcji. Jak będziesz stosować te techniki zgodnie z zaleceniami, to można naprawdę poprawić komfort życia pacjentów z problemami płucnymi.
Pytanie 38

Aby uniknąć zachłyśnięcia się osoby leżącej podczas podawania napojów, opiekun powinien

A. ustawić osobę na lewym boku
B. zostawić osobę w pozycji leżącej
C. ustawić osobę na prawym boku
D. podnieść osobę do pozycji półleżącej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź wskazująca na uniesienie osoby do pozycji półleżącej jest poprawna, ponieważ ta pozycja znacząco redukuje ryzyko zachłyśnięcia się podczas podawania napojów. Pozycja półleżąca, czyli kąt około 30-45 stopni względem poziomu, umożliwia swobodny przepływ płynów do przełyku, minimalizując ryzyko dostania się ich do dróg oddechowych. W praktyce, aby osiągnąć tę pozycję, warto wykorzystać odpowiednie poduszki lub specjalistyczne urządzenia wspierające. Zgodnie z wytycznymi organizacji zajmujących się opieką zdrowotną, w tym z wytycznymi European Resuscitation Council, zapewnienie bezpiecznej pozycji pacjenta podczas podawania płynów jest kluczowe dla uniknięcia powikłań, takich jak aspiracja. Dodatkowo, ważne jest, aby monitorować pacjenta podczas picia, co pozwala na szybką reakcję w razie wystąpienia jakichkolwiek trudności. W kontekście opieki nad osobami starszymi lub z ograniczeniami ruchowymi, znajomość technik podawania płynów jest niezbędna i powinna być integralną częścią szkolenia personelu opiekuńczego.
Pytanie 39

W planie opieki nad 80-letnią osobą, u której występuje wysoka temperatura, katar oraz wilgotny kaszel, opiekun powinien uwzględnić:

A. nawilżanie powietrza w pomieszczeniu, oklepywanie pleców podopiecznej, zaopatrzenie w chusteczki higieniczne, podawanie płynów
B. kąpiel podopiecznej w wannie, wietrzenie pomieszczenia, zakup pieluchomajtek, podawanie płynów
C. nawilżanie powietrza w pomieszczeniu, zapewnienie produktów o dużej kaloryczności, podawanie leków
D. wietrzenie pomieszczenia, dostarczanie produktów bogatych w błonnik, nacieranie pleców podopiecznej spirytusem

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybór odpowiedzi dotyczącej nawilżania powietrza, oklepywania pleców podopiecznej, zaopatrzenia w chusteczki higieniczne oraz podawania płynów jest właściwy z kilku powodów. Nawilżanie powietrza w pomieszczeniu jest kluczowe, szczególnie u osób starszych, gdyż suche powietrze może nasilać objawy związane z infekcjami dróg oddechowych, takie jak kaszel czy katar. Utrzymanie odpowiedniej wilgotności powietrza (zalecana to 40-60%) pomaga w łagodzeniu podrażnień błon śluzowych. Oklepywanie pleców jest uznawane za skuteczną technikę, która ułatwia odkrztuszanie oraz poprawia wentylację płuc, co jest istotne w przypadku kaszlu wilgotnego. Zaopatrzenie w chusteczki higieniczne jest również ważne, aby podopieczna mogła komfortowo radzić sobie z katarem. Podawanie płynów jest niezbędne do utrzymania nawodnienia, co jest szczególnie istotne w kontekście gorączki, kiedy organizm traci więcej płynów. Te działania są zgodne z zaleceniami dotyczącymi opieki nad osobami starszymi i chorymi, co potwierdzają standardy opieki zdrowotnej, które kładą nacisk na holistyczne podejście oraz zapewnienie komfortu pacjentowi.
Pytanie 40

Aby zapobiec powstawaniu odleżyn poprzez zmniejszenie ucisku na region krzyżowy, guzy kulszowe oraz pięty, zaleca się, aby pacjent był ułożony na

A. boku z uniesionym wezgłowiem na wysokość 50°
B. brzuchu z uniesionym wezgłowiem na wysokość 50°
C. plecach z uniesionym wezgłowiem na wysokość 70°
D. boku z uniesionym wezgłowiem na wysokość 30°

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Ułożenie pacjenta na boku z uniesionym wezgłowiem na wysokość 30° jest optymalną pozycją zapobiegającą powstawaniu odleżyn, szczególnie w rejonie krzyżowym, guzów kulszowych oraz pięt. Taka pozycja minimalizuje ciśnienie na newralgiczne miejsca, co jest kluczowe w profilaktyce odleżyn. Warto zaznaczyć, że uniesienie wezgłowia na 30° pomaga również w zapewnieniu komfortu pacjenta oraz ułatwia oddychanie, co jest istotne w przypadku osób z ograniczeniami w poruszaniu się. Pozycjonowanie pacjenta w ten sposób zgodne jest z wytycznymi dotyczącymi opieki nad osobami unieruchomionymi, które zalecają regularną zmianę pozycji ciała oraz zastosowanie odpowiednich technik, aby zmniejszyć ryzyko powstawania odleżyn. Przykłady skutecznych praktyk obejmują wykorzystanie materacy przeciwodleżynowych oraz regularne kontrolowanie stanu skóry w miejscach narażonych na odleżyny, co stanowi integralną część kompleksowej opieki nad pacjentem.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej