Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 24 maja 2025 16:13
Data zakończenia: 24 maja 2025 16:18

Egzamin zdany!

Wynik: 37/40 punktów (92,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Podmiot zajmujący się przeprowadzaniem zabiegów w zakresie sztucznego unasieniania, który dokonał takiego zabiegu na krowie lub jałówce, musi zachować kopię świadectwa przez czas

A. 2 lata od daty przeprowadzenia zabiegu

B. 1 rok od daty przeprowadzenia zabiegu

C. 5 lat od daty przeprowadzenia zabiegu

D. 3 lata od daty przeprowadzenia zabiegu

Zgodnie z regulacjami dotyczącymi sztucznego unasieniania zwierząt, podmioty wykonujące zabiegi w tym zakresie zobowiązane są do przechowywania dokumentacji związanej z wykonanymi procedurami przez okres pięciu lat od dnia ich realizacji. Taki czas przechowywania świadectw ma na celu zapewnienie odpowiedniego nadzoru nad procesem hodowli zwierząt oraz umożliwienie ewentualnej weryfikacji w przypadku wystąpienia problemów zdrowotnych lub innych nieprawidłowości, które mogą być związane z przeprowadzonym zabiegiem. Przykładowo, w przypadku wykrycia chorób zakaźnych u bydła, ważne jest, aby mieć dokładne informacje o wykonanych zabiegach, co pozwala na podjęcie odpowiednich działań w celu zapobiegania ich rozprzestrzenieniu. W praktyce oznacza to, że hodowcy oraz technicy weterynarii muszą skrupulatnie dokumentować oraz archiwizować wszystkie świadectwa, aby móc zaspokoić wymogi prawne oraz zapewnić odpowiednią opiekę i bezpieczeństwo zwierząt. Dobre praktyki w tej dziedzinie dotyczą także regularnego przeglądu przechowywanej dokumentacji oraz jej aktualizacji.

Pytanie 2

Osoba oferująca usługi związane z sztucznym unasiennianiem powinna korzystać z nasienia od reproduktorów

A. dla których prowadzi rejestr hodowlany

B. z określoną wartością użytkową

C. spełniających wymagania ustawy o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich

D. których samodzielnie pobiera i ocenia nasienie

Odpowiedź, która mówi, że podmiot, który zajmuje się sztucznym unasiennianiem, musi korzystać z nasienia, które spełnia normy ustawy o hodowli i rozrodzie zwierząt, jest całkiem trafna. Ta ustawa określa minimalne standardy, które są ważne dla jakości i bezpieczeństwa tego nasienia. Przykładowo, nasienie musi pochodzić od zdrowych zwierząt, które miały badania weterynaryjne, a także muszą mieć odpowiednią wartość użytkową. W praktyce hodowcy muszą dbać o porządną dokumentację zdrowotną i wydajności reproduktorów. Przestrzeganie tych norm wpływa nie tylko na skuteczność unoszenia, ale też na zdrowie całego stada. Dobre praktyki w branży podkreślają, jak istotne jest korzystanie z nasienia od certyfikowanych reproduktorów, bo to poprawia genetykę i wydajność zwierząt. Ustawa służy także do ochrony interesów zarówno producentów, jak i konsumentów, bo zapewnia, że usługi sztucznego unasienniania są świadczone z profesjonalizmem i zgodnie z przepisami.

Pytanie 3

Oblicz roczne zyski z prosiąt w gospodarstwie, które ma na utrzymaniu 9 loch. Wskaźnik ich plenności wynosi 2. Średnio z jednego miotu lochy uzyskuje się 11 prosiąt.

A. 250 prosiąt

B. 18 prosiąt

C. 99 prosiąt

D. 198 prosiąt

Aby obliczyć roczne przychody prosiąt w gospodarstwie utrzymującym 9 loch, należy wziąć pod uwagę kilka kluczowych parametrów. Wskaźnik plenności wynoszący 2 oznacza, że każda locha rodzi dwa mioty rocznie. Z kolei średnia liczba prosiąt w miocie wynosząca 11 prosiąt oznacza, że w każdym miocie można spodziewać się tej liczby prosiąt. Obliczenia można przeprowadzić w następujący sposób: 9 loch x 2 mioty/locha/rok x 11 prosiąt/miot = 198 prosiąt rocznie. W praktyce, zrozumienie tych obliczeń jest kluczowe dla zarządzania wydajnością produkcji w hodowli świń. Wysoka liczba prosiąt na lochę przekłada się na efektywność ekonomiczną gospodarstwa, co jest zgodne z dobrymi praktykami hodowli. Utrzymanie odpowiednich wskaźników plenności jest kluczowe dla maksymalizacji rentowności, a także dla utrzymania zdrowia i dobrostanu zwierząt. Takie podejście jest zgodne z zaleceniami organizacji zajmujących się dobrostanem zwierząt oraz z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 4

Czynności związane z sztucznym unasiennianiem w ramach świadczenia usług mogą być przeprowadzane przez

A. zootechnika

B. technika weterynarii

C. pracownika stacji inseminacji

D. lekarza weterynarii

Lekarz weterynarii jest jedynym profesjonalistą uprawnionym do przeprowadzania zabiegów sztucznego unasienniania w ramach wykonywania usług, ponieważ posiada odpowiednie wykształcenie oraz licencję do wykonywania tego typu procedur. Sztuczne unasiennianie wymaga nie tylko umiejętności technicznych, ale także znajomości biologii reprodukcji zwierząt, a także umiejętności oceny stanu zdrowia samic i samców, co jest kluczowe dla sukcesu zabiegu. Lekarze weterynarii są także zazwyczaj odpowiedzialni za diagnostykę oraz leczenie potencjalnych problemów zdrowotnych związanych z reprodukcją. Dobrze przeprowadzone sztuczne unasiennianie ma ogromne znaczenie w hodowli zwierząt gospodarskich, gdyż pozwala na kontrolowanie i poprawę cech genetycznych populacji, minimalizując ryzyko chorób oraz zwiększając wydajność produkcji zwierzęcej. Zgodnie z aktualnymi standardami branżowymi, lekarze weterynarii są zobowiązani do ciągłego doskonalenia swoich umiejętności w tej dziedzinie poprzez regularne uczestnictwo w szkoleniach oraz konferencjach, co dodatkowo podkreśla ich rolę jako ekspertów w zakresie reprodukcji zwierząt.

Pytanie 5

Jakie jest roczne zapotrzebowanie na kiszonkę z kukurydzy dla 20 krów, jeżeli dzienna dawka dla jednej krowy wynosi 25 kg, a rezerwa wynosi 20%?

A. 365 t

B. 182,5 t

C. 219 t

D. 146 t

W przypadku niepoprawnych odpowiedzi można zauważyć kilka typowych błędów w obliczeniach lub w interpretacji danych. Na przykład, niektóre odpowiedzi mogą wynikać z pominięcia kluczowego etapu, jakim jest dodanie rezerwy do całkowitego zapotrzebowania. Dla 20 krów, które wymagają 25 kg kiszonki dziennie, obliczenie tylko podstawowego zapotrzebowania bez uwzględnienia rezerwy jest niewystarczające. Inną możliwą pomyłką jest błędne pomnożenie dziennego zapotrzebowania przez 365 dni, co może prowadzić do zaniżenia całkowitych potrzeb. Warto również zauważyć, że niektóre osoby mogą mylnie interpretować jednostki miary, co prowadzi do niezgodności w wynikach. Przy obliczeniach w hodowli bydła, bardzo ważne jest, aby dobrze zrozumieć, że zapotrzebowanie na pasze powinno zawsze uwzględniać margines bezpieczeństwa, aby zapewnić optymalne warunki dla zwierząt i ich wydajność. Oprócz tego, przy planowaniu diet należy również brać pod uwagę sezonowość dostępnych pasz oraz ich jakość, co jest kluczowe dla utrzymania zdrowia zwierząt i wydajności produkcji.

Pytanie 6

Przy ustalaniu potrzeb żywieniowych lochy w okresie laktacji bierze się pod uwagę

A. rasę oraz wagę ciała

B. wiek oraz wagę ciała

C. czas trwania karmienia

D. liczbę młodych

Liczebność miotu jest kluczowym czynnikiem wpływającym na zapotrzebowanie pokarmowe lochy karmiącej, ponieważ ilość młodych, które locha ma w miocie, bezpośrednio przekłada się na jej potrzeby żywieniowe. Każde prosię potrzebuje odpowiedniej ilości składników odżywczych, które są dostarczane przez mleko matki. Im większy miot, tym więcej energii oraz białka musi dostarczyć locha, aby zaspokoić potrzeby rozwojowe prosiąt. Dlatego też, przy ustalaniu diety lochy, należy uwzględnić nie tylko jej masę ciała, ale przede wszystkim liczebność miotu, co pozwoli na optymalne wsparcie zarówno lochy, jak i jej potomstwa. Przykładowo, w praktyce hodowlanej, zaleca się dostosowanie diety lochy, aby zapewnić, że dostarczane składniki odżywcze są odpowiednie dla liczby prosiąt, co przyczynia się do ich zdrowego wzrostu oraz dobrego stanu zdrowia lochy. W praktyce można wykorzystywać specjalne mieszanki paszowe, które są wzbogacone w białko i energię w okresach intensywnego laktacji, co jest zgodne z zaleceniami zawartymi w normach żywieniowych dla loch karmiących.

Pytanie 7

W rzepaku największa zawartość witaminy E występuje

A. w nasionach

B. w liściach

C. w łodygach

D. w korzeniach

Odpowiedź 'w nasionach' jest poprawna, ponieważ nasiona rzepaku są najbogatszym źródłem witaminy E w całej roślinie. Witamina E, będąca grupą związków rozpuszczalnych w tłuszczach, pełni kluczową rolę jako przeciwutleniacz, chroniąc komórki przed uszkodzeniem oksydacyjnym. W praktyce, nasiona rzepaku są wykorzystywane do produkcji oleju rzepakowego, który jest popularnym składnikiem zdrowej diety. Olej rzepakowy, ze względu na swoją korzystną proporcję kwasów tłuszczowych omega-3 i omega-6 oraz wysoką zawartość witaminy E, jest zalecany w diecie jako źródło zdrowych tłuszczy. Badania wskazują, że regularne spożywanie nasion rzepaku i ich przetworów może przyczynić się do zmniejszenia ryzyka chorób sercowo-naczyniowych, a także wspierać układ odpornościowy. W związku z tym, warto włączyć produkty rzepakowe do codziennego jadłospisu, mając na uwadze ich wartości odżywcze i zdrowotne.

Pytanie 8

W celu uniknięcia zakażenia pępowiny u nowonarodzonego jagnięcia, co należy zrobić?

A. odkażać pępowinę jodyną.

B. zastosować zastrzyk z antybiotyku dla jagnięcia.

C. podstawić jagnię do wylizania przez matkę.

D. podwiązać pępowinę za pomocą nici.

Odkazanie pępowiny jodyną jest kluczowym krokiem w zapobieganiu zakażeniom, które mogą wystąpić u nowo narodzonego jagnięcia. Jodyna działa jako skuteczny środek dezynfekujący, eliminując bakterie i inne patogeny, które mogą wnikać w organizm przez pępowinę. To szczególnie ważne w pierwszych dniach życia, kiedy układ odpornościowy jagnięcia jest jeszcze niedojrzały. Stosując jodynę, należy upewnić się, że preparat jest stosowany w odpowiedniej stężeniu oraz w odpowiedni sposób - wystarczy nałożyć go delikatnie na miejsce przecięcia pępowiny, aby nie uszkodzić tkanek. W praktyce, po narodzinach jagnięcia, warto przeprowadzić ten zabieg w ciągu kilku pierwszych godzin, aby maksymalnie ograniczyć ryzyko zakażeń. W przypadku hodowli zwierząt, taki zabieg powinien stać się standardową praktyką zgodną z zaleceniami weterynaryjnymi i kierunkami opieki nad nowo narodzonymi ssakami.

Pytanie 9

Nadmiar witamin w ciele ludzkim nazywany jest

A. hiperwitaminozą

B. witaminozą

C. awitaminozą

D. hipowitaminozą

Hiperwitaminoza to stan, w którym w organizmie występuje nadmiar witamin, co może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych. W szczególności dotyczy to witamin rozpuszczalnych w tłuszczach, takich jak witamina A, D, E i K, które są magazynowane w organizmie i mogą kumulować się w niebezpiecznych ilościach. Na przykład, nadmiar witaminy A może prowadzić do toksyczności, objawiającej się bólami głowy, zawrotami głowy, a w skrajnych przypadkach do uszkodzenia wątroby. Z kolei nadmiar witaminy D może powodować hiperkalcemię, co skutkuje osłabieniem kości i problemami z nerkami. W praktyce, aby uniknąć hiperwitaminozy, ważne jest, aby stosować się do zaleceń dotyczących dawkowania suplementów diety oraz konsultować wszelkie zmiany w diecie z lekarzem lub dietetykiem. Warto również pamiętać, że różne grupy społeczne mogą mieć odmienne zapotrzebowanie na witaminy, co powinno być brane pod uwagę w planowaniu diety. Standardy żywieniowe, takie jak te opracowane przez FAO i WHO, dostarczają wskazówek dotyczących bezpiecznego spożycia witamin.

Pytanie 10

Ile kręgów tworzy odcinek szyjny kręgosłupa u koni?

A. 7

B. 11

C. 5

D. 9

Odcinek szyjny kręgosłupa konia składa się z 7 kręgów, które są oznaczane jako C1 do C7. Kręgi te mają specyficzne formy i funkcje, które są dostosowane do ruchów i potrzeb konia. C1, znany jako atlas, łączy kręgosłup z czaszką, umożliwiając ruchy głowy, natomiast C2, zwany obrotnikiem, pozwala na rotację. Kręgi szyjne są stosunkowo lekkie i elastyczne, co pozwala na dużą swobodę ruchu. Znajomość struktury odcinka szyjnego jest kluczowa dla weterynarzy, hodowców i trenerów, ponieważ urazy w tym obszarze mogą prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, takich jak kręgosłupowe uszkodzenia neurologiczne. W praktyce, regularne badania i diagnostyka, takie jak zdjęcia rentgenowskie czy ultrasonografia, są stosowane w celu monitorowania zdrowia kręgosłupa szyjnego wśród koni sportowych oraz roboczych, co ma na celu zapobieganie kontuzjom i optymalizację wydajności zwierząt.

Pytanie 11

Jakie ma znaczenie witamina K w organizmach zwierzęcych?

A. wzrok

B. płodność

C. mineralizację kości

D. krzepliwość krwi

Witamina K jest bardzo ważna, jeśli chodzi o krzepliwość krwi. Bez niej organizm może mieć spore problemy, bo nie będzie mógł prawidłowo aktywować odpowiednich białek, które są niezbędne do krzepnięcia. Mówiąc prościej, jeśli nie ma wystarczającej ilości witaminy K, ryzyko krwawień wzrasta, a rany goją się wolniej. W medycynie weterynaryjnej na przykład, podawanie witaminy K jest kluczowe przy zatruciach rodentycydami, które potrafią zaburzać ten cykl. Oprócz tego, niektóre badania sugerują, że witamina K może mieć pozytywny wpływ na zdrowie kości, ale jej główna rola to właśnie wsparcie w krzepliwości. Dlatego ważne, aby zwierzęta miały w diecie źródła witaminy K, takie jak zielone warzywa liściaste czy dodatkowe suplementy. Niedobory mogą prowadzić do groźnych problemów zdrowotnych.

Pytanie 12

Jaja pochodzące z hodowli na wolnym wybiegu powinny być oznaczone kodem odpowiadającym systemowi chowu

A. 0

B. 3

C. 1

D. 2

Jaja pochodzące z chowu z wolnego wybiegu oznaczone są kodem '1' zgodnie z regulacjami Unii Europejskiej dotyczącymi oznakowania jaj. W tym systemie oznaczenie '1' wskazuje, że kury miały dostęp do wolnego wybiegu, co oznacza, że spędzają czas na świeżym powietrzu oraz mają dostęp do naturalnych warunków. Praktyka ta jest zgodna z rosnącymi oczekiwaniami konsumentów dotyczącymi dobrostanu zwierząt. Zwiększenie przestrzeni życiowej kur oraz możliwość poruszania się na zewnątrz przyczynia się do ich lepszego samopoczucia oraz zdrowia, co w rezultacie wpływa na jakość jaj. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest oznakowanie produktów w sklepach, co pozwala konsumentom dokonywać świadomych wyborów. Kluczowe jest również przestrzeganie zasad dobrostanu zwierząt, co jest udokumentowane w standardach takich jak European Union Animal Welfare Regulations.

Pytanie 13

Podmiot, który stosuje zarodki w hodowli zwierząt gospodarskich, po wykonaniu zabiegu przeniesienia zarodków wydaje

A. zaświadczenie hodowlane

B. świadectwo kwalifikacji

C. świadectwo przeniesienia zarodków

D. zaświadczenie o przeniesieniu zarodków

Jak wiesz, każdy, kto zajmuje się hodowlą zwierząt, ma obowiązek wystawić zaświadczenie o przeniesieniu zarodków, kiedy robi taki zabieg. To ważne, bo przepisy prawa i standardy w branży mówią, że musimy wszystko dokumentować. Dzięki temu mamy pewność, że wszystko odbywa się zgodnie z regułami, a także możemy śledzić, co się dzieje z genotypami i zdrowiem naszych zwierzaków. W praktyce, to zaświadczenie powinno zawierać datę zabiegu, informacje o dawcy i biorcy zarodków oraz ich numery identyfikacyjne. Na przykład, w przypadku przenoszenia zarodków bydła, warto, żeby dokument był zgodny z wymaganiami Unii Europejskiej, bo to pomaga utrzymać wysoki poziom hodowli.

Pytanie 14

Jaką średnią liczba owiec przebywa w ciągu roku w różnych grupach technologicznych?

A. przelotowość

B. stan średnioroczny

C. bilans zwierząt

D. obrót stada

Przelotowość, obrót stada i bilans zwierząt to pojęcia, które są związane z hodowlą owiec, ale nie oddają tego, co naprawdę znaczy średnia liczba owiec w danym okresie. Przelotowość to liczba owiec, które wchodzą i wychodzą ze stada w danym czasie, ale nie mówi nam o stanie średniorocznym. Trzeba tu myśleć o tym, jak owce się poruszają, bo bez całorocznych danych można łatwo wpaść w pułapkę błędnych wniosków. Obrót stada mówi o rotacji zwierząt i to jest ważne dla wydajności, ale znowu, nie podaje nam średniej liczby owiec w hodowli w skali roku. Bilans zwierząt obejmuje przyrosty i ubytki, ale też nie pokazuje średniego stanu owiec. Często ludzie mylą te pojęcia, co później prowadzi do złych decyzji o paszy, opiece czy planach reprodukcyjnych. Dlatego warto umieć dobrze interpretować dane o stanie średniorocznym, bo to jest klucz do skutecznego zarządzania hodowlą owiec.

Pytanie 15

Zespół stawowy obejmujący staw udowo-rzepkowy oraz staw udowo-piszczelowy określa się mianem stawu

A. udowym

B. piszczelowym

C. kolanowym

D. stępu

Staw kolanowy jest połączeniem stawowym składającym się ze stawu udowo-rzepkowego oraz stawu udowo-piszczelowego. Jest to jeden z największych i najbardziej skomplikowanych stawów w ciele ludzkim, odgrywający kluczową rolę w ruchach takich jak chodzenie, bieganie czy skakanie. Staw kolanowy pozwala na różnorodne ruchy, w tym zgięcie, prostowanie oraz niewielką rotację, co czyni go niezwykle funkcjonalnym. W praktyce, zrozumienie anatomii stawu kolanowego jest niezbędne dla fizjoterapeutów oraz trenerów personalnych, którzy pracują z pacjentami lub sportowcami, aby zoptymalizować ich ruchy i zredukować ryzyko kontuzji. Dodatkowo, znajomość biomechaniki stawu kolanowego jest istotna w kontekście rehabilitacji, gdzie celem jest przywrócenie pełnej funkcjonalności po urazach lub operacjach. W przypadku uszkodzeń, takich jak zerwanie więzadeł krzyżowych, rehabilitacja stawu kolanowego staje się kluczowym elementem procesu leczenia, co podkreśla znaczenie właściwej wiedzy na ten temat.

Pytanie 16

Tężyczka pastwiskowa u bydła pojawia się z powodu niedoboru

A. magnezu

B. żelaza

C. fosforu

D. wapnia

Tężyczka pastwiskowa jest schorzeniem występującym najczęściej u bydła, które jest spowodowane niedoborem magnezu. Magnez odgrywa kluczową rolę w procesach metabolicznych, szczególnie w funkcjonowaniu układu nerwowego i mięśniowego. Niedobór tego pierwiastka prowadzi do nadmiernej pobudliwości układu nerwowego, co objawia się drgawkami, skurczami mięśni i innymi symptomami neurologicznymi. W praktyce, aby zapobiegać tężyczce pastwiskowej, hodowcy powinni regularnie monitorować poziom magnezu w diecie bydła, stosując odpowiednie suplementy, zwłaszcza w okresach intensywnego wzrostu trawy, kiedy zawartość magnezu w pożywieniu może być niska. Ponadto, stosowanie mineralnych dodatków paszowych, które zawierają magnez, stało się standardem w zarządzaniu zdrowiem bydła. Uwzględnienie magnezu w diecie jest zgodne z zaleceniami Instytutu Żywienia Zwierząt i jest kluczowe dla utrzymania zdrowia i wydajności produkcyjnej zwierząt.

Pytanie 17

Związki azotowe niebiałkowe są wykorzystywane w żywieniu

A. konie

B. świnie

C. bydło

D. drób

Azotowe związki niebiałkowe, takie jak mocznik czy amoniak, odgrywają kluczową rolę w żywieniu bydła, szczególnie w kontekście produkcji mleka i wzrostu masy ciała. Te związki są wykorzystywane jako źródło azotu, który jest niezbędny do syntezy białek w organizmie zwierząt. W przypadku bydła, szczególnie w dietach opartych na paszach wysokowłóknistych, azotowe związki niebiałkowe mogą znacznie zwiększyć efektywność wykorzystania paszy. Na przykład, dodanie mocznika do paszy może poprawić fermentację w żwaczu, co prowadzi do lepszego wykorzystania składników odżywczych i wzrostu produkcji mleka. Zgodnie z dobrymi praktykami w hodowli bydła, należy starannie dobierać proporcje tych związków w diecie, aby uniknąć problemów zdrowotnych, takich jak hiperamonemia. Przykłady zastosowania azotowych związków niebiałkowych w dietach bydła obejmują mieszanki paszowe wzbogacane o mocznik, które są powszechnie stosowane w hodowlach mlecznych oraz mięsnych, co przyczynia się do zwiększenia efektywności produkcji.

Pytanie 18

Jakie są nazwy naczyń, którymi krew powraca z obwodu ciała do serca?

A. Żyły

B. Tętnice

C. Naczynia włosowate

D. Naczynia limfatyczne

Żyły to takie naczynia, które zbierają krew z ciała i prowadzą ją do serca. W przeciwieństwie do tętnic, które przenoszą krew pełną tlenu do naszych narządów, żyły głównie zajmują się transportowaniem krwi ubogiej w tlen, a często pełnej dwutlenku węgla. W środku żył są zastawki, które zapobiegają cofaniu się krwi – szczególnie w kończynach, gdzie krew musi pokonywać siłę grawitacji. Weźmy na przykład żyły główne, takie jak żyła główna górna i dolna – te zabierają krew z górnej i dolnej części ciała i prowadzą do prawego przedsionka serca. Zrozumienie, jak działają żyły, jest naprawdę ważne, zwłaszcza przy problemach zdrowotnych jak żylaki. Te powstają, gdy ścianki żył są osłabione lub zastawki nie działają prawidłowo. To wiedza, która przyda się każdemu, kto myśli o pracy w medycynie lub rehabilitacji.

Pytanie 19

Rolnik planuje skoncentrować swoje gospodarstwo na produkcji mleka. W związku z tym powinien nabyć krowy rasy

A. holsztyńsko-fryzyjskiej

B. limousine

C. belgijskiej biało-błękitnej

D. piemontese

Krowy rasy holsztyńsko-fryzyjskiej są jednym z najbardziej popularnych wyborów dla rolników ukierunkowanych na produkcję mleka. Ich cechy, takie jak wysoka wydajność w produkcji mleka oraz zdolność do adaptacji w różnych warunkach środowiskowych, sprawiają, że są idealnym rozwiązaniem dla gospodarstw nastawionych na intensywną produkcję mleka. Holsztynki charakteryzują się również korzystnym stosunkiem masy ciała do wydajności mlecznej, co wpływa na efektywność produkcji. W praktyce, bydło tej rasy może osiągać wydajność na poziomie 30-40 litrów mleka dziennie. Warto także zauważyć, że krowy holsztyńsko-fryzyjskie mają dobre predyspozycje zdrowotne, co przekłada się na niższe koszty leczenia i lepszą rentowność gospodarstwa. Dlatego, decydując się na tę rasę, rolnik może liczyć na stabilne i opłacalne wyniki produkcyjne, zgodne z najlepszymi praktykami w branży mleczarskiej.

Pytanie 20

Krzyżowanie świń, w którym lochę - hybrydę ras białych łączy się z knurem rasy matki, określa się jako krzyżowanie

A. trzyrasowym prostym

B. trzyrasowym wstecznym

C. dwurasowym prostym

D. dwurasowym wstecznym

Krzyżowanie dwurasowe wsteczne w hodowli świń polega na kojarzeniu lochy, która jest mieszańcem, z knurem tej samej rasy, z której pochodzi matka lochy. To podejście ma na celu utrzymanie cech pożądanych w danej rasie, a jednocześnie wprowadzenie korzystnych genów od loch mieszańca. Takie praktyki są zgodne z dobrą praktyką hodowlaną, ponieważ pomagają w poprawie cech produkcyjnych oraz zdrowotnych potomstwa. Przykładowo, hodowcy mogą stosować to krzyżowanie, aby zwiększyć odporność zwierząt na choroby oraz poprawić wydajność tuczu. Krzyżowanie to przyczynia się do utrzymania różnorodności genetycznej w stadzie, co jest kluczowe w kontekście długofalowej produkcji zwierzęcej. Właściwe dobieranie genotypów oraz przemyślane podejście do krzyżowania wpływa na efektywność produkcji i rentowność gospodarstw hodowlanych.

Pytanie 21

W układzie pokarmowym nie występuje pęcherzyk żółciowy u

A. koni

B. owiec

C. kur

D. psów

Fajnie, że trafiłeś z odpowiedzią o braku pęcherzyka żółciowego u koni! Wiesz, to naprawdę ma sens, bo konie mają zupełnie inną budowę ciała i sposób trawienia niż inne zwierzęta. Pęcherzyk żółciowy normalnie gromadzi żółć, ale u koni, które są roślinożercami, nie jest on potrzebny. Ich układ pokarmowy działa tak, że żółć jest wydzielana z wątroby bezpośrednio do jelita, co pozwala im na stałe trawienie, zwłaszcza błonnika. W praktyce, dla weterynarzy ważne jest, żeby rozumieć te różnice, bo to pomaga w doborze odpowiedniej diety. Jak dobrze dobrane pasze, to konie są zdrowe i mają lepszą wydajność. Z mojej perspektywy, to ważne, żeby wiedzieć, jak działa ich organizm!

Pytanie 22

Która błona płodowa znajduje się najbliżej płodu?

A. kosmówka

B. omocznia

C. pępowina

D. owodnia

Owodnia to błona płodowa, która bezpośrednio otacza płód i wypełnia się płynem owodniowym. Płyn ten nie tylko amortyzuje ruchy płodu, ale również tworzy środowisko ochronne, które umożliwia swobodny rozwój. Owodnia odgrywa kluczową rolę w regulacji temperatury wewnętrznej oraz w ochronie przed urazami mechanicznymi. W praktyce, znajomość funkcji owodni jest istotna w kontekście monitorowania zdrowia płodu, zwłaszcza w czasie ciąży. Na przykład, zwiększona ilość płynu owodniowego może wskazywać na pewne patologie, takie jak zespół wielowodzia, co z kolei może prowadzić do komplikacji podczas porodu. W standardach opieki przedporodowej zwraca się uwagę na regularne badanie ilości płynu owodniowego, co jest kluczowe dla oceny dobrostanu płodu. Owodnia, jako integralna część systemu ochrony płodu, podkreśla znaczenie odpowiedniego monitorowania ciąży w kontekście zdrowia matki i dziecka.

Pytanie 23

Podczas udzielania pierwszej pomocy krowie, która wykazuje objawy wzdęcia żwacza, co należy zrobić?

A. ustawić ją przodem wyżej

B. położyć na lewym boku

C. położyć na prawym boku

D. ustawić ją zadem wyżej

Ustawienie krowy przodem wyżej w przypadku wzdęcia żwacza jest kluczowe dla poprawy jej stanu zdrowia. Wzdęcie żwacza, znane również jako gazy żwaczowe, może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, w tym do śmierci zwierzęcia, jeśli nie zostanie szybko rozwiązane. W przypadku wzdęcia, gaz gromadzi się w żwaczu, co powoduje ucisk na inne narządy wewnętrzne. Ułożenie krowy w takiej pozycji, aby jej przód był wyżej, pomaga w ułatwieniu odpływu gazów i płynów, a także pozwala na lepsze krążenie krwi, co jest istotne dla szybkiego powrotu do zdrowia. W praktyce, lekarze weterynarii często zalecają takie ustawienie, aby zminimalizować dyskomfort zwierzęcia i poprawić jego ogólny stan. Dodatkowo, przy pierwszej pomocy w przypadku wzdęcia, istotne jest również monitorowanie stanu krowy i ocena ewentualnej potrzeby dalszych interwencji, takich jak podanie leków przeciwbólowych czy wprowadzenie sondy żołądkowej.

Pytanie 24

Zwierzę hodowlane nie jest zwierzęciem zwierzęciem gospodarczym, gdy

A. zostało wpisane, zarejestrowane lub spełnia kryteria do wpisu lub rejestracji w księdze hodowlanej lub rejestrze

B. jego zastosowanie jest uwzględnione w programie hodowlanym realizowanym dla danej księgi hodowlanej lub rejestru

C. posiada rodowód oraz orzeczenie weterynaryjne dotyczące zdrowia i zdolności do rozrodu

D. jego przodkowie zostali zarejestrowani w księdze hodowlanej lub wpisani w tę księgę lub w rejestrze danej rasy lub ras, bądź linii hodowlanej

Odpowiedź wskazująca na posiadanie rodowodu pochodzenia oraz orzeczenia lekarsko-weterynaryjnego o zdrowiu i przydatności do rozrodu jest prawidłowa, ponieważ te dokumenty są kluczowe w kontekście oceny jakości zwierzęcia hodowlanego. Rodowód pochodzenia stanowi dowód na to, że zwierzę pochodzi od zwierząt zarejestrowanych w księdze hodowlanej, co jest istotne dla zachowania czystości rasy i jakości hodowli. Orzeczenie lekarsko-weterynaryjne natomiast potwierdza, że zwierzę jest zdrowe i zdolne do reprodukcji, co jest niezbędne dla zapewnienia zdrowego potomstwu. W praktyce, aby zwierzę mogło być uznawane za hodowlane, musi spełniać określone normy, które są zgodne z zasadami etycznymi i praktykami w hodowli. Na przykład, w przypadku hodowli psów rasowych, organizacje kynologiczne wymagają, aby wszystkie zwierzęta miały udokumentowane zdrowie i pochodzenie, co wpływa na ich wartość oraz bezpieczeństwo hodowli.

Pytanie 25

W przypadku krycia naturalnego z ręki

A. nie jest znany termin krycia, a ojciec zwierząt urodzonych z tego krycia nie jest znany.

B. nie jest znany termin krycia, a ojciec zwierząt urodzonych z tego krycia jest znany.

C. możliwe jest zidentyfikowanie terminu krycia, a ojciec zwierząt urodzonych z tego krycia nie jest znany.

D. możliwe jest zidentyfikowanie terminu krycia, a ojciec zwierząt urodzonych z tego krycia jest znany.

Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ przy kryciu naturalnym z ręki możliwe jest określenie terminu krycia oraz identyfikacja ojca zwierząt urodzonych z tego krycia. Krycie naturalne z ręki polega na bezpośrednim połączeniu samca i samicy, a odpowiednia dokumentacja oraz obserwacja czynności krycia umożliwiają określenie daty oraz czasu pokrycia. W hodowli zwierząt, szczególnie w kontekście bydła czy psów rasowych, istotne jest prowadzenie precyzyjnych zapisów dotyczących krycia, ponieważ pozwala to na lepsze zarządzanie genetyką, planowanie miotów oraz monitorowanie zdrowia zwierząt. Praktyka ta jest zgodna z dobrymi praktykami w hodowli, które zalecają utrzymywanie szczegółowych rejestrów, aby zapewnić ich zdrowie oraz odpowiednią jakość genetyczną. Dzięki dokładnemu zapisowi można później analizować wyniki krycia, co jest kluczowe dla rozwijania nowych linii hodowlanych.

Pytanie 26

Najlepsza jakość pokarmowa występuje w zielonce z traw ściętych w etapie

A. krzewienia roślin.

B. dojrzałości woskowej ziarniaków.

C. strzelania w źdźbło i początku kłoszenia.

D. kwitnienia roślin.

Zielonka z traw koszonych w fazie strzelania w źdźbło i początku kłoszenia jest uważana za najlepszą pod względem jakości pokarmowej. W tym stadium rozwoju rośliny osiągają optymalny stosunek białka do włókna, co przekłada się na większą strawność paszy oraz lepszą przyswajalność składników odżywczych przez zwierzęta. Rośliny w tej fazie mają więcej chlorofilu, co wpływa na ich wartość odżywczą oraz smakowitość. Koszenie traw w tym momencie pozwala na uzyskanie paszy o wysokiej jakości, co jest szczególnie istotne w żywieniu bydła mlecznego i mięsnego. W praktyce, zaleca się planować koszenie traw w tym okresie, aby maksymalizować produkcję mleka i przyrosty masy ciała zwierząt, jednocześnie minimalizując koszty związane z suplementacją paszy. Standardy jakości pasz, takie jak normy ustalone przez Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności, podkreślają znaczenie zbioru traw w odpowiedniej fazie wzrostu dla zapewnienia wysokiej jakości produktów zwierzęcych.

Pytanie 27

Kiedy należy przeprowadzić unasienienie krowy, jeśli pierwsze symptomy rui zauważono w poranku?

A. następnego dnia rano

B. zaraz po dostrzeżeniu

C. następnego dnia po południu

D. w tym samym dniu po południu

Właściwy termin unasienienia krowy, u której pierwsze objawy rui zauważono rano, to w tym samym dniu po południu. Krowy mają określony cykl rujowy, który trwa średnio około 21 dni. Podczas rui, która oznacza czas, kiedy krowa jest gotowa do zapłodnienia, występują zmiany hormonalne i fizjologiczne, które są kluczowe dla skutecznego unoszenia. Obserwacja pierwszych objawów rui rano sugeruje, że krowa jest w pierwszej fazie rui, a najlepszym czasem na unasienienie jest kilka godzin po zauważeniu tych objawów, co pozwala na zwiększenie prawdopodobieństwa zapłodnienia. Zgodnie z rekomendacjami weterynaryjnymi, zaleca się unasienienie krowy w okresie szczytowym rui, który zazwyczaj występuje w ciągu 12-18 godzin od zauważenia objawów. Przykładowo, jeśli zauważono ruję rano, to unasienienie w tym samym dniu po południu zapewnia, że samica będzie w optymalnym stanie do zapłodnienia. Dobrą praktyką jest monitorowanie krowy przez całą dobę od momentu pierwszych obserwacji, aby jak najdokładniej ustalić czas unasienienia oraz zminimalizować ryzyko nieudanych ciąż.

Pytanie 28

Aby erytrocyty mogły być właściwie produkowane, niezbędna jest witamina

A. D3

B. B1

C. E

D. B12

Witamina B12, znana również jako kobalamina, odgrywa kluczową rolę w procesie produkcji erytrocytów. Jest niezbędna do syntezy DNA w komórkach szpikowych, gdzie powstają krwinki czerwone. Bez odpowiedniej ilości witaminy B12, produkcja erytrocytów zostaje zaburzona, co może prowadzić do anemii megaloblastycznej. Objawy tej anemii obejmują zmęczenie, osłabienie oraz bladość skóry. Witamina B12 jest również ważna dla funkcjonowania układu nerwowego, ponieważ uczestniczy w produkcji osłonek mielinowych, które chronią neurony. Główne źródła tej witaminy to mięso, ryby, jaja oraz produkty mleczne. Osoby na diecie wegańskiej narażone są na deficyt witaminy B12, dlatego powinny rozważyć suplementację lub spożywanie wzbogaconych produktów. Zgodnie z zaleceniami dietetyków, codzienne zapotrzebowanie na witaminę B12 wynosi około 2.4 mikrogramów dla dorosłych. Zrozumienie roli witaminy B12 w organizmie jest kluczowe dla utrzymania zdrowia.

Pytanie 29

Wybierz parametry funkcjonowania systemu udojowego, które będą zgodne z zasadami w zawodzie doju krów?

A. Podciśnienie 52 – 58 kPa, liczba pulsów – 80

B. Podciśnienie 32 – 38 kPa, liczba pulsów – 40

C. Podciśnienie 20 – 28 kPa, liczba pulsów – 20

D. Podciśnienie 42 – 48 kPa, liczba pulsów – 60

Podciśnienie 42 – 48 kPa oraz liczba pulsów 60 to parametry, które zgodnie z aktualnymi standardami w hodowli bydła mlecznego zapewniają optymalne warunki dla zdrowia zwierząt oraz efektywności procesu udojowego. Przestrzeganie tych wartości minimalizuje ryzyko uszkodzenia tkanki sutka, co jest kluczowe dla utrzymania zdrowia krów i jakości mleka. W praktyce, ustawienie podciśnienia w tym zakresie pozwala na skuteczne usuwanie mleka przy jednoczesnym zachowaniu komfortu zwierzęcia. Liczba pulsów na poziomie 60 jest z kolei zgodna z zasadami pulsacji, co wpływa na skuteczność udoju oraz redukcję stresu u zwierząt. Ponadto, te parametry są rekomendowane przez organizacje takie jak International Dairy Federation, które podkreślają znaczenie odpowiednich ustawień w systemie udojowym dla uzyskania maksymalnej wydajności i zdrowia stada. Utrzymanie tych wartości przyczynia się także do długoterminowej opłacalności produkcji mleczarskiej.

Pytanie 30

Obróbka ziemniaków w celu ich wykorzystania w żywieniu świń polega na ich

A. melasowaniu

B. parowaniu

C. zaparzaniu

D. amoniakowaniu

Parowanie ziemniaków przed ich podaniem dla świń to naprawdę ważny proces. Chodzi o to, że dzięki parowaniu, ziemniaki stają się łatwiejsze do strawienia i mają lepsze wartości odżywcze. Podczas parowania białka się denaturują, a skrobia rozkłada, co sprawia, że organizm świń może lepiej je przyswoić. W sumie, to w zgodzie z najlepszymi praktykami w żywieniu zwierząt. Po odpowiednim ugotowaniu na parze, ziemniaki można z łatwością łączyć z innymi składnikami diety, co daje zróżnicowaną i pożywną paszę. A co więcej, parowane ziemniaki są mniej narażone na rozwój mikroorganizmów, co jest ważne dla bezpieczeństwa żywienia. Z mojego doświadczenia, warto też dodać, że parowanie lepiej zachowuje witaminy i minerały niż tradycyjne gotowanie, co jest istotne dla zdrowia świń. Dlatego parowanie to naprawdę dobra metoda, polecana przez specjalistów od zwierząt.

Pytanie 31

Prącie o cienkiej budowie, długości około 50 cm, z esowatym zgięciem przed moszną oraz charakterystycznym spiralnie skręconym końcem występuje

A. u ogiera

B. u buhaja

C. u psa

D. u knura

Prącie knura, charakteryzujące się cienką budową, długością około 50 cm oraz typowym zgięciem esowatym przed moszną, jest unikalne w świecie zwierząt hodowlanych. Wierzchołek prącia knura ma spiralny kształt, co ułatwia skuteczne zapłodnienie lochy. Wiedza na temat anatomii i fizjologii knura jest istotna dla hodowców świń, ponieważ właściwe zrozumienie budowy anatomicznej tych zwierząt wpływa na efektywność rozrodu. Knury są często używane w programach hodowlanych, a ich zdrowie i kondycja mają kluczowe znaczenie dla uzyskania silnych i zdrowych potomków. W praktyce, hodowcy powinni również zwracać uwagę na techniki inseminacji oraz prowadzenie odpowiedniej selekcji genetycznej, co pozwoli na poprawę cech użytkowych stada. Dobre praktyki hodowlane obejmują także monitorowanie stanu zdrowia knurów, co ma znaczący wpływ na ich zdolności reprodukcyjne oraz ogólną wydajność produkcji świń.

Pytanie 32

Osoba zajmująca się sztucznym unasiennianiem ma prawo pozyskiwać nasienie jedynie od podmiotu, który dysponuje zezwoleniem na

A. handel materiałami używanymi do sztucznego unasienniania

B. prowadzanie hodowli zwierząt, które spełniają wymogi dotyczące czystości rasy przeznaczonej do inseminacji

C. doprowadzenie reproduktora do użytkowania w punkcie kopulacyjnym, wydanym na czas nieokreślony

D. pozyskiwanie, konfekcjonowanie, przechowywanie i dostarczanie nasienia lub przechowywanie i dostarczanie nasienia

Zgłoszone odpowiedzi, które odnoszą się do dopuszczenia reproduktora do użytkowania w punkcie kopulacyjnym oraz prowadzenia hodowli zwierząt, mogą wprowadzać w błąd. Pomimo że są to ważne elementy procesu hodowlanego, nie są one bezpośrednio związane z pozyskiwaniem nasienia przez inseminatora, co jest kluczowym aspektem sztucznego unasienniania. Zgodnie z przepisami, inseminatorzy muszą mieć dostęp do nasienia, które pochodzi z uznanych i certyfikowanych źródeł, a nie tylko do reproduktorów, które są dopuszczone do użytkowania. Kolejna nieprawidłowa odpowiedź odnosi się do handlu materiałem do sztucznego unasienniania. Należy pamiętać, że handel sam w sobie nie zapewnia spełnienia wymogów dotyczących jakości i bezpieczeństwa nasienia. Aby móc sprzedawać nasienie, podmiot musi posiadać zezwolenie na jego pozyskiwanie, konfekcjonowanie i przechowywanie, co gwarantuje zgodność z normami weterynaryjnymi i ochrony zdrowia zwierząt. Przy podejmowaniu decyzji dotyczących zakupu nasienia, inseminatorzy powinni koncentrować się na aspektach jakościowych i zgodności z przepisami, aby uniknąć potencjalnych problemów oraz nieefektywności w procesie inseminacji.

Pytanie 33

Która z podanych ras występuje w wersji nagiej oraz owłosionej?

A. Grzywacz chiński

B. Pudel

C. Yorkshire terrier

D. Maltańczyk

Grzywacz chiński to rasa, która rzeczywiście występuje w dwóch odmiennych typach, nagim oraz owłosionym. Rasa ta charakteryzuje się wyjątkowym wyglądem oraz różnorodnością, co czyni ją interesującą dla miłośników psów. Typ nagi, znany jako 'Chinese Crested', nie posiada sierści na większości ciała, co może być korzystne dla osób z alergiami. Z drugiej strony, odmiana owłosiona, określana jako 'powderpuff', ma gęste, miękkie futro. Oba typy mają swoje unikalne cechy, a ich różnice mogą wpływać na wybór właściciela. W przypadku grzywacza chińskiego, pielęgnacja może być dostosowana do rodzaju sierści; nagie osobniki wymagają większej uwagi w zakresie ochrony skóry przed słońcem, a owłosione – regularnego czesania. Wiedza o tych różnicach jest istotna dla prawidłowej pielęgnacji i zdrowia psa, co jest zgodne z dobrymi praktykami w hodowli i opiece nad zwierzętami.

Pytanie 34

Buhaje mające mniej niż 12 miesięcy życia powinny być prowadzone

A. na uwięzi i w towarzystwie drugiej osoby

B. w kagańcu oraz w obecności dwóch dorosłych osób

C. za pomocą tyczki o długości nie mniejszej niż 140 cm

D. za pomocą tyczki przymocowanej do kółka nosowego

Buhaje poniżej 12. miesiąca życia powinny być prowadzone na uwiązie i w obecności drugiej osoby ze względu na ich młody wiek i potencjalnie nieprzewidywalne zachowanie. Uwiązywanie zapewnia kontrolę nad zwierzęciem, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa zarówno dla zwierzęcia, jak i dla osób wokół. Obecność drugiej osoby to dodatkowe wsparcie w sytuacjach kryzysowych, co jest istotne, zwłaszcza w przypadku niepokojących sytuacji, które mogą wystąpić podczas prowadzenia młodego buhaja. Dobre praktyki w hodowli bydła wskazują, że młode zwierzęta powinny być traktowane z dużą ostrożnością i w sposób, który minimalizuje stres. Ponadto, interakcja z drugim opiekunem może pomóc w szkoleniu i socjalizacji zwierzęcia, co jest kluczowe na dalszych etapach jego życia. Na przykład, w sytuacji, gdy buhaj zaczyna wykazywać oznaki niepokoju lub agresji, obecność drugiego opiekuna może być istotna dla zapewnienia bezpieczeństwa oraz prawidłowego zarządzania sytuacją.

Pytanie 35

Mieszanki paszowe w pełnej formie są głównie używane w karmieniu

A. królików i norek

B. kóz i owiec

C. świn i drobiu

D. koni i bydła

Pełnoporcjowe mieszanki paszowe są kluczowym elementem w żywieniu świń i drobiu, ponieważ zapewniają im zbilansowaną dietę, która spełnia wszystkie ich potrzeby żywieniowe. Mieszanki te są starannie opracowane, aby zawierały odpowiednie proporcje białka, tłuszczu, witamin oraz minerałów, co jest niezbędne do prawidłowego wzrostu i rozwoju tych zwierząt. Na przykład, w przypadku prosiąt, odpowiednia dieta wpływa na ich zdrowie oraz tempa przyrostu masy ciała, co jest istotne w intensywnym chowie. W kontekście drobiu, pełnoporcjowe mieszanki paszowe przyczyniają się do zwiększenia wydajności produkcyjnej, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli. Dodatkowo, zastosowanie takich mieszanek pozwala na minimalizację strat paszy oraz poprawę efektywności wykorzystania składników pokarmowych, co jest istotne z perspektywy ekonomicznej. Warto również zauważyć, że pełnoporcjowe mieszanki paszowe są zgodne z normami żywieniowymi zalecanymi przez organizacje zajmujące się dobrostanem zwierząt, co dodatkowo potwierdza ich wysoką wartość w praktyce hodowlanej.

Pytanie 36

Wybierz odpowiedni sprzęt do przeprowadzania sztucznego unasienniania kozy, realizowanego bezpośrednio do rogów macicy?

A. Trokar, endoskop, pipeta inseminacyjna zakończona igłą

B. Pistolet inseminacyjny, słomka z nasieniem

C. Kateter Gedis, rozwieracz pochwy

D. Pipeta inseminacyjna, rozwieracz pochwy

Odpowiedź 'Trokar, endoskop, pipeta inseminacyjna zakończona igłą' jest jak najbardziej trafna! Te narzędzia są naprawdę kluczowe, gdy mówimy o sztucznym unasiennianiu kozy, szczególnie w kontekście bezpośredniego wprowadzania nasienia do rogów macicy. Trokar daje nam możliwość zajrzenia do jamy brzusznej, co ma ogromne znaczenie przy inseminacji laparoskopicznej. Dokładne umiejscowienie nasienia jest tutaj na wagę złota. Endoskop? Też świetna sprawa! Pozwala nam na monitorowanie wnętrza, co zwiększa bezpieczeństwo całej procedury. Pipeta inseminacyjna z igłą to już klasyka – została zaprojektowana, by wprowadzać nasienie w bezpieczny sposób, co z kolei zmniejsza ryzyko uszkodzenia i zwiększa szanse na zapłodnienie. W kontekście dobrych praktyk warto podkreślić, że stosowanie tych narzędzi poprawia precyzję i zmniejsza stres dla zwierząt. Można to zaobserwować na przykład podczas inseminacji stada kóz, gdzie techniki laparoskopowe podnoszą wydajność reprodukcyjną.

Pytanie 37

Która rasa świń jest stosowana w krzyżowaniu towarowym w celu zwiększenia mięsności?

A. Puławska

B. Wielka biała polska

C. Polska biała zwisłoucha

D. Pietrain

Rasa Pietrain jest szeroko stosowana w krzyżowaniu towarowym ze względu na swoje wyjątkowe cechy związane z mięsnością. Wyhodowana głównie w Belgii, charakteryzuje się wysoką zawartością mięsa oraz korzystnym stosunkiem mięsa do tłuszczu. Dzięki temu, zwierzęta tej rasy mają znakomite właściwości technologiczne, co sprawia, że są idealnym materiałem do krzyżowania z innymi rasami w celu uzyskania bardziej mięsnych potomków. Przykładem zastosowania rasy Pietrain jest krzyżowanie z rasą Wielka Biała Polska, co pozwala uzyskać świnie o lepszych parametrach mięsnych, takich jak większa masa mięśniowa oraz lepsza jakość mięsa, co jest zgodne z wymaganiami współczesnego rynku mięsnego. W praktyce, korzystanie z rasy Pietrain w programach hodowlanych przyczynia się do zwiększenia efektywności produkcji oraz poprawy jakości produktów mięsnych, co jest zgodne z normami i dobrymi praktykami w hodowli świń.

Pytanie 38

Jakie jest maksymalne dozwolone ciepło przechowywania mleka odbieranego z gospodarstwa co dwa dni, zgodnie z przepisami prawa?

A. 4 °C

B. 6 °C

C. 10 °C

D. 8 °C

Maksymalna temperatura przechowywania mleka wynosząca 6 °C jest zgodna z obowiązującymi przepisami prawa żywnościowego i standardami higieny. Utrzymywanie mleka w tej temperaturze ma na celu spowolnienie rozwoju mikroorganizmów, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i jakości produktów mlecznych. W praktyce, systemy chłodzenia w zakładach mleczarskich są projektowane tak, aby utrzymywać temperaturę mleka na poziomie 6 °C lub niższym w ciągu całego procesu od zbioru do dostarczenia do punktu sprzedaży. Ponadto, zgodnie z wytycznymi WHO i EFSA, takie praktyki przyczyniają się do minimalizacji ryzyka wystąpienia chorób przenoszonych przez żywność. W przypadku odbioru mleka co dwa dni, jego transport i przechowywanie w odpowiednich warunkach termicznych są kluczowe dla zachowania świeżości i jakości, co wpływa także na długoterminowe przechowywanie oraz przetwarzanie mleka w produktach mleczarskich takich jak jogurty czy sery.

Pytanie 39

Podczas sprzedaży rocznego psa do państwa Unii Europejskiej nie ma konieczności

A. przekazywania rodowodu psa

B. szczepienia go przeciwko wściekliźnie

C. wszczepiania mu mikroczipu

D. zaopatrywania go w paszport

Przekazanie rodowodu psa przy sprzedaży zwierzęcia do kraju Unii Europejskiej nie jest wymagane, co oznacza, że formalności związane z rodowodem nie są niezbędne do przewozu psa. Rodowód jest dokumentem potwierdzającym pochodzenie oraz rasę zwierzęcia, a jego brak nie wpływa na legalność przewozu psa w ramach Unii Europejskiej. W przypadku psów wykorzystywanych w hodowli, rodowód może być istotny dla hodowców, jednak dla osobistych właścicieli, którzy sprzedają psa, jego posiadanie nie jest obligatoryjne. W praktyce, jeśli sprzedaż dotyczy zwierzęcia, które nie jest przeznaczone do dalszej hodowli, rodowód nie odgrywa kluczowej roli. Należy jednak pamiętać, że w przypadku psów rasowych, posiadanie rodowodu może być istotne dla przyszłych właścicieli, dlatego warto go dostarczyć, aby zwiększyć wartość rynkową psa. Warto również zaznaczyć, że dla psów przewożonych do UE istnieją obowiązki dotyczące szczepień oraz mikroczipów, dlatego należy ich przestrzegać, aby zapewnić bezpieczeństwo i zdrowie zwierzęcia.

Pytanie 40

W gospodarstwie, w którym znajduje się 6 000 kur niosek, z których każda waży średnio 2 kg, jaką wartość ma DJP?

A. 12

B. 36

C. 24

D. 18

W gospodarstwie utrzymującym 6000 kur niosek, każda ważąca średnio 2 kg, stosuje się przelicznik dla jednostek przeliczeniowych zwierząt (DJP). W przypadku kur niosek, jedna sztuka to 0,4 DJP, co wynika z ustalonych norm dotyczących masy zwierząt w produkcji rolnej. Aby obliczyć łączną liczbę DJP, należy pomnożyć liczbę kur przez przelicznik. Zatem: 6000 kur x 0,4 DJP/kurę = 2400 DJP. Następnie, aby uzyskać wynik w DJP, dzielimy to przez 100, co daje 24. Takie przeliczenia są kluczowe w zarządzaniu produkcją zwierzęcą, ponieważ pozwalają na lepsze zrozumienie bilansu paszy, wydajności oraz wpływu na środowisko. Warto również zauważyć, że znajomość DJP jest istotna przy planowaniu procesu żywienia, a także w kontekście ubiegających się o dotacje lub wsparcie finansowe w branży rolniczej. W praktyce, prawidłowe obliczenie DJP wpływa na efektywność produkcji oraz zgodność z normami środowiskowymi.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej