Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 19 kwietnia 2025 14:08
Data zakończenia: 19 kwietnia 2025 14:22

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Czy z zwiększeniem nakładu, koszt jednostkowy wykonania folderu

A. pozostaje bez zmian

B. maleje

C. waha się

D. rośnie

Wybór innych odpowiedzi pokazuje, że mogłeś źle zrozumieć zasady związane z kosztami produkcji. Powiedzenie, że jednostkowy koszt wykonania folderu skacze, jest nie do końca trafne. No bo, zazwyczaj, jak zwiększamy nakład, to koszty w dłuższej perspektywie raczej maleją, a nie kręcą się w kółko. Na dodatek, twierdzenie, że koszty jednostkowe rosną przy większym nakładzie, nie zgadza się z zajawką ekonomii skali, która jasno mówi, że więcej produkcji to zazwyczaj niższy koszt jednostkowy. Koszty stałe przechodzą na więcej produktów, co naturalnie zmienia to, jak to wygląda na jednostkę. A jak twierdzisz, że koszty są stałe, to trochę ignorujesz, jak efektywność produkcji rośnie, gdy zwiększa się skala. Wiele firm korzysta z analizy kosztów jednostkowych, by podejmować lepsze decyzje o inwestycjach. Ignorowanie tego prowadzi do kiepskich decyzji finansowych.

Pytanie 2

Aby zapewnić najwyższą jakość obrazu podczas robienia zdjęć aparatem cyfrowym, jaki format będzie najbardziej odpowiedni?

A. RAW

B. PNG

C. TIFF

D. JPEG

Wybór formatu JPEG często wynika z przyzwyczajenia oraz jego powszechnej dostępności. Jednakże, JPEG jest formatem stratnym, co oznacza, że przy każdej kompresji traci dane, co prowadzi do pogorszenia jakości obrazu. Chociaż JPEG jest doskonały dla publikacji internetowych ze względu na małe rozmiary plików, to jednak przy zastosowaniach profesjonalnych, gdzie kluczowa jest jakość, nie powinien być preferowany. Z kolei TIFF to format bezstratny, który oferuje wysoką jakość i elastyczność w obróbce, ale jednocześnie generuje znacznie większe pliki, co może być niepraktyczne w przypadku dużej liczby zdjęć. PNG, choć świetnie sprawdza się w grafice internetowej, również nie jest odpowiedni do zdjęć, ponieważ nie obsługuje szerokiego zakresu kolorów tak jak RAW, a także jest formatem bezstratnym, który nie oferuje tak dużej ilości danych surowych jak RAW. Zrozumienie różnic między tymi formatami jest kluczowe dla każdego fotografa. Należy mieć na uwadze, że wybór formatu powinien być dostosowany do celu, w jakim zdjęcia będą wykorzystywane. W przypadku archiwizacji oraz późniejszej obróbki, RAW zapewnia zdecydowanie najlepsze rezultaty, podczas gdy JPEG, TIFF i PNG mają swoje ograniczenia i zastosowania, które mogą nie spełniać oczekiwań profesjonalistów.

Pytanie 3

Aby przygotować 2 000 plakatów o wymiarach 500 x 700 mm w kolorystyce 4 + 0, należy skorzystać z

A. solwentowego plotera drukującego o szerokości zadruku 1,8 m.

B. szerokowstęgowej, 8-kolorowej maszyny fleksograficznej.

C. cyfrowej maszyny drukarskiej o formacie SRA3.

D. półformatowej, 4-kolorowej maszyny offsetowej.

Półformatowa, 4-kolorowa maszyna offsetowa jest najlepszym wyborem do produkcji 2000 plakatów o wymiarach 500 x 700 mm w kolorystyce 4 + 0. Druk offsetowy charakteryzuje się wysoką jakością reprodukcji kolorów oraz dużą efektywnością przy dużych nakładach. W przypadku plakatu o takiej wielkości, offset pozwala na uzyskanie wyraźnych i intensywnych kolorów, co jest niezbędne w materiałach reklamowych. Dodatkowo, przy dużych zamówieniach, koszt jednostkowy druku offsetowego maleje, co czyni go bardziej opłacalnym rozwiązaniem. W praktyce, maszyny offsetowe używane do takich zleceń są w stanie zadrukować duże arkusze papieru, co również przyspiesza proces produkcji. Przykładowo, maszyny takie jak Heidelberg czy Komori są standardem w branży, umożliwiając jednoczesne nanoszenie czterech kolorów na arkusz. W przypadku plakatu 4 + 0, co oznacza cztery kolory zadruku i brak druku z tyłu, offset idealnie spełnia te wymagania, oferując możliwość zastosowania różnych rodzajów papieru, co zwiększa atrakcyjność finalnego produktu.

Pytanie 4

Tracking to

A. ustalanie przestrzeni pomiędzy kolejnymi wierszami tekstu

B. globalna regulacja odległości pomiędzy znakami w całym tekście

C. regulowanie odstępów pomiędzy parami znaków w danym kroju pisma

D. wyróżnianie tekstu przez dodawanie odstępów pomiędzy literami

W kontekście typografii istnieje wiele aspektów związanych z formatowaniem tekstu, które mogą wprowadzać w błąd, jeśli nie są zrozumiane poprawnie. Odpowiedzi, które odnosiły się do wyróżnienia tekstu poprzez dodawanie odstępów między literami, a także regulacji odległości między wierszami, pomijają kluczową różnicę między tymi pojęciami a trackingiem. Wyróżnienie tekstu poprzez dodatkowe odstępy jest bardziej związane z kerningiem, który dotyczy regulacji przestrzeni jedynie między parami znaków. Kerning jest zatem bardziej lokalnym podejściem, które wymaga starannego dostosowania dla osiągnięcia odpowiedniej estetyki na poziomie pojedynczych par liter. Również ustalanie odległości między wierszami w typografii, znane jako leading, dotyczy całkowicie innego aspektu formatowania tekstu, koncentrując się na przestrzeni między liniami tekstu, co nie ma bezpośredniego związku z trackingiem. Typowe błędy myślowe obejmują mylenie tych terminów i ich zastosowań, co często skutkuje niepoprawnym użyciem tych technik w projektach graficznych. Warto zrozumieć, że każda z tych technik ma swoje konkretne zastosowanie i wpływ na czytelność tekstu, a ich nieprawidłowe zrozumienie może prowadzić do niezadowalających rezultatów końcowych w projektowaniu.

Pytanie 5

Aby stworzyć automatyczną numerację dla 16-stronicowego katalogu w programie Adobe InDesign, której strony należy użyć?

A. parzystej

B. nieparzystej

C. wzorcowej

D. tytułowej

Aby utworzyć automatyczną numerację w 16-stronnicowym katalogu w programie Adobe InDesign, należy skorzystać ze stron wzorcowych. Strony wzorcowe (master pages) w InDesign umożliwiają projektowanie układów, które mogą być jednocześnie stosowane na wielu stronach dokumentu. Kiedy dodasz numerację stron na stronie wzorcowej, automatycznie zaktualizuje się ona na wszystkich stronach, które korzystają z tego wzorca. Przykładem zastosowania może być stworzenie wzorca dla katalogu, gdzie numeracja jest umieszczona w rogu strony. Dzięki temu, zmieniając projekt jednej strony wzorcowej, wszystkie strony powiązane będą aktualizowane jednocześnie, co znacząco przyspiesza proces edycji. Zgodnie z dobrymi praktykami projektowania, stosowanie stron wzorcowych pozwala na efektywniejsze zarządzanie dużymi dokumentami i zapewnia spójność wizualną. Ponadto, automatyczna numeracja stron minimalizuje ryzyko pomyłek, które mogą występować podczas ręcznego wprowadzania numerów na poszczególnych stronach.

Pytanie 6

Kontrola kolorystyki wydruków w oparciu o analizę odbitki próbnej zrealizowanej na prooferze cyfrowym wymaga

A. kalibracji kolorystyki z monitorem i oznaczania kolorów

B. wykonania odbitki z pliku przeznaczonego do druku bez skalowania pliku

C. przygotowania plików wektorowych i zwiększenia nasycenia kolorów

D. skalowania pliku oraz druku na oddzielnych urządzeniach testowych oraz graficznych

Kalibracja kolorystyki z monitorem i markowanie kolorów, choć istotne w kontekście ogólnych praktyk w druku, nie są wystarczające do skutecznej weryfikacji kolorystycznej odbitki próbnej na prooferze. Kalibracja monitora ma na celu zapewnienie, że kolory wyświetlane na ekranie są zgodne z kolorami, które można uzyskać w druku, ale nie zastępuje ona potrzeby wykorzystania plików przeznaczonych do druku w ich oryginalnej formie. Markowanie kolorów natomiast, choć może być przydatne na etapie projektowania, nie eliminuje ryzyka błędów wynikających ze skalowania lub niepoprawnego przygotowania plików. Przygotowanie plików wektorowych z podbiciem kolorów także może wprowadzać nieścisłości, gdyż zmiany w kolorach mogą nie być odzwierciedlone w druku, jeśli plik nie jest odpowiednio przygotowany. Skalowanie pliku i drukowanie na różnych urządzeniach testowych wprowadza dodatkowe zmienności, co czyni ocenę kolorystyczną mało wiarygodną. Kluczowym błędem myślowym jest założenie, że jakiekolwiek działania podejmowane na etapie przygotowania plików są równoważne z wykonaniem odbitki z oryginalnego pliku. Bez tego kroku ocena kolorystyczna staje się subiektywna i podatna na błędy, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 7

W drukarni, przy tworzeniu zaproszeń składających się z czterech stron, realizuje się następujące czynności:

A. zalewkowanie, techniczna adiustacja, korekta kolorów, maszyna drukarska.

B. techniczna adiustacja, graficzna obróbka plików, łamanie, impozycja.

C. przygotowanie pliku PDF, wykonanie formy drukowej, złamanie.

D. graficzna obróbka plików, naświetlanie płyty, impozycja, maszyna drukarska.

Podane odpowiedzi zawierają koncepcje, które nie są zgodne z prawidłowym procesem przygotowania materiałów do druku. Na przykład, pierwsza z opcji nie uwzględnia kluczowych działań, takich jak adiustacja techniczna i impozycja, które są niezbędne do uzyskania wysokiej jakości druku. Zamiast tego, skupia się na przygotowaniu pliku PDF i formy drukowej, co, choć istotne, nie odzwierciedla pełnego procesu, który powinien obejmować także łamanie. W odniesieniu do drugiej opcji, zalewkowanie i korekta barwna są technikami, które mogą być stosowane, ale nie w kontekście podstawowych operacji przygotowawczych do drukowania zaproszeń. Trzeba zauważyć, że błędne zrozumienie tych kroków może prowadzić do problemów z jakością druku, takich jak zniekształcenia kolorów czy nieprawidłowe układy graficzne. Ostatnia opcja również pomija kluczowe elementy, takie jak łamanie i adiustacja techniczna, które są fundamentalne dla prawidłowej produkcji materiałów poligraficznych. Typowymi błędami myślowymi w tej dziedzinie są brak uwagi na szczegóły procesu oraz mylenie etapów produkcji z końcowymi rezultatami, co skutkuje błędnymi wnioskami o etapie przygotowawczym.

Pytanie 8

Jakie jest podstawowe źródło do stworzenia proofa cyfrowego?

A. diapozytyw

B. plik PDF

C. negatywna forma

D. wersja kopiowa

Plik PDF jest rzeczywiście materiałem wyjściowym do wykonania proofa cyfrowego, ponieważ stanowi uniwersalny format, który zapewnia spójność dokumentu niezależnie od urządzenia czy systemu operacyjnego. W kontekście prepress i druku, pliki PDF są często preferowane ze względu na swoją zdolność do zachowania oryginalnych elementów graficznych, czcionek i układu, co jest kluczowe dla jakości końcowego produktu. Przygotowując proof, profesjonalne studia graficzne i drukarnie korzystają z plików PDF, aby dokładnie odwzorować, jak wydruk będzie wyglądał na papierze, co pozwala na wczesne wykrycie ewentualnych błędów i problemów z kolorami. Ponadto, pliki PDF są zgodne z różnymi standardami, takimi jak PDF/X, które są specjalnie zaprojektowane na potrzeby druku, co dodatkowo zwiększa ich użyteczność w branży. Użycie plików PDF w procesie przygotowania proofów cyfrowych jest więc zgodne z najlepszymi praktykami, co przekłada się na efektywność i jakość produkcji.

Pytanie 9

Jakie parametry ustala się przy tworzeniu pliku PDF zgodnego ze standardami druku?

A. Kadrowanie obrazu, formatowanie obrazu, znaki pasowania

B. Formatowanie obrazu, rozmiar spadów, znaki pasowania

C. Rozmiar spadów, skala densytometryczna, oznaczenia cięcia i pasowania

D. Skalowanie obrazu, skala densytometryczna, oznaczenia cięcia

Wybór parametrów przy tworzeniu pliku PDF o standardzie drukarskim jest procesem wymagającym zrozumienia specyfikacji technicznych, które mają kluczowe znaczenie dla jakości wydruku. Odpowiedzi opierające się na kadrowaniu obrazu, formatowaniu obrazu czy skalowaniu obrazu wskazują na niepełne zrozumienie wymagań technicznych. Kadrowanie obrazu, choć ważne w kontekście kompozycji wizualnej, nie jest parametrem, który bezpośrednio wpływa na proces druku. Formatowanie obrazu odnosi się bardziej do sposobu prezentacji i edycji grafiki, a nie do specyfikacji technicznych wymaganych w druku. Skalowanie obrazu może prowadzić do zniekształceń, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej. Ponadto, pominięcie takich elementów jak znaki cięcia, które są kluczowe dla precyzyjnego przycięcia i dopasowania, może prowadzić do nieprofesjonalnego wyglądu finalnego produktu. Istotne jest, aby zrozumieć, że wydajny proces druku wymaga ścisłego przestrzegania norm, które są oparte na doświadczeniach w branży oraz standardach, takich jak ISO 12647, które zapewniają spójność w reprodukcji kolorów oraz jakość wydruku. Właściwe przygotowanie plików PDF uwzględniające odpowiednie parametry techniczne jest fundamentem sukcesu w projektowaniu graficznym i produkcji druków.

Pytanie 10

Gdy opakowanie jest pokryte jednolitym tłem o 100% pokrycia farbą drukarską, to mamy do czynienia z

A. siatką

B. gradientem

C. tintą

D. aplą

Odpowiedź "apla" jest poprawna, ponieważ termin ten odnosi się do jednolitego pokrycia powierzchni farbą drukarską, co skutkuje pełnym wypełnieniem koloru na danym obszarze. W kontekście druku, aplą definiuje się jako obszar, na którym zastosowano 100% pokrycie farbą, co jest istotne w procesach tworzenia opakowań oraz materiałów reklamowych. W praktyce oznacza to, że obszar ten nie pozwala na przenikanie światła ani wyeksponowanie tła, co jest kluczowe w projektowaniu graficznym. Apla jest stosowana w wielu branżach, w tym w druku offsetowym oraz fleksograficznym, gdzie jednolite kolory są istotnym elementem wizualnym. Zastosowanie apli jest również widoczne w produkcie końcowym, który wymaga estetycznego wyglądu i spójności kolorystycznej, co można zobaczyć w reklamach, katalogach czy opakowaniach produktów. W kontekście standardów, apla jest kluczowym elementem w systemach zarządzania jakością w druku, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów jest niezbędne do utrzymania wysokiej jakości wydruków.

Pytanie 11

Jaką cenę ma karton potrzebny do wydrukowania 120 sztuk zaproszeń o wymiarach 200 × 90 mm w technologii druku cyfrowego, jeśli arkusz kartonu ozdobnego A1 kosztuje 5 zł?

A. 25 zł

B. 35 zł

C. 30 zł

D. 40 zł

Aby obliczyć koszt kartonu niezbędnego do wydrukowania 120 zaproszeń o wymiarach 200 × 90 mm, należy najpierw obliczyć, ile takich zaproszeń można wydrukować z jednego arkusza kartonu formatu A1. Format A1 ma wymiary 594 × 841 mm, co daje powierzchnię 0,5 m². Zaproszenie o wymiarach 200 × 90 mm zajmuje powierzchnię 0,018 m². Z jednego arkusza A1 można wydrukować 27 zaproszeń (594/200 = 2,97 i 841/90 = 9,34; 2 * 9 = 18, więc 2 wzdłuż i 9 w poprzek, co daje 18 zaproszeń na jednym arkuszu). Zatem do wydrukowania 120 zaproszeń potrzebne będą 120/27 = 4,44 arkuszy, co zaokrąglamy do 5 arkuszy. Koszt jednego arkusza wynosi 5 zł, więc koszt pięciu arkuszy wyniesie 5 * 5 zł = 25 zł. Poprawne zrozumienie wymagań dotyczących formatu i liczby zaproszeń jest kluczowe w procesie planowania produkcji i zarządzania budżetem.

Pytanie 12

Ile stron formatu B5 ma broszura, która została wydrukowana na 2 arkuszach formatu B2?

A. 24 strony

B. 40 stron

C. 48 stron

D. 32 strony

Niepoprawne odpowiedzi często wynikają z błędnej interpretacji pojęcia formatu papieru oraz procesu drukowania. Wiele osób może pomyśleć, że broszura wydrukowana na arkuszach B2 ma mniej stron, co jest wynikiem niepełnego zrozumienia, jak wiele stron można uzyskać z jednego arkusza w wyniku jego składania i cięcia. Przykłady błędnych założeń to przyjęcie, że każdy arkusz B2 może dać tylko 24 strony B5, co nie uwzględnia faktu, że przy odpowiednim składaniu liczba ta znacząco rośnie. Inne odpowiedzi, takie jak 40 lub 48 stron, mogą wynikać z nieprawidłowego zrozumienia pojęcia złożoności broszury, gdzie użytkownicy nie biorą pod uwagę, że nie każda strona musi być zadrukowana. Ponadto, pomijanie różnic w formatach papieru i ich wpływu na ostateczny produkt jest typowym błędem myślowym, który prowadzi do nieprecyzyjnych obliczeń. Aby poprawnie zrozumieć, jak działa proces drukowania i składania, ważne jest, aby mieć na uwadze zasady związane z rzemiosłem drukarskim i projektowaniem publikacji drukowanych. Kluczowe jest zrozumienie, jakie są praktyki w branży i jak te zasady wpływają na efektywność i zakres produkcji materiałów drukowanych.

Pytanie 13

Jaki typ formatu dotyczy pracy z grafiką rastrową?

A. EPS

B. PSD

C. SVG

D. CDR

Format PSD (Photoshop Document) jest natywnym formatem plików stosowanym w oprogramowaniu Adobe Photoshop, które jest jednym z najpopularniejszych narzędzi do obróbki grafiki bitmapowej. Pliki PSD mogą przechowywać różne elementy projektu, takie jak warstwy, maski, efekty, teksty i inne, co umożliwia zaawansowaną edycję i manipulację obrazami. Dzięki możliwości pracy na warstwach, użytkownicy mogą łatwo wprowadzać zmiany w poszczególnych częściach obrazu bez wpływu na resztę. Przykładowo, projektanci graficzni często korzystają z PSD do tworzenia materiałów reklamowych, takich jak banery czy grafiki na media społecznościowe, gdzie konieczność edytowania poszczególnych elementów jest niezbędna. Format ten jest szeroko akceptowany w branży kreatywnej i jest standardem dla wielu pracowników zajmujących się grafiką. Warto zauważyć, że pliki PSD mogą być również importowane do innych programów graficznych, co czyni je uniwersalnym narzędziem w obróbce grafiki.

Pytanie 14

Jaką rozdzielczość skanowania powinien mieć oryginał wielobarwny, jeśli jego powiększenie w trakcie druku wynosi 4 razy?

A. 1 200 dpi

B. 600 dpi

C. 300 dpi

D. 2 400 dpi

Poprawna odpowiedź 1 200 dpi wynika z konieczności uwzględnienia powiększenia oryginału w procesie skanowania. Standardowa rozdzielczość skanowania dla dokumentów wielobarwnych wynosi 300 dpi. Gdy oryginał jest powiększany 4-krotnie, rozdzielczość skanowania powinna być proporcjonalnie wyższa, aby zachować jakość obrazu. W tym przypadku, mnożymy 300 dpi przez 4, co daje 1 200 dpi. Taka praktyka jest zgodna z zasadami profesjonalnego skanowania i druku, gdzie jakość obrazu jest kluczowa dla zachowania detali oraz kolorów. Przykładowo, w branży reklamowej czy fotograficznej, wyższa rozdzielczość skanowania pozwala na uzyskanie lepszych efektów wizualnych, co jest niezbędne w pracy z dużymi formatami. Warto również wspomnieć, że skanowanie w wyższej rozdzielczości umożliwia lepszą obróbkę graficzną, co jest niezwykle istotne w kontekście późniejszego drukowania i publikacji. Standardy ISO dla skanowania wskazują na konieczność stosowania odpowiednich ustawień DPI w zależności od celu końcowego, co potwierdza słuszność tej odpowiedzi.

Pytanie 15

Ile składek zawiera książka licząca 160 stron w formacie A5, jeśli została wydrukowana na arkuszach A1?

A. 10 składek

B. 5 składek

C. 6 składek

D. 4 składki

Podczas rozwiązywania tego problemu można się natknąć na różne mylące koncepcje dotyczące liczby składek oraz ich powiązań z ilością stron książki. W pierwszej kolejności, wiele osób może pomyśleć, że wystarczy po prostu podzielić liczbę stron przez liczbę stron w jednej składce, nie zważając na to, ile stron można uzyskać z jednego arkusza A1. Sposób, w jaki składki zostały zaplanowane, odgrywa kluczową rolę w produkcji materiałów drukowanych. Na przykład, jeśli założymy, że każda składka zawiera 16 stron, to 160 stron podzielone przez 16 prowadziłoby do 10 składek, co jednak nie uwzględnia zagadnienia formatu A1. W praktyce, każda składka A5 wymaga znacznie większej ilości papieru, co wprowadza dodatkowe zmiany w liczbie potrzebnych składek. Innym błędem jest nieprawidłowe oszacowanie liczby stron, które można uzyskać z jednego arkusza A1, ponieważ nie uwzględnia się, że arkusze te mogą być składane w sposób, który maksymalizuje wykorzystanie papieru. Ostatecznie, kluczowe jest zrozumienie, że liczba składek nie zależy wyłącznie od ilości stron, ale także od konkretnego formatu i sposobu ich druku. Zastosowanie dobrych praktyk w druku i precyzyjne obliczenia są niezbędne do efektywnego planowania produkcji, co jest ważne w branży poligraficznej.

Pytanie 16

Żywa pagina to informacja umieszczona

A. na spuszczonych kolumnach.

B. na stronach z wolnymi miejscami.

C. na tytułach czterech i dwóch.

D. w pojedynczym wierszu na górze strony.

Żywa pagina to termin związany z publikowaniem informacji w formie wizualnej, która ma na celu przyciągnięcie uwagi czytelnika. Umieszczanie żywej paginy w jednym wierszu u góry strony jest standardem w wielu wydawnictwach i praktykach graficznych. Takie umiejscowienie sprawia, że informacja jest łatwo zauważalna i dostępna bez konieczności przewijania treści dokumentu. Przykładem zastosowania żywej paginy może być umieszczenie tytułu artykułu na górze strony, co ułatwia jego identyfikację oraz przyciąga potencjalnych czytelników. W kontekście standardów, praktyka ta jest zgodna z zasadami typografii, które podkreślają znaczenie struktury i hierarchii informacji w publikacjach. Odpowiednie formatowanie oraz wyeksponowanie żywej paginy przyczynia się do poprawy czytelności dokumentu oraz zwiększa jego atrakcyjność wizualną. Wydawcy i projektanci powinni zatem zwracać szczególną uwagę na te aspekty, aby efektywnie komunikować treści i przyciągać uwagę odbiorców.

Pytanie 17

Oryginalne przezroczyste folie przekształca się na format cyfrowy za pomocą

A. kopioramy stykowej

B. skanera bębnowego

C. naświetlarki CtF

D. aparatu analogowego

Kiedy myślimy o digitalizacji transparentnych folii, często pojawiają się różne urządzenia, ale nie wszystkie z nich są odpowiednie do tego zadania. Kopioramy stykowe, na przykład, są używane do kopiowania dokumentów i obrazów, jednak ich działanie opiera się na procesie fotochemicznym, który nie pozwala na uzyskanie wysokiej jakości skanów wymaganych w przypadku folii. Użycie aparatu analogowego jest kolejnym błędnym podejściem; chociaż może się wydawać, że rejestruje obraz, nie oferuje precyzji i szczegółowości skanów, które są kluczowe w przemyśle graficznym. Naświetlarki CtF (Computer-to-Film) są z kolei przeznaczone do bezpośredniego naświetlania filmów używanych w druku, a nie do digitalizacji materiałów; są to urządzenia zaprojektowane do pracy w innym etapie produkcji, który wymaga odpowiednich nośników. Ważne jest zrozumienie, że każda z tych technologii ma swoje miejsce w procesie produkcyjnym, ale nie wszystkie są odpowiednie do konwersji przezroczystych folii na materiał cyfrowy. W branży graficznej kluczowe jest stosowanie odpowiednich urządzeń, które spełniają standardy jakości, a skanery bębnowe są najlepszym rozwiązaniem, które zapewnia najwyższą jakość obrazu i dokładność niezbędną w profesjonalnych zastosowaniach.

Pytanie 18

W programie Adobe Acrobat funkcja "podgląd wyjściowy" przed naświetlaniem formatek drukarskich umożliwia ocenę poprawności

A. zamiany tekstu na krzywe

B. wymiarów netto dokumentu

C. rozdzielczości bitmap

D. separacji barwnych do druku

Odpowiedzi dotyczące wymiarów netto dokumentu, zamiany tekstu na krzywe oraz rozdzielczości bitmap są niepoprawne, gdyż każda z tych kwestii nie odnosi się bezpośrednio do głównej funkcji narzędzia 'podgląd wyjściowy'. Wymiary netto dokumentu są istotne, ale są one zazwyczaj weryfikowane na etapie projektowania, a nie na etapie podglądu wyjściowego, gdzie kluczową rolę odgrywa ocena kolorów. Zamiana tekstu na krzywe to proces, który ma na celu zabezpieczenie czcionek przed ich zniekształceniem, co również jest ważne, ale nie stanowi głównego celu narzędzia 'podgląd wyjściowy'. Z kolei rozdzielczość bitmap odnosi się do jakości obrazów rastrowych, co jest istotne, ale znowu nie jest to główny aspekt, który ocenia narzędzie przed naświetlaniem form drukowych. Typowym błędem myślowym jest skupienie się na aspektach technicznych, które nie są związane z przygotowaniem kolorów do druku. W rzeczywistości, bez odpowiedniej separacji barw, inne elementy mogą być poprawne, ale rezultat końcowy może być niezadowalający. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że narzędzie to jest zorientowane przede wszystkim na zapewnienie, że kolory będą poprawnie przesyłane do maszyny drukarskiej, co jest fundamentalne dla jakości końcowego produktu.

Pytanie 19

Ile arkuszy papieru w formacie A1 jest potrzebnych do wydrukowania 1 000 plakatów w formacie A2 z uwzględnieniem 10% naddatku technologicznego?

A. 850

B. 250

C. 550

D. 350

Wybór błędnej liczby arkuszy A1 może wynikać z różnych nieporozumień dotyczących obliczeń związanych z formatami papieru i naddatkiem technologicznym. Na przykład, ktoś mógł policzyć, że 1000 plakatów A2 wymaga 1000 arkuszy A1, co jest błędem, ponieważ nie uwzględnia faktu, że na jednym arkuszu A1 można zmieścić przynajmniej dwa arkusze A2. Inna możliwość to błędne oszacowanie naddatku technologicznego; osoby mogą myśleć, że dodanie 10% do 1000 arkuszy oznacza 1100 arkuszy, co jest mylną interpretacją, ponieważ naddatek odnosi się do liczby już obliczonej, a nie do pierwotnej liczby arkuszy potrzebnych na plakaty. Ważne jest, aby w takich obliczeniach dokładnie zrozumieć, jak formaty papieru ze sobą współpracują oraz jakie są standardowe praktyki obliczeniowe w druku. Niewłaściwe rozumienie naddatku technologicznego, a także niewłaściwe przeliczenie arkuszy, prowadzi do błędnych konkluzji. W druku, bardzo istotne jest precyzyjne obliczanie, ponieważ każdy błąd może generować dodatkowe koszty oraz marnotrawstwo materiałów, co jest niepożądane w profesjonalnym podejściu do produkcji. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla efektywnego planowania i zarządzania zasobami w branży poligraficznej.

Pytanie 20

Na drugiej stronie dwójki tytułowej w publikacji zwartej obecna jest

A. karta przytytułowa

B. strona redakcyjna

C. spis treści

D. karta tytułowa

W odpowiedziach wskazujących na spis treści, kartę tytułową i kartę przytytułową, pojawiają się typowe nieporozumienia związane z strukturą publikacji. Spis treści, umieszczony zazwyczaj na początku książki, stanowi zestawienie rozdziałów i sekcji, co jest przydatne, ale nie ma związku z tytułową dwójką. Karta tytułowa, będąca pierwszą stroną książki, zawiera tytuł, autorów oraz wydawnictwo, ale nie znajduje się na drugiej stronie dwójki tytułowej. Karta przytytułowa, z kolei, jest stosunkowo rzadkim elementem, który w praktyce jest używany do dodatkowego przedstawienia tytułu, często w formie alternatywnej lub w kontekście wydania specjalnego. Koncepcje te są mylone z funkcją strony redakcyjnej, co prowadzi do błędnego zrozumienia struktury książki. W literaturze fachowej zachowanie właściwej kolejności oraz zrozumienie poszczególnych elementów jest kluczowe dla prawidłowego odnalezienia informacji i ich weryfikacji. Dlatego znajomość standardów edytorskich oraz struktury publikacji jest niezbędna dla każdego, kto pracuje w branży wydawniczej lub akademickiej, aby uniknąć nieporozumień i błędów w zarządzaniu informacją.

Pytanie 21

Jakie jest porównanie kosztu jednostkowego wydruku ulotki w maszynie 4-kolorowej o kolorystyce 4 + 4 metodą odwracania przez margines boczny do jednostkowego kosztu drukowania z 8 form drukowych?

A. mniejszy od 1

B. większy od 1

C. większy lub równy 1

D. równy 1

Stosunek kosztu jednostkowego wydrukowania ulotki na maszynie 4-kolorowej metodą odwracania przez margines boczny do kosztu drukowania z 8 form drukowych jest mniejszy od 1, ponieważ metoda ta pozwala na wykorzystanie mniejszych nakładów na materiały eksploatacyjne oraz optymalizację procesu drukowania. W technice druku offsetowego, gdzie stosuje się zasadę odwracania przez margines, uzyskuje się lepsze wykorzystanie farby, a także zmniejsza się ilość odpadów. Przykładowo, w przypadku druku ulotek w dużych nakładach, wykorzystując maszyny 4-kolorowe, można zredukować liczby form oraz kosztów związanych z ich produkcją, co w rezultacie wpływa na niższy koszt jednostkowy. Standardy branżowe, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie efektywności procesów produkcyjnych, a optymalizacja technik druku jest kluczowa dla uzyskania konkurencyjnych cen w branży poligraficznej. Dlatego też, techniki, które minimalizują koszty przy zachowaniu wysokiej jakości, są niezwykle ważne.

Pytanie 22

Jaki jest czas potrzebny na wydrukowanie 10 000 płyt CD na cyfrowej maszynie pracującej z wydajnością 4 000 szt./h?

A. 2,5 h

B. 0,5 h

C. 4 h

D. 1 h

Aby obliczyć czas potrzebny na wydrukowanie 10 000 płyt CD przy użyciu maszyny cyfrowej o wydajności 4 000 sztuk na godzinę, należy zastosować proste równanie czasu, które opiera się na wydajności maszyny. Czas drukowania można obliczyć dzieląc całkowitą liczbę płyt przez wydajność maszyny. W tym przypadku: 10 000 płyt / 4 000 sztuk/h = 2,5 h. W praktyce oznacza to, że maszyna jest w stanie wydrukować 2 500 płyt w ciągu godziny, co przekłada się na 2,5 godziny potrzebne na zrealizowanie całego zlecenia. W branży produkcji cyfrowej, efektywność maszyn jest kluczowym wskaźnikiem, który pozwala na optymalizację procesów produkcyjnych oraz oszacowanie kosztów. Dobrą praktyką jest również monitorowanie wydajności sprzętu oraz planowanie produkcji, aby zminimalizować przestoje i maksymalizować efektywność, co z kolei przekłada się na konkurencyjność firmy.

Pytanie 23

Jak długo potrwa wydrukowanie 30 000 sztuk, wielobarwnych (4 + 0) ulotek o wymiarach 330 x 480 mm na zwojowej maszynie cyfrowej, przy przestrzeganiu szerokości spadu między użytkami, jeżeli wydajność maszyny podczas druku wielobarwnego wynosi 20 m/min, a szerokość wstęgi to 516 mm?

A. 8 h 20 min

B. 8 h 30 min

C. 8 h 00 min

D. 8 h 10 min

Obliczenia związane z czasem drukowania ulotek mogą wydawać się skomplikowane, szczególnie gdy chodzi o dużą liczbę arkuszy. Niektóre z błędnych odpowiedzi mogą wynikać z niewłaściwego zrozumienia wydajności maszyny lub błędnego przeliczenia wymagań produkcyjnych. Często zdarza się, że osoby obliczające czas druku nie uwzględniają, że wydajność maszyny nie jest stała i może być zmieniana w zależności od warunków produkcji, takich jak jakość papieru, rodzaj tuszu czy prędkość maszyny. Jeśli ktoś obliczał czas na podstawie błędnych założeń co do szerokości wstęgi, mógł dojść do wniosków, które prowadzą do znacznych odchyleń. Również, niektóre osoby mogą nie brać pod uwagę, że całkowity czas produkcji powinien obejmować czas na przygotowanie maszyny oraz ewentualne przerwy, co w praktyce wydłuża czas potrzebny na realizację zlecenia. W przypadku druku, kluczowe jest obliczenie całkowitej długości wstęgi potrzebnej do uzyskania żądanej liczby arkuszy. Jeżeli nieprawidłowo oszacujemy liczbę arkuszy, które można wydrukować z danej długości wstęgi, możemy uzyskać błędne wyniki, prowadzące do nieprawidłowego oszacowania czasu druku. Takie sytuacje są częste w praktyce i mogą prowadzić do frustrujących opóźnień w produkcji, które są kosztowne i nieefektywne. Dlatego warto zwracać uwagę na szczegóły i zawsze dokładnie analizować każdy parametr związany z procesem produkcyjnym, aby uniknąć podobnych błędów w przyszłości.

Pytanie 24

Jaki będzie koszt jednostronnego zadrukowania arkusza w jednym kolorze na pełnoformatowej maszynie offsetowej, jeśli jego cena wynosi 8 groszy? Ile będzie kosztować druk 20 000 jednokolorowych plakatów formatu B2?

A. 200 zł

B. 1 600 zł

C. 800 zł

D. 80 zł

Podane odpowiedzi, które nie są prawidłowe, często wynikają z nieprawidłowych założeń dotyczących ilości arkuszy potrzebnych do wydrukowania określonej liczby plakatów. Wiele osób może przyjąć, że koszt wydruku 20 000 plakatów można obliczyć bezpośrednio przez pomnożenie liczby plakatów przez jednostkowy koszt druku, co jest mylne. Gdyby ktoś na przykład pomylił się w wyliczeniu arkuszy i stwierdził, że potrzebuje 20 000 arkuszy, co prowadziłoby do obliczenia 20 000 x 0,08 zł, uzyskując 1 600 zł, nie uwzględniałby, że z jednego arkusza można wydrukować dwa plakaty B2 jednocześnie. Inna możliwość to błędne założenie, że koszt jednostkowy druku dla większych nakładów ulega znaczącemu obniżeniu, co mogłoby skłonić kogoś do określenia kosztu na 200 zł lub 80 zł. Należy pamiętać, że w poligrafii ceny za wykonaną usługę zależą od specyfiki zamówienia, a nie tylko od nakładu. Prawidłowe podejście do wyceny druku wymaga uwzględnienia nie tylko kosztu jednostkowego, ale również efektywności produkcji oraz systemu, w jakim realizowane są zamówienia. Dlatego kluczowe jest zrozumienie metodologii obliczania kosztów, co pozwala uniknąć typowych błędów myślowych i zapewnia dokładność w procesie wyceny.

Pytanie 25

Jaką ilość papieru trzeba zamówić, aby uzyskać 2 000 arkuszy w formacie RA1 (860 x 610 mm) o gramaturze 120 g/m²?

A. 252 kg

B. 64 kg

C. 32 kg

D. 126 kg

Analizując błędne odpowiedzi, można zauważyć, że niektóre z nich wynikają z podstawowych błędów w obliczeniach powierzchni oraz masy papieru. Niekiedy, niezrozumienie pojęcia gramatury prowadzi do mylnych wniosków. Gramatura, definiująca masę papieru na jednostkę powierzchni, jest kluczowym parametrem w branży papierniczej. Odpowiedzi takie jak 32 kg czy 64 kg mogły pojawić się w wyniku pomyłki przy obliczaniu całkowitej masy papieru lub niewłaściwego przeliczenia powierzchni arkuszy. Również, niektórzy mogą błędnie zakładać, że gramatura papieru nie ma dużego wpływu na całkowitą masę zamówienia, co jest dalekie od prawdy. Nieprawidłowe podejście do obliczeń, takie jak zaniżanie powierzchni arkuszy lub nieodpowiednie łączenie wymiarów, prowadzi do takich nieścisłości. Aby uniknąć takich błędów, zaleca się stosowanie konsekwentnych wzorów i dokładnych jednostek miary. Warto również wprowadzać weryfikację obliczeń, co pozwoli na eliminację nieprawidłowości i optymalizację procesu zamawiania papieru przy zachowaniu wysokiej jakości i efektywności produkcji.

Pytanie 26

Który z formatów graficznych nie jest używany w praktyce podczas przygotowywania publikacji do druku offsetowego?

A. PNG

B. AI

C. PSD

D. TIFF

Wybór jednego z pozostałych formatów może wynikać z nieporozumienia dotyczącego ich zastosowania w kontekście druku offsetowego. Format PSD, będący natywnym formatem programu Adobe Photoshop, przechowuje wszystkie warstwy i edytowalne elementy, co czyni go idealnym do pracy w grafice komputerowej. W sytuacji, gdy projekt wymaga dalszej edycji, PSD z pewnością znajdzie zastosowanie, ale nie jest to format przeznaczony bezpośrednio do druku. Z kolei format AI jest natywnym formatem programu Adobe Illustrator, który również jest wykorzystywany w projektowaniu graficznym. Oferuje on wektory, co daje elastyczność w skalowaniu bez utraty jakości, co jest korzystne dla materiałów drukowanych. Format TIFF jest z kolei jednym z najbardziej standardowych formatów w druku, ponieważ wspiera wysokiej jakości obrazy i może przechowywać dane w bezstratny sposób. Wybór odpowiedniego formatu do przygotowania publikacji drukowanej powinien opierać się na potrzebie zachowania jak najwyższej jakości obrazu oraz możliwości edycyjnych, a nie na subiektywnych preferencjach. Stąd, błędne zrozumienie zastosowania tych formatów w kontekście druku prowadzi do mylnych wniosków.

Pytanie 27

Który z poniższych zapisów jest skonstruowany zgodnie z zasadami pisowni?

A. Czarno - biały

B. Czarno-biały

C. Czarno—biały

D. Czarno - biały

Odpowiedź "Czarno-biały" jest prawidłowa, ponieważ przestrzega zasad poprawnej pisowni wyrażeń złożonych w języku polskim. W polskiej ortografii, gdy tworzymy wyrażenia złożone składające się z dwóch elementów, które łączy spójnik, powinno się je pisać łącznie, stosując myślnik, jeśli istnieje potrzeba podkreślenia ich złożoności. Przykłady poprawnych wyrażeń to: "czerwono-zielony" czy "słodko-słony". Takie zapisy są zgodne z zasadami ortograficznymi zawartymi w „Wielkim słowniku ortograficznym języka polskiego”. Użycie myślnika oznacza, że obie części wyrażenia tworzą jedną, nową jednostkę znaczeniową, co jest szczególnie istotne w przypadku przymiotników opisujących dany obiekt. W kontekście komunikacji, poprawne zapisywanie złożonych wyrazów wpływa na klarowność i zrozumiałość tekstu, co jest kluczowe w różnych dziedzinach, od literatury po dokumentację techniczną.

Pytanie 28

Zjawisko przemiany rzeczywistej skali tonalnej oryginału w obraz utworzony z drobnych punktów to

A. wektoryzacja

B. impozycja

C. digitalizacja

D. rastrowanie

Rastrowanie to coś w rodzaju zamiany obrazu na siatkę małych punktów, które nazywamy pikselami. Dzięki temu możemy lepiej odwzorować różne odcienie, tak jak w oryginale. Wiesz, to jest super przydatne w grafice komputerowej, nadruku i wszędzie tam, gdzie tworzymy cyfrowe obrazy. Rastrowanie jest naprawdę ważne, zwłaszcza przy drukowaniu, bo pozwala na oddanie detali i kolorów na papierze, co jest niezbędne, jeśli chcemy, żeby wydruk wyglądał dobrze. W technice CMYK, gdzie mamy cyan, magentę, żółty i czarny, każdy kolor jest przedstawiony przez swoje pole rastra, co sprawia, że kolory są dokładniejsze. Dobre praktyki w grafice rastrowej to między innymi odpowiednia rozdzielczość obrazu, bo wpływa to na jakość druku oraz umiejętne korzystanie z przestrzeni kolorystycznej, co jest istotne przy profesjonalnych projektach.

Pytanie 29

W trakcie opracowywania materiałów do druku offsetowego, overprint umożliwia

A. wycięcie tekstu z tła

B. uzyskanie białego nadruku na tle

C. usunięcie czarnych kolorów

D. uzyskanie czarnego nadruku na tle

Odpowiedź dotycząca uzyskania czarnego nadruku na tle jest prawidłowa, ponieważ overprint w druku offsetowym to technika, która pozwala na nałożenie koloru na istniejący kolor tła, co w przypadku czarnego nadruku oznacza, że czarny atrament zostanie nałożony na inne kolory, tworząc mocniejszy, głębszy efekt. W praktyce, dzięki zastosowaniu overprintu, można uzyskać efekty, które są trudniejsze do osiągnięcia przy klasycznym druku, gdzie kolory są nakładane jeden po drugim. Przykładem zastosowania tej techniki może być projektowanie wizytówek, gdzie czarny tekst lub grafika na kolorowym tle mogą zyskać większą intensywność oraz wyrazistość, co jest istotne dla odbioru wizualnego. W branży druku offsetowego istnieje standard ISO 12647, który reguluje procesy druku, w tym wykorzystanie overprintu, aby zapewnić spójność kolorystyczną i jakość druku. Dobrze zaprojektowane pliki graficzne uwzględniające tę technikę przyczyniają się do efektywnego i estetycznego efektu końcowego, co jest kluczowe w profesjonalnym druku.

Pytanie 30

Zgodnie z Polską Normą definiującą jednostki typograficzne, jeden kwadrat ma wartość równą

A. 16 mm

B. 18 mm

C. 20 mm

D. 19 mm

Odpowiedzi 19 mm, 16 mm i 20 mm są nieprawidłowe, a ich wybór może świadczyć o niepełnym zrozumieniu podstawowych zasad typografii oraz norm, które regulują wymiary jednostek typograficznych. Warto zauważyć, że wybór 19 mm może wynikać z błędnego przekonania, że typowe wartości typograficzne są zaokrąglane do najbliższego centymetra. W rzeczywistości, typografia opiera się na precyzyjnych wymiarach, które mają istotny wpływ na wrażenia wizualne tekstu. Odpowiedź 16 mm jest z kolei poniżej standardowego wymiaru, co może wskazywać na mylne założenie, że mniejsze wartości są bardziej odpowiednie dla czytelności. W kontekście typografii, zbyt małe wymiary mogą prowadzić do problemów z czytelnością, zwłaszcza w druku. Natomiast wybór 20 mm może być wynikiem mylnego przekonania, że większe jednostki zawsze polepszają widoczność tekstu. W praktyce, nadmierne powiększenie może wprowadzać chaos w kompozycji i zmniejszać efektywność komunikacji wizualnej. Właściwe zrozumienie, że 18 mm jest standardowym wymiarem dla kwadratu typograficznego, jest kluczowe, ponieważ to bezpośrednio przekłada się na jakość i funkcjonalność projektów typograficznych. Te błędne wybory mogą zatem wskazywać na braki w wiedzy z zakresu typografii oraz zasad projektowania, co jest niezbędne do tworzenia estetycznych i funkcjonalnych projektów graficznych.

Pytanie 31

Ile offsetowych form druku jest koniecznych do przygotowania w celu zadrukowania arkusza w systemie 4 + 4 z wykorzystaniem metody odwracania arkusza przez boczny margines?

A. 8 form

B. 4 formy

C. 6 form

D. 2 formy

Aby zadrukować arkusz w kolorystyce 4 + 4, co oznacza pełny zadruk zarówno po stronie frontowej, jak i tylnej, wymagane jest przygotowanie czterech offsetowych form drukowych. Każda forma odpowiada za jeden z podstawowych kolorów, z których składa się proces druku w technologii offsetowej, czyli cyjan, magenta, żółty i czarny (CMYK). Przy druku dwustronnym, każda strona wymaga osobnej formy dla tych kolorów, co łącznie daje cztery formy. W praktyce oznacza to, że każda forma jest wykorzystywana do nałożenia jednego z kolorów na arkusz. Proces druku offsetowego jest często stosowany w produkcji materiałów reklamowych, broszur, katalogów oraz różnych publikacji, gdzie wysoka jakość kolorystyki jest kluczowa. W branży stosuje się standardy związane z przygotowaniem form, takie jak ISO 12647, które pozwalają na uzyskanie spójnych rezultatów w produkcji drukarskiej. Zastosowanie czterech form w tym przypadku jest zgodne z normami efektywności i jakości, co przyczynia się do uzyskania profesjonalnych efektów wizualnych.

Pytanie 32

Jaki symbol oznacza format składu o wymiarach 860 × 610 mm?

A. RA2

B. A1

C. A2

D. RA1

Czasem ludzie mylą różne formaty, jak A2, A1 czy RA2, co wynika często z braku ogólnego zrozumienia tych oznaczeń. Format A2, który ma wymiary 594 × 420 mm, jest za mały w porównaniu do 860 × 610 mm, więc nie ma co go brać pod uwagę w tym zadaniu. A1, z wymiarami 841 × 594 mm, też nie pasuje, bo nie spełnia wymogu. Z kolei RA2, o wymiarach 610 × 430 mm, chociaż to poprawne oznaczenie, też nie jest odpowiednie. Mylenie standardów A z RA to częsty problem, a różnica w ich przeznaczeniu jest kluczowa. W pracy z formatami papieru warto znać wymiary i zastosowanie, bo to pozwala uniknąć błędów. Użycie odpowiedniego formatu jest ważne dla komunikacji wizualnej, dlatego dobrze znać normy, jak ISO 216.

Pytanie 33

Ile metrów kwadratowych folii trzeba przygotować do jednostronnego zalaminowania 200 arkuszy papieru o wymiarach 700 x 1 000 mm?

A. 200 m2

B. 140 m2

C. 400 m2

D. 280 m2

Błędne odpowiedzi mogą wynikać z kilku typowych pomyłek w obliczeniach dotyczących powierzchni folii. W przypadku odpowiedzi wskazujących na 200 m², 400 m² lub 280 m², można zauważyć, że najprawdopodobniej uwzględniono nieprawidłowe założenia o potrzeby materiałowe. Na przykład, wybierając 200 m², można błędnie zakładać, że każdy arkusz wymaga dwóch folii lub mylić jednostronne zalaminowanie z dwustronnym, co byłoby uzasadnione jedynie w przypadku podwójnego pokrycia. Z kolei odpowiedź 400 m² mogłaby sugerować, że autor obliczeń pomnożył 0,7 m² przez 400, co jest oczywistym błędem, ponieważ nie ma potrzeby podwajania liczby arkuszy. Wreszcie, wybór 280 m² mógłby sugerować pomylenie jednostek użytku lub wzięcie pod uwagę nieodpowiednich norm. Aby uniknąć takich błędów, ważne jest, aby przy podejmowaniu decyzji opierać się na dokładnych obliczeniach oraz znać zasady dotyczące zalaminowania materiałów. Kluczową praktyką w branży jest także uzyskiwanie próbnych arkuszy oraz kalkulacji wstępnych przed przystąpieniem do masowej produkcji, co pozwala na optymalizację kosztów oraz minimalizację odpadów.

Pytanie 34

Jaki program pozwala na automatyczną impozycję?

A. Impozycjoner

B. Adobe Illustrator

C. IrfanView

D. Blender

Impozycjoner to taki program, który naprawdę ułatwia życie, jeśli chodzi o przygotowywanie dokumentów do druku. On zajmuje się tym, żeby odpowiednio poukładać strony na arkuszu drukarskim, tak żeby po złożeniu i przycięciu wszystko wyglądało jak należy. Dzięki różnym szablonom i opcjom, można dostosować impozycję do konkretnego projektu, co przyspiesza pracę w drukarniach. Na przykład, kiedy pracujesz nad książką, to impozycjoner automatycznie układa strony w dobrej kolejności, więc nie musisz się martwić, że coś źle ułożysz ręcznie. W branży mówi się, że warto korzystać z takich narzędzi jak Impozycjoner, bo to pomaga trzymać się norm druku, a przy okazji oszczędza czas i kasę. Co więcej, nowoczesne systemy impozycyjne często współpracują z innymi programami graficznymi, co jeszcze bardziej zwiększa ich możliwości.

Pytanie 35

Zidentyfikuj format plakatu o wymiarach 420 × 594 mm.

A. B2

B. A1

C. A2

D. B1

Odpowiedź A2 jest poprawna, ponieważ format A2 charakteryzuje się wymiarami 420 × 594 mm. Format ten należy do międzynarodowego systemu wymiarów papieru znanego jako ISO 216, który jest powszechnie stosowany w druku i projektowaniu graficznym. Wymiar A2, jako jeden z formatów z serii A, jest szeroko wykorzystywany w różnych dziedzinach, takich jak reklama, architektura czy sztuka. Przykładem zastosowania A2 może być tworzenie plakatów, które często wymagają dużej przestrzeni na graficzne przedstawienie treści. Warto zauważyć, że w serii A każdy kolejny format jest połową poprzedniego, co oznacza, że A2 jest dwa razy większy od A3, a jego charakterystyka sprawia, że idealnie nadaje się do wyrazistych i efektownych projektów graficznych. Zrozumienie standardów formatu A2 pozwala na lepsze planowanie i realizację projektów, które wymagają dużych rozmiarów druku.

Pytanie 36

Aby zapewnić dokładne odwzorowanie kolorów w procesach prepress i press, należy wdrożyć system

A. CMS

B. ICC

C. CMY

D. RGB

Odpowiedzi ICC, RGB i CMY, mimo że związane z kolorami, nie są odpowiednie w kontekście pozwalającym na wierne odwzorowanie kolorystyczne w procesie prepress i press. ICC (International Color Consortium) to organizacja, która zajmuje się tworzeniem standardów zarządzania kolorem, ale sama w sobie nie jest systemem zarządzania kolorem. Bez odpowiedniego systemu, jak CMS, profile ICC nie są wykorzystywane w praktyce, co prowadzi do nieprawidłowego odwzorowania kolorów. RGB to model kolorów przeznaczony głównie do zastosowań na ekranach, gdzie kolory są tworzone przez mieszanie światła. Używanie RGB w kontekście druku jest nieodpowiednie, ponieważ procesy drukarskie bazują na modelu CMYK, który bardziej odpowiada fizycznemu drukowaniu kolorów na papierze. CMY, chociaż również jest modelem kolorów, nie uwzględnia wartości czerni, co czyni go niekompletnym dla procesów drukarskich. Ponadto, zastosowanie CMS zapewnia konwersję pomiędzy tymi modelami, co z kolei minimalizuje błędy wynikające z różnic w reprodukcji kolorów. Wybór niewłaściwego podejścia do zarządzania kolorem może prowadzić do znacznych niezgodności między tym, co widzimy na monitorze, a tym, co otrzymujemy na wydruku, co w branży graficznej jest nieakceptowalne.

Pytanie 37

Garmond to wielkość pisma wyrażona w punktach

A. 10 punktów typograficznych

B. 12 punktów typograficznych

C. 5 punktów typograficznych

D. 16 punktów typograficznych

Garmond to czcionka, która ma rozmiar 10 punktów typograficznych. To w typografii ważna zasada, bo wielkość tekstu wpływa na to, jak go się czyta i jak wygląda. Garmond to elegancki typ pisma, stworzony w renesansie przez Claude'a Garamonda. Zazwyczaj używa się go w książkach, broszurach czy plakatach, bo świetnie łączy estetykę z funkcjonalnością. W literaturze, gdzie ważna jest zarówno ładność tekstu, jak i jego czytelność, Garmond w 10 punktach to prawdziwy strzał w dziesiątkę. Musisz pamiętać, że dobór rozmiaru czcionki powinien być dostosowany do tego, gdzie tekst jest wyświetlany. Właśnie dlatego znajomość różnych czcionek, także Garmond, jest super istotna dla każdego, kto zajmuje się projektowaniem i typografią.

Pytanie 38

Arkusz do druku to dwustronnie zadrukowany arkusz o wymiarach

A. A4 lub B4

B. A1 lub B1

C. A3 lub B3

D. A2 lub B2

Odpowiedź A2 lub B2 jest prawidłowa, ponieważ arkusz drukarski to element używany w procesie druku, który może mieć różne formaty. Standardowe formaty papieru, takie jak A2 (420 mm x 594 mm) oraz B2 (500 mm x 707 mm), są szczególnie istotne w branży poligraficznej. Arkusze te są często wykorzystywane w większych projektach, takich jak plakaty czy broszury, gdzie potrzebne jest zadrukowanie większej powierzchni. W praktyce, drukarnie często wybierają te formaty, aby maksymalnie wykorzystać powierzchnię arkusza, co prowadzi do oszczędności materiału i czasu. Zastosowanie arkuszy A2 i B2 jest także zgodne z normami ISO 216, które definiują międzynarodowe standardy formatów papieru. Wykorzystanie tych formatów pozwala na optymalizację procesów produkcji i lepsze dostosowanie się do potrzeb klientów.

Pytanie 39

Który program powinien być użyty do realizacji impozycji?

A. Illustrator

B. PuzzleFlow

C. QuarkXPress

D. InDesign

Wybór innych programów, jak QuarkXPress, Illustrator czy InDesign, może wynikać z tego, że nie do końca rozumiesz, jak one działają w kontekście impozycji. QuarkXPress jest mocnym narzędziem do składu tekstu i grafiki, ale nie jest to typowo program do impozycji. Głównie służy do robienia publikacji, więc traci na dokładności rozmieszczania stron w porównaniu do PuzzleFlow. Illustrator to bardziej program do grafiki wektorowej, jego możliwości impozycji też są dość ograniczone i często trzeba robić dodatkowe kroki, co może wprowadzić błędy w końcowym druku. InDesign jest trochę bliżej impozycji, ale wciąż nie dorównuje takim specjalistycznym programom jak PuzzleFlow. Czasami ludzie myślą, że każdy program do projektowania nadaje się do impozycji, co może być mylące. A impozycja wymaga dużej precyzji, więc korzystanie z narzędzi, które nie są naprawdę do tego stworzone, może prowadzić do problemów z jakością druku i nieefektywnego procesu produkcji.

Pytanie 40

Powiększenie bitmapy przy zachowaniu tej samej rozdzielczości obrazu skutkuje

A. zwiększeniem ostrości obrazu z powodu mniejszej ilości pikseli w stosunku do rozmiaru bitmapy

B. poprawą jakości obrazu poprzez dodanie nowych pikseli do bitmapy

C. pogorszeniem jakości obrazu na skutek pojawienia się nowych pikseli w bitmapie

D. rozjaśnieniem obrazu, szczególnie w półtonach

Zwiększenie rozmiarów bitmapy przy zachowaniu tej samej rozdzielczości obrazu prowadzi do pogorszenia jakości, ponieważ proces ten nie wprowadza nowych szczegółów, a jedynie powiększa istniejące piksele. Pika bitmapy to najmniejsza jednostka obrazu, a ich ilość i rozdzielczość determinują szczegółowość oraz ostrość obrazu. Kiedy bitmapa jest powiększana bez zwiększania rozdzielczości, każde powiększenie prowadzi do interpolacji, co może skutkować rozmyciem i utratą definicji. W praktyce, gdy pracujesz z obrazami w grafice komputerowej lub projektowaniu, kluczowe jest, aby przed edycją czy powiększeniem bitmapy rozważyć jej rozdzielczość – optymalne wyniki uzyskuje się, używając obrazów o wysokiej rozdzielczości. Na przykład w druku, jeśli obraz 300 DPI jest powiększany, jego jakość przy zmniejszonej rozdzielczości może nie spełniać wymogów jakościowych, co prowadzi do widocznych pikseli. Dlatego w takich przypadkach zaleca się korzystanie z wektorów, które mogą być skalowane bez utraty jakości.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej